ရက်မှလ လမှနှစ် ရာသီ အလီလီ ပြောင်းခဲ့ပေမယ့် ဆရာနဲ့ နွေးတို့ အဖြစ်ပျက်တွေက မနေ့တနေ့ကလို ပါပဲရှင်

ဆေးရုံကြီး အပြင်ဘက် မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့် မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက် သွား စေတာပဲလေ။ မနက် ၈နာရီ ကျော်ကျော် လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။ ညက ဆိုင်ကယ် အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တဲ့ လူနှစ်ယောက် ရောက်လာတော့ ၂ယောက်လုံး နွေး ကိုယ်တိုင် ရရှိလာတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို …

ရက်မှလ လမှနှစ် ရာသီ အလီလီ ပြောင်းခဲ့ပေမယ့် ဆရာနဲ့ နွေးတို့ အဖြစ်ပျက်တွေက မနေ့တနေ့ကလို ပါပဲရှင် Read More

” အာ ” အကြည့်လွဲရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။ ” အမ… ကျနော့်ကို … နေရာပြလေ ” ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက်နေစဉ်

” ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မှာထားတာပါ ” ” ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် ” ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် …

” အာ ” အကြည့်လွဲရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။ ” အမ… ကျနော့်ကို … နေရာပြလေ ” ရှက်စိတ်များ ဝင်ရောက်နေစဉ် Read More

မထားက ကျေနပ်ကာ ကိုကျော်ထွန်းရဲ့ ရင်ခွင်ကို တိုးမှီလိုက်သည်။ ထိုနေ့က မထား တော်တော်နဲ့ အိမ်မပြန်ဖြစ်လိုက်ပါ

လိုင်းကနေ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပြထားတဲ့ပုံ နှစ်ပုံ သုံးပုံလောက် ဖုန်းနဲ့ဓာတ်ပုံ ရိုက်ပြီးပို့လိုက်လေသည်။ ဒါ့အပြင် မိန်းမလည်း ငါ့ယောကျ်ားလိုးတာ မခံရတာကြာလို့ စောက်ဖုတ်တအားယားနေတယ် ဆိုပြီး စာပါရိုက်ပို့ပေးလိုက်သေးသည်။ ဒီတော့မှ ကိုကျော်ထွန်းလည်း အားရဝမ်းသာနဲ့ ဗိုက်ဘာ ထဲက မခင်မေရဲ့ စောက်ဖုတ်ပုံတွေကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်ရင်း စိတ်ဖြေတော့သည်။ ပြီးတော့ သူ ဂွင်းတိုက် နေတာကို ဗီဒရို အတိုလေးတစ်ခုရိုက်ပြီး မခင်မေဆီ …

မထားက ကျေနပ်ကာ ကိုကျော်ထွန်းရဲ့ ရင်ခွင်ကို တိုးမှီလိုက်သည်။ ထိုနေ့က မထား တော်တော်နဲ့ အိမ်မပြန်ဖြစ်လိုက်ပါ Read More

ဤအရသာ အထိအတွေ.ကို ခင်ထွေး အချိန်မရွေးရယူခံစားနိုင်ခွင့်ရှိနေပြီမို. .. ခင်ထွေးအတွက် အရာရာ ပြည့်စုံသော ခံစားမှုသည် ဝမ်းသာခြင်း ဒီရေလှိုင်းအသွင်သို. ကူးပြောင်းလာသည်

ဟင်း .. ထွီ .. ဒီနားကလဲ နံလိုက်တာ .. ဟယ်တော့ … ခွေးချီး ” ပထဝီဆရာမ အေးအေး ထင်းရူးပင်ခြေရင်း၌ ဝင်ထိုင်ရင်း အလန်.တကြားအော်ရင်း ထိုင်ရာမှပြန်ထကာ ထမီကိုငုံ.ကြည့်နေခိုက် သူတို.သုံးဦးလစ်ထွက်ခဲ့ကြလေသည်။ သည်ကိစ္စ ဤကိစ္စ … ရေဆုံးရေဖျား အငယ့်အား ပြောပြရန် ကိုအောင်စိုးဝန်လေးနေမိသည်။ “အငယ်… ငိုချင်တယ် …အကိုစိုးရယ် ” …

ဤအရသာ အထိအတွေ.ကို ခင်ထွေး အချိန်မရွေးရယူခံစားနိုင်ခွင့်ရှိနေပြီမို. .. ခင်ထွေးအတွက် အရာရာ ပြည့်စုံသော ခံစားမှုသည် ဝမ်းသာခြင်း ဒီရေလှိုင်းအသွင်သို. ကူးပြောင်းလာသည် Read More

ဒူးမျာပင် ခွေကျ သွားအောင် အရသာ ထူးကဲ ခံစားလိုက်ရလေသည်။ အမဝိုင်း မျက်နှာ ငုံ့ကြည့်တော့လည်း မျက်စိကို မှိတ်ထားတုန်း မို့၊ အင်း သူက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးပဲ လုပ်ပေးချင်တယ် ထင်တယ်

နေမင်း တယောက် မိမိ တို့ ရပ်ကွက်နားက တန်ဆောင်တိုင် ပွဲကို သတိရမိသော်လည်း ခရီး သိပ်မသွားဘူးသူ မို့ ရထားစီး ပြီး ရထားဂိတ် ဆုံးတော့ မော်တော် တဆင့်ထပ် စီးပြီးမှ သူတို့ သွားနေသော မြို့ လေးကို ရောက်သဖြင့်၊ သူ့အတွက် အားလုံးက အသစ် အဆန်းဖြစ်နေသည်၊ သွားနေမကျ တော့ လည်း …

ဒူးမျာပင် ခွေကျ သွားအောင် အရသာ ထူးကဲ ခံစားလိုက်ရလေသည်။ အမဝိုင်း မျက်နှာ ငုံ့ကြည့်တော့လည်း မျက်စိကို မှိတ်ထားတုန်း မို့၊ အင်း သူက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးပဲ လုပ်ပေးချင်တယ် ထင်တယ် Read More

လေထဲမှာ လွင့်မြောနေပြီး နိဗ္ဗာန်ရောက်သွားသလိုကို ခံစားနေရတော့တာ၊ နှစ်ဦးစလုံး အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိနေကြပြီး

အိမ်မှာ အလှုတစ်ခုရှိတော့ ဧည့်သည်တွေက အရမ်းများနေပြီး ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ အားလုံးဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ကြရတယ်၊ ယောက္ခမကတော့ သူအတွက်အိပ်စရာကို မီဖိုနားက စတိုခန်းလေးမှာ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်လေ၊ ယောက္ခထီးနဲ့ ယောင်္ကျားကတော့ တစ်ခြား အမျိုးသားဧည့်သည်တွေနဲ့အတူ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာဘဲ အိပ်ကြတာပေါ့၊ အိပ်ရာလဲ ဝင်ရော အမျိုးသမီး ဧည့်သည်တစ်ယောက်က ယောက္ခမကို သူမနားမှာ အတူလာအိပ်ပေးဖို့ပြောတော့ ယောက္ခမလဲ အတူသွားအိပ်ပေးပြီး ကျမကတော့ စတိုခန်းမှာပဲ …

လေထဲမှာ လွင့်မြောနေပြီး နိဗ္ဗာန်ရောက်သွားသလိုကို ခံစားနေရတော့တာ၊ နှစ်ဦးစလုံး အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိနေကြပြီး Read More

အပြင်လူတွေမသိခင် အမြန်ပြန်ရန် ပုဆိုးကိုကမန်းကတန်းကောက်ဝတ်လိုက်၏ တင်ဇာနွယ်မှာကုတင်ပေါ်တွင် လှုပ်ပင်မလှုပ်နိုင်တော့ ပုဆိုးဝတ်ပြီးသောအခါ

တင်ဇာနွယ်မှ ပထမဦးဆုံးအလိုးခံဘုးသည်ဖြစ်ရာ ဦးသာထွန်း၏လီးကြီးဖြင့်အလိုးခံလိုက်ရသည်ဖြစ်ရာ အားမရှိသလိုပင်ဖြစ်နေကာ ဦးသာထွန်းပြုသမျှ ငြိမ်ခံနေလိုက်ရတော့သည် ။ တင်ဇာနွယ်ကိုဘေးတစောင်းရွှေ့လိုက်မှ သူမ၏တင်ကြီးက လွန်စွာပင်ကားထွက်နေရာ လိုးချင်စိတ်တွေပိုပြင်းထန်လာတော့သည် ။ ထို့ကြောင့်လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ဝသို့တေ့ကာထိုးထည့်လိုက်သော်လဲ စောက်ဖုတ်ကကျဉ်းနေသဖြင့်မဝင် ထိုအခါဦးသာထွန်းကလီးထိပ်ကို တံတွေးစွတ်ပြီးထပ်ထည့်လိုက်သည် ။ ဒါတောင်တော်တော်နဲ့မဝင်သေးသဖြင့် ဖိထည့်လိုက်ရာ ” ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ် ” ဆိုသည့်အသံပင်ထွက်လာပြီး လထစ်ကြီးဝင်သွားလေရာ ” အမလေး သေပါပြီ အ …

အပြင်လူတွေမသိခင် အမြန်ပြန်ရန် ပုဆိုးကိုကမန်းကတန်းကောက်ဝတ်လိုက်၏ တင်ဇာနွယ်မှာကုတင်ပေါ်တွင် လှုပ်ပင်မလှုပ်နိုင်တော့ ပုဆိုးဝတ်ပြီးသောအခါ Read More

ဒီအခန်းနဲ့ နီးလာလေလေ အခန်းထဲက အသံတွေကို ပိုပြီး ကြားလာရလေလေဘဲ ။ ဟင်…။ အောင်မိုးခြိမ့် သိလိုက်တာက ကြားနေရတာတွေက

ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ ခုံနေသည် ။ ညွှန်ချုပ်ဦးသက်ဝင်းမော်ရဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် ။ ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကြိုက်နေသည်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ထင်သည် ။ သေချာပါတယ် ။ သူ ငါ့ကို အမြဲ ဘဲ ကြည့်တဲ့ ပုံတွေက သိသာလွန်းသည် ။ ငွေစာရင်းကနေ သူ့လက်အောက်ကို ပြောင်းလိုက်တာကြီးက ပေါ် တင်ကြီး ။ အခုတော့ …

ဒီအခန်းနဲ့ နီးလာလေလေ အခန်းထဲက အသံတွေကို ပိုပြီး ကြားလာရလေလေဘဲ ။ ဟင်…။ အောင်မိုးခြိမ့် သိလိုက်တာက ကြားနေရတာတွေက Read More

“အောင်ထူး နင်မဟုတ်တာတွေ တက်နေတယ် ဟုတ်လား”မိထွေးအသံကကျနော့်ခေါင်းကိုမိုးကြိုးပစ် လိုက်သလိုပင်။ “ဟာ ဒေါ ်လေးခင် ကျနော် ကျနော်” “လိုက်ခဲ့စမ်း ငါ့နောက်ကို ငါအိပ်သာသွားမလို့”

ကျနော်ခု ၁၇ရှိပြီ။ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။ စော်မချဖူးသေးပါ။ ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။ ထန်လည်းထန်သည်။မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့ အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။ကလေး၂ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။ ဖင်ကြီးကတော့ကျန်သေးသည်။ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။ နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။ အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။အမေက ကျနော်၁၀နှစ်လောက်မှာ အဖေနှင့်ကွဲသည်။ ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီး ရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။အဖေက မာနကြီးသည်။ဒေါသကြီးသည်။အမေကို ကွာရှင်းပြီးနှင်ချသည်။ ကျနော့်ကိုအဖွားအိမ်ပို့ ထားလိုက်သည်။အမေကတော့ဘယ်ရောက်လို့ရောက်မှန်းမသိရ။အမေ့ကိုတွေ့ချင်ပေမယ့်အဖေ့ဆီမှ အမေ့အကြောင်းပြောသံမကြားရ မေးလျှင်လည်း အရိုက်ခံရသည်။ထိုကြောင့်မမေးရဲ။ ်ကြာကူလီဘဲကြီးလည်း ခြေထောက်ကျိုးပြီးမယားခိုးမှုနဲ့ထောင်ကျသည်။ အဖေလည်းရိုက်မှုနဲ့ထောင်ကျသည်။ …

“အောင်ထူး နင်မဟုတ်တာတွေ တက်နေတယ် ဟုတ်လား”မိထွေးအသံကကျနော့်ခေါင်းကိုမိုးကြိုးပစ် လိုက်သလိုပင်။ “ဟာ ဒေါ ်လေးခင် ကျနော် ကျနော်” “လိုက်ခဲ့စမ်း ငါ့နောက်ကို ငါအိပ်သာသွားမလို့” Read More

“စိတ်ထဲ သိပ်မခံစားနဲ့တော့ နိုင်ထူး…. နှင်း အခန်းထဲ ပြန်တော့မယ်…အပြင်မှာ အေးလာပြီ…” “အိုခေ…နှင်း…ဂွတ်နိုက်နော်…” “သြော်… ဝတ်ရည်ဆီက ပြန်ရတဲ့ ကြိုးလေး အခု ပါလာသေးလား…” “ပါတယ်…နှင်း… ဘာလုပ်မလို့လဲ….”

နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်ရသည်က အမော။ စာသင်ခန်းဟောလ်ထဲတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိသည့်ထဲမှ သူမကိုသာ ကြည့်မိနေသည်။ များသောအားဖြင့် သူမသည် …

“စိတ်ထဲ သိပ်မခံစားနဲ့တော့ နိုင်ထူး…. နှင်း အခန်းထဲ ပြန်တော့မယ်…အပြင်မှာ အေးလာပြီ…” “အိုခေ…နှင်း…ဂွတ်နိုက်နော်…” “သြော်… ဝတ်ရည်ဆီက ပြန်ရတဲ့ ကြိုးလေး အခု ပါလာသေးလား…” “ပါတယ်…နှင်း… ဘာလုပ်မလို့လဲ….” Read More