Unicode
ကျွန်မက ဆိုရှယ်ကျတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါ။ ဒါကိုလည်း ဖုန်းကွယ်မထားပါဘူး။ မောင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီးနောက်မှာလဲ ယောက်ကျားလေး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပျော်ပါးပါး စစနောက်နောက် သွားသွားလာလာပါပဲ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ယောက်ကျားလေးတွေနဲ့ ပလူးပလဲနေတတ်တယ်ပေါ့။ အဲလိုနေရတာကို ကျွန်မ ကြိုက်တယ်။ ကျွန်မ အဲဒီလိုနေတတ်တာကို မောင်ကသိပါတယ်။ သူ့အတွက် ဘာမှ ပြဿနာမရှိဘူးဆိုတာလဲ ကျွန်မသိတယ်။ မောင်နဲ့လက်ထပ်ပြီးနောက် ကျွန်မ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ဖို့ဆိုတာ စိတ်တောင် မကူးဖူးပေမယ့်လည်း ကျွန်မမှာ လိင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ထူးခြားတဲ့ စိတ်ကူးယဉ်စွဲလန်းမှုတွေ ရှိနေပါတယ်။ အိမ်ထောက်ကျပြီးနောက် ၂ နှစ်လောက်နေတော့ ကျွန်မနဲ့ အမျိုးသားနဲ့ ငပလီကို ရုံးပိတ်ရက်ရှည် သွားလည်ကြတယ်။ ကိုနေလင်းဆိုတဲ့အမျိုးသားနဲ့ လေယာဉ်ပေါ်မှာခုံတန်းတစ်ခုထဲကျပြီး ဟော်တယ် ကလာကြိုတဲ့ ကားနဲ့လည်း အတူတူစီးခဲ့တော့။
သူနဲ့ ကျွန်မတို့လင်မယားနဲ့ အပြန်အလှန် ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ပြီး စကားစမြည် နည်းနည်းပြောဖြစ်ခဲ့တယ်။ နောက်ရက်မှာ လင်မယားနှစ်ယောက် ဟော်တယ် က ရေကူးကန်ဘေးက လွတ်တဲ့ ခုံတန်းမှာ သွားထိုင်ကြတော့ ကျွန်မတို့ရှေ့က ခုံတန်းမှာ ယောက်ကျားတစ်ယောက် မျက်နှာပေါ် စာအုပ်တင်ပြီး စာဖတ်ရင်း အိပ်ပျော်နေပုံရပါတယ်။ လေယာဉ်အတူစီးလာတဲ့ ကိုနေလင်း ပါပဲ။ ရေကူးဘောင်းဘီ အတိုလေးပဲဝတ်ထားတဲ့ သူခန္ဓာကိုယ်ဟာ အသားလတ်လတ် ကြွက်သားအဖုအထစ်များနဲ့ ယောက်ကျားပီသစွာ စွဲဆောင်မှုရှိလွန်းလှပါတယ်။ ကျွန်မကို ရင်ခုန်စေတာကတော့ အနီးကပ်မြင်နေရတဲ့ သူ့ရဲ့ ရေကူးဘောင်းဘီအောက်က ဖုဖောင်းနေတဲ့နေရာပါပဲ။ ကျွန်မသတိလက်လွတ်ပဲ သူ့ရဲ့ ဖုဖောင်းနေတဲ့ ပေါင်ကြားကို အတန်ကြာ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ရေကူးဘောင်းဘီရဲ့ ဖုဖေါင်းနေတဲ့ နေရာအောက်မှာ တော်တော်ထွားကျိုင်းတဲ့ လီးကြီး ရှိတယ်ဆိုတာ အသေအချာပါပဲ။
မောင်နဲ့အတူ ထိုင်ပြီး စကားပြောနေရင်းလဲ ကိုနေလင်းရဲ့ ဖုဖောင်းနေတဲ့နေရာကို မကြာမကြာ ခိုးကြည့်နေမိတယ်။ ခဏနေတော့ ကိုနေလင်းနိုးလာပါတယ်။ ကျွန်မတို့လင်မယားနဲ့ သူနဲ့ စကားစမြည် ထပ်ပြောဖြစ်ကြပြီး ဖုန်းနံပါတ် အပြန်အလှန်ယူ၊ အကောင့်တွေပါ အပြန်အလှန် လိုက်ကြပါတယ်။ သူ့ အကောင့်ကို ကျွန်မဝင်ပြီး စပ်စုမိတော့ သူ့အသက်က ၃၀ လောက် ကျွန်မထက် ၄ နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ အိမ်ထောင်ကွဲထားတာ မကြာသေးဘူး။ ငပလီကို စိတ်ပြေလက်ပျောက် အနားယူဖို့ ထွက်လာတဲ့ သဘောရှိတယ်။ ဒီ ဟော်ယ် က သူ့မိတ်ဆွေ ပိုင်တာဆိုတော့ ခဏခဏလာလည်တတ်ပုံလည်း ရတယ်။ သူ့အခန်းကလည်း ကျွန်မတို့ အခန်းနဲ့ သိပ်မဝေးဘူး။ ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်မလည်း ကိုနေလင်းနဲ့ ခင်ခင်မင်မင် ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း အတူထိုင်ရင်း ကျွန်မက ကိုနေလင်းပေါင်ကို ပုတ်တာ ကိုနေလင်းက ကျွန်မပခုံးကို လာကိုင်တာမျိုးတွေ ရှိလာပါတယ်။
ဒီလို ပလူးပလဲလုပ်ရတာမျိုးကို ကျွန်မသာယာတာတော့ အမှန်ပဲ။ ကိုနေလင်းကြည့်ရတာလဲ ဇသေးတဲ့သူတော့ မဟုတ်မယ့်ပုံပဲ။ တစ်ညမှာ မောင်နဲ့ လင်မယားအတူနေကြတယ်။ လိုးကြတယ်ပေါ့နော်။ မောင်သုတ်လွှတ်ပြီးသွားတော့ အိပ်ယာပေါ်မှာပဲ စကားပြောနေတုန်း ကျွန်မ မမျှော်လင့်ထားတာကို မောင်ကပြောလာတယ်။ ရေကူးကန်ဘေးမှာ ကိုနေလင်းရဲ့ လီးကြီးကို ကျွန်မ ငေးကြည့်နေတာ သူမြင်တယ်တဲ့။ ကြက်သေသေပြီး အကြာကြီးကြည့်နေခဲ့တာတဲ့။ ကျွန်မရှိုးတိုးရှန်းတန်းဖြစ်သွား ပေမယ့်လည်း မောင်ကတကယ့်ကို ဘာမှမဖြစ်သလို သာမာန်ပုံစံနဲ့ပြောနေတာ။ စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံ သဝန်တိုတဲ့ပုံတွေဘာမှမရှိဘူး။ နောက်ပြီးမောင်နဲ့ စကားတွေဆက်ပြောဖြစ်တယ် – “မေ .. မောင်လိုးတာ မေ မပြီးဘူးမလား” “ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မောင်.. မေအဆင်ပြေပါတယ်..” “မေ.. မောင့်ကို အမှန်အတိုင်းပြောစမ်းပါ… မောင်နဲ့လိုးတိုင်း မေတစ်ခါမှ မပြီးဘူးမဟုတ်လား..” ကျွန်မှ ဘယ်လိုဖြေရမန်းမသိဘူး။
မောင်ပြောတာတကယ်တော့ အမှန်ပဲ။ ကျွန်မ မောင်နဲ့ ရည်းစားဘဝကနေ အခုအချိန်ထိ မောင် လီးနဲ့လိုးလို့ တစ်ခါမှမပြီးဖူးသေးပါ။ မောင်က မှုတ်ပေးတဲ့အခါမှာ နည်းနည်းပါးပါးပြီးတာမျိုးပဲရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်ကို အမှန်အတိုင်း ဝန်မခံချင်ဘူး။ ကျွန်မကြောင့် မောင့် စိတ်ထိခိုက်သွားမှာ မလိုလားဘူး။ ဒါပေမယ့် မောင်က ဇွတ်အတင်းဆက်မေးတယ် – “မေ အမှန်အတိုင်းပြောပါကွာ.. ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.. မေဖွက်ထားတဲ့ ဘိုင်ဗရေတာ လီးအတုကြီးမောင်တွေ့တယ်.. မောင်နဲ့ မပြီးလို့ အဲတာနဲ့ဖြေရတာမလား..” ကျွန်မ ဘယ်လိုမှ ဝန်မခံလို့မရတော့ဘဲ ဝန်ခံလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ မဖြေချင်တာကို ဇွတ်အတင်းဆက်မေးတဲ့ မောင့်ကိုလဲ နည်းနည်း စိတ်ဆိုးမိတယ်။ “ဟုတ်တယ်.. မေအဲတာနဲ့မှ ပြီးတယ်မောင်.. ဒါပေမယ့် အဲတာ မောင့်အပြစ်လဲ မဟုတ်ဘူး မေ့အပြစ်လဲ မဟုတ်ဘူး.. မေလဲဘာမှ မတတ်နိုင်ပါဘူးမောင်..” “ဟုတ်ပါတယ်.. အဲတာမောင်သိပါတယ်.. မေ့ကို မောင်အပြစ်မတင်ပါဘူး.. မေ့ကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်..။
ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို ပျော်စေချင်တာ.. ကောင်းမွန်တဲ့ အရသာတွေ ခံစားစေချင်တာ မောင့် ဆန္ဓပဲ.. ” အဲဒီညက ကျွန်မတို့ စကားတွေ အများကြီး ဆက်ပြောဖြစ်ကြပေမယ့် အကုန်မမှန်မိဘူး။ သေသေချာချာ မှတ်မိတာတစ်ခုက “မေ့ကို မောင် ဘယ်လောက်ချစ်လဲဆိုရင် မေ့ကို ပြီးအောင် ကောင်းကောင်းလိုးပေးနိုင်တဲ့ အခြားယောက်ကျားတစ်ယောက်နဲ့ သွားအိပ်လဲ မောင်လက်ခံပေးနိုင်တယ်.. မောင်ဘာမှမဖြစ်ဘူး.. မောင့်သဘောက မေ့ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝရင်ကျေနပ်တယ်..” ကျွန်မ ကိုယ့်နားကိုယ် မယုံနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်။ မောင်က ကျွန်မ အရင် ရည်းစားဟောင်းတွေနဲ့ အတူနေခဲ့တုန်းက အကြောင်းတွေ ပြန်နားထောင်ရတာ ကြိုက်မှန်းသိတယ်။ ကျွန်မကလဲ ပြောပြခဲ့တယ်။ သူစိတ်ထန်လာအောင် နှိုးဆွရုံအတွက်ပဲ လို့ထင်ခဲ့တာ။ မောင်က အခုလို ထုတ်ပြောလာတော့ ကျွန်မ လျှောက်တွေးပြီး စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးသွားတယ်။ ကျွန်မစိတ်ကို စမ်းနေတာလား။
သူကိုယ်တိုင် အခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ ဖောက်ပြန်ချင်လို့ ကျွန်မကိုလဲ အဲလိုလုပ်ခိုင်းနေတာလား။ ကျွန်မကလဲ စိတ်ထဲမထားတတ်တော့ ထုတ်မေးလိုက်တဲ့အခါ မဟုတ်ဘူးလို့ပဲ ပြောတယ်။ သူအခြား ဘယ်မိန်းကလေးကိုမှ စိတ်ဝင်စားလို့မဟုတ်ဘူးတဲ့။ ကျွန်မကို ပျော်စေချင်တာ သက်သက်ပဲတဲ့။ မောင့်ပုံစံကိုကြည့်တော့ တည်တည်တန့်တန့်နဲ့ ရိုးရိုးသားသားပဲ ပြောနေတာ ဆိုတာ ကျွန်မယုံလာတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မက မောင်နဲ့ လက်ထပ်ထားလျက်နဲ့ မောင်မဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်နဲ့ လိုး ရမယ်ဆိုတဲ့ ကိစ္စကြီးက တွေးကြည့်တော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ။ အရင်က အခြား ယောက်ကျားတွေနဲ့ ပလူးပလဲ နေတာ မှန်ပေမယ့် လိုးဖို့ လောက်ထိတော့ တစ်ခါမှ မစဉ်းစားခဲ့ဘူးတော့ တွေးကြည့်တာနဲ့ရင် အသည်းယားလာလို့ အဲဒီအကြောင်းပြောတာ ရပ်ခဲ့လိုက်တယ်။ နောက်ရက်တွေမှာလဲ မောင်က ကျွန်မကို အဲဒီအကြောင်းပဲ ဆက်ပြောတယ်။
ပထမတော့ ကျွန်မ မောင်ပြောတာ နားထောင်ပြီး မောင့်ကို အကဲခတ်နေရုံပဲ။ နောက်တော့ ကျွန်မ စိတ်ယိုင်လာတယ်။ ထိန်းချုပ်ထားရတဲ့ အတွင်းဆန္ဒတွေကရှိနေတာကိုး။ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ ပြန်လည်ရိုးသားဖို့ လိုတယ်လို့တွေးမိတယ်။ အပြင်သွားရင်း ဘားတွေမှာ ကော်ဖီဆိုင်တွေမှာတွေ့တဲ့ ကောင်လေး မိုက်မိုက်တွေရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်တွေကို ကျွန်မ အမြဲမှတ်ထားတယ်။ ကျွန်မနံပါတ်ကိုတော့ လိမ်ပြီးပြောလိုက်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ သူတို့ကို တစ်ခါမှ သွားပြီး ဆက်သွယ်ပါဘူး။ အဲဒီအကြောင်းကို မောင့်ကို ပြောပြလိုက်တယ်။ မောင့် ကျွန်မကို ကိုနေလင်းဖုန်းနံပါတ် သိမ်းထားလားလို့ မေးတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ပြုံးကြည့်ပြီး ကျွန်မကို ကိုနေလင်းနဲ့ အတူသွားအိပ်ချင်ရင် အိပ်လို့ရတယ် သူစိတ်မဆိုးဘူး ခွင့်ပြုတယ်ဆိုပြီး ပြောလာတယ်။ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ အတော် ဝေခွဲရခက်သွားတယ်။ တစ်ဖက်မှာလဲ တစ်လင်တစ်မယား သစ္စာရှိရှိပေါင်းသင်းရတဲ့ ဆက်ဆံရေးမျိုးသာ ပုံမှန်ဖြစ်တယ်လို့ယူဆတယ်။
တစ်ဖက်မှာလဲ ကျွန်မရဲ့ မပြည့်ဝတဲ့ ရမက်ဆန္ဒတွေကို ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ လိမ်လည်ပြီး ဖုံးကွယ်ထားရတယ်။ အရင်ရည်းစားဟောင်းနဲ့ ပြတ်ပြီးတည်းက ကျွန်မမှာ တစ်ခါမှ ဆန္ဒတွေမပြည့်ဝခဲ့ရတာ အခုဆို ၂ နှစ်ကျော်နေပြီ။ မောင့်ကိုချစ်စိတ်နဲ့ ကြိုးစားဖုံးကွယ်ထားပေမယ့် ကျွန်မရဲ့ ရမက်ဆန္ဒတွေဟာ အတွင်းမှာ လှိုက်လောင်ထကြွနေတာ ကျွန်မသိတယ်။ ဒါကိုကျွန်မဘယ်လောက် ဖုံးကွယ်ထိန်းချုပ်ထားနိုင်မှာလဲ။ အဲဒီနေ့မှာပဲ မောင့်ရဲ့ ဆန္ဒလား ကျွန်မရဲ့ ဆန္ဒလားတောင် မဝေခွဲတတ်တော့ဘူး။ ကျွန်မ ကိုယ်နေလင်းဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အချိန်က နေ့ခင်း ၃ နာရီလောက်။ ကျွန်မဆီက ဖုန်းရတော့ ကိုနေလင်းက ဝမ်းသာအားရပဲ ဖုန်းကိုင်တယ်။ မောင်ကြားအောင်ကျွန်မ ဖုန်းအသံကိုဖွင့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။ မောင် သံတွဲက သူငယ်ချင်းဆီသွားလည်တာ ကျွန်မ မလိုက်ချင်လို့ နေခဲ့ကြောင်း မောင် မနက်ကျမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ တစ်ယောက်တည်းပျင်းလို့ ဖုန်းဆက်တာ ဖြစ်ကြောင်း ကိုနေလင်းကို ပြောလိုက်တယ်။
ကျွန်မတို့ အပြန်အလှန်ပြောနေတာကို မောင်က တကယ်ကို ကျေနပ်ပျော်ရွင်တဲ့ပုံနဲ့ ကြည့်နေတော့ ကျွန်မလဲ စိတ်ထဲမှာ ပိုပြီးရဲတင်းလာတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဖုန်းနဲ့ စကားတွေပြာရင်း ကိုနေလင်းက ကျွန်မ အဲဒီနေ့က ကြိုးတစ်ချောင်းဘီကီနီလေးနဲ့ အရမ်းမိုက်တယ် စသဖြင့် ပြောလာတယ်။ ကျွန်မလိုချင်တဲ့လမ်းကြောင်းပေါ်တော့ ရောက်လာပြီ။ ကိုနေလင်းက ညနေသူ့ဆီလာလည်ပြီး ဝိုင်လေး ဘီယာလေး သောက်ပါလားလို့ခေါ်တော့ ကျွန်မ မောင့်မျက်နှာကို ခပ်ရို့ရို့ မော့ကြည့်တော့ မောင်က ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုနေလင်းကို ရေမိုးချိုးပြီး ၆ နာရီလောက် ထွက်လာခဲ့မယ့်အကြောင်း ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ်။ အိုး.. ကျွန်မ တကယ်ပဲ မောင့်ခွင့်ပြုချက်နဲ့ သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ သွားအိပ်ရတော့မယ်ဆိုတော့ နှစ်နဲ့ချီပြီး မပြည့်ဝခဲ့တဲ့ သွေးသားဆန္ဒတွေက တစ်ဘက်၊ စိတ်ထဲမှာဘယ်လိုကြီးလဲမသိခံစားနေရတာက တစ်ဖက်။ ဘာဖြစ်လို့ မောင်က ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်နေရတာလဲဆိုတာကိုတော့ နားမလည်နိုင်ဘူး။
ရေချိုးပြီးနောက် ဒီ ပထမဆုံး ဒိတ်အတွက် ကျွန်မ ရွေးချယ်လိုက်တဲ့ ဝတ်စုံက အရမ်းကို ဟော့ ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိတယ်။ ပေါင်ရင်းအောက်နားလောက်ပဲ ရှိတဲ့ အနက်ရောင် ကိုယ်ကြပ် စကတ်အတိုအောက်မှာ ကျွန်မရဲ့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးတွေကို လိင်ဆွဲဆောင်မှု့ အပြည့်ဖြစ်သွားစေမယ့် ပါးပါးလေးဝတ်ထားတယ်။ အပေါ်ပိုင်းက အနီရောင် ရင်စည်းလေး အပေါ်မှာ ကျွန်မရဲ့ မပေါ့တပေါ် ရင်သားစိုင်အချို့နဲ့ အောက်မှာ လေ့ကျင့်ခန်းလိုက်စားလို့ အမြှောင်းလေးပေါ်အောင် ချပ်ရင်နေတဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေး။ ကျွန်မရဲ့ တင်ပါးက ၃ လက်မဒေါက်ရဲ့ ပံ့ပိုးမှုနဲ့ စွန့်ကားကြွရွနေတယ်။ ကျွန်မကိုမြင်တော့ မောင်က မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ်ပြူးကြည့်ပြီး “မေက ဒီလိုဝတ်မလို့လား..” လို့မေးတယ်။ ကျွန်မကလဲ နှုတ်သီးကောင်းလျှာပါးနဲ့ နှုတ်ခမ်းစူပြီး “ဟင်.. ဒါမောင့်ရဲ့ အကြံလေ.. မောင်ပဲ ဒီလိုလုပ်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူးလား.. သွားမယ့်သွားမှတော့ ကိုနေလင်းက ကျွန်မကို သေချာပေါက်ကြံစည်အောင် လုပ်မှဖြစ်မှာပေါ့.. “။
လိုပြောတော့ မောင်က “အာ.. မဟုတ်ပါဘူးမေရယ်.. မောင်က မကြိုက်လို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူး.. မောင်တကယ့်ကို အံ့သြသွားလို့ပါ” “အခုက မောင်သွားစေချင်လို့ သွားရတာနော်.. နောက်ကျမှ ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မေ့ကို အနိုင်မယူရဘူး.. အပြစ်မတင်ရဘူးနော်..” မောင် ထိုင်ရာကနေ ကျွန်မဆီလျှောက်လာပြီး ပုခုံးကိုကိုင် နဖူးကိုဖွဖွလေးနမ်းပြီးပြောတယ် – “အင်းပါမေရယ်.. မောင်က မေ့ကိုချစ်လွန်းလို့ကို ဒီလိုခိုင်းတာပါ.. မေစိတ်ပူသလိုမျိုး လုံးဝမလုပ်ဘူးနော်..” ကျွန်မ ဘန်ဂလိုတွေကြားက အပင်တွေကြားထဲက လျှောက်လမ်းလေးအတိုင်း ကိုနေလင်းအခန်းဘက်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ မောင့်ကိုပြန်လှည့်ကြည့်တော့ မှန်တံခါးနောက်ကနေပြီး ပြုံးကြည့်ရင်း လက်လှမ်းပြနေတယ်။ ကျွန်မ ပိုပြီးအားတက်လာတယ်။ စိတ်ပူတာတွေ လျော့သွားတယ်။ ကိုနေလင်း အခန်းဘက်ကို လျှောက်လာရင်း မျက်လုံးထဲမှာ ကိုနေလင်းရဲ့ ဖုဖေါင်းနေတဲ့ ပေါင်းကြားကို မြင်ယောက်လာတယ်။
ကျွန်မ လီးကောင်းကောင်းနဲ့ လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိက သွေးသားထဲမှာ မြိုသိပ်လာခဲ့ရတဲ့ ရမ္မက်တွေကို ဆူဝေလာစေတယ်။ ကိုနေလင်းရဲ့ ဘန်ဂလိုကိုရောက်ပြီ။ ကိုနေလင်းက အပြုံးနဲ့အတူ တံခါးဖွင့်ပေးတယ်။ ကျွန်မလဲ အပြုံးနဲ့ ကြွကြွ ရွရွလေး လျောက်ဝင်သွားတယ်။ ကိုနေလင်းက အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီမပါ ဗလာကျင်းပြီး အောက်မှာ ဂျင်းဘောင်းဘီအကျပ်ဝတ်ထားတာ အရမ်းကို လိင်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေတယ်။ သူက ကျွန်မရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို တချက်စိုက်ကြည့်တယ်။ နောက်ကျွန်မတို့ မျက်လုံးခြင်းဆုံပြီး နှစ်ယောက်လုံး တစ်ဦးလိုအပ်ချက်ကိုတစ်ဦး နားလည်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ကိုနေလင်းက ကျွန်မရဲ့ ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်ပြီး ဘန်ဂလိုထဲကို ဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။ ကိုနေလင်းက အချိန်အများကြီး မဖြုန်းပါ။ တခါးကိုဂျက်ချလိုက်ပြီး ကျွန်မကို သူဆီဆွဲယူကာ ကိုယ်ချင်းကပ်သိုင်းဖက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှုံ့ပါတော့တယ်။
ဘုရားရေ.. ကိုနေလင်းရဲ့ အရိုင်းဆန်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့အတူ ဘောင်းဘီအောက်က မာကြောဖုဖေါင်းနေနဲ့ လီးကြီးနဲ့ ကျွန်မရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ထိုတွေ့နေတဲ့ ခံစားမှုဟာ ကျွန်မရဲ့ စိတ်တွေကို ရူးသွပ်သွားစေတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်တွေကို ဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး ကိုနေလင်း ပခုံးကို သိုင်းဖက်ကာ ရပ်နေတဲ့ ကိုနေလင်းပေါ်ခုန်တက်ပြီး ခါးကို ခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်လိုက်တယ်။ ကိုနေလင်းက ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကို အသာအယာ ပင့်ကိုင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ချီသွားပါတယ်။ ကျွန်မခန္ဓာ ကိုယ်က ရှိသင့်တဲ့ တင်သား ရင်သားတွေနဲ့ အချိုးကျလှပပေမယ့် အရပ်က ငါး ပေ လေး လက်မဆိုတော့ လူကောင်ထွားထွားသန်မာလှတဲ့ ကိုနေလင်းရဲ့ ရင်ခွင်မှာ ကျွန်မဟာ သူစိတ်ကြိုက် ပြုချင်တိုင်း ပြုလို့ရအောင်ကို သေးငယ်နေပါတယ်။ ကျွန်မတို့ အဝတ်အစားတွေ ဘယ်လိုချွတ်လိုက်မိလည်းတောင်မသိတော့ပါ။ အဝတ်အစားမဲ့နေတဲ့ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်မှာ။ ကျွန်မလက်နှစ်ဖက်ကို သူလက်တစ်ဘက်တည်းဖြင့် ဖမ်းချုပ်ပြီး။
ကျွန်မရဲ့ နှုတ်လမ်း၊ လည်ပင်း၊ ရင်သားများကို နှုတ်ခမ်းလျှာတို့နဲ့တစ်ဖုံ သန်မာသောလက်ဖဝါးဖြင့်တဖုံ လျှင်မြန်စွာ ပြေးလွှားဆော့ကစားလိုက်သည်။ ကျွန်မ မရတော့ပါ။ သွေးသားရမ္မဆန္ဒတွေက ဆူဝေနေပါပြီ။ ကျွန်မရဲ့ ဆောက်ပတ်လေးမှာ အရည်တွေ ရွဲပြီး တစိမ့်စိမ့်ယိုနေပါပြီ။ ကျွန်မ ထွက်လာတုန်းက ကွန်ဒုံးယူခဲ့ပေမယ့် ဒီအထိအတွေ့တွေကြားမှာ နစ်မျောနေရတာကို နည်းနည်းလေးတောင် မရပ်နားချင်တော့ဘူး။ နောက်ပြီး ကျွန်မဝမ်းခေါင်းပေါ်မှာ ကိုနေလင်းရဲ့ မာကျောထွားကျိုင်းလှတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ဒီအတိုင်းပဲ ခံစားသာယာချင်တဲ့ ဆန္ဒကိုမထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး။ ကိုနေလင်းရဲ့ ခါးကို ကျွန်မခြေထောက်တွေနဲ့ သိုင်းဖက်ပြီးဆွဲယူလိုက်တယ်။ ဝမ်းဗိုက်မှာ ကိုနေလင်းရဲ့ လီးကြီးရဲ့ပူနွေးတဲ့အထိအတွေ့မှာ စိတ်ရိုင်းတွေ လွတ်ထွက်ကုန်သည်။ သန်မာလှတဲ့လီးကြီးတစ်လျောက် စောက်ပတ်ကိုကော့ပြီး စောင်းတိုက်ရင်း ရမ္မက်ထန်သောရှိုက်သံဖြင့် “လိုးပေးပါ ရှင်.. လိုးပေးပါတော့…” လို့ ပြောလိုက်တော့။
ကိုနေလင်းက သူရဲလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ထိပ်ဖြားမြှုပ်အောင် ဖိချလိုက်သည်။ အိုး…. ဘုရားရေ… ဒီလိုအထိအတွေ့မျိုး မခံစားခဲ့ရတာဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ။ လီး ကြီးကြီးဖြင့် ဝေးခဲ့သည်မှာ ကြပြီဖြစ်သော ကျွန်မရဲ့ ဆောက်ပတ်လေးအတွက် ကိုနေလင်း လီးကြီးကို လက်ခံဖို့ တကယ်တန်း မလွယ်လှပါ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မဆောက်ပတ်လေးများ တကယ်ကို ရွဲရွဲစိုနေတာဖြစ်လို့ နာကျင်မှုတော့ မခံစားရပါ။ စောင်ပတ်တစ်ခုလုံး တင်းကျပ်ပြည့်လျှံနေသည့် ခံစားမှုမှာ အရမ်းကို ကောင်းလှတယ်။ ကိုနေလင်းရဲ့ လီးကြီးက စည်းချက်မှန်မှန် ဆောင့်ရင်း တဖြည့်းဖြည်းအတွင်းပိုင်းထိ ပိုပိုတိုးဝင်၍ ဆောင့်လာသည်။ တွေ့ရသည်မှာ မကြာသေးသော သူစိမ်းယောက်ကျားရဲ့ လီးကြီးက မောင့်ရဲ့ လီး တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးသောသော ဝမ်းခေါင်းအတွင်း ထိတိုးဝင်မွှေနှောက် လာသည်ကို မိန်းမောသာယာစွာ ခံစားရင်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အော်ဟစ်ငြီးတွားပစ်လိုက်သည်။
ကိုနေလင်းအမြင်မှာ တဏှာမ အထန်မလေး ဖြစ်နေမလား ကျွန်မ ဂရုမစိုက်တော့။ ဒါကျွန်မရဲ့ အရှိတရားပဲ။ ကျွန်မရဲ့ ရမက်ဆန္ဒတွေပဲ။ ဘာလို့ဖုံးကွယ်ထားစရာလိုမှာလဲ။ ကျွန်မ နှစ်ကြိမ်တိတိ ခန္ဓာကိုယ် တဆတ်ဆတ်ခါအောက် အထွဋ်အထိပ်ရောက်ပြီးခဲ့ပြီ။ ကျွန်မ အမြဲလိုချင်ခဲ့သော မပြည့်ဝနိုင်ခဲ့သော ဆန္ဒတွေစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားနေရပြီ။ ကိုနေလင်းကလည်း ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို နိုင်နင်းစွာကိုင်တွယ်ပြီး ပုံစံမျိုးစုံဖြင့်လိုးပါတယ်။ တုတ်ခိုင်မာကျောသောလီးကြီးဖြင့် ကျွန်မဝမ်းဗိုက်အတွင်းကို ထိုးချေမွှေနှောက်လိုက်ရင် တစ်ခါတစ်ခါမျက်ဖြူလန်သွားလောက်အောက် ကောင်းလွန်းလှတယ်။ ကိုနေလင်းက မတ်တပ်အနေအထားဖြင့် ကျွန်မရဲ့ ဒူနှစ်ချောင်းအောက်မှ ပွေ့ချီပြီး ကျွန်မကို တစ်ဗြုန်းဗြုန်းလိုးပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ လက်များက ကိုနေလင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းကြပ်စွာသိုင်းဖက်ကုတ်ခြစ်ထားတယ်။ ကိုနေလင်း အားရပါးရ ကိုင်ဆောင့်တော့။
ကျွန်မခန္ဂာကိုယ်မှာ လေပေါ်မှာတင်ဝဲပြီး အရှိန်ဖြင့် ကိုနေလင်းလီးကြီးတစ်ဆုံးထိဝင်သွား အောင် ပြေးပြေးဆောင့်ပါတယ်။ အရည်တွေမှာလဲ တောက်တောက်ယိုနေပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကမ္ဘာပျက်နေရင်တောင် ကျွန်မဘာမှ သိလိမ့်မည်မထင်ရအောင် ပြင်းထန်တဲ့ရမ္မက်အာရုံတွေမှာနစ်မျောနေခဲ့တယ်။ အဲဒီလို လိုးနေရင်း ကိုနေလင်းက သူပြီးတော့မယ် ဘယ်လိုပြီးရမလဲလို့ မေးပါတယ်။ ကျွန်မ ရင်ခုန်တပ်မက်စွာနဲ့ “အထဲမှာပြီးပေးပါ.. အထဲမှာပြီးပေး..” လို့ပြောရင်း လွတ်မသွားရအောက် ကိုနေလင်းခါးကို ခြေထောက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကိုနေလင်းက ကျွန်မကို ကုတင်စောက်းပေါ် ပက်လက်တင်ပြီး အရှိန်တင်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ချပါတယ်။ ကျွန်မလဲ ကိုနေလင်းရဲ့ သုတ်ရည်တွေရဲ့ အထိအတွေ့ကို မျှော်လင့်ရင်း ဆောက်ပတ်ကြွက်သားတွေကို အလိုလိုညှစ်မိပါတယ်။ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် အားကုန်အော်ဟစ်ရင် ကိုနေလင်းရဲ့ နောက်ဆုံး ဝမ်းဗိုက်အဆုံးထိဝင်အောင် အစွမ်းကုန်ထိုးသွင်းသော။
ဆောင့်ချက်များနဲ့အတူ ကျွန်မရဲ့သားအိမ်ဝကို ပူနွေးတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ဒလဟောပန်းထုတ်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လဲ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီး သုံး ကြိမ်မြောက် အမြင့်ဆုံးသော ဆန္ဒပြီးမြောက်မှု ရရှိခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မကို နေလင်းလီးကို မချွတ်သေးဘဲ သူ့ခါးကို ခြေထောက်နဲ့ ဆက်ပြီး သိုင်းဖက်ထားမိတယ်။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် ကျေနပ်ပျော်ရွင်စွာနဲ့ ပွေ့ဖက်နမ်းရုံကြပါတယ်။ လီးကြီးက တော်တော်နဲ့ မပျော့ပါဘူး။ ဆောက်ပတ်အတွင်းမှာ ပူနွေးတင်းကြပ်တဲ့အတွေကို ရနိုင်သလောက်ဆက်ပြီး ခံစားနေမိတယ်။ လီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကိုနေလင်း သုတ်တွေနဲ့ ကျွန်မ အရည်တွေနဲ့ ရောနှောနေတဲ့ အရည်အချို့ ပွက်ခနဲ့ ယိုကျလာတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုနေလင်းနဲ့ သုတ်တွေ ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အများကြီကျန်သေးတယ်ဆိုတာ ခံစားသိနေရတယ်။ ဆန္ဒတွေ မပြည့်ဝနိုင်ဘဲ နှစ်တွေအကြာကြီးကြာပြီးနောက်မှာ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မ စိတ်ကျေနပ်အောင် လုံးဝ ကောင်းကောင်းကြီးကို အလိုးခံခဲ့ရလို့ တော်တော်ကျေနပ်မိတယ်။
အိပ်ယာပေါ်မှာလှဲရင်း ကိုနေလင်းနဲ့ကျွန်မ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည်ပြီး ကျေနပ်စွာ ပြုံးရယ်လိုက်ကြတယ်။ ကိုနေလင်းနဲ့ နောက်ထပ် နှစ်ချီတိတိ ဆက်လိုးပြီး အနားယူနေ ချိန်မှာပဲ ရုတ်တရက် ကျွန်မမောင့်ကို သတိရလာတယ်။ မောင်နဲ့ အရမ်းတွေ့ချင်လာတယ်။ အချိန်ကြည့်တော့ ၈ နာရီခွဲရှိပြီ။ ကျွန်မတို့ အကြာကြီးကို လိုးခဲ့တာပါ့လား။ ကိုနေလင်းကို ကျွန်မပြန်တော့မယ်နော်လို့ ပြောပြီး လူးလဲထ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မရုတ်တရက် ပြန်မယ်ဆိုတော့ သူအံ့သြသွားတဲ့ပုံရပေမယ့် အိုကေဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ကျွန်မ အဝတ်ပြန်ဝတ်ရင်းနဲ့ ကွန်ဒုံးမသုံးမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ကျိန်ဆဲနေမိတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ ကိုနေလင်းရဲ့ သန်မာထွားကျိုင်းတဲ့ လီးကြီးနဲ့ အကာအကွယ်မရှိ အားရပါးရ စိတ်တိုင်းကျလိုးလိုက်ရလို့ ကျေနပ်နေမိတယ်။ လျှောက်လမ်းလေးအတိုင်း မောင့်ဆီကို ကျွန်မပြန်လာခဲ့တယ်။ မောင် ဘယ်လိုစောင့်ကြိုနေမှာလဲ။
ကျွန်မကို အရင်အတိုင်းချစ်ဦးမှာလာ။ ပြောင်းလဲသွားမှာလား။ ကျွန်မ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်တော့ မောင်က ဆိုဖာပေါ်မှာ စာအုပ်ဖတ်နေတယ်။ ကျွန်မကို တကယ်ကို နွေးနွေးထွေးထွေးပြုံးပြတယ်။ ကျွန်မအရမ်းလှနေတယ်လို့လဲပြောတယ်။ ကျွန်မကို သိုင်းဖက်ပြီး နဖူးလေးကိုနမ်းရင်း အရမ်းချစ်တယ်လို့ပြောတဲ့အခါ ကျွန်မ အရမ်းကိုနွေးထွေးလုံခြုံသွားရတယ်။ မောင့်ကို တင်းကြပ်စွာ ပြန်ဖက်လိုက်ပြီး မောင့်ကိုလဲ အရမ်းချစ်တယ်။ အရမ်းကိုချစ်တယ် လို့ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်လက်သန့်စင်ဖို့ ရေချိုးခန်းဆီကို သွားတော့ မောင်ကလက်ကိုလှမ်းဆွဲတယ်။ ကျွန်မကို ကြည့်ချင်သေးတယ်ဆိုပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲခိုင်းတယ်။ ကျွန်မကိုအစအဆုံးကြည့်ပြီး ဘရာ လေးပြန်ဝတ်မလာပါ့လားတဲ့။ ကျွန်မ လက်ကိုင်အိတ်ထဲမှာ ထည့်ယူလာကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်မ ကိုယ်ကို ဆက်ပြီးကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မ ကိုယ်ကြပ်စကတ်လေးမှာ ကျွန်မရဲ့အရည်တွေနဲ့ ကိုနေလင်းရဲ့သုတ်တွေစွန်းနေတယ်။
ကျွန်မနည်းနည်းရှက်သွားပြီး “မောင်ဘာကြည့်နေတာလဲ.. ဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ မောင်သိတာပဲမဟုတ်ဘူးလား.. ဒါမောင်ဖြစ်စေချင်ခဲ့တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား..” လို့ စိတ်ထဲမှာပြောလိုက်မိတယ်။ အပြင်မှာတော့ တကယ်ထုတ်မပြောခဲ့ပါဘူး။ မောင့်ကို နည်းနည်းသနားသလိုတောင် ဖြစ်နေမိတယ်။ မောင်က ကျွန်မ အဝတ်တွေကို ဆွဲချွတ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်လာတယ်။ ကျွန်မက မောင့်ကို ခဏနေဦး.. ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ်ဆိုတော့ မလိုဘူးရတယ်ဆိုပြီးတားတယ်။ ကျွန်မခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို ပွတ်သပ်နမ်းရှုံပါတယ်။ ကျွန်မ မောပန်းပြီး ပြန်လာတာမို့ သိပ်မလှုပ်နိုင်ဘဲ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး မှိန်းရင်းနဲ့သာ မောင်ပြုသမျှကို ခံနေပါတယ်။ ကျွန်မလုပ်ချင်တာ မီးကုန်ယမ်းကုန် လုပ်ခဲ့ပြီးပြီမဟုတ်လား။ မောင်လုပ်ချင်တာကိုလဲ ကျွန်မခွင့်ပြုပေးရမှာပေါ့။ မောင်က သူ့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး ကျွန်မပေါင်ကိုဖြဲကြည့်တယ်။ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲကနေ ကိုနေလင်းနဲ့ ကျွန်မနဲ့ အရည်အရော အနှော့လေးတွေ စိမ့်ကျနေတုန်း။
မောင့်ကျွန်မဆောက်ပတ်ကို လက်ကလေးနဲ့ ညင်သာစွာပွတ်ပြီးကစားတယ်။ အထဲကိုလည်း နှိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့လီးကိုသူ ဂွင်းတိုက်နေတယ်။ မောင်ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်မ နားမလည်ပါဘူး။ လက်နဲ့မှီရာ မောင့်ရဲ့ ပေါင်လေးကိုသာ ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ မောင်ဂွင်းတိုက်နေရင်း ခနနေတော့ အား အား… ဆိုအော်ပြီး သူ့သုတ်ရည်တွေကို ကျွန်မ ဆောက်ပတ်ကို တေ့ရုံတေ့ပြီး ပန်းထုတ်လိုက်ရင်း ပြီးသွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို လာဖက်ပြီး နမ်းရှုံ့ရင်း ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် မနက်ထိအောင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ်။ နောက်နေ့မနက်မှာ ကျွန်မ မောင့်ကို ရှောင်နေမိတယ်။ မောင်က စကားလာပြောပေမယ့် ပြန်မပြောမိဘူး။ တကယ်တော့ ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မလဲ ဘာခံစားနေရမှန်းမသိလို့ မောင့်ကို တမင်သက်သက် အဲလိုလုပ်နေတာ။ ညနေမှာ မောင်ကအတင်းဖက်ပြီးစကားလာပြောတော့ ကျွန်မက “မောင်ခိုင်းလို့ လုပ်ရတာ မောင်ခိုင်းလို့ လုပ်ရတာ… ” ဆိုပြီး မောင့်ကိုပဲ အပစ်တင်ပြောနေမိတယ်။
တယ်တော့ မောင် အတင်းခိုင်းလို့သွားတာ မဟုတ်ဘဲ ကျွန်မကိုယ်တိုင်က ဆန္ဒတွေ မထိန်းနိုင်ခဲ့တာ သိပါတယ်။ ပြောကြတဲ့စကားတွေ သေချာမမှတ်မိပေမယ့် မောင်က ကျွန်မဆန္ဒကိုလည်းသိနေလို့ သူကိုယ်တိုင်ကလဲ ဖြစ်စေချင်လို့ ဘယ်သူ့ဘယ်သူကမှ အပြစ်မရှိသလို အမှားကျူးလွန်ကြတာလဲ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ပြောပါတယ်။ ကျွန်မလည်း မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှု ရှိုက်ပြီးငိုချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မကိုချစ်သေးလား။ ကျွန်မတို့ အိမ်ထောင်ရေးက အရင်လိုအကောင်းအတိုင်း ဆက်ရှိဦးမှာလားလို့ ကျွန်မ တစ်ခုခု အဆုံးသတ်သွားသလို ခံစားနေရတယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ မောင်က “ဟုတ်တယ် မေ .. အဆုံးသတ်သွားတာ တစ်ခုရှိတယ်.. ဘာလဲဆိုတော့ မောင်တို့ လိမ်ညာဟန်ဆောင်မှုတွေ အဆုံးသတ်သွားတာပဲ .. မေ က သူစိမ်းနဲ့ လိင်ဆက်ဆံပြီး ကျေနပ်မှုရယူရတာ မဖြစ်သင့်ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လိမ်နေတယ်.. ဒါပေမယ် အဲတာကို မေ တကယ်လိုအပ်နေတယ်..။
မေ ရှေ့ဆက်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို လိမ်ထားလေ မေ့ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ပျောက်ဆုံးလာလေ ဖြစ်မှာပဲ။” “ဒါဆို မောင့် ဘက်ကရော ဘယ်လိုရှိမှာလဲ.. မေက မောင့်ကိုဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ မျှဝေမပေးနိုင်ဘူး.. မောင်က ရေရှည်မှာ မေ့ကိုလက်ခံနိုင်ဦးမှာလား.. မောင်နဲ့ မေ့ရဲ့ ဒီအိမ်ထောင်ရေးလေးကို ပျက်စီးမှာ အရမ်းစိတ်ပူတယ်..” မောင်က ကျွန်မကို တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ပြီး “မောင့် အချစ်တွေကို မေ နားမလည်သေးဘူးနော်..” ဆိုပြောပါတယ်။ သူအနေနဲ့ အခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ ဖောက်ပြန်မှန်မဟုတ်ကြောင်းကို ကျွန်မရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ ပြည့်ဝသည်ဖြစ်စေ သူကျေနပ်ကြောင်း စသဖြင့် .. ကျွန်မရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒပြည့်ဝရင် သူ့လဲ ရမက်ဆန္ဒပြည့်ဝကြောင်း ကျွန်မကိုသာအမြဲချစ်နေမှာဖြစ်ကြောင်း.. ကျွန်မအနေနဲ့လည်း ဘယ်သူနဲ့ လိင်ဆက်ဆံသည်ဖြစ်စေ။
သူ့ကိုအရင်အတိုင်း ဆက်ချစ်နေဖို့သာ သူနဲ့အတူဆက်ရှိနေဖို့သာ အဓိကဖြစ်ကြောင်း ပြောပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မနဲ့ မောင် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပိုပြီးနားလည်လာကြ ပိုပြီးချစ်လာကြပါတယ်။ အခုဆိုရင် ကျွန်မ ဘယ်သူနဲ့ ဒိတ်သည်ဖြစ်စေ မောင်က ဘေးမှာအမြဲရှိနေပြီ။ ကျွန်မ တစ်စိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လီးကြီးနဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အလိုးခံနေချိန်၊ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ယစ်မူနေးချိန်မှာပဲ မောင့်လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရတာကို ကျေနပ်နေမိပြီ။ ကျွန်မသားအိမ်ကို သူစိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ မောင့်နှုတ်ခမ်းကို အားရပါးရ စုပ်နမ်းလိုက်ရတာကို သာယာယစ်မူးတတ်လာပြီ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လိမ်ညာထားတဲ့ အလိမ်အညာတွေကို စွန့်လွတ်လိုက်နိုင်တဲ့ အချိန်က ကျွန်မနဲ့မောင်ရဲ့ ပိုမိုပျော်ရွင်စရာကောင်းတဲ့ ဘဝခရီးသစ်ကို စတင်တဲ့အချိန်ပါပဲ …..ပြီးပါပြီ။
Zawgyi
ကၽြန္မက ဆိုရွယ္က်တဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါကိုလည္း ဖုန္းကြယ္မထားပါဘူး။ ေမာင္နဲ႔ လက္ထပ္ၿပီးေနာက္မွာလဲ ေယာက္က်ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စစေနာက္ေနာက္ သြားသြားလာလာပါပဲ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ေယာက္က်ားေလးေတြနဲ႔ ပလူးပလဲေနတတ္တယ္ေပါ့။ အဲလိုေနရတာကို ကၽြန္မ ႀကိဳက္တယ္။ ကၽြန္မ အဲဒီလိုေနတတ္တာကို ေမာင္ကသိပါတယ္။ သူ႔အတြက္ ဘာမွ ျပႆနာမရွိဘူးဆိုတာလဲ ကၽြန္မသိတယ္။ ေမာင္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီးေနာက္ ကၽြန္မ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ဖို့ဆိုတာ စိတ္ေတာင္ မကူးဖူးေပမယ့္လည္း ကၽြန္မမွာ လိင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထူးျခားတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္စြဲလန္းမွုေတြ ရွိေနပါတယ္။ အိမ္ေထာက္က်ၿပီးေနာက္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ကၽြန္မနဲ႔ အမ်ိဳးသားနဲ႔ ငပလီကို ႐ုံးပိတ္ရက္ရွည္ သြားလည္ၾကတယ္။ ကိုေနလင္းဆိုတဲ့အမ်ိဳးသားနဲ႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာခုံတန္းတစ္ခုထဲက်ၿပီး ေဟာ္တယ္ ကလာႀကိဳတဲ့ ကားနဲ႔လည္း အတူတူစီးခဲ့ေတာ့။
သူနဲ႔ ကၽြန္မတို့လင္မယားနဲ႔ အျပန္အလွန္ ျပဳံးျပႏွုတ္ဆက္ၿပီး စကားစျမည္ နည္းနည္းေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ရက္မွာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေဟာ္တယ္ က ေရကူးကန္ေဘးက လြတ္တဲ့ ခုံတန္းမွာ သြားထိုင္ၾကေတာ့ ကၽြန္မတို့ေရွ႕က ခုံတန္းမွာ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေပၚ စာအုပ္တင္ၿပီး စာဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနပုံရပါတယ္။ ေလယာဥ္အတူစီးလာတဲ့ ကိုေနလင္း ပါပဲ။ ေရကူးေဘာင္းဘီ အတိုေလးပဲဝတ္ထားတဲ့ သူခႏၶာကိုယ္ဟာ အသားလတ္လတ္ ႂကြက္သားအဖုအထစ္မ်ားနဲ႔ ေယာက္က်ားပီသစြာ စြဲေဆာင္မွုရွိလြန္းလွပါတယ္။ ကၽြန္မကို ရင္ခုန္ေစတာကေတာ့ အနီးကပ္ျမင္ေနရတဲ့ သူ႔ရဲ့ ေရကူးေဘာင္းဘီေအာက္က ဖုေဖာင္းေနတဲ့ေနရာပါပဲ။ ကၽြန္မသတိလက္လြတ္ပဲ သူ႔ရဲ့ ဖုေဖာင္းေနတဲ့ ေပါင္ၾကားကို အတန္ၾကာ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ေရကူးေဘာင္းဘီရဲ့ ဖုေဖါင္းေနတဲ့ ေနရာေအာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ထြားက်ိဳင္းတဲ့ လီးႀကီး ရွိတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ေမာင္နဲ႔အတူ ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေနရင္းလဲ ကိုေနလင္းရဲ့ ဖုေဖာင္းေနတဲ့ေနရာကို မၾကာမၾကာ ခိုးၾကည့္ေနမိတယ္။ ခဏေနေတာ့ ကိုေနလင္းနိုးလာပါတယ္။ ကၽြန္မတို့လင္မယားနဲ႔ သူနဲ႔ စကားစျမည္ ထပ္ေျပာျဖစ္ၾကၿပီး ဖုန္းနံပါတ္ အျပန္အလွန္ယူ၊ အေကာင့္ေတြပါ အျပန္အလွန္ လိုက္ၾကပါတယ္။ သူ႔ အေကာင့္ကို ကၽြန္မဝင္ၿပီး စပ္စုမိေတာ့ သူ႔အသက္က ၃၀ ေလာက္ ကၽြန္မထက္ ၄ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္။ အိမ္ေထာင္ကြဲထားတာ မၾကာေသးဘူး။ ငပလီကို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ အနားယူဖို့ ထြက္လာတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ဒီ ေဟာ္ယ္ က သူ႔မိတ္ေဆြ ပိုင္တာဆိုေတာ့ ခဏခဏလာလည္တတ္ပုံလည္း ရတယ္။ သူ႔အခန္းကလည္း ကၽြန္မတို့ အခန္းနဲ႔ သိပ္မေဝးဘူး။ ထုံးစံအတိုင္း ကၽြန္မလည္း ကိုေနလင္းနဲ႔ ခင္ခင္မင္မင္ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အတူထိုင္ရင္း ကၽြန္မက ကိုေနလင္းေပါင္ကို ပုတ္တာ ကိုေနလင္းက ကၽြန္မပခုံးကို လာကိုင္တာမ်ိဳးေတြ ရွိလာပါတယ္။
ဒီလို ပလူးပလဲလုပ္ရတာမ်ိဳးကို ကၽြန္မသာယာတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ကိုေနလင္းၾကည့္ရတာလဲ ဇေသးတဲ့သူေတာ့ မဟုတ္မယ့္ပုံပဲ။ တစ္ညမွာ ေမာင္နဲ႔ လင္မယားအတူေနၾကတယ္။ လိုးၾကတယ္ေပါ့ေနာ္။ ေမာင္သုတ္လႊတ္ၿပီးသြားေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာပဲ စကားေျပာေနတုန္း ကၽြန္မ မေမၽွာ္လင့္ထားတာကို ေမာင္ကေျပာလာတယ္။ ေရကူးကန္ေဘးမွာ ကိုေနလင္းရဲ့ လီးႀကီးကို ကၽြန္မ ေငးၾကည့္ေနတာ သူျမင္တယ္တဲ့။ ၾကက္ေသေသၿပီး အၾကာႀကီးၾကည့္ေနခဲ့တာတဲ့။ ကၽြန္မရွိုးတိုးရွန္းတန္းျဖစ္သြား ေပမယ့္လည္း ေမာင္ကတကယ့္ကို ဘာမွမျဖစ္သလို သာမာန္ပုံစံနဲ႔ေျပာေနတာ။ စိတ္ဆိုးတဲ့ပုံ သဝန္တိုတဲ့ပုံေတြဘာမွမရွိဘူး။ ေနာက္ၿပီးေမာင္နဲ႔ စကားေတြဆက္ေျပာျဖစ္တယ္ – “ေမ .. ေမာင္လိုးတာ ေမ မၿပီးဘူးမလား” “ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေမာင္.. ေမအဆင္ေျပပါတယ္..” “ေမ.. ေမာင့္ကို အမွန္အတိုင္းေျပာစမ္းပါ… ေမာင္နဲ႔လိုးတိုင္း ေမတစ္ခါမွ မၿပီးဘူးမဟုတ္လား..” ကၽြန္မွ ဘယ္လိုေျဖရမန္းမသိဘူး။
ေမာင္ေျပာတာတကယ္ေတာ့ အမွန္ပဲ။ ကၽြန္မ ေမာင္နဲ႔ ရည္းစားဘဝကေန အခုအခ်ိန္ထိ ေမာင္ လီးနဲ႔လိုးလို့ တစ္ခါမွမၿပီးဖူးေသးပါ။ ေမာင္က မွုတ္ေပးတဲ့အခါမွာ နည္းနည္းပါးပါးၿပီးတာမ်ိဳးပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ကို အမွန္အတိုင္း ဝန္မခံခ်င္ဘူး။ ကၽြန္မေၾကာင့္ ေမာင့္ စိတ္ထိခိုက္သြားမွာ မလိုလားဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က ဇြတ္အတင္းဆက္ေမးတယ္ – “ေမ အမွန္အတိုင္းေျပာပါကြာ.. ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.. ေမဖြက္ထားတဲ့ ဘိုင္ဗေရတာ လီးအတုႀကီးေမာင္ေတြ႕တယ္.. ေမာင္နဲ႔ မၿပီးလို့ အဲတာနဲ႔ေျဖရတာမလား..” ကၽြန္မ ဘယ္လိုမွ ဝန္မခံလို့မရေတာ့ဘဲ ဝန္ခံလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္မ မေျဖခ်င္တာကို ဇြတ္အတင္းဆက္ေမးတဲ့ ေမာင့္ကိုလဲ နည္းနည္း စိတ္ဆိုးမိတယ္။ “ဟုတ္တယ္.. ေမအဲတာနဲ႔မွ ၿပီးတယ္ေမာင္.. ဒါေပမယ့္ အဲတာ ေမာင့္အျပစ္လဲ မဟုတ္ဘူး ေမ့အျပစ္လဲ မဟုတ္ဘူး.. ေမလဲဘာမွ မတတ္နိုင္ပါဘူးေမာင္..” “ဟုတ္ပါတယ္.. အဲတာေမာင္သိပါတယ္.. ေမ့ကို ေမာင္အျပစ္မတင္ပါဘူး.. ေမ့ကို ေမာင္ အရမ္းခ်စ္တယ္..။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တာ.. ေကာင္းမြန္တဲ့ အရသာေတြ ခံစားေစခ်င္တာ ေမာင့္ ဆႏၶပဲ.. ” အဲဒီညက ကၽြန္မတို့ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ဆက္ေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္ အကုန္မမွန္မိဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိတာတစ္ခုက “ေမ့ကို ေမာင္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုရင္ ေမ့ကို ၿပီးေအာင္ ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးနိုင္တဲ့ အျခားေယာက္က်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ သြားအိပ္လဲ ေမာင္လက္ခံေပးနိုင္တယ္.. ေမာင္ဘာမွမျဖစ္ဘူး.. ေမာင့္သေဘာက ေမ့ဆႏၵေတြ ျပည့္ဝရင္ေက်နပ္တယ္..” ကၽြန္မ ကိုယ့္နားကိုယ္ မယုံနိုင္ဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ေမာင္က ကၽြန္မ အရင္ ရည္းစားေဟာင္းေတြနဲ႔ အတူေနခဲ့တုန္းက အေၾကာင္းေတြ ျပန္နားေထာင္ရတာ ႀကိဳက္မွန္းသိတယ္။ ကၽြန္မကလဲ ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူစိတ္ထန္လာေအာင္ ႏွိုးဆြ႐ုံအတြက္ပဲ လို့ထင္ခဲ့တာ။ ေမာင္က အခုလို ထုတ္ေျပာလာေတာ့ ကၽြန္မ ေလၽွာက္ေတြးၿပီး စိတ္ေတြ ရွုပ္ေထြးသြားတယ္။ ကၽြန္မစိတ္ကို စမ္းေနတာလား။
သူကိုယ္တိုင္ အျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ခ်င္လို့ ကၽြန္မကိုလဲ အဲလိုလုပ္ခိုင္းေနတာလား။ ကၽြန္မကလဲ စိတ္ထဲမထားတတ္ေတာ့ ထုတ္ေမးလိုက္တဲ့အခါ မဟုတ္ဘူးလို့ပဲ ေျပာတယ္။ သူအျခား ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ စိတ္ဝင္စားလို့မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကၽြန္မကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တာ သက္သက္ပဲတဲ့။ ေမာင့္ပုံစံကိုၾကည့္ေတာ့ တည္တည္တန္႔တန္႔နဲ႔ ရိုးရိုးသားသားပဲ ေျပာေနတာ ဆိုတာ ကၽြန္မယုံလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက ေမာင္နဲ႔ လက္ထပ္ထားလ်က္နဲ႔ ေမာင္မဟုတ္တဲ့ အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ လိုး ရမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥႀကီးက ေတြးၾကည့္ေတာ့ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးပဲ။ အရင္က အျခား ေယာက္က်ားေတြနဲ႔ ပလူးပလဲ ေနတာ မွန္ေပမယ့္ လိုးဖို့ ေလာက္ထိေတာ့ တစ္ခါမွ မစဥ္းစားခဲ့ဘူးေတာ့ ေတြးၾကည့္တာနဲ႔ရင္ အသည္းယားလာလို့ အဲဒီအေၾကာင္းေျပာတာ ရပ္ခဲ့လိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာလဲ ေမာင္က ကၽြန္မကို အဲဒီအေၾကာင္းပဲ ဆက္ေျပာတယ္။
ပထမေတာ့ ကၽြန္မ ေမာင္ေျပာတာ နားေထာင္ၿပီး ေမာင့္ကို အကဲခတ္ေန႐ုံပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မ စိတ္ယိုင္လာတယ္။ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရတဲ့ အတြင္းဆႏၵေတြကရွိေနတာကိုး။ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ျပန္လည္ရိုးသားဖို့ လိုတယ္လို့ေတြးမိတယ္။ အျပင္သြားရင္း ဘားေတြမွာ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြမွာေတြ႕တဲ့ ေကာင္ေလး မိုက္မိုက္ေတြရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို ကၽြန္မ အျမဲမွတ္ထားတယ္။ ကၽြန္မနံပါတ္ကိုေတာ့ လိမ္ၿပီးေျပာလိုက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ သူတို့ကို တစ္ခါမွ သြားၿပီး ဆက္သြယ္ပါဘူး။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ေမာင့္ကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ ေမာင့္ ကၽြန္မကို ကိုေနလင္းဖုန္းနံပါတ္ သိမ္းထားလားလို့ ေမးတယ္။ ေမာင္က ကၽြန္မကို ျပဳံးၾကည့္ၿပီး ကၽြန္မကို ကိုေနလင္းနဲ႔ အတူသြားအိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္လို့ရတယ္ သူစိတ္မဆိုးဘူး ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုၿပီး ေျပာလာတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ အေတာ္ ေဝခြဲရခက္သြားတယ္။ တစ္ဖက္မွာလဲ တစ္လင္တစ္မယား သစၥာရွိရွိေပါင္းသင္းရတဲ့ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးသာ ပုံမွန္ျဖစ္တယ္လို့ယူဆတယ္။
တစ္ဖက္မွာလဲ ကၽြန္မရဲ့ မျပည့္ဝတဲ့ ရမက္ဆႏၵေတြကို ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ လိမ္လည္ၿပီး ဖုံးကြယ္ထားရတယ္။ အရင္ရည္းစားေဟာင္းနဲ႔ ျပတ္ၿပီးတည္းက ကၽြန္မမွာ တစ္ခါမွ ဆႏၵေတြမျပည့္ဝခဲ့ရတာ အခုဆို ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ေမာင့္ကိုခ်စ္စိတ္နဲ႔ ႀကိဳးစားဖုံးကြယ္ထားေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ့ ရမက္ဆႏၵေတြဟာ အတြင္းမွာ လွိုက္ေလာင္ထႂကြေနတာ ကၽြန္မသိတယ္။ ဒါကိုကၽြန္မဘယ္ေလာက္ ဖုံးကြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္မွာလဲ။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ေမာင့္ရဲ့ ဆႏၵလား ကၽြန္မရဲ့ ဆႏၵလားေတာင္ မေဝခြဲတတ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မ ကိုယ္ေနလင္းဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္က ေန႔ခင္း ၃ နာရီေလာက္။ ကၽြန္မဆီက ဖုန္းရေတာ့ ကိုေနလင္းက ဝမ္းသာအားရပဲ ဖုန္းကိုင္တယ္။ ေမာင္ၾကားေအာင္ကၽြန္မ ဖုန္းအသံကိုဖြင့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ေမာင္ သံတြဲက သူငယ္ခ်င္းဆီသြားလည္တာ ကၽြန္မ မလိုက္ခ်င္လို့ ေနခဲ့ေၾကာင္း ေမာင္ မနက္က်မွ ျပန္လာမွာဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းပ်င္းလို့ ဖုန္းဆက္တာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုေနလင္းကို ေျပာလိုက္တယ္။
ကၽြန္မတို့ အျပန္အလွန္ေျပာေနတာကို ေမာင္က တကယ္ကို ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္တဲ့ပုံနဲ႔ ၾကည့္ေနေတာ့ ကၽြန္မလဲ စိတ္ထဲမွာ ပိုၿပီးရဲတင္းလာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဖုန္းနဲ႔ စကားေတြျပာရင္း ကိုေနလင္းက ကၽြန္မ အဲဒီေန႔က ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဘီကီနီေလးနဲ႔ အရမ္းမိုက္တယ္ စသျဖင့္ ေျပာလာတယ္။ ကၽြန္မလိုခ်င္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚေတာ့ ေရာက္လာၿပီ။ ကိုေနလင္းက ညေနသူ႔ဆီလာလည္ၿပီး ဝိုင္ေလး ဘီယာေလး ေသာက္ပါလားလို့ေခၚေတာ့ ကၽြန္မ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ခပ္ရို့ရို့ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုေနလင္းကို ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ၆ နာရီေလာက္ ထြက္လာခဲ့မယ့္အေၾကာင္း ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ အိုး.. ကၽြန္မ တကယ္ပဲ ေမာင့္ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ သြားအိပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး မျပည့္ဝခဲ့တဲ့ ေသြးသားဆႏၵေတြက တစ္ဘက္၊ စိတ္ထဲမွာဘယ္လိုႀကီးလဲမသိခံစားေနရတာက တစ္ဖက္။ ဘာျဖစ္လို့ ေမာင္က ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္ေနရတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ နားမလည္နိုင္ဘူး။
ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ဒီ ပထမဆုံး ဒိတ္အတြက္ ကၽြန္မ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ဝတ္စုံက အရမ္းကို ေဟာ့ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မသိတယ္။ ေပါင္ရင္းေအာက္နားေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ အနက္ေရာင္ ကိုယ္ၾကပ္ စကတ္အတိုေအာက္မွာ ကၽြန္မရဲ့ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ေလးေတြကို လိင္ဆြဲေဆာင္မွု့ အျပည့္ျဖစ္သြားေစမယ့္ ပါးပါးေလးဝတ္ထားတယ္။ အေပၚပိုင္းက အနီေရာင္ ရင္စည္းေလး အေပၚမွာ ကၽြန္မရဲ့ မေပါ့တေပၚ ရင္သားစိုင္အခ်ိဳ့နဲ႔ ေအာက္မွာ ေလ့က်င့္ခန္းလိုက္စားလို့ အေျမႇာင္းေလးေပၚေအာင္ ခ်ပ္ရင္ေနတဲ့ ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလး။ ကၽြန္မရဲ့ တင္ပါးက ၃ လက္မေဒါက္ရဲ့ ပံ့ပိုးမွုနဲ႔ စြန္႔ကားႂကြရြေနတယ္။ ကၽြန္မကိုျမင္ေတာ့ ေမာင္က မ်က္လုံးကၽြတ္ထြက္မတတ္ျပဴးၾကည့္ၿပီး “ေမက ဒီလိုဝတ္မလို့လား..” လို့ေမးတယ္။ ကၽြန္မကလဲ ႏွုတ္သီးေကာင္းလၽွာပါးနဲ႔ ႏွုတ္ခမ္းစူၿပီး “ဟင္.. ဒါေမာင့္ရဲ့ အႀကံေလ.. ေမာင္ပဲ ဒီလိုလုပ္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလား.. သြားမယ့္သြားမွေတာ့ ကိုေနလင္းက ကၽြန္မကို ေသခ်ာေပါက္ႀကံစည္ေအာင္ လုပ္မွျဖစ္မွာေပါ့.. “။
လိုေျပာေတာ့ ေမာင္က “အာ.. မဟုတ္ပါဘူးေမရယ္.. ေမာင္က မႀကိဳက္လို့ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး.. ေမာင္တကယ့္ကို အံ့ၾသသြားလို့ပါ” “အခုက ေမာင္သြားေစခ်င္လို့ သြားရတာေနာ္.. ေနာက္က်မွ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမ့ကို အနိုင္မယူရဘူး.. အျပစ္မတင္ရဘူးေနာ္..” ေမာင္ ထိုင္ရာကေန ကၽြန္မဆီေလၽွာက္လာၿပီး ပုခုံးကိုကိုင္ နဖူးကိုဖြဖြေလးနမ္းၿပီးေျပာတယ္ – “အင္းပါေမရယ္.. ေမာင္က ေမ့ကိုခ်စ္လြန္းလို့ကို ဒီလိုခိုင္းတာပါ.. ေမစိတ္ပူသလိုမ်ိဳး လုံးဝမလုပ္ဘူးေနာ္..” ကၽြန္မ ဘန္ဂလိုေတြၾကားက အပင္ေတြၾကားထဲက ေလၽွာက္လမ္းေလးအတိုင္း ကိုေနလင္းအခန္းဘက္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေမာင့္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ မွန္တံခါးေနာက္ကေနၿပီး ျပဳံးၾကည့္ရင္း လက္လွမ္းျပေနတယ္။ ကၽြန္မ ပိုၿပီးအားတက္လာတယ္။ စိတ္ပူတာေတြ ေလ်ာ့သြားတယ္။ ကိုေနလင္း အခန္းဘက္ကို ေလၽွာက္လာရင္း မ်က္လုံးထဲမွာ ကိုေနလင္းရဲ့ ဖုေဖါင္းေနတဲ့ ေပါင္းၾကားကို ျမင္ေယာက္လာတယ္။
ကၽြန္မ လီးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လိုးရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အသိက ေသြးသားထဲမွာ ၿမိဳသိပ္လာခဲ့ရတဲ့ ရမၼက္ေတြကို ဆူေဝလာေစတယ္။ ကိုေနလင္းရဲ့ ဘန္ဂလိုကိုေရာက္ၿပီ။ ကိုေနလင္းက အျပဳံးနဲ႔အတူ တံခါးဖြင့္ေပးတယ္။ ကၽြန္မလဲ အျပဳံးနဲ႔ ႂကြႂကြ ရြရြေလး ေလ်ာက္ဝင္သြားတယ္။ ကိုေနလင္းက အေပၚပိုင္း အကၤ်ီမပါ ဗလာက်င္းၿပီး ေအာက္မွာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအက်ပ္ဝတ္ထားတာ အရမ္းကို လိင္ဆြဲေဆာင္မွုရွိေနတယ္။ သူက ကၽြန္မရဲ့ အဝတ္အစားေတြကို တခ်က္စိုက္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္ကၽြန္မတို့ မ်က္လုံးျခင္းဆုံၿပီး ႏွစ္ေယာက္လုံး တစ္ဦးလိုအပ္ခ်က္ကိုတစ္ဦး နားလည္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုေနလင္းက ကၽြန္မရဲ့ ပုခုံးကိုသိုင္းဖက္ၿပီး ဘန္ဂလိုထဲကို ဆြဲေခၚလိုက္တယ္။ ကိုေနလင္းက အခ်ိန္အမ်ားႀကီး မျဖဳန္းပါ။ တခါးကိုဂ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ကၽြန္မကို သူဆီဆြဲယူကာ ကိုယ္ခ်င္းကပ္သိုင္းဖက္ၿပီး ကၽြန္မရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူနမ္းရွုံ႔ပါေတာ့တယ္။
ဘုရားေရ.. ကိုေနလင္းရဲ့ အရိုင္းဆန္တဲ့ အနမ္းေတြနဲ႔အတူ ေဘာင္းဘီေအာက္က မာေၾကာဖုေဖါင္းေနနဲ႔ လီးႀကီးနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ဝမ္းဗိုက္ထိုေတြ႕ေနတဲ့ ခံစားမွုဟာ ကၽြန္မရဲ့ စိတ္ေတြကို ႐ူးသြပ္သြားေစတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ ေဒါက္ဖိနပ္ေတြကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္ၿပီး ကိုေနလင္း ပခုံးကို သိုင္းဖက္ကာ ရပ္ေနတဲ့ ကိုေနလင္းေပၚခုန္တက္ၿပီး ခါးကို ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခ်ိတ္လိုက္တယ္။ ကိုေနလင္းက ကၽြန္မခႏၶာကိုယ္ကို အသာအယာ ပင့္ကိုင္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲကို ခ်ီသြားပါတယ္။ ကၽြန္မခႏၶာ ကိုယ္က ရွိသင့္တဲ့ တင္သား ရင္သားေတြနဲ႔ အခ်ိဳးက်လွပေပမယ့္ အရပ္က ငါး ေပ ေလး လက္မဆိုေတာ့ လူေကာင္ထြားထြားသန္မာလွတဲ့ ကိုေနလင္းရဲ့ ရင္ခြင္မွာ ကၽြန္မဟာ သူစိတ္ႀကိဳက္ ျပဳခ်င္တိုင္း ျပဳလို့ရေအာင္ကို ေသးငယ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို့ အဝတ္အစားေတြ ဘယ္လိုခၽြတ္လိုက္မိလည္းေတာင္မသိေတာ့ပါ။ အဝတ္အစားမဲ့ေနတဲ့ ႏွစ္ဦးသား ကုတင္ေပၚမွာ။ ကၽြန္မလက္ႏွစ္ဖက္ကို သူလက္တစ္ဘက္တည္းျဖင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး။
ကၽြန္မရဲ့ ႏွုတ္လမ္း၊ လည္ပင္း၊ ရင္သားမ်ားကို ႏွုတ္ခမ္းလၽွာတို့နဲ႔တစ္ဖုံ သန္မာေသာလက္ဖဝါးျဖင့္တဖုံ လၽွင္ျမန္စြာ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားလိုက္သည္။ ကၽြန္မ မရေတာ့ပါ။ ေသြးသားရမၼဆႏၵေတြက ဆူေဝေနပါၿပီ။ ကၽြန္မရဲ့ ေဆာက္ပတ္ေလးမွာ အရည္ေတြ ရြဲၿပီး တစိမ့္စိမ့္ယိုေနပါၿပီ။ ကၽြန္မ ထြက္လာတုန္းက ကြန္ဒုံးယူခဲ့ေပမယ့္ ဒီအထိအေတြ႕ေတြၾကားမွာ နစ္ေမ်ာေနရတာကို နည္းနည္းေလးေတာင္ မရပ္နားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မဝမ္းေခါင္းေပၚမွာ ကိုေနလင္းရဲ့ မာေက်ာထြားက်ိဳင္းလွတဲ့ လီးႀကီးရဲ့ အထိအေတြ႕ကို ဒီအတိုင္းပဲ ခံစားသာယာခ်င္တဲ့ ဆႏၵကိုမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ကိုေနလင္းရဲ့ ခါးကို ကၽြန္မေျခေထာက္ေတြနဲ႔ သိုင္းဖက္ၿပီးဆြဲယူလိုက္တယ္။ ဝမ္းဗိုက္မွာ ကိုေနလင္းရဲ့ လီးႀကီးရဲ့ပူေႏြးတဲ့အထိအေတြ႕မွာ စိတ္ရိုင္းေတြ လြတ္ထြက္ကုန္သည္။ သန္မာလွတဲ့လီးႀကီးတစ္ေလ်ာက္ ေစာက္ပတ္ကိုေကာ့ၿပီး ေစာင္းတိုက္ရင္း ရမၼက္ထန္ေသာရွိုက္သံျဖင့္ “လိုးေပးပါ ရွင္.. လိုးေပးပါေတာ့…” လို့ ေျပာလိုက္ေတာ့။
ကိုေနလင္းက သူရဲလီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ထိပ္ျဖားျမႇုပ္ေအာင္ ဖိခ်လိုက္သည္။ အိုး…. ဘုရားေရ… ဒီလိုအထိအေတြ႕မ်ိဳး မခံစားခဲ့ရတာဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲ။ လီး ႀကီးႀကီးျဖင့္ ေဝးခဲ့သည္မွာ ၾကၿပီျဖစ္ေသာ ကၽြန္မရဲ့ ေဆာက္ပတ္ေလးအတြက္ ကိုေနလင္း လီးႀကီးကို လက္ခံဖို့ တကယ္တန္း မလြယ္လွပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မေဆာက္ပတ္ေလးမ်ား တကယ္ကို ရြဲရြဲစိုေနတာျဖစ္လို့ နာက်င္မွုေတာ့ မခံစားရပါ။ ေစာင္ပတ္တစ္ခုလုံး တင္းက်ပ္ျပည့္လၽွံေနသည့္ ခံစားမွုမွာ အရမ္းကို ေကာင္းလွတယ္။ ကိုေနလင္းရဲ့ လီးႀကီးက စည္းခ်က္မွန္မွန္ ေဆာင့္ရင္း တျဖည့္းျဖည္းအတြင္းပိုင္းထိ ပိုပိုတိုးဝင္၍ ေဆာင့္လာသည္။ ေတြ႕ရသည္မွာ မၾကာေသးေသာ သူစိမ္းေယာက္က်ားရဲ့ လီးႀကီးက ေမာင့္ရဲ့ လီး တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးေသာေသာ ဝမ္းေခါင္းအတြင္း ထိတိုးဝင္ေမႊေႏွာက္ လာသည္ကို မိန္းေမာသာယာစြာ ခံစားရင္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေအာ္ဟစ္ၿငီးတြားပစ္လိုက္သည္။
ကိုေနလင္းအျမင္မွာ တဏွာမ အထန္မေလး ျဖစ္ေနမလား ကၽြန္မ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့။ ဒါကၽြန္မရဲ့ အရွိတရားပဲ။ ကၽြန္မရဲ့ ရမက္ဆႏၵေတြပဲ။ ဘာလို့ဖုံးကြယ္ထားစရာလိုမွာလဲ။ ကၽြန္မ ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ ခႏၶာကိုယ္ တဆတ္ဆတ္ခါေအာက္ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္ၿပီးခဲ့ၿပီ။ ကၽြန္မ အျမဲလိုခ်င္ခဲ့ေသာ မျပည့္ဝနိုင္ခဲ့ေသာ ဆႏၵေတြစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ခံစားေနရၿပီ။ ကိုေနလင္းကလည္း ကၽြန္မ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို နိုင္နင္းစြာကိုင္တြယ္ၿပီး ပုံစံမ်ိဳးစုံျဖင့္လိုးပါတယ္။ တုတ္ခိုင္မာေက်ာေသာလီးႀကီးျဖင့္ ကၽြန္မဝမ္းဗိုက္အတြင္းကို ထိုးေခ်ေမႊေႏွာက္လိုက္ရင္ တစ္ခါတစ္ခါမ်က္ျဖဴလန္သြားေလာက္ေအာက္ ေကာင္းလြန္းလွတယ္။ ကိုေနလင္းက မတ္တပ္အေနအထားျဖင့္ ကၽြန္မရဲ့ ဒူႏွစ္ေခ်ာင္းေအာက္မွ ေပြ႕ခ်ီၿပီး ကၽြန္မကို တစ္ျဗဳန္းျဗဳန္းလိုးပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ လက္မ်ားက ကိုေနလင္း ခႏၶာကိုယ္ကို တင္းၾကပ္စြာသိုင္းဖက္ကုတ္ျခစ္ထားတယ္။ ကိုေနလင္း အားရပါးရ ကိုင္ေဆာင့္ေတာ့။
ကၽြန္မခႏၢာကိုယ္မွာ ေလေပၚမွာတင္ဝဲၿပီး အရွိန္ျဖင့္ ကိုေနလင္းလီးႀကီးတစ္ဆုံးထိဝင္သြား ေအာင္ ေျပးေျပးေဆာင့္ပါတယ္။ အရည္ေတြမွာလဲ ေတာက္ေတာက္ယိုေနပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကမၻာပ်က္ေနရင္ေတာင္ ကၽြန္မဘာမွ သိလိမ့္မည္မထင္ရေအာင္ ျပင္းထန္တဲ့ရမၼက္အာ႐ုံေတြမွာနစ္ေမ်ာေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလို လိုးေနရင္း ကိုေနလင္းက သူၿပီးေတာ့မယ္ ဘယ္လိုၿပီးရမလဲလို့ ေမးပါတယ္။ ကၽြန္မ ရင္ခုန္တပ္မက္စြာနဲ႔ “အထဲမွာၿပီးေပးပါ.. အထဲမွာၿပီးေပး..” လို့ေျပာရင္း လြတ္မသြားရေအာက္ ကိုေနလင္းခါးကို ေျခေထာက္နဲ႔ သိုင္းဖက္ထားလိုက္တယ္။ ကိုေနလင္းက ကၽြန္မကို ကုတင္ေစာက္းေပၚ ပက္လက္တင္ၿပီး အရွိန္တင္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ခ်ပါတယ္။ ကၽြန္မလဲ ကိုေနလင္းရဲ့ သုတ္ရည္ေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ကို ေမၽွာ္လင့္ရင္း ေဆာက္ပတ္ႂကြက္သားေတြကို အလိုလိုညႇစ္မိပါတယ္။ ကၽြန္မတို့ ႏွစ္ေယာက္ အားကုန္ေအာ္ဟစ္ရင္ ကိုေနလင္းရဲ့ ေနာက္ဆုံး ဝမ္းဗိုက္အဆုံးထိဝင္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ထိုးသြင္းေသာ။
ေဆာင့္ခ်က္မ်ားနဲ႔အတူ ကၽြန္မရဲ့သားအိမ္ဝကို ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ရည္ေတြ ဒလေဟာပန္းထုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ ခႏၶာကိုယ္လဲ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါၿပီး သံုး ႀကိမ္ေျမာက္ အျမင့္ဆုံးေသာ ဆႏၵၿပီးေျမာက္မွု ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မကို ေနလင္းလီးကို မခၽြတ္ေသးဘဲ သူ႔ခါးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ဆက္ၿပီး သိုင္းဖက္ထားမိတယ္။ ကၽြန္မတို့ႏွစ္ေယာက္ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္စြာနဲ႔ ေပြ႕ဖက္နမ္း႐ုံၾကပါတယ္။ လီးႀကီးက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေပ်ာ့ပါဘူး။ ေဆာက္ပတ္အတြင္းမွာ ပူေႏြးတင္းၾကပ္တဲ့အေတြကို ရနိုင္သေလာက္ဆက္ၿပီး ခံစားေနမိတယ္။ လီးကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုေနလင္း သုတ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္မ အရည္ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာေနတဲ့ အရည္အခ်ိဳ့ ပြက္ခနဲ႔ ယိုက်လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုေနလင္းနဲ႔ သုတ္ေတြ ကၽြန္မ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အမ်ားႀကီက်န္ေသးတယ္ဆိုတာ ခံစားသိေနရတယ္။ ဆႏၵေတြ မျပည့္ဝနိုင္ဘဲ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးၾကာၿပီးေနာက္မွာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကၽြန္မ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လုံးဝ ေကာင္းေကာင္းႀကီးကို အလိုးခံခဲ့ရလို့ ေတာ္ေတာ္ေက်နပ္မိတယ္။
အိပ္ယာေပၚမွာလွဲရင္း ကိုေနလင္းနဲ႔ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည္ၿပီး ေက်နပ္စြာ ျပဳံးရယ္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုေနလင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ခ်ီတိတိ ဆက္လိုးၿပီး အနားယူေန ခ်ိန္မွာပဲ ႐ုတ္တရက္ ကၽြန္မေမာင့္ကို သတိရလာတယ္။ ေမာင္နဲ႔ အရမ္းေတြ႕ခ်င္လာတယ္။ အခ်ိန္ၾကည့္ေတာ့ ၈ နာရီခြဲရွိၿပီ။ ကၽြန္မတို့ အၾကာႀကီးကို လိုးခဲ့တာပါ့လား။ ကိုေနလင္းကို ကၽြန္မျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္လို့ ေျပာၿပီး လူးလဲထ အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္မ႐ုတ္တရက္ ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ သူအံ့ၾသသြားတဲ့ပုံရေပမယ့္ အိုေကဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေခါင္းၿငိမ့္ျပပါတယ္။ ကၽြန္မ အဝတ္ျပန္ဝတ္ရင္းနဲ႔ ကြန္ဒုံးမသုံးမိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္က်ိန္ဆဲေနမိတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကိုေနလင္းရဲ့ သန္မာထြားက်ိဳင္းတဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ အကာအကြယ္မရွိ အားရပါးရ စိတ္တိုင္းက်လိုးလိုက္ရလို့ ေက်နပ္ေနမိတယ္။ ေလၽွာက္လမ္းေလးအတိုင္း ေမာင့္ဆီကို ကၽြန္မျပန္လာခဲ့တယ္။ ေမာင္ ဘယ္လိုေစာင့္ႀကိဳေနမွာလဲ။
ကၽြန္မကို အရင္အတိုင္းခ်စ္ဦးမွာလာ။ ေျပာင္းလဲသြားမွာလား။ ကၽြန္မ အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္လိုက္ေတာ့ ေမာင္က ဆိုဖာေပၚမွာ စာအုပ္ဖတ္ေနတယ္။ ကၽြန္မကို တကယ္ကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြးျပဳံးျပတယ္။ ကၽြန္မအရမ္းလွေနတယ္လို့လဲေျပာတယ္။ ကၽြန္မကို သိုင္းဖက္ၿပီး နဖူးေလးကိုနမ္းရင္း အရမ္းခ်စ္တယ္လို့ေျပာတဲ့အခါ ကၽြန္မ အရမ္းကိုေႏြးေထြးလုံျခဳံသြားရတယ္။ ေမာင့္ကို တင္းၾကပ္စြာ ျပန္ဖက္လိုက္ၿပီး ေမာင့္ကိုလဲ အရမ္းခ်စ္တယ္။ အရမ္းကိုခ်စ္တယ္ လို့ေျပာလိုက္တယ္။ ကၽြန္မ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ဖို့ ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို သြားေတာ့ ေမာင္ကလက္ကိုလွမ္းဆြဲတယ္။ ကၽြန္မကို ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲခိုင္းတယ္။ ကၽြန္မကိုအစအဆုံးၾကည့္ၿပီး ဘရာ ေလးျပန္ဝတ္မလာပါ့လားတဲ့။ ကၽြန္မ လက္ကိုင္အိတ္ထဲမွာ ထည့္ယူလာေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္။ သူက ကၽြန္မ ကိုယ္ကို ဆက္ၿပီးၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္မ ကိုယ္ၾကပ္စကတ္ေလးမွာ ကၽြန္မရဲ့အရည္ေတြနဲ႔ ကိုေနလင္းရဲ့သုတ္ေတြစြန္းေနတယ္။
ကၽြန္မနည္းနည္းရွက္သြားၿပီး “ေမာင္ဘာၾကည့္ေနတာလဲ.. ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေမာင္သိတာပဲမဟုတ္ဘူးလား.. ဒါေမာင္ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား..” လို့ စိတ္ထဲမွာေျပာလိုက္မိတယ္။ အျပင္မွာေတာ့ တကယ္ထုတ္မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ေမာင့္ကို နည္းနည္းသနားသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနမိတယ္။ ေမာင္က ကၽြန္မ အဝတ္ေတြကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို ပြတ္သပ္လာတယ္။ ကၽြန္မက ေမာင့္ကို ခဏေနဦး.. ေရသြားေဆးလိုက္ဦးမယ္ဆိုေတာ့ မလိုဘူးရတယ္ဆိုၿပီးတားတယ္။ ကၽြန္မခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကို ပြတ္သပ္နမ္းရွုံပါတယ္။ ကၽြန္မ ေမာပန္းၿပီး ျပန္လာတာမို့ သိပ္မလွုပ္နိုင္ဘဲ မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး မွိန္းရင္းနဲ႔သာ ေမာင္ျပဳသမၽွကို ခံေနပါတယ္။ ကၽြန္မလုပ္ခ်င္တာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။ ေမာင္လုပ္ခ်င္တာကိုလဲ ကၽြန္မခြင့္ျပဳေပးရမွာေပါ့။ ေမာင္က သူ႔အဝတ္အစားေတြ ခၽြတ္ၿပီး ကၽြန္မေပါင္ကိုျဖဲၾကည့္တယ္။ ကၽြန္မေစာက္ပတ္ထဲကေန ကိုေနလင္းနဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔ အရည္အေရာ အေႏွာ့ေလးေတြ စိမ့္က်ေနတုန္း။
ေမာင့္ကၽြန္မေဆာက္ပတ္ကို လက္ကေလးနဲ႔ ညင္သာစြာပြတ္ၿပီးကစားတယ္။ အထဲကိုလည္း ႏွိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူ႔လီးကိုသူ ဂြင္းတိုက္ေနတယ္။ ေမာင္ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ နားမလည္ပါဘူး။ လက္နဲ႔မွီရာ ေမာင့္ရဲ့ ေပါင္ေလးကိုသာ ပြတ္သပ္ေပးေနမိတယ္။ ေမာင္ဂြင္းတိုက္ေနရင္း ခနေနေတာ့ အား အား… ဆိုေအာ္ၿပီး သူ႔သုတ္ရည္ေတြကို ကၽြန္မ ေဆာက္ပတ္ကို ေတ့႐ုံေတ့ၿပီး ပန္းထုတ္လိုက္ရင္း ၿပီးသြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကို လာဖက္ၿပီး နမ္းရွုံ႔ရင္း ကၽြန္မတို့ႏွစ္ေယာက္ မနက္ထိေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ကၽြန္မ ေမာင့္ကို ေရွာင္ေနမိတယ္။ ေမာင္က စကားလာေျပာေပမယ့္ ျပန္မေျပာမိဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မလဲ ဘာခံစားေနရမွန္းမသိလို့ ေမာင့္ကို တမင္သက္သက္ အဲလိုလုပ္ေနတာ။ ညေနမွာ ေမာင္ကအတင္းဖက္ၿပီးစကားလာေျပာေတာ့ ကၽြန္မက “ေမာင္ခိုင္းလို့ လုပ္ရတာ ေမာင္ခိုင္းလို့ လုပ္ရတာ… ” ဆိုၿပီး ေမာင့္ကိုပဲ အပစ္တင္ေျပာေနမိတယ္။
တယ္ေတာ့ ေမာင္ အတင္းခိုင္းလို့သြားတာ မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္က ဆႏၵေတြ မထိန္းနိုင္ခဲ့တာ သိပါတယ္။ ေျပာၾကတဲ့စကားေတြ ေသခ်ာမမွတ္မိေပမယ့္ ေမာင္က ကၽြန္မဆႏၵကိုလည္းသိေနလို့ သူကိုယ္တိုင္ကလဲ ျဖစ္ေစခ်င္လို့ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူကမွ အျပစ္မရွိသလို အမွားက်ဴးလြန္ၾကတာလဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွု ရွိုက္ၿပီးငိုခ်လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကိုခ်စ္ေသးလား။ ကၽြန္မတို့ အိမ္ေထာင္ေရးက အရင္လိုအေကာင္းအတိုင္း ဆက္ရွိဦးမွာလားလို့ ကၽြန္မ တစ္ခုခု အဆုံးသတ္သြားသလို ခံစားေနရတယ္လို့ ေျပာလိုက္တယ္။ ေမာင္က “ဟုတ္တယ္ ေမ .. အဆုံးသတ္သြားတာ တစ္ခုရွိတယ္.. ဘာလဲဆိုေတာ့ ေမာင္တို့ လိမ္ညာဟန္ေဆာင္မွုေတြ အဆုံးသတ္သြားတာပဲ .. ေမ က သူစိမ္းနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံၿပီး ေက်နပ္မွုရယူရတာ မျဖစ္သင့္ဘူးလို့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ေနတယ္.. ဒါေပမယ္ အဲတာကို ေမ တကယ္လိုအပ္ေနတယ္..။
ေမ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ထားေလ ေမ့ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြ ေပ်ာက္ဆုံးလာေလ ျဖစ္မွာပဲ။” “ဒါဆို ေမာင့္ ဘက္ကေရာ ဘယ္လိုရွိမွာလဲ.. ေမက ေမာင့္ကိုဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔မွ မၽွေဝမေပးနိုင္ဘူး.. ေမာင္က ေရရွည္မွာ ေမ့ကိုလက္ခံနိုင္ဦးမွာလား.. ေမာင္နဲ႔ ေမ့ရဲ့ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးေလးကို ပ်က္စီးမွာ အရမ္းစိတ္ပူတယ္..” ေမာင္က ကၽြန္မကို တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ၿပီး “ေမာင့္ အခ်စ္ေတြကို ေမ နားမလည္ေသးဘူးေနာ္..” ဆိုေျပာပါတယ္။ သူအေနနဲ႔ အျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ေဖာက္ျပန္မွန္မဟုတ္ေၾကာင္းကို ကၽြန္မရဲ့ ရမၼက္ဆႏၵေတြ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျပည့္ဝသည္ျဖစ္ေစ သူေက်နပ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ .. ကၽြန္မရဲ့ ရမၼက္ဆႏၵျပည့္ဝရင္ သူ႔လဲ ရမက္ဆႏၵျပည့္ဝေၾကာင္း ကၽြန္မကိုသာအျမဲခ်စ္ေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း.. ကၽြန္မအေနနဲ႔လည္း ဘယ္သူနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံသည္ျဖစ္ေစ။
သူ႔ကိုအရင္အတိုင္း ဆက္ခ်စ္ေနဖို့သာ သူနဲ႔အတူဆက္ရွိေနဖို့သာ အဓိကျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔ ေမာင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ပိုၿပီးနားလည္လာၾက ပိုၿပီးခ်စ္လာၾကပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကၽြန္မ ဘယ္သူနဲ႔ ဒိတ္သည္ျဖစ္ေစ ေမာင္က ေဘးမွာအျမဲရွိေနၿပီ။ ကၽြန္မ တစ္စိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အလိုးခံေနခ်ိန္၊ ရမၼက္ဆႏၵေတြ ယစ္မူေနးခ်ိန္မွာပဲ ေမာင့္လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရတာကို ေက်နပ္ေနမိၿပီ။ ကၽြန္မသားအိမ္ကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ့ သုတ္ရည္ေတြ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ပန္းထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေမာင့္ႏွုတ္ခမ္းကို အားရပါးရ စုပ္နမ္းလိုက္ရတာကို သာယာယစ္မူးတတ္လာၿပီ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ညာထားတဲ့ အလိမ္အညာေတြကို စြန္႔လြတ္လိုက္နိုင္တဲ့ အခ်ိန္က ကၽြန္မနဲ႔ေမာင္ရဲ့ ပိုမိုေပ်ာ္ရြင္စရာေကာင္းတဲ့ ဘဝခရီးသစ္ကို စတင္တဲ့အခ်ိန္ပါပဲ …..ျပီးပါျပီ။