ဇာခြည်နဲ့ ဦးခင်ညိုက အသက်ကွာသည် ။ ဇာခြည် အသက်၂၅ အရွယ်မှာ မိဘတွေက အသက်၆၀ အရွယ် မုဆိုးဖို ဦးခင်ညိုနဲ့ နေရာချထားပေးသည် ။ အခု ဇာခြည်က အသက်၄၀ ဖြစ်လာတဲ့အချိန် ဦးခင်ညိုက အသက်ရ၅နှစ် ဖြစ်နေပြီ ။ ဦးခင်ညိုသည် အသက် ရဝအရွယ်လောက်က စပြီး လိင်ကိစ္စ မှာ အားနည်းလာသည် ။ ဇာခြည်သည် ဒီကိစ္စမှာ အားမရခဲ့ဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခု အသက်ရ၅နှစ် အရွယ်ကို ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ဦးခင်ညိုသည် ကျန်းမာရေး ချို့တဲ့လာသလို လုံးလုံး ပန်းသေသွားပြီ ။ အရင်ကမှ တခါတလေ ဇာခြည့်ကို ဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးသေးသည် ။ အခုတော့ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး နေနေရတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်နေပြီ ။ ဇာခြည့်ကို လိင် ဆက်ဆံဖို့ နေနေသာသာ ရုတ်တရက် ထထိုင်ဖို့တောင် မလွယ်ကူတော့ ။
တခါတရံ ဇာခြည်က ကာမ ဆန္ဒစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာတတ်ပြီး ဦးခင်ညိုကို စိတ်ပြန်ထနိုင်မလား ဆိုပြီး ဆွပေး ပေမယ့် ဦးခင်ညိုကတော့ လုံးဝကို မထနိုင်တော့ပါဘူး ။ဇာခြည်လည်း ဆန္ဒမပြည့်လို့ ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလားတဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်နေရပြီ ။ လိင်ဆက်ဆံမှု မရကြလို့ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေရသည် ။ မပြည့်ဝတဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ပြီး နေရသည် ။ ကိုယ့်လင် အပေါ်မှာ သစ္စာမမဲ့ချင်တာကြောင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို တောင့်တ လိုလားတဲ့ စိတ်တွေကို အတင်း အောင့်အည်းထားခဲ့ကြသည် ။
ဇာခြည်သည် လင်အိုကြီးနဲ့ ဘာမှ အလုပ်မဖြစ်တာကြောင့် တဏှာစိတ်တွေ တအား ထကြွနေသည် ။ ကိုယ့်ဖါသာ လက်နဲ့ ပွတ်သပ် အာသာဖြေရုံလောက်နဲ့ တင်းတိမ်မှု မရရှိနိုင်လို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုလားနေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒကို ဘယ်လို ဖြေဖျောက်ရမလဲ စဉ်းစားတော့သည် ။ ဒီအချိန်မှာ ဦးခင်ညိုကို ကြည့်ပေးနေတဲ့ ဆရာဝန် ဒေါက်တာစိုးနောင် နဲ့ ဇာခြည်တို့ တွေ့ကြတော့တာဘဲ ။ ဒေါက်တာစိုးနောင်သည် မိန်းမနဲ့ ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့လူပါ ။ သို့ပေမယ့် မိန်းမ ဝါသနာအိုး တယောက်မို့ သူ့လူနာ ဦးခင်ညိုဟာ ပန်းမလာတော့တဲ့ ရောဂါသည်ကြီး တယောက်ဆိုတာလည်း သူက အသိဆုံးလူ ဖြစ်တော့ ဇာခြည်တယောက် လိင်ဆက်ဆံတာ မရလို့ ဘယ်လို ဆာလောင်နေမယ် ဆိုတာကို သိသူ ပီပီ ဇာခြည်ကို လူနာ လာကြည့်တိုင်း မထိတထိနဲ့ ဖန်တော့တာဘဲ ။
ဒေါက်တာစိုးနောင်သည် ရုပ်ဖြောင့်သည် ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ယောက်ျား ပီသသည် ။ ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့ ကြည့်ကောင်းသည် ။ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတဲ့ မိန်းမအပေါ် ရိုးအီ စိတ်ပျက်ပြီး အသစ်အဆန်း စားသုံးလိုတဲ့စိတ်တွေနဲ့ စော်အမိုက်စား မြင်ရင် လိုက်ဖန်တတ်တဲ့ ဒေါက်တာစိုးနောင်သည် ဦးခင်ညိုကို ဆေးကုသွား တိုင်း ခါးသေးသေး တင်ကားကားလုံးလုံးနဲ့ ဇာခြည်ကို မျက်စိကျသွားခဲ့သည် ။ ဦးခင်ညိုရဲ့ အလစ်မှာ ဇာခြည်ဟာ အင်မတန် လှသည် ချောသည် တောင့်သည် ဆိုပြီး တနေ့ကို စကားတလုံးစ နှစ်လုံးစ သွင်း ပြီး သူစိတ်ဝင်စားနေတယ် ဆိုတာကို အသိပေးသည် ။
ဇာခြည်ကလည်း ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ယောက်ျားကို လိုချင်နေတဲ့မိန်းမ ။ ဆာနေတဲ့ မိန်းမ ။သက်ထွေးအောင် အပါအဝင် ယောက်ျား အများစုက သူမအလှအပတွေကို တပ်မက် လိုလားနေကြတာကိုလည်း သဘောပေါက်သည် ။ သိသည် ။ တယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ပစ်လိုက်မည် လို့လည်း မှန်းဆနေသည် ။ သက်ထွေးအောင်ကတော့ ရန်ကုန်မှာမို့ ပြင်ဦးလွင်က သူမနဲ့ အနေဝေးနေသည် ။ ဦးခင်ညိုကို နေ့နဲ့ည ကြည့်ပေးဖို့ လူနာစောင့်တယောက် သူတို့ငှားကြဖို့ ရှာဖွေကြတော့ ဦးခင်ညို ဟိုအရင် တပ်ထဲတုံးက တပည့်ဖြစ်ခဲ့ဘူးတဲ့စစ်သားဟောင်း ကိုမာဒင်ကို သွက်လက်ချက်ချာပြီး မွန်မွန်ရည်ရည် ရှိလို့ ဦးခင်ညိုက ခေါ်ခန့်လိုက်သည် ။
ကိုမာဒင်သည် အသက်၅၀ခန့် သန်တုံးမြန်တုံး ဗလကောင်းကောင်းနဲ့ လူ ဖြစ်သည် ။ ဇာခြည်လည်း ကိုမာဒင်နဲ့တအိမ်ထဲ အတူတူ နေရတာကို စိတ်တွေ လှုပ်ရှားမိတာ အရမ်းဘဲ ။ ဒါပေမယ့် ကိုမာဒင်က သူ့ကို အရင်က တပ်မှူးရဲ့ ဇနီး ဆိုပြီး အရမ်းလေးစားရိုသေသည် ။ မျက်လုံးနဲ့တောင် စေ့စေ့မကြည့် ။ ဇာခြည်က အထာခင်းချင်တာတောင် သူက သဘောမပေါက်တဲ့ပုံ ဖြစ်နေသည် ။ ကိုမာဒင်ကို ဖန်လို့ မရနိုင်တော့ သူမကို လာဖန်ချင်နေတဲ့ ဒေါက်တာစိုးနောင်ကိုဘဲ သားကောင်အဖြစ် ဇာခြည် ရွေးလိုက်ရတော့သည် ။ ဒေါက်တာစိုးနောင် ကလည်း ဇာခြည့်ကို လေ့လာနေတာပါ ။
ဇာခြည် မီးစိမ်းပြရင် ခုန်ဝင်လာမယ့်လူ ။ ဇာခြည်ကလည်း တအား လိုချင်နေတော့ တရက်မှာ ဦးခင်ညိုအတွက် လိုအပ်နေတဲ့ဆေးကို နောက်တနေ့ အထိ မစောင့်တော့ဘဲ ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ ဆေးခန်းမှာ သူလာယူမည်လို့ ဒေါက်တာစိုးနောင်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။ ဒေါက်တာစိုးနောင်ကလည်း ဇာခြည် သူ့ဆေးခန်းကို လာမည် ဆိုတာကို ဝမ်းသာစွာနဲ့ လက်ခံလိုက်သည် ။ နပ်စ်ကို ခပ်စောစော ပြန်လွတ်လိုက်သည် ။ အမှန်မှာ အမျိုးသမီး လူနာကို နပ်စ်နဲ့အတူ စမ်းသပ် စစ်ဆေးရတာ ထုံးစံ ဖြစ်ပေမယ့် ဇာခြည်ကိုတော့ ဒီည အပီ ဖြုတ်မှာမို့ နပ်စ်ကို မရှိစေချင်တော့ဘူး ။
ဆေးခန်းပိတ်ခါနီး အချိန်မှာ ဇာခြည့်ကို လာခိုင်းလိုက်သည် ။ ဇာခြည် လည်း ဆေးခန်းကို ရောက်ရော သူက ဆေးခန်းပိတ်ပြီ ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်လေးကို ဆေးခန်း အပြင်ဖက်မှာ ချိတ်လိုက်သည် ။ ဆေးခန်းအရှေ့က မီးကိုလည်း ပိတ်လိုက်သည် ။ ဇာခြည့်ကို ဆေးခန်းပေါက်ဝက စောင့်ကြိုနေပြီး ဇာခြည် ဝင်ပြီးတာနဲ့ ဆေးခန်း တံခါးကို အတွင်းကနေ ပိတ်လိုက်သည် ။ “ လာ..ဇာခြည် ..အတွင်းခန်းကို..ကျနော်က ဇာခြည့်ကိုပါ လိုအပ်တာ စစ်ဆေးပေးမလို့..ဒါကြောင့် ဆေးခန်းပိတ်ချိန် ခေါ်လိုက်တာ….” ဇာခြည်က ဒေါက်တာစိုးနောင်ကို ဘိုက်အောင့်အောင့်နေသည် လို့ ပြောခဲ့လို့ ဒီနေ့ည စမ်းသပ်ပေးမည်လို့ ပြောနေတာ ဖြစ်သည် ။ ဇာခြည်လည်း သူစမ်းသပ်တာကို ခံချင်လို့ ဘိုက်အောင့်တာ ကို စမ်းသပ်ပေးပါ လို့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်က ဒေါက်တာစိုးနောင် အိမ်ကို လာတုံး ပြောခဲ့ဘူးသည် ။
တကယ်တန်း စမ်းသပ်ခံရမယ် ဆိုတော့လည်း စိတ်တွေ အရမ်းကို လှုပ်ရှားမိနေသည် ။ “ အခု နည်းနည်း သက်သာသွားပြီ ဒေါက်တာ….” လို့ တုန်ရင်တဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ “ သက်သာတယ် ဆိုပေမယ့် စစ်လိုက်တာ ကောင်းတယ်..ဇာခြည်..တော်ကြာ…နောက်မှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဖြစ်ပြီး အပ်နဲ့ ထွင်းရမှာကို ပုဆိန်နဲ့ ပေါက်နေရအုံးမယ်….လာ ဇာခြည်….စမ်းသပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် …” ဒီအချိန်မှာ ဇာခြည့်ရင်တွေ အရမ်းကို ခုံနေသည် ။ အခုံမြန်နေသည် ။ ဒေါက်တာစိုးနောင်သည်လည်း မိန်းမ ရှိသူ အတွေ့အကြုံများခဲ့သူ ဖြစ်ပေမယ့် အခုလို သူများ မယား ချောချောလှလှ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးနေတဲ့ မိန်းမချောတယောက်ကို ဖြုတ်ရတော့မှာမို့ စိတ်တွေ အရမ်း ထကြွပြီး သူ့ဘောင်းဘီထဲက ဖွားဖက်တော်ကြီးလည်း နိုးထ တင်းမာနေရပြီ ။
စမ်းသပ်ခန်းလေးထဲကို ရောက်တော့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ ဇာခြည့်ကို ပက်လက်လေး အိပ်ခိုင်းလိုက်သည် ။ “ ဘယ်နေရာ နာလဲ ဆိုတာ ကျနော့်ကို ပြောပါအုံး ဇာခြည်……” အကိုင်အတွယ် ရဲတင်းတဲ့ ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လက်တွေက ဇာခြည့် ဘိုက်သားပြင်ပေါ်ကို စမ်းသပ်ကြည့်နေသည် ။ “ ထမိန်ကို ဖြေလျော့လိုက်အုံး ဇာခြည်..သေသေချာချာ စမ်းရအောင်…..” ဇာခြည်က ထမိန်စကို ဖြေပြီး အောက်ကို လျောချလိုက်တဲ့အခါ ချက်အောက် ဆီးစပ်အထိ အဝတ်မဲ့သွားသည်ကို ဒေါက်တာစိုးနောင် တွေ့လိုက်ရပြီး သူ့လက်ဖဝါးတဖက်နဲ့ ဒီနေရာတွေကို ဖိကြည့် ပွတ်ကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာမှာ နာသလဲ မေးသည် ။ ဇာခြည်သည် ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့ ကိုင်တွယ်တာကို ခံနေရတဲ့ အချိန်မှာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်ပြီး အင်္ဂါစပ်က အရည်တွေ ရွမ်းကနဲ ရွမ်းကနဲ စိမ့်ထွက် ယိုစီးနေသည်ကို ခံစားမိနေသည် ။
ဒေါက်တာ့ဆီကို အလာ ဝတ်ပြီးသား ပင်တီအတွင်းခံလေးကို ပြန်ချွတ်ထားခဲ့သည် ။ဒေါက်တာစိုးနောင်က ဇာခြည် ပင်တီ မဝတ်လာတာကို သိလိုက်သည် ။ သူ့လက်ဖဝါးက ဆီးစပ်ကို ဖိပွတ်ကြည့်နေသည် ။ “ ဒီနေရာကော အောင့်လား..ဇာခြည်…..” ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ အသံတွေလည်း တုန်ခါနေသည်လို့ ဇာခြည် ထင်မိသည် ။ “ အင်း…”ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ဇာခြည်ရဲ့ အင်္ဂါစပ် အကွဲကြောင်းကို စမ်းသပ် ကိုင်ပွတ်နေသည် ။ “ အို ..ဟင်….အင်……အ………” ဇာခြည့်မျက်လုံးလေး ဖျတ်ကနဲ ပိတ်သွားသည် ။ အကွဲကြောင်းက နှုတ်ခမ်းသား ထူထူလေးတွေကို အစမ်း ခံနေရသည် ။ ဇာခြည် တောင့်တနေတဲ့ဟာတွေကို ဇာခြည် ရနေပြီ ။ ယောက်ျား တယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ဇာခြည် လိုလားနေခဲ့တာ ကြာမှဘဲ ။
စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ဇာခြည့် အင်္ဂါစပ်သည် ကာမအရည်ကြည်တွေ စိုစိုရွဲနေပြီ ။ “ ဇာခြည် အပေါ်က အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်ပါလား……” “ ဟုတ်..ဒေါက်တာ……” သူ့လက်ချောင်းတွေ သွက်သွက် လှုပ်ရှားနေတဲ့ အချိန် ဇာခြည်လည်း ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်လေးနဲ့ ဘရာလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ “ လှလိုက်တာ ဇာခြည်ရယ်……” “ ဒီနေရာရော နာလားဟင်…ဇာခြည် ……” “ ဟင့်အင်း…..” အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကို လိုင်းဆွဲပေးနေတဲ့ ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေကြောင့် ကာမအရည်ကြည်တွေ ပိုပို စိမ့်ယိုထွက်စီးလာတာ အရမ်းဘဲ ။“ ဘာဖြစ်လဲ….ယားလားဟင်…..” “ ဟင့်အင်း…..ကောင်းတယ်…..” ဇာခြည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး တွန့်ပြီး ပြုံးရင်း ဖြေလိုက်သည် ။
ဒေါက်တာစိုးနောင်က သူ့လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်တွေကို ပူးလိုက်ပြီး အင်္ဂါစပ် အပေါက်ထဲကို ထိုးနှိုက်လိုက်သည် ။ တအားကြီး ထိုးနှိုက် လိုက်တာမျိုး မဟုတ်ဘူး ။ စိုစိုရွဲနေတဲ့ ကာမအရည်တွေနဲ့ စီးစီးလေး နဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး ဝင်သွားတာပါ ။အသွင်းအထုတ်လေးတွေက ဇာခြည့်ပေါင်တန်တွေကို အပေါ်ကို ကြွထောင်သွားစေသည် ။ “ အို…….အို………အို…….” ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက သွက်သွက်လေး ဝင်ထွက်နေသည် ။ စိုစိုရွဲနေတဲ့ အရည်တွေကြောင့် ဒီ အဝင်အထွက်လေးတွေက စွပ်…စွပ်….စွပ် ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး ထွက် နေသည် ။ သူ့နောက်လက်တဖက်က ဇာခြည့် တင်းထွားတဲ့ ရင်စိုင် တဖက်ကို ကိုင်ညှစ်နေသည် ။ “ အိုး….ဒေါက်တာရယ်……” ဇာခြည်ရဲ့ ထမိန်ပျော့လေး လျောကနဲ ကျွတ်သွားသည် ..။
ဒေါက်တာစိုးနောင်က ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့ ဇာခြည့် ထမိန်လေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လွတ်ချလိုက်ပြီး ဇာခြည့် ခြေထောက်တွေကို ဆွဲကားလိုက်သည် ။ မို့ဖေါင်းတဲ့ ဇာခြည့် မိန်းမ အင်္ဂါက ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် နိုးကြွနေလို့ ပိုပြီး ဖေါင်းမို့တင်းနေသည် ။ “ အို..ဒေါက်တာ..ဘာလုပ်မလို့လဲဟင်…..” “ ဇာခြည့်ကို နမ်းပေးမလို့…” ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ ထွက်သက်နွေးနွေးက ဇာခြည့် အင်္ဂါစပ်ကို လာ ရိုက်ခတ်သည် ။ “ အို..ဒေါက်တာရယ်……” ဒေါက်တာ စိုးနောင်သည် ဘာဂျာ အရမ်းကို အမှုတ်ကောင်းတဲ့ လူတယောက် ဆိုတာ ဇာခြည် သိလိုက်ရသည် ။ တော်ပါသေးသည် ။ ဇာခြည်သည် အိမ်က မထွက်ခင် ပေါင်ကြားဖင်ကြားနေရာ တွေကို သေသေချာချာ ဆေးကြောသန့်စင်ခဲ့လို့ ။
အငမ်းမရ ယက်နေတဲ့ ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ဆွဲရင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး အော်ဟစ်မိရသည် ။ ဘယ်နှစ်ကြိမ် ပြီးသွားလဲတောင် မသိ ။ ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းရင်း…။ ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လျာအပေါ်မှာ ကာမအရည်တွေ ရွမ်းကနဲ ထုတ်ပန်းလိုက်မိရပြီ…။ ဘေးတိုက်လေး လှဲနေတဲ့ ဇာခြည့်ကို သူ အနောက်က ဖက်ထားသည် ။ သူရော ဇာခြည်ရော အဝတ်မဝတ်ထားကြသေး ။ “ ဇာခြည်……” “ အိမ် ဘယ်အချိန် ပြန်ရောက်ရမလဲ…..” “ ဘယ်အချိန် ဖြစ်ဖြစ် ရတယ်….အကိုကြီးက ဆေးသောက်ပြီး အိပ်တာ…သူ မနက်ကျမှ နိုးတယ်လေ..ဒေါက်တာ သိသားဘဲ…..သူ့ဘေးမှာ သူ့တပည့် ကိုမာဒင် စောင့်အိပ်ပေးတယ်……”။
“ ဇာခြည့်ကို ကျနော် ချစ်ချင်သေးတယ်…..” ဒေါက်တာစိုးနောင်ရဲ့ လက်ဖဝါးက ဇာခြည့် တင်သားတဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ ချစ်ချင်တာများ ပြောနေရသေးသလား….ဇာခြည်သည် ဇာခြည့်တကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ထဲကို ထည့်ပြီးသားဘဲလေ ။ ဇာခြည်ကလည်း သူ ချစ်ပေးတာတွေကို လိုလားနေတာပါ ။ ကော့တင်းနေတဲ့ ဇာခြည့် ရင်သားတဖက်က ရင်သီးလေး သူငုံဟတ်လိုက်သည် ။ ဒီလို မခံရတာ နှစ်တွေနဲ့ ချီ ကြာခဲ့ပြီ ။ စို့ပေးနေရင်း သူ့လက်တဖက်က ဇာခြည့် အင်္ဂါစပ်ကို အုပ်ကိုင်ထားသည် ။ ရင်သီးလေးတွေကို သူ တလှည့်စီ စို့ပေးနေသည် ။ “ ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ကြည့်လေ…ဇာခြည်…..” သူပြောလိုက်လို့ ဇာခြည်လည်း လက်ကို သူ့ပေါင်ကြားဖက်ကို ပို့လိုက်ပြီး ထောင်မာနေတဲ့ ပူနွေးနွေး လိင်တန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။
စီးကပ်ကပ် အရည်တွေ လက်မှာ စိုပေသွားသည် ။ “ စုတ်ပေးမလားဟင်….” “ အင်း…..” စောစောက ဇာခြည့်ကို သူ ယက်ပေးကထဲက သူ့ကို တုံ့ပြန်ပြီး စုတ်ပေးချင်မိခဲ့တာပါ ။ ဇာခြည့်ဖက်က စပြီး ပြောဖို့ ရှက်နေလို့ ။ သူ့ဟာကို ဇာခြည် အားရပါးရ စုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သူလည်း ဇာခြည့်ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး ညည်းလိုက်တာတွေ တွေ့ရသည် ။ နေညိုလည်း အကိုကြီးကို ဟိုးတုံးက ဒီလိုဘဲ စုတ်ပေးခဲ့ဘူးလို့ ကျွမ်းပြီးသားပါ ။သူက နောက်ပိုင်းမှာ ဇာခြည်စုတ်တာ အရမ်းကို ထိတယ်..ကောင်းလွန်းတယ် လို့ ပြောတာဘဲ ။ ဇာခြည့်ကို သူ အားရပါးရ စပ်ယှက်သည် ။ မရတာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့တာမို့ သူ လုပ်တာတွေကို အရမ်း ကြိုက်သည် ။
ဇာခြည်လည်း အောက်ကနေနေ အပေါ်ကနေနေ သူ့ကို တုန့်ပြန်မိသည် ။ ပင့်ပေး ကော့ပေးမိသည် ။ နှစ်ယောက်လုံး ကျေနပ်ကြရတဲ့ ချစ်တလင်းခေါ်ပွဲလေးပါ ။ အိမ်ပြန်ခါနီး သူက အကဲပါသေးသည် ။ ဘယ်တော့ ထပ် တွေ့ကြမလဲ တွေ့ရအောင်…တဲ့ ။ မသိသေးဘူး..တွေ့တာပေါ့လို့ ဇာခြည်လည်း သူ့ကို ပြန်ပြောမိသည် ။ ဇာခြည့်စိတ်တွေ အရမ်းကို ပေါ့ပါးသွားသလိုဘဲ ။ ငတ်မွတ်နေတာတွေကို ရလိုက်လို့ ။ အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်တယ် ဆိုတဲ့ လူတွေ လုပ်ထားတဲ့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ စည်းဘောင်တခုကိုတော့ ဇာခြည် ကျော်ဖေါက်ခဲ့လိုက်သည် ။ ဒါပေမယ့် ဇာခြည် လိုအပ်နေတာကို ရယူလိုက်ရလို့တော့ ကျေနပ်နေလေတော့သည်….ပြီး ။