၊မောင် နည်းနည်းလျှော့အုံး” အရမ်းကြမ်းလွန်းတာကြောင့်ကျမမှာအော်ဟစ်ပြောပေမယ့်

Unicode

ဒေါ်ပိုးပန်းချီလို့ခေါ်တဲ့ကျမအ ရွယ်တော်တဆိတ်ဟိုင်းလို့လေး ဆယ်ကျော်ထဲဝင်ခဲ့ပြီ။မုဆိုးမ တစ်ယောက်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့် အနေအစားကတော့အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲရှိပါတယ်။ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေအများကြီးကျန်ခဲ့ပေမယ့်တတ်သည့်ပညာမနေသာဆိုသလိုစိန်ကောင်းကျောက် ကောင်းကိုင်တဲ့ပညာတတ်တာမို့စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ်လေးရထား ပါသေးတယ်။ဒီတော့လဲအပေါင်းအသင်းတော့ဆန့်ပြီးသားလေ။သားသမီးရယ်လို့မရခဲ့တော့လဲတစ်ယောက်တည်းပေါ့။တစ်ခုတော့ရှိတယ်။အသက်လေးဆယ်ကျော်လာရင်နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့လတ် ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။အားတဲ့အ ချိန်ဂျင်ဆာ့ကစားထားတဲ့အ တွက်ယိုယွင်းမှု့သိပ်မရှိသေးတာ လည်းပါတယ်။ အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ပွဲစားဘဝမှာ ကြုံလာသူမောင်လေးကြောင့်မမပိုးပန်းချီရဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာခဲ့ရ တယ်။သူ့နာမည်ကကျော်ကျော်။ ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့အ ချစ်တွေပိုခဲ့ရတယ်လေ။

အခုလဲ ကြည့်လေအနားမှာလာပြီးကပ် ချွဲနေပြီ။တဏှာလို့မမြင်တဲ့ အချစ်လေ “ချစ်မ” “ဘာလဲကျော်ကျော်” “ချစ်တယ်ဗျာ” “လုပ်ပြီ” “ဒီမှာကျော်ကျော်မမကမောင်လေးထက်အသက်အများရီးကြီးတယ်” “အဲဒါဘာဖြစ်လဲဗျာ” “ဘာဖြစ်ရမှာလဲမောင်လေးနှင့်မမတွဲနေတာလူတွေမြင်ရင်မမကိုပြော ကြမှာပေါ့” “ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောလေမမ၊တကယ်တမ်းကပေါင်းမယ့်သူတွေနဲ့ပဲဆိုင်တာလေ” “မောင်လေးကလေးကွာ” တကယ်တမ်းမှာကျမလည်း ကျော်ကျော်နှင့်အတူတူနေချင်ပါ တယ်။လောလောဆယ်တော့စိတ်ထဲမဝံ့မရဲဖြစ်နေသေးတာပါ။ တစ်ယောက်တည်းနေရတာလည်း ပျင်းတယ်။အသက်ကြီးလာရင် ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းမွန်စွာစောင့် ရှောက်ပေးမယ့်သူလဲလိုတာပဲလေ။တစ်ယောက်တည်းဘဝကအထီး ကျန်ဆန်ပါတယ်။ကျမဘဝမှာလင်သားမရှိတော့ကာမစိတ်တွေဖြစ်ပေါ်လာရင်လက်နဲ့ဖြေရှင်းခဲ့ရတာပဲ။အခုလိုအနားမှာရစ်သီရစ်သီနှင့်ကျော်ကျော်တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ပေး နေတော့။

ပျောက်ဆုံးခဲ့တဲ့ချစ်စိတ် တွေပြန်ပြီးပေါ်လာတယ်။ တဏှာတွေကြွမိတယ်။ “မမကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ” “အွန့် အွတ်” အတင်းပွေ့ဖက်ရင်းနှုတ်ခမ်းကိုအတင်းနမ်းလာတော့အသက်သာလေးဆယ်ကျော်မယ်။ရင်ခုန်သံတွေ လတ်ဆတ်တုန်းဆိုတဲ့အတိုင်း ရင်တွေတလှပ်လှပ်တုန်ပြီးမော ဟိုက်သလိုခံစားရတယ်။ “အို့..ကျော်ကျော် မကဲနဲ့ကွာ” “ချစ်လို့ပါမမရာ” နယ်ကျော်လာတဲ့ကျော်ကျော်လက်ကြောင့်ကျမစိတ်တွေမခိုင်ပဲယိုင်နဲ့ကုန်ပြီ။အရည်မရွှန်းတော့ပေမယ့်သဘဝတရားကပေးတဲ့တဏှာစိတ်ထရင်ဖြစ်တတ်တဲ့သဘာဝအတိုင်း ကျမရဲ့ပစ္စည်းကစိုလို့လာတယ်။ လည်တိုင်ကိုနမ်းရင်းတကိုယ်လုံးပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပွေ့ဖက်ထားပြီးနှစ်ကိုယ် ကြားမှာလေတောင်ဝင်မရတဲ့ အခြေအနေအဆိုးဆုံးကတော့ ကျော်ကျော့်ဟာလေးကကျမရဲ့ ပေါင်ကြားအဖုတ်နေရာကိုလာပြီး ပွတ်နေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ထိန်းထိန်းထားတဲ့စိတ်တွေတမံကျိုးပေါက်သလိုဖြစ်ခဲ့ရပြီ။

“အော် ကျော်ကျော်ရယ်” ပွေ့ဖက်ရင်းကျမတင်သားကြီးတွေကိုကိုင်ပြီးညစ်နေတော့လည်းစိတ်ကိုဘယ်လိုထိန်းရပါ့။ ကြုံဖူးခဲ့တဲ့အတွေ့အကြုံတွေကိုပြန်သတိရလာပြီးစိတ်တွေဆူဝေနေ တယ်။အခုလည်းကျော်ကျော်ရဲ့ လက်တွေကကျမပေါင်ကြီးကို မပြီးသူ့ရဲ့လီးကိုအဖုတ်နဲ့မထိ ထိအောင်လုပ်ပေးနေတယ်။ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာဆိုတော့လည်း မလုံမလဲပေါ့ရှင်။ “မမကိုအရမ်းချစ်ချင်နေပြီ” “အာ မောင်လေးရယ်” “မမအိမ်ရှေ့ကြီးမှာမကောင်းဘူးမမရယ်။မမအခန်းသွားရအောင်လေ” “ဟာလူဆိုးလေး၊မသင့်တော်ဘူး ကြာ” ကျမပြောပေမယ့်ကျမခြေလှမ်းကကျမအိပ်ခန်းဆီခြေဦးလှည့်နေပြီ ကျော်ကျော်တစ်ယောက်တော့ မမကြီးငါ့ကိုခိုက်သွားပြီလို့တွေးရင်ကျေနပ်ခဲ့တယ်။ကျော်ကျော့်ဘဝကသာမန်လူတန်းစားအလုပ်အ ကိုင်ရယ်မရှိကျောက်ပွဲစားသူငယ် ချင်းဆီကိုသွားရင်းအကူအညီ တောင်းရာကနေဒီမမကြီးကိုတွေ့ခဲ့တာ။မရှိဆိုတဲ့စကားမကြားရတဲ့လူတန်းစားကြားကိုရောက်ဖူးနေ တဲ့ကျော်ကျော်မမအညှာကိုကိုင် လိုက်နိုင်တယ်။

လူငယ်ဘဲဗျာ။ သူများတွေသုံးရင်သုံးချင်တယ်။လှတာလေးဝတ်ချင်တယ်။သူငယ်ချင်းတွေနှင့်တွဲလုပ်ရင်းဆေးလေးပါချ တတ်လာတယ်။လူကသာအ လုပ်မရှိကျော့ကျော့မော့မော့နေ တတ်တယ်။အိမ်ကမိဘတွေက ကျော်ကျော်ကိုကြည့်မရ။အလုပ်ကလေးတည်တည်တံ့မရှိဘဲ ပွဲစားယောင်ယောင်လုပ်နေတော့ အမြဲမည်တွန်တောက်တီးတတ် တယ်။အခုလိုမမကြီးနှင့်တွေ့တော့ကျော်ကျော်ဖြစ်ချင်တဲ့ဘဝရောက် ပြီဆိုပြီးရည်းစားလည်းမရှိတော့မမရင်ခွင်ကိုဒိုင်ဗင်ပစ်ပြီးဝင် ပစ်လိုက်တယ်။ဆင်းရဲတဲ့ဘဝလွတ်ဖို့ဆိုတာအထောက်အပံ့လိုတယ် လေ။ဘုရားရှင် တောင်မှပါရမီဖြည့်ဘက်လိုသေး တာပဲလေ။အခုလည်းမမကြီးကိုအပိုင်ချည်ဖို့မမအိမ်ကိုသွားရင်းမောင်လေးအထာကိုပိုင်နိုင်စွာအသုံးချ လိုက်နိုင်တယ်။ အခုဆိုမမရဲ့အိပ်ခန်းထဲ ထိရောက်ခဲ့ပြီလေ။လူဆိုတာတဏှာနှင့်မကင်းဘူး။စားလို့ကောင်းမှန်းသိရင်စားချင်တတ်တဲ့သဘာဝ။မိန်းမသားဆိုတော့ဝယ်စားမရတဲ့အခြေအနေကိုကြိုသိတော့။

မမစိတ်ပါ အောင်နှိုးဆွပြီးလိုရာကိုကြိုးဆွဲ ထိန်းနိုင်ဖို့ကျော်ကျော် ကြိုးစားခဲ့ပြီ။မမစိတ်ကိုဆွပေးဖို့ ရာမမနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်ပြီးမမရဲ့အကျီင်္ကိုအပေါ်မတင်ကာဘရာကိုပါတွန်းတင်လိုက်တယ်။ပြီးမှခလေး တစ်ယောက်လိုမမရဲ့နို့ကိုတပြွတ် ပြွတ်စို့လိုက်ပါတော့တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့အင်းးဟင်းးဟင်းးးး” မမရဲ့ညည်းသံလေးတွေထွက်လာသလိုကျော်ကျော်ရဲ့ငပဲကလည်းမာလာခဲ့တယ်။နို့စို့ရင်းလုံချည်ပေါ် ကနေမမအဖုတ်ကိုကိုင်လိုက်တယ်။ မမလည်းပေါင်ကြားကိုဟပေးလာတာကြောင့်လုံချည်အောက်စကိုအပေါ်လှန်ပြီးအဖုတ်ကိုထိထိမိမိကိုင်လိုက်တယ်။သန့်ရှင်းစွာနေတတ်တဲ့မမအဖုတ်ကအမွေးမရှိဘူး။ရိတ် သင်ထားတာဖြစ်မယ်။စိတ်ပါနေလို့လားမသိဘူးမမအဖုတ်ကဖောင်း ကားနေပြီ။ချောဆီလေးတွေတောင်အနားစပ်တွေမှာစိုနေပြီ။ ကျော်ကျော်လည်းမမရဲ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲလက်ခလယ်ထည့်ပြီးမွှေလိုက်တယ်။ “အာ့ ဟာ့ ဟာ့ အာ့ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲကျော်ရယ်” ။

အစေ့ကလေးကိုခုလုတ်တိုက်သွားတာကြောင့်ကျမမှာညည်းမိပြီး ကျော့်ကိုပြောလိုက်မိတယ်။ မကြုံတာကြာပီမို့လားမသိပါဘူး။ကျမစိတ်လည်းအရမ်းကိုထန်နေ မှန်းသိလိုက်ရတယ်။ ကျော်ကျော်လည်းပြန်ဖြေမနေအားပါဘူး။တဆက်တည်းမမအဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ကာအကွဲကြောင်းကို လျှာအပြားလိုက်လုပ်ပြီးယက်လိုက်တယ်။ပြီးမှမမပေါင်ကိုကားကာ မြှောက်ပြီးအဖုတ်ပိုပြီးယက် ကောင်းအောင်လုပ်လိုက်တော့တယ်။အတွေ့အကြုံရှိတဲ့မမလည်း ကျနော့အကြိုက်သိတယ်ခြေကား ပြီးပေါင်မြှောက်ထားတော့မမရဲ့အဖုတ်အကွဲကပြဲအာလာတယ်။အကွဲကြောင်းထဲလျှာကိုစုချွန်ပြီးမွှေထည့်လိုက်တော့တယ်။ “ပလပ်ပလပ်” “အာ့ရှီးးရှီးးးရှီးးးအားးးးးလားး” ညည်းတွားသံမိုးသို့မညံပေမယ့်အိပ်ခန်းတွင်းမှာတော့လွှင့်ပျံနေတယ်။ကျနော့်ယက်ချက်ကလည်းပြင်း တယ်။အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ် တော့မမလူးလှိမ့်နေတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အိုးမောင် အားးးမောင်” မမအသံတွေအဆက်မပြတ်ညည်းလာတယ်။

“မမ မောင်လိုးချင်ပြီ” “မောင့်သဘောပါမောင်” မမကိုလီးမစုပ်ခိုင်းသေးဘူး၊သူလီးစုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေတဖွားဖွားပေါ် လာစေရမယ်။အခုတော့ပထမဆုံး မမကိုအပိုင်ကိုင်နိုင်ဖို့အရေးကြီး တယ်လေ။ဒီတော့မမစောက်ဖုတ် ထဲလီးရည်ဝင်ဖို့အရေးကြီးတယ် ။ကျော်ကျော်ဘောင်းဘီနှင့်အတွင်းခံချွတ်လိုက်တော့ “အယ် မောင်ရယ်ကြီးလှချည်လားကွာ” ကျနော့လီးကိုကြည့်ပြီးမမကပြောတယ်။ကြီးတာတော့လုံးပတ်တစ် လက္မခွဲလောက်ရှိပြီးအရှည်ကခုနှစ်လက်မနီးပါးရှိတယ်လေ။ မမအဖုတ်ကိုလီးနှင့်တေ့ပြီးဖိချလိုက်တယ်။ “ဇွိ ဗျိ ဗြစ် ဗြစ် ” “အာ့ မောင် အိုးးး အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်း” လီးကစောက်ဖုတ်ထဲတဇွိ ဇွိ ဝင်နေတာ။အလိုးမခံရတာကြာလို့လားမသိဘူးနည်းနည်းတော့စေးပိုင်နေတာပဲဗျာ။ မောင့်လီးဝင်လာတော့အရမ်းကိုဖီးတက်လာ တယ်။အလိုးမခံရတာကြာပြီမို့လားမသိအရမ်းကိုကောင်းလွန်းတယ်။ မောင့်လီးကြီးရဲ့ထိပ်ဖူးကြီးဝင်လေမျက်လုံးလေးကိုမှေးစင်းပြီးညည်းမိတယ်။

သူလီးဒစ်ကြီးက အဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပွတ် တိုက်သွားလေဇိမ်အရမ်းရှိလေ။လီးကြီးကြီးရှည်ရှည်ကစွဲမက်လောက်တယ်။ကျနော်လည်းမမနို့ကိုတ လှည့်စီကုန်းစို့ရင်း တချက်ချင်းလိုးလိုက်တယ် “ဗျစ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ်” “အိုးရှီးးရှီးးးရှီးးးအိုးးးကောင်းလိုက်တာ” ကောင်းလွန်းလို့ယောင်ပြီးအသံ ထွက်သွားတော့ “မ မောင်လိုးတာကောင်းလား” “အင်းကောင်းတယ်မောင်” မမကောင်းနေပြီလေ အရှက်နည်းလာပြီတချက်ချက်ကျနော့ကျောကိုကုတ်ဖက်ပြီးဆောင့် ခိုင်းနေတယ်။ကျနော်လည်းမြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တယ် “ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ” “အာ့ရှီးးးကောင်းတယ် အိုးရှီးးရှီးးးး” မမပြီးတော့မယ်မှန်းသိပြီးမမမြန် မြန်မြန်ပြီးအောင်လိုးလိုက်တယ် “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းဖတ် ဖတ် ဖန်း” ဆောင့်ချက်တွေပိုမြန်လာသလို မမညည်းသံတွေပိုထွက်လာပြီး “အာ့ရှီးးးရှီးးးးအိုးးးးပြီးပြီ ပြီးပြီအိုးးး” မမတစ်ယောက်လူးလွန့်ကာပြီးသွားတော့ကျနော်လည်းရပ်လိုက်တယ်။

“မောင်ဆက်မလုပ်ဘူးလား” “မမ မောင်လဲလီးစုပ်ခံချင်သေးတယ်” မမတချက်တွေဝေသွားသေးတယ်။ “မမမခံချင်တော့ဘူးလား” ကျမတွေးမိတယ်လီးစုပ်တာဘာမှမထူးဆန်းဘူးလေ။မောင်လေးက ထပ်လိုးတာကိုလဲလိုချင်သေးတယ်။ ကျမအလိုးမခံမခံရတာကြာပြီမို့ အကြာကြီးကိုအလိုးခံချင်သေးတာမို့ “လာလေ မောင်မမစုပ်ပေးမှာပေါ့” ကျနော် အရမ်းကြိုက်သွားပြီလေ။ဆေးချထားတဲ့အ ရှိန်လေးကအရမ်းကောင်းတယ်။ ဘိန်းစားမိန်းမချစ်တဲ့ ကြာကြာလေးမှိန်းပြီးလိုးနိုင် တယ်လေ။အခုတော့မမကျနော့်လီးကိုအသေအချာစုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်းကျေနပ်လောက်တဲ့ အထိအစုပ်ခံပြီးမှ “မမ ကျနော်လိုးတော့မယ်။ကုန်းပေးပါလား” “အင်းကုန်းပေးမယ်မောင်” မမဖင်ကုန်းပေးတော့ကျတော် နောက်ကနေပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ ခါးလေးခွက်ထားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကနောက်ကိုပြူးထွက်နေတယ်။စောက်ဖုတ် ဝကိုတေ့ပြီးလီးကိုဖိချလိုက်တယ်။ “ဇွိ ဗျိ ဗျစ် ဖြစ် ဖြစ် ” “အာ့မောင်ဖြေးဖြေး မောင့်မောင့်ဟာကရှည်တယ်”။

ဟုတ်ကဲ့မမ ကျနော်လည်းဖြေးဖြေးချင်းလိုး ဆောင့်လိုက်တယ်။ “ဘွတ်ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်ဖတ်” “အာ့အင်းးဟင်းးးးးး” တော်တော်ကြာကြာလေးလိုးဆောင့်လိုက်တော့မမက “ရပြီမောင် မမခံနိုင်ပြီ” ကျနော်အရှိန်လေးတင်ပြီးတဇွပ်ဇွပ်မြည်အောင်လိုးလိုက်ရာ “အာ့ရှီးးရှီးးးမောင်မအရမ်းကောင်းလာပြီ” မမပုခုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီးအားရပါးရ လိုးလိုက်တော့မမပြီးချင်နေပြီမှန်းသိလာတယ်ကျနော်လည်းသုတ်မထိန်းတော့ဘဲအာရုံနှစ်လိုးလိုက် တော့တယ် “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းးးး’ “အာ့အိုးးရှီးးရှီးးးးမပြီးတော့မယ်” “မောင်လဲပြီးတော့မယ် မ” “အင်း အင်းးမောင်” “ဖွတ်ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖန်ူးဖန်းး” “အာ့ရှီးးရှီးးးးပြီးပြီမောင် အားးးး” ကျနော်လည်းမမခါးကိုထိန်းကိုင်ပြီးအချက်တစ်ရာလောက်ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာသုတ်တွေပန်းထွက်သွားတော့တယ်” “ဟားးးကောင်းလိုက်တာ မ ရာအရမ်းချစ်သွားပြီ” “မ လဲမောင့်ကိုချစ်ပါသတဲ့ရှင်” “မောင်မပြန်တော့ဘူး၊ဒီမှာပဲ နေတော့မယ်” “မောင် လက်မထပ်ဘဲအတူနေလို့မဖြစ်ဘူးလေ”။

အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲမ “မမကိုလူတွေပြောလိမ့်မယ်” “ဒါဆိုလဲလက်ထပ်လိုက်ကြတာပေါ့မရယ်” အဲဒီနေ့ကစပြီးကျနော်တို့လက်ထပ်လိုက်တယ်။လက်ထပ်ပြီးတော့ မမကိုကျနော်လိုးချင်သလိုလိုးလို့ ရသလိုကျနော်လည်းငွေပုံပေါ်စံရတဲ့ငွေကျေးလေးဖြစ်ပြီလေ။သိ တယ်မလား ငွေပင်နားတော့ငွေကျေးတဲ့။ ကျော်ကျော်အရမ်းပျော်ခဲ့ရပြီ။အခုဆိုရင်မမဟာ ကျနော်ရဲ့လက်ခုပ်ထဲကရေဖြစ်ပြီ မမအနားမှာချစ်စကားလေးတွေ ပြောပြီးမမကိုအမျိုးမျိုးလိုးနိုင်ပြီလေ။မမကိုလီးရည်ပါ သောက်ခိုင်းနိုင်တယ်။ဖင်လိုးမလားမမကအဆင်သင့်ပဲ။ ဆက်စ်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ရင်မမရော ကျနော်ပါ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။ မမကိုအကြိုက် လိုးဆော်ခွင့်ရပေမယ့် လူစိတ်ဆိုတာလည်းအ ဆန်းသားလေ။အသက်ကြီးကြီးလိုးပြီးရင်ငယ်ငယ်လေးကိုပါလိုး ချင်သေးတာပဲ။ဒါပေ မယ့်အခုကတော့မမကိုပဲအပီလိုးပြီးမမကိုလိုသလိုကြိုးဆွဲလို့ရအောင် ကြံစည်နေတာပါ ပဲလေ။မမကိုယူလိုက်လို့တဖက်ကအပေါင်းအသင်းတွေကလဲကြွက် ဖျင်းလို့ပြောချင်ကြတယ်။

ဒါတွေကမကြာခင်မှာပဲပပျောက်သွားတာ ပဲလေဘာလို့လည်းဆိုတော့ ကျနော်ကငွေလျှံနေပြီ အပေါင်းအသင်းတွေကိုကျွေးနိုင် တယ်မွေးနိုင်တယ်။အရင်ကဆယ် ဂဏန်းမကိုင်ဖူးပေမယ့်အခုဆိုရင် ပိုက်ဆံအိတ်မှာ တစ်သောင်းတန်တစ်စည်းအမြဲပါတယ်။မမရဲ့အဆက်အသွယ် ကြောင့်ပွဲစားလုပ်ရင်းငွေပိုလေးရတယ်။မမကကျနော့်အတွက်အမြဲ ပေးတယ်။ဘော်ဒါတွေလား လာထားပဲ။ဘာလုပ်ချင်လဲ၊ ဘာသောက်မလဲ ကြိုက်တာလုပ်ခွင့်ရပြီ။ဆေးလားအရင်ကငါးပြားလောက်ရဖို့အရေးခြစ်ခြုပ်ရတာ။အခုလားခဏခဏဝယ်ရင်လူသိမှာစိုးလို့အများကြီးဝယ် ထားတာ။မမကသိတယ်။အိမ်ကိုယူမလာဖို့ပြောတဲ့အတွက် ကားပေါ်မှာပဲထားတာ။ကားတစ်စီးအပိုင်ပေးထားတာလေ။လွှင့်ချင်သလိုလွှင့်လို့ရတယ်။ ကေတီဗွီလားခဏခဏရောက်ပေါ့။သိတဲ့အတိုင်းပဲကျနော်ကငလျှံလေ။ ကျနော်ပဲရှင်းတာ။အဲဒီမှာစတွေ့ တာပဲ။ကောင်မလေးတစ်ယောက် တွေ့တယ်။ခွန်းချိုတဲ့။တသက်လုံးအချစ်မရှိခဲ့တဲ့ကျနော်ခွန်းချိုကိုချစ်မိပြီလေ။

ခွန်းချိုဆိုတာကအသား လေးဖြူဖွေးပြီးအရပ်ငါးပေသုံး လောက်ရှိကာရင်ထွားပြီးခါးသေးကာတင်သားတွေလုံးကျစ်နေတာပါ။အချောအလှတွေကခွန်းချိုဆီမှာပဲစုပုံထားသလိုဖြစ်နေတာ။တကယ်ဆိုခွန်းချိုကကြွေရုပ်လေးလိုပါပဲ။ အကြောင်းမလှလို့ကေတီဗီရောက် နေပေမယ့်။အပြင်မှာတွေ့ရင် သဌေးသမီးရှုံးလောက်တဲ့ ရုပ်ရည်လေးပါ။ခွန်းချိုနှင့် နှစ်ယောက်တည်းအခန်းတခန်းယူ ပြီးစကားပြောလိုက်တယ်။ “ခွန်းချို ကိုကျနော်ချစ်တယ်” “တွေ့တဲ့လူတိုင်း လျှာမှာအရိုးမရှိတော့ဒီလိုပဲပြောကြတာပဲကိုကျော်” “ကျနော်တကယ်ပြောတာပါ” “ကိုကျော် ခွန်းချိုက ကေတီဗီမှာလုပ်တယ်ဆိုပြီးလက်တဲ့စမ်းချင်တာလားကိုကျော်” “မဟုတ်ရပါဘူး ခွန်းချိုရယ်၊တကယ်ချစ်တာပါ” “ဟင်းးဟင်းးးကိုကျော် ကိုကျော်၊ကိုကျော့်မှာမိန်းမကြီးငုတ်တုပ်ရှိနေတာခွန်းချိုမသိဘူးထင်နေလား” “ဟင်းးးးသိတယ်လို့ထင်ပြီးသား၊မမကိုချစ်လို့မရဘူးလေ၊ခွန်းချိုကျမှ ကိုကျော်ကတကယ်ချစ်မိတာ”။

ကိုကျော်ရယ် ကေတီဗီကမိန်းကလေးတွေကို ပြောနေကျစကားတွေလား၊ တော်ကြာအိမ်ကမိန်းမကြီးလိုက် လာပြီးပြသနာရှာရင်ခွန်းချိုတို့ပဲနစ်နာတယ်လေ “လုံးဝပြသနာမရှာပါဘူး ခွန်းချို” “အိမ်မပိုင်ပဲဂေါ်လီလုပ်လို့ပြသနာတက်ကြတဲ့ လူတွေအများကြီးပါ” “ဟင်းးးးးးအိမ်မပိုင်ဘူးဟုတ်လား၊ ခွန်းချိုအိမ်လိုက်ခဲ့လေ” “ခစ်ခစ် ခစ် ခွန်းချိုယုံရမှာလား” “ယုံလိုက်စမ်းပါ” “အင်းယုံလိုက်မယ်လေ” “အရမ်းချစ်တယ်ခွန်းချိူရယ်” ကျနော် ခွန်းချို ကိုဖက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။ ခွန်းချိုလည်းပြန်တုန့်ပြန်နမ်းပါ တယ်။ခွန်းချိုရဲ့ စကပ်ကြားကိုလက်လျိုသွင်းလိုက် ပြီးအဖုတ်ဆီကိုလက်နှင့်ပွတ်လိုက်တယ် “အာ့ ကိုကို ဝိတ်တာတွေလာမယ် ” “ပိုက်ဆံပေးထားပြီးမလာဖို့ပြော ထားတယ်” “ဟွန်း ဒါမျိုးဆိုတော်တော်တတ်တယ်” “ချစ်ချင်လို့ပါ ခွန်းချိုရယ်” “ကိုကိုရယ် ဒီမှာမလွတ်လပ်ဘူးလေ” “ဒါဆို ဟိုတယ်လစ်ကြမယ်လေ” “ခွန်းချိုဆက်ရှင်မပြည့်သေးဘူး၊ ထွက်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး” “ဟာ ခွန်းချိုကလဲဘာမှကြောက်မနေနှင့်မန်နေဂျာကိုပြောလိုက်

ခွန်းချို sectionအပြည့်ပေးလိုက်မယ် လေ” “အင်း အာ့ဆိုပြောလိုက်မယ်” ခွန်းချိုထွက်သွားပြီးပြန်ဝင်လာ တယ်။ “ရပြီကိုကိုဘေလ်ပါ တစ်ခါတည်းတွက်ခိုင်းထားတယ်” “အင်းအဆင်ပြေတာပေါ့ ရော့ခွန်းချိုရှင်းလိုက်တော့” ငွေရှင်းပြီးခွန်းချိုနဲ့ကေတီဗီကထွက်ကာဟိုတယ်လစ်ခဲ့လိုက်တယ်။ဟိုတယ်ရောက်မှ “ကိုကို ခွန်းချိုကိုတရားဝင်လက်ထပ်မှာ လား” “ဘာလို့မေးတာလဲခွန်းချို” “မေးရမှာပေါ့ ချစိတယ်ဆိုပြီးအနိုင်ကျင့်ပြီးပစ် သွားရင်ခွန်းချိုပဲနစ်နာရမှာလေ” “ဘယ်တော့မှမပစ်ဘူး၊တရားဝင် လက်ထပ်မှာ” “ကိုကို့မယားကြီးဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ” “ကွာရှင်းပစ်မှာပေါ့” “တကယ်နှော်ကိုကို” “အင်းပေါ့ခွန်းချို” “ဟိ ဒါမှတို့ကိုကိုကွ” ခွန်းချိုက ခလေးတစ်ယောက်လိုကျနော်လည် ပင်းကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းခွန်းချိုကိုဖက်ရင်း ခွန်းချိုစကပ်ကိုအပေါ်လှန်တင်ကာခွန်းချိုရဲ့ပင်တီကိုဆွဲချလိုက်ကာ တင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆွဲညှစ်လိုက် တယ်။ပြီးမှလက်ချောင်းတွေနှင့်ခွန်းချိုရဲ့အဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်တော့တယ်။

အရည်လေးစိုသလိုဖြစ်နေတဲ့ခွန်း ချိုအဖုတ်ကချွဲကျိကျိလေးဖြစ် နေတော့ခွန်းချိုစိတ်ပါနေပြီဆိုတာသိလိုက်ပြီးခွန်းချိုရဲ့အင်္ကျီကိုပါဆွဲ ချွတ်လိုက်ပြီးဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ချလိုက်ရာခွန်းချိုရဲ့နို့အုံထွားထွား လေးကပေါ်လာတယ်။နို့အုံကြားကိုနှာခေါင်းနှစ်လိုက်ပြီးပွတ်လိုက်ကာနို့ချိုချိုကိုစို့လိုက်တော့တယ်။ “ပြွတ် ..ပြွတ် ..ပြွတ် ” “အာ့းးရှီးးအိုး ကိုကို” သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ။အအိုတစ်ယောက်တောင်ပြိုလဲဆင်းခဲ့တဲ့ အနှိုးအဆွအပြုအစုမှာခွန်းချို လည်းယိုင်လဲခဲ့ပြီလေ။နို့ကိုတပြွတ် ပြွတ်စို့ရင်းစောက်စေ့ကလေး ကလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ “အာ့ရှီးးးရှီးးးအိုး ” ညည်းသံထွက်လာသလိုစောက်ရည်တွေစီးထွက်လာတယ်။ “အားးး ရှီးးကိုကို အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်းးး” နို့သီးလေးလေးတွေထောင်ထလာသလိုစောက်စေ့ကလေးလဲမာလာတယ်။ခွန်းချိုရဲ့ညည်းသံတွေ အတော်လေးဆူညံလာတယ်။ခွန်း ချိုရဲ့ကာမတံခါးကိုပွင့်စေဖို့အတွက်ခွန်းချိုစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ် ပြီးမာနေတဲ့စောက်စေ့ချွန်ချွန်လေးကိုစတင်ပြီးစုပ်လိုက်တယ်။

အိုး အမေ့ ရှီးးးးရှီးးးအိုးးးအားးးး ရှီး ခွန်းချိုစုပ်သပ်သံညည်းတွားသံတွေလွှင့်ထွက်လာလာသလိုလက်က အိပ်ရာခင်းတွေကိုဆွဲကိုင်ပြီးခါး အောက်ပိုင်းကြွတက်လာတယ်။ အကွဲကြောင်းလေးထဲလျှာထိုးသွင်းမွှေလိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ် ပလပ်” “အိုးးရှီးးးအားးးးးးးးရှီးးးးကိုကိုအားခွန်းချိုမနေနိုင်တော့ဘူး” စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိုပြီးကျနော့ပါးစပ်ထဲမှာပေပွနေတယ်။ကာမနှင့် ပတ်သက်ရင်တဏှာ ကြီးတဲ့ကျနော်လျှာကိုအပြားလိုက်လုပ်ပြီးခွန်းချိုရဲ့ပေါင်ကိုမတင်ပြီး စအိုစူစူလေးက နေအပေါ်ထိဆွဲတင်ယက်လိုက်တယ်။ “အားးရှီးးးးးကို ကို အားးးတွောပီအားး” ခွန်းချိုကျနော့်ရဲ့အနှိုးအဆွမှာတင်တချီပြီးသွားခဲ့ပြီ။ “ခွန်းချို ကောင်းလား” “ဟင့်…ကိုကိုနှော် ” “ကိုကို့ကိုလည်းလုပ်ပေးပါကွာ” “ကိုကို လုပ်ပေးလို့သာခွန်းချိုလုပ်ရမှာ၊ခွန်းချိုမလုပ်တတ်ဘူး” “ကိုကိုသင်ပေးမယ်လေ” “ဟုတ်ကဲ့ကိုကို” ခွန်းချိုကိုအိပ်ရာပေါ်ကဆွဲထူပြီး ကျနော်ကမတ်တပ်ရပ်ကာခွန်းချို ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက် တယ်။

ခွန်းချိုလည်းနှုတ်ခမ်းလွှာ လေးဟကာငုံစုပ်ပေးတော့တယ် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “ခွန်း ဒစ်ကိုလျှာနှင့်ယက်ပေး” ခွန်းချိုလည်းကိုကိုကျေနပ်အောင် ဒစ်ဖျားကိုလျှာဖျားနှင့်ရစ်ပတ်ပေး ပြီးလီးထိပ်ဝကိုလျှာဖျားနှင့်ထိုးပေးလိုက်တယ် “အိုးးရှီးးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ” ကျနော်လည်းအော်ညည်းမိတယ်။ ချစ်မိသူရဲ့အကြင်နာပေးမှု့ကိုခံယူလိုက်ရသဖြင့်ကျေနပ်မိတယ်။ ကြာကြာလီးစုပ်မခိုင်းချင်တော့ဘူး လိုးချင်လာတာကြောင့်. “ခွန်း အိပ်တော့ကိုကိုလုပ်တော့မယ်” “အင်းဖြေးဖြေးလုပ်နှော်ကိုကို ခွန်းကြောက်တယ်” ခရာတာတာပြောတတ်တဲ့ခွန်းကိုအရမ်းချစ်မိပြန်တယ်။ ခွန်းချိုပက်လက်ကလေးအိပ်ပေး လိုက်တော့ကိုကိုက ခွန်းချိုပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးသူ့လီး ကြီးကိုတေ့ကာဖိချလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဖောက် ဗျစ်” “အာ့ အင်းးဟင်းးးးဟင်းးး” လီးကြီးကခွန်းချိုအဖုတ်ထဲထိုးခွဲဝင်လာပြီးတင်းကြပ်ကာဝင်သွားတော့တယ်။ခွန်းချိုလည်းနာသွားတာ ကြောင့်ကိုကို့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းလိုက်မိပြီး “အာ့ နာတယ် ကိုကို”. “အစမို့ပါ ခွန်းရယ်”။

ကျနော်လည်းခွန်းချိုကိုပြောလိုက် ပြီးခွန်းချိုရဲ့နို့ကိုစို့လိုက်တယ် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အာ့ အင်းးဟင်းးးးအင်းးး” ခွန်းချို ညည်းသံတွေထွက်လာမှလီးသွင်းတာကိုဆက်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်. “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်” “အာ!အင့်! အင့်းးဟင့် ဟင့်အင်းးး” ခွန်းချိုစောက်ဖုတ်လှုပ်ရှားလာမှု့ ကြောင့်ခွန်းချိုအရသာတွေ့နေပြီဆိုတာသိလိုက်ရတဲ့အတွက် “ခွန်းးးကိုကိုနည်းနည်းကြမ်းချင်ပြီ” “အင်း ကြမ်း လေ ကိုကို”. “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းး”. “အာ့ရှီးးးး ရှီးးးအာ့ အင့်ဟင့်အင့် ” လိုးချိန် ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲလုပ်ရသေး! တယ်ခွန်းချိုပြီးသွားပြီ ကျနော်လည်း ခွန်းချိုပေါင်ကိုအပေါ်မတင်ပြီးအားနှင့်ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့ကျနော် လည်းပြီးသွားကာသုတ်တွေပန်း ထွက်သွားတော့တယ်။ သုတ်ထွက်သွားလို့ပျော့သွားတဲ့လီးကိုအပြင်ထုတ်လိုက်တော့. “အားးးကိုကို အရမ်းနာနေပြီ” “အစမို့ပါ ခွန်းရယ်နောက်ဆိုမနာတော့ဘူး” “ဟင်းနှော် ကိုကို ခွန်းကိုလုပ်ပြီးပြီဆိုတော့ ပစ်မသွားရဘူး”. “ဘ်းတော့မှမပစ်ပါဘူးခွန်းရယ်”။

ခွန်းချိုကိုနမ်းလိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် “နောက်တကြိမ်လောက်လုပ် ချင်သေးတယ်ခွန်းရယ်” “အရမ်းနာနေလို့ပါကိုကိုနောက်မှ လုပ်တော့နှော်” “အင်းပါ ခွန်းရယ်” ခွန်းချိုကိုဖက်ရင်း ( ၃) ဇာတ်သိမ်း ကျော်ကျော်အရမ်းပျော်ရပြီ။ကံဇာတာတွေတက်နေပြီ။ကျတော်တို့နှစ်ယောက်အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ညနေစောင်းမှနိုးလာပြီးခွန်းချိုကိုလိုက်ပို့ကာအိမ်ပြန်လိုက်တော့တယ်ရမ်းကောင်းနေပြီ။မမကငွေပေး၊ ခွန်းကအချစ်တွေပေးပေါ့လေ။ ကံဇာတာကောင်းနေပြီဆိုတော့မမကိုလည်းလှည့်လို့ရပြီထင်နေ တာ။တနေ့တနေ့ခွန်းဆီကိုနေ့ခင်း ပိုင်းသွားညမှာမမနှင့်နေတယ်။ ဒါပေမယ့်ခွန်းဆီပဲစိတ်က ရောက်နေတော့မမနဲ့ဆိုမလန်းဘူး။ဆေးလေး အစွမ်းနဲ့ပဲလိုးနေရတာ။တဖြေးဖြေးနှင့်ခွန်းဘက်ကလည်းအဆင့်တွေ တိုးပြီးအိမ်ကိုလိုက်လာချင်တယ်တဲ့။မမကလည်းကျနော့်လက်ခုပ်ထဲကရေဖြစ်နေပြီဆိုတော့လည်းခွန်း ကိုခေါ်လာခဲ့တယ်။ “မမ ဒါ ကျနော့်သူငယ်ချင်းလေ၊ခွန်းချိုတဲ့” ခွန်းချိုကျနော့်ကိုမျက်စောင်းထိုး ကြည့်တယ်ကျနော်သိတယ်။

ကျနော့်ရဲ့ချစ်သူပါလို့မိတ်ဆက် မပေးလို့လေ။ “အော် အေး ညီမလေး” “ညီမလေးနှင့်သိတာကြာပြီလား” “ကြာပြီအန်တီ” သိသိကြီးနှင့်ခွန်းချိုဒေါ်ပိုးပန်းချီကိုရွဲ့ပြီးအန်တီလို့ပြောလိုက်တယ် လူကဲခတ်မညံ့တဲ့ဒေါ်ပိုးပန်းချီ ကောင်းစွာသဘောပေါက်လိုက် တယ်။ဒီကောင်မလေးအချိုး ကပမာမခန့်ဆိုပြီးတော့ပါ။ “ကဲ အအေးသောက်ပါအုံး ” “မောင်ခဏ လိုက်ခဲ့ဦး” “မမကလည်းဧည့်သည်ရှိနေတာကို” “အင်းပါ မောင်” အအေးသောက်ပြီးကျနော်ခွန်း ကိုခေါ်ပြီးလိုက်ပို့လိုက်တယ်။ “ကိုကို ဒီကောင်မကြီးကကိုကို့အပေါ်နိုင်နေသလိုပဲ” “ခွန်းကလဲမနိုင်ပါဘူး” “ခွန်းကိုပစ်ထားလို့မရဘူးနှော်ကိုကို” “ဘာလို့ပစ်ထားရမှာလဲခွန်း” “ကိုကိုဒီကောင်မကြီးကိုမပစ်နိုင်ဘူးလား၊ခွန်း ကနှစ်ယောက်မပေါင်းနိုင်ဘူး” “မပေါင်းပါဘူး ခွန်း” “ဒီကောင်မကြီးကအခုထိတဏှာရူးနေတုန်း၊ အသက်မှအားမနာ” “အင်းလေသူတဏှာရူးပြီးကိုကို့ ကိုထောင်ဖမ်းထားတာ” “ဒါဆိုလဲကွာရှင်းလိုက်တော့” “ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”။

ကိုကို တဏှာရူးမကြီးကိုနှိပ်စက်လေ ကြာကြာမခံနိုင်ပါဘူး “အင်းဟုတ်တယ်ကိုကိုလုပ် လိုက်မယ်” “ညရောက်ရင်အပီလုပ်ပစ်လိုက်” “အင်း ကိုကိုလုပ်မယ်” ကျတော်အိမ်ပြန်လာတော့ “မောင် နေ့လည်ကကောင်မလေးနှင့်မောင်နဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်တာလဲ” “ဘာမှမပတ်ဘူး၊သူငယ်ချင်းပဲ” “ရှုပ်မယ်လို့မကြိုးစားနှင့်မောင်” “ဘာရှုပ်နေလို့လဲ” “မောင် မကလူကဲခတ်မညံ့ဘူးမောင်” “သိတယ်” “မောင်အပြင်မှာမရှုပ်နဲ့ မောင့်အတွက်မကအကုန်လုပ်ပေး နိုင်တယ်” “အင်း အဲဒါဆိုရင်အခုမောင်လုပ်မယ်၊” “မောင် မကိုတမင်ရွဲ့နေတာလား” “မရွဲ့ဘူး” “မောင် မကိုတခွန်းမကျန်ပြန်ပြောနေပါ လား၊ဒီကောင်မကမောင့်ကိုဘာဆေးတွေကျွေးထားလို့တစ်ခွန်းမကျန် ပြန်ပြောနေတာလဲ” “မ သူများကိုထည့်မပြောနဲ့၊မက မောင့်အတွက်အကုန်လုပ်ပေးနိုင် တယ်ဆို” “ဒါပေမယ့်မောင့်ကိုတော့ကွာမပေး နိုင်ဘူး” “ကွာဖို့ပြောနေတာမဟုတ်ဘူး” “အခု မောင်မကိုလိုးချင်နေပြီ၊ အခုခံပေးတော့” “မောင်လုပ်ချင်ရင်ကြိုက်သလိုခိုင်းတော့”။

လာ အခုလီးစုပ်ပေး” “စုပ်ပေးမယ်” ကျနော် မရဲ့ရှေ့မှာ ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တယ်။မကကျနော့်လီးကိုစုပ်တယ်။ “ဖင်ပါယက်ပေး” .”မောင်” “မပဲပြောတယ်လေအကုန်လုပ်ပေး နိုင်တယ်ဆို” “အင်းပါမောင်သာမနက်ဖြန်အပြင်မထွက်နဲ့” မကပြောပြီးကျနော့်စအိုကို ယက်ပေးနေတယ်တမင်ပဲခိုင်းထားတာပါ။ဖင်ယက်ပေးပြီးတော့ “လာမ မဖင်ကိုလိုးမယ်ကုန်းပေး” မကကျနော့်အမိန့်ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလဲ။မဖင်ပေါက်ဝကိုတေ့ပြီးလီးကိုဖိချလိုက်တယ် “တံတွေးမကူ၊ဂျေမကူပဲအနုနည်း နှင့်စပြီးနှိပ်စက်တော့တာပါ” “ဗျစ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ်” “အာ့ အိုးးးး နာလိုကတှာ” ကျနော်မရဲ့ဖင်ကြီးကိုတဖျန်းဖျန်း ရိုက်လိုက်တယ်။တင်ပါးမှာကျနော့်လက်ချောင်းရာတွေရဲတွတ်ပြီးအရှိူးတွေပေါ်လာတယ်။ ဒေါ်ပိုးပန်းချီကမောင်နှိပ်စက်နေပြီလို့သဘောပေါက်တယ်။ ဒါပေမယ့်မောင့်ကိုမဆုံးရှုံးဖို့က အရေးကြီးတယ်လေ၊ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလိုးနေတဖင်ဝတွေကြိမ်းစပ်နေတာ၊ကျမလေလက်ဖဝါးကိုတံတွေးထွေးချပြီးဖင်ဝကိုလှမ်း သုတ်လိုက်တယ်။

မောင်ကကျမဆံ ပင်ကိုဆွဲပြီးကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကိုလိုးနေတာကျမမှာခါးခွက်ထား ပြီးခေါင်းကိုမော့ထားရတယ်။ “ဘွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး” “အိုးအာ့ အငိးးဟင်းးဟင်းသေပါပြီ၊မောင် နည်းနည်းလျှော့အုံး” အရမ်းကြမ်းလွန်းတာကြောင့်ကျမမှာအော်ဟစ်ပြောပေမယ့်မောင်က တော့လုံးဝမလျှော့ “ဗျစ် ဗျ ဗြိ ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့…. အင့် အိုး မောင် မဖင်တွေကွဲပါပြီအား” ဆံပင်လဲဆွဲဆောင့်ပြီးတအားလိုး သလိုတင်ပါးကိုလဲတဖျန်းဖျန်းရိုက်တာကြောင့်မျက်ရည်တွေပါစီးဆင်းလာတော့တယ်။နာရီဝက်လောက်လိုးလိုက်တဲ့အခါကျမမခံနိုင်တော့ဘူး၊ရှေ့ဟတ်ထိုးလဲသလိုဖြစ်လာတယ်။ဆံပင်ဆွဲဆောင့်ထားလို့သာကျမမှာမလဲနိုင်တာပါ။လိုးချင် သလောက်သာလိုးပေတော့လို့စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်ကာဖင်ဝကိုတတ်နိုင်သလောက်ဖွင့်ပေးထားလိုက်ရတယ်လေ။ ကျနော်လည်းတင်းပြီးဖင်ချည်းလှိမ့်လိုးလိုက်တယ်။ထိန်းမထားနိုင်တဲ့ ဖင်ကအသံထွက်ပြီးအီးစပါထွက် လာတော့တယ်။

ကျနော်လဲတမင် လိုးတာမို့ချီးထွက်လာအောင်လိုး လိုက်တယ် ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတဲ့အခါ လိုးတာရပ် လိုက်ပြီး “မ..ဒီဖက်ကိုလှည့်” မ မျက်နှာမှာမျက်ရည်စတွေနှင့်လှည့်လာတယ်။”ပါးစပ်ဟပေး” လီးမှာချီးစတွေပေနေတာကိုသိပေမယ့်ကျမမှာမောင့်အပြောကိုနာခံရတော့တယ် မမှာကျနော့အပြောကိုသိတော့ပါး စပ်ဟပေးတယ်။ကျနော်လဲအီးတွေပေနေတဲ့လီးကိုသူ့ ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီးသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလိုးသလိုညင်သာတဲ့အလိုး မျိုးမဟုတ်တော့ဘူး။ သူကကျနော့်ပေါင်ကိုတွန်းထား တယ်။ကျနော်လည်းလီးကိုဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ “ဝု ဝူး အူး ” ပါးစပ်ထဲလီးဝင်နေတော့အသံက မထွက်နိုင်တော့ဘူးလေ။လီးကို လည်ချောင်းအထိဝင်အောင်ထိုး ထည့်လိုက်တယ် ကျမမှာအသက်ရှူမှားလောက်တယ်။အမှားမခံနိုင်ဘူးပါးစပ်ကိုကျယ် ကျယ်ဟပေးလိုက်ရတယ်။ လည်ချောင်းထိဝင်လာတဲ့လီးကိုအ ဆင်ပြေပြေဝင်လာအောင်လို့သာ အာရုံစိုက်ရတော့တယ်။

တချက် တချက်ပါးစောင်ကိုချော် ထိုးသေးတယ်။တော်တော်လေးလိုးလိုက်ပြီးမှ ကျမလည်ချောင်းထဲသုတ်တွေပန်းထွက်သွားရတော့တယ်။ “မြိုချ လေ ဘာလုပ်နေတာလဲ” ကျမမှာအီးနံ့တွေလှိုင်နေတဲ့သူ့သုတ်တွေကိုမြိုချလိုက်ရတယ်။ “လီးမှာကျန်နေတာတွေကိုပါယက် ပြီးမြိုချ” “အင်းပါမောင်ရယ်” ကျနော်လည်းကျေနပ်လောက် အောင်လိုးပြီးနှိပ်စက်ပစ်လိုက်တယ်။သူမကျေနပ်လို့ကွာမယ်ဆိုရင်အေးဆေးလေ။ပစ္စည်းတစ်ယောက်တ ဝက်ခွဲပြီးအေးဆေးလမ်းခွဲရုံပဲမ လား နောက်နေ့ခွန်းဆီကိုသွားမယ် လုပ်တော့ “မောင်ဘယ်သွားမလို့လဲ” “ကျုပ်ဘာသာကျုပ်ဘယ်သွားသွား ခင်များအလုပ်လား” “မောင်ရယ် မ အနားနေပေးပါ” “ခင်များကျုပ်ကိုဘာမှမချုပ်ချယ်နဲ့” “မောင် လုံးဝမသွားရဘူး၊ဟိုကောင်မဆီ သွားမလို့မဟုတ်လား” “ခင်များကြီးကိုပြောပြီးပဲ၊လာမချုပ်ချယ်နဲ့လို့” “မောင်မသွားရဘူးဆိုမသွားနဲ့” ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ပြီးပြော တယ်။ “မသွားလို့မဖြစ်ဘူး” “မောင်ရယ် မရှိခိုးပြီးတောင်းပန်ပါတယ်”။

ကျနော့်အနားဒူးထောက်ပြီးရှိခိုးကာကျနော့်ခြေသလုံးကိုဖက်ပြီးငိုယိုနေတယ်။အဲဒီအချိန်ပဲဖုန်းကဝင်လာ တယ်။ဖုန်းကိုကြည့်တောခွန်းဆီက ဖုန်းပါ “ဟလို ကိုကို” “ပြောလေခွန်း” “ဘာလို့ခွန်းဆီမလာတာလဲ” “မမလေ ထွက်မရအောင်လုပ်နေတာ” “အာဒီတဏှာရူးမကြီးတော့၊လာပြီးစိတ်ရှုပ်အောင်လုပ်နေတာ” “ဟုတ်တယ်ခွန်းရေ” “စောက်ကောင်မကြီးကိုပါးရိုက်ပစ်” ကျနော်ဖုန်းစပီကာဖွင့်လိုက်ပြီး “ဘာပြောတယ်ခွန်း ကိုကိုမကြားလိုက်လို့” “စောက်ကောင်မကြီးကိုပါးရိုက် လိုက်လို့၊တဏှာရူးနေတာပျောက်သွားအောင်” “ကြားလား ပါးရိုက်ရမလား” “မောင် မမှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲမောင်” “ကိုကိုခွန်းပြောတာကြားလား၊ လည်မြိုနင်းပစ်လိုက်။ကိုကိုမလာ ရင်ခွန်းအကြောင်းသိမယ်” “ကျုပ်မလုပ်ချင်ဘူး၊ကျုပ်ခြေ ထောက်ကိုလွှတ်” “ကိုကို့ခြေထောက်ဆွဲထားတာလား၊ဆောင့်ကန်ထုတ်လိုက်လေ” “လွှတ်တော့လို့ပြောနေတယ်၊ခင် များကျုပ်ကိုကွာရှင်းလိုက်တော့” “မောင်” “ခေါ်မနေနဲ့တော့။

ခင်များမှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းတဝက်ခွဲပေးပြီးရင်ခင်များလမ်းခင်များလျောက်” “မောင်ရယ်ရက်စက်လှချည် လားမောင်” “ဘာမှလာပြောမနေနဲ့တော့သွား မယ်” ကျမဘက်မှာလုံးဝမရှိတော့တဲ့ မောင်၊ကျမအသည်းကွဲကြေအောင်ခံစားလိုက်ရတယ်။သူက ကျမရှေ့ကကျော့ကျော့မော့မော့လဲထွက်သွားတယ်။ယောက်ျားဖြစ်ပြီးပစ္စည်းမက်တယ်။တကယ်ဆိုကျမအိမ်မှာသူ့လုပ်အားနဲ့ဝယ်ထားတဲ့ ပစ္စည်းဘာတစ်ခုမှမရှိဘူး။သူက တဝက်တောင်းသေးတယ်။သေသွားတဲ့ယောက်ျား မျက်နှာပြေးမြင်မိတယ်။ကျမစိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်တယ်။ “ဒီကောင်ကိုရှင်းထုတ်ပစ်ရမယ်လို့” ဒီကောင်ကျမကိုအထင်သေးတယ်။ကျမလည်းအသိများတဲ့လူပဲလေ။ဒီတော့ “ဟလို ” “ဦးရဲထွန်း ကျမပိုးပန်းချီပါ” “ဟုတ်ကဲ့အမ ပြောပါ။ကျနော်ဘာကူညီရမလဲ” “ကားနံပါတ် /………ကိုဖမ်းပေးပါ။” “အမ အဲဒါအမကားမဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်ကိုရဲထွန်း” “ဘာဖြစ်လို့လဲအမ” “ကျော်ကျော်မူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းနေတာ”။

ဟာ ဒီလူတော့ကွာ “အမအိမ်မှာရောအဲဒီပစ္စည်းတွေ ရှိနေအုံးမယ်” “အမရှာထားပြီးအိမ်သာထဲပစ်ချ လိုက်ပြီ” “ဟုတ်ပြီအမ ကျနော်ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်” “အိုကေ ကိုရဲထွန်းကျမဖုံးချလိုက်တော့မယ်” “ဟုတ်ကဲ့အမ သူ့ကားဘယ်အနားရှိတာကျနော်သိတယ်။အမအိမ်ကကားမို့သတိထားမိတာ” “ဟုတ်ကဲ့ကိုရဲထွန်း” ကျော်ကျော်အိမ်ကထွက်လာပြီးခွန်းကိုခေါ်ကာဟိုတယ်လစ်လိုက်တယ်။မနေ့ညကမကိုလိုးထားလို့မလိုးနိုင် မှာစိုးတာကြောင့်ဆေး ချလိုက်တယ်။ပြီးတော့ဟိုတယ်မှာ ခွန်းကိုလိုးပြီးထွက်လာလိုက်တယ်။လမ်းမှာရဲကတားတော့ “ဘာကိစ်စလဲ” “ရှာဖွေခွင့်ပေးပါ” ကျနော်ခေါင်းနပန်းကြီးသွားတယ်။ဆေးတွေကားပေါ်မှာစိတ်အေးအေးထားပြီး “ဘာရှာမလဲ၊ရော့ဗျာ ဒီမှာ ခင်များတို့အတွက်ပိုက်ဆံ” ငါးထောင်တန်တစ်အုပ်ပေးလိုက် တယ်။ “ကျနော်တို့တာဝန်အရပါ၊ သတင်းပေးရှိလို့ပါ” ကျော်ကျော်ကားပေါ်ကဆင်းရ တယ်။ “ကိုကိုဘာဖြစ်တာလဲ” ကျနော်ပြန်မပြောနိုင်တော့ပါ “ဗိုလ်ကြီးဒီမှာဆေးတွေပါ” “ကျော်ကျော်မင်းကိုဖမ်းလိုက်ပြီ၊ ကျန်တာတရားရုံးရောက်မှရှင်းပါ” ရဲစခန်းရောက်တော့ဆေးစစ်တယ်။ဆေးကျပါပြီ။မူးယစ်ဆေးဝါးတွေအများကြီးနှင့်မိတယ်ဆိုပြီးရောင်း ဝယ်သုံးစွဲနှင့်တရားစွဲခံလိုက်ရ ပါပြီ။အနည်းဆုံးနှစ်နှစ်ဆယ်။ ကျနော်ရယ်ပစ်လိုက်တယ်။ “ဟားးးဟားးးး” “သွားပြီ ငါ့ဘဝငွေပုံပေါ်စံခဲ့ရပေမယ့်မထိုက်တော့လည်းထိုက်တဲ့နေရာရောက် ရပြီပေါ့လေ” အားလုံးကိုလေးစားလျက် ……ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ေဒၚပိုးပန္းခ်ီလို့ေခၚတဲ့က်မအ ရြယ္ေတာ္တဆိတ္ဟိုင္းလို့ေလး ဆယ္ေက်ာ္ထဲဝင္ခဲ့ၿပီ။မုဆိုးမ တစ္ေယာက္ဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ရွိေပမယ့္ အေနအစားကေတာ့အထက္တန္းလႊာထဲမွာပဲရွိပါတယ္။ေယာက္က်ားရွာခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ဥစၥာေတြအမ်ားႀကီးက်န္ခဲ့ေပမယ့္တတ္သည့္ပညာမေနသာဆိုသလိုစိန္ေကာင္းေက်ာက္ ေကာင္းကိုင္တဲ့ပညာတတ္တာမို့စိန္ပြဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ္ေလးရထား ပါေသးတယ္။ဒီေတာ့လဲအေပါင္းအသင္းေတာ့ဆန္႔ၿပီးသားေလ။သားသမီးရယ္လို့မရခဲ့ေတာ့လဲတစ္ေယာက္တည္းေပါ့။တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္လာရင္နည္းနည္းဝလာတာကလြဲရင္ က်န္တာေတြကေတာ့လတ္ ဆတ္ေသးတာေပါ့ေလ။အားတဲ့အ ခ်ိန္ဂ်င္ဆာ့ကစားထားတဲ့အ တြက္ယိုယြင္းမွု့့့သိပ္မရွိေသးတာ လည္းပါတယ္။ အပ်င္းေျပလုပ္ေနတဲ့ပြဲစားဘဝမွာ ၾကဳံလာသူေမာင္ေလးေၾကာင့္မမပိုးပန္းခ်ီရဲ့စိတ္ေတြလွုပ္ရွားလာခဲ့ရ တယ္။သူ႔နာမည္ကေက်ာ္ေက်ာ္။ ႐ုပ္ရည္သနားကမားေလးႏွင့္မို့အ ခ်စ္ေတြပိုခဲ့ရတယ္ေလ။

အခုလဲ ၾကည့္ေလအနားမွာလာၿပီးကပ္ ခၽြဲေနၿပီ။တဏွာလို့မျမင္တဲ့ အခ်စ္ေလ “ခ်စ္မ” “ဘာလဲေက်ာ္ေက်ာ္” “ခ်စ္တယ္ဗ်ာ” “လုပ္ၿပီ” “ဒီမွာေက်ာ္ေက်ာ္မမကေမာင္ေလးထက္အသက္အမ်ားရီးႀကီးတယ္” “အဲဒါဘာျဖစ္လဲဗ်ာ” “ဘာျဖစ္ရမွာလဲေမာင္ေလးႏွင့္မမတြဲေနတာလူေတြျမင္ရင္မမကိုေျပာ ၾကမွာေပါ့” “ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာေလမမ၊တကယ္တမ္းကေပါင္းမယ့္သူေတြနဲ႔ပဲဆိုင္တာေလ” “ေမာင္ေလးကေလးကြာ” တကယ္တမ္းမွာက်မလည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္အတူတူေနခ်င္ပါ တယ္။ေလာေလာဆယ္ေတာ့စိတ္ထဲမဝံ့မရဲျဖစ္ေနေသးတာပါ။ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာလည္း ပ်င္းတယ္။အသက္ႀကီးလာရင္ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းမြန္စြာေစာင့္ ေရွာက္ေပးမယ့္သူလဲလိုတာပဲေလ။တစ္ေယာက္တည္းဘဝကအထီး က်န္ဆန္ပါတယ္။က်မဘဝမွာလင္သားမရွိေတာ့ကာမစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာရင္လက္နဲ႔ေျဖရွင္းခဲ့ရတာပဲ။အခုလိုအနားမွာရစ္သီရစ္သီႏွင့္ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ပြတ္သပ္ေပး ေနေတာ့။

ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့တဲ့ခ်စ္စိတ္ ေတြျပန္ၿပီးေပၚလာတယ္။ တဏွာေတြႂကြမိတယ္။ “မမကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ” “အြန္႔ အြတ္” အတင္းေပြ႕ဖက္ရင္းႏွုတ္ခမ္းကိုအတင္းနမ္းလာေတာ့အသက္သာေလးဆယ္ေက်ာ္မယ္။ရင္ခုန္သံေတြ လတ္ဆတ္တုန္းဆိုတဲ့အတိုင္း ရင္ေတြတလွပ္လွပ္တုန္ၿပီးေမာ ဟိုက္သလိုခံစားရတယ္။ “အို့..ေက်ာ္ေက်ာ္ မကဲနဲ႔ကြာ” “ခ်စ္လို့ပါမမရာ” နယ္ေက်ာ္လာတဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္လက္ေၾကာင့္က်မစိတ္ေတြမခိုင္ပဲယိုင္နဲ႔ကုန္ၿပီ။အရည္မရႊန္းေတာ့ေပမယ့္သဘဝတရားကေပးတဲ့တဏွာစိတ္ထရင္ျဖစ္တတ္တဲ့သဘာဝအတိုင္း က်မရဲ့ပစၥည္းကစိုလို့လာတယ္။ လည္တိုင္ကိုနမ္းရင္းတကိုယ္လုံးပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ေပြ႕ဖက္ထားၿပီးႏွစ္ကိုယ္ ၾကားမွာေလေတာင္ဝင္မရတဲ့ အေျခအေနအဆိုးဆုံးကေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ့္ဟာေလးကက်မရဲ့ ေပါင္ၾကားအဖုတ္ေနရာကိုလာၿပီး ပြတ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ထိန္းထိန္းထားတဲ့စိတ္ေတြတမံက်ိဳးေပါက္သလိုျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။

“ေအာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္” ေပြ႕ဖက္ရင္းက်မတင္သားႀကီးေတြကိုကိုင္ၿပီးညစ္ေနေတာ့လည္းစိတ္ကိုဘယ္လိုထိန္းရပါ့။ ၾကဳံဖူးခဲ့တဲ့အေတြ႕အၾကဳံေတြကိုျပန္သတိရလာၿပီးစိတ္ေတြဆူေဝေန တယ္။အခုလည္းေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ လက္ေတြကက်မေပါင္ႀကီးကို မၿပီးသူ႔ရဲ့လီးကိုအဖုတ္နဲ႔မထိ ထိေအာင္လုပ္ေပးေနတယ္။ အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာဆိုေတာ့လည္း မလုံမလဲေပါ့ရွင္။ “မမကိုအရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနၿပီ” “အာ ေမာင္ေလးရယ္” “မမအိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာမေကာင္းဘူးမမရယ္။မမအခန္းသြားရေအာင္ေလ” “ဟာလူဆိုးေလး၊မသင့္ေတာ္ဘူး ၾကာ” က်မေျပာေပမယ့္က်မေျခလွမ္းကက်မအိပ္ခန္းဆီေျခဦးလွည့္ေနၿပီ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ေတာ့ မမႀကီးငါ့ကိုခိုက္သြားၿပီလို့ေတြးရင္ေက်နပ္ခဲ့တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ့္ဘဝကသာမန္လူတန္းစားအလုပ္အ ကိုင္ရယ္မရွိေက်ာက္ပြဲစားသူငယ္ ခ်င္းဆီကိုသြားရင္းအကူအညီ ေတာင္းရာကေနဒီမမႀကီးကိုေတြ႕ခဲ့တာ။မရွိဆိုတဲ့စကားမၾကားရတဲ့လူတန္းစားၾကားကိုေရာက္ဖူးေန တဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္မမအညႇာကိုကိုင္ လိုက္နိုင္တယ္။

လူငယ္ဘဲဗ်ာ။ သူမ်ားေတြသုံးရင္သုံးခ်င္တယ္။လွတာေလးဝတ္ခ်င္တယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္တြဲလုပ္ရင္းေဆးေလးပါခ် တတ္လာတယ္။လူကသာအ လုပ္မရွိေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေန တတ္တယ္။အိမ္ကမိဘေတြက ေက်ာ္ေက်ာ္ကိုၾကည့္မရ။အလုပ္ကေလးတည္တည္တံ့မရွိဘဲ ပြဲစားေယာင္ေယာင္လုပ္ေနေတာ့ အျမဲမည္တြန္ေတာက္တီးတတ္ တယ္။အခုလိုမမႀကီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘဝေရာက္ ၿပီဆိုၿပီးရည္းစားလည္းမရွိေတာ့မမရင္ခြင္ကိုဒိုင္ဗင္ပစ္ၿပီးဝင္ ပစ္လိုက္တယ္။ဆင္းရဲတဲ့ဘဝလြတ္ဖို့ဆိုတာအေထာက္အပံ့လိုတယ္ ေလ။ဘုရားရွင္ ေတာင္မွပါရမီျဖည့္ဘက္လိုေသး တာပဲေလ။အခုလည္းမမႀကီးကိုအပိုင္ခ်ည္ဖို့မမအိမ္ကိုသြားရင္းေမာင္ေလးအထာကိုပိုင္နိုင္စြာအသုံးခ် လိုက္နိုင္တယ္။ အခုဆိုမမရဲ့အိပ္ခန္းထဲ ထိေရာက္ခဲ့ၿပီေလ။လူဆိုတာတဏွာႏွင့္မကင္းဘူး။စားလို့ေကာင္းမွန္းသိရင္စားခ်င္တတ္တဲ့သဘာဝ။မိန္းမသားဆိုေတာ့ဝယ္စားမရတဲ့အေျခအေနကိုႀကိဳသိေတာ့။

မမစိတ္ပါ ေအာင္ႏွိုးဆြၿပီးလိုရာကိုႀကိဳးဆြဲ ထိန္းနိုင္ဖို့ေက်ာ္ေက်ာ္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီ။မမစိတ္ကိုဆြေပးဖို့ ရာမမႏွုတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ၿပီးမမရဲ့အက်ီကႋဳအေပၚမတင္ကာဘရာကိုပါတြန္းတင္လိုက္တယ္။ၿပီးမွခေလး တစ္ေယာက္လိုမမရဲ့နို့ကိုတႁပြတ္ ႁပြတ္စို့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့အင္းးဟင္းးဟင္းးးး” မမရဲ့ညည္းသံေလးေတြထြက္လာသလိုေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့ငပဲကလည္းမာလာခဲ့တယ္။နို့စို့ရင္းလုံခ်ည္ေပၚ ကေနမမအဖုတ္ကိုကိုင္လိုက္တယ္။ မမလည္းေပါင္ၾကားကိုဟေပးလာတာေၾကာင့္လုံခ်ည္ေအာက္စကိုအေပၚလွန္ၿပီးအဖုတ္ကိုထိထိမိမိကိုင္လိုက္တယ္။သန္႔ရွင္းစြာေနတတ္တဲ့မမအဖုတ္ကအေမြးမရွိဘူး။ရိတ္ သင္ထားတာျဖစ္မယ္။စိတ္ပါေနလို့လားမသိဘူးမမအဖုတ္ကေဖာင္း ကားေနၿပီ။ေခ်ာဆီေလးေတြေတာင္အနားစပ္ေတြမွာစိုေနၿပီ။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းမမရဲ့အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲလက္ခလယ္ထည့္ၿပီးေမႊလိုက္တယ္။ “အာ့ ဟာ့ ဟာ့ အာ့ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲေက်ာ္ရယ္” ။

အေစ့ကေလးကိုခုလုတ္တိုက္သြားတာေၾကာင့္က်မမွာညည္းမိၿပီး ေက်ာ့္ကိုေျပာလိုက္မိတယ္။ မၾကဳံတာၾကာပီမို့လားမသိပါဘူး။က်မစိတ္လည္းအရမ္းကိုထန္ေန မွန္းသိလိုက္ရတယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းျပန္ေျဖမေနအားပါဘူး။တဆက္တည္းမမအဖုတ္ကိုမ်က္ႏွာအပ္ကာအကြဲေၾကာင္းကို လၽွာအျပားလိုက္လုပ္ၿပီးယက္လိုက္တယ္။ၿပီးမွမမေပါင္ကိုကားကာ ေျမႇာက္ၿပီးအဖုတ္ပိုၿပီးယက္ ေကာင္းေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့မမလည္း က်ေနာ့အႀကိဳက္သိတယ္ေျခကား ၿပီးေပါင္ေျမႇာက္ထားေတာ့မမရဲ့အဖုတ္အကြဲကျပဲအာလာတယ္။အကြဲေၾကာင္းထဲလၽွာကိုစုခၽြန္ၿပီးေမႊထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ပလပ္ပလပ္” “အာ့ရှီးးရှီးးးရှီးးးအားးးးးလားး” ညည္းတြားသံမိုးသို့မညံေပမယ့္အိပ္ခန္းတြင္းမွာေတာ့လႊင့္ပ်ံေနတယ္။က်ေနာ့္ယက္ခ်က္ကလည္းျပင္း တယ္။အေစ့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ ေတာ့မမလူးလွိမ့္ေနတယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အိုးေမာင္ အားးးေမာင္” မမအသံေတြအဆက္မျပတ္ညည္းလာတယ္။

“မမ ေမာင္လိုးခ်င္ၿပီ” “ေမာင့္သေဘာပါေမာင္” မမကိုလီးမစုပ္ခိုင္းေသးဘူး၊သူလီးစုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြတဖြားဖြားေပၚ လာေစရမယ္။အခုေတာ့ပထမဆုံး မမကိုအပိုင္ကိုင္နိုင္ဖို့အေရးႀကီး တယ္ေလ။ဒီေတာ့မမေစာက္ဖုတ္ ထဲလီးရည္ဝင္ဖို့အေရးႀကီးတယ္ ။ေက်ာ္ေက်ာ္ေဘာင္းဘီႏွင့္အတြင္းခံခၽြတ္လိုက္ေတာ့ “အယ္ ေမာင္ရယ္ႀကီးလွခ်ည္လားကြာ” က်ေနာ့လီးကိုၾကည့္ၿပီးမမကေျပာတယ္။ႀကီးတာေတာ့လုံးပတ္တစ္ လကၼခြဲေလာက္ရွိၿပီးအရွည္ကခုႏွစ္လက္မနီးပါးရွိတယ္ေလ။ မမအဖုတ္ကိုလီးႏွင့္ေတ့ၿပီးဖိခ်လိုက္တယ္။ “ဇြိ ဗ်ိ ျဗစ္ ျဗစ္ ” “အာ့ ေမာင္ အိုးးး အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္း” လီးကေစာက္ဖုတ္ထဲတဇြိ ဇြိ ဝင္ေနတာ။အလိုးမခံရတာၾကာလို့လားမသိဘူးနည္းနည္းေတာ့ေစးပိုင္ေနတာပဲဗ်ာ။ ေမာင့္လီးဝင္လာေတာ့အရမ္းကိုဖီးတက္လာ တယ္။အလိုးမခံရတာၾကာၿပီမို့လားမသိအရမ္းကိုေကာင္းလြန္းတယ္။ ေမာင့္လီးႀကီးရဲ့ထိပ္ဖူးႀကီးဝင္ေလမ်က္လုံးေလးကိုေမွးစင္းၿပီးညည္းမိတယ္။

သူလီးဒစ္ႀကီးက အဖုတ္အတြင္းသားေတြကိုပြတ္ တိုက္သြားေလဇိမ္အရမ္းရွိေလ။လီးႀကီးႀကီးရွည္ရွည္ကစြဲမက္ေလာက္တယ္။က်ေနာ္လည္းမမနို့ကိုတ လွည့္စီကုန္းစို့ရင္း တခ်က္ခ်င္းလိုးလိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္” “အိုးရွီးးရွီးးးရွီးးးအိုးးးေကာင္းလိုက္တာ” ေကာင္းလြန္းလို့ေယာင္ၿပီးအသံ ထြက္သြားေတာ့ “မ ေမာင္လိုးတာေကာင္းလား” “အင္းေကာင္းတယ္ေမာင္” မမေကာင္းေနၿပီေလ အရွက္နည္းလာၿပီတခ်က္ခ်က္က်ေနာ့ေက်ာကိုကုတ္ဖက္ၿပီးေဆာင့္ ခိုင္းေနတယ္။က်ေနာ္လည္းျမန္ျမန္ေလးလိုးလိုက္တယ္ “ဘြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ” “အာ့ရွီးးးေကာင္းတယ္ အိုးရွီးးရွီးးးး” မမၿပီးေတာ့မယ္မွန္းသိၿပီးမမျမန္ ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လိုးလိုက္တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းဖတ္ ဖတ္ ဖန္း” ေဆာင့္ခ်က္ေတြပိုျမန္လာသလို မမညည္းသံေတြပိုထြက္လာၿပီး “အာ့ရွီးးးရွီးးးးအိုးးးးၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီအိုးးး” မမတစ္ေယာက္လူးလြန္႔ကာၿပီးသြားေတာ့က်ေနာ္လည္းရပ္လိုက္တယ္။

“ေမာင္ဆက္မလုပ္ဘူးလား” “မမ ေမာင္လဲလီးစုပ္ခံခ်င္ေသးတယ္” မမတခ်က္ေတြေဝသြားေသးတယ္။ “မမမခံခ်င္ေတာ့ဘူးလား” က်မေတြးမိတယ္လီးစုပ္တာဘာမွမထူးဆန္းဘူးေလ။ေမာင္ေလးက ထပ္လိုးတာကိုလဲလိုခ်င္ေသးတယ္။ က်မအလိုးမခံမခံရတာၾကာၿပီမို့ အၾကာႀကီးကိုအလိုးခံခ်င္ေသးတာမို့ “လာေလ ေမာင္မမစုပ္ေပးမွာေပါ့” က်ေနာ္ အရမ္းႀကိဳက္သြားၿပီေလ။ေဆးခ်ထားတဲ႔အ ရွိန္ေလးကအရမ္းေကာင္းတယ္။ ဘိန္းစားမိန္းမခ်စ္တဲ့ ၾကာၾကာေလးမွိန္းၿပီးလိုးနိုင္ တယ္ေလ။အခုေတာ့မမက်ေနာ့္လီးကိုအေသအခ်ာစုပ္ေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္းေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အထိအစုပ္ခံၿပီးမွ “မမ က်ေနာ္လိုးေတာ့မယ္။ကုန္းေပးပါလား” “အင္းကုန္းေပးမယ္ေမာင္” မမဖင္ကုန္းေပးေတာ့က်ေတာ္ ေနာက္ကေနၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္။ ခါးေလးခြက္ထားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းေတြကေနာက္ကိုျပဴးထြက္ေနတယ္။ေစာက္ဖုတ္ ဝကိုေတ့ၿပီးလီးကိုဖိခ်လိုက္တယ္။ “ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ” “အာ့ေမာင္ေျဖးေျဖး ေမာင့္ေမာင့္ဟာကရွည္တယ္”။

ဟုတ္ကဲ့မမ က်ေနာ္လည္းေျဖးေျဖးခ်င္းလိုး ေဆာင့္လိုက္တယ္။ “ဘြတ္ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ဖတ္” “အာ့အင္းးဟင္းးးးးး” ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးလိုးေဆာင့္လိုက္ေတာ့မမက “ရၿပီေမာင္ မမခံနိုင္ၿပီ” က်ေနာ္အရွိန္ေလးတင္ၿပီးတဇြပ္ဇြပ္ျမည္ေအာင္လိုးလိုက္ရာ “အာ့ရွီးးရွီးးးေမာင္မအရမ္းေကာင္းလာၿပီ” မမပုခုံးကိုလွမ္းဆြဲၿပီးအားရပါးရ လိုးလိုက္ေတာ့မမၿပီးခ်င္ေနၿပီမွန္းသိလာတယ္က်ေနာ္လည္းသုတ္မထိန္းေတာ့ဘဲအာ႐ုံႏွစ္လိုးလိုက္ ေတာ့တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းးဖန္းးးး’ “အာ့အိုးးရွီးးရွီးးးးမၿပီးေတာ့မယ္” “ေမာင္လဲၿပီးေတာ့မယ္ မ” “အင္း အင္းးေမာင္” “ဖြတ္ဖတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္ူးဖန္းး” “အာ့ရွီးးရွီးးးးၿပီးၿပီေမာင္ အားးးး” က်ေနာ္လည္းမမခါးကိုထိန္းကိုင္ၿပီးအခ်က္တစ္ရာေလာက္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ရာသုတ္ေတြပန္းထြက္သြားေတာ့တယ္” “ဟားးးေကာင္းလိုက္တာ မ ရာအရမ္းခ်စ္သြားၿပီ” “မ လဲေမာင့္ကိုခ်စ္ပါသတဲ့ရွင္” “ေမာင္မျပန္ေတာ့ဘူး၊ဒီမွာပဲ ေနေတာ့မယ္” “ေမာင္ လက္မထပ္ဘဲအတူေနလို့မျဖစ္ဘူးေလ”။

အင္း ဘာျဖစ္လို့လဲမ “မမကိုလူေတြေျပာလိမ့္မယ္” “ဒါဆိုလဲလက္ထပ္လိုက္ၾကတာေပါ့မရယ္” အဲဒီေန႔ကစၿပီးက်ေနာ္တို့လက္ထပ္လိုက္တယ္။လက္ထပ္ၿပီးေတာ့ မမကိုက်ေနာ္လိုးခ်င္သလိုလိုးလို့ ရသလိုက်ေနာ္လည္းေငြပုံေပၚစံရတဲ့ေငြေက်းေလးျဖစ္ၿပီေလ။သိ တယ္မလား ေငြပင္နားေတာ့ေငြေက်းတဲ့။ ေက်ာ္ေက်ာ္အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရၿပီ။အခုဆိုရင္မမဟာ က်ေနာ္ရဲ့လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ၿပီ မမအနားမွာခ်စ္စကားေလးေတြ ေျပာၿပီးမမကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးနိုင္ၿပီေလ။မမကိုလီးရည္ပါ ေသာက္ခိုင္းနိုင္တယ္။ဖင္လိုးမလားမမကအဆင္သင့္ပဲ။ ဆက္စ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ရင္မမေရာ က်ေနာ္ပါ မတင္းတိမ္နိုင္ဘူး။ မမကိုအႀကိဳက္ လိုးေဆာ္ခြင့္ရေပမယ့္ လူစိတ္ဆိုတာလည္းအ ဆန္းသားေလ။အသက္ႀကီးႀကီးလိုးၿပီးရင္ငယ္ငယ္ေလးကိုပါလိုး ခ်င္ေသးတာပဲ။ဒါေပ မယ့္အခုကေတာ့မမကိုပဲအပီလိုးၿပီးမမကိုလိုသလိုႀကိဳးဆြဲလို့ရေအာင္ ႀကံစည္ေနတာပါ ပဲေလ။မမကိုယူလိုက္လို့တဖက္ကအေပါင္းအသင္းေတြကလဲႂကြက္ ဖ်င္းလို့ေျပာခ်င္ၾကတယ္။

ဒါေတြကမၾကာခင္မွာပဲပေပ်ာက္သြားတာ ပဲေလဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကေငြလၽွံေနၿပီ အေပါင္းအသင္းေတြကိုေကၽြးနိုင္ တယ္ေမြးနိုင္တယ္။အရင္ကဆယ္ ဂဏန္းမကိုင္ဖူးေပမယ့္အခုဆိုရင္ ပိုက္ဆံအိတ္မွာ တစ္ေသာင္းတန္တစ္စည္းအျမဲပါတယ္။မမရဲ့အဆက္အသြယ္ ေၾကာင့္ပြဲစားလုပ္ရင္းေငြပိုေလးရတယ္။မမကက်ေနာ့္အတြက္အျမဲ ေပးတယ္။ေဘာ္ဒါေတြလား လာထားပဲ။ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ ဘာေသာက္မလဲ ႀကိဳက္တာလုပ္ခြင့္ရၿပီ။ေဆးလားအရင္ကငါးျပားေလာက္ရဖို့အေရးျခစ္ျခဳပ္ရတာ။အခုလားခဏခဏဝယ္ရင္လူသိမွာစိုးလို့အမ်ားႀကီးဝယ္ ထားတာ။မမကသိတယ္။အိမ္ကိုယူမလာဖို့ေျပာတဲ့အတြက္ ကားေပၚမွာပဲထားတာ။ကားတစ္စီးအပိုင္ေပးထားတာေလ။လႊင့္ခ်င္သလိုလႊင့္လို့ရတယ္။ ေကတီဗြီလားခဏခဏေရာက္ေပါ့။သိတဲ့အတိုင္းပဲက်ေနာ္ကငလၽွံေလ။ က်ေနာ္ပဲရွင္းတာ။အဲဒီမွာစေတြ႕ တာပဲ။ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေတြ႕တယ္။ခြန္းခ်ိဳတဲ့။တသက္လုံးအခ်စ္မရွိခဲ့တဲ့က်ေနာ္ခြန္းခ်ိဳကိုခ်စ္မိၿပီေလ။

ခြန္းခ်ိဳဆိုတာကအသား ေလးျဖဴေဖြးၿပီးအရပ္ငါးေပသုံး ေလာက္ရွိကာရင္ထြားၿပီးခါးေသးကာတင္သားေတြလုံးက်စ္ေနတာပါ။အေခ်ာအလွေတြကခြန္းခ်ိဳဆီမွာပဲစုပုံထားသလိုျဖစ္ေနတာ။တကယ္ဆိုခြန္းခ်ိဳကေႂကြ႐ုပ္ေလးလိုပါပဲ။ အေၾကာင္းမလွလို့ေကတီဗီေရာက္ ေနေပမယ့္။အျပင္မွာေတြ႕ရင္ သေဌးသမီးရွုံးေလာက္တဲ့ ႐ုပ္ရည္ေလးပါ။ခြန္းခ်ိဳႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္းအခန္းတခန္းယူ ၿပီးစကားေျပာလိုက္တယ္။ “ခြန္းခ်ိဳ ကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္” “ေတြ႕တဲ့လူတိုင္း လၽွာမွာအရိုးမရွိေတာ့ဒီလိုပဲေျပာၾကတာပဲကိုေက်ာ္” “က်ေနာ္တကယ္ေျပာတာပါ” “ကိုေက်ာ္ ခြန္းခ်ိဳက ေကတီဗီမွာလုပ္တယ္ဆိုၿပီးလက္တဲ့စမ္းခ်င္တာလားကိုေက်ာ္” “မဟုတ္ရပါဘူး ခြန္းခ်ိဳရယ္၊တကယ္ခ်စ္တာပါ” “ဟင္းးဟင္းးးကိုေက်ာ္ ကိုေက်ာ္၊ကိုေက်ာ့္မွာမိန္းမႀကီးငုတ္တုပ္ရွိေနတာခြန္းခ်ိဳမသိဘူးထင္ေနလား” “ဟင္းးးးသိတယ္လို့ထင္ၿပီးသား၊မမကိုခ်စ္လို့မရဘူးေလ၊ခြန္းခ်ိဳက်မွ ကိုေက်ာ္ကတကယ္ခ်စ္မိတာ”။

ကိုေက်ာ္ရယ္ ေကတီဗီကမိန္းကေလးေတြကို ေျပာေနက်စကားေတြလား၊ ေတာ္ၾကာအိမ္ကမိန္းမႀကီးလိုက္ လာၿပီးျပသနာရွာရင္ခြန္းခ်ိဳတို့ပဲနစ္နာတယ္ေလ “လုံးဝျပသနာမရွာပါဘူး ခြန္းခ်ိဳ” “အိမ္မပိုင္ပဲေဂၚလီလုပ္လို့ျပသနာတက္ၾကတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီးပါ” “ဟင္းးးးးးအိမ္မပိုင္ဘူးဟုတ္လား၊ ခြန္းခ်ိဳအိမ္လိုက္ခဲ့ေလ” “ခစ္ခစ္ ခစ္ ခြန္းခ်ိဳယုံရမွာလား” “ယုံလိုက္စမ္းပါ” “အင္းယုံလိုက္မယ္ေလ” “အရမ္းခ်စ္တယ္ခြန္းခ်ိဴရယ္” က်ေနာ္ ခြန္းခ်ိဳ ကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။ ခြန္းခ်ိဳလည္းျပန္တုန္႔ျပန္နမ္းပါ တယ္။ခြန္းခ်ိဳရဲ့ စကပ္ၾကားကိုလက္လ်ိဳသြင္းလိုက္ ၿပီးအဖုတ္ဆီကိုလက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္တယ္ “အာ့ ကိုကို ဝိတ္တာေတြလာမယ္ ” “ပိုက္ဆံေပးထားၿပီးမလာဖို့ေျပာ ထားတယ္” “ဟြန္း ဒါမ်ိဳးဆိုေတာ္ေတာ္တတ္တယ္” “ခ်စ္ခ်င္လို့ပါ ခြန္းခ်ိဳရယ္” “ကိုကိုရယ္ ဒီမွာမလြတ္လပ္ဘူးေလ” “ဒါဆို ဟိုတယ္လစ္ၾကမယ္ေလ” “ခြန္းခ်ိဳဆက္ရွင္မျပည့္ေသးဘူး၊ ထြက္လို့ရမွာမဟုတ္ဘူး” “ဟာ ခြန္းခ်ိဳကလဲဘာမွေၾကာက္မေနႏွင့္မန္ေနဂ်ာကိုေျပာလိုက္

ခြန္းခ်ိဳ sectionအျပည့္ေပးလိုက္မယ္ ေလ” “အင္း အာ့ဆိုေျပာလိုက္မယ္” ခြန္းခ်ိဳထြက္သြားၿပီးျပန္ဝင္လာ တယ္။ “ရၿပီကိုကိုေဘလ္ပါ တစ္ခါတည္းတြက္ခိုင္းထားတယ္” “အင္းအဆင္ေျပတာေပါ့ ေရာ့ခြန္းခ်ိဳရွင္းလိုက္ေတာ့” ေငြရွင္းၿပီးခြန္းခ်ိဳနဲ႔ေကတီဗီကထြက္ကာဟိုတယ္လစ္ခဲ့လိုက္တယ္။ဟိုတယ္ေရာက္မွ “ကိုကို ခြန္းခ်ိဳကိုတရားဝင္လက္ထပ္မွာ လား” “ဘာလို့ေမးတာလဲခြန္းခ်ိဳ” “ေမးရမွာေပါ့ ခ်စိတယ္ဆိုၿပီးအနိုင္က်င့္ၿပီးပစ္ သြားရင္ခြန္းခ်ိဳပဲနစ္နာရမွာေလ” “ဘယ္ေတာ့မွမပစ္ဘူး၊တရားဝင္ လက္ထပ္မွာ” “ကိုကို့မယားႀကီးဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ” “ကြာရွင္းပစ္မွာေပါ့” “တကယ္ေႏွာ္ကိုကို” “အင္းေပါ့ခြန္းခ်ိဳ” “ဟိ ဒါမွတို့ကိုကိုကြ” ခြန္းခ်ိဳက ခေလးတစ္ေယာက္လိုက်ေနာ္လည္ ပင္းကိုဖက္ၿပီးႏွုတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္းခြန္းခ်ိဳကိုဖက္ရင္း ခြန္းခ်ိဳစကပ္ကိုအေပၚလွန္တင္ကာခြန္းခ်ိဳရဲ့ပင္တီကိုဆြဲခ်လိုက္ကာ တင္သားႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲညႇစ္လိုက္ တယ္။ၿပီးမွလက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ခြန္းခ်ိဳရဲ့အဖုတ္ကိုႏွိုက္လိုက္ေတာ့တယ္။

အရည္ေလးစိုသလိုျဖစ္ေနတဲ့ခြန္း ခ်ိဳအဖုတ္ကခၽြဲက်ိက်ိေလးျဖစ္ ေနေတာ့ခြန္းခ်ိဳစိတ္ပါေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ၿပီးခြန္းခ်ိဳရဲ့အကၤ်ီကိုပါဆြဲ ခၽြတ္လိုက္ၿပီးဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ခ်လိုက္ရာခြန္းခ်ိဳရဲ့နို့အုံထြားထြား ေလးကေပၚလာတယ္။နို့အုံၾကားကိုႏွာေခါင္းႏွစ္လိုက္ၿပီးပြတ္လိုက္ကာနို့ခ်ိဳခ်ိဳကိုစို့လိုက္ေတာ့တယ္။ “ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ” “အာ့းးရွီးးအိုး ကိုကို” သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။အအိုတစ္ေယာက္ေတာင္ၿပိဳလဲဆင္းခဲ့တဲ့ အႏွိုးအဆြအျပဳအစုမွာခြန္းခ်ိဳ လည္းယိုင္လဲခဲ့ၿပီေလ။နို့ကိုတႁပြတ္ ႁပြတ္စို့ရင္းေစာက္ေစ့ကေလး ကေလးကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ “အာ့ရွီးးးရွီးးးအိုး ” ညည္းသံထြက္လာသလိုေစာက္ရည္ေတြစီးထြက္လာတယ္။ “အားးး ရွီးးကိုကို အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းးး” နို့သီးေလးေလးေတြေထာင္ထလာသလိုေစာက္ေစ့ကေလးလဲမာလာတယ္။ခြန္းခ်ိဳရဲ့ညည္းသံေတြ အေတာ္ေလးဆူညံလာတယ္။ခြန္း ခ်ိဳရဲ့ကာမတံခါးကိုပြင့္ေစဖို့အတြက္ခြန္းခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ကိုမ်က္ႏွာအပ္ ၿပီးမာေနတဲ့ေစာက္ေစ့ခၽြန္ခၽြန္ေလးကိုစတင္ၿပီးစုပ္လိုက္တယ္။

အိုး အမေ့ ရှီးးးးရှီးးးအိုးးးအားးးး ရှီး ခြန္းခ်ိဳစုပ္သပ္သံညည္းတြားသံေတြလႊင့္ထြက္လာလာသလိုလက္က အိပ္ရာခင္းေတြကိုဆြဲကိုင္ၿပီးခါး ေအာက္ပိုင္းႂကြတက္လာတယ္။ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲလၽွာထိုးသြင္းေမႊလိုက္တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အိုးးရွီးးးအားးးးးးးးရွီးးးးကိုကိုအားခြန္းခ်ိဳမေနနိုင္ေတာ့ဘူး” ေစာက္ရည္ေတြရႊဲရႊဲစိုၿပီးက်ေနာ့ပါးစပ္ထဲမွာေပပြေနတယ္။ကာမႏွင့္ ပတ္သက္ရင္တဏွာ ႀကီးတဲ့က်ေနာ္လၽွာကိုအျပားလိုက္လုပ္ၿပီးခြန္းခ်ိဳရဲ့ေပါင္ကိုမတင္ၿပီး စအိုစူစူေလးက ေနအေပၚထိဆြဲတင္ယက္လိုက္တယ္။ “အားးရွီးးးးးကို ကို အားးးေတြာပီအားး” ခြန္းခ်ိဳက်ေနာ့္ရဲ့အႏွိုးအဆြမွာတင္တခ်ီၿပီးသြားခဲ့ၿပီ။ “ခြန္းခ်ိဳ ေကာင္းလား” “ဟင့္…ကိုကိုေႏွာ္ ” “ကိုကို့ကိုလည္းလုပ္ေပးပါကြာ” “ကိုကို လုပ္ေပးလို့သာခြန္းခ်ိဳလုပ္ရမွာ၊ခြန္းခ်ိဳမလုပ္တတ္ဘူး” “ကိုကိုသင္ေပးမယ္ေလ” “ဟုတ္ကဲ့ကိုကို” ခြန္းခ်ိဳကိုအိပ္ရာေပၚကဆြဲထူၿပီး က်ေနာ္ကမတ္တပ္ရပ္ကာခြန္းခ်ိဳ ပါးစပ္နားေတ့ေပးလိုက္ တယ္။

ခြန္းခ်ိဳလည္းႏွုတ္ခမ္းလႊာ ေလးဟကာငုံစုပ္ေပးေတာ့တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “ခြန္း ဒစ္ကိုလၽွာႏွင့္ယက္ေပး” ခြန္းခ်ိဳလည္းကိုကိုေက်နပ္ေအာင္ ဒစ္ဖ်ားကိုလၽွာဖ်ားႏွင့္ရစ္ပတ္ေပး ၿပီးလီးထိပ္ဝကိုလၽွာဖ်ားႏွင့္ထိုးေပးလိုက္တယ္ “အိုးးရွီးးးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ” က်ေနာ္လည္းေအာ္ညည္းမိတယ္။ ခ်စ္မိသူရဲ့အၾကင္နာေပးမွု့ကိုခံယူလိုက္ရသျဖင့္ေက်နပ္မိတယ္။ ၾကာၾကာလီးစုပ္မခိုင္းခ်င္ေတာ့ဘူး လိုးခ်င္လာတာေၾကာင့္. “ခြန္း အိပ္ေတာ့ကိုကိုလုပ္ေတာ့မယ္” “အင္းေျဖးေျဖးလုပ္ေႏွာ္ကိုကို ခြန္းေၾကာက္တယ္” ခရာတာတာေျပာတတ္တဲ့ခြန္းကိုအရမ္းခ်စ္မိျပန္တယ္။ ခြန္းခ်ိဳပက္လက္ကေလးအိပ္ေပး လိုက္ေတာ့ကိုကိုက ခြန္းခ်ိဳေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီးသူ႔လီး ႀကီးကိုေတ့ကာဖိခ်လိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ေဖာက္ ဗ်စ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးးးဟင္းးး” လီးႀကီးကခြန္းခ်ိဳအဖုတ္ထဲထိုးခြဲဝင္လာၿပီးတင္းၾကပ္ကာဝင္သြားေတာ့တယ္။ခြန္းခ်ိဳလည္းနာသြားတာ ေၾကာင့္ကိုကို့ရင္ဘတ္ကိုတြန္းလိုက္မိၿပီး “အာ့ နာတယ္ ကိုကို”. “အစမို့ပါ ခြန္းရယ္”။

က်ေနာ္လည္းခြန္းခ်ိဳကိုေျပာလိုက္ ၿပီးခြန္းခ်ိဳရဲ့နို့ကိုစို့လိုက္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အာ့ အင္းးဟင္းးးးအင္းးး” ခြန္းခ်ိဳ ညည္းသံေတြထြက္လာမွလီးသြင္းတာကိုဆက္လွုပ္ရွားလိုက္တယ္. “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္” “အာ!အင့္! အင့္းးဟင့္ ဟင့့္အင္းးး” ခြန္းခ်ိဳေစာက္ဖုတ္လွုပ္ရွားလာမွု့့ ေၾကာင့္ခြန္းခ်ိဳအရသာေတြ႕ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ “ခြန္းးးကိုကိုနည္းနည္းၾကမ္းခ်င္ၿပီ” “အင္း ၾကမ္း ေလ ကိုကို”. “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းး”. “အာ့ရွီးးးး ရွီးးးအာ့ အင့္ဟင့္အင့္ ” လိုးခ်ိန္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲလုပ္ရေသး! တယ္ခြန္းခ်ိဳၿပီးသြားၿပီ က်ေနာ္လည္း ခြန္းခ်ိဳေပါင္ကိုအေပၚမတင္ၿပီးအားႏွင့္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့က်ေနာ္ လည္းၿပီးသြားကာသုတ္ေတြပန္း ထြက္သြားေတာ့တယ္။ သုတ္ထြက္သြားလို့ေပ်ာ့သြားတဲ့လီးကိုအျပင္ထုတ္လိုက္ေတာ့. “အားးးကိုကို အရမ္းနာေနၿပီ” “အစမို့ပါ ခြန္းရယ္ေနာက္ဆိုမနာေတာ့ဘူး” “ဟင္းေႏွာ္ ကိုကို ခြန္းကိုလုပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ပစ္မသြားရဘူး”. “ဘ္းေတာ့မွမပစ္ပါဘူးခြန္းရယ္”။

ခြန္းခ်ိဳကိုနမ္းလိုက္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္တယ္ “ေနာက္တႀကိမ္ေလာက္လုပ္ ခ်င္ေသးတယ္ခြန္းရယ္” “အရမ္းနာေနလို့ပါကိုကိုေနာက္မွ လုပ္ေတာ့ေႏွာ္” “အင္းပါ ခြန္းရယ္” ခြန္းခ်ိဳကိုဖက္ရင္း ( ၃) ဇာတ္သိမ္း ေက်ာ္ေက်ာ္အရမ္းေပ်ာ္ရၿပီ။ကံဇာတာေတြတက္ေနၿပီ။က်ေတာ္တို့ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။ညေနေစာင္းမွနိုးလာၿပီးခြန္းခ်ိဳကိုလိုက္ပို့ကာအိမ္ျပန္လိုက္ေတာ့တယ္ရမ္းေကာင္းေနၿပီ။မမကေငြေပး၊ ခြန္းကအခ်စ္ေတြေပးေပါ့ေလ။ ကံဇာတာေကာင္းေနၿပီဆိုေတာ့မမကိုလည္းလွည့္လို့ရၿပီထင္ေန တာ။တေန႔တေန႔ခြန္းဆီကိုေန႔ခင္း ပိုင္းသြားညမွာမမႏွင့္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ခြန္းဆီပဲစိတ္က ေရာက္ေနေတာ့မမနဲ႔ဆိုမလန္းဘူး။ေဆးေလး အစြမ္းနဲ႔ပဲလိုးေနရတာ။တေျဖးေျဖးႏွင့္ခြန္းဘက္ကလည္းအဆင့္ေတြ တိုးၿပီးအိမ္ကိုလိုက္လာခ်င္တယ္တဲ့။မမကလည္းက်ေနာ့္လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့လည္းခြန္း ကိုေခၚလာခဲ့တယ္။ “မမ ဒါ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလ၊ခြန္းခ်ိဳတဲ့” ခြန္းခ်ိဳက်ေနာ့္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုး ၾကည့္တယ္က်ေနာ္သိတယ္။

က်ေနာ့္ရဲ့ခ်စ္သူပါလို့မိတ္ဆက္ မေပးလို့ေလ။ “ေအာ္ ေအး ညီမေလး” “ညီမေလးႏွင့္သိတာၾကာၿပီလား” “ၾကာၿပီအန္တီ” သိသိႀကီးႏွင့္ခြန္းခ်ိဳေဒၚပိုးပန္းခ်ီကိုရြဲ႕ၿပီးအန္တီလို့ေျပာလိုက္တယ္ လူကဲခတ္မညံ့တဲ့ေဒၚပိုးပန္းခ်ီ ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္လိုက္ တယ္။ဒီေကာင္မေလးအခ်ိဳး ကပမာမခန္႔ဆိုၿပီးေတာ့ပါ။ “ကဲ အေအးေသာက္ပါအုံး ” “ေမာင္ခဏ လိုက္ခဲ့ဦး” “မမကလည္းဧည့္သည္ရွိေနတာကို” “အင္းပါ ေမာင္” အေအးေသာက္ၿပီးက်ေနာ္ခြန္း ကိုေခၚၿပီးလိုက္ပို့လိုက္တယ္။ “ကိုကို ဒီေကာင္မႀကီးကကိုကို့အေပၚနိုင္ေနသလိုပဲ” “ခြန္းကလဲမနိုင္ပါဘူး” “ခြန္းကိုပစ္ထားလို့မရဘူးေႏွာ္ကိုကို” “ဘာလို့ပစ္ထားရမွာလဲခြန္း” “ကိုကိုဒီေကာင္မႀကီးကိုမပစ္နိုင္ဘူးလား၊ခြန္း ကႏွစ္ေယာက္မေပါင္းနိုင္ဘူး” “မေပါင္းပါဘူး ခြန္း” “ဒီေကာင္မႀကီးကအခုထိတဏွာ႐ူးေနတုန္း၊ အသက္မွအားမနာ” “အင္းေလသူတဏွာ႐ူးၿပီးကိုကို့ ကိုေထာင္ဖမ္းထားတာ” “ဒါဆိုလဲကြာရွင္းလိုက္ေတာ့” “ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ”။

ကိုကို တဏွာ႐ူးမႀကီးကိုႏွိပ္စက္ေလ ၾကာၾကာမခံနိုင္ပါဘူး “အင္းဟုတ္တယ္ကိုကိုလုပ္ လိုက္မယ္” “ညေရာက္ရင္အပီလုပ္ပစ္လိုက္” “အင္း ကိုကိုလုပ္မယ္” က်ေတာ္အိမ္ျပန္လာေတာ့ “ေမာင္ ေန႔လည္ကေကာင္မေလးႏွင့္ေမာင္နဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ” “ဘာမွမပတ္ဘူး၊သူငယ္ခ်င္းပဲ” “ရွုပ္မယ္လို့မႀကိဳးစားႏွင့္ေမာင္” “ဘာရွုပ္ေနလို့လဲ” “ေမာင္ မကလူကဲခတ္မညံ့ဘူးေမာင္” “သိတယ္” “ေမာင္အျပင္မွာမရွုပ္နဲ႔ ေမာင့္အတြက္မကအကုန္လုပ္ေပး နိုင္တယ္” “အင္း အဲဒါဆိုရင္အခုေမာင္လုပ္မယ္၊” “ေမာင္ မကိုတမင္ရြဲ႕ေနတာလား” “မရြဲ႕ဘူး” “ေမာင္ မကိုတခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနပါ လား၊ဒီေကာင္မကေမာင့္ကိုဘာေဆးေတြေကၽြးထားလို့တစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္ေျပာေနတာလဲ” “မ သူမ်ားကိုထည့္မေျပာနဲ႔၊မက ေမာင့္အတြက္အကုန္လုပ္ေပးနိုင္ တယ္ဆို” “ဒါေပမယ့္ေမာင့္ကိုေတာ့ကြာမေပး နိုင္ဘူး” “ကြာဖို့ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး” “အခု ေမာင္မကိုလိုးခ်င္ေနၿပီ၊ အခုခံေပးေတာ့” “ေမာင္လုပ္ခ်င္ရင္ႀကိဳက္သလိုခိုင္းေတာ့”။

လာ အခုလီးစုပ္ေပး” “စုပ္ေပးမယ္” က်ေနာ္ မရဲ့ေရွ႕မွာ ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္တယ္။မကက်ေနာ့္လီးကိုစုပ္တယ္။ “ဖင္ပါယက္ေပး” .”ေမာင္” “မပဲေျပာတယ္ေလအကုန္လုပ္ေပး နိုင္တယ္ဆို” “အင္းပါေမာင္သာမနက္ျဖန္အျပင္မထြက္နဲ႔” မကေျပာၿပီးက်ေနာ့္စအိုကို ယက္ေပးေနတယ္တမင္ပဲခိုင္းထားတာပါ။ဖင္ယက္ေပးၿပီးေတာ့ “လာမ မဖင္ကိုလိုးမယ္ကုန္းေပး” မကက်ေနာ့္အမိန္႔ဘယ္လြန္ဆန္နိုင္မွာလဲ။မဖင္ေပါက္ဝကိုေတ့ၿပီးလီးကိုဖိခ်လိုက္တယ္ “တံေတြးမကူ၊ေဂ်မကူပဲအႏုနည္း ႏွင့္စၿပီးႏွိပ္စက္ေတာ့တာပါ” “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္” “အာ့ အိုးးးး နာလိုကတှာ” က်ေနာ္မရဲ့ဖင္ႀကီးကိုတဖ်န္းဖ်န္း ရိုက္လိုက္တယ္။တင္ပါးမွာက်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းရာေတြရဲတြတ္ၿပီးအရွိူးေတြေပၚလာတယ္။ ေဒၚပိုးပန္းခ်ီကေမာင္ႏွိပ္စက္ေနၿပီလို့သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ေမာင့္ကိုမဆုံးရွုံးဖို့က အေရးႀကီးတယ္ေလ၊ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းလိုးေနတဖင္ဝေတြႀကိမ္းစပ္ေနတာ၊က်မေလလက္ဖဝါးကိုတံေတြးေထြးခ်ၿပီးဖင္ဝကိုလွမ္း သုတ္လိုက္တယ္။

ေမာင္ကက်မဆံ ပင္ကိုဆြဲၿပီးၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကိုလိုးေနတာက်မမွာခါးခြက္ထား ၿပီးေခါင္းကိုေမာ့ထားရတယ္။ “ဘြတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးးဖန္းးး” “အိုးအာ့ အငိးးဟင္းးဟင္းေသပါၿပီ၊ေမာင္ နည္းနည္းေလၽွာ့အုံး” အရမ္းၾကမ္းလြန္းတာေၾကာင့္က်မမွာေအာ္ဟစ္ေျပာေပမယ့္ေမာင္က ေတာ့လုံးဝမေလၽွာ့ “ဗ်စ္ ဗ် ၿဗိ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့…. အင့္ အိုး ေမာင္ မဖင္ေတြကြဲပါၿပီအား” ဆံပင္လဲဆြဲေဆာင့္ၿပီးတအားလိုး သလိုတင္ပါးကိုလဲတဖ်န္းဖ်န္းရိုက္တာေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတြပါစီးဆင္းလာေတာ့တယ္။နာရီဝက္ေလာက္လိုးလိုက္တဲ့အခါက်မမခံနိုင္ေတာ့ဘူး၊ေရွ႕ဟတ္ထိုးလဲသလိုျဖစ္လာတယ္။ဆံပင္ဆြဲေဆာင့္ထားလို့သာက်မမွာမလဲနိုင္တာပါ။လိုးခ်င္ သေလာက္သာလိုးေပေတာ့လို့စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္ကာဖင္ဝကိုတတ္နိုင္သေလာက္ဖြင့္ေပးထားလိုက္ရတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္းတင္းၿပီးဖင္ခ်ည္းလွိမ့္လိုးလိုက္တယ္။ထိန္းမထားနိုင္တဲ့ ဖင္ကအသံထြက္ၿပီးအီးစပါထြက္ လာေတာ့တယ္။

က်ေနာ္လဲတမင္ လိုးတာမို့ခ်ီးထြက္လာေအာင္လိုး လိုက္တယ္ က်ေနာ္လည္းၿပီးခ်င္လာတဲ့အခါ လိုးတာရပ္ လိုက္ၿပီး “မ..ဒီဖက္ကိုလွည့္” မ မ်က္ႏွာမွာမ်က္ရည္စေတြႏွင့္လွည့္လာတယ္။”ပါးစပ္ဟေပး” လီးမွာခ်ီးစေတြေပေနတာကိုသိေပမယ့္က်မမွာေမာင့္အေျပာကိုနာခံရေတာ့တယ္ မမွာက်ေနာ့အေျပာကိုသိေတာ့ပါး စပ္ဟေပးတယ္။က်ေနာ္လဲအီးေတြေပေနတဲ့လီးကိုသူ႔ ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီးသူ႔ေခါင္းကိုကိုင္ကာပါးစပ္ကိုလိုးလိုက္တယ္။ ခါတိုင္းလိုးသလိုညင္သာတဲ့အလိုး မ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူကက်ေနာ့္ေပါင္ကိုတြန္းထား တယ္။က်ေနာ္လည္းလီးကိုဝင္နိုင္သမၽွဝင္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ “ဝု ဝူး အူး ” ပါးစပ္ထဲလီးဝင္ေနေတာ့အသံက မထြက္နိုင္ေတာ့ဘူးေလ။လီးကို လည္ေခ်ာင္းအထိဝင္ေအာင္ထိုး ထည့္လိုက္တယ္ က်မမွာအသက္ရွူမွားေလာက္တယ္။အမွားမခံနိုင္ဘူးပါးစပ္ကိုက်ယ္ က်ယ္ဟေပးလိုက္ရတယ္။ လည္ေခ်ာင္းထိဝင္လာတဲ့လီးကိုအ ဆင္ေျပေျပဝင္လာေအာင္လို့သာ အာ႐ုံစိုက္ရေတာ့တယ္။

တခ်က္ တခ်က္ပါးေစာင္ကိုေခ်ာ္ ထိုးေသးတယ္။ေတာ္ေတာ္ေလးလိုးလိုက္ၿပီးမွ က်မလည္ေခ်ာင္းထဲသုတ္ေတြပန္းထြက္သြားရေတာ့တယ္။ “ၿမိဳခ် ေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ” က်မမွာအီးနံ့ေတြလွိုင္ေနတဲ့သူ႔သုတ္ေတြကိုၿမိဳခ်လိုက္ရတယ္။ “လီးမွာက်န္ေနတာေတြကိုပါယက္ ၿပီးၿမိဳခ်” “အင္းပါေမာင္ရယ္” က်ေနာ္လည္းေက်နပ္ေလာက္ ေအာင္လိုးၿပီးႏွိပ္စက္ပစ္လိုက္တယ္။သူမေက်နပ္လို့ကြာမယ္ဆိုရင္ေအးေဆးေလ။ပစၥည္းတစ္ေယာက္တ ဝက္ခြဲၿပီးေအးေဆးလမ္းခြဲ႐ုံပဲမ လား ေနာက္ေန႔ခြန္းဆီကိုသြားမယ္ လုပ္ေတာ့ “ေမာင္ဘယ္သြားမလို့လဲ” “က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ဘယ္သြားသြား ခင္မ်ားအလုပ္လား” “ေမာင္ရယ္ မ အနားေနေပးပါ” “ခင္မ်ားက်ဳပ္ကိုဘာမွမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔” “ေမာင္ လုံးဝမသြားရဘူး၊ဟိုေကာင္မဆီ သြားမလို့မဟုတ္လား” “ခင္မ်ားႀကီးကိုေျပာၿပီးပဲ၊လာမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔လို့” “ေမာင္မသြားရဘူးဆိုမသြားနဲ႔” က်ေနာ့္ကိုအတင္းဖက္ၿပီးေျပာ တယ္။ “မသြားလို့မျဖစ္ဘူး” “ေမာင္ရယ္ မရွိခိုးၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္”။

က်ေနာ့္အနားဒူးေထာက္ၿပီးရွိခိုးကာက်ေနာ့္ေျခသလုံးကိုဖက္ၿပီးငိုယိုေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ပဲဖုန္းကဝင္လာ တယ္။ဖုန္းကိုၾကည့္ေတာခြန္းဆီက ဖုန္းပါ “ဟလို ကိုကို” “ေျပာေလခြန္း” “ဘာလို့ခြန္းဆီမလာတာလဲ” “မမေလ ထြက္မရေအာင္လုပ္ေနတာ” “အာဒီတဏွာ႐ူးမႀကီးေတာ့၊လာၿပီးစိတ္ရွုပ္ေအာင္လုပ္ေနတာ” “ဟုတ္တယ္ခြန္းေရ” “ေစာက္ေကာင္မႀကီးကိုပါးရိုက္ပစ္” က်ေနာ္ဖုန္းစပီကာဖြင့္လိုက္ၿပီး “ဘာေျပာတယ္ခြန္း ကိုကိုမၾကားလိုက္လို့” “ေစာက္ေကာင္မႀကီးကိုပါးရိုက္ လိုက္လို့၊တဏွာ႐ူးေနတာေပ်ာက္သြားေအာင္” “ၾကားလား ပါးရိုက္ရမလား” “ေမာင္ မမွာ ဘာအျပစ္ရွိလို့လဲေမာင္” “ကိုကိုခြန္းေျပာတာၾကားလား၊ လည္ၿမိဳနင္းပစ္လိုက္။ကိုကိုမလာ ရင္ခြန္းအေၾကာင္းသိမယ္” “က်ဳပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး၊က်ဳပ္ေျခ ေထာက္ကိုလႊတ္” “ကိုကို့ေျခေထာက္ဆြဲထားတာလား၊ေဆာင့္ကန္ထုတ္လိုက္ေလ” “လႊတ္ေတာ့လို့ေျပာေနတယ္၊ခင္ မ်ားက်ဳပ္ကိုကြာရွင္းလိုက္ေတာ့” “ေမာင္” “ေခၚမေနနဲ႔ေတာ့။

ခင္မ်ားမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းတဝက္ခြဲေပးၿပီးရင္ခင္မ်ားလမ္းခင္မ်ားေလ်ာက္” “ေမာင္ရယ္ရက္စက္လွခ်ည္ လားေမာင္” “ဘာမွလာေျပာမေနနဲ႔ေတာ့သြား မယ္” က်မဘက္မွာလုံးဝမရွိေတာ့တဲ့ ေမာင္၊က်မအသည္းကြဲေၾကေအာင္ခံစားလိုက္ရတယ္။သူက က်မေရွ႕ကေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့လဲထြက္သြားတယ္။ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီးပစၥည္းမက္တယ္။တကယ္ဆိုက်မအိမ္မွာသူ႔လုပ္အားနဲ႔ဝယ္ထားတဲ့ ပစၥည္းဘာတစ္ခုမွမရွိဘူး။သူက တဝက္ေတာင္းေသးတယ္။ေသသြားတဲ့ေယာက္်ား မ်က္ႏွာေျပးျမင္မိတယ္။က်မစိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္တယ္။ “ဒီေကာင္ကိုရွင္းထုတ္ပစ္ရမယ္လို့” ဒီေကာင္က်မကိုအထင္ေသးတယ္။က်မလည္းအသိမ်ားတဲ့လူပဲေလ။ဒီေတာ့ “ဟလို ” “ဦးရဲထြန္း က်မပိုးပန္းခ်ီပါ” “ဟုတ္ကဲ့အမ ေျပာပါ။က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲ” “ကားနံပါတ္ /………ကိုဖမ္းေပးပါ။” “အမ အဲဒါအမကားမဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္ကိုရဲထြန္း” “ဘာျဖစ္လို့လဲအမ” “ေက်ာ္ေက်ာ္မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းေနတာ”။

ဟာ ဒီလူေတာ့ကြာ “အမအိမ္မွာေရာအဲဒီပစၥည္းေတြ ရွိေနအုံးမယ္” “အမရွာထားၿပီးအိမ္သာထဲပစ္ခ် လိုက္ၿပီ” “ဟုတ္ၿပီအမ က်ေနာ္ၾကည့္လုပ္လိုက္မယ္” “အိုေက ကိုရဲထြန္းက်မဖုံးခ်လိုက္ေတာ့မယ္” “ဟုတ္ကဲ့အမ သူ႔ကားဘယ္အနားရွိတာက်ေနာ္သိတယ္။အမအိမ္ကကားမို့သတိထားမိတာ” “ဟုတ္ကဲ့ကိုရဲထြန္း” ေက်ာ္ေက်ာ္အိမ္ကထြက္လာၿပီးခြန္းကိုေခၚကာဟိုတယ္လစ္လိုက္တယ္။မေန႔ညကမကိုလိုးထားလို့မလိုးနိုင္ မွာစိုးတာေၾကာင့္ေဆး ခ်လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ဟိုတယ္မွာ ခြန္းကိုလိုးၿပီးထြက္လာလိုက္တယ္။လမ္းမွာရဲကတားေတာ့ “ဘာကိစ္စလဲ” “ရွာေဖြခြင့္ေပးပါ” က်ေနာ္ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားတယ္။ေဆးေတြကားေပၚမွာစိတ္ေအးေအးထားၿပီး “ဘာရွာမလဲ၊ေရာ့ဗ်ာ ဒီမွာ ခင္မ်ားတို့အတြက္ပိုက္ဆံ” ငါးေထာင္တန္တစ္အုပ္ေပးလိုက္ တယ္။ “က်ေနာ္တို့တာဝန္အရပါ၊ သတင္းေပးရွိလို့ပါ” ေက်ာ္ေက်ာ္ကားေပၚကဆင္းရ တယ္။ “ကိုကိုဘာျဖစ္တာလဲ” က်ေနာ္ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ပါ “ဗိုလ္ႀကီးဒီမွာေဆးေတြပါ” “ေက်ာ္ေက်ာ္မင္းကိုဖမ္းလိုက္ၿပီ၊ က်န္တာတရား႐ုံးေရာက္မွရွင္းပါ” ရဲစခန္းေရာက္ေတာ့ေဆးစစ္တယ္။ေဆးက်ပါၿပီ။မူးယစ္ေဆးဝါးေတြအမ်ားႀကီးႏွင့္မိတယ္ဆိုၿပီးေရာင္း ဝယ္သုံးစြဲႏွင့္တရားစြဲခံလိုက္ရ ပါၿပီ။အနည္းဆုံးႏွစ္ႏွစ္ဆယ္။ က်ေနာ္ရယ္ပစ္လိုက္တယ္။ “ဟားးးဟားးးး” “သြားၿပီ ငါ့ဘဝေငြပုံေပၚစံခဲ့ရေပမယ့္မထိုက္ေတာ့လည္းထိုက္တဲ့ေနရာေရာက္ ရၿပီေပါ့ေလ” အားလုံးကိုေလးစားလ်က္ ……ျပီးပါျပီ။