Unicode
မင်းမင်း သည် ဆင်းရဲတွင်းနက်တဲ့ အခြေခံလူတန်းစား မိသားစုထဲမှာ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ ကောင်လေးတယောက် အဖေက စက်ရုံတရုံကအလုပ်သမား ။ အမေက ဈေးရောင်းသည် ။ တဦးတည်းသော သား ငဆိုးလေး ။ ပိန်ပါးလို့ အရပ်မြင့်တယ်လို့ ပို ထင်ရသည် ။ ငယ်ငယ်ထဲက အစားထက် ကစားကို ပိုမက်နေခဲ့တာမို့ရယ်..မရှိဆင်းရဲသား နင်းပြား ဘဝတွေမို့ မစားနိုင်တာရယ်ကြောင့် မင်းမင်းသည် ပြားချပ်ချပ် ပိန်ကပ်ကပ်ကလေး ။
အသက်ဆယ့်ကိုးနှစ် ကောင်လေး ။ ဆံပင်က ရှည်သည် ။ လိန်ကောက်နေတဲ့ ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်တွေက ပုခုံးအထိ ရှည်သည် ။ လက်ကြော မတင်းတဲ့ လူပျင်းကလေး ။ မင်းမင်းသည် ကျောင်းလည်း မတက်ချင်..စာလည်း မကျက်ချင်. တအားဖျင်းတဲ့ လူဖျင်းကလေး လို့ သူ့ကျောင်းက ဆရာ ဆရာမတွေက ပြောတာ ခံရတဲ့ကောင် ။ ဖျင်းလည်းဖျင်း ပျင်းလည်းပျင်းတဲ့ မင်းမင်းသည် ဆေးခြောက်တော့ ရွူတတ်သည် ။
ဆေးခြောက်ရွူပြီး ချောင်ကောင်းကောင်း တနေရာရာမှာ နှပ်နေချင်တာက သူ့အကျင့် ။ သူ့ဝါသနာ ။ သူက အဲလို နှပ်နေ အိပ်နေတာကို “ ယူတယ်…” လို့ သုံးနွုံးတတ်သည် ။ နေရာယူနေသည် ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ် တဲ့ ။ သူ ဝါသနာ ပါတာက မိန်းမ ။ မိန်းမ ဝါသနာကြီး တဏှာက တအားကြီးတဲ့ နှာဘူးလေး ။ မင်းမင်းသည် ငယ်ငယ်လေးထဲက အတန်းကျ ကျောင်းသားကြီးတွေရဲ့ လမ်းပြသင်ကြားပေးတာတွေကြောင့် မိန်းမနဲ့ ယောက်ျားလိင် ဆက်ဆံတာတွေကို သူ သိနေသည်.. နားလည်နေသည်။
ဓါတ်ပုံတွေ မြင်ဘူးသည် ။ မြန်မာ အပြာဇာတ်လမ်း စာအုပ်လေးတွေ ရော နိုင်ငံခြားက ရောင်စုံပုံစာအုပ်တွေကိုရော ကြည့်ဖူးသည် ။ ဒီ အတန်းကျ ကျောင်းသားကြီးတွေကြောင့်ဘဲ မင်းမင်းသည် လက်နဲ့အာသာဖြေဖျောက် တတ်သွားတာ ဖြစ်သည် ။ ကွင်းတိုက်တတ်သွားတဲ့အခါ မိန်းမချောချောတွေကို မှန်းဆပြီး တနေ့ကို သုံးလေးခါထပ် မနည်း သူ ကွင်းတိုက်တော့တာဘဲ ။ မင်းမင်းသည် အပြာစာအုပ်တွေထဲက မိန်းမ ဝတ်လစ်စလစ် ပုံတွေကို ကြည့်ရတာကို အားမရဘူး ။
အပြင်မှာလည်း မိန်းမတွေရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကိုယ်တွေကို ကြည့်ချင်လာသည် ။ မိန်းမတွေ ရေချိုးတာကို သူ ချောင်းကြည့်တတ်လာသည် ။ မင်းမင်းတို့ နေတဲ့ ရပ်ကွက်က ကြမ်းသည် ။ အောက်ဆုံး အလွာက လူတွေ နေကြတော့ ဆဲသံဆိုသံတွေက အချိန်အခါမရွေး မိုးမွန်နေအောင် ကြားနေရသည် ။ ယောက်ျားတွေရော မိန်းမတွေရော သူတို့ရင်ထဲက ဒေါသတွေမကျေနပ်မွုတွေကို ရင့်ရင့်သီးသီး ထုတ်ဖေါ်ကြသည် ။ မင်းမင်းရဲ့ မိဘနှစ်ပါးကလည်း အဆဲသန်သည် ။
သူ့အမေက သူ့ကို ခေါ်တာက “ စောက်ပတ်စားလေး ” “ဖါခေါင်းလေး ” တဲ့ ။ အမြဲတစေ ရိုက်ကြထိုးကြ ခုတ်ကြထစ်ကြတွေ ဖြစ်နေတတ်တာမို့ တချို့က “ မက္ခရာနယ်မြေ ” လို့ တင်စား ခေါ်ဝေါ်ကြသည် ။ အရင်တုံးက ရုပ်ရှင်လား ..ရုပ်ပြလား ရှိခဲ့ဘူးသည်လေ..။ မက္ခရာဓါး…ဆိုတာ ။ မင်းမင်းတို့ အိမ်နဲ့ ကပ်ရက် နံရံဘဲ ခြားတဲ့ တဖက်ခန်းမှာ ရပ်ကွက်ဈေးလေးထဲမှာ အထည်ရောင်းတဲ့ ဒေါ်ထားထားညွန့် နေသည် ။
အသက် သုံးဆယ်လောက် တရုတ်သွေးပါတဲ့ အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် မိန်းမ ။ အပျိုကြီးလို့ ပြောကြတာဘဲ ။ မင်းမင်းရဲ့ အမေ ဒေါ်ခင်သန်းကလည်း ဒီဈေးလေးထဲမှာဘဲ ငါးရောင်းတော့ ဒေါ်ထားထားညွန့်နဲ့ ခင်သည် ။ နေတာကလည်း ကပ်ရက် ဆိုတော့ အဆက်အဆံ အကူးအလူး ရှိသည် ။ ဒေါ်ထားထားညွန့် ရေချိုးပြီ..အဝတ်လဲပြီ ဆိုရင် မင်းမင်းသည် လူလစ်ရင် အမြဲလို ချောင်းကြည့်လေ့ရှိသည် ။ သူ့မိဘတွေ အိမ်မှာ မရှိကြတဲ့ အချိန် သူ အထပ်ခိုးပေါ်ကနေ ချောင်းကြည့်တဲ့အခါ။
ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားကြီးတွေ…စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ပုဆိုးကို လှန်ပြီး ကွင်းတိုက်တော့တာဘဲ ။ တခါတရံမှသာ သူမရဲ့ ပေါင်ကြားဂွဆုံနေရာက မိန်းမကိုယ်ကြီးကို သူ မြင်ရတတ်သည် ။ အမွေးမဲမဲတွေနဲ့ ဒီ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို စတွေ့ရတဲ့ အချိန်တုံးက ဆိုရင် မင်းမင်းသည် ခြေတွေ လက်တွေ တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်ပြီး သူ့ဖွားဖက်တော် လိင်တန်ဟာလည်း မတ်မတ်ကို ထောင်ပြီး ကွင်း တချက်နှစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တာနဲ့ သုတ်တွေ ဖွားကနဲ ဖွားကနဲ ထွက်ပြီး ပြီးသွားရသည် ။
မင်းမင်းက သူ့အတန်းက သူ့သင်ဆရာမြင်ဆရာ အတန်းကျ ကျောင်းသားကြီးတွေကို အိမ်ကပ်ရက်က သူချောင်းနေကျ ဒေါ်ထားထားညွန့်အကြောင်းကို ပြောပြလေ့ရှိသည် ။ အထူးသဖြင့် မိန်းမ အတွေ့အကြုံ များခဲ့တဲ့ “ သန်းဝေ ” က မင်းမင်းကို မြှောက်ပေးသည် ။ အဲဒီ ဒေါ်ထားထားညွန့်ကို အတင်း ကြံဖို့ နေ့စဉ် မြှောက်ပင့်ပေးသည် ။ မင်းမင်းလည်း သန်းဝေ ပြောသလို ဒေါ်ထားထားညွန့်က တယောက်ထဲ အထီးကျန်နေတဲ့ အပျိုကြီးမို့။
ယောက်ျားဆာနေတာကြောင့် သူ အတင်း တက်ကြမ်းရင် လက်ခံလိမ့်မယ် လို့ ထင်သွားသည် ။တနေ့မှာ မင်းမင်း အိမ်မှာ တယောက်ထဲ ရှိနေခိုက် တဖက်အိမ်က ဒေါ်ထားထားညွန့် ရေချိုးနေတဲ့ အသံကို ကြား လိုက်ရလို့ ပြေးချောင်းပေမယ့် သူချောင်းနိုင်တဲ့ အချိန် ဒေါ်ထားထားညွန့်က ရေချိုးလို့ ပြီးသွားလို့ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်နေပြီ ။ မင်းမင်းလည်း အနည်းဆုံး အဝတ်လဲတဲ့အချိန် ဟိုဟာဒီဟာလေးများ မြင်ရလေမလား ဆိုပြီး။
ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို အပေါက်ရှာပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ “ ဟာ….” မင်းမင်းရဲ့ ပါးစပ်က အသံထွက်မသွားအောင် မနည်း သတိထားလိုက်ရသည် ။ သူ မြင်လိုက်ရတာက လုံး၀ ထင်မထားတာကြီး ။ ဒေါ်ထားထားညွန့်သည် အိပ်ခန်းထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေသည် ။ ဖြူဖွေးပြီး တောင့်ထွားတဲ့ ကိုယ်လုံးတီး မိန်းမတယောက်ကို မြင်လိုက်ရလို့ လူပျိုပေါက် လူပျိုရိုင်းကလေး မင်းမင်းသည် မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့။
ပေါင်တန်ကြားက တောင်ထနေတဲ့ လိင်တန်ကို လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေသည် ။ ဒေါ်ထားထားညွန့်က သူ့အိပ်ရာပေါ်မှာ လှဲလိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်လို့ လက်တဖက်က ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်စိုင် တလုံးကို ဆုပ်ကိုင် ကျန်တဲ့ လက်တဖက်က ပေါင်ကြားက ခုံးထနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖီလင်တွေ တက်နေသည် ။ ဟာ…သန်းဝြေကီး ပြောသလို လီးဆာလို့ ဖီးလ်တက်နေပြီ ထင်တယ်…..။
လိင်တန်ကို ကွင်းထု ပွတ်တိုက်ရင်း ဆက်ချောင်းနေလိုက်တော့ ဒေါ်ထားထားညွန့်သည် သူမ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်နေတာကိုပါ တွေ့လိုက်ရသည် ။ ပါးစပ်ကလည်း ခပ်တိုးတိုး တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်း ငြူနေသည် ။ မင်းမင်းလည်း တဖက်အိမ်ထဲကို ပြေးသွားပြီး ဒေါ်ထားထားညွန့်ကို တက်လုပ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်မိနေသည် ။ ကြောက်ကလည်း ကြောက်သည် ။ သူတို့ ရပ်ကွက်သည် ခုတ်ထစ်ရိုက်နှက်တာတွေ အမြဲ ဖြစ်နေတဲ့။
ကြမ်းတမ်းတဲ့ စရိုက်တွေနဲ့လူတွေ များပြားလွန်းလို့ နေ့စဉ်လိုလိုဘဲ ရပ်ကွက်ထဲကို ရဲတွေ လာလာပြီး ဆွဲကုတ် သွားတာတွေကို သူ မြင်ဘူးနေသည် ။ ဒေါ်ထားထားညွန့် အလိုမတူဘဲ အော်လိုက်မှ လက်ထိပ်တန်းလန်းနဲ့ ဂတ်တဲကို ပါသွားမှာကိုလည်း လန့်သည် ။ ကြည့်နေတဲ့ အချိန် ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေဟာ အင်္ဂါစပ်ကြီးထဲကို တစွပ်စွပ်နဲ့ ဝင်ထွက်နေပြီ ။ ဟာ…သူ တကယ် ဆာနေတာဘဲ …. လုပ်ကလည်း လုပ်ချင်..လန့်ကလည်း လန့်နဲ့ ကွင်းကိုဘဲ ဖိဆောင့်ထုနေမိရသည် ။
တဖက်အိမ်က ဒေါ်ထားထားညွန့် တယောက် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကာမ အရှိန် မြင့်မားလာပြီး တအီးအီး နဲ့ အသံကျယ်လာသလို ဒီဖက်က ချောင်းကြည့်ပြီး ကွင်းထုနေတဲ့ မင်းမင်းလည်း အရှိန်တက်လာပြီး ကွင်းကို တအားဆောင့်ထုနေသည် ။ ဒေါ်ထားထားညွန့်သည် လက်နဲ့ ပွတ်နွိုက် အာသာဖြေနေရာက ဖျတ်ကနဲ မင်းမင်း ရှိနေတဲ့ နံရံဖက်ကို စူးစိုက် ကြည့်လိုက်သည် ။ မင်းမင်းဖက်က အသံတခုခုကို ကြားလိုက်လို့ ဖြစ်နိုင်သည် ။ အိုး….ဒေါ်ထားထားညွန့် လှဲအိပ်နေရာက ထလာပြီ ။
နံရံအနားကို တိုးကပ်လာသည် ။ မင်းမင်းလည်း ချောင်းနေရာကနေ မျက်လုံးတွေကို နံရံအပေါက်ကနေ ခွာလိုက်သည် ။ “ ဟေ့..ဟိုဖက်က မင်းမင်း မဟုတ်လား…မသာလေး….” မင်းမင်းလည်း ကြောက်လို့ ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ ငြိမ်နေသည် ။ အရည်ကြည်တွေ စီးကျနေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကိုတော့ ခလယ်လောက်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲ ။ ဟဲ့ စောက်ကောင်လေး…နင် ငြိမ်မနေနဲ့..နင်ချောင်းတာ ငါသိလို့ တမင်တကာ လုပ်ပြနေတာ..နင် ကွင်းထုနေတယ် မဟုတ်လား…..။
ဟဲ့ မင်းမင်း…ငါခေါ်နေတယ်လေ..မကြားဖူးလား…..မင်းမင်းလည်း “ ကြားတယ်…ကြီးတော်…” လို့ သံတုန်တုန်နဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။ “ ဒီဖက်ကို လာခဲ့..နောက်ဖေးတံခါး စေ့ရုံတင် စေ့ထားတယ်…” ဟုတ်..ကြီးတော်….လို့ မင်းမင်း ဖြေလိုက်ရင်း ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ပြီး ထပ်ခိုးပေါ်က ဆင်းသည် ။ လှေခါးဆင်းတဲ့အချိန် ဒူးတွေ က တုန်ခါနေသည် ။ လိင်တန်ကတော့ မတ်မတ်ထောင်နေဆဲပါဘဲ ။ အိမ်အနောက်ဖက်ကို ထွက်လိုက်ပြီး တဖက်က ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ အိမ်ရဲ့ လှေခါးသုံးထစ်ကို တက်လိုက်ပြီး။
နောက်ဖေးတံခါးကို တွန်းကြည့်သည် ။ ဒေါ်ထားထားညွန့် ပြောသလိုဘဲ တံခါးက စေ့ရုံတင် စေ့ထားတာ တွေ့ရလို့ အသာတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်သည် ။ ထပ်ခိုးပေါ်က ဒေါ်ထားထားညွန့်က “ လာခဲ့ မင်းမင်း….” လို့ အသံတိုးတိုးနဲ့ ခေါ်လိုက်တာကို ကြားလိုက်ရသည် ။ ဟီး…သန်းဝြေကီး ပြောတာ မှန်နေပြီပေါ့…..စော်ကြီး တအား ထန်နေပြီ..ငါ့ကို ခေါ်လိုးခိုင်းတော့မယ်..ဟီး…ဟီး… ပွတာဘဲ…..။ ဒေါ်ထားထားညွန့်သည် အခုတော့ ထမိန်ကို ရင်လျားထားသည်ကို ထပ်ခိုးပေါ် ရောက်သွားတဲ့အခါ မင်းမင်း တွေ့လိုက်ရသည် ။
“နှာဘူးလေး….ကဲ ပုဆိုး ချွတ်စမ်း..ကြည့်ရအောင်..နင့်လီးကို…” လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောရင်း မင်းမင်းရဲ့ ပုဆိုးကို ဒေါ်ထားထားညွန့်က ဖျတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်သည် ။ မင်းမင်းလည်း သူ့စိတ်ကူးတွေဟာ တကယ် ဖြစ်လာနေပြီမို့ တအား စိတ်တွေ ပျော်သွားပြီး စောစောကလို တအားနင်း ကြောက်မနေတော့ဘူး ။ “ ကြီးတော်….ကြီးတော်လည်း ချွတ်လိုက်လေ..စောစောက တအားကြည့်ကောင်းတယ်ဗျာ…” လို့ပြောလိုက်ပြီး ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည် ။
“ ဟွန်း…သေနာလေး..နင် ငါ့ကို ရေချိုး လည်းချောင်း..သနပ်ခါးလိမ်းလည်း ချောင်း..နှာထ ကွင်းထုနေတာ ငါ မသိ ဘူး မထင်နဲ့..တကထဲ လူကဖြင့် လက်တောက်လောက်…” ပြောလို့မှ မဆုံးသေး..မင်းမင်းက သူ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်လို့ ဒေါ်ထားထားညွန့်လည်း မင်းမင်း ပေါင်ကြားကို မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ တုတ်ဖြိုးရှည်လျားတဲ့ မင်းမင်းရဲ့ လိင်တန်ကို တွေ့သွားလို့ ပါးစပ် အဟောင်းသားနဲ့ အံ့သြသွားသည် ။ “ ဟယ်….လီးက တော်တော် ကြီးတာဘဲ….ငါ…ငါ…ထင်မထားဘူး . . ”။
လူနံပိန် ကျွဲဂျိုလိန် ဆိုတဲ့ စကားက တယ်မှန်တာဘဲ …..လို့ တီးတိုး ရေရွတ်ရင်း မင်းမင်းရဲ့ လိင်တန်ကို ဆတ်ကနဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည် ။ မင်းမင်းရဲ့ပိန်ကပ်ကပ် ကိုယ်လုံးလေးကြောင့် သူ့လိင်ချောင်းက ပိုကြီးသည်လို့ ထင်နေရသလား မသိ ။ ဒေါ်ထားထားညွန့်သည် လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ ပူနွေးနွေး လိင်ချောင်းကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်ရတဲ့အခါ ကာမစိတ်တွေ က ထောင်းကနဲ ထသွား ရပြီး…“ မင်းမင်း..နင် မိန်းမလိုးဖူးတယ် မဟုတါလား..” လို့ မေးရင်း သူ့လိင်ချောင်းကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ် လိုက်သည် ။
မင်းမင်းက “ မလိုးဖူးသေးဘူးဗျ…” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။ “ ဟင်…တကယ့်စောက်ရူးလေး…ဟွန်း….သူ့ကိုယ်သူ ဟန်ပေးနေတာ…ကဲ..ကဲ….လာ…လာ….ငါလည်း ရမယ့် ရတော့လည်း တကယ့် လီးအသစ်ချပ်ချွတ်လေး ပါလား…..” လို့ ပြောရင်း မင်းမင်းကို ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားပေးပြီး အပေါ်က တက်မှောက်ခိုင်းပြီး လိင်တန်ထိပ်ကို အင်္ဂါစပ်ပေါက်ဝမှာ တေ့ကာပေးလိုက်သည် ။ “ ထည့်…ထည့်…..သွင်း..သွင်း…..” ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ သင်ပြပေးမွုနဲ့ မင်းမင်းသည် မိန်းမလိုးဖူးသွားသည် ။
ဒေါ်ထားထားညွန့် သည် ရည်းစားနဲ့ အရင်က လုပ်ဖူးခဲ့ပေမယ့် နှစ်ပေါင်း ကြာမြင့်နေခဲ့ပြီ ။ အခု မင်းမင်းနဲ့ ပြန်လုပ်ဖြစ်တဲ့အချိန် ဒေါ်ထားထားညွန့်ရဲ့ အင်္ဂါစပ်မှာ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ မိန်းမတယောက်လိုဘဲ ကြပ်တည်းနေသည် ။ ဒေါ်ထားထားညွန့်လည်း ပြတ်လပ်သွားခဲ့တဲ့ ယောက်ျား လိင်ဆက်ဆံမွုနဲ့ ပြန်တွေ့ရလို့ အရင်ကလို သုန်သုန် မွုန်မွုန် မဟုတ်တော့ဘဲ စိတ်လက် ကြည်သာ သွက်လက်လာသည် ။ လစ်ရင် လစ်သလို မင်းမင်းနဲ့ ဖြုတ်ကြသည် ။
မင်းမင်းကိုလည်း ဒေါ်ထားထားညွန့်က မုန့်ဖိုးတွေ ပေးတတ်သည် ။ သူ့ကို ကောင်းကောင်း ဆန္ဒဖြည့်ပေးတဲ့ ဒီကောင်လေးကို ဒေါ်ထားထားညွန့် ဘောက်ဆူး ချရတာ ။ မင်းမင်းလည်း ဒေါ်ထားထားညွန့်နဲ့ အမြဲ လုပ်ဖြစ်နေပြီး စားဖူးလာတောက စားနေကျ တင် မကဘူး ။ အသစ် အဆန်းလည်း ထပ်စမ်းကြည့်ချင်လာသည် ။ တခါ ရဖူးသွားတော့ ဒီလိုဘဲ ဆာလောင်မွတ်သိပ်ပြီး တိတ်တိတ်ပုန်း ကျိတ်စားချင်နေမယ့် အန်တီကြီးတွေ ရှိနေမှာဘဲ ဆိုပြီး အနီးအနား ကပ်လှည့်ကြံဖို့ လိုက်ရှာလေတော့သည်…..ပြီးပါပြီ။
Zawgyi
မင္းမင္းသည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္တဲ့ အေျခခံလူတန္းစား မိသားစုထဲမွာ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ အေဖက စက္႐ုံတ႐ုံကအလုပ္သမား ။ အေမက ေစ်းေရာင္းသည္ ။ တဦးတည္းေသာ သား ငဆိုးေလး ။ ပိန္ပါးလို႔ အရပ္ျမင့္တယ္လို႔ ပို ထင္ရသည္ ။ ငယ္ငယ္ထဲက အစားထက္ ကစားကို ပိုမက္ေနခဲ့တာမို႔ရယ္..မရွိဆင္းရဲသား နင္းျပား ဘဝေတြမို႔ မစားႏိုင္တာရယ္ေၾကာင့္ မင္းမင္းသည္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ပိန္ကပ္ကပ္ကေလး ။
အသက္ဆယ့္ကိုးႏွစ္ ေကာင္ေလး ။ ဆံပင္က ရွည္သည္ ။ လိန္ေကာက္ေနတဲ့ ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္ေတြက ပုခုံးအထိ ရွည္သည္ ။ လက္ေၾကာ မတင္းတဲ့ လူပ်င္းကေလး ။ မင္းမင္းသည္ ေက်ာင္းလည္း မတက္ခ်င္..စာလည္း မက်က္ခ်င္. တအားဖ်င္းတဲ့ လူဖ်င္းကေလး လို႔ သူ႔ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမေတြက ေျပာတာ ခံရတဲ့ေကာင္ ။ ဖ်င္းလည္းဖ်င္း ပ်င္းလည္းပ်င္းတဲ့ မင္းမင္းသည္ ေဆးေျခာက္ေတာ့ ႐ြဴတတ္သည္ ။
ေဆးေျခာက္႐ြဴၿပီး ေခ်ာင္ေကာင္းေကာင္း တေနရာရာမွာ ႏွပ္ေနခ်င္တာက သူ႔အက်င့္ ။ သူ႔ဝါသနာ ။ သူက အဲလို ႏွပ္ေန အိပ္ေနတာကို “ ယူတယ္…” လို႔ သုံးႏြဳံးတတ္သည္ ။ ေနရာယူေနသည္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ တဲ့ ။ သူ ဝါသနာ ပါတာက မိန္းမ ။ မိန္းမ ဝါသနာႀကီး တဏွာက တအားႀကီးတဲ့ ႏွာဘူးေလး ။ မင္းမင္းသည္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြရဲ႕ လမ္းျပသင္ၾကားေပးတာေတြေၾကာင့္ မိန္းမနဲ႔ ေယာက္်ားလိင္ ဆက္ဆံတာေတြကို သူ သိေနသည္.. နားလည္ေနသည္။
ဓါတ္ပုံေတြ ျမင္ဘူးသည္ ။ ျမန္မာ အျပာဇာတ္လမ္း စာအုပ္ေလးေတြ ေရာ ႏိုင္ငံျခားက ေရာင္စုံပုံစာအုပ္ေတြကိုေရာ ၾကည့္ဖူးသည္ ။ ဒီ အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြေၾကာင့္ဘဲ မင္းမင္းသည္ လက္နဲ႔အာသာေျဖေဖ်ာက္ တတ္သြားတာ ျဖစ္သည္ ။ ကြင္းတိုက္တတ္သြားတဲ့အခါ မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတြကို မွန္းဆၿပီး တေန႔ကို သုံးေလးခါထပ္ မနည္း သူ ကြင္းတိုက္ေတာ့တာဘဲ ။ မင္းမင္းသည္ အျပာစာအုပ္ေတြထဲက မိန္းမ ၀တ္လစ္စလစ္ ပုံေတြကို ၾကည့္ရတာကို အားမရဘူး ။
အျပင္မွာလည္း မိန္းမေတြရဲ႕ ကိုယ္လုံးတီးကိုယ္ေတြကို ၾကည့္ခ်င္လာသည္ ။ မိန္းမေတြ ေရခ်ိဳးတာကို သူ ေခ်ာင္းၾကည့္တတ္လာသည္ ။ မင္းမင္းတို႔ ေနတဲ့ ရပ္ကြက္က ၾကမ္းသည္ ။ ေအာက္ဆုံး အလြြာက လူေတြ ေနၾကေတာ့ ဆဲသံဆိုသံေတြက အခ်ိန္အခါမေ႐ြး မိုးမြြန္ေနေအာင္ ၾကားေနရသည္ ။ ေယာက္်ားေတြေရာ မိန္းမေတြေရာ သူတို႔ရင္ထဲက ေဒါသေတြမေက်နပ္မြဳေတြကို ရင့္ရင့္သီးသီး ထုတ္ေဖၚၾကသည္ ။ မင္းမင္းရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကလည္း အဆဲသန္သည္ ။
သူ႔အေမက သူ႔ကို ေခၚတာက “ ေစာက္ပတ္စားေလး ” “ဖါေခါင္းေလး ” တဲ့ ။ အၿမဲတေစ ႐ိုက္ၾကထိုးၾက ခုတ္ၾကထစ္ၾကေတြ ျဖစ္ေနတတ္တာမို႔ တခ်ိဳ႕က “ မကၡရာနယ္ေျမ ” လို႔ တင္စား ေခၚေဝၚၾကသည္ ။ အရင္တုံးက ႐ုပ္ရွင္လား ..႐ုပ္ျပလား ရွိခဲ့ဘူးသည္ေလ..။ မကၡရာဓါး…ဆိုတာ ။ မင္းမင္းတို႔ အိမ္နဲ႔ ကပ္ရက္ နံရံဘဲ ျခားတဲ့ တဖက္ခန္းမွာ ရပ္ကြက္ေစ်းေလးထဲမွာ အထည္ေရာင္းတဲ့ ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေနသည္ ။
အသက္ သုံးဆယ္ေလာက္ တ႐ုတ္ေသြးပါတဲ့ အသားျဖဴျဖဴ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ မိန္းမ ။ အပ်ိဳႀကီးလို႔ ေျပာၾကတာဘဲ ။ မင္းမင္းရဲ႕ အေမ ေဒၚခင္သန္းကလည္း ဒီေစ်းေလးထဲမွာဘဲ ငါးေရာင္းေတာ့ ေဒၚထားထားၫြန႔္နဲ႔ ခင္သည္ ။ ေနတာကလည္း ကပ္ရက္ ဆိုေတာ့ အဆက္အဆံ အကူးအလူး ရွိသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေရခ်ိဳးၿပီ..အ၀တ္လဲၿပီ ဆိုရင္ မင္းမင္းသည္ လူလစ္ရင္ အၿမဲလို ေခ်ာင္းၾကည့္ေလ့ရွိသည္ ။ သူ႔မိဘေတြ အိမ္မွာ မရွိၾကတဲ့ အခ်ိန္ သူ အထပ္ခိုးေပၚကေန ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့အခါ။
ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားႀကီးေတြ…စြင့္ကားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း ပုဆိုးကို လွန္ၿပီး ကြင္းတိုက္ေတာ့တာဘဲ ။ တခါတရံမွသာ သူမရဲ႕ ေပါင္ၾကားဂြဆုံေနရာက မိန္းမကိုယ္ႀကီးကို သူ ျမင္ရတတ္သည္ ။ အေမြြးမဲမဲေတြနဲ႔ ဒီ အဂၤါစပ္ႀကီးကို စေတြ႕ရတဲ့ အခ်ိန္တုံးက ဆိုရင္ မင္းမင္းသည္ ေျခေတြ လက္ေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္တန္ဟာလည္း မတ္မတ္ကို ေထာင္ၿပီး ကြင္း တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တာနဲ႔ သုတ္ေတြ ဖြားကနဲ ဖြားကနဲ ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားရသည္ ။
မင္းမင္းက သူ႔အတန္းက သူ႔သင္ဆရာျမင္ဆရာ အတန္းက် ေက်ာင္းသားႀကီးေတြကို အိမ္ကပ္ရက္က သူေခ်ာင္းေနက် ေဒၚထားထားၫြန႔္အေၾကာင္းကို ေျပာျပေလ့ရွိသည္ ။ အထူးသျဖင့္ မိန္းမ အေတြ႕အႀကဳံ မ်ားခဲ့တဲ့ “ သန္းေဝ ” က မင္းမင္းကို ေျမႇာက္ေပးသည္ ။ အဲဒီ ေဒၚထားထားၫြန႔္ကို အတင္း ႀကံဖို႔ ေန႔စဥ္ ေျမႇာက္ပင့္ေပးသည္ ။ မင္းမင္းလည္း သန္းေဝ ေျပာသလို ေဒၚထားထားၫြန႔္က တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီးမို႔။
ေယာက္်ားဆာေနတာေၾကာင့္ သူ အတင္း တက္ၾကမ္းရင္ လက္ခံလိမ့္မယ္ လို႔ ထင္သြားသည္ ။တေန႔မွာ မင္းမင္း အိမ္မွာ တေယာက္ထဲ ရွိေနခိုက္ တဖက္အိမ္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ အသံကို ၾကား လိုက္ရလို႔ ေျပးေခ်ာင္းေပမယ့္ သူေခ်ာင္းႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚထားထားၫြန႔္က ေရခ်ိဳးလို႔ ၿပီးသြားလို႔ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ အိမ္ထဲကို ျပန္၀င္ေနၿပီ ။ မင္းမင္းလည္း အနည္းဆုံး အ၀တ္လဲတဲ့အခ်ိန္ ဟိုဟာဒီဟာေလးမ်ား ျမင္ရေလမလား ဆိုၿပီး။
ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို အေပါက္ရွာၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ “ ဟာ….” မင္းမင္းရဲ႕ ပါးစပ္က အသံထြက္မသြားေအာင္ မနည္း သတိထားလိုက္ရသည္ ။ သူ ျမင္လိုက္ရတာက လုံး၀ ထင္မထားတာႀကီး ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ အိပ္ခန္းထဲမွာ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္ေနသည္ ။ ျဖဴေဖြးၿပီး ေတာင့္ထြားတဲ့ ကိုယ္လုံးတီး မိန္းမတေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရလို႔ လူပ်ိဳေပါက္ လူပ်ိဳ႐ိုင္းကေလး မင္းမင္းသည္ မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႔။
ေပါင္တန္ၾကားက ေတာင္ထေနတဲ့ လိင္တန္ကို လက္တဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ရင္း တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္က သူ႔အိပ္ရာေပၚမွာ လွဲလိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္လို႔ လက္တဖက္က ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္စိုင္ တလုံးကို ဆုပ္ကိုင္ က်န္တဲ့ လက္တဖက္က ေပါင္ၾကားက ခုံးထေနတဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို အုပ္ကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ဖီလင္ေတြ တက္ေနသည္ ။ ဟာ…သန္းေျဝကီး ေျပာသလို လီးဆာလို႔ ဖီးလ္တက္ေနၿပီ ထင္တယ္…..။
လိင္တန္ကို ကြင္းထု ပြတ္တိုက္ရင္း ဆက္ေခ်ာင္းေနလိုက္ေတာ့ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ သူမ အဂၤါစပ္ႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနတာကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ပါးစပ္ကလည္း ခပ္တိုးတိုး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္း ျငဴေနသည္ ။ မင္းမင္းလည္း တဖက္အိမ္ထဲကို ေျပးသြားၿပီး ေဒၚထားထားၫြန႔္ကို တက္လုပ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္မိေနသည္ ။ ေၾကာက္ကလည္း ေၾကာက္သည္ ။ သူတို႔ ရပ္ကြက္သည္ ခုတ္ထစ္႐ိုက္ႏွက္တာေတြ အၿမဲ ျဖစ္ေနတဲ့။
ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စ႐ိုက္ေတြနဲ႔လူေတြ မ်ားျပားလြန္းလို႔ ေန႔စဥ္လိုလိုဘဲ ရပ္ကြက္ထဲကို ရဲေတြ လာလာၿပီး ဆြဲကုတ္ သြားတာေတြကို သူ ျမင္ဘူးေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ အလိုမတူဘဲ ေအာ္လိုက္မွ လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႔ ဂတ္တဲကို ပါသြားမွာကိုလည္း လန႔္သည္ ။ ၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ အဂၤါစပ္ႀကီးထဲကို တစြပ္စြပ္နဲ႔ ၀င္ထြက္ေနၿပီ ။ ဟာ…သူ တကယ္ ဆာေနတာဘဲ …. လုပ္ကလည္း လုပ္ခ်င္..လန႔္ကလည္း လန႔္နဲ႔ ကြင္းကိုဘဲ ဖိေဆာင့္ထုေနမိရသည္ ။
တဖက္အိမ္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ တေယာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကာမ အရွိန္ ျမင့္မားလာၿပီး တအီးအီး နဲ႔ အသံက်ယ္လာသလို ဒီဖက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ကြင္းထုေနတဲ့ မင္းမင္းလည္း အရွိန္တက္လာၿပီး ကြင္းကို တအားေဆာင့္ထုေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ လက္နဲ႔ ပြတ္ႏြိဳက္ အာသာေျဖေနရာက ဖ်တ္ကနဲ မင္းမင္း ရွိေနတဲ့ နံရံဖက္ကို စူးစိုက္ ၾကည့္လိုက္သည္ ။ မင္းမင္းဖက္က အသံတခုခုကို ၾကားလိုက္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။ အိုး….ေဒၚထားထားၫြန႔္ လွဲအိပ္ေနရာက ထလာၿပီ ။
နံရံအနားကို တိုးကပ္လာသည္ ။ မင္းမင္းလည္း ေခ်ာင္းေနရာကေန မ်က္လုံးေတြကို နံရံအေပါက္ကေန ခြာလိုက္သည္ ။ “ ေဟ့..ဟိုဖက္က မင္းမင္း မဟုတ္လား…မသာေလး….” မင္းမင္းလည္း ေၾကာက္လို႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနသည္ ။ အရည္ၾကည္ေတြ စီးက်ေနတဲ့ သူ႔လိင္တန္ကိုေတာ့ ခလယ္ေလာက္ကေန ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲ ။ ဟဲ့ ေစာက္ေကာင္ေလး…နင္ ၿငိမ္မေနနဲ႔..နင္ေခ်ာင္းတာ ငါသိလို႔ တမင္တကာ လုပ္ျပေနတာ..နင္ ကြင္းထုေနတယ္ မဟုတ္လား…..။
ဟဲ့ မင္းမင္း…ငါေခၚေနတယ္ေလ..မၾကားဖူးလား…..မင္းမင္းလည္း “ ၾကားတယ္…ႀကီးေတာ္…” လို႔ သံတုန္တုန္နဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ “ ဒီဖက္ကို လာခဲ့..ေနာက္ေဖးတံခါး ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတယ္…” ဟုတ္..ႀကီးေတာ္….လို႔ မင္းမင္း ေျဖလိုက္ရင္း ပုဆိုးကို ေကာက္၀တ္ၿပီး ထပ္ခိုးေပၚက ဆင္းသည္ ။ ေလွခါးဆင္းတဲ့အခ်ိန္ ဒူးေတြ က တုန္ခါေနသည္ ။ လိင္တန္ကေတာ့ မတ္မတ္ေထာင္ေနဆဲပါဘဲ ။ အိမ္အေနာက္ဖက္ကို ထြက္လိုက္ၿပီး တဖက္က ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အိမ္ရဲ႕ ေလွခါးသုံးထစ္ကို တက္လိုက္ၿပီး။
ေနာက္ေဖးတံခါးကို တြန္းၾကည့္သည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေျပာသလိုဘဲ တံခါးက ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတာ ေတြ႕ရလို႔ အသာတြန္းဖြင့္ၿပီး ၀င္လိုက္သည္ ။ ထပ္ခိုးေပၚက ေဒၚထားထားၫြန႔္က “ လာခဲ့ မင္းမင္း….” လို႔ အသံတိုးတိုးနဲ႔ ေခၚလိုက္တာကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ဟီး…သန္းေျဝကီး ေျပာတာ မွန္ေနၿပီေပါ့…..ေစာ္ႀကီး တအား ထန္ေနၿပီ..ငါ့ကို ေခၚလိုးခိုင္းေတာ့မယ္..ဟီး…ဟီး… ပြတာဘဲ…..။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ အခုေတာ့ ထမိန္ကို ရင္လ်ားထားသည္ကို ထပ္ခိုးေပၚ ေရာက္သြားတဲ့အခါ မင္းမင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။
“ႏွာဘူးေလး….ကဲ ပုဆိုး ခြၽတ္စမ္း..ၾကည့္ရေအာင္..နင့္လီးကို…” လို႔ ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာရင္း မင္းမင္းရဲ႕ ပုဆိုးကို ေဒၚထားထားၫြန႔္က ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္ ။ မင္းမင္းလည္း သူ႔စိတ္ကူးေတြဟာ တကယ္ ျဖစ္လာေနၿပီမို႔ တအား စိတ္ေတြ ေပ်ာ္သြားၿပီး ေစာေစာကလို တအားနင္း ေၾကာက္မေနေတာ့ဘူး ။ “ ႀကီးေတာ္….ႀကီးေတာ္လည္း ခြၽတ္လိုက္ေလ..ေစာေစာက တအားၾကည့္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ…” လို႔ေျပာလိုက္ၿပီး ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ ရင္လ်ားထားတဲ့ ထမိန္ကို ဆြဲျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္ ။
“ ဟြန္း…ေသနာေလး..နင္ ငါ့ကို ေရခ်ိဳး လည္းေခ်ာင္း..သနပ္ခါးလိမ္းလည္း ေခ်ာင္း..ႏွာထ ကြင္းထုေနတာ ငါ မသိ ဘူး မထင္နဲ႔..တကထဲ လူကျဖင့္ လက္ေတာက္ေလာက္…” ေျပာလို႔မွ မဆုံးေသး..မင္းမင္းက သူ႔ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္လို႔ ေဒၚထားထားၫြန႔္လည္း မင္းမင္း ေပါင္ၾကားကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ တုတ္ၿဖိဳးရွည္လ်ားတဲ့ မင္းမင္းရဲ႕ လိင္တန္ကို ေတြ႕သြားလို႔ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနဲ႔ အံ့ၾသသြားသည္ ။ “ ဟယ္….လီးက ေတာ္ေတာ္ ႀကီးတာဘဲ….ငါ…ငါ…ထင္မထားဘူး . . ”။
လူနံပိန္ ကြၽဲဂ်ိဳလိန္ ဆိုတဲ့ စကားက တယ္မွန္တာဘဲ …..လို႔ တီးတိုး ေရ႐ြတ္ရင္း မင္းမင္းရဲ႕ လိင္တန္ကို ဆတ္ကနဲ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေလသည္ ။ မင္းမင္းရဲ႕ပိန္ကပ္ကပ္ ကိုယ္လုံးေလးေၾကာင့္ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းက ပိုႀကီးသည္လို႔ ထင္ေနရသလား မသိ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္သည္ လုံးပတ္တုတ္တုတ္နဲ႔ ပူေႏြးေႏြး လိင္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ဆုပ္လိုက္ရတဲ့အခါ ကာမစိတ္ေတြ က ေထာင္းကနဲ ထသြား ရၿပီး…“ မင္းမင္း..နင္ မိန္းမလိုးဖူးတယ္ မဟုတါလား..” လို႔ ေမးရင္း သူ႔လိင္ေခ်ာင္းကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ လိုက္သည္ ။
မင္းမင္းက “ မလိုးဖူးေသးဘူးဗ်…” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ “ ဟင္…တကယ့္ေစာက္႐ူးေလး…ဟြန္း….သူ႔ကိုယ္သူ ဟန္ေပးေနတာ…ကဲ..ကဲ….လာ…လာ….ငါလည္း ရမယ့္ ရေတာ့လည္း တကယ့္ လီးအသစ္ခ်ပ္ခြၽတ္ေလး ပါလား…..” လို႔ ေျပာရင္း မင္းမင္းကို ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားေပးၿပီး အေပၚက တက္ေမွာက္ခိုင္းၿပီး လိင္တန္ထိပ္ကို အဂၤါစပ္ေပါက္၀မွာ ေတ့ကာေပးလိုက္သည္ ။ “ ထည့္…ထည့္…..သြင္း..သြင္း…..” ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ သင္ျပေပးမြဳနဲ႔ မင္းမင္းသည္ မိန္းမလိုးဖူးသြားသည္ ။
ေဒၚထားထားၫြန႔္ သည္ ရည္းစားနဲ႔ အရင္က လုပ္ဖူးခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္ေနခဲ့ၿပီ ။ အခု မင္းမင္းနဲ႔ ျပန္လုပ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ေဒၚထားထားၫြန႔္ရဲ႕ အဂၤါစပ္မွာ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးတဲ့ မိန္းမတေယာက္လိုဘဲ ၾကပ္တည္းေနသည္ ။ ေဒၚထားထားၫြန႔္လည္း ျပတ္လပ္သြားခဲ့တဲ့ ေယာက္်ား လိင္ဆက္ဆံမြဳနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရလို႔ အရင္ကလို သုန္သုန္ မြဳန္မြဳန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စိတ္လက္ ၾကည္သာ သြက္လက္လာသည္ ။ လစ္ရင္ လစ္သလို မင္းမင္းနဲ႔ ျဖဳတ္ၾကသည္ ။
မင္းမင္းကိုလည္း ေဒၚထားထားၫြန႔္က မုန႔္ဖိုးေတြ ေပးတတ္သည္ ။ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္း ဆႏၵျဖည့္ေပးတဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို ေဒၚထားထားၫြန႔္ ေဘာက္ဆူး ခ်ရတာ ။ မင္းမင္းလည္း ေဒၚထားထားၫြန႔္နဲ႔ အၿမဲ လုပ္ျဖစ္ေနၿပီး စားဖူးလာေတာက စားေနက် တင္ မကဘူး ။ အသစ္ အဆန္းလည္း ထပ္စမ္းၾကည့္ခ်င္လာသည္ ။ တခါ ရဖူးသြားေတာ့ ဒီလိုဘဲ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿပီး တိတ္တိတ္ပုန္း က်ိတ္စားခ်င္ေနမယ့္ အန္တီႀကီးေတြ ရွိေနမွာဘဲ ဆိုၿပီး အနီးအနား ကပ္လွည့္ႀကံဖို႔ လိုက္ရွာေလေတာ့သည္…..ျပီးပါျပီ။