ဒေါ်တင်မမ၏မျက်လုံးအကြည့်များကသူ့ရှေ့မှာထိုင်နေသည့် မျိုးမင်းသူ၏တစ်ကိုယ်လုံးဆီသို့ တရစ်ဝဲဝဲ ရောက်ရှိနေကြသည်။ မျိုးမင်းသူက အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်အရွယ် သူမထက် ဆယ်နှစ်နီးပါးလောက် ငယ်ပြီး တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်နှင့် အားကစားလိုက်စားသူတစ်ယောက်၏ ကိုယ်ခန္ဓာ အဆက်အပေါက်မျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူ အရပ်အမောင်းမြင့်မားပြီး ကုတ်ထောက်နေသောဆံပင်ကို ပိုနီတေးပုံစံ စည်းနှောင်ထားကာ စနစ်တကျ ရိတ်သင်ထားသည့် နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေး ပါးမြိုင်းမွေး မုတ်ဆိတ်မွေး စိမ်းစိမ်းများဖြင့် မျိုးမင်းသူ၏ ဟန်အမူအယာမှာ ဒေါ်တင်မမအဖို့ စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ထဲက ရွှေမင်းသားလေးတစ်ပါးအလား ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် ကြည့်လို့ မဝနိုင်အောင်ဘဲ ရှိနေလေသည်။ မျိုးမင်းသူက မန္တလေးမြို့မှ ဒေါ်တင်မမ၏ မိတ်ဆွေတစ်ဦးဖြစ်သူ ဒေါ်ဝင်းမင်းသန်း၏သားဖြစ်ပြီး နိုင်ငံခြား သင်္ဘောလိုင်းတစ်လိုင်းမှာ သင်္ဘောသားအဖြစ်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူလည်းဖြစ်ကာ လွန်ခဲ့သည့် တစ်ပတ်ကျော်ကျော်လောက်ကမှ သင်္ဘောနား၍ အိမ်ကိုခေတ္တခဏပြန်လာခဲ့သူဖြစ်သည်။
မိဘအိမ်မှာ သုံးလေးရက်ခန့်နေပြီးနောက် ကုမ္ပဏီနှင့် ပြန်လည်ဆက်သွယ်ဖို့အကြောင်းပြပြီး ဒေါ်တင်မမရှိရာ ရန်ကုန်ကို တစ်နေ့ကမှ ဆင်းချလာခဲ့သည်။ သူနှင့် ဒေါ်တင်မမမှာ ယခင်ကတည်းက အဆက်အသွယ်များရှိကြပြီး ဂျီတော့ပ် စသည့် အင်တာနက်လိုင်းများမှ တဆင့်လည်း မကြာခဏတွေ့ဆုံ၍ ဒိတ်လုပ်လေ့ရှိကြကာ အတော်အတန်ပင် ခရီးရောက်နေကြပြီဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ ဒေါ်တင်မမမှာ လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာဦးကိုကိုဇော်ဆုံးပြီးကတည်းက အထက်တန်းလွှာမှ သူမနှင့် စိတ်သဘောချင်း တိုက်ဆိုင်သည့် အရင်းနှီးဆုံးမိတ်ဆွေ တချို့နှင့်သာ သွားအတူလာအတူလုပ်ပြီး ငါ့မြင်းငါစိုင်းဆိုသကဲ့သို့ ထင်တိုင်းကြဲ နေသူတစ်ယောက်ဖြစ်လေရာ သူမမှာ နောက်ဆံတင်းရမည့်သူလည်း မရှိပါချေ။ မိမိတွဲလိုသူကို ငွေကြေးမည်မျှကုန်ပစေ ပုံအော၍ သဘောရှိတွဲနိုင်သူလည်းဖြစ်ပါသည်။ ဒေါ်တင်မမ ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီခုံမှာထိုင်၍ မျိုးမင်းသူနှင့်အတူ ရောက်တတ်ရာရာ စကားစမြည်ပြောဆို နေကြရာက မျိုးမင်းသူကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ကြည့်လိုက်ပြီး … “ကဲ ငါ့မောင်လည်း သွားရလာရတာနဲ့ခရီးပန်းနေပြီ အနားယူချင်ရင်ပြော အပေါ်ထပ်ကို သွားကြမယ်လေ “ ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ မျိုးမင်းသူလည်း သူမကိုမော့ကြည့်လိုက်ကာ ခေါင်းကိုအသာညိတ်ပြလိုက်ပြီး … “ဟုတ်ကဲ့ မမ … သွားကြတာပေါ့ … “ ဟုဆိုကာ နှစ်ယောက်သား အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဖက်ဆီကို သူမကပင်ဦးဆောင်၍ နှစ်ယောက်အတူတကွ လှမ်းတက် လာခဲ့ကြလေသည်။ ဒေါ်တင်မမ၏အိပ်ခန်းမှာ အတော်ပင်ကျယ်ဝန်းပြီး လေဝင်လေထွက်လည်း ကောင်းမွန်သည်။ မျိုးမင်းသူ အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သူ့ အပေါ်ဝတ်ရှပ်အင်္ကျီကို ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။
အတွင်းခံ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်အောက်မှ ကြွက်သားအမြှောင်းမြှောင်းထနေသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား ဒေါ်တင်မမ၏ လက်များက သွေးတိုးစမ်းသည့်နှယ် ဖွဖွရွရွကလေး စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်လာသည်။ သူ၏ကြွှွရွလို့နေသော ရင်အုပ်သားကြီးနှစ်ဖက်အလယ်မှာ ထူထပ်စွာပေါက်ရောက်နေသည့် အမွှေးအမြှင်များက ဆီးခုံရှိရာဆီသို့ သွယ်တန်း၍ဆင်းသွားခဲ့ကြပြီး နက်မှောင်သန်စွမ်းလှသည့် သူ့ရင်ဘတ်မွှေးများကြောင့်လည်း ဒေါ်တင်မမ၏ ရင်ခုန်နှုန်းက တဒိန်းဒိန်းနှင့် ပို၍ပင်မြန်ဆန်ကာ အသက်ရှူမှားလာစေခဲ့သည်။ သူမ၏လက်ချောင်းကလေးများက မျိုးမင်းသူ၏အမွှေးအမြှင်များအကြားသို့ လိုက်လံထိုးဆွ၍ ကုပ်ဖွဆုပ်ဆွဲကစားနေလျှက်က ဒေါ်တင်မမ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးတစ်မည် ဖြစ်ကာ ခံစားမှုဝေဒနာပိုသည်းလာရပြီး … “ဟင်း မောင်လေး “ ဟု ဆိုကာ… “မင်း ကိုယ်လုံးကြီးက သိပ်ကို တောင့်တင်းပြီး ယောက်ျားပီသလိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် ဒါကြောင့်ပဲ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်များ ဖြစ်နေသလားပဲ ဟင်းဟင်း” “ဟုတ်ပါ့မလား မမရဲ့ ဟင်း ဟင်း … ဟင်း” သူမက မျိုးမင်းသူ၏နဘေးမှာအသာပင် လှဲအိပ်ချလိုက်ပြီး မျက်စိကိုမှိတ်၍ မှိန်းနေလိုက်ရာက စကားဆက်ပြောသည်။ “မမ ဘဝမှာ ယောက်ျားဆိုလို့ များများစားစား တွေ့ဖူးခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးကွယ့် ကွယ်လွန်သွားတဲ့ မမရဲ့ ယောက်ျားအပါအဝင် သုံးယောက် လေးယောက်လောက်ပဲ တရင်းတနှီး ပတ်သက်ခဲ့ဖူးတယ် … ခုမင်းနဲ့ တွေ့ပြန်တော့လည်း တစ်ခါမှ မဖြစ်ဘူးတဲ့ ခံစားချက်တွေ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ် ရင်ခုန်သံ မြန်နေရတယ် မောင်လေး” “ကျွန်တော် မမလိုအပ်တာ မှန်သမျှ ဖြည့်ဆီးပေးပါ့မယ် မမ စိတ်ချမ်းသာစေရမှာပါ စိတ်ချပါမမရယ် “ ။
မျိုးမင်းသူ ပြောလိုက်ရင်း သူမဖက်သို့လှည့်ကာ … “မမ “ “ဟင် မောင်လေး “ “မမ ဘာဖြစ်ချင်သလဲပြော လေ “ “အို …မောင်လေး ရယ် “ မျက်နှာနှစ်ခု နီးစပ်သွားသည်။ ရင်ဘတ်ချင်းလည်း ပိုနီးကပ်သွားသည်။ ရင်ခုန်သံနှစ်ခုက ဒိန်းကနဲ ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံမိသွားကြရသည်။ ဒေါ်တင်မမ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေ တစ်လွှာချင်း ကျွတ်ကွာကျသွားခဲ့ရပြီး အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်း သွားရပြီ။ ဒေါ်တင်မမ … သူမ အသက်က ၄၀ ကျော်၍ နှစ်နှစ်ပင်စွန်းလာခဲ့ပြီ။ ခုအချိန်အထိ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးအလှရော ဘာတစ်ခုမျှ မကျသေးချေ။ ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်းအချိုးကျလှပပြီး ရင်သားတင်သားကြီးများ ဆူဖြိုးအိထွား၍ မို့မောက်ကြွရွနေကာ လုံးကြီးပေါက်လှ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်သော သူမအလှအပက ယခုအချိန်ထိတိုင် မြင်သူငေးမောရစမြဲ လိင်စိတ်ဆူဝေအုံကြွ လာစေသောအလှမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်သူလို့လည်း ဆိုနိုင်ပေသည်။ ဒေါ်တင်မမ၏ ကိုယ်လုံးအိအိထွေးထွေးကြီးကို မျိုးမင်းသူတစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်၍ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းတေ့စုပ်ကာ နမ်းလို့မဝနိုင်ဘဲရှိကြလေသည်။
မျိုးမင်းသူကိုယ်တိုင်လည်း အင်္ကျီရော ဂျင်းဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ပြီးနေပြီ။ သူ့ ကိုယ်မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပါးကလေး တစ်ထည်မျှသာကျန်တော့သည်။ သူ၏တောင့်တင်းသန်မာသော လက်မောင်းသားနှစ်ဖက် အောက်မှာ ဒေါ်တင်မမ၏ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးက ကျုံ့ဝင်သွားသလိုတောင် ထင်မှတ်ရသည်။ မျိုးမင်းသူအနမ်းတွေက သိမ်မွေ့နေရာက ရုတ်ချည်းပင် ခက်ထန်ကြမ်းတမ်းလာသည်။ အနမ်းတွေက မျက်နှာအနှံ့ နှုတ်ခမ်း လည်တိုင်မှတဆင့် အောက်ဖက်ဆီ တဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းလာခဲ့ပြီး ရင်သား မို့မို့ထွားထွား နှစ်ဖက်ဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။နို့အုံကြီးနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်နယ်သည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီ လက်နှင့်ပွတ်လှိမ့် ဖျစ်ချေ ၍ လျှာနှင့်ကိုက်ခဲကာ စုပ်ငုံနေသည်။ နို့သီးနှစ်ခုကို စို့စို့၍ ပေးသည်။ ဒေါ်တင်မမ တကျွတ်ကျွတ်စုပ်သပ်၍ ခါးကလေးကော့တွန့်တက်လာသည်။ သူမ၏ဖင်သားဆိုင် ကားကား အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို မျိုးမင်းသူ ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပြီး ဖင်သားနှစ်ဖက် အကြားမှ စအိုပေါက်အဝကလေး ထဲကို လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း ထည့်သွင်း၍ နှိုက်ထိုးဆွကစားပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ဆီးခုံမို့မို့အောက်မှ စောက်ပတ်ပြင် ဖောင်းဖောင်းအိအိကလေးကို လက်တစ်ဖက်က ဝင်ရောက် ပွတ်သပ်၍ နှူးပေး ဆော့ပေး နေပြန်သည်။ “အို အို ငါ့ မောင် ရယ် လုပ် တတ်လိုက်တာကွယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့် “ ဒေါ်တင်မမ နှုတ်မှ အသံထွက်၍ ညည်းလိုက်မိသည်။ မျိုးမင်းသူ ထပ်မံ၍ အောက်ကို လျှောဆင်းလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက် ထောင်ကားပေးလိုက်ရာက ပေါင်ခွဆုံနေရာရှိ အမွေးအမြှင်တစ်ပင်တစ်လေမှမရှိအောင် စနစ်တကျရိတ်သိမ်းထားသည့် ဒေါ်တင်မမ၏ စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်ဖိကပ်ပြီး အငမ်းမရနိုင်စွာပင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲ၍ လျှာဖြင့်ပြတ်ကနဲပြတ်ကနဲ အောက်မှနေ၍ အပေါ်ကို ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်လေ၏။ သူမ စောက်ရည်တစ်စက်နှစ်စက်က အပြင်ဖက်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့ရသည်။ “အမယ်လေ့ လေး ငါ့မောင်… အ ရှီး အ အလာ့ … လုပ် လုပ်ရက်လိုက်တာ ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲကွယ် အင့် ဟင့် …အား အိ အီး အီး “ ဒေါ်တင်မမ ကော့တွန့်တက်သွားပြီး မျိုးမင်းသူခေါင်းမှဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယောင်ယမ်းဆုပ်ဆွဲ၍ သူ့ခေါင်းကို သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ကပ်ဖိထားလိုက်မိလေသည်။ မျိုးမင်းသူက သူ့မမကို အပီအပြင် လျှာကျွေးနေသည်ပဲဖြစ်သည်။သူမ၏စောက်စေ့ပြူးပြူးကလေးကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးသည်။စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို အောက်မှနေ၍အပေါ်ကို ထောင်လိုက် ယက်ယက်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ လျှာသွင်းကာ မွှေနှောက်၍ အတွင်းသား အဖုအထစ်ကလေး များကို ဝက်အူလှည့်သလို လှည့်ပတ်မွှေ့ထိုး၍ သိမ်းကျုံးဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်ပစ်နေသည်။ ဒေါ်တင်မမ ရင်ထဲမချိအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမစောက်စေ့ကို စုပ်ဆွဲယက်ဆွပေးနေရာက စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ထဲသို့ သူ့လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထည့်၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် အဆက်မပြတ်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက် ပြန်ရာ သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ တားမနိုင်ဆီးမရဆိုသလို အပြင်ဖက်ကိုပါ လျှံထွက်ကာ ယိုစီးကျလာခဲ့ရပေသည်။
သူမ ဏှာအပြတ်ထနေ ကြွနေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။ ခံချင်စိတ်က အပြင်းအထန်ဖြစ်ပေါ်လာနေသည်။ “အ အ တော် တော် ပြီ ကလေး ရယ် ဟင်း ဟင်း မင်း မင်းလီးကြီး ပြပါတော့ ကွယ် နော် … မမ မဟန်နိုင်တော့ဘူး … ကွာ … ရ … ရပြီ ဆက်မမှုတ်ပါနဲ့တော့ … မောင်လေး “ ဒေါ်တင်မမ ပြောရင်း သူ့လက်အောက်မှ ကုန်းရုန်းထလာခဲ့သည်။ မျျိုးမင်းသူ၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပြီး “လီး …ပြစမ်း ပါ မောင်လေး “ ဆိုပြီး ဘောင်းဘီအောက်က ထွက်ပေါ်လာသော မျိုးမင်းသူရဲ့ လီးကို လက်နှင့်ကိုင်ဆုပ်ကြည့်၍ … “အား မနည်းကြီးပါလား ဟင်း ဟင်း ဟင်း “ ဒေါ်တင်မမ မနောခွေ့သွားပြီး သူ့လီးကို လဒစ်ထိပ်မှသားရေအားဖြဲဖြဲ၍ပေးလိုက်ကာ လက်ဖြင့် သုံးလေးချက်ခန့်ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါသည်။ မျိုးမင်းသူလီးမှာ လက်တစ်ဆုပ်စာမက ကြီးမားတုတ်ထွားကာ ၈ လက်မသာသာခန့် အလျား ရှည်သည်။ စံချိန်လွန်နေသော လီးအမျိုးအစားပဲဖြစ်သည်မို့ တဏှာအားကြီးသည့် သူမလိုမိန်းမသားတွေအဖို့ အလွန်ပင် အကြိုက်တွေ့ကာ မက်မက်မောမောရှိလွန်းလှသည့် လီးမျိုးပဲ ဟုဆိုနိုင်ပေသည်။ သူမသာမကဘဲ ပွေဖော်ပွေဖက် သူမတို့ အသိုင်းအဝိုင်းမှ ဒေါ်ရီရီစိမ်း တို့ မိုးယုမော် တို့ ချိုချိုစုနိုင် တို့ လည်း အကြိုက်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုလည်း ဒေါ်တင်မမ တွေးမိသွားသည်။ မျိုးမင်းသူ၏လီးကို သူမပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ စုပ်သည်။ လီးကြီး ပါးစပ်နဲ့တောင်မှ မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေတာတွေ့ရ၍ လက်လန်မိမတတ်ပင်။ ဒီလီးမျိုးဆိုတာ အပြာကားထဲမှာသာရှိလိမ့်မည်လို့ သူမတွေးထင်မိခဲ့တာ မှားနေပြီဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်တင်မမတစ်ယောက် ကြိတ်၍ ဝန်ခံလိုက်မိပေသည်။ လီးဒစ်ပိုင်းကနေ စစုပ်ပြီး လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လျှာနှင့် အထက်အောက်ဘယ်ညာ လှည့်ပတ် ယက်ကာပေးလိုက်ရင်း အောက်ကဂွေးဥတွဲတွဲ နှစ်လုံးကိုလည်း ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်၍ လီးတောင်သထက် တောင်လာအောင် ဆွနှူးပေးလိုက်တော့ မျိုးမင်းသူလီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျှက် ထောင်ထမာန်ဖီလို့ လာတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ “မင်းလီးကြီးက မြင်းလီးကြီးအတိုင်းပဲ အားရလိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် “ “ကြိုက်လား မမ … ကျွန်တော် လိုးပေးရတော့မလား “ “လိုးစမ်းပါ မောင်လေး … မမစောက်ပတ်က … အရည်တောင်ရွှဲနေပြီကွာ “ မျိုးမင်းသူ ဒေါ်တင်မမကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ “မင်းက ဖင်လိုးတာကြိုက်တယ်ထင်တယ် လိုင်းပေါ်ကနေပုံတွေပို့ လိုက်ရင်လည်း ဖင်လိုးတဲ့ပုံတွေချည်းပဲ “ ဒေါ်တင်မမ သူ့အားပြောလိုက်ရင်း သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အနောက်မှ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာ ပြူးထွက်လျှက်ရှိနေတာကို တွေ့မြင်ရပြီး မျိုးမင်းသူ၏လီးကို ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ရှိလေသည်။
မျိုးမင်းသူက … “ဖင်လိုးတာလည်းကြိုက်တယ် အနောက်ကနေပြီး ခွေးကုန်းတို့ နွားတက်လိုးတာတို့ ကိုလည်း ကြိုက်ပါတယ် အနောက်ကနေဖင်ကြည့်လိုးရတာ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ဇိမ်ပါပဲ မမရဲ့ … ဒါပေမယ့် အရေးကြီးတာက မမ အကြိုက်… မမ အဆင်ပြေဖို့က အဓိကပါ “ သူကပြောလိုက်ပြီး လီးဒစ်ကြီးကို ဒေါ်တင်မမ၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက် အဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့ပြီး လီးကိုစတင် ဖိဆောင့်သွင်းပေးလိုက်လေသည်။ “အား အင်း ဟင်း စောက်ပတ်ကွဲပြီ ထင်တယ် … မောင်လေးရယ် ဖြေး ဖြေး မင်း … မင်းလီးက မတရားကြီးလွန်း လိုက်တာ ကွယ် … အ အင့် အိအိ … အား ဆောင့် …ဆောင့် ကောင်း ကောင်းတယ် … ထိတယ် အ … အရမ်းပဲ အိ အင့် ဟင့် “ “စွတ် ဗြိ ဗြစ် … ဖျစ် ပြွတ်… ဘုတ် ဗြွတ် … ဗလွတ် စွိ ဖွပ် … ဗွပ် “ လီးက သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာ ကွေးညွှတ်ပြီးမှ ဇွပ် ဖွပ် ဆိုပြီး ထောက်ကန်၍ ပြွတ်သိပ် ကြပ်ညှပ်စွာ ထိုးနစ်စိုက်ဝင်သွားရသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ တင်းကနဲဖြစ်ပြီး အတွင်းဖက်နံရံတွေ တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်သွားရသလိုပင် ။ ဒါတောင်မှ သူမစောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲယိုနေပေလို့သာ တော်သေးသည် ဟုဆိုရမည်။ နို့ မဟုတ်လျှင် စောက်ပတ် စုတ်ပြတ်သတ်ပြီး ကွဲပြဲသွားမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းသူ အချိန်အနည်းငယ်ယူကာ စိမ်ပြေနပြေပင် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ဖိသွင်းနေသည်။ လေးငါးဆယ်ချက်လောက် စောက်ခေါင်းအဝလေးအား ချဲ့ချဲ့ပြီး အားစိုက်ကာ ဖိဖိသွင်းလိုက်ရာ လီးကြီး ဗြွတ် ဗွပ်ဇွတ် ဆိုပြီး ရုတ်တရက် ကျွံဝင်သွားသလိုခံစားရပြီး လီးအရင်းဆီကို မထင်မှတ်ဘဲရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေသည်။ “အား ပြန်ဆွဲမထုတ်နဲ့ …နေ … နေဦး မောင်လေး … အ ရှီး … “ ဆိုပြီး ဒေါ်တင်မမ သူမစောက်ပတ်ကို လက်လျှို၍ အစိထိပ်ကလေးကို ခပ်နာနာဖိဖိပွတ်ပစ်လိုက်တာကို တွေ့ရပါသည်။ သူမ အတော်ကလေး အီဆိမ့် သွားဟန်တူပေသည်။ “နာလားဟင် မမ နာရင်လျှော့ ပေးမယ် “ “အိုးး ခုမှတော့ မင်းလီး အရင်းစိုက်နေပါပြီကွယ် မမနို့ကိုသာ ညှစ်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးပေတော့ မောင်လေး ကြားလား “ “မမ ခံနိုင်တယ် မဟုတ်လား “ “အင်း လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းသာလိုး …လိုးပါဆိုနေမှ … ဟင်းးးး “ “ဘုတ် ဇွိ ဇွပ် … ဘုတ် ဖွတ်… ဘွတ် ဇွပ် … ဗွပ် ဘုတ် …ဖတ် ဇွပ် ဗြိ ပြွတ် … ဘွပ် ဖွတ် ဘွတ် ဗလပ် လပ် ဗွပ် … “ “အင့် အိ အိယာ့ ဟိ အိ အင့် အင့် ဟင်း “ ဒေါ်တင်မမ အံကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။ လီးအဝင် ဘာကြမ်းသလဲမမေးနှင့် …သူ့ထက် ကြီးတဲ့လီး လိုးတာတောင် သူ့လောက် မနာဘူး လို့ပဲ ပြောရလေမလား … သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူ ကျိန်းစပ်ပြီး ဘယ်အချိန် ဂိတ်ဆုံးကို ရောက်ရှိသွားရသလဲဆိုတာကိုတောင်မှ မသိနိုင်တော့ပါပြီ။ “ကောင်းလား ကောင်းလား … ဟင် မမ “ “ကောင်းတယ် နင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေတာပဲ မမစောက်ပတ်ကြီးတော့ မင်းလီးနဲ့ တွေ့တာ ပြဲရွဲကုန်ပြီထင်တာပဲ မောင်လေးရယ် “ မျိုးမင်းသူ စိတ်တွေ ပိုကြွလာရသည်။
ဒေါ်တင်မမ၏စောက်ပတ်ကလည်း သူ့လီးနဲ့တွေ့တော့ စီးကြပ်နေကာ အပျိုစောက်ပတ်လိုးရသလိုဖြစ်နေတာမို့ လေးငါးဆယ်ချက်အားသွန်ဆောင့်ချလိုက် သူမနို့သီးနှစ်ခုကို လက်လျှိုုပြီး ဖျစ်နယ်လှိမ့်ဆွဲလိုက် နောက်အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်မံဖိလိုးပစ်လိုက် လုပ်လုပ်ပြီး ခွေးလိုးအားသန်သူပီပီ မနားစတမ်းပင် ခါးအားသန်သန်နှင့် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲလိုးပစ်လိုက်လေရာ နှစ်ယောက်သားအကောင်းကြီးကောင်းလာရပြီး ကာမပန်းတိုင်ဆီကို ရောက်လုမတတ်ဖြစ်လာခဲ့ရတော့သည်။ “မမ ပြီး … ချင်ပြီ လား “ “ပြီး … ပြီးတော့ မှာ … မောင် လေး ရော “ “ကျွန်တော်လည်း အရည်ထွက်ချင်လာပြီ … ကြမ်းကြမ်းဆောင့် မယ်နော် “ “အမယ်လေး နော် ပြောနေရသေးလား… ခုတောင် သူလိုးလို့ လူကဖြင့် အသက်တောင် ထွက်တော့မယ် တကတဲ … ဟွင်း … ကဲ လိုး … လိုးပါ မြန်မြန် … မြန်မြန်ဆောင့် … အင့် အိ အ … ကျွတ် ကျွတ် “ သူမလောဆော်မှုနှင့်အတူ မျိုးမင်းသူလည်းအဆက်မပြတ် ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်ရာက အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်မကဘဲ စောက်ရည်များကြောင့် လီးဝင်လီးထွက် အနည်းငယ်ချောမွေ့လာသည်နှင့်အမျှ ဆောင့်ချက်သွက်သွက် ထိမိ စီးပိုင်စွာဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင် လိုးရင်းဆောင့်ရင်း အရင်ဦးစွာ သူမစောက်ရည်များတဖျစ်ဖျစ် ညှစ် ပန်းထွက်သွားရသလို မကြာမီမှာပဲ မျိုးမင်းသူလည်း သုက်မထိန်းနိုင် တော့ဘဲ လရည်တဗြစ်ဗြစ် သွန်ထုတ်ကာဖြင့် အနောက်ကနေ တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ကပ်ဖိ ညှောင့်လိုးရင်း တစ်ချီ ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ခဲ့ရတော့သည်။ “ကောင်းလိုက်တာ ငါ့ မောင်ရယ် ပူကနဲပူကနဲ လရည်တွေ ဒလဟောကြီးပဲကွာ “ ဆိုပြီး ဒေါ်တင်မမက ကြည်နူးမှု အပြည့်နှင့် ပြောလိုက်လေသည်။
မျိုးမင်းသူ သူမကိုယ်လုံးအိအိကို ဖက်၍ အနားယူလိုက်သည်။ “မမ ဖင် လိုးတာခံနိုင်လား “ “ခု မလိုးနဲ့ဦး စောက်ပတ်ထဲတောင် ခံလို့ မဝသေးဘူး နောက်နေ့ကျမှလိုး ပေါ့ “ ဒေါ်တင်မမက ပြောလိုက်သည်။ သူမရဲ့လက်များကမူ မျိုးမင်းသူ၏လီးကို ဟိုဆုပ်ဒီနယ်ပြု၍ ဆော့ကစားနေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ သူ့လီးက ခေါင်းထောင်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ပြန်ပြီ။ “ဟင်း တောင်ပဲတောင်နိုင်လွန်းတယ် လိုးပြီးတာဖြင့် မကြာသေးဘူး “ “ဒါက မမအကြိုက်ပဲမဟုတ်လား မမ လီးစုပ်ပေး ကျွန်တော် စောက်ပတ် မှုတ်ပေးမယ် “ “မှုတ်ပေးရင် ခံမှာပေါ့ မမစောက်ရည်ထွက်အောင် လုပ်ပေး “ “စိတ်ချ လုပ်ပေးမယ်လေ လာ ဒီနားကို လာ” ဆိုပြီး ဒေါ်တင်မမ၏ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်အား သူ့ကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရာက ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်စေပြီး မျိုးမင်းသူကအောက်မှနေ၍ ပက်လက်လှန်အိပ်ကာ သူမ၏ စောက်ရည်နှင့် လရည်များ ပေကျံနေသည့် စောက်ပတ်ကို မျက်နှာကြီးအပ်ပြီး လျှာနှင့်ယက် ပါးစပ်နှင့်အဆက်မပြတ် စုပ်နမ်းပေးလိုက် ပါသည်။ ဒေါ်တင်မမလည်းသူ့ မျက်နှာပေါ်တွင် ဖင်ခွထိုင်၍ နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိုင်း ပုံစံအတိုင်း သူ့ခြေရင်းဖက်သို့ မျက်နှာမူပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိလီးကြီးကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် ကုန်းစုပ်ပေးနေပါသည်။ ဒေါ်တင်မမရော သူပါ ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာကြပြန်သည်။ “အ မောင်လေး ယက် ယက်ပေး … စောက်စိလေးကို အသေအချာစုပ်ပေးပါနော် … မောင်လေး အင်း … ဟင်း … ဟင်းးး “ “မမ စောက်ရည်တွေ တအားထွက်လာပြီနော် ကျွန်တော်လက်နဲ့ လိုးပေးရမလား “ “ကောင်းတယ် လိုးပေး အရည်များများလိုက်မှ မင်းလီးကိုခံနိုင်မှာကွ လီးက မတရားကြီးတယ် “ ဒေါ်တင်မမပြောပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူမပါးစပ်ထဲသွင်း၍ သူမဦးခေါင်းကိုနှိမ့်လိုက် ကြွလိုက်လုပ်ကာ လီးကို ပါးစပ်နှင့်လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။
မျိုးမင်းသူလီးလည်း အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍လာရပြီး မှိုပွင့်သဏ္ဍာန်လီးဒစ်ကြီးအပြဲသားနှင့် လိုးဆောင့်ရန်အသင့် ဆိုသောအနေအထားကို ရောက်ရှိလာပါပြီ။ သူက ဒေါ်တင်မမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လက်နှစ်ချောင်းပူးထည့်သွင်း၍ အဆက်မပြတ် ထိုးဆောင့်ပေး လိုက်သည်။ သူမစောက်ရည်များ ဒလဟောကျဆင်းလို့ လာကာ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးလည်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူကမရပ်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးမှ … “မမ လိုးရအောင် နော် မမ အပေါ်ကနေမြင်းထိုင် ထိုင်ပေးမလား “ ဒေါ်တင်မမ မငြင်းနိုင်တော့ပြီ။ “အေး ကောင်းသားပဲ မမက မင်းလို လီးကြီးကြီးနဲ့ ကောင်ကို အပေါ်ကနေ တစ်ခါမှတက်မလိုးဖူးသေးဘူး ဒီတစ်ကြိမ် လိုးကြည့်မယ်လေ “ သူမက ပြောလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ဒေါ်တင်မမ လီးဆိုလျှင် ကြီးတာမျိုးမှကြိုက်သူဖြစ်ပြီး လီးကြီးတဲ့ကောင်တွေနှင့်သာ ရွေးချယ်၍ စခန်းသွားတတ်သူတစ်ယောက်ပါ။ သူမယောက်ျား ဦးကိုကိုဇော်လည်း လီးကစံချိန်မီဖြစ်ပြီး ၇ လက်မခန့်ရှည်သူ ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားရှိစဉ်က နေ့တိုင်းလိုးဖြစ်ကြပေမယ့် သူက သူမထက်အသက်၂၀ လောက်ပိုကြီးပြီး အသက် ၆၀ ကျော် လူကြီးပိုင်း ဖြစ်နေသည့်အတွက် သာမန်လူလတ်ပိုင်းအရွယ်များလို သန်စွမ်းခြင်းမရှိတော့ဘဲ အမြဲမပြတ်ဆေးဝါးများဖေးကူနေရကာ ရေရှည်ကျတော့ ထင်သလောက် စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါနိုင်တော့ပေ။ သူမယောက်ျားမှာ သုက်ဓာတ်များကုန်ခမ်း၍ အားပြတ်ကာ လေတွေဘာတွေဖြတ်ပြီး နောက်ဆုံး ကာမအတွက် သူ့ အသက်ကို ပါ ပေးလိုက်ရပေသည်။ ဒေါ်တင်မမမှာ အထက်တန်းလွှာဓလေ့အတိုင်း ယောက်ျားငယ်ငယ်ချောချောကလေးတွေ ရှာဖွေ၍ စားသောက်ပြန်တော့လည်း တကယ်တမ်းစိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်မလာခဲ့တာကြောင့် လက်လျှော့ရမလို ဖြစ်နေချိန်တွင် မျိုးမင်းသူနှင့်တွေ့ဆုံမိကြပြီး သူမလိုအင်ဆန္ဒများ အတိုင်းထက်အလွန် ပြည့်မြောက်ခဲ့ရသည် ဟုသာ ဆိုရချိမ့် မည်။
ဒေါ်တင်မမတစ်ယောက် မျိုးမင်းသူကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွကာ သူ့လီးထိပ်ကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းနှစ်မြှုပ် ထည့်လိုက်ပြီး သူမကအပေါ်ကနေ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဖိထိုင်ဆောင့်ချကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လီးက စောစောတုန်းက တစ်ချီလိုးပြီးသွား၍ ထင်သလောက် အဝင်မခက်တော့ဘဲ သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ” ဗြွတ် ဇွပ် “ဆိုပြီး မြွေတစ်ကောင်တွင်းဝင်သလို အထဲကို လျှောထိုးဝင်ရောက်သွားခဲ့ပါသည်။ “အား ဟုတ်ပြီ ဆောင့် ဆောင့်မမ ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာ “ မျိုးမင်းသူက ပြောသည်။ “မမလည်း ကောင်းတယ် မောင်လေး လီးက သားအိမ်တောင်ထောက်တယ် သိလား တစ်ချက်တစ်ချက် နင့်ကနဲ နင့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားတာပဲ ဟင်း ဟင်းး “ “ဇွတ် ဖွပ် … စွပ် ဇွပ် … ဖွပ် ဘွတ် … ဗ လွတ် ဘတ် ဘုတ် ပွပ် ဖွပ် “ ဒေါ်တင်မမတစ်ယောက် မြင်းစီးကောင်းကောင်းနှင့် အပေါ်စီးကနေ အသည်းအသန်ပင် လိုးဆောင့် ပေးနေလေသည်။ လီးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကို အပီအပြင် ပွတ်တိုက်မှု ပေးနေပေသည်။ သူမစောက်ရည်များ လျှံထွက်လာပြီး လိုးဆောင့်သံများက တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် ထွက်ပေါ်လာလျှက်ရှိပြီ။ “ကောင်း ကောင်းလား မောင်လေး မမလိုးပေးတာ ကြိုက်လား “ “ကြိုက်တယ် မမရဲ့ လရည်တောင်ထွက်ချင်လာပြီ “ “မမလည်း ပြီးလိုက်ချင်တယ် ဟင်း မောင် မောင်လေး ကော့ ကော့ ပေး လီးကို အောက်ကနေ ဆောင့်လိုး ပေးစမ်းပါ ကဲ … ကဲ ဟယ် … ကဲ အင့် … အင့် “ သူမတင်ပဆုံအိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ပင့်ကိုင်ပြီး မျိုးမင်းသူကော့ညှောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ခါးအားကိုသုံးပြီး အဆက်မပြတ်တဇွပ်ဇွပ် ဆောင့်လိုးပေးခြင်းမို့ ဒေါ်တင်မမအနေနှင့် စောစီးစွာ ခရီးရောက်သွားရကာ များမကြာမီ စောက်ခေါင်းထဲမှစောက်ရည်များ တပွက်ပွက်ထွက်အံကျလာတာကို တွေ့ရပါသည်။ “အား ဟား …ကောင်းလိုက်တာ… ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ မောင်လေးရယ် “ သူမက တော်တော်လေးမောသွားဟန်တူသည်။ မျိုးမင်းသူလည်း လီးက ဆတ်တငံ့ငံ့လိုးချင်နေတာမို့ ဒေါ်တင်မမ၏ကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ လှေကြီးထိုး ပက်လက်မှောက်ခုံပုံစံအတိုင်း သူမ၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲကား၍ သူ့ လီးကို ဒေါ်တင်မမ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လီးအရင်းတဆုံးအထိ တရှိန်ထိုးပင် ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြီး အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် မနားစတမ်းပင် အပြတ်လိုးပေးလိုက်လေရာ … သူ့ လီးချောင်းလည်း ပူကနဲ ကျင်ကနဲဖြစ်သွားရပြီး လရည်များက ဒေါ်တင်မမ၏ စောက်ခေါင်းထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် ပန်းဝင်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။
နှစ်ယောက်သား ခေတ္တမှိန်းနေလိုက်ကြပြီး အောက်ထပ်ဆင်းကာ အိမ်ဖော်ကရင်မလေးပြင်ဆင်ပေးသော နေ့လည်စာကို စားသောက်လိုက်ကြလျှက် အိပ်ခန်းမှာ ပြန်လည်အနားယူလိုက်ကြသည်။ မျိုးမင်းသူ နေ့လည်ခင်း တစ်ရေးတစ်မောအိပ်စက်ချိန်ပင် မရပါချေ။ တဏှာထန်သော ဒေါ်တင်မမ၏အလိုကျ သူမ၏ စောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်စအိုကိုတစ်ချီ လိုးပေးလိုက်ရ သေးသည်။ ဖင်အလိုးခံချိန်မှာ ဒေါ်တင်မမက ဖင်ကိုတံတွေးမဆွတ်ခိုင်းဘဲ သူမအသင့်ဆောင်ထားသည့် ကေဝိုင်ဂျယ်လီဘူးကိုယူ၍ မျိုးမင်းသူလီးနှင့် သူမ၏စအိုဝ တစ်လျှောက်တို့ ကို ရွှဲနေအောင်သုတ်လိမ်းပြီးမှ သူမစိတ်ကြိုက် ဖင်ကုန်း၍ အလိုးခံသည်။ မျိုးမင်းသူလည်း အနောက်ပေါက်ဖြစ်သောဖင်ကို ဖွင့်ခွင့်ရလိုက်တာမို့ ကျဉ်းမြောင်းသောစအိုပေါက်ကလေးကို သူ့လီးကြီးဖြင့် မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆော်ပြီး ဒေါ်တင်မမလည်း သူ့ကောင်းမှုကြောင့် သူမ၏ ဖင်စအိုမှာ အနည်းငယ်စုတ်ပြဲကာ သွေးထွက်အောင် ခံလိုက်ရလေသည်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာ မျိုးမင်းသူ အလုပ်ကိစ္စနှင့် သင်္ဘောသားရုံးဖက်ကို ထွက်သွားတော့ ဒေါ်တင်မမက တစ်နေရာကို တယ်လီဖုန်းဆက်ကာ စကားပြောဆိုနေကြသည်။ “…… …… “ “…… …… “ ” …… …… မမစိမ်း လာမှာလား … ကျွန်မကိုယ်တိုင် လာခဲ့ရမလား ပြောပါ “ “မမ ခုပဲ ထွက်လာပါ့မယ် ညီမရယ် အိမ်ကနေပဲ စောင့်နေလိုက်ပါ “ “ဒါဖြင့်လည်း ပြီးရော .… ဒါပဲနော် မမ စိမ်း ကျွန်မဖုန်းချလိုက်တော့ မယ် “ “အင်း အင်း “ ဒေါ်တင်မမမျက်နှာမှာ အလိုကျဟန်နှင့် ပြုံးပြုံးကြီးဖြစ်နေပေသည်။
နောက် တစ်နာရီခန့် အကြာမှာ … ဒေါ်တင်မမ အိမ်ရှေ့သို့ ကားတစ်စီးဆိုက်ရောက်လာခဲ့ပြီး သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ဝတ်ကောင်းစားလှ ဆင်မြန်းထားသော လုံးကြီးပေါက်လှအမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက် ဆင်းသက်လာသည်။ သူမက ကားဒရိုင်ဘာဖြစ်သူကို တစ်စုံတစ်ရာပြောဆိုမှာကြားနေပြီး ခဏအကြာမှာ ကားလေးက ဝေါကနဲ ပြန်လည်မောင်းထွက်သွားပါသည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ခြံဝင်းထဲလှမ်းဝင်လာသည်။ ဒေါ်တင်မမက အောက်ထပ်ဆင်းလာပြီး ကိုယ်တိုင်တံခါးဖွင့်၍ ဆီးကြိုနေသည်။ “လာ မမစိမ်း အတော်ပဲ ကျွန်မ မျှော်နေတာ “ “လာမှာပေါ့ ညီမရယ် ဒါမျိုးဆိုတာက … …” နှစ်ယောက်သား တခိခိတခစ်ခစ်ကြိတ်ရယ်ကာ တစ်ယောက်ပုခုံးတစ်ယောက်ဖက်၍ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လာကြပါသည်။ အမျိုးသမီးကြီမှာ ဒေါ်တင်မမ၏မိတ်ဆွေရင်းခြာတစ်ဦးဖြစ်သူ ရွှေရည်ဦး အလှကုန်ပစ္စည်းထုတ်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းပိုင်ရှင် ဒေါ်ရီရီစိမ်းပင် ဖြစ်သည်။သူမ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးစံရွှေမောင်မှာလည်း ဒိတ်ဒိတ်ကြဲလုပ်ငန်းရှင် သူဋ္ဌေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး လင်ရောမယားပါ တစ်ယောက် ကွယ်ရာမှာတစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းတွေတစ်ပုံတစ်ပင်နှင့် ခြေရှုပ်လေ့ရှိကြသူတွေ ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီခုံပေါ်မှာ ထိုင်၍ ထွေရာလေးပါး တွေ့ကြုံခဲ့သမျှ ယောက်ျားသနာတွေ အကြောင်း ရယ်သွမ်းသွေးကာ ပြောဆိုနေကြရင်း ဒေါ်တင်မမက သူမနှင့် မျိုးမင်းသူတို့၏ အိပ်ယာဝင်အချစ်ဇာတ်လမ်းကို စီကာပတ်ကုံး တစ်ဖွဲ့တစ်နွဲ့ပြောပြလေရာ ဒေါ်ရီရီစိမ်းမှာ မစားရ ဝခမန်းဆိုသလို လိင်စိတ်များ တအုံနွေးနွေး ထကြွဖြစ်ပေါ်လာရလျှက် ဒေါ်တင်မမ တင်စားညွှန်းဆိုလွန်းသည့် မျိုးမင်းသူဆိုတဲ့ချာတိတ်ကို တွေ့လို မြင်လိုဇောက ပြင်းပြထက်သန်လာခဲ့ရလေသည်။
“အပေါ် သွားကြရအောင် ညီမရယ် “ “ဘာလဲ မမစိမ်းက ဟိုဟာ ဖြစ်လာလို့ လား ဟင်း ဟင်း “ “အို သူပဲ မထ ထအောင် ဆွပြီးတော့ များ ဟွန်း “ အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဆီရောက်တော့ … ဒေါ်တင်မမရော သူမပါ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ယှဉ်တွဲထိုင်လိုက်ကြရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်၍ နမ်းစုပ်လိုက်ကြရာက နှစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်သို့ တဖြည်းဖြည်း လဲပြိုကျသွားခဲ့ရလေတော့သည်။ မျိုးမင်းသူက မနေ့ကလိုပင် နေ့ခင်း ၁နာရီကျော်လောက်ကျမှ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာသည်။ အိမ်အောက်ထပ်မှာ ဒေါ်တင်မမကိုမတွေ့တာကြောင့် အိမ်ဖော်ကရင်မလေး နော်ပိုးပိုး ကိုမေးတော့ အပေါ်ထပ်မှာ ဟုဆိုသဖြင့် အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဆီသို့ တက်လာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်၍ ဝင်လိုက်တော့ သူ မျက်လုံးမျက်ဆန်ပြူးသွားခဲ့ရသည်။ ဒေါ်တင်မမနှင့် အဖော်အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက် သူတို့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာကျင်းကာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေကြလျှက် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်အပေါ်ကိုတစ်ယောက် ထပ်မှောက်အိပ်၍ ရင်ချင်းအပ်ကာ ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်အချင်းချင်း ထိတွေ့ပွတ်သပ်နှူးဆွနေကြတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရပေသည်။ “အင့် ဟင်း ဟင်း မ မ “ “ညီမ ရယ် အင်း အင့် အိ အ ဟင့် ဟင့် “ ဒေါ်တင်မမ လက်တစ်ဖက်က အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ခွကြားသို့ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်အုံကို နှိုက်ပေးဆွပေးနေသလို အမျိုးသမီးကြီး၏လက်ချောင်းများကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ကလေးထဲကို ပွတ်ဟယ်ဆွဟယ် ဖြင့် ထိုးနှိုက်ကာ ကလိပေးနေသည်။
နှစ်ယောက်သား အရှိန်တော်တော်ကလေးရနေသလို ထင်မှတ်ရလေသည်။ ရုတ်တရက် ဒေါ်တင်မမ၏ မျက်လုံးအကြည့်များက အိပ်ခန်းဝဆီရောက်ရှိလာပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ရပ်ကြည့်နေသော မျိုးမင်းသူကို မြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် … “အို မောင် မောင်လေး … “ “… မင်း … ရောက်လာပြီကိုး … “ ဆိုပြီး အိပ်နေရာက လူးလဲထလိုက်ကာ “ဝင်ခဲ့ လေ မောင်လေး “ သူ့ကို အသာ လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ရာ … မျိုးမင်းသူလည်း ခပ်တည်တည်ပင် သူတို့နှစ်ယောက်ထံကို လျှောက်ဝင်သွားလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်မမရော ဒေါ်ရီရီစိမ်းပါ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်းပင် ရှိနေကြသေးသည်။ ဒေါ်တင်မမက မျိုးမင်းသူကို သူမတို့နှစ်ဦးအကြားမှာဝင်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး မျိုးမင်းသူကို ဒေါ်ရီရီစိမ်းနှင့် မိတ်ဆက်ပေးသည်။ “မောင်လေး ဒီကမမ နာမည် က ရီရီစိမ်း …တဲ့ … မ မစိမ်းလို့ ခေါ်ပေါ့ … မမရဲ့အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေဆိုပါတော့ကွယ် ဘယ်လောက်ရင်းနှီးတယ်ဆိုတာ မင်းအမြင်ပဲ ဟင်းဟင်း “ ဆိုပြီး ဒေါ်ရီရီစိမ်းဖက်ကိုလှည့်ကာ “မမစိမ်း ဒီမှာ ကျွန်မပြောတဲ့ မောင် လေး … မျိုးမင်းသူ ကဲ မောင်လေး “ မျိုးမင်းသူအား မောင်လေးဟုခေါ်လိုက်ရာက … “ဒီနား ခဏရပ်စမ်းပါဦး မင်း မမစိမ်းက … မမပြောလို့ မောင်လေးကို အရမ်းတွေ့ချင်နေတာ “ ဒေါ်တင်မမ အဓိပ္ပါယ်ပါပါပြောရင်း သူ့ခါးမှ ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ခေါင်းဆီလက်ရောက်သွားပြီး ခါးပတ်ကိုလျှော့ချွတ်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုပါ ဆွဲချပေးလိုက်သည်။
မျိုးမင်းသူလည်း ကမ္ဘာပတ်လာသူပီပီ ဒီလောက်ကလေးတော့ဖြင့် အထာနပ်၍ နေပေပြီ။ ဒေါ်တင်မမ၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ကိုယ်လုံးကိုရော သူမနဘေးမှာထိုင်နေသည့် မမစိမ်း ခေါ် ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏ ကိုယ်လုံးအိအိ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကိုပါ နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်လှည့်စီ တစိမ့်စိမ့် စူးစူးရဲရဲလေး ငေးစိုက်ကြည့်ကာဖြင့် … ။ အထူးသဖြင့် သူယခုမှ မြင်တွေ့ဖူးသည့် မမစိမ်း၏ မို့မောက်ကြွနေသော ရင်သားဆိုင်ထွားထွားကြီးနှစ်မြွှာနှင့် အဆီပြင်အနည်းငယ် ရှိသည်မှအပ ပြေပြစ်ညီညာလျက်ရှိသေးသည့် ဝမ်းဗိုက်သားပြင် တင်ပဆုံကားကားအိအိ နှစ်ဖက်နှင့်တကွ ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ အမွှေးအမြင် ထူထပ်နက်မှောင်စွာဝန်းရံလို့နေသော စောက်ဖုတ် ဖောင်းရွရွ မုန့်ပေါင်းကြီးကို အားမနာစတမ်း သိမ်းကျုံးကြည့်ကာ ဘောင်းဘီအောက်မှလီးက တောင်ချင်ချင်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ထိုအခိုက်မှာ ဒေါ်တင်မမကလည်း အချိန်ကိုက်ပင် သူ့လီးကြီးအားအတွင်းခံအောက်မှ ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သည် ဖြစ်ရာ နဂိုကမှတောင်ချင်နေရသည့်အထဲ မိန်းမသားတစ်ယောက်၏ လက်ဆိပ်မိပြီး သူ့လီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဖြောင်းကနဲ ကန်ထွက်လာသဖြင့် ဒေါ်တင်မမရော ဒေါ်ရီရီစိမ်းပါ ပါးစပ်က “ဟင် ” “ဟယ် ” ကနဲအမေဋိတ်သံကလေးများ လွင့်စင်ထွက်သွားခဲ့ရလေသည်။ “ကြည့်စမ်း မမ စိမ်း ဟင်းဟင်း တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံး အားရပါးရဆွဲထားတာတောင် သူ့ဟာကြီးက တောင်နေတုန်း …ဟင်း …မမ မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ လေ … နော် “ “ဟုတ်ပါရဲ့ ညီမ ရယ် ကျန်းမာရေး ကောင်းလွန်း … နေ လိုက်တာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း “ ( ကိုပန်းရိုင်းရဲ့စကားလုံး ခဏငှားသုံးတာနော် ဟိ ) မမစိမ်း အသာထလာသည်။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ဆိုတာတောင် သတိမရနိုင်စွာဖြင့် မျိုးမင်းသူလီးဒစ်လုံးကြီးအား သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ကိုင်ဆ ကြည့်လိုက်လေသည်။
လီးဒစ်လုံးကြီးက အစွမ်းကုန် ပွင့်အာတော့မည့် မှိုပွင့်ကြီးလို ထိပ်ကားကြီးဖြစ်ပြီး သူမတွေ့ဖူးသည့် လီးတွေထက်တောင်မှ အလေးချိန် ပိုစီးနေသလို ထင်ရသည်။ လီးချောင်း၏ သိပ်သည်းဆကလည်း ကြီးမားလွန်းလှသည်။ “နည်းတဲ့ လီးမှ မဟုတ်တာဘဲ ဆေးထိုးထားတာလား မောင်လေး “ “မထိုးပါဘူး နဂိုအတိုင်းပါ မမစိမ်း “ မျိုးမင်းသူ ပြန်ပြောပြီး သူမနို့အုံအိအိလုံးလုံးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် အသာစမ်းကိုင်သည်။ သူမ၏နို့ကြီးများမှာ အခြား အသက်ခပ်ကြီးကြီးမိန်းမတွေလို ပျော့တွဲကျမနေဘဲ မို့မောက်တင်းကြွနေကြဆဲပင် ဖြစ်ကာ နို့သီးခဲကလေးနှစ်ခုမှာ နီညိုရောင်သမ်းကာနေကြသည်။ “အဟင်း ဟင်း ဟင်း “ ဟု ဒေါ်ရီရီစိမ်းက ခပ်ညုညုကလေးရယ်မောလိုက်ရင်း “နို့စို့ မှာလား မောင်လေး “ ဆိုပြီး … “မမ စိမ်းတို့ က ပေါ်တင်ပဲနော် အထာကိုင်တဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး အထာကိုင်ရတာ ဝါသနာလည်းမပါဘူး ကြိုက်ရင်ကြိုက်တယ် ဘွင်းဘွင်းပါပဲ မယုံရင် ဒီက ညီမလေး မေးကြည့် “ “ဟုတ်တယ် ငါ့မောင် ရေ “ ဒေါ်တင်မမက ဝင်ရောက်ထောက်ခံသည်။ “ဒါတွေက မမရဲ့စနက်ပဲဆိုပါတော့ မောင်လေး အစားကောင်းစားရရင် ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း မစားတတ် သလိုပေါ့ ကိုယ့်အချင်းချင်းပြန်ပြီး ဝေငှတဲ့ သဘောပါကွယ် ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ မမစိမ်းဆိုတာက မမရဲ့အတွင်းစည်းထဲကလူ မို့လို့ပါ “ “ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ် ခုလို မမတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ဆုံခွင့်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက် ကံကောင်းလှသလို အတိုင်းထက်အလွန် ဝမ်းသာကျေနပ်မိတယ် မမတို့ လိုချင်တဲ့ ပုံစံသာပြောပါ “ “အိုးး ဒီလိုမှပေါ့ မောင်လေး ရ ယ် … ဟင်း ဟင်း… ဟင်း ခစ်ခစ် ခစ် “ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာဖြင့် ကျေနပ်ပီတီဖြာဝေလို့ သွားတာကို တွေ့ရလေသည်။ “လာ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပါ မောင်လေး “ “ဟုတ်ကဲ့ ပါ မမ အ ဟင်း ဟင်း ဟင်း “ မျိုးမင်းသူ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားသည်။ သူ့ရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာတော့ မမနှစ်ယောက်ကဝန်းရံလို့ နေကြလျှက် … မမဒေါ်တင်မမရယ် မမဒေါ်ရီရီစိမ်း ( မမစိမ်း ) ရယ် … ။
ဒီပွဲကလေးက အတော်ကို ကြည့်ကောင်းမည့် ပွဲပါပေ။ မျိုးမင်းသူ ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏နို့အုံထွားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်အားပါးတရချေနယ်၍ စို့ပေးနေသည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်း ကိုယ်လုံးကလေးကော့ကြွ၍ တက်လာပြီး အင့်အင်း ဟူ၍ ညည်းညူရင်း မျိုးမင်းသူကို ကလေးတစ်ယောက်အား ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်သလို တယုတယပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။ ဒေါ်တင်မမကမူ သူ့လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းအမှတ်ဖြင့် စုပ်ကာယက်ကာ နှူးဆွပေးနေလျှက်။ သူမအလှည့်ပြီးတော့ ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏ အလှည့် ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်း မျိုးမင်းသူ၏ခြေရင်းဖက်ကို လျှောဆင်းသွားလိုက်ကာ သူ့လီးကို တစ်လှည့် စုပ်ယူလိုက်ပြန်ပါသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လီးစုပ်ပုံချင်းက တူညီသည်။လီးဒစ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း မျှင်းစုပ်ပေးပြီး လီးကိုယ်ထည်ကို လျှာဖြင့်ယက်ကာယက်ကာ ပေးလျှက် နောက်မှ လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခံတွင်းထဲသို့ ထောက်မိအောင်ပြုလုပ်၍ လီးထိပ်မှသည် လီးအရင်းတိုင်အောင် တပွပ်ပွပ် စုပ်ဆွဲယူလိုက်ကာ ခေါင်းကိုနှိမ့်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နှင့် အချက်သုံးလေးဆယ် ပါးစပ်ထဲလီးထည့် လိုးသည့်နှယ် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာပေးလိုက်ခြင်းပဲဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းသူ အတော်ကလေး ကောင်းသွားခဲ့ရသည်။ “လိုးကြစို့ မမ စိမ်းရယ် “ ဒေါ်တင်မမ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ လျှက်ရှိရာက မျိုးမင်းသူက သူ့ မမစိမ်းကို ပြောလိုက်ပါသည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။
ယောက်ျားတော်တော်များများနှင့်တွေ့ဆုံဖူးသည့်တိုင်အောင် ပင်ကိုယ်အလှမပျက်ယွင်းသေးသည့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးက ကောက်ကွေးရှုပ်ထွေးနေသော အမွှေးအမြင်တွေအကြားကနေ လိုးချင်စဖွယ် ဖောင်းကြွမို့မောက်လျှက်ရှိတာကို တွေ့မြင်နေရကာ ကုန်းရုန်းထနေသလိုတောင် ထင်မှတ်ရပေသည်။ မျိုးမင်းသူအဖို့ သူ့ဝတ္တရား ရှိသည့်အတိုင်း စောက်ပတ်မလိုးခင် လျှာနှင့်ယက်ဆိုသည့်မူကို ပထမဆုံးအကြိမ် ချိုးဖောက်လိုက်မိပါသည်။ ဒါကလည်း အမျိုးသမီးချောကြီးနှစ်ယောက်၏ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်လှသော အစုပ်အမှုတ်များကြောင့် လီးချောင်းတင်းသည့်ဒဏ်ကို သည်းညည်းမခံနိုင်တော့သဖြင့် စောစီးစွာ သုက်ထွက်မှာကို ကြောက်ပြီး မမစိမ်းကို ဘာဂျာမကိုင်ဘဲ အစိမ်းအတိုင်းလိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ဤသည်ကို ကာမစပ်ယှက်မှုအရာမှာ အံတိုနေပြီဖြစ်သည့် အမျိုးသမီးချောကြီး နှစ်ယောက်ကလည်း နားလည်နေပါသည်။ ပြီးတော့ သူမတို့ကိုယ်တိုင်မှာလည်း စစ်မရောက်ခင်ကတည်းက ကြိုတင်၍ မြားပြင်ထားခဲ့ကြသူတွေမို့ သူမတို့ ၏ စောက်ပတ်အသီးသီးမှာ စောက်ရည်များလိုက်ပြီး ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်၏ ဖိုအင်္ဂါကြီးကို ထည့်သွင်းဖို့ရန်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်လို့နေပါချေပြီ။ “လိုးပါ မောင်လေး မမ မင်းကို အလိုးခံဖို့ ဒီအိမ်ကိုရောက်လာခဲ့တာပါ တစ်ချီပြီးရင်သာ မမစောက်ပတ်ကို ပြန်ယက်ပေး ကြားရဲ့လား မောင်လေး “ မျိုးမင်းသူ ခေါင်းအသာညိတ်၍ “ဟုတ်ကဲ့ မမ “ ဟုဆိုပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာအကျအန နေရာဝင်ယူ၍ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လဒစ်ထိပ်ဖြင့် စတင်ဖိနှိမ့် လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါလေသည်။
လီးကြီးက တဝက်လောက်အထိ သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ ဗွတ် ဇွပ် ကနဲ စိုက်နစ်တိုးဝင်သွားသည်။ သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများတင်း ကနဲဖြစ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်း သပ်လျှိုသွင်းလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာမို့ ဒေါ်ရီရီစိမ်း အ ကနဲလန့်ဖျပ်၍ တွန့်တက်သွားသည်။သူ့နှုတ်ခမ်းကိုသူ တင်းတင်းဖိကိုက်ချလိုက်တာကို မျိုးမင်းသူမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရလေသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်က မျိုးမင်းသူ၏လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို လာရောက် ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ “နာလား ဟင် မမ “ သူကကြင်နာဟန်အပြည့်နှင့် မေးလိုက်တော့ မမစိမ်းက “ရတယ် မောင်လေး အဆုံးထိရောက် အောင်သာ ဆောင့်ပါ မမအောင့်ခံပါ့မယ် “ မျိုးမင်းသူ သူ့လီးငပဲကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ဖိကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးက တစ်ကြပ်စီးပိုင်စွာဖြင့် တစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း အခေါင်းကလေးထဲကို နစ်မြုပ် စိုက်ဝင်သွားပြန်သည်။ စောက်ပတ်က အပျိုမလေး၏စောက်ပတ်ကို ပါကင်အဖွင့်ခံရသည့်အလား ပိုပြီးတင်းကနဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးတော့ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် … လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ဆင့်ဆင့်ပြီး ဖိလိုးချလိုက်တော့ လီးက သူမအတွင်းထဲမှ အရာတစ်ခုနှင့် ထိတိုက်မိသလို ဒုတ်ကနဲ ရှေ့မတိုးနိုင်တော့ဘဲ ရပ်တန့်သွားသည်။ မျိုးမင်းသူ ပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လီးက စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို အဆုံးထိတိုင် ဝင်ရောက်သွားခဲ့ချေပြီ။ သူ့လီးနှင့်သူမ၏ဆီးခုံကြီးမှာ တစ်သားတည်း ကပ်မတတ်ဖြစ်နေကာ လီးအရင်းရှိသူ၏လမွေးကောက်ကောက်များနှင့် မမစိမ်း၏စောက်ပတ်မွှေးတို့အကြားမှာ စောက်ရည်ပွက်ကလေးတချို့ ပလုံစီ၍ ထွက်ပေါ်လာသည့်အဖြစ်ကို မြင်လိုက်ရ၍ မျိုးမင်းသူ ကြိတ်ပြုံးမိသွား၏။ ဒေါ်တင်မမကလည်း ပါးနပ်သည်။
မျိုးမင်းသူ လီးအဝင်ကိုစောင့်ပြီး ဒေါ်ရီရီစိမ်း၏နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ချေနယ်ပေလိုက်ကာ နို့သီးနှစ်ခုကို ပါးစပ်ဖြင့် ပြွတ် ပြွတ်ဆိုပြီး ခပ်နာနာကလေး စုပ်ဆွဲပေးလိုက် လေတော့ ဒေါ်ရီရီစိမ်း တစ်ကိုယ်လုံး အပေါ်ကိုကော့ပျံကာ မြောက်ကြွတက်လာခဲ့ရပြီး … “အ အား လိုးလိုး လိုးတော့ မောင်လေးရေ …မမ စိမ်းမရတော့ဘူး ဆောင့် ဖိဆောင့်ပေး လီးတဆုံးဝင်အောင်သာ သဘောရှိ လိုးပေတော့ လိုး တအားလိုးပေးစမ်းပါ “ ဆိုပြီး သူမကလောဆော်လာတာမို့ မျိုးမင်းသူ ခပ်သွက်သွက်ပင် လီးကို ဖိဆောင့်ချလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် တစ်ခါပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်နှင့် ခါးအားသန်သန် ဇယ်ဆက်သလို အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် လိုးပေးလိုက်ရာ ဒေါ်ရီရီစိမ်းစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်ပိုထွက်လာခဲ့ရပြီး သူမကိုယ်တိုင်အောက်မှနေ၍ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကော့၍ ကော့၍ သူ့ဆောင့်ချက်ကိုလိုက်ပြီး ပင့်ဆောင့်ညှောင့်လိုး ပေးလာတာကို တွေ့လိုက်ရလေတော့၏။ “ကောင်းလား မမ “ “အ အ ကောင်း တယ် ဆောင့် ဆောင့် ဟင်းဟင်း “ “ဘွတ် စွတ် ဇွပ် ဘွတ် ဗလပ် စွပ် ဇွပ် “ လီးဝင်သံ ထွက်သံကြမ်းလာသည်။အထိအတွေ့အရသာလည်း ပိုရှိလာရသည်။စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ် ဖွပ် ဖြစ်ပေါ်လာသည်နှင့်အမျှ အရှိန်တက်သထက်တက်လာရပြီး မမစိမ်းတစ်ယောက် အော်ညည်းလေလေ မျိုးမင်းသူဖိဆောင့်ချလေလေဖြစ်ကာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲတိုးဝင်နေသော လီးကြီးမှာလည်း စောက်ပတ်အတွင်းရှိသားအိမ်ထဲသို့ ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိတိုက်ရိုက်ခတ်မိကြပြီး မမစိမ်း အီဆိမ့်နေအောင် ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရလျှက် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တုန်ယင်ယင်နှင့် ငှက်ဖျားတက်သလို ကတုန်ကရီလေး ဖြစ်လာရလေသည်။ “မြန်မြန်ဆောင့် အ ထိ ထိတယ် မောင် မျိုး မင်း လီးကြီး ကောင်းလိုက်တာကွယ် အထဲကို ထောက်ထောက် သွားတာပဲ လီးက ကြီးလိုက်ကြပ်လိုက်တာလည်း လွန်ရောပဲ ဟင်း ဟင်း “ မျိုးမင်းသူ အားကြိုးမာန်တက် ဆက်ဆောင့်နေသည်။
လိုးသည့်အရှိန်ကလေးနည်းနည်းရလာပြီမို့ တဗွပ်ဗွပ်နှင့်လီးဝင်သံကပိုမို ကျယ်လောင်လာပြီး မျိုးမင်းသူလီးကအဝင်အထွက် သွက်သွက်မြန်မြန် စခန်းသွားနေရင်း နှစ်ယောက်သား အသွေးအသားတွေဆူပွက်လာခဲ့သည့်အလျှောက် လိုးဆောင့်သံ တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ်နှင့် လီးနှင့်စောက်ပတ်ထိချက်ပြင်းစွာ တက်သုတ်နှင်လာခဲ့ကြကာ … နောက်ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ တိုင်ပင်ထားသလိုပင် စောက်ရည်နှင့်လရည်များ တစ်ချိန်တည်း တပြိုင်တည်း ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့် ပန်းထွက်လာကြပြီး နှစ်ယောက်သားတုန်တခိုက်ခိုက်နှင့်ပင် ကိစ္စပြီးသည့်အဖြစ်ကို ရောက်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။ “အူး ဟူးး ကောင်းလိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် ဟင်းးး ဟင်းးး “ ဒေါ်ရီရီစိမ်းတစ်ယောက် မျိုးမင်းသူကို ဖက်၍ နမ်း၍ မဆုံးတော့ချေ။ သူလီးချွတ်မည်ပြုတော့ ဒေါ်ရီရီစိမ်းက “မချွတ်နဲ့ စိမ်ထားဦးကွာ မောင်လေး “ ဆိုပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်စည်းစိမ်ယူနေလိုက်သေးသည်။ ဒေါ်တင်မမက သူ့အတွက်ပြင်ဆင်သည့်အနေနှင့် မျိုးမင်းသူလီးပြန်တောင်လာအောင် အောက်ကနေ အပြတ်စုပ်ပေးနေချိန်မှာ မမစိမ်းတစ်ယောက် မျိုးမင်းသူမျက်နှာပေါ်မှာဖင်ခွထိုင်ရင်း မျိုးမင်းသူ စောက်ပတ် ယက်ပေးတာကို အပီအပြင်ဇိမ်တွေ့နေလေသည်။ မျိုးမင်းသူက စောက်ပတ်ယက်ရုံသာမကဘဲ သူမဖင်ပေါက်ကိုပါ လျှာထိုးယက်လိုက် လက်နှင့် ဖင်ပေါက်ချဲ့ထွင်ကာ နှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက် လုပ်နေလေရာ မမစိမ်းတစ်ယောက် သည်းခြေ အခိုက်ကြီး ခိုက်လျှက်ရှိနေချေပြီ။ ဒေါ်တင်မမက သူ့လီးပေါ်ကို တက်ထိုင်၍ လိုးသည်။ မမစိမ်းကလည်း မျိုးမင်းသူ အာညောင်းအောင် စောက်ပတ်ယက်ပေး နေတာကိုခံယူရင်း နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်၍ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် တစ်ယောက်နို့တစ်ယောက်ဆွဲလိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စောက်စိ ဖျစ်ချေပေးလိုက်လုပ်၍ တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့်ပင် စောက်ရည်တွေ သုံးချီ လေးချီစီလောက် ထွက်ထွက်ကျလာခဲ့ရလေသည်။
မျိုးမင်းသူ လီးက တစ်ချီထက်တစ်ချီသန်မာနေဆဲဖြစ်ကာ အံ့သြလောက်စရာကောင်းအောင် တစ်ချက်ကလေးမှ ပျော့ကျသွားခြင်းမရှိဘဲ တောင်မတ်နေတာကိုတွေ့ရတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး အောချသွားရသည်။ အမှန်က မြို့ထဲကနေအိမ်ပြန်ရောက်လျှင် ဒေါ်တင်မမကို အပီဆွဲမည်ဟူသောအကြံနှင့် မျိုးမင်းသူတစ်ယောက် ဗီယာဂရာကဲ့သို့သော ကာမစွမ်းဆောင်ရည် အားတိုးမြှင့်စေသည့်ဆေးတစ်မျိုးကို ကြိုတင် မှီဝဲသောက်သုံးထားခဲ့ခြင်းဖြစ်ရာ ယခုလို မာကြောမှုမရပ်ဘဲ အချိန်ကြာကြာဆွဲ၍ လိုးဆောင့်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာ ဤအဖြစ်ကိုမရိပ်စားမိကြဘဲ မျိုးမင်းသူကို သူရဲကောင်းတစ်ယောက်အလား ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်ကာ အထင်ကြီးနေကြလေသည်။ ဒေါ်တင်မမရော သူပါလီးကြီးပူထူကုန်သည်အထိလိုးဆောင့်လိုက်ကြပြီး ဒေါ်တင်မမ စောက်ရည်များ ယိုဖိတ်ထွက်ကျ၍ ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်းမသိ ပြီးချင်တိုင်းပြီးသွားခဲ့ရကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ပြန်ဆင်း လိုက်သည်။ ဒေါ်တင်မမ၏စောက်ပတ်မှာ သူ့လီးဒစ်ကြီးထွက်ဝင်လှုပ်ရှားမှု ဒဏ်ကြောင့် စောက်ခေါင်းအဝကလေးမှာ ပြဲလန်၍နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒီတစ်ချီ မမစိမ်းကိုဖင်လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည့်အတိုင်း မျိုးမင်းသူက သူမ၏ဖင်ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ရာက ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အရင်ဦးစွာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက် ပါသည်။ သူမစောက်ရည်တဒီးဒီးကျပြီး အရှိန်ကလေးနည်းနည်း ရလာတော့မှ မျိုးမင်းသူ သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ရင်း ဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို စိုက်သွင်းကာ ဆောင့်ချပစ်လိုက်သည်။ “အား ငါ့မောင် ရက်စက်လိုက်တာ နော် … မင်း ကိုယ့် မမကိုကိုယ် ဒီလိုပဲ လုပ်ရသလား “ “နာသွား လို့ လား မမ စိမ်းရဲ့ “ “အင့် ရ ရပါတယ် မပြောမဆိုနဲ့ မင်းက ဖင်လိုးလိုက်တာကိုး … လူကိုလန့်သွားတာပဲ မောင်လေးရယ် ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေးချင်း …ဆောင့်ပေး အင့် အင့် အင်း “ သူ့လီးက သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲကို မယုံနိုင်စရာကောင်းအောင် အဝင်အထွက်ကောင်းစွာပြုလုပ်နိုင်နေသည်။
“မမ အရင်က ဖင်ခံဖူးတယ်နဲ့ တူတယ် “ “တခါတလေ မှပါ မောင်လေးရယ် လူတိုင်းတော့ ဘယ်ခံပါ့မလဲ “ “မမ အမျိုးသားရော ဖင်ချတာပဲလား “ “ဟင့်အင်း သူက ဒါမျိုးတော့ မလုပ်ဘူး အဲ စောက်ပတ်လိုးရမယ် ဆိုလို့ကတော့ လမ်းဘေးကဟာတောင် ရှောင်တာ မဟုတ်ဘူး အကုန်လိုးပစ်တာချည့်ပဲ ဟင်းဟင်း “ “ဟင်း ကြောက်စရာကြီးပါလား မမရဲ့” သူမအာရုံကိုပြောင်းသည့်အနေနှင့် စကားများပြောဆိုပြီး တစ်ဖက်ကလည်း ဖင်ထဲကို အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေလေသည်။ ဒေါ်တင်မမက အနည်းငယ် လက်ပန်းကျခဲ့ပြီမို့ ကုတင်မှာအသာမှိန်းရင်း ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေသည်။ သူမလက်တစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်ခွဆုံရှိ သူမ၏စောက်ပတ်ကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပွတ်သပ်၍ နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ မျိုးမင်းသူလီးက အပြတ်တင်းမာလာပြီး မမစိမ်းကို မသက်ညှာနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကြီးကို တဖုတ်ဖုတ် တဘတ်ဘတ် ဗွပ် ပွပ် ဇွပ် ကနဲအသံထွက်အောင်ပင် မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်ဆောင့်လိုး ချလိုက်လေရာ သူ့လီးလည်း ပူထူ၍ကျိန်းသွားရပြီး လရည်တွေကို မမစိမ်း၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ဒလဟောပင် သွန်ထုတ်ပစ်လိုက်ရလေသည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်းလည်း ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကို ကောက်ချိတ်တက်အောင် ကော့ကြွခံဆောင့်ပေးလိုက်ရင်းက သူမစောက်ပတ်မှ အရည်များမှာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင်ပဲ ယိုစီးကျလာရချေပြီ။ မျိုးမင်းသူ သူ့လီးကို ဒေါ်ရီရီစိမ်း ဖင်ထဲကနေပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ သန့်စင်ခန်းသို့ ဝင်၍ သူ့လီးကို အသေအချာပင် ဆေးကြောသုတ်သင်ပစ်လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲသို့ သူပြန်ဝင်လာပြီး အမျိုးသမီးကြီးနှစ်ယောက်အကြားမှာ အသာဝင်ရောက်လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ဘယ်တစ်ဖက်ညာတစ်ဖက် ပွေ့ဖက်၍ အနမ်းရေယာဉ်ကြောထဲမှာ အတန်ကြာသည်အထိ မျောပါသွားခဲ့ကြလေသည်။
သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်ချင်းယှဉ်လျက်သား လှဲလျောင်းရင်း အနားယူလိုက်ကြသည်။ ဒေါ်ရီရီစိမ်းက ဒီညသူပြန်လာမည်ဟုဆိုပြီး ညနေ ၆ နာရီလောက်မှာ အိမ်မှလာကြိုသောကားနှင့် ပြန်လိုက်သွား လိုက်ကာ … ည… ၉ နာရီထိုးကာနီးလောက်မှာ ဒေါ်တင်မမအိမ်ကို ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့ပေသည်။ တစ်ညဉ့်တာလုံးလုံး သောက်ကြစားကြပျော်ကြသည်။ ဘလက်လေဘယ်လ်တစ်လုံးထုတ်ပြီး မျိုးမင်းသူကို ပေးကာ သူမတို့နှစ်ယောက်က ဝိုင်တစ်ယောက် တစ်ခွက်စီနှင့် ငြိမ့်ပြီး စားသောက်လိုက် အပြာမူဗီများထိုးကြည့်ကာ ဖီလင်ယူလိုက် … မျိုးမင်းသူနှင့် တစ်ယောက်ကို တစ်လှည့်စီ အလိုးခံလိုက်နှင့် အမျိုးသမီးချောနှစ်ယောက် အတော်ကြီးကို ဇိမ်တွေ့ နေကြလေသည်။ မျိုးမင်းသူလည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်၏စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးပြီး မကုန်ခမ်းနိုင်သော ကာမဂုဏ်စည်းစိမ်ကို အပြတ်ပင် ခံစားလိုက်လေ၏။ အသက် ၄၀ ကျော် အဆီတစ်ထပ်အသားတစ်ထပ် ဖြစ်သော မမကြီးနှစ်ယောက်၏ သူမတူအောင် လိင်စိတ်ပြင်းထန်ပြီး အပေးအကမ်းရက်ရောမှုတို့က သူ့ကို တစ်သက်မမေ့စေနိုင်လောက်သည့် အတွေ့အကြုံကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီပဲ ဖြစ်သည်။ ဒေါ်တင်မမ၏ နေအိမ်မှာ တစ်လကျော်ကျော် နှစ်လနီးနီးသောင်တင်နေပြီးမှ မျိုးမင်းသူတစ်ယောက် မန္တလေးရှိသူ့ရဲ့မိဘအိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါသည်………ပြီးပါပြီ ။
