News

အ. အားးး အီးးး အ အ လှိုင်းတွေလှိုင်းတွေ မူးရိပ်ရိပ် အားးးရှီးးးး ” ” ဟင် ” ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့အရသာ မျက်လုံးအသာလေးဖွင့်ကြည့်မိတော့ မူးနောက်နောက်နဲ့ အာရုံတွေ စုစည်းမရ အိုရ် ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်စားမရှိတော့။ နာမည်က– ချစ်မှူးအိမ်စည် အသက် ၂၅နှစ် ပုရိသတို့ဖမ်းစားနိုင်သူ ချစ်သူ ထူးဝေသော်နှင့် …

အသက် ( ၁၈ ) နှစ်အရွယ် ချောမောလှပ ၊ တောင့်တင်းဖြူဝင်း သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ကူရှင်ပေါ်တင်ပါးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကိုဆွဲ၍တင်လိုက်သည်..။ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင်တိုကပ်နေသောစကပ်တိုလေးအနားကဝဲခနဲလန်တက်သွားသည်..ကောင်မလေး……အတော်လှလာတာပဲ…….ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုကျော်စိန်ကနွယ်နီလှိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်..။ သူမကားတံခါးကိုဂျိုင်းခနဲဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှကိုကျော်စိန်၏အကြည့်ကသူမထံမှလွှဲ၍ရှေ့တူရူသို့လှည့်လိုက်သည်မောင်းတော့…..ဦးလေး……ဘယ်ကိုဝင်ဦးမလဲ….နွယ်နီအင်း…..မရှိတော့ပါဘူး..အိမ်ကိုပဲပြန်တာပေါ့……”နွယ်နီလှိုင်စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့်တွေးတွေးဆဆလေးပြောသည်..။ပြီးတော့ချက်ချင်းပင်ကိုကျော်စိန်ရှိရာဖက်သို့လှည့်လိုက်ပြန်သည်..။ အော်….မေ့လို့….ဟို….ဒယ်ဒီမှာခဲ့တဲ့ကိစ္စလုပ်ရဦးမယ်….ဦးလေး….၊ပန်းရံသမားတွေဆင်းခိုင်းဖို့လေ……အင်း….ခုပဲအဲဒီဖက်ကိုတစ်ခါတည်းလှည့်ဝင်လိုက်မယ်အစ်ကိုကြီးကဒီတစ်ခေါက်ကြာမယ်နဲ့တူတယ်…..ဟုတ်တယ်….ဦးလေး….ဒက်ဒီနဲ့မာမီက မာမီ့တူမ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ မန္တလေးကပြန်မှာဆိုတော့တစ်လနီးပါးလောက် ကြာလိမ့်မယ်နဲ့ တူတယ်နွယ်နီ့ အန်တီလေးက အိမ်မှာလာနေပေးမှာပေါ့…..ဟုတ်တယ်…ဦးလေး…သူလာပြီး မနေလဲ နွယ်နီ့သူငယ်ချင်းတွေရှိတယ်အိမ်မှာခေါ်ထားလိုက်ရုံပဲအန်တီလေးကဒက်ဒီ့ညီမဆိုပေမယ့်ဖအေတူမအေကွဲညီမလေဆိုးလို့ အိမ်ကပစ်ထားတာ…ပြန်ခေါ်တာတောင်တစ်နှစ်မပြည့်သေးဘူးအရင်တစ်ခေါက်အစ်ကိုကြီးတို့သွားတုန်းမာလာခိုင်ဒီမှာလာနေတော့အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ…ဒီမှာကတော့ …

နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကိုဆောင်နေသည် အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ …

“အော်………သူ့အကောင့်လေးမီးစိမ်းနေပါလား” ဖုန်းလေးကိုကိုင်ပြီးfbလေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ သီရီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ဘဝ။ သီရိရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံးကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာ” လို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို ဇော်မိုးတစ်ယောက် တမ်းတပြီးမဆုံနိုင်တဲ့ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ‘”အော်သီရိရယ်” ကျနော်..ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် lecture therater တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ …

သာယာကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်း လေးရဲ့အေးမြတဲ့လေညင်းလေးတွေနဲ့အတူသားသားတစ်ယောက် နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင်ဒီအိမ်ကိုပြောင်းလာတာတစ်ပတ်တိတိရှိပြီလေ။ ဖေဖေရယ်မေမေရယ်တစ်ခန်း ကျွန်တော်ကတစ်ခန်း ၊ မမနဲ့ညီမလေးကတော့ကျွန်တော့်ဘေးကအခန်းမှာပေါ့။ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့အထင်ကရနေရာတစ်ခုဖြစ်တာနဲ့အညီ လူတွေလဲသွားလာလို့ မနက်ခင်းလေးကသက်ဝင်လှုပ်ရှားနေပြီ။ အိပ်ရာထဲမှာဟိုဒီတွေနေရင်းနဲ့ အခန်းအပြင်ကမေမေအသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏဆိုမနက်စာစားပြီးဖေဖေ စက်ရုံသွားတော့မယ်လေ။ မေမေလဲဆိုင်သွားတော့မှာဆိုတော့အိမ်မှာမမရယ်ကျွန်တော်ရယ်ညီမလေးရယ်သုံးယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရတဲ့ရက်တွေကများတယ်။ မမက မေမေ အမရဲ့သမီးပေါ့ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေမရှိတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေပဲသမီးလေးလိုစောင့်ရှောက်လာခဲ့တာလေ။ အခုဆို မမက ၂၈ ကျွန်တော်က ၂၃ ၊ညီမလေးက ၁၉ ရှိပြီပေါ့။ …

မပုရေ စိုးကိုသံပုရာရည်တစ်ခွက်လောက်ယူခဲ့ပေးပါ” အချိန်အတော်ကြာသော်လည်းမပုကပေါ်မလာချေ၊ထို့ကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုင်နေရာမှထ ကာမီးဖိုချောင်သို့ထွက်လာလေသည်၊မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်းမပုကိုမတွေ့ရသောကြောင့်အလုပ် သမားတန်းလျားဖက်သို့ထွက်လာလေသည်၊မပု၏အခန်းရှေ့တွင်ယောက်ျားဖိနပ်တစ်ရံနှင့်မပု၏ ဖိနပ်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစားလိုက်မိသည်၊ “အင်း ။ မပုမှာယောက်ျားမရှိဘူး ။ သူ့ဧည့်သည်လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင်သည်တန်းလျားနားသို့တဖြည်းဖြည်းကပ်သွားရင်းလှေခါးနားရောက်သောအခါအိမ် ထဲမှအသံများကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ငယ်ရွယ်သူပီပီစပ်စုလိုသောကြောင့်ထရံအပေါက်မှအသာ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်၊အခန်းထဲတွင်မပုနှင့်ခြံစောင့်ကိုအေးတို့ကိုမြင်လိုက်ရသည်၊ကိုအေး ကအပေါ်ပိုင်းတွင်အဝတ်မရှိဘဲပုဆိုးကိုကွင်းသိုင်းထားကာမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင်ဆောင့် ကြောင့်ထိုင်နေလေသည်၊ မပု၏အဝတ်များသည်လည်းဘေးတွင်ပုံကျနေကာတစ်ကိုယ်လုံးဗလာ ဖြစ်နေလေသည်၊ကိုအေးသည်မပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးသူမ၏နို့အုံများကိုလက် ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေလေသည်၊မပုကကိုအေး၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ှုသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်၊ “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်ကိုအေး” “အေးပါကွာ” စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုမြင်ကွင်းကိုအသည်းတယားယား။ ရင်တဖိုဖိုနှင့်ကြည့်နေမိလေသည်၊ အသက်အရွယ်ကအသိဉာဏ်ပေးသော်လည်းမျက်မြင်တွေ့ရခြင်းသည်ပထမအကြိမ်ဖြစ်လေသည်၊ အိမ်ကလေးသည်တစ်ချက်။နှစ်ချက်မဋသိမ့်ကနဲတုန်သွားသည်၊ကိုအေးကသူ၏တင်ပါးကိုရှေ့သို့ တွန်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်လေသည်၊ ထို့နောက်ကိုအေးသည်မပု၏နို့ကိုဆုပ်နယ်နေသောသူ၏ လက်များဖြင့်မပု၏ခါးကိုကိုင်လိုက်ပြီးဆွဲယူလိုက်ရာမပုသည်ကော့ပျှုံပါလာလေသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်မျက်လုံးလေးပြှူုးကြည့်နေရင်းတံတွေးကိုအသံမထွက်အောင်မျိုချလိုက်မိသည်၊ကိုအေး …