သူ့ဟာ…အကြီးကြီးနဲ့ ဇွတ်လုပ်တော့တာပဲ…

အနီရင့်ရောင် ကိုယ်ကျပ်ထမီ စကပ် ဝတ်ထားသော ပြည့်ပြည့်လုံးလုံး တင်ပါးလေးနှစ်ဖက်မှာ ခုလိုနောက်ကကြည့်ရတာ အသည်းယားချင်စရာ။ တင်ပါးတဝိုက် ထမီစကပ်လေးပေါ်မှာ ရေးရေးလေးပေါ်နေသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတို အကြောင်းရာလေးကလည်း စွဲဆောင်နိုင်လွန်းလှသည်။ ခြေလှမ်းလေးများ ရွေ့သွားတိုင်း ထမီစကပ်အောက်ခြေပိုင်း ခွဲကြောင်းရှည်ကြီးဆီမှ ဖြတ်ခနဲ ဖြတ်ခနဲ ပေါ်လာတတ်သော ဖြူဖြူဥဥ ခြေသလုံးသွယ်သွယ်လေးရဲ့ အလှတရားမှာလည်း ရင်ဖိုလှိုက်မောချင်စရာ။ ချွေးမဖြစ်သူ ရတီ ဘဏ်အလုပ်မှ ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ညစာ အတွက် ချက်ပြုတ်နေသည်ကို ဦးနိုင် ထမင်းစား စားပွဲမှာ ထိုင်ရင်း သတင်းစာ ဖတ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ချွေးမလေး၏ အောက်ပိုင်း အလှ ကို မသိမသာလေး ခိုးငမ်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ သားဖြစ်သူ ကိုမိုး သူ့ဆေးကုမ္ပဏီ အလုပ်မှ ပြန်လာလျှင် ညစာအတွက် အမြဲ အသင့်ဖြစ်နေအောင် ချွေးမလေးက သူ့ ဘဏ်ဝတ်စုံပင် မလဲချွတ်နိုင်သေးဘဲ မီးဖိုချောင်ထဲ တန်းဝင်ကာ နေ့တိုင်း ချက်ပြုတ်ပေးတတ်သည်။ မနက်မနက် ဆိုလျှင်လည်း အလုပ်မသွားခင် သူတို့ အားလုံးစားဖို့ရာ စောစောစီးစီး ထပြီး ချက်ပြုတ်နေတတ်သည်။ ရတီက အဲဒီလို ချွေးမကောင်းရောဟုတ် ဇနီးကောင်လည်း ဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ သားဖြစ်သူ ကိုမိုးကတော့ ည ၇နာရီ ကျော် ၈နာရီ ဝန်းကျင်မှပဲ ပြန်ရောက်နေကျ။ ဒီနေ့လို သောကြာနေ့မျိုးဆို အပေါင်းအသင်းများကောင်းလျှင် ၁၀နာရီ ကျော်သွားတတ်စမြဲ။

ကိုမိုးက အိမ်သိပ်ကပ်တယ်ရယ်မရှိ။ ကိုမိုးက ဆေးကုမ္ပဏီမှာ မာကင်းတင်း ဝန်ထမ်းလုပ်နေရတယ်ဆိုတော့ တလကို ၁၀ ရက် ၁၅ ရက်ဝန်းကျင်လောက်က အလုပ်ကိစ္စနှင့် နယ်တွေဖက်ဆီ ခရီးထွက်နေတတ်သည်။ သူတို့ တိုက်ခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာက ဦးနိုင်လင်း ရယ်၊ ချွေးမလေး ရတီရယ်၊ သားဖြစ်သူ ကိုမိုးကျော်ရယ် သုံးယောက်တည်းသာ အတူနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ချွေးမလေး ရတီ ဒီတိုက်ခန်းကို ရောက်လာတာက သားနှင့်လက်ထပ်ပြီး ငါးလကျော်သာ ရှိဦးမည်။ ဦးနိုင်၏ ဇနီး ဒေါ်ငွေလှကတော့ ဆုံးသွားတာ ၅နှစ်ကျော်ပင် ရှိချေပြီ။ ဦးနိုင်က ခုချိန်၌ အသက် ၅၃ ဆိုသော်လည်း ဘာရာဂါဝေဒနာမှ မရှိဘဲ ကျန်းမာရေး ဒေါင်ဒေါင်မြည်သေးသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်ကျော်ကတည်းက Taxi နှစ်စီး ဝယ်ထောင်ထားကာ ပုံမှန် ကားအုံနာကြေးလေးနှင့် ကိုယ်ပိုင် တိုက်ခန်းလေးထဲမှာပဲ ဝမ်းရေးအတွက် အဆင်ပြေသလိုနေလာခဲ့လေသည်။ သားဖြစ်သူ ကိုမိုးကတော့ အသက် ၃၀။ လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးလကျော်ကမှ အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်။ ချွေးမလေး ရတီက အသက်၂၇ ဆိုတော့ လင်ရော မယားရော အရွယ်မှန် အချိန်မှန်မှာ အိမ်ထောင်ကျ ခဲ့ကြသည်ဟု ဆိုရမလားပင်။ ဦးနိုင်ကတော့ သူ့ချွေးမ ဘဏ်အလုပ်မှ ပြန်လာခါနီး ခုလို ညနေစောင်း အချိန်တိုင်း မီးဖိုချောင်ထဲ ကြိုရောက်နှင့်နေတတ်သည်။ မီးဖိုချောင်က အလင်းရောင်ပိုကောင်းသည်ဟု အကြောင်းပြ၍ သတင်းစာ လာထိုင်ဖတ်ရင်း သူ့ချွေးမ၏ တင်ပါး လုံးလုံးလေးနှစ်ဖက်ကို အာသာပြေကြည့်နေကြပင်။ ရတီ၏ တင်ပါးလေးမှာ အရမ်းအကြီးစားလည်း မဟုတ်။ သူ့အချိုးစားနှင့်သူ လှသည်ဟုဆိုရမည်။ ရတီရဲ့မျက်နှာပေါက်က ချစ်စရာကောင်းပြီး အသားအရေက ဖြူဥနေသည်။

ရတီ့ကိုတော့ ဘဏ်က သူငယ်ချင်းများက သူ့ကို ကိုးရီးယားမင်းသမီးလေး ဆောင်းဟေကို ( အွန်စော) နှင့် တူသည်ဟုဆိုကာ ချစ်စနိုးနှင့် “ ဆောင်းဟေကို “ ဟုသာ ခေါ်ကြလွန်း၍ လျှာရိုးကျိုးနေကြကာ ဘဏ်မှာ ရတီဟု ပြောလျှင် ရုတ်တရက် ဘယ်သူမှန်းမသိသည် အထိဖြစ်ကြရသည်။ တကယ်လည်း ရတီက မင်းသမီး ဆောင်းဟေကို (အွန်စော) လို မျက်နှာပေါက်နှင့် ကိုယ်လုံသေးသေးလေးမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ပါသည်။ ဦးနိုင်ရဲ့ အပေါင်းအသင်းများနှင့် အိမ်နီးချင်းများကအစ “ ခင်ဗျား ချွေးမလေးက ဟို…ကိုးရီးယားမင်းသမီးလေးတစ်ယောက်နဲ့ တူတယ်ဟ၊ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ လွန်ရောပဲ…..မင့်သားက ရွေးတတ်လိုက်တာ” ဟု ပြောပြောတတ်သည်။ ချွေးမလေးမှာ သူ့ကြည့်လိုက်လျှင် အမြဲဖျတ်လတ် တက်ကြွ ပေါ့ပါးနေတတ်သည်။ သားဖြစ်သူနှင့် အိမ်ထောင် မကျခင်ထိတော့ ရတီ့ ကိုယ်လုံးလေးက သေးသေးသွယ်သွယ် ရှိလှသည်။ သားနှင့် ညားပြီး ၅လကျော်အတွင်း အရင်ကထက်စာလျှင်တော့ နည်းနည်း ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးလေး ဖြစ်လာသည်။ အထူးသဖြင့် ရတီလေး၏ တင်ပါးလေးနှင့် လက်မောင်းများကို ကြည့်လျှင် ပိုသိသာလှသည်။ ရတီ့ အပေါ် မှာအရင်က ဘယ်လိုမှ ကာမစိတ်ဆန္ဒများ မရှိသော ဦးနိုင်မှာ သည် ၂လ အတွင်း စံချိန်မှီ ပြည့်တင်းလာသော ရတီ့ တင်ပါးအလှကို ငမ်းရင်း စိတ်များ ကစားနေမိတတ်သည်။ ရတီ့ တင်ပါးမှာ အကိတ်ကြီးဟု ဆိုနိုင်သော စာရင်းထဲမှာတော့ မပါ။ ချစ်စရာ ကောင်းပြီး ခပ်ပြည့်ပြည့် လုံးလုံးလေးနှင့် ငမ်းပျော်သည်လို့သာ ဆိုရမည်။

ရင်သားနှစ်ဖက်လည်း ထို့နည်းတူပင်။ ကိတ်လှသည်မဟုတ်။ နို့တစ်လုံး၏ အရွယ်ကို ပြောရလျှင် ဦးနိုင်၏ လက်ဖဝါး တစ်အုပ်စာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါက ကောင်းကောင်းကြီး အုပ်မိနိုင်သော အရွယ်အစားလေးသာ ဆိုတော့ကာ ချစ်စဖွယ် ရင်သားပိုင်ရှင်လေးဟုသာ ပြောနိုင်သည်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း မနက်စောစောစီးစီး ဘဏ်မသွားခင် ချွေးမလေး ထမင်းဟင်း ထချက်ချိန်များ၌ ဦးနိုင် ခင်ဗျာ တကူးတက အပင်ပန်းခံ အိပ်ယာမှ ထ၍ ငမ်းမနေနိုင်သော်လည်း ညနေ ဟင်းချက်ချိန်များ၌မူ ချွေးမလေး၏ ရင်ဖိုဖွယ် အနောက်ပိုင်း အလှနှင့် ချစ်စဖွယ် ရင်သားအလှကိုတော့ ဦးနိုင် အလွတ်မပေးနိုင်ပါ။ ခြေလှမ်းလေးတွေ ရွေ့သွားတိုင်း အနီရောင် ထမီစကပ် အောက်ခွဲကြောင်းမှ ထင်းခနဲ ပေါ်လာတတ်သော ခြေသလုံး ဖွေးဖွေး သွယ်သွယ်လေးမှာလည်း ရမ္မက်စိတ်များ နိုးကြွချင်စရာပဲလေ။ ချွေးမလေး ရတီ့ကို ကြည့်ရင်း ငမ်းရင်း စိတ်များမထိန်းနိုင်ပါက အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ကာ လရည်များ ထုတ်ပစ်တတ်၏။ ဒီ တစ်လအတွင်း ဦးနိုင် ဂွမ်းတိုက်ကြိမ် နည်းနည်းပိုစိပ်လာသည်။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့လီးကြီးမှာ တောင့်တင်း သန်မာအားကောင်းလာသည်နှင့် အမျှ တခါတခါ သူ့ချွေးမ တင်ပါးကို မျက်စိအစာကျွေးရင်းမှာပင် လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေတော့သည်။ ခုလို ညနေစောင်းမျိုး ချွေးမလေးနှင့် နှစ်ယောက်တည်းရှိတယ်ဆိုတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့လေ။ “အဖေ သမီး ဆေးခန်းသွားလိုက်ဦးမယ်… သမီးနဲ့ ကိုမိုး တို့ ဆေးစစ်ထားကြတာ ဓာတ်ခွဲခန်းမှာ အဖြေသွားယူပြီး ဆရာဝန်နဲ့ တိုင်ပင်မလို့ပါ” “ ဟေ….သမီးတို့က ဘာဖြစ်ကြလို့တုန်း သမီးရဲ့” “ အော်…အဖေရယ်…သမီးနဲ့ ကိုမိုး ယူကြတာ ၆လတောင်ရှိတော့မယ်လေ….ခုထိ ကလေးမှ မရသေးတာ…အဲဒါ့ ဟိုနေ့က နှစ်ယောက်လုံး ဆေးစစ်ထားကြတာ ဒီနေ့ အဖြေစာရွက်ယူပြီး ဆရာဝန်နဲ့ သွားတိုင်ပင်ကြည့်မလို့ပါ…” “အော်…ငါ့သမီးရယ်… သမီးတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတာမှ ၆ လတောင်မရှိသေးဘူး။

ဘာတွေလောနေကြတာတုန်း သမီးရဲ့… အချိန်တန်ရင် ရလာမှပေါ့…” “ အို…သမီးအရွယ်က..ငယ်တော့တာမှမဟုတ်တာ အဖေကလဲ။ နောက်သုံးနှစ်ဆို အသက် ၃၀ ရှိပြီ။ အသက်၃၀ ဆို ကလေးယူလို့မကောင်းဘူးလို့ ကြားဖူးတာပဲ ။ ခုချိန် ကလေးယူထားနိုင်မှ တော်ကာကျမှာလေ။ အသက်ကြီးလာမှ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ရတာမျိုးမဖြစ်ချင်ဘူး….အသက်တွေကြီးမှ ကလေးမထိန်းချင်ဘူး… ပိုပင်ပန်းတယ် ” “ အေးပါ..ဟုတ်ပါပြီ…သမီးရဲ့…ဒါနဲ့ သားကိုရော မစောင့်တော့ဘူးလား..သမီး….။” “ ဟင့် အင်း…အဖေ့သားကို စောင့်နေရင် ဆရာဝန်နဲ့ တိုင်ပင်ဖို့ အချိန်ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး.. အဖေ့သားက အပေါင်းအသင်းကောင်းရင် အိမ်ပြန်ချိန်မှန်တာမဟုတ်ဘူး အဖေလည်း သိသားနဲ့…။ အဖေဗိုက်ဆာရင် စားထားနှင့်နော်… သမီး ချက်ထားပြီးပြီ။ “ “ ဟေ…မဟုတ်တာ..သမီးရဲ့…။အဖေလိုက်ပို့ပေးမယ်…နေ့ဆွဲ Taxi သမား လည်း စောစောကပဲ ကားလာအပ်သွားပြီ။” “ ရပါတယ်…အဖေရဲ့…သမီး တစ်ယောက်တည်း ကားငှား သွားလိုက်ပါ့မယ်..” “ မဟုတ်တာ သမီးရယ်…ကဲကဲသွား…အဝတ်သွားလှဲချေ…” “ ဟင့်အင်း…ရတယ်…အဖေ…။သမီး ဒီအတိုင်းပဲ ဘဏ်ဝတ်စုံနဲ့ပဲ သွားလိုက်မယ်” ချွေးမလေး မျက်နှာပေါ်မှ ချွေးစက်လေးများကို ကြည့်ရင်း ဦးနိုင် ကရုဏာသက်မိသွားသည်။ မောမောပန်းပန်းနှင့် ပြန်လာပြီး အမောပင် မဖြေနိုင်ရှာဘဲ ဆေးခန်းပြေးရပေဦးမည်။ သို့ဖြင့် ဦးနိုင်လည်း ချွေးမလေးကို ရောဂါရှာဖွေရေး ဓာတ်ခွဲခန်း နှင့် ဆေးခန်းကို လိုက်ပို့ ဖြစ်သွားသည်။ ကားမောင်းလိုက်ပို့တုန်း အနီးကပ်မြင်နေရသော ချွေးမလေး၏ ပေါင်တံ…. ရင်သားနှင့် ဖြူဥနေသော လက်ဖျံနုနုလေးကို တချက်တချက် မသိမသာလေး လှမ်းကြည့်ရင်း ဦးနိုင် လီးကြီးက အငြိမ်မနေပါ။ တစ်လမ်းလုံး နိုးထတက်ကြွနေတော့သည်။ ချွေးမလေး ကားပေါ်က ဆင်းတော့ လုံးပြည့်နေသော တင်းပါးနှင့် သေးသွယ်သော ခါးလေး၏ ဆွဲဆောင်မှုကို ငေးကြည့်နေရင်း ဦးနိုင် ကားထဲမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ တအောင့်အကြာ မှေးခနဲ ကားထဲမှာ အိပ်ပျော်သွားသည်။ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည် မသိ။ ချွေးမလေးရတီ ကားတံခါးလာဖွင့်မှပဲ ဦးနိုင် ပြန်နိုးလာသည်။ ရတီ့မျက်နှာမကောင်းသည်ကို ဦးနိုင် သတိထားမိလိုက်၏။

ကားစက်နိုးကာ ဆေးခန်းရှေ့မှထွက်လာလိုက်ကြသည်။ ” သမီး ဆရာဝန်က ဘာတဲ့လဲ သမီး” ရတီက ချက်ချင်း မဖြေ။ မျက်နှာလေးက ညှိုးနေရှာသည်။ အခြေအနေကောင်းဟန်မတူ။ “သမီးက အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ် အဖေ။ ကိုမိုးကတော့ အဆင်မပြေဘူး အဖေ အဟင့်…. ဟင့်… အဖေ့သားက ကလေးမရနိုင်ဘူးတဲ့ ဆရာဝန်ကပြောတယ်။ အဟင့်…. ဟင့်…. သမီးတော့ ရူးချင်တာပဲ အဖေရယ်….” ရတီမှာ ပြောရင်း မျက်ရည်များ ကျလာတော့သည်။ ဦးနိုင်လည်း စိတ်မကောင်းပေ။ သူလည်းမြေးချီချင်နေသူပင်။ သားနှင့်ချွေးမ အလုပ်သွားလျှင် အိမ်မှာ သူတစ်ယောက်တည်း ပျင်း၍သာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ သားနှင့် ချွေးမလေးသာ ကလေးမွေးပေးပါက သူအဖော်ရမည်ဟု ဦးနိုင် တွေးဖူးပါသည်။ ခုတော့ သား၏ အားနည်းချက်ကြောင့် ကလေးမရနိုင်ဟု သိလိုက်ရတော့ ဦးနိုင်ရင်ထဲမကောင်းလှ။ တခုခု ဆုံးရှုံးသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ “အော်…… သမီးရယ် ကံမကောင်းလိုက်တာ။ အဖေလည်း မြေးလေး အဖော်လိုချင်နေတာပါ သမီးရယ်။ အင်း သားကိုမိုး သိရင် ယူကျူံးမရဖြစ်တော့မှာပဲ။” “ကိုမိုးကိုတော့ သည်ကိစ္စပေးသိလို့ မဖြစ်ဘူးထင်တယ် အဖေ။ သူလည်း ကလေး တအားလိုချင်နေတာလေ။ သူ့ကို မပြောတာ ပိုကောင်းမယ်။ အဖေ့သားက စိတ်ညစ်ပြီး တော်ကြာ အလေလိုက်ရင်း အိမ်မကပ်တော့မှာ သမီးစိုးတယ်။ ဒီညလည်း သောကြာဆိုတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆိုင်ထိုင်နေလောက်ပြီ။ သူက အပေါင်းအသင်းက နဂိုကတည်းက ခပ်မင်မင်နဲ့ …အဟင်..့ ဟင်.့… ရွှတ်…. စိတ်ညစ်လိုက်တာ အဖေရယ်…” ” အေးပါ သမီးရယ် မငိုပါနဲ့တော့။ သားကိုမပြောပဲနေကြတာပေါ့ကွာ..” ကားမောင်းနေရင်း ဦးနိုင် သားနှင့် ချွေးမအတွက် ဘာများလုပ်ပေး ရမလဲ စဉ်းစားကြည့်မိသည်။ ချွေးမက ကလေးယူလို့ ရတဲ့ အခြေအနေမှာ ရှိသည်ဆိုတော့ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်နဲ့ ဆိုရင်တော့ ကလေးရနိုင်ဦးမည်။ ဒီတော့…. သူ့ရဲ့ သုတ်ရည်သာ ချွေးမလေး အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်နိုင်ရင် ကလေးရနိုင်မည်။ ချွေးမလေး အပေါ် ဆာလောင်နေသော သူ့ရမ္မစိတ်လည်း အာသာပြေ၊ သားနဲ့ ချွေးမလည်း ကလေးရလို့ပျော်ကြ၊ သူလည်း နာမည်ခံ မြေးထိန်းလို့ရ… သုံးယောက်လုံး အဆင်ပြေသွားမည်ဟု…စိတ်ကူကြည့်မိသည်။ ဒီစကားကို ပြောဖို့က လွယ်လှသည် မဟုတ်။ ချွေးမလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အငိုကြီးငိုနေရှာဆဲပင်။ “ သမီးရယ်… အခုလို တအားငိုနေမှတော့ သားပြန်လာရင် ရိပ်မိကုန်တော့မှာပဲ။ တိတ်တော့ နော် သမီး။ သမီးအဲ့ဒီလောက် စိတ်ဆင်းရဲနေတာ အဖေလည်း မကြည့်ရက်ဘူး။

ဒီတော့ သမီးနားနဲ့ မနာ ဖဝါးနဲ့ နားပါ…သမီးကို အဖေအကြံပေးချင်တယ်….။ အဖေတို့ မိသားစု သုံးယောက်လုံး အဆင်ပြေသွားအောင်…သမီး…အဲ…ဟို….အဖေက…ဟို….တစ်ယောက်ယောက်ဆီက သုတ်သွေး အလှူခံကြည့်ပါလား..ဟင်” ဦးနိုင်အနေဖြင့် တကယ်တော့ အဖေ့သုတ်ရည် သမီးကိုယ်ထဲ ထည့်ပေးမယ်ဟု ပြောပစ်လိုက်ချင်ပေမယ့် လည်ချောင်းထဲမှာ စကားလုံးများ တစ်ဆို့သွား၍ တခြားစကားလုံးထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးနိုင်လည်း ပြောပြီး သက်ပြင်းကြီး ချလိုက်ရသည်။ “ ဆရာဝန်လည်း အကြံပေးပါတယ်…အဖေ။ အဖေပြောသလိုပဲ။ လုပ်ကြည့်ပါလားတဲ့။ သမီးအတွက်တော့ တခြားတစ်ယောက်ဆီက ယူဖို့ ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး အဖေ။ သမီးက ကိုမိုးပဲ ချစ်တာ… သူ့သွေးသူ့သားပဲ ယူချင်တာ…။ တခြားတစ်ယောက်ဆီကဆိုတာ အဖေ့သားလည်း လုံးဝလက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး…သမီးသိတယ်..” “ ဒါဆို အဖေ သမီးနဲ့သား အတွက် အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးချင်လိုက်တာ သမီးရယ်…တစ်ခုခုပေါ့ သမီး… သမီး နားလည်မှာပါ…သမီးတို့ အတွက် အဆင်ပြေအောင် အဖေ..လုပ်ပေးချင်တယ်…နားလည်ပါတယ်နော် သမီး.. သမီးဖက်က သဘောတူရင် အားလုံး အဆင်ပြေပါတယ်…” ဦးနိုင် စကားလုံးများကို ထိန်းရင်း ဝှက်ရင်း ပြောချလိုက်မိသည်။ ယောက္ခထီး၏စကားကြောင့် ရတီ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားသည်။ “ အဖေ…ဘာပြောချင်တာလဲ..ဟင်…” ဦးနိုင် ဘာမှ ဆက်မပြောဘဲ ရှေ့ကိုသာ ကြည့်၍ ကားဆက်မောင်းလာတော့သည်။ ဦးနိုင် ရင်တွေလည်း တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသည်။ ခြေဖျားလက်ဖျားတွေလည်း အေးစက်စက်ကြီး ဖြစ်သွားသည်။ သူလည်း ရှိသမျှ သတ္တိတွေထုတ်၊ အရှက်တွေခါချပြီး ပြောလိုက်ရသည် မဟုတ်ပါလား.။ ကားကိုလည်း အရှိန်လျှော့ကာ မနည်း ထိန်းမောင်းနေရတော့သည်။ ရတီ သဘောပေါက်သွားပါပြီ။ ယောက္ခထီးကြီးက… သူနဲ့ အတူ လိင်ဆက်ဆံပြီး ကလေးယူဖို့ လမ်းစ ခင်းပြနေခြင်းပင်။ ယောက္ခထီးကြီး ဘာတွေ လျှောက်ကြံနေမှန်းမသိ။ ရတီ တွေးရင်း ရှက်မိသွားသည်။ ရတီ့ မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံး ထူပူနီမြန်းသွားတော့သည်။ ဘာပြန်ပြောလို့ ပြောရမှန်းပင်မသိ။ ကားထဲမှ ခုန်ချထွက်ပြေးချင်စိတ်လည်း ပေါက်မိသည်။ ယောက္ခထီးကြီးနဲ့ သူသာ အတူလိင်ဆက်ဆံပြီး ကလေးရလာလျှင် ဆိုပြီး ရှက်ရှက်နှင့် ဆက်ပြီး တွေးနေမိသည်။ အဆင်မပြေစရာတော့ မရှိပါ။

ကိုမိုးကလည်း ခရီးထွက်လိုက်၊ ဘီယာဆိုင်လေးထိုင်လိုက်နှင့် အိမ်မှာ ကပ်တယ်ရယ်မှ မရှိ။ ယောက္ခထီးနဲ့ သူနှစ်ယောက်တည်း တိုက်ခန်းလေးထဲမှာ ရှိတဲ့ အချိန်က ပိုများပါသည်။ ဒီတော့ ယောက္ခထီးနှင့်သာ ကလေးတစ်ယောက် ရလာလျှင်……??? သူသာ ယောက္ခထီးကို သဘောတူလိုက်ရင်ဖြင့်… အဆင်ပြေနိုင်ပါသည်။ သို့သော်….သူ့ တကိုယ်လုံးကို သူ့ယောက္ခမကြီးကို ပြရတော့မည်… အိုးးးး…..ရှက်စရာကြီး…။ အားးးးး….ငါ ဘာတွေ လျှောက်တွေးနေပါလိမ့်…။ ရတီ အတွေးစတွေကို ကြိုးစားပြီး ဖြတ်လိုက်ရသည်။ဆက်မတွေးချင်တော့…။ ကလေးတစ်ယောက်တော့ လိုချင်နေမိသေးသည်။ မျှော်လင့်နေမိတုန်းပင်။ လမ်းကြောင်းပြပေးသော ယောက္ခထီးကြီးကိုလည်း အပြစ်မမြင်ရက်ပါ…ယောက္ခထီးကလည်း စေတနာနှင့်ပြောမိတာပဲလေ ဟုသာ တွေးလိုက်သည်။ တိုက်ခန်းရှေ့ရောက်တဲ့အထိ ယောက္ခထီးကြီးအား ဘာစကားမှ ပြောမနေဘဲ အိပ်ခန်းထဲဝင် တဘက်နှင့် ထမီရေလျားကိုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ တန်းဝင်လိုက်တော့သည်။ ချွေးမလေးရတီ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ အခုလိုကြီး ဆက်ဆံခံလိုက်ရတော့ ဦးနိုင်လည်း တစ်ရှက်မှ နှစ်ရှက်ဖြစ်ကာ သူပြောခဲ့တာကိုပင် ပြန်ပြီး နောင်တရနေမိသည်။ ၉နာရီပင် ထိုးခါနီးနေပြီ။ သားဖြစ်သူ ကိုမိုးလည်း ဆိုင်ထိုင်နေဟန်တူသည်။ တစ်ယောက်တည်း မီးဖိုချောင်ထဲဝင်ကာ စားဖို့ ထမင်းခူးနေသော်လည်း ဆာလှောင်စိတ်လည်း မရှိတော့သဖြင့် ထမင်းကို ပြန်ထည့်ကာ တိုက်ခန်းရှေ့ ဝရံတာဖက် စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ထွက်လာမိသည်။ ဝရံတာတွင် လှမ်းထားသော ချွေးမလေး၏ ဘော်လီနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုလေးကို မြင်ပြီး ဦးနိုင် ချွေးမလေးကို လိုးချင်စိတ်များ ပေါ်လာပြန်သည်။ ဟာ…..မဖြစ်နိုင်တာတွေပါကွာ.။စောစောတုန်းက ….ချွေးမက…ငါ့ကို စကားတောင်မပြောတော့ဘူး.. ဟုတွေးမိရင်း ရှက်လည်းရှက်ကာ ဝမ်းနည်းမိသွားသည်။ ရေပန်းမှ ရေများ မျက်နှာပေါ် တဖွားဖွားကျလာတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် လူလည်း လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်သွားသည်။ အခုလို ကိုယ်တုံးလုံးတီးဖြင့် ယောက္ခထီး အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားလိုက်ရင် ယောက္ခထီးက မောင်းထုတ်မှာ မဟုတ်တာတော့ သေချာသည်ဟု ရတီ စိတ်ကူးရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။ ယောက္ခထီးကြီးကိုပဲ ကလေးယူဖို့ အားကိုးလိုက်ရလေတော့မလား…ဟု ရေချိုးရင်း တွေးနေမိသည်။

အသက် ငါးဆယ်ကျော် ယောက္ခထီးအပေါ်မှာ သူ တဏှာစိတ် ပေါ်အောင် ဘယ်လိုမှ တွေးကြည့်လို့တော့မရ။ သို့သော်လည်း သူနဲ့ကိုမိုးအတွက် ကလေးရဖို့ကလည်း သူတို့အတွက် အရေးကြီးသည်ဟု သူခံစားနေရသည်။ ရှေ့တစ်ပတ် တနလာင်္ဆို ရတီ မျိုးဥ ကြွေမယ့်ရက်ပင်။ အဲ့ဒီရက် ကလေးယူပါက ရနိုင်မည်။ ယောက္ခထီးနဲ့ အတူ ကလေးယူဖို့ကိစ္စထိ စွန့်စားဖို့ကို ရတီ ရှက်လည်းရှက်သေးသည်။ ဆုံးဖြတ်ချက်လည်း မချရဲသေးပေ။ “ ဟပ်ချီး…..ဟပ်ချီး…” ရေချိုးနေတာ နည်းနည်းကြာသွားသည်။ ရေပန်းကို ပိတ်ပြီး ထမီရေလျားကိုကောက်ဝတ်ကာ တပတ်ခြုံရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ညအိပ်ဝတ် ကိုယ်ကျပ် ဝမ်းဆက် ချည်သား ဂါဝန်တိုလေးကို ကောက်စွပ်လိုက်သည်။ “ ဒေါက် ဒေါက်…ဒေါက်ဒေါက်” တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရသည်။ကိုမိုး ပြန်ရောက်ပြီနေမှာ။ ရတီ တံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ “ သမီးကို…အဖေ တောင်းပန်ချင်လို့ပါ…သမီး” ယောက္ခထီးကြီး ဦးနိုင် အိပ်ခန်းဝရှေ့ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ “ အဖေ စောစောက ပြောခဲ့တာတွေက စေတနာနဲ့ပြောခဲ့တာပါ သမီးရယ်.. အဖေ့ကို ဘယ်လိုမှ သဘောမထားပါနဲ့နော် သမီး…အဖေမျက်နှာပူလို့ပါ သမီးရယ်..” ခုလို မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ တောင်းပန်နေတာကို ကြည့်ပြီး ယောက္ခထီးကို ရတီသနားမိသွားသည်။ တကယ်တော့ ရတီလည်း အစကတည်းက ယောက္ခထီးပြောခဲ့တာကို ဗွေမယူတဲ့အပြင် အကောင်အထည်ဖော်ရ ကောင်းမလား ဆိုပြီးတောင် ရှက်စိတ်လေးနဲ့ တစ်ယောက်တည်း တွေးနေမိတာ မဟုတ်လား။ “ သြော်… အဖေရယ်…သမီး ဘယ်လိုမှ သဘောမထားပါဘူး…အဖေ စိတ်မကောင်း မဖြစ်ပါနဲ့နော်…” ရတီက အပြုံးလေးဖြင့် ပြန်ဖြေနေတာမို့ ဦးနိုင်လည်း စိတ်အေးသွားရတော့သည်။

“ သမီး စိတ်မဆိုးရင်…အဖေကျေနပ်ပါတယ်” “ဟင့်အင်း…သမီးစိတ်မဆိုးပါဘူး” တော်သေးသည်။ ဒါဆို ချွေးမလေးက သူနဲ့ ကလေးယူဖို့မျာ စဉ်းစားနေလေရော့သလားဟု ဦးနိုင်တွေးလိုက်မိရင်း ရင်တွေပါ ခုန်သွားသည်။ ချွေးမလေးဝတ်ထားသော ကိုယ်ကျပ် ဂါဝန်ဖြူလေးမှာ အပါးလေး။ လက်တစ်လုံးစာ ရင်သားလေးကိုပါ ခပ်ရေးရေးလေး မြင်နေရသည်။ ဖွေးဥနေသော ပေါင်တံဖြူဖြူ လေးမှာလည်း ညှို့အားပြင်းလွန်သည်။ အိပ်ယာဝင်စောသော ဦးနိုင်မှာ ချွေးမလေးကို ဒီလို အတိုအပြတ် ညအိပ်ယာဝင်ခါနီး ဝတ်စုံမျိုးနှင့် မတွေ့ဖူးသေးပေ။ ဂါဝန်အောက်စမှာ ချွေးမလေး၏ ဖင်နှင့် ပိပိလေး မပေါ်ရုံသာ ဖုံးထားနိုင်သည်။ ချွေးမလေး၏ ဖွေးဥနေသော ခြေသလုံးနှင့် ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကို ကြည့်ရင်း ဦးနိုင် ရုတ်တရက် စိတ်ရိုင်များ ဝင်လာတော့သည်။ ယောက္ခထီး၏ အကြည့်က သူ့ပေါင်သားများပေါ် ရောက်နေသောကြောင့် ရတီ စိတ်ထဲ အနေရခက်သွားသည်။ အိုးးးး…ယောက္ခထီးကြီးက မလွယ်တော့ပါလား…သူနဲ့ ရှေ့ဆက်ဖို့ ကြံနေသည်ကို ရတီ ရိပ်မိလိုက်သည်။ ရတီလည်း ကလေး လိုချင်နေတာဆိုတော့…. ယောက္ခထီးကို အားကိုးချင်သေးသည်။ ရုတ်တရက် ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုမိုးကို သတိရသွားကာ ကိုမိုး ဘယ်အချိန် ပြန်လာမလဲ မသိ။ မိန်းမတို့ မာယာအတိုင်း ရတီ ဉာဏ်များလိုက်သည်။ “ ကိုမိုးလည်း အခုထိ မလာသေးဘူးနော်…အဖေ…သမီး ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်ဦးမယ်” ချွေးမလေးက အိပ်ခန်းထဲ လှည့်ဝင်ကာ ဖုန်းကောက်ဆက်နေသည်။ ဦးနိုင် အိပ်ခန်းဝမှာပဲ ရမ္မက်ရိုင်းဝင်နေသော မျက်လုံးများဖြင့် ငေးနေမိသည်။ ရတီလည်း ယောက္ခထီးကြီး သူ့ကို ငမ်းနေမှန်းသိ၍ တမင်ကို တံခါးဖွင့်ကာ နောက်ကျောပေးရင်း ကိုမိုးကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။ “ ကို…ဘယ်အချိန် ပြန်လာမှာလဲ… အော်….နောက်ကျမှာလား…..အင်း…အင်း ၁၁နာရီ မှ ပြန်ရောက်မှာပေါ့…ဒါဆို… ရတီအိပ်နှင့်နေမယ်နော်….ကို….ဒါပဲနော်…ဖြေးဖြေးပြန်လာခဲ့….” ချွေးမလေး၏ ကျောဟိုက်နေသော နောက်ကျောအလှကို ငေးရင်း ဦးနိုင်၏ ဂွှေးကြီးမှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထောင်မတ်လာတော့သည်။ “ကိုမိုးက….နောက်ကျမယ်တဲ့ အဖေရေ…” ဦးနိုင် သူ့စိတ်ရိုင်းများကို အလိုလိုက်ပြီး ချွေးမလေး၏ အခန်းထဲ ခြေလှမ်းကျဲများဖြင့် ဝင်သွားလိုက်သည်။

ရတီလည်း စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှားနေမိသည်။ ယောက္ခထီကြီးကို တချက်လှမ်းကြည့်ပြီး မျက်လွှာလေးချထားလိုက်သည်။ ချွေးမလေးရှေ့ရောက်သည်နှင့် ဦးနိုင် ချွေးမလေး၏ မေးစေ့ကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ပင့်တင်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ချွေးမလေး၏ အိစက်ပျော့ပျောင်းသော တင်ပါးလုံးလုံးလေးများကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ဆွဲကိုင် ပစ်လိုက်သည်။ သူ ၂လလုံးလုံး ငမ်းခဲ့ရသော ချွေးမလေး၏ တင်ပါးနှစ်ဖက်မှာ သူ့လက်ထဲရောက်ခဲ့လေပြီ။ ရတီမျက်လုံးများသာ အတင်း မှိတ်ထားနေမိသည်။ ယောက္ခထီးကြီး သူ့ကို ဘာတွေ ဆက်လုပ်မည်ကို သူမတွေးချင်။ ယောက္ခထီး၏ အနမ်းကြမ်းကြမ်း အောက်မှာ အလိုက်တသင့်လေး နေနေမိသည်။ ယောက္ခထီး၏ လက်နှစ်ဖက်ကြီးက သူ့တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ့အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်နေသည်ကို ရတီသိပါသည်။ ရတီ့ရင်တွေ ပိုပြီး လှုပ်ရှားပြင်းထန်လာတော့သည်။ ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်မလဲ ရတီ မတွေးရဲ။ ကလေးရဖို့သာ အဓိက ဟုသာ စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်လိုက်ရင်း ယောက္ခထီး၏ ဦးဆောင်မှုအောက်မှာသာ အသာလေး စီးမျောနေမိတော့သည်။ အခုထိတော့ ယောက္ခထီးကြီးဆီမှ သာယာမှုဆိုတာကို ရတီ ကောင်းစွာ မရရှိသေးပေ။ ရုတ်တရက် ယောက္ခထီးကြီးက သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ် အသာတင်လိုက်သည်။ ခုချိန်ထိ ရတီ မျက်လုံးများ မဖွင့်ရဲသေး။ ဒူးလောက်ချွတ်ထားပြီးသော သူ့အတွင်းခံကို ယောက္ခထီးက ထပ်ပြီး ဆွဲချွတ်နေသည်။ ရတီ့ ပိပိလေးထိပ်ဖျားမှ ပူနွေးသော အတွေ့အထိကို ဆက်တိုက် ခံစားလိုက်ရသည်။ ရတီ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးများ တဖြန်းဖြန်း ထကာ လူးလွန့် သွားတော့သည်။ “ ပလွတ်ပလွတ်…ရှလွှတ်…. ရှလွှတ်” ရတီ အသံတွေ ကြားလိုက်ရသည်။ အို….ယောက္ခထီးကြီးက သူ့ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ လျှက်ပေးနေတာကို သိလိုက်ရတော့သည်။ သူ့ စောက်စိရည်များ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်ကို ရတီ ခံစားလိုက်မိသည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ယောက္ခထီးကြီး၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ အသာလေး ဆွဲဖိထားရင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုပါ ကော့ကော့ပေးနေသည်။

သူကိုယ်တိုင် ဘာတွေ လုပ်မိနေမှန်းလည်း ရတီမသိတော့ပါ။ သိလည်း မသိချင်ပါ။ ချွေးမလေးထံမှ သက်ပြင်းချသံများ လည်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ ချွေးမလေး ရတီ ကာမ အရှိန်တက်နေပြီဆိုတာကို ဦးနိုင်ကောင်းကောင်းသိပါသည်။ ဦးနိုင်လည်း ချွေးမလေး၏ အဖုတ်လေးကို လျှက်ပေးရင်း ပုဆိုးနှင့် ရှပ်အကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ချွေးမလေး၏ အဖုတ်ကလေးမှာ စောက်ရည်များထွက်ကာ အလိုးခံဖို့ အသင့်အနေထားကို ရောက်လို့နေပြီ။ ပိုသေချာသွားအောင် သူ့လက်နှစ်ချောင်းကို အဖုတ်ထဲ မွေနှောက်ကစားကြည့်လိုက်သည်။ “ အ….အား…ဟင်း….ဟင့်” ချွေးမလေးထံမှ ငြီးသံရှည်ကြီး ထွက်လာသည်။ ဦးနိုင်၏ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းလုံးလည်း ချွေးမလေး၏ စောက်ရည်များ အခဲလိုက် ကပ်ညှိပါလာသည်။ ဦးနိုင်၏ လီးမှာလည်း အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်နေပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ သူ့လီးလည်း စောက်ဖုတ်အရသာကို မြည်းဖို့ တောင်းဆိုနေလေပြီ။ သူ့လီးကြီးမှာ ငါးနှစ်ကျော်လုံးလုံး အဖုတ်ငတ်နေခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား..။ ဦးနိုင် ချွေးမလေး၏ ပေါင်ဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ရင်း ပေါင်ကို အနေတော်လောက် ဖြဲထားလိုက်သည်။ ရတီစိတ်တွေ တအားလှုပ်ရှားနေသည်။ စောက်စိရည်များ ခုထိ မရပ်သေးဘဲ စိမ့်ထွက်နေတာကို ခံစားနေမိသည်။ ယောက္ခထီးက ပေးသော အရသာမှာ တစ်မျိုးထူးလွန်းလှသည်။ သူ့ ညာဖက် လက်ညှိုးလေးကို အသာလေးကိုက်ဖိထားလိုက်ရင်း ယောက္ခထီးဘာတွေ ဆက်လုပ်မလဲဆိုတာကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ရင်ဖိုစွာနဲ့ စောင့်နေလိုက်သည်။ “ အ….အင်းး….ဟင်းးး…အ….အိုးးး “ သူ့ယောက္ခထီးကြီး၏ လီးမှာ သူ့ အဖုတ်လေးထဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ဆောင့်ဝင်သွားသော အရသာထူးကြီး ကို မြိန်ရေယှက်ရေ ခံစားလိုက်ရသည်။ အတော်ကြီးပြီး ရှည်တဲ့ လီးတစ်ချောင်း သူ့အဖုတ်လေးထဲ ဝင်သွားသော အထိအတွေ့ထူးကို ရတီ ပထမဆုံး ခံစား လိုက်ရခြင်းပင်။ ယောက္ခထီး၏ လီးကြီးမှာ သူ့အဖုတ်လေးထဲ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသော အရသာထူးမှာ တစ်မျိုးလေး အသည်းယားစရာကောင်းလှသည်။ ရတီ ကြက်သီးများ တဖြန်းဖြန်း ဖြာတက် သွားမိသည်။ ဦးနိုင်က သူ၏ ခြောက်လက်မ ခန့်ရှည်သော လပြွတ်ရှည်ကြီးကို ချွေးမလေး၏ အဖုတ်လေးထဲ စိမ်ထားလိုက်သည်။

ချွေးမလေး၏ အဖုတ်လေးကပဲ ကျဉ်းလို့လား…. သူ့ လီးကပဲ ကြီးတာလားမသိ။ သူ့လီးကြီးက ချွေးမလေး၏ အဖုတ်ထဲမှာ အတော်ကို ကျပ်နေသေးတာကတော့ သေချာသည်။ ဒါကြောင့်လည်း ချွေးမလေး၏ စောက်စိရည် ပူပူနွေးနွေးလေးများ နှင့် ခဏစိမ်ထားပြီးနောက် လပြွတ်ကို တဝက်လောက်ထုတ်လိုက် အဆုံးထိ သွင်းလိုက် ဖြည်းဖြည်းလေး ကစားရင်း ချွေးမလေး၏ အဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ထပ်ချဲ့ပေးလိုက်သည်။ “ ပြွတ်…ပြွတ်….ပြွတ်” ပူပူနွေးနွေး စောက်စိရည်များပြည့်လျှံနေသော အဖုတ်လေးထဲ လပြွတ်ရှည်ကြီးက ဆောင့်ဆောင့် ထိုးနေသောကြောင့် တပြွတ်ပြွတ် အသံများ အခန်းထဲ ညံနေတော့သည်။ ယောက္ခထီး၏ လပြွတ်ရှည် ကြီး ဆောင့်ဆောင့်ထိုးသော အရသာကို သူမက်မောတပ်မက်မိပါသည်ဟု မရှက်တမ်း ဝန်ခံလိုက်ချင်ပါသည်။ ယောက္ခထီးကြီး၏ မည်းပြောင်ပြောင် နောက်ကျောကြီး ရတီလေးက သူ့လက်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်ဖြင့် အတင်းဆွဲရင်း ကျောမည်းကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ သူကိုယ်တိုင် ဘာတွေ လုပ်မိနေမှန်း ရတီမသိတော့ပါ။ ရတီ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးများကို ဖိကိုက်ထားရင်း အသက်ကို ပြင်းပြင်း ရှူထုတ်နေမိသည်။ “ ကောင်းလား…သမီး” “ ကောင်းလားလို့….ရတီ…ကောင်းလားလို့ မေးနေတယ်လေကွာ….” “ ….အင်း……အင်း….ကောင်းတယ်…. …အင်း….အ…” အို….သူလည်း ဘာတွေ လျှောက်ဖြေနေမိမှန်း ရတီလည်း မသိတော့ပါ။ တကယ်လည်း ယောက္ခထီးကြီး အပေါ်သူ သာယာမိသွားပါသည်။ သူ့ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးကို ယောက္ခထီး၏ မည်းမည်းပြောင်ပြောင် ဖင်ကြီးပေါ် ကို ဆွဲချိတ် ထားလိုက်သည်။ အခုတော့ ရတီလေးရဲ့ ဖွေးဥနေသော လက်များရော…. ခြေသလုံးများပါ ဦးနိုင်၏ နောက်ကျောနှင့် တင်ပါးတလျှောက် တလှုပ်လှုပ် လုပ်ခါရင်း နေရာယူထားကြပြီ။ တစ်ချက် တစ်ချက် ချွေးမလေးက အဖုတ် အတွင်းကြွက်သားလေးများနှင့် သူ့လပြွတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးသည်ကိုလည်း ဦးနိုင် အသာယာကြီးသာယာနေမိလေပြီ။ ရွဲစိုပြီး ညှပ်အားကောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးပိုင်ရှင် ချွေးမလေးကို ဦးနိုင် အစွဲကြီးစွဲမိခဲ့ပြီ။ “ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်…..ကောင်းလိုက်တာ…” ချွေးမလေး၏ နာဖူးကျဉ်းလေးမှာ ချွေးစက်များနှင့် တဝင်းဝင်း ဖြစ်လာသည်။

နူးအိနေသော မျက်နှာလေး နှစ်ဖက်ကို အာသာငမ်းငမ်း နမ်းပစ်လိုက်သည်။ ချွေးစို့နေသော နှာခေါင်းသေးသေးလေးကိုပါ လျှာဖြင့် သပ်ပစ်လိုက်သည်။ ရမ္မက်စိတ်များဖြင့် မှိန်းမောနေသော ချွေးမလေး၏ ချစ်စရာ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ဦးနိုင်၏ သုတ်ရည်များ လပြွတ်ထိပ်ဆီသို့ တဖြည်းဖြည်း နေရာယူလာကြသည်။ “ အားးး… ပြီးတော့မယ် … အရည်တွေ လွှတ်လိုက်တော့မယ်နော်…သမီး…။ အဆင်ပြေလားသမီး….. အဆင်ပြေပါတယ်နော်…. “ ပြောရမယ်ဆို ရတီ မတော်ချင်သေးပါ…. လပြွတ်ရှည်ကြီး သူ့ အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားတဲ့ အရသာကြီးကို ထပ်ခံချင်သေးသည်။ မျက်လုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်မှေးမှေးလေးနှင့် ယောက္ခထီးကြီးကို လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။ ယောက္ခထီးကြီးမှာ ဇောချွေးတွေက သူ့မျက်နှာမည်းကြီး တစ်ခုလုံး ဝင်းနေသည်။ မောဟိုက်နေသော ယောက္ခထီးကို လှမ်းကြည့်ရင်း အားနာမိသည်။ “အင်း….ပြေတယ်…အဖေ.. အရည်တွေ လွှတ်လိုက်နော်….အဖေ…အ….အ” ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့် ရတီက သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကိုက်ဖိထားလိုက်သည်။ ဦးနိုင်လည်း ခပ်မြန်မြန်လေး အရှိန်ဖြင့် တရပ်စပ် မညှာတမ်း ဆောင့်ထိုးတော့သည်။ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များမှာ လီးတံရှည်ကြီးက ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထိုးနေတာမို့ တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေ ထွက်လာပြန်သည်။ ဦးနိုင်၏ သုတ်ရည်များလည်း လပြွတ်ဝဆီသို့ အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် စီးလာကုန်ကြပြီ။ ဦးနိုင် တစ်ကိုယ်လုံး တုံခါသွားတော့သည်။ လပြွတ်တံထဲကနေ သုတ်ရည်များ ထွက်သွားသော အရသာထူးကြီးကို အားပါးတရ ထိတွေ့ခံစားလိုက်သည်။ သူ့လီးတစ်ခုလုံးမှာ ချွေးမလေး၏ စောက်ရည်များရော၊ သူ့ သုတ်ရည်များပါ အပြွတ်လိုက် အခဲလိုက် ကပ်ကုန်တော့သည်။ သူ့ အဖုတ်လေးထဲ ပူပူနွေးနွေး သုတ်ရည်များ ဆောင့်ဆောင့် ဝင်လာသည်ကို ရတီ ခံစားလိုက်မိသည်။ သုတ်ရည်လေးများ အဖုတ်တွင်းထဲထိ စီးဝင်သွားသော အရသာမှာလည်း တစ်မျိုးတစ်မည် ချိုမြိန်လှသည်။ ယောက္ခထီး၏ လီးရှည်ကြီး အဖုတ်ထဲကနေ ပြန်ထွက်သွားတော့ နှမြောသလိုလို ရင်ထဲဟာတတာကြီး ဖြစ်သွားရသည်။ အခုလို သုတ်ရည်အများအပြား သူ့ အဖုတ်ထဲဝင်သွားသည်ကို လင်ဖြစ်သူ ကိုမိုးဆီမှ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးပါ။ ယောက္ခထီးကြီးနှင့် ဘယ်နှစ်ကြိမ်ပင် ပြီးသွားမှန်းတောင် ရတီ မမှတ်မိပါ။ သုံးကြိမ်ထက်တော့ မနည်းပေ။ ယောက္ခထီးကြီးကြောင့်သာ ဒီလို အရသာထူးတွေ ကြုံခွင့် ခံစားခွင့် ရခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား….. မိန်းမဆုံးပြီး ကတည်းက ၅ နှစ်ကျော်လုံးလုံး ငတ်ပြတ်ခဲ့ရသော ကာမအရသာကို ပြန်ပြီး စားသုံးခွင့်ရတော့လည်း ချစ်စရာ ကောင်းသော သူ့ချွေးမလေးနှင့် ဖြစ်နေတော့သည်။ ချွေးမလေး၏ အဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ဦးနိုင် အစွဲကြီးစွဲခဲ့ရပြီ။ “ပြွတ်…ပြွတ်…ပြွတ်.. ရှလွတ်…ရှလွတ်” ဟောတော့…. ယောက္ခထီးကြီးက အရှိန်မသေးသေးဘဲ သူ့ ဂါဝန်ကို အောက်ကနေ နို့နှစ်လုံးပေါ်အောင် လှန်ပြီး ညာဖက်နို့ကို အာသာငမ်းငမ်း စုပ်နေပြန်သည်။ ယောက္ခထီးက သူ့ပါးစပ်ကြီးကို ဖြဲဟကာ ရတီ့ နို့တစ်ခုလုံး သူ့ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက် ငုံလိုက် ကစားနေတာမို့ ရတီလည်း အနေရခက်ကာ ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွလာလေသည်။ သုတ်ရည်များ လျှံထွက်နေသော သူ့ပိပိလေးထဲကနေ စောက်စိရည်လေးများ ပြန်စိမ့်ထွက်လာသည်ကို ရတီ သတိထားမိလိုက်သည်။ ဦးနိုင်လည်း ချွေးမလေး၏ လက်တဆုပ်စာ နို့အုံသေးသေးလေးကို ပါးစပ်ကြီးတစ်ခုလုံး ပြည့်အောင် ဆွဲစုပ်ရင်း ရာဂစိတ်များ အရှိန်ပြန်ကောင်းလာတော့သည်။ ချွေးမလေး၏ ဂါဝန်တစ်ခုလုံးကို ဆွဲလှန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ နုဖတ်ဖြူဥနေသော ရတီ၏ ရင်သားနှင့် ဗိုက်သားလေးကို ငေးကြည့်ရင်း ဦးနိုင်၏ လီးကြီးမှာလည်း တဖန် မိုးထိုးထောင်တက်လာတော့သည်။

ရုတ်တရက်…ရတီလည်း သတိပြန်ဝင်လာသည်။ “ အဖေ…..တော်တော့လေ..။ ကိုမိုး ပြန်ရောက်တော့မယ်။ တနင်္လာနေ့မှ ပြန်စရအောင်…” “ တနလာၤ….ဘာနေ့မို့လဲ…သမီးရဲ့….” “ သမီး…အဲ့ဒီနေ့ …မျိုးဥကြွေမှာလေ….အဲ့ဒီနေ့မှ အတူပြန်နေကြတာပေါ့….” “ အော်…အဲ့လိုလား…ဟုတ်ပြီ…သမီး…အဖေလည်း ဒီနှစ်ရက် အတွင်း ပြန်အားမွေးထားမယ်နော်…စိတ်မပူနဲ့..ငါ့သမီးလေးကို… ကလေးလက်ဆောင်ပေးမယ်နော်…” “ ဟွန့်….လူဆိုးကြီး…. ဘာမှန်းလည်းမသိဘူး…သူ့ချွေးမကို နည်းနည်းမှ မညာတာဘူး။ သူ့ဟာ…အကြီးကြီးနဲ့ ဇွတ်လုပ်တော့တာပဲ…ပါးစပ်က ခေါ်တော့ သမီးသမီးနဲ့…ဟွန့်…မုန်းလိုက်တာ….ဘာလဲသိဘူး…” ချွေးမလေးက နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ သူ့ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြနေပုံက ကလေးလေးသဖွယ် ချစ်စရာကောင်းလှသည်။ ဦးနိုင်လည်း သူ့ချွေးမလေးနာဖူးလေးကို တစ်ချက် နမ်းရှိုက်ရင်း ပုဆိုးနှင့် အကျီကို ကဗျာကယာဝတ်ရင်း ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ “ အဖေ!….အဖေ!!….အဖေလို့ဆို!!..” မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီး ရေအ၀ သောက်မယ်လုပ်နေသော ဦးနိုင်ကို ချွေးမလေး ရတီက လှမ်းခေါ်နေတာမို့ သူ့အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ရသည်။ ချွေးမလေးက စောစောက ဂါဝန်အတိုလေးကို ကပိုပယိုနှင့် ကောက်စွပ်တုန်းရှိသေးသည်။ “ အော်….အဖေ့ကိုပြောမလို့…. တနင်္လာနေ့… နေ့တပိုင်း သမီးခွင့်ယူပြီးပြန်လာမယ်လို့…အဲဒါ..နေ့လည်ပိုင်း အဖေနဲ့ ပြန်တွေ့မယ်လို့ ပြောတာ…” ချွေးမလေးက မျက်စောင်းလေးထပ်ထိုးကာ သူ့အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ပြန်ကောက်ဝတ်နေသည်။ “ အေးပါ…သမီးရဲ့..အဖေ ဘယ်မှ မသွားဘူးနော် စိတ်ချ…ငါ့သမီးလေးကို စောင့်နေမယ်…” ဒီလိုနှင့်….ရှေ့တပတ်…တနင်္လာနေ့ တင်သာမက…နောက်နေ့….နောက်နေ့များမှာပါ… ယောက္ခထီးနှင့် ချွေးမတို့ နှစ်ဦးသား…ချစ်ရမ္မက်ခရီးကြမ်းကို အတူ လျှောက်လှမ်းခဲ့ကြရင်း……နောက် တစ်နှစ်၌ သမီးလေးတစ်ယောက်ကို မွေးဖွားနိုင်ခဲ့ကြလေသည်။ သားဖြစ်သူရော၊ ချွေးမဖြစ်သူပါ ထပ်ဆင့် အပျော်တိုးရင်း သာယာသောအချစ်ခရီးလမ်းကို အားလုံး အတူတကွ တက်ညီလက်ညီ သူတလှည့် ကိုယ်တလှည့် လျှောက်လမ်းကြလေတော့ရင်း…နောက်သုံးနှစ်အကြာ၌ သားလေးတစ်ဦး ထပ်မံထွန်းကားခဲ့ရပြန်သည်……… ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

အနီရင့္ေရာင္ ကိုယ္က်ပ္ထမီ စကပ္ ၀တ္ထားေသာ ျပည့္ျပည့္လုံးလုံး တင္ပါးေလးႏွစ္ဖက္မွာ ခုလိုေနာက္ကၾကည့္ရတာ အသည္းယားခ်င္စရာ။ တင္ပါးတဝိုက္ ထမီစကပ္ေလးေပၚမွာ ေရးေရးေလးေပၚေနေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီတို အေၾကာင္းရာေလးကလည္း စြဲေဆာင္နိုင္လြန္းလွသည္။ ေျခလွမ္းေလးမ်ား ေရြ႕သြားတိုင္း ထမီစကပ္ေအာက္ေျခပိုင္း ခြဲေၾကာင္းရွည္ႀကီးဆီမွ ျဖတ္ခနဲ ျဖတ္ခနဲ ေပၚလာတတ္ေသာ ျဖဴျဖဴဥဥ ေျခသလုံးသြယ္သြယ္ေလးရဲ့ အလွတရားမွာလည္း ရင္ဖိုလွိုက္ေမာခ်င္စရာ။ ေခၽြးမျဖစ္သူ ရတီ ဘဏ္အလုပ္မွ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညစာ အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ေနသည္ကို ဦးနိုင္ ထမင္းစား စားပြဲမွာ ထိုင္ရင္း သတင္းစာ ဖတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေခၽြးမေလး၏ ေအာက္ပိုင္း အလွ ကို မသိမသာေလး ခိုးငမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ သားျဖစ္သူ ကိုမိုး သူ႔ေဆးကုမၸဏီ အလုပ္မွ ျပန္လာလၽွင္ ညစာအတြက္ အျမဲ အသင့္ျဖစ္ေနေအာင္ ေခၽြးမေလးက သူ႔ ဘဏ္၀တ္စုံပင္ မလဲခၽြတ္နိုင္ေသးဘဲ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ တန္း၀င္ကာ ေန႔တိုင္း ခ်က္ျပဳတ္ေပးတတ္သည္။ မနက္မနက္ ဆိုလၽွင္လည္း အလုပ္မသြားခင္ သူတို့ အားလုံးစားဖို့ရာ ေစာေစာစီးစီး ထၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ေနတတ္သည္။ ရတီက အဲဒီလို ေခၽြးမေကာင္းေရာဟုတ္ ဇနီးေကာင္လည္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ သားျဖစ္သူ ကိုမိုးကေတာ့ ည ၇နာရီ ေက်ာ္ ၈နာရီ ၀န္းက်င္မွပဲ ျပန္ေရာက္ေနက်။ ဒီေန႔လို ေသာၾကာေန႔မ်ိဳးဆို အေပါင္းအသင္းမ်ားေကာင္းလၽွင္ ၁၀နာရီ ေက်ာ္သြားတတ္စျမဲ။

ကိုမိုးက အိမ္သိပ္ကပ္တယ္ရယ္မရွိ။ ကိုမိုးက ေဆးကုမၸဏီမွာ မာကင္းတင္း ၀န္ထမ္းလုပ္ေနရတယ္ဆိုေတာ့ တလကို ၁၀ ရက္ ၁၅ ရက္၀န္းက်င္ေလာက္က အလုပ္ကိစၥႏွင့္ နယ္ေတြဖက္ဆီ ခရီးထြက္ေနတတ္သည္။ သူတို့ တိုက္ခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာက ဦးနိုင္လင္း ရယ္၊ ေခၽြးမေလး ရတီရယ္၊ သားျဖစ္သူ ကိုမိုးေက်ာ္ရယ္ သုံးေယာက္တည္းသာ အတူေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေခၽြးမေလး ရတီ ဒီတိုက္ခန္းကို ေရာက္လာတာက သားႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ငါးလေက်ာ္သာ ရွိဦးမည္။ ဦးနိုင္၏ ဇနီး ေဒၚေငြလွကေတာ့ ဆုံးသြားတာ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ပင္ ရွိေခ်ၿပီ။ ဦးနိုင္က ခုခ်ိန္၌ အသက္ ၅၃ ဆိုေသာ္လည္း ဘာရာဂါေဝဒနာမွ မရွိဘဲ က်န္းမာေရး ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေသးသည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက Taxi ႏွစ္စီး ၀ယ္ေထာင္ထားကာ ပုံမွန္ ကားအုံနာေၾကးေလးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ တိုက္ခန္းေလးထဲမွာပဲ ၀မ္းေရးအတြက္ အဆင္ေျပသလိုေနလာခဲ့ေလသည္။ သားျဖစ္သူ ကိုမိုးကေတာ့ အသက္ ၃၀။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးလေက်ာ္ကမွ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။ ေခၽြးမေလး ရတီက အသက္၂၇ ဆိုေတာ့ လင္ေရာ မယားေရာ အရြယ္မွန္ အခ်ိန္မွန္မွာ အိမ္ေထာင္က် ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုရမလားပင္။ ဦးနိုင္ကေတာ့ သူ႔ေခၽြးမ ဘဏ္အလုပ္မွ ျပန္လာခါနီး ခုလို ညေနေစာင္း အခ်ိန္တိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနတတ္သည္။ မီးဖိုေခ်ာင္က အလင္းေရာင္ပိုေကာင္းသည္ဟု အေၾကာင္းျပ၍ သတင္းစာ လာထိုင္ဖတ္ရင္း သူ႔ေခၽြးမ၏ တင္ပါး လုံးလုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို အာသာေျပၾကည့္ေနၾကပင္။ ရတီ၏ တင္ပါးေလးမွာ အရမ္းအႀကီးစားလည္း မဟုတ္။ သူ႔အခ်ိဳးစားႏွင့္သူ လွသည္ဟုဆိုရမည္။ ရတီရဲ့မ်က္ႏွာေပါက္က ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး အသားအေရက ျဖဴဥေနသည္။

ရတီ့ကိုေတာ့ ဘဏ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူ႔ကို ကိုးရီးယားမင္းသမီးေလး ေဆာင္းေဟကို ( အြန္ေစာ) ႏွင့္ တူသည္ဟုဆိုကာ ခ်စ္စနိုးႏွင့္ “ ေဆာင္းေဟကို “ ဟုသာ ေခၚၾကလြန္း၍ လၽွာရိုးက်ိဳးေနၾကကာ ဘဏ္မွာ ရတီဟု ေျပာလၽွင္ ႐ုတ္တရက္ ဘယ္သူမွန္းမသိသည္ အထိျဖစ္ၾကရသည္။ တကယ္လည္း ရတီက မင္းသမီး ေဆာင္းေဟကို (အြန္ေစာ) လို မ်က္ႏွာေပါက္ႏွင့္ ကိုယ္လုံေသးေသးေလးမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ပါသည္။ ဦးနိုင္ရဲ့ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကအစ “ ခင္ဗ်ား ေခၽြးမေလးက ဟို…ကိုးရီးယားမင္းသမီးေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တူတယ္ဟ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ လြန္ေရာပဲ…..မင့္သားက ေရြးတတ္လိုက္တာ” ဟု ေျပာေျပာတတ္သည္။ ေခၽြးမေလးမွာ သူ႔ၾကည့္လိုက္လၽွင္ အျမဲဖ်တ္လတ္ တက္ႂကြ ေပါ့ပါးေနတတ္သည္။ သားျဖစ္သူႏွင့္ အိမ္ေထာင္ မက်ခင္ထိေတာ့ ရတီ့ ကိုယ္လုံးေလးက ေသးေသးသြယ္သြယ္ ရွိလွသည္။ သားႏွင့္ ညားၿပီး ၅လေက်ာ္အတြင္း အရင္ကထက္စာလၽွင္ေတာ့ နည္းနည္း ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳးေလး ျဖစ္လာသည္။ အထူးသျဖင့္ ရတီေလး၏ တင္ပါးေလးႏွင့္ လက္ေမာင္းမ်ားကို ၾကည့္လၽွင္ ပိုသိသာလွသည္။ ရတီ့ အေပၚ မွာအရင္က ဘယ္လိုမွ ကာမစိတ္ဆႏၵမ်ား မရွိေသာ ဦးနိုင္မွာ သည္ ၂လ အတြင္း စံခ်ိန္မွီ ျပည့္တင္းလာေသာ ရတီ့ တင္ပါးအလွကို ငမ္းရင္း စိတ္မ်ား ကစားေနမိတတ္သည္။ ရတီ့ တင္ပါးမွာ အကိတ္ႀကီးဟု ဆိုနိုင္ေသာ စာရင္းထဲမွာေတာ့ မပါ။ ခ်စ္စရာ ေကာင္းၿပီး ခပ္ျပည့္ျပည့္ လုံးလုံးေလးႏွင့္ ငမ္းေပ်ာ္သည္လို့သာ ဆိုရမည္။

ရင္သားႏွစ္ဖက္လည္း ထို့နည္းတူပင္။ ကိတ္လွသည္မဟုတ္။ နို့တစ္လုံး၏ အရြယ္ကို ေျပာရလၽွင္ ဦးနိုင္၏ လက္ဖဝါး တစ္အုပ္စာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါက ေကာင္းေကာင္းႀကီး အုပ္မိနိုင္ေသာ အရြယ္အစားေလးသာ ဆိုေတာ့ကာ ခ်စ္စဖြယ္ ရင္သားပိုင္ရွင္ေလးဟုသာ ေျပာနိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္မို့လည္း မနက္ေစာေစာစီးစီး ဘဏ္မသြားခင္ ေခၽြးမေလး ထမင္းဟင္း ထခ်က္ခ်ိန္မ်ား၌ ဦးနိုင္ ခင္ဗ်ာ တကူးတက အပင္ပန္းခံ အိပ္ယာမွ ထ၍ ငမ္းမေနနိုင္ေသာ္လည္း ညေန ဟင္းခ်က္ခ်ိန္မ်ား၌မူ ေခၽြးမေလး၏ ရင္ဖိုဖြယ္ အေနာက္ပိုင္း အလွႏွင့္ ခ်စ္စဖြယ္ ရင္သားအလွကိုေတာ့ ဦးနိုင္ အလြတ္မေပးနိုင္ပါ။ ေျခလွမ္းေလးေတြ ေရြ႕သြားတိုင္း အနီေရာင္ ထမီစကပ္ ေအာက္ခြဲေၾကာင္းမွ ထင္းခနဲ ေပၚလာတတ္ေသာ ေျခသလုံး ေဖြးေဖြး သြယ္သြယ္ေလးမွာလည္း ရမၼက္စိတ္မ်ား နိုးႂကြခ်င္စရာပဲေလ။ ေခၽြးမေလး ရတီ့ကို ၾကည့္ရင္း ငမ္းရင္း စိတ္မ်ားမထိန္းနိုင္ပါက အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ကာ လရည္မ်ား ထုတ္ပစ္တတ္၏။ ဒီ တစ္လအတြင္း ဦးနိုင္ ဂြမ္းတိုက္ႀကိမ္ နည္းနည္းပိုစိပ္လာသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔လီးႀကီးမွာ ေတာင့္တင္း သန္မာအားေကာင္းလာသည္ႏွင့္ အမၽွ တခါတခါ သူ႔ေခၽြးမ တင္ပါးကို မ်က္စိအစာေကၽြးရင္းမွာပင္ လီးႀကီးမွာ ေထာင္မတ္ေနေတာ့သည္။ ခုလို ညေနေစာင္းမ်ိဳး ေခၽြးမေလးႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ေလ။ “အေဖ သမီး ေဆးခန္းသြားလိုက္ဦးမယ္… သမီးနဲ႔ ကိုမိုး တို့ ေဆးစစ္ထားၾကတာ ဓာတ္ခြဲခန္းမွာ အေျဖသြားယူၿပီး ဆရာ၀န္နဲ႔ တိုင္ပင္မလို့ပါ” “ ေဟ….သမီးတို့က ဘာျဖစ္ၾကလို့တုန္း သမီးရဲ့” “ ေအာ္…အေဖရယ္…သမီးနဲ႔ ကိုမိုး ယူၾကတာ ၆လေတာင္ရွိေတာ့မယ္ေလ….ခုထိ ကေလးမွ မရေသးတာ…အဲဒါ့ ဟိုေန႔က ႏွစ္ေယာက္လုံး ေဆးစစ္ထားၾကတာ ဒီေန႔ အေျဖစာရြက္ယူၿပီး ဆရာ၀န္နဲ႔ သြားတိုင္ပင္ၾကည့္မလို့ပါ…” “ေအာ္…ငါ့သမီးရယ္… သမီးတို့ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးတာမွ ၆ လေတာင္မရွိေသးဘူး။

ဘာေတြေလာေနၾကတာတုန္း သမီးရဲ့… အခ်ိန္တန္ရင္ ရလာမွေပါ့…” “ အို…သမီးအရြယ္က..ငယ္ေတာ့တာမွမဟုတ္တာ အေဖကလဲ။ ေနာက္သုံးႏွစ္ဆို အသက္ ၃၀ ရွိၿပီ။ အသက္၃၀ ဆို ကေလးယူလို့မေကာင္းဘူးလို့ ၾကားဖူးတာပဲ ။ ခုခ်ိန္ ကေလးယူထားနိုင္မွ ေတာ္ကာက်မွာေလ။ အသက္ႀကီးလာမွ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရတာမ်ိဳးမျဖစ္ခ်င္ဘူး….အသက္ေတြႀကီးမွ ကေလးမထိန္းခ်င္ဘူး… ပိုပင္ပန္းတယ္ ” “ ေအးပါ..ဟုတ္ပါၿပီ…သမီးရဲ့…ဒါနဲ႔ သားကိုေရာ မေစာင့္ေတာ့ဘူးလား..သမီး….။” “ ဟင့္ အင္း…အေဖ့သားကို ေစာင့္ေနရင္ ဆရာ၀န္နဲ႔ တိုင္ပင္ဖို့ အခ်ိန္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး.. အေဖ့သားက အေပါင္းအသင္းေကာင္းရင္ အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွန္တာမဟုတ္ဘူး အေဖလည္း သိသားနဲ႔…။ အေဖဗိုက္ဆာရင္ စားထားႏွင့္ေနာ္… သမီး ခ်က္ထားၿပီးၿပီ။ “ “ ေဟ…မဟုတ္တာ..သမီးရဲ့…။အေဖလိုက္ပို့ေပးမယ္…ေန႔ဆြဲ Taxi သမား လည္း ေစာေစာကပဲ ကားလာအပ္သြားၿပီ။” “ ရပါတယ္…အေဖရဲ့…သမီး တစ္ေယာက္တည္း ကားငွား သြားလိုက္ပါ့မယ္..” “ မဟုတ္တာ သမီးရယ္…ကဲကဲသြား…အ၀တ္သြားလွဲေခ်…” “ ဟင့္အင္း…ရတယ္…အေဖ…။သမီး ဒီအတိုင္းပဲ ဘဏ္၀တ္စုံနဲ႔ပဲ သြားလိုက္မယ္” ေခၽြးမေလး မ်က္ႏွာေပၚမွ ေခၽြးစက္ေလးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ဦးနိုင္ က႐ုဏာသက္မိသြားသည္။ ေမာေမာပန္းပန္းႏွင့္ ျပန္လာၿပီး အေမာပင္ မေျဖနိုင္ရွာဘဲ ေဆးခန္းေျပးရေပဦးမည္။ သို့ျဖင့္ ဦးနိုင္လည္း ေခၽြးမေလးကို ေရာဂါရွာေဖြေရး ဓာတ္ခြဲခန္း ႏွင့္ ေဆးခန္းကို လိုက္ပို့ ျဖစ္သြားသည္။ ကားေမာင္းလိုက္ပို့တုန္း အနီးကပ္ျမင္ေနရေသာ ေခၽြးမေလး၏ ေပါင္တံ…. ရင္သားႏွင့္ ျဖဴဥေနေသာ လက္ဖ်ံႏုႏုေလးကို တခ်က္တခ်က္ မသိမသာေလး လွမ္းၾကည့္ရင္း ဦးနိုင္ လီးႀကီးက အၿငိမ္မေနပါ။ တစ္လမ္းလုံး နိုးထတက္ႂကြေနေတာ့သည္။ ေခၽြးမေလး ကားေပၚက ဆင္းေတာ့ လုံးျပည့္ေနေသာ တင္းပါးႏွင့္ ေသးသြယ္ေသာ ခါးေလး၏ ဆြဲေဆာင္မွုကို ေငးၾကည့္ေနရင္း ဦးနိုင္ ကားထဲမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ တေအာင့္အၾကာ ေမွးခနဲ ကားထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္ မသိ။ ေခၽြးမေလးရတီ ကားတံခါးလာဖြင့္မွပဲ ဦးနိုင္ ျပန္နိုးလာသည္။ ရတီ့မ်က္ႏွာမေကာင္းသည္ကို ဦးနိုင္ သတိထားမိလိုက္၏။

ကားစက္နိုးကာ ေဆးခန္းေရွ႕မွထြက္လာလိုက္ၾကသည္။ ” သမီး ဆရာဝန္က ဘာတဲ့လဲ သမီး” ရတီက ခ်က္ခ်င္း မေျဖ။ မ်က္ႏွာေလးက ညႇိုးေနရွာသည္။ အေျခအေနေကာင္းဟန္မတူ။ “သမီးက အားလုံးအဆင္ေျပပါတယ္ အေဖ။ ကိုမိုးကေတာ့ အဆင္မေျပဘူး အေဖ အဟင့္…. ဟင့္… အေဖ့သားက ကေလးမရနိုင္ဘူးတဲ့ ဆရာဝန္ကေျပာတယ္။ အဟင့္…. ဟင့္…. သမီးေတာ့ ႐ူးခ်င္တာပဲ အေဖရယ္….” ရတီမွာ ေျပာရင္း မ်က္ရည္မ်ား က်လာေတာ့သည္။ ဦးနိုင္လည္း စိတ္မေကာင္းေပ။ သူလည္းေျမးခ်ီခ်င္ေနသူပင္။ သားႏွင့္ေခၽြးမ အလုပ္သြားလၽွင္ အိမ္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္း ပ်င္း၍သာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ သားႏွင့္ ေခၽြးမေလးသာ ကေလးေမြးေပးပါက သူအေဖာ္ရမည္ဟု ဦးနိုင္ ေတြးဖူးပါသည္။ ခုေတာ့ သား၏ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ကေလးမရနိုင္ဟု သိလိုက္ရေတာ့ ဦးနိုင္ရင္ထဲမေကာင္းလွ။ တခုခု ဆုံးရွုံးသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ “ေအာ္…… သမီးရယ္ ကံမေကာင္းလိုက္တာ။ အေဖလည္း ေျမးေလး အေဖာ္လိုခ်င္ေနတာပါ သမီးရယ္။ အင္း သားကိုမိုး သိရင္ ယူက်ဴံးမရျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။” “ကိုမိုးကိုေတာ့ သည္ကိစၥေပးသိလို့ မျဖစ္ဘူးထင္တယ္ အေဖ။ သူလည္း ကေလး တအားလိုခ်င္ေနတာေလ။ သူ႔ကို မေျပာတာ ပိုေကာင္းမယ္။ အေဖ့သားက စိတ္ညစ္ၿပီး ေတာ္ၾကာ အေလလိုက္ရင္း အိမ္မကပ္ေတာ့မွာ သမီးစိုးတယ္။ ဒီညလည္း ေသာၾကာဆိုေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆိုင္ထိုင္ေနေလာက္ၿပီ။ သူက အေပါင္းအသင္းက နဂိုကတည္းက ခပ္မင္မင္နဲ႔ …အဟင္..့ ဟင္.့… ရႊတ္…. စိတ္ညစ္လိုက္တာ အေဖရယ္…” ” ေအးပါ သမီးရယ္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့။ သားကိုမေျပာပဲေနၾကတာေပါ့ကြာ..” ကားေမာင္းေနရင္း ဦးနိုင္ သားႏွင့္ ေခၽြးမအတြက္ ဘာမ်ားလုပ္ေပး ရမလဲ စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ ေခၽြးမက ကေလးယူလို့ ရတဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိသည္ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ့ သုတ္ရည္နဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးရနိုင္ဦးမည္။ ဒီေတာ့…. သူ႔ရဲ့ သုတ္ရည္သာ ေခၽြးမေလး အဖုတ္ထဲ ထည့္လိုက္နိုင္ရင္ ကေလးရနိုင္မည္။ ေခၽြးမေလး အေပၚ ဆာေလာင္ေနေသာ သူ႔ရမၼစိတ္လည္း အာသာေျပ၊ သားနဲ႔ ေခၽြးမလည္း ကေလးရလို့ေပ်ာ္ၾက၊ သူလည္း နာမည္ခံ ေျမးထိန္းလို့ရ… သုံးေယာက္လုံး အဆင္ေျပသြားမည္ဟု…စိတ္ကူၾကည့္မိသည္။ ဒီစကားကို ေျပာဖို့က လြယ္လွသည္ မဟုတ္။ ေခၽြးမေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အငိုႀကီးငိုေနရွာဆဲပင္။ “ သမီးရယ္… အခုလို တအားငိုေနမွေတာ့ သားျပန္လာရင္ ရိပ္မိကုန္ေတာ့မွာပဲ။ တိတ္ေတာ့ ေနာ္ သမီး။ သမီးအဲ့ဒီေလာက္ စိတ္ဆင္းရဲေနတာ အေဖလည္း မၾကည့္ရက္ဘူး။

ဒီေတာ့ သမီးနားနဲ႔ မနာ ဖဝါးနဲ႔ နားပါ…သမီးကို အေဖအႀကံေပးခ်င္တယ္….။ အေဖတို့ မိသားစု သုံးေယာက္လုံး အဆင္ေျပသြားေအာင္…သမီး…အဲ…ဟို….အေဖက…ဟို….တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီက သုတ္ေသြး အလွူခံၾကည့္ပါလား..ဟင္” ဦးနိုင္အေနျဖင့္ တကယ္ေတာ့ အေဖ့သုတ္ရည္ သမီးကိုယ္ထဲ ထည့္ေပးမယ္ဟု ေျပာပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ စကားလုံးမ်ား တစ္ဆို့သြား၍ တျခားစကားလုံးထြက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးနိုင္လည္း ေျပာၿပီး သက္ျပင္းႀကီး ခ်လိုက္ရသည္။ “ ဆရာ၀န္လည္း အႀကံေပးပါတယ္…အေဖ။ အေဖေျပာသလိုပဲ။ လုပ္ၾကည့္ပါလားတဲ့။ သမီးအတြက္ေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္ဆီက ယူဖို့ ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး အေဖ။ သမီးက ကိုမိုးပဲ ခ်စ္တာ… သူ႔ေသြးသူ႔သားပဲ ယူခ်င္တာ…။ တျခားတစ္ေယာက္ဆီကဆိုတာ အေဖ့သားလည္း လုံး၀လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး…သမီးသိတယ္..” “ ဒါဆို အေဖ သမီးနဲ႔သား အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးခ်င္လိုက္တာ သမီးရယ္…တစ္ခုခုေပါ့ သမီး… သမီး နားလည္မွာပါ…သမီးတို့ အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ အေဖ..လုပ္ေပးခ်င္တယ္…နားလည္ပါတယ္ေနာ္ သမီး.. သမီးဖက္က သေဘာတူရင္ အားလုံး အဆင္ေျပပါတယ္…” ဦးနိုင္ စကားလုံးမ်ားကို ထိန္းရင္း ဝွက္ရင္း ေျပာခ်လိုက္မိသည္။ ေယာကၡထီး၏စကားေၾကာင့္ ရတီ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားသည္။ “ အေဖ…ဘာေျပာခ်င္တာလဲ..ဟင္…” ဦးနိုင္ ဘာမွ ဆက္မေျပာဘဲ ေရွ႕ကိုသာ ၾကည့္၍ ကားဆက္ေမာင္းလာေတာ့သည္။ ဦးနိုင္ ရင္ေတြလည္း တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည္။ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြလည္း ေအးစက္စက္ႀကီး ျဖစ္သြားသည္။ သူလည္း ရွိသမၽွ သတၱိေတြထုတ္၊ အရွက္ေတြခါခ်ၿပီး ေျပာလိုက္ရသည္ မဟုတ္ပါလား.။ ကားကိုလည္း အရွိန္ေလၽွာ့ကာ မနည္း ထိန္းေမာင္းေနရေတာ့သည္။ ရတီ သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။ ေယာကၡထီးႀကီးက… သူနဲ႔ အတူ လိင္ဆက္ဆံၿပီး ကေလးယူဖို့ လမ္းစ ခင္းျပေနျခင္းပင္။ ေယာကၡထီးႀကီး ဘာေတြ ေလၽွာက္ႀကံေနမွန္းမသိ။ ရတီ ေတြးရင္း ရွက္မိသြားသည္။ ရတီ့ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုလုံး ထူပူနီျမန္းသြားေတာ့သည္။ ဘာျပန္ေျပာလို့ ေျပာရမွန္းပင္မသိ။ ကားထဲမွ ခုန္ခ်ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္လည္း ေပါက္မိသည္။ ေယာကၡထီးႀကီးနဲ႔ သူသာ အတူလိင္ဆက္ဆံၿပီး ကေလးရလာလၽွင္ ဆိုၿပီး ရွက္ရွက္ႏွင့္ ဆက္ၿပီး ေတြးေနမိသည္။ အဆင္မေျပစရာေတာ့ မရွိပါ။

ကိုမိုးကလည္း ခရီးထြက္လိုက္၊ ဘီယာဆိုင္ေလးထိုင္လိုက္ႏွင့္ အိမ္မွာ ကပ္တယ္ရယ္မွ မရွိ။ ေယာကၡထီးနဲ႔ သူႏွစ္ေယာက္တည္း တိုက္ခန္းေလးထဲမွာ ရွိတဲ့ အခ်ိန္က ပိုမ်ားပါသည္။ ဒီေတာ့ ေယာကၡထီးႏွင့္သာ ကေလးတစ္ေယာက္ ရလာလၽွင္……??? သူသာ ေယာကၡထီးကို သေဘာတူလိုက္ရင္ျဖင့္… အဆင္ေျပနိုင္ပါသည္။ သို့ေသာ္….သူ႔ တကိုယ္လုံးကို သူ႔ေယာကၡမႀကီးကို ျပရေတာ့မည္… အိုးးးး…..ရွက္စရာႀကီး…။ အားးးးး….ငါ ဘာေတြ ေလၽွာက္ေတြးေနပါလိမ့္…။ ရတီ အေတြးစေတြကို ႀကိဳးစားၿပီး ျဖတ္လိုက္ရသည္။ဆက္မေတြးခ်င္ေတာ့…။ ကေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ လိုခ်င္ေနမိေသးသည္။ ေမၽွာ္လင့္ေနမိတုန္းပင္။ လမ္းေၾကာင္းျပေပးေသာ ေယာကၡထီးႀကီးကိုလည္း အျပစ္မျမင္ရက္ပါ…ေယာကၡထီးကလည္း ေစတနာႏွင့္ေျပာမိတာပဲေလ ဟုသာ ေတြးလိုက္သည္။ တိုက္ခန္းေရွ႕ေရာက္တဲ့အထိ ေယာကၡထီးႀကီးအား ဘာစကားမွ ေျပာမေနဘဲ အိပ္ခန္းထဲ၀င္ တဘက္ႏွင့္ ထမီေရလ်ားကိုယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တန္း၀င္လိုက္ေတာ့သည္။ ေခၽြးမေလးရတီ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ အခုလိုႀကီး ဆက္ဆံခံလိုက္ရေတာ့ ဦးနိုင္လည္း တစ္ရွက္မွ ႏွစ္ရွက္ျဖစ္ကာ သူေျပာခဲ့တာကိုပင္ ျပန္ၿပီး ေနာင္တရေနမိသည္။ ၉နာရီပင္ ထိုးခါနီးေနၿပီ။ သားျဖစ္သူ ကိုမိုးလည္း ဆိုင္ထိုင္ေနဟန္တူသည္။ တစ္ေယာက္တည္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္ကာ စားဖို့ ထမင္းခူးေနေသာ္လည္း ဆာေလွာင္စိတ္လည္း မရွိေတာ့သျဖင့္ ထမင္းကို ျပန္ထည့္ကာ တိုက္ခန္းေရွ႕ ၀ရံတာဖက္ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ထြက္လာမိသည္။ ၀ရံတာတြင္ လွမ္းထားေသာ ေခၽြးမေလး၏ ေဘာ္လီႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီတိုေလးကို ျမင္ၿပီး ဦးနိုင္ ေခၽြးမေလးကို လိုးခ်င္စိတ္မ်ား ေပၚလာျပန္သည္။ ဟာ…..မျဖစ္နိုင္တာေတြပါကြာ.။ေစာေစာတုန္းက ….ေခၽြးမက…ငါ့ကို စကားေတာင္မေျပာေတာ့ဘူး.. ဟုေတြးမိရင္း ရွက္လည္းရွက္ကာ ၀မ္းနည္းမိသြားသည္။ ေရပန္းမွ ေရမ်ား မ်က္ႏွာေပၚ တဖြားဖြားက်လာတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ လူလည္း လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္သြားသည္။ အခုလို ကိုယ္တုံးလုံးတီးျဖင့္ ေယာကၡထီး အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္ရင္ ေယာကၡထီးက ေမာင္းထုတ္မွာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္ဟု ရတီ စိတ္ကူးရင္း ျပဳံးလိုက္မိသည္။ ေယာကၡထီးႀကီးကိုပဲ ကေလးယူဖို့ အားကိုးလိုက္ရေလေတာ့မလား…ဟု ေရခ်ိဳးရင္း ေတြးေနမိသည္။

အသက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္ ေယာကၡထီးအေပၚမွာ သူ တဏွာစိတ္ ေပၚေအာင္ ဘယ္လိုမွ ေတြးၾကည့္လို့ေတာ့မရ။ သို့ေသာ္လည္း သူနဲ႔ကိုမိုးအတြက္ ကေလးရဖို့ကလည္း သူတို့အတြက္ အေရးႀကီးသည္ဟု သူခံစားေနရသည္။ ေရွ႕တစ္ပတ္ တနလာဆႋဳ ရတီ မ်ိဳးဥ ေႂကြမယ့္ရက္ပင္။ အဲ့ဒီရက္ ကေလးယူပါက ရနိုင္မည္။ ေယာကၡထီးနဲ႔ အတူ ကေလးယူဖို့ကိစၥထိ စြန႔္စားဖို့ကို ရတီ ရွက္လည္းရွက္ေသးသည္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္လည္း မခ်ရဲေသးေပ။ “ ဟပ္ခ်ီး…..ဟပ္ခ်ီး…” ေရခ်ိဳးေနတာ နည္းနည္းၾကာသြားသည္။ ေရပန္းကို ပိတ္ၿပီး ထမီေရလ်ားကိုေကာက္၀တ္ကာ တပတ္ျခဳံရင္း အိပ္ခန္းထဲ ၀င္လာခဲ့သည္။ ညအိပ္၀တ္ ကိုယ္က်ပ္ ၀မ္းဆက္ ခ်ည္သား ဂါ၀န္တိုေလးကို ေကာက္စြပ္လိုက္သည္။ “ ေဒါက္ ေဒါက္…ေဒါက္ေဒါက္” တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရသည္။ကိုမိုး ျပန္ေရာက္ၿပီေနမွာ။ ရတီ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ “ သမီးကို…အေဖ ေတာင္းပန္ခ်င္လို့ပါ…သမီး” ေယာကၡထီးႀကီး ဦးနိုင္ အိပ္ခန္းဝေရွ႕ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ “ အေဖ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တာေတြက ေစတနာနဲ႔ေျပာခဲ့တာပါ သမီးရယ္.. အေဖ့ကို ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါနဲ႔ေနာ္ သမီး…အေဖမ်က္ႏွာပူလို့ပါ သမီးရယ္..” ခုလို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ေတာင္းပန္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး ေယာကၡထီးကို ရတီသနားမိသြားသည္။ တကယ္ေတာ့ ရတီလည္း အစကတည္းက ေယာကၡထီးေျပာခဲ့တာကို ေဗြမယူတဲ့အျပင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရ ေကာင္းမလား ဆိုၿပီးေတာင္ ရွက္စိတ္ေလးနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ေတြးေနမိတာ မဟုတ္လား။ “ ေၾသာ္… အေဖရယ္…သမီး ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါဘူး…အေဖ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္…” ရတီက အျပဳံးေလးျဖင့္ ျပန္ေျဖေနတာမို့ ဦးနိုင္လည္း စိတ္ေအးသြားရေတာ့သည္။

“ သမီး စိတ္မဆိုးရင္…အေဖေက်နပ္ပါတယ္” “ဟင့္အင္း…သမီးစိတ္မဆိုးပါဘူး” ေတာ္ေသးသည္။ ဒါဆို ေခၽြးမေလးက သူနဲ႔ ကေလးယူဖို့မ်ာ စဥ္းစားေနေလေရာ့သလားဟု ဦးနိုင္ေတြးလိုက္မိရင္း ရင္ေတြပါ ခုန္သြားသည္။ ေခၽြးမေလး၀တ္ထားေသာ ကိုယ္က်ပ္ ဂါ၀န္ျဖဴေလးမွာ အပါးေလး။ လက္တစ္လုံးစာ ရင္သားေလးကိုပါ ခပ္ေရးေရးေလး ျမင္ေနရသည္။ ေဖြးဥေနေသာ ေပါင္တံျဖဴျဖဴ ေလးမွာလည္း ညႇို့အားျပင္းလြန္သည္။ အိပ္ယာ၀င္ေစာေသာ ဦးနိုင္မွာ ေခၽြးမေလးကို ဒီလို အတိုအျပတ္ ညအိပ္ယာ၀င္ခါနီး ၀တ္စုံမ်ိဳးႏွင့္ မေတြ႕ဖူးေသးေပ။ ဂါ၀န္ေအာက္စမွာ ေခၽြးမေလး၏ ဖင္ႏွင့္ ပိပိေလး မေပၚ႐ုံသာ ဖုံးထားနိုင္သည္။ ေခၽြးမေလး၏ ေဖြးဥေနေသာ ေျခသလုံးႏွင့္ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးကို ၾကည့္ရင္း ဦးနိုင္ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ရိုင္မ်ား ၀င္လာေတာ့သည္။ ေယာကၡထီး၏ အၾကည့္က သူ႔ေပါင္သားမ်ားေပၚ ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ ရတီ စိတ္ထဲ အေနရခက္သြားသည္။ အိုးးးး…ေယာကၡထီးႀကီးက မလြယ္ေတာ့ပါလား…သူနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ဖို့ ႀကံေနသည္ကို ရတီ ရိပ္မိလိုက္သည္။ ရတီလည္း ကေလး လိုခ်င္ေနတာဆိုေတာ့…. ေယာကၡထီးကို အားကိုးခ်င္ေသးသည္။ ႐ုတ္တရက္ ေယာက္်ားျဖစ္သူ ကိုမိုးကို သတိရသြားကာ ကိုမိုး ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမလဲ မသိ။ မ္ိန္းမတို့ မာယာအတိုင္း ရတီ ဉာဏ္မ်ားလိုက္သည္။ “ ကိုမိုးလည္း အခုထိ မလာေသးဘူးေနာ္…အေဖ…သမီး ဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္” ေခၽြးမေလးက အိပ္ခန္းထဲ လွည့္၀င္ကာ ဖုန္းေကာက္ဆက္ေနသည္။ ဦးနိုင္ အိပ္ခန္း၀မွာပဲ ရမၼက္ရိုင္း၀င္ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ေငးေနမိသည္။ ရတီလည္း ေယာကၡထီးႀကီး သူ႔ကို ငမ္းေနမွန္းသိ၍ တမင္ကို တံခါးဖြင့္ကာ ေနာက္ေက်ာေပးရင္း ကိုမိုးကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ “ ကို…ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမွာလဲ… ေအာ္….ေနာက္က်မွာလား…..အင္း…အင္း ၁၁နာရီ မွ ျပန္ေရာက္မွာေပါ့…ဒါဆို… ရတီအိပ္ႏွင့္ေနမယ္ေနာ္….ကို….ဒါပဲေနာ္…ေျဖးေျဖးျပန္လာခဲ့….” ေခၽြးမေလး၏ ေက်ာဟိုက္ေနေသာ ေနာက္ေက်ာအလွကို ေငးရင္း ဦးနိုင္၏ ေဂႊးႀကီးမွာ ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ ေထာင္မတ္လာေတာ့သည္။ “ကိုမိုးက….ေနာက္က်မယ္တဲ့ အေဖေရ…” ဦးနိုင္ သူ႔စိတ္ရိုင္းမ်ားကို အလိုလိုက္ၿပီး ေခၽြးမေလး၏ အခန္းထဲ ေျခလွမ္းက်ဲမ်ားျဖင့္ ၀င္သြားလိုက္သည္။

ရတီလည္း စိတ္ေတြ အရမ္း လွုပ္ရွားေနမိသည္။ ေယာကၡထီႀကီးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီး မ်က္လႊာေလးခ်ထားလိုက္သည္။ ေခၽြးမေလးေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ဦးနိုင္ ေခၽြးမေလး၏ ေမးေစ့ကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ပင့္တင္လိုက္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို အငမ္းမရ နမ္းစုပ္ပစ္လိုက္သည္။ ေခၽြးမေလး၏ အိစက္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ တင္ပါးလုံးလုံးေလးမ်ားကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညႇစ္ဆြဲကိုင္ ပစ္လိုက္သည္။ သူ ၂လလုံးလုံး ငမ္းခဲ့ရေသာ ေခၽြးမေလး၏ တင္ပါးႏွစ္ဖက္မွာ သူ႔လက္ထဲေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။ ရတီမ်က္လုံးမ်ားသာ အတင္း မွိတ္ထားေနမိသည္။ ေယာကၡထီးႀကီး သူ႔ကို ဘာေတြ ဆက္လုပ္မည္ကို သူမေတြးခ်င္။ ေယာကၡထီး၏ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္း ေအာက္မွာ အလိုက္တသင့္ေလး ေနေနမိသည္။ ေယာကၡထီး၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႀကီးက သူ႔တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း သူ႔အတြင္းခံကို ဆြဲခၽြတ္ေနသည္ကို ရတီသိပါသည္။ ရတီ့ရင္ေတြ ပိုၿပီး လွုပ္ရွားျပင္းထန္လာေတာ့သည္။ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲ ရတီ မေတြးရဲ။ ကေလးရဖို့သာ အဓိက ဟုသာ စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္လိုက္ရင္း ေယာကၡထီး၏ ဦးေဆာင္မွုေအာက္မွာသာ အသာေလး စီးေမ်ာေနမိေတာ့သည္။ အခုထိေတာ့ ေယာကၡထီးႀကီးဆီမွ သာယာမွုဆိုတာကို ရတီ ေကာင္းစြာ မရရွိေသးေပ။ ႐ုတ္တရက္ ေယာကၡထီးႀကီးက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚ အသာတင္လိုက္သည္။ ခုခ်ိန္ထိ ရတီ မ်က္လုံးမ်ား မဖြင့္ရဲေသး။ ဒူးေလာက္ခၽြတ္ထားၿပီးေသာ သူ႔အတြင္းခံကို ေယာကၡထီးက ထပ္ၿပီး ဆြဲခၽြတ္ေနသည္။ ရတီ့ ပိပိေလးထိပ္ဖ်ားမွ ပူေႏြးေသာ အေတြ႕အထိကို ဆက္တိုက္ ခံစားလိုက္ရသည္။ ရတီ တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးမ်ား တျဖန္းျဖန္း ထကာ လူးလြန႔္ သြားေတာ့သည္။ “ ပလြတ္ပလြတ္…ရွလႊတ္…. ရွလႊတ္” ရတီ အသံေတြ ၾကားလိုက္ရသည္။ အို….ေယာကၡထီးႀကီးက သူ႔့ပိပိေလးကို လၽွာနဲ႔ လၽွက္ေပးေနတာကို သိလိုက္ရေတာ့သည္။ သူ႔ ေစာက္စိရည္မ်ား တစိမ့္စိမ့္ ထြက္လာသည္ကို ရတီ ခံစားလိုက္မိသည္။ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က ေယာကၡထီးႀကီး၏ ေခါင္းကိုကိုင္ကာ အသာေလး ဆြဲဖိထားရင္း တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကိုပါ ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။

သူကိုယ္တိုင္ ဘာေတြ လုပ္မိေနမွန္းလည္း ရတီမသိေတာ့ပါ။ သိလည္း မသိခ်င္ပါ။ ေခၽြးမေလးထံမွ သက္ျပင္းခ်သံမ်ား လည္း ထြက္ေပၚလာသည္။ ေခၽြးမေလး ရတီ ကာမ အရွိန္တက္ေနၿပီဆိုတာကို ဦးနိုင္ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ ဦးနိုင္လည္း ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္ေလးကို လၽွက္ေပးရင္း ပုဆိုးႏွင့္ ရွပ္အက်ီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္ကေလးမွာ ေစာက္ရည္မ်ားထြက္ကာ အလိုးခံဖို့ အသင့္အေနထားကို ေရာက္လို့ေနၿပီ။ ပိုေသခ်ာသြားေအာင္ သူ႔လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အဖုတ္ထဲ ေမြေႏွာက္ကစားၾကည့္လိုက္သည္။ “ အ….အား…ဟင္း….ဟင့္” ေခၽြးမေလးထံမွ ၿငီးသံရွည္ႀကီး ထြက္လာသည္။ ဦးနိုင္၏ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးလည္း ေခၽြးမေလး၏ ေစာက္ရည္မ်ား အခဲလိုက္ ကပ္ညႇိပါလာသည္။ ဦးနိုင္၏ လီးမွာလည္း အစြမ္းကုန္ ေထာင္မတ္ေနၿပီး တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ သူ႔လီးလည္း ေစာက္ဖုတ္အရသာကို ျမည္းဖို့ ေတာင္းဆိုေနေလၿပီ။ သူ႔လီးႀကီးမွာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္လုံးလုံး အဖုတ္ငတ္ေနခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား..။ ဦးနိုင္ ေခၽြးမေလး၏ ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ရင္း ေပါင္ကို အေနေတာ္ေလာက္ ျဖဲထားလိုက္သည္။ ရတီစိတ္ေတြ တအားလွုပ္ရွားေနသည္။ ေစာက္စိရည္မ်ား ခုထိ မရပ္ေသးဘဲ စိမ့္ထြက္ေနတာကို ခံစားေနမိသည္။ ေယာကၡထီးက ေပးေသာ အရသာမွာ တစ္မ်ိဳးထူးလြန္းလွသည္။ သူ႔ ညာဖက္ လက္ညႇိုးေလးကို အသာေလးကိုက္ဖိထားလိုက္ရင္း ေယာကၡထီးဘာေတြ ဆက္လုပ္မလဲဆိုတာကို မ်က္လုံးေလးမွိတ္ရင္း ရင္ဖိုစြာနဲ႔ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ “ အ….အင္းး….ဟင္းးး…အ….အိုးးး “ သူ႔ေယာကၡထီးႀကီး၏ လီးမွာ သူ႔ အဖုတ္ေလးထဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ေဆာင့္၀င္သြားေသာ အရသာထူးႀကီး ကို ၿမိန္ေရယွက္ေရ ခံစားလိုက္ရသည္။ အေတာ္ႀကီးၿပီး ရွည္တဲ့ လီးတစ္ေခ်ာင္း သူ႔အဖုတ္ေလးထဲ ၀င္သြားေသာ အထိအေတြ႕ထူးကို ရတီ ပထမဆုံး ခံစား လိုက္ရျခင္းပင္။ ေယာကၡထီး၏ လီးႀကီးမွာ သူ႔အဖုတ္ေလးထဲ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနေသာ အရသာထူးမွာ တစ္မ်ိဳးေလး အသည္းယားစရာေကာင္းလွသည္။ ရတီ ၾကက္သီးမ်ား တျဖန္းျဖန္း ျဖာတက္ သြားမိသည္။ ဦးနိုင္က သူ၏ ေျခာက္လက္မ ခန႔္ရွည္ေသာ လႁပြတ္ရွည္ႀကီးကို ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္ေလးထဲ စိမ္ထားလိုက္သည္။

ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္ေလးကပဲ က်ဥ္းလို့လား…. သူ႔ လီးကပဲ ႀကီးတာလားမသိ။ သူ႔လီးႀကီးက ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္ထဲမွာ အေတာ္ကို က်ပ္ေနေသးတာကေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေခၽြးမေလး၏ ေစာက္စိရည္ ပူပူေႏြးေႏြးေလးမ်ား ႏွင့္ ခဏစိမ္ထားၿပီးေနာက္ လႁပြတ္ကို တ၀က္ေလာက္ထုတ္လိုက္ အဆုံးထိ သြင္းလိုက္ ျဖည္းျဖည္းေလး ကစားရင္း ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို ထပ္ခ်ဲ႕ေပးလိုက္သည္။ “ ႁပြတ္…ႁပြတ္….ႁပြတ္” ပူပူေႏြးေႏြး ေစာက္စိရည္မ်ားျပည့္လၽွံေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲ လႁပြတ္ရွည္ႀကီးက ေဆာင့္ေဆာင့္ ထိုးေနေသာေၾကာင့္ တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံမ်ား အခန္းထဲ ညံေနေတာ့သည္။ ေယာကၡထီး၏ လႁပြတ္ရွည္ ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးေသာ အရသာကို သူမက္ေမာတပ္မက္မိပါသည္ဟု မရွက္တမ္း ၀န္ခံလိုက္ခ်င္ပါသည္။ ေယာကၡထီးႀကီး၏ မည္းေျပာင္ေျပာင္ ေနာက္ေက်ာႀကီး ရတီေလးက သူ႔လက္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အတင္းဆြဲရင္း ေက်ာမည္းႀကီးကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။ သူကိုယ္တိုင္ ဘာေတြ လုပ္မိေနမွန္း ရတီမသိေတာ့ပါ။ ရတီ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ဖိကိုက္ထားရင္း အသက္ကို ျပင္းျပင္း ရွူထုတ္ေနမိသည္။ “ ေကာင္းလား…သမီး” “ ေကာင္းလားလို့….ရတီ…ေကာင္းလားလို့ ေမးေနတယ္ေလကြာ….” “ ….အင္း……အင္း….ေကာင္းတယ္…. …အင္း….အ…” အို….သူလည္း ဘာေတြ ေလၽွာက္ေျဖေနမိမွန္း ရတီလည္း မသိေတာ့ပါ။ တကယ္လည္း ေယာကၡထီးႀကီး အေပၚသူ သာယာမိသြားပါသည္။ သူ႔ေျခသလုံးျဖဴျဖဴေလးကို ေယာကၡထီး၏ မည္းမည္းေျပာင္ေျပာင္ ဖင္ႀကီးေပၚ ကို ဆြဲခ်ိတ္ ထားလိုက္သည္။ အခုေတာ့ ရတီေလးရဲ့ ေဖြးဥေနေသာ လက္မ်ားေရာ…. ေျခသလုံးမ်ားပါ ဦးနိုင္၏ ေနာက္ေက်ာႏွင့္ တင္ပါးတေလၽွာက္ တလွုပ္လွုပ္ လုပ္ခါရင္း ေနရာယူထားၾကၿပီ။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေခၽြးမေလးက အဖုတ္ အတြင္းႂကြက္သားေလးမ်ားႏွင့္ သူ႔လႁပြတ္ႀကီးကို ညႇစ္ညႇစ္ေပးသည္ကိုလည္း ဦးနိုင္ အသာယာႀကီးသာယာေနမိေလၿပီ။ ရြဲစိုၿပီး ညႇပ္အားေကာင္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကေလးပိုင္ရွင္ ေခၽြးမေလးကို ဦးနိုင္ အစြဲႀကီးစြဲမိခဲ့ၿပီ။ “ ေကာင္းလိုက္တာ သမီးရယ္…..ေကာင္းလိုက္တာ…” ေခၽြးမေလး၏ နာဖူးက်ဥ္းေလးမွာ ေခၽြးစက္မ်ားႏွင့္ တ၀င္း၀င္း ျဖစ္လာသည္။

ႏူးအိေနေသာ မ်က္ႏွာေလး ႏွစ္ဖက္ကို အာသာငမ္းငမ္း နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ေခၽြးစို့ေနေသာ ႏွာေခါင္းေသးေသးေလးကိုပါ လၽွာျဖင့္ သပ္ပစ္လိုက္သည္။ ရမၼက္စိတ္မ်ားျဖင့္ မွိန္းေမာေနေသာ ေခၽြးမေလး၏ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း ဦးနိုင္၏ သုတ္ရည္မ်ား လႁပြတ္ထိပ္ဆီသို့ တျဖည္းျဖည္း ေနရာယူလာၾကသည္။ “ အားးး… ၿပီးေတာ့မယ္ … အရည္ေတြ လႊတ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္…သမီး…။ အဆင္ေျပလားသမီး….. အဆင္ေျပပါတယ္ေနာ္…. “ ေျပာရမယ္ဆို ရတီ မေတာ္ခ်င္ေသးပါ…. လႁပြတ္ရွည္ႀကီး သူ႔ အဖုတ္ထဲ စိမ္ထားတဲ့ အရသာႀကီးကို ထပ္ခံခ်င္ေသးသည္။ မ်က္လုံးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ေမွးေမွးေလးႏွင့္ ေယာကၡထီးႀကီးကို လွမ္းၾကည့္မိလိုက္သည္။ ေယာကၡထီးႀကီးမွာ ေဇာေခၽြးေတြက သူ႔မ်က္ႏွာမည္းႀကီး တစ္ခုလုံး ၀င္းေနသည္။ ေမာဟိုက္ေနေသာ ေယာကၡထီးကို လွမ္းၾကည့္ရင္း အားနာမိသည္။ “အင္း….ေျပတယ္…အေဖ.. အရည္ေတြ လႊတ္လိုက္ေနာ္….အေဖ…အ….အ” ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ ရတီက သူ႔ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးကို ကိုက္ဖိထားလိုက္သည္။ ဦးနိုင္လည္း ခပ္ျမန္ျမန္ေလး အရွိန္ျဖင့္ တရပ္စပ္ မညႇာတမ္း ေဆာင့္ထိုးေတာ့သည္။ အဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ လီးတံရွည္ႀကီးက ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ထိုးေနတာမို့ တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံေတြ ထြက္လာျပန္သည္။ ဦးနိုင္၏ သုတ္ရည္မ်ားလည္း လႁပြတ္၀ဆီသို့ အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ စီးလာကုန္ၾကၿပီ။ ဦးနိုင္ တစ္ကိုယ္လုံး တုံခါသြားေတာ့သည္။ လႁပြတ္တံထဲကေန သုတ္ရည္မ်ား ထြက္သြားေသာ အရသာထူးႀကီးကို အားပါးတရ ထိေတြ႕ခံစားလိုက္သည္။ သူ႔လီးတစ္ခုလုံးမွာ ေခၽြးမေလး၏ ေစာက္ရည္မ်ားေရာ၊ သူ႔ သုတ္ရည္မ်ားပါ အႁပြတ္လိုက္ အခဲလိုက္ ကပ္ကုန္ေတာ့သည္။ သူ႔ အဖုတ္ေလးထဲ ပူပူေႏြးေႏြး သုတ္ရည္မ်ား ေဆာင့္ေဆာင့္ ၀င္လာသည္ကို ရတီ ခံစားလိုက္မိသည္။ သုတ္ရည္ေလးမ်ား အဖုတ္တြင္းထဲထိ စီး၀င္သြားေသာ အရသာမွာလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ခ်ိဳၿမိန္လွသည္။ ေယာကၡထီး၏ လီးရွည္ႀကီး အဖုတ္ထဲကေန ျပန္ထြက္သြားေတာ့ ႏွေျမာသလိုလို ရင္ထဲဟာတတာႀကီး ျဖစ္သြားရသည္။ အခုလို သုတ္ရည္အမ်ားအျပား သူ႔ အဖုတ္ထဲ၀င္သြားသည္ကို လင္ျဖစ္သူ ကိုမိုးဆီမွ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးပါ။ ေယာကၡထီးႀကီးႏွင့္ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ပင္ ၿပီးသြားမွန္းေတာင္ ရတီ မမွတ္မိပါ။ သုံးႀကိမ္ထက္ေတာ့ မနည္းေပ။ ေယာကၡထီးႀကီးေၾကာင့္သာ ဒီလို အရသာထူးေတြ ၾကဳံခြင့္ ခံစားခြင့္ ရခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား….. မိန္းမဆုံးၿပီး ကတည္းက ၅ ႏွစ္ေက်ာ္လုံးလုံး ငတ္ျပတ္ခဲ့ရေသာ ကာမအရသာကို ျပန္ၿပီး စားသုံးခြင့္ရေတာ့လည္း ခ်စ္စရာ ေကာင္းေသာ သူ႔ေခၽြးမေလးႏွင့္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေခၽြးမေလး၏ အဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို ဦးနိုင္ အစြဲႀကီးစြဲခဲ့ရၿပီ။ “ႁပြတ္…ႁပြတ္…ႁပြတ္.. ရွလြတ္…ရွလြတ္” ေဟာေတာ့…. ေယာကၡထီးႀကီးက အရွိန္မေသးေသးဘဲ သူ႔ ဂါ၀န္ကို ေအာက္ကေန နို့ႏွစ္လုံးေပၚေအာင္ လွန္ၿပီး ညာဖက္နို့ကို အာသာငမ္းငမ္း စုပ္ေနျပန္သည္။ ေယာကၡထီးက သူ႔ပါးစပ္ႀကီးကို ျဖဲဟကာ ရတီ့ နို့တစ္ခုလုံး သူ႔ပါးစပ္ထဲ ဆြဲစုပ္လိုက္ ငုံလိုက္ ကစားေနတာမို့ ရတီလည္း အေနရခက္ကာ ကာမစိတ္မ်ား ျပန္ႂကြလာေလသည္။ သုတ္ရည္မ်ား လၽွံထြက္ေနေသာ သူ႔ပိပိေလးထဲကေန ေစာက္စိရည္ေလးမ်ား ျပန္စိမ့္ထြက္လာသည္ကို ရတီ သတိထားမိလိုက္သည္။ ဦးနိုင္လည္း ေခၽြးမေလး၏ လက္တဆုပ္စာ နို့အုံေသးေသးေလးကို ပါးစပ္ႀကီးတစ္ခုလုံး ျပည့္ေအာင္ ဆြဲစုပ္ရင္း ရာဂစိတ္မ်ား အရွိန္ျပန္ေကာင္းလာေတာ့သည္။ ေခၽြးမေလး၏ ဂါ၀န္တစ္ခုလုံးကို ဆြဲလွန္ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ႏုဖတ္ျဖဴဥေနေသာ ရတီ၏ ရင္သားႏွင့္ ဗိုက္သားေလးကို ေငးၾကည့္ရင္း ဦးနိုင္၏ လီးႀကီးမွာလည္း တဖန္ မိုးထိုးေထာင္တက္လာေတာ့သည္။

႐ုတ္တရက္…ရတီလည္း သတိျပန္၀င္လာသည္။ “ အေဖ…..ေတာ္ေတာ့ေလ..။ ကိုမိုး ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္။ တနလၤာေန႔မွ ျပန္စရေအာင္…” “ တနလာၤ….ဘာေန႔မို့လဲ…သမီးရဲ့….” “ သမီး…အဲ့ဒီေန႔ …မ်ိဳးဥေႂကြမွာေလ….အဲ့ဒီေန႔မွ အတူျပန္ေနၾကတာေပါ့….” “ ေအာ္…အဲ့လိုလား…ဟုတ္ၿပီ…သမီး…အေဖလည္း ဒီႏွစ္ရက္ အတြင္း ျပန္အားေမြးထားမယ္ေနာ္…စိတ္မပူနဲ႔..ငါ့သမီးေလးကို… ကေလးလက္ေဆာင္ေပးမယ္ေနာ္…” “ ဟြန႔္….လူဆိုးႀကီး…. ဘာမွန္းလည္းမသိဘူး…သူ႔ေခၽြးမကို နည္းနည္းမွ မညာတာဘူး။ သူ႔ဟာ…အႀကီးႀကီးနဲ႔ ဇြတ္လုပ္ေတာ့တာပဲ…ပါးစပ္က ေခၚေတာ့ သမီးသမီးနဲ႔…ဟြန႔္…မုန္းလိုက္တာ….ဘာလဲသိဘူး…” ေခၽြးမေလးက ႏွုတ္ခမ္းေလးဆူကာ သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုးျပေနပုံက ကေလးေလးသဖြယ္ ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။ ဦးနိုင္လည္း သူ႔ေခၽြးမေလးနာဖူးေလးကို တစ္ခ်က္ နမ္းရွိုက္ရင္း ပုဆိုးႏွင့္ အက်ီကို ကဗ်ာကယာ၀တ္ရင္း ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ “ အေဖ!….အေဖ!!….အေဖလို့ဆို!!..” မီးဖိုခန္းထဲ၀င္ၿပီး ေရအ၀ ေသာက္မယ္လုပ္ေနေသာ ဦးနိုင္ကို ေခၽြးမေလး ရတီက လွမ္းေခၚေနတာမို့ သူ႔အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာခဲ့ရသည္။ ေခၽြးမေလးက ေစာေစာက ဂါ၀န္အတိုေလးကို ကပိုပယိုႏွင့္ ေကာက္စြပ္တုန္းရွိေသးသည္။ “ ေအာ္….အေဖ့ကိုေျပာမလို့…. တနလၤာေန႔… ေန႔တပိုင္း သမီးခြင့္ယူၿပီးျပန္လာမယ္လို့…အဲဒါ..ေန႔လည္ပိုင္း အေဖနဲ႔ ျပန္ေတြ႕မယ္လို့ ေျပာတာ…” ေခၽြးမေလးက မ်က္ေစာင္းေလးထပ္ထိုးကာ သူ႔အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးကို ျပန္ေကာက္၀တ္ေနသည္။ “ ေအးပါ…သမီးရဲ့..အေဖ ဘယ္မွ မသြားဘူးေနာ္ စိတ္ခ်…ငါ့သမီးေလးကို ေစာင့္ေနမယ္…” ဒီလိုႏွင့္….ေရွ႕တပတ္…တနလၤာေန႔ တင္သာမက…ေနာက္ေန႔….ေနာက္ေန႔မ်ားမွာပါ… ေယာကၡထီးႏွင့္ ေခၽြးမတို့ ႏွစ္ဦးသား…ခ်စ္ရမၼက္ခရီးၾကမ္းကို အတူ ေလၽွာက္လွမ္းခဲ့ၾကရင္း……ေနာက္ တစ္ႏွစ္၌ သမီးေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးဖြားနိုင္ခဲ့ၾကေလသည္။ သားျဖစ္သူေရာ၊ ေခၽြးမျဖစ္သူပါ ထပ္ဆင့္ အေပ်ာ္တိုးရင္း သာယာေသာအခ်စ္ခရီးလမ္းကို အားလုံး အတူတကြ တက္ညီလက္ညီ သူတလွည့္ ကိုယ္တလွည့္ ေလၽွာက္လမ္းၾကေလေတာ့ရင္း…ေနာက္သုံးႏွစ္အၾကာ၌ သားေလးတစ္ဦး ထပ္မံထြန္းကားခဲ့ရျပန္သည္……… ၿပီးပါၿပီ။