အသက္အစိတ္မွာ ပုခက္မခ်ိတ္ရရင္ တစ္သက္မနိတ္ဘူးဆုိတဲ့စကားရွိေပမယ့္ ညိဳေမာင္အဖို႔ကေတာ့ အသက္(၂၆)ႏွစ္ေရာက္မွ ရွားရွားပါးပါးရည္းစားေလးတစ္ေယာက္ရခဲ့ရသည္။ ရမဲ့ရေတာ့လည္း ညိဳေမာင္ရည္းစား ေလးငယ္က ညိဳေမာင္ထက္အသက္(၇)ႏွစ္ေလာက္ငယ္သည္။ ေလးငယ္အသက္က ခုမွ (၁၉)ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ အသက္ႀကီးမွရည္းစားေလး(၁) ေယာက္ရေတာ့ ညိဳေမာင္မွာမထိရက္မကုိင္ရက္ ထိလုိက္လွ်င္ ႏြမ္းေၾကေတာ့မလားထင္ေနသည္။ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကုိ ထိုင္၍အလွၾကည့္ေနသလုိထားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္က ေခတ္ကာလသမီးပ်ဳိဘဲ ညိဳေမာင္ထက္ရဲသည္၊ သြက္သည္။ ရည္းစားဘ၀ပီျပင္ေအာင္ ညိဳေမာင္အားလမ္းျပေခါင္းေဆာင္ေပးသည္။ ဘာလုိလိုနဲ႔ ညိဳေမာင္ႏွင့္ေလးငယ္ႀကိဳက္ၾကတာ (၆)လေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲရွိသည္ႏွင့္ ပ်င္းပ်င္းႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ဘယ္ကဘယ္လုိေရာက္လာ သည္မသိ။ညိဳေမာင္၏အိပ္ခန္းထဲထိေရာက္၍လာသည္။ ပက္လက္အိပ္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚသုိ႔ေလးငယ္ကပါးေလးအပ္ၿပီး ေမွာက္အိပ္လုိက္သည္။
ႏုညက္ေသာအထိအေတြ႔ႏွင့္ေမႊးပ်ံ႕ေသာရနံ႔ေတြေၾကာင့္ ညိဳေမာင္ႏုိးလာၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိသည္။ ““ဟင္……ေလးငယ္…”” ညိဳေမာင္အံ့ၾသသြားသည္။ ““အစ္ကိုႏိုးလာၿပီလား…”” ““အင္း….လာ အိမ္ေရွ႕သြားရေအာင္….”” ညိဳေမာင္က ထထုိင္ရန္ျပင္လုိက္သည္။ ေလးငယ္က ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္ခ်ထားေသာ သူမ၏ကုိယ္လုံးကုိ မ ထသည့္အျပင္ ပုိ၍ဖိခ်လုိက္သည္။ ဒီလုိအေနအထားမွ ဘယ္ေသြးဘယ္သားေတြက ခံႏုိင္ရည္ရွိႏုိင္ပါ့မလဲ……။ ေျပာမရသည့္အဆုံး ညိဳေမာင္ကနားမလည္ႏုိင္စြာႏွင့္ေလးငယ္၏မ်က္ႏွာေလးကုိ စုိက္ၾကည့္ရင္း သူ႔စိတ္ေတြကလႈပ္ရွား၍လာ သည္။ ညိဳေမာင္ သူ႔ေခါင္းကုိႂကြ၍ ေလးငယ္ပါးေလးတစ္ဖက္ကုိနမ္း႐ႈံ႕လုိက္သည္။ ေလးငယ္မ်က္လုံးေလးမွိတ္က်သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးကၿပံဳးသြားသည္။ အရွိန္ျပင္းစြာလႈပ္ရွားေနေသာ ညိဳေမာင္၏ရင္ခုန္သံေတြကုိ ေလးငယ္ၾကားေနရသည္။ မိန္းမသားဆုိတာက အိေႁႏၵေကာင္းလြန္း၍သာ သူတို႔ကုိအကဲမခတ္ႏုိင္ရွိရမည္။ သူတုိ႔ကေယာက်ၤားေတြထက္ပုိၿပီးခံစားခ်က္ျပင္း ျပ၍ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျပင္းထန္သည္။ ေလးငယ္၏လက္ေလးတစ္ဖက္က ညိဳေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚကုိ ယုယုယယေလးပြတ္သပ္ေပးရင္းမွ ညိဳေမာင္၏၀မ္းဗုိက္ေပၚေရာက္သြားရာမွ ဆီးခုံေပၚသုိ႔ထိပြတ္ေနမိသည္။ ““ေလးငယ္ထေတာ့ကြယ္…..ေတာ္ၾကာမွားကုန္ၾကလိမ့္မယ္….”” ““တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကတာ မွားတာလားဟင္ အစ္ကုိ….”” အသံေလးမ်ားက လႈိင္းထပုတ္ခတ္ေနသည္။ ညိဳေမာင္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ေလးငယ္မၾကားေအာင္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခုိး၍ခ်ရင္း ညိဳေမာင္၏လက္အစုံက ေႏြးေထြးအိစက္ ေနေသာ ေလးငယ္၏ကုိယ္လုံးေလးကုိ ရစ္ပတ္ေပြ႔ပုိက္လုိက္သည္။ ေလးငယ္၏ရင္ထဲတြင္ ေ၀ဟင္ထဲလြင့္ေမ်ာသြားသလုိခံစားလုိက္ရသည္။ ညိဳေမာင္၏လက္တစ္ဖက္က ေလးငယ္၏ တင္သားလုံးလုံးေလးကုိ ဆုပ္ကုိင္ပြတ္သပ္ေပးရင္းဆုပ္နယ္သည္။ ““ခ်စ္တယ္….ေလးရယ္”” ညိဳေမာင္၏အသံက အစ္တစ္တစ္ တစ္ဆို႔ဆုိ႔ႀကီး….. ““ေလးလဲ….အစ္ကုိ႔ကုိ သိပ္ခ်စ္တာပဲ သိလား…….”” ကာမအေမွာင္ထုသည္ တစ္ေျဖးေျဖးမႈံရီနက္႐ိႈင္း၍လာသည္။ ညိဳေမာင္ရင္ဘတ္ေပၚသုိ႔ ေလးငယ္လွိမ့္တက္လုိက္သည္။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကုိ တစ္ေယာက္ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲၾကေပ။ ညိဳေမာင္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိေဘးသုိ႔ကားလုိက္သည္။ မာေက်ာေက်ာ အေခ်ာင္းတစ္ခုက ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးကုိ ေထာက္မိသြားသည္။
ေလးငယ္၏အသားေလးေတြတဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။ ““အစ္ကုိ…”” ““ဘာလဲ…..ေလး…”” ““ေလးငယ္ ရွက္တယ္ကြယ္….”” ေလးငယ္ကညိဳေမာင္နား၀သုိ႔ တုိးတိတ္ညင္သာစြာေလးဆုိသည္။ ညိဳေမာင္လက္မ်ားကတရြရြလႈပ္ရွား၍လာသည္။ ေလးငယ္၏ထဘီေအာက္စေလး လန္တက္သြားသည္။ ““အစ္ကုိ….ေလးငယ္ ရွက္ပါတယ္ဆုိ…”” ညိဳေမာင္ထံမွ တုန္႔ျပန္စကားသံထြက္ေပၚ၍မလာေပ။ သူ၏အေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္သားေလးျဖစ္ကာ ထဘီေအာက္စေလးလွန္တင္ေန၍ ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ေလးျဖစ္ေနေသာေလးငယ္ ကုိအသာေပြ႔ဖက္၍ ေဘးသုိ႔လွဲခ်လုိက္ရာက ညိဳေမာင္ကအေပၚစီးမွဖက္လွ်က္သား ေနရာယူလုိက္သည္။ ေလးငယ္၏ဒူးေလးကခပ္ကားကားေလး ေထာင္ထားမိရာ ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ ကအလုိအေလွ်ာက္ကားထားသည့္ႏွယ္ အသင့္အေနအထားသုိ႔ေရာက္၍ေနသည္။ ညိဳေမာင္၏အသက္႐ႈသံေတြက စည္းခ်က္မက်ေတာ့ဘဲ ဗရမ္းပတာျဖစ္ကာျပင္းထန္၍လာသည္။ အလားတူ ေလးငယ္၏ထြက္သက္ေလသံမ်ားကလည္းမူမမွန္ေတာ့ေပ။ ညိဳေမာင္က သူႏွင့္ေလးငယ္တုိ႔ၾကားသုိ႔ လက္ကုိလွ်ဳိသြင္းၿပီး ေလးငယ္၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကုိစမ္းသည္။ ““ဟင့္အင္း…..မကုိင္နဲ႔ကြာ…..အုိ…”” ညိဳေမာင္၏ လီးကအစြမ္းကုန္မတ္ေတာင္၍ေနသည္။ လီးကုိလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကုိင္ၿပီး ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသုိ႔ေတ့သြင္းသည္။ လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္အေတြ႔က စုိစြတ္ေႏြးေထြး ၍ေနသည္။ တစ္ကုိယ္လုံးရွိေသြးသားမ်ားဆူပြက္ကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေဆာက္တည္ရာမရၾကေခ်။ ““ႁပြတ္….အား….ဟင့္…အဟင့္…..မ၀င္ဘူး…..”” လီးကေဘးသုိ႔ေခ်ာ္ထုိးမိသည္။ ေလးငယ္က လႊတ္ခနဲပါးစပ္ကထြက္သြားသည္။ ““မ၀င္ေသးဘူးလား………….ဟင္…..ေလး….”” ““ဟင့္အင္း….”” ေလးငယ္ ညိဳေမာင္မ်က္ႏွာကုိ မၾကည့္ပဲ အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ ““ကုိင္သြင္းေပးပါလား….ဟင္..”” ““ဟာ….ကၽြတ္….ဒုကၡဘဲ….မကုိ္င္ရဲဘူး….အဟင့္….”” ခႏၶာကုိယ္ႏွစ္ခုက ပူးကပ္တြန္႔လိမ္ေနသျဖင့္ လုိရာမေရာက္ဘဲ ေႏွာင့္ေႏွး၍ေနသည္။ ညိဳေမာင္က ေလးငယ္၏ပါးျပင္ႏုႏုေဖြးေဖြးေလးကုိ ညင္သာစြာနမ္းၿပီး သူမ၏လည္တုိင္ေဖြးေဖြး ေလးကုိ ယုယစြာပြတ္သပ္နမ္း႐ႈံ႕ၿပီး သူ႔ကုိယ္ႀကီးကုိတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားေသာ ေလးငယ္၏လက္ထဲမွ႐ုန္း၍ ကုိယ္ျခင္းခြာကာ သူ႔ကုိယ္ကုိႂကြၿပီး သူ႔လီးႀကီးကုိ အသာအယာေလး ဖိသြင္းခ်လုိက္ျပန္သည္။ ““ႁပြတ္….အမေလး…အစ္ကုိရယ္….”” သည္တစ္ခါေတာ့ လီးကေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသုိ႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး၀င္သြားသည္။ ခႏၶာကုိယ္ႏွစ္ခုလုံး တုန္ခါလႈပ္ရမ္းသြားသည္။ ““ႁပြတ္…ႁပြတ္….စြတ္…..စြတ္……ႁပြတ္….”” ညိဳေမာင္၏အလုိးအေညွာင့္ ေလးငယ္၏အလူးအလူးအလိမ့္လိမ့္ အေကာ့ေလးေတြ ေျဗာင္းဆန္သြားသည္။
လွပႏုနယ္ေသာ ေလးငယ္၏ခႏၶာကုိယ္ေလးမွာ ဘယ္လူးညာလိမ့္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ညိဳေမာင္၏လီးႀကီးကလည္း မွန္မွန္ႀကီးေဆာင့္သြင္းေနသည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္….စြပ္…စြပ္…..ႁပြတ္…ႁပြတ္….”” အေမႊးပါးပါးေလးအုပ္လႊမ္းေနေသာ ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ကုိ ညိဳေမာင္ငုံ႔၍ၾကည့္သည္။ မဲေမွာင္ေနေသာ သူ၏လီးေမႊးႀကီးမ်ားက ျဖဴလႊႏူးညံ့ေနေသာေလးငယ္၏ေစာက္ဖုတ္အုံေလး ကုိ ပြတ္သပ္မိေလတုိင္း ေလးငယ္မွာေကာ့ပ်ံလူးလိမ့္သြားရသည္။ လီးႀကီးဆြဲႏႈတ္လုိက္တုိင္း ရဲကနဲ ရဲကနဲ အျပင္သုိ႔ျပဴးထြက္လာေသာေလးငယ္၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေလးမ်ားမွာ အရည္မ်ားျဖင့္ ရႊဲနစ္ကာႏူးအိ၍ေနသည္။ သူ႔တစ္သက္မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေစာက္ပတ္ကုိ နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရခ်ိန္မွာပင္ တစ္ပါတည္းလုိးဖူးလုိက္ရသည္။ မွန္မွန္ေဆာင့္လုိးေနသည့္အရသာဒဏ္ကုိခံရင္းလူးလိမ့္၍ တစ္ေလာကလုံးကုိေမ့ေနေသာ ေလးငယ္၏ကုိယ္ေပၚမွရင္ေစ့အက်ႌေလး၏ၾကယ္သီးမ်ားကို အေဆာင့္မပ်က္ညိဳေမာင္ျဖဳတ္ ပစ္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ေအာက္မွေဘာ္လီပန္းေရာင္ေလးကုိ အေပၚသုိ႔လွန္၍တင္လုိက္သည္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ညိဳေမာင္၏လက္တစ္ဖက္က ေလးငယ္၏ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိဆုပ္ကုိင္ညွစ္နယ္ ေပးလုိက္ရာ ေလးငယ္ခမ်ာအလူးလူးအလိမ့္လိမ့္ျဖင့္ရင္ဘတ္ေလးေကာ့ေကာ့တက္သြားရသည္။ ““ႁပြတ္…..ႁပြတ္…..စြပ္…..ပလြပ္….စြပ္…ႁပြတ္….ႁပြတ္”” ““အစ္ကုိ….အ…အင့္…..အင့္….အင့္…အ…အား…”” အဂၤါစပ္ႏွစ္ခုၾကားမွ ယိုစိမ့္က်လာေသာခၽြဲျပစ္ျပစ္အရည္ေလးမ်ားက လွ်ံက်လာၿပီးအသံေလးေတြကပုိ၍က်ယ္လာသည္။ ““ရွီး…အား….အဟင္း….တစ္မ်ဳိးႀကီးဘဲ….ဟင္း…ဟင္း….”” ““နာရင္ေျပာေနာ္….ေလး..”” ““အင္…ေလးငယ္..မေျပာတတ္ဖူး….အင္း…ဟင္းးးးး”” ““ေလး…ေလးငယ္…..အား….ဟ”” ေနာက္ဆုံးေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အတူ ညိဳေမာင္က ေလးငယ္၏ရင္ဘတ္ေပၚသုိ႔ေမွာက္ခ်၍ ေလးငယ္၏ကုိယ္ေလးကုိသိမ္းၾကံဳး၍ဖက္လုိက္ခုိက္ ေလးငယ္ကလည္းကမန္းကတမ္းျပန္ဖက္ရင္း ခႏၶာကုိယ္ႏွစ္ခုမွာ ဗရမ္းဗတာတုန္ခါသြားရေလေတာ့သည္။
ကၽြဲေကာသီးအမႊာႏွစ္ခုလုိတင္းေျပာင္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက သာမာန္အေနအထားထက္ပုိၿပီး ေဖာင္းမုိ႔ေနတာသိသာ လွသည္။ ခံစားရတာလဲအသားေတြကတင္းေနၿပီးနာေနသည္။ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္နာက်င္ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ေပမယ့္ ေနရထုိင္ရတာခက္လွသည္။ ေလးငယ္ဘာလုပ္ရမည္မွန္းမသိ………. တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကုိယ္ဒီတစ္ခါဘဲ ဒီေနရာမွဒီလုိျဖစ္ဖူးသည္။ အစ္ကုိညိဳေမာင္ေလ….လူပ်ဳိသုိးႀကီး မေန႔ကေန႔ခင္းက ေလးငယ္ကုိနဲနဲေလးေတာင္အနားမေပးဘဲ သုံးခ်ီျဖဳတ္လုိက္သည္။ လီးဆုိတာ ဘာမွန္းမသိေသးေသာ မ်က္ႏွာစိမ္းေစာက္ပတ္ေလးက သူ႔အားသူ႔အင္ႏွင့္မမွ်ေလာက္ေအာင္ တာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္လုိက္ရသည္။ ဒီေတာ့ခုလုိေယာင္ယမ္းလာရတာ ဘာမွမဆန္းလွေပ။ ဒါကလဲ ေလးငယ္ေၾကာင့္ဘဲမဟုတ္လား……..သူ႔ဘာသာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ညိဳေမာင္ကုိေလးငယ္ဘဲ မိန္းကေလးတန္မဲ့ မေနႏုိင္မထုိင္ႏုိင္သြားၿပီး ႏူးခဲ့တာမဟုတ္ လား……။ ညကေတာ့သိပ္ၿပီးမသိသာလွ အရွိန္ကမေသေသးဘဲကုိ…ေစာက္ပတ္ေလးနာေနတာကို “အစ္ကုိလုိးခဲ့တဲ့ေစာက္ပတ္ေလးဆုိၿပီး ဒီေနရာေလးကုိ အစ္ကုိမက္မက္ေမာေမာ လုိးခဲ့တာပဲဆုိၿပီး” ဖီးလ္ေလးနဲ႔ယွဥ္ၿပီး နာေနတာေလးကုိခံစားကာၾကည္ႏူးေနေတာ့ ေ၀ဒနာတစ္ရပ္ရယ္လုိ႔မခံစားမိေသးေပ။ အခုမုိးလင္းေတာ့မွ သူ႔ဟာေလးသူၾကည့္ၿပီး ေလးငယ္ဘာ လုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ တစ္ခါမွမၾကံဳဖူးေတာ့လဲ ဘာေတြထပ္ၿပီး တုိးၿပီးျဖစ္လာအုံးမလဲဟုေတြးၿပီး ထိတ္လန္႔မိျပန္၏။ ေဆးခန္းသြားျပဖုိ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွမျဖစ္ႏုိင္ပါ။ အေတာ္အတန္စဥ္းစားလုိက္ေတာ့မွ နည္းလမ္းေလးတစ္ခုကုိ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေလးသိလုိက္ရသည္။ အိမ္တြင္ မိဂသီဒဏ္ေၾကလိမ္းေဆး ရွိသည္။ ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြ တစ္ျခားကုိယ္အဂၤါအစိတ္အပုိင္းေတြထိခုိက္မိ၍ နာက်င္ေယာင္ယမ္းလွ်င္ေတာ့ မိဂသီလိမ္းလွ်င္ေပ်ာက္သြားသည္။ ေလးငယ္ဘာမွ သိပ္ၿပီးမစဥ္းစား ေတာ့ဘဲ အစ္မျဖစ္သူ ေထြးႏြယ္၏အိပ္ယာေဘးမွာ တုံးလုံးပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ မိဂသီေဆးပုလင္းကုိယူ၍ နံရံကုိမွီကာ ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာေလးထုိင္၍ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ကားရင္းေဆးလူးေနမိသည္။ ““ဟယ္….ေလးငယ္ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ”” ““ဟာ မမ ….ဘာ….ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး”” ေလးငယ္ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိေစ့၍ထဘီကုိကမန္းကတန္းဆြဲခ်လုိက္ၿပီး ခါးကုိပတ္ၿပီးထုိင္ပစ္လုိက္မိသည္။ မမ၏မ်က္ႏွာက ညီးေျပာတာငါမယုံပါဘူးေအ ဆုိသည့္မ်က္နွာေပးမ်ဳိးျဖင့္ ေလးငယ္ကုိၾကည့္သည္။ ““ငယ္ေလးကလဲ….ညီအစ္မခ်င္းဘဲဟာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေပါ့ ဒါမွမမလဲ ၀ုိင္းၿပီးလုပ္ေပးႏုိင္မွာ….”” ““အာ….မမကလဲ ခုံေစာင္းနဲ႔ေဆာင့္မိလုိ႔ ဒီမွာနာရတဲ့ၾကားထဲမွာ ဘာေတြမွန္းလဲမသိဘူး လာေျပာေနတယ္….”” မိဂသီေဆးပုလင္းကုိ ေထြးႏြယ္၏အိပ္ယာေပၚတင္လုိက္ၿပီး ေျခကုိေဆာင့္နင္း၍ထြက္လာခဲ့မိသည္။ အငယ္ဆုံးေတြရဲ႕စရုိက္ကဒီလုိဘဲဆုိးတတ္သည္။ ေလးငယ္ မမေထြးႏြယ္ကုိ သိပ္ ၿပီးအစာမေၾကခ်င္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူဒီလုိျဖစ္တာ မမေထြးႏြယ္ေၾကာင့္…၊မမေၾကာင့္ တစ္ေန႔ကညက မမေထြးႏြယ္ေလ သူ႔ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြးနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႔တယ္….ခ်ိန္းေတြ႔တဲ့ ေနရာကသိပ္ၿပီးေ၀းေ၀းလံလံမဟုတ္။ သူမတုိ႔အိမ္တြင္ပင္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ခင္ေမာင္ေထြးက အိမ္လာတတ္သည္ဟုလည္း ေျပာရင္ရသည္။ ကြာပါ့…အစ္ကုိညိဳေမာင္ တုိ႔ႏွင့္အေတာ့ အိမ္ေရွ႕လမ္းကျဖတ္သြားလုိ႔ ““အိမ္ထဲ၀င္အုန္းေလ””ဟု ေလးငယ္ကေခၚရင္ေတာင္မွ အစ္ကုိညိဳေမာင္က “မ၀င္ေတာ့ဘူးသြားေတာ့မယ္” ဆုိၿပီးဆက္ေလွ်ာက္သြား တတ္သည္။ မမေထြးႏြယ္ရဲ႕ရည္းစားခင္ေမာင္ေထြးကေတာ့ လူေျခတိတ္ခ်ိန္က်မွ ျခံထဲကုိေရာက္လာတတ္သည္။ မမေထြးႏြယ္ႏွင့္ခင္ေမာင္ေထြးတုိ႔က ႀကိဳတင္ခ်ိန္းထားပုံမရ။ ခင္ေမာင္ေထြြးေရာက္ လာလွ်င္ သစ္ကုိင္းေျခာက္ေသးေသးေလးေတြကုိ သြပ္မိုးေပၚပစ္တင္၍အသံေပးတတ္သည္။ ခဲလုံးလုိလိမ့္ဆင္းသြားတာမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ့ ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္……ဆုိေသာအသံေလးသာ ၾကားလုိက္ရသည္။ ဒီအသံၾကားၿပီးၿပီဆုိလွ်င္ မမေထြးႏြယ္က ေလးငယ္အိပ္ေနရာဖက္ကုိလွည့္ၾကည့္ၿပီး အသာေလးအိပ္ယာေပၚမွထကာ ျခံထဲဆင္းသြားတတ္သည္။
ဒီအခါမ်ဳိးတြင္ ေလးငယ္အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး အိပ္ယာထဲမွာၿငိမ္ၿပီးေနလုိက္သည္။ ေနာက္ေတာ့….ေလးငယ္တစ္ကယ္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သူတုိ႔ျခံထဲတြင္ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းမသိေတာ့ေပ။ တစ္ေန႔ကေတာ့ မုိးခ်ဳပ္မွေလးငယ္လက္ဖက္ေတြစားထားမိလုိ႔ ညဖက္အိပ္မေပ်ာ္ဘဲျဖစ္ေနတုံး သြပ္မုိးေပၚမွတစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္အသံေလးေတြၾကားလုိက္ရသည္။ ေလးငယ္အိပ္ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ မမေထြးႏြယ္ထြက္သြားၿပီး ခဏေလာက္ၾကာမွ ေလးငယ္အိပ္ယာမွထၿပီး မမေထြးႏြယ္ေစ့ထားပစ္ခဲ့ေသာ ေနာက္ေဖးတံခါးမွျခံထဲသုိ႔ဆင္း၍စပ္စုမိသည္။ ျခံထဲ ေရာက္ေတာ့ ေလးငယ္သူမကုိယ္သူမ မွားမ်ားသြားၿပီလားလုိ႔ အထိတ္တလန္႔ေတြးလုိက္မိသည္။ ေတြ႔လုိက္ရေသာျမင္ကြင္းကမသက္သာလွ။ မမေထြးႏြယ္က ေျမျပင္မွႏွစ္ေပေက်ာ္ ေက်ာ္အျမင့္ေပၚတြင္ေပါက္ေနေသာ သရက္ပင္ခြၾကားေပၚသုိ႔ သူ႔ဗုိက္ေလးကုိတင္ၿပီး ေမွာက္ထား၍လက္ႏွစ္ဖက္က ဘယ္ညာခြဲထြက္သြားေသာသရက္ပင္ ပင္စည္ႏွစ္ခုကုိကုိင္၍ အားျပဳထားသည္။ (သရက္ပင္ခြၾကားမွာ သားေရခြလုိပုံစံမ်ဳိးျဖစ္ေနသည္။) ခါးေအာင္ပုိင္းက ထဘီကုိခါးဆီသုိ႔ဆြဲ၍လွန္တင္ထားၿပီး မမေထြးႏြယ္၏ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြက ေျပာင္၍ေန၏။ ခင္ေမာင္ေထြးဆုိတဲ့လူက ေနာက္ကေန မမရဲ႕ခါးေသးေသးေလးကုိကုိင္ၿပီး ေနာက္ကုိျပဴးထြက္ေနတဲ့ မမပစၥည္းထဲကုိသူ႔ဟာႀကီးက၀င္ေနၿပီး အားရပါးရႀကီးကုိ ကစ္ေနသည္။
ဒီေလာက္ႀကီး ခင္ေမာင္ေထြးက အားရပါးရႀကီးသြင္းေနတာေတာင္မွ မမေထြးႏြယ္ကအားရပုံမရ။ ““ႁပြတ္……ဖြတ္….ျဗစ္……ႁပြတ္…..ဖြတ္…..ဖြတ္…ကၽြတ္…ေဆာင့္….ေဆာင့္…ကုိေထြး….အားရေအာင္လုပ္….ႁပြတ္…..ႁပြတ္……ဖြတ္….ဖြတ္…စြပ္…စြပ္….ပလြတ္..ဖြတ္ အား….အင္း…အင္း….ဗ်င္းစမ္းပါအုန္း….နာနာလုပ္….”” သုူမေနာက္မွ ခင္ေမာင္ေထြးကုိ လည္ပင္းေၾကာေလးေထာင္ေအာင္ သမင္လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း အငမ္းမရေျပာသည္။ ျမင္လုိက္ရသည့္တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ အပ်ဳိရုိင္းမေလး ေလးငယ္၏ေသြးသားေတြက ဟုန္းကနဲထ၍ေသာင္းက်န္းလာသည္။ သဲသဲမဲမဲ ၀င္လုိက္ထြက္လုိက္လုပ္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးႀကီးကုိ ေငးၾကည့္မိရင္းေလးငယ္၏ဒူးဆစ္ေလး ေတြက မခုိင္ခ်င္ေတာ့ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္ေစာက္ေခါင္းထဲကယားတက္လာၿပီး အရည္ေလးေတြလွိမ့္ဆင္းလာသည္။ စိတ္ေတြအဆမတန္ထေနပုံရတဲ့ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းမုိ႔မုိ႔ႀကီးထဲကုိ ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ စုိက္စုိက္၀င္သြားေနတဲ့ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးႀကီးက အရည္ေတြစုိရႊဲၿပီးေျပာင္တင္း၍ေနသည္။ ေလးငယ္မ်က္ေတာင္ပင္ခတ္မိသလား၊ မခတ္မိလားမသိေတာ့။ ၾကည့္ရင္း ပြဲကၾကမ္းသထက္ၾကမ္းလာသည္။ ေလးငယ္ဒူးေတြတုန္ၿပီး အာေခါင္ ေတြေျခာက္ကာ ရင္ထဲတြင္ၾကပ္၍ေမာလာသည္။ ေလးငယ္ဆက္ၿပီးရပ္ၾကည့္ႏုိင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္အိမ္ေပၚသုိ႔ျပန္တက္ခဲ့ၿပီး အိပ္ယာထက္သုိ႔ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လုိက္မိသည္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ပက္လက္ေလးေနရင္းနဲ႔ ေလးငယ္မ်က္လုံးထဲမွာ မမေထြးႏြယ္ႏွင့္ခင္ေမာင္ေထြးတုိ႔ေဆာ္ေနၾကသည့္ျမင္ကြင္းကတစ္ဖန္ျပန္လည္လို႔ျမင္ေယာင္လာမိျပန္သည္။ မမေထြးႏြယ္ကလည္း သူ႔ကုိယ္တုိင္ကကုိရြထကာ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေဆာင့္လုိးခ်က္မ်ားကုိ အံႀကိတ္ခံရင္းညီးညဴေနရျပန္ေတာ့ ေလးငယ္မွာလည္းသူတုိ႔အတြဲလုိျဖစ္ခ်င္စိတ္ကႏုိးထလာရျပန္သည္။ မမေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္တည္း ရည္းစားရွိသည္မဟုတ္။ ေလးငယ္မွာလည္းရည္းစားရွိတာဘဲ။ ဒီခံစားခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ မိန္းကေလးတန္မဲ့ အရွက္ကုိငဲ့ကြက္ ၍ မေန႔ကအစ္ကုိညိဳေမာင္ဆီေရာက္ခဲ့ရတာျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ညိဳေမာင္ကုိမ်က္ႏွာပူမိတာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အပ်ဳိေလး၏ပထမဆုံးအေတြ႔အၾကံဳဆုိေတာ့လဲ ေလးငယ္ရွက္မိသည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္ကအိေႁႏၵမဲ့ၿပီး အစ္ကုိကုိ႔ႏႈးခဲ့တာမဟုတ္လား…..။ တစ္ေန႔တည္းႏွင့္ေလးငယ္၏ပစၥည္းေလးက မူလနဂုိအတုိင္းျပန္၍ျဖစ္သြားသည္ဆုိေပမဲ့ေလးငယ္ ညိဳေမာင္ကုိေရွာင္ေနခဲ့သည္။ တစ္ရက္မွႏွစ္ရက္ ႏွစ္ရက္မွသုံးရက္ အစ္ကုိညိဳေမာင္တုိ႔အိမ္ဖက္ကုိမသြား။ အစ္ကုိညိဳေမာင္ကလည္း ေလးငယ္ကုိရွိန္ေနၿပီး မ်က္ႏွာမျပဘူး။ ဒီမွာေလးငယ္တစ္ေယာက္ေနာက္ပုိင္းေတာ့အေနရအထိုင္ရခက္လာသည္။ ေလးငယ္အခုခံစားေနရတဲ့ေ၀ဒနာက နာက်င္ေသာ၊ ေယာင္ယမ္းျခင္းေ၀ဒနာထက္ပုိဆုိးသည္။ ပုိၿပီးခံရခက္သည္။ အရည္ေလးေတြတစ္စုိစုိျဖစ္ေနသည္။ ညိဳေမာင္ကုိ မေတြ႔ရတာ(၃)ရက္မွ(၄)ရက္ထိေရာက္လာေတာ့ ေလးငယ္စိတ္ထဲေဒါသစိတ္ေလးေတြပြားလာသည္။
သူၾကင္မွကုိယ္ၾကင္ဘဲ သူကဘာမို႔လုိ႔လဲ…..။ သူမလာသမွ် ငါ့ကုိဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႔ရဘူး။ ငါကေတာ့ သူ႔ဆီဘယ္ေတာ့မွမသြားဘူးဟု ေဒါသအေတြးေတြ၀င္လာၿပီး ေ၀ဒနာကုိႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ခံစားေနမိသည္။ ဒီၾကားထဲ မမေထြးႏြယ္ကလဲ တစ္ေမွာင့္ အကုိညိဳေမာင္ တုိ႔အိမ္ေခါင္းရင္းမွ လွလွတင္တုိ႔အိမ္တြင္အလွဴရွိ၍၀ုိင္းလုပ္ရန္ ေလးငယ္ကုိပါေခၚေနသည္။ ““မလုိက္ခ်င္ဘူး မမရာ မမဘာသာသြားေပါ့”” ““ငယ္ေလး အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမွာေပါ့”” ““မမကလဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့….အိမ္ကတံခါးပိတ္ထားရင္လုံေနတာဘဲဟာ….ခါတိုင္းလဲ….မမသြားရင္ ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ထဲ ေနတာဘဲဟာကုိ….”” ““ငယ္ေလးကလဲကြာ မမက မုိးလင္းမွျပန္လာမွာ”” ““ဟင့္အင္းကြာ….ဟင့္အင္း…မလုိက္ခ်င္ဘူး”” ““ကဲ….မယ္မင္းႀကီးမ မလုိက္ခ်င္လဲေနေတာ့….မမဘာသာဘဲ သြားလုိက္ေတာ့မယ္…”” ““အဲ့ဒါၿပီးတာဘဲဟာကုိ…”” ““ေအးပါ….ေအးပါဟုတ္ပါတယ္”” ““တံခါးေတြေတာ့ ေသခ်ာပိတ္အိပ္…”” ““သြားမဲ့ဟာ သြားစမ္းပါမမရာ…”” ေလးငယ္မ်က္ေစာင္းထိုး၍ႏႈတ္ခမ္းစူရင္း စိတ္မရွည္သလုိလုပ္ကာေျပာလုိက္သည္။ ေလးငယ္၊ ေထြးႏြယ္တုိ႔၏မိဘႏွစ္ပါးမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္တြင္မရွိတတ္…..ေလးငယ္တုိ႔အေဖကျပည္တြင္းေရေၾကာင္းသေဘၤာမွာစက္ဆရာဆိုေတာ့ အေမကပါ.. အေဖ့သေဘၤာ ႏွင့္လုိက္ေနတတ္သည္။ တစ္လမွတစ္ခါေလာက္သာ သေဘၤာနားရက္မွအိမ္သုိ႔ျပန္လာတတ္ေလသည္။ အိမ္တြင္က ေလးငယ္ႏွင့္ေထြးႏြယ္တုိ႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ထဲသာ က်န္ရစ္ခဲ့ရ တာျဖစ္သည္။ ညေနစာစားၿပီး နဲနဲေမွာင္မွ မမေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္အလွဴအိမ္သုိ႔ထြက္သြားခဲ့သည္။ မမေထြးႏြယ္ထြက္သြားၿပီးေတာ့ ေလးငယ္က အိပ္ယာထဲတြင္လွဲကာ ၀တၳဳဖတ္သည္။ အခ်စ္၀တၳဳေတြကုိႀကိဳက္သာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ဖတ္ေနေသာ၀တၳဳစာအုပ္တစ္၀က္မက်ဳိးခင္မွာပင္ ရည္းစားျဖစ္သူ ညိဳေမာင္ကုိသတိရလာသည္။ ဒီရက္ေတြထဲတြင္ သူမခံစားေနရေသာကာမဆႏၵေ၀ဒနာကလည္း ေလးငယ္အခ်စ္၀တၳဳကုိဖတ္ေနျခင္း၊ အိမ္ႀကီးတစ္လုံးထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ျဖစ္ေနျခင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနျခင္းတုိ႔ကုိအားျပဳ၍ ေလးငယ္၏တစ္ကုိယ္လုံးရွိေသြးသားေတြကုိဆူပြက္ေအာင္လႈပ္ရွားလာေစသည္။ ေလးငယ္ညိဳေမာင္ကုိ ေဒါသျဖစ္လုိက္မိသည္။ လက္ထဲမွ၀တၳဳစာအုပ္ကုိ ဘုန္းကနဲေဘးသုိ႔ပစ္ခ်လုိက္ၿပီး စားပြဲတင္နာရီေလးကုိလွမ္း၍ၾကည့္လုိက္မိသည္။ ည(၁၀)နာရီေတာင္ ထုိးေတာ့မွာပဲ သူမ၀တၳဳဖတ္တာ အခိ်န္မနဲေတာ့ ေလးငယ္အိပ္ယာမွထ၍မီးပိတ္ၿပီး၊ ျခင္ေထာင္ခ်ကာေလးငယ္ျခင္ေထာင္ထဲ၀င္သည္။
ခံစားေနရေသာေ၀ဒနာခံစားခ်က္ကုိ ႀကိတ္မွိတ္ ခံစား၍ ေလးငယ္အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားသည္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသြားသည္အထိ ေလးငယ္ကအိပ္၍ပင္မေပ်ာ္ႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။ ““ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္”” ၾကားလုိက္ရသည္ႏွင့္ေလးငယ္တစ္ေယာက္ေခါင္းနပမ္းႀကီးကာ ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္သြားသည္။ သစ္ကုိင္းေျခာက္ေသးေသးေလးမ်ား သြပ္မုိးေပၚသုိ႔က်လာသည့္အသံ။ ျခံထဲသုိ႔ မမ ေထြးႏြယ္ရည္းစားခင္ေမာင္ေထြးေရာက္လာၿပီး အခ်က္ေပးလုိက္သည့္အသံျဖစ္သည္။ ေလးငယ္ရင္ေတြခုန္ၿပီး စိတ္ေတြေျဗာင္းဆန္ေအာင္လႈပ္ရွားလာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးေရာက္လာ ၿပီး အိမ္မွာကမမေထြးႏြယ္က မရွိေပ။ သူအလွဴအိမ္သြားမွာကိုမေျပာထားလုိ႔လား….အဲ….ဘယ္လုိေျပာျဖစ္ပါ့မလဲ…ခင္ေမာင္ေထြးကစက္ရုံအလုပ္လုပ္ေနၿပီး ႏွစ္ရက္ဆင္းတစ္ရက္နား ရေသာ အလုပ္ဆုိေတာ့ခုညမွအိမ္ကုိျပန္လာၿပီး ရည္းစားထံေျပးလာဟန္တူသည္။ ““ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္….ေဖ်ာက္”” မမေထြးႏြယ္ မႏုိးေသးဘူးထင္၍ထပ္ၿပီးအခ်က္ေပးတာျဖစ္သည္။ ဟုိတစ္ေန႔က သူမေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္မမေထြးႏြယ္တုိ႔၏ျမင္ကြင္းကုိ ေလးငယ္ျပန္၍ျမင္ေယာင္လာၿပီး မူလခံစားေနရေသာ ေ၀ဒနာေပၚတြင္ထပ္ဆင့္ကာေသြးသားဆူပြက္မႈတုိ႔က အဆမတန္ခံစား၍လာရသည္။ အရည္ေလးေတြကဆက္တုိက္ဆုိသလုိစိမ့္ထြက္က်လာသည္။ ေလးငယ္ ေကာက္ကာငင္ကာထထုိင္လုိက္ၿပီး ျခင္ေထာင္ကုိဖြင့္၍ထြက္လုိက္သည္။ ျခင္ေထာင္အျပင္ေရာက္ေတာ့ ထရပ္ရန္ၾကမ္းျပင္သုိ႔လက္တစ္ဖက္ေထာက္လုိက္ၿပီးမွ ေလးငယ္နဲနဲေတြး၍ ၿပီးမွေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိကုိက္ၿပီး ဆတ္ကနဲထရပ္လုိက္ကာ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီးအိမ္ေနာက္ေဖးတံခါးကုိဖြင့္ကာ ျခံထဲသုိ႔ဆင္းလုိက္ေလသည္။ အျပင္ဖက္မွာက လမိုက္ညမုိ႔ေမွာင္မဲေန သည္။ အၿမဲသြားလာလႈပ္ရွားေနသည့္ မိမိအိမ္ရွိရာျခံ၀န္းကိုေတာ့ ေလးငယ္အခက္အခဲမရွိသြားလုိရာသုိ႔ေလွ်ာက္လာႏုိင္သည္။ အေမွာင္ထဲတြင္မ်က္ေစ့ကလဲနဲနဲက်င့္သားရလာသျဖင့္ ျခံထဲတြင္မသဲမကြဲေလးျဖစ္လာရသည္။ အိမ္ေဘးရွိျခံထဲတြင္သရက္ပင္ေဘး၌ငုတ္တုတ္ထုိင္၍ေစာင့္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထြးကုိ ေလးငယ္ေရးေရးေလးျမင္လာရသည္။ ေလးငယ္၏တစ္ကုိယ္လုံးဖိန္းရွိန္း၍တက္လာၿပီး ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းပုိခုန္လာသည္။
ဆုံးျဖတ္ၿပီးလွ်င္ေနာက္ဆုတ္တက္သူေတြထဲမွာ ေလးငယ္မပါ။ ခင္ေမာင္ေထြးကုိေတြ႔လုိက္ရသည္ႏွင့္ ရပ္ေတာ့မလုိျဖစ္သြားေသာသူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကုိအားယူ၍ ထပ္လွမ္းလုိက္ၿပီးခင္ေမာင္ေထြး၏ေရွ႕မွျဖတ္ကနဲေလွ်ာက္ သရက္ပင္ခြၾကားကုိ မ်က္ႏွာမူ၍ေလးငယ္ရပ္လုိက္သည္။ ေထြးႏြယ္ဆင္းလာမည္ဆုိေသာအသိျဖင့္ေစာင့္ေနေသာ ခင္ေမာင္ေထြးမွာေလးငယ္သူ႔နားသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ေလးငယ္မွန္းသိၿပီးအနားမွပန္းျခံဳထဲ လွည့္၀င္မည္အလုပ္သူအနီးကပ္ျမင္လုိက္ရေသာ ေလးငယ္၏မ်က္ႏွာ၌ တဏွာခိုးေတြေ၀ၿပီးအမ္းတန္းတန္းျဖစ္ေနကာ နီျမန္းေနသည္ကုိသတိရလုိက္ၿပီး ပန္းျခံဳထဲေခါင္းတုိး၀င္ၿပီးကာမွ ခင္ေမာင္ေထြးမွေလးငယ္ဖက္သုိ႔လွည့္၍ၾကည့္သည္။ သူၾကည့္လုိက္မိေသာခဏမွာပင္ ေလးငယ္ကသရက္ပင္ခြၾကားသုိ႔ သူမ၏ဗုိက္ကေလးကုိေမွာက္၍ကုန္းလုိက္သည္ကုိေတြ႔ျမင္လုိက္ရသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးေနာက္သုိ႔ျပန္လွည့္၍ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ခုိက္မွာပင္ ေလးငယ္ကကုန္းရက္သားေလးမွ သူမ၏ထဘီေလးကုိ ခါးဆီသုိ႔လွန္၍တင္လုိက္သည္ကုိေတြ႔လုိက္ရၿပီး ခင္ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္ေလးငယ္၏ေနာက္နား သုိ႔ေရာက္မွန္းမသိေရာက္၍သြားသည္။ ကုိယ့္ခ်စ္သူလည္းမဟုတ္၊ တစ္စိမ္းေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ေရွ႕၌ဖင္ကုန္းေပးၿပီး ထဘီကုိပါလွန္ေပးလုိက္ကာလုိးေတာ့မည့္အေရးကုိေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနရေသာ ေလးငယ္၏ရင္ေတြမွာတစ္လွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ တစ္ကုိယ္လုံးကေသြးသားေတြေျဗာင္းဆန္ေနၿပီး အသားေလးေတြပင္တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနေခ်သည္။ ကာမေရွ႕ေျပးအရည္ တုိ႔ကလည္း ေပါင္တြင္းသားႏွစ္ဖက္ေပၚသုိ႔ပင္လိမ့္ဆင္းက်လာၾကသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးစားရကံၾကံဳေတာ့မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲၿပီး ေထြးႏြယ္ကုိလုိးဖို႔ေဆာင့္ေနရင္း ထခ်င္တုိင္းထေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကုိ၀တ္ထားေသာပုဆုိးကုိလွန္တင္၍ ခါးတြင္ျပန္ညွပ္ကာထုတ္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကားကားတစ္တစ္ျဖစ္ေနေသာေလးငယ္၏ဖင္ႏွစ္လုံးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ညွပ္၍ ကုိင္လုိက္သည္။ ေလးငယ္ဆီမွ သက္ျပင္းေသးေသးေလးတစ္ခ်က္ခ်သံကုိၾကားလုိက္ရသည္။ ေလးငယ္၏တင္သားအစုံကမာၿပီးက်စ္ေနသည္။ ေထြးႏြယ္၏တင္သားေတြလုိ အိစက္၍မေန။
သူမၾကာခဏ လုိးလုိးေနသျဖင့္ ေထြးႏြယ္၏တင္သားေတြကအတန္ငယ္ေပ်ာ့ေနၿပီ။ ခင္ေမာင္ေထြးလက္ဖ၀ါးတစ္ဖက္ကုိ ပက္လက္လွန္၍ေလးငယ္၏ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကုိေအာက္မွေန ၍ပင့္ကုိင္လုိက္သည္။ ေလးငယ္ကုိယ္ေလးတြန္႔ကနဲျဖစ္ကာ ဖင္ေလးရမ္းသြားသည္။ အရည္ေတြက မတရားရႊဲေနၿပီ။ ေလးငယ္ဆီမွ သက္ျပင္းခ်သံေလး တစ္ခ်က္ၾကားလုိက္ရျပန္သည္။ ေလးငယ္၏ေစာက္ပတ္ကုိ စုိစြတ္ေႏြးေထြးစြာထိေတြ႔မိလုိက္ကာမွ ခင္ေမာင္ေထြး၏စိတ္ေတြကပုိၿပီးဗေလာင္ဆူလာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြး သူ႔လီးကုိကုိင္ကာေတ့လုိက္ၿပီးမွ မႊန္လာေသာကာမစိတ္ေတြေၾကာင့္ လီးကုိေဆာင့္၍သြင္းလုိက္သည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္…အား….အား…”” လီးကတစ္ခါတည္းအဆုံး၀င္မသြား…..အျပင္တြင္လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ က်န္ေနေသးသည္။ ဒါကုိဆက္မသြင္းေသးဘဲ ခဏရပ္လုိက္သည္။ ““ေလးငယ္…သိပ္နာသြားလား…”” ““ဟင့္အင္း….ၾကပ္တယ္ကြာ…”” ေလးငယ္စိတ္ေတြဘယ္လုိမွ မေအာင့္အီးႏုိင္ေတာ့…ဖင္ႀကီးကုိေနာက္သုိ႔တြန္းပုိ႔ရင္းေျပာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးက ေလးငယ္၏ခါးေလးကိုဆြဲ၍ တစ္ခ်က္ျခင္းေဆာင့္လုိးသည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္…”” ““ကၽြတ္….ကၽြတ္….ကၽြတ္…အင္း….အင္း”” လုိးေနရင္း ေလးငယ္ဆီကမသဲမကြဲၿငီးသံေလးေတြၾကားေနရတာ ခင္ေမာင္ေထြးအဖို႔ပုိ၍အရသာေတြ႔လွသည္။ ေထြးႏြယ္ကေတာ့ဒါမ်ဳိးမဟုတ္ အံႀကိတ္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုတင္းတင္းေစ့ ကပ္ကာခံသည္။ လူၾကားမွာစုိးတာလဲပါသည္။ ၿပီးေတာ့လီးတစ္ဆုံး၀င္သြားကတည္းက ေလးငယ္၏အတြင္းထဲမွဆြဲငင္ရစ္ပတ္အားက ျပင္းထန္လွသည္။ ဒီလုိတစ္မူထူးကုိ အရသာေတြ ထူးျခားလာေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြကပုိ၍စိပ္လာသည္။ သရက္ပင္ခြၾကားမွာေမွာက္ထားေသာ ေလးငယ္၏ေက်ာျပင္ေလးေကာ့ေကာ့ၿပီး ေထာင္ေထာင္သြားရသည္ထိ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကျပင္းထန္လာသည္။ ““ ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္…”” ““ကၽြတ္….ကၽြတ္….ကၽြတ္…အင္း….အင္း”” ““အား….အား…..အင္း…အင္း…..လုပ္…”” ““အမေလး….လုပ္…လုပ္ပါ”” ေလးငယ္ၿပီးလုၿပီးခင္ျဖစ္လာၿပီဆုိတာကုိ ခင္ေမာင္ေထြးသိလုိက္ၿပီး ခပ္စိတ္စိတ္ေလးေဆာင့္ပစ္လုိက္သည္။ ညိဳေမာင္လုိးတာကုိခံရတုံးကထက္ အမ်ားႀကီးပုိၿပီးအရသာရွိလွသည္။ ဒီတုံးကအစိမ္းသက္သက္ျဖစ္ေနရတာကလည္းတစ္ေၾကာင္း၊ ညိဳေမာင္ကလည္း မိန္းမလုပ္ဖူးပုံမရေသး….၊လုိးခ်က္ေတြကထိထိမိမိမရွိလွ။ အခုေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားလွေသာ ခင္ေမာင္ေထြး၏အေတြ႔၀ယ္ ေလးငယ္ဘယ္လုိမွမေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ အားနဲ႔ဖင္ႀကီးေတြကုိေနာက္သုိ႔ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး အဆုံးသတ္လုိက္သည္။ ေလးငယ္ၿပီးသြားမွန္းသိေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးကခပ္ေျဖးေျဖးတစ္ခ်က္ျခင္းေဆာင့္ေပးသည္။ ေလးငယ္အရသာရွိလွသည္မွာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
အရသာရွိလွေပမယ့္ သရက္ပင္ခြၾကားမွေမွာက္ၿပီးခံရေတာ့ သိပ္ၿပီးဇိမ္မ ေတြ႔လွေပ။ သရက္ပင္ခြၾကားတြင္ေမွာက္၍ကုန္းထားေသာ ေလးငယ္ခါးကိုဆန္႔၍ျဗဳန္းကနဲမတ္တပ္ရပ္လုိက္ေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးကအလုိအေလွ်ာက္ကၽြတ္သြားသလုိ ခါးသုိ႔လွန္ တင္ထားေသာ သူမ၏ထဘီေလးကလည္း အလုိအေလွ်ာက္ေအာက္သုိ႔ျပန္က်၍ ေလးငယ္၏ေအာက္ပုိင္းကုိဖုံးအုပ္သြားသည္။ ေလးငယ္ကုိခင္ေမာင္ေထြးနားမလည္ႏုိင္စြာၾကည့္လုိက္သည္။ သူ႔ပုဆုိးကုိျပန္ၿပီးမဖုံးမိေသး။ မၿပီးေသးေသာ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးႀကီးကအရည္တို႔ျဖင့္ ေပပြကာမတ္ေတာင္ေနသည္မွာ အသဲယားစရာေကာင္းလွသည္။ မ်က္လုံးေစြ၍ ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေအာက္ပုိင္းကုိၾကည့္လုိက္သည္။ ““လာ….အစ္ကုိေထြး အိမ္ေပၚသြားရေအာင္…”” ေလးငယ္က သူမဘာသာတစ္ေယာက္ထဲေျပာသလုိ ခင္ေမာင္ေထြးကုိမၾကည့္ဘဲေျပာၿပီးလွမ္းထြက္သြားသည္။ ရပ္ေနေသာခင္ေမာင္ေထြး၏ေျခေထာက္ေတြက ျဗံဳးကနဲမလႈပ္ရွားေတြ ေ၀ေနပုံရသည္။ ““အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိဘူး အစ္ကုိေထြး…”” ဒီေတာ့မွ ခင္ေမာင္ေထြး၏ေျခေထာက္ေတြက လႈပ္ရွား၍လာသည္။ ေရွ႕မွသြားေနေသာ ေလးငယ္၏ေနာက္သုိ႔ ခင္ေမာင္ေထြးလုိက္လာသည္။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေလးငယ္အိပ္ခန္း ထဲထိသြားမေနေတာ့၊ မီးဖုိေဆာင္ၾကမ္းျပင္မွာပင္ ထုိင္၍လွဲခ်လုိက္သည္။ ခင္ေမာင္ေထြး သူမေဘးသုိ႔ေရာက္လာၿပီးထုိင္ခ်လုိက္ရာမွ ေလးငယ္၏ထဘီေလးကုိလွန္တင္လုိက္သည္။ ေလးငယ္မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ၿငိမ္ခံေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးသူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကုိ တရြရြကုိင္တြယ္ပြတ္သပ္သည္။ ေလးငယ္ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိဆြဲေထာင္လုိက္သည္။ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနေပမယ့္ ေစာက္ပတ္ကအ၀ေလးဟေနမယ္ဆုိတာ ေလးငယ္သိသည္။ ““လုိးေတာ့မယ္ေနာ္…..ေလးငယ္…”” ေလးငယ္နားထဲပူသြားၿပီး တစ္ကုိယ္လုံးဖိန္းရွိန္းသြားသည္။
ေစာေစာက ေလးငယ္၏ဟာေလးကုိ သူတရြရြကုိင္ၾကည့္ေနကထဲက ေလးငယ္စိတ္ေတြပါလာေနၿပီျဖစ္သည္။ ေလးငယ္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိထပ္ၿပီးကားကာ ဖင္ေလးကုိပြတ္ေပးရင္းေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ ပုိခုံးေမာင္ေအာင္လုပ္ေပးသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးလီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္ေလးကုိပြတ္တုိက္ေဆာ့ကစားၿပီးမွ ေစာက္ေခါင္း၀ေလးကုိေတ့လုိက္သည္။ ေလးငယ္အသက္ေအာင့္ထားမိသည္။ ခင္ေမာင္ေထြး၏ဖင္ႀကီးကုိေကာ့၍ လီးကုိဖိသြင္းသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ျပည့္ၾကပ္စြာ တင္းတင္းႀကီးပင္ ၀င္လာေသာ လီးႀကီး၏အရသာကုိခံစားရင္းေလးငယ္၏မ်က္၀န္းေတြထဲတြင္ ညိဳေမာင္ကုိျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ခ်စ္သူညိဳေမာင္ကုိသတိရေနမိသည္။ ေလးငယ္မွားမ်ား မွားသြားၿပီလား၊ မသိဘူး၊ အခ်စ္ကုိငဲ့ကြက္၍ ေလးငယ္ေသြးသားဆႏၵကုိ ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ေလသည္။ တင္းကနဲ၀င္လာေသာလီးႀကီး၏အရသာအေတြ႔က ေလးငယ္၏တစ္ကုိယ္လုံးကုိဖ်င္းကနဲလႊမ္းျခံဳရစ္ သုိင္း၍သြားသည္။ ေလးငယ္လက္ကေလးမ်ားကခင္ေမာင္ေထြး၏ေက်ာျပင္ကုိအလုိေလွ်ာက္ဖက္တြယ္လုိက္မိသည္။ ေလးငယ္ဖင္ေလးကုိေကာ့ထားရင္း တင္းတင္းေလးေနသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကခုံးမုိ႔ေဖာင္းကားေနသည္။ ““ ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္….စြပ္….ဖြတ္….အင္း…အင္း…အမေလး..ေလး…အား….အင္း…”” ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြးကုိမခ်စ္မိသည္ကေတာ့ေသခ်ာသည္။ ခင္ေမာင္ေထြးလုိးတာကုိခံရင္း ခ်စ္သူညိဳေမာင္ကုိဘဲ ျမင္ေယာင္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြးကုိ တစ္အားျပန္၍ဖက္ထားၿပီး ခင္ေမာင္ေထြး၏ပါးကုိပင္ ေခါင္းေထာင္၍တစ္ခ်က္နမ္းလုိက္မိေသးသည္။ ေဆာင့္အားႏွင့္လုိးအားေကာင္းလွေသာေၾကာင့္ မၾကာမွီမွာပင္ ေလးငယ္မခံႏုိင္ ေအာင္က်င္တက္အီဆိမ့္လာသည္။ ဖင္ကုိလူးလိမ့္၍ စေကာ၀ုိင္းေကာ့ေကာ့ေပးလုိက္မိသည္။ ““ႁပြတ္….ဖြတ္….ႁပြတ္…ျဗစ္….အား…”” ေလးငယ္၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွအရည္မ်ားပြက္ကနဲ ပန္းထုတ္လုိက္သည္။ ““ႁပြတ္…ဒုတ္….ဖြတ္….ဖြတ္…ႃဗီြ….”” ““အင္း……”” တခဏအတြင္းမွာပင္ ခင္ေမာင္ေထြး၏လီးထိပ္မွထြက္လာေသာအရည္ေတြက ေလးငယ္၏ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္း၀ယ္ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲျဖင့္ ေလးငယ္ကုိဆိမ့္က်င္သြားေပေတာ့ပါ သည္။ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ေလးငယ္လုိက္ေျပးသြားသည္ဟူေသာ သတင္းကညိဳေမာင္၏အသဲကုိ ကၽြဲခတ္သြားရုံမွ်သာမဟုတ္။ ေထြးႏြယ္၏ရင္၀ကုိလည္း လွံခၽြန္စုိက္သကဲ့သုိ႔ခံစားလုိက္ရသည္။ ညိဳေမာင္က ေလးငယ္၏ရည္းစား၊ ေထြးႏြယ္ဆုိတာက ခင္ေမာင္ေထြး၏ရည္းစား၊ ၿပီးေတာ့ေထြးႏြယ္ကေလးငယ္၏အစ္မအရင္းေခါက္ေခါက္ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ေလးငယ္ဘက္က ဘယ္လုိျဖစ္သြားၾကသည္ကုိ ေထြးႏြယ္ႏွင့္ညိဳေမာင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ျဖစ္ၾကရသည္။ ေထြးႏြယ္ဆီႏွစ္ရက္ျခားတစ္ခါလာေနၾက ခင္ေမာင္ေထြးမလာတာ ႏွစ္လေက်ာ္အၾကာမွာေလးငယ္ကုိ ခုိးေျပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ခင္ေမာင္ေထြးက ေထြးႏြယ္ကုိတစ္ခါခ်ိန္းခဲ့ဘူးသည္။ လာေနၾကဘာေၾကာင့္ေရာက္မလာသလဲဆုိတာသိခ်င္ေသာ ေထြးႏြယ္က ခင္ေမာင္ေထြး၏အိမ္ကုိအရဲစြန္႔၍ သြားေတြ႔ခဲ့သည္။
ဟုိေရာက္ေတာ့ ကုိေထြးဘာေၾကာင့္မလာသလဲဆုိေသာ ေမးခြန္းကုိမေမးမိ၊ မေတြ႔ရတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာခ်စ္သူႏွင့္ အတုိးခ်ၿပီးခ်စ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ျပန္ခါနီးမွာေတာ့ ႏုံးခ်ိေနေသာ ေထြးႏြယ္၏ကုိယ္လုံးေလးကုိ ေဖးမဖက္ငင္ကာအိမ္ေပါက္၀သုိ႔လုိက္ပုိ႔ရင္း ကုိယ္ ေထြးႏြယ္ဆီလာဖုိ႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ကလူႀကီးေတြကညဘက္ဆုိ ကုိယ့္ကုိအေပ်ာက္မခံေတာ့ဘူး။ အခုလုိအိမ္မွလူရွင္းတဲ့အခါ ေထြးႏြယ္ကိုလွမ္းၿပီးခိ်န္းလုိက္ပါ့မယ္…ဟူေသာစကားက အိမ္ေပါက္၀ေရာက္ကာမွ ကုိယ့္လည္ပင္းႀကီးကုိေထြးႏြယ္လွမ္းဖက္ၿပီးနမ္းလုိက္မိသည္အထိ ေထြးႏြယ္ကုိအင္အားေတြျဖစ္ေစခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ဒီစကားက ေထြးႏြယ္ကိုပ်ားရည္နဲ႔၀မ္းခ်ခဲ့တာမွန္း ေထြးႏြယ္ေနာက္က်စြာျဖင့္သိခဲ့ရပါၿပီ။ အခုေတာ့ကုိရယ္ ေထြးႏြယ္ဘယ္လုိေနရမ လဲ ဟင္……။ ညိဳေမာင္အိမ္သုိ႔ ေလးငယ္ေရာက္လာၿပီးညိဳေမာင္အိပ္ေနစဥ္ေရာက္လာကာ ေလးငယ္ကဦးေဆာင္၍အခ်စ္ပြဲကုိႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ေန႔မွစ၍ ေလးငယ္အားညိဳေမာင္မေတြ႔မိေတာ့ေပ။ ေလးငယ္ရွက္ေနတာပဲျဖစ္မည္။ ဒါဆုိေလးငယ္တို႔အိမ္ဖက္ေလွ်ာက္ၿပီး ေလးငယ္ကုိသြားေတြ႔ဖုိ႔ေကာင္းပါ့မလား….လူပ်ဳိသုိးႀကီးညိဳေမာင္မဆုံးျဖတ္ႏုိင္။ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနသည္။ သူသြား ေတာ့ရွိေနေသာေလးငယ္စိတ္တုိသြားလွ်င္ခက္မည္။ ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္မွ ရည္းစားဦးရေသာ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့တစ္ကယ္လုိ႔မ်ား သူႏွင့္ေလးငယ္ ဟုိတစ္ေန႔ကေတြ႔ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ၾကတာေတြကုိ တစ္နည္းနည္းနဲ႔လူႀကီးေတြသိသြားၿပီး ေလးငယ္ဘာျပႆနာေတြျဖစ္မွန္းမသိ။ အကယ္၍ဒီလုိျဖစ္ေနတာမွန္ခဲ့ရင္ သူေရာက္သြား ရင္ ေလးငယ္အတြက္ပါ ျပႆနာကမေသးလွ။ ညိဳေမာင္၏အေတြးေတြက သူေလးငယ္ဆီမသြားဖုိ႔ကမ်ားေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ညိဳေမာင္ကုိငယ္ငယ္ထဲကေသြးေၾကာင္တဲ့ညိဳေမာင္လုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကသူ႔ကုိ စေၾကာက္ႀကီးတဲ့။ ေနာက္ဆုံးညိဳေမာင္ေတြးမိတာကေတာ့ အရင္တစ္ခါကလည္းေလးငယ္သူ႔ဆီေရာက္လာတာနဲ႔ အခုလည္းအေျခအေနေပးရင္ သူ႔ဆီေရာက္လာမွာဘဲဟုေတြးကာဆုံးျဖတ္ၿပီး ေလးငယ္ အလာကုိသာညိဳေမာင္ေမွ်ာ္ေနမိေတာ့သည္။ အခုေတာ့ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ညိဳေမာင္ဆီဘယ္ေတာ့မွ လာေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ညိဳေမာင္ထံေလးငယ္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ညိဳေမာင္လာ ေလႏုိးနဲ႔ေမွ်ာ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း ေလးငယ္ထံသုိ႔ညိဳေမာင္ေရာက္မလာခဲ့ေပ။ ထန္းႏုိ႔ကလွီးလုိက္မိၿပီ။
အစရွိတေနာင္ေနာင္ ေသြးသားတုိ႔က ပကတိေသြးသားေတြမဟုတ္ေတာ့…။ လူေသြး ကုိလွ်ာေပၚတင္ယက္စုပ္လုိက္မိေသာ က်ားရုိင္းမေလးသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ ေလးငယ္က ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိသူမုိ႔ မထိမ္းႏုိင္၊ အစ္မျဖစ္သူေထြးႏြယ္၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္လာေနၾကအတုိင္း ညဖက္ျခံထဲေရာက္လာေတာ့ အိမ္မွာမမေထြးႏြယ္ကမရွိ။ အလွဴအိမ္သုိ႔သြားေနသည္။ မမေထြးႏြယ္ႏွင့္ခင္ေမာင္ေထြးတုိ႔၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးခ်စ္ပြဲလူးခဲ့ၾကတာကုိလည္း ေလးငယ္မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႔ရဖူးသည္။ အခုလတ္တေလာမွာလည္း က်ားရုိင္းမေလး ေလးငယ္ေသြးကဆာေနသည္။ အစ္မေထြးႏြယ္၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြး ေစာင့္ေနမည့္ျခံထဲသုိ႔ ေလးငယ္ညသန္းေခါင္တြင္ တစ္ေယာက္ထဲဆင္းလာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေလးငယ္တစ္ေယာက္အသိဉာဏ္ေတြ အရွက္ေတြကုိလႊင့္ပစ္လုိက္ၿပီး မမေထြးႏြယ္ကာမအရသာကုိခံစားေနၾက သရက္ပင္ခြၾကား၌ေမွာက္၍ကုန္းေပးလုိက္သည္။ အစ္မျဖစ္သူ ေထြးႏြယ္ထက္ေတာင့္ေသာ ေခ်ာေသာ ပုိ၍စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းလွေသာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္သူ႔ေရွ႕သုိ႔စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ႏွယ္ လွမ္းေလွ်ာက္ေရာက္လာၿပီး ဖင္ေလးကုန္း ကာ ထဘီေလးလွန္တင္လုိက္တာျမင္လုိက္ရေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးမွာက်န္းမာသန္စြမ္းေသာ လူပ်ဳိလူငယ္တစ္ေယာက္ပါ…။ ၿပီးေတာ့လာေနက်အတုိင္း ခ်စ္သူေထြးႏြယ္ထံေရာက္လာၿပီး ျပင္းျပေသာဆႏၵႏွင့္ေထြးႏြယ္ကုိေစာင့္ေနခုိက္…….ဒီေတာ့ေလးငယ္ကုိ ဘယ္အလြတ္ေပးပါ့မလဲ…..။
သူျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵ၊ ေလးငယ္ေတာင့္တေနေသာဆႏၵေတြကုိ တစ္၀ႀကီးျဖည့္ ဆည္းလုိက္သည္။ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားက ညိဳေမာင္ထက္အစစအရာရာသာေသာ အေတြ႔တုိ႔တြင္နစ္မြန္းကာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ခင္ေမာင္ေထြးကုိ အိမ္ေပၚအထိေခၚခဲ့ေလသည္။ တစ္ႀကိမ္မွသည္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တစ္ရက္မွသည္ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွစ္လတာၾကာခဲ့ေသာကာလ၀ယ္ ကာမအေတြ႔၌နစ္၀င္ေနခဲ့ေသာ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္း လွေသာ အိပ္မက္ေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ျဗံဳးကနဲလန္႔ႏုိးရသူလုိ ေလးငယ္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားရသည္။ မိန္းမတုိ႔ စမူဆာ မေတြ႔ရတာႏွစ္လရွိသြားခဲ့ၿပီ။ တတ္ကၽြမ္းနားလည္သူကုိ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ျပၾကည့္ေတာ့ ထင္သည့္အတုိင္းအေျဖကမွန္ေနသည္။ ေလးငယ္ဘာလုပ္ရမလဲမသိ….။ ပထမဆုံးညိဳေမာင္ႏွင့္တစ္ေန႔ခင္းလုံးအေပ်ာ္ၾကဴးခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ဆုိေတာ့ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္မွန္း ေလးငယ္ေ၀ခြဲဆုံးျဖတ္၍မရ။ ဒါေပမယ့္လက္ရွိက ခင္ေမာင္ေထြး ဒီေတာ့…မိန္းမသားပီပီ ေလးငယ္တစ္ေယာက္ ခင္ေမာင္ေထြးထံမ်က္ရည္ခံထုိး၍ ကုိေထြးရင္ေသြးေလး ငယ္ေလးဆီမွာ ရွိေနၿပီဆုိတဲ့စကားေလးကုိ မရဲတရဲေလးတုန္ခုိက္စြာ မပြင့္တပြင့္ေလးဆုိလုိက္ေတာ့ ခင္ေမာင္ေထြးတစ္ေယာက္ေလးငယ္ကုိ ခုိးေျပးေလေတာ့သည္။ အိမ္မွာက မိဘႏွစ္ပါးရွိသည္မဟုတ္ အစ္မႀကီးအမိအရာဆုိသလုိ ေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ မိဘေတြထံကုိလည္းအေၾကာင္းၾကားရသည္။ ရပ္ရြာသူႀကီးမ်ားမွတစ္ဆင့္ ခင္ေမာင္ေထြး၏မိဘမ်ားထံလည္း ဆက္သြယ္ရသည္။ ညီမလည္းဆုံး၊ ခ်စ္သူလည္းဆုံး ၿပီးေတာ့သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကိစၥကုိလည္း ေထြးႏြယ္မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္လုိက္လုပ္ေနရသည္။ ေထြးႏြယ္ေလာက္နာက်င္ခံစားေနရ တာ ဘယ္မွာရွိႏုိင္ပါေတာ့မည္နည္း။ ညိဳေမာင္ကေတာ့ ေယာက်ၤားေလးအမာစား၊ အေပ်ာ့စားမဟုတ္။
ဒါေပမယ့္ ေလးငယ္ကညိဳေမာင္အတြက္ရည္းစားဦး၊ ဒီေတာ့ညိဳေမာင္ခံႏုိင္ရည္မရွိ၊ မၾကံဳဖူးေသာေ၀ဒနာကုိ လူးလွိမ့္ ေနေအာင္ခံစားေနရသည္။ ဒီလုိကိစၥမ်ိဳးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေယာက်ၤားေတြမွာထြက္ေပါက္ကရွိၿပီးသား အဲ့ဒါကေတာ့ ယမကာထြက္ေပါက္ပင္ျဖစ္သည္။ တစ္သက္လုံးေသာက္တတ္စားတတ္ သူမဟုတ္ေတာ့ ညိဳေမာင္စိတ္ကမရဲ ဒီေတာ့အိမ္သုိ႔၀ယ္လာၿပီး ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးေသာက္ရသည္။ အိမ္မွာကလည္း လူကမ်ားမ်ားစားစားရွိတာမဟုတ္။ ညိဳေမာင္အစ္ကုိ၀မ္းကြဲ ျမင့္ေ၀ ႏွင့္ မရီးခင္သက္တုိ႔လင္မယားႏွစ္ဦးသာရွိသည္။ ျမင့္ေ၀က လုိင္းကားေမာင္းေတာ့ ညဥ့္နက္မွျပန္လာတတ္ၿပီး မုိးမလင္းမွီထသြားတတ္သည္။ ဒီေတာ့ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ လြတ္လပ္ ခ်င္တုိင္းလြတ္လပ္၍ေနသည္။ အမွန္ေတာ့ ညိဳေမာင္တုိ႔မိသားစုကနယ္တြင္ေနတာျဖစ္သည္။ ညိဳေမာင္သာအလုပ္လာရွာရင္း စက္ရုံတြင္အလုပ္ရကာ အစ္ကုိ၀မ္းကြဲျမင့္ေ၀၏အိမ္မွာေနတာျဖစ္သည္။ ျမင့္ေ၀မိန္းမ ခင္သက္ကလည္း သူတုိ႔ၿမိဳ႕သူပင္ျဖစ္ေတာ့…..ညိဳေမာင္ႏွင့္ရင္းႏွီးခင္မင္ၿပီးသားျဖစ္ေလသည္။ မခင္သက္က သေဘာေကာင္းသည္။ အိမ္တြင္ညိဳေမာင္ကုိ အစစအရာရာ ဦးစားေပးသည္။ ညိဳေမာင္၏အ၀တ္အစားကအစ ခင္သက္ေလွ်ာ္ေပးသည္။ စားစရာခ်က္ရင္လည္း အသဲအျမစ္ေလးမ်ားပင္ ညိဳေမာင္အတြက္ခူးခပ္၍ဖယ္ေပးထားသည္။ မခင္သက္က ညိဳေမာင္ထက္ အသက္တစ္ႏွစ္သာႀကီးသည္မို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလုိေျပာဆုိဆက္ဆံသည္။ ဒါေပမယ့္ ညိဳေမာင္ကအိမ္တြင္ရွိေသာ ခင္သက္ကုိလည္းဂရုမစုိက္ စက္ရုံမွခြင့္ရက္ရွည္ယူထားၿပီး ပုလင္းတစ္လုံးႏွင့္သာအေဖာ္ျပဳေနေလသည္။ ညိဳေမာင္ရည္းစား ေလးငယ္ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္လုိက္ေျပးသျဖင့္ ညိဳေမာင္ခံစားေနရတာကုိ ခင္သက္သိသည္။ အရင္ကညိဳေမာင္ရည္းစားမထားခဲ့ဖူးတာကုိလည္း ခင္သက္တစ္စြန္းတစ္စသိသည္။ ဒီေတာ့ ညိဳေမာင္အျဖစ္ကုိစာနာ၍ ညိဳေမာင့္ကုိ ဘာမွမေျပာဘဲ ခင္သက္အသာဘဲၾကည့္၍ေနသည္။
ဒါေပမယ့္ ညိဳေမာင္က တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ပုိ၍ဆုိးလာသည္။ ေသာက္ကာစက သူ႔ကုိယ္သူထိမ္းႏုိင္သိမ္းႏုိင္ေသးသည္။ သူ႔ကုိယ္သူ သတိထား၍ေသာက္သည္။ ေနာက္တြင္ေတာ့ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္မရွိရုံမွ်မက လူမွန္းသူမွန္းမသိေအာင္အထိေသာက္လာၿပီး ခင္သက္ခူးခပ္၍လာခ်ေပးေသာ ထမင္းဟင္းကုိပင္စားတယ္ဆုိရုံ တစ္ဇြန္းႏွစ္ဇြန္းစား၍ ေနရာတြင္ပင္လွဲခ်အိပ္ ေပ်ာ္သြားသည္အထိ အေျခအေနျဖစ္လာေတာ့ ခင္သက္ဆက္ၿပီးဒီအတုိင္းၾကည့္မေနႏုိင္ေတာ့ ညိဳေမာင္အားေျပာဆုိေဖ်ာင္းဖ်ရန္ စဥ္းစားရေလေတာ့သည္။ ညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ အရက္ပုလင္း၊ ဖန္ခြက္၊ ေရခြက္ႏွင့္ ငါးေျခာက္ေၾကာ္ပန္းကန္ေလးကုိခ်၍ ၾကမ္းျပင္တြင္ထုိင္ကာ ထုံးစံအတုိင္း သူလုပ္ေနၾကအတုိင္း အိမ္ေရွ႕လမ္းမကုိ အၾကာႀကီးေမွ်ာ္ၾကည့္ေနလုိက္ အရက္ဖန္ခြက္ကုိ ေကာက္ေမာ့လုိက္ႏွင့္လုပ္ေနသည္။ ခင္သက္ေရခ်ဳိးၿပီး အိမ္ေပၚသုိ႔တက္လာကာ မ်က္ႏွာသုတ္အၿပီး ညိဳေမာင္အားထမင္းခူးေပးရန္ သတိရကာ ထမင္းႏွင့္ဟင္းတုိ႔ကုိ ပန္းကန္ႏွင့္ခူးခပ္ထည့္ယူလာၿပီး ညိဳေမာင္၏ေရွ႕တြင္ခ်ေပးလုိက္သည္။ ခင္သက္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အရက္ပုလင္းထဲတြင္လက္ႏွစ္လုံးေလာက္သာရွိ ေတာ့သည္။ ““ညိဳေမာင္…..ထမင္းစားေတာ့..”” ““အင္း….”” ေျပာၿပီး ထမင္းပန္းကန္ကုိခ်ေပးကာ ခင္သက္လွည့္ထြက္မည္အလုပ္ အျပင္တြင္ေမွာင္စပ်ဳိးေနသည္ကုိသတိထားမိၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးကုိ ခင္သက္သြား၍ပိတ္လုိက္သည္။ သူမျပန္လွည့္ လာသည္အထိ္ ညိဳေမာင္ကထမင္းပန္းကန္ကုိမတုိ႔ေသး။ ““ညိဳေမာင္ ထမင္းလည္းစားအုန္း……ၿပီးတာေတြလည္းၿပီးသြားၿပီဘဲဟာ….တစ္ေယာက္မေကာင္း တစ္ေယာက္ေပါ့….ကုိယ့္က်န္းမာေရးလည္းဂရုစုိက္ဦး…..”” ခင္သက္ ညိဳေမာင္နားအေရာက္ရပ္၍ ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆုိလုိက္သည္။ ခင္သက္ေဖ်ာင္းဖ်လုိက္သည္ကပင္ ညိဳေမာင္ကုိဆြေပးသလုိျဖစ္သြားသည္လားမေျပာတတ္ေတာ့။ ““မၿပီးဘူး….ဘယ္ေတာ့မွမၿပီးဘူး….ငါ့ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးဘူးခင္သက္…”” ခင္သက္ကုိလွည့္ၾကည့္ၿပီး ညိဳေမာင္ကမူးသံႀကီးျဖင့္ေျပာသည္။ ေရွ႕မွပုလင္းကုိ ခင္သက္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေစာေစာက က်န္ေနသည့္အရက္လက္ႏွစ္လုံးကမရွိေတာ့။ ပုလင္းပင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ တုံးလုံးလဲေနၿပီ။ ““ဒါေတာ့…..ဒါေပါ့ဟာ….က်န္းမာေရးကုိ ဂရုစုိက္ဖုိ႔ေျပာတာပါ…”” ““ထြီ….ေယာက်ၤားခ်င္း ဘာမ်ားကြာလုိ႔လဲ ခင္သက္ရာ ငါလည္းေယာက်ၤားစစ္ပါပဲဟာ…”” အုိ…“ဟာ…..၀ုန္း…..အာ”” ““ဟဲ့…ညိဳ…..ေမာင္…..ညိဳေမာင္….အုိ….အုိ….”” ညိဳေမာင္က အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ၾကံဳး၍အထ ေဘးသုိ႔ယုိင္ဆင္းသြားေတာ့ ခင္သက္ကလွမ္းဆြဲ၍ထိန္းလုိက္သည္။ ညိဳေမာင္သူမဖက္ပါလာေပမယ့္ ခါးကပုဆုိးကကၽြတ္က်သြားသည္။
ခင္သက္က ျဗံဳးကနဲလွမ္းဆြဲ၍ ညိဳေမာင္ကခင္သက္ဘက္ကုိ မတ္၍ျပန္ပါလာေသာ္လည္း သူ႔ကုိယ္သူမဟန္ႏုိင္၍ ျပန္၍ယုိင္အသြား ညိဳေမာင္က ခင္သက္ကုိလွမ္း၍ဖက္လုိက္ေသာ္လဲ ညိဳေမာင္၏ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ ခင္သက္မထိန္းႏုိင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးဖက္လွ်က္သား…..ၾကမ္းျပင္ေပၚသုိ႔လဲၿပိဳ၍က်သြားေတာ့သည္။ ရင္လ်ားထားေသာ ခင္သက္၏ထဘီကေျပက် သြားၿပီး ေဖြးနစ္ေသာ နို႔ႏွစ္လုံးက၀င္းကနဲထြက္ေပၚ၍လာသည္။ စူးရွေသာမ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ညိဳေမာင္ကခင္သက္၏ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ စူးစူးရဲရဲစုိက္ၾကည့္ေနသည္။ ““ညိဳေမာင္…..ဖယ္…ဖယ္ေတာ့….ငါထေတာ့မယ္….”” ခင္သက္ ဘယ္လုိမွဒီအေနအထားႏွင့္မေနတတ္ေတာ့…. ႏို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ဟင္းလင္းႀကီးေပၚ၍ေနသည္။ ဒါကုိလည္း ညိဳေမာင္ကစုိက္ၾကည့္ေနသည္။ ဒါတင္လားမဟုတ္ေသး။ သူမ၏ကုိယ္တစ္ျခမ္းေပၚသုိ႔ ေမွာက္က်ေနေသာ ညိဳေမာင္၏ေပါင္ၾကားမွဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက ဘယ္အခ်ိန္ကထေနတာလဲမသိ သံေခ်ာင္းႀကီးအလား ခင္သက္၏ေပါင္ထိပ္ေဘးကုိ ေထာက္ထားမိသည္။ ေစာေစာက ကၽြတ္က်သြားၿပီျဖစ္၍ ညိဳေမာင္ခါးတြင္ပုဆုိးကရွိေတာ့တာမဟုတ္။ ကုိယ္လုံးျခင္းပိေနသျဖင့္ မာေက်ာလွေသာ လီးတန္ႀကီးကတဒိတ္ဒိတ္ေသြးတုိင္း ေနတာကုိ ခင္သက္သိေနရသည္။ ခင္သက္တစ္ကုိယ္လုံးထူပူလာသည္။ ခင္သက္ေျပာလုိက္တာကို ညိဳေမာင္ကဘာမွျပန္မေျပာ ခင္သက္၏မ်က္ႏွာကုိ ျဖတ္ကနဲလွမ္းၾကည့္လုိက္ၿပီး “ရႊတ္” ကနဲ လွမ္းနမ္းလုိက္သည္။ ““ဟင္….အုိ…”” တစ္ကုိယ္လုံးထူပူေနရသည့္အထဲတြင္ ခင္သက္တစ္ကုိယ္လုံးၾကက္သီးဖ်န္းကနဲထသြားသည္။ ““ဖယ္….ဖယ္ဟာ…အုိ….အုိ….အင္း…..အင္း…အ…အင္း..”” ခင္သက္၏ႏုိ႔ကုိညိဳေမာင္ အငမ္းမရစုိ႔လုိက္သည္။ စုိ႔တာမွ ကမူး႐ႈးထုိးကုိ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းစုိ႔ပစ္လုိက္သည္။ ခင္သက္ ညိဳေမာင္၏ေက်ာျပင္ကုိ လက္သီးဆုပ္ေလးျဖင့္ထုသည္။
ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္သာထုလုိက္ႏုိင္ၿပီး ခင္သက္ၿငိမ္က်သြားၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ ရင္ဘတ္ေလးႂကြ၍ ႂကြ၍တက္လာသည္။ ဟုတ္သည္ ဒီလုိအငမ္းမရၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းစုိ႔တာကုိ သူမခံ ရတာၾကာၿပီ။ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး ညိဳေမာင္စုိ႔သည္။ ေဖြးနစ္ေသာ ႏုိ႔အုံေလးမ်ားပင္ ပန္းႏုေရာင္သန္းလာသည္။ ခင္သက္မ်က္လုံးေလးေတြစင္းက်လာၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ ခႏၶာကုိယ္မွအားအင္မ်ားက တစ္စတစ္စရုတ္ေလ်ာ့၍လာသည္။ ခင္သက္၏အာရုံက ႏုိ႔စုိ႔ခံေနရေသာအေတြ႔မွသည္ ေပါင္ထိပ္တြင္ေထာက္၍ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးဆီသုိ႔ တစ္ခ်က္ခ်က္ ေရာက္၍သြားသည္။ သန္လုိက္တဲ့ဟာႀကီးဟု ေတြးမိလုိက္တုိင္း ႏုိ႔အုံတစ္ခုလုံးပါစပ္ထဲျပဳတ္၀င္သြားလုမတတ္ ရင္ဘတ္ေလးႂကြေပးရသည္အထိခံစားေနရေသာ အေတြ႔ဆီကုိအာရုံက ေရာက္သြားျပန္သည္။ ခင္သက္ဘာသားနဲ႔ထုထားတာမုိ႔လုိ႔လဲ…ခင္သက္ခႏၶာကုိယ္အတြင္းမွေသြးသားေတြဘေလာင္ဆူလာသည္။ ညိဳေမာင္ သူ႔ခႏၶာကုိယ္ႂကြၿပီးထလုိက္ကာ သူလႊတ္ေပးလုိက္ေသာ ႏုိ႔ေလး ေတြကုိအာသာမေျပပုံျဖင့္ၾကည့္သည္။ ခႏၶာကုိယ္ကုိႂကြၿပီး ညိဳေမာင္ထလုိက္ေတာ့ ညိဳေမာင္၏လီးတန္ႀကီးက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။ ခင္သက္အမိအရၾကည့္လုိက္ရင္း မ်က္ေတာင္ေလးေတြ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္လုိက္ကာ သူမ၏မ်က္လုံးေလးေတြကခ်က္ခ်င္းရီေ၀သြားသည္။ လီးႀကီးကဒစ္ၿပဲႀကီး ေစာင္းႀကီးကအသဲယားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေဖာင္း ထေနၿပီး တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ကာ လီးထိပ္တြင္အရည္ေလးေတြစုိ႔ေနတာကုိ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္လုိက္ရသည္။ ခင္သက္ရင္ထဲတြင္မြန္းၾကပ္၍လာသည္။ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ခင္သက္၏တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ညိဳေမာင္ေျခဆုံးေခါင္းဖ်ားၾကည့္သည္။ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အသက္ႏွင့္ တစ္သားမွမက် ေသးေသာ ခင္သက္၏ကုိယ္လုံးေလးက ဖြ႔ံထြားက်စ္လစ္ကာ စြဲမက္စရာေကာင္းလွသည္။ မူလရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကခါးနားအထိေျပက်ေနၿပီး ထဘီေအာက္နားစေလးကလည္း ဒူးဆစ္တစ္ဖက္ေပၚ တစ္ဖက္ဖုံးျဖင့္အသားေလးေတြက၀င္း၍ေနသည္။
ခင္သက္တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ညိဳေမာင္က တစ္ခ်က္မွ်ၾကည့္လုိက္ၿပီးမွ ထဘီေအာက္နားစေလးကုိ အေပၚသုိ႔လွန္ တင္လုိက္သည္။ ““အုိ….ဟဲ့…ညိဳေမာင္….မလုပ္နဲ႔ေလ….မေတာ္ပါဘူး….”” အတြင္းအဂၤါကုိေလစိမ္းတုိး၍ ေအးကနဲျဖစ္အသြားသတိ၀င္လာေသာ ခင္သက္ကတစ္ဆုိ႔ဆုိ႔အသံေလးျဖင့္တားရွာသည္။ လူကေတာ့ ေနရာမွမေရြ႕။ ညိဳေမာင္ ခင္သက္ကုိဂရုမစုိက္ လွစ္ဟေပၚေပါက္လာေသာ ခင္သက္၏အတြင္းအဂၤါကုိၾကည့္သည္။ ခင္သက္အေမႊးသန္သည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္လတစ္ခါရိတ္ေပးရသည္။ အခုရိတ္ၿပီးတာ ႏွစ္ရက္ဘဲရွိေသးေတာ့ အေမႊးငုတ္တုိေလးေတြကစိမ္းျမျမေလးထြက္၍ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ ခမ္းသားႏွစ္ခုက ဘာလုိ႔ေဖာင္းစုိ၍ထႂကြေနသည္မသိ ေဖာင္းတင္း၍ထေနသည္။ ညိဳေမာင္ သူမအေပၚသုိ႔ခြ၍အတက္ ခင္သက္မ်က္လုံးမွိတ္ခ်လုိက္သည္။ ေမာင္မင္းႀကီးသားညိဳေမာင္က လူေပၚကုိခြတက္ၿပီးကာမွ ေစာက္ပတ္ကုိလက္ဖ၀ါးလွန္၍ကုိင္ၾကည့္လုိက္သည္။ ခင္သက္တစ္ခ်က္တြန္႔သြားသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာကုိင္ၿပီးပြတ္လုိက္ေတာ့ပါလား….ထုိသုိ႔မဟုတ္ စမ္းၾကည့္ကုိင္တြယ္ရုံမွ်သာ တစ္ခ်က္ကုိင္လုိက္ၿပီး သူ႔လီးကုိအရင္းမွကုိင္ကာေတ့လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့တစ္ဆက္တည္းေဆာင့္သြင္းလုိက္သည္။ ““ႁပြတ္…ဖြတ္…ဟင္း…”” အထဲမွာကအရည္ေတြျပည့္လွ်ံေနသည္။ တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ လီးကတစ္ဆုံး၀င္သြားသည္။ ခင္သက္ဟင္းကနဲသက္ျပင္းခ်ကာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္တစ္ထြာေလာက္ကြာေအာင္သာႂကြထား ေသာ သူမ၏ဒူးႏွစ္ဖက္ကုိဆြဲေထာင္ပစ္လုိက္သည္။ ညိဳေမာင္ ခင္သက္၏မ်က္ႏွာေလးကုိလွမ္း၍နမ္းရင္း သူမေပၚသုိ႔ေမွာက္၍ခ်ကာ ဖင္ႀကီးႂကြႂကြၿပီးေဆာင့္သည္။ ““ႁပြတ္…ဖြတ္….ဖြတ္…ဟင့္…ဟင့္…ဟင္း…”” လူပ်ဳိလုိ႔မေျပာရ ညိဳေမာင္၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အရုိင္းဆန္လွသည္။ ခင္သက္က အရုိင္းသက္သက္မဟုတ္ပါ။ ေဆာင့္ခ်င္သလုိေဆာင့္၍ေနေသာ ညိဳေမာင္၏လီးတန္ႀကီးကုိ သူမလုိ သလုိ ဖင္ကုိညာလိမ့္လုိက္ ဘယ္လိမ့္လုိက္ႂကြ၍ ေကာ့ေပးလုိက္သျဖင့္ သူမလုိသလုိလွည့္ေျပာင္းကာ အလုိးခံသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သတိရလွ်င္လည္း ညိဳေမာင္အရသာေတြ႔ေစ ရန္ သဲႀကီးမဲႀကီးေဆာင့္၀င္ေနေသာ ညိဳေမာင္၏လီးတန္ႀကီးကုိ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ညွစ္၍ေပးသည္။ ဆြဲ၍ေပးသည္။ ““ႁပြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္….ဖြတ္…..ဖြတ္…ဟင့္…ဟင့္…ဟင္း…”” ညိဳေမာင္က တရႈးရႈးအသက္ရႈသံႀကီးႏွင့္ အားရပါးရေဆာင့္ေနသလုိ ခင္သက္ခမ်ာမွာလည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရင္းက ပါးစပ္ေလးဟဟၿပီး ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အသက္ရႈ၍ ရႈံ႕၍သြား သည္။ ““ႁပြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္….ဖြတ္…..ဖြတ္…အင္း…ဟင္း…အ….အ…..အင္း…ညိဳ…ညိဳေမာင္….ဟင္း…..ဟင္း”” ခင္သက္ဘယ္လုိမွစိတ္တင္းထား၍မရ၊ ညိဳေမာင္ကုိယ္ႀကီးကုိျပန္၍ဖက္ထားလုိက္မိသည္။
ကာမအရသာက ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ကုိယ္ႏွစ္ခုစလုံးမွာဆူေ၀၍တက္လာသည္။ ညိဳေမာင္ ကုန္းထ၍ ခင္သက္၏ႏုိ႔ကုိဆြဲစုိ႔ရင္း ဆက္ေဆာင့္သည္။ ဒီေတာ့ခင္သက္က ညိဳေမာင္၏လည္ပင္းကုိ သုိ္င္း၍ဖက္သည္။ ညိဳေမာင္၏စိတ္ထဲအာရုံထဲတြင္ ေလးငယ္ဆုိတာမရွိေတာ့သလုိ ခင္သက္၏အာရုံထဲတြင္လည္း ျမင့္ေ၀ဆုိတာမရွိေတာ့ေပ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရာအားလုံးကုိေမ့၍ ကာမအရသာတြင္နစ္မြန္းေနၾကသည္။ ““ဖြတ္…..ျပတ္…ျပတ္…ပလြတ္….အဟင္း….အင္း….ဟင္းဟင္း….”” ညိဳေမာင္က ဒလစပ္ေဆာင့္လာသလုိေအာက္မွ ခင္သက္ကလည္း ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ အားယူကာ ညိဳေမာင္၏ေဆာင့္ခ်က္အတုိင္းဖင္ႀကီးကုိေကာ့၍ေကာ့၍ျပန္ေဆာင့္သည္။ ““ပလြတ္…..ဖြတ္….ျဗစ္….ညိဳ….ေမာင္….အား….ထြက္….ထြက္….ၿပီ…အား….အား…”” ခင္သက္တစ္ေယာက္အတင္းေကာ့၍ လီးႀကီးကုိဆြဲညွစ္ကာၿပီးသြားခုိက္ ညိဳေမာင္မွာလည္း မေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘဲပန္းထုတ္လုိက္ပါေလေတာ့သည္။ ခင္ေမာင္ေထြးႏွင့္ေလးငယ္တုိ႔၏ မဂၤလာေဆာင္ကၿပီးသြားၿပီ။ ေလးငယ္ႏွင့္ေထြးႏြယ္တုိ႔၏ ဖခင္မွာလည္းတာ၀န္က်ရာ ေရယာဥ္သုိ႔ျပန္ရသျဖင့္ မိခင္ျဖစ္သူပါျပန္၍လုိက္ပါသြားသည္။ အိမ္မွာကေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့သည္။ ေလးငယ္မွာ ေယာင္ေနာက္ဆံထံုးပါဆုိေသာစကားအတုိင္း ခင္ေမာင္ေထြးတုိ႔အိမ္တြင္ပင္ေနသည္။ ဒီေတာ့ အိမ္မွာေထြးႏြယ္ တစ္ေယာက္ထဲသာက်န္ခဲ့သည္။ ေထြးႏြယ္အတြက္ ညမႈညတာအေဖာ္ရေစရန္ ေဆြမ်ဳိးနီးစပ္ေတာ္သူ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ကုိေခၚထားသည္။ ထုိအေဒၚႀကီးက ညမိုးခ်ဳပ္သည္ႏွင့္ အိပ္ေတာ့သည္။ ေစာေစာမအိပ္တတ္သူ ေထြးႏြယ္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ေခ်ာင္လည္ေခ်ာင္ပတ္ႏွင့္က်န္ခဲ့သည္။ ေထြးႏြယ္အရင္ညေတြတုံးကေတာ့ တီဗြီထုိင္ၾကည့္ၿပီး တီဗြီသိမ္းမွအိပ္ သည္။ ဒီညေတာ့ ေထြးႏြယ္မွာတီဗြီၾကည့္ခ်င္စိတ္မရွိသျဖင့္ တီဗြီကုိပိတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲသုိ႔၀င္ခဲ့သည္။ ေႏြရာသီညမုိ႔ အုိက္စပ္စပ္ရိွသည္ႏွင့္ ေထြးႏြယ္ကုိယ္ေပၚမွ ေဘာ္လီအက်ႌကုိခြာပစ္ လုိက္ၿပီး ထမီကုိရင္လ်ားလုိက္သည္။
ၿပီးမွေထြးႏြယ္မွာ ရင္လ်ားထားေသာထမီကုိျပန္၍ျဖည္လုိက္ၿပီး ထမီကုိခါးသုိ႔ပတ္၍၀တ္လုိက္သည္။ ထုိအခါ ဆူၿဖိဳးေသာေထြးႏြယ္က သူမ၏ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိငုံ႔၍ၾကည့္ၿပီး ရည္းစားျဖစ္သူ ခင္ေမာင္ေထြးကုိသတိရလုိက္သည္။ တစ္ခ်ိန္က ခင္ေမာင္ေထြးမွတ္မွတ္ရရကုိင္၍ အငမ္းမရစုိ႔ခဲ့ေသာ ႏုိ႔ေလးႏွစ္လုံး အခုေတာ့သခင္မဲ့ေနၿပီ။ ကုိင္မည့္ စုိ႔မည့္သူမရွိ။ အေဖာ္မဲ့လွ်က္ အထီးက်န္ခဲ့ရၿပီ။ ေထြးႏြယ္ သူမ၏ႏုိ႔သီးေခါင္းႏွစ္ခုအား သူမဘာသာဖ်စ္ညွစ္ၾကည့္လုိက္ၿပီးမွ ေပါင္ေလးကုိကြ၍အဖုတ္ေလးကုိ သူမလက္ေလးျဖင့္ထမီေပၚမွပင္အုပ္၍ ကုိင္ၾကည့္လုိက္ ျပန္သည္။ တစ္ခ်ိန္က သူမ၏ရည္းစား ခင္ေမာင္ေထြးအားရပါးရလုိးခဲ့ေသာ အဖုတ္ေလးခုေတာ့ လုပ္မည့္သူမရွိ အေဖာ္မဲ့ သခင္မဲ့လွ်က္ရွိသည္။ ေထြးႏြယ္ သူမ၏အဖုတ္ေလးကုိ ထဘီေပၚမွပင္လက္ဖ၀ါးျဖင့္အုပ္၍ကုိင္ကာ ဖ်စ္ညွစ္ဆုပ္နယ္လုိက္ၿပီးခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ပြတ္ပစ္လုိက္သည္။ ရည္းစားျဖစ္သူ ခင္ေမာင္ေထြးကုိ သတိရျခင္းႏွင့္အတူ ခႏၶာကုိယ္ရွိကာမခလုတ္မ်ားကုိ ကုိ္င္မိပြတ္မိလုပ္မိလုိက္ေတာ့ ေထြးႏြယ္၏ေသြးသားေတြက လႈပ္ရွား၍လာသည္။ “ဟင္” ကနဲ ေထြးႏြယ္ သက္ျပင္းခ်ကာ ခါးတြင္ပတ္ထားေသာ ထဘီေလးကုိျဖည္ကာဆြဲတင္လုိက္ၿပီးျပန္၍ ရင္လ်ားလုိက္သည္။ ““ေဖ်ာက္…..ခၽြတ္….ခၽြတ္…”” ““ဟင္”” ေထြးႏြယ္ရင္ထဲထိတ္ကာ မ်က္လုံးေလးမ်ား၀ုိင္းသြားသည္။ ေထြးႏြယ္၏အိပ္ခန္းအျပင္ဖက္ျခံထဲမွသစ္ကုိင္းေျခာက္ကုိ လူနင္းသည့္အသံမွန္း ေထြးႏြယ္ေကာင္းေကာင္းသိလုိက္သည္။ အသာေလးေျခေဖာ့နင္းကာ ေထြးႏြယ္အိမ္နံရံေဘးသို႔ကပ္လုိက္ၿပီး ပ်ဥ္ျပားအကြဲေၾကာင္းမွ အျပင္သုိ႔ၾကည့္လုိက္သည္။ ““ဟင္….ေက်ာ္ေက်ာ္ပါလား…”” ေထြးႏြယ္တုိ႔အိမ္၏ေနာက္ေဖးအိမ္မွ အသက္(၁၈) (၁၉)သာရွိေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆုိတဲ့ေကာင္ေလး အိမ္ေဘးတြင္ငုတ္တုတ္ေလးထုိင္၍ေနသည္။ ညေနက ေထြးႏြယ္အိမ္ေဘးတြင္ ေရခ်ဳိးေနစဥ္က ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကုိျခံဳအကြယ္မွထုိင္၍ေခ်ာင္းေနတာကုိ ေထြးႏြယ္သတိထားလုိက္မိသည္။ အခုလည္းေက်ာ္ေက်ာ္က သူမကုိလာၿပီးေခ်ာင္းတာျဖစ္မည္။ ေထြးႏြယ္စိတ္ကူးတစ္မ်ဳိးရသြားသည္။ ““ဟာ….အုိက္လုိက္တာ…”” ““ဂ်ေလာက္…..ဂ်ေလာက္…”” ေထြးႏြယ္ ျပဴတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ပစ္လုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္မွာပင္ရပ္၍ ရင္လ်ားထားေသာထဘီကုိျဖည္လုိက္ၿပီး ေစာေစာကလုိပင္ သူမ၏ႏုိ႔အုံႏွစ္လုံးကုိထုတ္၍ ငုံ႔ၾကည့္ သည္။ ေစာေစာကထက္ နဲနဲပုိၾကာသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေထြးႏြယ္ျပဴတင္းေပါက္ကုိျပန္၍ မပိတ္ဘဲကုတင္ေပၚတက္၍လွဲကာ ျပဴတင္းေပါက္ဘက္ကုိ ေက်ာေပး၍ တစ္ေစာင္းေလးလွဲ၍ အသာမ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာအသက္ကုိ မွန္မွန္ရႈရင္း ၿငိမ္ေနလုိက္သည္။
ဆယ့္ငါးမိနစ္၊ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ အိမ္ကတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲျဖစ္သြားသည္။ သိသာရုံေလးသာ ေထြးႏြယ္ကမ်က္လုံးမွိတ္၍ ၿငိမ္ကာသတိထားေနသျဖင့္သိလုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေထြးႏြယ္တုိ႔အိမ္၏ျပဴတင္းေပါက္ေအာက္ဖက္ေဘာင္က ေျမျပင္မွေလးေပခန္႔သာျမင့္သည္။ သံဇကာေတြ သစ္သားတန္းေတြကာထား ျခင္းမရွိသျဖင့္ ျပဴတင္းေပါက္ေဘာင္ကုိ ခုိ၍ဆြဲတက္ပါက အသာေလးတက္လုိ႔ရေပၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆုိေသာေကာင္ေလး အခန္းထဲသုိ႔ေရာက္ၿပီဆုိသည္ကုိ ေထြးႏြယ္သိလုိက္ၿပီ…။ မၾကာလုိက္ ျပဴတင္းေပါက္ဖက္ကုိ ေက်ာေပး၍ေစာင္းအိပ္ေနေသာ ေထြးႏြယ္၏တင္သားႀကီးေနာက္ဖက္သုိ႔ ေအးစက္ေသာအရာေလးတစ္ခုက လာ၍ထိသည္။ ေကာင္ေလးေၾကာက္ေန ထင္သည္။ လက္ဖ်ားေလးေတြေအးေနသည္ဟု ေထြးႏြယ္အသက္မွန္မွန္ရႈကာမ်က္လုံးမွိတ္၍ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္းေတြးမိလုိက္သည္။ ေထြးႏြယ္ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ဆုိေသာေကာင္ေလးပုိ၍ရဲလာပုံရသည္။ ေထြးႏြယ္၏တင္သားႀကီးေတြကုိ သူ႔လက္ေလးျဖင့္မထိတထိေလးပြတ္ၾကည့္သည္။ လက္ဖ၀ါးေလးျဖင့္ အိအိေဖာင္းေဖာင္းတင္သား ႀကီးေတြကုိ အသာေလးဖိဖိၾကည့္သည္။ စိတ္ထဲမွာမရုိးမရြျဖစ္လာေပမယ့္ ေထြးႏြယ္မလႈပ္ရဲ အသာေလးဆက္ၿပီးၿငိမ္ေနသည္။ ဒီေတာ…ေက်ာ္ေက်ာ္ပုိ၍ရဲလာသည္။ ေထြးႏြယ္၏တင္ သားႀကီးေတြကုိ သိသိသာသာႀကီးကုိင္တြယ္ကာ ဆုပ္နယ္လာသည္။ ေထြးႏြယ္ဆက္ၿပီး ၿငိမ္ေနလုိ႔မျဖစ္ေတာ့။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္းသိသြားရင္ ေကာင္ေလးထြက္ေျပးသြားလိမ့္ မည္။ ေထြးႏြယ္မ်က္လုံးကုိ ျဖတ္ကနဲဖြင့္ကာ လက္တစ္ဖက္က ေက်ာ္ေက်ာ္၏လက္ကုိလွမ္းဆြဲလုိက္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ရင္လ်ားထားေသာ ထမီကုိရင္ဘတ္မွဆြဲခၽြတ္လုိက္ကာ တစ္ပါတည္း ပက္လက္လွန္လုိက္သည္။ ““မမေထြး….ကၽြန္ေနာ္…..ဟုိ…..ဟုိ….”” ေက်ာ္ေက်ာ္က ေၾကာက္အားလန္႔အားေျပာေနေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ေထြးႏြယ္၏ႏုိ႔ေတြကိုစူးစူး၀ါး၀ါးၾကည့္ေနသည္။ ေကာင္ေလးလက္ကုိကုိင္ထားေသာ ေထြးႏြယ္၏လက္ကမ လႊတ္…..က်န္လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ပါးစပ္ကုိလွမ္းပိတ္လုိက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့စကားသံရပ္သြားၿပီး ေထြးႏြယ္၏မ်က္ႏွာကုိလွမ္းၾကည့္သည္။ ရီေ၀ေသာမ်က္လုံးအစုံျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ေနေသာ ေထြးႏြယ္၏မ်က္ႏွာေလးက သူ႔ကုိျပံဳးျပလုိက္တာကိုေတြ႔လုိက္ရသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ေထြးႏြယ္ကေက်ာ္ေက်ာ္၏ လက္တစ္ဖက္ကုိပါ လွမ္းကုိင္ကာ သူမဖက္ကုိဆြဲယူလုိက္ေတာ့ ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲဆင္းခ်င္ေနသည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာသူမအေပၚသုိ႔ေမွာက္လွ်က္သားက်လာၿပီး ခ်က္ျခင္းပင္ကုတင္ ေဘးတြင္ရွိေနေသးသည့္ သူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိပါ ကုတင္ေပၚဆြဲတင္လုိက္ၿပီး ေထြးႏြယ္ကုိအငမ္းမရဖက္ကာ ေထြးႏြယ္၏ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကုိ ဒလစပ္နမ္းလုိက္ရာမွ သူမ၏ရင္ ဘတ္ေပၚသုိ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္၏မ်က္ႏွာကေမွာက္က်သြားသည္။
ကေလးတစ္ေယာက္ႏုိ႔စုိ႔သလုိ ေထြးႏြယ္၏ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြကုိ ေက်ာ္ေက်ာ္က တႁပြတ္ႁပြတ္စုိ႔သည္။ ေထြးႏြယ္ သူ႔ေက်ာျပင္ကုိ သုိင္းဖက္လုိက္ၿပီး ရင္ဘတ္ေလးကိုႂကြကာႂကြကာ ျဖင့္ ႏုိ႔အစုံကုိ ေက်ာ္ေက်ာ္၏မ်က္ႏွာသုိ႔ ကပ္ကပ္ေပးသည္။ ေဘးကေန သူမေပၚေမွာက္ထားသည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ကုိယ္ႏွင့္ပိေနေသာ ေထြးႏြယ္၏လက္တစ္ဖက္က တရြရြလႈပ္ရွား၍လာ သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ေပါင္ၾကားကုိစမ္း၍ပင့္ကုိင္သည္။ ““ဟယ္…အယ္..နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး…လူကသာငယ္တာ….ပစၥည္းႀကီးက ခင္ေမာင္ေထြးေလာက္ကုိရွိသည္…”” ေက်ာ္ေက်ာ္ကေတာ့ ႏုိ႔စုိ႔တာမ၀ႏုိင္ေသး။ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး ဘယ္ျပန္ညာျပန္စုိ႔ေနသည္။ ေထြးႏြယ္၏လက္က သူ႔ပုဆုိးခါးပုံစကုိ အသာစမ္းၿပီးျဖဳတ္လုိက္ရာက ပုဆုိးၾကား သုိ႔တုိး၍၀င္သြားကာ လီးတန္ႀကီးကုိမိမိရရဆုပ္ကုိင္လုိက္သည္။ ပူေႏြးမာေက်ာလွေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးအေတြ႔က ေထြးႏြယ္စအုိေလးကုိ ရႈံ႕သြင္းမိသည္အထိပင္ျဖစ္သြားရသည္။ ေထြးႏြယ္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကုိ အသာေလးပြတ္ေပးကာ ဖြဖြေလးကုိင္၍ဂြင္းတုိက္ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ဥႀကီးေတြကုိလည္းစမ္းၿပီး ဖြဖြေလးဆုပ္နယ္ေပးသည္။ ေကာင္ေလးက လည္းအလာႀကီး ေထြးႏြယ္၏ႏုိ႔ေတြကုိမျပတ္တမ္းစုိ႔ေနရင္း သူ႔လက္တစ္ဖက္က ေထြးႏြယ္၏ေပါင္ၾကားကုိစမ္းလုိက္သည္။ ေထြးႏြယ္ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိၿဖဲေပးလုိက္သည္။ ေထြးႏြယ္၏ေစာက္ ေမႊးေလးေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္လုိက္ အသာေလးဆြဲလုိက္ျဖင့္လုပ္ေနသည္။ ေထြးႏြယ္အသဲယားလာၿပီး သူမလက္ထဲမွေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးႀကီးကုိ ခပ္သြက္သြက္ေလးဂြင္းတုိက္ေပးလုိက္ သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လက္က ေထြးႏြယ္၏ေစာက္ဖုတ္ကုိရြရြေလးပြတ္ျပန္သည္။ ““အုိ…..အဟင့္…ဟင့္…”” ေထြးႏြယ္ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္သြားသည္။ ဟုတ္တယ္ေလ……။ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္ကုိမပြတ္တတ္ပြတ္တတ္ႏွင့္ လက္ဖ၀ါးနဲ႔ဖိၿပီး ပြတ္လုိက္ေတာ့ သူ႔လက္ဖ၀ါးက ျပဴးထြက္ေနေသာေစာက္ေစ့ေလးကုိပြတ္လွည့္လုိက္သလုိျဖစ္သြားသည္။ ေထြးႏြယ္ၿငီးသံေလးထြက္ကာ အသားေလးတုန္သြားတာကုိျမင္လုိက္ရၿပီး သူပြတ္တာဟုတ္ၿပီလုိ႔ သတ္မွတ္ကာ ထုိအတုိင္းထပ္၍ပြတ္ျပန္သည္။ ““အုိ….အုိ….ဟင့္…အုိ…”” ““ေက်ာ္….ေက်ာ္…ဘယ္နဲ႔လုပ္ေနတာလဲ….မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူ…ထေတာ့….”” ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းမေနႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေထြးႏြယ္လက္ထဲက သူ၏လီးႀကီးက အဆမတန္ႀကီးကာ တေငါက္ေငါက္ျဖစ္ေနၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ထထို္င္လုိက္ၿပီး သူ႔ပုဆုိးကုိေခါင္းမွေနေက်ာ္၍ ခၽြတ္လုိက္ကာ သူ႔ကုိယ္ကုိေထြးႏြယ္၏ေျခရင္းဖက္သုိ႔အေရႊ႕ ေထြးႏြယ္ကေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိဆြဲ၍ေထာင္ကာကားလုိက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ကုိသူမ၀မ္းဗုိ္က္ေပၚသုိ႔ ေရာက္ေအာင္ေကြးတင္ပစ္ လုိက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကည့္ေနတုန္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားအထူအပါးႀကီးႏွစ္ခုက ပထမေတာ့တက္လာၿပီးေနာက္ ေစာက္ေစ့ေအာက္ဖက္အကြဲေၾကာင္းေနရာေလးေဘးႏွစ္ဖက္ သုိ႔ဆြဲတင္လုိက္သလုိၿပဲသြားသည္။ တြင္းေပါက္ေလးေတာ့ ေပၚမလာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေနရာေလးကုိ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးေတ့လုိက္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ဖိသြင္းလုိက္သည္။ ““ျဗစ္….ျပြတ္…ျပြတ္…အုိး….အုိ….အား….အား…”” ဖိသြင္းလုိက္ေသာလီးကုိ ေက်ာ္ေက်ာ္ကအရွိန္မထိမ္းႏုိင္ လီးကတစ္ခါတည္းအဆုံး၀င္သြားသည္။ ေထြးႏြယ္၏ေက်ာေလးေကာ့တက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕ကာသြား၏။ လန္႔ၿပီးျဗံဳးက နဲတစ္ဆုံး၀င္သြားေသာ လီးကုိညွစ္လုိက္မိေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္တန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီးအတင္းနင္းေဆာင့္ေတာ့သည္။ ““ျပြတ္….ဖြတ္….ဖြတ္…ပလြတ္….ျဗစ္….ျပြတ္….”” ““အင္း….ဟင္း…..အုိး…အုိး….အဟင္း….”” မထူးေတာ့ၿပီ သူေဆာင့္ခ်င္သလုိသာေဆာင့္ေစေတာ့ ေထြးႏြယ္ကေအာက္ကေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး သူမစိတ္ေတြကုိလႊတ္ထားေပးလုိက္သည္။
သူမ၏ကုိယ္ေဘးတြင္ ေထာက္ထားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လက္တစ္ဖက္ကုိဆြဲယူၿပီး ႏုိ႔ေပၚတင္ေပးလုိက္သည္။ သေဘာေပါက္သြားေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္ကႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိစုံကုိင္၍ ဆက္ေဆာင့္သည္။““ႁပြတ္…..ပလြတ္…ဖြတ္…..ဖြတ္…အုိး….အုိး….အ….အ…..ေက်ာ္…..အီး…ဟင္း….”” ေထြးႏြယ္ေခါင္းေလးႂကြတက္လာၿပီး တစ္ကုိယ္လုံးေတာင့္သြားခုိက္ ေက်ာ္ေက်ာ္၏လီးထိပ္မွလည္း သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ကာ ႏွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလသည္။
