” သင်းရေ..သမီး ” ကားလေးကိုဂိုဒေါင်မှာထိုးပြီးအိမ်ဖက် လျှောက်လာရင်းနောက်ဖေးပေါက်ကဝင် လာတော့အသံပေးလိုက်တယ်။အိမ်ထဲ ကထွက်လာတာက မင်းမင်း. ” မမသင်းမှမရှိတာဒေါ်လေးကလဲ.. သူတို့ကျောင်းမှာမိတ်ဆုံပွဲရှိလို့ဆိုပြီး သူ့ သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်သွားတာပဲ..မအိ တို့အိမ်မှာအိပ်မယ်တဲ့..စိတ်မပူဖို့မှာသွား တယ်..ဒီနေ့ညတစ်အိမ်လုံးမှာသားနဲ့ဒေါ် လေးနှစ်ယောက်ထဲ..ဒချိ ဒချိ..ခိခိ..” ” ဟွန့်..တော်တော်ပျော်နေတာပေါ့ ဟလား.ရပါလိမ့်မယ် ဒချ ဒချိ..ခ်ခ်..ဒါရီး ပဲ ရမယ်..”

ပြည့်စုံလီးကိုစမ်းကြည့်ပြီးဖူးအိအခန်းထဲပြန်ဆွဲခေါ်လာခဲ့လို့ မြဖူးကလှမ်းကြည့်နေတာကိုနှစ်ယောက်လုံး မမြင်လိုက်ကြဘူး။ မမတို့လင်မယား အရေးပေါ်ကိစ္စဆို ပြီးခရီးရက်ရှည်သွားရတော့မော်မော်က ကားမောင်းပြီးလေယာဉ်ကွင်းကိုလိုက်ပို့ ရတယ်။လေယာဉ်ကွင်းရောက်တော့အ ရင်ကတပ်ရင်းမှူးကြီးနဲ့ဆုံမိတာနဲ့စကား ထိုင်ပြောကြတာပေါ့။တပ်ရင်းမှူးကြီးဆို ပေမယ့်အသက်ကလေးဆယ်ပိုပိုပဲလေ.. ဘောလုံးကန်.တင်းနစ်ရိုက်နဲ့အားကစားကလည်းသိပ်မပြတ်ဘူးဆိုတော့အတော် လေးအရွယ်တင်ပါတယ်။တပ်ထဲမှာနေခဲ့ တုန်းက ဒီဘဲကြီးကမော်မော့်ကိုရိတိတိနဲ့ ဖန်ခဲ့ဖူးတယ်လေ..သိတာပေါ့။သူကတပ် ထဲမှာတပ်ရင်းမှူးဆိုတဲ့အာဏာတွေလုပ် ပိုင်ခွင့်တွေနဲ့အရာရှိတွေကိုချယ်လှယ်ပြီး အရာရှိကတော်တွေကို ပတ်ဝါးနေတာ။ စစ်သားဆိုတာမျိုးက အိမ်ကထွက်လိုက် ပြီဆိုရင်တစ်နှစ်ပိုပိုကအိမ်ပြန်မရောက် နိုင်တော့ဘူး..မိန်းမတွေကလီးငတ်တော့တာပဲ။အဲဒီတော့အသက်အန္တရာယ်ကင်း ဖို့နဲ့လီးမငတ်ရဖို့ အရာရှိကတော်တွေက လင်မသိအောင်အကြောင်းအမျိုးမျိုးနဲ့သူ့ဆီသွားသွားပြီးမကြာခဏ စောက်ပတ် ဆက်သ,ကြရတယ်။အကြောင်းကတော့ ကတော်တွေကသိပ်ရှာနေဖို့မလိုပါဘူး.. …

” သင်းရေ..သမီး ” ကားလေးကိုဂိုဒေါင်မှာထိုးပြီးအိမ်ဖက် လျှောက်လာရင်းနောက်ဖေးပေါက်ကဝင် လာတော့အသံပေးလိုက်တယ်။အိမ်ထဲ ကထွက်လာတာက မင်းမင်း. ” မမသင်းမှမရှိတာဒေါ်လေးကလဲ.. သူတို့ကျောင်းမှာမိတ်ဆုံပွဲရှိလို့ဆိုပြီး သူ့ သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်သွားတာပဲ..မအိ တို့အိမ်မှာအိပ်မယ်တဲ့..စိတ်မပူဖို့မှာသွား တယ်..ဒီနေ့ညတစ်အိမ်လုံးမှာသားနဲ့ဒေါ် လေးနှစ်ယောက်ထဲ..ဒချိ ဒချိ..ခိခိ..” ” ဟွန့်..တော်တော်ပျော်နေတာပေါ့ ဟလား.ရပါလိမ့်မယ် ဒချ ဒချိ..ခ်ခ်..ဒါရီး ပဲ ရမယ်..” Read More

ဖူးအိကသူလိုချင်တဲ့အချက်တွေအပိုင်ကိုင်တယ်။ဟိုကောင်ကလဲခေါင်း တစ်ညိတ်ညိတ်ချည့်ကတိပေးနေတော့ တာပဲ..မွှန်နေပြီ။နောက်ဆုံးတော့အခန်း ထဲရောက်ပြီး

ဟေ့ကောင်..မင်းဒီတစ်ပါတ်လုံးလုံး အပြင်လုံးဝမထွက်ရဘူး..ကြားလား.မင်း အပြစ်မင်းသိ.မမြထွေး ကြည့်ထိန်းထား. မော်မော်တို့ကလည်း .နင်တို့တူ..နင်တို့ မောင်ကိုကြည့်ထိန်းထား..အပြင်မှာငါနဲ့ တွေ့ရင် သေပြီသာမှတ်တော့ ” အဆူခံရတာ နည်းတောင်မှနည်းနေ မလားမသိဘူး..မနေ့ မနက်ကတည်းက ကျောင်းကိုထွက်သွားလိုက်တာ.ဒီနေ့ည နေမှပြန်ရောက်တယ်ဆိုတော့ ဒေါမပွတဲ့ မိဘရယ်လို့ ဘယ်ရှိနိုင်ပါ့မလဲ။မင်းမင်းရဲ့ အဖေကဒေါသကြီးတယ်။ကျောင်းမှာစာ အသင်အပြ သိမ်မွေ့လိမ်မာကျွမ်းကျင်သ လောက် အိမ်မှာတော့ပောက်ကွဲလွယ်ပြီး တော်တော်လေးတင်းကျပ်တယ်။အရက် လည်းသောက်တယ်..ဘဝမှာမကျေနပ်ခဲ့ အားမရခဲ့သမျှလူမှုရေးပိုင်း လုပ်ငန်းပိုင်း တွေအားလုံး အိမ်ရောက်တော့ …

ဖူးအိကသူလိုချင်တဲ့အချက်တွေအပိုင်ကိုင်တယ်။ဟိုကောင်ကလဲခေါင်း တစ်ညိတ်ညိတ်ချည့်ကတိပေးနေတော့ တာပဲ..မွှန်နေပြီ။နောက်ဆုံးတော့အခန်း ထဲရောက်ပြီး Read More

‘ဆောရီး ကိုထွန်းမောင်’ လို့ဆုရည်ကပြောသွားသည်။ ‘ရပါတယ်ဆုရည်ရယ် ဆုရည်ကို့စားပွဲခြေထောက်ကို ခလုတ်တိုက်ရုံတင်မကဘူး ကို့နှလုံးသားကိုခလုတ်တိုက်ခဲ့တာကြာပေါ့ကွယ်’ သူမရုံးခန်းထဲသို့ ထွန်းမောင် ဝင်စာဖိုင်သွားပို့တော့ ဆုရည်သူ့ချစ်သူနဲ့ ဖုန်းဆက်နေသည်

ထွန်းမောင်တို့တစ်ရုံးလုံး စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည် ။ ရုံးကိုစာဝင်ထားသည်။ အင်ဂျင်နီယာမမတစ်ယောက် အသစ်ဝင်လာမည်တဲ့။ အင်ဂျင်နီယာမမမရောက်ခင်တည်းက သူနေဖို့အခန်း ရေချိုးခန်းအိမ်သာကအစ ထွန်းမောင်တို့အဖွဲ့က ပြင်ဆင်ပေးထားကြရသည်။ မန်နေဂျာကြီးကတော့ ဒီနေ့လာမယ်လို့ထွန်းမောင်တို့ကို အသိပေးထားလေရဲ့။ အရင်တည်းက အွန်လိုင်း မှာ အင်ဂျင်နီယာမမတွေရဲ့ပုံတွေမြင်ဖူးထားတော့ ပုံထဲကလို အလှပဂေးလေးတစ်ယောက်လာမယ်ဆိုတာတော့ ထွန်းမောင်တို့ကြိုသိနေကြသည်…….။ ဟော လာပါပြီဗျာ ကားပေါ်မှ သူမဆင်းလာသည်။ အရပ်ကငါးပေငါး ခါးသေးရင်ချီကလေး ဝတ်ထားတဲ့ အင်ဂျင်နီယာအီကျီ ၤကြပ် …

‘ဆောရီး ကိုထွန်းမောင်’ လို့ဆုရည်ကပြောသွားသည်။ ‘ရပါတယ်ဆုရည်ရယ် ဆုရည်ကို့စားပွဲခြေထောက်ကို ခလုတ်တိုက်ရုံတင်မကဘူး ကို့နှလုံးသားကိုခလုတ်တိုက်ခဲ့တာကြာပေါ့ကွယ်’ သူမရုံးခန်းထဲသို့ ထွန်းမောင် ဝင်စာဖိုင်သွားပို့တော့ ဆုရည်သူ့ချစ်သူနဲ့ ဖုန်းဆက်နေသည် Read More

တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တခါမှဒီလောက်မနာဖူး ..ဒီလောက်ကောင်းတာလဲတခါမှမကြုံဖူး … သူက ပြင်းပြင်း မြန်မြန်….. နေပြန်သည်။ ကျွန်မခေါင်းကနောက်ကို လန်နေပြီး အသက်ကိုမနည်းရှူနေရသည်။

သူက ကျွန်မကို အိပ်ယာပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်သည်။ကျွန်မ ကိုယ်ပေါ်မှာ အနက်ရောင်အတွင်းခံ ဝမ်းဆက် လေးကလွဲ ပြီး ဘာမှမကျန်တော့ ။သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာလဲ အားကစားဘောင်းဘီတိုလေးတစ်ထည်တည်း ဝတ်ထားတော့သည်။ သူက ကျွန်မလည်တိုင်ကို ဖွဖွ နမ်းရင် ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်သည်။ဖြူဖွေး ဝင်းမွတ်ပြီး ဆူဖြိုးလှတဲ့ကျွန်မရင်သားတွေက အကာအကွယ်မဲ့ ပေါ်လာသည်။သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မနို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်လေးကို ငုံစို့လိုက်သည်။ နောက်လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မ ဝမ်းဗိုက်ပေါ်ပွတ်သပ်ရင်း အောက်ကို …

တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တခါမှဒီလောက်မနာဖူး ..ဒီလောက်ကောင်းတာလဲတခါမှမကြုံဖူး … သူက ပြင်းပြင်း မြန်မြန်….. နေပြန်သည်။ ကျွန်မခေါင်းကနောက်ကို လန်နေပြီး အသက်ကိုမနည်းရှူနေရသည်။ Read More

“…….ဗြစ်….စွတ်…စွတ်……အင့်…..အင်း…..အင်း….”“…..စိမ့်…..ကောင်းလားဟင်…..”“……ကျွတ……ကောင်းပါတယ်……ဆို…” ်ဟုဆိုလိုက်သော စိမ့်၏ အမှတ်တမဲ့ ထွက်သွားသောလေသံလေးက

လန်းတယ်နော် အကိုကြီး… ကျော်မျိုးဟန်စကားကြောင့် သိန်းဇော် လှမ်းကြည့်မိသည်။ နုနုငယ်ငယ် ကောင်မလေးတစ်ယောက် အသက်က ၂၀ ကျော်ပုံမရ။အသားလေးတွေက ရွှေရောင်ဝင်းနေသည်။ဝတ်ထားသောထဘီစကပ်က သူမ၏ကိုယ်အားတင်းကြပ်စွာ စည်းနှောင်ထားသဖြင့် ဖွံ့ထွားသော တင်သားအစုံက အလုံးလိုက်ကားအယ်ပေါ်လွင်နေသည်။အောက်ပိုင်းနှင့် ညီမျှသော ခန္ဒာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကလည်းဖွံ့ထွားမှုမှာ အောက်ပိုင်းနှင့်ညီမျှရုံမျှမက လည်ဟိုက်အင်္ကျီကြောင့် အိ၍တင်းနေသောအသားဝင်းဝင်းလေးများကို ရိုးတိုးရိတ်တိတ်လှမ်းမြင်လိုက်ရသေးသည်။ တမင်ဖြောင့်ထားပုံရသော အချောင်းလိုက်ကျနေသည့် ဆံပင်လေးတွေကကျောဖက်လက်ပြင်တဝိုက်တွင် ဝဲနေသည်။ ပေါ်လွင်သော နှာတံလေး၏ထိပ်က ခပ်ချွန်ချွန်လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးများက …

“…….ဗြစ်….စွတ်…စွတ်……အင့်…..အင်း…..အင်း….”“…..စိမ့်…..ကောင်းလားဟင်…..”“……ကျွတ……ကောင်းပါတယ်……ဆို…” ်ဟုဆိုလိုက်သော စိမ့်၏ အမှတ်တမဲ့ ထွက်သွားသောလေသံလေးက Read More

ဟင် ” ထားထားနွယ်မှာ အရှက်သိတ်ခါနှင့်နေလာခဲ့သမျှ ဖြိူးသူ၏ စကားလုံးများအောက် ရှက်အားပိုကာ ရုန်းထွက်မရတော့ပေ။ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားဖြင့် အနားယူနေရာမှ ဖြိုးသူအားကျောပေးကာ တခြားဘက်လှည့်လိုက်တော့၏။

ခိခိ … မမထား … အဖုတ်ကြီးက အသံတွေ ထွက်နေတာ ” ” ထွက်မှာပေါ့ … မင်းပဲ မညှာမတာ … လိုးထားတာကို ” ” အဲလိုတော့ မပြောပါနဲ့ … မမထားရာ … ကျနော်က မမထားကို ဖြည့်စီးပေးတာပါ ” ” အမလေးတော် … ပြောတတ်တာ …

ဟင် ” ထားထားနွယ်မှာ အရှက်သိတ်ခါနှင့်နေလာခဲ့သမျှ ဖြိူးသူ၏ စကားလုံးများအောက် ရှက်အားပိုကာ ရုန်းထွက်မရတော့ပေ။ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားဖြင့် အနားယူနေရာမှ ဖြိုးသူအားကျောပေးကာ တခြားဘက်လှည့်လိုက်တော့၏။ Read More

“ကိုကိုနော် မလဲ့နဲ့ ဖြစ်တာ သူများတွေ မပြောရဘူးနော် မလဲ့ ရှက်လို့သေမှာ” “စိတ်ချပါ မမလဲ့ရယ် ကျနော် က မလဲ့ ကို တိတ်တိတ်လေးချစ်ချင်တာပါ

ကိုကို အလုပ်ထွက်မည့်နေ့။ အလုပ်သာထွက်ရတာ ဒီအလုပ်ကိုသံယောဇဉ်ရှိသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူ့ သူငယ်ချင်းများ နှင့် လုပ်ငန်းစပ်တူ အဖြစ်ပထမဆုံး စလုပ်မှာမို့ ထွက်ရတာ ။ဒီနေ့တော့ အလုပ်နောက်ဆုံးလုပ်ခဲ့တဲ့ သူ့လစာ ကိုသွားထုတ်ရင်း ယူနီဖောင်းတွေ ကို သွားအပ်သည်။ ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ မန်နေဂျာ မလဲ့ က သူ့ကို အပြုံးဖြင့် နှုတ်ဆက်သည်။ မလဲ့က သူတို့ ကုန်တိုက်မှာ မန်နေဂျာ …

“ကိုကိုနော် မလဲ့နဲ့ ဖြစ်တာ သူများတွေ မပြောရဘူးနော် မလဲ့ ရှက်လို့သေမှာ” “စိတ်ချပါ မမလဲ့ရယ် ကျနော် က မလဲ့ ကို တိတ်တိတ်လေးချစ်ချင်တာပါ Read More

“ အင့်…ဟင့်….ခဏနေပါအုံးဆို…. အို့……ကျွတ်…ကျွတ်…. အား ရှိအောင် ဂျိုးကင်စားထားအုံးနော်…. ကျုပ် မီးထပ်ထိုးလိုက်အုံးမယ်… ” “ အားက ရှိပြီးသား ပါကွ… နင့်ယောက်ျားလိုများ မှတ်နေသလား…ဒီမယ် ကြည့်…”

“ သား…သား….သားရေ…” “ ဒုန်း…ဒုန်း…ဒုန်း…..သား..သားရေ..” တံခါးကို တဒုန်းဒုန်းထု၍ အော်နှိုးနေသော သူ့အမေအသံကြောင့် ထွန်းထွန်း ဖျတ်ခနဲ လန့်နိုးလာသည်။ “ ဗျာ… မေမေ…လာပြီ… လာပြီ….ခဏ ” ထွန်းထွန်း အိပ်ရာက ဗြုန်းခနဲထလိုက်ပြီး မွေ့ယာဘေးတွင်ရှိသော အရက်ပုလင်းကို ကပျာကယာ ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်မည်အပြု မွေ့ယာခြေရင်းတွင် အတွင်းခံဘရာစီယာ တစ်ထည်ကို တွေ့လိုက်၍ ကုန်းကောက်လိုက်ပြီး …

“ အင့်…ဟင့်….ခဏနေပါအုံးဆို…. အို့……ကျွတ်…ကျွတ်…. အား ရှိအောင် ဂျိုးကင်စားထားအုံးနော်…. ကျုပ် မီးထပ်ထိုးလိုက်အုံးမယ်… ” “ အားက ရှိပြီးသား ပါကွ… နင့်ယောက်ျားလိုများ မှတ်နေသလား…ဒီမယ် ကြည့်…” Read More

ကောင်းလားဟင်..” ” အင်းပါ..ကောင်းပါတယ် …” ” ဘာကောင်းတာလဲဟင်…” ” အာ..ကျွတ်…ကိုကလဲကွာ…” သန်းနုက ပြောလဲပြော သူမ၏ လက်ကလေးတဖက်ဖြင့်လည်း မိုးမြင့်ရှိန်ရဲ့ ခါးကို လှမ်းပြီး ဆွဲလာ၏

အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်..တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင် ချိတ်ထားတဲ့ ချိတ်နှစ်ချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ၏ ပုခုံးပေါ်မှ တံပိုးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယူပြီး အနီးရှိ အုန်းပင်မြစ်အုံကြီးတွင် …

ကောင်းလားဟင်..” ” အင်းပါ..ကောင်းပါတယ် …” ” ဘာကောင်းတာလဲဟင်…” ” အာ..ကျွတ်…ကိုကလဲကွာ…” သန်းနုက ပြောလဲပြော သူမ၏ လက်ကလေးတဖက်ဖြင့်လည်း မိုးမြင့်ရှိန်ရဲ့ ခါးကို လှမ်းပြီး ဆွဲလာ၏ Read More

မျက်ဆံနက်နက်လေးတွေနှင့် ချစ်စဖွယ်ကောင်းလှသော မျက်လုံးလေးတွေတွင် မျက်ရည်လေးတွေပင် ဝိုင်းနေပြီ။ ‘ ကဲ … ဂျာဂျာရေ .. အချိန်လဲ တော်တော်နောက်ကျနေပြီ … ဘာလုပ်ကြမလဲ … ‘ ဂျာဂျာ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ တော်တော်နှင့် စကားသံထွက်မလာ .. အေးလေ ရှက်ရှာမည်ပေါ့။ …

ညနေ လေးနာရီခွဲပြီးနေပြီ။ … ကိုလတ်တယောက် အိမ်ပြန်ရန် ဆေးရုံလှေကားမကြီးမှ ဆင်းတော့မလို့ဟန်ပြင်နေစဉ် နောက်ဖက်မှ အသံလေးတခုက ရုတ်တရက်ပေါ်လာ၏။ ‘ ဆရာ ပြန်တော့မလို့လား … ဟင်းဟင်းဟင်း .. ‘ ပြန်တော့မလားမေးတာ ဘာများ ရီစရာ ပါနေသည်မသိ။ … ကိုလတ်စိတ်ထဲ နဲနဲ အစာမကြေဖြစ်သွားမိသည်။ .. လှည့်ကြည့်စရာမလိုပဲ သိနေသည်။ အသံရှင်လေး မည်သူဆိုတာ။ …

မျက်ဆံနက်နက်လေးတွေနှင့် ချစ်စဖွယ်ကောင်းလှသော မျက်လုံးလေးတွေတွင် မျက်ရည်လေးတွေပင် ဝိုင်းနေပြီ။ ‘ ကဲ … ဂျာဂျာရေ .. အချိန်လဲ တော်တော်နောက်ကျနေပြီ … ဘာလုပ်ကြမလဲ … ‘ ဂျာဂျာ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ တော်တော်နှင့် စကားသံထွက်မလာ .. အေးလေ ရှက်ရှာမည်ပေါ့။ … Read More