ခြောက်ရက်တိုင်တိုင် သူမမှာ အတုနဲ့တွေ့လိုက် အစစ်နဲ့တွေ့လိုက် နားရသည်မရှိဘဲ

Unicode

သူမနာမည် မိုးစု။ ကျောင်းပြီးတော့ ချစ်သူနဲ့ လက်ထပ်ဖြစ်သည်။ ယောင်နောက် ဆံထုံးပါဆိုသည့် ထုံးစံအတိုင်း သူမ ချစ်သူနောက် အတူလိုက်နေသည်။ သူမက အလုပ်လုပ်ချင်သော်လည်း ချစ်သူက ခွင့်မပြုသဖြင့် အိမ်တွင် ကျန်ရစ်သည်။ အိမ်တွင်တော့ ယောက္ခမနဲ့အတူနေရသည်။ ယောက္ခမက ပင်စင်အငြိမ်းစားတစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် ကုလားထိုင်တွင်ထိုင်ကာ စာဖတ်နေသည်က များသည်။ ယောက်ျားကတော့ မနက် ရ နာရီထိုးသည်နှင့် အလုပ်ကို ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားသည်။ ဆိုင်ကယ်ကို လမ်းတွင်အပ်၍ လိုင်းကားတဆင့်ပြန်စီးရသည်။ အလုပ်ရောက်ဖို့ပင် ၂ နာရီလောက်ကြာသည်။ ထိုအခါ အလုပ်က ပြန်လာလျင်လည်း နှစ်ဆင့်ဖြစ်နေသည်မို့ ည ရ နာရီလောက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်သည်က များသည်။ ယောက်ျားအလုပ်က တခါခါ နယ်ဆင်းရသေးသည်။ “အဖေ့ကို အရက်သွားဝယ်ပေးဦး” “အို မလုပ်ပါနဲ့ အဖေက အသက်ကြီးနေပြီလေနော် မသောက်နဲ့နော်” “ငါက သွားဝယ်ဆို သွားဝယ်ပေါ့” “အို အဖေက အသက်ကြီးနေပြီ” “နင်က ငါ့ကို အသက်ကြီးနေပြီထင်တယ်ပေါ့” ဆိုကာ ယောက္ခမကြီးက မိုးစုကို ဖက်လေသည်။

မိုးစုက ရုန်းသည်။ “မလုပ်ပါနဲ့ သူများမြင်ရင် မကောင်းဘူး” “သူများ မမြင်ရင်ကောင်းတယ်ပေါ့” “မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူး” “သူများမမြင်အောင် ငါအသက်မကြီးကြောင်း ပြရသေးတာပေါ့” ပြောလည်းပြော ယောက္ခမကြီးက မိုးစုကို ဖက်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ် အိပ်ချသည်။ မိုးစုက ရုန်းသော်လည်း မနိုင်။ မိုးစုနို့ကို အတင်းကိုင်သည်။ “မလုပ်ပါနဲ့ရှင် မကောင်းပါဘူး” “အခု မကောင်းသေးပေမယ့် ခဏနေကောင်းစေရမယ်” မိုးစုမှာ ယောက္ခမကို ခန္ဓာကိုယ်အားဖြင့်လည်း မနိုင်။ စကားအားဖြင့်လည်း မနိုင်ဖြစ်နေသည်။ ယောက္ခမက ပြောလည်းပြော အင်္ကျီကိုလည်း ပင့်သည်။ “နင် ငါ့သားနဲ့ မရခင် လိုးကြသေးလား” “အို” ယောက္ခမ အမေးကြောင့် မိုးစုတော်တော်ရှက်သွားသည်။ “ကြည့်ရတာ နင်ကောင်းကောင်း အလိုးမခံဖူးသေးဘူးနဲ့တူတယ်” ပြောလည်းပြော ယောက္ခမကြီးက သူမနို့ကို အတင်းစို့လေသည်။ နို့ကို တလုံးပြီး တလုံးစို့သည်။ ထို့နောက် သူမကို အတင်းတွန်းကာ မှောက်ခိုင်းသည်။ သူမ မှောက်သွားတော့ ထမိန်ကို အတင်းချွတ်သည်။ ထမိန်ကျွတ်တော့ ဆပ်စမိန်နာကို ချွတ်သည်။ ထို့နောက် ဖင်လုံးကြားကနေ စောက်ဖုတ်ကို လျက်သည်။ မိုးစုမှာ အော်လည်းမအော်ရဲ။ ကြောက်လည်းကြောက် ဖြစ်နေသည်။

နောက်ကနေ အဖုတ်ကို လျက်ပြီးနောက် သူမကို ပက်လက်ဆွဲလှန်သည်။ သူမပက်လက်လှန်တော့ အဖုတ်ကို လျက်သည်။ “ဟင့် ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ ရှင် အင့် အဟင့် အဟင့်” မိုးစုငိုသည်။ သို့သော်လည်း ယောက္ခမကြီးက အဖုတ်ကို ဆက်တိုက်လျက်သည်။ ထို့နောက် အပေါ်တက်လာကာ နွုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။ သူမ ပြန်မစုပ်။ ယောက္ခမက အောက်ဆင်း၍ နို့ကိုနမ်းစို့သည်။ သူမ မရုန်းနိုင်။ ခဏနေ ယောက္ခမက အနီးတွင်ရှိသည့် သူနားနေကျ နေရာမှ ခေါင်းအုံးကို ဆွဲလာသည်။ သူမ ဖင်အောက် ခုသည်။ ထို့နောက် သူမပေါင်ကို ဆွဲကားသည်။ ပြီးလျင် သူမအဖုတ်ကို လျက်သည်။ မိုးစုက ယောက္ခမခေါင်းကို တွန်းထုတ်ချင်သည်။ သို့သော်လည်း လူကြီးခေါင်းကို မကိုင်ရဲ။ သူမပေါင်ကို ဖိကာ ဆွဲကား၍ သူမစောက်ဖုတ်ကို အတင်းလျက်သည်။ မိုးစုမှာ နို့ကိုသာ အုပ်ထားမိသည်။ ခဏကြာတော့ ယောက္ခမက သူမကို ဆွဲထူသည်။ “ဘာမှ မတွေးနဲ့ မေ့လိုက်တော့ နင့်ကို ငါကောင်းကောင်းချစ်ပေးမယ်” ဆိုကာ နွုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းသည်။ ပြီးလျင် ယောက္ခမက သူ့အဝတ်အစားကို ချွတ်နေသည်။ သူမ ထွက်ပြေးချင်သည်။ သို့သော်မရ။

ယောက္ခမက သူမကို ဖက်၍ ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ အဖုတ်ကိုနှိုက်သည်။ သူမကိုလည်း စုပ်နမ်းသည်။ ခဏနေ သူမလက်ကို ယူ၍ လီးကိုကိုင်ခိုင်းသည်။ မိုးစု တစ်ခါမှ လီးမကိုင်ဖူးပါ။ ရွံသည်။ သူမလက်ကို အတင်းရုတ်သည်။ လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားသည်။ “နင် လီးတောင် မကိုင်ဖူးသေးဘူးပေါ့” ယောက္ခမက အထာနှပ်သည်။ မိုးစု ခေါင်းငုံ့သည်။ “ဒါဆို ဘယ်စုပ်ဖူးဦးမလဲနော်” ယောက္ခမက မတ်တပ်ထကာ သူမခေါင်းကိုကိုင်သည်။ လီးကြီးက တန်းမတ်နေသည်။ နည်းနည်းပင် ကော့နေသည်။ သူမက ခေါင်းငုံ့သည်။ ယောက္ခမက ပေါင်တဖက်ရှေ့တိုး၍ သူမခေါင်းကို ပေါင်တွင် ဆွဲကပ်ပြီး လီးကို သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်သည်။ သူမခေါင်းခါသည်။ မရ။ ယောက္ခမလီးက အကြီးကြီးဖြစ်သည်။ သူမပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်သည်။ သူမ ငိုရင်း ငုံရသည်။ ယောက္ခမက လီးကိုကိုင်၍ ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ သူမ ထွေးထုတ်သည်။ လီးခေါင်းကို ယောက္ခမအတင်းပြန်ထည့်သည်။ သူမက တွန်းထုတ်သည်။ မရ။ ယောက္ခမက ခေါင်းကိုတဖက်ကိုင်ကာ လီးကိုတဖက်ကိုင်ပြီး သူမပါးစပ်ထဲ အတင်းထည့်သည်။ သူမငုံရသည်။ ခဏကြာတော့ သူမနောက်စေ့ကို ကိုင်ကာ လီးကိုထိုးထည့်သည်။ လီးကိုမကိုင်တော့။ ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ အတင်းထိုးထည့်သည်။

သူမ ခေါင်းလွဲရသည်။ လီးကျွတ်သွားသည်။ သူမကို တွန်းလှဲ၍ ယောက္ခမက သူမပေါင်ကို ဆွဲကားကာ လိုးသည်။ “မ မလုပ် မ အ အ အ” မိုးစု အော်ပင် မအော်နိုင်။ လီးကြီးက သူမအဖုတ်ထဲ ဇွတ်ဆို ဝင်သွားသည်။ သူမ ငိုရင်းအလိုးခံရသည်။ ယောက္ခမက သူမကို ကြည့်ရင်းဆောင့်သည်။ တော်ကြာတော့ သူမကို ကိုင်း၍ဖက်ကာ သူမပါးကို နမ်းရင်း လိုးသည်။ သူမခေါင်းခါသည်။ ယောက္ခမက ပြန်မတ်၍ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ကာ လိုးသည်။ “ဖတ် ဖတ် ဖတ်” သူမ ဖင်ကို ဆောင့်မိသည့်အသံက ဆူညံနေသည်။ တော်တော်ကြာအောင် ဆောင့်လိုးသည်။ “ကုန်းတတ်လား” သူမကို မေးသည်။ သူမ မပြောရသေးခင် သူမကို ဆွဲထူကာ ကုန်းခိုင်းသည်။ သူမလည်း ကြားဖူးနားဝသာ ရှိသည့် လေးဖက်ထောက်ကုန်းနည်းဖြင့် ခံပေးသည်။ ယောက္ခမကြီးက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆောင့်လိုးသည်။ ဖင်တုန်းတွေ တုန်နေသည်။ နောက်တမျိုးအနေဖြင့် သူမကို လက်မထောက်ခိုင်းတော့ဘဲ မှောက်အိပ်လျက် ဖင်ထောင်ကာ လိုးသည်။ ဆောင့်တာမှ တချက်စီဆောင့်သည်။ သူမပင် ရှေ့ထွက်ထွက်သွားသည်။ နောက်ကနေ ဆောင့်လို့အားရပြီးသည့်နောက် သူမကို ပက်လက်ထပ်လိုးပြန်သည်။ “ဘယ်လိုလဲ ငါအသက်ကြီးပြီလား” သူမ ခေါင်းခါသည်။

“ကောင်းသွားပြီမဟုတ်လား” သူမ ခေါင်းထပ်ခါသည်။ “မကောင်းသေးဘူးလား၊ ကောင်းအောင် ဆက်လိုးရမှာပေါ့” ဆိုကာ သူမနွုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းသည်။ အောက်ကလည်း ဆောင့်လိုးသည်။ သူမနို့ကို ဆက်စုပ်သည်။ အောက်က တောက်လျောက်လိုးသည်။ နောက် သူမတံကောက်ကနေ သူမပေါင်ကို ကားနေအောင် ဆွဲ၍ လိုးသည်။ နို့ကိုလည်း ကိုင်သည်။ တော်တော်ကြာသည်။ ခဏနေ သူမကို ခွ၍ သူမပါးပေါ် လီးရည် လာလွတ်ချသည်။ လီးရည်ရော မျက်ရည်ပါ သူမပါးပြင်တွေ စိုနေတော့သည်။ ချွေးတွေလည်း ပါသည်။ သူမ မဲ့နေမိသည်။ လီးရည်ကို သုတ်သည်။ ယောက္ခမကြီးက သူမဘေးနားတွင် အတူအိပ်နေသည်။ အမောပြေသွားတော့ ထသွားသည်။ သူမက ရှက်ရှက်နှင့်ထ၍ ရေချိုးသည်။ ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့စာ သူဖတ်နေသည်။ ပုံစံက ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလို။ ညကျတော့ ယောကျားက တခါဘွတ်သဖြင့် သူမမှာ ငိုချင်ချင်ဖြစ်သွားသည်။ နေ့ခင်းက သူ့အဖေ ဘွတ်ခဲ့သည့် အဖုတ်ဆိုတာ သူသိမှ သိပါလေစဟုတွေးမိသည်။ နောက်နေ့ ယောက်ျားဖြစ်သူ အလုပ်သွားတော့ သူမကြောက်နေသည်။ “ဘယ်သူမှ မရှိတော့ပြန်ဘူး” သူမက ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ် ထိုင်နေချိန် ယောက္ခမက ဘေးနားလာထိုင်ရင်း ပြောသည်။ “ငါ့ကို မလွမ်းဘူးလား” မိုးစု ခေါင်းသာ ငုံ့နေရသည်။

ယောက္ခမက သူမလက်ကို ကိုင်သည်။ နမ်းသည်။ သူမက ကျောက်ရုပ်လို နေနေသည်။ ထိုအခါ မနေနိုင်တော့သော ယောက္ခမက သူမကို ဖက်သည်။ သူမက အလဲပြိုလိုက် ယောက္ခမရင်ခွင်ထဲ ကျောက်အမီလိုက် ရောက်သွားသည်။ ယောက္ခမက ဖက်ထားရင်း နို့ကိုကိုင်သည်။ နားရွက်ကို စုပ်နမ်းသည်။ နောက် ပါးပြင်ကို နမ်းသည်။ ပြီးလျင် နွုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။ နောက်နို့ကို ကိုင်သည်။ နမ်းလို့ပြီးတော့ သူမကို သီးသန့်ထိုင်ခိုင်းပြီး သူမအင်္ကျီများကို ချွတ်သည်။ သူမ မငြင်းရဲပါ။ ယောက္ခမကြီးက သူမနို့ကို ကိုင်၍ နို့သီးခေါင်းကို စို့သည်။ သူမက နို့ကို လက်နဲ့အုပ်တော့ သူမလက်ကို ဖယ်သည်။ နို့တွေကို တလုံးကိုင်၍ တလုံးစို့သည်။ နို့သီးခေါင်းချည်း သီးသန့်စို့သည်။ နို့စို့၍ ဝသော် နွုတ်ခမ်းကို နမ်းသည်။ ထို့နောက် ဆိုဖာအောက်ဆင်းကာ သူမထမိန်ကို ဆက်ချွတ်သည်။ သူမဆပ်စမိန်နာ ကျန်သေးသည်။ ယောက္ခမက ဆပ်စမိန်နာ အပေါ်ကနေ သူမအဖုတ်ကို နမ်းစုပ်သည်။ သူမပေါင်ချင်းစေ့လိုက်တော့ ယောက္ခမက သူမခြေမကို နမ်းစုပ်သည်။ ခြေဖဝါးကို လျက်သည်။ ခြေသလုံးကို လျက်သည်။ ထို့နောက် သူမကို တစောင်းဆွဲလှည့်၍ သူမအိုးကို နမ်းသည်။ စုပ်သည်။ ဖင့်ညောင့်ရိုးကို လျက်သည်။ ထပ်၍ ဖင်ကိုလျက်သည်။

ဆပ်စမိန်နာကို ချွတ်သည်။ သူမကို ဆိုဖာပေါ် လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းသည်။ ယောက္ခမက ဖင်ကိုတောက်လျောက် လျက်သည်။ မိုးစုခမျာ အဖုတ်တွေ ယားလာသည်။ ထို့ကြောင့် အဖုတ်ကို လှမ်းနှိုက်ရသည်။ အကုန်းလိုက် ဖက်အလျက်ခံရင်းမိုးစုတယောက် ကိုယ့်အဖုတ်ကို ပထမဦးဆုံး ပြန်နှိုက်ဖူးသည်။ မင်္ဂလာဦးညက ယောက်ျားက အဖုတ်ကို နှိုက်တော့ မနှိုက်ခိုင်းပဲ “ဒီတိုင်းပဲ လုပ်နော်” ဟုပြောကာ လိုးခိုင်းရသည်။ မင်္ဂလာဦးညက တဖက်ခန်းတွင် ယောက္ခမရှိနေ၍သာ သူမ မအော်ခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်နာခဲ့သည်။ ထိုမျ နာစဉ်ကပင် သူမ ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်ပြန်မကိုင်ခဲ့။ ခုတော့ ပြန်ကိုင်ရပြီ။ ယောက္ခမက ဖင်ကို လျှာနဲ့မွေသေးသည်။ ယောက္ခမက သူမကို ဆွဲလှည့်သည်။ ထို့နောက် ပေါင်ကို ဆွဲကားသည်။ ပြီးလျင် အဖုတ်ကို သေချာကြည့်သည်။ မိုးစုရှက်သည်။ အဖုတ်ကို လက်နဲ့ အုပ်မိသည်။ ယောက္ခမက ဖယ်၍ အဖုတ်ကိုလျက်သည်။ ဖင်ကိုလည်း တွဲလျက်သည်။ ယောက္ခမက သူမကို ဆိုဖာပေါ် အကျအနထိုင်ခိုင်းသည်။ ကားခိုင်းသည်။ ပြီးလျင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးမွေသည်။ ယောက္ခမက ရိုးရိုးမမွေဘဲ လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်ဆွတ်၍ မွေသည်။ မွေလို့ဝသော် လျက်သည်။

စုပ်လျင်လည်း မနားတမ်းစုပ်သည်။ မိုးစုတယောက် အကြောတွေ တောင့်တင်းနေသည်။ ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့်ပိတ်ကာ အော်ရသည်။ အဖုတ်ကို မနားတမ်းစုပ်ပြီး ချက်ကို စုပ်သည်။ နောက် နို့ကိုစုပ်သည်။ ပြီးတော့ နွုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။ မိုးစုတယောက် စောက်ရည်တဗြန်းဗြန်းထွက်သည်။ သူမခွေကျသွားတော့ ယောက္ခမက လီးကိုင်ခိုင်းသည်။ သူမ မောနေသည်. လီးကို ခုထိ ကိုင်ဖို့ ကြောက်နေသေးသည်။ ယောက္ခမက အကုန်ချွတ်ကာ မနေ့ကလိုပင် သူမခေါင်းကိုကိုင်၍ လီးကို ပါးစပ်ထဲ အတင်းထည့်သည်။ သူမ သိပ်တော့ မကြောက်ပေမယ့် ရှက်သည်။ သို့သော်လည်း မရ။ ယောက္ခမက ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိထားပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လိုးသည်။ သူမလည်း ငြိမ်၍ ပါးစပ်ကို အလိုးခံရသည်။ အတင်းထိုးထည့်လာသဖြင့် သူမက ယောက္ခမပေါင်ကို တွန်းထားရသည်။ သို့သော်လည်း ယောက္ခက လီးကိုတော့ ပါးစပ်ထဲကနေ မထွက်အောင် ခေါင်းကိုအတင်းချုပ်ကာ လိုးသည်။ သူမ အာခေါင် စိုက်လုလု ဖြစ်ရသည်။ နောက် သူမကို ဆွဲထူ၍ နွုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်သည်။ သူမမောနေသည်။

“ဖင်လိုးမယ် ကုန်းပေး” “ဟင် အင်” မိုးစုကြောင်သွားသည်။ ဒါကြောင့် ယောက္ခမကြီးက ဖင်နင်းကန်လျက်နေသည်ကိုး။ “နင့်အဖုတ်က ခုမှ ပြီးထားတော့ နာနေတယ်” မိုးစု ဘာမှ မတတ်နိုင်ပါ။ စိတ်ကလည်း လာနေပြီမို့ ဘာပဲလိုးလိုးဆိုသည့် စိတ်က ပေါက်နေသည်။ အရပ်လိုက် ဆိုဖာကို လက်ထောက်ကုန်းပေးသည်။ ယောက္ခမက အိုးကိုဖြဲ၍ ဖင်ထဲ လီးထည့်သည်။ မင်္ဂလာဦးညက စောက်ဖုတ် အလိုးခံရသည်ထက် နာသော်လည်း ကောင်းနေသည်။ နာတာကို ကြိုက်သည်။ နာလေလေ ကောင်းလေလေဟု ထင်သည်။ ယောက္ခမက ဖင်ထဲကို လီးကြီးသိပ်ထည့်ပြီး ဆောင့်သည်။ လီးတော်တော်ဝင်ပြီး အဆင်ပြေပြေ ဆောင့်လို့ရသည့်အခါ သူမလက်တဖက်ကို ဆွဲ၍ လိုးသည်။ လိုးရင်း ပိုအဆင်ပြေတော့ သူမကို လက်မထောက်ခိုင်းတော့ပဲ အရပ်လိုက်လိုးသည်။ အရပ်လိုက် လိုးပြီးနောက် သူမကို ဆိုဖာပေါ် ပြန်အိတ်ခိုင်းသည်။ ပြီးလျင် ဖင်ကို လျက်သည်။ ထို့နောက် ပက်လက်အိပ်နေသော သူမကို ဖင်ထောင်အောင် ထားလျက် ဖင်ကို လိုးသည်။ မိုးစုမှာ ဖင်ကို ပထမဦးဆုံးခံရသဖြင့် နာနေသော်လည်း ကောင်းနေသည်။ ယောက္ခမက ဖင်လိုးရင်း နမ်းသည်။ ယောက္ခမသည် သူမကို ဖင်လိုးရင်း ဆိုဖာပေါ်တွင်ပင် တစောင်းလှည့်သည်။ တစောင်းလိုက် ဆက်လိုးသည်။

လိုးရင်း တဖန် သူမကို အပေါ်ဆွဲထူသည်။ ယောက္ခက အောက်က ထိုင်သည်။ သူမက အပေါ်က ကား၍ ဖင်ဖြင့် ယောက္ခမလီးပေါ် ဆောင့်ချသည်။ ယောက္ခမက သူမခါးကိုကိုင်၍ ဆောင့်ချခိုင်းပြီးနောက် သူမပေါင်ကို အတွင်းဘက်စုသည်။ ထို့နောက် ဖင်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲခိုင်းသည်။ ပြီးလျင် ယောက္ခမက နို့ကိုကိုင်သည်။ “အဖုတ် ဆာရောပေါ့” ယောက္ခမက အဖုတ်ကို ထပ်လိုးသည်။ သူမကို ဆိုဖာပေါ် ပက်လက်ထားသည်။ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ကာ ပေါင်ကို ဆွဲထောင်၍ အဖုတ်ကို လိုးသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်၍ အကုန်းလိုက်နေလိုးသည်။ သူမမှာ နာလွန်းသဖြင့် ခေါင်းထောင်ကြည့်သည်။ သို့သော်လည်း ယောက္ခမကြီးက နို့ကို ကုန်းစို့ပြန်သည်။ ပြီးလျှင် မတ်တပ်ထိုင်ကာ သူမဒူးကနေ ကိုင်၍ ကားကာ သူမ အဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးသည်။ လိုးရင်း သူမပခုံးကို ဖိကိုင်၍ နို့ကို စို့ပြန်သည်။ နို့စို့ပြီးတော့ သူမနွုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။ ပါးကိုနမ်းသည်။ ဆက်လိုးသည်။ သူမပေါင်ကို ထောင်၍ လိုးသည်။ ပေါင်ကို စု၍ ဆက်လိုးသည်။ နို့ကိုလည်း ကိုင်သည်။ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာသည်။ ထို့နောက် သူမမျက်နှာကိုခွ၍ သူမနွုတ်ခမ်းဘေးတွင် လရည်ကို ကွင်းတိုက်ချသည်။ မိုးစုမှာ နာလွန်းသဖြင့် ပါးစပ်မပိတ်နိုင်အောင် အသက်ကို လုရွူနေရသည်။

လရည်အနံ့က နှာခေါင်းတွင်းသင်းပျံ့စွာ ကျန်ရစ်သည်။ သူမ အတော်ကြာကြကာ နားပြီးမှ အလုပ်လုပ်နိုင်သည်။ နေ့လည် ၁ နာရီလည်းထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ ယောက္ခမကြီး သူမကို လိုးတာ ခြောက်နာရီနီးပါးရှိသည်။ နောက်နေ့တွင်တော့ ကံကောင်းထောက်မစွာပင် ယောက်ျားဖြစ်သူက အလုပ်နားသည်။ သူမက အဘိုးကြီးကို ညုတုတုပြုံးပြဖြစ်သည်။ အဖိုးကြီးက ယောက်ျားကွယ်ရာတွင် ကွင်းတိုက်ဟန်လုပ်ပြသည်။ ခဏနေ ယောက်ျားအလုပ်က ဖုန်းဝင်လာသည်။ ယောက်ျားက အပြင်တွင် ဖုန်းပြောသည်။ အဖိုးကြီးက သူမနားတမ်းကပ်သည်။ “နင့်အဖုတ် ယားနေပြီမလား” ဆိုကာ ယောက္ခမကြီးသည် သူမပေါင်ကြားကိုနှိုက်သည်။ “မလုပ်နဲ့ ဒီနေ့ နားချင်တယ်” “ငါမှ မနားချင်တာ” “ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း” “ရတယ် နင့်ကို ငါမလိုးဘူး၊ ဒါပေမယ့် ငါပြီးအောင်တော့ လုပ်ပေး” “ဟအင်း ဟင့်အင်း” ယောက္ခမကြီးက သူမ ငြင်းနေသော်လည်း ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဖြုတ်သည်။ ဇစ်ကိုဖွင့်သည်။ သူမလက်ကို ဆွဲ၍ အတွင်းခံကို ကိုင်ခိုင်းသည်။ သူမ ရုန်းသော်လည်း သူမလက်ကောက်ဝတ်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသည်။ သူမမကြည့်တော့ သူမ မျက်နှာကို ဆွဲလှည့်၍ ကြည့်ခိုင်းသည်။ သူမနွုတ်ခမ်းကို ကိုင်သည်။ ထို့နောက် လီးထုတ်၍ သူမကို ကိုင်ခိုင်းသည်။

သူမက မကြည့်ဘဲ လက်တဖက်ဖြင့် ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ “ဒီနေ့ စောက်ပတ်နားတဲ့နေ့လား” “ဒီနေ့ မလုပ်ပါနဲ့” “ဖင်ကော နားလား” “အို” “ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါကတော့ တခုခုထဲသွင်းပြီးမှ ပြီးမှာ” ကွင်းတိုက်နေရင်း ယောက္ခမကြီးက စကားတွေ ဇွတ်ပြောနေသည်။ သူမက ခေါင်းသာ ခါသည်။ ယောက္ခမကြီးက သူမလည်ပင်းကို ဖက်၍ ထရပ်သည်။ ထို့နောက် လီးကိုထုတ်ပေးသည်။ “ပါးစပ်နဲ့ ပြီးအောင် လုပ်ပေး” သူမ ခေါင်းခါသော်လည်း ယောက္ခမကြီးက သူမခေါင်းကိုကိုင်၍ သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်သည်။ မိုးစု မငြင်းနိုင်။ သူမ စုပ်ပေးရသည်။ အာခေါင်ထဲထိုးထည့်သဖြင့် သူမနောက်ဆုပ်သည်။ လီးက ကျွတ်သွားသည်။ ယောက္ခမက လီးကိုပင့်ကိုင်၍ သူမနွုတ်ခမ်းတွင် လီးကို ပွတ်သည်။ လီးတံကြီးဖြင့် သူမနွုတ်ခမ်းကို ပွတ်သည်။ ပါးပြင်ကို လီးနဲ့ထိုးသည်။ လီးတံအောက်ပိုင်းကို လျက်ခိုင်းသည်။ သူမငြင်းတော့ သူမပါးစပ်ထဲ ပြန်ထည့်သည်။ သူမခေါင်းကိုတဖက် လည်ပင်းကိုတဖက်ဖက်ကာ သူမပါးစပ်ကို လိုးသည်။ သူမမှာ တံတွေးပင် မမြိုချနိုင်လောက်အောင် ပါးစပ်ကို အလိုးခံရသည်။ လီးကို ပါးစောင်တွေထိုး၍ လိုးသည်။ သူမ တံတွေးတွေ စီးကျနေသည်။ သူမမော၍ နောက်ဆုတ်သည့်အခါတိုင်း တံတွေးတွေ တပြုံကြီးကျသည်။

သို့သော်လည်း ယောက္ခမကြီးကတော့ဖြင့် ပြန်လိုးသ်။ သူမပါးစပ်ကို အဖုတ်လိုးသလို ဆောင့်လိုးသည်။ အာခေါင်ကို လိုးပြီးလျင် ဘယ်ပါးစောင် ညာပါးစောင်လိုးသည်။ နောက် အာခေါင်ကို ပြန်လိုးသည်။ ခေါင်းကို ချိုစောင်းလောက်ကနေ ကိုင်ထားသည်။ လီးကို ထပ်မထိုတော့။ မိုးစုတယောက် အသက်ကို ကြိုးစားရွူရသည်။ လိုးရင်း မြန်လာသည်။ နောက် သူမပါးပြင်ပေါ် ကွင်းတိုက်ချသည်။ ခဏအကြာ ယောက်ျားပြန်ဝင်လာ၍ သူမ မီးဖိုချောင်ပြေးဝင်ရသည်။ မျက်နှာတွေ တန်းသစ်ရသည်။ ဟန်တော်တော်ဆောင်လိုက်ရသည်။ “မိန်းမ” “ရှင် ယောက်ျား” “ယောက်ျား ခရီးတစ်ပတ်လောက် ထွက်ရဦးမယ်၊ အဲဒါ ခရီးဆောင်အိတ် ပြင်ပေးပါဦး” “ဟုတ် ယောက်ျား” “ဖေဖေကော” “သိဘူးလေ” သူမလိုက်ရှာတော့ ယောက္ခမကြီးကို မတွေ့။ သူ့ဘော်ဒါတွေနဲ့ သွားတွေ့တာထင်တာ။ ဖုန်းပြောသည့် ၁၅ မိနစ်တာတွင် သူ့မိန်းမ ပါးစပ်အလိုးခံလိုက်ရသည်ကို မသိသော ယောက်ျားကို ကြည့်ရင်း မနက်ဖန် ခရီးသွားမည်ဆိုတော့ တမျိုးကြီး ခံစားရသည်။ သူ့အဖေအကြောင်း သူမသိဘူးတဲ့လားဟု စိတ်လည်း ညစ်သည်။ တွေးမနေတော့ဘဲ ယောက်ျားခရီးသွားဖို့ ပစ္စည်းတွေ ပြင်ပေးသည်။ ညနေစောင်းတော့ ယောက္ခမက အိတ်တစ်လုံးနဲ့ ပြန်လာသည်။

အိတ်ကို ကုတင်အောက် ပစ်ထည့်သည်။ “မိန်းမ” “ဟင် ယောက်ျား” “နက်ဖန် ခရီးသွားရဦးမှာဆိုတော့ ဒီည ယောက်ျားကို သုံးချီလောက်ပေးနော်” သူမ တိတ်ဆိတ်စွာ ခေါင်းညိတ်သည်။ ယောက်ျားက ညဦးပိုင်းတွင် နှစ်ချီလိုးသည်။ ယောက်ျားက သူ့အဖေလို မဟုတ်။ ထမိန်လှန်ပြီး တက်ခွကာ လိုးသည်။ သူမ ပြီးပြီး မပြီးပြီး သူပြီးလျင် နားသည်။ မနက်လင်းအားကြီးတော့ တချီထပ်လိုးသည်။ ထို့နောက် ခပ်စောစောပင် ခရီးထွက်သွားသည်။ သူမလည်း မနက်လုပ်နေကျ မျက်နှာသစ် ထမင်းချက်စသည့် အလုပ်ကို လုပ်နေသည်။ ယောက္ခမကြီးကို မနက်စာခေါ်စားသည်။ ယောက္ခမက ကြက်ဥကို ဟတ်ဘရိုက် ဆယ်လုံးကျော်ခိုင်းသည်။ သူမကလည်း သိသည်။ သို့သော် မတတ်နိုင်ပါ။ သူငါးလုံးစား၍ သူမကို ငါးလုံးစားခိုင်းသည်။ ထမင်းစားနေချိန် ဘာမှလည်း မပြော။ သူမကိုလည်း မထိ။ ထမင်းစားပြီးတော့ သူမသိမ်းကြုံးဆေးတော့လည်း ဘာမှမပြော။ ခဏနေ ဖုန်းပြောသံကြားရသည်။ “ငါ့သား အခုဘယ်ရောက်နေပြီလဲ” “အဖေ ကျနော်လေယာဉ်စီးတော့မှာ အဖေ ကျန်းမာရေးလည်း ဂရုစိုက်ပါဦး၊ ကျနော့်မိန်းမကိုလည်း စောင့်ရှောက်ပေးပါဦး” “ခုတော့ အဖေ့ကိုကျော်ပြီး မိန်းမကို သတိရပြီပေါ့”။

“မဟုတ်ပါဘူးဗျာ၊ အဖေ့ကို ချစ်ပါတယ်၊ ဒါပဲနော် အဖေ လေယာဉ်ထွက်တော့မှာမို့” “အေးအေး” ဟုဆိုကာ ဖုန်းချသွားသည်။ ယောက္ခမကြီးသည် သူမကိုလက်မောင်းကနေ လာဆွဲ၍ သူ့အခန်းထဲခေါ်သည်။ “ဘာလုပ်မလို့လဲ အဖေ” “အဲလိုကြီးမခေါ်ပါနဲ့ကွာ မင်းနဲ့ငါက သူစိမ်းတွေမှ မဟုတ်တာ” မိုးစုလက်အုပ်လေးချီပြီး အဖိုးကြီးရင်ခွင်ထဲကနေ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ တောင်းပန်ကြည့်သည်။ “ကျမတို့ မဟုတ်တာတွေ မလုပ်ကြပါနဲ့စို့ရှင်” “မဟုတ်တာတွေ မလုပ်ပါဘူး၊ ဟုတ်တာတွေပဲ လုပ်မှာပါ၊ အေး မဟုတ်တာလည်း နည်းနည်းပါမယ်ထင်တယ်” ယောက္ခမကြီးက ပြော၍ရမည်မထင်။ သားမရှိတော့ ထင်တိုင်းကြဲတော့မည့်ပုံ။ သူမ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့သာ မော့ကြည့်နေမိသည်။ “ကုတင်အောက်က အိတ်ကို ယူပေးပါဦး” သူမ မထချင် ထချင်ဖြင့် ကုတင်အောက်က ဂျင်းကြောပိုးအိတ်လေးကို ယူပေးလိုက်သည်။ အဖိုးကြီးက အိတ်ကို ဖွင့်သည်။ အထဲတွင် ပလပ်စတစ်ဖြင့် ထုပ်ပိုးထားသော ပစ္စည်းများကို တခုချင်းစီထုတ်၍ သူမကို ပြသည်။ ပစ္စည်းများက သူမအတွက်စိမ်းနေသော်လည်း ဒါလိင်နဲ့ပတ်သက်သည့်ပစ္စည်းဆိုတာ သိသည်။ ယောက္ခမကြီးက ပစ္စည်းတစ်ခု ထုတ်သည်။ ပစ္စည်းက အပြာရောင်လေ။

ကင်းမုံသီးလောက် အရွယ်ရှိသည်။ လျှပ်စစ်ကြိုးတန်းလန်းနဲ့။ ပြီးနောက် တဖက်တွင် ရောင်စုံမီးခလုတ်လိုမျိုး ခလုတ်က ပါသည်။ ယောက္ခမက ထိုပစ္စည်းကိုဖြေ၍ သူမနို့ကို ဖွင့်သည်။ ဖွင့်သည်ဆိုတာက အပေါ်အင်္ကျီကိုလည်းမချွတ် ဘော်လီကိုလည်းမချွတ်ဘဲ အပေါ်ကနေ ဆွဲ၍ နို့ပေါ်အောင် လုပ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ထမိန်ကိုလည်း ပင့်သည်။ သူမက မနေ့ညကတည်းက သည်အဘိုးကြီး သူမကို မနားတမ်းလိုးတော့မည်ဟု သိသော်လည်း ခုလိုတော့ ထင်မထား။ သူမကို နောက်ကနေဖက်၍ ပေါင်ကြားကို ကိုင်သည်။ သူမက ရှက်သည်။ ယောက်ျားမရှိတော့ ယောက္ခမကြီးက ကိုယ့်ကို မိန်းမပျက်တယောက်လို ဆက်ဆံသည်။ ကင်းမုံသီးဘုလေးကို သူမနို့သီးပေါ်တည့်တည့်တေ့သည်။ ခလုတ်ကို နှိုက်သည်။ ကင်းမုံသီးက တုန်ခုန်နေသည်။ နို့ကို လျှာနဲ့ လျက်သည်ထက် ဆိုးသည်။ တုန်ခါနေသောဘုက နို့သီးခေါင်းကနေတဆင့် သူမအကြောတွေကို ဖွင့်ပေးသည်။ သူမ မငြိမ်နိုင်တော့။ ယောက္ခမက ဘုဖြင့်ဖိသည်။ နို့သီးခေါင်းတလုံးပြီး တလုံးပြောင်းသည်။ သူမခြေထောက်တွေ ကန်သည်။ ခြေချင်းဝတ်များလည်ထွက်နေသည်။ အသက်ရွူတွေ မှားလောက်သည်။ ယောက္ခမက သူမပေါင်ကြားထဲကို ထိုဘုထည့်၍ ဆပ်စမိန်နာဖြင့် ပြန်ဖုံးသည်။

သူမက ကြိုးစကနေ ဆွဲ၍ ထုတ်သည်။ ထိုအခါ သူမကို ကုန်းခိုင်းသည်။ သူမလည်း သည်လူကြီး လုပ်သမျ ခံရတော့မည် သိသဖြင့် မငြင်းတော့ဘဲ လေးဖက်ထောက်ကုန်းသည်။ ဘုလုံးကို နောက်ကနေ ကစားသည်။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းထဲထည့်သည်။ ပြီးတော့ ခလုတ်နှိုက်သည်။ ကင်းမုံသီးဘုလေးက စောက်ခေါင်းထဲတွင် တဒီဒီဖြင့် တုန်ခါနေသည်။ ဖြစ်နိုင်လျင် သူမ ခုနှစ်အိမ်ကြား ရှစ်အိမ်ကြား အော်ပစ်ချင်သည်။ ခက်သည်က အိမ်တွေက ကပ်နေသည်။ ယောက္ခမက ဘုလုံးကို ကုန်းပေးထားသော သူမစောက်ဖုတ်ကို နောက်ကနေ ထည့်ထားပြီး ခလုတ်ဖွင့်ကာ သူမအိုးကို ပွတ်သပ်သည်။ သူမမှာ တုန်ရီနေသည်။ အံကြိတ်ထားရသည်။ “လီးနဲ့ပဲလိုးပါ အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့” “ရွူး” သူမ တောင်းပန်သော်လည်း အဘိုးကြီးက ရွူးဟုသာ ပြန်ပြောသည်။ သူမမှာ အံကြိတ်ခံရုံမှတပါး အခြားမရှိ။ ယောက္ခမကြီးက ခလုတ်လေးနှိုက်ရင်း သူမမျက်နှာကို ကြည့်သေးသည်။ သူမ ဆံပင်ကို တဖက်သို့ သပ်တင်၍ ကြည့်သည်။ အဖုတ်ယားလွန်းသဖြင့် သူမ မခံနိုင်။ အိပ်ချသည်။ အိပ်ချတော့ ယောက္ခမကြီးက ဆပ်စမိန်နာ အကုန်ချွတ်သည်။ ပက်လက်ဖြင့် ခုနဘုကို ပြန်ထည့်သည်။

သူမကိုလည်း ဖက်ထားသည်။ ဘုကို စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပြီး ခလုတ်နှိပ်ကာ သူမနွုတ်ခမ်းကို နမ်းသည်။ သူမလည်း ပြန်နမ်းရင်း ညည်းအော်သည်။ ယောက္ခမကြီးက ဘုကို ဆွဲထုတ်သည်။ ကျောပိုးအိတ်ထဲက နောက် တမျိုးထုတ်သည်။ အဖြူရောင် လီးတုကြီး။ ဆီလီကွန်ဖြင့် လုပ်ထားသည်။ နောက်တွင် ခလုတ်ပါသည်။ လီးခေါင်းက ကြီး၍ နောက်တွင် အရစ်အရစ်များ ပါသည်။ ခလုတ်ဖွင့်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်သည်။ လီးတုဖြူဖြူကြီးက တုန်ခါ၍ သူမပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်သည်။ သူမ ငြင်းသည်။ ယောက္ခမက နောက်တမျိုး ထပ်ကြိုးစားသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတုကို ထည့်သည်။ လီးတုက တုန်ခါနေသည်။ သူမက ပေါင်ကို စုလိုက်သည်။ မရ။ ယောက်ခမကြီးက ဖယ်၍ လီးတုကို လီးခေါင်းတခုလုံး မြုပ်အောင်ထည့်သည်။ လီးတုက တုန်ခါစနစ်က အလုပ်လုပ်နေသည့် ကြားထဲ ယောက္ခမကြီးက ဆွဲလိမ်သည်။ တဆတ်ဆတ်လိုးသလို ထိုးသည်။ မိုးစုမှာ ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ခါနေမိသည်။ သူမ ပေါင်ကို စုချင်သည်။ မရ။ ခဏတော့ ယောက္ခမကြီးက လီးတုကို ထုတ်သည်။ “ခုနလို ကုန်းပေး” သူမ ခေါင်းအုံးပေါ် လက်ထောက်၍ ခပ်မတ်မတ်လေး ကုန်းလိုက်သည်။ ယောက်ခမက နောက်ကနေပြီး လီးတုဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးခေါင်းလောက် မြုပ်အောင်ထိုးသည်။

ပြီးလျင် မွေသည်။ အားရလောက်သည့်အခါ ထုတ်ကြည့်သည်။ ပြန်ထည့်သည်။ မိုးစုတယောက် ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ခါနေရသည်။ လီးတုကို ဆွဲလိမ်နေတော့ ပိုဆိုးသည်။ နောက်ဆုံး သူမ အိပ်ချလိုက်သည်။ ယောက္ခမကြီးက မရပါ။ သူမကို လည်ပင်းကနေ ဖက်၍ ဆွဲထူကာ နမ်းသည်။ လျှာတွေထိုးထည့်သည်။ သူမ ပြန်နမ်းသည်။ မလွတ်တမ်း ပြန်နမ်းသည်။ လီးတုကြီးကို ကြောက်သည်။ သို့သော်လည်း မရပါ။ ယောက္ခမကြီးက ပက်လက်ထိုင်၍ ကားနေသော သူမပေါင်ကြားထဲ ပြန်ထည့်သည်။ ခုတကြိမ်တော့ တဝက်လောက်ထည့်ကာ ထိုးထည့်ကစားသည်။ လိုးသလို လုပ်သည်။ သူမကိုလည်း ကျောကနေ ဖက်ထားသည်။ သူမမျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်သည်။ လီးတုက တဖြည်းဖြည်း မြုပ်လာသည်။ တဒီဒီနဲ့လည်း လည်နေသည်။ အဆုံးထိ အဖုတ်ထဲ ဝင်သည်။ ထိုအခါ လီးတုအရင်းတွင်ပါသော အချွန်လေးက စောက်ခေါင်းဘဲလ်လေးကို ထိသည်။ ယောက္ခမက ဖိထားပြီး သူမကို နမ်းသည်။ သူမ နမ်းရင်း နာသဖြင့် တွန်းထုတ်တော့ ယောက္ခမကြီးက သူမကို နံရံတွင် အကားလိုက်နေ၍ မှီခိုင်းပြီး လီးတုကြီးဖြင့် အဖုတ်ကို ထိုး၍ လိုးပါတော့သည်။ သူမလည်း ပေါင်ကြားကို ကား၍ ခံပေးရပါတော့သည်။ သူမပေါင်ချင်းထပ်သော်လည်း လီးတုကို အပြင်မထုတ်တော့။

တောက်လျောက် ထိုးပါတော့သည်။ စောက်ရည်ထွက်သည်အထိ အရွုံးပေးခံရပါတော့သည်။ သူမ နွုန်းချိနေသော်လည်း အဝတ်အမြန်ကောက်ဝတ်၍ အပြင်သို့ ပြေးထွက်လာသည်။ “ဘယ်ပြေးမလဲ မိရွေခဲ” ဆိုကာ အပြင်လိုက်ထွက်လာသည်။ သူမကို နံရံတွင် ဆွဲကပ်၍ ပါးတွေ နားတွေကို နမ်းပါတော့သည်။ နမ်းရင်း လီးကို ကိုင်ခိုင်းသည်။ သူမလည်း ကိုင်ပေးရသည်။ လီးကိုင်နေသော သူမလည်ပင်းကို ဖက်၍ နွုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းသည်။ လီးကို ချွတ်သည်။ လီးကို ကွင်းတိုက်ခိုင်းသည်။ သူမ လက်ပြန်တိုက်ပေးသည်။ ထို့နောက် သူမကို ဆက်နမ်းသည်။ သူမအဖုတ်ကိုလည်း ဆက်နှိုက်သည်။ သူမက နာသဖြင့် ထိုင်ချသည်။ ယောက္ခမကြီးက သူ့လီးကို သူမပါးစပ်ထဲ အသင့်ထည့်သည်။ သူမလည်း ငုံပေးသည်။ ဘိုးတော်က ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ “လျှာထုတ်ထား” ဆိုကာ ယောက္ခမကြီးက သူမို ခိုင်းသည်။ သူမလျှာထုတ်တော့ လီးကို လျှာပေါ်ပွတ်သည်။ သူမလည်း လျက်ပေးသည်။ ထို့နောက် ယောက္ခမက လီးကို ပင့်ထားသည်။ သူမ လပြွတ်ကို လျက်ပေးသည်။ သူမလျှာပေါ် လီးကို ပွတ်သည်။ ပြီးတော့ ပြန်ထည့်သည်။ သူမ ငုံပေးသည်။ ယောက်ခမကြီးက သူမပါးစပ်ကို အလွတ်တမ်းလိုးသည်။ လိုးရင်း ခဏကြာတော့ သူမအင်္ကျီကို ချွတ်သည်။

သူမတံတွေးများက သူမနို့ပေါ် စီးကျသည်။ သူမ ပါးစပ်ကို လိုးတိုင်း တံတွေးများ မမြိုချနိုင်သဖြင့် တံတွေးစီးနေကျနေကျဖြစ်သည်ကို ယောက္ခမကြီးက သိသည်။ ထို့ကြောင့် နို့ပေါ် စီးကျခိုင်းသည်။ ပြီးလျင် ပါးစပ်ကို အပြီးလိုးပါတော့သည်။ လရည်များကို သူမနို့ပေါ် လွတ်ချသည်။ သူမ ထပ်ထွက်ပြေးရသည်။ မီးဖိုချောင်ဘက် ရောက်လာသည်။ ယောက်ခမကြီးက သူ့ကျောပိုးအိတ်ကြီးဆွဲ၍ မီးဖိုချောင်ထဲ လိုက်လာသည်။ “ခဏ ခဏနားမယ်” “ခဏနားရအောင် ဒါလက်ဝှေ့ပွဲ မဟုတ်ဘူး” ဆိုကာ သူမကို အကုန်ချွတ်သည်။ သူမ အဝတ်များကို ရေချိုးခန်းထဲ ပစ်ထည့်သည်။ နောက် သူမကို နောက်ကနေ ဖက်သည်။ နို့ကို ကိုင်သည်။ အဖုတ်ကို နှိုက်သည်။ သူမတော့ သည်နေ့ နားရမည် မထင်တော့။ အဖုတ်ကို နှိုက်ရင်း ကျောကို နမ်းသည်။ ဖင်ကိုလည်း လီးနဲ့ထောက်ထားသည်။ သူမ မနေနိုင်။ ထို့နောက် သူမကို ထမင်းစား စားပွဲပေါ်တင်ကာ အဖုတ်နှိုက်ရင်း နမ်းသည်။ သူမလည်း ပြန်နမ်းရသည်။ ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်။ နို့ကို ဆက်နမ်းသည်။ ကြမ်းသည်။ နို့သီးခေါင်းကို ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်သည်။ နို့အုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်သည်။ အဖုတ်ကိုလည်း လက်နှစ်ချောင်းသွင်း၍ နှိုက်သည်။ နောက် အဖုတ်ကို စုပ်နမ်းသည်။

“တီတီတီ တီတီတီ” ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် သူမ ဖုန်းပြေးကိုင်သည်။ ဖုန်းကိုင်တော့ ယောက်ျားဖုန်း ဖြစ်နေသည်။ “ဟဲလို ယောက်ျား” “မိန်းမ အဆင်ပြေလား” “အော် အဆင်မပြေစရာ ဘာရှိလို့လဲ” သို့သော် သူ့ယောက္ခမကြီးက အဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းနှိုက်နေသည်ကို မပြောဖြစ်။ ယောက်ျားကလည်း ဖုန်းချသွားသည်။ ယောက်ခမက အဖုတ်ကို နှိုက်ရင်း သူမကို ဆက်နမ်းသည်။ ထို့နောက် စားပွဲပေါ် သေချာထိုင်ခိုင်းပြီး အဖုတ်ကို သေချာစုပ်လျက်သည်။ အဖုတ်လျက်လို့ အားရတော့ သူမကိုကြည့်ရင်း နို့ကိုကိုင်သည်။ ပြီးတော့ နွုတ်ခမ်းကို နမ်းသည်။ ထို့နောက် ယောက္ခမကြီးက တဒီဒီမြည်နေသော ဘုလုံးကြီးကို ထုတ်လာသည်။ ဘုလုံးက လည်ထွက်ကာ တုန်ခါနေသည်။ ယောက္ခမက ထိုဘုလုံးဖြင့် နို့အုံကို အပေါ်ကနေ ကိုင်ကာ နို့သီးကို ဖိသည်။ နို့တလုံးအားရတော့ နောက်တလုံးပြောင်းသည်။ နို့နှစ်လုံးအားရတော့ ထိုင်ခုံတွင် သေချာထိုင်ကာ ထိုဘုဖြင့် သူမအဖုတ်ကို ဖိသည်။ ဘုက လေးလက်မပတ်လည်လောက် ကြီးသည်။ အဖုတ်မခံနိုင်။ သူမ ထရပ်သည်။ မရ။ ပြန်ထိုင်ခိုင်းကာ ဘုဖြင့် အဖုတ်ကို ကလိပြန်သည်။ မိုးစုတယောက် တုန်နေသည်။ နွုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကိုက်ထားရသည်။ မျက်မှောင်တွေကြုံထားရသည်။ နဖူးကြောတွေပါ တင်းနေသည်။

ယောက္ခမကြီးကတော့ဖြင့် ဘုလုံးဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို အမျိုးမျိုးထိုးကစားနေသည်။ “သေး သေးပေါက်ချင်လာပြီ” “ပေါက်ချ ပေါက်ချ” မိုးစု မနေနိုင်။ သေးပေါက်ချရသည်။ ထမင်းစားစားပွဲက သေးရွဲသွားသည်။ သူမနွုန်းချိနေတော့ ယောက္ခမကြီးက ပြန်နမ်းသည်။ ထို့နောက် စားပွဲပေါ်က ဆင်းခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ခိုင်းကာ လီးကို စုပ်ခိုင်းပြန်သည်။ လီးကို ပါးစပ်ထဲ သိပ်ထည့်ပြီး ခေါင်းကိုင်ကာ လိုးသည်။ ထို့နောက် ထိပ်ကို ငုံထားခိုင်းပြီး လက်ဖြင့် ကွင်းထုခိုင်းသည်။ ခဏကြာတော့ လက်ကို ဖယ်သည်။ သူမ ထိပ်ကို ငုံ၍ ပါးစပ်ဖြင့် ကွင်းထုပေးသည်။ “ရိုးရိုးမငုံပါနဲ့ စုပ်ပြီးတော့ငုံ” မိုးစုက ပါးများချိုင့်နေအောင် စုပ်သည်။ ထို့နောက် လီးထုတ်လိုက်ကာ သူမကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲသွင်းသည်။ သူမက လပြွတ်ကို ငုံပေးသည်။ အတော်ကြာတော့ လီးထပ်ငုံခိုင်းသည်။ ငုံရုံမဟုတ် ပါးစပ်ဖြင့် ကွင်းတိုက်ပေးရသည်။ ပါးစပ်ဖြင့် အလိုးခံရသည်။ သူမ လီးချည်းငုံ့စုပ်နေတော့ သူမ မျက်နှာကို ဆွဲမော့သည်။ သူမ မော့ကြည့်ပေးရသည်။ သူမကို ဧည့်ခန်းထဲ ခေါ်ပြန်သည်။ ဆိုဖာဆက်တီနောက်မှီကို လက်ကိုင်၍ အရပ်လိုက်ကုန်းခိုင်းသည်။ သူမ အရပ်လိုက် ကုန်းသည်။ နောက်ကနေ လိုးသည်။ လီးကို စိမ်ထားပြီး လိုးသည်။ ခါးစောင်းကိုင်ကာ ဆောင့်သည်။

ခဏကြာတော့ ဘိုးတော်က နားလိုက်သည်။ နားပြီး သူမအိုးကို ရိုက်သည်။ “ဖြန်း ဖြန်း” အိုးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်သည်။ “ပြန်ဆောင့်ပေးလေ” သူမက နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးသည်။ အရပ်လိုက် နောက်ပြန်ဆောင့်သည်။ နှေးနေ၍လား မသိ။ ယောက္ခမကြီးက ပေါင်ရင်းကိုကိုင်၍ ပြန်ဆောင့်လိုးသည်။ ထို့နောက် သူမ ပေါင်တဖက်ကို ဆိုဖာပေါ်တင်သည်။ သူမ လက်နှစ်ဖက် ခြေတဖက်က ဆိုဖာပေါ်။ တဖက်က အောက်တွင်ရပ်၍ ကုန်းသည်။ သို့နည်းဖြင့် သူမကို လော်သည်။ ထို့နောက် သူမကို ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အရပ်လိုက် လေးဖက်ထောက်ကုန်းခိုင်းသည်။ “နည်းနည်းစီ ရှေ့သွား” မိုးစုသည် စောက်ဖုတ်အလိုးခံရင်း အရပ်လိုက် လေးဖက်ထောက်၍ ရှေ့ကို တရွေ့ရွေ့သွားရသည်။ ယောက္ခမကြီးက မသွားလျင်တွန်းသည်။ သွားတာ မြန်လျင် ပြန်ဆွဲသည်။ သူမ ဒူးပင် မခိုင်ချင်။ တရွေ့ရွေ့နဲ့ သွားရင်း လှေကားနားရောက်လာသည်။ သူမကို အပေါ်ထပ်သို့ လေးဖက်ထောက်ပြီး အလိုးခံရလိုက်တက်ရသည်။ အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ အပေါ်ထပ်ဧည့်ခန်းရှိ ဆိုဖာပေါ် သူမကို အိပ်ခိုင်းသည်။ သူမ ပက်လက်အိပ်သည်။ ယောက္ခမကြီးက နို့ကြားကို လိုးသည်။

သူမက ဒီအတိုင်းနေတော့ သူမကို နို့နှစ်လုံး စုခိုင်းသည်။ သူမ စုပေးတော့ နို့ကြားကို လိုးသည်။နို့သီးခေါင်းကိုလည်း လီးနဲ့တို့သည်။ နို့ကို လီးနဲ့ ကစားသည်။ ပြီးလျင် နမ်းသည်။ နွုတ်ခမ်းကိုလည်း နမ်းသည်။ ထို့နောက် ယောက္ခမကြီးက ဆိုဖာပေါ် အိပ်ချသည်။ သူမက အပေါ်ကနေ တက်ခွ၍ လီးကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲထည့်သည်။ ယောက္ခမကြီးက ဝဲကျလာသော သူမဆံနွယ်ကို ကျောဘက်ပို့ပေးသည်။ သူမက ဆောင့်ချသည်။ ယောက္ခမကြီးကလည်း အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်တက်သည်။ “မြန်မြန်ဆောင့်စမ်းပါ” သူမ မြန်မြန်ဆောင့်သည်။ ယောက္ခမကြီးက ဆွဲဖက်ချ၍ နွုတ်ခမ်းချင်း နမ်းသည်။ သူမကိုယ်တိုင် ဆောင့်ချရင်း ပြန်နမ်းသည်။ သူမကို လက်ထောက်ခိုင်း၍ ခပ်မြန်မြန်ပြန်ဆောင့်ခိုင်းသည်။ ထို့နောက် ယောက္ခမကြီးက ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ချ၍ သူမကို အပေါ်ကနေ နောက်ပြန် ဆောင့်ချခိုင်းပြန်သည်။ သူမ ထပ်ဆောင့်ချသည်။ ယောက္ခမကြီးက သူမလက်ကို ကိုင်ထားသည်။ နှေးလျင် မြန်အောင် အသိပေးသည်။ သူမ မောလျင် အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်သည်။

ထို့နောက် ယောက္ခမက ထလာပြီး သူမကို ဖက်ထားကာ သူမကို စကောဝှိုက်နည်း သင်သည်။ သူမစကောဝှိုက်သည်။ ထို့နောက် ပြန်အိပ်ချသဖြင့် သူမ ဆောင့်ချသည်။ သူမ မောလာသဖြင့် သူမကို တစောင်းအိတ်ခိုင်းပြီး ဆက်လိုးသည်။ သူမ လေးချီလောက်ပြီးနေပြီ။ ယောက္ခမက ဘာမှ မဖြစ်သေး။ သူမကို ပက်လက်ထပ်လိုးပြန်သည်။ သူမ တုန်ကာ ချိနဲ့နေပြီ။ “အရမ်းမောနေပြီ အရမ်းမောနေပြီ” သူမ ညည်းရသည်။ သို့သော် ယောက္ခမကြီးက မနားပါ။ သူမကို ဆက်လိုးသည်။ သူမမောနေသည် ဆိုသဖြင့် သူမပေါ် ဖိအိပ်ကာ တချက်ချင်းစီ ဆောင့်သည်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း သူမနွုတ်ခမ်းတွေ ကွေးကာ မဲ့ရသည်။ “ကျမ နားချင်တယ် အရမ်းနာနေပြီ” “ဒါဆို ပြီးတော့မယ်” ဆိုကာ ဆက်လိုးသည်။ ပြီးတော့မယ်ဆိုပြီးသည့်နောက် လိုးတာ တစ်နာရီနီးပါး ကြာသည်။ ထို့နောက် သူမအဖုတ်ထဲ လရည်ထည့်သည်။ သူမ ညစ်ထုတ်တော့ အရည်ကြည်သာ ထွက်လာသည်။ “ငါ့ကို လူအိုလို့ထင်သေးလား” “ဟ ဟအင့်” သူမ မောရင်း ဖြေသည်။ ယောက္ခမကြီးက နာရီထိုးပြသည်။ ညနေ ငါးနာရီပင်ထိုးနေပြီ။

“သွား ရေချိုးလိုက်၊ နည်းနည်း အပမ်းပြေလိုက်မယ်၊ ပြီးရင် ဆက်လိုးမယ်” မိုးစုတယောက် ရေချိုးပင် မဖြောင့်တော့။ ရေချိုးပြီး သူမကို ကုတင်ပေါ်တန်းခေါ်သည်။ သူမ အဝတ်ပင် မဝတ်ရ။ သူမနို့ကို စို့သည်။ သူမလည်း ဖီးလ်ရပြန်သည်။ “ကိုကြီး မနားတော့ဘူးလားဟင်” သူမ အချိုသတ်ရသည်။ မရပါ။ ယောက္ခမကြီးက အဝတ်ပြန်ချွတ်သည်။ သူမ အဖုတ်ကို နမ်းသည်။ သူမ ဖင်ကို နမ်းသည်။ ကျောကို နမ်းသည်။ “ဖင်လိုးရဦးမယ်လေ” ယောက္ခမကြီးသည် ထိုည၌ တညလုံး သူမကို လိုးသည်။ နောက်နေ့တွင်လည်း မနားတမ်းလိုးသည်။ ခြောက်ရက်တိုင်တိုင် သူမမှာ အတုနဲ့တွေ့လိုက် အစစ်နဲ့တွေ့လိုက် နားရသည်မရှိဘဲ အလိုးခံရသည်။ ထမင်းပင် မချက်အား။ ကြက်ဥကို အစိမ်းစားလိုက် ကြောက်စားလိုက်နဲ့ အဆာဖြေရသည်။ ဖင်တွေလည်း ကျိန်းစပ်လို့နေသည်။ အဖုတ်တွေလည်း လက်နဲ့ပင် မထိရဲ။ ယောက်ျားပြန်လာမည့်ရက် ခဏနားလို့သာ ထိုည၌ ယောက်ျားက အညိုးနဲ့လိုးတာ ခံနိုင်လေတော့သည် …. ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

သူမနာမည္ မိုးစု။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ျဖစ္သည္။ ေယာင္ေနာက္ ဆံထုံးပါဆိုသည့္ ထုံးစံအတိုင္း သူမ ခ်စ္သူေနာက္ အတူလိုက္ေနသည္။ သူမက အလုပ္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ခ်စ္သူက ခြင့္မျပဳသျဖင့္ အိမ္တြင္ က်န္ရစ္သည္။ အိမ္တြင္ေတာ့ ေယာကၡမနဲ႔အတူေနရသည္။ ေယာကၡမက ပင္စင္အၿငိမ္းစားတစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ ကုလားထိုင္တြင္ထိုင္ကာ စာဖတ္ေနသည္က မ်ားသည္။ ေယာက္်ားကေတာ့ မနက္ ရ နာရီထိုးသည္ႏွင့္ အလုပ္ကို ဆိုင္ကယ္ႏွင့္သြားသည္။ ဆိုင္ကယ္ကို လမ္းတြင္အပ္၍ လိုင္းကားတဆင့္ျပန္စီးရသည္။ အလုပ္ေရာက္ဖို႔ပင္ ၂ နာရီေလာက္ၾကာသည္။ ထိုအခါ အလုပ္က ျပန္လာလ်င္လည္း ႏွစ္ဆင့္ျဖစ္ေနသည္မို႔ ည ရ နာရီေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္က မ်ားသည္။ ေယာက္်ားအလုပ္က တခါခါ နယ္ဆင္းရေသးသည္။ “အေဖ့ကို အရက္သြားဝယ္ေပးဦး” “အို မလုပ္ပါနဲ႔ အေဖက အသက္ႀကီးေနၿပီေလေနာ္ မေသာက္နဲ႔ေနာ္” “ငါက သြားဝယ္ဆို သြားဝယ္ေပါ့” “အို အေဖက အသက္ႀကီးေနၿပီ” “နင္က ငါ့ကို အသက္ႀကီးေနၿပီထင္တယ္ေပါ့” ဆိုကာ ေယာကၡမႀကီးက မိုးစုကို ဖက္ေလသည္။

မိုးစုက ႐ုန္းသည္။ “မလုပ္ပါနဲ႔ သူမ်ားျမင္ရင္ မေကာင္းဘူး” “သူမ်ား မျမင္ရင္ေကာင္းတယ္ေပါ့” “မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူး” “သူမ်ားမျမင္ေအာင္ ငါအသက္မႀကီးေၾကာင္း ျပရေသးတာေပါ့” ေျပာလည္းေျပာ ေယာကၡမႀကီးက မိုးစုကို ဖက္၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚ အိပ္ခ်သည္။ မိုးစုက ႐ုန္းေသာ္လည္း မႏိုင္။ မိုးစုႏို႔ကို အတင္းကိုင္သည္။ “မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ မေကာင္းပါဘူး” “အခု မေကာင္းေသးေပမယ့္ ခဏေနေကာင္းေစရမယ္” မိုးစုမွာ ေယာကၡမကို ခႏၶာကိုယ္အားျဖင့္လည္း မႏိုင္။ စကားအားျဖင့္လည္း မႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။ ေယာကၡမက ေျပာလည္းေျပာ အက်ႌကိုလည္း ပင့္သည္။ “နင္ ငါ့သားနဲ႔ မရခင္ လိုးၾကေသးလား” “အို” ေယာကၡမ အေမးေၾကာင့္ မိုးစုေတာ္ေတာ္ရွက္သြားသည္။ “ၾကည့္ရတာ နင္ေကာင္းေကာင္း အလိုးမခံဖူးေသးဘူးနဲ႔တူတယ္” ေျပာလည္းေျပာ ေယာကၡမႀကီးက သူမႏို႔ကို အတင္းစို႔ေလသည္။ ႏို႔ကို တလုံးၿပီး တလုံးစို႔သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကို အတင္းတြန္းကာ ေမွာက္ခိုင္းသည္။ သူမ ေမွာက္သြားေတာ့ ထမိန္ကို အတင္းခြၽတ္သည္။ ထမိန္ကြၽတ္ေတာ့ ဆပ္စမိန္နာကို ခြၽတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဖင္လုံးၾကားကေန ေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္သည္။ မိုးစုမွာ ေအာ္လည္းမေအာ္ရဲ။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ျဖစ္ေနသည္။

ေနာက္ကေန အဖုတ္ကို လ်က္ၿပီးေနာက္ သူမကို ပက္လက္ဆြဲလွန္သည္။ သူမပက္လက္လွန္ေတာ့ အဖုတ္ကို လ်က္သည္။ “ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ ရွင္ အင့္ အဟင့္ အဟင့္” မိုးစုငိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေယာကၡမႀကီးက အဖုတ္ကို ဆက္တိုက္လ်က္သည္။ ထို႔ေနာက္ အေပၚတက္လာကာ ႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ သူမ ျပန္မစုပ္။ ေယာကၡမက ေအာက္ဆင္း၍ ႏို႔ကိုနမ္းစို႔သည္။ သူမ မ႐ုန္းႏိုင္။ ခဏေန ေယာကၡမက အနီးတြင္ရွိသည့္ သူနားေနက် ေနရာမွ ေခါင္းအုံးကို ဆြဲလာသည္။ သူမ ဖင္ေအာက္ ခုသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမေပါင္ကို ဆြဲကားသည္။ ၿပီးလ်င္ သူမအဖုတ္ကို လ်က္သည္။ မိုးစုက ေယာကၡမေခါင္းကို တြန္းထုတ္ခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူႀကီးေခါင္းကို မကိုင္ရဲ။ သူမေပါင္ကို ဖိကာ ဆြဲကား၍ သူမေစာက္ဖုတ္ကို အတင္းလ်က္သည္။ မိုးစုမွာ ႏို႔ကိုသာ အုပ္ထားမိသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေယာကၡမက သူမကို ဆြဲထူသည္။ “ဘာမွ မေတြးနဲ႔ ေမ့လိုက္ေတာ့ နင့္ကို ငါေကာင္းေကာင္းခ်စ္ေပးမယ္” ဆိုကာ ႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ေယာကၡမက သူ႔အဝတ္အစားကို ခြၽတ္ေနသည္။ သူမ ထြက္ေျပးခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္မရ။

ေယာကၡမက သူမကို ဖက္၍ ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ အဖုတ္ကိုႏႈိက္သည္။ သူမကိုလည္း စုပ္နမ္းသည္။ ခဏေန သူမလက္ကို ယူ၍ လီးကိုကိုင္ခိုင္းသည္။ မိုးစု တစ္ခါမွ လီးမကိုင္ဖူးပါ။ ႐ြံသည္။ သူမလက္ကို အတင္း႐ုတ္သည္။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္။ “နင္ လီးေတာင္ မကိုင္ဖူးေသးဘူးေပါ့” ေယာကၡမက အထာႏွပ္သည္။ မိုးစု ေခါင္းငုံ႔သည္။ “ဒါဆို ဘယ္စုပ္ဖူးဦးမလဲေနာ္” ေယာကၡမက မတ္တပ္ထကာ သူမေခါင္းကိုကိုင္သည္။ လီးႀကီးက တန္းမတ္ေနသည္။ နည္းနည္းပင္ ေကာ့ေနသည္။ သူမက ေခါင္းငုံ႔သည္။ ေယာကၡမက ေပါင္တဖက္ေရွ႕တိုး၍ သူမေခါင္းကို ေပါင္တြင္ ဆြဲကပ္ၿပီး လီးကို သူမပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ သူမေခါင္းခါသည္။ မရ။ ေယာကၡမလီးက အႀကီးႀကီးျဖစ္သည္။ သူမပါးစပ္ထဲ အတင္းထိုးထည့္သည္။ သူမ ငိုရင္း ငုံရသည္။ ေယာကၡမက လီးကိုကိုင္၍ ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ သူမ ေထြးထုတ္သည္။ လီးေခါင္းကို ေယာကၡမအတင္းျပန္ထည့္သည္။ သူမက တြန္းထုတ္သည္။ မရ။ ေယာကၡမက ေခါင္းကိုတဖက္ကိုင္ကာ လီးကိုတဖက္ကိုင္ၿပီး သူမပါးစပ္ထဲ အတင္းထည့္သည္။ သူမငုံရသည္။ ခဏၾကာေတာ့ သူမေနာက္ေစ့ကို ကိုင္ကာ လီးကိုထိုးထည့္သည္။ လီးကိုမကိုင္ေတာ့။ ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ အတင္းထိုးထည့္သည္။

သူမ ေခါင္းလြဲရသည္။ လီးကြၽတ္သြားသည္။ သူမကို တြန္းလွဲ၍ ေယာကၡမက သူမေပါင္ကို ဆြဲကားကာ လိုးသည္။ “မ မလုပ္ မ အ အ အ” မိုးစု ေအာ္ပင္ မေအာ္ႏိုင္။ လီးႀကီးက သူမအဖုတ္ထဲ ဇြတ္ဆို ဝင္သြားသည္။ သူမ ငိုရင္းအလိုးခံရသည္။ ေယာကၡမက သူမကို ၾကည့္ရင္းေဆာင့္သည္။ ေတာ္ၾကာေတာ့ သူမကို ကိုင္း၍ဖက္ကာ သူမပါးကို နမ္းရင္း လိုးသည္။ သူမေခါင္းခါသည္။ ေယာကၡမက ျပန္မတ္၍ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ကာ လိုးသည္။ “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” သူမ ဖင္ကို ေဆာင့္မိသည့္အသံက ဆူညံေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ေဆာင့္လိုးသည္။ “ကုန္းတတ္လား” သူမကို ေမးသည္။ သူမ မေျပာရေသးခင္ သူမကို ဆြဲထူကာ ကုန္းခိုင္းသည္။ သူမလည္း ၾကားဖူးနားဝသာ ရွိသည့္ ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းနည္းျဖင့္ ခံေပးသည္။ ေယာကၡမႀကီးက တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ေဆာင့္လိုးသည္။ ဖင္တုန္းေတြ တုန္ေနသည္။ ေနာက္တမ်ိဳးအေနျဖင့္ သူမကို လက္မေထာက္ခိုင္းေတာ့ဘဲ ေမွာက္အိပ္လ်က္ ဖင္ေထာင္ကာ လိုးသည္။ ေဆာင့္တာမွ တခ်က္စီေဆာင့္သည္။ သူမပင္ ေရွ႕ထြက္ထြက္သြားသည္။ ေနာက္ကေန ေဆာင့္လို႔အားရၿပီးသည့္ေနာက္ သူမကို ပက္လက္ထပ္လိုးျပန္သည္။ “ဘယ္လိုလဲ ငါအသက္ႀကီးၿပီလား” သူမ ေခါင္းခါသည္။

“ေကာင္းသြားၿပီမဟုတ္လား” သူမ ေခါင္းထပ္ခါသည္။ “မေကာင္းေသးဘူးလား၊ ေကာင္းေအာင္ ဆက္လိုးရမွာေပါ့” ဆိုကာ သူမႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းသည္။ ေအာက္ကလည္း ေဆာင့္လိုးသည္။ သူမႏို႔ကို ဆက္စုပ္သည္။ ေအာက္က ေတာက္ေလ်ာက္လိုးသည္။ ေနာက္ သူမတံေကာက္ကေန သူမေပါင္ကို ကားေနေအာင္ ဆြဲ၍ လိုးသည္။ ႏို႔ကိုလည္း ကိုင္သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္။ ခဏေန သူမကို ခြ၍ သူမပါးေပၚ လီးရည္ လာလြတ္ခ်သည္။ လီးရည္ေရာ မ်က္ရည္ပါ သူမပါးျပင္ေတြ စိုေနေတာ့သည္။ ေခြၽးေတြလည္း ပါသည္။ သူမ မဲ့ေနမိသည္။ လီးရည္ကို သုတ္သည္။ ေယာကၡမႀကီးက သူမေဘးနားတြင္ အတူအိပ္ေနသည္။ အေမာေျပသြားေတာ့ ထသြားသည္။ သူမက ရွက္ရွက္ႏွင့္ထ၍ ေရခ်ိဳးသည္။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႔စာ သူဖတ္ေနသည္။ ပုံစံက ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလို။ ညက်ေတာ့ ေယာက်ားက တခါဘြတ္သျဖင့္ သူမမွာ ငိုခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားသည္။ ေန႔ခင္းက သူ႔အေဖ ဘြတ္ခဲ့သည့္ အဖုတ္ဆိုတာ သူသိမွ သိပါေလစဟုေတြးမိသည္။ ေနာက္ေန႔ ေယာက္်ားျဖစ္သူ အလုပ္သြားေတာ့ သူမေၾကာက္ေနသည္။ “ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ျပန္ဘူး” သူမက ဧည့္ခန္းဆိုဖာေပၚ ထိုင္ေနခ်ိန္ ေယာကၡမက ေဘးနားလာထိုင္ရင္း ေျပာသည္။ “ငါ့ကို မလြမ္းဘူးလား” မိုးစု ေခါင္းသာ ငုံ႔ေနရသည္။

ေယာကၡမက သူမလက္ကို ကိုင္သည္။ နမ္းသည္။ သူမက ေက်ာက္႐ုပ္လို ေနေနသည္။ ထိုအခါ မေနႏိုင္ေတာ့ေသာ ေယာကၡမက သူမကို ဖက္သည္။ သူမက အလဲၿပိဳလိုက္ ေယာကၡမရင္ခြင္ထဲ ေက်ာက္အမီလိုက္ ေရာက္သြားသည္။ ေယာကၡမက ဖက္ထားရင္း ႏို႔ကိုကိုင္သည္။ နား႐ြက္ကို စုပ္နမ္းသည္။ ေနာက္ ပါးျပင္ကို နမ္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ ေနာက္ႏို႔ကို ကိုင္သည္။ နမ္းလို႔ၿပီးေတာ့ သူမကို သီးသန႔္ထိုင္ခိုင္းၿပီး သူမအက်ႌမ်ားကို ခြၽတ္သည္။ သူမ မျငင္းရဲပါ။ ေယာကၡမႀကီးက သူမႏို႔ကို ကိုင္၍ ႏို႔သီးေခါင္းကို စို႔သည္။ သူမက ႏို႔ကို လက္နဲ႔အုပ္ေတာ့ သူမလက္ကို ဖယ္သည္။ ႏို႔ေတြကို တလုံးကိုင္၍ တလုံးစို႔သည္။ ႏို႔သီးေခါင္းခ်ည္း သီးသန႔္စို႔သည္။ ႏို႔စို႔၍ ဝေသာ္ ႏြဳတ္ခမ္းကို နမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုဖာေအာက္ဆင္းကာ သူမထမိန္ကို ဆက္ခြၽတ္သည္။ သူမဆပ္စမိန္နာ က်န္ေသးသည္။ ေယာကၡမက ဆပ္စမိန္နာ အေပၚကေန သူမအဖုတ္ကို နမ္းစုပ္သည္။ သူမေပါင္ခ်င္းေစ့လိုက္ေတာ့ ေယာကၡမက သူမေျခမကို နမ္းစုပ္သည္။ ေျခဖဝါးကို လ်က္သည္။ ေျခသလုံးကို လ်က္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကို တေစာင္းဆြဲလွည့္၍ သူမအိုးကို နမ္းသည္။ စုပ္သည္။ ဖင့္ေညာင့္႐ိုးကို လ်က္သည္။ ထပ္၍ ဖင္ကိုလ်က္သည္။

ဆပ္စမိန္နာကို ခြၽတ္သည္။ သူမကို ဆိုဖာေပၚ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းသည္။ ေယာကၡမက ဖင္ကိုေတာက္ေလ်ာက္ လ်က္သည္။ မိုးစုခမ်ာ အဖုတ္ေတြ ယားလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဖုတ္ကို လွမ္းႏႈိက္ရသည္။ အကုန္းလိုက္ ဖက္အလ်က္ခံရင္းမိုးစုတေယာက္ ကိုယ့္အဖုတ္ကို ပထမဦးဆုံး ျပန္ႏႈိက္ဖူးသည္။ မဂၤလာဦးညက ေယာက္်ားက အဖုတ္ကို ႏႈိက္ေတာ့ မႏႈိက္ခိုင္းပဲ “ဒီတိုင္းပဲ လုပ္ေနာ္” ဟုေျပာကာ လိုးခိုင္းရသည္။ မဂၤလာဦးညက တဖက္ခန္းတြင္ ေယာကၡမရွိေန၍သာ သူမ မေအာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေတာ္ေတာ္နာခဲ့သည္။ ထိုမ် နာစဥ္ကပင္ သူမ ကိုယ့္အဖုတ္ကိုယ္ျပန္မကိုင္ခဲ့။ ခုေတာ့ ျပန္ကိုင္ရၿပီ။ ေယာကၡမက ဖင္ကို လွ်ာနဲ႔ေမြြေသးသည္။ ေယာကၡမက သူမကို ဆြဲလွည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေပါင္ကို ဆြဲကားသည္။ ၿပီးလ်င္ အဖုတ္ကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ မိုးစုရွက္သည္။ အဖုတ္ကို လက္နဲ႔ အုပ္မိသည္။ ေယာကၡမက ဖယ္၍ အဖုတ္ကိုလ်က္သည္။ ဖင္ကိုလည္း တြဲလ်က္သည္။ ေယာကၡမက သူမကို ဆိုဖာေပၚ အက်အနထိုင္ခိုင္းသည္။ ကားခိုင္းသည္။ ၿပီးလ်င္ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကို လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးေမြြသည္။ ေယာကၡမက ႐ိုး႐ိုးမေမြြဘဲ လက္ခလယ္ကို တံေတြးဆြတ္ဆြတ္၍ ေမြြသည္။ ေမြြလို႔ဝေသာ္ လ်က္သည္။

စုပ္လ်င္လည္း မနားတမ္းစုပ္သည္။ မိုးစုတေယာက္ အေၾကာေတြ ေတာင့္တင္းေနသည္။ ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္ပိတ္ကာ ေအာ္ရသည္။ အဖုတ္ကို မနားတမ္းစုပ္ၿပီး ခ်က္ကို စုပ္သည္။ ေနာက္ ႏို႔ကိုစုပ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ မိုးစုတေယာက္ ေစာက္ရည္တျဗန္းျဗန္းထြက္သည္။ သူမေခြက်သြားေတာ့ ေယာကၡမက လီးကိုင္ခိုင္းသည္။ သူမ ေမာေနသည္. လီးကို ခုထိ ကိုင္ဖို႔ ေၾကာက္ေနေသးသည္။ ေယာကၡမက အကုန္ခြၽတ္ကာ မေန႔ကလိုပင္ သူမေခါင္းကိုကိုင္၍ လီးကို ပါးစပ္ထဲ အတင္းထည့္သည္။ သူမ သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္ေပမယ့္ ရွက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မရ။ ေယာကၡမက ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိထားၿပီး လီးကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ လိုးသည္။ သူမလည္း ၿငိမ္၍ ပါးစပ္ကို အလိုးခံရသည္။ အတင္းထိုးထည့္လာသျဖင့္ သူမက ေယာကၡမေပါင္ကို တြန္းထားရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေယာကၡက လီးကိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲကေန မထြက္ေအာင္ ေခါင္းကိုအတင္းခ်ဳပ္ကာ လိုးသည္။ သူမ အာေခါင္ စိုက္လုလု ျဖစ္ရသည္။ ေနာက္ သူမကို ဆြဲထူ၍ ႏြဳတ္ခမ္းကို နမ္းစုပ္သည္။ သူမေမာေနသည္။

“ဖင္လိုးမယ္ ကုန္းေပး” “ဟင္ အင္” မိုးစုေၾကာင္သြားသည္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာကၡမႀကီးက ဖင္နင္းကန္လ်က္ေနသည္ကိုး။ “နင့္အဖုတ္က ခုမွ ၿပီးထားေတာ့ နာေနတယ္” မိုးစု ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါ။ စိတ္ကလည္း လာေနၿပီမို႔ ဘာပဲလိုးလိုးဆိုသည့္ စိတ္က ေပါက္ေနသည္။ အရပ္လိုက္ ဆိုဖာကို လက္ေထာက္ကုန္းေပးသည္။ ေယာကၡမက အိုးကိုၿဖဲ၍ ဖင္ထဲ လီးထည့္သည္။ မဂၤလာဦးညက ေစာက္ဖုတ္ အလိုးခံရသည္ထက္ နာေသာ္လည္း ေကာင္းေနသည္။ နာတာကို ႀကိဳက္သည္။ နာေလေလ ေကာင္းေလေလဟု ထင္သည္။ ေယာကၡမက ဖင္ထဲကို လီးႀကီးသိပ္ထည့္ၿပီး ေဆာင့္သည္။ လီးေတာ္ေတာ္ဝင္ၿပီး အဆင္ေျပေျပ ေဆာင့္လို႔ရသည့္အခါ သူမလက္တဖက္ကို ဆြဲ၍ လိုးသည္။ လိုးရင္း ပိုအဆင္ေျပေတာ့ သူမကို လက္မေထာက္ခိုင္းေတာ့ပဲ အရပ္လိုက္လိုးသည္။ အရပ္လိုက္ လိုးၿပီးေနာက္ သူမကို ဆိုဖာေပၚ ျပန္အိတ္ခိုင္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ဖင္ကို လ်က္သည္။ ထို႔ေနာက္ ပက္လက္အိပ္ေနေသာ သူမကို ဖင္ေထာင္ေအာင္ ထားလ်က္ ဖင္ကို လိုးသည္။ မိုးစုမွာ ဖင္ကို ပထမဦးဆုံးခံရသျဖင့္ နာေနေသာ္လည္း ေကာင္းေနသည္။ ေယာကၡမက ဖင္လိုးရင္း နမ္းသည္။ ေယာကၡမသည္ သူမကို ဖင္လိုးရင္း ဆိုဖာေပၚတြင္ပင္ တေစာင္းလွည့္သည္။ တေစာင္းလိုက္ ဆက္လိုးသည္။

လိုးရင္း တဖန္ သူမကို အေပၚဆြဲထူသည္။ ေယာကၡက ေအာက္က ထိုင္သည္။ သူမက အေပၚက ကား၍ ဖင္ျဖင့္ ေယာကၡမလီးေပၚ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေယာကၡမက သူမခါးကိုကိုင္၍ ေဆာင့္ခ်ခိုင္းၿပီးေနာက္ သူမေပါင္ကို အတြင္းဘက္စုသည္။ ထို႔ေနာက္ ဖင္ျဖင့္ ပြတ္ဆြဲခိုင္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ေယာကၡမက ႏို႔ကိုကိုင္သည္။ “အဖုတ္ ဆာေရာေပါ့” ေယာကၡမက အဖုတ္ကို ထပ္လိုးသည္။ သူမကို ဆိုဖာေပၚ ပက္လက္ထားသည္။ ေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ကာ ေပါင္ကို ဆြဲေထာင္၍ အဖုတ္ကို လိုးသည္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို လွမ္းကိုင္၍ အကုန္းလိုက္ေနလိုးသည္။ သူမမွာ နာလြန္းသျဖင့္ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေယာကၡမႀကီးက ႏို႔ကို ကုန္းစို႔ျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္ မတ္တပ္ထိုင္ကာ သူမဒူးကေန ကိုင္၍ ကားကာ သူမ အဖုတ္ကို ေဆာင့္လိုးသည္။ လိုးရင္း သူမပခုံးကို ဖိကိုင္၍ ႏို႔ကို စို႔ျပန္သည္။ ႏို႔စို႔ၿပီးေတာ့ သူမႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ ပါးကိုနမ္းသည္။ ဆက္လိုးသည္။ သူမေပါင္ကို ေထာင္၍ လိုးသည္။ ေပါင္ကို စု၍ ဆက္လိုးသည္။ ႏို႔ကိုလည္း ကိုင္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမမ်က္ႏွာကိုခြ၍ သူမႏြဳတ္ခမ္းေဘးတြင္ လရည္ကို ကြင္းတိုက္ခ်သည္။ မိုးစုမွာ နာလြန္းသျဖင့္ ပါးစပ္မပိတ္ႏိုင္ေအာင္ အသက္ကို လု႐ြဴေနရသည္။

လရည္အနံ႔က ႏွာေခါင္းတြင္းသင္းပ်ံ႕စြာ က်န္ရစ္သည္။ သူမ အေတာ္ၾကာၾကကာ နားၿပီးမွ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သည္။ ေန႔လည္ ၁ နာရီလည္းထိုးေနၿပီျဖစ္သည္။ ေယာကၡမႀကီး သူမကို လိုးတာ ေျခာက္နာရီနီးပါးရွိသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာပင္ ေယာက္်ားျဖစ္သူက အလုပ္နားသည္။ သူမက အဘိုးႀကီးကို ညဳတုတုၿပဳံးျပျဖစ္သည္။ အဖိုးႀကီးက ေယာက္်ားကြယ္ရာတြင္ ကြင္းတိုက္ဟန္လုပ္ျပသည္။ ခဏေန ေယာက္်ားအလုပ္က ဖုန္းဝင္လာသည္။ ေယာက္်ားက အျပင္တြင္ ဖုန္းေျပာသည္။ အဖိုးႀကီးက သူမနားတမ္းကပ္သည္။ “နင့္အဖုတ္ ယားေနၿပီမလား” ဆိုကာ ေယာကၡမႀကီးသည္ သူမေပါင္ၾကားကိုႏႈိက္သည္။ “မလုပ္နဲ႔ ဒီေန႔ နားခ်င္တယ္” “ငါမွ မနားခ်င္တာ” “ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း” “ရတယ္ နင့္ကို ငါမလိုးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ငါၿပီးေအာင္ေတာ့ လုပ္ေပး” “ဟအင္း ဟင့္အင္း” ေယာကၡမႀကီးက သူမ ျငင္းေနေသာ္လည္း ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကို ျဖဳတ္သည္။ ဇစ္ကိုဖြင့္သည္။ သူမလက္ကို ဆြဲ၍ အတြင္းခံကို ကိုင္ခိုင္းသည္။ သူမ ႐ုန္းေသာ္လည္း သူမလက္ေကာက္ဝတ္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။ သူမမၾကည့္ေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာကို ဆြဲလွည့္၍ ၾကည့္ခိုင္းသည္။ သူမႏြဳတ္ခမ္းကို ကိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးထုတ္၍ သူမကို ကိုင္ခိုင္းသည္။

သူမက မၾကည့္ဘဲ လက္တဖက္ျဖင့္ ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ “ဒီေန႔ ေစာက္ပတ္နားတဲ့ေန႔လား” “ဒီေန႔ မလုပ္ပါနဲ႔” “ဖင္ေကာ နားလား” “အို” “ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါကေတာ့ တခုခုထဲသြင္းၿပီးမွ ၿပီးမွာ” ကြင္းတိုက္ေနရင္း ေယာကၡမႀကီးက စကားေတြ ဇြတ္ေျပာေနသည္။ သူမက ေခါင္းသာ ခါသည္။ ေယာကၡမႀကီးက သူမလည္ပင္းကို ဖက္၍ ထရပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကိုထုတ္ေပးသည္။ “ပါးစပ္နဲ႔ ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပး” သူမ ေခါင္းခါေသာ္လည္း ေယာကၡမႀကီးက သူမေခါင္းကိုကိုင္၍ သူ႔လီးႀကီးကို ပါးစပ္ထဲထည့္သည္။ မိုးစု မျငင္းႏိုင္။ သူမ စုပ္ေပးရသည္။ အာေခါင္ထဲထိုးထည့္သျဖင့္ သူမေနာက္ဆုပ္သည္။ လီးက ကြၽတ္သြားသည္။ ေယာကၡမက လီးကိုပင့္ကိုင္၍ သူမႏြဳတ္ခမ္းတြင္ လီးကို ပြတ္သည္။ လီးတံႀကီးျဖင့္ သူမႏြဳတ္ခမ္းကို ပြတ္သည္။ ပါးျပင္ကို လီးနဲ႔ထိုးသည္။ လီးတံေအာက္ပိုင္းကို လ်က္ခိုင္းသည္။ သူမျငင္းေတာ့ သူမပါးစပ္ထဲ ျပန္ထည့္သည္။ သူမေခါင္းကိုတဖက္ လည္ပင္းကိုတဖက္ဖက္ကာ သူမပါးစပ္ကို လိုးသည္။ သူမမွာ တံေတြးပင္ မၿမိဳခ်ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပါးစပ္ကို အလိုးခံရသည္။ လီးကို ပါးေစာင္ေတြထိုး၍ လိုးသည္။ သူမ တံေတြးေတြ စီးက်ေနသည္။ သူမေမာ၍ ေနာက္ဆုတ္သည့္အခါတိုင္း တံေတြးေတြ တၿပဳံႀကီးက်သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ေယာကၡမႀကီးကေတာ့ျဖင့္ ျပန္လိုးသ္။ သူမပါးစပ္ကို အဖုတ္လိုးသလို ေဆာင့္လိုးသည္။ အာေခါင္ကို လိုးၿပီးလ်င္ ဘယ္ပါးေစာင္ ညာပါးေစာင္လိုးသည္။ ေနာက္ အာေခါင္ကို ျပန္လိုးသည္။ ေခါင္းကို ခ်ိဳေစာင္းေလာက္ကေန ကိုင္ထားသည္။ လီးကို ထပ္မထိုေတာ့။ မိုးစုတေယာက္ အသက္ကို ႀကိဳးစား႐ြဴရသည္။ လိုးရင္း ျမန္လာသည္။ ေနာက္ သူမပါးျပင္ေပၚ ကြင္းတိုက္ခ်သည္။ ခဏအၾကာ ေယာက္်ားျပန္ဝင္လာ၍ သူမ မီးဖိုေခ်ာင္ေျပးဝင္ရသည္။ မ်က္ႏွာေတြ တန္းသစ္ရသည္။ ဟန္ေတာ္ေတာ္ေဆာင္လိုက္ရသည္။ “မိန္းမ” “ရွင္ ေယာက္်ား” “ေယာက္်ား ခရီးတစ္ပတ္ေလာက္ ထြက္ရဦးမယ္၊ အဲဒါ ခရီးေဆာင္အိတ္ ျပင္ေပးပါဦး” “ဟုတ္ ေယာက္်ား” “ေဖေဖေကာ” “သိဘူးေလ” သူမလိုက္ရွာေတာ့ ေယာကၡမႀကီးကို မေတြ႕။ သူ႔ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ သြားေတြ႕တာထင္တာ။ ဖုန္းေျပာသည့္ ၁၅ မိနစ္တာတြင္ သူ႔မိန္းမ ပါးစပ္အလိုးခံလိုက္ရသည္ကို မသိေသာ ေယာက္်ားကို ၾကည့္ရင္း မနက္ဖန္ ခရီးသြားမည္ဆိုေတာ့ တမ်ိဳးႀကီး ခံစားရသည္။ သူ႔အေဖအေၾကာင္း သူမသိဘူးတဲ့လားဟု စိတ္လည္း ညစ္သည္။ ေတြးမေနေတာ့ဘဲ ေယာက္်ားခရီးသြားဖို႔ ပစၥည္းေတြ ျပင္ေပးသည္။ ညေနေစာင္းေတာ့ ေယာကၡမက အိတ္တစ္လုံးနဲ႔ ျပန္လာသည္။

အိတ္ကို ကုတင္ေအာက္ ပစ္ထည့္သည္။ “မိန္းမ” “ဟင္ ေယာက္်ား” “နက္ဖန္ ခရီးသြားရဦးမွာဆိုေတာ့ ဒီည ေယာက္်ားကို သုံးခ်ီေလာက္ေပးေနာ္” သူမ တိတ္ဆိတ္စြာ ေခါင္းညိတ္သည္။ ေယာက္်ားက ညဦးပိုင္းတြင္ ႏွစ္ခ်ီလိုးသည္။ ေယာက္်ားက သူ႔အေဖလို မဟုတ္။ ထမိန္လွန္ၿပီး တက္ခြကာ လိုးသည္။ သူမ ၿပီးၿပီး မၿပီးၿပီး သူၿပီးလ်င္ နားသည္။ မနက္လင္းအားႀကီးေတာ့ တခ်ီထပ္လိုးသည္။ ထို႔ေနာက္ ခပ္ေစာေစာပင္ ခရီးထြက္သြားသည္။ သူမလည္း မနက္လုပ္ေနက် မ်က္ႏွာသစ္ ထမင္းခ်က္စသည့္ အလုပ္ကို လုပ္ေနသည္။ ေယာကၡမႀကီးကို မနက္စာေခၚစားသည္။ ေယာကၡမက ၾကက္ဥကို ဟတ္ဘ႐ိုက္ ဆယ္လုံးေက်ာ္ခိုင္းသည္။ သူမကလည္း သိသည္။ သို႔ေသာ္ မတတ္ႏိုင္ပါ။ သူငါးလုံးစား၍ သူမကို ငါးလုံးစားခိုင္းသည္။ ထမင္းစားေနခ်ိန္ ဘာမွလည္း မေျပာ။ သူမကိုလည္း မထိ။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ သူမသိမ္းႀကဳံးေဆးေတာ့လည္း ဘာမွမေျပာ။ ခဏေန ဖုန္းေျပာသံၾကားရသည္။ “ငါ့သား အခုဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲ” “အေဖ က်ေနာ္ေလယာဥ္စီးေတာ့မွာ အေဖ က်န္းမာေရးလည္း ဂ႐ုစိုက္ပါဦး၊ က်ေနာ့္မိန္းမကိုလည္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဦး” “ခုေတာ့ အေဖ့ကိုေက်ာ္ၿပီး မိန္းမကို သတိရၿပီေပါ့”။

“မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ အေဖ့ကို ခ်စ္ပါတယ္၊ ဒါပဲေနာ္ အေဖ ေလယာဥ္ထြက္ေတာ့မွာမို႔” “ေအးေအး” ဟုဆိုကာ ဖုန္းခ်သြားသည္။ ေယာကၡမႀကီးသည္ သူမကိုလက္ေမာင္းကေန လာဆြဲ၍ သူ႔အခန္းထဲေခၚသည္။ “ဘာလုပ္မလို႔လဲ အေဖ” “အဲလိုႀကီးမေခၚပါနဲ႔ကြာ မင္းနဲ႔ငါက သူစိမ္းေတြမွ မဟုတ္တာ” မိုးစုလက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး အဖိုးႀကီးရင္ခြင္ထဲကေန မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေတာင္းပန္ၾကည့္သည္။ “က်မတို႔ မဟုတ္တာေတြ မလုပ္ၾကပါနဲ႔စို႔ရွင္” “မဟုတ္တာေတြ မလုပ္ပါဘူး၊ ဟုတ္တာေတြပဲ လုပ္မွာပါ၊ ေအး မဟုတ္တာလည္း နည္းနည္းပါမယ္ထင္တယ္” ေယာကၡမႀကီးက ေျပာ၍ရမည္မထင္။ သားမရွိေတာ့ ထင္တိုင္းႀကဲေတာ့မည့္ပုံ။ သူမ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔သာ ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္။ “ကုတင္ေအာက္က အိတ္ကို ယူေပးပါဦး” သူမ မထခ်င္ ထခ်င္ျဖင့္ ကုတင္ေအာက္က ဂ်င္းေၾကာပိုးအိတ္ေလးကို ယူေပးလိုက္သည္။ အဖိုးႀကီးက အိတ္ကို ဖြင့္သည္။ အထဲတြင္ ပလပ္စတစ္ျဖင့္ ထုပ္ပိုးထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို တခုခ်င္းစီထုတ္၍ သူမကို ျပသည္။ ပစၥည္းမ်ားက သူမအတြက္စိမ္းေနေသာ္လည္း ဒါလိင္နဲ႔ပတ္သက္သည့္ပစၥည္းဆိုတာ သိသည္။ ေယာကၡမႀကီးက ပစၥည္းတစ္ခု ထုတ္သည္။ ပစၥည္းက အျပာေရာင္ေလ။

ကင္းမုံသီးေလာက္ အ႐ြယ္ရွိသည္။ လွ်ပ္စစ္ႀကိဳးတန္းလန္းနဲ႔။ ၿပီးေနာက္ တဖက္တြင္ ေရာင္စုံမီးခလုတ္လိုမ်ိဳး ခလုတ္က ပါသည္။ ေယာကၡမက ထိုပစၥည္းကိုေျဖ၍ သူမႏို႔ကို ဖြင့္သည္။ ဖြင့္သည္ဆိုတာက အေပၚအက်ႌကိုလည္းမခြၽတ္ ေဘာ္လီကိုလည္းမခြၽတ္ဘဲ အေပၚကေန ဆြဲ၍ ႏို႔ေပၚေအာင္ လုပ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထမိန္ကိုလည္း ပင့္သည္။ သူမက မေန႔ညကတည္းက သည္အဘိုးႀကီး သူမကို မနားတမ္းလိုးေတာ့မည္ဟု သိေသာ္လည္း ခုလိုေတာ့ ထင္မထား။ သူမကို ေနာက္ကေနဖက္၍ ေပါင္ၾကားကို ကိုင္သည္။ သူမက ရွက္သည္။ ေယာက္်ားမရွိေတာ့ ေယာကၡမႀကီးက ကိုယ့္ကို မိန္းမပ်က္တေယာက္လို ဆက္ဆံသည္။ ကင္းမုံသီးဘုေလးကို သူမႏို႔သီးေပၚတည့္တည့္ေတ့သည္။ ခလုတ္ကို ႏႈိက္သည္။ ကင္းမုံသီးက တုန္ခုန္ေနသည္။ ႏို႔ကို လွ်ာနဲ႔ လ်က္သည္ထက္ ဆိုးသည္။ တုန္ခါေနေသာဘုက ႏို႔သီးေခါင္းကေနတဆင့္ သူမအေၾကာေတြကို ဖြင့္ေပးသည္။ သူမ မၿငိမ္ႏိုင္ေတာ့။ ေယာကၡမက ဘုျဖင့္ဖိသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းတလုံးၿပီး တလုံးေျပာင္းသည္။ သူမေျခေထာက္ေတြ ကန္သည္။ ေျခခ်င္းဝတ္မ်ားလည္ထြက္ေနသည္။ အသက္႐ြဴေတြ မွားေလာက္သည္။ ေယာကၡမက သူမေပါင္ၾကားထဲကို ထိုဘုထည့္၍ ဆပ္စမိန္နာျဖင့္ ျပန္ဖုံးသည္။

သူမက ႀကိဳးစကေန ဆြဲ၍ ထုတ္သည္။ ထိုအခါ သူမကို ကုန္းခိုင္းသည္။ သူမလည္း သည္လူႀကီး လုပ္သမ် ခံရေတာ့မည္ သိသျဖင့္ မျငင္းေတာ့ဘဲ ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းသည္။ ဘုလုံးကို ေနာက္ကေန ကစားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ေခါင္းထဲထည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခလုတ္ႏႈိက္သည္။ ကင္းမုံသီးဘုေလးက ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ တဒီဒီျဖင့္ တုန္ခါေနသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ သူမ ခုႏွစ္အိမ္ၾကား ရွစ္အိမ္ၾကား ေအာ္ပစ္ခ်င္သည္။ ခက္သည္က အိမ္ေတြက ကပ္ေနသည္။ ေယာကၡမက ဘုလုံးကို ကုန္းေပးထားေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ေနာက္ကေန ထည့္ထားၿပီး ခလုတ္ဖြင့္ကာ သူမအိုးကို ပြတ္သပ္သည္။ သူမမွာ တုန္ရီေနသည္။ အံႀကိတ္ထားရသည္။ “လီးနဲ႔ပဲလိုးပါ အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႔” “႐ြဴး” သူမ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း အဘိုးႀကီးက ႐ြဴးဟုသာ ျပန္ေျပာသည္။ သူမမွာ အံႀကိတ္ခံ႐ုံမွတပါး အျခားမရွိ။ ေယာကၡမႀကီးက ခလုတ္ေလးႏႈိက္ရင္း သူမမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေသးသည္။ သူမ ဆံပင္ကို တဖက္သို႔ သပ္တင္၍ ၾကည့္သည္။ အဖုတ္ယားလြန္းသျဖင့္ သူမ မခံႏိုင္။ အိပ္ခ်သည္။ အိပ္ခ်ေတာ့ ေယာကၡမႀကီးက ဆပ္စမိန္နာ အကုန္ခြၽတ္သည္။ ပက္လက္ျဖင့္ ခုနဘုကို ျပန္ထည့္သည္။

သူမကိုလည္း ဖက္ထားသည္။ ဘုကို ေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္ၿပီး ခလုတ္ႏွိပ္ကာ သူမႏြဳတ္ခမ္းကို နမ္းသည္။ သူမလည္း ျပန္နမ္းရင္း ညည္းေအာ္သည္။ ေယာကၡမႀကီးက ဘုကို ဆြဲထုတ္သည္။ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ေနာက္ တမ်ိဳးထုတ္သည္။ အျဖဴေရာင္ လီးတုႀကီး။ ဆီလီကြန္ျဖင့္ လုပ္ထားသည္။ ေနာက္တြင္ ခလုတ္ပါသည္။ လီးေခါင္းက ႀကီး၍ ေနာက္တြင္ အရစ္အရစ္မ်ား ပါသည္။ ခလုတ္ဖြင့္ကာ သူမပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ လီးတုျဖဴျဖဴႀကီးက တုန္ခါ၍ သူမပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္သည္။ သူမ ျငင္းသည္။ ေယာကၡမက ေနာက္တမ်ိဳး ထပ္ႀကိဳးစားသည္။ သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတုကို ထည့္သည္။ လီးတုက တုန္ခါေနသည္။ သူမက ေပါင္ကို စုလိုက္သည္။ မရ။ ေယာက္ခမႀကီးက ဖယ္၍ လီးတုကို လီးေခါင္းတခုလုံး ျမဳပ္ေအာင္ထည့္သည္။ လီးတုက တုန္ခါစနစ္က အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ၾကားထဲ ေယာကၡမႀကီးက ဆြဲလိမ္သည္။ တဆတ္ဆတ္လိုးသလို ထိုးသည္။ မိုးစုမွာ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ခါေနမိသည္။ သူမ ေပါင္ကို စုခ်င္သည္။ မရ။ ခဏေတာ့ ေယာကၡမႀကီးက လီးတုကို ထုတ္သည္။ “ခုနလို ကုန္းေပး” သူမ ေခါင္းအုံးေပၚ လက္ေထာက္၍ ခပ္မတ္မတ္ေလး ကုန္းလိုက္သည္။ ေယာက္ခမက ေနာက္ကေနၿပီး လီးတုျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးေခါင္းေလာက္ ျမဳပ္ေအာင္ထိုးသည္။

ၿပီးလ်င္ ေမြြသည္။ အားရေလာက္သည့္အခါ ထုတ္ၾကည့္သည္။ ျပန္ထည့္သည္။ မိုးစုတေယာက္ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ခါေနရသည္။ လီးတုကို ဆြဲလိမ္ေနေတာ့ ပိုဆိုးသည္။ ေနာက္ဆုံး သူမ အိပ္ခ်လိုက္သည္။ ေယာကၡမႀကီးက မရပါ။ သူမကို လည္ပင္းကေန ဖက္၍ ဆြဲထူကာ နမ္းသည္။ လွ်ာေတြထိုးထည့္သည္။ သူမ ျပန္နမ္းသည္။ မလြတ္တမ္း ျပန္နမ္းသည္။ လီးတုႀကီးကို ေၾကာက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မရပါ။ ေယာကၡမႀကီးက ပက္လက္ထိုင္၍ ကားေနေသာ သူမေပါင္ၾကားထဲ ျပန္ထည့္သည္။ ခုတႀကိမ္ေတာ့ တဝက္ေလာက္ထည့္ကာ ထိုးထည့္ကစားသည္။ လိုးသလို လုပ္သည္။ သူမကိုလည္း ေက်ာကေန ဖက္ထားသည္။ သူမမ်က္ႏွာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္သည္။ လီးတုက တျဖည္းျဖည္း ျမဳပ္လာသည္။ တဒီဒီနဲ႔လည္း လည္ေနသည္။ အဆုံးထိ အဖုတ္ထဲ ဝင္သည္။ ထိုအခါ လီးတုအရင္းတြင္ပါေသာ အခြၽန္ေလးက ေစာက္ေခါင္းဘဲလ္ေလးကို ထိသည္။ ေယာကၡမက ဖိထားၿပီး သူမကို နမ္းသည္။ သူမ နမ္းရင္း နာသျဖင့္ တြန္းထုတ္ေတာ့ ေယာကၡမႀကီးက သူမကို နံရံတြင္ အကားလိုက္ေန၍ မွီခိုင္းၿပီး လီးတုႀကီးျဖင့္ အဖုတ္ကို ထိုး၍ လိုးပါေတာ့သည္။ သူမလည္း ေပါင္ၾကားကို ကား၍ ခံေပးရပါေတာ့သည္။ သူမေပါင္ခ်င္းထပ္ေသာ္လည္း လီးတုကို အျပင္မထုတ္ေတာ့။

ေတာက္ေလ်ာက္ ထိုးပါေတာ့သည္။ ေစာက္ရည္ထြက္သည္အထိ အ႐ြဳံးေပးခံရပါေတာ့သည္။ သူမ ႏြဳန္းခ်ိေနေသာ္လည္း အဝတ္အျမန္ေကာက္ဝတ္၍ အျပင္သို႔ ေျပးထြက္လာသည္။ “ဘယ္ေျပးမလဲ မိေ႐ြြခဲ” ဆိုကာ အျပင္လိုက္ထြက္လာသည္။ သူမကို နံရံတြင္ ဆြဲကပ္၍ ပါးေတြ နားေတြကို နမ္းပါေတာ့သည္။ နမ္းရင္း လီးကို ကိုင္ခိုင္းသည္။ သူမလည္း ကိုင္ေပးရသည္။ လီးကိုင္ေနေသာ သူမလည္ပင္းကို ဖက္၍ ႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းသည္။ လီးကို ခြၽတ္သည္။ လီးကို ကြင္းတိုက္ခိုင္းသည္။ သူမ လက္ျပန္တိုက္ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကို ဆက္နမ္းသည္။ သူမအဖုတ္ကိုလည္း ဆက္ႏႈိက္သည္။ သူမက နာသျဖင့္ ထိုင္ခ်သည္။ ေယာကၡမႀကီးက သူ႔လီးကို သူမပါးစပ္ထဲ အသင့္ထည့္သည္။ သူမလည္း ငုံေပးသည္။ ဘိုးေတာ္က ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ “လွ်ာထုတ္ထား” ဆိုကာ ေယာကၡမႀကီးက သူမို ခိုင္းသည္။ သူမလွ်ာထုတ္ေတာ့ လီးကို လွ်ာေပၚပြတ္သည္။ သူမလည္း လ်က္ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ ေယာကၡမက လီးကို ပင့္ထားသည္။ သူမ လႁပြတ္ကို လ်က္ေပးသည္။ သူမလွ်ာေပၚ လီးကို ပြတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ထည့္သည္။ သူမ ငုံေပးသည္။ ေယာက္ခမႀကီးက သူမပါးစပ္ကို အလြတ္တမ္းလိုးသည္။ လိုးရင္း ခဏၾကာေတာ့ သူမအက်ႌကို ခြၽတ္သည္။

သူမတံေတြးမ်ားက သူမႏို႔ေပၚ စီးက်သည္။ သူမ ပါးစပ္ကို လိုးတိုင္း တံေတြးမ်ား မၿမိဳခ်ႏိုင္သျဖင့္ တံေတြးစီးေနက်ေနက်ျဖစ္သည္ကို ေယာကၡမႀကီးက သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏို႔ေပၚ စီးက်ခိုင္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ပါးစပ္ကို အၿပီးလိုးပါေတာ့သည္။ လရည္မ်ားကို သူမႏို႔ေပၚ လြတ္ခ်သည္။ သူမ ထပ္ထြက္ေျပးရသည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ ေရာက္လာသည္။ ေယာက္ခမႀကီးက သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ႀကီးဆြဲ၍ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ လိုက္လာသည္။ “ခဏ ခဏနားမယ္” “ခဏနားရေအာင္ ဒါလက္ေဝွ႔ပြဲ မဟုတ္ဘူး” ဆိုကာ သူမကို အကုန္ခြၽတ္သည္။ သူမ အဝတ္မ်ားကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ပစ္ထည့္သည္။ ေနာက္ သူမကို ေနာက္ကေန ဖက္သည္။ ႏို႔ကို ကိုင္သည္။ အဖုတ္ကို ႏႈိက္သည္။ သူမေတာ့ သည္ေန႔ နားရမည္ မထင္ေတာ့။ အဖုတ္ကို ႏႈိက္ရင္း ေက်ာကို နမ္းသည္။ ဖင္ကိုလည္း လီးနဲ႔ေထာက္ထားသည္။ သူမ မေနႏိုင္။ ထို႔ေနာက္ သူမကို ထမင္းစား စားပြဲေပၚတင္ကာ အဖုတ္ႏႈိက္ရင္း နမ္းသည္။ သူမလည္း ျပန္နမ္းရသည္။ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္။ ႏို႔ကို ဆက္နမ္းသည္။ ၾကမ္းသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္သည္။ ႏို႔အုံကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္သည္။ အဖုတ္ကိုလည္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသြင္း၍ ႏႈိက္သည္။ ေနာက္ အဖုတ္ကို စုပ္နမ္းသည္။

“တီတီတီ တီတီတီ” ဖုန္းဝင္လာသျဖင့္ သူမ ဖုန္းေျပးကိုင္သည္။ ဖုန္းကိုင္ေတာ့ ေယာက္်ားဖုန္း ျဖစ္ေနသည္။ “ဟဲလို ေယာက္်ား” “မိန္းမ အဆင္ေျပလား” “ေအာ္ အဆင္မေျပစရာ ဘာရွိလို႔လဲ” သို႔ေသာ္ သူ႔ေယာကၡမႀကီးက အဖုတ္ထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏႈိက္ေနသည္ကို မေျပာျဖစ္။ ေယာက္်ားကလည္း ဖုန္းခ်သြားသည္။ ေယာက္ခမက အဖုတ္ကို ႏႈိက္ရင္း သူမကို ဆက္နမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ စားပြဲေပၚ ေသခ်ာထိုင္ခိုင္းၿပီး အဖုတ္ကို ေသခ်ာစုပ္လ်က္သည္။ အဖုတ္လ်က္လို႔ အားရေတာ့ သူမကိုၾကည့္ရင္း ႏို႔ကိုကိုင္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏြဳတ္ခမ္းကို နမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ေယာကၡမႀကီးက တဒီဒီျမည္ေနေသာ ဘုလုံးႀကီးကို ထုတ္လာသည္။ ဘုလုံးက လည္ထြက္ကာ တုန္ခါေနသည္။ ေယာကၡမက ထိုဘုလုံးျဖင့္ ႏို႔အုံကို အေပၚကေန ကိုင္ကာ ႏို႔သီးကို ဖိသည္။ ႏို႔တလုံးအားရေတာ့ ေနာက္တလုံးေျပာင္းသည္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးအားရေတာ့ ထိုင္ခုံတြင္ ေသခ်ာထိုင္ကာ ထိုဘုျဖင့္ သူမအဖုတ္ကို ဖိသည္။ ဘုက ေလးလက္မပတ္လည္ေလာက္ ႀကီးသည္။ အဖုတ္မခံႏိုင္။ သူမ ထရပ္သည္။ မရ။ ျပန္ထိုင္ခိုင္းကာ ဘုျဖင့္ အဖုတ္ကို ကလိျပန္သည္။ မိုးစုတေယာက္ တုန္ေနသည္။ ႏြဳတ္ခမ္းကို တင္းတင္းကိုက္ထားရသည္။ မ်က္ေမွာင္ေတြႀကဳံထားရသည္။ နဖူးေၾကာေတြပါ တင္းေနသည္။

ေယာကၡမႀကီးကေတာ့ျဖင့္ ဘုလုံးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးထိုးကစားေနသည္။ “ေသး ေသးေပါက္ခ်င္လာၿပီ” “ေပါက္ခ် ေပါက္ခ်” မိုးစု မေနႏိုင္။ ေသးေပါက္ခ်ရသည္။ ထမင္းစားစားပြဲက ေသး႐ြဲသြားသည္။ သူမႏြဳန္းခ်ိေနေတာ့ ေယာကၡမႀကီးက ျပန္နမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ စားပြဲေပၚက ဆင္းခိုင္းၿပီး ဒူးေထာက္ခိုင္းကာ လီးကို စုပ္ခိုင္းျပန္သည္။ လီးကို ပါးစပ္ထဲ သိပ္ထည့္ၿပီး ေခါင္းကိုင္ကာ လိုးသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိပ္ကို ငုံထားခိုင္းၿပီး လက္ျဖင့္ ကြင္းထုခိုင္းသည္။ ခဏၾကာေတာ့ လက္ကို ဖယ္သည္။ သူမ ထိပ္ကို ငုံ၍ ပါးစပ္ျဖင့္ ကြင္းထုေပးသည္။ “႐ိုး႐ိုးမငုံပါနဲ႔ စုပ္ၿပီးေတာ့ငုံ” မိုးစုက ပါးမ်ားခ်ိဳင့္ေနေအာင္ စုပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးထုတ္လိုက္ကာ သူမကို ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲသြင္းသည္။ သူမက လႁပြတ္ကို ငုံေပးသည္။ အေတာ္ၾကာေတာ့ လီးထပ္ငုံခိုင္းသည္။ ငုံ႐ုံမဟုတ္ ပါးစပ္ျဖင့္ ကြင္းတိုက္ေပးရသည္။ ပါးစပ္ျဖင့္ အလိုးခံရသည္။ သူမ လီးခ်ည္းငုံ႔စုပ္ေနေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာကို ဆြဲေမာ့သည္။ သူမ ေမာ့ၾကည့္ေပးရသည္။ သူမကို ဧည့္ခန္းထဲ ေခၚျပန္သည္။ ဆိုဖာဆက္တီေနာက္မွီကို လက္ကိုင္၍ အရပ္လိုက္ကုန္းခိုင္းသည္။ သူမ အရပ္လိုက္ ကုန္းသည္။ ေနာက္ကေန လိုးသည္။ လီးကို စိမ္ထားၿပီး လိုးသည္။ ခါးေစာင္းကိုင္ကာ ေဆာင့္သည္။

ခဏၾကာေတာ့ ဘိုးေတာ္က နားလိုက္သည္။ နားၿပီး သူမအိုးကို ႐ိုက္သည္။ “ျဖန္း ျဖန္း” အိုးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္သည္။ “ျပန္ေဆာင့္ေပးေလ” သူမက ေနာက္ျပန္ ျပန္ေဆာင့္ေပးသည္။ အရပ္လိုက္ ေနာက္ျပန္ေဆာင့္သည္။ ေနွးေန၍လား မသိ။ ေယာကၡမႀကီးက ေပါင္ရင္းကိုကိုင္၍ ျပန္ေဆာင့္လိုးသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ ေပါင္တဖက္ကို ဆိုဖာေပၚတင္သည္။ သူမ လက္ႏွစ္ဖက္ ေျခတဖက္က ဆိုဖာေပၚ။ တဖက္က ေအာက္တြင္ရပ္၍ ကုန္းသည္။ သို႔နည္းျဖင့္ သူမကို ေလာ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကို ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ အရပ္လိုက္ ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းသည္။ “နည္းနည္းစီ ေရွ႕သြား” မိုးစုသည္ ေစာက္ဖုတ္အလိုးခံရင္း အရပ္လိုက္ ေလးဖက္ေထာက္၍ ေရွ႕ကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားရသည္။ ေယာကၡမႀကီးက မသြားလ်င္တြန္းသည္။ သြားတာ ျမန္လ်င္ ျပန္ဆြဲသည္။ သူမ ဒူးပင္ မခိုင္ခ်င္။ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ သြားရင္း ေလွကားနားေရာက္လာသည္။ သူမကို အေပၚထပ္သို႔ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး အလိုးခံရလိုက္တက္ရသည္။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ အေပၚထပ္ဧည့္ခန္းရွိ ဆိုဖာေပၚ သူမကို အိပ္ခိုင္းသည္။ သူမ ပက္လက္အိပ္သည္။ ေယာကၡမႀကီးက ႏို႔ၾကားကို လိုးသည္။

သူမက ဒီအတိုင္းေနေတာ့ သူမကို ႏို႔ႏွစ္လုံး စုခိုင္းသည္။ သူမ စုေပးေတာ့ ႏို႔ၾကားကို လိုးသည္။ႏို႔သီးေခါင္းကိုလည္း လီးနဲ႔တို႔သည္။ ႏို႔ကို လီးနဲ႔ ကစားသည္။ ၿပီးလ်င္ နမ္းသည္။ ႏြဳတ္ခမ္းကိုလည္း နမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ေယာကၡမႀကီးက ဆိုဖာေပၚ အိပ္ခ်သည္။ သူမက အေပၚကေန တက္ခြ၍ လီးကိုင္ကာ အဖုတ္ထဲထည့္သည္။ ေယာကၡမႀကီးက ဝဲက်လာေသာ သူမဆံႏြယ္ကို ေက်ာဘက္ပို႔ေပးသည္။ သူမက ေဆာင့္ခ်သည္။ ေယာကၡမႀကီးကလည္း ေအာက္ကေန ျပန္ေဆာင့္တက္သည္။ “ျမန္ျမန္ေဆာင့္စမ္းပါ” သူမ ျမန္ျမန္ေဆာင့္သည္။ ေယာကၡမႀကီးက ဆြဲဖက္ခ်၍ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ ေဆာင့္ခ်ရင္း ျပန္နမ္းသည္။ သူမကို လက္ေထာက္ခိုင္း၍ ခပ္ျမန္ျမန္ျပန္ေဆာင့္ခိုင္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ေယာကၡမႀကီးက ဆိုဖာေပၚ ထိုင္ခ်၍ သူမကို အေပၚကေန ေနာက္ျပန္ ေဆာင့္ခ်ခိုင္းျပန္သည္။ သူမ ထပ္ေဆာင့္ခ်သည္။ ေယာကၡမႀကီးက သူမလက္ကို ကိုင္ထားသည္။ ေနွးလ်င္ ျမန္ေအာင္ အသိေပးသည္။ သူမ ေမာလ်င္ ေအာက္ကေန ျပန္ေဆာင့္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေယာကၡမက ထလာၿပီး သူမကို ဖက္ထားကာ သူမကို စေကာဝႈိက္နည္း သင္သည္။ သူမစေကာဝႈိက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ျပန္အိပ္ခ်သျဖင့္ သူမ ေဆာင့္ခ်သည္။ သူမ ေမာလာသျဖင့္ သူမကို တေစာင္းအိတ္ခိုင္းၿပီး ဆက္လိုးသည္။ သူမ ေလးခ်ီေလာက္ၿပီးေနၿပီ။ ေယာကၡမက ဘာမွ မျဖစ္ေသး။ သူမကို ပက္လက္ထပ္လိုးျပန္သည္။ သူမ တုန္ကာ ခ်ိနဲ႔ေနၿပီ။ “အရမ္းေမာေနၿပီ အရမ္းေမာေနၿပီ” သူမ ညည္းရသည္။ သို႔ေသာ္ ေယာကၡမႀကီးက မနားပါ။ သူမကို ဆက္လိုးသည္။ သူမေမာေနသည္ ဆိုသျဖင့္ သူမေပၚ ဖိအိပ္ကာ တခ်က္ခ်င္းစီ ေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း သူမႏြဳတ္ခမ္းေတြ ေကြးကာ မဲ့ရသည္။ “က်မ နားခ်င္တယ္ အရမ္းနာေနၿပီ” “ဒါဆို ၿပီးေတာ့မယ္” ဆိုကာ ဆက္လိုးသည္။ ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုၿပီးသည့္ေနာက္ လိုးတာ တစ္နာရီနီးပါး ၾကာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမအဖုတ္ထဲ လရည္ထည့္သည္။ သူမ ညစ္ထုတ္ေတာ့ အရည္ၾကည္သာ ထြက္လာသည္။ “ငါ့ကို လူအိုလို႔ထင္ေသးလား” “ဟ ဟအင့္” သူမ ေမာရင္း ေျဖသည္။ ေယာကၡမႀကီးက နာရီထိုးျပသည္။ ညေန ငါးနာရီပင္ထိုးေနၿပီ။

“သြား ေရခ်ိဳးလိုက္၊ နည္းနည္း အပမ္းေျပလိုက္မယ္၊ ၿပီးရင္ ဆက္လိုးမယ္” မိုးစုတေယာက္ ေရခ်ိဳးပင္ မေျဖာင့္ေတာ့။ ေရခ်ိဳးၿပီး သူမကို ကုတင္ေပၚတန္းေခၚသည္။ သူမ အဝတ္ပင္ မဝတ္ရ။ သူမႏို႔ကို စို႔သည္။ သူမလည္း ဖီးလ္ရျပန္သည္။ “ကိုႀကီး မနားေတာ့ဘူးလားဟင္” သူမ အခ်ိဳသတ္ရသည္။ မရပါ။ ေယာကၡမႀကီးက အဝတ္ျပန္ခြၽတ္သည္။ သူမ အဖုတ္ကို နမ္းသည္။ သူမ ဖင္ကို နမ္းသည္။ ေက်ာကို နမ္းသည္။ “ဖင္လိုးရဦးမယ္ေလ” ေယာကၡမႀကီးသည္ ထိုည၌ တညလုံး သူမကို လိုးသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္လည္း မနားတမ္းလိုးသည္။ ေျခာက္ရက္တိုင္တိုင္ သူမမွာ အတုနဲ႔ေတြ႕လိုက္ အစစ္နဲ႔ေတြ႕လိုက္ နားရသည္မရွိဘဲ အလိုးခံရသည္။ ထမင္းပင္ မခ်က္အား။ ၾကက္ဥကို အစိမ္းစားလိုက္ ေၾကာက္စားလိုက္နဲ႔ အဆာေျဖရသည္။ ဖင္ေတြလည္း က်ိန္းစပ္လို႔ေနသည္။ အဖုတ္ေတြလည္း လက္နဲ႔ပင္ မထိရဲ။ ေယာက္်ားျပန္လာမည့္ရက္ ခဏနားလို႔သာ ထိုည၌ ေယာက္်ားက အညိဳးနဲ႔လိုးတာ ခံႏိုင္ေလေတာ့သည္ …. ျပီးပါျပီ။