အနှုတ်အသွင်းလည်းပှိုမြန်ဆန်လာသလိုစိုးမိုးခိုင်၏အကော့အပင့်။အလှုပ် အယမ်းကလည်းပှိုမြန်လာလေသည်

မပုရေ စိုးကိုသံပုရာရည်တစ်ခွက်လောက်ယူခဲ့ပေးပါ” အချိန်အတော်ကြာသော်လည်းမပုကပေါ်မလာချေ၊ထို့ကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုင်နေရာမှထ ကာမီးဖိုချောင်သို့ထွက်လာလေသည်၊မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်းမပုကိုမတွေ့ရသောကြောင့်အလုပ် သမားတန်းလျားဖက်သို့ထွက်လာလေသည်၊မပု၏အခန်းရှေ့တွင်ယောက်ျားဖိနပ်တစ်ရံနှင့်မပု၏ ဖိနပ်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစားလိုက်မိသည်၊ “အင်း ။ မပုမှာယောက်ျားမရှိဘူး ။ သူ့ဧည့်သည်လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင်သည်တန်းလျားနားသို့တဖြည်းဖြည်းကပ်သွားရင်းလှေခါးနားရောက်သောအခါအိမ် ထဲမှအသံများကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ငယ်ရွယ်သူပီပီစပ်စုလိုသောကြောင့်ထရံအပေါက်မှအသာ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်၊အခန်းထဲတွင်မပုနှင့်ခြံစောင့်ကိုအေးတို့ကိုမြင်လိုက်ရသည်၊ကိုအေး ကအပေါ်ပိုင်းတွင်အဝတ်မရှိဘဲပုဆိုးကိုကွင်းသိုင်းထားကာမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင်ဆောင့် ကြောင့်ထိုင်နေလေသည်၊ မပု၏အဝတ်များသည်လည်းဘေးတွင်ပုံကျနေကာတစ်ကိုယ်လုံးဗလာ ဖြစ်နေလေသည်၊ကိုအေးသည်မပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးသူမ၏နို့အုံများကိုလက် ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေလေသည်၊မပုကကိုအေး၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ှုသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်၊ “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်ကိုအေး” “အေးပါကွာ” စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုမြင်ကွင်းကိုအသည်းတယားယား။

ရင်တဖိုဖိုနှင့်ကြည့်နေမိလေသည်၊ အသက်အရွယ်ကအသိဉာဏ်ပေးသော်လည်းမျက်မြင်တွေ့ရခြင်းသည်ပထမအကြိမ်ဖြစ်လေသည်၊ အိမ်ကလေးသည်တစ်ချက်။နှစ်ချက်မဋသိမ့်ကနဲတုန်သွားသည်၊ကိုအေးကသူ၏တင်ပါးကိုရှေ့သို့ တွန်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်လေသည်၊ ထို့နောက်ကိုအေးသည်မပု၏နို့ကိုဆုပ်နယ်နေသောသူ၏ လက်များဖြင့်မပု၏ခါးကိုကိုင်လိုက်ပြီးဆွဲယူလိုက်ရာမပုသည်ကော့ပျှုံပါလာလေသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်မျက်လုံးလေးပြှူုးကြည့်နေရင်းတံတွေးကိုအသံမထွက်အောင်မျိုချလိုက်မိသည်၊ကိုအေး သည်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှဒူးထောက်လိုက်သောအခါမပု၏ခါးနှင့်ကျောပြင်သည်ကုတင်ပေါ် သို့ပြန်ကျသွားလေသည်၊ထို့နောက်ကိုအေးကမပု၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုပေါ်သို့တွန်းတင်လိုက် ရာမပု၏တင်ပါးများသည်အပေါ်သို့မြောက်တက်သွားကာအိပ်ယာနှင့်လွတ်နေလေသည်၊ထို့နောက် ကိုအေးကမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းအောက်မှလက်လဋှိုသူမ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည်၊ကို အေးကသူ၏လီးကြီးကိုတဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်လိုက်။ထိုးသွင်းလိုက်လုပ်နေလေသည်၊ စိုးမိုးခိုင် သည်မပု၏လှုပ်ရှားမှုများကိုအသေအချာကြည့်လိုက်မိသောအခါမျက်စိများကိုမှိတ်ထားလျက်ကို အေးကလီးကြီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တိုင်းတင်ပါးများကိုကော့ကော့ပေးသည်ကိုသတိထားလိုက်မိလေ သည်၊ထိုသို့တဖြည်းဖြည်းအထုတ်အသွင်းလုပ်နေရာမှကိုအေးကနှစ်ချက်သုံးချက်ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုက်လေသည်၊ထိုအခါတွင်အိမ်လေးသည်သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားလေသည်၊ထို့အပြင်မပု၏ တဟင့်ဟင့်ညည်းတွားသံနှင့်အတူဖတ်ဖတ်ဟူသောအသံကိုပါကြားလိုက်ရလေသည်၊ “မပု ။ ကိုအေးလိုးတာကောင်းရဲ့လားဟင်” “အို သိပ်ကောင်းတာပေါ့တော် ။

နာနာလေးလိုးစမ်းပါကိုအေးရယ် ။ ခံလို့ကိုမဝနိုင်ဘူး” ထိုအခါကိုအေးသည်အသားကုန်လိုးလေတော့သည်၊ချောင်းကြည့်နေသောစိုးမိုးခိုင်မှာ လည်းရာဂစိတ်များတဖြည်းဖြည်းထကြွလာလေသည်၊စောက်ဖုတ်အတွင်းမှစောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသောကြောင့်စောက်ဖုတ်အပေါ်ရှိထဘီမှာစိုစိစိဖြစ်နေလေသည်၊သူမ၏လက်ကလည်း စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့အုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်နေမိလေသည်၊ထိုစဉ်တစ်ဖက်ခြံမှစိုးမိုးခိုင်၏အစ်မ၏ ရည်းစားဖြစ်သောဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏အစ်မရှိသည်ဟုထင်ှုသူမတို့၏ခြံတွင်းသို့မလွယ် ပေါက်မှတဆင့်ဝင်လာလေသည်၊ထိုအခါနောက်ဖေးတန်းလျားအနီးတွင်စိုးမိုးခိုင်ဘာကိုသဲသဲမဲမဲ ကြည့်နေသလဲဟုသိလိုစိတ်ဖြင့်အနားသို့တိုးကပ်လာရာထရံပေါက်မှချောင်းကြည့်ရင်းသူမ၏ စောက်ဖုတ်ကိုထဘီပေါ်မှအုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်နေသောစိုးမိုးခိုင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်ရှေ့သို့သာအာဏ္ဍုံစိုက်နေသောကြောင့်သူမ၏အနားသို့ဇော်ထွန်းရောက်လာသည်ကိုမသိသဖြင့် ဇော်ထွန်းလည်းအနီးရှိအပေါက်မှအတွင်းဘက်သို့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်၊ “ကိုအေးရယ် အားရပါးရလိုးစမ်းပါ ။ အားမရှိတော့ဘူးလား” “နဲနဲမောသွားလို့ပါမပုရယ် ။ ကဲ အားကုန်သွန်တော့မယ်နော်” ထို့နောက်ကိုအေးကလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်လိုက်ပြီးမပု၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုသူ၏ပုခုံး ပေါ်သို့တင်ကာသူ၏လီးကြီးကိုမပု၏စောက်ခေါင်းဝတွင်တေ့ပြီးအားကုန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေ သည်၊ဇော်ထွန်းလည်းကိုအေးတို့လိုးနေသည်ကိုကြည့်ရင်းလီးတောင်လာလေသည်၊ထို့ကြောင့်စိုး မိုးခိုင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ရာသူမသည်မပုတို့ကိုချောင်းကြည့်ရင်းအားမလိုအားမရဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းကသူမ၏အနားသို့ကပ်သွားလျက်မေးလိုက်သည်၊ “စိုးစိုး ဘာလုပျနတောလဲ” “ဟို ဟို မပုအိပ်နေတာကိုကြည့်နေတာပါ” “ကဲ ဒါဖြင့်ဆက်ကြည့်လေ ။ ကိုဇော်သွားတော့မယ်” ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကသူ၏အိမ်သို့ပြန်သွားလေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစား လိုက်သည်၊ “ငါချောင်းကြည့်နေတာကိုသူသိသွားလားမသိဘူး ။ ငါသွားအစ်ကြည့်ဦးမှ” ထိုသို့စဉ်းစားရင်းစိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်းတို့ခြံဘက်သို့ကူးသွားလေသည်၊ဇော်ထွန်း၏ အခန်းရှေ့သို့ရောက်သောအခါတံခါးကိုမခေါက်သေးဘဲသော့ပေါက်မှအတွင်းသို့ချောင်းကြည့် လိုက်လေသည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းသည်ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်လျက်ဂွင်းတိုက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက် ရလေသည်၊သူ၏လီးသည်လုံးပတ်နှစ်လက်မခန့်ရှိပြီးအရှည်တစ်ထွာခန့်ရှိသဖြင့်သူမအဖို့အထူး အဆန်းဖြစ်နေလေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်း၏လီးကိုကြည့်ရင်းကာမစိတ်များပိုမိုထကြွလာ လေသည်၊ထို့နောက်အခန်းတံခါးကိုအသာခေါက်လိုက်သောအခါဇော်ထွန်းသည်ပုဆိုးကိုကမန်း ကတန်းပြန်ဝတ်ရင်းတံခါးကိုလာဖွင့်ပေးလေသည်၊ “သြော် စိုးစိုးပါလား ။လာလေ ။

ကိုဇော့်ကိုဘာခိုင်းမလို့လဲ” “အင်း ညကျရင်သမ္မတ မှာမမနဲ့အတူ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မလု့ ိ ။ အဲဒါကိုဇော်လိုက်ပို့နော်” စိုးမိုးခိုင်ကလာရင်းကိစဏကိုလွှဲပြောရင်းဇော်ထွန်း၏အောက်ပိုင်းသို့မသိမသာကြည့်လိုက်ရာ သူ၏လီးကြီးမှပုဆိုးကိုဖောက်ထွက်တော့မတတ်ဖောင်းထနေလေသည်၊သူမ၏စိတ်ထဲတွင်ရာဂ စိတ်များပြင်းထန်နေပြီးဇော်ထွန်းကိုလည်းယခင်ကတည်းကကြိတ်ှုချစ်နေမိသောကြောင့်သူ၏ အနားသို့သွားရင်းရုတ်တရက်ခြေချော်သွားဟန်ဆောင်ကာဇော်ထွန်းအပေါ်သို့လှဲချရင်းပုဆိုးအစ ကိုမသိမသာဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်ခါးတွင်ပုဆိုးမရှိတော့ဘဲဖင်ထိုင်လဲကျသွားလေ သည်၊ “အိုး မတော်လို့နော်ကိုဇော် ။ ကဲ ထထ” စိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်းကိုပုဆိုးကျွတ်အောင်လုပ်ပြီးမှရှက်စိတ်ဝင်လာသောကြောင့်နောက် သို့လှည့်ပြေးရန်ကြံလိုက်သည်၊သို့သော်ဇော်ထွန်းကသူမကိုလှမ်းဖက်ှုသူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲသွင်း လိုက်လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်ကဟန်ဆောင်ှုဏ္ဍုန်းကန်လိုက်သောကြောင့်နှစ်ယောက်စလုံးမှာကုတင် ပေါ်သို့လဲကျသွားလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်ပက်လက်အနေအထားဖြစ်သွားသော်သူမ၏နှုတ်ခမ်း ကလေးကိုပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ယူလိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်ကလည်းသူမ၏နို့အုံတစ်ဖက်ကိုအကျôပေါ်မှ ဆုတ်ကိုင်လျက်ဖျစ်ဍှစ်ပေးလိုက်သည်၊ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်လည်းသူမ၏တင်ပါးကိုအသာပွတ် သပ်လိုက်လေသည်၊အတွေ့အကြုံမရှိသေးသောစိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်း၏အကိုင်အတွယ်အောက် တွင်ထွန့်ထွန့်လူးနေလေတော့သည်၊ဇော်ထွန်းကသူမ၏ပါးပြင်တစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်ရင်းသူမ၏ အကျôကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ချလိုက်သည်၊ထို့နောက်အကျôကိုလှန်ချလိုက်သောအခါစိုး မိုးခိုင်သည်ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင်ဘရာစီယာလေးသာကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်ဘရာစီယာ အောက်မှပေါ်ထွက်နေသောသူမ၏ရင်သားဖြူဖြူလေးများကိုလက်နှစ်ဖက်ယှက်ှုကာထားရင်း ပြောလိုက်သည်၊ “ကိုဇော်ရယ် စိုးရှက်တယ်” “မရှက်ပါနဲ့ စိုးရယ် ။

ဒါရှက်စရာမှမဟုတ်တာ” ဇော်ထွန်းကပြောရင်းသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရာသူမ၏စိတ်ထဲတွင်မဏ္ဍိုးမရွ ဖြစ်လာလေသည်၊ဇော်ထွန်း၏လက်များကသူမ၏ဘရာစီယာကြားထဲသို့တိုးဝင်လာလေသည်၊ထို့ နောက်သူမ၏နို့အုံဖောင်းဖောင်းအိအိလေးများကိုဘရာစီယာအတွင်းမှကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လျက်နို့ သီးထိပ်လေးများကိုလက်ချောင်းများဖြင့်အသာအယာဍှပ်ဆွဲပေးလိုက်ရာနို့သီးခေါင်းလေးများမှာ တဖြည်းဖြည်းထောင်ထလာလေသည်၊ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီးဆွဲချွတ် လိုက်သောအခါဝင်းပနေသောနို့အုံလေးနှစ်လုံးမှာတုန်တုန်ရီရီနှင့်ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်၊ ဇော်ထွန်းကထောင်ထလာသောနို့သီးခေါင်းလေးများကိုပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးရင်းပျော့ပျော့အိအိနို့အုံ လေးများကိုလည်းလက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေလေသည်၊နောက်လက်တစ်ဖက်ကတော့သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားများနှင့်ခြေသလုံး။ပေါင်တန်။တင်ပါးများကိုပွတ်သပ်နေလေသည်၊ ထို့အပြင်သူ၏လီးတန်မာမာကြီးသည်သူမ၏ပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိ လေးပေါ်သို့လှာုထောက်မိနေသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်လာလေတော့ သည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းကသူမ၏ထဘီလေးကိုပေါင်ရင်းအထိဆွဲလှန်လိုက်ပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးကိုအသာဆွဲချွတ်လိုက်သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်စိတ်ထဲမှရှက်သလိုလိုဖြစ်နေသော်လည်းကာမစိတ် များပြင်းထန်နေသောကြောင့်ဘာမဋမပြောဘဲငြိမ်နေလိုက်လေသည်၊ထို့နောက်သူမ၏အမွှေးနုလေး များဖုံးလွှမ်းနေသောစောက်ဖုတ်လေးကိုဇော်ထွန်းကသူ၏လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကိုင်လျက်ပွတ်သပ်ပေး လိုက်လေသည်၊စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့လက်ချောင်းများဖြင့်အလျားလိုက်ပွတ်သပ် ပေးရင်းလက်မနှင့်လက်ခလယ်ဖြင့်စောက်စေ့မာမာလေးကိုဍှပ်ဆွဲလိုက်သည်၊ဇော်ထွန်းသည် လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကိုသူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့အသာထိုးသွင်းလိုက်ရာလက်နှစ်ဆစ်ခန့်တိုးဝင် သွားပြီးစောက်ရည်ကြည်လေးများဖြင့်စိုရွှဲနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်၊ အထာကျွမ်းသောဇော် ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်ခံချင်နေပြီကိုသိလိုက်သောကြောင့်သူမ၏ထဘီကိုခါးလည်အထိဆွဲလှန်လိုက်ပြီးဖြူ ဖွေးသွယ်လျသောပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကားလိုက်ရာဖောင်းဖောင်းအိအိစောက်ဖုတ်လေး၏ အလယ်ရှိအကွဲကြောင်းလေးမှာပြဲအာသွားပြီးအတွင်းသားနီနီရဲရဲလေးများကိုပါတွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်၊စော က်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး၏ထိပ်ရှိစောက်စေ့နီနီလေးမှာတော့ဆတ်ကနဲ။

ဆတ်ကနဲ ထောင်ထနေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏ပေါင်ကြားထဲသို့ဒူးထောက်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးသူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုသူ၏ပေါင်ပေါ်သို့ခွတင်လိုက်သည်၊ထို့နောက်သူ၏လီးဒစ်ကြီးဖြင့်ပြဲအာနေသော စိုးမိုးခိုင်၏စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတစ်လေဋာက်အထက်အောက်ပွတ်ပေးလိုက်ရာစိုးမိုးခိုင် သည်သူမ၏ဖင်လေးကိုမောက်ကြွရင်းလူးလိမ့်နေလေသည်၊ ထိုကဲ့သို့စိုးမိုးခိုင်ထကြွလာသောအခါ မှဇော်ထွန်းကသူ၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာပြဲအာနေသောစောက်ဖုတ်အဝလေးတွင်တှေု့ အသာဖိသွင်းလိုက်သည်၊စိုးမိုးခိုင်ကလည်းသူမ၏သွယ်လျသောပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကိုတတ်နိုင် သမဋဖြဲကားလျက်ခါးကိုကော့ပေးနေမိလေသည်၊ထိုအခါတွင်ဇော်ထွန်း၏ကြီးမားတုတ်ခိုင်သောလီး ကြီးသည်သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်သွားလေသည်၊အပျိုစင်လေးဖြစ်သော စိုးမိုးခိုင်သည်ကြီးမားသောလီးကြီး၏ဒစ်ကိုမခံနိုင်သောကြောင့်ပါးစပ်မှညည်းတွားလိုက်မိလေ သည်၊ “အား နာတယ်ကိုဇော် ။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကိုဇော်ရယ် ။ အား အဟင့်ဟင့် ။ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ကိုဇော်ရယ် ။ စိုးနာတယ် ။ အား” “နဲနဲလေးပါစိုးရယ် ။ ခဏတေတာ့အောင့်ခံနော် ။နောက်ကျရင်မနာတော့ပါဘူး ။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံလို့ကောင်းလာမှာပါနော်” ဇော်ထွန်းကချော့မော့ပြောရင်းစိုးမိုးခိုင်၏ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုနမ်းလိုက်သည်၊လက်နှစ်ဖက် ကလည်းလုံးကျစ်တင်းမာနေသောနို့လေးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ဍှစ်ပေးလိုက်သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့မချိမဆန့်ဝင်လာသောလီးကြီး၏ဒစ်ကြောင့်နာကျင်မှုကတစ်မျိုး။အပေါ် ပိုင်းတွင်ဇော်ထွန်းကနှိုးဆွမှုကြောင့်ခံစားနေရသောအရသာကတစ်မျိုးဖြင့်အကောင်းအဆိုးနှစ်မျိုး ကိုခံစားနေရလေသည်၊နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်လေးနှစ်ခုမှာနီရဲနေကာဇော်ထွန်း၏တံတွေးများဖြင့် စိုစွတ်နေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ခုကိုပွတ်ချေပှေုးကျန် နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်ကိုမူပါးစပ်ဖြင့်စုပ်လိုက်။

စို့လိုက်လုပ်ပေးနေလေသည်၊ထို့အပြင်နို့သီး ခေါင်းလေးများကိုလဋာဖြင့်လျက်လိုက်။သွားဖြင့်ကိုက်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်ရာစိုးမိုးခိုင်သည်အောက် ပိုင်းကနာကျင်မှုများကိုမေ့လျော့လာပြီးကာမစိတ်များပိုမိုထကြွလာလေတော့သည် “ကိုဇော်” “ဘာလဲစိုး” “နဲနဲသွင်းကြည့်ပါလားဟင်” “အင်းလေ ။ ဒါဆိုစိုးနာရင်နဲနဲအောင့်ခံနော်” စိုးမိုးခိုင်ကသွယ်လျသောပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကိုဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးသို့ကပ်သွားသည်အထိ ဖြဲကားပေးလိုက်သောအခါဇော်ထွန်းကသူ၏လီးကြီးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်ဖိသွင်းလိုက်သည်၊ ထိုအခါ တွင်ဇော်ထွန်း၏လီးကြီးသည်စိုးမိုးခိုင်၏စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့တစ်ဝက်ခန့်မြုပ်ဝင် သွားလေသည်၊ “အင့် အင့် အီး အ” စိုးမိုးခိုင်သည်ပြင်းထန်သောနာကျင်မှုကိုခံစားလိုက်ရသော်လည်းအံကိုကြိတ်လျက်တောင့်ခံ နေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်ကအံကိုကြိတ်လျက်လက်သီးကလေးဆုပ်ကာကြိတ်မှိတ်ခံ နေသည်ကိုကြည့်ရင်းလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သူမ၏ခါးလေးကိုဖက်ကာခပ်နာနာလေးဖှိုဆောင့်သွင်း လိုက်လေသည်၊ထိုအခါဖောက်ဟူသောခပ်တိုးတိုးအသံတစ်ချက်နှင့်အတူစိုးမိုးခိုင်၏ညည်းညူသံ ကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ထိုအသံသည်သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှအပျိုေÕမးပေါက်သွားသောကြောင့် ထွက်ပေါ်လာသောအသံဖြစ်သည်ကိုဇော်ထွန်းသိလိုက်လေသည်၊ စိုးမိုးခိုင်သည်လည်းမခံမရပ်နိုင် အောင်နာကျင်သွားသောကြောင့်ယောင်ှုအော်လိုက်မိလေသည်၊ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကသူ၏လီး ကြီးကိုစိုးမိုးခိုင်၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့အဆုံးထိဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်နာကျင် လွန်းသောဝေဒနာကြောင့်အံကိုကြိတ်ှုခံနေသော်လည်းဇော်ထွန်း၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအတင်းတွန်း ကန်ထားမိလေသည်၊ “အား ကိုဇော် နာတယ် ။ နာတယ် ။

မခံနိုင်တော့ဘူး ။ တော်ပါတော့ ။ အဟင့်အဟင့်” ဇော်ထွန်းသည်သူ၏လီးကြီးကိုစိုးမိုးခိုင်၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်ပြီး နောက်ဆက်ှုမလှုပ်ရှားသေးဘဲနို့နှစ်လုံးကိုသာကိုင်တွယ်ဆော့ကစားရင်းသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖျစ်ဍှစ်ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်၊ထို့နောက်သူမ၏နှုတ်ခမ်းပါးလေးများကိုလဋာဖြင့်လျက်ပေးလိုက် သွားဖြင့်မနာအောင်ကိုက်ပေးလိုက်နှင့်လုပ်နေလေသည်၊ထို့အပြင်နို့အုံဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ခုကို ပါလဋာဖြင့်လျက်ပေးလိုက်။ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးလိုက်နှင့်ဆွပေးနေသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်နာကျင်မှု ကိုမေ့ပျောက်ကာအရသာတွေ့လာလေတော့သည်၊ ထို့ကြောင့်အောက်မှနှေုဖင်နှစ်ခြမ်းကိုအစွမ်း ကုန်ဖြဲကားရင်းခါးကိုအပေါ်သို့ကော့ထိုးနေလေသည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းကသူ၏လီးကြီးကိုတစ် ဝက်ခန့်အထိဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနောက်အဆုံးထိပြန်လည်ဖိသွင်းလိုက်လေသည်၊စိုးမိုးခိုင်၏စောက် ပတ်လေးသည်ကြီးမားသောလီးတန်ကြီးကိုငုံထားရသောကြောင့်အစွမ်းကုန်ဖောင်းကြွနေလေ သည်၊ထို့အပြင်စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့အဆုံးထိတိုးဝင်လာသောလီးကြီးကြောင့်အောင့်သလိုလို။ နာသလိုလိုနှင့်ခံစားရလေသည်၊ဇော်ထွန်းကလည်းသူ၏လီးကြီးကိုတစ်ဝက်ခန့်ဆွဲထုတ်လိုက်။ အဆုံးထိအောင်ပြန်ှုဖိသွင်းလိုက်နှင့်လုပ်ပေးနေသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်လီးကြီးဝင်လာတိုင်း အောင့်သွားသောကြောင့်ခါးကလေးကော့သွားလိုက်။လီးကြီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ပတ်ထဲ တွင်ဟာတာတာနှင့်ခံစားလိုက်ရသောကြောင့်ဇော်ထွန်း၏ကျောပြင်ကြီးကိုအားမလို။အားမရသိုင်း ဖက်လိုက်နှင့်ဖြစ်နေလေသည်၊အရည်ကြည်များလည်းပိုမှိုစိမ့်ထွက်လာသောကြောင့်လီးကြီးဝင် ထွက်တိုင်းစောက်ခေါင်းသံများပါပေါ်ထွက်နေလေသည်၊ စိုးမိုးခိုင်သည်တဖြည်းဖြည်းနှင့်အရသာ တွေ့လာသောကြောင့်ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကိုရင်ဘတ်နှင့်ကပ်နေအောင်အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးရင်း ခါးကိုပါမောက်ှုကော့ထိုးပေးလေသည်၊ဇော်ထွန်းကလည်းအရှိန်ရလာသောကြောင့်သူ၏လီးကြီး ကိုစိုးမိုးခိုင်၏စောက်ပတ်ကလေးထဲသို့အားကုန်ဆောင့်သွင်းနေလေသည်၊ “အား ကိုဇော် ဆောင့် ဆောင့် ။ တအားဆောင့် ။ အအ အား ။ အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုဇော်ရာ ။ အဟင့် အအအား” စိုးမိုးခိုင်သည်ပြီးခါနီးလာသောကြောင့်အားမလို။အားမရဖြစ်လာကာဇော်ထွန်း၏ခါးကိုလက် နှစ်ဖက်ဖြင့်တအားဆွဲဖက်ရင်းပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအတင်းဖြဲကားပေးနေလေသည်၊ထို့အပြင်ဖင်ကို ကော့ေÕမာက်ှုစကောဝိုင်းသလိုလုပ်လိုက်။ဘယ်ညာရမ်းလိုက်နှင့်လုပ်နေသောကြောင့်ဇော်ထွန်း သည်လည်းလိုးရင်းလိုးရင်းကောင်းသည်ထက်ကောင်းလာသဖြင့်သူမ၏မို့ဖောင်းသောနို့အုံဖွေးဖွေး လေးနှစ်လုံးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ှုနှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ရင်းအားပါးတရဆောင့်လိုးနေလေ သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်သူမ၏စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့တိုးဝင်နေသောဇော်ထွန်း၏လီးကို တဆတ်ဆတ်ဍှစ်ပေးရင်းအရည်များတရဟောစိုရွှဲကျလာကာတစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်လျက်တစ်ချီ ပြီးသွားလေတော့သည်၊ဇော်ထွန်းသည်လည်းလိုးရင်းလိုးရင်းသူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့သုတ် ရည်များကိုအားကုန်ပန်းထည့်ကာငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်၊ ထို့နောက်ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်၏ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းတွင်သူ၏လီးကြီးကိုထိုးသွင်းထားရင်းနှစ်ယောက်စလုံးအမောပြေသည် အထိနေလိုက်သည်၊အတန်ကြာသောအခါမှဇော်ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်၏စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းမှသူ၏ လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်မှထသွားလေသည်၊ထို့နောက်ဖန်ခွက်နှစ်လုံးတွင်ခပ်ဍိုဍို ဆေးရည်ကိုလက်နှစ်လုံးခန့်စီထည်ှု့စိုးမိုးခိုင်ကိုအသာပွေ့ထူလိုက်ရင်းပေးလိုက်သည်၊ “ဘာတွေလဲဟင် ။

စိုးမသောက်ချင်ဘူး” “ကိုဇော်လည်းသောက်မှာပါစိုးရယ်” ဇော်ထွန်းကမော့သောက်ပြလိုက်သည်ကိုကြည့်ရင်းစိုးမိုးခိုင်လည်းသူမ၏လက်တွင်းရှိဖန် ခွက်ထဲမှဆေးရည်ကိုမော့သောက်လိုက်သည်၊တစ်ကိုယ်လုံးပူရှိန်းသွားသလိုအားပြည့်လာသည်ဟု ခံစားလိုက်မိလေသည်၊ထို့နောက်စိုးမိုးခိုင်ကကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေရာမှကုတင်အောက်မှထဘီကို ဝတ်ရန်ကောက်ယူလိုက်သည်၊ထိုအခါဇော်ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်၏အနားသို့ကပ်သွားပြီးထဘီကိုင်ထား သောသူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ကိုအသာဆုပ်ကိုင်လျက်ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်သူမ၏ကိုယ်လုံး လေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီးပါးကလေးကိုအသာအယာနမ်းလိုက်သည်၊ “ထဘီဝတ်ပါရစေဦးကိုဇော်ရယ်” “ဝတ်တာပေါ့စိုးရယ် ။ ကိုဇော့်လီးကြီးမှာပေနေတာတွေကိုသုတ်ပေးပါဦး” “ဟင်း ။ ရှက်လိုက်တာ” စိုးမိုးခိုင်ကပြောရင်းပျော့ခွေနေသောဇော်ထွန်း၏လီးကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်၊ “ကဲ သုတ်ပေးပြီးပြီ” “စိုးစောက်ဖုတ်မှာပေနေတာကိုလည်းကိုဇော်သုတ်ပေးမယ်နော်” ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကသူမ၏ထဘီကိုယူကာအတင်းသုတ်ပေးနေလေသည်၊ဇော်ထွန်းသည် အကြံနှင့်အချိန်ဆွှဲုသုတ်ပေးနေခြင်းဖြစ်လေသည်၊သူတို့နှစ်ယောက်သောက်ခဲ့သောဆေးရည် သည်တန်ဖိုးကြီးသောကာမအားတိုးဆေးဖြစ်လေသည်၊အတန်ကြာသောအခါစိုးမိုးခိုင်သည်လူရော စိတ်ပါလန်းဆန်းလာဏ္ဍုံသာမကတစ်ကိုယ်လုံးပူနွေးလာပြီးစောက်ဖုတ်ထဲမှလည်းယားကျိကျိနှင့ခ် ံ ချင်စိတ်ပေါ်လာပြန်လေသည်၊ထို့ကြောင့်ဇော်ထွန်းကထဘီနှင့်မသုတ်တော့ဘဲစောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေသည်ကိုငြိမ်ခံနေလိုက်လေသည်၊ သူမ၏နို့အုံလေးများကိုပွတ်သပ် ဆုပ်ချေနေသည်ကိုလည်းသာယာနေမိသည်၊ဇော်ထွန်း၏ပေါင်ကြားသို့ကြည့်လိုက်မိသောအခါ ပျော့ခွေနေသောလီးကြီးမှာပြန်လည်ထောင်မတ်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်သူမကို နောက်တစ်ချီတော့ထပ်လိုးမည်ဟုသိလိုက်လေသည်၊ထို့ကြောင့်မြန်မြန်လိုးလိုက်လဋင်မိမိ၏ခံချင် စိတ်ပြေသွားမည်ကိုသိသောကြောင့်စိုးမိုးခိုင်ကမိန်းမဉာ%်ဖြင့်စကားစလိုက်သည်၊ “ကိုဇော်ရယ် ။ စိုးမနေတတ်တော့ဘူး ။ မကလိပါနဲ့တော့။ စိုးကိုဒါလောက်လိုးရရင်ကျေနပ် ရောပေါ့ ။ စိုးပြန်တော့မယ်” “မပြန်ပါနဲ့ဦးစိုးရယ် ။ ကိုဇော့်လီးကြီးထောင်နေတာကိုမတွေ့ဘူးလား ။ တစ်ချီလောက်တော့ လိုးပါရစေဦးကွယ်” “စိုးကိုမသနားတော့ဘူးလားဟင် ။ ခုနကလဲတစ်ခါလုပ်ထားပြီးပြီ” “ချစ်လို့ပါကွယ် ။ စိုးမနာဘဲနဲ့သက်သက်သာသာဖြစ်အောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်” “ကဲ ဒါဖြင့်ရင်လည်းမြန်မြန်ပြီးအောင်လုပ်နော်” ဇော်ထွန်းကစိုးမိုးခိုင်ကိုကုတင်ခေါင်းရင်းဘက်သို့ကျောပေးထိုင်ခိုင်းပြီးသူကသူမနှင့်မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ှုခြေဆင်းထိုင်လိုက်သည်၊ ထို့နောက်စိုးမိုးခိုင်ကိုသူ၏ပေါင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်ခိုင်ှုးသူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုသူ၏ခါးနောက်တွင်ဖြဲကားထားလိုက်သည်၊ပေါင်များဖြဲထားသောကြောင့်ပြဲ အာနေသောသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင်သူ၏လီးကြီးကိုတေ့လိုက်ပြီးသူ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်၊ထို့နောက်နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ်အထက်ပိုင်းများကိုနောက် သို့လှန်လိုက်သောအခါတင်ပါးများကိုရှေ့သို့တိုးလိုက်သလိုဖြစ်သွှာုးတေ့ထားသောလီးတန်ကြီး သည်စောက်ဖုတ်ထဲသို့တိုးဝင်သွားလေသည်၊ထို့နောက်ရှေ့သို့ရင်ချင်းအပ်အောင်ထိကပ်လိုက် သောအခါစိုးမိုးခိုင်၏ဖင်သားများသည်နောက်သို့ဏ္ဍွေ့သွားပြီးစောက်ဖုတ်အတွင်းမှလီးကအပြင်သို့ ပြန်ထွက်လာလေသည်၊ထို့နောက်အနောက်သို့လှန်ချလိုက်သောအခါပြန်ှုတိုးဝင်သွားလေသည်၊ ွှသို့ဖြင့်ဇော်ထွန်းကအောက်မှနှေုလှုပ်ကစားပေးနေရာစိုးမိုးခိုင်သည်အပေါ်မှအားမစိုက်ရဘဲ ပုခက်စီးနေသကဲ့သို့ခံစားရပြီးမိမိ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့လီးကြီးဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်နေသော ကြောင့်အချက်ကျကျပွတ်တိုက်နေသောအရသာကိုလည်းအပြည့်အဝခံစားနေရလေသည်။ ဇော်ထွန်းကသူမ၏စိတ်များပိုမိုထကြွလာစေရန်မကြာခဏ နို့ကိုစို့ပေးလိုက်။ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်။

တစ် ကိုယ်လုံးနမ်းလိုက်နှင့်လုပ်ပေးနေပြန်ရာစိုးမိုးခိုင်သည်ဇော်ထွန်း၏ကျော်ကိုပြန်လည်သိုင်းဖက်ရင်း တဟင်းဟင်းဖြစ်လာလေတော့သည်၊ထိုပုံစံသည်ဇော်ထွန်းအတွက်အားမရသလိုစိုးမိုးခိုင်အတွက် လည်းကျေနပ်မှုအပြည့်အဝမရစေသောကြောင့်ဇော်ထွန်းသည်စိုးမိုးခိုင်ကိုနောက်သို့အသာလှန်ချ လိုက်ပြီးဆင်းထားသောခြေထောက်များကိုဒူးထောက်အနေအထားသို့ပြောင်းယူလိုက်သည်၊ထို့ နောက်စိုးမိုးခိုင်၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုသူ၏ပုခုံးပေါ်သို့ထမ်းတင်လိုက်ပြီးမှောက်ချလိုက်သော အခါစိုးမိုးခိုင်၏တင်ပါးများသည်မြောက်တက်လာပြီးစောက်ဖုတ်သည်လည်းပိုမိုတင်းမာလာလေ သည်၊စိုးမိုးခိုင်သည်လီးတန်ကြီးကအပေါ်စီးမှစောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်နေ သည်ကိုတွေ့နေရသောကြောင့်ပှိုစိတ်ကြွလာသလိုဇော်ထွန်းသည်လည်းလီးကိုထိုးသွင်းလိုက် သောအခါပြားကပ်သွားသောစောက်ဖုတ်နှင့်လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါဖောင်းကြွတက်လာ သောစောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ရင်းပှိုမဏ္ဍိုးမဏ္ဍွဖြစ်လာလေသည်၊ထို့ကြောင့်ပါးစပ်မှပြောရင်းအားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည် “စိုး ။ ကိုဇော်အားရပါးရလိုးတော့မယ်နော်” “ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “အင့် အဟင့် ။ အအ ။ ကိုဇော်ရယ် စိုးကိုမသနားတော့ဘူးလား” “စိုးနာလို့လားဟင်” “နာတော့သိပ်မနာဘူး ။ ဒါပေမယ့်တစ်ချက်တစ်ချက်ကျရင်အောင့်သွားတယ်” “ခဏ လေးပါကွာ ။ အစမို့လို့ပါ ။ ကိုဇော်မအောင့်တော့အောင်လုပ်ပေးပါမယ်” “ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကိုဇော်ရယ် ။ စိုးဟာလေးကွဲထွက်သွားပါဦးမယ်” “စိတ်မပုပါနဲ့ကွယ်” ထို့နောက်ဇော်ထွန်းကစကားမပြောတော့ဘဲအားကုန်ဆက်လိုးလေတော့သည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်လည်းအောင့်တာပျောက်သွားပြီးအရသာတွေ့လာလေတော့သည်၊ထို့ကြောင့်ဇော်ထွန်းက ဆောင့်ချလိုက်တိုင်းတင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုအစွမ်းကုန်ပင့်မြှောက်ပေးနေမိလေသည်၊ “အင့် ဟင့် ။ ကိုဇော် ။ ဆောင့်ဆောင့် ။ အအ ။ ဆောင့်လေ ။ စိုးခံနိုင်ပါပြီ ။ အင့်အင့်အင့်” “ဘွပ် ဘွပ် ဖတ် ဖတ် စွပ် စွပ်” “အား ။ အင့်အင့် ။ အအ ။ အိ ။ အင်းဟင်း ။ အအ ။ အား ။ဟင်း ဟင်း” ဇော်ထွန်းသည်လည်းအသက်ဏ္ဍှူသံပြင်းလာသလိုဆောင့်ချက်များကလည်းပှိုပြင်းထန်လာ လေသည်၊ထို့အတူအနှုတ်အသွင်းလည်းပှိုမြန်ဆန်လာသလိုစိုးမိုးခိုင်၏အကော့အပင့်။အလှုပ် အယမ်းကလည်းပှိုမြန်လာလေသည်၊တစ်ခနအကြာတွင်တော့နှစ်ဦးစလုံးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန် ခါရင်းတစ်ဦးကိုတစ်ဦးတင်းကြပ်စွာဖက်ကာပြိုင်တူပြီးသွားကြလေသည်၊ထို့နောက်တစ်ဦးနှင့်တစ် ဦးဖက်လျက်သားငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်။ ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

မပုေရ စိုးကိုသံပုရာရည္တစ္ခြက္ေလာက္ယူခဲ့ေပးပါ” အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေသာ္လည္းမပုကေပၚမလာေခ်၊ထို႔ေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္ထိုင္ေနရာမွထ ကာမီးဖိုေခ်ာင္သို႔ထြက္လာေလသည္၊မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္လည္းမပုကိုမေတြ႕ရေသာေၾကာင့္အလုပ္ သမားတန္းလ်ားဖက္သို႔ထြက္လာေလသည္၊မပု၏အခန္းေရွ႕တြင္ေယာက္်ားဖိနပ္တစ္ရံႏွင့္မပု၏ ဖိနပ္ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္သူမ၏စိတ္ထဲမွစဥ္းစားလိုက္မိသည္၊ “အင္း ။ မပုမွာေယာက္်ားမရွိဘူး ။ သူ႔ဧည့္သည္လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင္သည္တန္းလ်ားနားသို႔တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားရင္းေလွခါးနားေရာက္ေသာအခါအိမ္ ထဲမွအသံမ်ားကိုၾကားလိုက္ရေလသည္၊ငယ္႐ြယ္သူပီပီစပ္စုလိုေသာေၾကာင့္ထရံအေပါက္မွအသာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္၊အခန္းထဲတြင္မပုႏွင့္ၿခံေစာင့္ကိုေအးတို႔ကိုျမင္လိုက္ရသည္၊ကိုေအး ကအေပၚပိုင္းတြင္အဝတ္မရွိဘဲပုဆိုးကိုကြင္းသိုင္းထားကာမပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ေဆာင့္ ေၾကာင့္ထိုင္ေနေလသည္၊ မပု၏အဝတ္မ်ားသည္လည္းေဘးတြင္ပုံက်ေနကာတစ္ကိုယ္လုံးဗလာ ျဖစ္ေနေလသည္၊ကိုေအးသည္မပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအသာဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီးသူမ၏ႏို႔အုံမ်ားကိုလက္ ျဖင့္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္၊မပုကကိုေအး၏လီးႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ႈသူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္၊ “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္ကိုေအး” “ေအးပါကြာ” စိုးမိုးခိုင္သည္ထိုျမင္ကြင္းကိုအသည္းတယားယား။

ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ၾကည့္ေနမိေလသည္၊ အသက္အ႐ြယ္ကအသိဉာဏ္ေပးေသာ္လည္းမ်က္ျမင္ေတြ႕ရျခင္းသည္ပထမအႀကိမ္ျဖစ္ေလသည္၊ အိမ္ကေလးသည္တစ္ခ်က္။ႏွစ္ခ်က္မဋသိမ့္ကနဲတုန္သြားသည္၊ကိုေအးကသူ၏တင္ပါးကိုေရွ႕သို႔ တြန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္၊ ထို႔ေနာက္ကိုေအးသည္မပု၏ႏို႔ကိုဆုပ္နယ္ေနေသာသူ၏ လက္မ်ားျဖင့္မပု၏ခါးကိုကိုင္လိုက္ၿပီးဆြဲယူလိုက္ရာမပုသည္ေကာ့ပွ်ဳံပါလာေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္မ်က္လုံးေလးျပႇဴုးၾကည့္ေနရင္းတံေတြးကိုအသံမထြက္ေအာင္မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္၊ကိုေအး သည္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွဒူးေထာက္လိုက္ေသာအခါမပု၏ခါးႏွင့္ေက်ာျပင္သည္ကုတင္ေပၚ သို႔ျပန္က်သြားေလသည္၊ထို႔ေနာက္ကိုေအးကမပု၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုေပၚသို႔တြန္းတင္လိုက္ ရာမပု၏တင္ပါးမ်ားသည္အေပၚသို႔ေျမာက္တက္သြားကာအိပ္ယာႏွင့္လြတ္ေနေလသည္၊ထို႔ေနာက္ ကိုေအးကမပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေအာက္မွလက္လဋႈိသူမ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္၊ကို ေအးကသူ၏လီးႀကီးကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္။ထိုးသြင္းလိုက္လုပ္ေနေလသည္၊ စိုးမိုးခိုင္ သည္မပု၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုအေသအခ်ာၾကည့္လိုက္မိေသာအခါမ်က္စိမ်ားကိုမွိတ္ထားလ်က္ကို ေအးကလီးႀကီးကိုထိုးသြင္းလိုက္တိုင္းတင္ပါးမ်ားကိုေကာ့ေကာ့ေပးသည္ကိုသတိထားလိုက္မိေလ သည္၊ထိုသို႔တျဖည္းျဖည္းအထုတ္အသြင္းလုပ္ေနရာမွကိုေအးကႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုက္ေလသည္၊ထိုအခါတြင္အိမ္ေလးသည္သိမ့္ကနဲလႈပ္သြားေလသည္၊ထို႔အျပင္မပု၏ တဟင့္ဟင့္ညည္းတြားသံႏွင့္အတူဖတ္ဖတ္ဟူေသာအသံကိုပါၾကားလိုက္ရေလသည္၊ “မပု ။ ကိုေအးလိုးတာေကာင္းရဲ႕လားဟင္” “အို သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ေတာ္ ။

နာနာေလးလိုးစမ္းပါကိုေအးရယ္ ။ ခံလို႔ကိုမဝႏိုင္ဘူး” ထိုအခါကိုေအးသည္အသားကုန္လိုးေလေတာ့သည္၊ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာစိုးမိုးခိုင္မွာ လည္းရာဂစိတ္မ်ားတျဖည္းျဖည္းထႂကြလာေလသည္၊ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ေစာက္ဖုတ္အေပၚရွိထဘီမွာစိုစိစိျဖစ္ေနေလသည္၊သူမ၏လက္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို႔အုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေနမိေလသည္၊ထိုစဥ္တစ္ဖက္ၿခံမွစိုးမိုးခိုင္၏အစ္မ၏ ရည္းစားျဖစ္ေသာေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏အစ္မရွိသည္ဟုထင္ႈသူမတို႔၏ၿခံတြင္းသို႔မလြယ္ ေပါက္မွတဆင့္ဝင္လာေလသည္၊ထိုအခါေနာက္ေဖးတန္းလ်ားအနီးတြင္စိုးမိုးခိုင္ဘာကိုသဲသဲမဲမဲ ၾကည့္ေနသလဲဟုသိလိုစိတ္ျဖင့္အနားသို႔တိုးကပ္လာရာထရံေပါက္မွေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းသူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကိုထဘီေပၚမွအုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေနေသာစိုးမိုးခိုင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္ေရွ႕သို႔သာအာ႑ဳံစိုက္ေနေသာေၾကာင့္သူမ၏အနားသို႔ေဇာ္ထြန္းေရာက္လာသည္ကိုမသိသျဖင့္ ေဇာ္ထြန္းလည္းအနီးရွိအေပါက္မွအတြင္းဘက္သို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္၊ “ကိုေအးရယ္ အားရပါးရလိုးစမ္းပါ ။ အားမရွိေတာ့ဘူးလား” “နဲနဲေမာသြားလို႔ပါမပုရယ္ ။ ကဲ အားကုန္သြန္ေတာ့မယ္ေနာ္” ထို႔ေနာက္ကိုေအးကလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔လိုက္ၿပီးမပု၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူ၏ပုခုံး ေပၚသို႔တင္ကာသူ၏လီးႀကီးကိုမပု၏ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ေတ့ၿပီးအားကုန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလ သည္၊ေဇာ္ထြန္းလည္းကိုေအးတို႔လိုးေနသည္ကိုၾကည့္ရင္းလီးေတာင္လာေလသည္၊ထို႔ေၾကာင့္စိုး မိုးခိုင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ရာသူမသည္မပုတို႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းအားမလိုအားမရျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကသူမ၏အနားသို႔ကပ္သြားလ်က္ေမးလိုက္သည္၊ “စိုးစိုး ဘာလုပ်နေတာလဲ” “ဟို ဟို မပုအိပ္ေနတာကိုၾကည့္ေနတာပါ” “ကဲ ဒါျဖင့္ဆက္ၾကည့္ေလ ။ ကိုေဇာ္သြားေတာ့မယ္” ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကသူ၏အိမ္သို႔ျပန္သြားေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္သူမ၏စိတ္ထဲမွစဥ္းစား လိုက္သည္၊ “ငါေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာကိုသူသိသြားလားမသိဘူး ။ ငါသြားအစ္ၾကည့္ဦးမွ” ထိုသို႔စဥ္းစားရင္းစိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္းတို႔ၿခံဘက္သို႔ကူးသြားေလသည္၊ေဇာ္ထြန္း၏ အခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါတံခါးကိုမေခါက္ေသးဘဲေသာ့ေပါက္မွအတြင္းသို႔ေခ်ာင္းၾကည့္ လိုက္ေလသည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းသည္ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္လ်က္ဂြင္းတိုက္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ ရေလသည္၊သူ၏လီးသည္လုံးပတ္ႏွစ္လက္မခန္႔ရွိၿပီးအရွည္တစ္ထြာခန္႔ရွိသျဖင့္သူမအဖို႔အထူး အဆန္းျဖစ္ေနေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္း၏လီးကိုၾကည့္ရင္းကာမစိတ္မ်ားပိုမိုထႂကြလာ ေလသည္၊ထို႔ေနာက္အခန္းတံခါးကိုအသာေခါက္လိုက္ေသာအခါေဇာ္ထြန္းသည္ပုဆိုးကိုကမန္း ကတန္းျပန္ဝတ္ရင္းတံခါးကိုလာဖြင့္ေပးေလသည္၊ “ေၾသာ္ စိုးစိုးပါလား ။လာေလ ။

ကိုေဇာ့္ကိုဘာခိုင္းမလို႔လဲ” “အင္း ညက်ရင္သမၼတ မွာမမနဲ႔အတူ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္မလု႔ ိ ။ အဲဒါကိုေဇာ္လိုက္ပို႔ေနာ္” စိုးမိုးခိုင္ကလာရင္းကိစဏကိုလႊဲေျပာရင္းေဇာ္ထြန္း၏ေအာက္ပိုင္းသို႔မသိမသာၾကည့္လိုက္ရာ သူ၏လီးႀကီးမွပုဆိုးကိုေဖာက္ထြက္ေတာ့မတတ္ေဖာင္းထေနေလသည္၊သူမ၏စိတ္ထဲတြင္ရာဂ စိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနၿပီးေဇာ္ထြန္းကိုလည္းယခင္ကတည္းကႀကိတ္ႈခ်စ္ေနမိေသာေၾကာင့္သူ၏ အနားသို႔သြားရင္း႐ုတ္တရက္ေျခေခ်ာ္သြားဟန္ေဆာင္ကာေဇာ္ထြန္းအေပၚသို႔လွဲခ်ရင္းပုဆိုးအစ ကိုမသိမသာဆြဲခြၽတ္လိုက္ေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ခါးတြင္ပုဆိုးမရွိေတာ့ဘဲဖင္ထိုင္လဲက်သြားေလ သည္၊ “အိုး မေတာ္လို႔ေနာ္ကိုေဇာ္ ။ ကဲ ထထ” စိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္းကိုပုဆိုးကြၽတ္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွရွက္စိတ္ဝင္လာေသာေၾကာင့္ေနာက္ သို႔လွည့္ေျပးရန္ႀကံလိုက္သည္၊သို႔ေသာ္ေဇာ္ထြန္းကသူမကိုလွမ္းဖက္ႈသူ၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္း လိုက္ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္ကဟန္ေဆာင္ႈ႑ဳန္းကန္လိုက္ေသာေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာကုတင္ ေပၚသို႔လဲက်သြားေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ပက္လက္အေနအထားျဖစ္သြားေသာ္သူမ၏ႏႈတ္ခမ္း ကေလးကိုပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ယူလိုက္ၿပီးလက္တစ္ဖက္ကလည္းသူမ၏ႏို႔အုံတစ္ဖက္ကိုအက်ôေပၚမွ ဆုတ္ကိုင္လ်က္ဖ်စ္ဍွစ္ေပးလိုက္သည္၊က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္လည္းသူမ၏တင္ပါးကိုအသာပြတ္ သပ္လိုက္ေလသည္၊အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးေသာစိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္း၏အကိုင္အတြယ္ေအာက္ တြင္ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေလေတာ့သည္၊ေဇာ္ထြန္းကသူမ၏ပါးျပင္တစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္ရင္းသူမ၏ အက်ôၾကယ္သီးမ်ားကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္အက်ôကိုလွန္ခ်လိုက္ေသာအခါစိုး မိုးခိုင္သည္ကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ဘရာစီယာေလးသာက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္ဘရာစီယာ ေအာက္မွေပၚထြက္ေနေသာသူမ၏ရင္သားျဖဴျဖဴေလးမ်ားကိုလက္ႏွစ္ဖက္ယွက္ႈကာထားရင္း ေျပာလိုက္သည္၊ “ကိုေဇာ္ရယ္ စိုးရွက္တယ္” “မရွက္ပါနဲ႔ စိုးရယ္ ။

ဒါရွက္စရာမွမဟုတ္တာ” ေဇာ္ထြန္းကေျပာရင္းသူမ၏တစ္ကိုယ္လုံးအႏွံ႔စုပ္နမ္းေပးလိုက္ရာသူမ၏စိတ္ထဲတြင္မ႑ိဳးမ႐ြ ျဖစ္လာေလသည္၊ေဇာ္ထြန္း၏လက္မ်ားကသူမ၏ဘရာစီယာၾကားထဲသို႔တိုးဝင္လာေလသည္၊ထို႔ ေနာက္သူမ၏ႏို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးမ်ားကိုဘရာစီယာအတြင္းမွကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္လ်က္ႏို႔ သီးထိပ္ေလးမ်ားကိုလက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္အသာအယာဍွပ္ဆြဲေပးလိုက္ရာႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ တျဖည္းျဖည္းေထာင္ထလာေလသည္၊ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီးဆြဲခြၽတ္ လိုက္ေသာအခါဝင္းပေနေသာႏို႔အုံေလးႏွစ္လုံးမွာတုန္တုန္ရီရီႏွင့္ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္၊ ေဇာ္ထြန္းကေထာင္ထလာေသာႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရင္းေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိႏို႔အုံ ေလးမ်ားကိုလည္းလက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေနေလသည္၊ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကေတာ့သူမ၏ ဝမ္းဗိုက္သားမ်ားႏွင့္ေျခသလုံး။ေပါင္တန္။တင္ပါးမ်ားကိုပြတ္သပ္ေနေလသည္၊ ထို႔အျပင္သူ၏လီးတန္မာမာႀကီးသည္သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲရွိေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေလးေပၚသို႔လွာုေထာက္မိေနေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္ရင္တထိတ္ထိတ္ခုန္လာေလေတာ့ သည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကသူမ၏ထဘီေလးကိုေပါင္ရင္းအထိဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးအတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေလးကိုအသာဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္စိတ္ထဲမွရွက္သလိုလိုျဖစ္ေနေသာ္လည္းကာမစိတ္ မ်ားျပင္းထန္ေနေသာေၾကာင့္ဘာမဋမေျပာဘဲၿငိမ္ေနလိုက္ေလသည္၊ထို႔ေနာက္သူမ၏အေမႊးႏုေလး မ်ားဖုံးလႊမ္းေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးကိုေဇာ္ထြန္းကသူ၏လက္ဝါးျဖင့္အုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေပး လိုက္ေလသည္၊ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္အလ်ားလိုက္ပြတ္သပ္ ေပးရင္းလက္မႏွင့္လက္ခလယ္ျဖင့္ေစာက္ေစ့မာမာေလးကိုဍွပ္ဆြဲလိုက္သည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကိုသူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔အသာထိုးသြင္းလိုက္ရာလက္ႏွစ္ဆစ္ခန္႔တိုးဝင္ သြားၿပီးေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားျဖင့္စို႐ႊဲေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္၊ အထာကြၽမ္းေသာေဇာ္ ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္ခံခ်င္ေနၿပီကိုသိလိုက္ေသာေၾကာင့္သူမ၏ထဘီကိုခါးလည္အထိဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးျဖဴ ေဖြးသြယ္လ်ေသာေပါင္တန္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲကားလိုက္ရာေဖာင္းေဖာင္းအိအိေစာက္ဖုတ္ေလး၏ အလယ္ရွိအကြဲေၾကာင္းေလးမွာၿပဲအာသြားၿပီးအတြင္းသားနီနီရဲရဲေလးမ်ားကိုပါေတြ႕ျမင္လိုက္ရေလသည္၊ေစာ က္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး၏ထိပ္ရွိေစာက္ေစ့နီနီေလးမွာေတာ့ဆတ္ကနဲ။

ဆတ္ကနဲ ေထာင္ထေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏ေပါင္ၾကားထဲသို႔ဒူးေထာက္ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီးသူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုသူ၏ေပါင္ေပၚသို႔ခြတင္လိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္သူ၏လီးဒစ္ႀကီးျဖင့္ၿပဲအာေနေသာ စိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလဋာက္အထက္ေအာက္ပြတ္ေပးလိုက္ရာစိုးမိုးခိုင္ သည္သူမ၏ဖင္ေလးကိုေမာက္ႂကြရင္းလူးလိမ့္ေနေလသည္၊ ထိုကဲ့သို႔စိုးမိုးခိုင္ထႂကြလာေသာအခါ မွေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီးႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ကာၿပဲအာေနေသာေစာက္ဖုတ္အဝေလးတြင္ေတႈ႕ အသာဖိသြင္းလိုက္သည္၊စိုးမိုးခိုင္ကလည္းသူမ၏သြယ္လ်ေသာေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုတတ္ႏိုင္ သမဋၿဖဲကားလ်က္ခါးကိုေကာ့ေပးေနမိေလသည္၊ထိုအခါတြင္ေဇာ္ထြန္း၏ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာလီး ႀကီးသည္သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔တျဖည္းျဖည္းတိုးဝင္သြားေလသည္၊အပ်ိဳစင္ေလးျဖစ္ေသာ စိုးမိုးခိုင္သည္ႀကီးမားေသာလီးႀကီး၏ဒစ္ကိုမခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ပါးစပ္မွညည္းတြားလိုက္မိေလ သည္၊ “အား နာတယ္ကိုေဇာ္ ။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါကိုေဇာ္ရယ္ ။ အား အဟင့္ဟင့္ ။ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ကိုေဇာ္ရယ္ ။ စိုးနာတယ္ ။ အား” “နဲနဲေလးပါစိုးရယ္ ။ ခဏေတတာ့ေအာင့္ခံေနာ္ ။ေနာက္က်ရင္မနာေတာ့ပါဘူး ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခံလို႔ေကာင္းလာမွာပါေနာ္” ေဇာ္ထြန္းကေခ်ာ့ေမာ့ေျပာရင္းစိုးမိုးခိုင္၏ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကိုနမ္းလိုက္သည္၊လက္ႏွစ္ဖက္ ကလည္းလုံးက်စ္တင္းမာေနေသာႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကိုဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ဍွစ္ေပးလိုက္သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔မခ်ိမဆန္႔ဝင္လာေသာလီးႀကီး၏ဒစ္ေၾကာင့္နာက်င္မႈကတစ္မ်ိဳး။အေပၚ ပိုင္းတြင္ေဇာ္ထြန္းကႏႈိးဆြမႈေၾကာင့္ခံစားေနရေသာအရသာကတစ္မ်ိဳးျဖင့္အေကာင္းအဆိုးႏွစ္မ်ိဳး ကိုခံစားေနရေလသည္၊ႏို႔သီးေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ေလးႏွစ္ခုမွာနီရဲေနကာေဇာ္ထြန္း၏တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ႏို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ခုကိုပြတ္ေခ်ေပႈးက်န္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ဖက္ကိုမူပါးစပ္ျဖင့္စုပ္လိုက္။

စို႔လိုက္လုပ္ေပးေနေလသည္၊ထို႔အျပင္ႏို႔သီး ေခါင္းေလးမ်ားကိုလဋာျဖင့္လ်က္လိုက္။သြားျဖင့္ကိုက္လိုက္လုပ္ေပးလိုက္ရာစိုးမိုးခိုင္သည္ေအာက္ ပိုင္းကနာက်င္မႈမ်ားကိုေမ့ေလ်ာ့လာၿပီးကာမစိတ္မ်ားပိုမိုထႂကြလာေလေတာ့သည္ “ကိုေဇာ္” “ဘာလဲစိုး” “နဲနဲသြင္းၾကည့္ပါလားဟင္” “အင္းေလ ။ ဒါဆိုစိုးနာရင္နဲနဲေအာင့္ခံေနာ္” စိုးမိုးခိုင္ကသြယ္လ်ေသာေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကိုဗိုက္သားဝင္းဝင္းေလးသို႔ကပ္သြားသည္အထိ ၿဖဲကားေပးလိုက္ေသာအခါေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီးႀကီးကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ဖိသြင္းလိုက္သည္၊ ထိုအခါ တြင္ေဇာ္ထြန္း၏လီးႀကီးသည္စိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔တစ္ဝက္ခန္႔ျမဳပ္ဝင္ သြားေလသည္၊ “အင့္ အင့္ အီး အ” စိုးမိုးခိုင္သည္ျပင္းထန္ေသာနာက်င္မႈကိုခံစားလိုက္ရေသာ္လည္းအံကိုႀကိတ္လ်က္ေတာင့္ခံ ေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္ကအံကိုႀကိတ္လ်က္လက္သီးကေလးဆုပ္ကာႀကိတ္မွိတ္ခံ ေနသည္ကိုၾကည့္ရင္းလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္သူမ၏ခါးေလးကိုဖက္ကာခပ္နာနာေလးဖႈိေဆာင့္သြင္း လိုက္ေလသည္၊ထိုအခါေဖာက္ဟူေသာခပ္တိုးတိုးအသံတစ္ခ်က္ႏွင့္အတူစိုးမိုးခိုင္၏ညည္းညဴသံ ကိုၾကားလိုက္ရေလသည္၊ထိုအသံသည္သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွအပ်ိဳေÕမးေပါက္သြားေသာေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာေသာအသံျဖစ္သည္ကိုေဇာ္ထြန္းသိလိုက္ေလသည္၊ စိုးမိုးခိုင္သည္လည္းမခံမရပ္ႏိုင္ ေအာင္နာက်င္သြားေသာေၾကာင့္ေယာင္ႈေအာ္လိုက္မိေလသည္၊ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီး ႀကီးကိုစိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔အဆုံးထိေဆာင့္ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္နာက်င္ လြန္းေသာေဝဒနာေၾကာင့္အံကိုႀကိတ္ႈခံေနေသာ္လည္းေဇာ္ထြန္း၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုအတင္းတြန္း ကန္ထားမိေလသည္၊ “အား ကိုေဇာ္ နာတယ္ ။ နာတယ္ ။

မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ။ ေတာ္ပါေတာ့ ။ အဟင့္အဟင့္” ေဇာ္ထြန္းသည္သူ၏လီးႀကီးကိုစိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔အဆုံးထိထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ေနာက္ဆက္ႈမလႈပ္ရွားေသးဘဲႏို႔ႏွစ္လုံးကိုသာကိုင္တြယ္ေဆာ့ကစားရင္းသူမ၏တစ္ကိုယ္လုံးကို ဖ်စ္ဍွစ္ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္၊ထို႔ေနာက္သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားကိုလဋာျဖင့္လ်က္ေပးလိုက္ သြားျဖင့္မနာေအာင္ကိုက္ေပးလိုက္ႏွင့္လုပ္ေနေလသည္၊ထို႔အျပင္ႏို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ခုကို ပါလဋာျဖင့္လ်က္ေပးလိုက္။ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးလိုက္ႏွင့္ဆြေပးေနေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္နာက်င္မႈ ကိုေမ့ေပ်ာက္ကာအရသာေတြ႕လာေလေတာ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ေအာက္မွေႏႈဖင္ႏွစ္ျခမ္းကိုအစြမ္း ကုန္ၿဖဲကားရင္းခါးကိုအေပၚသို႔ေကာ့ထိုးေနေလသည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကသူ၏လီးႀကီးကိုတစ္ ဝက္ခန္႔အထိဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္အဆုံးထိျပန္လည္ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ ပတ္ေလးသည္ႀကီးမားေသာလီးတန္ႀကီးကိုငုံထားရေသာေၾကာင့္အစြမ္းကုန္ေဖာင္းႂကြေနေလ သည္၊ထို႔အျပင္ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔အဆုံးထိတိုးဝင္လာေသာလီးႀကီးေၾကာင့္ေအာင့္သလိုလို။ နာသလိုလိုႏွင့္ခံစားရေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းကလည္းသူ၏လီးႀကီးကိုတစ္ဝက္ခန္႔ဆြဲထုတ္လိုက္။ အဆုံးထိေအာင္ျပႏ္ႈဖိသြင္းလိုက္ႏွင့္လုပ္ေပးေနေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္လီးႀကီးဝင္လာတိုင္း ေအာင့္သြားေသာေၾကာင့္ခါးကေလးေကာ့သြားလိုက္။လီးႀကီးကိုျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္းေစာက္ပတ္ထဲ တြင္ဟာတာတာႏွင့္ခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္း၏ေက်ာျပင္ႀကီးကိုအားမလို။အားမရသိုင္း ဖက္လိုက္ႏွင့္ျဖစ္ေနေလသည္၊အရည္ၾကည္မ်ားလည္းပိုမႈိစိမ့္ထြက္လာေသာေၾကာင့္လီးႀကီးဝင္ ထြက္တိုင္းေစာက္ေခါင္းသံမ်ားပါေပၚထြက္ေနေလသည္၊ စိုးမိုးခိုင္သည္တျဖည္းျဖည္းႏွင့္အရသာ ေတြ႕လာေသာေၾကာင့္ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုရင္ဘတ္ႏွင့္ကပ္ေနေအာင္အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားေပးရင္း ခါးကိုပါေမာက္ႈေကာ့ထိုးေပးေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းကလည္းအရွိန္ရလာေသာေၾကာင့္သူ၏လီးႀကီး ကိုစိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ပတ္ကေလးထဲသို႔အားကုန္ေဆာင့္သြင္းေနေလသည္၊ “အား ကိုေဇာ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ ။ တအားေဆာင့္ ။ အအ အား ။ အား ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေဇာ္ရာ ။ အဟင့္ အအအား” စိုးမိုးခိုင္သည္ၿပီးခါနီးလာေသာေၾကာင့္အားမလို။အားမရျဖစ္လာကာေဇာ္ထြန္း၏ခါးကိုလက္ ႏွစ္ဖက္ျဖင့္တအားဆြဲဖက္ရင္းေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအတင္းၿဖဲကားေပးေနေလသည္၊ထို႔အျပင္ဖင္ကို ေကာ့ေÕမာက္ႈစေကာဝိုင္းသလိုလုပ္လိုက္။ဘယ္ညာရမ္းလိုက္ႏွင့္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္း သည္လည္းလိုးရင္းလိုးရင္းေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းလာသျဖင့္သူမ၏မို႔ေဖာင္းေသာႏို႔အုံေဖြးေဖြး ေလးႏွစ္လုံးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ႈႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ရင္းအားပါးတရေဆာင့္လိုးေနေလ သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္သူမ၏ေစာက္ဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔တိုးဝင္ေနေသာေဇာ္ထြန္း၏လီးကို တဆတ္ဆတ္ဍွစ္ေပးရင္းအရည္မ်ားတရေဟာစို႐ႊဲက်လာကာတစ္ကိုယ္လုံးတြန္႔လိမ္လ်က္တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္လည္းလိုးရင္းလိုးရင္းသူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔သုတ္ ရည္မ်ားကိုအားကုန္ပန္းထည့္ကာၿငိမ္က်သြားေလေတာ့သည္၊ ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းတြင္သူ၏လီးႀကီးကိုထိုးသြင္းထားရင္းႏွစ္ေယာက္စလုံးအေမာေျပသည္ အထိေနလိုက္သည္၊အတန္ၾကာေသာအခါမွေဇာ္ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းမွသူ၏ လီးႀကီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚမွထသြားေလသည္၊ထို႔ေနာက္ဖန္ခြက္ႏွစ္လုံးတြင္ခပ္ဍိဳဍိဳ ေဆးရည္ကိုလက္ႏွစ္လုံးခန္႔စီထည္ႈ႕စိုးမိုးခိုင္ကိုအသာေပြ႕ထူလိုက္ရင္းေပးလိုက္သည္၊ “ဘာေတြလဲဟင္ ။

စိုးမေသာက္ခ်င္ဘူး” “ကိုေဇာ္လည္းေသာက္မွာပါစိုးရယ္” ေဇာ္ထြန္းကေမာ့ေသာက္ျပလိုက္သည္ကိုၾကည့္ရင္းစိုးမိုးခိုင္လည္းသူမ၏လက္တြင္းရွိဖန္ ခြက္ထဲမွေဆးရည္ကိုေမာ့ေသာက္လိုက္သည္၊တစ္ကိုယ္လုံးပူရွိန္းသြားသလိုအားျပည့္လာသည္ဟု ခံစားလိုက္မိေလသည္၊ထို႔ေနာက္စိုးမိုးခိုင္ကကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနရာမွကုတင္ေအာက္မွထဘီကို ဝတ္ရန္ေကာက္ယူလိုက္သည္၊ထိုအခါေဇာ္ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္၏အနားသို႔ကပ္သြားၿပီးထဘီကိုင္ထား ေသာသူမ၏လက္ကေလးတစ္ဖက္ကိုအသာဆုပ္ကိုင္လ်က္က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္သူမ၏ကိုယ္လုံး ေလးကိုသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးပါးကေလးကိုအသာအယာနမ္းလိုက္သည္၊ “ထဘီဝတ္ပါရေစဦးကိုေဇာ္ရယ္” “ဝတ္တာေပါ့စိုးရယ္ ။ ကိုေဇာ့္လီးႀကီးမွာေပေနတာေတြကိုသုတ္ေပးပါဦး” “ဟင္း ။ ရွက္လိုက္တာ” စိုးမိုးခိုင္ကေျပာရင္းေပ်ာ့ေခြေနေသာေဇာ္ထြန္း၏လီးကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္၊ “ကဲ သုတ္ေပးၿပီးၿပီ” “စိုးေစာက္ဖုတ္မွာေပေနတာကိုလည္းကိုေဇာ္သုတ္ေပးမယ္ေနာ္” ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကသူမ၏ထဘီကိုယူကာအတင္းသုတ္ေပးေနေလသည္၊ေဇာ္ထြန္းသည္ အႀကံႏွင့္အခ်ိန္ဆႊဲုသုတ္ေပးေနျခင္းျဖစ္ေလသည္၊သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေသာက္ခဲ့ေသာေဆးရည္ သည္တန္ဖိုးႀကီးေသာကာမအားတိုးေဆးျဖစ္ေလသည္၊အတန္ၾကာေသာအခါစိုးမိုးခိုင္သည္လူေရာ စိတ္ပါလန္းဆန္းလာ႑ဳံသာမကတစ္ကိုယ္လုံးပူေႏြးလာၿပီးေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္းယားက်ိက်ိႏွင့ခ္ ံ ခ်င္စိတ္ေပၚလာျပန္ေလသည္၊ထို႔ေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္းကထဘီႏွင့္မသုတ္ေတာ့ဘဲေစာက္ဖုတ္ကို လက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေနသည္ကိုၿငိမ္ခံေနလိုက္ေလသည္၊ သူမ၏ႏို႔အုံေလးမ်ားကိုပြတ္သပ္ ဆုပ္ေခ်ေနသည္ကိုလည္းသာယာေနမိသည္၊ေဇာ္ထြန္း၏ေပါင္ၾကားသို႔ၾကည့္လိုက္မိေသာအခါ ေပ်ာ့ေခြေနေသာလီးႀကီးမွာျပန္လည္ေထာင္မတ္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္သူမကို ေနာက္တစ္ခ်ီေတာ့ထပ္လိုးမည္ဟုသိလိုက္ေလသည္၊ထို႔ေၾကာင့္ျမန္ျမန္လိုးလိုက္လဋင္မိမိ၏ခံခ်င္ စိတ္ေျပသြားမည္ကိုသိေသာေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္ကမိန္းမဉာ%္ျဖင့္စကားစလိုက္သည္၊ “ကိုေဇာ္ရယ္ ။ စိုးမေနတတ္ေတာ့ဘူး ။ မကလိပါနဲ႔ေတာ့။ စိုးကိုဒါေလာက္လိုးရရင္ေက်နပ္ ေရာေပါ့ ။ စိုးျပန္ေတာ့မယ္” “မျပန္ပါနဲ႔ဦးစိုးရယ္ ။ ကိုေဇာ့္လီးႀကီးေထာင္ေနတာကိုမေတြ႕ဘူးလား ။ တစ္ခ်ီေလာက္ေတာ့ လိုးပါရေစဦးကြယ္” “စိုးကိုမသနားေတာ့ဘူးလားဟင္ ။ ခုနကလဲတစ္ခါလုပ္ထားၿပီးၿပီ” “ခ်စ္လို႔ပါကြယ္ ။ စိုးမနာဘဲနဲ႔သက္သက္သာသာျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္” “ကဲ ဒါျဖင့္ရင္လည္းျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္ေနာ္” ေဇာ္ထြန္းကစိုးမိုးခိုင္ကိုကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္သို႔ေက်ာေပးထိုင္ခိုင္းၿပီးသူကသူမႏွင့္မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ႈေျခဆင္းထိုင္လိုက္သည္၊ ထို႔ေနာက္စိုးမိုးခိုင္ကိုသူ၏ေပါင္ေပၚသို႔တက္ထိုင္ခိုင္ႈးသူမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ၏ခါးေနာက္တြင္ၿဖဲကားထားလိုက္သည္၊ေပါင္မ်ားၿဖဲထားေသာေၾကာင့္ၿပဲ အာေနေသာသူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္သူ၏လီးႀကီးကိုေတ့လိုက္ၿပီးသူ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုသူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ခိုင္းလိုက္သည္၊ထို႔ေနာက္ႏွစ္ေယာက္စလုံးကိုယ္အထက္ပိုင္းမ်ားကိုေနာက္ သို႔လွန္လိုက္ေသာအခါတင္ပါးမ်ားကိုေရွ႕သို႔တိုးလိုက္သလိုျဖစ္သႊာုးေတ့ထားေသာလီးတန္ႀကီး သည္ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔တိုးဝင္သြားေလသည္၊ထို႔ေနာက္ေရွ႕သို႔ရင္ခ်င္းအပ္ေအာင္ထိကပ္လိုက္ ေသာအခါစိုးမိုးခိုင္၏ဖင္သားမ်ားသည္ေနာက္သို႔ေ႑ြ႕သြားၿပီးေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွလီးကအျပင္သို႔ ျပန္ထြက္လာေလသည္၊ထို႔ေနာက္အေနာက္သို႔လွန္ခ်လိုက္ေသာအခါျပႏ္ႈတိုးဝင္သြားေလသည္၊ ႊသို႔ျဖင့္ေဇာ္ထြန္းကေအာက္မွေႏႈလႈပ္ကစားေပးေနရာစိုးမိုးခိုင္သည္အေပၚမွအားမစိုက္ရဘဲ ပုခက္စီးေနသကဲ့သို႔ခံစားရၿပီးမိမိ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔လီးႀကီးဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္အခ်က္က်က်ပြတ္တိုက္ေနေသာအရသာကိုလည္းအျပည့္အဝခံစားေနရေလသည္။ ေဇာ္ထြန္းကသူမ၏စိတ္မ်ားပိုမိုထႂကြလာေစရန္မၾကာခဏ ႏို႔ကိုစို႔ေပးလိုက္။ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္။

တစ္ ကိုယ္လုံးနမ္းလိုက္ႏွင့္လုပ္ေပးေနျပန္ရာစိုးမိုးခိုင္သည္ေဇာ္ထြန္း၏ေက်ာ္ကိုျပန္လည္သိုင္းဖက္ရင္း တဟင္းဟင္းျဖစ္လာေလေတာ့သည္၊ထိုပုံစံသည္ေဇာ္ထြန္းအတြက္အားမရသလိုစိုးမိုးခိုင္အတြက္ လည္းေက်နပ္မႈအျပည့္အဝမရေစေသာေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္ကိုေနာက္သို႔အသာလွန္ခ် လိုက္ၿပီးဆင္းထားေသာေျခေထာက္မ်ားကိုဒူးေထာက္အေနအထားသို႔ေျပာင္းယူလိုက္သည္၊ထို႔ ေနာက္စိုးမိုးခိုင္၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ၏ပုခုံးေပၚသို႔ထမ္းတင္လိုက္ၿပီးေမွာက္ခ်လိုက္ေသာ အခါစိုးမိုးခိုင္၏တင္ပါးမ်ားသည္ေျမာက္တက္လာၿပီးေစာက္ဖုတ္သည္လည္းပိုမိုတင္းမာလာေလ သည္၊စိုးမိုးခိုင္သည္လီးတန္ႀကီးကအေပၚစီးမွေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေန သည္ကိုေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ပႈိစိတ္ႂကြလာသလိုေဇာ္ထြန္းသည္လည္းလီးကိုထိုးသြင္းလိုက္ ေသာအခါျပားကပ္သြားေသာေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါေဖာင္းႂကြတက္လာ ေသာေစာက္ဖုတ္ကိုၾကည့္ရင္းပႈိမ႑ိဳးမ႑ြျဖစ္လာေလသည္၊ထို႔ေၾကာင့္ပါးစပ္မွေျပာရင္းအားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္ “စိုး ။ ကိုေဇာ္အားရပါးရလိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” “အင့္ အဟင့္ ။ အအ ။ ကိုေဇာ္ရယ္ စိုးကိုမသနားေတာ့ဘူးလား” “စိုးနာလို႔လားဟင္” “နာေတာ့သိပ္မနာဘူး ။ ဒါေပမယ့္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္က်ရင္ေအာင့္သြားတယ္” “ခဏ ေလးပါကြာ ။ အစမို႔လို႔ပါ ။ ကိုေဇာ္မေအာင့္ေတာ့ေအာင္လုပ္ေပးပါမယ္” “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါကိုေဇာ္ရယ္ ။ စိုးဟာေလးကြဲထြက္သြားပါဦးမယ္” “စိတ္မပုပါနဲ႔ကြယ္” ထို႔ေနာက္ေဇာ္ထြန္းကစကားမေျပာေတာ့ဘဲအားကုန္ဆက္လိုးေလေတာ့သည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္လည္းေအာင့္တာေပ်ာက္သြားၿပီးအရသာေတြ႕လာေလေတာ့သည္၊ထို႔ေၾကာင့္ေဇာ္ထြန္းက ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္းတင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုအစြမ္းကုန္ပင့္ေျမႇာက္ေပးေနမိေလသည္၊ “အင့္ ဟင့္ ။ ကိုေဇာ္ ။ ေဆာင့္ေဆာင့္ ။ အအ ။ ေဆာင့္ေလ ။ စိုးခံႏိုင္ပါၿပီ ။ အင့္အင့္အင့္” “ဘြပ္ ဘြပ္ ဖတ္ ဖတ္ စြပ္ စြပ္” “အား ။ အင့္အင့္ ။ အအ ။ အိ ။ အင္းဟင္း ။ အအ ။ အား ။ဟင္း ဟင္း” ေဇာ္ထြန္းသည္လည္းအသက္႑ႉသံျပင္းလာသလိုေဆာင့္ခ်က္မ်ားကလည္းပႈိျပင္းထန္လာ ေလသည္၊ထို႔အတူအႏႈတ္အသြင္းလည္းပႈိျမန္ဆန္လာသလိုစိုးမိုးခိုင္၏အေကာ့အပင့္။အလႈပ္ အယမ္းကလည္းပႈိျမန္လာေလသည္၊တစ္ခနအၾကာတြင္ေတာ့ႏွစ္ဦးစလုံးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ ခါရင္းတစ္ဦးကိုတစ္ဦးတင္းၾကပ္စြာဖက္ကာၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလသည္၊ထို႔ေနာက္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ ဦးဖက္လ်က္သားၿငိမ္က်သြားေလေတာ့သည္။ ၿပီးပါၿပီ။