သီတာ (၃)ချီမြောက်ပြီးသွားသည့်အချိန်တွင်တရှူးရှူးဖြင့် အသက်ရှူတွေ အရမ်းမြန်လာသည်

Unicode

ထူးကျော် ဆုံးပြီးကတည်းက သီတာတစ်ယောက် နေ့စဉ်လို မျက်ရည်နှင့် မျက်ခွက်ဖြစ်နေရှာသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ နေ့စဉ် ငိုနေသည်မို့လည်း ရှယ်လီ လေးခမျာ အချော့ခံရမည့်အစား သူမ ကပင် မိခင်ဖြစ်သူ သီတာကို ပြန်၍ ချော့မော့ရမလို ဖြစ်နေသည်။ အဆိုးဆုံးကား သီတာ အရက်သောက်တတ်လာ၏။ “ သီတာ…အရက်သောက်တတ်လာတာတော့ မကောင်းဘူး…” “ အော်…အော်….ကိုချစ်ထွန်းက ကျမကို သတိပေးဖော်ရသေးသားပဲ….အဟတ်ဟတ်….” ဒီနေ့လည်း သီတာ တစ်ယောက် ထုံးစံအတိုင်း မူးနေပြန်သည်။ “ ကျနော်က စေတနာနဲ့ သတိပေးတာပါ သီတာ…” “ စေတနာ….ဟလား…သီတာ့ကို ရှင်ဘယ်လောက်အထိ နားလည်ထားသလဲ ကိုချစ်ထွန်း…” မှေးစင်းထားသော မျက်တောင်ကော့ကြီးများဖြင့် သီတာက ချစ်ထွန်းကို ခပ်ငေါ့ငေါ့မေးလိုက်သည်။ “ ကျနော်က သီတာတို့လို ပညာတတ် တစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး သီတာ…ရှင်းရှင်းပြောရရင် သီတာ့ကို သနားမိလို့ ပါ…သေသူကပြန်ရှင်ရိုးမှ မရှိတာဘဲ….သီတာ…” “ အဲဒါကြောင့် ကျမ ဒုက္ခလှလှတွေ့တာပေါ့…ဟင်း…ဟင်း…သူ့ကြောင့် ကျမ ဘယ်လိုဒုက္ခတွေ ခံစားနေရတယ်ဆိုတာကိုရော ရှင်သဘောပေါက်သလား ကိုချစ်ထွန်း…ဟင်…ပြောစမ်းပါ….” “ အာ….ပေါက်တာပေါ့….သီတာ….ပေါက်ပါတယ်…လင်ယောကျ်ားတစ်ယောက် ဆုံးရွုံးရတဲ့ မိန်းမသားတစ်ယောက် ဟာ လုံခြုံမွု အားကိုးမွုတွေ ကွယ်ပျောက်ကုန်တာပေါ့….ဒါပဲလေ…” ။

ဟား….ကိုချစ်ထွန်း ရှင်ဟာ ကျမထင်တာထက် ပိုညံ့တယ်….အတော်လေးညံ့တယ်….သိလား….” “ ဗျာ….” “ မဗျာနဲ့လေ….သိက္ခာတွေ သမာဓိတွေနဲ့ အရှက်အကြောက်တွေကြားမှာ ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကာမဆန္ဒကို ဘယ် လိုအစားထိုးရမှာလဲ….” “ သီတာ…” ပုံမှန်လည်ပတ်၍နေသော ကမ္ဘာကြီးသည် ရုတ်ချည်း ရပ်တန့်၍သွားသည်။ ချစ်ထွန်း အလန့်တကြား အော်လိုက် သည်။ သီတာကိုလည်း အံ့သြ နှမြောတသစွာသော မျက်လုံးဖြင့် ကြည့်သည်။ “ ဟင်း….ဟင်း….ကိုချစ်ထွန်း သီတာကို အထင်သေးသွားပြီ မဟုတ်လား….ဟင်း….ဟင်း….ဒါပါဘဲ လောကကြီးက သဘာဝရဲ့ အမှန်တရားတချို့ကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ပြောဆိုဖို့ ခွင့်မပေးပါဘူးလေ…..မဟုတ်ဖူးလား….ဒီတော့ ကျမ ညစ်တယ်…ဖောက်ပြန်တယ်….တဏှာကြီးတဲ့ မိန်းမစာရင်းထဲလည်း ကျမ မပါချင်ဘူး တဏှာကြီးသူ မဖြစ်ချင်ဘူး….ဒီတော့ သောက်တယ် မူးတယ် မူးတော့ မေ့မယ် ဒါကြောင့် သောက်တယ်….” သီတာ ချစ်ထွန်းကို မထေမျက်မြင် တဲ့တဲ့ပြုံးပြပြီး အရက်ခွက်ကို မော့၍ သောက်ချလိုက်သည်။ တက်တက်စင်သွား သော အရက်ဖန်ခွက်ထဲသို့ အရက်ထပ်ဖြည့်ရန်အတွက် ပုလင်းကို လက်လှမ်းလိုက်ပြန်သည်။ “ တော်ပြီ….သီတာ….သီတာ လွန်နေပြီ…” ချစ်ထွန်းက ဖြူလွသွယ်လျှသော သီတာ၏ လက်လေးကို ဆတ်ကနဲ အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပြီး ဟန့်တားသည်။

သီတာက သူ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်ထားသော ချစ်ထွန်း၏ မျက်နှာကို ဆတ်ကနဲ မော့ကြည့်သည်။ “ ရှင်….ကျမ အသားကို မထိနဲ့ ကိုချစ်ထွန်း….” “ သီတာ….ထပ်မသောက်နဲ့လေ….” “ ဒါ ကျမ အခွင့်အရေးပါ….ရှင့် အပူမပါဘူး ” “ သီတာ့ အတွက် ကျနော် တားနေရတာပါ….” “ ဟင်း….ဟင်း….ဟင်း….ကိုချစ်ထွန်း ရှင်ဟာ အတော်မတရားတဲ့သူဘဲ….ဟင်း….ကျမ အရက်သောက်တာကို တားတယ်နော်….ဟိုကားရုံက အခန်းထဲမှာ ရှင် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို တစ်ညလုံးခေါ်ပြီး လုပ်နေတာကျတော့ အဲ့ဒါ လူကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အကျင့်လား ကိုချစ်ထွန်း….” ချစ်ထွန်းက ဆုတ်ကိုင်ထားသော သီတာလက်လေးကို ကယောင်ကတမ်းလွတ်လိုက်မိရင်း ကုန်းထားသော ခါးကို ဆန့်၍ ရပ်လိုက်သည်။ “ ပြောလေ….ကိုချစ်ထွန်း ” “ ကျနော်က ယောက်ျားလေးပါ သီတာ…” “ အော်….အော်….ယောကျ်လားတော့ ဖာချလို့ရတယ် မိန်းမက ယောက်ျားကို ခံချင်တယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ကြ သလဲဟင်….” “ တော်တော့ သီတာ….သီတာ သိပ်မူးနေပြီ….” ချစ်ထွန်း၏ စိတ်ထဲ၌ မကြာမီ တစုံတရာ အမှားအယွင်းကြီး မှားယွင်းသွားမည်ကို စိုးရိမ်သွားသည်။ သီတာ သောက်မည့် အရက်ခွက်ကို ချစ်ထွန်းက အမှတ်မဲ့လိုဖြင့် တိုက်ချလိုက်သည်။ “ ယောကျ်ားတွေ မူးသလို မိန်းမတွေရော မူးလို့ မရဘူးလား ကိုချစ်ထွန်း….ရမ်းလို့မရဘူးလားဟင်….။

ကိုယ်လုပ်ချင် တာကို စွပ်ပြီးလုပ်ပစ်ဖို့ လောကကြီးက ဘာလို့ခွင့်မပြုတာလဲဟင်….” ဒေါသနှင့် ဒယိမ်းဒယိုင်ထရပ်ရင်း အော်ပြောလိုက်သော သီတာတစ်ယောက် ဆိုဖာပေါ်သို့ ဝရုန်းသုန်းကား ပြန်ပြီးလဲ ကျသွားရာ သူမ၏ ခပ်ရော့ရော့ထဘီလေးက ဖျတ်ကနဲ ကျွတ်ပြီး ပေါင်လည်ထိ လျှောဆင်းသွား၏။ ဆီးခုံမှ မွေးညှင်းနုနုနှင့် အိဝင်းမှည့်တင်းနေသော တင်ပါးကြီးအစုံက မိမွေးတိုင် ဖမွေးတိုင်းဖြစ်ကာ ချစ်ထွန်း၏ မျက်လုံးများကို ပြူးကျယ်သွားစေ သည်။ “ ကိုချစ်ထွန်း….” “ ဗျာ….သီတာ….” “ ရှင် သီတာကို မသနားဘူးလား ဟင်….” “ သ..သနားပါတယ်….သီတာ…” “ ကျမကို နားရောလည်ပြီလား ဟင်….” ငိုသံအက်အက်လေးနှင့် ပြောရင်း သီတာ၏ လက်လေးတစ်ဖက်က သူမ၏ စောက်မွေးလေးများကို ရွရွလေးပွတ်၏။ ဆိုဖာကို ကျောမှီထားရင်း အခြားလက်တစ်ဖက်ဖြင့်လည်း ဝင်းစက်စက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ “ ပြောလေ…ကိုချစ်ထွန်း….” “ နား….နားလည်ပါတယ်….သီတာရယ်…” ချစ်ထွန်း၏ ဒူးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ အိအိစိုစို ခန္ဓာကိုယ်မယ်လေး၏ ရာဂခိုးဝေသော မျက်လုံးအစုံကိုပင် သူရင်မဆိုင်ရဲပေ။ မဖြစ်စဖူး ရင်ခုံသံကြီးက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး အလိုလိုနေရင်း ရင်မောလာသည်။ ကျောက် ရုပ်ကြီးတစ်ရုပ်နှယ် ခြေစုံရပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ဆန့်ကြီးချရပ်နေသော ချစ်ထွန်း၏ ပုဆိုးကြားမှ တစုံတရာသည် ထောင်၍ထကာ ရှေ့သို့ငေါထွက်လာသည်။

သီတာက ဒါကို မြင်သည်။ ပြုံးရိပ်လေးသန်းနေသည်။ ဗိုက်အောက်မှ ကွေးဆင်း ငုံ့ဝင်နေသော စောက်ပတ်လေးကို အထက်သို့ကော့တင်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ အသားဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော သီတာ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ဖောင်းအိစွင့်ကားနေပြီး စောက်ပတ်တစ်ခြမ်းကို လက်ကလေးနှင့် မသိမသာဆွဲဖြဲထားသဖြင့် ရဲနေသော အတွင်းသားနီနီလေးကို ကြည့်ရင်း ချစ်ထွန်း တံတွေးကို ဂလုကနဲ မြိုချလိုက်မိလေသည်။ ထိုင်းကနဲ ထောင်းကနဲ အချုပ်အထိန်းမရှိ ထောင်လာသော လီးတန်ကြီးက ပုဆိုးကြားမှ အရုပ်ဆိုးစွာ ထိုးထွက်လာ ပါလေသည်။ ချစ်ထွန်း၏ ခြေအစုံက မူလီစုပ်ထားသလို မရွေ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကသာ သံလိုက်အား အဆွဲခံရသော သံထည် ကြီးတစ်ခုလိုရှေ့သို့ ငိုက်ငိုက်သွားလိုက် ပြန်ပြီး တင်းမတ်လာလိုက်ဖြစ်နေသည်။ “ ရှင်….ကျမကို နားလည်တယ်ဆို….” အစ်တစ်တစ် တိုးအက်အက် အသံလေးက ရှတတလေး တိုးညှင်းငြိမ်သက်စွာ ပေါ်လာသည်။ ချစ်ထွန်းစိုက်ကြည့်နေ သည့် စောက်ပတ်ဖွေးဖွေးကြီး၏ အကွဲကြောင်းရဲရဲလေးထဲမှ စောက်စေ့နီနီလေး။ “ လာလေ….ကိုချစ်ထွန်း…” သံလိုက်ဆွဲငင်အားထက် ပြင်းသော ဣတ္ထိယဆွဲငင်အားကြောင့် ချစ်ထွန်းသည် သီတာရှိရာသို့ ဒရွတ်တိုက်ကြီး ရွေ့လျားရောက်ရှိသွားသည်။ သီတာက ချစ်ထွန်း၏ ပုဆိုးကို ဆွဲ၍ချွတ်ချလိုက်သည်။

ဒိုင်းကနဲ ပုဆိုးကြားမှ ကန်ထွက်လာ သော ကြီးမားတင်းပြောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို သီတာက ဖောင်းကစ်ဖြူဖွေး၍ သွယ်လျှနေသော သူမ၏ လက်ချောင်း လေးများဖြင့် အထက်အောက်ဆင့်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဖြဲချလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီး၏ ထိပ်ဖူးကြီးက ညိုမဲနေပြီး အတွင်းပိုင်း ဒစ်အောက်ခြေ၌ အနည်းငယ်နီရောင်သန်းနေသည်။ ဆုတ်ကိုင်ထား သော သီတာ၏ လက်လေးနှစ်ဖက် အတွင်း၌ လီးကြီးမှာ လျှံထွက်နေသည်။ တစ်ပတ်ဆုတ်၍ မနိုင်အောင် လုံးပတ်ကြီးက ထွားကြိုင်းလှသည်။ “ ရှင်ဟာ ယောကျ်ားပီသလွန်းသူ တစ်ယောက်ပဲ ရှင်…” သီတာက အသိတရားမဲ့သော ကာမနွံအတွင်းသို့ တရစ်ရစ်တိုးဆင်းနစ်မြုပ်စပြုလာသည်။ ရွမ်းစိုနီရဲသော နွုတ်ခမ်း လေးအစုံဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ငုံလိုက်ကာ အတွင်း၌ လျှာဖျားလေးဖြင့် မထိတထိလေး ကလိ၏။ “ အ…..ကျွတ်….အင်း….အင်း….အင်း….သီတာရယ်….” ချစ်ထွန်း၏ လက်နှစ်ဖက်က သီတာ၏ နောက်ကျောမှ ဆိုဖာကျောမှီကို ဆတ်ကနဲ လှမ်း၍ ထောက်လိုက်သည်။ ဆီးခုံကြီးပေါ်၌ ထောင်ထနေသော လမွေးကြီးများမှာ ရှဲကနဲ ထောင်ထသွားပြီး ထောင်ထ အုံကြွကုန်သည်။ ပေါင်ခြံတဝိုက် သာမက ဖင်ကြီးများပါ ကြက်သီးလေးများ အစီအရီပေါ်ထွက်လာကြသည်။

သီတာက ပါးစပ်အတွင်းမှ ဒစ်ကြီးကို အသာပြန် ဆုတ်ပြီး ဒစ်ချိုင့်ထဲသို့ လျှာဖျားလေးဖြင့် ခပ်ဖိဖိလေး ထိုးဖိကာ ရစ်ဝိုက်ကစားလိုက်သောအခါ…. “ အား….အား…..သီတာ….သီတာ….ရယ်….အဟင်း….ဟင်း…..” ချစ်ထွန်း၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်က ဘေးသို့ ကားသွားပြီး သီတာ၏ ပါးစပ်လေးထဲသို့ လီးကို ဖိသွင်းလိုက်မိ၏။ လက်နှစ် ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားမွုကြောင့် လီးကြီးက သီတာ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ (၂)လက်မခန့်သာ ဝင်သွား၏။ သီတာက လီး ထိပ်ဖူးကြီးကို မိမိရရစုပ်ထားပြီး သူ၏ လျှာလေးကို မာကျစ်လျှက် ဒစ်ကြီးကို ဝိုက်၍၎င်း ထိပ်ဖူးကြီးကို လျှာဖျားဖြင့် ထိုးလိုက် လျှာပြားဖြင့် ယက်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ “ ဟား….အား….အို့အိုး….ကျွတ်….ကျွတ်….ကျွတ်…..” ချစ်ထွန်း၏ မျက်နှာကြီးက မျက်နှာကျက်ဆီသို့ မော့လိုက် သီတာလုပ်နေပုံကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ဖြင့် ဂဏာမငြိမ်အောင် ဖြစ်နေပြီး နွုတ်ခမ်းကိုလည်း လျှာဖြင့် အကြိမ်ကြိမ်ယက်နေမိသည်။ လီးတန်ကြီးကမူလထက် (၂)ဆခန့် ထွားလာပြီး အံ့ဖွယ် ကောင်းလောက်အောင်ပင် မာကြောလာ၏။ အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်းထလာသည်။ ခပ်မော့မော့ကြီး ထောင်နေသော လီးဒစ်ကြီးက မီးချောင်းရောင်ဖြင့် တဖြတ်ဖြတ်တောက်ပကာ တံတွေးလေးများဖြင့် စိုစွတ်ပြောင်တင်းလာသည်။ “ ရှင်….ဒီမှာထိုင်ပါလား ကိုချစ်ထွန်း…” သီတာက ချစ်ထွန်းကို လေးယောက်ထိုင် ဆိုဖာကြီးပေါ်၌ ထိုင်ခိုင်းသည်။

ချစ်ထွန်းကလည်း သံပတ်ပေးထားသော အရုပ်တစ်ရုပ်ပမာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက ကိုးဆယ်ဒီဂရီ မတ်တောင်ပြီး ခေါင်းမော့လျှက်ရှိသည်။ သီတာက သူမထဘီကို ခြေထောက်မှ ချွတ်ယူပြီး ဆိုဖာလက်တန်းပေါ်သို့ တင်ထားလိုက်သည်။ ထဘီမရှိသော သီတာ၏ အောက်ပိုင်းကြီးက ယောကျ်ားနှင့် လေးလ လောက်ဝေးသွားသည့်အချိန်မှာပင် အားသစ်အင်သစ်တွေနှင့် ဖွံ့ဖြိုးစွင့်ကားလျှက် ပိုမိုတင်းမောက်လျှက်ရှိလေသည်။ သီတာ၏ ခြေတစ်ဖက်က ချစ်ထွန်း၏ ခါးမှ ဖြတ်လျှက် ကျော်ခွလိုက်စဉ် ကြမ်းရှရှ ခြေဖဝါး လေးနှင့် လီးထိပ်ကြီးကို တိုက်မိသွားသေးသည်။ “ အို….ကန်တော့….” သီတာက ရုတ်တရက် တောင်းပန်ရင်း ချစ်ထွန်း၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမ၏ လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ချစ်ထွန်း၏ လီးတဲ့တဲ့ပေါ်သို့ စောက်ပတ်အဝကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချသည်။ “ ဗြစ်….ပြွတ်….ဗြစ်….ဘလွတ်….” “ အား….အား….နာတယ်….သိလား….” ချစ်ထွန်းက သီတာ၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဇတ်ကနဲ ဆုတ်ကိုင်ရင်း ခပ်တိုးတိုး အော်လိုက်သည်။ သီတာက ကြားဟန်မတူ တင်းရင်းပြည့်အင့်စွာ လိုးသွင်းနေသော အရသာကို အံလေးကြိတ်ကာ ခံစားရင်း မျက်နှာကို အပေါ်မော့ပြီး ဂွေးစိနှင့် ဖင်ကြီးထိသည်အထိ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ “ ဗြစ်….ဗြစ်….ဒုတ်….” “ အေ့….အင်း…..အင်း….” သီတာ၏ ဖင်ကြီး ချက်ချင်းပြန်ကြွတက်သွားသည်။

ရှည်လျှားသော လီးကြီးက စောက်ခေါင်းနုနုလေးကို မာကြောစွာ ထိုးဆောင့်မိသွားပုံရလေသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ချစ်ထွန်း၏ မျက်နှာရှေ့ဝယ် အိပဲ့ အိပဲ့နှင့် ရှိနေသည်မို့ ချစ်ထွန်းက သီတာ၏ မက်မောဖွယ်ကောင်းလှသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး အားရပါးရကြီးစို့နေမိသည်။ သီတာ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သွေးသားများ စုပြုံပေါက်ကွဲသွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရေများက ဒလဟော ပြိုဆင်းလာကြသည်။ ချစ်ထွန်း၏ မာတင်း မာကြောနေသော အကြောတွေထနေသည့် လီးတန်ကြီးကို တစတစ စိုစွတ်ပြောင်ဝင်းသွားစေသည်။ သီတာက ဇွတ်ကနဲ ဇွတ်ကနဲ ထိုင်ချလိုက်တိုင်း လီးကြီးထိပ်ဖျားက အစွမ်းကုန် ပြဲကားထားသော သီတာ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တိုး၍ တိုး၍ သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ကာ ဝင်၍သွားသည်။ သီတာ၏ ဖင်သားကြီးများက အောက်မှ ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ချစ်ထွန်း၏ ပေါင်ပေါ်သို့ ထိုင်ချမိလျှက်ပင် ချစ်ထွန်း၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ ဂျိုင်းအောက်မှ လျှို၍ သီတာ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကြုံး၍ ဖက်လိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ရာ သီတာ၏ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကလည်း ချစ်ထွန်း၏ ခါးကြီးကို ချိတ်ကိုင်ညှပ်လိုက်ကာ သီတာ ခမျာ သန်မာထွားကြိုင်းသော ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီးပေါ်၌ ဒန်းစီးနေရသလို ခပ်ကော့ကော့လေးပါသွားလေသည်။ “ ဘယ်လို လိုးမလဲဟင်….ကို ” “ စားပွဲပေါ်ကို တင်လိုးပေးမယ်လေ….”။

“ အင်….မကြိုက်ပါဘူး….” သီတာက ချစ်ထွန်း၏ လည်ပင်းကို ဟီးလေးခိုကာ မျက်စောင်းလေးထိုးကာ နွုတ်ခမ်းလေးကို စူတူတူလေး လုပ်၍ ပြောသည်။ “ အို…ကဲပါ….ပထမ တစ်ချီတော့ ကို ကြိုက်သလိုလုပ်….နောက်တစ်ချီကျမှ သီတာပြောသလိုလုပ်….ဒါပဲ….” ချစ်ထွန်းက သူမကို ဒီအတိုင်းပင်ထား၍ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ ခါးကို သိုင်းဖက်ကာ လီးကြီးကို တစ်ချက် ညောင့် လိုက်သည်။ “ ပြွတ်…” “ အင့်….” “ ကဲပါ….အခုနက အကိုပြောသလိုပဲ စားပွဲပေါ်တင်ပြီး လုပ်ကြည့် လိုးကြည့်အုံးလေ….” သီတာ၏ အပြောနွဲ့နွဲ့ တိုးတိုးလေးနှင့် သီတာ၏ အပြုံးနုနုချွဲချွဲလေးတွေသည် ချစ်ထွန်းကို တင်းတင်းကြီး ရစ်ပတ် နှောင်ဖွဲ့မိကြသည်။ ချောမောလှပလွန်းသော စည်းစိမ် ဥစ္စာ ကြွယ်ဝလွန်းသော သီတာကို လိုးခွင့်ကြုံရသည့်အတွက် ချစ်ထွန်း ကျေနပ်အံ့သြနေရသည်။ သီတာကို စားပွဲပေါ် ပက်လက်လေး တင်လိုက်ပြီး ခြေနှစ်ဖက်ကို အထက်သို့ တွန်းတင် လိုက်သည်။ ထိုအခါကျမှ စောက်ပတ်ဖြူဖြူကြီးထဲသို့ တင်းကြပ်ပြည့်ကြပ်စွာ ထိုးသွင်းထားသော လီးမဲမဲကြီးကို ထင်ရှားစွာ တွေ့ရသည်။ ချစ်ထွန်းသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှပင် မတ်တပ်ရပ်ကာ သီတာ၏ ဖြူဖွေးသော စောက်ပတ်ကြီးကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှ တဆုံးနီးပါး ဆွဲထုတ်၍ ပြန်၍ တဆုံးဝင်အောင်ပင် ဆောင့်၍ လိုးသွင်းချလိုက် လေသည်။ “ ပြွတ်….ဗြစ်…ဘွပ်…” “ အမလေး…ကိုရယ်…ကျွတ်…ကျွတ်….” စားပွဲပေါ်လဲလျှောင်းထားသော သီတာ၏ ကျောပြင်လေးက စားပွဲပေါ်မှ ကြွတက်သွားပြီး ပြန်ကျသွားသည်။

ဖြူဝင်း အိစက်သော စောက်ပတ် ဖွေးဖွေးကြီးထဲသို့ ညိုမဲပြောင်တင်းနေသော လီးတန်ကြီးက ဇိကနဲ ဇတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန် သည်။ “ ပြွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်….” “ အ…..အမလေး….အသဲကို ခိုက်သွားတာဘဲ ကိုရယ်….အား…ဟင်း….ဟင်း….” ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက သီတာ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ မဆန့်မပြဲဝင်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝမှ စောက်စေ့ လေးကို ဖိ၍ ပွတ်တိုက်နေရာ သီတာမှာ ဖြတ်ဖြတ်လူး၍နေရသည်။ “ ပြွတ်…ပြွတ်….ပြွတ်….” “ အ…အား….အ….အား…..အ…..အား….ကျွတ်…..ဆောင့်…..ဆောင့်…..အားရပါးရဆောင့်စမ်းပါ…..လိုးစမ်းပါ ကိုရယ် သီတာကို မညှာနဲ့ သိလား….အ…..အ….အ….အား….ဆောင့်…..ဆောင့်စမ်းပါ…..” သီတာသည် သူမ၏ မျက်လုံးလေးကို မဖွင့်သေးဘဲ တတွတ်တွတ်ပြောလိုက် စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်ဖြင့် အငြိမ်မနေဘဲ ခေါင်းလေးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ နေလေသည်။ ချစ်ထွန်းကလည်း တကယ်ကို အားရပါးရကြီးပင် ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေသည်။ “ ပြွတ်…ပြွတ်…ဗြစ်…ပြွတ်…ဗြစ်….” “ ဆောင့်….နာနာသာ ဆောင့်….သိလား သီတာ ခံနိုင်တယ်….အထဲမှာ တစ်ချက် တစ်ချက်ပဲ ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတာ သီတာခံနိုင်ပါတယ်….ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ….ကိုရယ်….ခပ်နာနာလေးသာ ဖိဆောင့်…ဆောင့်…ဆောင့် အုံး….” သီတာသည် ရမ္မက်စိတ်တွေ အမြင့်ဆုံးသို့ ရောက်လာဟန်တူသည်။

တကိုယ်လုံးက အကြောတွေက တင်းလာပြီး တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးလာသည်။ သီတာ၏ လက်ကလေးများက သူမ၏ ဆီးစပ်တွင်ပေါက်နေသော စောက်မွေးလေးများကို ဖိ၍ ပွတ်လိုက် ကြီးမားသော သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲညှစ်လိုက်ဖြင့် မချိမဆန့်ခံစားနေရလေသည်။ “ ပြွတ်…ဘွတ်….ဘွတ်….ပြစ်…..ဗြစ်….ပြစ်….” “ အာ….ဟား….ဟား….အင့်…..အ….ဟား….ဟား…..ရှီး….ကျွတ်….” ချစ်ထွန်း၏ ဖင်ကြီးက အနောက်သို့ ဆုတ်ဆုတ်ပြီး အားယူကာ လီးချောင်းကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲ၍ ဆွဲ၍ ထုတ် လိုက်တိုင်း လီးချောင်းကြီးတစ်လျှောက် တောက်ပြောင်ကာနေရသည်။ လီးတန်ကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း စောက်ပတ် အုံကြီးက ဖောင်းကနဲ ကြွတက်သွားပြီး လီးတန်ကြီးက အရှိန်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ မြုပ်၍ မြုပ်၍ ဝင်သွားရလေသည်။ “ အင့်….အင်း…..ကောင်းလိုက်တာ…..ကိုရယ်…..အင့်…ဟင်း….ဟင်း…..” သီတာက တဖြေးဖြေး ငြိမ်သက်စပြုလာရင်း ပါးစပ်မှ မပွင့်တပွင့်လေး ညီးရှာလေသည်။ “ သီတာ…..ပြီးသွားပြီလား….ဟင်…” “ သွားပါ….သူက သိပ်ကြာတာဘဲ….သီတာဖြင့် နှစ်ခါတောင်ပြီးသွားတယ်….သူ သိပ်ထန်တာဘဲ….ဟွန်း….” သီတာက ရမ္မက်ရှိန်မပြေသေးဟန်ဖြင့် ခပ်ညုညုလေးပြောသည်။ “ အကိုက မပြီးသေးဘူး….ဆက်လိုးအုံးမှာ သီတာ အလိုးခံနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား….” “ ခံမယ်….ဘာလို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ ရှင် လိုးနိုင်သမျှ ကျမက ခံမယ်….”။

ဟုတ်ပြီ….ဒါဆိုရင် အကိုက ဒီပုံစံအတိုင်းဘဲ ဆက်လိုးမယ်…. စကားပြောနေရင်းက ချစ်ထွန်း၏ ကိုယ်လုံးကြီးက တလွုပ်လွုပ်နှင့် ဖြစ်နေသဖြင့် သီတာ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ တစ်ဆုံးဝင်၍နေသော ချစ်ထွန်း၏ လီးတန်ကြီးက တလွုပ်လွုပ်ဖြင့် ဖြစ်၍နေသဖြင့် သီတာ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနု လေးများကို လီးတန်ကြီးက ပွတ်သပ်ထိုးဆွသကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။ “ အင်း….လုပ်….လုပ်ချင်လဲ လုပ်လေ….အကို ကလဲ….” သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေး တစ်ခုလုံးကို မျက်တောင်မခတ် ခဏတာ ရပ်၍ ကြည့်နေသော ချစ်ထွန်းကို သီတာက စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ပြောသည်။ သီတာ၏ စကားအဆုံးမှာပင် ချစ်ထွန်းက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို သီတာ၏ စောက် ခေါင်းထဲမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။ ချစ်ထွန်း၏ အသက်ပြင်းပြင်းရွုသံ၊ သီတာ၏ ညီးညူ မြည်တမ်းသံများ သည် အခန်းထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်၍နေသည်။ ထို့ပြင် ဆီးစပ်ချင်းရိုက်မိရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော တဖတ်ဖတ်ဆိုသော အသံနှင့် ချစ်ထွန်း၏ ဂွေးအုကြီးတွေက သီတာ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ထိမိတဲ့ အသံတဖျတ်ဖျတ်ဆိုသော အသံတွေမှာ ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ် ၍ နေရလေသည်။ စောက်ရည်များ စိုရွဲနေသော သီတာ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ချစ်ထွန်း၏ လီးချောင်းကြီးက တရှိန်ထိုးဆောင့် ထိုးသွင်းလိုက်သော တဘွတ်ဘွတ် အသံများကလည်း ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ်၍နေလေသည်။

အားပါး….ရှီး….ဆောင့်…..ဆောင့် ကျမကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင်…..ဟင်း….ဟင်း….ဟင်း…အကို့ လီး ချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိ တချက်ထဲနဲ့ ထိုးစိုက်လိုက်စမ်းပါ….ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ….အင်း…အား….ပါး… ဟင်း….” “ ဘွပ်….ဗြစ်….ပြွတ်….ပလွတ်….ဘွပ်….” “ အား ဟုတ်ပြီ….အဲလို….အဲလို….ဟင်း….ဟင်း….ဆောင့် ဆောင့်….အဖုတ်ကွဲချင် ကွဲသွားစမ်းပါစေ…..အမလေး. ….ကောင်းလိုက်တာ ရှင်….အား….” အားပြင်းထိမိလှသော ချစ်ထွန်း၏ ဆောင့်ချက်တွေကို ရင်သိမ့်တုန်အောင်ခံရင်း သီတာတစ်ယောက် နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီး သွားသည်။ သူမ၏ လင်ယောကျ်ားနဲ့ပင် တချီကောင်းလောက်သာ ပြီးခဲ့သော သီတာတစ်ယောက် ချစ်ထွန်း လိုးတာကို ခံရတော့မှ တသက်နှင့်တကိုယ် ဆက်တိုက်ပြီးတဲ့ အရသာကို တုန်ခါ မောဟိုက်အောင် ခံစား၍ နေရတော့သည်။ သီတာ (၃)ချီမြောက်ပြီးသွားသည့်အချိန်တွင် ချစ်ထွန်းသည် တရှူးရှူးဖြင့် အသက်ရှူတွေ အရမ်းမြန်လာသည်။ ဆောင့်လိုး ချက်တွေကလည်း ကြမ်းသထက် ကြမ်း…မြန်သထက် မြန်၍လာသည်။

ချစ်ထွန်း တစ်ယောက် ပြီးကာနီး၍လာပြီဆိုသည်ကို သီတာက သိသည်။ ချစ်ထွန်းတစ်ယောက် အရသာ ပိုရှိအောင် လုပ်ပေးချင်သော သီတာက သူမ၏ ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ် လေးကိုအသာ ပတ်ကျော်ပြီး ချစ်ထွန်း၏ ဂွေးအုများကို လက်နဲ့အသာ လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဖွဖွလေး ဆုတ်နယ်ပေးသည်။ ချစ်ထွန်းတစ်ယောက် အရသာတွေ့သွားတာ သေချာသည်။ အသက်ရှူတာ ပိုမြန်လာသလို ဆောင့်လိုးချက်တွေက လည်း ပို၍အားပြင်းပြီး ပို၍ ကြမ်းလာသည်။ ထို့နောက် ချစ်ထွန်း၏ လီးကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ဖြစ်သွားချိန်မှာပင် သီတာ က သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကို ညှစ်၍ သူ၏ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဖြင့် ညှစ်ယူလိုက်တော့ရာ ချစ်ထွန်း၏ လီးထိပ်က သုတ်ရည် များက ပန်း၍ ထွက်လာတော့သည်။ သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ပူကနဲ နွေးကနဲ သုတ်ရည်များပန်းဝင် ထိတွေ့လိုက်သည့်အချိန်မှာပင် သီတာတစ်ယောက် လေးကြိမ်မြောက် ပြီး၍ သွားရလေတော့သည် ……… ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ထူးေက်ာ္ ဆုံးၿပီးကတည္းက သီတာတစ္ေယာက္ ေန႔စဥ္လို မ်က္ရည္ႏွင့္ မ်က္ခြက္ျဖစ္ေနရွာသည္။ မိခင္ျဖစ္သူ ေန႔စဥ္ ငိုေနသည္မို႔လည္း ရွယ္လီ ေလးခမ်ာ အေခ်ာ့ခံရမည့္အစား သူမ ကပင္ မိခင္ျဖစ္သူ သီတာကို ျပန္၍ ေခ်ာ့ေမာ့ရမလို ျဖစ္ေနသည္။ အဆိုးဆုံးကား သီတာ အရက္ေသာက္တတ္လာ၏။ “ သီတာ…အရက္ေသာက္တတ္လာတာေတာ့ မေကာင္းဘူး…” “ ေအာ္…ေအာ္….ကိုခ်စ္ထြန္းက က်မကို သတိေပးေဖာ္ရေသးသားပဲ….အဟတ္ဟတ္….” ဒီေန႔လည္း သီတာ တစ္ေယာက္ ထုံးစံအတိုင္း မူးေနျပန္သည္။ “ က်ေနာ္က ေစတနာနဲ႔ သတိေပးတာပါ သီတာ…” “ ေစတနာ….ဟလား…သီတာ့ကို ရွင္ဘယ္ေလာက္အထိ နားလည္ထားသလဲ ကိုခ်စ္ထြန္း…” ေမွးစင္းထားေသာ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားျဖင့္ သီတာက ခ်စ္ထြန္းကို ခပ္ေငါ့ေငါ့ေမးလိုက္သည္။ “ က်ေနာ္က သီတာတို႔လို ပညာတတ္ တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး သီတာ…ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သီတာ့ကို သနားမိလို႔ ပါ…ေသသူကျပန္ရွင္႐ိုးမွ မရွိတာဘဲ….သီတာ…” “ အဲဒါေၾကာင့္ က်မ ဒုကၡလွလွေတြ႕တာေပါ့…ဟင္း…ဟင္း…သူ႔ေၾကာင့္ က်မ ဘယ္လိုဒုကၡေတြ ခံစားေနရတယ္ဆိုတာကိုေရာ ရွင္သေဘာေပါက္သလား ကိုခ်စ္ထြန္း…ဟင္…ေျပာစမ္းပါ….” “ အာ….ေပါက္တာေပါ့….သီတာ….ေပါက္ပါတယ္…လင္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ဆုံး႐ြဳံးရတဲ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ ဟာ လုံၿခဳံမြဳ အားကိုးမြဳေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္တာေပါ့….ဒါပဲေလ…” ။

ဟား….ကိုခ်စ္ထြန္း ရွင္ဟာ က်မထင္တာထက္ ပိုညံ့တယ္….အေတာ္ေလးညံ့တယ္….သိလား….” “ ဗ်ာ….” “ မဗ်ာနဲ႔ေလ….သိကၡာေတြ သမာဓိေတြနဲ႔ အရွက္အေၾကာက္ေတြၾကားမွာ က်မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ကာမဆႏၵကို ဘယ္ လိုအစားထိုးရမွာလဲ….” “ သီတာ…” ပုံမွန္လည္ပတ္၍ေနေသာ ကမာၻႀကီးသည္ ႐ုတ္ခ်ည္း ရပ္တန႔္၍သြားသည္။ ခ်စ္ထြန္း အလန႔္တၾကား ေအာ္လိုက္ သည္။ သီတာကိုလည္း အံ့ၾသ ႏွေျမာတသစြာေသာ မ်က္လုံးျဖင့္ ၾကည့္သည္။ “ ဟင္း….ဟင္း….ကိုခ်စ္ထြန္း သီတာကို အထင္ေသးသြားၿပီ မဟုတ္လား….ဟင္း….ဟင္း….ဒါပါဘဲ ေလာကႀကီးက သဘာဝရဲ႕ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေျပာဆိုဖို႔ ခြင့္မေပးပါဘူးေလ…..မဟုတ္ဖူးလား….ဒီေတာ့ က်မ ညစ္တယ္…ေဖာက္ျပန္တယ္….တဏွာႀကီးတဲ့ မိန္းမစာရင္းထဲလည္း က်မ မပါခ်င္ဘူး တဏွာႀကီးသူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး….ဒီေတာ့ ေသာက္တယ္ မူးတယ္ မူးေတာ့ ေမ့မယ္ ဒါေၾကာင့္ ေသာက္တယ္….” သီတာ ခ်စ္ထြန္းကို မေထမ်က္ျမင္ တဲ့တဲ့ၿပဳံးျပၿပီး အရက္ခြက္ကို ေမာ့၍ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ တက္တက္စင္သြား ေသာ အရက္ဖန္ခြက္ထဲသို႔ အရက္ထပ္ျဖည့္ရန္အတြက္ ပုလင္းကို လက္လွမ္းလိုက္ျပန္သည္။ “ ေတာ္ၿပီ….သီတာ….သီတာ လြန္ေနၿပီ…” ခ်စ္ထြန္းက ျဖဴလြြသြယ္လွ်ေသာ သီတာ၏ လက္ေလးကို ဆတ္ကနဲ အေပၚမွ အုပ္ကိုင္ၿပီး ဟန႔္တားသည္။

သီတာက သူ႔လက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္ႏွာကို ဆတ္ကနဲ ေမာ့ၾကည့္သည္။ “ ရွင္….က်မ အသားကို မထိနဲ႔ ကိုခ်စ္ထြန္း….” “ သီတာ….ထပ္မေသာက္နဲ႔ေလ….” “ ဒါ က်မ အခြင့္အေရးပါ….ရွင့္ အပူမပါဘူး ” “ သီတာ့ အတြက္ က်ေနာ္ တားေနရတာပါ….” “ ဟင္း….ဟင္း….ဟင္း….ကိုခ်စ္ထြန္း ရွင္ဟာ အေတာ္မတရားတဲ့သူဘဲ….ဟင္း….က်မ အရက္ေသာက္တာကို တားတယ္ေနာ္….ဟိုကား႐ုံက အခန္းထဲမွာ ရွင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို တစ္ညလုံးေခၚၿပီး လုပ္ေနတာက်ေတာ့ အဲ့ဒါ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အက်င့္လား ကိုခ်စ္ထြန္း….” ခ်စ္ထြန္းက ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ သီတာလက္ေလးကို ကေယာင္ကတမ္းလြြတ္လိုက္မိရင္း ကုန္းထားေသာ ခါးကို ဆန႔္၍ ရပ္လိုက္သည္။ “ ေျပာေလ….ကိုခ်စ္ထြန္း ” “ က်ေနာ္က ေယာက္်ားေလးပါ သီတာ…” “ ေအာ္….ေအာ္….ေယာက်္လားေတာ့ ဖာခ်လို႔ရတယ္ မိန္းမက ေယာက္်ားကို ခံခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၾက သလဲဟင္….” “ ေတာ္ေတာ့ သီတာ….သီတာ သိပ္မူးေနၿပီ….” ခ်စ္ထြန္း၏ စိတ္ထဲ၌ မၾကာမီ တစုံတရာ အမွားအယြင္းႀကီး မွားယြင္းသြားမည္ကို စိုးရိမ္သြားသည္။ သီတာ ေသာက္မည့္ အရက္ခြက္ကို ခ်စ္ထြန္းက အမွတ္မဲ့လိုျဖင့္ တိုက္ခ်လိုက္သည္။ “ ေယာက်္ားေတြ မူးသလို မိန္းမေတြေရာ မူးလို႔ မရဘူးလား ကိုခ်စ္ထြန္း….ရမ္းလို႔မရဘူးလားဟင္….။

ကိုယ္လုပ္ခ်င္ တာကို စြပ္ၿပီးလုပ္ပစ္ဖို႔ ေလာကႀကီးက ဘာလို႔ခြင့္မျပဳတာလဲဟင္….” ေဒါသႏွင့္ ဒယိမ္းဒယိုင္ထရပ္ရင္း ေအာ္ေျပာလိုက္ေသာ သီတာတစ္ေယာက္ ဆိုဖာေပၚသို႔ ဝ႐ုန္းသုန္းကား ျပန္ၿပီးလဲ က်သြားရာ သူမ၏ ခပ္ေရာ့ေရာ့ထဘီေလးက ဖ်တ္ကနဲ ကြၽတ္ၿပီး ေပါင္လည္ထိ ေလွ်ာဆင္းသြား၏။ ဆီးခုံမွ ေမြြးညႇင္းႏုႏုႏွင့္ အိဝင္းမွည့္တင္းေနေသာ တင္ပါးႀကီးအစုံက မိေမြးတိုင္ ဖေမြးတိုင္းျဖစ္ကာ ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္လုံးမ်ားကို ျပဴးက်ယ္သြားေစ သည္။ “ ကိုခ်စ္ထြန္း….” “ ဗ်ာ….သီတာ….” “ ရွင္ သီတာကို မသနားဘူးလား ဟင္….” “ သ..သနားပါတယ္….သီတာ…” “ က်မကို နားေရာလည္ၿပီလား ဟင္….” ငိုသံအက္အက္ေလးႏွင့္ ေျပာရင္း သီတာ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္က သူမ၏ ေစာက္ေမြြးေလးမ်ားကို ႐ြ႐ြြေလးပြတ္၏။ ဆိုဖာကို ေက်ာမွီထားရင္း အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္လည္း ဝင္းစက္စက္ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ “ ေျပာေလ…ကိုခ်စ္ထြန္း….” “ နား….နားလည္ပါတယ္….သီတာရယ္…” ခ်စ္ထြန္း၏ ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ အိအိစိုစို ခႏၶာကိုယ္မယ္ေလး၏ ရာဂခိုးေဝေသာ မ်က္လုံးအစုံကိုပင္ သူရင္မဆိုင္ရဲေပ။ မျဖစ္စဖူး ရင္ခုံသံႀကီးက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး အလိုလိုေနရင္း ရင္ေမာလာသည္။ ေက်ာက္ ႐ုပ္ႀကီးတစ္႐ုပ္ႏွယ္ ေျခစုံရပ္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္ဆန႔္ႀကီးခ်ရပ္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ ပုဆိုးၾကားမွ တစုံတရာသည္ ေထာင္၍ထကာ ေရွ႕သို႔ေငါထြက္လာသည္။

သီတာက ဒါကို ျမင္သည္။ ၿပဳံးရိပ္ေလးသန္းေနသည္။ ဗိုက္ေအာက္မွ ေကြးဆင္း ငု႔ံဝင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးကို အထက္သို႔ေကာ့တင္ပစ္လိုက္ျပန္သည္။ အသားဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ သီတာ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းအိစြင့္ကားေနၿပီး ေစာက္ပတ္တစ္ျခမ္းကို လက္ကေလးႏွင့္ မသိမသာဆြဲၿဖဲထားသျဖင့္ ရဲေနေသာ အတြင္းသားနီနီေလးကို ၾကည့္ရင္း ခ်စ္ထြန္း တံေတြးကို ဂလုကနဲ ၿမိဳခ်လိုက္မိေလသည္။ ထိုင္းကနဲ ေထာင္းကနဲ အခ်ဳပ္အထိန္းမရွိ ေထာင္လာေသာ လီးတန္ႀကီးက ပုဆိုးၾကားမွ အ႐ုပ္ဆိုးစြာ ထိုးထြက္လာ ပါေလသည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ ေျခအစုံက မူလီစုပ္ထားသလို မေ႐ြ႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကသာ သံလိုက္အား အဆြဲခံရေသာ သံထည္ ႀကီးတစ္ခုလိုေရွ႕သို႔ ငိုက္ငိုက္သြားလိုက္ ျပန္ၿပီး တင္းမတ္လာလိုက္ျဖစ္ေနသည္။ “ ရွင္….က်မကို နားလည္တယ္ဆို….” အစ္တစ္တစ္ တိုးအက္အက္ အသံေလးက ရွတတေလး တိုးညႇင္းၿငိမ္သက္စြာ ေပၚလာသည္။ ခ်စ္ထြန္းစိုက္ၾကည့္ေန သည့္ ေစာက္ပတ္ေဖြးေဖြးႀကီး၏ အကြဲေၾကာင္းရဲရဲေလးထဲမွ ေစာက္ေစ့နီနီေလး။ “ လာေလ….ကိုခ်စ္ထြန္း…” သံလိုက္ဆြဲငင္အားထက္ ျပင္းေသာ ဣတၳိယဆြဲငင္အားေၾကာင့္ ခ်စ္ထြန္းသည္ သီတာရွိရာသို႔ ဒ႐ြတ္တိုက္ႀကီး ေ႐ြ႕လ်ားေရာက္ရွိသြားသည္။ သီတာက ခ်စ္ထြန္း၏ ပုဆိုးကို ဆြဲ၍ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။

ဒိုင္းကနဲ ပုဆိုးၾကားမွ ကန္ထြက္လာ ေသာ ႀကီးမားတင္းေျပာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို သီတာက ေဖာင္းကစ္ျဖဴေဖြး၍ သြယ္လွ်ေနေသာ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္း ေလးမ်ားျဖင့္ အထက္ေအာက္ဆင့္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုတ္ကိုင္လိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ၿဖဲခ်လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီး၏ ထိပ္ဖူးႀကီးက ညိဳမဲေနၿပီး အတြင္းပိုင္း ဒစ္ေအာက္ေျခ၌ အနည္းငယ္နီေရာင္သန္းေနသည္။ ဆုတ္ကိုင္ထား ေသာ သီတာ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ အတြင္း၌ လီးႀကီးမွာ လွ်ံထြက္ေနသည္။ တစ္ပတ္ဆုတ္၍ မႏိုင္ေအာင္ လုံးပတ္ႀကီးက ထြားႀကိဳင္းလွသည္။ “ ရွင္ဟာ ေယာက်္ားပီသလြန္းသူ တစ္ေယာက္ပဲ ရွင္…” သီတာက အသိတရားမဲ့ေသာ ကာမႏြံအတြင္းသို႔ တရစ္ရစ္တိုးဆင္းနစ္ျမဳပ္စျပဳလာသည္။ ႐ြြမ္းစိုနီရဲေသာ ႏြဳတ္ခမ္း ေလးအစုံျဖင့္ လီးတန္ႀကီးကို ငုံလိုက္ကာ အတြင္း၌ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ မထိတထိေလး ကလိ၏။ “ အ…..ကြၽတ္….အင္း….အင္း….အင္း….သီတာရယ္….” ခ်စ္ထြန္း၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သီတာ၏ ေနာက္ေက်ာမွ ဆိုဖာေက်ာမွီကို ဆတ္ကနဲ လွမ္း၍ ေထာက္လိုက္သည္။ ဆီးခုံႀကီးေပၚ၌ ေထာင္ထေနေသာ လေမြြးႀကီးမ်ားမွာ ရွဲကနဲ ေထာင္ထသြားၿပီး ေထာင္ထ အုံႂကြကုန္သည္။ ေပါင္ၿခံတဝိုက္ သာမက ဖင္ႀကီးမ်ားပါ ၾကက္သီးေလးမ်ား အစီအရီေပၚထြက္လာၾကသည္။

သီတာက ပါးစပ္အတြင္းမွ ဒစ္ႀကီးကို အသာျပန္ ဆုတ္ၿပီး ဒစ္ခ်ိဳင့္ထဲသို႔ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ခပ္ဖိဖိေလး ထိုးဖိကာ ရစ္ဝိုက္ကစားလိုက္ေသာအခါ…. “ အား….အား…..သီတာ….သီတာ….ရယ္….အဟင္း….ဟင္း…..” ခ်စ္ထြန္း၏ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ဖက္က ေဘးသို႔ ကားသြားၿပီး သီတာ၏ ပါးစပ္ေလးထဲသို႔ လီးကို ဖိသြင္းလိုက္မိ၏။ လက္ႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ထားမြဳေၾကာင့္ လီးႀကီးက သီတာ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ (၂)လက္မခန႔္သာ ဝင္သြား၏။ သီတာက လီး ထိပ္ဖူးႀကီးကို မိမိရရစုပ္ထားၿပီး သူ၏ လွ်ာေလးကို မာက်စ္လွ်က္ ဒစ္ႀကီးကို ဝိုက္၍၎ ထိပ္ဖူးႀကီးကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ထိုးလိုက္ လွ်ာျပားျဖင့္ ယက္လိုက္ လုပ္ေပးသည္။ “ ဟား….အား….အို႔အိုး….ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..” ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္ႏွာႀကီးက မ်က္ႏွာက်က္ဆီသို႔ ေမာ့လိုက္ သီတာလုပ္ေနပုံကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ဂဏာမၿငိမ္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီး ႏြဳတ္ခမ္းကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ယက္ေနမိသည္။ လီးတန္ႀကီးကမူလထက္ (၂)ဆခန႔္ ထြားလာၿပီး အ့ံဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ မာေၾကာလာ၏။ အေၾကာမ်ား အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလာသည္။ ခပ္ေမာ့ေမာ့ႀကီး ေထာင္ေနေသာ လီးဒစ္ႀကီးက မီးေခ်ာင္းေရာင္ျဖင့္ တျဖတ္ျဖတ္ေတာက္ပကာ တံေတြးေလးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ေျပာင္တင္းလာသည္။ “ ရွင္….ဒီမွာထိုင္ပါလား ကိုခ်စ္ထြန္း…” သီတာက ခ်စ္ထြန္းကို ေလးေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာႀကီးေပၚ၌ ထိုင္ခိုင္းသည္။

ခ်စ္ထြန္းကလည္း သံပတ္ေပးထားေသာ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပမာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးက ကိုးဆယ္ဒီဂရီ မတ္ေတာင္ၿပီး ေခါင္းေမာ့လွ်က္ရွိသည္။ သီတာက သူမထဘီကို ေျခေထာက္မွ ခြၽတ္ယူၿပီး ဆိုဖာလက္တန္းေပၚသို႔ တင္ထားလိုက္သည္။ ထဘီမရွိေသာ သီတာ၏ ေအာက္ပိုင္းႀကီးက ေယာက်္ားႏွင့္ ေလးလ ေလာက္ေဝးသြားသည့္အခ်ိန္မွာပင္ အားသစ္အင္သစ္ေတြႏွင့္ ဖြ႕ံၿဖိဳးစြင့္ကားလွ်က္ ပိုမိုတင္းေမာက္လွ်က္ရွိေလသည္။ သီတာ၏ ေျခတစ္ဖက္က ခ်စ္ထြန္း၏ ခါးမွ ျဖတ္လွ်က္ ေက်ာ္ခြလိုက္စဥ္ ၾကမ္းရွရွ ေျခဖဝါး ေလးႏွင့္ လီးထိပ္ႀကီးကို တိုက္မိသြားေသးသည္။ “ အို….ကန္ေတာ့….” သီတာက ႐ုတ္တရက္ ေတာင္းပန္ရင္း ခ်စ္ထြန္း၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္ကာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတဲ့တဲ့ေပၚသို႔ ေစာက္ပတ္အဝကိုေတ့ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုင္ခ်သည္။ “ ျဗစ္….ႁပြတ္….ျဗစ္….ဘလြတ္….” “ အား….အား….နာတယ္….သိလား….” ခ်စ္ထြန္းက သီတာ၏ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဇတ္ကနဲ ဆုတ္ကိုင္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ေအာ္လိုက္သည္။ သီတာက ၾကားဟန္မတူ တင္းရင္းျပည့္အင့္စြာ လိုးသြင္းေနေသာ အရသာကို အံေလးႀကိတ္ကာ ခံစားရင္း မ်က္ႏွာကို အေပၚေမာ့ၿပီး ေဂြးစိႏွင့္ ဖင္ႀကီးထိသည္အထိ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ “ ျဗစ္….ျဗစ္….ဒုတ္….” “ ေအ့….အင္း…..အင္း….” သီတာ၏ ဖင္ႀကီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ႂကြတက္သြားသည္။

ရွည္လွ်ားေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းႏုႏုေလးကို မာေၾကာစြာ ထိုးေဆာင့္မိသြားပုံရေလသည္။ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ခ်စ္ထြန္း၏ မ်က္ႏွာေရွ႕ဝယ္ အိပဲ့ အိပဲ့ႏွင့္ ရွိေနသည္မို႔ ခ်စ္ထြန္းက သီတာ၏ မက္ေမာဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး အားရပါးရႀကီးစို႔ေနမိသည္။ သီတာ၏ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ ေသြးသားမ်ား စုၿပဳံေပါက္ကြဲသြားသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အေရမ်ားက ဒလေဟာ ၿပိဳဆင္းလာၾကသည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ မာတင္း မာေၾကာေနေသာ အေၾကာေတြထေနသည့္ လီးတန္ႀကီးကို တစတစ စိုစြတ္ေျပာင္ဝင္းသြားေစသည္။ သီတာက ဇြတ္ကနဲ ဇြတ္ကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္တိုင္း လီးႀကီးထိပ္ဖ်ားက အစြမ္းကုန္ ၿပဲကားထားေသာ သီတာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တိုး၍ တိုး၍ သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ဖိပြတ္ကာ ဝင္၍သြားသည္။ သီတာ၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားက ေအာက္မွ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ ေပါင္ေပၚသို႔ ထိုင္ခ်မိလွ်က္ပင္ ခ်စ္ထြန္း၏ သန္မာေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ၏ ဂ်ိဳင္းေအာက္မွ လွ်ဳိ၍ သီတာ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ႀကဳံး၍ ဖက္လိုက္ကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ရာ သီတာ၏ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ကလည္း ခ်စ္ထြန္း၏ ခါးႀကီးကို ခ်ိတ္ကိုင္ညႇပ္လိုက္ကာ သီတာ ခမ်ာ သန္မာထြားႀကိဳင္းေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီးေပၚ၌ ဒန္းစီးေနရသလို ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလးပါသြားေလသည္။ “ ဘယ္လို လိုးမလဲဟင္….ကို ” “ စားပြဲေပၚကို တင္လိုးေပးမယ္ေလ….”။

“ အင္….မႀကိဳက္ပါဘူး….” သီတာက ခ်စ္ထြန္း၏ လည္ပင္းကို ဟီးေလးခိုကာ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ႏြဳတ္ခမ္းေလးကို စူတူတူေလး လုပ္၍ ေျပာသည္။ “ အို…ကဲပါ….ပထမ တစ္ခ်ီေတာ့ ကို ႀကိဳက္သလိုလုပ္….ေနာက္တစ္ခ်ီက်မွ သီတာေျပာသလိုလုပ္….ဒါပဲ….” ခ်စ္ထြန္းက သူမကို ဒီအတိုင္းပင္ထား၍ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ခါးကို သိုင္းဖက္ကာ လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ ေညာင့္ လိုက္သည္။ “ ႁပြတ္…” “ အင့္….” “ ကဲပါ….အခုနက အကိုေျပာသလိုပဲ စားပြဲေပၚတင္ၿပီး လုပ္ၾကည့္ လိုးၾကည့္အုံးေလ….” သီတာ၏ အေျပာႏြဲ႕ႏြဲ႕ တိုးတိုးေလးႏွင့္ သီတာ၏ အၿပဳံးႏုႏုခြၽဲခြၽဲေလးေတြသည္ ခ်စ္ထြန္းကို တင္းတင္းႀကီး ရစ္ပတ္ ေနွာင္ဖြဲ႕မိၾကသည္။ ေခ်ာေမာလွပလြန္းေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာ ႂကြယ္ဝလြန္းေသာ သီတာကို လိုးခြင့္ႀကဳံရသည့္အတြက္ ခ်စ္ထြန္း ေက်နပ္အ့ံၾသေနရသည္။ သီတာကို စားပြဲေပၚ ပက္လက္ေလး တင္လိုက္ၿပီး ေျခႏွစ္ဖက္ကို အထက္သို႔ တြန္းတင္ လိုက္သည္။ ထိုအခါက်မွ ေစာက္ပတ္ျဖဴျဖဴႀကီးထဲသို႔ တင္းၾကပ္ျပည့္ၾကပ္စြာ ထိုးသြင္းထားေသာ လီးမဲမဲႀကီးကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ရသည္။ ခ်စ္ထြန္းသည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွပင္ မတ္တပ္ရပ္ကာ သီတာ၏ ျဖဴေဖြးေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို သီတာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲမွ တဆုံးနီးပါး ဆြဲထုတ္၍ ျပန္၍ တဆုံးဝင္ေအာင္ပင္ ေဆာင့္၍ လိုးသြင္းခ်လိုက္ ေလသည္။ “ ႁပြတ္….ျဗစ္…ဘြပ္…” “ အမေလး…ကိုရယ္…ကြၽတ္…ကြၽတ္….” စားပြဲေပၚလဲေလွ်ာင္းထားေသာ သီတာ၏ ေက်ာျပင္ေလးက စားပြဲေပၚမွ ႂကြတက္သြားၿပီး ျပန္က်သြားသည္။

ျဖဴဝင္း အိစက္ေသာ ေစာက္ပတ္ ေဖြးေဖြးႀကီးထဲသို႔ ညိဳမဲေျပာင္တင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ဇိကနဲ ဇတ္ကနဲ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ျပန္ သည္။ “ ႁပြတ္….ႁပြတ္….ႁပြတ္….” “ အ…..အမေလး….အသဲကို ခိုက္သြားတာဘဲ ကိုရယ္….အား…ဟင္း….ဟင္း….” ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးက သီတာ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ မဆန႔္မၿပဲဝင္ကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝမွ ေစာက္ေစ့ ေလးကို ဖိ၍ ပြတ္တိုက္ေနရာ သီတာမွာ ျဖတ္ျဖတ္လူး၍ေနရသည္။ “ ႁပြတ္…ႁပြတ္….ႁပြတ္….” “ အ…အား….အ….အား…..အ…..အား….ကြၽတ္…..ေဆာင့္…..ေဆာင့္…..အားရပါးရေဆာင့္စမ္းပါ…..လိုးစမ္းပါ ကိုရယ္ သီတာကို မညႇာနဲ႔ သိလား….အ…..အ….အ….အား….ေဆာင့္…..ေဆာင့္စမ္းပါ…..” သီတာသည္ သူမ၏ မ်က္လုံးေလးကို မဖြင့္ေသးဘဲ တတြတ္တြတ္ေျပာလိုက္ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့ေပးလိုက္ျဖင့္ အၿငိမ္မေနဘဲ ေခါင္းေလးကလည္း ဘယ္ညာရမ္းခါ၍ ေနေလသည္။ ခ်စ္ထြန္းကလည္း တကယ္ကို အားရပါးရႀကီးပင္ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေနသည္။ “ ႁပြတ္…ႁပြတ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ျဗစ္….” “ ေဆာင့္….နာနာသာ ေဆာင့္….သိလား သီတာ ခံႏိုင္တယ္….အထဲမွာ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ပဲ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတာ သီတာခံႏိုင္ပါတယ္….ေဆာင့္ထည့္လိုက္စမ္းပါ….ကိုရယ္….ခပ္နာနာေလးသာ ဖိေဆာင့္…ေဆာင့္…ေဆာင့္ အုံး….” သီတာသည္ ရမၼက္စိတ္ေတြ အျမင့္ဆုံးသို႔ ေရာက္လာဟန္တူသည္။

တကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြက တင္းလာၿပီး တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးလာသည္။ သီတာ၏ လက္ကေလးမ်ားက သူမ၏ ဆီးစပ္တြင္ေပါက္ေနေသာ ေစာက္ေမြြးေလးမ်ားကို ဖိ၍ ပြတ္လိုက္ ႀကီးမားေသာ သူမ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆြဲညႇစ္လိုက္ျဖင့္ မခ်ိမဆန႔္ခံစားေနရေလသည္။ “ ႁပြတ္…ဘြတ္….ဘြတ္….ျပစ္…..ျဗစ္….ျပစ္….” “ အာ….ဟား….ဟား….အင့္…..အ….ဟား….ဟား…..ရွီး….ကြၽတ္….” ခ်စ္ထြန္း၏ ဖင္ႀကီးက အေနာက္သို႔ ဆုတ္ဆုတ္ၿပီး အားယူကာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆြဲ၍ ဆြဲ၍ ထုတ္ လိုက္တိုင္း လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ေတာက္ေျပာင္ကာေနရသည္။ လီးတန္ႀကီးကို ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ အုံႀကီးက ေဖာင္းကနဲ ႂကြတက္သြားၿပီး လီးတန္ႀကီးက အရွိန္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ ျမဳပ္၍ ျမဳပ္၍ ဝင္သြားရေလသည္။ “ အင့္….အင္း…..ေကာင္းလိုက္တာ…..ကိုရယ္…..အင့္…ဟင္း….ဟင္း…..” သီတာက တေျဖးေျဖး ၿငိမ္သက္စျပဳလာရင္း ပါးစပ္မွ မပြင့္တပြင့္ေလး ညီးရွာေလသည္။ “ သီတာ…..ၿပီးသြားၿပီလား….ဟင္…” “ သြားပါ….သူက သိပ္ၾကာတာဘဲ….သီတာျဖင့္ ႏွစ္ခါေတာင္ၿပီးသြားတယ္….သူ သိပ္ထန္တာဘဲ….ဟြန္း….” သီတာက ရမၼက္ရွိန္မေျပေသးဟန္ျဖင့္ ခပ္ညဳညဳေလးေျပာသည္။ “ အကိုက မၿပီးေသးဘူး….ဆက္လိုးအုံးမွာ သီတာ အလိုးခံႏိုင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား….” “ ခံမယ္….ဘာလို႔ မခံႏိုင္ရမွာလဲ ရွင္ လိုးႏိုင္သမွ် က်မက ခံမယ္….”။

ဟုတ္ၿပီ….ဒါဆိုရင္ အကိုက ဒီပုံစံအတိုင္းဘဲ ဆက္လိုးမယ္…. စကားေျပာေနရင္းက ခ်စ္ထြန္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးက တလြဳပ္လြဳပ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ သီတာ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ တစ္ဆုံးဝင္၍ေနေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးက တလြဳပ္လြဳပ္ျဖင့္ ျဖစ္၍ေနသျဖင့္ သီတာ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႏုႏု ေလးမ်ားကို လီးတန္ႀကီးက ပြတ္သပ္ထိုးဆြသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေလသည္။ “ အင္း….လုပ္….လုပ္ခ်င္လဲ လုပ္ေလ….အကို ကလဲ….” သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလး တစ္ခုလုံးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ခဏတာ ရပ္၍ ၾကည့္ေနေသာ ခ်စ္ထြန္းကို သီတာက စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ေျပာသည္။ သီတာ၏ စကားအဆုံးမွာပင္ ခ်စ္ထြန္းက သူ၏ လီးတန္ႀကီးကို သီတာ၏ ေစာက္ ေခါင္းထဲမွ ဆြဲထုတ္ကာ ေဆာင့္၍လိုးေတာ့သည္။ ခ်စ္ထြန္း၏ အသက္ျပင္းျပင္း႐ြဳသံ၊ သီတာ၏ ညီးညဴ ျမည္တမ္းသံမ်ား သည္ အခန္းထဲတြင္ ပဲ့တင္ထပ္၍ေနသည္။ ထို႔ျပင္ ဆီးစပ္ခ်င္း႐ိုက္မိရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ တဖတ္ဖတ္ဆိုေသာ အသံႏွင့္ ခ်စ္ထြန္း၏ ေဂြးအုႀကီးေတြက သီတာ၏ ဖင္ဆုံႀကီးကို ထိမိတဲ့ အသံတဖ်တ္ဖ်တ္ဆိုေသာ အသံေတြမွာ ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚ ၍ ေနရေလသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား စို႐ြြဲေနေသာ သီတာ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးက တရွိန္ထိုးေဆာင့္ ထိုးသြင္းလိုက္ေသာ တဘြတ္ဘြတ္ အသံမ်ားကလည္း ဆက္တိုက္ ထြက္ေပၚ၍ေနေလသည္။

အားပါး….ရွီး….ေဆာင့္…..ေဆာင့္ က်မကို တအားေဆာင့္လိုးစမ္းပါရွင္…..ဟင္း….ဟင္း….ဟင္း…အကို႔ လီး ေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး အဆုံးထိ တခ်က္ထဲနဲ႔ ထိုးစိုက္လိုက္စမ္းပါ….ခံလို႔ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ….အင္း…အား….ပါး… ဟင္း….” “ ဘြပ္….ျဗစ္….ႁပြတ္….ပလြတ္….ဘြပ္….” “ အား ဟုတ္ၿပီ….အဲလို….အဲလို….ဟင္း….ဟင္း….ေဆာင့္ ေဆာင့္….အဖုတ္ကြဲခ်င္ ကြဲသြားစမ္းပါေစ…..အမေလး. ….ေကာင္းလိုက္တာ ရွင္….အား….” အားျပင္းထိမိလွေသာ ခ်စ္ထြန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ရင္သိမ့္တုန္ေအာင္ခံရင္း သီတာတစ္ေယာက္ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ၿပီး သြားသည္။ သူမ၏ လင္ေယာက်္ားနဲ႔ပင္ တခ်ီေကာင္းေလာက္သာ ၿပီးခဲ့ေသာ သီတာတစ္ေယာက္ ခ်စ္ထြန္း လိုးတာကို ခံရေတာ့မွ တသက္ႏွင့္တကိုယ္ ဆက္တိုက္ၿပီးတဲ့ အရသာကို တုန္ခါ ေမာဟိုက္ေအာင္ ခံစား၍ ေနရေတာ့သည္။ သီတာ (၃)ခ်ီေျမာက္ၿပီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ခ်စ္ထြန္းသည္ တရႉးရႉးျဖင့္ အသက္ရႉေတြ အရမ္းျမန္လာသည္။ ေဆာင့္လိုး ခ်က္ေတြကလည္း ၾကမ္းသထက္ ၾကမ္း…ျမန္သထက္ ျမန္၍လာသည္။

ခ်စ္ထြန္း တစ္ေယာက္ ၿပီးကာနီး၍လာၿပီဆိုသည္ကို သီတာက သိသည္။ ခ်စ္ထြန္းတစ္ေယာက္ အရသာ ပိုရွိေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္ေသာ သီတာက သူမ၏ ဖင္လုံးလုံးက်စ္က်စ္ ေလးကိုအသာ ပတ္ေက်ာ္ၿပီး ခ်စ္ထြန္း၏ ေဂြးအုမ်ားကို လက္နဲ႔အသာ လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး ဖြဖြေလး ဆုတ္နယ္ေပးသည္။ ခ်စ္ထြန္းတစ္ေယာက္ အရသာေတြ႕သြားတာ ေသခ်ာသည္။ အသက္ရႉတာ ပိုျမန္လာသလို ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြက လည္း ပို၍အားျပင္းၿပီး ပို၍ ၾကမ္းလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးႀကီး ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာပင္ သီတာ က သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို ညႇစ္၍ သူ၏ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ျဖင့္ ညႇစ္ယူလိုက္ေတာ့ရာ ခ်စ္ထြန္း၏ လီးထိပ္က သုတ္ရည္ မ်ားက ပန္း၍ ထြက္လာေတာ့သည္။ သီတာ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ပူကနဲ ေႏြးကနဲ သုတ္ရည္မ်ားပန္းဝင္ ထိေတြ႕လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာပင္ သီတာတစ္ေယာက္ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ ၿပီး၍ သြားရေလေတာ့သည္ ……… ၿပီးပါၿပီ။