မမကို အရမ်းချစ်တာဘဲ မမရယ် ” ” အော်.. မောင်လေးရယ် မမလဲ မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား ” ” တကယ်နော် ” ” အော်.. မောင်လေးရယ် တကယ်မို့လို့ မောင်လေးကို မမရဲ့ တကိုယ်လုံး လိုရာသုံးဖို့ ပုံအပ်ထားတာပေါ့ကွယ်.. ” ” ဒါပေမယ့်.. မမရယ် ” ” …
စိတ်ကိုတော့ဖြင့် ကျမကိုယ်တိုင် နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်. Read More
ကျွန်တော် က ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်းကောင်းကောင်းမသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲက ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ်တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ …
ကိုကို့ ကိုတော့ မသိဘူး၊ အဲဒီ ကိုကို့ညီလေးကိုတော့ လွမ်းနေတယ် Read More
အ … ကျွတ် ကျွတ် ” ” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရလား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ” ” အင်း … မမိုး ” ကျနော်လည်း လူနာကုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းတော့ ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က ကူတွဲပေးပါတယ်။အိမ်သာ သွားပြီး ပြန်လာတော့ ည၁၁ခွဲပြီ။ရေငတ်တာနဲ့ မမိုးကို ရေဘူးယူခိုင်းရတယ်။ရေကလည်း …
ဝင်လား … အမ ” ” အင်း … ဖြည်းဖြည်းချင်း … သွင်းကြည့် Read Moreသူမတို့ ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည်။ မိဘဆုံးသွားတော့ ညီအစ်မသုံးယောက် အတူတူနေကြသည်။ ပထမ အလတ်တယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင်ကျသည်။ အိမ်ဝိုင်းက နည်းနည်းကျယ်သဖြင့် ထိုအိမ်ဝိုင်းထဲတွင်ပင် အိမ်တလုံးဆောက်သည်။ နောက် အကြီးဆုံး ခင်ဦးအိမ်ထောင်ဆက်ကျသည်။ သူမက အိမ်ခွဲမည်လုပ်သော်လည်း ခင်စီကို စိတ်မချသေးသဖြင့် အိမ်မခွဲသေး။ အစ်မတို့နှင့် သူမက ကိုးနှစ်ကွာသဖြင့် ခင်စီက ခုမှ ကိုးတန်းကျောင်းတက်နေဆဲ ဖြစ်ရာ တယောက်တည်း …
အတွေ့ထူးတော့ ရူးမလိုဖြစ်ရတယ်ရှင့် Read More
မေညိုနဲ့ ဦးဇာနီက အသက်ကွာသည် ။ မေညို အသက်၂၅ အရွယ်မှာ မိဘတွေက အသက်၆၀ အရွယ် မုဆိုးဖို ဦးဇာနီနဲ့ နေရာချထားပေးသည် ။ အခု မေညိုက အသက်၄၀ ဖြစ်လာတဲ့အချိန် ဦးဇာနီက အသက်ရ၅နှစ် ဖြစ်နေပြီ ။ ဦးဇာနီသည် အသက် ရဝအရွယ်လောက်က စပြီး လိင်ကိစ္စ မှာ အားနည်းလာသည် ။ …
ပေါ့ပါးသွားသလိုဘဲ ငတ်မွတ်နေတာတွေကို ရလိုက်လို့ Read More
သမီးနာမည်က သီရိ။ အသက်က ၁၄ နှစ်။ ၉ တန်းတက် နေတယ်လေ။ ၁၄နှစ်သမီးပေမယ့် လျှော့မတွက်နဲ့နော်။ ရည်းစား ၃ ယောက်တောင်ထားဖူးတယ်။ သမီးရဲ့ နောက်ဆုံးရည်းစားက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ။ သူ့နာမည်က ရာဇာတဲ့။ သူ့အဖေ ရာထူးတက်ပြီး နယ်ပြောင်းသွားလို့ ကွဲသွားကြတာ။ အခု သူတို့ မိသားစုက သမီးတို့လမ်းထဲ ပြန်ပြောင်းလာကြပြီး သူနဲ့သမီး ငြိသွားတာ။ ၉ …
လက် ထည့်ပြီး ကလိနေရုံနဲ့ ကျေနပ်နေရတာ Read More’ကျွီ ဂျောက်” ရှယ်လီ တံခါးကိုအသာလေးပိတ်ပြီးသော့ခတ်လိုက် သည်။ဒါမှလည်းဘေးအိမ်ကအသံမကြားမှာလေ။ ရှယ်လီကဒီအိမ်မှာ အိမ်ငှားနေရတာဆိုတော့အစစ အရာရာ ဆင်ခြင်ရသည်။ ပြီးတော့ သူအခုလို ညပိုင်းအပြင်သွားတာသာ ဘေးအိမ်ကသိလိုကတော့ သူ့ဘဲကြီးကိုညောင့်မှာအ သေချာ။ပြသနာတော့မရှိ သူ့ဘဲကြီးကလည်းသူ့ကို တိတ်တိတ်ပုံး ထားတာဆိုတော့ လာရင်တောင် ညည လိုးခံနီးမှသာခဏလါ တာလေ။ပြီးရင်တန်းပြန်တာ။ တခါတလေဆို လါတောင်မလါ။ဒါကြောင့်လည်း ရှယ်လီ အပေါင်းအသင်းတွေ နဲ့ သွားတာလါာတာသူမသိတာ။ အခုလည်း သူ့အဖွဲ့တွေသူ့ကိုမျှော်နေလေါက်ပြီ။ …
အတွင်းခန်း ထဲက အသံတွေကတော့ သူကြားနေရတယ် Read More
ကောင်မလေးက အသက် ၂၆ နှစ်သာ ရှိသေးသဖြင့် ကျတော့ထက်အသက်အတော်ငယ်ပါသည် ။သူမသည် ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတခုက နပ်စမလေး ဖြစ်ပြီး ကျတော်ဆေးရုံတက်ရတုန်းက စတင်ရင်းနှီးခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သူမနာမည်ကတော့ဘဖော်ပြဘို့ မလိုအပ်တာမို့ ကောင်မလေးဟုသာ သုံးနွုံးသွားပါမည်။ သူမသည် အရပ်၅’၃” အရပ်မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား ရှိပါသည်။သူမ၏ မျက်နှာမှာ သာမန်မျှသာဖြစ်သော်လည်း ရိုးရှင်းသန့်စင်သော မျက်နှာပေးနှင့် ချိုမြသော မျက်နှာထားကြောင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာဖြစ်ပါသည်။ …
အဆင်ပြေရင် ဦးနဲ့လာတွေ့မယ် Read More
နေစိုးဝေနယ်ပြောင်းရမည်ဆိုတော့ထားထားစိတ်ပျက်သည်..။ထားထားကအလုပ်ထွက်ပြီးအိမ်ကဆိုင်မှာဘဲဝင်လုပ်ဖို့ပြောသည်..။နေစိုးဝေကိုထားထားကအလုပ်ထွက်ခိုင်းနေတာကြာပြီ..။ထားထားသည်မန္တလေးသူ..။သူကရန်ကုန်သား…။ရန်ကုန်သားနဲ့မန္တလေးသူ..။ရောင်နောက်ဆံတုံးမပါဘဲဆံထုံးနောက်ရောင်ပါ..ပေါ့..။သူထားထားတို့မန္တလေးမှာလိုက်နေဖြစ်သည်..။ရဲထဲဝင်ခါစကကျောက်ပန်းတောင်းမှာတာဝန်ကျသည်..။နောက်တော့မှမန္တလေးကိုပြောင်းယူတာ..။ထားထားသည်ကျွဲဆည်ကန်ရပ်မှာစားသောက်ဆိုင်ဖွင့်ထားတာအရမ်းအောင်မြင်နေသည်..။ ထားထားဆိုင်ကနံမည်ကြီးဖြစ်လာသည်..။ထားထားဆိုင်မှာအစားအသောက်အကုန်ရသည်..။ဘာဖြစ်ဖြစ်မရတာမရှိ..။ပဲထပ်တာရာ..နန်းကြီးသုတ်..ဆီချက်..ကြေးအိုး..အကုန်ရသည်..။ထမင်းပေါင်း..ဝက်စတူး..အခေါက်ကင်..ဘဲကင်လဲရသည်..။အအေးဆိုရင်လဲ..စတော်ဘယ်ရီ..ငှက်ပျော..နာနတ်..ထောပတ်..ဒိန်ချင်..စုံအောင်ရသည်…။ ဒီလိုရနိုင်ဖို့ထားထားဆိုင်မှာထမင်းချက်တွေ..အကြော်ဆရာတွေ..အလုပ်သမားတွေအများကြီးခန့်ထားရသည်..။စားပွဲထိုးတွေလဲအများကြီးဘဲ..။ဆိုင်ရဲ့နဘေးမှာနှစ်ထပ်အိမ်ကြီးတလုံးဆောက်ထားပြီးအလုပ်သမားတွေကိုနေစေသည်..။အပေါ်ထပ်မှာယောင်္ကျားလေးတွေ..အောက်ထပ်မှာမိန်းကလေးတွေနေစေသည်..။သူတို့ကိုတနှစ်တခါထားထားကဘုရားဖူး..ပျော်ပွဲစားခရီးပို့ပေးသည်..။နေစိုးဝေနောက်ကိုလဲထားထားမလိုက်နိုင်..။ ဆိုင်လုပ်ငန်းကလဲနေ့တိုင်းကိုယ်တိုင်ဦးစီးနေရသည်..။နေစိုးဝေကလဲထားထားရဲ့ဆိုင်အောင်မြင်နေတာသဘောကျပေမဲ့သူ့အလုပ်ကိုတော့ထွက်မပစ်လိုက်ချင်ဘူး..။အခုလိုစခန်းမှူးဖြစ်လာဖို့သူနှစ်ပေါင်းများစွာလုပ်လာခဲ့ရတာ..။ရာထူးတိုးပြီးနယ်ပြောင်းရတာမျိုးမဟုတ်လို့ထားထားကဘဝင်မကျ..။ဘာကြောင့်ရှင်ကနယ်မြို့လေးကိုအရွေ့ခံရတာလဲ..အထက်လူကြီးကရှင့်ကိုသဘောမကျဘူးလား..ရှင်အထက်လူကြီးတွေကိုမပသဘူးထင်တယ်..ဘာညာကွိကွပွစိပွစိလုပ်သည်။နေစိုးဝေသည်ထားထားစီးပွားအောင်မြင်လာကထဲကထားထားရဲ့သူ့အပေါ်ဆက်ဆံရေးကျဲလာတာကိုမကြိုက်ဘူး..။ ထားထားသည်ဆိုင်တရှိန်ထိုးရောင်းကောင်းအောင်မြင်လာကထဲကသူ့ကိုလုံးဝပစ်ထားသည်လို့သူထင်သည်..။သူနဲ့ထားထားမအိပ်တာကြာပြီ..။ထားထားကသူ့ကိုပေးမအိပ်တာလို့ဆိုလိုတာ..။နေစိုးဝေအလုပ်ကအရပ်ထဲကလေသံနဲ့ပြောရရင်နှုတ်ခမ်းစိုတဲ့အလုပ်ဖြစ်သည်..။ဒါပေမဲ့နေ့နဲ့ညလူစည်ကားနေအောင်ရောင်းနေရတဲ့ထားထားရဲ့စားသောက်ဆိုင်အလုပ်ကိုတော့ဘယ်မှီမလဲ..။ခေတ်ကလဲပြောင်းလာသည်..။အရင်ခေတ်ရဲများလိုဟောက်စား..ခြောက်စားလို့သိပ်မရချင်တော့..။ခေတ်တွေစနစ်တွေပြောင်းလာလို့လူတွေစာတတ်နေပြီ..။ထစ်ကနဲဆိုတိုင်ကြ..တရားစွဲကြနဲ့မို့နေစိုးဝေတို့အရင်ခေတ်လောက်အကြံအဖန်မဖြစ်ဘူးလို့လူတွေကထင်ကြသည်..။ သို့ပေမဲ့သူ့လိုင်းနဲ့သူတော့ရှိနေသေးတာပါဘဲ..။ ထားထားသူနဲ့မအိပ်တာကိုသူမကြိုက်ပေမဲ့..ထားထားကသူ့ဆိုင်နဲ့အလုပ်များနေတာမို့နေစိုးဝေဘာမှမပြောနိုင်ဖြစ်နေသည်..။သူစိတ်ဆာလာသောအခါမာဆတ်ကကောင်မလေးတွေဆီသွားသည်..။များသောအားဖြင့်မာဆတ်ကကောင်မလေးတွေကအပရိကဟိုကိုင်ဒီကိုင်အပေါ်ပိုင်းလောက်ဘဲရသည်..။သူ့စခန်းကကောင်လေးတွေကိုမေးရသည်..။ဘယ်မှာဆော်ကောင်းကောင်းရနိုင်မည်ဆိုတာကို..။သူ့တပည့်လေးတယောက်ကဆရာလိုက်ခဲ့..ကျနော်တနေရာကိုခေါ်သွားနိုင်တယ်ဆိုလို့သူ့ဆိုင်ကယ်အနောက်ကလိုက်သွားတော့ကန်စောင်းမှာတဲလေးတွေထိုးပြီးဘိဖွင့်စားတဲ့နေရာကိုရောက်သွားသည်..။သူ့တပည့်လေးကကံကြီးမောင်ဆိုတဲ့လူနဲ့မိတ်ဆက်ပေးသည်..။ကံကြီးမောင်ကဘိလဲငှားစားသည်..။အရက်ပုံးလဲရောင်း..ဆေးခြောက်လဲရောင်း..ဆေးပြားလဲရောင်း..ဆော်လိုချင်ရင်လဲခေါ်ပေးနိုင်သူဖြစ်သည်..။သူ့တပည့်လေးကိုလိုင်းကြေးပေးနေသူလဲဖြစ်သည်..။ကံကြီးမောင်ကနေစိုးဝေကိုသူ့တဲတလုံးမှာကောင်မလေးတယောက်နဲ့လွတ်ပေးသည်..။“ဟဲ့..နင့်နံမည်ဘယ်သူလဲ…”“တိမ်လွာ..”“ထွတ်..လျောက်ပေးထားတဲ့နံမည်မဟုတ်လား..နံမည်အမှန်ပြောစမ်း..” “သန်းသန်းစိန်…”“ဒီလိုလုပ်စမ်းပါဟာ..”သန်းသန်းစိန်သည်ရဲစခန်းမှူးမို့အလကားကုန်းရမှာမို့စိတ်သိပ်ပါပုံမရ..။သနပ်ခါးဖွေးဖွေးနဲ့အသားညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့သန်းသန်းစိန်ကိုတဲလေးထဲကကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာအဝတ်မပါဘဲတွေ့ရတော့သူ့ဖွားဖက်တော်ကထားထားနဲ့မအိပ်ရတတာလဲကြာလှပြီဆိုတော့ပါးပျဉ်းထောင်နေတဲ့မြွေဟောက်ကြီးတကောင်လိုဖြစ်နေသည်..။ဖွံ့ထွားသောသန်းသန်းစိန်ရဲ့ရင်သားတွေကိုအားရပါးရဆုတ်နယ်ရင်းလှေကြီးထိုးရိုးရိုးဘဲပက်လက်လှန်ပေါင်ကားပြီးတက်လုပ်သည်..။အဖေါ်ကတော့ပါတာပေါ့..။အေကိုက်သူတွေသိပ်များနေတဲ့ဒီကာလဒီအချိန်မှာအဖေါ်မပါဘဲသူမလုပ်ရဲ..။သန်းသန်းစိန်ကအလာသား..။သူ့ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ဖွဖွပွတ်ပေးပြီးအောက်ကလဲလှုပ်ပေး..ကော့ပေးသည်..။ဖင်တောင့်တောင့်နဲ့မို့ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးလုပ်ကြည့်ချင်တာနဲ့ဖင်ကုန်းခိုင်းတော့သန်းသန်းစိန်ချက်ချင်းဘဲကုန်းပေးသည်..။စောစောကစိတ်မပါသလိုပုံပေမဲ့အခုတော့လဲသဘောကောင်းတဲ့ပုံဘဲ..။သန်းသန်းစိန်ရဲ့ဖင်ကားကားတွေကိုသူတဖျန်းဖျန်းရိုက်ထည့်လိုက်သည်..။ “ဟင့်..ဆရာကလဲ..နာတယ်…”ညုတုတုသူမအသံကြောင့်ပိုပြီးရိုက်ချင်လာသည်..။“ကဲဟာ..ကဲဟာ….”ရိုက်လိုက်တိုင်းသူမတင်ပါးကြီးတွေတုန်ခါသွားသည်..။ ညိုတိုတိုအဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကဖင်ကြားကပြူးထွက်နေသည်..။သူ့လက်ချောင်းတွေကအဖုတ်ကြီးကိုပွတ်သပ်ကြည့်တော့သန်းသန်းစိန်ပါးစပ်ကတဟင့်ဟင့်နဲ့အသံထွက်လာသည်..။ဖင်စအိုပေါက်ညိုညိုလေးကိုလက်ညှိုးနဲ့ပွတ်သပ်လိုက်တော့သန်းသန်းစိန်တွန့်သွားသည်..။“ဆရာ..ဖင်တော့မချနဲ့နော်..တခါမှဖင်မခံဘူးသေးဘူး…”သူကလဲမိန်းမမချတာကြာ..သန်းသန်းစိန်ကလဲအောက်ပေးကောင်းတော့ခဏနဲ့ဘဲပြီးချင်လာသည်…။သန်းသန်းစိန်ကိုစိတ်ရှိလက်ရှိတဖန်းဖန်း..ပြီးသွားတဲ့အထိဆောင့်ပစ်လိုက်သည်..။အဝတ်တွေပြန်ဝတ်နေတဲ့သန်းသန်းစိန်လက်ထဲကိုသူငွေစက္ကူတထပ်ထည့်ပေးတော့သန်းသန်းစိန်အံ့သြသလိုသူ့ကိုကြည့်သည်..။ရဲစခန်းမှူးမို့အက်ဖ်အိုစီ(ဖရီးအော့ဖ်ချာ့ဂျ်)အလကားလာလိုးတာဘဲဆိုပြီးမမျှော်လင့်ထားလို့ဖြစ်မည်..။တဲပိုင်ရှင်ကံကြီးမောင်ကပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့..“ဘယ်လိုလဲ..အဆင်ပြေလား..ဆရာ..”လို့မေးသည်..။“အေး..မဆိုးဘူး..ကောင်မလေးကလိုင်းထဲရောက်တာကြာပြီလား..”“ကြာသေးဘူး..ဆရာ..သူကပါကင်ကျလေ..အဟီး…”သူ့တပည့်လေးရောက်လာလို့သူတို့ကံကြီးမောင်တို့နေရာကနေပြန်ခဲ့ကြသည်..။“ဘယ်သွားမလဲဆရာ..နိုဘယ်လ်မှာဝင်ပြီးဘီယာလေးဘာေလေးချမလား…” “တော်ပြီ..ငါ့ကိုငါ့မိန်းမဆိုင်မှာဘဲပို့ခဲ့…”ဆိုင်ရှေ့မှာသူဆင်းကျန်ခဲ့သည်..။ဆိုင်ကတော့ထုံးစံအတိုင်းလူစည်နေသည်..။လာစားသောက်ကြသူတွေရဲ့ဆိုင်ကယ်တွေကဆိုင်ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာပြည့်ကျပ်နေသည်…။တီရှပ်အဝါရောင်ဆင်တူနဲ့စားပွဲထိုးလေးတွေပြေးလွားနေတဲ့ကြားကပိုက်ဆံသိမ်းကောင်တာကိုသူလျောက်သွားသည်..။ထားထားကိုမတွေ့..။ထားထားရဲ့တူမရွေစင်ငွေသိမ်းနေတာတွေ့သည်..။စားပွဲထိုးကောင်လေးတွေနဲ့ထိုင်စားသူသောက်သူတွေရဲ့စကားပြောသံ..အော်သံတွေကဆူညံနေသည်..။ရွေစင်ရှိနေတဲ့ကောင်တာကိုသူလျောက်သွားလိုက်သည်..။“ရွေစင်..”“ဟေး….ဦးဝေ…”“ရွေစင်..နင့်ဒေါ်လေးကော…”“တီထား..အိမ်မှာ..ရေပြန်ချိုးတယ်…”ရွေစင့်ကိုဘေးစောင်းအနေမထားနဲ့တွေ့နေရတာကောင်တာပေါ်လက်ထောက်ပြီးခုံအမြင့်မှာခါးကော့ပြီးထိုင်နေလို့အနောက်ကိုစွင့်ကော့နေတဲ့ရွေစင့်တင်ပါးကြီးတွေသည်တပ်မက်စရာဖြစ်နေသည်..။“ဦးဝေ..ဘာစားအုံးမလဲ..တီထားကဦးဝေလာရင်ဦးဝေကြိုက်တဲ့ပေါင်မုံ့ကြော်ရွေစင့်ကိုကိုယ်တိုင်လုပ်ကျွေးလိုက်..တဲ့…”ရွေစင်သည်သူ့ကိုဦးဦးဝေလို့ခေါ်လေ့ရှိရာကဦးဝေဖြစ်သွားသည်..။ အန်တီထား..တီတီထား..ခေါ်ရာကတီထား..ဖြစ်သွားသည်..။“မစားတော့ဘူး..အိမ်ပြန်လိုက်အုံးမယ်…”ရွေစင့်ရဲ့ပေါင်တန်ရှည်အလှ..တင်ပါးအလှတွေကိုအရသာခံကြည့်နေရာကသက်ပြင်းတချက်ချရင်းဆိုင်အတွင်းဘက်ကိုဝင်ခဲ့သည်..။အင်း..ဒီကောင်မလေး..ဒီနှစ်ထဲမှာတအားထွားတက်လာတယ်…။ဒီရွေစင့်တင်ပါးကြီးတွေကိုသူအဝတ်မပါဘဲ…တချိန်ကတွေ့ခဲ့ဘူးတာပြန်မြင်ယောင်မိသွားသည်..။အဲဒီတုံးကထားထားအခုလက်ရှိလုပ်နေတဲ့ဆိုင်အလုပ်မလုပ်သေး..။မိဘလက်ငုတ်ဖြစ်တဲ့ဆီစက်နဲ့ပွဲရုံလုပ်ငန်းတွေလုပ်နေတဲ့အချိန်ရွေစင်ကကျောင်းတက်နေတုံးအချိန်..။သူအလုပ်မှာရှိနေတုံးထားထားက..ရွေစင့်ကိုကျောင်းမှာသွားကြိုပေးဖို့ပြောလို့သူဆိုင်ကယ်နဲ့ရွေစင့်ကိုသွားကြိုပေးသည်..။မိုးတွေကတအားအုံ့နေသည်..။ရွေစင်သူ့ဆိုင်ကယ်အနောက်မှာပါလာချိန်ရွေစင့်ရင်အိအိတွေနဲ့သူ့ကျောပြင်ဖိကပ်မိလို့ရင်တအားခုံနေခိုက်မိုးတွေဝေါကနဲရွာချလာသည်..။ရွေစင်လဲသူကမိုးလွတ်အောင်ဆိုင်ကယ်ကိုအရှိန်မြှင့်ပြီးမောင်းတော့ကြောက်ပြီးသူ့ကိုပိုပြီးဖက်ထားသည်..။အိမ်ရောက်တော့အိမ်ထဲကိုသူ့အရှေ့ကနေဝင်တဲ့ရွေစင့်ထမိန်ကမိုးရေစိုစိုရွဲနေတာကြောင့်ရွေစင့်တင်ပါးလှလှကြီးတွေကိုထင်းထင်းကြီးတွေ့မြင်ရလို့သူ့စိတ်တွေတအားဖေါက်ပြန်မိခဲ့သည်..။ အိမ်အောက်ထပ်မှာအိမ်ဖေါ်တွေရှိနေကြပေမဲ့သူတို့အခန်းတွေရှိတဲ့အိမ်အပေါ်ထပ်မှာဘယ်သူမှရှိမနေကြဘူး..။သူရေစိုအဝတ်တွေကိုလဲနေခိုက်ဒီအချိန်ဆိုရင်ရွေစင်လဲသူမအဝတ်အစားတွေကိုချွတ်နေမှာဘဲလိုကတွေးမိပြီးရွေစင့်ကားဝိုင်းနေတဲ့တင်ပါးကြီးတွေကိုမြင်ချင်စိတ်တွေကိုမတားဆီးနိုင်တော့ဘဲ..ရွေစင့်အခန်းဘေးကအခန်းကနေကာထားတဲ့သုံးထပ်သားနံရံအပေါ်ကနေချောင်းကြည့်မိသည်..။ရွေစင်ရဲ့ဖြူဖွေးစွင့်ကားတဲ့တင်ပါးကြီးတွေကိုပကတိအတိုင်းအဝတ်မပါဘဲတွေ့မြင်လိုက်ရသည်..။သူ့တကိုယ်လုံးနတ်ပူးသလိုတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်..။လှလိုက်တဲ့ဖင်ကြီးတွေ..။ဝှူး…။ရွေစင့်အလှအပတွေကိုသူအမြဲတိတ်တခိုးငေးကြည့်ကာပြစ်မှားမိခဲ့ရသည်..။ရွေစင်လဲသူပြစ်မှားဖေါက်ပြန်နေမိတာကိုသိတဲ့ပုံရှိသည်..။တခါတလေသူရွေစင့်ကိုငေးစိုက်ပြီးသူမအလှအပတွေကိုပြစ်မှားနေတုံးဗြုံးဆိုသူ့ကိုလှည့်ကြည့်ပြီးသူ့အကြည့်ရိုင်းတွေကိုတွေ့သွားတတ်သည်..။တွေ့သွားချိန်ရွေစင်မဲ့ပြုံးလိုလိုအပြုံးမျိုးပြုံးတတ်သည်..။ ငါနင့်စိတ်ထဲဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာသိတယ်..ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ဆောင်တဲ့အပြုံး..။အင်း..ရွေစင့်အလှအပတွေကြောင့်သူရင်မောတုန်လှုပ်ရတာဒီနေ့ဒီအချိန်အထိပါလား..။ဆိုင်အတွင်းဘက်မှာအလုပ်လုပ်နေကြသူတွေကိုဖြတ်ပြီးအနောက်ဘက်ပေါက်ကနေထွက်သည်..။“ဦးဦး…”သူ့အနောက်ကခေါ်သံကြောင့်လှည့်ကြည့်သည်..။ဆုပြည့်…။ဆိုင်ကအလုပ်သမားကောင်မလေး..။မီးဖိုထဲချက်ပြုတ်ရာမှာမြန်ဆန်သွက်လက်လို့သူ့မိန်းမထားထားသဘောကျအားကိုးရတဲ့ကောင်မလေး…။အမြဲပြုံးနေတတ်သောဆုပြည့်သည်အခုလဲပြုံးပြုံးလေး..။ပိန်သွယ်သွယ်အသားဖွေးဖွေးနဲ့မျက်နှာချိုသောဆုပြည့်သည်ထားထားအလုပ်သမားတွေထဲမှာထင်းထင်းလေးဖြစ်နေသည်..။“ဦးဦး..အိမ်ပြန်မလို့လား..”ဆိုင်အနောက်ဘက်မှာကပ်နေတဲ့အိမ်ဘက်ကိုမေးငေါ့ပြကာမေးသည်..။ “အေး..နင်တို့အမအိမ်မှာဆို…”“ဟုတ်တယ်..ဦး..ရေသွားချိုးတယ်…”အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ဧည့်ခန်းမှာဖုံသုတ်နေတဲ့ထားထားရဲ့အဒေါ်ဒေါ်ဒေါ်တင့်ကိုတွေ့သည်..။ဒေါ်ဒေါ်တင့်သည်ထားထားရဲ့အဒေါ်တွေထဲမှာအငယ်ဆုံးအဒေါ်ဖြစ်သည်..။အညာသူပေမဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးကြီးလို့တင်စားကြတဲ့ဟာမျိုး..ခါးသေးသေးတင်ကားကားနဲ့လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးမို့နေစိုးဝေရွေစင့်ကိုပြစ်မှားသလိုဘဲဒေါ်ဒေါ်တင့်ကိုခဏခဏပြစ်မှားဘူးသည်..။ထားထားတို့မိသားစုမှာမိန်းမတွေအားလုံးတင်ပါးလှကြသလားမသိဘူး..။ရွေစင်ရော..ဒေါ်ဒေါ်တင့်ရောတင်သားစိုင်တွေကတကယ့်ရှယ်တွေဘဲ…။လှတဲ့ရှိတဲ့သူတွေဆိုတော့သူတို့မှာရှိတာတွေကိုပြသချင်ကြတဲ့သဘောရှိသည်..။ဒေါ်ဒေါ်တင့်လမ်းလျောက်ရင်ခါးသေးသေးအောက်ကကားဝိုင်းပြီးအနောက်ကိုကော့ထွက်နေတဲ့တင်ပါးတွေကတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတတ်သည်..။ဒေါ်ဒေါ်တင့်တင်ပါးကြီးတွေကိုကြည့်ကြည့်ပြီးစိတ်ထကြွခဲ့ရတဲ့အကြိမ်ပေါင်းမနည်းခဲ့..။ဒေါ်ဒေါ်တင့်ကိုနုတ်ဆက်ပြီးအိမ်အပေါ်ထပ်ကိုတက်ခဲ့သည်..။ သူတို့အိပ်ခန်းထဲကိုဝင်လိုက်တော့ထမိန်ရင်လျားနဲ့မှန်တင်ခုံရှေ့မှန်ကြည့်နေသောထားထားကိုတွေ့လိုက်သည်..။“ကိုကို..ဆိုင်ဝင်ခဲ့သေးလား..ရွေစင့်ကိုတောင်ကိုကို့ကိုပေါင်မုန့်ကြော်ပေးဖို့မှာခဲ့တယ်..” “ရွေစင်ပြောတယ်..မဆာသေးပါဘူး…”“နယ်ပြောင်းဖို့သေချာသွားပြီလား…”ထားထားကသူမကိုယ်လုံးကိုတပတ်လှည့်ပြီးသေသေချာချာကြည့်နေသည်..။“ကိုကို..”သူခါးကြားကသေနတ်ကိုဘီဒိုထဲထည့်ရင်းလှည့်ကြည့်သည်..။“ထားဝလာလား..ကြည့်ပေး..”သူထားထားအနားကိုတိုးကပ်သွားသည်..။“မဝပါဘူး..အရင်အတိုင်းဘဲ..”“ဝပါတယ်..ဖင်ကြီးပိုကြီးလာသလိုဘဲ..တော်ပြီ..လျော့မှဖြစ်မယ်…”ခါးသိမ်သိမ်အောက်ကစွင့်ကားဝိုင်းနေတဲ့ထားထားရဲ့တင်ပါးတွေကိုသူကြည့်သည်..။“ကြည့်ကောင်းတယ်..လှတယ်..အရင်အတိုင်းဘဲ..” “ဟုတ်လို့လား..ဘိုက်ခေါက်လဲထွက်လာသလိုဘဲ…ဟွန်း…ဂျင်မ်သွားမှဖြစ်မယ်..အိပ်ဆာဆိုက်စ်လိုနေပြီ..” “ကိုကိုတော့ထားကိုယ်လုံးကပါဖက်လို့ထင်တာဘဲ..”ထားထားတင်ပါးတွေကိုသူသေသေချာချာကြည့်ရင်း..စိတ်တွေထောင်းကနဲထကြွလာသည်..။ထားထားတင်ပါးတွေကဒေါ်ဒေါ်တင့်နဲ့ရွေစင့်တင်ပါးတွေလိုဘဲသိသိသာသာရှိလှသည်..။ပေါင်ကြားကငယ်ပါကဖျတ်ကနဲငေါထလာသည်..။စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲထားထားကိုအနောက်ကသိုင်းဖက်လိုက်မိတော့..ထားထားကရုန်းဖယ်သည်..။“ကိုကိုရယ်..မောရတဲ့အထဲ..တနေကုန်အလုပ်များထားတာ..တကိုယ်လုံးလဲဆီနံ့..ဟင်းနံ့တွေနဲ့…”သူ့ငယ်ပါကထားထားတင်ပါးတွေအလည်ကိုတဲ့တဲ့ကြီးထောက်မိထားသည်..။တင်ပါးသားအိအိတွေနဲ့ဖိမိထောက်ကပ်မိကာမှသကောင့်သားကပိုမာကျောထွားကြိုင်းလာသည်..။ သူထားထားကိုလွတ်မပေး..။ဖိကပ်ထောက်ရင်း..ထားထားလည်ဂုတ်သားနဲ့ပုခုံးသားဝင်းဝင်းတွေကိုနမ်းသည်..။“လွတ်…ထားရေချိုးမလို့..”“လွတ်ဘူး…ထားကအမြဲငြင်းနေတာဘဲ..ကိုကိုနဲ့မချစ်ဖြစ်တာကြာလှပြီ…” “ဟွန်း..အမလေး..အလုပ်လုပ်ငွေရှာနေတဲ့မိန်းမကိုများ..မောတယ်ရှင့်..ဘာမှမလုပ်ချင်ဘူး…”“လာပါထားရယ်..လုပ်ကြရအောင်ပါ…”ထားထားရဲ့တင်အိအိတွေကြားတည့်တည့်ကြီးထောက်မိနေသောလိင်တန်သည်တအားကြီးမားသန်မာလာနေသည်..။“ဟင့်အင်း..လုပ်ချင်ဘူး..လွတ်…”“ဒီမှာတအားတင်းကျပ်နေတယ်..လာပါထားရယ်..ကိုကို့ကောင်ကြီး..လျော့ဖို့လိုနေပြီ…”“ကိုယ့်ဖါသာကွင်းထုလိုက်ကိုကိုရယ်…ထားမလုပ်ချင်ဘူး…”ထားထားကအတင်းရုန်းဖယ်ပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်..။မတ်မတ်ကြီးထောင်နေသောလိင်တန်ကိုအရင်းကဆုတ်ကိုင်ထားရင်း..သူစိတ်ပျက်စွာကျန်ခဲ့ရသည်..။ထားထားနဲ့ရခါစအချိန်ကသူနဲ့ထားထားနှစ်ကိုယ်တူပျော်ပါးစပ်ရှက်ခဲ့ကြတာတွေကိုပြန်ပြောင်းအောက်မေ့နေသည်..။ထိုစဉ်တုံးကထားထားသည်အလွန်တက်ကြွခဲ့သည်..။ပထမသူကဦးဆောင်သင်ကြားပြသပေးရပေမဲ့နောက်ပိုင်းမှာထားထားကဘဲအရာရာဦးဆောင်ခဲ့သည်..။တချို့တခါများမှာထားထားအလိုကျ..ထားထားတောင်းဆိုတာတွေကိုဘဲ..သူလှုပ်ရှားလုပ်ကိုင်ပေးခဲ့ရသည်.. ထားထား..သည်သူမလိုလားတာတွေကိုအပြည့်အဝရယူသည်..။သူသည်ထားထားဆန္ဒအားလုံးကိုဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်။ထားထားကလည်းသူဘာကြိုက်တတ်သည်ကိုသိသည်..။ထားထားကိုလိင်တန်ကိုဘယ်လိုစုတ်ရသလဲသူစပြီးပြသသင်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပေမဲ့နောက်ပိုင်းမှာထားထားသည်တကယ့်ပညာရှင်ဖြစ်လာသည်..။သူ့ကိုနေ့တိုင်းလိုစုတ်ပေးခဲ့သည်..။ထားထားသည်အရမ်းအစုတ်ကောင်းခဲ့သည်..။သူ့ကိုအလိုလဲလိုက်ခဲ့သည်..။သူစုတ်ခိုင်းရင်အမြဲစုတ်ပေးသည်..။တခါတရံသူကမစုတ်ခိုင်းတာတောင်..“ကိုကို…လီးစုတ်ပေးရမလား..”လို့တိုးတိုးလေးအနားကပ်ခါပြုံးပြုံးလေးလာမေးတတ်သည်။အခုတော့ဒါတွေပျေက်ကွယ်ကုန်ပြီ..။အရင်ကနဲ့တခြားစီဖြစ်နေပြီ..။ထားထားနဲ့သူလင်မယားဆိုပေမဲ့တစိမ်းတရံစာတွေလိုဘဲ..။ စီးပွားရှာလို့ပင်ပမ်းတယ်အကြောင်းပြပြီးထားထားသည်သူနဲ့လင်မယားမဟုတ်သလိုဖြစ်လာသည်..။သူ့ကိုကာမဆက်ဆံမှုလုံးဝမရှိတော့..။အိပ်တာတောင်မနက်အစောကြီးထရမည်ဆိုပြီး..သူနဲ့တကုတင်ထဲတခန်းထဲမအိပ်တော့..။အခုတော့လဲတစိမ်းတွေလိုပါဘဲလား..ထားထား…လို့သူစိတ်ထဲကခဏခဏရေရွတ်မိခဲ့သည်..။သူကကလေးလိုချင်ပေမဲ့ထားထားကမလိုချင်..။ကလေးရှိရင်အလုပ်လုပ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ထားထားခဏခဏပြောသည်..။သူတို့အိမ်ထောင်ရေးသည်ငွေကြေးဖူလုံအဆင်ပြေပေမဲ့ခြောက်သွေ့နေတာကြာပြီ..။ရင်းနှီးတဲ့အောင်ငွေသိန်းလိုသူငယ်ချင်းကတော့..မင်းတို့ဟာကအိပ်လဲမအိပ်..ကလေးလဲမယူဆိုတော့တစတစနဲ့အချစ်ပျောက်သထက်ပျောက်ပြီး..စိုးရိမ်စရာဖြစ်လာပြီ..လို့ဝေဖန်သည်..။မကြာခင်နယ်ပြောင်းရမှာမို့လက်ရှိအလုပ်တွေကိုပြီးပြတ်အောင်လုပ်တာလုပ်..နောက်လူကိုလွဲတာလွဲလုပ်နေရသည်..။နယ်မပြောင်းခင်ထားထားနဲ့အရင်ကလိုချစ်ဗြူဟာခင်းနိုင်မလားဆိုပြီးထားထားစိတ်ပါလာအောင်သူကြိုးစားပေမဲ့ထားထားကတော့တွင်တွင်ငြင်းသည်..။ ထုံးစံအတိုင်းအလုပ်ကိုအကြောင်းပြလိုက်..ရာသီလာနေလို့ဆိုပြီးငြင်းလိုက်နဲ့..။ဒီညလဲသူတို့စခန်းကလူတွေမိန်းမသုံးယောက်ကိုဆွဲလာသည်..။မိန်းမတွေကခပ်ပျက်ပျက်တွေဖြစ်မည်..။အရင်ကလဲအဖမ်းခံရဘူးပုံရသည်..။သူတို့ထဲကအသက်ငယ်ငယ်နဲ့ကောင်မလေးကိုသူကြည့်ပြီးစိတ်တွေထန်နေသည်..။ကောင်မလေးကပိန်သွယ်သွယ်ပေမဲ့တင်ပါးထယ်ထယ်နဲ့မို့..။သူခဏခဏဒီကောင်မလေးကိုသွားသွားကြည့်မိလို့ကောင်မလေးတောင်ရိပ်မိသလားမသိဘူး..။အိမ်ပြန်တော့ညဉ့်နက်နေပြီ..။စိတ်ကဆာလောင်နေပြီးအိမ်ပြန်လဲဘာမှမလုပ်နိုင်ဘဲကွင်းဘဲထုရမှာမို့တခုခုတော့လုပ်မှဘဲဆိုပြီးအနဲဆုံးမာဆတ်တခုခုကိုသွားဖို့စိတ်ကူးသည်..။ဂျူတီကျနေတဲ့ဒုရဲအုပ်ကျော်ကျော်လတ်ဆိုတဲ့ချာတိတ်ကိုဘယ်မာဆတ်သွားရင်ကောင်းမလဲမေးသည်..။ကျော်ကျော်လတ်က..“အကိုကရိုးရိုးအနှိပ်ခံချင်တာလား..မာစွပ်သွားချင်တာလား..”လို့ပြန်မေးသည်..။သူလဲ..“ဘာလဲကွ..မာစွပ်..”လို့ပြန်မေးမိသည်..။ကျော်ကျော်လတ်က..“မာစွပ်ကနှိပ်လဲနှိပ်..စွပ်လဲစွပ်..အကို..ဟက်ပီးအင်းဒင်းလဲရှိတယ်…”လို့ပြန်ဖြေသည်..။“အေး..ဘယ်မှာကောင်းမလဲ…”“ကျနော်သွားဘူးတာကတော့..နဲနဲတော့ဝေးတယ်..”ကျော်ကျော်လတ်ကမာစွပ်လိပ်စာတခုကိုပေးသည်..။“အကိုဒီအတိုင်းသွားရင်ရမှာမဟုတ်ဘူး..ကျနော်ဖုန်းဆက်ပေးထားမယ်…အခုသွားမှာလား…”“အေး..”သူဆိုင်ကယ်နဲ့ကျော်ကျော်လတ်ပြောတဲ့နေရာကိုသွားသည်..။ညဉ့်နက်နေတာတောင်လမ်းမတွေပေါ်မှာဆိုင်ကယ်တွေကဆူညံပြည့်နှက်နေသည်..။မီးပွိုင့်နှစ်ခုလောက်သွားအပြီးသူ့ဟန်းဖုန်း..မြည်လာသည်။မီးနီမှာရပ်နေတုံးဖုန်းကိုင်လိုက်သည်..။“ဆရာ..ကျနော်မောင်ကွန်းပါ..”“အေး..ပြော…” “ဆရာဘယ်မှာလဲ…”“ငါ၂၆လမ်းပေါ်မှာ..ဘာဖြစ်လဲ..ပြော..အရေးကြီးလား…”“ဟုတ်ကဲ့ဆရာ..အရေးကြီးတယ်..ဆရာလာခဲ့နိုင်မလား..”“ဘယ်ကိုလဲ..”ခေါ်သူကသူ့လက်အောက်ကရဲကြပ်ကြီးမောင်ကွန်း..။မောင်ကွန်းနဲ့အဖွဲ့ကမူးယစ်ဆေးဝါးးအမှုတွေကိုလိုက်နေသည်..။ သူလက်ရှိလုပ်နေဆဲအလုပ်တွေဖြစ်ပေမဲ့သူကနယ်ပြောင်းတော့မှာမို့သိပ်စိတ်မဝင်စားတော့တာအမှန်..။မောင်ကွန်းကသူတို့ရှိနေတဲ့နေရာကိုပြောသည်..။သူဦးတည်နေတာနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေလို့သူနောက်ကြောင်းပြန်လှည့်ရသည်..။သူရောက်သွားတော့မောင်ကွန်းနဲ့အတူသူ့လက်အောက်ကကောင်လေးတယောက်ကိုအရပ်ဝတ်တွေနဲ့တွေ့သည်..။“ရွေငါး”လို့ခေါ်ကြတဲ့တိုယိုတာကားတစီးနဲ့မှောင်ရိပ်မှာသူ့ကိုစောင့်နေကြသည်..။ကားနောက်ခန်းမှာဆံပင်တိုတိုနဲ့မိန်းမတယောက်ရှိနေသည်..။မောင်ကွန်းကသူ့ကိုကားနောက်ဖုံးကိုဖွင့်ပြသည်..။ကျောပိုးအိတ်တလုံး..ရှိနေသည်..။မောင်ကွန်းကရာဘ(မြင်းဆေး)တွေဖြစ်ကြောင်းရှင်းပြသည်..။ဒီဆော်ကိုစစ်မေးတော့လုပ်နေကျဖြန့်နေကျကွန်ယက်ကမဟုတ်ဘဲတကိုယ်တော်ပွမလားဆိုပြီးထလုပ်ကြည့်တဲ့သူတွေဖြစ်နေသည်..။မောင်ကွန်းကိုညှိဖို့ငိုယိုတောင်းပန်နေလို့သူ့ကိုခေါ်လိုက်တာဖြစ်သည်..။မောင်ကွန်းကဆရာ့သဘောဘဲ..ဆရာလုပ်ချင်သလိုလုပ်..လို့ပြောသည်..။သူကားနောက်ခန်းထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်..။လက်နှိပ်ဓါတ်မီးပေါက်စလေးနဲ့သူထိုးကြည့်သည်..။ဆံပင်တိုတိုနဲ့မိန်းမသည်ဆံပင်တွေကိုအညိုရောင်တွေဆိုးထားသည်..။အသက်ကအစိတ်လောက်ရှိပြီ။အသားဖြူဖြူ..ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်..။မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ညာဘက်ပါးမှာမှဲ့ရှိသည်..။“နံမည်ဘာလဲ..မှတ်ပုံတင်ထဲကနံမည်..”“ခင်မိုးသူ..” “အသက်..” “၂၆နှစ်..” “လင်ရှိလား..” “ဟုတ်..”“အခုဘယ်မှာလဲ..” …
“ဦး..မနက်ဖန်ဘာစားချင်လဲ.. Read More
၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး.. ၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ။ ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အင်္ကျီဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်. အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ်ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်” ကျောင်းတတ်နေပြီလေ နင်တို့မသိဘူးလား”ကျွန်တော်တို့ဆရာမအသံကြားတော့လန့်ပြီးထလိုက်တာခုနကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းလီးကို၂ယောက်သားစွနေတာ ခုထလိုက်တော့တောင်ပြီးတန်းနေတာဘဲဆရာမအဖုတ်ကို.ဆရာမမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး “ဟဲ့”လာကြဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စာသင်မယ်” ဟုတ်ဟုတ်ဆရာမ” “ကျွန်တော်တို့၂ယောက်လဲလီးတွေမြင်သွားတဲ့ဆရာမကိုမျက်နှာမကြည့်ဘဲခေါင်းငုံပြီးနောက်ကလိုက်လာကြတယ်.မြတ်မင်းကတိုးတိုးလေးပြောတယ်”ကျော်ကျော်”ဟေ့ကောင် ဆရာမဖင်ကြီးကြည့်စမ်းဘစ်ရာထင်ပြီးတင်းနေတာဘဲဟ”အေးကွလိုးချင်စရာကြီး ။ “ဆရာမဖင်ကိုဒီတစ်ခါအနီးကပ်သေချာမြင်ဘူးတာဘဲ”လိူးချင်လိုက်တာကွာ”ဟူကျွန်တော်လဲတီးတိုးပြောလိုက်တယ်”ဆရာမကကြားသွားပုံရတယ်ဗျကျွန်တော်တ်ု့ကိုနောက်လှည့်ကြည့်ပြီး”သေမယ်နော်ဟဲ့အကောင်တွေ”မိုက်မရိုင်းကြနဲ့ဟွင်း” လန်းသွားတာပေါ့ ဆရာမကြားတယ်ဟတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လက်ကုတ်ရင်းမချိပြုံးပြူံးပြီးလာခဲ့ကြတယ် …
ဆရာမကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် သင်ခန်းစာ သင်ပေးတဲ့ တပည့်နှစ်ယောက် Read More