“ … တိုးတိုးပြောပါ သမီးရယ် ဘေးကကြားမှ ဖြင့်…” ပြောလိုက်တော့ သူ့အသံကို သူထိန်းရင်း မျက်နာထားတင်းစွာ ရှေ့တလှမ်းတိုးပြီး လတ်ညိုးကလဲ ထိုးလျက် အံ့ကို ကျိတ်ခါ… ဆက်ပြောတယ်.. “ … ခုကြတော့ ရှက်သေးလား.

အမှတ်ရစရာ အကြောင်းတွေ တွေးမိတိုင်း ကျမစိတ်ထဲ မနေ့တနေ့ကလိုပါပဲ။ ပထမဆုံးနှင့် ငယ်ချစ်ဦးမို့ တသက်တာ မေ့မရနိုင်ခဲ့ပါ။ သူ့ကို သတိရလွမ်းဆွတ်တိုင်း အင်းအားမဲ့ ချိ့နဲ့စေပေမဲ့ တခါတလေတော့ စိတ်အစဉ်က တက်ကြွလန်းဆန်း တက်ပြန်တယ်။ ခုလို သူမြို့က ပြန်ရောက်နေတယ်လို့ ကြားလိုက်ရတဲ့ အချိန်ကစလို့ ကျမရင်တွေ ခုန်လွန်းလှပါတယ်။ ထမင်းအိုးအား ထမင်းရည်ငဲ့ခါ မီးဖိုပေါ်ပြန်တင်လိုက်၏။ ပြီးတော့ ရေလေး နည်းနည်းတောက်ခါ …

“ … တိုးတိုးပြောပါ သမီးရယ် ဘေးကကြားမှ ဖြင့်…” ပြောလိုက်တော့ သူ့အသံကို သူထိန်းရင်း မျက်နာထားတင်းစွာ ရှေ့တလှမ်းတိုးပြီး လတ်ညိုးကလဲ ထိုးလျက် အံ့ကို ကျိတ်ခါ… ဆက်ပြောတယ်.. “ … ခုကြတော့ ရှက်သေးလား. Read More

မင်းသစ်နှင့် ဆွီတီတို့ တိုက်ခန်းမှအဖြစ်အပျက်တွေကို ဆွီတီကိုယ်တိုင် သူမကိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောပြခဲ့သည်။ မင်းသစ်နှင့်ကျော်ကျော် တစ်ယောက်ယောက်ကို ရွေးရန် စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း

ညလေပြေညှင်းက ဖြူငယ့်ဆံနွယ်ပျော့ပျော့များကို တိုးဝှေ့ဆော့ကစားသောအခါ ရှုပ်ထွေးနေသော စိတ်များ အနည်းငယ်ပြန်ကြည်လင်လာရသည်။ ဖြူငယ့်ပထမနှစ်စာမေးပွဲက နီးနေပြီ။ အခန်းအောင်းပြီး တချိန်လုံး စာ ကြည့်နေရသဖြင့် ခေါင်းတွေမူးကာ မကြည်မလင်ဖြစ်နေသော စိတ်များဖြေလျှော့ရန် ဝရံတာသို့ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ “ ဖြူလေး မအိပ်သေးဘူးလား“ “ဟင်“ ရုတ်တရက်အနီးကပ်ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် ဖြူငယ်လန့်ဖြန့်ကာ ကိုယ်လုံးလေးပင် တုန်တက်သွားရသည်။ “ကိုကြီး မင်းသစ် ဖြူစာကျက်ရင်းခေါင်းမူးလာလို့ ခနထွက်လာတာ“ “ညဉ့်နက်နေပြီ …

မင်းသစ်နှင့် ဆွီတီတို့ တိုက်ခန်းမှအဖြစ်အပျက်တွေကို ဆွီတီကိုယ်တိုင် သူမကိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောပြခဲ့သည်။ မင်းသစ်နှင့်ကျော်ကျော် တစ်ယောက်ယောက်ကို ရွေးရန် စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း Read More

ငါလဲ ခုမှ ငယ်စိတ်ထပြီး ကြမ်းချင်နေတာ၊ နင်လဲ အရသာရှိရှိခံ၊ အဲဒါမှ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းမယ်” ပြောလဲပြော၊ သွင်းထားတဲ့ ကျုပ်ဟာက အရှိန်စယူသလို တဖြေးဖြေးထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် စကစားလိုက်သည်

“မရဘူး၊ မရဘူး၊ ထပ်မထုတ်ပေးနိုင်တော့ဘူး။ ခု နင်ကြိုယူထားတာ နှစ်လ စာတောင်ရှိပြီ။ ပြောလိုက် နင့်အမေကို မရတော့ဘူးလို့၊ လကုန်မှ ထပ်ပေးနိုင်မယ်၊ ခု လကုန်ဘို့ ၂ ပတ်တောင်လိုသေးတယ်၊ မပေးနိုင်ဘူး” မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ကျုပ်မိန်းမ ပြောသမျှ နားထောင်နေသော ခင်ဝိုင်းက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းသာ အသာညိတ်ပြသည်။ ခင်ဝိုင်းတို့ မိသားစု အားလုံး အလုပ်လုပ်ကြသော်လည်း ဘယ်တော့မှ …

ငါလဲ ခုမှ ငယ်စိတ်ထပြီး ကြမ်းချင်နေတာ၊ နင်လဲ အရသာရှိရှိခံ၊ အဲဒါမှ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းမယ်” ပြောလဲပြော၊ သွင်းထားတဲ့ ကျုပ်ဟာက အရှိန်စယူသလို တဖြေးဖြေးထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် စကစားလိုက်သည် Read More

“ ဟင့်…အင်း…အထွန်းရယ်….မှာဖြင့် ….တော့ကွယ်….မမ မနေတတ်တော့ဘူး….” ကြည်ကြည်အေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေး၍ ထောင်လိုက်ပြီး စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ဖောင်းနေတဲ့

မလွှဲသာလို့သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာမ ဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလို လောက်အောင် လှသည်။ သူက ဈေးရုံထဲတွင် ကလေးဝတ် အဝတ်အစားလေးတွေ ရောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အဓိက အလုပ်မဟုတ်။ …

“ ဟင့်…အင်း…အထွန်းရယ်….မှာဖြင့် ….တော့ကွယ်….မမ မနေတတ်တော့ဘူး….” ကြည်ကြည်အေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေး၍ ထောင်လိုက်ပြီး စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ဖောင်းနေတဲ့ Read More

ကောင်းကောင်းသိသည်။စံချိန်မှီအောင်မထောင်နိုင်ပေမဲ့စံချိန်မှိအောင်တော့ မာကျောလှသည်။ “……ခါတိုင်းလိုဘ ဲ…..မှောက်ပေးပါလားဟာ…..” “…….အို…..အကိုကြီးကလ ဲ….မလုပ်တာကကြာပြီး…..လုပ်လုပ်ခြင်းမှောက်လိုက်ရင်…. တအားနာတာ

ကျုံတညီရွာကြီးက အိမ်ခြေ ၇၀၀ နီးပါးရှိပြီး မြို့မကျ တောမကျ ဒိုင်နယ်ရ ွာကြီးတရွာ ဖြစ်လေသည်။ရ ွာကြီးက အရှေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူ၍တောင်မြောက်သ ွယ်တန်းထားသော ရွာလမ်းမကြီးသုံးလမ်းရှိလေသည်။ ရွာဓလေ့အရ အရှေ့ဖက်ဆုံးမှ ရွာလမ်းမကြီးဖက်ကို အရှေ့ပိုင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး နောက်ဖက်ဆုံးရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့ အနောက်ပိုင်းဟုခေါ်၍ အလယ်ရှိရ ွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့အလယ်ပိုင်းဟု ခေါ်လေသည်။ အလယ်ပိုင်းဟုခေါ်သော ရွာအလယ်လမ်းမကြီးတ ွင်အခြားလမ်းမကြီး များနည်းတူလူနေအိမ်များမှာကိုယ့်ခြံကိုယ့်ဝန်းဖြင့်ဆက်တိုက်တည်ရှိနေပြီး တနေရာတ ွင်တော့လူနေအိမ်ခြံဝန်းနှစ်ခုကြားတ ွင်လူနေအဆောက်အဦးမရှိသော …

ကောင်းကောင်းသိသည်။စံချိန်မှီအောင်မထောင်နိုင်ပေမဲ့စံချိန်မှိအောင်တော့ မာကျောလှသည်။ “……ခါတိုင်းလိုဘ ဲ…..မှောက်ပေးပါလားဟာ…..” “…….အို…..အကိုကြီးကလ ဲ….မလုပ်တာကကြာပြီး…..လုပ်လုပ်ခြင်းမှောက်လိုက်ရင်…. တအားနာတာ Read More

တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက် နေသော်လဲ မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း ၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည်

ဒါ .. မဝင်းမေတို့အိမ်ပါလားခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက်(၅၀)လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. …

တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက် နေသော်လဲ မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း ၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည် Read More

အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှနေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့

တကယ်တော့ အရီးလှလို့ကျနော်မခေါ်သင့်ဘူး ဘွားလေးလို့ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း အဖေနဲ့ကြတော့ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာသားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ဒါတောင် လေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ် အဘိုးရဲ့အကြီးဆုံးသားကအဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကိုမမွေးသေးဘူး အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ် အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာ အဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့ အဖေကတော့ ၆၀လောက်ရှိပြီ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း၅ယောက်မှညနို့ညှာ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂နှစ်ငယ် …

အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှနေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့ Read More

ပြသနာမတက်စေရပါဘူးမောင်လေးရယ် .. မင်းမမကမိုးလင်းမှပြန်လာမှာ .. မကိုတစ်ခေါက်လောက်တော့ကျွေးပါကွာနော်

ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့သူကျတယ် သူကျတာကိုသူကအစောကတည်းကသိပြီးသား သူအဂ်လိပ်စာတစ်ဘာသာကို လုံးဝမဖြေခဲ့သူ့အိမ်ကစည်းကမ်းကြီးသည် ဒါဆိုဒါပဲ ဟိုဟာမလုပ်နဲ့ ဆိုတာမျိုးသူနဲ့အတူ သူ့အကို အမ နဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိသည်အားလုံးထဲမှာ သူကလွဲ၍ သူ့အဖေအမေရဲ့ စစ်စည်းကမ်းအတိုင်းနေကြသည် လိမ်မာကြသည်ပေါ့ သူကတော့ ခွေးဖြစ်မဲ့ကောင်ပေါ့သူက ညဏ်ရည်ကောင်းသည် သူဝါသနာပါတာကိုသာလုပ်မည်ဝါသနာပါတာလုပ်ရမှသာ သူအောင်မြင်မည်ဟု ခံယူထားသူအစတုန်းကတော့ သူ့ဝါသနာက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဂစ်တာသမားသူ့အိမ်ကမသိအောင်သင်တန်းကိုခိုးတက်ခဲ့ရသည် သင်တန်းကိုစ့်အားလုံးကြေညက်ပြီးဆရာကတောင်လက်ဖျားခါရသည် ရှိသမျှမုန့်ဖိုးလေးစုပြီး ဂစ်တာဝယ်သည် ဂစ်တာကို ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်မှာထားပြီး ကျောင်းလွှတ်ချိန်မှာ သွားတီးသည်သူ့အဖေကဒါကိုမြင်သွားပြီး …

ပြသနာမတက်စေရပါဘူးမောင်လေးရယ် .. မင်းမမကမိုးလင်းမှပြန်လာမှာ .. မကိုတစ်ခေါက်လောက်တော့ကျွေးပါကွာနော် Read More

“သူငယ်ချင်း .. တို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ .. မင်းကောင်လေးကိုမြူဆွယ်တာမဟုတ်ပါဘူး .. သူအတင်းလာတောင်းနေလို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် ကျွေးမိတာပါကွာ

နုနုဇင်´´ဟူသည့် အမည်ကို သောကြာနေ့ည မဆီလာကြိုရန်ဖုန်းဆက်ချိန်တွင်သူစကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူကြား ဖူးဖူးခြင်း နှာခေါင်းရှုံ့မိသော အမည်ဖြစ်၏၊ မ ကအိမ်တွင်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်နေ၍ သိပ်မကဲရန်ဖုန်းဆက်က တည်းက ကြိုမှာသည်။ တစ်ပတ်လုံးအောင့်အီးထားရ၍တင်းမာနေသည့် အားအင်များ ရှုံ့တွသွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏ ။နှာခေါင်းရှုံ့လည်း ရှုံ့ချင်စရာပင်ဖြစ်၏်၊ မ ကမိတ်ဆက်ပေး၍စတင်တွေ့တွေ့ချင်းမှာပင်သူ့ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့် ကာ “လဲ့ကောင်လေးက အကိတ်လေးပဲ´´ဟုဆိုသည်၊ အိမ်နေဝတ်စားပုံကိုက ပလေးဗွိုင်းမော်ဒယ်များရှုံးလောက်၏၊ ခါးကျဉ်းသော်လည်း သွယ်၍ကားသွားသည့် တင်ကို ဇီးရိုးပန်တစ်ထည်ထဲဖြင့် မနိုင့်တစ်နိုင် …

“သူငယ်ချင်း .. တို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ .. မင်းကောင်လေးကိုမြူဆွယ်တာမဟုတ်ပါဘူး .. သူအတင်းလာတောင်းနေလို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် ကျွေးမိတာပါကွာ Read More

မိန်းမက အလုပ်ထဲကို ဖုန်းလှမ်းဆက်တယ်မောင်ရေ ကျမရန်ကုန်ဘုရင့်နောင်မှာ ကုန်စာရင်းတွေသွားရှင်းရမှာမို့ ညအိပ်သွားရမယ် အဲဒါမောင်အိမ်ပြန်နောက်ကျမှာလား

မိန်းမက အလုပ်ထဲကို ဖုန်းလှမ်းဆက်တယ်မောင်ရေ ကျမရန်ကုန်ဘုရင့်နောင်မှာ ကုန်စာရင်းတွေသွားရှင်းရမှာမို့ ညအိပ်သွားရမယ် အဲဒါမောင်အိမ်ပြန်နောက်ကျမှာလား သားလေးတစ်ယောက်တည်းအိမ်မှာတဲ့ ကျနော်လည်းဆိုဒ်ထဲမှာဒီည လက်စအပြီးသတ်ရမှာမို့ နောက်ကျနိုင်ကြောင်းပြောရတယ်အာ့ဆိုလည်းရွာကို ဖုန်းဆက်ပြီးအမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်တဲ့ အေးအေးလို့ပြောပြီး ကျနော်လည်းဖုန်းချလိုက်တယ် ကျနော်ကဆိုဒ်မန်နေဂျာ ကျနော်နဲ့အတူမန်နေဂျာတစ်ယောက်ရှိတယ် သူကလည်းဒီကနေ့မှ မလာဆိုတော့ ကျနော်တစ်ယောက်တည်း ပန်းရံသမားတွေနဲ့ အလုပ်သမားတွေနဘမ်းလုံးရတယ် ည၁၁နာရီလောက်ကျတော့ အားလုံးချွေးတလုံးလုံးပြီးသွားတယ် အလုပ်သိမ်းနေတုန်း ကျနော့်နဲ့အတူလုပ်တဲ့ မန်နေဂျာ ကိုဇော်လေးပေါက်ချလာတယ် ဆောရီးကိုဇော်ကြီးရာ ကျနော်အိမ်မှာ …

မိန်းမက အလုပ်ထဲကို ဖုန်းလှမ်းဆက်တယ်မောင်ရေ ကျမရန်ကုန်ဘုရင့်နောင်မှာ ကုန်စာရင်းတွေသွားရှင်းရမှာမို့ ညအိပ်သွားရမယ် အဲဒါမောင်အိမ်ပြန်နောက်ကျမှာလား Read More