လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖိထားလို့ ထမပြေးနိုင်တော့ပါဘူး ရှင်…

ကျမငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘတွေ ဆုံးသွားလို့ အဒေါ်နဲ့ ရင်းနီးတဲ့ ရန်ကုန်က ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုတစ်ခုက မွေးစားထားလို့ ရန်ကုန်ရောက်နေတာ… မွေးစားတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်ကယ့်မိသားစုလိုဘဲ ငယ်ငယ်လေးထဲက ပြုစု စေါင့်ရှောက်လာကြတာပါ. ဘဝမှာ ဘာမှ လိုလေသေးမရှိဘူး… မွေးစားအကိုဆိုလဲ ကျမကို ညီမလေး အရင်းလိုကို ချစ်တာ… အမှားတစ်ခုကို မလုပ်မိခင်အထိပေါ့… အဲဒီနောက်တော့ ငါးရာနှစ်ဆယ့်ရှစ် ကနေ ထောင့်ငါးရာ …

လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖိထားလို့ ထမပြေးနိုင်တော့ပါဘူး ရှင်… Read More

နဒီနှင်း…..ကောင်းလား ဟင်´´ “ကောင်းတယ် ကိုမျိုးဝေရယ်…..ကောင်းတယ်….ကိုမျိုးဝေကို နဒီနှင်းသိပ်ချစ်သွားပြီ

ကိုမျိုးဝေ…ဗျာ….ကိုမျိုးဝေ…..အော်……ပြောပါနဒီနှင်းရဲ့“ဟိုလေ…သော်သော့်ကိုလာနွိုးနော်”“အင်းပါ နဒီနှင်းရယ်”“သေသေချာချာလာနွိုးနော်….အင်း…ကားကစထွက်မှာ သုံးနာရီဆိုတော့ နှစ်နာရီလောက်လာနွိုးသိလား”“အင်းပါ….နှစ်နာရီ….နှစ်နာရီ…..မဖြစ်သေးပါဘူး…ကိုမျိုးဝေရယ်….နှစ်နာရီလာနွိုးတော့ နဒီနှင်း ပြင်မှာဆင်မှာနဲ့ဆိုတော့ သုံးနာရီမမှီဘဲနေအုန်းမယ်….ဒီတော့..”” ““ဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ နဒီနှင်းပြောလေ….”” ““မထူးပါဘူး ကိုမျိုးဝေရယ်….နဒီနှင်းဆီ တစ်နာရီလာနွိုး…နောက်ပြီး နဒီနှင်းက အိမ်အောက်ထပ်မှာတစ်ယောက်ထည်းအိပ်မှာ…….ကိုမျိုးဝေလာနွိုးရင် အလွယ်တကူဖြစ်အောင်….ဒီတော့ ကိုမျိုးဝေတစ်နာရီ နဒီနှင်းဆီကိုလာနွိုုးသိပြီလား”” ““သိပါပြီ မဖုရားလေးရယ်…”” ““ကိုမျိုးဝေနော် ကိုမျိုးဝေ…..သော်သော့်ကို သိပ်မစနဲ့….ဒါပဲနော် လာမနွိုးရင်တော့ ကိုမျိုးဝေတာဝန်ဘဲ…..”” ““အင်းပါနဒီနှင်းရယ် …..လာနွိုးပါ့မယ်”” ကိုမျိုးဝေတစ်ယောက်စိတ်ပျက်မိနေသည်။ နဒီနှင်းဆိုတာက ကိုမျိုးဝေနှင့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ …

နဒီနှင်း…..ကောင်းလား ဟင်´´ “ကောင်းတယ် ကိုမျိုးဝေရယ်…..ကောင်းတယ်….ကိုမျိုးဝေကို နဒီနှင်းသိပ်ချစ်သွားပြီ Read More

ခုနက တစ်ချီကြောင့် ခုတစ်ချီ ပိုကြာနေသည်။ နည်းလမ်းတွေ ပြောပြတဲ့သူကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။

ကျနော်ခု အသက် ဆယ့်ခွန်ရှိပြီ။ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။ စော်မချဖူးသေးပါ။ ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။ ထန်လည်းထန်သည်။မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့ အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။ကလေး နှစ်ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။ ဖင်ကြီးကတော့ကျန်သေးသည်။ ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။ နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။ အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။အမေက ကျနော်၁၀နှစ်လောက်မှာ အဖေနှင့်ကွဲသည်။ ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီး ရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။ အဖေက မာနကြီးသည်။ဒေါသကြီးသည်။ အမေကို ကွာရှင်းပြီးနှင်ချသည်။ ကျနော့်ကိုအဖွားအိမ်ပို့ ထားလိုက်သည်။အမေကတော့ဘယ်ရောက်လို့ရောက်မှန်းမသိရ။အမေ့ကိုတွေ့ချင်ပေမယ့်အဖေ့ဆီမှ အမေ့အကြောင်းပြောသံမကြားရ …

ခုနက တစ်ချီကြောင့် ခုတစ်ချီ ပိုကြာနေသည်။ နည်းလမ်းတွေ ပြောပြတဲ့သူကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။ Read More

ကျွန်တော်ရဲ့နွယ် ဘယ်ချိန်ထိ ထိုအသံတွေနဲ့ ဆူညံနေဦးမယ်မသိ။

ဒီနေ့က ချစ်သူများနေမို့ လမ်းပျော်မှာ လူတွေကိုလဲ အတော်ကိုရှုပ်ရှပ်ခက်ကာနေသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ လမ်းထိပ် တစ်နေရာကနေပဲ ချစ်သူလေး နွယ် ထွက်အလာကို စောင့်နေခဲ့သည်။ နွယ်က ကျောင်းပြီး ခါစမို့ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုကပဲ အစပြုခဲ့တယ်လို့ခေါ်မလား ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်မှာ ဆန်းပြားတဲ့အချစ်တစ်ခုကို စတင်ထိတွေ့မိသွားသည်။ နွယ်က ကျောင်းတတ်နေစဉ် ကာလတစ်လျောက်လုံးမှာ ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးသာ ဝတ်တတ်စားတတ်သော်လည်း အလုပ်ထဲရောက်တော့ ကောက်ကြောင်းများ …

ကျွန်တော်ရဲ့နွယ် ဘယ်ချိန်ထိ ထိုအသံတွေနဲ့ ဆူညံနေဦးမယ်မသိ။ Read More

ဝေးဝေးမှတခါ သူမက တောင်းတော့မှ သူမကို ပေးကြတော့သည်…

သူမတို့ ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည်။ မိဘဆုံးသွားတော့ ညီအစ်မသုံးယောက် အတူတူနေကြသည်။ ပထမ အလတ်တယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင်ကျသည်။ အိမ်ဝိုင်းက နည်းနည်းကျယ်သဖြင့် ထိုအိမ်ဝိုင်းထဲတွင်ပင် အိမ်တလုံးဆောက်သည်။ နောက် အကြီးဆုံး ခင်ဦးအိမ်ထောင်ဆက်ကျသည်။ သူမက အိမ်ခွဲမည်လုပ်သော်လည်း ခင်စီကို စိတ်မချသေးသဖြင့် အိမ်မခွဲသေး။ အစ်မတို့နှင့် သူမက ကိုးနှစ်ကွာသဖြင့် ခင်စီက ခုမှ ကိုးတန်းကျောင်းတက်နေဆဲ ဖြစ်ရာ တယောက်တည်း …

ဝေးဝေးမှတခါ သူမက တောင်းတော့မှ သူမကို ပေးကြတော့သည်… Read More

မ မ ရဲ့ အ ပျိုရည် ကို မောင့်ကိုပဲ ပေးပါရစေလို့ တိုးလေးကပ်ပြောလာတော့…အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်တော့ပဲ

“ဖြန်း….”လွှတ်စမ်း..ရသ နင်ငါ့ကို ခု လွှတ်…… ထူပူသွားတဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးကြောင့် မမနဲ့ လူချင်းခွာပြီး ကျနော်အမြတ်တနိုးကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငေးရင်း…..။ နင် ငါ့ကို ဒီနေရာကို ချိန်းတာ ငါ့ကိုဖက်ပြီး ငါ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းဖို့လား….နင့်ရဲ့ အရေးတကြီး ကိစ္စရှိတယ်ဆိုတာ ဒါလား…. “မဟုတ်ဘူး မမ” မမနဲ့သန့်စင်ဆိုတဲ့ ဘီးကြဲ လက်ထပ်ဖို့တစ်ပတ်အလိုမှာ ကျနော့်ဘဝနဲ့ရင်းပြီးချစ်ခဲ့ရတဲ့ မမကို ခနတဖြုတ်အဖြစ်တွေ့ခွင့်မရှိတော့ ဘူးလား…။ ပြောစမ်းပါအုံး …

မ မ ရဲ့ အ ပျိုရည် ကို မောင့်ကိုပဲ ပေးပါရစေလို့ တိုးလေးကပ်ပြောလာတော့…အတွေ့ကို မရှောင်နိုင်တော့ပဲ Read More

ထိန်း လို့မရတော့ဘူး ကွယ်

ဒေါ်စံပါယ်က အသက် လေးဆယ့်ငါး လောက်ရှိပီ သူက အမြဲတမ်း မြန်မာဝမ်းဆက် ဝတ်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပီး နို့တွေကလဲ အယ်နေတာပဲ၊ သူနဲ့တွေ့ပုံက တနေ့ ကျနော် အလုပ်က အပြန် လမ်းမှာ အထုတ်တွေမနိုင်မနင်းနဲ့ အန်တီတယောက်ကိုတွေ့တော့ ကျနော်လဲ ကူညီချင်တာနဲ့ ” အန်တီ ကျနော် ကူသယ်ပေးရမလား ” ” အေးကွယ်ကျေးဇူးပါသားရယ် ” …

ထိန်း လို့မရတော့ဘူး ကွယ် Read More

သူမသူငယ်ချင်းများ၏ အလိုကျ ဖျော်ဖြေရသည့်သူဖြစ်အောင် ဖန်တီးပုံဖော်ခြင်းခံလိုက်ရချေပြီ

ငါ့တူရေလာဦး… ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အိမ်ခန်းထဲမှာ အပြာစာအုပ်ဖတ်ပြီး ဂွမ်းထုနေရာမှ ရေချိုးခန်းမှ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ သီသီစိုးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် စာအုပ်ကိုချကာ ကပျာကယာထရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ တကယ့်ကို အရှိန်ကောင်းပြီးခါနီးအချိန်မှ ခေါ်ခံလိုက်ရသဖြင့် နဲနဲပင် ကျွဲမြီးတိုသွားသလို ရင်တုန်ပန်းတုန်လည်း ဖြစ်သွားသေးသည်။ ရေချိုးခန်းပြင်ဘက်ကနေမေးလိုက်သည်.. ဒေါ်လေးဘာယူပေးရမှာလည်း ဒေါ်လေးသဘက်မေ့ခဲ့လို့အခန်းထဲမှာယူပေးစမ်းပါ။ ကျော်ခိုင်လည်း ဒေါ်လေးသီသီစိုးရဲ့အခန်းထဲက စင်မှာတင်ထားသော သဘက်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။ တံခါးပွင့်လာပြီး… …

သူမသူငယ်ချင်းများ၏ အလိုကျ ဖျော်ဖြေရသည့်သူဖြစ်အောင် ဖန်တီးပုံဖော်ခြင်းခံလိုက်ရချေပြီ Read More

လက်နှင့်ယူကာ သူမပါးစပ်ထဲသို့ ထဲ့ကာ လျာပေါ် တင်ပီးယက်နေတော့သည်

ဒေါ်မျိုးမမ လူတစ်ယောက်နှင့်တွေ့ရန် သူမတို့ အချိန်းအချက်လုပ်ထားရာ တည်းခိုခန်းသို့ ရောက် လာခဲ့သည်။ သူမနှင့် တွေ့ရမည့်သူ၏ အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်ရာ ထိုသူ တခါးလာဖွင့်ပေးတော့သူမ ဝင် လာခဲ့သည် တံခါးလာဖွင့်ပေးသူမှာ သူမတို့ ရက်ကွက်ထဲ တွင်နေသော မြင့်မောင်ပင်ဖြစ်သည် မြင့်မောင်မှာ မျိုးမမ နှင့် ငြိစွန်းနေတာ ခြောက် လလောက်ရှိ ပီဖြစ်သည် သူမ နာမည်မှာ ဒေါ်မျိုးမမ …

လက်နှင့်ယူကာ သူမပါးစပ်ထဲသို့ ထဲ့ကာ လျာပေါ် တင်ပီးယက်နေတော့သည် Read More

ကျောင်းလဲ၃၄ရက်လောက်မလာနိုင်တော့ဘူး ဆရာမကျောင်းပြန်လာချိန်လဲတစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ

၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး.. ၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ။ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ။ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ။ ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အင်္ကျီဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်။ အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ်ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်” ကျောင်းတတ်နေပြီလေ နင်တို့မသိဘူးလား”ကျွန်တော်တို့ဆရာမအသံကြားတော့လန့်ပြီးထလိုက်တာခုနကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းလီးကို၂ယောက်သားစွနေတာ ခုထလိုက်တော့တောင်ပြီးတန်းနေတာဘဲဆရာမအဖုတ်ကို.ဆရာမမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး။ “ဟဲ့”လာကြဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စာသင်မယ်” ဟုတ်ဟုတ်ဆရာမ” “ကျွန်တော်တို့၂ယောက်လဲလီးတွေမြင်သွားတဲ့ဆရာမကိုမျက်နှာမကြည့်ဘဲခေါင်းငုံပြီးနောက်ကလိုက်လာကြတယ်.မြတ်မင်းကတိုးတိုးလေးပြောတယ်”ကျော်ကျော်”ဟေ့ကောင် ဆရာမဖင်ကြီးကြည့်စမ်းဘစ်ရာထင်ပြီးတင်းနေတာဘဲဟ”အေးကွလိုးချင်စရာကြီး ။ “ဆရာမဖင်ကိုဒီတစ်ခါအနီးကပ်သေချာမြင်ဘူးတာဘဲ”လိူးချင်လိုက်တာကွာ”ဟူကျွန်တော်လဲတီးတိုးပြောလိုက်တယ်”။ ဆရာမကကြားသွားပုံရတယ်ဗျကျွန်တော်တ်ု့ကိုနောက်လှည့်ကြည့်ပြီး”သေမယ်နော်ဟဲ့အကောင်တွေ”မိုက်မရိုင်းကြနဲ့ဟွင်း” လန်းသွားတာပေါ့ …

ကျောင်းလဲ၃၄ရက်လောက်မလာနိုင်တော့ဘူး ဆရာမကျောင်းပြန်လာချိန်လဲတစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ Read More