ငါးကြိမ်ထက်တော့ နည်းမှာ မဟုတ်ဘူး

စိုးခိုင်ကျော်၏ စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်နေသည်..။ သည်နေ့ ပန်းအိဖြူ ဝတ်စားထားသည့် အဝတ်အစားတွေကလည်း အတော်လေးကို ဟော့နေသည်ကိုး..။ အသက် ( — ) နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော်လည်း ပန်းအိဖြူသည် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ဆူဆူဖြိုးဖြိုးလေး ဖြစ်သည်..။ အရပ်အမြင့် (၅) ပေ (၃) လက်မ လောက်ပင် ရှိနေသည်..။ အရပ်မြင့်မွုကြောင့် ကိုယ်ဟန် ပိန်သွယ်သလို ထင်ရသော်လည်း တကယ်တော့ ရင်သားလေးများ စို့စို့၊ တင်သားလေးများ မို့မို့နှင့် အသားဆိုင် အသားခဲတို့က စတင် ဖွံ့ဖြိုးနေလေရာ၊ မကြာမီမှာပင် တောင့်တင်းအချိုးကျလာမည့် အလားအလာတွေ အပြည့်ရှိသည်..။ တရုတ်ကပြားမလေးမို့… အသားက ဖြူဝင်းအိကာ ဖွေးအုနေသည်..။ မျက်နှာသွယ်သွယ်၊ မေးစေ့လုံးလုံး အိအိဖြူဖြူ ဖြစ်ကာ ပါးလှပ်အိထွေးသော နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများ၏ ဘယ်ဘက်ထောင့်စွန်းတွင် မှဲ့နက်လေး တစ်လုံး ရှိနေသည်..။

တရုတ်ကပြားမလေး ဖြစ်သော်လည်း မျက်လုံးမမှေး၊ မျက်ဝန်းကြည်ကြည်၊ မျက်တောင်ရှည်ရှည် ကော့ကော့များနှင့် ဖြောင့်စင်းပေါ်လွင်သော နှာတံလေးလည်း ရှိပြန်ရာ အပျိုပေါက်အရွယ်ကလေးမှာပင် လှသွေးတွေ ကြွယ်၍နေတော့သည်..။ ပန်းအိဖြူသည် ခေတ်မှီ အဝတ်အစား လှလှပပ ဒီဇိုင်း ခပ်မိုက်မိုက် ခပ်ဆန်းဆန်း များကို သဘောကျသည်..။ သူမ၏ မိဘများကလည်း ပန်းအိဖြူကို ကလေးတစ်ယောက်ဟု သဘောထားကြသေးသောကြောင့် ဖော်ဖော်လှစ်လှစ် ရှိသော ခပ်ဟော့ဟော့ အဝတ်အစားများ ဝတ်ဆင်နေခြင်းကို တားဆီးပိတ်ပင်ခြင်း မပြုကြ..။ သည်အတိုင်းပင် ကြည့်နေကြသည်..။ ပန်းအိဖြူမှာလည်း ကလေးစိတ် မပျောက်တပျောက်၊ အပျိုကလည်း မဖြစ်တဖြစ်မို့ ဖော်ဖော်လှစ်လှစ် ဖြစ်နေတာတွေကို အရေးမစိုက်..။ နားမလည်၊ သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် လှသည်၊ ဆန်းသည် ၊ ခေတ်မှီသည် ထင်သည့် အဝတ်အထည်များကို စိတ်ကြိုက် ဝယ်ယူ ဝတ်ဆင်နေလေသည်..။ ပန်းအိဖြူက ထိုသို့ ခပ်ဟော့ဟော့ အဝတ်အစားများကို ခပ်မိုက်မိုက် ဝတ်ဆင်နေမွုကြောင့် ကြားထဲမှ စိတ်လွုပ်ရှားကာ အနေရခက်နေသူမှာ စိုးခိုင်ကျော် ဖြစ်သည်..။ သည်နေရာတွင် စိုးခိုင်ကျော်နှင့် ပန်းအိဖြူတို့ မိသားစု၏ အခြေအနေကို ဖော်ပြထားဖို့ လိုအပ်လာသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်က အညာသား ။ အညာသားမှ မြို့ပေါ်ကပင် မဟုတ်..။ မန်းမန်း ရေဝေး…ဟု အညာသား အချင်းချင်းပင် လှောင်ပြောင်တတ်ကြသည့် မြစ်ဝေးချောင်းဝေး ၊ ကျေးတောရွာသားဖြစ်သည်..။ ဉာဏ်လေးကောင်းပြီး စာပေဝါသနာ ပါသူဖြစ်လေရာ၊ ရွာဦးကျောင်း ဘုန်းကြီး၏ ကူညီစောင်မမွုဖြင့် ရန်ကုန်မြို့ရှိ ဘုန်းကြီးကျောင်းတစ်ကျောင်းတွင် နေထိုင်ကာ ၊ စာသင်ကြားနိုင်ခဲ့ကာ ဆယ်တန်းအောင်ရုံမက ဘွဲ့တစ်ခုပင် ရလျှက် ရုံးတစ်ရုံးတွင် အလုပ်ဝင်လုပ်နေပေသည်..။

လွန်ခဲ့သည့် ငါးနှစ်ခန့်က ကုသိုလ်ကံ ထောက်မကာ သိန်း(၅၀) ထီပေါက်လေရာ၊ ဆင်ခြေဖုန်း ရပ်ကွက်တစ်ခုတွင် (၄၀)ပေ x (၆၀)ပေ မြေကွက်နှင့် တကွ၊ သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေး တစ်လုံးကို ဝယ်ယူနိုင်ခဲ့သည်..။ အညာရှိ မိဘများကို ရန်ကုန်သို့ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင်ရန် ခေါ်လာခဲ့သည်..။ သို့သော် ကျေးတောရွာသား သူ့မိဘများသည် ဇာတိကို အလွန်ခင်တွယ်သည့်အပြင်၊ ရန်ကုန်မြို့တွင် နေရထိုင်ရသည်ကို အသက်ရွူကြပ်သည်ဟု မနေလိုကြပဲ၊ တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်သာ နေလျှက် ကိုယ့်ရပ်ကိုယ့်ရွာ ပြန်သွားကြသည်..။ လက်ထဲတွင် ကျန်နေသေးသော ငွေများမှ (၅) သိန်း ကန်တော့လိုက်ရာ၊ စိုးခိုင်ကျော်၏ မိဘများလည်း ရွာတွင် လယ်ပိုင်ယာပိုင်နှင့် အခြေခိုင်သွားကြသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်မှာတော့၊ ရန်ကုန်တွင် သူတစ်ယောက်တည်း အိမ်တစ်လုံးနှင့် ယောင်ချာချာ ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်..။ သူ့မိတ်ဆွေအချို့က မိန်းမယူရန် တိုက်တွန်းကြသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်သည် တောသားဖြစ်သော်လည်း ရန်ကုန်ရောက်သည်က ကြာနေပြီဖြစ်သည့်အပြင်၊ မိန်းမမွုကိစ္စတွင်လည်း သိကောင်းသည်ဟု ဆိုရလောက်အောင် သူ့အလိုကျ လိုးနေဆော်နေနိုင် အဆက်တွေ ရှိနေသည်..။ သည်တော့ သူ့အနေဖြင့် အတည်တကျ အိမ်ထောင်ပြုလိုစိတ် မရှိ..။ အိမ်မှာ အငှားတင်ထားရလျှင် ကောင်းမလားဟု စိတ်ကူးနေချိန်တွင် အဆင်သင့်သွားကာ ပန်းအိဖြူတို့ မိသားစု စိုးခိုင်ကျော်၏ အိမ်တွင် လာငှားနေထိုင်ကြခြင်း ဖြစ်သည်..။ သုံးပင်နှစ်ခန်း အိမ်ကို အလယ်မှ သုံးထပ်သား နံရံ ကာရံပေးလျှက်၊ တစ်ဘက်ခြမ်းကို တစ်လ (၁၀၀၀) ကျပ်နှင့် တစ်နှစ် ငှါးထားခဲ့သည်..။ ပန်းအိဖြူ၏ မိခင် အေးအေးမော်က စိုးခိုင်ကျော်နှင့် တစ်ရုံးတည်း..။ ဌာနချင်းတော့ မတူ။ ပန်းအိဖြူ၏ ဖခင် ကိုတုတ်ဖြူကတော့ တရုတ်တန်းတွင် ဆိုင်ခန်းဖွင့်ကာ အရောင်းအဝယ်လုပ်သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်တို့ အိမ်သို့ ငှားနေပြီးသည့် နောက်တွင် အေးအေးမော် ရာထူးတက်သလို၊ ကိုတုန်ဖြူ၏ အရောင်းအဝယ်လည်း တိုးတက်ကြီးပွားလျှက် စီးပွားတက်ကောင်းသည်ဟု ယူဆကြကာ စီးပွားတက်လာသော်လည်း အခြားသို့ မပြောင်းကြတော့..။

စိုးခိုင်ကျော်၏ အိမ်မှာပင် ဆက်၍ငှားနေခဲ့ကြသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်၏ အိမ်က အထပ်ခိုးလည်းပါသည့်အတွက် ကိုတုတ်ဖြူနှင့် မအေးအေးမော်တို့ မိသားစု နေထိုင်၍ အဆင်ပြေသည်..။ ခြံဝင်းလည်း အတော်အသင့် ကျယ်ဝန်းရာ ၊ ပန်းပင်စိုက် ဝါသနာပါသည့် ကိုတုန်ဖြူတို့ လင်မယားအတွက်လည်း ဟန်ကျသလို ရှိနေသည်..။ သိန်း(၅၀) ထီ မပေါက်ခင်က စိုးခိုင်ကျော်သည် ကျူရှင်လည်း ပြခဲ့ဖူးရာ၊ ပန်းအိဖြူ (၁၀) နှစ်သမီး အရွယ် ငါးတန်း ကျောင်းသူ ဘဝကပင် စကာ စိုးခိုင်ကျော်ထံ စာမေးဘာမေး လုပ်ခဲ့ရာ ပန်းအိဖြူအတွက် သီးသန့် ကိုယ်ပိုင် ကျူရှင်ပြပေးသည်အထိ ရှိလာခဲ့သည်..။ ယခု ရှစ်တန်း ရောက်နေပြီ ဖြစ်သော ပန်းအိဖြူကို စနေ ၊ တနင်္ဂနွေနေ့များတွင် မနက်ပိုင်း တစ်ပိုင်းလုံးလိုလို စာပြပေးနေသည်..။ ကြားရက်များတွင်မူ ပန်းအိဖြူက စာမရလျှင် စိုးခိုင်ကျော်ထံ စာလာမေးတတ်သည်..။ ဤအိမ်တွင် ငှားနေမိ၍ စီးပွားတက်လာသည်ဟု ယုံကြည်နေကြသော အေးအေးမော်တို့က စိုးခိုင်ကျော်အတွက် မကြာခဏပင် ဟင်းများ ပို့ပေးတတ်ကြသည်..။ အိမ်ရှင်နှင့် အိမ်ငှား ဆိုသော်လည်း မိသားစုလို ဖြစ်နေကြသည်..။ အိမ်ခန်းတစ်ဘက်ခြမ်းနှင့် တစ်ဘက် ကူးလူး သွားလာနေကြသည်..။ ရင်းရင်းနှီးနှီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆက်ဆံကြသည်..။ သည်နေ့လည်း တနင်္ဂနွေနေ့မို့ စိုးခိုင်ကျော်က ပန်းအိဖြူကို စာပြပေးနေသည်..။ တနင်္ဂနွေနေ့များတွင် ကိုတုတ်ဖြူနှင့် အေးအေးမော်တို့သည် ဈေးသို့ လင်မယား စုံတွဲ သွားလေ့ရှိကြသည်..။ ဈေးတွင် အစားအသောက်များ ၊ အတူတူဝယ်စားကြကာ၊ တစ်ပတ်စာ ဟင်းရံ ပစ္စည်းများ ဝယ်လေ့ရှိကြသည်..။ ယခုလည်း သူတို့ ဈေးဝယ်သွားနေကြရာ၊ အိမ်တွင် စိုးခိုင်ကျော်နှင့် ပန်းအိဖြူတို့နှစ်ယောက်တည်း ရှိနေကြသည်..။ သည်နေ့တွင် ပန်းအိဖြူ ဝတ်လာသည်မှာ ခါတိုင်းထက်ပို၍ ဟော့သည်..။ ပို၍လည်း ဖော်ဖော်လှစ်လှစ် ရှိသည်..။ သည်တော့ စိုးခိုင်ကျော်မှာလည်း ခါတိုင်းထက်ပို၍ စိတ်လွုပ်ရှားရသည်..။ မရိုးမရွ ဖြစ်ရသည်..။ ပန်းအိဖြူ ဝတ်စားထားပုံကို ကြည့်ပါအုန်း…။

အပေါ်ပိုင်းတွင် ဝတ်ထားသည်က အင်္ကျီဟု ခေါ်ရမည်ထက် ရင်ဝတ်လွာဟု ခေါ်လျှင်ပိုသင့်မည့် အဝတ်ဖြစ်သည်..။ ရင်ညွန့်တွင် ပတ်စည်းထားကာ ခါးသာသာအထိ ရှည်သည်..။ ပခုံးသိုင်းကြိုးများ ပါသော်လည်း လက်သန်းလုံး၏ တစ်ဝက်သာသာမျှသာ ဖြစ်သည်..။ သည်တော့ ရင်ညွန့်အထက်ပိုင်း ပခုံးလုံးလုံးဝန်းဝန်းလေးများ၊ ချိုင်းများ၊ အကုန် အဖွေးသား ပေါ်၍ နေသည်..။ ရင်ညွန့်အောက်ပိုင်းမှ ခါးအထိ တော့ ဖုံးဖုံးသာသာ ရှိနေသည်..။ သို့သော် ကိုယ်တွင်ကပ်ကာနေသော အဝတ်အစားမျိုးဖြစ်လေရာ ဆူဖြိုးစ အပျိုပေါက်မလေး၏ ကိုယ်လုံးကောက်ကြောင်းကတော့ ကောင်းကောင်းကြီး ပေါ်လွင်နေသည်..။ ချာတိတ်မလေးသည် အတွင်းခံ တစ်စုံတစ်ရာလည်း ဝတ်မထား၊ ရင်ခံဝတ်စုံလေး တစ်ထည်သာ ဝတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ကိုယ်တွင် ကပ်နေသလို ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ရှိသော ထိုအဝတ်ကြောင့် ငုံဖူးစ ရွေရင်အုံ မို့မို့လေးများ၏ အသွင်က ဖုဖုဖောင်းဖောင်းလေး ပေါ်နေသည်..။ အသက် (….) နှစ်ကျော်ကျော် အပျိုမဖြစ်တဖြစ် မိန်းကလေးမို့ ရင်သားတို့က မို့ဝန်းဆူဖြိုးခြင်းတော့ မရှိသေးပါ..။ နို့စူစ ခပ်မို့မို့လေးသာ ဖြစ်သည်..။ နုထွတ်သော ရင်သားစုကလေးများ၏ အသွင်သည် စိုးခိုင်ကျော်ကို စိတ်ဂယောက်ဂယက် ဖြစ်အောင်ပင် ဖမ်းစားနေကြသည်..။ ဟော… စာကြည့်စားပွဲက တစ်ယောက်စာ ခပ်သေးသေးလေး ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်သား ဓါးလွယ်ခုတ် အနေအထားဖြင့် ထိုင်နေကြရာ ၊ စိုးခိုင်ကျော်မှာ ပန်းအိဖြူ၏ ရင်သားနုနု ဖူးငုံလေးများ၏ ဖုဖုဖောင်းဖောင်း ဖြစ်နေပုံကို အနီးကပ် သေသေချာချာကို မြင်နေရသလို ရှိနေသည်..။ အောက်ပိုင်းတွင် ဟော့ပင်ခေါ် ဘောင်းဘီတို ကြပ်ကလေးကို ဝတ်ထားသည်..။ ထိုဘောင်းဘီလေးသည် လုံးဝန်းကျစ်လျစ်သော တင်ပါးသားကို ဖုံးရုံမျှသာ ရှိသည်..။ ဘောင်းဘီ အဖျားသည် တင်ပါး၏ အောက်ခြေ ပေါင်ရင်းအထိသာ ရှိသည်..။ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နှင့် တင်းကြပ်နေရာ၊ တင်သားလုံးလုံး လေးများအထိ ထင်းစွာ မြင်သာနေသည်..။ တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်လုံးပေါင်တန်တွေကတော့ အဖွေးသား၊ အနီးကပ် ထိုင်နေသည်မို့ သူ့ဘက်တွင် ရှိနေသော ပန်းအိဖြူ၏ ညာဘက်ပေါင်သားပေါ်မှ မွေးညှင်းနုနု ကလေးများကိုပင် စိုးခိုင်ကျော် မြင်နေရသည်..။ ပြီးတော့ ပန်းအိဖြူက ရေမွေးလည်း ဆွတ်ထားပြန်ရာ သင်းပြန့်ပြန့် ရေမွေးနံ့သည် စိုးခိုင်ကျော်၏ မရိုးမရွဖြစ်နေသော စိတ်ကို ကျလိကျလိ ဖြစ်အောင် ဖန်တီးနေသည်..။ ကောင်မလေး စာရေးသောအခါ အဖုံးအကာ မရှိ အပီပေါ်နေသော လက်မောင်းသား ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အိအိတို့ တုန်တုန် လွုပ်ခါနေပြန်သေးသည်..။ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကို ခပ်ကိုင်းကိုင်း လုပ်၍ တင်ကို နောက်သို့ ပစ်ထားသလိုမျိုး အနေအထားဖြင့် ထိုင်လိုက်ရာ ဘောင်းဘီလေး၏ ခါးစည်းသည ်ခပ်ဟဟ ခပ်လျှော့လျှော့ ဖြစ်ကာ အောက်ခံဝတ်ထားသော အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ အပေါ်ဘက်ပိုင်း ထင်းခနဲ ပေါ်၍လာသည်..။

ရင်စည်း အဝတ်ကလည်း ရင်ဘတ်ပေါ် ပို၍ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ထိကပ်သွားကာ မို့စူစ နို့အုံးလေးများ၏ အထက်နို့သီးချွန်ချွန်လေးသည် ပိတ်သားကို ထိုးဖောက်ကာ ထွက်လာတော့မတတ် ဖြစ်သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်ကို နို့ကော့ တင်ပြ သလိုမျိုး ဖြစ်နေရာ၊ ငနဲသားသည် စိတ် အရမ်းကို မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည်..။ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့..။ ညာလက် အသာဆန့်ကာ ပန်းအိဖြူ၏ ဘယ်ဘက်နို့အုံသားလေးကို လှမ်းကိုင်ဆွဲပွတ်လိုက်မိလေသည်..။ နုနုအိအိ နို့အုံသား ဖူးဖူးလေးများကို ကိုင်ထိလိုက်ချိန်တွင် စိုးခိုင်ကျော် ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်ခံရသလိုမျိုးပင် ထိုးခနဲ ထွန့်ခနဲ လွုပ်ခါ ခံစားလိုက်ရသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်သည် မိန်းမ နို့တွေကို ကိုင်ဖူး ဆုတ်နယ်ဖူးပါသည်..။ သို့သော် အပျိုပေါက်မလေး၏ ငုံဖူးစ နို့အုံသား နုနုထွတ်ထွတ်လေးကိုတော့ ဒါ ပထမဆုံး ထိစမ်း ကိုင်မိခြင်း ဖြစ်သည်..။ နို့က သိပ်မကြီးလှသေး..။ စူစမျှသာ ရှိသေးသော်လည်း ထိတွေ့မွု ဖီလင်ကတော့ ကောင်းလှသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖိန်းရှိန်း၍ သွားသည်..။ “ အို……..” နို့အစမ်း ခံလိုက်ရသော အပျိုပေါက်မလေးလည်း တုန်ရင်လွုပ်ခါသွားသည်..။ ကြောင်မလေးလို ခုန်၍ထသည်။ သူမ၏ ရင်ဘတ်ကို ကိုင်စမ်းနေသော စိုးခိုင်ကျော်၏ လက်ကိုလည်း ပုတ်ထုတ်ပစ်သည်။ ကောင်မလေး အသက်ရွူပြင်းကာ မျက်နှာလည်း ရှက်သွေးဖျန်း၍ နီမြန်းနေလေသည်။ “ ဟိတ်….ဘာဖြစ်တာလည်း ပန်းအိရ…..” စိုးခိုင်ကျော်က ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်ကာ မေးသည်။ “ သမီး ရင်ဘတ်ကို ဘာလို့ စမ်းတာလည်း…” “ ချစ်လို့ပေါ့…ပန်းအိရဲ့……” “ ဟာ…..ဦးစိုးနော်… သမီး ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတာ..၊ ဒါမျိုး မပြောနဲ့…” “ မငယ်တော့ပါဘူး..ပန်းအိရ..၊ နို့လေးတောင် အတော်စူနေပြီပဲဟာ………” စိုးခိုင်ကျော်၏ လက်က နို့ဆီ လှမ်းလာပြန်သည်။ ပန်းအိဖြူက အသာဖယ်ပစ်လိုက်ရာ နို့ကို မကိုင်မိ..။ “ သွား……မသိဘူး..” “ ပန်းအိကလဲကွာ…. လိမ္မာသားနဲ့…” “ မားမားနဲ့ တိုင်ပြောမယ်…. သိလား…..” ချာတိတ်မလေး မျက်နှာတင်းတင်းနှင့် ဆိုလေရာ စိုးခိုင်ကျော်မှာ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာ ဖြစ်သွားရသည်..။

အပျိုပေါက်မလေးများသည် စိတ်ထင်ရာ စွတ်ရွတ် လုပ်တတ်သည် မဟုတ်ပါလား..။ ထိုအချိန်မှာပင် ကိုတုတ်ဖြူနှင့် အေးအေးမော်တို့ လင်မယား ဈေးက ပြန်လာကြသည်။ အိမ်ခြံဝင်းထဲ ဝင်လာသည်ကို မြင်သည်နှင့် စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်နေသော ပန်းအိဖြူသည် အိမ်အတွင်းဘက်သို့ ပြေးဝင်သွားသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်မှာလည်း လိပ်ပြာမသန့်ပဲ အေးအေးမော်တို့ကို နွုတ်ဆက်ဖို့ပင် မေ့လျှက် ထိုင်ရမလို ထရမလို ဖြစ်နေသည်..။ “ ဟော…. ကိုစိုး…. ပန်းအိရော…. စာသင်လို့ ပြီးသွားပလား…” ဘာဖြစ်ခဲ့သည်ကို မရိပ်မိလေသော အေးအေးမော်ကသာ နွုတ်ဆက်သည်..။ “ အော်…….အင်း…ပြီးပါပြီ… ဟို ..ကျနော်..သွားစရာလေး ရှိလို့ စာသင်တာ စောစော ရပ်လိုက်တယ်..သွားမယ်နော်…” စိုးခိုင်ကျော်က ကမန်းကတန်း နွုတ်ဆက်စကားဆိုကာ ကသောကမျောပင် ထ၍ထွက်လာခဲ့သည်။ စိုးခိုင်ကျော်သည် မိမိအခန်းဘက် အမြန်ကူးလာပြီးနောက်၊ စိတ်မလုံပဲ ထိုင်လိုက်ထလိုက်၊ ဟိုလျှောက်သည်လျှောက် လုပ်နေမိသည်..။ အပြင်သွားစရာ ရှိသည်ဟု ..ထွက်လာခဲ့သည်..။ တကယ် သွားစရာ မရှိသောကြောင့် ယောင်လည်လည် ဖြစ်နေသေးသည်..။ ပြီးမှ ရုပ်ရှင် ဝင်ကြည့်ပစ်လိုက်သည်..။ ရုပ်ရှင်ကိုမူ စိတ်မဝင်စားနိုင်။ ပန်းအိဖြူက မိမိ နို့ကိုင်ခဲ့သည်ကို သူ့အမေအား ပြန်တိုင်လိုက်လျှင်တော့ အခက်ပဲ ဟု တွေးကာ စိုးရိမ်ပူပန်၍ နေသည်..။ အေးအေးမော်နှင့် က တစ်ရုံးတည်း ဖြစ်သည့်အပြင်.. မိသားစုလိုလည်း ရင်းနှီးနေရာ ၊ မိမိ လက်ကမြင်းခဲ့သည့် ကိစ္စကို အတိုင်ခံရလျှင် စိုးခိုင်ကျော် အရှက်လုံးလုံး ကွဲရပေတော့မည်..။ သည်လူတွေ မျက်နှာ ဘယ်လိုကြည့်ရတော့မှာလည်း ဟု တွေးပူနေသည်..။ မြို့ထဲတွင် ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်သွား၊ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ဝင်ထိုင်နှင့် အချိန်ဖြုန်းနေကာ မိုးအတော်ကြီးချုပ်မှ ပင် အိမ်ပြန်၍ လာခဲ့သည်.။ ထိုနေ့ညက ကောင်းကောင်းပင် အိပ်မပျော်နိုင်ခဲ့..။ ပန်းအိဖြူ တိုင်ပြောလိုက်လျှင် ဒုက္ခဟု တွေးကာ စိုးရိမ်ပူပန်၍ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် မပျော်တစ်ချက် ပျော်တစ်ချက် ဖြစ်ရင်း မိုးလင်းခဲ့ရသည်..။

စိုးခိုင်ကျော် နို့ကိုင်ခဲ့သည့်ဖြစ်ရပ်ကို ၊ ပန်းအိဖြူက တိုင်မပြောခဲ့ပါချေ။ တိုင်မပြောသည့်အပြင် ထိုသို့ နို့အကိုင်ခံရမွုကြောင့် ရင်ဖိုမောဟိုက်ကာ ပူထူရှိန်းဖိန်းလျက် တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျန်းဖျန်း ဖြစ်သွားခဲ့ရမွုကို တသသ ဖြစ်လျက် ကြည်နူး သဘောကျ၍ နေမိလေသေးသည်..။ ထို့ပြင် မိမိက တိုင်ပြောမည်ဟု ပြောလိုက်ချိန်တွင် စိုးခိုင်ကျော် မျက်နှာ အတော်ပျက်သွားပုံကိုလည်း မြင်ယောင်မိသည်။ မိမိ ထိုသို့ ပြောလိုက်မွုသည် စိုးခိုင်ကျော်အပေါ် စိမ်းစိမ်းကားကားနှင့် လွန်များသွားလေသလားဟုပင် အပျိုပေါက်မလေး တွေးနေမိသည်..။ ပန်းအိဖြူ၏ ဆူဖြိုးစ သွေးသားတို့သည် အတွေ့ထူးကို တစ်မျိုးနှစ်ခြိုက်ကာ သူမ၏ စိတ်တို့သည်လည်း ထွေပြားလာခဲ့သည်..။ နောက်နေ့သည် ရုံးပိတ်ရက် ဖြစ်သည်..။ ဈေးလည်း ပိတ်သောကြောင့် ကိုတုတ်ဖြူ ဆိုင်မထွက်..။ အိမ်မှာ မိသားစု စုံညီနေသည်..။ ဘဲပေါင်ဆီချက် ခေါက်ဆွဲ လုပ်စားသည်..။ သည်လို ရုံးပိတ်ရက်များတွင် စိုးခိုင်ကျော်သည် ပန်းအိဖြူတို့ အိမ်ဘက်ကူးလာကာ စကားပြောဆိုနေလေ့ ရှိပေရာ၊ မနက်ကတည်းကပင် ပန်းအိဖြူသည် စိုးခိုင်ကျော်ကို မျှော်၍ နေသည်..။ စာကြည့်စားပွဲတွင် ထိုင်ကာ စာဖတ်သလိုလို၊ ရုပ်ပြစာအုပ်ကြည့်နေသလိုလို၊ သချာင်္တွက်သလိုလို လုပ်နေသော်လည်း နားကတော့ ထူးခြားသည့်အသံတို့ကို တစွင့်စွင့် ဖြစ်နေသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်၏ အသံ၊ ခြေသံနှင့် တူသလိုလို ရှိသော အသံတို့ကြားရလေတိုင်း ချာတိတ်မလေး ခေါင်းထောင်၍ ကြည့်ရသည်ကလည်း အမောပင်..။ ပန်းအိဖြူ၏ စိတ်ကို ထွေပြားလွုပ်ရှားအောင် လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပြီ ဖြစ်လျက်၊ မျှော်နေမိသော စိုးခိုင်ကျော်ကတော့ ပေါ်မလာခဲ့ပေ.။

ပန်းအိဖြူမှာ စိုးခိုင်ကျော်၏ အခန်းဘက်သို့ ကူးသွားချင်စိတ် ပေါက်လာသည်..။ ထိုစိတ်ကို အသာထိန်းရင်း စိုးခိုင်ကျော် ရောက်လာနိုးနိုးနှင့် စောင့်မျှော်၍သာ နေမိရှာသည်..။ ထို့နောက် စိုးခိုင်ကျော်၏ အခန်းဘက် ကူးသွားတော့မည်ဟု ထိုင်ရာမှ ထမည်ပြုသည်..။ သို့သော် မိမိ၏ ရင်သားများကို ဆွဲကိုင်ခဲ့သော စိုးခိုင်ကျော်ကို မျက်နှာချင်း သွားဆိုင်ရမှာကို တွေးမိပြန်တော့ အပျိုပေါက်မလေးမှာ အလိုလို ရှက်သွေးဖြန်းကာ ကတုန်ကရင် ဖြစ်သည်..။ ထိုင်နေရာမှ မထဖြစ်တော့ ချာတိတ်မ တစ်ယောက် စိတ်ဂနာမငြိမ်ဘဲ၊ အထွေထွေ အပြားပြား အမျိုးမျိုးပင် စိတ်လွုပ်ရှား၍ နေရတော့သည်..။ ထိုအခိုက်… အိမ်ထဲ လှမ်းဝင်လာသော ခြေသံများကို ပန်းအိဖြူ ကြားရသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်၏ ခြေသံတွေပင် ဖြစ်ရမည်ဟု တွေးမိကာ ၊ ချာတိတ်မလေး ပျော်သွားသည်..။ ရင်ခုန်သံလည်း သိသိသာသာပင် မြန်လာသည်..။ မျက်နှာ ပူခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သည်..။ ခြေသံသည် သူမရှိနေသော စာကြည့်စားပွဲသို့ တန်း၍လာသည်..။ စိုးခိုင်ကျော် ရောက်လာတာ သေချာပြီဟု တွေးသည်..။ ဟန်လုပ်ကာ စာကို ငုံ့ကြည့်နေသည်..။ မသိယောင် ဆောင်နေသည်..။ အခုမှ ရောက်လာတယ်..၊ မခေါ်ပါဘူး။ သိအုံးမယ်…ဟု စိတ်ထဲမှ ကြိတ်ကာ ပြောသည်..။ သို့သော် အနားသို့ စိုးခိုင်ကျော် ရောက်လာလျှင် ခုန်ထ နွုတ်ဆက်လိုက်ရန်ကတော့ အသင့်ပြင်ထားသည်..။ သူမ၏ စာကြည့်စားပွဲရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းလာသော ခြေသံက နီးကပ်လာသည်နှင့် အမျှ အပျိုပေါက်မလေး၏ ရင်ခုန်သံသည် ပို၍ မြန်လာသည်..။ ခြေဖျားလက်ဖျားများပင် အေးစက် ချင်သလိုလို ဖြစ်နေသည်..။ ခြေသံသည် သူမ၏ ဘေးနားတွင် ကပ်၍ ရပ်သွားသောအခါ၌ကား ပန်းအိဖြူတစ်ယောက် အသက်ရွူရန်ပင် မေ့နေမိသည်..။ လက်ထဲရှိ ဘောလ်ပင်ဖြင့် စာအုပ်ပေါ်တွင် တွေ့ကရာ ကိန်းဂဏန်းတွေ လျှောက်ရေးနေသည်..။ ပန်းအိဖြူကိုယ်တိုင်ကတော့ မိမိ ဘာတွေ ရေးခြစ်နေမိသည်ကို မသိ..။ ခုန်ထ နွုတ်ဆက်လိုက်မည်အပြုတွင် အနီးကပ် ခေါ်သံ ပေါ်လာသည်..။ “ သမီး……” ခေါ်လိုက်သံက သူမ မိခင် အေးအေးမော်၏ အသံ။ ချာတိတ်မလေးမှာ မျှော်ရသူ ရောက်မလာသောကြောင့် အရမ်းကို မကျေမနပ် ဖြစ်နေသည်..။ ထို မကျေနပ်စိတ်ကြောင့် ဘောလ်ပင်ကို စားပွဲခုံပေါ် ဆောင့်ထိုးချမိသည်..။ “ ဟဲ့…ဟဲ့..ပန်းအိ ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း….” အေးအေးမော်က အံ့သြစွာ မေးသည်..။ ပန်းအိဖြူကတော့ ဟစ်အော်၍ ငိုကြွေးပစ်လိုက်ချင်သည့် စိတ်များကို အတင်းကြိုးစားမျိုသိပ်ကာ၊ အားတင်း၍ ပြုံးရယ်ပြလိုက်ရသည်..။ “ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး…မားမားရာ…၊ သချာင်္တွက်မရလို့ စိတ်ညစ်နေတာပါ…” “ ဒါများ..သမီးရယ်… ဘယ်သချာ င်္တွက်မရတာလဲ…၊ ကိုစိုးလာတော့ မေးပေါ့..၊ သွား… ဘဲပေါင်းဆီချက် သူ့ဆီ ပို့ပေးလိုက်အုန်း…” ဒီနေ့တော့ ကိုယ်တော်ချောက ဘာကြောင့် ဒီဘက် ကူးမလာတာလဲ မပြောတတ်ဘူး..။ အလုပ်များနေလို့ ထင်ပါရဲ့…။ စိုးခိုင်ကျော်ဆီ သွားလိုနေသော ပန်းအိဖြူ သဘောကျသွားသည်..။ နေရာမှ မြူးထူးစွာ ကဆုန်ပေါက်ထသည်..။ အေးအေးမော် အသင့်လုပ်ထားပြီး ဖြစ်သော စတီးလ်ချိုင့်ကို ဆွဲကာ တစ်ဘက်ခန်းသို့ အမြန်ကူးလာခဲ့သည်..။ အိမ်ရှေ့ ဖိနပ်ချွတ်နေရာကိုပါ အလယ်မှ ကာရန်ထားသောကြောင့် ပန်းအိဖြူသည် အိမ်ပြင်သို့ ထွက်ပြီးမှ စိုးခိုင်ကျော်တို့ အခန်းဘက် ဝင်ပေါက်မှ ပြန်ဝင်ရသည်..။

တစ်ခါတည်း တန်း၍ မသွားနိုင်ပါ..။ အိမ်တံခါး ပွင့်နေသည်..။ အပြင်ဘက် ဧည့်ခန်းတွင် မည်သူမျှ မရှိ..။ စိုးခိုင်ကျော်မှာ သည်ဘက်အိမ်ခန်းတွင် တစ်ယောက်တည်း လို နေထိုင်သည်..။ သည်အိမ်ခန်းဘက်သို့ သွားလာကူးလူး နေကျမို့ ပန်းအိဖြူသည် အိမ်ပေါ်သို့ အတုံ့အဆိုင်း မရှိ ခပ်ရဲရဲပင် တက်လာခဲ့သည်..။ ဧည့်ခန်းမှ အိမ်အတွင်းဘက်သို့ ကူးသည့် တံခါးပေါက်လို နေရာတွင် ကာရံထားသော ခန်းဆီး ပါးပါးလေးဆီသို့ အသာခြေဖော့ကာ တိုးကပ်သွားသည်..။ ပြီးတော့ အခန်းဆီးနောက်မှ နေ၍ အသာပင် ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်မှာ တစ်ယောက်တည်း နေထိုင်သူဖြစ်ရာ အပြင်ဘက်ဧည့်ခန်းကိုသာ အကာအရံနှင့် ဖွဲ့ထားကာ အတွင်းဖက်မှာတော့ အခန်းရယ်လို့ သေသေချာချာ ဖွဲ့မထား..။ မီးဖိုခန်းအထိ တိုးလျိုးပေါက်ကြီးဖြစ်သည်..။ အတော်ကျယ်ဝန်းသော ထိုအတွင်းဘက်ခန်းနေရာကို မျိုးစုံပင် အသုံးပြုသည်..။ နေ့လည်နေ့ခင်း လဲလျောင်းစာဖတ်ရာ နေရာလည်း ဖြစ်သလို ထမင်းဟင်း စားသောက်သည့် ထမင်းစားခန်း သဘောလည်း သုံးသည်..။ ထို့ပြင် ရုပ်မြင်သံကြား အပေါ်စက်နှင့် အောက်စက်တို့ကို အပြင်ဧည့်ခန်းထဲတွင် မထားပဲ ၊ သည်အတွင်းဖက်ခန်းထဲတွင်သာ ထားသည်..။ စိုးခိုင်ကျော် အိပ်ခန်းကတော့ အပေါ် အထပ်ခိုးပေါ်တွင် ဖြစ်သည်..။ ချောင်းကြည့်လိုက်သော ပန်းအိဖြူသည် စိုးခိုင်ကျော် တစ်ယောက် အတွင်းဖက်ခန်းထဲတွင် ဗီဒီယို ထိုင်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့ရသည်..။ စိုးခိုင်ကျော် ကြည့်နေသည့် ဗီဒီယိုက အပြာကားတော့ မဟုတ်ပါ..။ သာမန် ရိုးရိုးကားလည်း မဟုတ်ပေ..။ အဖော်အချွတ်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းအစုတ် အကိုင်အတွယ် အဖက်အပွေ့များ ပါသည့် ကာလသားကြိုက် ခပ်မိုက်မိုက် ကားဖြစ်သည်..။ ပန်းအိဖြူ ချောင်းကြည့်လိုက်သည့် အချိန်တွင်ရုပ်မြင်သံကြား ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ချစ်ခန်းကြိုက်ခန်း တစ်ခု ပုံရိပ်ထင် ပြသ၍ နေသည်..။ သည်လို ဇာတ်ကားမျိုး ထုံးစံအတိုင်း အမျိုးသမီး သရုပ်ဆောင်နှင့် အမျိုးသား သရုပ်ဆောင်တို့မှာ အဝတ်အစားများ မရှိကြ..။

ဗလာကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်၍နေသည်..။ ဇာတ်လိုက်နှင့် ဇာတ်လိုက်မင်းသမီးတို့၏ လိင်အင်္ဂါများပေါ်လွင် နေခြင်း မရှိသော်လည်း ပေါင်ရင်းခွကြား တဝိုက်ကိုတော့ ပညာသားပါပါ ရိုက်ပြထားသည်..။ အမျိုးသမီး သရုပ်ဆောင်၏ လှပဆူဖြိုးသော ရင်သားတင်သား ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တို့ကို ရမ္မက်ဇော ကြွစဖွယ် အပီ ရိုက်ပြထားသလို၊ အမျိုးသား သရုပ်ဆောင်၏ ကျစ်လစ်တောင့်တင်း သန်မာသော ရင်အုပ်၊ ကျောပြင်၊ လက်မောင်း၊ တင်ပါး စသည်တို့ကိုလည်း မြင်ရသူတို့ အသည်းယားစဖွယ် ထောင့်စုံမှ ရိုက်ပြထားသည်..။ ပန်းအိဖြူကို အထူးသဖြင့် စိတ်လွုပ်ရှားစေသည်မှာ အမျိုးသား သရုပ်ဆောင်က အမျိုးသမီး သရုပ်ဆောင်၏ နို့အုံများကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ဆွဲပေးမွု ပြကွက်များ ဖြစ်သည်..။ မိမိ၏ ငုံဖူးစ နို့လေးများကို စိုးခိုင်ကျော် ဆွဲကိုင် ပွတ်ခဲ့ပုံများကို ပြန်သတိရ ခံစားရသည်..။ အမျိုးသား သရုပ်ဆောင်က နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆွဲကိုင် ဆုတ်နယ်ရုံ သာမက၊ နို့သီးများကို ဖျစ်ညှစ်ပေးခြင်း၊ နို့သီးတို့ကို ကုန်းစို့ခြင်း၊ နို့အုံသားတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်ထဲရောက်အောင် ငုံခဲခြင်း တွေပါ လုပ်ပြပြန်ရာ ၊ ပန်းအိဖြူမှာ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနှင့် စူးစိုက်ကြည့်ရင်း၊ အလိုလိုပင် အသက်ရွူ ရပ်သွားသလို အာခေါင်ခြောက်သလိုလိုနှင့် ရင်ဖို၍ နေမိသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်က မိမိကို ရင်သားများ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ် သည်သာမက၊ နို့သီးများကိုပါ စို့ပေး စုပ်ပေး ၊ ဖျစ်ညှစ်ပေးအုံးမှာလား..၊ လုပ်ပေးလျှင် မည်မျှကောင်းမည်နည်းဟု စိတ်ထဲမှာ တမ်းတသည်..။ သူမ၏ ရမ္မက်ဇော သွေးသားတို့သည်လည်း ဆူဝေနိုးထစ ပြုလာသည်..။ အသက်ရွူ မြန်သည်..။ ဒူးများ ချောင်သလိုလို ဖြစ်သည်..။ ကောင်းကောင်းပင် မရပ်နိုင်..။ ယိမ်းယိုင်ချင်သလိုလို ဖြစ်ရာ၊ ကိုင်မိကိုင်ရာ ဧည့်ခန်းကို ပိုင်းခြားကာ ရံထားသည့် သုံးထပ်သားနံရံကို လှမ်းကိုင်ထိန်းလိုက်ရသည်..။ ထိုအခါ လွုပ်ရှားသံမြည်သွားရာ စိုးခိုင်ကျော်သည် ချက်ချင်းပင် ရီမုကွန်ထရိုးဖြင့် အောက်စက်ကို ကမန်းကတန်း ပိတ်ကာ ထိုင်ရာမှ ထ၍ လှမ်းကြည့်သည်..။ ပန်းအိဖြူကို မြင်ရသောအခါ စိုးခိုင်ကျော် လန့်သွားသည်..။ ဖော်ခန်းများ ပါသည့် ဗီဒီယို ခွေ ကြည့်နေတာ လူမိရသလိုမို့ မျက်နှာ ထူပူကာ ဘာလုပ်ရမည် မသိ ဖြစ်သည်..။ ပန်းအိဖြူမှာလည်း မိမိချောင်းကြည့်နေတာကို စိုးခိုင်ကျော် သိသွားသည့်အတွက် မျက်နှာပူသည်..။ အပျိုပေါက်မလေး တစ်ယောက်၏ ရှက်ကြောက်စိတ်တွေကလည်း ဟုန်းခနဲ နိုးထလာသည်..။ ထိုရှက်ကြောက်စိတ်ကြောင့် ပန်းအိဖြူသည် အပေါက်ဝမှနေ၍ ချာခနဲ လှည့်ကာ နောက်ကြောင်းပြန်ပြေးလေသည်.။ စိုးခိုင်ကျော်လည်း ရုတ်တရက်ငေးကြောင်ကာ ရပ်နေမိပြီးမှ အပြင်ဘက်ဧည့်ခန်းထဲသို့ အမြန်ထွက်လိုက်သည်..။ ပန်းအိဖြူသည် အိမ်ရှေ့သို့ ရောက်သွားပြီးမှ ဘဲပေါင်းဆီချက်ထည့်ထားသည့် စတီးလ်ချိုင့်ကို ဆွဲလျက်သား ဖြစ်နေသေးသည်ကို သတိရကာ ချိုင့်ပေးရန် အိမ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်သည်..။

ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသော စိုးခိုင်ကျော်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိရာ ဖိနပ်ချွတ်နေရာမှပင် ကောင်မလေး ခြေလှမ်းတုံ့ရပ်သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်လည်း ဧည့်ခန်းအလယ်လောက်၌ ရပ်နေသည်..။ “ မားမား.. … ပေးခိုင်းလိုက်တာ၊ .. ဘဲပေါင်းဆီချက်….” ပန်းအိဖြူသည် ပါးစပ်မှ အမြန်ပြောသည်..။ လက်ထဲရှိ စတီးလ်ချိုင့်ကို အိမ်ခါးပန်းတွင် တင်သည်..။ ပြီးတော့ ချာခနဲ လှည့်ကာ အပြေးတစ်ပိုင်းဖြင့် ထွက်သွားသည်..။ စိုးခိုင်ကျော်မှာတော့ ကြောင်တက်တက်ဖြစ်ကာ ကျန်နေရစ်သည်..။ ယခုလို ဘဲပေါင်းဆီချက် လာပို့ပေးမွုကြောင့် မိမိနို့ကိုင်ခဲ့သည့်ကိစ္စ သူ့အမေ အေးအေးမော်ကို ပန်းအိဖြူ တိုင်မပြောသေးဟု တွေးမိကာ အတန်အသင့်တော့ စိုးရိမ်ပူပန်မွု ပျောက်သည်..။ မိမိတို့ အိပ်ခန်းဘက် ပြန်ရောက်တော့ ပန်းအိဖြူသည် ရေအိုးစင်သို့ သွားကာ ရေတစ်ခွက် ပြည့်ပြည့်ခပ်ကာ သောက်ချလိုက်သည်..။ ရင်ထဲ အေးသလိုလိုတော့ ဖြစ်သည်..။ ထို့နောက် မိမိ ဘာကြောင့်များ ထွက်ပြေးလာခဲ့မိပါလိမ့်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို မကျေမနပ် ဖြစ်သည်..။ တစ်ခါတည်း အခန်းထဲ တန်းဝင်ကာ စိုးခိုင်ကျော်ဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်လျှင် မိမိကို စိုးခိုင်ကျော်က ပွေ့ဖက်ကာ ရင်ဘတ်ကို စမ်းမှာပဲဟု စဉ်းစားမိကာ .. အပျိုပေါက်မလေး ကြက်သီးထသလိုလို ဖြစ်သည်..။ တစ်ခေါက် ပြန်ထပ်သွားရ ကောင်းမလားဟု ပင် စဉ်းစားမိသည်..။ သို့သော် မိမိ၏ မိဘများလည်း အိမ်မှာ ရှိနေကြရာ ၊ စိုးခိုင်ကျော်နှင့် နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်နိုင်မည်မဟုတ် စဉ်းစားမိကာ ၊ ထိုအတွေးကို ဖျက်လိုက်သည်..။ စိုးခိုင်ကျော် မိမိတို့ အိမ်ဘက်ခန်းသို့ ကူးလာပါစေ…ဟုသာ ကြိတ်ဆုတောင်းသည်..။

ချာတိတ်မလေးမှာ တမျှော်မျှော် ဖြစ်ရပြန်သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်သည် ပန်းအိဖြူတို့ အိမ်ခန်းဘက်သို့ ကူးလာပါသည်..။ သို့သော် ချိုင့် ပြန်ပေးရုံသာ ဖြစ်သည်..။ ချိုင့်ပေးပြီး ပြန်ထွက်သွားရာ ပန်းအိဖြူနှင့်ပင် စကားတစ်ခွန်း မပြောဖြစ်လိုက်ပေ..။ စိုးခိုင်ကျော်မှာလည်း သူ့ဖာသာ သူ စိတ်မလုံသောကြောင့် ပန်းအိဖြူတို့ အိမ်ခန်းဘက်တွင် ကြာကြာမနေပဲ၊ ချက်ချင်းလိုလို ပြန်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဗီဒီယိုကားလည်း ဆက်မကြည့်တော့..။ အိမ်တံခါးပိတ်ကာ အပြင်သို့ အကြောင်းမရှိပဲ ထွက်လာခဲ့ပြန်သည်..။ နောက်နေ့တွေကတော့ ရုံးတက်ရက်တွေ ဖြစ်လေရာ၊ စိုးခိုင်ကျော်သည် ပန်းအိဖြူတို့ အိမ်ခန်းဘက်သို့ မလာတော့ပါ..။ ပန်းအိဖြူက အကြောင်းရှာကာ စိုးခိုင်ကျော်တို့ အိမ်ခန်းဘက် ကူးလာရန်ကလည်း စိုးခိုင်ကျော်သည် ရုံးဆင်းသည်နှင့် အိမ်တန်းမပြန်ဘဲ သူနှင့် အဆက်ဖြစ်နေသူ ဒေါ်ထားရင်ဆိုသူ အမျိုးသမီးနှင့် ချိန်းကာ လိုးလိုက်၊ သူငယ်ချင်းများနှင့် ဘီယာသောက်လိုက်၊ အခြား အဆက်တစ်ယောက်ဖြစ်သော မသိန်းခင်ကို ခေါ်ထုတ်ကာ ဆော်လိုက် လုပ်နေလေရာ၊ အိမ်ကို မိုးချုပ်မှသာ ပြန်ရောက်နေလေတော့ ပန်းအိဖြူမှာ စိုးခိုင်ကျော်နှင့် ဆုံလိုလှသော်လည်း မဆုံနိုင်ပဲ ရှိနေသည်..။ ဤသို့ဖြင့် စနေနေ့သို့ ရောက်လာသည်..။ စနေနေ့သည် ရုံးအားရက် ဖြစ်လေရာ ပန်းအိဖြူ၏ မိခင် အေးအေးမော်သည် ထမင်းဟင်းများ ချက်ပြုတ်ပြီး ချိုင့်တွင်ထည့်ကာ (၁၀) နာရီဝန်းကျင်လောက်တွင် တရုတ်တန်းရှိ ဆိုင်ခန်းသို့ သွားသည်..။ ကိုတုတ်ဖြူကို ကူညီဈေးရောင်းပေးလျှက် အခြားအရောင်းအဝယ် လုပ်ငန်းများလည်း လုပ်ကာ မိုးစုန်းစုန်းချုပ်လောက်မှ ပြန်လာတတ်ကြသည်..။ သည်တော့ မိမိနှင့် စိုးခိုင်ကျော်တို့ နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိကာ မိမိကို စိုးခိုင်ကျော်က နို့ကိုင် နို့ဆွဲ လုပ်ပေတော့မည်ဟု ပန်းအိဖြူက အပိုင်တွက်ထားသည်..။ ထိုနေ့ မနက် အိပ်ရာထကတည်းက စိုးခိုင်ကျော်ကို တမျှော်တည်း မျှော်နေမိတော့သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်ကတော့ ပန်းအိဖြူတို့ အိမ်ခန်းဘက်သို့ သွားရန် မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေသည်..။ လိပ်ပြာမလုံဘဲ မျက်နှာပူနေသည်..။ မသွားပဲ နေဖို့ စိတ်ကူးမိသေးသည်..။ သို့သော် ထိုသို့ မသွားပဲနေလျှင် မိမိဘက်က မလုံမလဲ ဖြစ်နေသည်ကို အေးအေးမော်တို့ ရိပ်မိသွားကြမှာကိုလည်း စိုးသည်..။ သူသည် တစ်ပတ်လုံး အေးအေးမော်ကို အကဲခတ်ကြည့်နေခဲ့ရာ၊ ခါတိုင်းလို အခေါ်အပြောမပျက် ပုံမှန်ရှိနေရာ၊ ပန်းအိဖြူ တိုင်မပြောခဲ့ကြောင်း ကတော့ သေချာသလောက် ရှိနေပါပြီ..။

ထို့ကြောင့် စိုးခိုင်ကျော်သည် အသာပင် ဟန်မပျက်နေကာ ပန်းအိဖြူအား စာပြပေးနေကျအချိန်တွင် သည်ဘက်အိမ်ခန်းသို့ဣန္ဒြေဆည်ကာ အသာကူးလာခဲ့သည်..။ ခါတိုင်းလိုပင် ပန်းအိဖြူကို စာပြသည်..။ ထိုနေ့တွင် အေးအေးမော်သည် အမဲသားနှပ်လေရာ လျှပ်စစ်မီးပျက်သွား၍ မီးသွေးမီးဖိုဖြင့်သာ တည်ရလေရာ ဟင်းကျက်နောက်ကျသွားသည်.။ ခါတိုင်း (၁၀) နာရီကျော်ကျော်လောက် အိမ်က ထွက်နေကျသည် (၁၀) နာရီခွဲပြီးလောက်မှ ထွက်ဖြစ်သည်..။ အရင်လို အနှေးဖြစ် ဆိုသလို လောလောနှင့် ထွက်သွားခဲ့ရာ ကိုတုတ်ဖြူ မှာထားသည့် ကုန်ဖိုးငွေပေးရန် ပိုက်ဆံများ ယူမသွားမိပဲ မေ့ကျန်နေရာ လမ်းခုလတ်ရောက်မှ သတိရ၍ အိမ်သို့ တစ်ခေါက် ပြန်ယူရလေသည်..။ ထိုသို့ အေးအေးမော် အိမ်မှ အထွက်နောက်ကျခြင်း၊ ထွက်သွားပြီးမှ အိမ်သို့ တစ်ခေါက် ပြန်လာခြင်းတို့ကြောင့် နဂိုကမှ လိပ်ပြာမလုံသလို ဖြစ်နေခဲ့သော စိုးခိုင်ကျော်မှာ စိုးရိမ်ပူပန်၍ပင် လာသည်..။ မိမိက ပန်းအိဖြူအပေါ် မရိုးမသား ကိုင်လားတွယ်လား လုပ်ခဲ့သည်ကို အေးအေးမော် သံသယဝင်ကာ စောင့်ကြည့်အကဲခတ် အမိဖမ်းခြင်းများ ဖြစ်လေမည်လားဟု အတွေးပွားမိသည်..။ ထို့ကြောင့် မိမိဘက်က အမှား မရှိရလေအောင် အပြတ်ထိန်းသိမ်းသည်..။ ပန်းအိဖြူနှင့်ပင် သိပ်နီးနီးကပ်ကပ် မနေ။ အတတ်နိုင်ဆုံး ခပ်ခွာခွာ လုပ်နေသည်.။ အပိုစကားတွေပင် မပြော။ စာကိုသာ ဖိသင်နေသည်..။ အပျိုပေါက်မလေးမှာမူ နို့အကိုင် အနှိုက်ခံချင်နေရာ၊ စိုးခိုင်ကျော်က နို့ကိုင်ဆွဲဖို့ ထားတော့ လက်ကလေးကိုသော်မှ မထိမကိုင်၊ ခပ်ခွာခွာလုပ်နေရာ စိတ်ထဲတွင် အရမ်းကို မချင့်မရဲကြီး ဖြစ်နေရတော့သည်..။ စိုးခိုင်ကျော်၏ လက်ကို ဆွဲယူကာ မိမိရင်ဘတ်ပေါ် တင်ပေးလိုသည့် စိတ်ကူးမျိုးပင် ပေါ်လာသည်..။ နို့ကိုင်လာ၊ နို့ဆွဲလာနိုးနှင့် စောင့်လင့်နေရာ စာသင်ပေးမွုသာ ပြီးသွားသည်။ ပန်းအိဖြူ ဆန္ဒ မပြည့်ဝခဲ့ပါ..။ ငုံဖူးစ နို့သားလေးများ ယားကျိကျိနှင့် အခံရခက်အောင် သာ ရှိ၍နေသည်။ စာသင်ပြီးသည်နှင့် စိုးခိုင်ကျော် ပြန်သွားသည်။ ပန်းအိဖြူ တစ်ယောက်တည်း စိတ်တွေ ဗြောင်းဆန်လျှက် ဖြစ်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်..။ ဟိုတစ်နေ့က မိမိ နို့အဆွဲအကိုင် ခံရစဉ်က ခံစားခဲ့ရမွုတို့ကလည်း အသစ်တဖန် ပြန်လည်ဖြစ်လာကြသည်။ ဟိုနေ့က ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရသော စိုးခိုင်ကျော် ကြည့်နေသော ဗီဒီယိုကားထဲမှ ဇာတ်လိုက်မင်းသမီး၏ နို့တွေကို ဇာတ်လိုက်မင်းသားက အပီကိုင်တွယ် ဆုတ်နယ်ရုံမက၊ နို့သီးခေါင်းများကိုပါ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံကာ စို့ပေး စုပ်ပေးနေပုံများကို မြင်ယောင်လာသည်။ ချာတိတ်မလေး၏ စူစနို့သားလေးများ စုစုပုံ့ပုံ့ ဖြစ်နေကြသည်။ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးလည်း ချွန်ချွန်ကော့ကော့ ဖြစ်သည်။ သည်နို့အကိုင်အတွယ် ခံချင်သည့် အာသီသကလည်း တိုးသည်ထက် တိုးလာသည်။ ထိန်းသိမ်း ချုပ်တည်း မရနိုူင်တော့အောင် ဖြစ်လာသည်။ သည်လို စနေနေ့မျိုးတွင် သူမ၏ မိခင်အေးအေးမော်လည်း ဆိုင်သွားကာ ညနေမိုးချုပ်မှ ပြန်လာမည်ဖြစ်သောကြောင့် သည်ဘက်အိမ်ခန်းတွင် ပန်းအိဖြူတစ်ယောက်တည်း။

ဟိုဘက်အိမ်ခန်းမှာတော့ စိုးခိုင်ကျော် တစ်ယောက်တည်း။ အိမ်ကလည်း ခြံဝင်းလေးနှင့် သီးသီးသန့်သန့် လွတ်လပ်မွု အပြည့်ရှိနေသည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာနေရာလိုလည်း ဖြစ်နေသည်။ လူအများ သိမြင်နိုင်သည့်နေရာတွင် အရှက်အကြောက်နှင့် ဣန္ဒြေဆောင်ကာ ထိန်းသိမ်းတတ်သော်လည်း မည်သူမျှ မသိမမြင်နိုင်သည့် ဆိတ်ကွယ်ရာတွင်တော့ ထိန်းသိမ်းချုပ်တည်းထားသည်တို့ ပြေလျှော့ကုန်ကာ ဖောက်ပြားသောင်းကျန်းတတ်သော မိန်းမသားတို့ သဘာဝအတိုင်း ပန်းအိဖြူတစ်ယောက်လည်း စိတ်တွေလွုပ်ရှား ဖောက်ပြားလာသည်။ ရမ္မက်တွေလည်း ထန်သည်ထက် ထန်လာကြသည်။ ထိုရမ္မက်စိတ်တို့၏ စေ့ဆော်မွုကို မခံနိုင်တော့သည့်အဆုံး၊ ပန်းအိဖြူသည် စိုးခိုင်ကျော်ရှိရာ တစ်ဘက်အိမ်ခန်းသို့ ကူးသွားရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်လေတော့သည်။ စိုးခိုင်ကျော်က သူမကို ကိုင်ချင်တွယ်ချင်သည်ကိုတော့ မိန်းကလေးတို့၏ ဗီဇဉာဏ်အသိစိတ်ဖြင့် ပန်းအိဖြူ အကဲခတ်မိသည်။ ရဲရဲတင်းတင်း မကိုင်မဆွဲရဲပဲ ရှိနေသည်မှာ ဟိုတစ်နေ့က မိမိ တိုင်ပြောမည်ဟု ပြောခဲ့သည့်စကားကြောင့် လက်တွန့်ကာ ရှိနေခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်ဟုလည်း ကောင်မလေး တွေးသည်။ မိမိဘက်က အကိုင်အဆွဲခံချင်ကြောင်း စိုးခိုင်ကျော် သိအောင်လုပ်ပြနိုင်လျှင် အားလုံး အဆင်ချောမည်ဟုလည်း ကလေးတွေး တွေးသည်။ မိမိ အိမ်ခန်းထဲမှ ထွက်၍အလာ ပန်းအိဖြူ၏ ရင် ဒိန်းဒိန်း ခုန်သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို တွန်းဖွင့်၍ ကျွီ ဟူသော ပတ္တာသံ ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်လာမွုကပင် ၊ ချာတိတ်မလေးအတွက် နားကပ်ကာ ဗုံးပေါက်လိုက်သလို လန့်ဖြန့်သွားစေသည်။ ခြေတစ်လှမ်းတိုင်းသည် အပျိုပေါက်မလေးအနေဖြင့် ကြီးမားသော စွန့်စားမွုကြီး တစ်ခု ဖြစ်နေသည်။ အရမ်းလည်း စိတ်လွုပ်ရှားသည်။ ကြောက်စိတ်တွေလည်း ဖြစ်နေသည်။ ရင်ဖိုမောဟိုက်နေသည်ကတော့ မပြောပါနှင့်တော့။ အပြင်ဘက်မှ လူတွေ တော်ရုံတန်ရုံနှင့် လှမ်းမမြင်နိုင်မှန်း သိသည့်တိုင်၊ သည်လို မိမိ တစ်ဘက်အိမ်ခန်းသို့ ကူးလာမွုကို လမ်းသွားလမ်းလာ တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားလျှင် အခက်ဟု တွေးကာ စိတ်ပူပန်နေမိပြန်သေးသည်။ ခြံစည်းရိုး သီးသန့်ခတ်ကာရံထားလျှက် ခြံစည်ရိုးတံခါးလည်း စေ့ပိတ်ထားပေရာ၊ တမင်ပင် တကူးတက ကြည့်မှသာ ခြံဝင်းထဲသို့ မြင်ပေမည်..။

အချိန်က နေ့လည်နေ့ခင်း ထမင်းစားသောက်ပြီးစအချိန်။ အနားယူချိန် ဖြစ်ရာ အိမ်ရှေ့လမ်းပေါ်တွင် လမ်းသွားလမ်းလာ မရှိပေ။ လမ်းသွားလမ်းလာရှိ၍ တကူးတက လှမ်းကြည့်ကာ ပန်းအိဖြူတစ်ယောက် တစ်ဘက်အိမ်ခန်းသို့ ကူးသွားသည်ကို မြင်မိသည့်တိုင် တစ်စုံတစ်ရာ သံသယဖြစ်မည်မဟုတ်။ သည်ရပ်ကွက်ထဲရှိ လူအားလုံးကပင် ပန်းအိဖြူတို့မိသားစုနှင့် စိုးခိုင်ကျော် ရင်းနှီးခင်မင်ကာ နှစ်အိမ်တစ်အိမ်ဆိုသလို ကူးလူးသွားလာ နေတတ်ကြောင်း သိထားကြပြီး ဖြစ်သည်။ မဟာစွန့်စားခန်းကြီး အဖြစ် အားတင်းကာ လာသော ပန်းအိဖြူသည် စိုးခိုင်ကျော် နေထိုင်ရာ အိမ်တစ်ဘက်ခန်းထဲသို့ ရောက်လာသည်။ အိမ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ကြောက်လန့်စိုးရိမ်စိတ်တို့က အတန်ပင် လျော့ပါးသည်.။ အိမ်အရှေ့ဘက် ဧည့်ခန်းထဲတွင် မည်သူမျှ မရှိ။ စိုးခိုင်ကျော်သည် ဧည့်ခန်းနောက်ဘက်ရှိ အိမ်အတွင်းခန်းတွင် ရှိမည်ဟု သိသော ပန်းအိဖြူသည် ဧည့်ခန်းအဖြစ် ပိုင်းကာထားသော အကာအရံ၏ နောက်ဘက်သို့ လှစ်ခနဲပင် ဝင်သည်။ ကောင်မလေး တွက်ထားသည့်အတိုင်းပင် စိုးခိုင်ကျော်က အတွင်းခန်းထဲတွင် ရှိနေလေသည်။ သူ၏ စာရေးစာဖတ်လုပ်သော စားပွဲတွင် ထိုင်ကာ ကော်ဖီသောက်၊ ကိတ်မုန့်စားနေသည်။ ပန်းအိဖြူသည် စိုးခိုင်ကျော် မုန့်ထိုင်စား၊ ကော်ဖီသောက်နေသော စားပွဲနားသို့ သွား၍ရပ်သည်။ ချာတိတ်မလေး ဝင်လာသည်ကို စိုးခိုင်ကျော် မသိပေ။ အနားတွင် ရုတ်တရက် လာရပ်တော့မှ မြင်သွားသည်။ မမျှော်လင့်ပဲ ရောက်လာသည်မို့ စိုးခိုင်ကျော် အံ့သြသည်။ ပန်းအိဖြူကို အကြောင်သား ကြည့်နေသည်။ နို့အကိုင်ခံချင်၍ ရောက်လာသော ပန်းအိဖြူမှာ စိုးခိုင်ကျော်က အကြောင်သား ကြည့်နေသောအခါ အားမလို အားမရ ဖြစ်သည်။ အနားကပ်မိသည်နှင့် စိုးခိုင်ကျော်က မိမိနို့ကို လှမ်းကိုင်စမ်းလိမ့်မည်ဟု တွေးထားသည့်အတိုင်း မဖြစ်သည့်အတွက် စိတ်မောရသည်။ သည်အတိုင်းသာဆိုပါက မိမိလိုလားတောင့်တနေသော ကိစ္စ ဖြစ်လာတော့မည်မဟုတ်ဟု အတွေးပေါက်ကာ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် အပျိုပေါက်မလေးက မိုက်မိုက်ကန်းကန်းပင် အပြတ်လုပ်လေတော့သည်။ သည်အရွယ်က စိတ်မထင်လျှင် မထင်သလို တဇွတ်ထိုး လုပ်တတ်သည်မဟုတ်ပါလား။

ပန်းအိဖြူသည် ဝတ်ထားသော ဘလောက်အင်္ကျီခပ်ပွပွ၏ ရင်ဘတ်ကြယ်သီးများကို တစ်ခုပြီး တစ်ခု ခပ်မြန်မြန် ဖြုတ်သည်။ ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားသောအခါ ကောင်မလေး ဝတ်ထားသော ဘလောက်စ်၏ ရင်ဘတ်သည်လည်း ပွင့်ထွက်သွားလေတော့သည်။ ကျွန်တော်ဖြင့် တကယ်ကို အံ့သြသွားတာပဲ။ ပန်းအိဖြူ လုပ်လိုက်ပုံက တကယ်ကိုယ်တွေ့မျက်မြင် မဟုတ်ရင် ယုံနိုင်စရာ တောင်မဟုတ်ဘူး။ ဒီကောင်မလေး ဒီလောက် ရဲရဲတင်းတင်း လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်ဖြင့် ထင်တောင် မထင်ဘူး။ ဘယ့်နှယ် ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း ရှိနေတဲ့ အိမ်ခန်းဘက်ကို ကူးလာတာကိုကပဲ သူ့အတွက် လွန်နေပြီလေ။ အခုတော့ ကျွန်တော့်အနား လာရပ်၊ သူဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ် ကြယ်သီးတွေကို သူကိုယ်တိုင် ဖြုတ်ဖြုတ်ဆို အကုန် ဖြုတ်ပစ်တာ အံ့ရော။ ကြယ်သီးအားလုံး တစ်လုံးမကျန် ပြုတ်သွားတော့၊ ဘလောက်စ် ရင်ဘတ်ကွဲဟသွားတာမှာ ကောင်မလေးက အပီကို ဆွဲဖွင့်ပစ်လိုက်သေးတယ်။ ရဲတင်းလိုက်တာများ ကျွန်တော်တောင် ဖျားသွားရတယ်။ ပန်းအိဖြူဟာ အတွင်းခံ ဘာမှ မဝတ်ထားဘူး။ ဘရာစီယာလည်း မရှိဘူး။ ဘော်လီလည်း မပါဘူး။ ရှင်မီးလည်း ဝတ်မထားဘူး။ အတွင်းခံ ဘာတစ်ခုမှ ဝတ်မထားတာကြောင့် ဘလောက်စ် ရင်ဘတ်ကို ဆွဲဖွင့်ပြလိုက်တာနဲ့ ချာတိတ်မရဲ့ နို့တွေ အထင်းသား ပေါ်လာတော့တာပေါ့..။ နို့အုံသားလေးတွေတင် မဟုတ်ပါဘူး ၊ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှေ့ဘက် အကုန်ကို ပေါ်နေတာ။ ဘိုက်လည်း ပေါ်တယ်။ ချက်လည်း ပေါ်တယ်။ ကောင်မလေးက ရင်ဘတ်ကို ခပ်ကော့ကော့တောင် လုပ်ပြထားသေးတာ။ ကျွန်တော်ကလည်း ဖော်လှစ်ပြထားတဲ့ သူ့နို့အုံတွေကို ကြည့်လိုက်မိတော့တာပါပဲ။ ပန်းအိဖြူက အသက် (–) နှစ်ကျော်ကျော် အရွယ် အပျိုပေါက်မလေးပါ။ နို့သားလေးတွေက အတော်ကို စူနေကြပါပြီ။ နုနုထွတ်ထွတ် နို့နှစ်လုံးဟာ မို့မို့ဝန်းဝန်းလေးကို ဖြစ်လို့။ နို့သီးကတော့ သိပ်မရှည်သေးဘူး။ ဂုန်ညင်းဒိုး အကြီးစားသာသာ ရှိနေတဲ့ နို့အုံသားစူစူလေးတွေအပေါ်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ချွန်တွန်တွန် ကြွတတလေး ရှိနေကြတာ။

ကျွန်တော် ဘယ်လက် အသာဆန့်ထုတ်ပြီး ပန်းအိဖြူရဲ့ ညာဘက်နို့လုံးလေးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် မိန်းမလိုးဘူးပါတယ်။ နို့လည်း ဆွဲကိုင်ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် လိုးဖူးတဲ့ မိန်းမတွေက အသက် (၂၀) ကျော် (၂၅) နှစ်အရွယ်တွေ။ ကျွန်တော့်အဖို့ ဒီလို အသက်ငယ်ငယ် အပျိုပေါက်မလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အကာအကွယ် အဖုံးအကွယ် မရှိ ပကတိနို့အုံ နုနုကို အခု ပထမဆုံးထိကိုင်ဖူးရတာပါပဲ။ သူ့နို့အုံသား စူစူနုနုလေးတွေကို ထိကိုင်ဆုတ်လိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး ဒိန်းခနဲတောင် တစ်ချက်ဖြစ်တယ်။ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ရတဲ့ နို့သားက နုနုအိအိနဲ့ တင်းတင်းမို့မို့လေး။ အဲဒီ နို့အုံလေးပေါ်မှာ ညာလက်ညှိုးလက်ခလယ် ၊လက်သူကြွယ် လက်သုံးချောင်းတင်၊ လက်မနဲ့ လက်သန်းက နောက်ဘက်က ထိလို့၊ အသာဆုတ်နယ်ပွတ်လိုက်တယ်။ လက်ဝါးနဲ့ နို့အုံသားပေါ် အိနေအောင်လည်း ထိထားလိုက်တယ်။ နုနုထွတ်ထွတ် အပျိုဖြစ်ကာစ နို့သားစူစူလေးတွေဟာ ကျွန်တော့်ဘယ်လက်ဖဝါးအောက်မှာ အိထွေးနေတာပဲ။ အသာကိုင်ဆုတ်နယ်ပေးပြီး လက်ကို ကျန်တဲ့ နို့အုံသားတစ်ဘက်ပေါ် ပြောင်းတယ်။ ဆွဲကိုင်ပေးတယ်။ “ အို…..ကြည့်ပါလား……ဦးစိုးနော် ကိုင်ပြန်ပြီ..” ပန်းအိဖြူက သူ့နို့တွေ ဆုတ်ကိုင်ဆွဲနေသော စိုးခိုင်ကျော်ကို မျက်စောင်းလေးခဲကာ ပြောလိုက်သည်။ အသံက ညုတုတုလေး။ အသွင်အပြင်ကလည်း ခရာတာတာ။ ဆွဲဖယ် ရုန်းထွက်ခြင်းလည်း မပြု။ သည်တော့ စိုးခိုင်ကျော်ကလည်း နို့အုံနုနုလေးများကို သဘောရှိ ဆွဲဆုတ်နယ်လေတော့သည်။ “ ဟင့်……ယားတယ် ဦးစိုးရ…. အို…အိုကွာ…ယားတယ်လို့ ဆို…” ပန်းအိဖြူ၏ အသံလေးများ တုန်ရင်နေသည်။ ရင်ကလည်း ဒိန်းဒိန်း ခုန်၍နေသည်။ နို့အကိုင်ခံနေရပြီဖြစ်သော်လည်း ဟိုနေ့က ချောင်းကြည့် မြင်တွေ့ခဲ့ရသော ဗီဒီယိုကားထဲကလို နို့စို့ပေးတာ မခံရသေးသောကြောင့် စိတ်ထဲက သိပ်မကျေနပ်သေး။

ဗီဒီယိုကားထဲက ဇာတ်လိုက်မင်းသမီး နို့ကို ဇာတ်လိုက်မင်းသားက စို့ပေးပုံများကို တရေးရေး ပြန်မြင်ယောင်သည်။ “ ပန်းအိကို ချစ်တယ်ကွာ…” စိုးခိုင်ကျော်က အပျိုပေါက်မလေး၏ ငုံဖူးစ နို့အုံသားနုနုလေးများကို အသာအယာ ဆုတ်နယ်ပေးရင်း ပြောသည်။ ဘယ်ဘက်ပါးလေးကိုလည်း ရွတ်ခနဲမြည်အောင် နမ်းလိုက်သည်။ “ ဦးစိုးနော်… သမီးက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတာ.. ဒီလိုမျိုး မပြောနဲ့..” “ ဘယ်မှာ ငယ်ရမှာလဲ..ပန်းအိရ..နို့တွေ တော်တော်ကို စူနေပြီပဲ ဥစ္စာ…” “ ဦးကတော့… ပန်းအိကို အရမ်းကို ချစ်တာပဲ သိလား….” စိုးခိုင်ကျော်က ပြောကာ ကျန်ပါးတစ်ဘက်ကို နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ အပျိုမလေး ရင်ထဲ နွေးခနဲ ဖြစ်သည်။ မျက်နှာလည်း ရဲခနဲ ဖြစ်သည်။ ချာတိတ်မလေးသည် ဘာမျှ မပြောပါ။ သူမ၏ ရင်ထဲကတော့ ( သမီးကလည်း ဦးစိုးကို ချစ်ပါတယ် ) ဟု ကြိတ်ကာ ပြောနေ၏။ စိုးခိုင်ကျော်သည် ပန်းအိဖြူ၏ နို့အုံလေးနှစ်ခုကို စိတ်ကြိုက်ဆုတ်နယ် ကိုင်သည်။ ပြီးတော့ ကိုယ်ကို ကိုင်းလျှက် ညာဘက်နို့သီးကို ပါးစပ်နှင့် ငုံကာ အသာစို့ပေးသည်။ ကောင်မလေးမှာ …. စိုးခိုင်ကျော် နို့စို့ပေးလိုက်မွုကြောင့် အသက်ရွူတွေ ပင်မှားလျှက် အပီအပြင် ကို ကြည်နူးနှစ်သိမ့် သာယာသွားရလေသည်။ ကျွန်တော်က သူ့နို့သီးခေါင်းလေးကို ကုန်းစို့ပေးပြီး သူ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိဖြူက အပီအပြင် ပြုံးပြတယ်။ နို့စို့ပေးတာ စိတ်မဆိုး၊ သဘောကျတယ် ဆိုတဲ့ အထာပြလိုက်တာလေ။ ဒီအချိန်မျိုးဆို သူတို့ အိမ်ဘက်ခန်းမှာ ဘယ်သူမှ မရှိမှန်း သိထားတာကြောင့် ( ကောင်မလေးကလည်း လိုလားနေတဲ့ အခြေအနေ ရှိနေတာမို့) ကျွန်တော်လည်း ခပ်ကဲကဲ လုပ်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပန်းအိဖြူ ဝတ်ထားတဲ့ စကပ်လေး အောက်ကို ညာဘက်လက် ထိုးသွင်းပြီး ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကို လှမ်းကိုင်စမ်းလိုက်တာပါပဲ..။ ချာတိတ် ငြိမ်ခံနေရင် ရှေ့ဆက်တိုးမယ်၊ ငြိမ်မခံဘဲ ရုန်းဖယ်ရင် စိတ်မဆိုးအောင် တောင်းပန်မယ်၊ ချော့မယ် ဆိုပြီး စွန့်လိုက်တာ….။ ပန်းအိဖြူဟာ နိုင်လွန်ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုလေး ဝတ်ထားပါတယ်။ စစချင်း အောက်ခံပင်တီဘောင်းဘီတိုကလေးရဲ့ ခွဆုံအသားနေရာပေါ်မှနေပြီး စောက်ပတ်ကို အသာကိုင်ပွတ်ပေးတယ်။ စောက်ဖုတ်လေး ဖုပြီး ဖောင်းနေတာ စမ်းမိတယ်။ နို့ဆွဲ၊ နို့စို့ လုပ်ပေးထားတာကြောင့် ပန်းအိဖြူ စိတ်လွုပ်ရှားပြီး နှာထနေတာပဲလေ။ သူ့စောက်ပတ်လေးကလည်း ဖုဖောင်းနေတာပေါ့။ ဖုထစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုအကြားက စောက်ဖုတ်အကွဲနေရာကို အောက်ခံပင်တီဘောင်းဘီတိုလေးအပေါ်ကပဲ အသာပွတ်ပေးတယ်။ ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီအဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး ပွတ်ဆွဲပေးတယ်။ ထောင်ထောင်ဖုဖုကလေး ဖြစ်နေတဲ့ စောက်စေ့ကို စမ်းမိတယ်။ အဲဒီ စောက်စေ့ကို လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ပဲ အသာခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးတယ်။ အပျိုဖြစ်ကာစ ချာတိတ်မငယ်ငယ်လေးရဲ့ စောက်စေ့မို့လား မသိဘူး။ ထိစမ်းပွတ်တာနဲ့ ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်ခံရသလို ဖြိုးခနဲ ဖြန်းခနဲ ဖြစ်တယ်။ အတွေ့က သိပ်ကောင်းတာဘဲ။ သူ့ စောက်ပတ် စိုတိုတိုဖြစ်နေတာကိုလည်း သတိပြုမိလိုက်ပါရဲ့။ အပျိုပေါက်မလေးဆိုတော့ ပန်းအိဖြူရဲ့ စောက်ပတ်ကလည်း ဆူဖြိုးစပဲရှိတာ။

သိပ်အကြီးစားကြီး မဖြစ်သေးဘူး။ ပေါင်ရင်းခွကြားနေရာမှ မို့မို့ခုံးခုံးနဲ့ ဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်နေရုံပဲ။ ကျွန်တော်က ညာလက်ခလယ်ကို အသာကွေးပြီး လွုပ်ရှားလိုက်တာ၊ ပန်းအိဖြူ ဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံပင်တီဘောင်းဘီလေး အောက်ကို လက်ခလယ် တိုးဝင်သွားပါလေရော။ အကာအကွယ် မရှိတော့တဲ့ သူ့စောက်ပတ်ကို ထိကိုင်နေမိပြီလေ။ ပန်းအိဖြူရဲ့ စောက်ပတ်မှာ အရည်ကြည်တွေ စိုနေတယ်။ စောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုအလယ်အကွဲနေရာ တဝိုက် လေးငါးခါလောက် လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲတယ်။ သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲကို လက်ချောင်း ထိုးထည့်တယ်။ မဝင်ဘူး ။ သုံးလေးခါလောက်ကို စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်း ထိုးသွင်းကြည့်တာ ရကို မရဘူး..။ ချာတိတ်မလေးကတော့ ငြိမ်ခံနေတာပါပဲ။ သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်လေးက ကျဉ်းလွန်းလို့ပဲလား။ ကိုယ်ကပဲ အပေါက်တည့်အောင် မသွင်းတတ်လို့လား။ ဘာကြောင့်မှန်း မသိ၊ ဝင်အောင် မသွင်းနိုင်ပဲ ဖြစ်နေတာ။ ဒါကြောင့် အသာချိုထားလိုက်ပြီး စောက်စေ့ကိုပဲ အဓိကထား ပွတ်ပေးတယ်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း အတိုင်းလည်း ပိုပြီး ထိထိမိမိဖြစ်အောင် ပွတ်ဆွဲတယ်။ “ အောက်ခံဘောင်းဘီ .. ချွတ်လိုက်ပါလား ” စောက်ပတ်နှိုက်ရင်းက ကောင်မလေးကို ပြောတယ်။ “ ဟင့်အင်း….. မချွတ်ဘူး…” ပန်းအိဖြူရဲ့ အသံလေး သိသိသာသာ တုန်နေတယ်။ ကောင်မလေးရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ မချွတ်ရသေးပေမယ့် သူ့စောက်ပတ်ကတော့ အဖုံးအကာ ဘာမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ပေါ်တင်ကြီး ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်က အပီပြင်ကို ကိုင်နေပွတ်နေ နှိုက်နေနိုင်ပါပြီ..။ နှစ်မိနစ်လောက်လည်း ကြာရော ပန်းအိဖြူဟာ ဗြုံးဆို ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကို တက်ထိုင်လာပါလေရော..။ ကျွန်တော်က ဆွဲယူ အထိုင်ခိုင်းတာတောင် မဟုတ်ဘူး။ သူ့ဖာသာ သူ တက်ထိုင်ပစ်လိုက်တာ..။ ကောင်မလေး အရသာတွေ့ပြီး စိတ်လည်း အတော် ထကြွရွနေလို့ ခပ်ရဲရဲ ခပ်ကဲကဲ လုပ်လာတာလေ..။ တကယ်ပါပဲ..။ ကျွန်တော်တောင် အံ့အားသင့်သွားရတာ..။ ကားစွင့်စ သူ့တင်ပါးလုံးလုံး ကျစ်ကျစ်လေးဟာ ကျွန်တော့်ပေါင်ရင်းမှာ အိခနဲကို ထိမိနေတာ…။ ကျွန်တော်က သူ့ချိုင်းအောက်ကနေ လက်နှစ်ဘက်ထိုးလျှိုပြီး သူ့နို့နှစ်လုံးကို စုံကိုင်တယ်။

ဘလောက်စ် ရင်ဘတ်က ပွင့်ပြီး အထင်းသားပေါ်နေတဲ့ နို့အုံလေးနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းပဲ ကိုင်ညှစ်တယ်..။ “ ကောင်းလား…..” စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်ပေးရင်း သူ့ညာဘက်ပါးလေးကို ရွတ်ခနဲနေအောင် နမ်းပြီး မေးလိုက်တယ်။ “ ကောင်း…တယ်….” ပန်းအိဖြူက ပြန်ပြောတယ်။ ညာဘက်နားရွက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ရက်ပေးလိုက်တော့ ချာတိတ်မလေး တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ထားတာက ကောင်းပေမယ့် ကောင်မလေးကို စိတ်ကြိုက် မကိုင် မနှိုက်နိုင်ဘူး။ ပြီးတော့ ဒီလိုတက်ထိုင်ထားရင်း ကိုင်နေ နှိုက်နေရတာကလည်း ငါးမိနစ်လောက် ရှိလာတော့ တစ်မျိုးပြောင်းချင်လာတယ်။ ပန်းအိဖြူကို စိတ်ကြိုက်လုပ်လို့ ရမရ စမ်းကြည့်ချင်လာတာလဲ ပါတာပေါ့..။ “ မတ်တတ် ရပ်လိုက်နော်….” ခပ်တိုးတိုးပဲ ပြောရပါတယ်။ ကောင်မလေးက ချက်ချင်းပဲ ပြောသလို လုပ်တယ်။ ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်ထားရာက ထရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးပြီး ရပ်မိသွားရော။ ကျွန်တော်က သူဝတ်ထားတဲ့ စကပ် နောက်ကွဲလေးကို အပေါ် ဆွဲလှန်တင်တယ်။ စကပ်က အတိုပေမယ့် ခပ်ကြပ်ကြပ်ဆိုတော့ အောက်စကနေ ဆွဲလှန်ရတာ အဆင်မပြေဘူး..။ လန်တက်မသွားဘူး။ ကြပ်ပြီး တင်းခံနေတယ်။ အဲဒီတုန်းမှာပဲ ပန်းအိဖြူက သူ့စကပ်ကို တစ်ခုခု လုပ်လိုက်တယ်။ စကပ်ခါးစည်းက ချိတ် (ဒါမှမဟုတ်) ကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တာ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ သေချာတော့ မသိဘူး။ ကြပ်တပ်တပ်ဖြစ်နေတဲ့ စကပ်တိုလေး လျော့ရဲရဲနဲ့ နည်းနည်းချောင်သွားတယ်။ စကပ်ကို အပေါ်လှန်တင်ရတာ ဟန်ကျသွားတယ်။ ကျွန်တော် ဘာလုပ်လုပ် ဒီကောင်မလေး ခံမှာပဲဆိုတာ သေချာနေပြီမို့ ကျွန်တော်က စကပ်လှန်တင်ပြီးတာနဲ့ပဲ ပန်းအိဖြူရဲ့ အောက်ခံပင်တီဘောင်းဘီတိုကလေးကို ဒူးဆစ်နားရောက်အောင် လက်မြန်ခြေမြန်နဲ့ ဆွဲချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ စကပ်လှန်တင်ထားပြီး အောက်ခံပင်တီဘောင်းဘီတိုလေးကို ဆွဲချပစ်လိုက်တော့ ပန်းအိဖြူရဲ့ ဖင်ကြီး အပြောင်သား ပေါ်လာတော့တာပဲ။ ကျွန်တော်က စောက်ပတ်နှိုက်ပွတ် ကလိပေးနေတာကို အရသာတွေ့ ဖီလင်တက်နေတာတော့ သိပ်ကို ထင်ရှား သိသာလှပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်ကလည်း နည်းနည်းလေးမှ နောက်တွန့်မနေတော့ဘူး။ အားနာမနေတော့ဘူး။ ပန်းအိဖြူရဲ့ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရပဲ စိတ်ကြိုက် ထိုးကိုင်ပွတ်ကလိ နှိုက်ပစ်လိုက်တယ်။ ပွတ်ရုံ ကိုင်ရုံတောင် မဟုတ်ပါဘူး။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကိုလည်း ညာလက်ခလယ် ထိုးထည့်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ အပေါက်တည့်တယ်။ ချော်မထွက်သွားဘူး။ ကိုယ့်လက်ချောင်းက သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို အိခနဲ နစ်ဝင်သွားတယ်။ ကြပ်တော့ ကြပ်နေတာပဲ။ “ အာ့….. ထိုးထည့်ပြန်ပြီ….” ပန်းအိဖြူ ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားပြီး ပါးစပ်ကလည်း အသံလေး တစ်ချက်ထွက်တယ်။

ဒီအသံကိုတော့ ကျွန်တော် ကောင်းကောင်း ကြားလိုက်ရပါတယ်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်သွားတဲ့ ကျွန်တော့် လက်ခလယ်ဟာ ဘေးနှစ်ဘက်မှာ ခပ်လုံးလုံး အသားမြှောင်းနှစ်ခုနဲ့ ဖိညှပ်ထားသလို ထိတွေ့ခံစားရတယ်။ လက်ခလယ် ထိပ်ပိုင်းကတော့ ခပ်လုံးလုံး ချောချော အရာတစ်ခုနဲ့ ထိမိနေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲမှာ အရည်ကြည်တွေ စိုနေတယ်။ စောက်ရည်တွေကလည်း အတော်ကို များတာ။ ရွမ်းရွမ်းစိုနေတယ်လို့တောင် ပြောနိုင်တယ်။ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားတဲ့ လက်ခလယ်ကို ကျွန်တော်က ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း လွုပ်ရှားပေးတယ်။ ပန်းအိဖြူရဲ့ စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ လိုးပေးတဲ့ သဘောပေါ့။ စစချင်း လေးငါးခြောက်ချက်လောက်ကိုတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း လုပ်တယ်။ ညှောင့်တဲ့ သဘောမျိုးပါ။ လက်ချောင်း ပြန်ထိုးသွင်းတာမှာလည်း အားထည့်ပေးတယ်။ ဆောင့်လိုး တယ်ပြောရမလားပဲ။ ချာတိတ်မလေးဆိုတာ တုန်တခိုက်ခိုက်ကို ဖြစ်နေတာပဲ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကလည်း တငေါ့ငေါ့ကို လွုပ်လို့..။ လီးထိပ်မှာ အရည်ကြည်တွေတောင် စိုလာနေတာ ရင်ထဲမှာလည်း ဖိုကနဲ အေးကနဲ ကိုဖြစ်လို့..။ ကျွန်တော်တောင် ဒီလိုဖြစ်ရင် အပျိုပေါက်မလေး ပန်းအိဖြူ ဘယ်လိုစိတ်လွုပ်ရှားပြီး ဘယ်လောက် ဖီလင်တက်နေမယ်ဆိုတာ ပြောနေစရာ လိုမယ် မထင်ဘူး။ ဒီကောင်မလေးက ပေါင်ကို ကွပေးတယ်။ ဒူးကွေးကွေးလေး ဖြစ်တယ်..။ ဖင်ကို ပိုနောက်ကော့ပေးတော့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ရှေ့ကိုတောင် ကိုင်းကျတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့စောက်ပတ်ကို ထိုးပြီး လိုးပေးနေတဲ့ လက်ခလယ်ကို ပိုပြီး မြန်မြန်သွက်သွက်နဲ့ အားပြင်းပြင်း လွုပ်ရှားပေးတယ်။ လက်ချောင်းနဲ့ လိုးတဲ့အရသာကို ပန်းအိဖြူ အပြတ်ခံစားရအောင် ဖန်ပေးလိုက်တယ်။ သူမစောက်ပတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ စိုပြီး ထွက်လာတာ အများကြီးပဲ။ ကောင်မလေး နှစ်ခါသုံးခါလောက်တောင် ပြီးသွားသလားတောင် မပြောတတ်ဘူး။ ပန်းအိဖြူဟာ မတ်တတ်ရပ်နေတာမျိုးတောင် မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ရှေ့ကိုင်းကျပြီး ဖင်ကုန်းပေးထားသလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ။ သူ့တင်ပါးကလည်း အစွမ်းကုန်ကို တင်းကား တစ်ထွက်နေတာ။

အဲဒီဖင်ကြီးကို ဘယ်လက်နဲ့ ကိုင်တယ်။ ဖျစ်ညှစ်တယ်။ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ ညာလက်ခလယ်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပန်းအိဖြူ စအိုပေါက်လေးထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်တယ်။ “ အို့….အိ…..အာ့…..ဟင့်…” ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်တော့ ပန်းအိဖြူရဲ့ ပါးစပ်က အသံလေးတွေ ပေါ်လာပြန်တယ်။ ကိုင်းကျနေတဲ့ ကိုယ်အထက်ပိုင်းက ခပ်မတ်မတ် ပြန်ဖြစ်လာတယ်။ ညာလက်ကလည်း နောက်ဘက်ကို လှမ်းလာတယ်။ ဖင်ကိုထိုးထည့်တာကို မကြိုက်လို့ ဆွဲထုတ်ပစ်ဖို့ လက်လှမ်းလာတာလားလို့ ထင်မိသေးတာ။ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့စအိုပေါက်လေးထဲကို ရုတ်တရက် လက်ချောင်း ထိုးထည့်လိုက်တာကြောင့် ကောင်မလေး တုန်ခါလွုပ်ရှားသွားလို့ လက်က အလိုလို လှမ်းလာတာပါ။ နောက်တော့ ကိုယ်က ရှေ့ ပြန်ကိုင်းကျသွားတယ်။ ကျွန်တော်က ဖင်ပေါက်တစ်လှည့်၊ စောက်ခေါင်းထဲ တစ်လှည့် ပြောင်းပြီး အပီကို ထိုးကလိပေးတယ်။ ပန်းအိဖြူဟာ ကျွန်တော်လုပ်သမျှ ငြင်းကို မငြင်းဘူး။ အပီကို ခံနေတာ။ ယုံနိုင်စရာတောင် မရှိဘူး။ လိုးရင်လည်း ရမယ်ဆိုတာ အကဲခတ်မိတာကြောင့် ကျွန်တော်က ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ပတ်ကို လက်ခလယ်နဲ့ လိုးနေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ လက်ချောင်းအစား လီးချောင်း ထိုးသွင်းတော့မယ်လေ..။ ဘယ်နေရာမှာ လိုးရရင်ကောင်းမလဲလို့ အမြန် စဉ်းစားရတယ်။ လိုးရင် အိမ်ခန်းထဲက ခုတင်ဟာ အသင့်လျှော်ဆုံးနေရာ ဆိုတာကိုတော့ သိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် အိပ်ခန်းက အိမ်ပေါ်ထပ် ထပ်ခိုးအမိုပေါ်မှာ။ ပြီးတော့ အဲဒီအိပ်ခန်းကနေ အိမ်ဝင်းအဝင်ဝကို ကောင်းကောင်းမမြင်ရဘူး။ လိုးလို့ကောင်းနေတုန်း အိမ်ဝင်းထဲ တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာလို့က ရုတ်တရက် မမြင်နိုင်။ အမြန်ထပြေးရှောင်ပုန်းဖို့ ဆိုတာကလည်း (ကျွန်တော်မဟုတ်ဘူး ၊ ပန်းအိဖြူအတွက်ပြောတာပါ) အထပ်ခိုးပေါ်က ဆင်းရအုန်းမှာ ဘာညာနဲ့ အဆင်မပြေဘူး။ အိမ်ဝင်းထဲ လူဝင်လာရင်လည်း စောစောစီးစီး လှမ်းမြင်နိုင်အောင် ၊ ပန်းအိဖြူအနေနဲ့လည်း အမြန်ဆုံး အဆင်ပြေပြေ ရှောင်သွားနိုင်အောင် နေရာကောင်းကို ရွေးရမှာ။ သိပ်အကြာကြီး တော့ မစဉ်းစားလိုက်ရပါဘူး။

ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ပန်းအိဖြူကို လိုးရမယ့်နေရာကောင်းကို စဉ်းစားမိတယ်။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းလေ…။ အဲဒီကနေဆိုရင် ဝင်းတံခါးကို တန်းမြင်နိုင်တယ်။ ပြီးတော့ ပန်းအိဖြူတို့ အိမ်ဘက်ခြမ်းက ဧည့်ခန်းနဲ့ ခြားထားတဲ့ နံရံမှာ မလွယ်ပေါက်လို တံခါးသေးသေးလေးတစ်ခုကလည်း ရှိနေသေးတယ်။ အဲဒီတံခါးပေါက်အသေးလေးကို အသာချက်ဖွင့်ထားလိုက်မယ်ဆိုရင် အရေးအကြောင်းဆို ပန်းအိဖြူ လဲ ဒီတံခါးကနေ သူတို့ အိမ်ခန်းဘက်ခြမ်းကို လှစ်ခနဲ ကူးပြေးသွားရုံပဲ။ “ လာ…. ပန်းအိ .. ဧည့်ခန်းထဲ သွားရအောင်…” ကောင်မလေး တင်ပါး တစ်ချက် အသာပုတ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။ “ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲ….” ကောင်မလေးက မျက်စလေးချီကြည့်ပြီး ညုတုတုလေး ပြောတယ်။ “ ပန်းအိကို လိုးမလို့ပေါ့…” ပိုင်နေပြီဆိုတာ သိလို့ ကျွန်တော်ကလည်း တစ်တစ်ခွခွပဲ ပြောချလိုက်တယ်။ “ ဟာကွာ…. ဦးစိုးနော်….” ကောင်မလေးက မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ခေါ်ရာနောက်ကိုတော့ လိုက်လာတယ်။ ကျွန်တော် ဆွဲချွတ်ချထားလို့ ဒူးဆစ်နားလောက်ကို လျှောကျနေတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီက တုတ်ဆွဲထားသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ကောင်မလေး လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်မချောဘူး။ တုံ့နှေးနှေး ဖြစ်နေတယ်။ “ အောက်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်ထားခဲ့ပါလား..” “ အို…..မချွတ်ဘူး…” “ ချွတ်ခဲ့ပါကွ… ပန်းအိကလည်း….” “ ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း…..” ပန်းအိဖြူက ပါးစပ်ကသာ ဟင့်အင်းပြောနေတာ …။ ကျွန်တော်က သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဇိုးဇတ်ဆို ချွတ်ချလိုက်တော့ ဘာမှ မပြောဘူး။ ခြေထောက်တစ်ဘက်ကိုတောင် အလိုက်သင့် ကြွပေးပြီး ကူညီသေးတယ်။ “ ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး… မချွတ်ပါနဲ့ ဆိုတာ အတင်းချွတ်တာပဲ…” နွုတ်ခမ်းလေး မစူတစူ၊ မျက်စောင်းလေး မချိတ်တချိတ်နဲ့ ပြောလိုက်သေးတယ်။ “ သူက ရွုတ်နေတာပဲဟာ… ချွတ်ပစ်ထားခဲ့မှပေါ့…” “ အို…..ဘာရွုပ်တာလဲ…ဟင့်…..” ကျွန်တော်က ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ဘူး။ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကလည်း ကျွတ်ထွက်သွားပြီလေ။ ချွတ်ယူလိုက်တဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်ချတယ်။ ကောင်မလေးရဲ့ ဘယ်လက်မောင်းကို ညာလက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်ပြီး ဧည့်ခန်းဆီကို ဆွဲခေါ်ထုတ်လာတယ်။ ပန်းအိဖြူဟာ ကျွန်တော်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို အသာလေး လိုက်လာတယ်။ လိုက်လာတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ အပေါ်ဘက်က ဘလောက်အင်္ကျီ ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်လို့..။ ဆူဖြိုးစ နို့အုံသားလေးနှစ်ခုဟာ အဖွေးသားနဲ့..။

အောက်ပိုင်းက စကပ်တိုတိုလေးဟာလည်း လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်လို့..။ ကျွတ်မကျအောင် ပန်းအိဖြူက လက်ကလေးတစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းထားရတယ်။ ချာတိတ်မရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က ဘလောက်စ်နဲ့ စကပ်တိုလေးတို့ကို အချိန်မရွေး ဇတ်ခနဲ ချွတ်ပစ်နိုင်တာကို ကျွန်တော်နားလည်တယ်။ ငယ်ငယ်နုနု အပျိုပေါက်မလေးကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး အပီလိုးရတော့မှာမို့ ကျွန်တော့်ရင်တွေ အတော်ခုန်နေတာ။ ကျွန်တော့် ငပဲကြီးဟာလည်း ဘာတောင်သလဲ မမေးနဲ့ ။ မတ်နေတာပဲ။ မာနေတာပဲ။ လိုးချင်စိတ် ထန်နေလို့လား မပြောတတ်ဘူး။ ကောင်မလေးက ခေါ်ရာကို အသာလိုက်လာနေတာကိုတောင် ကျွန်တော်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဧည့်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ထုတ်လာတယ်။ ကျွန်တော်က ပန်းအိဖြူကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးကလည်း ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အလိုက်သင့် တိုးဝင်လာတယ်။ သူလည်း အဖက်အပွေ့ခံချင်နေတာ သိသာလှပါတယ်။ ကျွန်တော်က နမ်းဖို့ အသာကိုင်းချလိုက်တော့ ပန်းအိဖြူကလည်း သူ့မျက်နှာလေးကို အလိုက်သင့် မော့ပေးရှာတယ်။ အစကတော့ ချာတိတ်မကို ပါးနမ်းမလို့ပါပဲ။ မော့ပေးလာတဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်က နွုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက နှင်းဆီဖူးလို စူစူရွရွလေး ဖြစ်နေတာ မြင်ရတော့ ပါးနမ်းမနေတော့ပဲ အဲဒီနွုတ်ခမ်းဖူးဖူးရွရွလေးကိုပဲ ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ ဖိကပ်ငုံခဲလိုက်တယ်။ “ အင့်….အင်းအင်း……..အင့်…..” ကောင်မလေး ပါးစပ်က အသံလေးတွေ ပေါ်ထွက်တယ်။ ပါးစပ်ချင်း အပ်မိနေတာဆိုတော့ သူ့အသံလေးတွေ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသလိုပဲ။ ပန်းအိဖြူရဲ့ နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို မျှင်းပြီး စုပ်နမ်းရင်း သူ့နို့တွေကို ဆွဲကိုင်ဆုတ်နယ်တယ်။ ဘလောက်စ်ရင်ဘတ် ကြယ်သီးအားလုံး ဖြုတ်ပြီး ဖွင့်ပေးထားတာမို့ ပကတိ နို့အုံသားတွေကို အားပါးတရ ကိုင်နယ်ရတာ အတော်လေးကို ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ထွားထွားပြည့်ပြည့် ရှိနေပြီဆိုတာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကျကျနန ကြည့်တော့မှ ပိုပီပီပြင်ပြင် တွေ့ရတယ်။ စောက်မွေးမပေါက်သေးလို့ ကတုံးပြောင်လေးဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်နုနုလေးကလည်း ဖောင်းဖောင်းအိအိနဲ့ လိုးချင်စရာ…..။ “ ဟို အပေါ်သွား…..” ကျွန်တော်က နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံကြီးကို မေးငေါ့ပြပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ ဘာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောရှာဘူး။ ကျွန်တော်ပြောသလို လုပ်တယ်။ ဆိုဖာခုံကြီးပေါ် သွားထိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို မြန်မြန်ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ… ၊ အလိုးခံမဲ့ ကောင်မလေးက ဗလာကျင်းနေတာဆိုတော့ တက်လိုးမယ့် ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ရက်ကြီးဖြစ်နေလို့ ဘယ်သင့်တော်မှာလဲ။ ကောင်မလေးလိုပဲ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေမှပေါ့..။ ကျွန်တော်က စပို့ရှပ်နဲ့ ပုဆိုး ဝတ်ထားတာပါ..။ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာအစွန်မှာ တင်ပါးလေးတင်ပြီး အသာထိုင်ရင်း ခေါင်းလေးငုံ့ထားတယ်။

ကောင်မလေးဟာ စိတ်အရမ်းထ၊ စောက်ပတ်အရမ်းယားပြီး သိပ်ကို အလိုးခံချင်နေပေမယ့် အပျိုပေါက်စလေးဆိုတော့ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတဲ့ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ကို ရဲရဲ ကြည့်ဖို့ စိတ်မရဲသေးပဲ ရှက်ကြောက်နေပုံပါပဲ။ ကျွန်တော်ကလည်း အဝတ်တွေ အမြန်ချွတ်ချပြီးတာနဲ့ လီးကြီး အတောင်သားနဲ့ ပန်းအိဖြူရှိနေတဲ့ ဆိုဖာခုံကြီးဆီ သွားတယ်။ ခြေတစ်လှမ်းနှစ်လှမ်းလောက် လှမ်းပြီးမှ အပျိုစစ်စစ် ပါကင်ပိတ်လေးကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အပျိုရည်ဖျက်လိုးတဲ့အခါ အပျိုမှေးပါး စုတ်ပြတ်လို့ သွေးထွက်တာမျိုးတွေ ဘာတွေ ဖြစ်နိုင်တာကို စဉ်းစားမိတယ်..။ ကောင်မလေးရော ကျွန်တော်ရော နှာထန်ရမ္မက်ပြင်းနေမှာမို့၊ အရည်တွေ အတော်ကို ထွက်မယ်ဆိုတာလည်း တွေးမိတယ်။ ကောင်မလေးကို တက်လိုးမဲ့ နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာခုံကြီးပေါ်မှာ ပေကုန်ရင် မကောင်းဘူး။ ပြဿနာတောင် တက်နိုင်တယ်လို့လည်း အထာပေါက်တယ်။ ဒါကြောင့် ချွတ်ချထားတဲ့ ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ပြန်ကောက်ယူရတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ဒီပုဆိုးခင်းပြီး လိုးရမှာပဲ။ ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ ပုဆိုးကို အသာဖြန့်ခင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပန်းအိဖြူကို ပုဆိုးခင်းထားတဲ့ ဆိုဖာခုံပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ရက်သားဖြစ်အောင် အသာဆွဲပြီး လှဲချတယ်။ ကောင်မလေးကလည်း ကျွန်တော်ဖက်လှဲသလို အလိုက်သင့်လေးပါလာပြီး ပက်လက်အိပ်ပေးတယ်။ “ ဦးစိုး…. ဘာ….ဘာ..ဘာလုပ်မလို့လဲဟင်” အသံတုန်တုန်လေးနဲ့ မေးရှာတယ်။ “ ပန်းအိကို လိုးမလို့ပေါ့ကွ…” ကျွန်တော်က ပြန်ဖြေတယ်။ ပေါင်ကြားက သူ့စောက်ပတ်လေးကိုလည်း ကိုင်ပြီး အသာပွတ်ပေးတယ်။ ကောင်မလေး လွုပ်လွုပ်ခါခါ ဖြစ်တယ်။ “ ကောင်းပါ့မလား ဦးစိုးရာ….” “ ကောင်းပါတယ်ကွ…၊ ပန်းအိလည်းကောင်း၊ ဦးလည်းကောင်း၊ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းမှာပါ။ လိုးမယ်နော်….ဟုတ်လား…” “ ဟို…ဟို……ဗိုက်ကြီးမှာ ကြောက်တယ်…ဟင့်…” ငိုသံလေးပါလာတယ်..။ “ အဲဒါ စိတ်ချ…၊ ဗိုက်မကြီးစေရဘူး…၊ ဘာမှ ပူမနေနဲ့..” “ တကယ်လား …ဦးစိုးရာ…” “ တကယ်ပါ ပန်းအိရ..၊ ဗိုက်မကြီးအောင် လိုးတဲ့နည်းတွေ ဦးစိုး သိပါတယ်…” “ ဦးစိုးက ဘယ်လို သိတာလဲ…၊ ဘယ်သူ့ကိုများ ဗိုက်မကြီးအောင် လုပ်နေတာလဲ…ပြောစမ်း…” ပြဿနာပဲ..။ အခြားမိန်းမတွေကို ကျွန်တော်လိုးနေတဲ့အကြောင်း (အခုအချိန်မှာ) ဒီကောင်မလေးကို ပေးသိလို့ ဘယ်ဖြစ်မှာလဲ..။ အဆင်ပြေအောင် ကြံဖန်ပြောမှ…။ “ ဒီလိုပဲ…ဗီဒီယိုကားတွေကြည့်၊ဘာညာနဲ့ သိတာပေါ့…ပန်းအိလေးရ…” “ ဗီဒီယိုကားတွေထဲမှာ ဗိုက်မကြီးအောင် လုပ်တဲ့နည်း ပါလို့လား…” “ ပါတယ်…” “ သမီး ကြည့်ချင်တယ်…” “ ကြည့်ရမယ်…ကြည့်ရမယ်…အခုတော့ လိုးကြရအောင်နော်..၊ ဒူးနှစ်လုံးထောင်ပြီး ပေါင်လေးခပ်ကားကား လုပ်ပေးထား…၊ ဟုတ်ပြီ….လိမ္မာတယ်..” စိတ်တွေထနေတဲ့ ကောင်မလေးပဲ။

ဗိုက်မကြီးစေရပါဘူးလို့ အပြတ်အာမခံလိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း အလိုးခံဘို့ အသင့်အနေအထား ပြင်ပေးပါလေရော…။ “ ဘာလိမ္မာတာလဲ… သူလုပ်ရမှာမို့လို့….ဟွန့်……” ဒူးလေးထောင်၊ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ကားပေးရင်းက မျက်စောင်းလေး ချိတ်ပြီးတောင် ပြောလိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်က ဘာမှပြန်မပြောပါဘူး။ ပြုံးဖြဲဖြဲ ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်ပြီး ပန်းအိဖြူအပေါ် တက်ခွတယ်။ ကောင်မလေးက အလိုးခံဖို့ အသင့်ရှိနေပေမယ့် ကျွန်တော်က သူ့စောက်ပတ်ထဲ လီးကို တစ်ခါတည်း ထိုးမသွင်းသေးဘူး။ စောက်ပတ်အဝမှာ လီးတေ့ထောက်ပြီး အသာပွတ်ပေးတယ်။ နုနုထွတ်ထွတ် အပျိုမလေးရဲ့ ယင်ဖိုမှမသန်းဖူးသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ပတ်လေးမို့လား မသိဘူး။ အိအိဖြိုးဖြိုးလေးနဲ့ တေ့ထောက်မိနေတဲ့ လီးထိပ်ကတဆင့် ထူးခြားတဲ့ အတွေ့အရသာဟာ ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖိန်းရှိန်းသွားအောင်ကို ပြန့်နှံ့လာတယ်။ အပျိုပေါက်မလေး ပန်းအိဖြူဟာလည်း သူ့စောက်ပတ်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ် ဦးဦးဖျားဖျားဆိုသလို လီးတေ့ကပ်ပွတ်ပေးတာ ခံရလို့ လူးလွန့်နေတာပါပဲ..။ “ အို….ဟင့် ဟင့်….. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ဦးစိုးရယ်… ကြည့်ပါလားလို့…ဟင့်ဟင့်ဟင့်….” “ ပန်းအိ စောက်စေ့က သိပ်မပြူးသေးဘူး…၊ ဒါကြောင့်စောက်စေ့ပြူးထွက်လာအောင် လီးနဲ့ တေ့ပွတ်ပေးနေတာ၊ လိုးတဲ့အခါမှာ စောက်ပတ်ဖောင်းတက်ပြီး စောက်စေ့ပြူးထွက်နေမှ ဖီလင်အပြည့်ရတာ…မှတ်ထားနော်…” “ ဟာ….ဟို…အို……..မသိဘူး…မသိဘူး…” “ မယားကလေးကလည်းကွာ… နားလည်အောင် သင်ပေးနေတာကို ..နားထောင်မှပေါ့..” “ သွား….ဘာမယားလေးလဲ…၊ သမီးနဲ့ ဦးစိုးက မင်္ဂလာဆောင်မှာမို့လို့လား..” “ မင်္ဂလာမဆောင်လည်း လိုးတော့မှာပဲဟာ၊ လိုးပြီးရင်တော့ လူများ သိသိမသိသိ၊ ပန်းအိက ဦးစိုးမယားလေး ဖြစ်သွားပြီပဲဟာ…” “ ဟာ…..ဦးစိုးနော်…. ရှက်စရာတွေ လျှောက်ပြောမနေနဲ့…ကွာ…” “ ဘာများ ရှက်စရာလိုတော့လို့လဲ..ပန်းအိရာ..၊ ကဲ ပြောကြည့်စမ်း…၊ သမီးစောက်ပတ်လေးထဲ ဦးစိုးရဲ့ လီးကြီး သွင်းပြီး လိုးပေးပါတော့ လို့…” “ ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း……မပြောရဲဘူး….” “ ဘာလဲ…အလိုး မခံချင်လို့လား….ပန်းအိက…” “ ဟာ…ရှက်တယ်…ဦးစိုးရ…ကျွတ်…….” “ ရှက်မနေပါနဲ့ လို့ ပြောပြီးပြီပဲ၊ ပန်းအိနဲ့ ဦးစိုး လိုးကြတော့မှာ…၊ ကိုယ့်ကို လိုးမယ့်လူကိုများ ရှက်နေရသေးလား ..ပြောလိုက်စမ်းပါ ..ပန်းအိရဲ့…” ကောင်မလေး စောက်ပတ်ကို လီးနဲ့ ပိုပြီးဖိပေးပွတ်ပေးလိုက်တယ်..။

အဖုတ်ဟာ ဖောင်းဖောင်းလာသလို အရည်ကြည်တွေဟာလည်း စိုစိုထွက်လာနေကြတာပဲ..။ “ ဟို…..ဟို…..သမီး….ဟို…ဟာ….ပြောလို့မထွက်ဘူးကွာ…အို…ဟင့်…ယားတယ်…ဦးစိုးရဲ့… လုပ်လေ..လုပ်တော့…..” ကောင်မလေး အရဲစွန့်ပြီး ကြိုးစားပြောချလာတယ်။ ဒီထက် တစ်တစ်ခွခွပြောပြီး၊ ဒီထက် ပိုစိတ်ထလာအောင် ကျွန်တော်က ထပ်ရစ်တယ်။ စောက်ပတ်ကို အသာဖြဲပြီး၊ အာတာတာ ပြဲတဲတဲဖြစ်လာတဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးဒစ်ထိပ်နဲ့ အထက်အောက် (ထယ်ထိုးသလိုမျိုး) ပြန်လှန်ထိုးပွတ်တယ်။ “ အို အို….. ဟင့်..ဦးစိုးရာ………..အမေ့…ဟင့်…” “ပြောလေကွာ….ဦးစိုးပြောခိုင်းထားသလိုမျိုး…ပြောလိုက်စမ်းပါကွ….” “ ဟင့်ဟင့်….သမီးကို လိုးပါတော့ ဦးစိုးရ၊ ဦးစိုးရဲ့ လီးကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့ ..ဟင့်ဟင့်…..လိုးလေ… တက်လိုးစမ်းပါ ရှင့်….” စိတ်အရမ်းထလာအောင် ဆွပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေး မနေနိုင်တော့ဘူး။ ပါးစပ်က ထုတ်ပြောလာတယ်။ တစ်တစ်ခွခွ စကားလုံးတွေ ထုတ်ပြောလိုက်ရတာကြောင့် အရမ်းတော့ ရှက်သွားရှာမှာပဲ။ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ထားတဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးတောင် ပန်းနုရောင်သန်းသွားတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာနီရုံတင်မကဘူး၊ တစ်ကိုယ်လုံး နီရဲသွားတာ..။ “ ဟုတ်ပြီ…ဒီလိုမျိုးပြောလိုက်ပြီးတာပဲ၊ ကဲ….လိုးတော့မယ်…ပေါင်ကားပေးထား…” “ ကားပေးထားတာပဲ ဦးစိုးရဲ့…. ဟင့်…” “ ဒီထက် ပိုကားလိုက်… ဟုတ်ပြီ… ” ကျွန်တော်က လီးကို အသာဖိထိုးပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆိုသလိုပဲ ဖိဆောင့်သွင်းချလိုက်တယ်။ သူ့စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင်မသွင်းသေးပါဘူး။ ဘေးချော်ထိုးပစ်လိုက်တာ။ ချော်ထိုးတယ်ဆိုတာမှာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဒစ်ကြီးနဲ့ ထိုးကလော်တင်သလိုဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်တာ။ စောက်စေ့ကိုလည်း ထိမိသွားတာပေါ့။ အပျိုမလေး စိတ်ပိုထလာအောင် ဖန်လိုက်တာလေ။ “ အိုး…မားမား…ဟာ ဘေးချော်ထွက်သွားပြီ… ၊ အရမ်းကြီး ဖိထိုးချလိုက်တာကိုး….” အရမ်းကို အလိုးခံချင်လို့ လီးကို တမ်းတနေတဲ့ ကောင်မလေး လီးက သူ့စောက်ပတ်ထဲ မဝင်ဘဲ ဘေးချော်ထွက်သွားတော့ အားမလိုအားမရ ပြောတယ်။ ဒီအပြောလေးက ကျွန်တော့်နားထဲမှာ ချိုဆိမ့်သွားတာပဲ..။ “ ဟုတ်ပ… ကဲ စောက်ပတ်အပေါက်ဝမှာ တည့်အောင် ဆွဲတေ့ပေးပါလား…” “ အိုး…. တေ့မပေးနိုင်ပါဘူး…. ကျွတ်…တကယ် ရစ်တာပဲ…” “ ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူး..၊ ပန်းအိရဲ့….၊ ဆွဲတေ့မပေးရင် ဒီလိုပဲ ဘေးချော်ထွက်နေမှာပေါ့…..၊ လုပ်ပါကွာ…. တေ့ပေးစမ်းပါ ပန်းအိက လိမ္မာသားနဲ့…” “ ဟွန့်….. လာပြန်ပြီ…. ဘာလိမ္မာတာလည်း….၊ မပြောချင်ဘူး…. ..၊ ကဲ….ပေးပေး….” ကောင်မလေး ရဲမယ့်ရဲတော့လည်း အပီဘဲ။

ကျွန်တော့် ငပဲချောင်းကြီးကို အလယ်လောက်ကနေ ညာဘက်လက်နဲ့ ဇတ်ဆို ဆွဲကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ “ ကဲ….. တေ့ပေးထားပြီ…. သွင်းလေ….” တေ့ပေးတာနဲ့ ချက်ချင်း ဖိထိုးမသွင်းသေးလို့ ကောင်မလေး မကျေနပ်သလို ပြောလိုက်သေးတယ်။ “ အော်….. အေးအေး…. သွင်းပြီ….” ကျွန်တော်က အသာလေး ဖိချလိုက်တယ်။ စောက်ပတ်ဝမှာ ပန်းအိဖြူကိုယ်တိုင်က သေသေချာချာ ဆွဲတေ့ကပ်ပေးထားတာဆိုတော့၊ အသာဖိထိုးချလိုက်တဲ့အခါ ကျွန်တော့် လီးဒစ်ထိပ်ဖူးပိုင်း တစ်လက်မသာသာလောက် ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ဝင်သွားတယ်။ အော်…. စကားသင့်လို့ ပြောထားရအုန်းမယ်..။ ကျွန်တော့်လီးက (၁၀) လက်မလောက် ရှည်ပြီး ကျပ်လုံးလောက် တုတ်တာ။ ဒစ်ကြီးက သုံးလက်မလောက် ရှိတယ်။ လီးထိပ်အရေပြားကို ဖြတ်မထားဘူး..။ ဒါပေမယ့် လီး အပြတ်တောင်နေတဲ့ အချိန်ဆိုရင်တော့ အရေပြားက ဒစ်တစ်ခုလုံးကို မဖုံးဘူး..။ လီးဒစ်ထိပ်ဖျားပိုင်းမှာ လက်မဝက် မရှိတရှိလောက် ပေါ်နေတယ်။ ပန်းအိဖြူ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်က လီးထိပ်က အရေပြားကို အောက်ဆွဲချပြီး ဒစ်ဖော်မထားဘူး။ ဒီတော့ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးမှာ ငါးမူးပြား ဝိုင်းလောက်ပဲ အရေပြား အာတာတာလေး ဖြစ်နေတာ။ ပန်းအိဖြူက အသက်ငယ်ငယ် အပျိုပေါက်မလေး..။ သူ့စောက်ပတ်ကလည်း ပါကင်ပိတ်..။ ကျဉ်းကျဉ်းကလေး..။ ဒီစောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းကလေးထဲကို ကျွန်တော့် လီးဒစ်ကြီးရဲ့ ထိပ်ပိုင်း တစ်လက်မလောက် ဝင်သွားတာဟာ တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်နေတာပဲ..။ လီးဒစ်မှာ ဖုံးအုပ်နေတဲ့ အရေပြားကတော့ ဒစ်ထိပ်ဖူးနဲ့အတူတူ စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ လိုက်ဝင်မသွားဘူး.. ။ တစ်ခံပြီး လိပ်ကျန်နေခဲ့တာ..။ စောက်ပတ်လေးထဲကို ဝင်သွားလေပြီဖြစ်တဲ့ လီးဒစ်ထိပ်ဖူး တစ်လက်မသာသာရဲ့ အောက်ဘက်နားမှာ ရစ်ပြီး ဖုထစ်ထစ်ဖြစ်တယ်။ အဲဒီအရေပြားအလိပ်အရစ်က ပန်းအိဖြူရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်အဝကို ပိပိရိရိ ကိုထိမိ ဖိမိနေတာ..။ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးပိုင်း တစ်လက်မလောက် ထိုးသွင်းထားတာမို့ ပန်းအိဖြူရဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေးဟာ တင်းပြောင်နေတာ။ ကျွန်တော့်လီးဒစ်ထိပ်ပိုင်းကို သားရေကွင်း အသစ်စက်စက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ပတ်ချည်ထားသလိုပဲ..။ ပြီးတော့ တင်းပြောင်တစ်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ဝနဲ့ ဖုတုတု ထစ်တစ်တစ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးထိပ်အရေပြားတို့ ထိမိနေတဲ့ အတွေ့ကလည်း အတော်ကို ထူးတယ်ဗျာ..။

ကျွန်တော်ဟာ လက်မထပ်ရသေးပေမယ့် မိန်းမတော့ လိုးဖူးပါတယ်။ လိုးဖူးတာမှ တစ်ခါနှစ်ခါလောက်သာ မဟုတ်ဘူး..။ ကျွန်တော့် အဆက်ဖြစ်နေတဲ့ မိန်းမတွေနဲ့ အကြံအဖန် ဖြစ်တိုင်း မကြာခဏဆိုသလို လိုးနေဆော်နေတာဆိုတော့ မိန်းမစောက်ပတ်ထဲ ကျွန်တော့်လီး ထိုးသွင်းရတာ ကျွန်တော့်အဖို့ အထူးအဆန် မဟုတ်တော့ဘူး ဆိုပါတော့..။ ဒါပေမယ့် ပန်းအိဖြူလို အပျိုဖြစ်ကာစ ၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ချာတိတ်မလေးမျိုးကိုတော့ အရင်က မလိုးဖူးသေးဘူး..။ အခု ပန်းအိဖြူဟာ ကျွန်တော့်အတွက် ပထမဆုံး လိုးရတဲ့ အပျိုပေါက် ချာတိတ်မလေးပဲ..။ အပျိုးဖြစ်ကာစ မိန်းမငယ်လေးရဲ့ ကျဉ်းကြပ်တဲ့ အဖုတ်ထိတွေ့မွုကတော့ လက်ဖျားခါရလောက်အောင်ကို ထူးကဲပါတယ် ဗျာ..။ ဒစ်က ထိပ်ဖူးပိုင်း တစ်လက်မသာသာလောက်ပဲ ဝင်ပြီး တစ်နေတာမို့ ကျွန်တော်က အသာပဲ ထပ်ဖိထိုးသွင်းလိုက်တယ်.။ သုံးလက်မသာသာလောက်ရှိတဲ့ ဒစ်ကြီး တစ်ခုလုံး စောက်ပတ်လေးထဲ မြုပ်ဝင်သွားရော…..။ လီးထိပ်ဒစ်ကို ဖုံးနေတဲ့ အရေပြားကတော့ လှန်ချသလိုဖြစ်ပြီး ၊ ဒစ်အရင်းပိုင်းနားကိုလိပ်ကျလာတယ်..။ ဒစ်အရင်းပိုင်းမှာ ဖုတစ်ထစ်လေး ဖြစ်သွားတာပေါ့..။ “ အား…ကျွတ်ကျွတ်….. ဝင်လာပြီ ဦးစိုးရဲ့…၊ ဟင့်ဟင့်….. ဝင်လာပြီ…” “ ဘယ်လိုနေလဲ ပန်းအိ..၊ စောက်ပတ်ထဲမှာ နာနေလား… ၊ ကြပ်နေလား…” “ တစ်မျိုးကြီးပဲ ဦးရ…. နာတာတော့ မဟုတ်ဘူး…၊ ဟိုလေ…. တစ်ဆို့ဆို့နဲ့ ကြပ်တပ်တပ်ကြီး ဖြစ်နေတာ ၊ အောင့်လည်း အောင့်သလိုပဲ…” “ ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား…” “ အင်း… ကောင်းတယ်….၊ ဦးစိုးက တကယ်ဆိုးတာပဲ…” “ ဘာဆိုးတာလဲ.. ပန်းအိရဲ့… လိုးနေတာပါ..ဟဲဟဲ…” “ သွား… တကယ် အပြော ပက်စက်တယ်…” “ အော်… ပန်းအိကလဲ… အခုလိုးနေတာမို့ လိုးတယ် ပြောတာ……..” “ တော်စမ်းပါ..၊ ဒီစကား နားရှက်စရာကြီး ၊ မပြောနဲ့… ဟွန်း…” “ အလိုးခံရတာ ကောင်းတယ်နော်…” “ သွား…. မသိဘူး… လာမမေးနဲ့ ဟင့်…” ကျွန်တော်က သူ့နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို စုံကိုင်ပြီး ခပ်ညှစ်ညှစ်လေး ဆွဲရင်း ဆက်ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ၊ နောက်ထပ် လီး နှစ်လက်မလောက် စောက်ပတ်ထဲ ထပ်ဝင်တယ်။ “ ဗျစ်…. ဘုဘု….ဗျစ်….” လီးဝင်သွားသံ မတိုးမကျယ် ပေါ်ထွက်တယ်။ “ အား….အီး….အီး…. နာတယ်…နာတယ်….အ….အခုမှ တကယ်နာတာ ဦးစိုးရ… အားအား….” လီးကြီးက တစ်ဝက်နီးပါး ဝင်ပြီး၊ သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲက အပျိုမှေးပါးကိုလည်း ထိုးမိထောက်မိသွားတာကြောင့် ကောင်မလေး ရွုံ့မဲ့ညည်းညူတယ်။

ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားတာကလည်း ပိုအားများလာတယ်။ အခု ငယ်ငယ်နုနု အပျိုုပေါက်မလေးရဲ့ အပျိုအမှေးပါးကို လီးနဲ့ ထိမိထောက်မိသွားတာကြောင့် စိတ်အရမ်းထလာတယ်..။ ဒီအမှေးပါးကို ထိုးဖောက်ပြီး အပျိုရည်ဖျက် ပါကင်ဖွင့်ပစ်ချင်တဲ့ ဇောတွေ ဟုန်းခနဲကို ထထာလာတာပဲ..။ ဒါကြောင့် လီးတစ်ဝက်လောက် ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့ ဒဏ်ကြောင့် ကောင်မလေး နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်ပြီး ရွုံ့မဲ့ညည်းတွားနေပေမယ့် မညှာတာနိုင်တော့ပဲ အားထည့်ပြီး ဆက်ဖိဆောင့် ဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်မိပါတယ်။ ရက်တော့ ရက်စက်ရာ ကျပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုးချင်တဲ့ ဇောကလည်း သိပ်ထန်နေတာကိုး..။ “ အောင်မလေး…လေး… သေပါပြီ ဦးစိုးရ…၊ နာလိုက်တာ… နာတယ်..နာတယ်…အား.. မရဘူးထင်တယ်..ဦးစိုးရဲ့ ..ဆက်သွင်းလို့ မရဘူး..၊ အရမ်းနာနေတယ်… မလုပ်နဲ့ ဖယ်..ဖယ်… အား အား…” ပန်းအိဖြူသည် ငြင်းဆန်နေပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ လီးကို ဆက်သွင်းနေပါတယ်။ အခုအနေအထားမှာ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီး အပီလိုးပေးမှသာ ဖြစ်မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ်။ ဒါမှ ကောင်မလေးလည်း အလိုးခံရတဲ့ ဖီလင်အပြည့်အဝရပြီး အရသာကောင်းကောင်း တွေ့မှာ..။ အလိုးခံရတာကို သဘောကျစွဲမက်ပြီး နောက်နောင်ကိုလည်း ထပ်လိုးဖို့ အခွင့်အလမ်းတွေ ရမှာ မဟုတ်လား..။ အခုမှ လီးပြန်ထုတ်လိုက်လို့ကတော့ ပန်းအိဖြူအနေနဲ့ အရသာ မခံစားရတော့ပဲ ၊ နာတာကိုပဲ သိပြီး အလိုးခံရမှာကို လန့်ဖြန့်ကြောက်ရွံ့သွားလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ဆက်ဖိထိုးသွင်းတာ..။ အပျိုအမှေးပါး စုတ်ပြတ် ပေါက်သွားပြီး အပေါ်က အပီခွထိုးထည့်တာဆိုတော့ ကောင်မလေး ရုန်းကန်နေပေမယ့် လီးကတော့ ဝင်ပါတယ်။ ရုန်းကန်နေတာကလည်း လီးပိုဝင်အောင် ထိုးသွင်းဖို့ ကူညီပေးနေသလို ဖြစ်နေတာကိုး..။ “ အား..အား…နာတယ်… သေပြီး ဦးစိုးရယ်…၊ သမီးကို အသေသတ်နေတာလား..နာလှချည့်ရဲ့…၊ တော်ပါတော့..အားအား….ပြောလို့လည်း မရဘူး..၊ သွင်းနေတာပဲ..အား……အား……..” “ ခဏပဲ နာမှာပါ ပန်းအိရာ…၊ ခဏလေးပါ..၊ ဟောကြည့်..လီးအကုန်ဝင်သွားပါပြီ… မကြာခင် ကောင်လာတော့မှာ..” “ အိုး…. ဘာကောင်းမှာလဲ…၊ ဦးစိုး…အရမ်းထိုးတယ်ကွာ… သိပ်နာတာပဲ..၊ ကျွတ်..ကျွတ်…. ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်….” ကျွန်တော်ကလည်း လီးတစ်ဝက်သာသာလောက်ဆွဲထုတ်လိုက်၊ အသာဆတ်ခနဲ ပြန်ဖိသွင်းလိုက် လုပ်ပေးတယ်..။

ပြီးတော့ သူ့ပါးလေးတစ်ဘက်ကို နှာခေါင်းမြှပ်ဝင်သွားအောင် ဖိနမ်းပြီး ပေးလိုက်တယ်..။ “ ဘယ်လိုလဲ… အလိုးခံရတာ ကောင်းလာပြီ မဟုတ်လား..” “ ဟာ…မသိဘူး…၊ ဘွပ်…. အာ့…အ..အာ….ဟာ့…ဖြည်းဖြည်း…ဦးစိုးရယ်… အရမ်းကြီး မဖိပါနဲ့… ဟင့်….” “ ဒါ ဖိတာမဟုတ်ဘူး…ပန်းအိရဲ့..၊ ဆောင့်လိုးတာ….” “ သွား သွား…. ဦးကလဲ ပြောပြန်ပြီ….” “ ဘွပ်….ဘွပ်….ဘွပ်……” သုံးချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ “ အား….မားမား…. ဟင့်… နာတယ် ဦးစိုးရ..ဖြည်းဖြည်းလို့ ပြောနေတာ မရဘူး…၊ ဘွပ်… အိုး….ကြည့်ပါလား….” “ ပန်းအိကို လိုးရတာ ကောင်းလွန်းလို့ပါကွာ…၊ ဆောင့်လိုးပါရစေနော်….” “ အို…မသိဘူး….. ဘွပ်..ဘွပ်…. အိုး…ဟင့်….ဘွပ်……အင့်…” “ ဆောင့်မယ်နော်…. ပန်းအိ…” “ အိုး..ဟင့်….သဘောပဲ ..သဘောပဲ…..” “ ဒါမှ … ပန်းအိ ကွ……..” လိုးနေရင်းလည်း ကောင်မလေးနဲ့ စကားအချီအချ ပြောသေးတယ်။ ဒါက ပန်းအိဖြူ သိပ်ဖီလင်တက်ပြီး စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်အောင်လုပ်တာ..။ “ ဘွပ်…စွပ်…ပြွတ်….ဖုတ်…ဖတ်… ဘယ်လိုလဲ..ပန်းအိ စောက်ပတ်ထဲက နာသေးလား….” “ ဟင့်အင်း…မနာတော့ဘူး…” “ ကောင်းလား….” “ အင်း………ကောင်းတယ်…” “ ဦးရဲ့ လီးကြီးကို ပန်းအိ စောက်ပတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ရမလား ဟင်…” “ အိုး……..ဦးစိုးနော်… တကယ်ပဲ….” “ ထုတ်လိုက်ရမှာလား လို့… ပြောစမ်းပါအုန်း……” “ ဘာလို့ ထုတ်ရမှာလဲ…လုပ်နေတာ ဆက်လုပ်ပေါ့….လို့….” “ စောစောတုန်းကတော့ ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ ဆို…….” “ အဲဒီတုန်းက အရမ်းနာတာကိုး…. ပြန်ထုတ်လို့ ပြောမိတာပေါ့….” “ အခုတော့ ကော……..” “ ဟာကွာ… ဦးစိုးကလဲ ဘာတွေ လာမေးနေမှန်း မသိပါဘူး..၊ လုပ်မှာ လုပ်စမ်းပါ… ၊ ဟင့်ဟင့်….” “ လိုးပေးနေတာ ခံလို့ကောင်းလာပြီ မဟုတ်လား….” “ အင်း…ကောင်းတယ်… ဆောင့်စမ်းပါ…ဦးစိုးရ ..ကောင်းတယ်…၊ အ..အား..အား….တအား တအား .ဟုတ်ပြီ….ဆောင့် ဆောင့်…….” အငမ်းမရ ပြောလာတယ်..။ အလိုးခံနေတဲ့ ချာတိတ်မက တအားဆောင့်လိုးခိုင်းလာနေတော့ ကျွန်တော်လည်း ချိုမထား၊ ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး..။ အားကုန် သုံးကာ ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်..။ ပန်းအိဖြူကတော့ တကယ်ပဲ..။

အပီဆောင့်လိုးတာကို လုံးဝမဖြုံဘူး။ အားပါးတရကို ခံတာ..။ မိန်းမများ နှာထလာရင် ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်း ၊ ခံတယ်ဆိုတာ တကယ်ပါပဲလား…။ “ ဘွပ်….ဘုဘု…ဘွပ်…. အား..အိအိ…. ကောင်းလိုက်တာ..ဦးစိုး လိုးတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ…၊ ဆောင့်… အား…အား…….သဘောရှိ စိတ်ကြိုက်လိုးနော်…အား…ကောင်းတယ်.. ဦးစိုးရာ..၊ သမီးစောက်ပတ်ထဲမှာ အီစိမ့်သွားတာပဲ..၊ အဲဒီလို မျိုး ဆောင့်ပေးစမ်းပါ..” ပန်းအိဖြူကလည်း အငမ်းမရ စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောနေတယ်။ ဖင်ကော့ပင့် လွုပ်ခါပေးတာကလည်း အပီပဲ..။ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုလုပ်ထိန်းနိုင်တော့မှာလည်း..။ အပြတ်ကို လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်တာပေါ့..။ ကျွန်တော့် ဂွေးဥထဲက သုတ်ရည်တွေ ထွက်ချင်လွန်းလို့ ဆူဝေလာတာကို ကျွန်တော် ခံစားသိနေရတယ်။ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ချင်လာပြီလေ..။ သုတ်လွတ်ဖို့ နီးလာတာမို့ ကျွန်တော့် ဆောင့်လိုးချက်တွေကလည်း အားအပြတ်ကို ပိုပြင်းလာတယ်လေ။ တဘွပ်ဘွပ် လီးဝင်သံတွေ သောသောညံနေတယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ချက် ရှိသမျှ အားအကုန်ထည့်သုံးပြီး တအားကုန် ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ ပန်းအိဖြူဆိုတာ အိ ..ခနဲ ကို အသံထွက်ပြီး ကော့ပျံတက်သွားတာပဲ။ သူ့စောက်ပတ်ထဲက တအားဆောင့်ချလိုက်လို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ အဆုံးဝင်သွားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးဟာလည်း ဆတ်ခနဲ လွုပ်တယ်။ ပြီးတော့ လီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေဆိုတာ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲကို ပန်းထွက်ကုန်တာပဲ။ ကျွန်တော်က လီးကို ချာတိတ်မရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် ဖိကပ် ထိုးထည့်ထားတယ်။ ပန်းအိဖြူဟာလည်း တအီးအီး တအားအား အော်ဟစ်မြည်တမ်းရင်း တွန့်လိမ်ကော့ပျံလို့ နေတာပဲ။ ကောင်မလေး ဘယ်နှစ်ချီ ပြီးသွားမှန်းတောင် ကျွန်တော် မသိတော့ဘူး။ ငါးကြိမ်းထက်တော့ နည်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားလိုက်တာကလည်း တင်းကြပ်လို့…. ပြီးပါပြီ….။

Zawgyi

စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ စိတ္ေတြ မ႐ိုးမ႐ြ ျဖစ္ေနသည္..။ သည္ေန႔ ပန္းအိျဖဴ ဝတ္စားထားသည့္ အဝတ္အစားေတြကလည္း အေတာ္ေလးကို ေဟာ့ေနသည္ကိုး..။ အသက္ ( — ) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးေသာ္လည္း ပန္းအိျဖဴသည္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးေလး ျဖစ္သည္..။ အရပ္အျမင့္ (၅) ေပ (၃) လက္မ ေလာက္ပင္ ရွိေနသည္..။ အရပ္ျမင့္မြဳေၾကာင့္ ကိုယ္ဟန္ ပိန္သြယ္သလို ထင္ရေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ရင္သားေလးမ်ား စို႔စို႔၊ တင္သားေလးမ်ား မို႔မို႔ႏွင့္ အသားဆိုင္ အသားခဲတို႔က စတင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေနေလရာ၊ မၾကာမီမွာပင္ ေတာင့္တင္းအခ်ိဳးက်လာမည့္ အလားအလာေတြ အျပည့္ရွိသည္..။ တ႐ုတ္ကျပားမေလးမို႔… အသားက ျဖဴဝင္းအိကာ ေဖြးအုေနသည္..။ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္၊ ေမးေစ့လုံးလုံး အိအိျဖဴျဖဴ ျဖစ္ကာ ပါးလွပ္အိေထြးေသာ ႏြဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ား၏ ဘယ္ဘက္ေထာင့္စြန္းတြင္ မွဲ႔နက္ေလး တစ္လုံး ရွိေနသည္..။

တ႐ုတ္ကျပားမေလး ျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္လုံးမေမွး၊ မ်က္ဝန္းၾကည္ၾကည္၊ မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ ေကာ့ေကာ့မ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္စင္းေပၚလြင္ေသာ ႏွာတံေလးလည္း ရွိျပန္ရာ အပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ကေလးမွာပင္ လွေသြးေတြ ႂကြယ္၍ေနေတာ့သည္..။ ပန္းအိျဖဴသည္ ေခတ္မွီ အဝတ္အစား လွလွပပ ဒီဇိုင္း ခပ္မိုက္မိုက္ ခပ္ဆန္းဆန္း မ်ားကို သေဘာက်သည္..။ သူမ၏ မိဘမ်ားကလည္း ပန္းအိျဖဴကို ကေလးတစ္ေယာက္ဟု သေဘာထားၾကေသးေသာေၾကာင့္ ေဖာ္ေဖာ္လွစ္လွစ္ ရွိေသာ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ အဝတ္အစားမ်ား ဝတ္ဆင္ေနျခင္းကို တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း မျပဳၾက..။ သည္အတိုင္းပင္ ၾကည့္ေနၾကသည္..။ ပန္းအိျဖဴမွာလည္း ကေလးစိတ္ မေပ်ာက္တေပ်ာက္၊ အပ်ိဳကလည္း မျဖစ္တျဖစ္မို႔ ေဖာ္ေဖာ္လွစ္လွစ္ ျဖစ္ေနတာေတြကို အေရးမစိုက္..။ နားမလည္၊ သူမ၏ စိတ္ထဲတြင္ လွသည္၊ ဆန္းသည္ ၊ ေခတ္မွီသည္ ထင္သည့္ အဝတ္အထည္မ်ားကို စိတ္ႀကိဳက္ ဝယ္ယူ ဝတ္ဆင္ေနေလသည္..။ ပန္းအိျဖဴက ထိုသို႔ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ အဝတ္အစားမ်ားကို ခပ္မိုက္မိုက္ ဝတ္ဆင္ေနမြဳေၾကာင့္ ၾကားထဲမွ စိတ္လြဳပ္ရွားကာ အေနရခက္ေနသူမွာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ျဖစ္သည္..။ သည္ေနရာတြင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ ပန္းအိျဖဴတို႔ မိသားစု၏ အေျခအေနကို ေဖာ္ျပထားဖို႔ လိုအပ္လာသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္က အညာသား ။ အညာသားမွ ၿမိဳ႕ေပၚကပင္ မဟုတ္..။ မန္းမန္း ေရေဝး…ဟု အညာသား အခ်င္းခ်င္းပင္ ေလွာင္ေျပာင္တတ္ၾကသည့္ ျမစ္ေဝးေခ်ာင္းေဝး ၊ ေက်းေတာ႐ြာသားျဖစ္သည္..။ ဉာဏ္ေလးေကာင္းၿပီး စာေပဝါသနာ ပါသူျဖစ္ေလရာ၊ ႐ြာဦးေက်ာင္း ဘုန္းႀကီး၏ ကူညီေစာင္မမြဳျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ ေနထိုင္ကာ ၊ စာသင္ၾကားႏိုင္ခဲ့ကာ ဆယ္တန္းေအာင္႐ုံမက ဘြဲ႕တစ္ခုပင္ ရလွ်က္ ႐ုံးတစ္႐ုံးတြင္ အလုပ္ဝင္လုပ္ေနေပသည္..။

လြန္ခဲ့သည့္ ငါးႏွစ္ခန႔္က ကုသိုလ္ကံ ေထာက္မကာ သိန္း(၅၀) ထီေပါက္ေလရာ၊ ဆင္ေျခဖုန္း ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္ (၄၀)ေပ x (၆၀)ေပ ေျမကြက္ႏွင့္ တကြ၊ သုံးပင္ႏွစ္ခန္း ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလး တစ္လုံးကို ဝယ္ယူႏိုင္ခဲ့သည္..။ အညာရွိ မိဘမ်ားကို ရန္ကုန္သို႔ ေျပာင္းေ႐ြြ႕့ ေနထိုင္ရန္ ေခၚလာခဲ့သည္..။ သို႔ေသာ္ ေက်းေတာ႐ြာသား သူ႔မိဘမ်ားသည္ ဇာတိကို အလြန္ခင္တြယ္သည့္အျပင္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနရထိုင္ရသည္ကို အသက္႐ြဴၾကပ္သည္ဟု မေနလိုၾကပဲ၊ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္သာ ေနလွ်က္ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္႐ြာ ျပန္သြားၾကသည္..။ လက္ထဲတြင္ က်န္ေနေသးေသာ ေငြမ်ားမွ (၅) သိန္း ကန္ေတာ့လိုက္ရာ၊ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ မိဘမ်ားလည္း ႐ြာတြင္ လယ္ပိုင္ယာပိုင္ႏွင့္ အေျခခိုင္သြားၾကသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာေတာ့၊ ရန္ကုန္တြင္ သူတစ္ေယာက္တည္း အိမ္တစ္လုံးႏွင့္ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္က်န္ခဲ့သည္..။ သူ႔မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕က မိန္းမယူရန္ တိုက္တြန္းၾကသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ေတာသားျဖစ္ေသာ္လည္း ရန္ကုန္ေရာက္သည္က ၾကာေနၿပီျဖစ္သည့္အျပင္၊ မိန္းမမြဳကိစၥတြင္လည္း သိေကာင္းသည္ဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ သူ႔အလိုက် လိုးေနေဆာ္ေနႏိုင္ အဆက္ေတြ ရွိေနသည္..။ သည္ေတာ့ သူ႔အေနျဖင့္ အတည္တက် အိမ္ေထာင္ျပဳလိုစိတ္ မရွိ..။ အိမ္မွာ အငွားတင္ထားရလွ်င္ ေကာင္းမလားဟု စိတ္ကူးေနခ်ိန္တြင္ အဆင္သင့္သြားကာ ပန္းအိျဖဴတို႔ မိသားစု စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ အိမ္တြင္ လာငွားေနထိုင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္..။ သုံးပင္ႏွစ္ခန္း အိမ္ကို အလယ္မွ သုံးထပ္သား နံရံ ကာရံေပးလွ်က္၊ တစ္ဘက္ျခမ္းကို တစ္လ (၁၀၀၀) က်ပ္ႏွင့္ တစ္ႏွစ္ ငွါးထားခဲ့သည္..။ ပန္းအိျဖဴ၏ မိခင္ ေအးေအးေမာ္က စိုးခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ တစ္႐ုံးတည္း..။ ဌာနခ်င္းေတာ့ မတူ။ ပန္းအိျဖဴ၏ ဖခင္ ကိုတုတ္ျဖဴကေတာ့ တ႐ုတ္တန္းတြင္ ဆိုင္ခန္းဖြင့္ကာ အေရာင္းအဝယ္လုပ္သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္တို႔ အိမ္သို႔ ငွားေနၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္ ေအးေအးေမာ္ ရာထူးတက္သလို၊ ကိုတုန္ျဖဴ၏ အေရာင္းအဝယ္လည္း တိုးတက္ႀကီးပြားလွ်က္ စီးပြားတက္ေကာင္းသည္ဟု ယူဆၾကကာ စီးပြားတက္လာေသာ္လည္း အျခားသို႔ မေျပာင္းၾကေတာ့..။

စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ အိမ္မွာပင္ ဆက္၍ငွားေနခဲ့ၾကသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ အိမ္က အထပ္ခိုးလည္းပါသည့္အတြက္ ကိုတုတ္ျဖဴႏွင့္ မေအးေအးေမာ္တို႔ မိသားစု ေနထိုင္၍ အဆင္ေျပသည္..။ ၿခံဝင္းလည္း အေတာ္အသင့္ က်ယ္ဝန္းရာ ၊ ပန္းပင္စိုက္ ဝါသနာပါသည့္ ကိုတုန္ျဖဴတို႔ လင္မယားအတြက္လည္း ဟန္က်သလို ရွိေနသည္..။ သိန္း(၅၀) ထီ မေပါက္ခင္က စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ က်ဴရွင္လည္း ျပခဲ့ဖူးရာ၊ ပန္းအိျဖဴ (၁၀) ႏွစ္သမီး အ႐ြယ္ ငါးတန္း ေက်ာင္းသူ ဘဝကပင္ စကာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ထံ စာေမးဘာေမး လုပ္ခဲ့ရာ ပန္းအိျဖဴအတြက္ သီးသန႔္ ကိုယ္ပိုင္ က်ဴရွင္ျပေပးသည္အထိ ရွိလာခဲ့သည္..။ ယခု ရွစ္တန္း ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ပန္းအိျဖဴကို စေန ၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ မနက္ပိုင္း တစ္ပိုင္းလုံးလိုလို စာျပေပးေနသည္..။ ၾကားရက္မ်ားတြင္မူ ပန္းအိျဖဴက စာမရလွ်င္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ထံ စာလာေမးတတ္သည္..။ ဤအိမ္တြင္ ငွားေနမိ၍ စီးပြားတက္လာသည္ဟု ယုံၾကည္ေနၾကေသာ ေအးေအးေမာ္တို႔က စိုးခိုင္ေက်ာ္အတြက္ မၾကာခဏပင္ ဟင္းမ်ား ပို႔ေပးတတ္ၾကသည္..။ အိမ္ရွင္ႏွင့္ အိမ္ငွား ဆိုေသာ္လည္း မိသားစုလို ျဖစ္ေနၾကသည္..။ အိမ္ခန္းတစ္ဘက္ျခမ္းႏွင့္ တစ္ဘက္ ကူးလူး သြားလာေနၾကသည္..။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆက္ဆံၾကသည္..။ သည္ေန႔လည္း တနဂၤေႏြေန႔မို႔ စိုးခိုင္ေက်ာ္က ပန္းအိျဖဴကို စာျပေပးေနသည္..။ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ ကိုတုတ္ျဖဴႏွင့္ ေအးေအးေမာ္တို႔သည္ ေဈးသို႔ လင္မယား စုံတြဲ သြားေလ့ရွိၾကသည္..။ ေဈးတြင္ အစားအေသာက္မ်ား ၊ အတူတူဝယ္စားၾကကာ၊ တစ္ပတ္စာ ဟင္းရံ ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ေလ့ရွိၾကသည္..။ ယခုလည္း သူတို႔ ေဈးဝယ္သြားေနၾကရာ၊ အိမ္တြင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ ပန္းအိျဖဴတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိေနၾကသည္..။ သည္ေန႔တြင္ ပန္းအိျဖဴ ဝတ္လာသည္မွာ ခါတိုင္းထက္ပို၍ ေဟာ့သည္..။ ပို၍လည္း ေဖာ္ေဖာ္လွစ္လွစ္ ရွိသည္..။ သည္ေတာ့ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာလည္း ခါတိုင္းထက္ပို၍ စိတ္လြဳပ္ရွားရသည္..။ မ႐ိုးမ႐ြ ျဖစ္ရသည္..။ ပန္းအိျဖဴ ဝတ္စားထားပုံကို ၾကည့္ပါအုန္း…။

အေပၚပိုင္းတြင္ ဝတ္ထားသည္က အက်ႌဟု ေခၚရမည္ထက္ ရင္ဝတ္လြြာဟု ေခၚလွ်င္ပိုသင့္မည့္ အဝတ္ျဖစ္သည္..။ ရင္ၫြန႔္တြင္ ပတ္စည္းထားကာ ခါးသာသာအထိ ရွည္သည္..။ ပခုံးသိုင္းႀကိဳးမ်ား ပါေသာ္လည္း လက္သန္းလုံး၏ တစ္ဝက္သာသာမွ်သာ ျဖစ္သည္..။ သည္ေတာ့ ရင္ၫြန႔္အထက္ပိုင္း ပခုံးလုံးလုံးဝန္းဝန္းေလးမ်ား၊ ခ်ိဳင္းမ်ား၊ အကုန္ အေဖြးသား ေပၚ၍ ေနသည္..။ ရင္ၫြန႔္ေအာက္ပိုင္းမွ ခါးအထိ ေတာ့ ဖုံးဖုံးသာသာ ရွိေနသည္..။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္တြင္ကပ္ကာေနေသာ အဝတ္အစားမ်ိဳးျဖစ္ေလရာ ဆူၿဖိဳးစ အပ်ိဳေပါက္မေလး၏ ကိုယ္လုံးေကာက္ေၾကာင္းကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေပၚလြင္ေနသည္..။ ခ်ာတိတ္မေလးသည္ အတြင္းခံ တစ္စုံတစ္ရာလည္း ဝတ္မထား၊ ရင္ခံဝတ္စုံေလး တစ္ထည္သာ ဝတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္..။ ကိုယ္တြင္ ကပ္ေနသလို ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ရွိေသာ ထိုအဝတ္ေၾကာင့္ ငုံဖူးစ ေ႐ြြရင္အုံ မို႔မို႔ေလးမ်ား၏ အသြင္က ဖုဖုေဖာင္းေဖာင္းေလး ေပၚေနသည္..။ အသက္ (….) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အပ်ိဳမျဖစ္တျဖစ္ မိန္းကေလးမို႔ ရင္သားတို႔က မို႔ဝန္းဆူၿဖိဳးျခင္းေတာ့ မရွိေသးပါ..။ ႏို႔စူစ ခပ္မို႔မို႔ေလးသာ ျဖစ္သည္..။ ႏုထြတ္ေသာ ရင္သားစုကေလးမ်ား၏ အသြင္သည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကို စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ေအာင္ပင္ ဖမ္းစားေနၾကသည္..။ ေဟာ… စာၾကည့္စားပြဲက တစ္ေယာက္စာ ခပ္ေသးေသးေလး ျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား ဓါးလြယ္ခုတ္ အေနအထားျဖင့္ ထိုင္ေနၾကရာ ၊ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာ ပန္းအိျဖဴ၏ ရင္သားႏုႏု ဖူးငုံေလးမ်ား၏ ဖုဖုေဖာင္းေဖာင္း ျဖစ္ေနပုံကို အနီးကပ္ ေသေသခ်ာခ်ာကို ျမင္ေနရသလို ရွိေနသည္..။ ေအာက္ပိုင္းတြင္ ေဟာ့ပင္ေခၚ ေဘာင္းဘီတို ၾကပ္ကေလးကို ဝတ္ထားသည္..။ ထိုေဘာင္းဘီေလးသည္ လုံးဝန္းက်စ္လ်စ္ေသာ တင္ပါးသားကို ဖုံး႐ုံမွ်သာ ရွိသည္..။ ေဘာင္းဘီ အဖ်ားသည္ တင္ပါး၏ ေအာက္ေျခ ေပါင္ရင္းအထိသာ ရွိသည္..။ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ တင္းၾကပ္ေနရာ၊ တင္သားလုံးလုံး ေလးမ်ားအထိ ထင္းစြာ ျမင္သာေနသည္..။ တုတ္ၿဖိဳးေသာ ေပါင္လုံးေပါင္တန္ေတြကေတာ့ အေဖြးသား၊ အနီးကပ္ ထိုင္ေနသည္မို႔ သူ႔ဘက္တြင္ ရွိေနေသာ ပန္းအိျဖဴ၏ ညာဘက္ေပါင္သားေပၚမွ ေမြြးညႇင္းႏုႏု ကေလးမ်ားကိုပင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ျမင္ေနရသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပန္းအိျဖဴက ေရေမြြးလည္း ဆြတ္ထားျပန္ရာ သင္းျပန႔္ျပန႔္ ေရေမြြးနံ႔သည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္ေနေသာ စိတ္ကို က်လိက်လိ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနသည္..။ ေကာင္မေလး စာေရးေသာအခါ အဖုံးအကာ မရွိ အပီေပၚေနေသာ လက္ေမာင္းသား ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း အိအိတို႔ တုန္တုန္ လြဳပ္ခါေနျပန္ေသးသည္..။ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ခပ္ကိုင္းကိုင္း လုပ္၍ တင္ကို ေနာက္သို႔ ပစ္ထားသလိုမ်ိဳး အေနအထားျဖင့္ ထိုင္လိုက္ရာ ေဘာင္းဘီေလး၏ ခါးစည္းသည ္ခပ္ဟဟ ခပ္ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ျဖစ္ကာ ေအာက္ခံဝတ္ထားေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး၏ အေပၚဘက္ပိုင္း ထင္းခနဲ ေပၚ၍လာသည္..။

ရင္စည္း အဝတ္ကလည္း ရင္ဘတ္ေပၚ ပို၍ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ထိကပ္သြားကာ မို႔စူစ ႏို႔အုံးေလးမ်ား၏ အထက္ႏို႔သီးခြၽန္ခြၽန္ေလးသည္ ပိတ္သားကို ထိုးေဖာက္ကာ ထြက္လာေတာ့မတတ္ ျဖစ္သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကို ႏို႔ေကာ့ တင္ျပ သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနရာ၊ ငနဲသားသည္ စိတ္ အရမ္းကို မ႐ိုးမ႐ြ ျဖစ္လာသည္..။ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့..။ ညာလက္ အသာဆန႔္ကာ ပန္းအိျဖဴ၏ ဘယ္ဘက္ႏို႔အုံသားေလးကို လွမ္းကိုင္ဆြဲပြတ္လိုက္မိေလသည္..။ ႏုႏုအိအိ ႏို႔အုံသား ဖူးဖူးေလးမ်ားကို ကိုင္ထိလိုက္ခ်ိန္တြင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ၏ တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္ခံရသလိုမ်ိဳးပင္ ထိုးခနဲ ထြန႔္ခနဲ လြဳပ္ခါ ခံစားလိုက္ရသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ မိန္းမ ႏို႔ေတြကို ကိုင္ဖူး ဆုတ္နယ္ဖူးပါသည္..။ သို႔ေသာ္ အပ်ိဳေပါက္မေလး၏ ငုံဖူးစ ႏို႔အုံသား ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးကိုေတာ့ ဒါ ပထမဆုံး ထိစမ္း ကိုင္မိျခင္း ျဖစ္သည္..။ ႏို႔က သိပ္မႀကီးလွေသး..။ စူစမွ်သာ ရွိေသးေသာ္လည္း ထိေတြ႕မြဳ ဖီလင္ကေတာ့ ေကာင္းလွသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံးကို ဖိန္းရွိန္း၍ သြားသည္..။ “ အို……..” ႏို႔အစမ္း ခံလိုက္ရေသာ အပ်ိဳေပါက္မေလးလည္း တုန္ရင္လြဳပ္ခါသြားသည္..။ ေၾကာင္မေလးလို ခုန္၍ထသည္။ သူမ၏ ရင္ဘတ္ကို ကိုင္စမ္းေနေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ လက္ကိုလည္း ပုတ္ထုတ္ပစ္သည္။ ေကာင္မေလး အသက္႐ြဴျပင္းကာ မ်က္ႏွာလည္း ရွက္ေသြးဖ်န္း၍ နီျမန္းေနေလသည္။ “ ဟိတ္….ဘာျဖစ္တာလည္း ပန္းအိရ…..” စိုးခိုင္ေက်ာ္က ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ကာ ေမးသည္။ “ သမီး ရင္ဘတ္ကို ဘာလို႔ စမ္းတာလည္း…” “ ခ်စ္လို႔ေပါ့…ပန္းအိရဲ႕……” “ ဟာ…..ဦးစိုးေနာ္… သမီး ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတာ..၊ ဒါမ်ိဳး မေျပာနဲ႔…” “ မငယ္ေတာ့ပါဘူး..ပန္းအိရ..၊ ႏို႔ေလးေတာင္ အေတာ္စူေနၿပီပဲဟာ………” စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ လက္က ႏို႔ဆီ လွမ္းလာျပန္သည္။ ပန္းအိျဖဴက အသာဖယ္ပစ္လိုက္ရာ ႏို႔ကို မကိုင္မိ..။ “ သြား……မသိဘူး..” “ ပန္းအိကလဲကြာ…. လိမၼာသားနဲ႔…” “ မားမားနဲ႔ တိုင္ေျပာမယ္…. သိလား…..” ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ႏွာတင္းတင္းႏွင့္ ဆိုေလရာ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ ျဖစ္သြားရသည္..။

အပ်ိဳေပါက္မေလးမ်ားသည္ စိတ္ထင္ရာ စြတ္႐ြတ္ လုပ္တတ္သည္ မဟုတ္ပါလား..။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကိုတုတ္ျဖဴႏွင့္ ေအးေအးေမာ္တို႔ လင္မယား ေဈးက ျပန္လာၾကသည္။ အိမ္ၿခံဝင္းထဲ ဝင္လာသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ စိတ္မလုံမလဲ ျဖစ္ေနေသာ ပန္းအိျဖဴသည္ အိမ္အတြင္းဘက္သို႔ ေျပးဝင္သြားသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာလည္း လိပ္ျပာမသန႔္ပဲ ေအးေအးေမာ္တို႔ကို ႏြဳတ္ဆက္ဖို႔ပင္ ေမ့လွ်က္ ထိုင္ရမလို ထရမလို ျဖစ္ေနသည္..။ “ ေဟာ…. ကိုစိုး…. ပန္းအိေရာ…. စာသင္လို႔ ၿပီးသြားပလား…” ဘာျဖစ္ခဲ့သည္ကို မရိပ္မိေလေသာ ေအးေအးေမာ္ကသာ ႏြဳတ္ဆက္သည္..။ “ ေအာ္…….အင္း…ၿပီးပါၿပီ… ဟို ..က်ေနာ္..သြားစရာေလး ရွိလို႔ စာသင္တာ ေစာေစာ ရပ္လိုက္တယ္..သြားမယ္ေနာ္…” စိုးခိုင္ေက်ာ္က ကမန္းကတန္း ႏြဳတ္ဆက္စကားဆိုကာ ကေသာကေမ်ာပင္ ထ၍ထြက္လာခဲ့သည္။ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ မိမိအခန္းဘက္ အျမန္ကူးလာၿပီးေနာက္၊ စိတ္မလုံပဲ ထိုင္လိုက္ထလိုက္၊ ဟိုေလွ်ာက္သည္ေလွ်ာက္ လုပ္ေနမိသည္..။ အျပင္သြားစရာ ရွိသည္ဟု ..ထြက္လာခဲ့သည္..။ တကယ္ သြားစရာ မရွိေသာေၾကာင့္ ေယာင္လည္လည္ ျဖစ္ေနေသးသည္..။ ၿပီးမွ ႐ုပ္ရွင္ ဝင္ၾကည့္ပစ္လိုက္သည္..။ ႐ုပ္ရွင္ကိုမူ စိတ္မဝင္စားႏိုင္။ ပန္းအိျဖဴက မိမိ ႏို႔ကိုင္ခဲ့သည္ကို သူ႔အေမအား ျပန္တိုင္လိုက္လွ်င္ေတာ့ အခက္ပဲ ဟု ေတြးကာ စိုးရိမ္ပူပန္၍ ေနသည္..။ ေအးေအးေမာ္ႏွင့္ က တစ္႐ုံးတည္း ျဖစ္သည့္အျပင္.. မိသားစုလိုလည္း ရင္းႏွီးေနရာ ၊ မိမိ လက္ကျမင္းခဲ့သည့္ ကိစၥကို အတိုင္ခံရလွ်င္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ အရွက္လုံးလုံး ကြဲရေပေတာ့မည္..။ သည္လူေတြ မ်က္ႏွာ ဘယ္လိုၾကည့္ရေတာ့မွာလည္း ဟု ေတြးပူေနသည္..။ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ေျခဦးတည့္ရာ ေလွ်ာက္သြား၊ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ဝင္ထိုင္ႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနကာ မိုးအေတာ္ႀကီးခ်ဳပ္မွ ပင္ အိမ္ျပန္၍ လာခဲ့သည္.။ ထိုေန႔ညက ေကာင္းေကာင္းပင္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့..။ ပန္းအိျဖဴ တိုင္ေျပာလိုက္လွ်င္ ဒုကၡဟု ေတြးကာ စိုးရိမ္ပူပန္၍ တလူးလူး တလိမ့္လိမ့္ မေပ်ာ္တစ္ခ်က္ ေပ်ာ္တစ္ခ်က္ ျဖစ္ရင္း မိုးလင္းခဲ့ရသည္..။

စိုးခိုင္ေက်ာ္ ႏို႔ကိုင္ခဲ့သည့္ျဖစ္ရပ္ကို ၊ ပန္းအိျဖဴက တိုင္မေျပာခဲ့ပါေခ်။ တိုင္မေျပာသည့္အျပင္ ထိုသို႔ ႏို႔အကိုင္ခံရမြဳေၾကာင့္ ရင္ဖိုေမာဟိုက္ကာ ပူထူရွိန္းဖိန္းလ်က္ တစ္ကိုယ္လုံး ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်န္းဖ်န္း ျဖစ္သြားခဲ့ရမြဳကို တသသ ျဖစ္လ်က္ ၾကည္ႏူး သေဘာက်၍ ေနမိေလေသးသည္..။ ထို႔ျပင္ မိမိက တိုင္ေျပာမည္ဟု ေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ မ်က္ႏွာ အေတာ္ပ်က္သြားပုံကိုလညး္ ျမင္ေယာင္မိသည္။ မိမိ ထိုသို႔ ေျပာလိုက္မြဳသည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္အေပၚ စိမ္းစိမ္းကားကားႏွင့္ လြန္မ်ားသြားေလသလားဟုပင္ အပ်ိဳေပါက္မေလး ေတြးေနမိသည္..။ ပန္းအိျဖဴ၏ ဆူၿဖိဳးစ ေသြးသားတို႔သည္ အေတြ႕ထူးကို တစ္မ်ိဳးႏွစ္ၿခိဳက္ကာ သူမ၏ စိတ္တို႔သည္လည္း ေထြျပားလာခဲ့သည္..။ ေနာက္ေန႔သည္ ႐ုံးပိတ္ရက္ ျဖစ္သည္..။ ေဈးလည္း ပိတ္ေသာေၾကာင့္ ကိုတုတ္ျဖဴ ဆိုင္မထြက္..။ အိမ္မွာ မိသားစု စုံညီေနသည္..။ ဘဲေပါင္ဆီခ်က္ ေခါက္ဆြဲ လုပ္စားသည္..။ သည္လို ႐ုံးပိတ္ရက္မ်ားတြင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ပန္းအိျဖဴတို႔ အိမ္ဘက္ကူးလာကာ စကားေျပာဆိုေနေလ့ ရွိေပရာ၊ မနက္ကတည္းကပင္ ပန္းအိျဖဴသည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကို ေမွ်ာ္၍ ေနသည္..။ စာၾကည့္စားပြဲတြင္ ထိုင္ကာ စာဖတ္သလိုလို၊ ႐ုပ္ျပစာအုပ္ၾကည့္ေနသလိုလို၊ သခ်ာတၤြက္သလိုလို လုပ္ေနေသာ္လည္း နားကေတာ့ ထူးျခားသည့္အသံတို႔ကို တစြင့္စြင့္ ျဖစ္ေနသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ အသံ၊ ေျခသံႏွင့္ တူသလိုလို ရွိေသာ အသံတို႔ၾကားရေလတိုင္း ခ်ာတိတ္မေလး ေခါင္းေထာင္၍ ၾကည့္ရသည္ကလည္း အေမာပင္..။ ပန္းအိျဖဴ၏ စိတ္ကို ေထြျပားလြဳပ္ရွားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္လ်က္၊ ေမွ်ာ္ေနမိေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကေတာ့ ေပၚမလာခဲ့ေပ.။

ပန္းအိျဖဴမွာ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ အခန္းဘက္သို႔ ကူးသြားခ်င္စိတ္ ေပါက္လာသည္..။ ထိုစိတ္ကို အသာထိန္းရင္း စိုးခိုင္ေက်ာ္ ေရာက္လာႏိုးႏိုးႏွင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္၍သာ ေနမိရွာသည္..။ ထို႔ေနာက္ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ အခန္းဘက္ ကူးသြားေတာ့မည္ဟု ထိုင္ရာမွ ထမည္ျပဳသည္..။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏ ရင္သားမ်ားကို ဆြဲကိုင္ခဲ့ေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကို မ်က္ႏွာခ်င္း သြားဆိုင္ရမွာကို ေတြးမိျပန္ေတာ့ အပ်ိဳေပါက္မေလးမွာ အလိုလို ရွက္ေသြးျဖန္းကာ ကတုန္ကရင္ ျဖစ္သည္..။ ထိုင္ေနရာမွ မထျဖစ္ေတာ့ ခ်ာတိတ္မ တစ္ေယာက္ စိတ္ဂနာမၿငိမ္ဘဲ၊ အေထြေထြ အျပားျပား အမ်ိဳးမ်ိဳးပင္ စိတ္လြဳပ္ရွား၍ ေနရေတာ့သည္..။ ထိုအခိုက္… အိမ္ထဲ လွမ္းဝင္လာေသာ ေျခသံမ်ားကို ပန္းအိျဖဴ ၾကားရသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ ေျခသံေတြပင္ ျဖစ္ရမည္ဟု ေတြးမိကာ ၊ ခ်ာတိတ္မေလး ေပ်ာ္သြားသည္..။ ရင္ခုန္သံလည္း သိသိသာသာပင္ ျမန္လာသည္..။ မ်က္ႏွာ ပူခနဲ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္သည္..။ ေျခသံသည္ သူမရွိေနေသာ စာၾကည့္စားပြဲသို႔ တန္း၍လာသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ေရာက္လာတာ ေသခ်ာၿပီဟု ေတြးသည္..။ ဟန္လုပ္ကာ စာကို ငုံ႔ၾကည့္ေနသည္..။ မသိေယာင္ ေဆာင္ေနသည္..။ အခုမွ ေရာက္လာတယ္..၊ မေခၚပါဘူး။ သိအုံးမယ္…ဟု စိတ္ထဲမွ ႀကိတ္ကာ ေျပာသည္..။ သို႔ေသာ္ အနားသို႔ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ေရာက္လာလွ်င္ ခုန္ထ ႏြဳတ္ဆက္လိုက္ရန္ကေတာ့ အသင့္ျပင္ထားသည္..။ သူမ၏ စာၾကည့္စားပြဲရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာ ေျခသံက နီးကပ္လာသည္ႏွင့္ အမွ် အပ်ိဳေပါက္မေလး၏ ရင္ခုန္သံသည္ ပို၍ ျမန္လာသည္..။ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ားပင္ ေအးစက္ ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္..။ ေျခသံသည္ သူမ၏ ေဘးနားတြင္ ကပ္၍ ရပ္သြားေသာအခါ၌ကား ပန္းအိျဖဴတစ္ေယာက္ အသက္႐ြဴရန္ပင္ ေမ့ေနမိသည္..။ လက္ထဲရွိ ေဘာလ္ပင္ျဖင့္ စာအုပ္ေပၚတြင္ ေတြ႕ကရာ ကိန္းဂဏန္းေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနသည္..။ ပန္းအိျဖဴကိုယ္တိုင္ကေတာ့ မိမိ ဘာေတြ ေရးျခစ္ေနမိသည္ကို မသိ..။ ခုန္ထ ႏြဳတ္ဆက္လိုက္မည္အျပဳတြင္ အနီးကပ္ ေခၚသံ ေပၚလာသည္..။ “ သမီး……” ေခၚလိုက္သံက သူမ မိခင္ ေအးေအးေမာ္၏ အသံ။ ခ်ာတိတ္မေလးမွာ ေမွ်ာ္ရသူ ေရာက္မလာေသာေၾကာင့္ အရမ္းကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနသည္..။ ထို မေက်နပ္စိတ္ေၾကာင့္ ေဘာလ္ပင္ကို စားပြဲခုံေပၚ ေဆာင့္ထိုးခ်မိသည္..။ “ ဟဲ့…ဟဲ့..ပန္းအိ ဘယ္လို ျဖစ္တာလည္း….” ေအးေအးေမာ္က အံ့ၾသစြာ ေမးသည္..။ ပန္းအိျဖဴကေတာ့ ဟစ္ေအာ္၍ ငိုေႂကြးပစ္လိုက္ခ်င္သည့္ စိတ္မ်ားကို အတင္းႀကိဳးစားမ်ိဳသိပ္ကာ၊ အားတင္း၍ ၿပဳံးရယ္ျပလိုက္ရသည္..။ “ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး…မားမားရာ…၊ သခ်ာတၤြက္မရလို႔ စိတ္ညစ္ေနတာပါ…” “ ဒါမ်ား..သမီးရယ္… ဘယ္သခ်ာ တၤြက္မရတာလဲ…၊ ကိုစိုးလာေတာ့ ေမးေပါ့..၊ သြား… ဘဲေပါင္းဆီခ်က္ သူ႔ဆီ ပို႔ေပးလိုက္အုန္း…” ဒီေန႔ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ဘာေၾကာင့္ ဒီဘက္ ကူးမလာတာလဲ မေျပာတတ္ဘူး..။ အလုပ္မ်ားေနလို႔ ထင္ပါရဲ႕…။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ဆီ သြားလိုေနေသာ ပန္းအိျဖဴ သေဘာက်သြားသည္..။ ေနရာမွ ျမဴးထူးစြာ ကဆုန္ေပါက္ထသည္..။ ေအးေအးေမာ္ အသင့္လုပ္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာ စတီးလ္ခ်ိဳင့္ကို ဆြဲကာ တစ္ဘက္ခန္းသို႔ အျမန္ကူးလာခဲ့သည္..။ အိမ္ေရွ႕ ဖိနပ္ခြၽတ္ေနရာကိုပါ အလယ္မွ ကာရန္ထားေသာေၾကာင့္ ပန္းအိျဖဴသည္ အိမ္ျပင္သို႔ ထြက္ၿပီးမွ စိုးခိုင္ေက်ာ္တို႔ အခန္းဘက္ ဝင္ေပါက္မွ ျပန္ဝင္ရသည္..။

တစ္ခါတည္း တန္း၍ မသြားႏိုင္ပါ..။ အိမ္တံခါး ပြင့္ေနသည္..။ အျပင္ဘက္ ဧည့္ခန္းတြင္ မည္သူမွ် မရွိ..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာ သည္ဘက္အိမ္ခန္းတြင္ တစ္ေယာက္တည္း လို ေနထိုင္သည္..။ သည္အိမ္ခန္းဘက္သို႔ သြားလာကူးလူး ေနက်မို႔ ပန္းအိျဖဴသည္ အိမ္ေပၚသို႔ အတုံ႔အဆိုင္း မရွိ ခပ္ရဲရဲပင္ တက္လာခဲ့သည္..။ ဧည့္ခန္းမွ အိမ္အတြင္းဘက္သို႔ ကူးသည့္ တံခါးေပါက္လို ေနရာတြင္ ကာရံထားေသာ ခန္းဆီး ပါးပါးေလးဆီသို႔ အသာေျခေဖာ့ကာ တိုးကပ္သြားသည္..။ ၿပီးေတာ့ အခန္းဆီးေနာက္မွ ေန၍ အသာပင္ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္သူျဖစ္ရာ အျပင္ဘက္ဧည့္ခန္းကိုသာ အကာအရံႏွင့္ ဖြဲ႕ထားကာ အတြင္းဖက္မွာေတာ့ အခန္းရယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖြဲ႕မထား..။ မီးဖိုခန္းအထိ တိုးလ်ိဳးေပါက္ႀကီးျဖစ္သည္..။ အေတာ္က်ယ္ဝန္းေသာ ထိုအတြင္းဘက္ခန္းေနရာကို မ်ိဳးစုံပင္ အသုံးျပဳသည္..။ ေန႔လည္ေန႔ခင္း လဲေလ်ာင္းစာဖတ္ရာ ေနရာလည္း ျဖစ္သလို ထမင္းဟင္း စားေသာက္သည့္ ထမင္းစားခန္း သေဘာလည္း သုံးသည္..။ ထို႔ျပင္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား အေပၚစက္ႏွင့္ ေအာက္စက္တို႔ကို အျပင္ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မထားပဲ ၊ သည္အတြင္းဖက္ခန္းထဲတြင္သာ ထားသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ အိပ္ခန္းကေတာ့ အေပၚ အထပ္ခိုးေပၚတြင္ ျဖစ္သည္..။ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေသာ ပန္းအိျဖဴသည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ အတြင္းဖက္ခန္းထဲတြင္ ဗီဒီယို ထိုင္ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ၾကည့္ေနသည့္ ဗီဒီယိုက အျပာကားေတာ့ မဟုတ္ပါ..။ သာမန္ ႐ိုး႐ိုးကားလညး္ မဟုတ္ေပ..။ အေဖာ္အခြၽတ္ႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အနမ္းအစုတ္ အကိုင္အတြယ္ အဖက္အေပြ႕မ်ား ပါသည့္ ကာလသားႀကိဳက္ ခပ္မိုက္မိုက္ ကားျဖစ္သည္..။ ပန္းအိျဖဴ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည့္ အခ်ိန္တြင္႐ုပ္ျမင္သံၾကား ဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ ခ်စ္ခန္းႀကိဳက္ခန္း တစ္ခု ပုံရိပ္ထင္ ျပသ၍ ေနသည္..။ သည္လို ဇာတ္ကားမ်ိဳး ထုံးစံအတိုင္း အမ်ိဳးသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္ႏွင့္ အမ်ိဳးသား သ႐ုပ္ေဆာင္တို႔မွာ အဝတ္အစားမ်ား မရွိၾက..။

ဗလာကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္၍ေနသည္..။ ဇာတ္လိုက္ႏွင့္ ဇာတ္လိုက္မင္းသမီးတို႔၏ လိင္အဂၤါမ်ားေပၚလြင္ ေနျခင္း မရွိေသာ္လည္း ေပါင္ရင္းခြၾကား တဝိုက္ကိုေတာ့ ပညာသားပါပါ ႐ိုက္ျပထားသည္..။ အမ်ိဳးသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္၏ လွပဆူၿဖိဳးေသာ ရင္သားတင္သား ေပါင္လုံး ေပါင္တန္တို႔ကို ရမၼက္ေဇာ ႂကြစဖြယ္ အပီ ႐ိုက္ျပထားသလို၊ အမ်ိဳးသား သ႐ုပ္ေဆာင္၏ က်စ္လစ္ေတာင့္တင္း သန္မာေသာ ရင္အုပ္၊ ေက်ာျပင္၊ လက္ေမာင္း၊ တင္ပါး စသည္တို႔ကိုလညး္ ျမင္ရသူတို႔ အသည္းယားစဖြယ္ ေထာင့္စုံမွ ႐ိုက္ျပထားသည္..။ ပန္းအိျဖဴကို အထူးသျဖင့္ စိတ္လြဳပ္ရွားေစသည္မွာ အမ်ိဳးသား သ႐ုပ္ေဆာင္က အမ်ိဳးသမီး သ႐ုပ္ေဆာင္၏ ႏို႔အုံမ်ားကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ဆြဲေပးမြဳ ျပကြက္မ်ား ျဖစ္သည္..။ မိမိ၏ ငုံဖူးစ ႏို႔ေလးမ်ားကို စိုးခိုင္ေက်ာ္ ဆြဲကိုင္ ပြတ္ခဲ့ပုံမ်ားကို ျပန္သတိရ ခံစားရသည္..။ အမ်ိဳးသား သ႐ုပ္ေဆာင္က ႏို႔ႀကီးေတြကို အားရပါးရ ဆြဲကိုင္ ဆုတ္နယ္႐ုံ သာမက၊ ႏို႔သီးမ်ားကို ဖ်စ္ညႇစ္ေပးျခင္း၊ ႏို႔သီးတို႔ကို ကုန္းစို႔ျခင္း၊ ႏို႔အုံသားတစ္ခုလုံးကို ပါးစပ္ထဲေရာက္ေအာင္ ငုံခဲျခင္း ေတြပါ လုပ္ျပျပန္ရာ ၊ ပန္းအိျဖဴမွာ မ်က္လုံးအဝိုင္းသားႏွင့္ စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း၊ အလိုလိုပင္ အသက္႐ြဴ ရပ္သြားသလို အာေခါင္ေျခာက္သလိုလိုႏွင့္ ရင္ဖို၍ ေနမိသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္က မိမိကို ရင္သားမ်ား ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ သည္သာမက၊ ႏို႔သီးမ်ားကိုပါ စို႔ေပး စုပ္ေပး ၊ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးအုံးမွာလား..၊ လုပ္ေပးလွ်င္ မည္မွ်ေကာင္းမည္နည္းဟု စိတ္ထဲမွာ တမ္းတသည္..။ သူမ၏ ရမၼက္ေဇာ ေသြးသားတို႔သည္လည္း ဆူေဝႏိုးထစ ျပဳလာသည္..။ အသက္႐ြဴ ျမန္သည္..။ ဒူးမ်ား ေခ်ာင္သလိုလို ျဖစ္သည္..။ ေကာင္းေကာင္းပင္ မရပ္ႏိုင္..။ ယိမ္းယိုင္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ရာ၊ ကိုင္မိကိုင္ရာ ဧည့္ခန္းကို ပိုင္းျခားကာ ရံထားသည့္ သုံးထပ္သားနံရံကို လွမ္းကိုင္ထိန္းလိုက္ရသည္..။ ထိုအခါ လြဳပ္ရွားသံျမည္သြားရာ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ရီမုကြန္ထ႐ိုးျဖင့္ ေအာက္စက္ကို ကမန္းကတန္း ပိတ္ကာ ထိုင္ရာမွ ထ၍ လွမ္းၾကည့္သည္..။ ပန္းအိျဖဴကို ျမင္ရေသာအခါ စိုးခိုင္ေက်ာ္ လန႔္သြားသည္..။ ေဖာ္ခန္းမ်ား ပါသည့္ ဗီဒီယို ေခြ ၾကည့္ေနတာ လူမိရသလိုမို႔ မ်က္ႏွာ ထူပူကာ ဘာလုပ္ရမည္ မသိ ျဖစ္သည္..။ ပန္းအိျဖဴမွာလည္း မိမိေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာကို စိုးခိုင္ေက်ာ္ သိသြားသည့္အတြက္ မ်က္ႏွာပူသည္..။ အပ်ိဳေပါက္မေလး တစ္ေယာက္၏ ရွက္ေၾကာက္စိတ္ေတြကလည္း ဟုန္းခနဲ ႏိုးထလာသည္..။ ထိုရွက္ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ပန္းအိျဖဴသည္ အေပါက္ဝမွေန၍ ခ်ာခနဲ လွည့္ကာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေျပးေလသည္.။ စိုးခိုင္ေက်ာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ေငးေၾကာင္ကာ ရပ္ေနမိၿပီးမွ အျပင္ဘက္ဧည့္ခန္းထဲသို႔ အျမန္ထြက္လိုက္သည္..။ ပန္းအိျဖဴသည္ အိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္သြားၿပီးမွ ဘဲေပါင္းဆီခ်က္ထည့္ထားသည့္ စတီးလ္ခ်ိဳင့္ကို ဆြဲလ်က္သား ျဖစ္ေနေသးသည္ကို သတိရကာ ခ်ိဳင့္ေပးရန္ အိမ္ေပၚသို႔ ျပန္တက္သည္..။

ဧည့္ခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိရာ ဖိနပ္ခြၽတ္ေနရာမွပင္ ေကာင္မေလး ေျခလွမ္းတုံ႔ရပ္သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္လည္း ဧည့္ခန္းအလယ္ေလာက္၌ ရပ္ေနသည္..။ “ မားမား.. … ေပးခိုင္းလိုက္တာ၊ .. ဘဲေပါင္းဆီခ်က္….” ပန္းအိျဖဴသည္ ပါးစပ္မွ အျမန္ေျပာသည္..။ လက္ထဲရွိ စတီးလ္ခ်ိဳင့္ကို အိမ္ခါးပန္းတြင္ တင္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ခ်ာခနဲ လွည့္ကာ အေျပးတစ္ပိုင္းျဖင့္ ထြက္သြားသည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာေတာ့ ေၾကာင္တက္တက္ျဖစ္ကာ က်န္ေနရစ္သည္..။ ယခုလို ဘဲေပါင္းဆီခ်က္ လာပို႔ေပးမြဳေၾကာင့္ မိမိႏို႔ကိုင္ခဲ့သည့္ကိစၥ သူ႔အေမ ေအးေအးေမာ္ကို ပန္းအိျဖဴ တိုင္မေျပာေသးဟု ေတြးမိကာ အတန္အသင့္ေတာ့ စိုးရိမ္ပူပန္မြဳ ေပ်ာက္သည္..။ မိမိတို႔ အိပ္ခန္းဘက္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပန္းအိျဖဴသည္ ေရအိုးစင္သို႔ သြားကာ ေရတစ္ခြက္ ျပည့္ျပည့္ခပ္ကာ ေသာက္ခ်လိုက္သည္..။ ရင္ထဲ ေအးသလိုလိုေတာ့ ျဖစ္သည္..။ ထို႔ေနာက္ မိမိ ဘာေၾကာင့္မ်ား ထြက္ေျပးလာခဲ့မိပါလိမ့္ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေက်မနပ္ ျဖစ္သည္..။ တစ္ခါတည္း အခန္းထဲ တန္းဝင္ကာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ေဘးနား ကပ္ထိုင္လိုက္လွ်င္ မိမိကို စိုးခိုင္ေက်ာ္က ေပြ႕ဖက္ကာ ရင္ဘတ္ကို စမ္းမွာပဲဟု စဥ္းစားမိကာ .. အပ်ိဳေပါက္မေလး ၾကက္သီးထသလိုလို ျဖစ္သည္..။ တစ္ေခါက္ ျပန္ထပ္သြားရ ေကာင္းမလားဟု ပင္ စဥ္းစားမိသည္..။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏ မိဘမ်ားလည္း အိမ္မွာ ရွိေနၾကရာ ၊ စိုးခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ စဥ္းစားမိကာ ၊ ထိုအေတြးကို ဖ်က္လိုက္သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ မိမိတို႔ အိမ္ဘက္ခန္းသို႔ ကူးလာပါေစ…ဟုသာ ႀကိတ္ဆုေတာင္းသည္..။

ခ်ာတိတ္မေလးမွာ တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ ျဖစ္ရျပန္သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ပန္းအိျဖဴတို႔ အိမ္ခန္းဘက္သို႔ ကူးလာပါသည္..။ သို႔ေသာ္ ခ်ိဳင့္ ျပန္ေပး႐ုံသာ ျဖစ္သည္..။ ခ်ိဳင့္ေပးၿပီး ျပန္ထြက္သြားရာ ပန္းအိျဖဴႏွင့္ပင္ စကားတစ္ခြန္း မေျပာျဖစ္လိုက္ေပ..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာလည္း သူ႔ဖာသာ သူ စိတ္မလုံေသာေၾကာင့္ ပန္းအိျဖဴတို႔ အိမ္ခန္းဘက္တြင္ ၾကာၾကာမေနပဲ၊ ခ်က္ခ်င္းလိုလို ျပန္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဗီဒီယိုကားလည္း ဆက္မၾကည့္ေတာ့..။ အိမ္တံခါးပိတ္ကာ အျပင္သို႔ အေၾကာင္းမရွိပဲ ထြက္လာခဲ့ျပန္သည္..။ ေနာက္ေန႔ေတြကေတာ့ ႐ုံးတက္ရက္ေတြ ျဖစ္ေလရာ၊ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ပန္းအိျဖဴတို႔ အိမ္ခန္းဘက္သို႔ မလာေတာ့ပါ..။ ပန္းအိျဖဴက အေၾကာင္းရွာကာ စိုးခိုင္ေက်ာ္တို႔ အိမ္ခန္းဘက္ ကူးလာရန္ကလည္း စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ႐ုံးဆင္းသည္ႏွင့္ အိမ္တန္းမျပန္ဘဲ သူႏွင့္ အဆက္ျဖစ္ေနသူ ေဒၚထားရင္ဆိုသူ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ခ်ိန္းကာ လိုးလိုက္၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဘီယာေသာက္လိုက္၊ အျခား အဆက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ မသိန္းခင္ကို ေခၚထုတ္ကာ ေဆာ္လိုက္ လုပ္ေနေလရာ၊ အိမ္ကို မိုးခ်ဳပ္မွသာ ျပန္ေရာက္ေနေလေတာ့ ပန္းအိျဖဴမွာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ ဆုံလိုလွေသာ္လည္း မဆုံႏိုင္ပဲ ရွိေနသည္..။ ဤသို႔ျဖင့္ စေနေန႔သို႔ ေရာက္လာသည္..။ စေနေန႔သည္ ႐ုံးအားရက္ ျဖစ္ေလရာ ပန္းအိျဖဴ၏ မိခင္ ေအးေအးေမာ္သည္ ထမင္းဟင္းမ်ား ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ခ်ိဳင့္တြင္ထည့္ကာ (၁၀) နာရီဝန္းက်င္ေလာက္တြင္ တ႐ုတ္တန္းရွိ ဆိုင္ခန္းသို႔ သြားသည္..။ ကိုတုတ္ျဖဴကို ကူညီေဈးေရာင္းေပးလွ်က္ အျခားအေရာင္းအဝယ္ လုပ္ငန္းမ်ားလည္း လုပ္ကာ မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ေလာက္မွ ျပန္လာတတ္ၾကသည္..။ သည္ေတာ့ မိမိႏွင့္ စိုးခိုင္ေက်ာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိကာ မိမိကို စိုးခိုင္ေက်ာ္က ႏို႔ကိုင္ ႏို႔ဆြဲ လုပ္ေပေတာ့မည္ဟု ပန္းအိျဖဴက အပိုင္တြက္ထားသည္..။ ထိုေန႔ မနက္ အိပ္ရာထကတည္းက စိုးခိုင္ေက်ာ္ကို တေမွ်ာ္တည္း ေမွ်ာ္ေနမိေတာ့သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကေတာ့ ပန္းအိျဖဴတို႔ အိမ္ခန္းဘက္သို႔ သြားရန္ မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနသည္..။ လိပ္ျပာမလုံဘဲ မ်က္ႏွာပူေနသည္..။ မသြားပဲ ေနဖို႔ စိတ္ကူးမိေသးသည္..။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ မသြားပဲေနလွ်င္ မိမိဘက္က မလုံမလဲ ျဖစ္ေနသည္ကို ေအးေအးေမာ္တို႔ ရိပ္မိသြားၾကမွာကိုလညး္ စိုးသည္..။ သူသည္ တစ္ပတ္လုံး ေအးေအးေမာ္ကို အကဲခတ္ၾကည့္ေနခဲ့ရာ၊ ခါတိုင္းလို အေခၚအေျပာမပ်က္ ပုံမွန္ရွိေနရာ၊ ပန္းအိျဖဴ တိုင္မေျပာခဲ့ေၾကာင္း ကေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိေနပါၿပီ..။

ထို႔ေၾကာင့္ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ အသာပင္ ဟန္မပ်က္ေနကာ ပန္းအိျဖဴအား စာျပေပးေနက်အခ်ိန္တြင္ သည္ဘက္အိမ္ခန္းသို႔ဣေျႏၵဆည္ကာ အသာကူးလာခဲ့သည္..။ ခါတိုင္းလိုပင္ ပန္းအိျဖဴကို စာျပသည္..။ ထိုေန႔တြင္ ေအးေအးေမာ္သည္ အမဲသားႏွပ္ေလရာ လွ်ပ္စစ္မီးပ်က္သြား၍ မီးေသြးမီးဖိုျဖင့္သာ တည္ရေလရာ ဟင္းက်က္ေနာက္က်သြားသည္.။ ခါတိုင္း (၁၀) နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ အိမ္က ထြက္ေနက်သည္ (၁၀) နာရီခြဲၿပီးေလာက္မွ ထြက္ျဖစ္သည္..။ အရင္လို အေနွးျဖစ္ ဆိုသလို ေလာေလာႏွင့္ ထြက္သြားခဲ့ရာ ကိုတုတ္ျဖဴ မွာထားသည့္ ကုန္ဖိုးေငြေပးရန္ ပိုက္ဆံမ်ား ယူမသြားမိပဲ ေမ့က်န္ေနရာ လမ္းခုလတ္ေရာက္မွ သတိရ၍ အိမ္သို႔ တစ္ေခါက္ ျပန္ယူရေလသည္..။ ထိုသို႔ ေအးေအးေမာ္ အိမ္မွ အထြက္ေနာက္က်ျခင္း၊ ထြက္သြားၿပီးမွ အိမ္သို႔ တစ္ေခါက္ ျပန္လာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ နဂိုကမွ လိပ္ျပာမလုံသလို ျဖစ္ေနခဲ့ေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္မွာ စိုးရိမ္ပူပန္၍ပင္ လာသည္..။ မိမိက ပန္းအိျဖဴအေပၚ မ႐ိုးမသား ကိုင္လားတြယ္လား လုပ္ခဲ့သည္ကို ေအးေအးေမာ္ သံသယဝင္ကာ ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္ အမိဖမ္းျခင္းမ်ား ျဖစ္ေလမည္လားဟု အေတြးပြားမိသည္..။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိဘက္က အမွား မရွိရေလေအာင္ အျပတ္ထိန္းသိမ္းသည္..။ ပန္းအိျဖဴႏွင့္ပင္ သိပ္နီးနီးကပ္ကပ္ မေန။ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ခပ္ခြာခြာ လုပ္ေနသည္.။ အပိုစကားေတြပင္ မေျပာ။ စာကိုသာ ဖိသင္ေနသည္..။ အပ်ိဳေပါက္မေလးမွာမူ ႏို႔အကိုင္ အႏႈိက္ခံခ်င္ေနရာ၊ စိုးခိုင္ေက်ာ္က ႏို႔ကိုင္ဆြဲဖို႔ ထားေတာ့ လက္ကေလးကိုေသာ္မွ မထိမကိုင္၊ ခပ္ခြာခြာလုပ္ေနရာ စိတ္ထဲတြင္ အရမ္းကို မခ်င့္မရဲႀကီး ျဖစ္ေနရေတာ့သည္..။ စိုးခိုင္ေက်ာ္၏ လက္ကို ဆြဲယူကာ မိမိရင္ဘတ္ေပၚ တင္ေပးလိုသည့္ စိတ္ကူးမ်ိဳးပင္ ေပၚလာသည္..။ ႏို႔ကိုင္လာ၊ ႏို႔ဆြဲလာႏိုးႏွင့္ ေစာင့္လင့္ေနရာ စာသင္ေပးမြဳသာ ၿပီးသြားသည္။ ပန္းအိျဖဴ ဆႏၵ မျပည့္ဝခဲ့ပါ..။ ငုံဖူးစ ႏို႔သားေလးမ်ား ယားက်ိက်ိႏွင့္ အခံရခက္ေအာင္ သာ ရွိ၍ေနသည္။ စာသင္ၿပီးသည္ႏွင့္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ျပန္သြားသည္။ ပန္းအိျဖဴ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ေတြ ေျဗာင္းဆန္လွ်က္ ျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့သည္..။ ဟိုတစ္ေန႔က မိမိ ႏို႔အဆြဲအကိုင္ ခံရစဥ္က ခံစားခဲ့ရမြဳတို႔ကလည္း အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ျဖစ္လာၾကသည္။ ဟိုေန႔က ေခ်ာင္းၾကည့္ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ၾကည့္ေနေသာ ဗီဒီယိုကားထဲမွ ဇာတ္လိုက္မင္းသမီး၏ ႏို႔ေတြကို ဇာတ္လိုက္မင္းသားက အပီကိုင္တြယ္ ဆုတ္နယ္႐ုံမက၊ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကိုပါ ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံကာ စို႔ေပး စုပ္ေပးေနပုံမ်ားကို ျမင္ေယာင္လာသည္။ ခ်ာတိတ္မေလး၏ စူစႏို႔သားေလးမ်ား စုစုပုံ႔ပုံ႔ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးလည္း ခြၽန္ခြၽန္ေကာ့ေကာ့ ျဖစ္သည္။ သည္ႏို႔အကိုင္အတြယ္ ခံခ်င္သည့္ အာသီသကလည္း တိုးသည္ထက္ တိုးလာသည္။ ထိန္းသိမ္း ခ်ဳပ္တည္း မရႏုူိင္ေတာ့ေအာင္ ျဖစ္လာသည္။ သည္လို စေနေန႔မ်ိဳးတြင္ သူမ၏ မိခင္ေအးေအးေမာ္လည္း ဆိုင္သြားကာ ညေနမိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္လာမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သည္ဘက္အိမ္ခန္းတြင္ ပန္းအိျဖဴတစ္ေယာက္တည္း။

ဟိုဘက္အိမ္ခန္းမွာေတာ့ စိုးခိုင္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္တည္း။ အိမ္ကလညး္ ၿခံဝင္းေလးႏွင့္ သီးသီးသန႔္သန႔္ လြတ္လပ္မြဳ အျပည့္ရွိေနသည္။ ဆိတ္ကြယ္ရာေနရာလိုလည္း ျဖစ္ေနသည္။ လူအမ်ား သိျမင္ႏိုင္သည့္ေနရာတြင္ အရွက္အေၾကာက္ႏွင့္ ဣေျႏၵေဆာင္ကာ ထိန္းသိမ္းတတ္ေသာ္လည္း မည္သူမွ် မသိမျမင္ႏိုင္သည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာတြင္ေတာ့ ထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္တည္းထားသည္တို႔ ေျပေလွ်ာ့ကုန္ကာ ေဖာက္ျပားေသာင္းက်န္းတတ္ေသာ မိန္းမသားတို႔ သဘာဝအတိုင္း ပန္းအိျဖဴတစ္ေယာက္လည္း စိတ္ေတြလြဳပ္ရွား ေဖာက္ျပားလာသည္။ ရမၼက္ေတြလည္း ထန္သည္ထက္ ထန္လာၾကသည္။ ထိုရမၼက္စိတ္တို႔၏ ေစ့ေဆာ္မြဳကို မခံႏိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး၊ ပန္းအိျဖဴသည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ရွိရာ တစ္ဘက္အိမ္ခန္းသို႔ ကူးသြားရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ စိုးခိုင္ေက်ာ္က သူမကို ကိုင္ခ်င္တြယ္ခ်င္သည္ကိုေတာ့ မိန္းကေလးတို႔၏ ဗီဇဉာဏ္အသိစိတ္ျဖင့္ ပန္းအိျဖဴ အကဲခတ္မိသည္။ ရဲရဲတင္းတင္း မကိုင္မဆြဲရဲပဲ ရွိေနသည္မွာ ဟိုတစ္ေန႔က မိမိ တိုင္ေျပာမည္ဟု ေျပာခဲ့သည့္စကားေၾကာင့္ လက္တြန႔္ကာ ရွိေနျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟုလည္း ေကာင္မေလး ေတြးသည္။ မိမိဘက္က အကိုင္အဆြဲခံခ်င္ေၾကာင္း စိုးခိုင္ေက်ာ္ သိေအာင္လုပ္ျပႏိုင္လွ်င္ အားလုံး အဆင္ေခ်ာမည္ဟုလည္း ကေလးေတြး ေတြးသည္။ မိမိ အိမ္ခန္းထဲမွ ထြက္၍အလာ ပန္းအိျဖဴ၏ ရင္ ဒိန္းဒိန္း ခုန္သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို တြန္းဖြင့္၍ ကြၽီ ဟူေသာ ပတၱာသံ ခပ္တိုးတိုး ထြက္ေပၚလာမြဳကပင္ ၊ ခ်ာတိတ္မေလးအတြက္ နားကပ္ကာ ဗုံးေပါက္လိုက္သလို လန႔္ျဖန႔္သြားေစသည္။ ေျခတစ္လွမ္းတိုင္းသည္ အပ်ိဳေပါက္မေလးအေနျဖင့္ ႀကီးမားေသာ စြန႔္စားမြဳႀကီး တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ အရမ္းလည္း စိတ္လြဳပ္ရွားသည္။ ေၾကာက္စိတ္ေတြလည္း ျဖစ္ေနသည္။ ရင္ဖိုေမာဟိုက္ေနသည္ကေတာ့ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ အျပင္ဘက္မွ လူေတြ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံႏွင့္ လွမ္းမျမင္ႏိုင္မွန္း သိသည့္တိုင္၊ သည္လို မိမိ တစ္ဘက္အိမ္ခန္းသို႔ ကူးလာမြဳကို လမ္းသြားလမ္းလာ တစ္ေယာက္ေယာက္ ျမင္သြားလွ်င္ အခက္ဟု ေတြးကာ စိတ္ပူပန္ေနမိျပန္ေသးသည္။ ၿခံစည္း႐ိုး သီးသန႔္ခတ္ကာရံထားလွ်က္ ၿခံစည္႐ိုးတံခါးလည္း ေစ့ပိတ္ထားေပရာ၊ တမင္ပင္ တကူးတက ၾကည့္မွသာ ၿခံဝင္းထဲသို႔ ျမင္ေပမည္..။

အခ်ိန္က ေန႔လည္ေန႔ခင္း ထမင္းစားေသာက္ၿပီးစအခ်ိန္။ အနားယူခ်ိန္ ျဖစ္ရာ အိမ္ေရွ႕လမ္းေပၚတြင္ လမ္းသြားလမ္းလာ မရွိေပ။ လမ္းသြားလမ္းလာရွိ၍ တကူးတက လွမ္းၾကည့္ကာ ပန္းအိျဖဴတစ္ေယာက္ တစ္ဘက္အိမ္ခန္းသို႔ ကူးသြားသည္ကို ျမင္မိသည့္တိုင္ တစ္စုံတစ္ရာ သံသယျဖစ္မည္မဟုတ္။ သည္ရပ္ကြက္ထဲရွိ လူအားလုံးကပင္ ပန္းအိျဖဴတို႔မိသားစုႏွင့္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ရင္းႏွီးခင္မင္ကာ ႏွစ္အိမ္တစ္အိမ္ဆိုသလို ကူးလူးသြားလာ ေနတတ္ေၾကာင္း သိထားၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ မဟာစြန႔္စားခန္းႀကီး အျဖစ္ အားတင္းကာ လာေသာ ပန္းအိျဖဴသည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ ေနထိုင္ရာ အိမ္တစ္ဘက္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္လာသည္။ အိမ္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ေၾကာက္လန႔္စိုးရိမ္စိတ္တို႔က အတန္ပင္ ေလ်ာ့ပါးသည္.။ အိမ္အေရွ႕ဘက္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မည္သူမွ် မရွိ။ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ဧည့္ခန္းေနာက္ဘက္ရွိ အိမ္အတြင္းခန္းတြင္ ရွိမည္ဟု သိေသာ ပန္းအိျဖဴသည္ ဧည့္ခန္းအျဖစ္ ပိုင္းကာထားေသာ အကာအရံ၏ ေနာက္ဘက္သို႔ လွစ္ခနဲပင္ ဝင္သည္။ ေကာင္မေလး တြက္ထားသည့္အတိုင္းပင္ စိုးခိုင္ေက်ာ္က အတြင္းခန္းထဲတြင္ ရွိေနေလသည္။ သူ၏ စာေရးစာဖတ္လုပ္ေသာ စားပြဲတြင္ ထိုင္ကာ ေကာ္ဖီေသာက္၊ ကိတ္မုန႔္စားေနသည္။ ပန္းအိျဖဴသည္ စိုးခိုင္ေက်ာ္ မုန႔္ထိုင္စား၊ ေကာ္ဖီေသာက္ေနေသာ စားပြဲနားသို႔ သြား၍ရပ္သည္။ ခ်ာတိတ္မေလး ဝင္လာသည္ကို စိုးခိုင္ေက်ာ္ မသိေပ။ အနားတြင္ ႐ုတ္တရက္ လာရပ္ေတာ့မွ ျမင္သြားသည္။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေရာက္လာသည္မို႔ စိုးခိုင္ေက်ာ္ အံ့ၾသသည္။ ပန္းအိျဖဴကို အေၾကာင္သား ၾကည့္ေနသည္။ ႏို႔အကိုင္ခံခ်င္၍ ေရာက္လာေသာ ပန္းအိျဖဴမွာ စိုးခိုင္ေက်ာ္က အေၾကာင္သား ၾကည့္ေနေသာအခါ အားမလို အားမရ ျဖစ္သည္။ အနားကပ္မိသည္ႏွင့္ စိုးခိုင္ေက်ာ္က မိမိႏို႔ကို လွမ္းကိုင္စမ္းလိမ့္မည္ဟု ေတြးထားသည့္အတိုင္း မျဖစ္သည့္အတြက္ စိတ္ေမာရသည္။ သည္အတိုင္းသာဆိုပါက မိမိလိုလားေတာင့္တေနေသာ ကိစၥ ျဖစ္လာေတာ့မည္မဟုတ္ဟု အေတြးေပါက္ကာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ အပ်ိဳေပါက္မေလးက မိုက္မိုက္ကန္းကန္းပင္ အျပတ္လုပ္ေလေတာ့သည္။ သည္အ႐ြယ္က စိတ္မထင္လွ်င္ မထင္သလို တဇြတ္ထိုး လုပ္တတ္သည္မဟုတ္ပါလား။

ပန္းအိျဖဴသည္ ဝတ္ထားေသာ ဘေလာက္အက်ႌခပ္ပြပြ၏ ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးမ်ားကို တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ခပ္ျမန္ျမန္ ျဖဳတ္သည္။ ၾကယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္သြားေသာအခါ ေကာင္မေလး ဝတ္ထားေသာ ဘေလာက္စ္၏ ရင္ဘတ္သည္လည္း ပြင့္ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ တကယ္ကို အံ့ၾသသြားတာပဲ။ ပန္းအိျဖဴ လုပ္လိုက္ပုံက တကယ္ကိုယ္ေတြ႕မ်က္ျမင္ မဟုတ္ရင္ ယုံႏိုင္စရာ ေတာင္မဟုတ္ဘူး။ ဒီေကာင္မေလး ဒီေလာက္ ရဲရဲတင္းတင္း လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ ထင္ေတာင္ မထင္ဘူး။ ဘယ့္ႏွယ္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနတဲ့ အိမ္ခန္းဘက္ကို ကူးလာတာကိုကပဲ သူ႔အတြက္ လြန္ေနၿပီေလ။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အနား လာရပ္၊ သူဝတ္ထားတဲ့ ဘေလာက္စ္ ၾကယ္သီးေတြကို သူကိုယ္တိုင္ ျဖဳတ္ျဖဳတ္ဆို အကုန္ ျဖဳတ္ပစ္တာ အံ့ေရာ။ ၾကယ္သီးအားလုံး တစ္လုံးမက်န္ ျပဳတ္သြားေတာ့၊ ဘေလာက္စ္ ရင္ဘတ္ကြဲဟသြားတာမွာ ေကာင္မေလးက အပီကို ဆြဲဖြင့္ပစ္လိုက္ေသးတယ္။ ရဲတင္းလိုက္တာမ်ား ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ဖ်ားသြားရတယ္။ ပန္းအိျဖဴဟာ အတြင္းခံ ဘာမွ မဝတ္ထားဘူး။ ဘရာစီယာလည္း မရွိဘူး။ ေဘာ္လီလည္း မပါဘူး။ ရွင္မီးလည္း ဝတ္မထားဘူး။ အတြင္းခံ ဘာတစ္ခုမွ ဝတ္မထားတာေၾကာင့္ ဘေလာက္စ္ ရင္ဘတ္ကို ဆြဲဖြင့္ျပလိုက္တာနဲ႔ ခ်ာတိတ္မရဲ႕ ႏို႔ေတြ အထင္းသား ေပၚလာေတာ့တာေပါ့..။ ႏို႔အုံသားေလးေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ကိုယ္အေပၚပိုင္းေရွ႕ဘက္ အကုန္ကို ေပၚေနတာ။ ဘိုက္လည္း ေပၚတယ္။ ခ်က္လည္း ေပၚတယ္။ ေကာင္မေလးက ရင္ဘတ္ကို ခပ္ေကာ့ေကာ့ေတာင္ လုပ္ျပထားေသးတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေဖာ္လွစ္ျပထားတဲ့ သူ႔ႏို႔အုံေတြကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့တာပါပဲ။ ပန္းအိျဖဴက အသက္ (–) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အ႐ြယ္ အပ်ိဳေပါက္မေလးပါ။ ႏို႔သားေလးေတြက အေတာ္ကို စူေနၾကပါၿပီ။ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ ႏို႔ႏွစ္လုံးဟာ မို႔မို႔ဝန္းဝန္းေလးကို ျဖစ္လို႔။ ႏို႔သီးကေတာ့ သိပ္မရွည္ေသးဘူး။ ဂုန္ညင္းဒိုး အႀကီးစားသာသာ ရွိေနတဲ့ ႏို႔အုံသားစူစူေလးေတြအေပၚမွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ခြၽန္တြန္တြန္ ႂကြတတေလး ရွိေနၾကတာ။

ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လက္ အသာဆန႔္ထုတ္ၿပီး ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ညာဘက္ႏို႔လုံးေလးကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မိန္းမလိုးဘူးပါတယ္။ ႏို႔လည္း ဆြဲကိုင္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ လိုးဖူးတဲ့ မိန္းမေတြက အသက္ (၂၀) ေက်ာ္ (၂၅) ႏွစ္အ႐ြယ္ေတြ။ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ ဒီလို အသက္ငယ္ငယ္ အပ်ိဳေပါက္မေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အကာအကြယ္ အဖုံးအကြယ္ မရွိ ပကတိႏို႔အုံ ႏုႏုကို အခု ပထမဆုံးထိကိုင္ဖူးရတာပါပဲ။ သူ႔ႏို႔အုံသား စူစူႏုႏုေလးေတြကို ထိကိုင္ဆုတ္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး ဒိန္းခနဲေတာင္ တစ္ခ်က္ျဖစ္တယ္။ ဆုတ္ကိုင္လိုက္ရတဲ့ ႏို႔သားက ႏုႏုအိအိနဲ႔ တင္းတင္းမို႔မို႔ေလး။ အဲဒီ ႏို႔အုံေလးေပၚမွာ ညာလက္ညႇိဳးလက္ခလယ္ ၊လက္သူႂကြယ္ လက္သုံးေခ်ာင္းတင္၊ လက္မနဲ႔ လက္သန္းက ေနာက္ဘက္က ထိလို႔၊ အသာဆုတ္နယ္ပြတ္လိုက္တယ္။ လက္ဝါးနဲ႔ ႏို႔အုံသားေပၚ အိေနေအာင္လည္း ထိထားလိုက္တယ္။ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ အပ်ိဳျဖစ္ကာစ ႏို႔သားစူစူေလးေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္ဘယ္လက္ဖဝါးေအာက္မွာ အိေထြးေနတာပဲ။ အသာကိုင္ဆုတ္နယ္ေပးၿပီး လက္ကို က်န္တဲ့ ႏို႔အုံသားတစ္ဘက္ေပၚ ေျပာင္းတယ္။ ဆြဲကိုင္ေပးတယ္။ “ အို…..ၾကည့္ပါလား……ဦးစိုးေနာ္ ကိုင္ျပန္ၿပီ..” ပန္းအိျဖဴက သူ႔ႏို႔ေတြ ဆုတ္ကိုင္ဆြဲေနေသာ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကို မ်က္ေစာင္းေလးခဲကာ ေျပာလိုက္သည္။ အသံက ညဳတုတုေလး။ အသြင္အျပင္ကလည္း ခရာတာတာ။ ဆြဲဖယ္ ႐ုန္းထြက္ျခင္းလည္း မျပဳ။ သည္ေတာ့ စိုးခိုင္ေက်ာ္ကလည္း ႏို႔အုံႏုႏုေလးမ်ားကို သေဘာရွိ ဆြဲဆုတ္နယ္ေလေတာ့သည္။ “ ဟင့္……ယားတယ္ ဦးစိုးရ…. အို…အိုကြာ…ယားတယ္လို႔ ဆို…” ပန္းအိျဖဴ၏ အသံေလးမ်ား တုန္ရင္ေနသည္။ ရင္ကလည္း ဒိန္းဒိန္း ခုန္၍ေနသည္။ ႏို႔အကိုင္ခံေနရၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဟိုေန႔က ေခ်ာင္းၾကည့္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ဗီဒီယိုကားထဲကလို ႏို႔စို႔ေပးတာ မခံရေသးေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲက သိပ္မေက်နပ္ေသး။

ဗီဒီယိုကားထဲက ဇာတ္လိုက္မင္းသမီး ႏို႔ကို ဇာတ္လိုက္မင္းသားက စို႔ေပးပုံမ်ားကို တေရးေရး ျပန္ျမင္ေယာင္သည္။ “ ပန္းအိကို ခ်စ္တယ္ကြာ…” စိုးခိုင္ေက်ာ္က အပ်ိဳေပါက္မေလး၏ ငုံဖူးစ ႏို႔အုံသားႏုႏုေလးမ်ားကို အသာအယာ ဆုတ္နယ္ေပးရင္း ေျပာသည္။ ဘယ္ဘက္ပါးေလးကိုလည္း ႐ြြတ္ခနဲျမည္ေအာင္ နမ္းလိုက္သည္။ “ ဦးစိုးေနာ္… သမီးက ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတာ.. ဒီလိုမ်ိဳး မေျပာနဲ႔..” “ ဘယ္မွာ ငယ္ရမွာလဲ..ပန္းအိရ..ႏို႔ေတြ ေတာ္ေတာ္ကို စူေနၿပီပဲ ဥစၥာ…” “ ဦးကေတာ့… ပန္းအိကို အရမ္းကို ခ်စ္တာပဲ သိလား….” စိုးခိုင္ေက်ာ္က ေျပာကာ က်န္ပါးတစ္ဘက္ကို နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ အပ်ိဳမေလး ရင္ထဲ ေႏြးခနဲ ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာလည္း ရဲခနဲ ျဖစ္သည္။ ခ်ာတိတ္မေလးသည္ ဘာမွ် မေျပာပါ။ သူမ၏ ရင္ထဲကေတာ့ ( သမီးကလည္း ဦးစိုးကို ခ်စ္ပါတယ္ ) ဟု ႀကိတ္ကာ ေျပာေန၏။ စိုးခိုင္ေက်ာ္သည္ ပန္းအိျဖဴ၏ ႏို႔အုံေလးႏွစ္ခုကို စိတ္ႀကိဳက္ဆုတ္နယ္ ကိုင္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကို ကိုင္းလွ်က္ ညာဘက္ႏို႔သီးကို ပါးစပ္ႏွင့္ ငုံကာ အသာစို႔ေပးသည္။ ေကာင္မေလးမွာ …. စိုးခိုင္ေက်ာ္ ႏို႔စို႔ေပးလိုက္မြဳေၾကာင့္ အသက္႐ြဴေတြ ပင္မွားလွ်က္ အပီအျပင္ ကို ၾကည္ႏူးႏွစ္သိမ့္ သာယာသြားရေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ကုန္းစို႔ေပးၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပန္းအိျဖဴက အပီအျပင္ ၿပဳံးျပတယ္။ ႏို႔စို႔ေပးတာ စိတ္မဆိုး၊ သေဘာက်တယ္ ဆိုတဲ့ အထာျပလိုက္တာေလ။ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးဆို သူတို႔ အိမ္ဘက္ခန္းမွာ ဘယ္သူမွ မရွိမွန္း သိထားတာေၾကာင့္ ( ေကာင္မေလးကလည္း လိုလားေနတဲ့ အေျခအေန ရွိေနတာမို႔) ကြၽန္ေတာ္လည္း ခပ္ကဲကဲ လုပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ပန္းအိျဖဴ ဝတ္ထားတဲ့ စကပ္ေလး ေအာက္ကို ညာဘက္လက္ ထိုးသြင္းၿပီး ေပါင္ၾကားက ေစာက္ပတ္ကို လွမ္းကိုင္စမ္းလိုက္တာပါပဲ..။ ခ်ာတိတ္ ၿငိမ္ခံေနရင္ ေရွ႕ဆက္တိုးမယ္၊ ၿငိမ္မခံဘဲ ႐ုန္းဖယ္ရင္ စိတ္မဆိုးေအာင္ ေတာင္းပန္မယ္၊ ေခ်ာ့မယ္ ဆိုၿပီး စြန႔္လိုက္တာ….။ ပန္းအိျဖဴဟာ ႏိုင္လြန္ပင္တီ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီတိုေလး ဝတ္ထားပါတယ္။ စစခ်င္း ေအာက္ခံပင္တီေဘာင္းဘီတိုကေလးရဲ႕ ခြဆုံအသားေနရာေပၚမွေနၿပီး ေစာက္ပတ္ကို အသာကိုင္ပြတ္ေပးတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ေလး ဖုၿပီး ေဖာင္းေနတာ စမ္းမိတယ္။ ႏို႔ဆြဲ၊ ႏို႔စို႔ လုပ္ေပးထားတာေၾကာင့္ ပန္းအိျဖဴ စိတ္လြဳပ္ရွားၿပီး ႏွာထေနတာပဲေလ။ သူ႔ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း ဖုေဖာင္းေနတာေပါ့။ ဖုထစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ႏြဳတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုအၾကားက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေနရာကို ေအာက္ခံပင္တီေဘာင္းဘီတိုေလးအေပၚကပဲ အသာပြတ္ေပးတယ္။ ကိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအဖုတ္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လက္ခလယ္ထိပ္နဲ႔ ျဖည္းျဖည္းေလး ပြတ္ဆြဲေပးတယ္။ ေထာင္ေထာင္ဖုဖုကေလး ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ေစ့ကို စမ္းမိတယ္။ အဲဒီ ေစာက္ေစ့ကို လက္ခလယ္ထိပ္နဲ႔ပဲ အသာခပ္ဖိဖိေလး ပြတ္ေပးတယ္။ အပ်ိဳျဖစ္ကာစ ခ်ာတိတ္မငယ္ငယ္ေလးရဲ႕ ေစာက္ေစ့မို႔လား မသိဘူး။ ထိစမ္းပြတ္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္ခံရသလို ၿဖိဳးခနဲ ျဖန္းခနဲ ျဖစ္တယ္။ အေတြ႕က သိပ္ေကာင္းတာဘဲ။ သူ႔ ေစာက္ပတ္ စိုတိုတိုျဖစ္ေနတာကိုလည္း သတိျပဳမိလိုက္ပါရဲ႕။ အပ်ိဳေပါက္မေလးဆိုေတာ့ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကလည္း ဆူၿဖိဳးစပဲရွိတာ။

သိပ္အႀကီးစားႀကီး မျဖစ္ေသးဘူး။ ေပါင္ရင္းခြၾကားေနရာမွ မို႔မို႔ခုံးခုံးနဲ႔ ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေန႐ုံပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ညာလက္ခလယ္ကို အသာေကြးၿပီး လြဳပ္ရွားလိုက္တာ၊ ပန္းအိျဖဴ ဝတ္ထားတဲ့ အတြင္းခံပင္တီေဘာင္းဘီေလး ေအာက္ကို လက္ခလယ္ တိုးဝင္သြားပါေလေရာ။ အကာအကြယ္ မရွိေတာ့တဲ့ သူ႔ေစာက္ပတ္ကို ထိကိုင္ေနမိၿပီေလ။ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ပတ္မွာ အရည္ၾကည္ေတြ စိုေနတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုအလယ္အကြဲေနရာ တဝိုက္ ေလးငါးခါေလာက္ လက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္ဆြဲတယ္။ သူ႔ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲကို လက္ေခ်ာင္း ထိုးထည့္တယ္။ မဝင္ဘူး ။ သုံးေလးခါေလာက္ကို ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ေခ်ာင္း ထိုးသြင္းၾကည့္တာ ရကို မရဘူး..။ ခ်ာတိတ္မေလးကေတာ့ ၿငိမ္ခံေနတာပါပဲ။ သူ႔ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးက က်ဥ္းလြန္းလို႔ပဲလား။ ကိုယ္ကပဲ အေပါက္တည့္ေအာင္ မသြင္းတတ္လို႔လား။ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ၊ ဝင္ေအာင္ မသြင္းႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ အသာခ်ိဳထားလိုက္ၿပီး ေစာက္ေစ့ကိုပဲ အဓိကထား ပြတ္ေပးတယ္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း အတိုင္းလည္း ပိုၿပီး ထိထိမိမိျဖစ္ေအာင္ ပြတ္ဆြဲတယ္။ “ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ .. ခြၽတ္လိုက္ပါလား ” ေစာက္ပတ္ႏႈိက္ရင္းက ေကာင္မေလးကို ေျပာတယ္။ “ ဟင့္အင္း….. မခြၽတ္ဘူး…” ပန္းအိျဖဴရဲ႕ အသံေလး သိသိသာသာ တုန္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မခြၽတ္ရေသးေပမယ့္ သူ႔ေစာက္ပတ္ကေတာ့ အဖုံးအကာ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေပၚတင္ႀကီး ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က အပီျပင္ကို ကိုင္ေနပြတ္ေန ႏႈိက္ေနႏိုင္ပါၿပီ..။ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္လည္း ၾကာေရာ ပန္းအိျဖဴဟာ ၿဗဳံးဆို ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚကို တက္ထိုင္လာပါေလေရာ..။ ကြၽန္ေတာ္က ဆြဲယူ အထိုင္ခိုင္းတာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ဖာသာ သူ တက္ထိုင္ပစ္လိုက္တာ..။ ေကာင္မေလး အရသာေတြ႕ၿပီး စိတ္လည္း အေတာ္ ထႂကြ႐ြေနလို႔ ခပ္ရဲရဲ ခပ္ကဲကဲ လုပ္လာတာေလ..။ တကယ္ပါပဲ..။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ အံ့အားသင့္သြားရတာ..။ ကားစြင့္စ သူ႔တင္ပါးလုံးလုံး က်စ္က်စ္ေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ရင္းမွာ အိခနဲကို ထိမိေနတာ…။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ခ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္ႏွစ္ဘက္ထိုးလွ်ိဳၿပီး သူ႔ႏို႔ႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္တယ္။

ဘေလာက္စ္ ရင္ဘတ္က ပြင့္ၿပီး အထင္းသားေပၚေနတဲ့ ႏို႔အုံေလးႏွစ္လုံးကို ခပ္တင္းတင္းပဲ ကိုင္ညႇစ္တယ္..။ “ ေကာင္းလား…..” ေစာက္ပတ္ကို ကိုင္ပြတ္ေပးရင္း သူ႔ညာဘက္ပါးေလးကို ႐ြြတ္ခနဲေနေအာင္ နမ္းၿပီး ေမးလိုက္တယ္။ “ ေကာင္း…တယ္….” ပန္းအိျဖဴက ျပန္ေျပာတယ္။ ညာဘက္နား႐ြက္ေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ တို႔ရက္ေပးလိုက္ေတာ့ ခ်ာတိတ္မေလး တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေပါင္ေပၚတက္ထိုင္ထားတာက ေကာင္းေပမယ့္ ေကာင္မေလးကို စိတ္ႀကိဳက္ မကိုင္ မႏႈိက္ႏိုင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုတက္ထိုင္ထားရင္း ကိုင္ေန ႏႈိက္ေနရတာကလညး္ ငါးမိနစ္ေလာက္ ရွိလာေတာ့ တစ္မ်ိဳးေျပာင္းခ်င္လာတယ္။ ပန္းအိျဖဴကို စိတ္ႀကိဳက္လုပ္လို႔ ရမရ စမ္းၾကည့္ခ်င္လာတာလဲ ပါတာေပါ့..။ “ မတ္တတ္ ရပ္လိုက္ေနာ္….” ခပ္တိုးတိုးပဲ ေျပာရပါတယ္။ ေကာင္မေလးက ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပာသလို လုပ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေပါင္ေပၚ တက္ထိုင္ထားရာက ထရပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာေပးၿပီး ရပ္မိသြားေရာ။ ကြၽန္ေတာ္က သူဝတ္ထားတဲ့ စကပ္ ေနာက္ကြဲေလးကို အေပၚ ဆြဲလွန္တင္တယ္။ စကပ္က အတိုေပမယ့္ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ဆိုေတာ့ ေအာက္စကေန ဆြဲလွန္ရတာ အဆင္မေျပဘူး..။ လန္တက္မသြားဘူး။ ၾကပ္ၿပီး တင္းခံေနတယ္။ အဲဒီတုန္းမွာပဲ ပန္းအိျဖဴက သူ႔စကပ္ကို တစ္ခုခု လုပ္လိုက္တယ္။ စကပ္ခါးစည္းက ခ်ိတ္ (ဒါမွမဟုတ္) ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္လိုက္တာ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ေသခ်ာေတာ့ မသိဘူး။ ၾကပ္တပ္တပ္ျဖစ္ေနတဲ့ စကပ္တိုေလး ေလ်ာ့ရဲရဲနဲ႔ နည္းနည္းေခ်ာင္သြားတယ္။ စကပ္ကို အေပၚလွန္တင္ရတာ ဟန္က်သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္လုပ္ ဒီေကာင္မေလး ခံမွာပဲဆိုတာ ေသခ်ာေနၿပီမို႔ ကြၽန္ေတာ္က စကပ္လွန္တင္ၿပီးတာနဲ႔ပဲ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ေအာက္ခံပင္တီေဘာင္းဘီတိုကေလးကို ဒူးဆစ္နားေရာက္ေအာင္ လက္ျမန္ေျချမန္နဲ႔ ဆြဲခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ စကပ္လွန္တင္ထားၿပီး ေအာက္ခံပင္တီေဘာင္းဘီတိုေလးကို ဆြဲခ်ပစ္လိုက္ေတာ့ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ဖင္ႀကီး အေျပာင္သား ေပၚလာေတာ့တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ေစာက္ပတ္ႏႈိက္ပြတ္ ကလိေပးေနတာကို အရသာေတြ႕ ဖီလင္တက္ေနတာေတာ့ သိပ္ကို ထင္ရွား သိသာလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္းေလးမွ ေနာက္တြန႔္မေနေတာ့ဘူး။ အားနာမေနေတာ့ဘူး။ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို အားရပါးရပဲ စိတ္ႀကိဳက္ ထိုးကိုင္ပြတ္ကလိ ႏႈိက္ပစ္လိုက္တယ္။ ပြတ္႐ုံ ကိုင္႐ုံေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲကိုလည္း ညာလက္ခလယ္ ထိုးထည့္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အေပါက္တည့္တယ္။ ေခ်ာ္မထြက္သြားဘူး။ ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းက သူ႔ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲကို အိခနဲ နစ္ဝင္သြားတယ္။ ၾကပ္ေတာ့ ၾကပ္ေနတာပဲ။ “ အာ့….. ထိုးထည့္ျပန္ၿပီ….” ပန္းအိျဖဴ ဆတ္ခနဲ တုန္ခါသြားၿပီး ပါးစပ္ကလည္း အသံေလး တစ္ခ်က္ထြက္တယ္။

ဒီအသံကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ အဆုံးဝင္သြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ခလယ္ဟာ ေဘးႏွစ္ဘက္မွာ ခပ္လုံးလုံး အသားေျမႇာင္းႏွစ္ခုနဲ႔ ဖိညႇပ္ထားသလို ထိေတြ႕ခံစားရတယ္။ လက္ခလယ္ ထိပ္ပိုင္းကေတာ့ ခပ္လုံးလုံး ေခ်ာေခ်ာ အရာတစ္ခုနဲ႔ ထိမိေနတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ အရည္ၾကည္ေတြ စိုေနတယ္။ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း အေတာ္ကို မ်ားတာ။ ႐ြြမ္း႐ြြမ္းစိုေနတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္တယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲ အဆုံးဝင္သြားတဲ့ လက္ခလယ္ကို ကြၽန္ေတာ္က ဆြဲထုတ္ျပန္သြင္း လြဳပ္ရွားေပးတယ္။ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ လိုးေပးတဲ့ သေဘာေပါ့။ စစခ်င္း ေလးငါးေျခာက္ခ်က္ေလာက္ကိုေတာ့ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဆြဲထုတ္ျပန္သြင္း လုပ္တယ္။ ေညႇာင့္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါ။ လက္ေခ်ာင္း ျပန္ထိုးသြင္းတာမွာလည္း အားထည့္ေပးတယ္။ ေဆာင့္လိုး တယ္ေျပာရမလားပဲ။ ခ်ာတိတ္မေလးဆိုတာ တုန္တခိုက္ခိုက္ကို ျဖစ္ေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာင္ေနတဲ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း တေငါ့ေငါ့ကို လြဳပ္လို႔..။ လီးထိပ္မွာ အရည္ၾကည္ေတြေတာင္ စိုလာေနတာ ရင္ထဲမွာလည္း ဖိုကနဲ ေအးကနဲ ကိုျဖစ္လို႔..။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ဒီလိုျဖစ္ရင္ အပ်ိဳေပါက္မေလး ပန္းအိျဖဴ ဘယ္လိုစိတ္လြဳပ္ရွားၿပီး ဘယ္ေလာက္ ဖီလင္တက္ေနမယ္ဆိုတာ ေျပာေနစရာ လိုမယ္ မထင္ဘူး။ ဒီေကာင္မေလးက ေပါင္ကို ကြေပးတယ္။ ဒူးေကြးေကြးေလး ျဖစ္တယ္..။ ဖင္ကို ပိုေနာက္ေကာ့ေပးေတာ့ ကိုယ္အေပၚပိုင္းက ေရွ႕ကိုေတာင္ ကိုင္းက်တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ေစာက္ပတ္ကို ထိုးၿပီး လိုးေပးေနတဲ့ လက္ခလယ္ကို ပိုၿပီး ျမန္ျမန္သြက္သြက္နဲ႔ အားျပင္းျပင္း လြဳပ္ရွားေပးတယ္။ လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ လိုးတဲ့အရသာကို ပန္းအိျဖဴ အျပတ္ခံစားရေအာင္ ဖန္ေပးလိုက္တယ္။ သူမေစာက္ပတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြ စိုၿပီး ထြက္လာတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ေကာင္မေလး ႏွစ္ခါသုံးခါေလာက္ေတာင္ ၿပီးသြားသလားေတာင္ မေျပာတတ္ဘူး။ ပန္းအိျဖဴဟာ မတ္တတ္ရပ္ေနတာမ်ိဳးေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္အေပၚပိုင္း ေရွ႕ကိုင္းက်ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးထားသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ သူ႔တင္ပါးကလည္း အစြမ္းကုန္ကို တင္းကား တစ္ထြက္ေနတာ။

အဲဒီဖင္ႀကီးကို ဘယ္လက္နဲ႔ ကိုင္တယ္။ ဖ်စ္ညႇစ္တယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးကလိေနတဲ့ ညာလက္ခလယ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ပန္းအိျဖဴ စအိုေပါက္ေလးထဲ ေျပာင္းထည့္လိုက္တယ္။ “ အို႔….အိ…..အာ့…..ဟင့္…” ဖင္ေပါက္ထဲ လက္ေခ်ာင္းထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ပါးစပ္က အသံေလးေတြ ေပၚလာျပန္တယ္။ ကိုင္းက်ေနတဲ့ ကိုယ္အထက္ပိုင္းက ခပ္မတ္မတ္ ျပန္ျဖစ္လာတယ္။ ညာလက္ကလည္း ေနာက္ဘက္ကို လွမ္းလာတယ္။ ဖင္ကိုထိုးထည့္တာကို မႀကိဳက္လို႔ ဆြဲထုတ္ပစ္ဖို႔ လက္လွမ္းလာတာလားလို႔ ထင္မိေသးတာ။ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔စအိုေပါက္ေလးထဲကို ႐ုတ္တရက္ လက္ေခ်ာင္း ထိုးထည့္လိုက္တာေၾကာင့္ ေကာင္မေလး တုန္ခါလြဳပ္ရွားသြားလို႔ လက္က အလိုလို လွမ္းလာတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္က ေရွ႕ ျပန္ကိုင္းက်သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဖင္ေပါက္တစ္လွည့္၊ ေစာက္ေခါင္းထဲ တစ္လွည့္ ေျပာင္းၿပီး အပီကို ထိုးကလိေပးတယ္။ ပန္းအိျဖဴဟာ ကြၽန္ေတာ္လုပ္သမွ် ျငင္းကို မျငင္းဘူး။ အပီကို ခံေနတာ။ ယုံႏိုင္စရာေတာင္ မရွိဘူး။ လိုးရင္လည္း ရမယ္ဆိုတာ အကဲခတ္မိတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က ဖင္ေပါက္နဲ႔ ေစာက္ပတ္ကို လက္ခလယ္နဲ႔ လိုးေနတာကို ရပ္လိုက္တယ္။ လက္ေခ်ာင္းအစား လီးေခ်ာင္း ထိုးသြင္းေတာ့မယ္ေလ..။ ဘယ္ေနရာမွာ လိုးရရင္ေကာင္းမလဲလို႔ အျမန္ စဥ္းစားရတယ္။ လိုးရင္ အိမ္ခန္းထဲက ခုတင္ဟာ အသင့္ေလွ်ာ္ဆုံးေနရာ ဆိုတာကိုေတာ့ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ခန္းက အိမ္ေပၚထပ္ ထပ္ခိုးအမိုေပၚမွာ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအိပ္ခန္းကေန အိမ္ဝင္းအဝင္ဝကို ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရဘူး။ လိုးလို႔ေကာင္းေနတုန္း အိမ္ဝင္းထဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဝင္လာလို႔က ႐ုတ္တရက္ မျမင္ႏိုင္။ အျမန္ထေျပးေရွာင္ပုန္းဖို႔ ဆိုတာကလည္း (ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ဘူး ၊ ပန္းအိျဖဴအတြက္ေျပာတာပါ) အထပ္ခိုးေပၚက ဆင္းရအုန္းမွာ ဘာညာနဲ႔ အဆင္မေျပဘူး။ အိမ္ဝင္းထဲ လူဝင္လာရင္လည္း ေစာေစာစီးစီး လွမ္းျမင္ႏိုင္ေအာင္ ၊ ပန္းအိျဖဴအေနနဲ႔လည္း အျမန္ဆုံး အဆင္ေျပေျပ ေရွာင္သြားႏိုင္ေအာင္ ေနရာေကာင္းကို ေ႐ြးရမွာ။ သိပ္အၾကာႀကီး ေတာ့ မစဥ္းစားလိုက္ရပါဘူး။

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ပန္းအိျဖဴကို လိုးရမယ့္ေနရာေကာင္းကို စဥ္းစားမိတယ္။ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းေလ…။ အဲဒီကေနဆိုရင္ ဝင္းတံခါးကို တန္းျမင္ႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပန္းအိျဖဴတို႔ အိမ္ဘက္ျခမ္းက ဧည့္ခန္းနဲ႔ ျခားထားတဲ့ နံရံမွာ မလြယ္ေပါက္လို တံခါးေသးေသးေလးတစ္ခုကလည္း ရွိေနေသးတယ္။ အဲဒီတံခါးေပါက္အေသးေလးကို အသာခ်က္ဖြင့္ထားလိုက္မယ္ဆိုရင္ အေရးအေၾကာင္းဆို ပန္းအိျဖဴ လဲ ဒီတံခါးကေန သူတို႔ အိမ္ခန္းဘက္ျခမ္းကို လွစ္ခနဲ ကူးေျပးသြား႐ုံပဲ။ “ လာ…. ပန္းအိ .. ဧည့္ခန္းထဲ သြားရေအာင္…” ေကာင္မေလး တင္ပါး တစ္ခ်က္ အသာပုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ “ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲ….” ေကာင္မေလးက မ်က္စေလးခ်ီၾကည့္ၿပီး ညဳတုတုေလး ေျပာတယ္။ “ ပန္းအိကို လိုးမလို႔ေပါ့…” ပိုင္ေနၿပီဆိုတာ သိလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း တစ္တစ္ခြခြပဲ ေျပာခ်လိုက္တယ္။ “ ဟာကြာ…. ဦးစိုးေနာ္….” ေကာင္မေလးက မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ေခၚရာေနာက္ကိုေတာ့ လိုက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဆြဲခြၽတ္ခ်ထားလို႔ ဒူးဆစ္နားေလာက္ကို ေလွ်ာက်ေနတဲ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီက တုတ္ဆြဲထားသလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေကာင္မေလး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အဆင္မေခ်ာဘူး။ တုံ႔ေနွးေနွး ျဖစ္ေနတယ္။ “ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ထားခဲ့ပါလား..” “ အို…..မခြၽတ္ဘူး…” “ ခြၽတ္ခဲ့ပါကြ… ပန္းအိကလည္း….” “ ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း…..” ပန္းအိျဖဴက ပါးစပ္ကသာ ဟင့္အင္းေျပာေနတာ …။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ဇိုးဇတ္ဆို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ဘာမွ မေျပာဘူး။ ေျခေထာက္တစ္ဘက္ကိုေတာင္ အလိုက္သင့္ ႂကြေပးၿပီး ကူညီေသးတယ္။ “ ဘာမွန္းလည္း မသိဘူး… မခြၽတ္ပါနဲ႔ ဆိုတာ အတင္းခြၽတ္တာပဲ…” ႏြဳတ္ခမ္းေလး မစူတစူ၊ မ်က္ေစာင္းေလး မခ်ိတ္တခ်ိတ္နဲ႔ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ “ သူက ႐ြဳတ္ေနတာပဲဟာ… ခြၽတ္ပစ္ထားခဲ့မွေပါ့…” “ အို…..ဘာ႐ြဳပ္တာလဲ…ဟင့္…..” ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကလည္း ကြၽတ္ထြက္သြားၿပီေလ။ ခြၽတ္ယူလိုက္တဲ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပစ္ခ်တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဘယ္လက္ေမာင္းကို ညာလက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ဧည့္ခန္းဆီကို ဆြဲေခၚထုတ္လာတယ္။ ပန္းအိျဖဴဟာ ကြၽန္ေတာ္ဆြဲေခၚရာေနာက္ကို အသာေလး လိုက္လာတယ္။ လိုက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ အေပၚဘက္က ဘေလာက္အက်ႌ ၾကယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္လို႔..။ ဆူၿဖိဳးစ ႏို႔အုံသားေလးႏွစ္ခုဟာ အေဖြးသားနဲ႔..။

ေအာက္ပိုင္းက စကပ္တိုတိုေလးဟာလည္း ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ျဖစ္လို႔..။ ကြၽတ္မက်ေအာင္ ပန္းအိျဖဴက လက္ကေလးတစ္ဘက္နဲ႔ ကိုင္ထိန္းထားရတယ္။ ခ်ာတိတ္မရဲ႕ ကိုယ္ေပၚက ဘေလာက္စ္နဲ႔ စကပ္တိုေလးတို႔ကို အခ်ိန္မေ႐ြး ဇတ္ခနဲ ခြၽတ္ပစ္ႏိုင္တာကို ကြၽန္ေတာ္နားလည္တယ္။ ငယ္ငယ္ႏုႏု အပ်ိဳေပါက္မေလးကို ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ၿပီး အပီလိုးရေတာ့မွာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြ အေတာ္ခုန္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ ငပဲႀကီးဟာလည္း ဘာေတာင္သလဲ မေမးနဲ႔ ။ မတ္ေနတာပဲ။ မာေနတာပဲ။ လိုးခ်င္စိတ္ ထန္ေနလို႔လား မေျပာတတ္ဘူး။ ေကာင္မေလးက ေခၚရာကို အသာလိုက္လာေနတာကိုေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ဧည့္ခန္းထဲ ဆြဲေခၚထုတ္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ပန္းအိျဖဴကို သိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ အလိုက္သင့္ တိုးဝင္လာတယ္။ သူလည္း အဖက္အေပြ႕ခံခ်င္ေနတာ သိသာလွပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က နမ္းဖို႔ အသာကိုင္းခ်လိုက္ေတာ့ ပန္းအိျဖဴကလညး္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို အလို္က္သင့္ ေမာ့ေပးရွာတယ္။ အစကေတာ့ ခ်ာတိတ္မကို ပါးနမ္းမလို႔ပါပဲ။ ေမာ့ေပးလာတဲ့ မ်က္ႏွာေလးေပၚက ႏြဳတ္ခမ္းပါးေလးေတြက ႏွင္းဆီဖူးလို စူစူ႐ြ႐ြေလး ျဖစ္ေနတာ ျမင္ရေတာ့ ပါးနမ္းမေနေတာ့ပဲ အဲဒီႏြဳတ္ခမ္းဖူးဖူး႐ြ႐ြေလးကိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္နဲ႔ ဖိကပ္ငုံခဲလိုက္တယ္။ “ အင့္….အင္းအင္း……..အင့္…..” ေကာင္မေလး ပါးစပ္က အသံေလးေတြ ေပၚထြက္တယ္။ ပါးစပ္ခ်င္း အပ္မိေနတာဆိုေတာ့ သူ႔အသံေလးေတြ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာသလိုပဲ။ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ႏြဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို မွ်င္းၿပီး စုပ္နမ္းရင္း သူ႔ႏို႔ေတြကို ဆြဲကိုင္ဆုတ္နယ္တယ္။ ဘေလာက္စ္ရင္ဘတ္ ၾကယ္သီးအားလုံး ျဖဳတ္ၿပီး ဖြင့္ေပးထားတာမို႔ ပကတိ ႏို႔အုံသားေတြကို အားပါးတရ ကိုင္နယ္ရတာ အေတာ္ေလးကို ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ထြားထြားျပည့္ျပည့္ ရွိေနၿပီဆိုတာ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ၿပီး က်က်နန ၾကည့္ေတာ့မွ ပိုပီပီျပင္ျပင္ ေတြ႕ရတယ္။ ေစာက္ေမြြးမေပါက္ေသးလို႔ ကတုံးေျပာင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ႏုႏုေလးကလည္း ေဖာင္းေဖာင္းအိအိနဲ႔ လိုးခ်င္စရာ…..။ “ ဟို အေပၚသြား…..” ကြၽန္ေတာ္က ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာခုံႀကီးကို ေမးေငါ့ျပၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာရွာဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာသလို လုပ္တယ္။ ဆိုဖာခုံႀကီးေပၚ သြားထိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လညး္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ျမန္ျမန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ… ၊ အလိုးခံမဲ့ ေကာင္မေလးက ဗလာက်င္းေနတာဆိုေတာ့ တက္လိုးမယ့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ရက္ႀကီးျဖစ္ေနလို႔ ဘယ္သင့္ေတာ္မွာလဲ။ ေကာင္မေလးလိုပဲ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္ေနမွေပါ့..။ ကြၽန္ေတာ္က စပို႔ရွပ္နဲ႔ ပုဆိုး ဝတ္ထားတာပါ..။ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာအစြန္မွာ တင္ပါးေလးတင္ၿပီး အသာထိုင္ရင္း ေခါင္းေလးငုံ႔ထားတယ္။

ေကာင္မေလးဟာ စိတ္အရမ္းထ၊ ေစာက္ပတ္အရမ္းယားၿပီး သိပ္ကို အလိုးခံခ်င္ေနေပမယ့္ အပ်ိဳေပါက္စေလးဆိုေတာ့ ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ေနတဲ့ ေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ကို ရဲရဲ ၾကည့္ဖို႔ စိတ္မရဲေသးပဲ ရွက္ေၾကာက္ေနပုံပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အဝတ္ေတြ အျမန္ခြၽတ္ခ်ၿပီးတာနဲ႔ လီးႀကီး အေတာင္သားနဲ႔ ပန္းအိျဖဴရွိေနတဲ့ ဆိုဖာခုံႀကီးဆီ သြားတယ္။ ေျခတစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္းေလာက္ လွမ္းၿပီးမွ အပ်ိဳစစ္စစ္ ပါကင္ပိတ္ေလးကို ပါကင္ဖြင့္ၿပီး အပ်ိဳရည္ဖ်က္လိုးတဲ့အခါ အပ်ိဳေမွးပါး စုတ္ျပတ္လို႔ ေသြးထြက္တာမ်ိဳးေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ႏိုင္တာကို စဥ္းစားမိတယ္..။ ေကာင္မေလးေရာ ကြၽန္ေတာ္ေရာ ႏွာထန္ရမၼက္ျပင္းေနမွာမို႔၊ အရည္ေတြ အေတာ္ကို ထြက္မယ္ဆိုတာလည္း ေတြးမိတယ္။ ေကာင္မေလးကို တက္လိုးမဲ့ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာခုံႀကီးေပၚမွာ ေပကုန္ရင္ မေကာင္းဘူး။ ျပႆနာေတာင္ တက္ႏိုင္တယ္လို႔လည္း အထာေပါက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခြၽတ္ခ်ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ပုဆိုးကို ျပန္ေကာက္ယူရတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ဒီပုဆိုးခင္းၿပီး လိုးရမွာပဲ။ ဆိုဖာခုံေပၚမွာ ပုဆိုးကို အသာျဖန႔္ခင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပန္းအိျဖဴကို ပုဆိုးခင္းထားတဲ့ ဆိုဖာခုံေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္ရက္သားျဖစ္ေအာင္ အသာဆြဲၿပီး လွဲခ်တယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း ကြၽန္ေတာ္ဖက္လွဲသလို အလိုက္သင့္ေလးပါလာၿပီး ပက္လက္အိပ္ေပးတယ္။ “ ဦးစိုး…. ဘာ….ဘာ..ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္” အသံတုန္တုန္ေလးနဲ႔ ေမးရွာတယ္။ “ ပန္းအိကို လိုးမလို႔ေပါ့ကြ…” ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ေျဖတယ္။ ေပါင္ၾကားက သူ႔ေစာက္ပတ္ေလးကိုလည္း ကိုင္ၿပီး အသာပြတ္ေပးတယ္။ ေကာင္မေလး လြဳပ္လြဳပ္ခါခါ ျဖစ္တယ္။ “ ေကာင္းပါ့မလား ဦးစိုးရာ….” “ ေကာင္းပါတယ္ကြ…၊ ပန္းအိလည္းေကာင္း၊ ဦးလည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းမွာပါ။ လိုးမယ္ေနာ္….ဟုတ္လား…” “ ဟို…ဟို……ဗိုက္ႀကီးမွာ ေၾကာက္တယ္…ဟင့္…” ငိုသံေလးပါလာတယ္..။ “ အဲဒါ စိတ္ခ်…၊ ဗိုက္မႀကီးေစရဘူး…၊ ဘာမွ ပူမေနနဲ႔..” “ တကယ္လား …ဦးစိုးရာ…” “ တကယ္ပါ ပန္းအိရ..၊ ဗိုက္မႀကီးေအာင္ လိုးတဲ့နည္းေတြ ဦးစိုး သိပါတယ္…” “ ဦးစိုးက ဘယ္လို သိတာလဲ…၊ ဘယ္သူ႔ကိုမ်ား ဗိုက္မႀကီးေအာင္ လုပ္ေနတာလဲ…ေျပာစမ္း…” ျပႆနာပဲ..။ အျခားမိန္းမေတြကို ကြၽန္ေတာ္လိုးေနတဲ့အေၾကာင္း (အခုအခ်ိန္မွာ) ဒီေကာင္မေလးကို ေပးသိလို႔ ဘယ္ျဖစ္မွာလဲ..။ အဆင္ေျပေအာင္ ႀကံဖန္ေျပာမွ…။ “ ဒီလိုပဲ…ဗီဒီယိုကားေတြၾကည့္၊ဘာညာနဲ႔ သိတာေပါ့…ပန္းအိေလးရ…” “ ဗီဒီယိုကားေတြထဲမွာ ဗိုက္မႀကီးေအာင္ လုပ္တဲ့နည္း ပါလို႔လား…” “ ပါတယ္…” “ သမီး ၾကည့္ခ်င္တယ္…” “ ၾကည့္ရမယ္…ၾကည့္ရမယ္…အခုေတာ့ လိုးၾကရေအာင္ေနာ္..၊ ဒူးႏွစ္လုံးေထာင္ၿပီး ေပါင္ေလးခပ္ကားကား လုပ္ေပးထား…၊ ဟုတ္ၿပီ….လိမၼာတယ္..” စိတ္ေတြထေနတဲ့ ေကာင္မေလးပဲ။

ဗိုက္မႀကီးေစရပါဘူးလို႔ အျပတ္အာမခံလိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း အလိုးခံဘို႔ အသင့္အေနအထား ျပင္ေပးပါေလေရာ…။ “ ဘာလိမၼာတာလဲ… သူလုပ္ရမွာမို႔လို႔….ဟြန႔္……” ဒူးေလးေထာင္၊ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားေပးရင္းက မ်က္ေစာင္းေလး ခ်ိတ္ၿပီးေတာင္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွျပန္မေျပာပါဘူး။ ၿပဳံးၿဖဲၿဖဲ ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ၿပီး ပန္းအိျဖဴအေပၚ တက္ခြတယ္။ ေကာင္မေလးက အလိုးခံဖို႔ အသင့္ရွိေနေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲ လီးကို တစ္ခါတည္း ထိုးမသြင္းေသးဘူး။ ေစာက္ပတ္အဝမွာ လီးေတ့ေထာက္ၿပီး အသာပြတ္ေပးတယ္။ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ အပ်ိဳမေလးရဲ႕ ယင္ဖိုမွမသန္းဖူးေသးတဲ့ အပ်ိဳစစ္စစ္ ေစာက္ပတ္ေလးမို႔လား မသိဘူး။ အိအိၿဖိဳးၿဖိဳးေလးနဲ႔ ေတ့ေထာက္မိေနတဲ့ လီးထိပ္ကတဆင့္ ထူးျခားတဲ့ အေတြ႕အရသာဟာ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးကို ဖိန္းရွိန္းသြားေအာင္ကို ျပန႔္ႏွံ႔လာတယ္။ အပ်ိဳေပါက္မေလး ပန္းအိျဖဴဟာလည္း သူ႔ေစာက္ပတ္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ားဆိုသလို လီးေတ့ကပ္ပြတ္ေပးတာ ခံရလို႔ လူးလြန႔္ေနတာပါပဲ..။ “ အို….ဟင့္ ဟင့္….. ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ ဦးစိုးရယ္… ၾကည့္ပါလားလို႔…ဟင့္ဟင့္ဟင့္….” “ ပန္းအိ ေစာက္ေစ့က သိပ္မျပဴးေသးဘူး…၊ ဒါေၾကာင့္ေစာက္ေစ့ျပဴးထြက္လာေအာင္ လီးနဲ႔ ေတ့ပြတ္ေပးေနတာ၊ လိုးတဲ့အခါမွာ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းတက္ၿပီး ေစာက္ေစ့ျပဴးထြက္ေနမွ ဖီလင္အျပည့္ရတာ…မွတ္ထားေနာ္…” “ ဟာ….ဟို…အို……..မသိဘူး…မသိဘူး…” “ မယားကေလးကလည္းကြာ… နားလည္ေအာင္ သင္ေပးေနတာကို ..နားေထာင္မွေပါ့..” “ သြား….ဘာမယားေလးလဲ…၊ သမီးနဲ႔ ဦးစိုးက မဂၤလာေဆာင္မွာမို႔လို႔လား..” “ မဂၤလာမေဆာင္လည္း လိုးေတာ့မွာပဲဟာ၊ လိုးၿပီးရင္ေတာ့ လူမ်ား သိသိမသိသိ၊ ပန္းအိက ဦးစိုးမယားေလး ျဖစ္သြားၿပီပဲဟာ…” “ ဟာ…..ဦးစိုးေနာ္…. ရွက္စရာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔…ကြာ…” “ ဘာမ်ား ရွက္စရာလိုေတာ့လို႔လဲ..ပန္းအိရာ..၊ ကဲ ေျပာၾကည့္စမ္း…၊ သမီးေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဦးစိုးရဲ႕ လီးႀကီး သြင္းၿပီး လိုးေပးပါေတာ့ လို႔…” “ ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း……မေျပာရဲဘူး….” “ ဘာလဲ…အလိုး မခံခ်င္လို႔လား….ပန္းအိက…” “ ဟာ…ရွက္တယ္…ဦးစိုးရ…ကြၽတ္…….” “ ရွက္မေနပါနဲ႔ လို႔ ေျပာၿပီးၿပီပဲ၊ ပန္းအိနဲ႔ ဦးစိုး လိုးၾကေတာ့မွာ…၊ ကိုယ့္ကို လိုးမယ့္လူကိုမ်ား ရွက္ေနရေသးလား ..ေျပာလိုက္စမ္းပါ ..ပန္းအိရဲ႕…” ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ကို လီးနဲ႔ ပိုၿပီးဖိေပးပြတ္ေပးလိုက္တယ္..။

အဖုတ္ဟာ ေဖာင္းေဖာင္းလာသလို အရည္ၾကည္ေတြဟာလည္း စိုစိုထြက္လာေနၾကတာပဲ..။ “ ဟို…..ဟို…..သမီး….ဟို…ဟာ….ေျပာလို႔မထြက္ဘူးကြာ…အို…ဟင့္…ယားတယ္…ဦးစိုးရဲ႕… လုပ္ေလ..လုပ္ေတာ့…..” ေကာင္မေလး အရဲစြန႔္ၿပီး ႀကိဳးစားေျပာခ်လာတယ္။ ဒီထက္ တစ္တစ္ခြခြေျပာၿပီး၊ ဒီထက္ ပိုစိတ္ထလာေအာင္ ကြၽန္ေတာ္က ထပ္ရစ္တယ္။ ေစာက္ပတ္ကို အသာၿဖဲၿပီး၊ အာတာတာ ၿပဲတဲတဲျဖစ္လာတဲ့ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ လီးဒစ္ထိပ္နဲ႔ အထက္ေအာက္ (ထယ္ထိုးသလိုမ်ိဳး) ျပန္လွန္ထိုးပြတ္တယ္။ “ အို အို….. ဟင့္..ဦးစိုးရာ………..အေမ့…ဟင့္…” “ေျပာေလကြာ….ဦးစိုးေျပာခိုင္းထားသလိုမ်ိဳး…ေျပာလိုက္စမ္းပါကြ….” “ ဟင့္ဟင့္….သမီးကို လိုးပါေတာ့ ဦးစိုးရ၊ ဦးစိုးရဲ႕ လီးႀကီး ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့ ..ဟင့္ဟင့္…..လိုးေလ… တက္လိုးစမ္းပါ ရွင့္….” စိတ္အရမ္းထလာေအာင္ ဆြေပးလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာလာတယ္။ တစ္တစ္ခြခြ စကားလုံးေတြ ထုတ္ေျပာလိုက္ရတာေၾကာင့္ အရမ္းေတာ့ ရွက္သြားရွာမွာပဲ။ ကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ထားတဲ့ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးေတာင္ ပန္းႏုေရာင္သန္းသြားတာ ျမင္လိုက္ရတယ္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာနီ႐ုံတင္မကဘူး၊ တစ္ကိုယ္လုံး နီရဲသြားတာ..။ “ ဟုတ္ၿပီ…ဒီလိုမ်ိဳးေျပာလိုက္ၿပီးတာပဲ၊ ကဲ….လိုးေတာ့မယ္…ေပါင္ကားေပးထား…” “ ကားေပးထားတာပဲ ဦးစိုးရဲ႕…. ဟင့္…” “ ဒီထက္ ပိုကားလိုက္… ဟုတ္ၿပီ… ” ကြၽန္ေတာ္က လီးကို အသာဖိထိုးၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆိုသလိုပဲ ဖိေဆာင့္သြင္းခ်လိုက္တယ္။ သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေအာင္မသြင္းေသးပါဘူး။ ေဘးေခ်ာ္ထိုးပစ္လိုက္တာ။ ေခ်ာ္ထိုးတယ္ဆိုတာမွာ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ဒစ္ႀကီးနဲ႔ ထိုးကေလာ္တင္သလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္တာ။ ေစာက္ေစ့ကိုလည္း ထိမိသြားတာေပါ့။ အပ်ိဳမေလး စိတ္ပိုထလာေအာင္ ဖန္လိုက္တာေလ။ “ အိုး…မားမား…ဟာ ေဘးေခ်ာ္ထြက္သြားၿပီ… ၊ အရမ္းႀကီး ဖိထိုးခ်လိုက္တာကိုး….” အရမ္းကို အလိုးခံခ်င္လို႔ လီးကို တမ္းတေနတဲ့ ေကာင္မေလး လီးက သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲ မဝင္ဘဲ ေဘးေခ်ာ္ထြက္သြားေတာ့ အားမလိုအားမရ ေျပာတယ္။ ဒီအေျပာေလးက ကြၽန္ေတာ့္နားထဲမွာ ခ်ိဳဆိမ့္သြားတာပဲ..။ “ ဟုတ္ပ… ကဲ ေစာက္ပတ္အေပါက္ဝမွာ တည့္ေအာင္ ဆြဲေတ့ေပးပါလား…” “ အိုး…. ေတ့မေပးႏိုင္ပါဘူး…. ကြၽတ္…တကယ္ ရစ္တာပဲ…” “ ရစ္တာမဟုတ္ပါဘူး..၊ ပန္းအိရဲ႕….၊ ဆြဲေတ့မေပးရင္ ဒီလိုပဲ ေဘးေခ်ာ္ထြက္ေနမွာေပါ့…..၊ လုပ္ပါကြာ…. ေတ့ေပးစမ္းပါ ပန္းအိက လိမၼာသားနဲ႔…” “ ဟြန႔္….. လာျပန္ၿပီ…. ဘာလိမၼာတာလည္း….၊ မေျပာခ်င္ဘူး…. ..၊ ကဲ….ေပးေပး….” ေကာင္မေလး ရဲမယ့္ရဲေတာ့လည္း အပီဘဲ။

ကြၽန္ေတာ့္ ငပဲေခ်ာင္းႀကီးကို အလယ္ေလာက္ကေန ညာဘက္လက္နဲ႔ ဇတ္ဆို ဆြဲကိုင္ၿပီး သူ႔ေစာက္ပတ္ဝမွာ ေတ့ေပးလိုက္တယ္။ “ ကဲ….. ေတ့ေပးထားၿပီ…. သြင္းေလ….” ေတ့ေပးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ဖိထိုးမသြင္းေသးလို႔ ေကာင္မေလး မေက်နပ္သလို ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ “ ေအာ္….. ေအးေအး…. သြင္းၿပီ….” ကြၽန္ေတာ္က အသာေလး ဖိခ်လိုက္တယ္။ ေစာက္ပတ္ဝမွာ ပန္းအိျဖဴကိုယ္တိုင္က ေသေသခ်ာခ်ာ ဆြဲေတ့ကပ္ေပးထားတာဆိုေတာ့၊ အသာဖိထိုးခ်လိုက္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးပိုင္း တစ္လက္မသာသာေလာက္ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ဝင္သြားတယ္။ ေအာ္…. စကားသင့္လို႔ ေျပာထားရအုန္းမယ္..။ ကြၽန္ေတာ့္လီးက (၁၀) လက္မေလာက္ ရွည္ၿပီး က်ပ္လုံးေလာက္ တုတ္တာ။ ဒစ္ႀကီးက သုံးလက္မေလာက္ ရွိတယ္။ လီးထိပ္အေရျပားကို ျဖတ္မထားဘူး..။ ဒါေပမယ့္ လီး အျပတ္ေတာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ အေရျပားက ဒစ္တစ္ခုလုံးကို မဖုံးဘူး..။ လီးဒစ္ထိပ္ဖ်ားပိုင္းမွာ လက္မဝက္ မရွိတရွိေလာက္ ေပၚေနတယ္။ ပန္းအိျဖဴ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးသြင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က လီးထိပ္က အေရျပားကို ေအာက္ဆြဲခ်ၿပီး ဒစ္ေဖာ္မထားဘူး။ ဒီေတာ့ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးမွာ ငါးမူးျပား ဝိုင္းေလာက္ပဲ အေရျပား အာတာတာေလး ျဖစ္ေနတာ။ ပန္းအိျဖဴက အသက္ငယ္ငယ္ အပ်ိဳေပါက္မေလး..။ သူ႔ေစာက္ပတ္ကလည္း ပါကင္ပိတ္..။ က်ဥ္းက်ဥ္းကေလး..။ ဒီေစာက္ပတ္က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးထဲကို ကြၽန္ေတာ့္ လီးဒစ္ႀကီးရဲ႕ ထိပ္ပိုင္း တစ္လက္မေလာက္ ဝင္သြားတာဟာ တင္းၾကပ္ျပည့္သိပ္ေနတာပဲ..။ လီးဒစ္မွာ ဖုံးအုပ္ေနတဲ့ အေရျပားကေတာ့ ဒစ္ထိပ္ဖူးနဲ႔အတူတူ ေစာက္ေခါင္းေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ လိုက္ဝင္မသြားဘူး.. ။ တစ္ခံၿပီး လိပ္က်န္ေနခဲ့တာ..။ ေစာက္ပတ္ေလးထဲကို ဝင္သြားေလၿပီျဖစ္တဲ့ လီးဒစ္ထိပ္ဖူး တစ္လက္မသာသာရဲ႕ ေအာက္ဘက္နားမွာ ရစ္ၿပီး ဖုထစ္ထစ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအေရျပားအလိပ္အရစ္က ပန္းအိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းေပါက္အဝကို ပိပိရိရိ ကိုထိမိ ဖိမိေနတာ..။ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးပိုင္း တစ္လက္မေလာက္ ထိုးသြင္းထားတာမို႔ ပန္းအိျဖဴရဲ႕ အပ်ိဳစစ္စစ္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ဝက်ဥ္းက်ဥ္းေလးဟာ တင္းေျပာင္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ့္လီးဒစ္ထိပ္ပိုင္းကို သားေရကြင္း အသစ္စက္စက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ပတ္ခ်ည္ထားသလိုပဲ..။ ၿပီးေတာ့ တင္းေျပာင္တစ္ေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ဝနဲ႔ ဖုတုတု ထစ္တစ္တစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးထိပ္အေရျပားတို႔ ထိမိေနတဲ့ အေတြ႕ကလည္း အေတာ္ကို ထူးတယ္ဗ်ာ..။

ကြၽန္ေတာ္ဟာ လက္မထပ္ရေသးေပမယ့္ မိန္းမေတာ့ လိုးဖူးပါတယ္။ လိုးဖူးတာမွ တစ္ခါႏွစ္ခါေလာက္သာ မဟုတ္ဘူး..။ ကြၽန္ေတာ့္ အဆက္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမေတြနဲ႔ အႀကံအဖန္ ျဖစ္တိုင္း မၾကာခဏဆိုသလို လိုးေနေဆာ္ေနတာဆိုေတာ့ မိန္းမေစာက္ပတ္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္လီး ထိုးသြင္းရတာ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ အထူးအဆန္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုပါေတာ့..။ ဒါေပမယ့္ ပနး္အိျဖဴလို အပ်ိဳျဖစ္ကာစ ၊ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ ခ်ာတိတ္မေလးမ်ိဳးကိုေတာ့ အရင္က မလိုးဖူးေသးဘူး..။ အခု ပန္းအိျဖဴဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ပထမဆုံး လိုးရတဲ့ အပ်ိဳေပါက္ ခ်ာတိတ္မေလးပဲ..။ အပ်ိဳးျဖစ္ကာစ မိန္းမငယ္ေလးရဲ႕ က်ဥ္းၾကပ္တဲ့ အဖုတ္ထိေတြ႕မြဳကေတာ့ လက္ဖ်ားခါရေလာက္ေအာင္ကို ထူးကဲပါတယ္ ဗ်ာ..။ ဒစ္က ထိပ္ဖူးပိုင္း တစ္လက္မသာသာေလာက္ပဲ ဝင္ၿပီး တစ္ေနတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္က အသာပဲ ထပ္ဖိထိုးသြင္းလိုက္တယ္.။ သုံးလက္မသာသာေလာက္ရွိတဲ့ ဒစ္ႀကီး တစ္ခုလုံး ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားေရာ…..။ လီးထိပ္ဒစ္ကို ဖုံးေနတဲ့ အေရျပားကေတာ့ လွန္ခ်သလိုျဖစ္ၿပီး ၊ ဒစ္အရင္းပိုင္းနားကိုလိပ္က်လာတယ္..။ ဒစ္အရင္းပိုင္းမွာ ဖုတစ္ထစ္ေလး ျဖစ္သြားတာေပါ့..။ “ အား…ကြၽတ္ကြၽတ္….. ဝင္လာၿပီ ဦးစိုးရဲ႕…၊ ဟင့္ဟင့္….. ဝင္လာၿပီ…” “ ဘယ္လိုေနလဲ ပန္းအိ..၊ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ နာေနလား… ၊ ၾကပ္ေနလား…” “ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ ဦးရ…. နာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး…၊ ဟိုေလ…. တစ္ဆို႔ဆို႔နဲ႔ ၾကပ္တပ္တပ္ႀကီး ျဖစ္ေနတာ ၊ ေအာင့္လည္း ေအာင့္သလိုပဲ…” “ ေကာင္းေရာ ေကာင္းရဲ႕လား…” “ အင္း… ေကာင္းတယ္….၊ ဦးစိုးက တကယ္ဆိုးတာပဲ…” “ ဘာဆိုးတာလဲ.. ပန္းအိရဲ႕… လိုးေနတာပါ..ဟဲဟဲ…” “ သြား… တကယ္ အေျပာ ပက္စက္တယ္…” “ ေအာ္… ပန္းအိကလဲ… အခုလိုးေနတာမို႔ လိုးတယ္ ေျပာတာ……..” “ ေတာ္စမ္းပါ..၊ ဒီစကား နားရွက္စရာႀကီး ၊ မေျပာနဲ႔… ဟြန္း…” “ အလိုးခံရတာ ေကာင္းတယ္ေနာ္…” “ သြား…. မသိဘူး… လာမေမးနဲ႔ ဟင့္…” ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုကို စုံကိုင္ၿပီး ခပ္ညႇစ္ညႇစ္ေလး ဆြဲရင္း ဆက္ဖိထိုးသြင္းလိုက္တာ၊ ေနာက္ထပ္ လီး ႏွစ္လက္မေလာက္ ေစာက္ပတ္ထဲ ထပ္ဝင္တယ္။ “ ဗ်စ္…. ဘုဘု….ဗ်စ္….” လီးဝင္သြားသံ မတိုးမက်ယ္ ေပၚထြက္တယ္။ “ အား….အီး….အီး…. နာတယ္…နာတယ္….အ….အခုမွ တကယ္နာတာ ဦးစိုးရ… အားအား….” လီးႀကီးက တစ္ဝက္နီးပါး ဝင္ၿပီး၊ သူ႔ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲက အပ်ိဳေမွးပါးကိုလည္း ထိုးမိေထာက္မိသြားတာေၾကာင့္ ေကာင္မေလး ႐ြဳံ႕မဲ့ညည္းညဴတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားတာကလည္း ပိုအားမ်ားလာတယ္။ အခု ငယ္ငယ္ႏုႏု အပ်ဳုိေပါက္မေလးရဲ႕ အပ်ိဳအေမွးပါးကို လီးနဲ႔ ထိမိေထာက္မိသြားတာေၾကာင့္ စိတ္အရမ္းထလာတယ္..။ ဒီအေမွးပါးကို ထိုးေဖာက္ၿပီး အပ်ိဳရည္ဖ်က္ ပါကင္ဖြင့္ပစ္ခ်င္တဲ့ ေဇာေတြ ဟုန္းခနဲကို ထထာလာတာပဲ..။ ဒါေၾကာင့္ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ ထိုးသြင္းလိုက္တဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေကာင္မေလး နာနာက်င္က်င္ ျဖစ္ၿပီး ႐ြဳံ႕မဲ့ညည္းတြားေနေပမယ့္ မညႇာတာႏိုင္ေတာ့ပဲ အားထည့္ၿပီး ဆက္ဖိေဆာင့္ ေဆာင့္ထိုးသြင္းလိုက္မိပါတယ္။ ရက္ေတာ့ ရက္စက္ရာ က်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လိုးခ်င္တဲ့ ေဇာကလည္း သိပ္ထန္ေနတာကိုး..။ “ ေအာင္မေလး…ေလး… ေသပါၿပီ ဦးစိုးရ…၊ နာလိုက္တာ… နာတယ္..နာတယ္…အား.. မရဘူးထင္တယ္..ဦးစိုးရဲ႕ ..ဆက္သြင္းလို႔ မရဘူး..၊ အရမ္းနာေနတယ္… မလုပ္နဲ႔ ဖယ္..ဖယ္… အား အား…” ပန္းအိျဖဴသည္ ျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လီးကို ဆက္သြင္းေနပါတယ္။ အခုအေနအထားမွာ လီးအဆုံးဝင္ေအာင္ ထိုးသြင္းၿပီး အပီလိုးေပးမွသာ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္။ ဒါမွ ေကာင္မေလးလည္း အလိုးခံရတဲ့ ဖီလင္အျပည့္အဝရၿပီး အရသာေကာင္းေကာင္း ေတြ႕မွာ..။ အလိုးခံရတာကို သေဘာက်စြဲမက္ၿပီး ေနာက္ေနာင္ကိုလည္း ထပ္လိုးဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ ရမွာ မဟုတ္လား..။ အခုမွ လီးျပန္ထုတ္လိုက္လို႔ကေတာ့ ပန္းအိျဖဴအေနနဲ႔ အရသာ မခံစားရေတာ့ပဲ ၊ နာတာကိုပဲ သိၿပီး အလိုးခံရမွာကို လန႔္ျဖန႔္ေၾကာက္႐ြံ႕သြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆက္ဖိထိုးသြင္းတာ..။ အပ်ိဳအေမွးပါး စုတ္ျပတ္ ေပါက္သြားၿပီး အေပၚက အပီခြထိုးထည့္တာဆိုေတာ့ ေကာင္မေလး ႐ုန္းကန္ေနေပမယ့္ လီးကေတာ့ ဝင္ပါတယ္။ ႐ုန္းကန္ေနတာကလည္း လီးပိုဝင္ေအာင္ ထိုးသြင္းဖို႔ ကူညီေပးေနသလို ျဖစ္ေနတာကိုး..။ “ အား..အား…နာတယ္… ေသၿပီး ဦးစိုးရယ္…၊ သမီးကို အေသသတ္ေနတာလား..နာလွခ်ည့္ရဲ႕…၊ ေတာ္ပါေတာ့..အားအား….ေျပာလို႔လည္း မရဘူး..၊ သြင္းေနတာပဲ..အား……အား……..” “ ခဏပဲ နာမွာပါ ပန္းအိရာ…၊ ခဏေလးပါ..၊ ေဟာၾကည့္..လီးအကုန္ဝင္သြားပါၿပီ… မၾကာခင္ ေကာင္လာေတာ့မွာ..” “ အိုး…. ဘာေကာင္းမွာလဲ…၊ ဦးစိုး…အရမ္းထိုးတယ္ကြာ… သိပ္နာတာပဲ..၊ ကြၽတ္..ကြၽတ္…. ဟင့္..ဟင့္..ဟင့္….” ကြၽန္ေတာ္ကလည္း လီးတစ္ဝက္သာသာေလာက္ဆြဲထုတ္လိုက္၊ အသာဆတ္ခနဲ ျပန္ဖိသြင္းလိုက္ လုပ္ေပးတယ္..။

ၿပီးေတာ့ သူ႔ပါးေလးတစ္ဘက္ကို ႏွာေခါင္းျမႇပ္ဝင္သြားေအာင္ ဖိနမ္းၿပီး ေပးလိုက္တယ္..။ “ ဘယ္လိုလဲ… အလိုးခံရတာ ေကာင္းလာၿပီ မဟုတ္လား..” “ ဟာ…မသိဘူး…၊ ဘြပ္…. အာ့…အ..အာ….ဟာ့…ျဖည္းျဖည္း…ဦးစိုးရယ္… အရမ္းႀကီး မဖိပါနဲ႔… ဟင့္….” “ ဒါ ဖိတာမဟုတ္ဘူး…ပန္းအိရဲ႕..၊ ေဆာင့္လိုးတာ….” “ သြား သြား…. ဦးကလဲ ေျပာျပန္ၿပီ….” “ ဘြပ္….ဘြပ္….ဘြပ္……” သုံးခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေပးလိုက္တယ္..။ “ အား….မားမား…. ဟင့္… နာတယ္ ဦးစိုးရ..ျဖည္းျဖည္းလို႔ ေျပာေနတာ မရဘူး…၊ ဘြပ္… အိုး….ၾကည့္ပါလား….” “ ပန္းအိကို လိုးရတာ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါကြာ…၊ ေဆာင့္လိုးပါရေစေနာ္….” “ အို…မသိဘူး….. ဘြပ္..ဘြပ္…. အိုး…ဟင့္….ဘြပ္……အင့္…” “ ေဆာင့္မယ္ေနာ္…. ပန္းအိ…” “ အိုး..ဟင့္….သေဘာပဲ ..သေဘာပဲ…..” “ ဒါမွ … ပန္းအိ ကြ……..” လိုးေနရင္းလည္း ေကာင္မေလးနဲ႔ စကားအခ်ီအခ် ေျပာေသးတယ္။ ဒါက ပန္းအိျဖဴ သိပ္ဖီလင္တက္ၿပီး စြဲစြဲမက္မက္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ..။ “ ဘြပ္…စြပ္…ႁပြတ္….ဖုတ္…ဖတ္… ဘယ္လိုလဲ..ပန္းအိ ေစာက္ပတ္ထဲက နာေသးလား….” “ ဟင့္အင္း…မနာေတာ့ဘူး…” “ ေကာင္းလား….” “ အင္း………ေကာင္းတယ္…” “ ဦးရဲ႕ လီးႀကီးကို ပန္းအိ ေစာက္ပတ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ရမလား ဟင္…” “ အိုး……..ဦးစိုးေနာ္… တကယ္ပဲ….” “ ထုတ္လိုက္ရမွာလား လို႔… ေျပာစမ္းပါအုန္း……” “ ဘာလို႔ ထုတ္ရမွာလဲ…လုပ္ေနတာ ဆက္လုပ္ေပါ့….လို႔….” “ ေစာေစာတုန္းကေတာ့ ျပန္ထုတ္လိုက္ပါ ဆို…….” “ အဲဒီတုန္းက အရမ္းနာတာကိုး…. ျပန္ထုတ္လို႔ ေျပာမိတာေပါ့….” “ အခုေတာ့ ေကာ……..” “ ဟာကြာ… ဦးစိုးကလဲ ဘာေတြ လာေမးေနမွန္း မသိပါဘူး..၊ လုပ္မွာ လုပ္စမ္းပါ… ၊ ဟင့္ဟင့္….” “ လိုးေပးေနတာ ခံလို႔ေကာင္းလာၿပီ မဟုတ္လား….” “ အင္း…ေကာင္းတယ္… ေဆာင့္စမ္းပါ…ဦးစိုးရ ..ေကာငး္တယ္…၊ အ..အား..အား….တအား တအား .ဟုတ္ၿပီ….ေဆာင့္ ေဆာင့္…….” အငမ္းမရ ေျပာလာတယ္..။ အလိုးခံေနတဲ့ ခ်ာတိတ္မက တအားေဆာင့္လိုးခိုင္းလာေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လညး္ ခ်ိဳမထား၊ ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ အားကုန္ သုံးကာ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္တယ္..။ ပန္းအိျဖဴကေတာ့ တကယ္ပဲ..။

အပီေဆာင့္လိုးတာကို လုံးဝမၿဖဳံဘူး။ အားပါးတရကို ခံတာ..။ မိန္းမမ်ား ႏွာထလာရင္ ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းၾကမ္း ၊ ခံတယ္ဆိုတာ တကယ္ပါပဲလား…။ “ ဘြပ္….ဘုဘု…ဘြပ္…. အား..အိအိ…. ေကာင္းလိုက္တာ..ဦးစိုး လိုးတာ သိပ္ေကာင္းတာပဲ…၊ ေဆာင့္… အား…အား…….သေဘာရွိ စိတ္ႀကိဳက္လိုးေနာ္…အား…ေကာင္းတယ္.. ဦးစိုးရာ..၊ သမီးေစာက္ပတ္ထဲမွာ အီစိမ့္သြားတာပဲ..၊ အဲဒီလို မ်ိဳး ေဆာင့္ေပးစမ္းပါ..” ပန္းအိျဖဴကလည္း အငမ္းမရ စကားေတြ တတြတ္တြတ္ ေျပာေနတယ္။ ဖင္ေကာ့ပင့္ လြဳပ္ခါေပးတာကလည္း အပီပဲ..။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘယ္လိုလုပ္ထိန္းႏိုင္ေတာ့မွာလည္း..။ အျပတ္ကို လိုးေဆာင့္ပစ္လိုက္တာေပါ့..။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဂြးဥထဲက သုတ္ရည္ေတြ ထြက္ခ်င္လြန္းလို႔ ဆူေဝလာတာကို ကြၽန္ေတာ္ ခံစားသိေနရတယ္။ သုတ္ရည္ေတြ ထြက္ခ်င္လာၿပီေလ..။ သုတ္လြြတ္ဖို႔ နီးလာတာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကလည္း အားအျပတ္ကို ပိုျပင္းလာတယ္ေလ။ တဘြပ္ဘြပ္ လီးဝင္သံေတြ ေသာေသာညံေနတယ္။ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ ရွိသမွ် အားအကုန္ထည့္သုံးၿပီး တအားကုန္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။ ပန္းအိျဖဴဆိုတာ အိ ..ခနဲ ကို အသံထြက္ၿပီး ေကာ့ပ်ံတက္သြားတာပဲ။ သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲက တအားေဆာင့္ခ်လိုက္လို႔ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ အဆုံးဝင္သြားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးဟာလည္း ဆတ္ခနဲ လြဳပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးထိပ္က သုတ္ရည္ေတြဆိုတာ ပ်စ္ခနဲ ပ်စ္ခနဲကို ပန္းထြက္ကုန္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က လီးကို ခ်ာတိတ္မရဲ႕ ေစာက္ပတ္ထဲ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ဝင္ႏိုင္သမွ် ဝင္ေအာင္ ဖိကပ္ ထိုးထည့္ထားတယ္။ ပန္းအိျဖဴဟာလည္း တအီးအီး တအားအား ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းရင္း တြန႔္လိမ္ေကာ့ပ်ံလို႔ ေနတာပဲ။ ေကာင္မေလး ဘယ္ႏွစ္ခ်ီ ၿပီးသြားမွန္းေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ မသိေတာ့ဘူး။ ငါးႀကိမ္းထက္ေတာ့ နည္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားလိုက္တာကလည္း တင္းၾကပ္လို႔…. ၿပီးပါၿပီ….။