News

ကျွန်နော်ရဲ့တကယ်အဖြစ်ပျက်လေးပါ။မှတ်မိသလောက်နဲ့ ရေးတက်သလောက်ရေးတာမို့ အဆင်မပြေရင် ဆောရီး ကျနော်အိမ်ထောင်ကျတော့ ဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်၊မိန်းမနဲ့လဲအသက်အတူတူ….. ကျန်နော်လူပျိုဘဝတုံးကရည်းစား သုံးလေးယောက်လောက်ရှိတော့၊အားလုံးကိုလည်း လှည်ပတ်ကြိတ်ပါတယ်။ အဲဒီအထဲကပုပုသေးသေးနဲ့ဖင်ကောက်ပြီးအိုးကြီးတဲ့.စော်လေးကိုအကြိတ်လွန်ပြီးကုန်းထောက် ဗိုက်ကြီး လို့ယူလိုက်ရတယ်။ အလကားစားနေရတဲ့ဂွင် အတော်အများပိတ်သွားပြီပေါ့။မွေးရာပါလီးအသင့်တင့်ကြီးပြီး…အကိုတယောက်ထည့်ပေးတဲ့ဂေါ်လီကြောင့် မိန်းမရည်းစားဘဝထည်းက အမြဲမုတ်ပေးပါတယ်။…… မိန်းမဗိုက်ခြောက်လလောက်မှာ မိန်းမရဲ့သဘောအတိုင်း ယောက္ခမ တိုင်းပြည်စရောက်ခဲ့တယ်လေ။ စရောက်ကတည်းကအဆင်မပြေပါဘူး.သိတဲ့အတိုင်းပဲယောက္ခမနဲ့သမက်က..အပြစ်မရှိအပြစ်ရှာခံရတာဓလေ့ထုံးစံလိုဖြစ်နေပါပြီ။ ကျနော်ကလဲမျက်နှာချင်းမဆိုင်မိအောင်နေခဲ့ပါတယ်တနေ့ယောက္ခမကြီးရေလျှားနဲ့ရေချိုးနေတာကိုအမှတ်မထင်ကြည့်မိလိုက်တော့၊အတော်ကိတ်တဲ့နို့ နှစ်လုံးနဲ့ကားပြီးထင်းနေတဲ့ရေစိုထမီအောက်ကဖင်ကြီးကိုသတိထားမိသွားတယ်။ ကို့အကြိုက်နဲ့တစ်ထပ်ထည်းပါလားလို့ စိတ်ထဲမှာရေရွတ်မိတယ်ဗျာ။ယောက်က္ခမကြီးရေချိုးတဲ့အချိန်တိုင်း ချောင်းနေမိတော့တာပေါ့။ ကိူ့မိန်းမထက်တောင်အများကြီးကိတ်နေသေးတော့ စိတ်ကပစ်မှားပြီး ယောက္ခမ ကိုစပြီးစိတ်ဝင်စားလာတယ်။ …

ကျမ အသက်က နှစ်ဆယ့်ကိုး နှစ်ပါ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့အိမ်ခန်းလေးတစ်ခန်းငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောကျာ်းလေးတွေအများကြီးနဲ့ဖြစ် ခဲ့ဖူးပေမယ့်လူပျိုစစ်စစ်လေးတစ်ယောက်နဲ့တော့ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကူးတွေတော်တော့်ကို ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်။ ကျမဆိုလိုတဲ့လူပျိုစစ်စစ်ဆိုတာက မိန်းကလေးတွေနဲ့လုံး၀ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့လူပျိုစစ်စစ်မျိုးကိုဆိုလိုတာပါ ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုတောင် မနမ်းဖူးသေးတဲ့လူပျိုလေးမျိုးပေါ့။တစ်နေ့ ကျမအန်တီတို့အိမ်ကို အလည်သွား မိတဲ့နေ့တစ်နေ့ပေါ့ ။ ကျမရဲ့အိပ်မက်တွေအကောင်အထည်ပေါ်လာမယ့်နေ့တစ်နေ့ ဖြစ်လာတော့မယ့်နေ့တစ်နေ့ဆိုလည်း မမှားပါဘူး ။အန်တီတို့အိမ်မှာ အရင် တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ …

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညတညမှာ နှစ်နှစ်ခြျိက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေရာမှ ပူအိုက်လာသလိုခံစားလိုက်ရတာကြောင့်ကျွန်တော်လူးကာလိမ့်ကာနှင့်နိုးလာသည်။ အိပ်မုံှစုံဖွားနဲ့ အဲကွန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ဘာမီးမှမလင်း… စိတ်အတော်ညစ်သွားတယ်။ ရန်ကုန်မြို့အစွန်အဖျား၃ထပ် တိုက်ခန်းအတွဲလေးတွေမှာနေမိတာကိုး… ထုံးစံအတိုင်းမီးကပျက်နေပြီလေ။ ကုတင်ဘေးနားရှိတဲ့ပြတင်းပေါက် ကိုထဖွင့်… ပြတင်းပေါက်ကလဲဖွင့်ခဲတော့ကြပ်နေသေးတယ်…. ညကသောက်ထားတဲ့အရှိန်နဲ့ လူကပိုပူနေသလိုခံစားနေရသည်။ ကုတင်ဘေးက အသင့်ထား တဲ့ရေဗူးကိုလှမ်းစမ်းကြည့်တော့လဲရေကုန်နေတယ်…. သက်ပျင်းချရင်း ဓါတ်မီးကို ကုတင်ဘေးက Laptop တင်ထားတဲ့စားပွဲ ပေါ်ကနေစမ်းတဝါးဝါးနှင့်ရှာဖွေပြီးနောက် မီးဖိုချောင်သို့ ရေသွားယူ၊ အပေါ့သွား အခန်းထဲပြန်ဝင်ကာ ခြေပြစ်လက်ပြစ်လှဲချ လိုက်မိသည်။ …

ကျွန်မဧ။်အမည် မှာ မဇင်မာဖြစ်ပြီး အသက်မှာ ၃၅နှစ်ခန့်ဖြစ်သည်….ကျွန်မသည်..ရန်ကုန်မြို့ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက် ရှိကျူးကျော်ရပ်ကွက်တစ်ခုတွင်နေထိုင်ပြီး သားတစ်ယောက်သမီးတစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်သည်…ကျွန်မဧ။်ခန္ဓာကိုယ်မှာယောကျာ်းသားများအားဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်မပြည့်စုံသောလည်း စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသောအကြည့် များကိုပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ပါသည်…ကျွန်မဧ။်လင်တော်မောင်မှာ အသက် ၄၀နှစ်ခန့်ရှိပြီး ကျွန်မတို့ဇနီးမောင်နှံတို့ချစ်ခင်စုံမက်သောကြောင်ဘဝတစ်ခုဆိုးတူကောင်းးဖက်ပေါင်းသင်းနေထိုင်နေခြင်းဖြစ်ပြီး ..လင်တော်မောင်မှာ .ညားခါစတွင် အလုပ်အဆင်ပြေ၍မိမိတို့မိသားစုမှာချောင်လည်ခြင်း..သားသမီးများအားကောင်းမွန်စွာကျွေးမွေးထားနိုင်ပြီး…ငယ်စဉ်အခါက ပျော်ရွင်စွာသုံးဖြုန်းခဲ့ပြိး။ ယခုအချိန်တွင် လင်တော်မောင်မှာဆေးလိပ်သောက်ခြင်း ကြောင့်နှလုံးသွေးကြောကျဉ်း၍ လေငန်းရောဂါခံစားနေရပါသည်..ထိုကြောင့်အိပ်ရာထဲလဲနေကာ ဝင်ငွေမရှိခြင်း ဝင်ငွေထွက်ငွေမညီခြင်းတို့ကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားစုမှာဆင်းရဲနွမ်းပါးနေခဲ့လေသည်..။ ထို့ကြောင့်ကျွန်မသည်ဈေးထဲတွင် အသီးအရွက်ရောင်းခြင်း အဝတ်လျှော်ခြင်းစသောအောက်ခြေအလုပ်များသိမ်းကျုံးလုပ်ကာမိသားစုတာဝန်ကိုထမ်းဆောင်လျက်ရှိပါသည်….ထို့သို့ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသောဘဝကိုကျော်ဖြတ်ရင်းးး လင်တော်မောင်ဆေးရုံဆေးခန်းစရိတ်ကလည်းများပြား ကျွန်မရှာသမျှသည်လည်းနည်းပါးသောကြောင့် …..ကလေးတွေစားစရိတ်ပါ မလောက်ငှာဖြစ်ကာ …

ကျွန်တော် အောင်ဇော်တစ်ယောက် ရန်ကုန်မြို့ကြီးမှာ Company လေးတစ်ခုမှာ ဝင်လုပ်နေသူပါ ။ အဆောင်ငှါးကာ နေခဲ့တာ အဆောင်ဖိုးမရှင်းပေးနိုင်တာ နှစ်လကြာပါပြီ၊ ကျွန်တော်အဆောင်ရှင် လင်မယာက တရုတ်တွေပါ။ လူမယားနှစ်ယောက် အသက်တွေ ကွားခြားကြပါတေ၊ မိန့်မက ၄၀ ကျော်၊ ယောက်ကျ်ားက ၅၀ ကျော်ပါ ၊ သူတို့လင်မယားမှာ သမီးတစ်ယောက်ရှိပြီး သမီးမှာလည်း ကလေးက အသက် ၄ …

ဖြစ်ရပ်မှန် အမည်နာမများလွဲထားပါသည် သမီး နာမည်မီးငယ်ပါ မီးမီးအသက် ၁၈နှစ် အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ် တဖက် အမျိုးသားတွေကို စိတ်ဝင်စားမွုတဏှာအားကြီးခဲ့ပါတယ် မီးတို့နယ်မှာ တနေရာနဲ့တနေရာကို ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားလာရတော့ တနေ့မှာ မီးရဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲ ထမင်းချိုင့် ကျန်နေခဲ့လို့ မီး ထမင်းချိုင့်သွားပို့ဖို့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာခဲ့ပါတယ် အစ်ကိုရှုံးက ၄မိုင်ခန့်ကွာဝေးတာကြောင့် မီး တော်တော် မောင်းခဲ့ရပါတယ် အစိုးရရှုံးဖြစ်တာကြောင့် လမ်းက လူသွားလူလာလဲပျက်ပါတယ် …

တပ်တွင်း အစည်းအဝေး စောပြီးလို့ အားနေတဲ့ တစ်ရက် ဗကမျိုးစည်သူ ပျင်းလို့ ဖေ့ဘုတ် ဖွင့်ပြီး ဟိုပွတ် ဒီပွတ် လုပ်နေတယ်။ မျိုးစည်သူ က အရာရှိငယ် လူပျိုဆောင်မှာ နေတယ်။ အရာရှိဆိုတော့ သီးသန့် အခန်း ရတယ်လေ။ တပ်ရင်းမှူး နဲ့ အခြားအရာရှိတွေ တိုင်းမှူးလမ်းကြောင်း ပါသွားလို့ မျိုးစည်သူ သိပ်အလုပ်မရှိဘူး။ အရာရှိလူပျိုဆောင် ဟာ …

“ပြန်တော့မှာလားကွ” “သွားတော့မယ် ကိုကြီးစိုးရာ အိမ်မှာက တီလေးတယောက်ထဲဗျ” “ဗညားရာ မင်းလဲ မိန်းမတောင် ရပါဦးမလားကွာ” “အဲ့ဒါတွေက နောက်မှပါဗျာ အရေးကြီးတာက ကျနော့်ရဲ့ တဦးတည်းသောဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အဒေါ်ပါဗျာ” “အေးပါကွာ သိပါတယ် ငါကစတာပါကွာ ကျေးဇူသိတတ်တာ မမှားပါဘူး ဗညားရာ” ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဗညားအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ဗညားရဲ့ နာမည်အပြည့်အစုံက ဗညားမောင်မောင်။ စက်မှုတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ကို ဗိသုကာဘာသာရပ်ဖြင့် …

အလိုလိုပဲ ထောင်ထားတဲ့ ဒူး၂ဖက်ကို ရသလောက် ထပ်ကားရင်း ခါးညွတ်ပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေ လျော့ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကို ထောင်ပေးလိုက်တော့ လီးက ထပ်ဝင်မလာပဲ ဖင်ပေါက်ရဲ့ အောက်ဖက် အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ ” ဗျစ် … အ … ရှီးးးးး းးးးး ” ပထမဆုံး လိုးချက်မှာတင် ပြည့် …

တင်တင်ခိုင် သူမဖင်ကို လီးနဲ့အထောက်ခံရမှန်းသိပေမဲ့ အသာလေးမှိန်းနေလိုက်သည်။ လူကြပ်ကြပ်ဘက်စကားပေါ်မှာမို့ ဘေးလူတွေကလဲသတိမထားမိ။ နောက်ကဘသားချောကလဲ လူကြပ်တာကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး တင်တင်ခိုင်ဖင်ကိုအတင်းသူ့လီးနှင့်ဖိကပ်ထားသည်။ နောက်ထပ်မှတ်တိုင်တစ်ခုရောက်တော့ လူကပိုကြပ်လာသည်။ ခြေချစရာတောင်နေရာမရှိလောက်အောင်ဖြစ်လာတော့ ဘသားချောကပို၍ပင်အတင့်ရဲလာသည်။ လီးနှင့်ထောက်ရုံတင်မဟုတ်တော့။ လက်နှင့်ပါ တင်တင်ခိုင့်ဖင်ကို ထဘီပေါ်ကနေမသိမသာကိုင်သည်။ညှစ်သည်။ တင်တင်ခိုင်က မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့ အခြေအနေကောင်းမှန်းသိပြီး တင်တင်ခိုင့်ပေါင်ကြားကအဖုတ်ကိုပါ နောက်ကနေမသိမသာလှမ်းကိုင်သည်။ ထဘီပေါ်ကနေအကိုင်ခံရတာဆိုပေမဲ့ အဓိကနေရာကိုအကိုင်ခံလိုက်ရတော့ တင်တင်ခိုင်ချက်ကောင်းမိသွားသည်။ ပါးစပ်ကညည်းသံတွေမထွက်အောင်မနည်းထိန်းနေရသည်။ နောက်က ဘသားချောကလဲ တင်တင်ခိုင်တမင်ငြိမ်ခံနေမှန်းသဘောပေါက်သွားပြီး တင်တင်ခိုင့်ပေါင်ကြားကနေသူ့လက်ကိုမခွာတော့။ …