ကဲ .. ညီမလေး .. ဘာမှ ရှက်ကြောက်မနေနဲ့ တော့ အားလုံး အကြောင်းသိတွေ ဖြစ်နေကြပြီဘဲ

ဒါ .. မဝင်းမေတို့အိမ်ပါလားခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက်(၅၀)လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ် ထဲဝင် ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမ်းဆိုတော့ ရုတ်တရက် အဝင် မခံရဲဘူးကွဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခင်မေ ဧည့်သည် အတွက် ရေနွေး နဲ့အမဲခြောက်ဖုတ်လုပ်ပါကွဲ့”” ““ရပါတယ် ဦးလေးရာ ကျွန်တော့်အတွက် ဒုက္ခမရှာပါနဲ့”” ““ဒါနဲ့ ဘယ်မှာတည်းလဲကွဲ့”” ““မတည်းရသေးပါဘူး ကျွန်တော်ခုမှရောက်တာ”” ““ဟေ့ .. ဒါဆို ဒို့အိမ်မှာဘဲနေ အိမ်ကလဲကျယ် တယ်။ မင်းစိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်နေလို့ရပါတယ်။ တခြား သွားမတည်းရဘူးနော်”” ““ဟာ .. မဟုတ်တာ အားနာစရာကြီး ကျွန်တော်အပြင်မှာဘဲ တည်းပါရစေ”” ““ဒီမှာ မင်းအဖေနဲ့ ကျုပ်နဲ့က အင်မတန်ရင်းနှီး တာကလား ဒီတော့ မင်းက ကျုပ်စိတ်မကောင်းအောင် တော့မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် မင်းအဖေရဲ့ ကျေးဇူးတွေကလဲ ဒို့အပေါ်မှာ အများကြီးရှိတယ်။ ကြုံကြိုက်တုံး ပြုစုပါရစေ ကွယ်”” ““ကောင်းပါပြီ ခင်ဗျာ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် တော့ ဘာမှ ထူးထူးထွေထွေတွေ မလုပ်နဲ့နော်”” အဖိုးကြီးနှင့် ဇေယျာစိုးတို့ စကားပြောနေကြစဉ်မှာပင် အသားလတ်လတ် လူလုံးတောင့်တောင့်အသက် (၁၆)နှစ်လောက်ရှိသော ကောင်မလေးတစ်ယောက် လင်ဗန်းထဲတွင် လဘက်ရည်ခရားနှင့် စားစရာများ ထည့်ပြီး လက်မှကိုင်ကာ အဖိုးကြီးရှေ့မှ ယို့ယို့လေးဖြတ်၍ လျှောက်လာသည်။

ပြီးတော့ ဇေယျာစိုး၏ ရှေ့တွင် စားစရာများ ချ၍ ပေးလိုက်သည်။ အဖိုးကြီးကတပြုံးပြုံးဖြင့် ကြည့်နေယင်း .. ““ဒါ မဝင်းမေရဲ့ညီမ ခင်မေဘဲကွဲ့ မှတ်ထား ဒါ ညီးအကိုလိုသဘောထား တို့ဖေါက်သယ် ဦးနေစိုးရဲ့ သား ဇေယျာစိုးတဲ့ နင့်အမ မလာမချင်း ဒို့အိမ်မှာနေမှာ အစစ ဂရုစိုက်နော် ကလေး”” ကောင်မလေးက ဇေယျာစိုးကို မရဲတရဲကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်၍ပြသည်။ ပြီးသည်နှင့် ချာကနဲလှည့်ထွက်သွား တော့သည်။ ဇေယျာစိုးက ခင်မေ၏ နောက်ပိုင်းကို အသာခိုး၍ ကြည့်သည်။ လုံးကျစ်နေသော တင်သားလေးတွေက မလှုပ် ချင်လှုပ်ချင်နဲ့ ခါသွားတာတွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် ဇေယျာ စိုး၏ စိတ်ထဲ မကြေမချမ်းလေးဖြစ်သွားရသည်။ ““မဝင်းမေကတော့ ကြာလိမ့်မယ်ကွဲ့ အနဲဆုံး တပတ်လောက်ကြာမယ်”” ““ဘယ်ကိုသွားတာလဲ ဦးလေး .. ဒီလောက်တောင်ကြာရအောင်”” ““လိမ္မော်စိုက်ခင်းတွေ လိုက်ကြည့်နေတာကွဲ့ .. ခြံတွေအသစ်တိုးထားတာရှိတယ်လေ။ အဒေါ်နဲ့ သွားဆိုလဲ မရဘူးကွယ်။ ပညာလေးက တတ်တော့ မိဘကိုတောင် မရို သေချင်ဘူး။ အသက်ကလဲ အစိတ်ရှိနေပြီ အိမ်ထောင်ပြု ပါလို့ပြောလို့လဲ မရ။ ကျုပ်က စိတ်မချနိုင်ဖြစ်နေတာ။ ခက်ပါ တယ်ကွယ်”” ““ဒီလိုလဲဘယ်ဟုတ်မလဲ ဦးလေးရာ သူလွတ်လွတ် လပ်လပ်နေချင်လို့ဖြစ်မှာပေါ့”” ““အငယ်မ ခင်မေကျတော့လဲ တမျိုးကွဲ့ သူ့အမလို ထက်ထက်မြက်မြက်တော့မရှိဘူး အိမ်ထဲမှာဘဲ ကုတ်နေ တယ်။ ကျောင်းနဲ့ အိမ်နဲ့ဘဲ အခု (၉)တန်းအောင်ထားပြီလေ”” ““ဦးလေး ဒါနဲ့ မဝင်းမေဆီ ကျွန်တော် လိုက်သွားလို့မရဘူးလား စိုက်ခင်းတွေလဲ ကြည့်ရင်းပေါ့ ..”” ““မလွယ်ဘူးကွဲ့ ခရီးက သိပ်ကြမ်းတယ် မြင်းရော စီးတတ်လား”” ““နဲနဲပါးပါးတော့ စီးတတ်ပါတယ် ဦးလေးရ”” ““အေး ဒီခရီးက မြင်းနဲ့သွားရမှာ ဒီကနေ ကားတတန် ခြေကျင်တတန်နဲ့ နောက်ဆုံး မြင်းနဲ့ခရီးဆက်မှ ရောက်မှာ..”” ““ရပါတယ် ဦးလေးရာ မဝင်းမေလို မိန်းခလေးတောင် သွားနိုင်တာဘဲ နောက်ပြီး ဗဟုသုတလဲရတာပေါ့ ဒီလိုကြီးတော့ ထိုင်စောင့်မနေချင်ဘူး”” ““အေး ဒါဆိုလဲ ခင်မေကို လမ်းပြခိုင်းမယ် သတိနဲ့ သွားကြပေါ့ ကျုပ်က ကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းလို့ နို့မို့ယင် လိုက်ပို့ပါတယ် ကွယ် မနက်ဖန် မနက် စထွက်ကြပေါ့”” ““ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး . ခရီးတလျှောက်လုံးချောချောမောမော ရှိခဲ့ရသည်။ သို့ရာတွင် မြင်းငှားသောနေရာရောက်တော့ ပထမဆုံး အ ဆင်မပြေမှုဖြင့် ဆုံဆည်းရသည်။ ငှားမဲ့မြင်းက တကောင် သာရှိသည်။

ဇေယျာစိုးက ခင်မေကို တယောက်တလဲစီးဖို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းငြိမ့်ရှာသည်။ မြင်းငှားသောနေရာမှာပင် ရေမိုးချိုး၍ စားသောက်ပြီး ခရီးထောက်နားလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ခရီးဆက်၍ထွက်ရန် ပြင်တော့သည်။ ခင်မေက စောစောတုံးကလို ထဘီတိုတိုဖြင့်မဟုတ်တော့ဘဲ စကပ်နီညိုလေးကို ဝတ်၍ထားသည်မှာ အတော်ပင် ကြည့်လို့ကောင်းလှသည်။ မြင်းနဲ့ထွက်လာပြီး တနာရီလောက်လဲ လမ်းလျှောက် လိုက်ရော ဇေယျာစိုးတစ်ယောက် အကျင့်မရှိ၍ အတော်ပင် မော၍လာသည်။ ဒါကိုသိသော ခင်မေက မြင်း ပေါ်မှဆင်းပေးပေမဲ့ သူမကိုလမ်းလျှောက်ခိုင်းပြီး မြင်းပေါ်ကို ဇေယျာစိုးက တက်စီးရန်ကိုတော့ ဇေယျာစိုးက မစီးရက် ဖြစ်နေရသည်။ သူစီး ငါစီးဖြင့် နောက်ဆုံး နှစ်ယောက်စလုံး စီးဖြစ်သွားကြသည်။ ကျွမ်းကျင်သူမို့ ခင်မေက ရှေ့စီးသည်။ ခရီးက တ ဖြေးဖြေးဖြင့် ကြမ်း၍လာသည်။ သစ်ပင်တွေကအုပ်ဆိုင်း၍ နေပြီးလူသွားလူလာလဲမရှိပေ။ ““လမ်းက အရမ်းလူရှင်းတယ်နော်”” ““ဒါဖြတ်လမ်းအကိုရဲ့ လမ်းကြမ်းတယ်။ လူတွေက လမ်းကောင်းဘဲသွားတာများတယ်။”” မြင်းကဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ ပုံမှန်ပြေးနေရာမှ ကဆုန်ချ၍ပေးတော့သည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသော ဇေယျာစိုးက အထိတ်တ လန့်ဖြင့် ခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်၍ထားသည်။ အတန်ကြာလို့ မြင်းကမောပြီး ရပ်သွားသည့်တိုင်အောင် ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ဇေယျာစိုးက သတိမထားမိဘဲ ဆက်လက်၍ ဖက် ထားတာဖြစ်ပြီး အဖက်ခံထားရသော ကောင်မလေးကတော့ ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေကို အောက်သို့တွန်း၍ ချပေးသည်။ သည်လိုမလုပ်၍လဲမဖြစ်ချေ။ ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေက သူမ၏ နို့အုံတွေပေါ်တွင် ဖိ၍ထားသည်။ မြင်းနှင့်ဆက်ပြီး ခရီးနှင်လာသော်လဲ တချက်တချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေက သူမ၏ နို့တွေကို သွား၍ သွား၍ ထိမိသည်။ ဇေယျာစိုးသည် သာယာ သလိုဖြစ်မိခြင်းကြောင့်လက်ကို မဖယ်တော့ဘဲ အသာလေး နို့ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ ကောင်မလေးကလဲ ဖယ်မချ တော့ချေ။ ဇေယျာစိုးက အားတက်လာပြီး အင်းကျီပါးပါးလေးပေါ်က မြင်နေရသော ဘောလီလေးကိုဘဲ အားမလိုအားမရဖြင့် မသိမသာလေး ပွတ်၍ပေးနေသည်။ မသိမသာဆိုပေမဲ့ ကောင်မလေးကတော့ သိပုံရ သည်။ အသံကတော့ တချက်မှ မထွက်။ ထို့ကြောင့်ပင် ဇေယျာစိုးက ရဲရဲတင်းတင်းဖြင့် နို့အုံလေးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ် ပြီး ညှပ်ပေးသောအခါ ကောင်မလေးက တခါနှစ်ခါတော့ ဖယ်၍ချသည်။ နောက်တော့ ကိုင်ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။ ဇေယျာစိုးက ခဏကြာ စိတ်တိုင်းကျ ဖျစ်ညှစ်ပေး ပြီးတော့မှ သူမ၏ အင်းကျီအရှေ့ ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်၍ ချလိုက်တော့သည်။ အင်းကျီရင်ဘတ်ပွင့်သွားသည့်အတွက် ကောင်မလေး၏ ပုခုံးသားလတ်လတ်လေးများသည် စောလျှင်စွာ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက လက်တဖက်ဖြင့် သူမ၏ခါးကို ဖက် လျှက် ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် နောက်ကနေ အင်းကျီကို လှန် ပြီး ဘော်လီအင်းကျီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီအခါတွင်တော့ ခင်မေသည် တုန်တုန်ရီရီလေး ဖြင့်ဘော်လီကို ချွတ်ရာမှာ လက်လေးနှစ်ဖက်ကို တဖက်စီ မြှောက် ပေးတာတို့ ချိတ်ဖြုတ်ပေးတာတို့ဖြင့် ကူညီရှာသည်။ ဟင်းလင်းပွင့်သွားသည်နှင့် သူမရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ လျှောက်ပွတ်ရင်း နို့ကို ထိကိုင်မိတာနဲ့ ဂရုတစိုက်ညင်သာစွာ နယ်ပေးလိုက်သည်။ အပျိုစင် အပျိုရိုင်းလေးမို့ ဆိုရမလား။ အခုမှ အပျိုဖေါ်ဝင်စဆိုတော့ တင်းပြီး ရှေ့သို့ချွန်ထွက်ကာ အခွံမနွှာ ရသေးတဲ့ ကွမ်းသီးတစ်လုံးစာလောက်တော့ရှိသည်။ အပျိုကြီးတွေရဲ့ နို့နဲ့မတူဘဲ တကယ့်ကို လတ်ဆတ် သည်။ အရသာပင် ပျော့အိနေတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ နို့ကို ဆုတ်ရင်းဖြင့် နောက်ကနေဂုတ်ကို နမ်းစုတ်ပေးပါသည်။ ဇေယျာ စိုးသည် သူမ၏ ဂုတ်တွင်သာမက လက်ပြင်တွေ သွေးချေဥအောင်ပင် နမ်းစုပ်ပေးမိသည်။ ခင်မေကတော့ မြင်းဇက်ကြိုးကို နိုင်အောင် မကိုင်နိုင်တော့ချေ။ ငှက်ဖျားတက်သလို တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေ သည်။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုရအောင် ရှာပြီး လက်ညှိုးလက်မကြားတွင် ချေပေး နေမိသည်။ နို့လေးတွေကို မမြင်ရလို့ အားမရပေမဲ့လဲ ဒီ လောက်ရတာကိုပင် ဇေယျာစိုးက ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ဝမ်းဘိုက်သားလေးကို ရှပ်ကိုင်၍ မထိတထိလေး ဖျစ်၍ပေးတော့ရာ ကောင်မလေး တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထ၍လာရသည်။ လက်က တစထက် တစ အောက်ကိုဆင်းသွားရင်း သူမ၏ စကပ်ချိတ်လေးကို ဖြုတ်ကာ စောက်ပတ်လေးဆီသို့ လှမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးလေးတွေက ပေါက်ကာစ နုနုတိုတိုလေးတွေဖြစ်သည်။ စကပ်အောက်မှာ ဘာမှ ဝတ်မထားတော့ ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကို လက်ဖြင့် အသာလေးလျှောက်၍ ဆွဲနေသည်။ ပြီးတော့မှ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်မလက်ခလယ်တို့ဖြင့် ဟလိုက်ရင်း လက်ညှိုးကို အသာလေး သွင်းပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးသည် ခြောက်သွေ့၍ ကပ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဇေယျာစိုးက သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ရှာပြီးကလိပေးတော့မှ အရည်လေးတွေ တစိမ့်စိမ့်ဆင်း လာသည်။ ကောင်မလေးကတော့ ရှက်လို့လားမသိ ခေါင်းငုံ့ရင်း မြင်းကိုသာ ဇွတ်နှင်၍နေသည်။ လက်လဲဝင်လို့ရရော ဇေယျာစိုးက စောက်ခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ သူ၏ လက်ညှိုးကို သွင်းလိုက်ထုတ် လိုက်ဖြင့်လုပ်၍ပေးနေသည်။ နာရင်လန့်သွားပြီ မကောင်း တာကြောင့် ဖြေးဖြေးလေး မွှေ၍ပေးနေမိသည်။ သူမ၏စောက်စေ့လေးကတော့ စောက်ဖုတ်အပြင်ကိုပင် လက်တဆစ်လောက်စွန်းထွက်၍နေသည်။ ဇေယျာစိုးက လက်နဲ့ကလိပေးတာ ကြာလာတော့ ကောင်မလေးက သိပ်ပြီးအားရဟန်မတူတော့ချေ။ မပီမသ လည်ချောင်းသံလေးတွေ ထွက်လို့လာသည်။ စကားတော့ သိပ်ပြီးပြောရဲပုံမရသေးချေ။ ဇေယျာ စိုးသည် သူမ၏ ဖင်လုံးလုံး ကျစ်ကျစ်လေးကို အောက်ကနေ နှိုက်ပြီး ဆုတ်နယ်ပေးနေမိသည်။ တော်တော်လေးကြာ သွားပြီးမှ .. ““ညီမ မြင်းကို ခဏရပ်လိုက်”” သူမက မြင်းကိုရပ်လိုက်လျှင် ဇေယျာစိုးက မြင်း ပေါ်မှ ခုခန်၍ဆင်းလိုက်ပြီး သူမကိုပါ မြင်းပေါ်မှ ပွေ့၍ ချ လိုက်ရာ အားလွန်ပြီး မြေပြင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်သား ဖင် ထိုင်ရက်ကျသွားကြလေသည်။ မြေပြင်ပေါ်သို့ရောက်သည်နှင့် ဇေယျာစိုးက ချက် ခြင်းပင် သူမကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲ၍လှဲ့လိုက်သည်။ ကောင်မလေးက သူ့ကိုမကြည့်ရဲဘဲ မျက်နှာလေးကို ငုံ့၍ ထားသဖြင့် ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ မျက်နှာလေးကို ဆွဲ၍ မော့လိုက်ကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ယုယုယယ လေး စုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများသည် လေတိုးခံရသောနှင်းဆီပွင့်ချပ်များနှယ် တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ သူမကို အနမ်းဖြင့် ညှို့ယူနေတုံးမှာပင် ဇေယျာစိုး၏ လက်တဖက်က ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး အပြင်မထွက်ရသဖြင့် ဒေါသတကြီးပါးပျဉ်းထောင်နေသော လီးကြီးကို ဂုတ်ကနေကိုင်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။လီးကြီးသည် ချစ်ချစ် တောက်ပူနွေးနေပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ မြေကြီးပေါ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေလျှက် မှ ဇေယျာစိုးက သူ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကောင်မလေး အား ခွ၍ ကားကာ ဆန့်တန်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ကောင် မလေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း သူ၏ပေါင်ရင်းတွင် တဖက် တချက်ဆန့်တန်း၍တင်ကာ သူ၏ခါးကို ခွစေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကောင်မလေးကို ခါးမှဆွဲယူကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ လီးထိပ်ဖူးကို အသာ လေး ထိုးထဲ့လိုက်သည်။ ကောင်မလေး၏ မျက်နှာတစ်ချက်မဲ့၍ သွားသည်။ သိပ်တော့ မလွယ်လှချေ။ ““ညိမ ..အကို့ကိုဖက် .. မရှက်ပါနဲ့ကွယ်”” သူမကဇေယျာစိုး၏ ပုခုံးပေါ်မေးတင်ရင်း ရွရွလေး ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဇေယျာစိုးက ကောင်မလေး၏ တင်သားနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး သူ၏ ကာထာသော ခြေနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကာ ကောင်မလေး၏ တင်သားများကို သူ၏ ပေါင်ပေါ်တွင်တင်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ ခြေဆင်း၍ ထိုင်နေတော့ ဇေယျာ စိုး၏ပေါင်ရင်းတွင် ခင်မေက ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်ကို ခြေနှစ် ဖက်ဖြင့် ခွ၍ထိုင်ထားသော အနေအထားသို့ ရောက်သွား သည်။ သူမ၏ စကပ်လေးကို လှန်၍ စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖြင့် နှိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရွှဲ၍နေသည်။ လီးကို စောက် ပတ်ဝတွင်တေ့၍ သူမ၏ ခါးကို ဖိချလိုက်သည်။ ““ဗြစ် .. ဗြစ်. ဗြစ်.. ဖေါက် .. ဒုတ် .. အ .. အ .. အား ..”” စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကမဆန့်မပြဲ ဝင်သွားပြီး အပျိုမှေးကို ဖေါက်သံနဲ့သားအိမ်ကို ထိသံတို့သည် အစဉ်အတိုင်းထွက်ပေါ်၍လာသည်။ ခင်မေက ပထမ အ .. အ .. နဲ့ ကြိတ်မှိတ်ပြီးခံနေပေမဲ့ အပျိုမြှေးပေါက်ပြီး သားအိမ်ကိုလဲ ထိရော ငယ်သံ ပါအောင်အော်လိုက်တော့သည်။ သူမသည်ဇေယျာစိုးကို အတင်းပင် တွန်းသည်။ မရပါ။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ခါးလေးကို အသေဖက်၍ ထားသည်။ ဇေယျာစိုးက သူ၏ခါးကို ယူကာ သူမ၏ ခါးလေး ကို ဆွဲရင်း ညင်သာစွာဖြင့်သူ၏ လီးကြီးများကို အသွင်း အထုတ်လုပ်ကာ လိုးပေးသည်။ တချက်တချက် ခပ်နာနာ လေးဆောင့်လိုက်သေးသည်။ ““ပြွတ်..စွပ်.. ဒုတ်.. အား .. အား .. ပလွတ်..ပြစ် .. ဒုတ် .. အ . အာ့ ..”” ဇေယျာစိုးက ကြမ်းတခါ ချော့တလှည့် တလှည့် ဖြင့် ဆက်တိုက်လိုးပေးလိုက်တော့ သူမ၏ စောက်ခေါင်းက ကျဉ်းလွန်းသဖြင့် လီးကိုလက်နဲ့ညှစ်ပြီး ဆုတ်ထားသလို ဖြစ်တာကြောင့် (၁၀)မိနစ်အကြာလောက်မှာပင် လီးကြီး သည် တဇတ်ဇတ်တုန်လာပြီး ခင်မေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရည်များကို ပန်း၍ထည့်လိုက်လေတော့သည်။ နှစ် ယောက်စလုံး၏ ပေါင်ခြံများတွင်တော့ သွေးတွေက ချင်း ချင်းနီရဲနေသည်။ ကောင်မလေးခမျာမှာတော့ ငယ်သေး သည့်အတွက် ပြီးလို့ပြီးမှန်းမသိ။ နုံးခွေသွားတာကိုဘဲ သိလိုက် သည်။ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာကိုလဲ သူမကိုယ်သူမ မသိချေ။ အောက်ဆုံးတော့ မျက်ရည်လည်ရွဲဖြင့် ဇေယျာစိုး ကို အတင်းကြုံး၍ဖက်ပြီး နမ်းပါတော့လေသည်။ ဒီနေရာမှနောက်ထပ် နာရီဝက်လောက် နားပြီးတော့မှ ဆက်၍ ခရီးနှင်ခဲ့လေသည်။ ဇေယျာစိုးနှင့် ခင်မေတို့သည် ဆက်၍ခရီးနှင်လာ ကြရင်း စမ်းချောင်းလေးတခုကိုတွေ့၍ နှစ်ယောက်သား ဆင်းပြီးကိုယ်လက်သုတ်သင်ကြသည်။ တယောက်နှင့်တယောက် စကားတော့ မပြောဖြစ်ချေ။ ခင်မေက ရှက်နေပုံရသည်။ ဇေယျာစိုးသည်လဲ အတွေ့ အကြုံသစ်ကြောင့် နုံးချိ၍နေသည်။ အေးမြသော ရေတွင် ထိနှစ်၍ချိုးလိုက်ကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံးလန်း၍ သွားသည်။ ပြီးမှ နှစ်ယောက်သား ခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။ ညနေ လဲအတော်စောင်းသွားပြီဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့ တဖြေးဖြေးခရီးထွက်ခွာ၍ လာရာ ခဏမျှ ကြာတော့ သူတို့၏ ရှေ့နားမှ မြင်းခွာသံကြားရသည်။ မှောင် စပျိုးနေပြီဆိုတော့ ဘာမှသဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရချေ။

ဝါးတရိုက် လောက် ကွာတော့မှ ခင်မေက ဇေယျာစိုးဖက်သို့ လှမ်းရင်း ပြောလိုက်သည်။ ““မမလာနေပြီ .. ရှင်တော့ ကံကောင်းတာဘဲ”” ““ဟယ် ညီမလေး .. ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ ..”” မဝင်းမေက ဇေယျာစိုးဖက်သို့ မျက်လုံးကစားရင်းမေးလိုက်သည်။ ““မမဆီလာတာပေါ့ ဟောဒီက ကိုဇေယျာစိုးက မမ နဲ့တွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့ သူက ဦးနေစိုးရဲ့သားပေါ့။ မမ မှတ်မိရဲ့လား ငယ်ငယ်တုံးကတော့ တွေ့ဖူးတယ်လို့ အဖေက ပြောတယ်”” ““အော် ကိုဇေယျာစိုးလား ငယ်ရုပ်တော့ နဲနဲ ကျန် သေးတာဘဲ ဒါပေမဲ့ မပြောရင် မှတ်မိမယ်မထင်ဘူး”” ““တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ .. ကျွန်တော်လဲ မဝင်းမေကို အိမ်က ထိုင်ပြီး စောင့်မနေချင်တာနဲ့ စိုက်ခင်း လဲကြည့်ရအောင်ဆိုပြီး လိုက်လာတာပါ”” ““စိုက်ခင်းကတော့ အားလုံးအိုကေပါဘဲ .. မအိုကေတာက အလုပ်သမားတွေဘဲ။ လခတိုးတောင်းနေကြ တယ် ..”” ““အင်းလေ .. ကြည့်လုပ်ကြတာပေါ့ .. ဒါနဲ့ မဝင်းမေ ဘယ်သွားမလို့လဲ”” ““အိမ်ပြန်မလို့လေ .. ဘာမှ လုပ်စရာမရှိတော့ ဘူးရှင့် ..”” ““ဒါဆိုလဲ ကျွန်တော်တို့ပါ ပြန်လိုက်ခဲ့မယ်။ အဓိက ကတော့ မဝင်းမေနဲ့ တွေ့ဖို့ပါဘဲ။ နောက်ကြုံတော့မှဘဲ စိုက်ခင်းတွေကြည့်တော့မယ်။ အခုမိုးချုပ်နေတော့ ခရီးဆက် လို့ဖြစ်ပါ့မလား ..”” ““ကျမတို့ကတော့ သွားနေကျဘဲ”” ““ဒါဆိုလဲ သွားကြတာပေါ့ ..”” ““ညီမလေး မမ စကားပြောရင်းနဲ့ လယ်ဂျာစာအုပ် တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တာ သတိရတယ်။ သွားယူလိုက်ပါကွယ် နော် မမတို့ ခရီးဆက်နှင့်မယ် အလုပ်တွေအများကြီးရှိသေးတယ် မဟုတ်လား ..”” ““ဟင် .. မမကလဲ အဝေးကြီးသွားရမှာ မသွားချင်ပါဘူး ..”” ““သွားပါကွယ် ငါ့ညီမက လိမ္မာပါတယ်မမ မုန့်ဖိုးပေးမယ် ဟုတ်လား .. နော် .. ညီမ ..”” ချာတိတ်မသည် ဇေယျာစိုးကို စူးကနဲ တစ်ချက် ကြည့်ရင်း မြင်းကို ချာကနဲ လှဲ့ကာ မသွားချင်သွားချင်ဖြင့် ထွက်ခွာသွားပါတော့လေသည်။ ““ဒီညမ တစ်ယောက်ရှိလို့သာ ကျမသက်သာတာ နို့မို့ယင်တော့ သေမှာဘဲ အလုပ်တွေက များတော့ တယောက်ထဲ မနိုင်ဘူးရှင့် ..”” ““ခင်ဗျားတို့က မိသားစု သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းရှိတော့ ပျော်စရာဗျာ ကျွန်တော်အားကျတယ်ကျနော်ကတော့ တဦး တည်းသောသားမို့ အထီးကျန်သလိုပါဘဲဗျာ”” ““ကဲ..ခရီးဆက်ကြစို့”” ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် စကားတပြောပြော ဖြင့် ခရီးဆက်ခဲ့ကြရာ စောစောကဇေယျာစိုးနှင့် ခင်မေတို့ ခရီးတစ်ထောက်နားသော စမ်းချောင်းလေးနားသို့ ရောက် ခဲ့လေသည်။ ““ဒီမှာ ခဏနားရအောင် ကိုဇေယျာစိုး .. ကျမမြင်းလဲမောနေပြီ”” ““ကောင်းတာပေါ့ဗျာ .. ကျွန်တော်လဲ မြင်းစီးရာပင်ပန်းနေပြီ”” ဇေယျာစိုးသည် မြင်းပေါ်မှ ဆင်း၍ မျက်ခင်းပေါ်အသာလဲလျှောင်းလိုက်သည်။ လကထိန်ထိန်သာနေသည်။ နေ့ခင်းနေ့လည် အ တိုင်းပင် လင်းထိန်၍နေသည်။ စမ်းချောင်းလေးကလဲ တ သွင်သွင်စီးဆင်း၍နေသည်။ စမ်းချောင်းလေး၏ တဖက်တချက် ဝဲယာတစ်လျှောက်မှာလဲ နှစ်ချို့သစ်ပင်ကြီးတွေက စမ်း ချောင်းလေး ကမ်းနဖူးနှင့် ပျမ်းမျှ (၁၀)ပေ (၁၅)ပေ၊ ပေ(၂၀)လောက်တို့တွင် အုံ့ဆိုင်းစွာဖြင့် ပေါက်၍နေသည်။ လေကလဲ တဖြူးဖြူးတိုက်နေတော့ ဒီနေရာလေးသည် အတော်ပင် သာယာလှပေသည်။ ဇေယျာစိုးတစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်၏ သာယာမှုကိုခံစားနေစဉ်မှာပင် သူ၏ခေါင်းတဲ့တဲ့တွင် မဝင်းမေက မတ်တပ်ရပ်၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက အောက်ကနေ ပင့်ကြည့် လိုက်တော့ သူမက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။ သူမ၏ရွှေရင်အစုံသည်လည်း အောက်ခံပါဟန်မတူကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။ သူမ၏ ပေါင်တံကြီးတွေကလဲ တုတ် တုတ်ခိုင်ခိုင်ဖြင့် ဖြစ်ကာ စောစောက မြင်းကုန်းနှီးမှာ ချိတ် ထားသော အထုတ်တထုတ်ကို သူမ၏ လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲ ထားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ““ကိုဇေယျာစိုး ဘိုက်မဆာဘူးလား ကျမတော့ ဆာရင်စားဖို့ ခေါပုတ်တွေယူလာတယ်။ စားဖူးတယ်မဟုတ်လား ရော့သကြားနဲ့ တို့စား စားမိယင်စွဲသွားတာချည်းဘဲ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား”” မဝင်းမေသည် ပြောပြောဆိုဆို ခေါပုတ်ထုတ်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး သူမသည် မြက်ခင်းပေါ်လှဲ၍ ချလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား စကားမပြောမိကြတော့ချေ။

ဒါပေမဲ့ ခဏနေတော့ ပလုတ်ပလောင်း စားနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး .. ““ကိုဇေယျာစိုး ရှင်နော် တချိန်ကျရင် ဒီတောအုပ် ထဲမှာ ကျမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ပြီး ဘာမှ အကျိုးအမြတ် မရှိဘဲ အချိန်ကုန်ပြီး ပြန်သွားရတာလို့ တွေးပြီး နောင်တရနေချင်သလား”” ““အို ဘယ်ရချင်ပါ့မလဲဗျာ ..”” ဇေယျာစိုးက ပြောလိုက်ရင်း ငေါက်ကနဲထထိုင် ကာ သူမကို စိုက်၍ကြည့်မိသည်။ မဝင်းမေက တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း .. ““ရှင် စိတ်ဝင်စားရင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက် ပါ။ ကျမလဲချွတ်လိုက်မယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ် ရှင်ကျမကို အထင်တော့မသေးလိုက်နဲ့ ကျမက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသမား နောက်ပြီး ခေတ်ပညာတတ်တစ်ယောက်။ ကျမက ယောက်ျားတွေကြားမှာ ယောက်ျားတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီးလုပ်နေရတာ။ ရှင့်ကို မြင်မြင်ချင်းဘဲ ကျမစိတ်ထဲမှာ ဆန္ဒတွေ တားဆီးလို့ မရတော့ဘူး။ ဒါကြောင့် ညီမလေးကို ပထုတ် လိုက်တာ ရှင်သဘောမတူလဲကျမကတော့ အတင်းကြံမလို့ဘဲ အခုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့”” မဝင်းမေသည် စကားလဲပြော အင်းကျီကို ကျယ်သီး တွေဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်သည်။ သူမ၏ ညီမလို မဟုတ်ဘဲ အသားရေက နီစပ်စပ်ဖြင့်ဖြစ်သည်။ မို့မို့တင်းတင်းဖြင့် နို့နှစ်လုံးဟာလဲ လရဲ့အလင်းရောင်ကြောင့် တောက်ပဝင်းပြောင်၍နေသည်။ နို့သီးခေါင်း တွေက လက်သန်းတဆစ်လောက်ရှိပြီး အောက်ကို ငိုက်၍ နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ညိုရောင်သန်းနေသည်။ ပိတုန်းနှစ်ကောင် ကြာငုံပေါ်နားနေသလိုပင်ဖြစ်သည်။ ဇေယျာစိုးက တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ သူ၏ ကိုယ်ပေါ် မှ အင်းကျီတွေ ချွတ်ချလိုက်တော့ ကြွက်သားအဖုအထစ် များဖြင့် ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် သေချာစိုက်ကြည့်နေယင်း သူမ၏ ဘောင်းဘီချိတ်ကို ဖြုတ် ကာ ဇစ်ကိုဆွဲ၍ချလိုက်သည်။ ဟ သွားသော ဘောင်းဘီဇစ်ကြားမှ သန်မာသောစောက်မွှေးမဲမဲများသည်အခွေလိုက် ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ မဝင်းမေကတော့ ခပ်စောစောပင် ဘောင်းဘီကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချ လိုက်သည်။ အတွင်းခံဝတ်မထားသောကြောင့် ဘောင်းဘီ ကျွတ်ထွက်သွားလျှင်ပင် သူမ၏ တကိုယ်လုံးသည် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်၍သွားရလေသည်။ ကြီးမားတောင့်တင်းပြီး ဖြောင့်စင်းလှသော သူမ၏ ပေါင်တံကြီးများက လရောင်အောက်တွင် ပုဇွန်ဆီရောင် ထ၍နေသည်။ သူမချွတ်ပြီးသွားသည်နှင့် ဇေယျာစိုးဆီသို့ လှလှပပလှမ်း၍လာပြီး ဘောင်းဘီကို ဝိုင်း၍ချွတ်ပေးသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ နို့သီးတွကို လှမ်းပြီး ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပျော့အိနွေးထွေးလှသော အထိအတွေ့ကြောင့် ဇေယျာစိုး၏ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမက်ခိုးတွေ တက်လာတော့သည်။ ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် မတ်တပ်ရပ်လျှက်မှ တယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ မျက်ခင်းပေါ်သို့ ထိုင်ချ လိုက်ကြသည်။ ဇေယျာစိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေက မဝင်းမေ၏ နှုတ်ခမ်းများကိုမော့၍ စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာတော့ ချက်ခြင်း ပင် မဝင်းမေက တုံ့ပြန်ကာ ဇေယျာစိုး၏ နှုတ်ခမ်းများကိုပြန်လှန်၍ စုပ်နမ်းပေးလေသည်။ ရမက်ဇောတွေတက်နေသော ကျမတို့နှစ်ယောက် မြက်ခင်းပေါ်ကို အကျနပင် ယှဉ်တွဲ၍ လှဲချလိုက်မိပါတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ ရင်ချင်းအပ်ရက် ဆီးစပ်ချင်းထိရက် ပေါင်ချင်းထိရက်ဖြစ်ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမရဲ့ ကော့ထောင်နေတဲ့ နို့သီး ခေါင်းလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး စို့ပေးတယ်။ တော်တော်သန် တဲ့ လူဘဲရှင်။ ““အိုး .. ဟင့် ..အင့် .. ကိုစိုး .. ကိုစိုး .. အို ကိုစိုး ..ရယ် စို့စမ်းပါ .. ကျမနို့သီးကို ကောင်း ကောင်းစို့ပေးစမ်းပါ။ ဟင်းဟင်း ကောင်းတယ် .. ကောင်း တယ် .. နို့စို့ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းတာဘဲ .. ဟင့်.. ဟင့် .. ဟင့် ..”” သူကနို့စို့ပေးရုံတင်မဟုတ်ဘဲ နို့သီးတဝိုက်ကိုလဲလျှာနဲ့ ဝိုက်ဝိုက်ပြီး ရက်ပေးလိုက်သေးတယ်။

အဲဒီလိုရက်လိုက်တဲ့အခါများ ကျမဟာ မျက်ချင်းပေါ်ကနေ ကော့ပျံကြွတက်သွားရတာဘဲ စိတ်တွေကလဲ အရမ်းကို ထကြွလို့ရွလာရပါတယ်။ နို့သီးနှစ်ခုကို တလှည့်စီစို့ပေး ရက်ပေးပြီးတဲ့ နောက် ဇေယျာစိုးရဲ့ ပါးစပ်ဟာ အောက်ဖက်ကို တစတစ ရွေ့ လျှားလာပါတယ်။ ကျမရဲ့ ဗိုက်သားပျော့ပျော့ အိအိ ချပ် ချပ်လေးတစ်လျှောက်အသာရက်ပေး စုပ်ပေးရင်း ရွေ့လျှား လာလိုက်တာ ကျမရဲ့ ဘိုက်သားပြင်လေးပေါ်မှာ သူရက် ပေးထားလို့ တံတွေးလေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်လို့နေပါတယ်။ တဖြေးဖြေးအောက်ဖက်ကို ရွေ့ဆင်းလာတဲ့ ဇေယျာ စိုးရဲ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ချက်ပေါ်ကနေ ဆီးခုန်ဖက်ကို ရွေ့ ဆင်းသွားပြီး တဖြေးဖြေး သူ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ် နဲ့ နီးသထက်နီးစပ်လာရပါပြီရှင်။ ကျမဟာ အလိုးခံရတာကို သဘောကျသလို စောက်ပတ်ရက်ပေးတာကိုလဲ အရမ်းကြိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ““အား .. ဟင်းဟင်း .. ကိုစိုးရာ ဟုတ်ပြီ .. ဟုတ်ပြီ .. ဟင်းဟင်း .. ကျမစိတ်တွေ အရမ်းထလာ ပြီ နော် .. အို အို. ရက် .. ရက်ပါတော့ .. ကျမ စောက် ဖုတ်ကို ထိုးထဲ့ပြီး ရက်လိုက်စမ်းပါ”” ဆီးစပ်တစ်လျှောက် တဖြေးဖြေး ရွေ့ဆင်းလာနေတာကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ ကျမက အငမ်းမရ ထုတ်ဖေါ် ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီလိုပြောလိုက်တဲ့အခိုက်မှာဘဲ ကျမရဲ့ စောက် ပတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေက အတော်ကြီးကို စိမ့်ထွက် လာပါတယ်ရှင်။ ဘယ်လောက်များသလဲဆိုရင် အရည်တချို့ ဟာ အပြင်လျှံထွက်ပြီး ဖင်ခေါင်းတစ်လျှောက် စီးကျသွားတဲ့ အထိပါဘဲရှင်။ ဟော .. သူ့ပါးစပ်က ကျမစောက်ပတ်နားကို ရောက်လာပြီး ရက်တော့ရက်မပေးသေးပါဘူး .. ““ကျမဟာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမစောက်ပတ် ထိမိ အောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိတယ်။ အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပ် ပေးသလိုမျိုးပေါ့ ။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ ဖေါင်းပြီး စောက်စေ့လေး လဲမာကြောထောင်ကြွလို့တက်နေပါပြီ။ အရမ်း အရမ်း ခံချင် နေတာ။ အစုပ်ခံချင်နေတာ။ ဟုတ်တယ် မနေနိုင်တော့ဘူး။ ““ရက်ပေးပါ ကိုစိုးရယ် ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ပေးစမ်းပါရှင်။ ကျမ မနေနိုင်လွန်းလို့ပါ””ကျမက ထပ်ပြီး လော်ဆော်တိုက်တွန်းလိုက်မိ ပြန် ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကတော့ တကယ်ပါဘဲရှင်။ မရက်ခင် အဖုတ်ကို အရင်ဖြဲကြည့်နေတော့တယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနနကိုင်ပြီး အသေအချာကို ဖြဲ ကြည့်နေတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဟာ နီရဲပြဲအာပြီးနေမှာပါ ဘဲ ..။ ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုယ် ငုံ့မကြည့်နိုင်တာကြောင့် အဖုတ်ရဲ့အနေအထား ဘယ်လိုလဲဆိုတာကိုတော့ ကျမ အသေအချာ မသိဘူးပေါ့ရှင်။ စိတ်ကူးနဲ့ဘဲ မှန်းဆကြည့်ရတာပါ။ အဲသလိုဖြဲကြည့်ပြီးမှ သူ့ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနအုပ်ပြီး မရွံမရှာစုပ်နမ်းတယ်။ ““အောင်မလေး ..လေး .. ကိုစိုးရဲ့”” ကျမလေ တကိုယ်လုံးကို တုန်သွားရပြီး ငယ်သံပါ အောင်အော်ပစ်လိုက်မိပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာလဲ မပြောပါနဲ့တော့ ဘယ်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့တေ့ကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလိုမျိုး စုပ်ပေးတာကို သူ့ရှာကလည်း အဖုတ်ထဲကို ထိုးထဲ့ပြီး လှည့် ပတ်ကလိပေးသည်။ ရက်ပေးသည်။

ကျမ အသက်ရှူပြင်းတွေ ပြင်းလာတယ်။ ကျမရဲ့ ဝမ်းပျဉ်းသားပျော့ပျော့အိအိလေးဟာ ပိန်လိုက် ဖေါင်းလိုက် ကိုဖြစ်လို့ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းလဲ ကားလိုက် စုလိုက်နဲ့ဖြစ် နေရတယ်။ သူက ကျမစောက်ပတ်မှာ စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည် ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ရက်ပေးနေ ပြန်တယ်။ တကယ့်ကို ရက်ရက်ရောရော ရပ်ပေးနေတာ ကျမအဖို့ အရမ်းကိုငြိမ်ပြီး အရမ်းကို ကောင်းနေရတာပါဘဲ။ အဖုတ်ကိုရက်ပေး စုပ်ပေးတာထက် ပိုထိတာပေါ့ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကိုထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့သဘော ဖြစ် နေတာကိုး ..။ ““အား ပါးပါး ဟင်း .. ထိုးစမ်းပါ ကိုစိုးရ ဟင့် မွှေပေးစမ်းပါ .. အား ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း .. ကျမ စောက်ပတ်ထဲကို ရှင့်လျှာကြီး အကုန်ဝင်အောင် ထိုး သွင်းပေးစမ်းပါ .. အား .. ကောင်းလှချည်လား ကိုစိုးရာ အမလေးလေး .. ဟုတ်ပီ ..ထိုး ထိုး လိုးလိုး..ရှာထိုးပေးစမ်းပါ”” ကျမ ပါးစပ်ကလဲမရှက်နိုင်တော့ဘဲ တစ်တစ်ခွခွ ကြီးကို ပြောလိုက်မိသည်။ သူကလည်း ကျမစောက်ပတ်ကို ရှာနဲ့ အပီထိုးထိုး ပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေတာ အဖုတ်ထဲ သူ့လျှာတစ်ဆုံး တိုင် တိုးဝင်လာတဲ့အခါများ ကျမဟာ လည်ချောင်းထဲက ပါ တအင်အင် အသံတွေ ထွက်လာတဲ့အထိဖြစ်ရပါတယ်။ ကျမ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှအကြောအချင်အားလုံးမှာ သွေးတိုးအရမ်းမြန်ကုန်ပြီး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတယ်။ တကိုယ်လုံး ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံလို့ အကြီးအ ကျယ်ကို ပြီးလုနီးလာမှန်း ကျမရိပ်မိတယ်။ ကျမစောက်ပတ်ထဲကို ရက်ပေး လျှာနဲ့ အဖုတ် ခေါင်းထဲကို ထိုးပေးလုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမက သူ့လီးကြီးကို ညာလက်နဲ့ လှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုး ပွတ် ပေးနေမိပါတယ်။ လက်ထဲမှ တဆုတ်တခဲကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးက အားရစရာကောင်းလိုက်တာ ဒီလီးကြီးစောက်ပတ် ထဲကို ထိုးသွင်းပြီး လိုးတာကို ကျမ အရမ်းခံချင်လာတယ်။ လျှာနဲ့ထိုးပြီးသွင်းမှာထက် စောက်ပတ်ကိုလီးနဲ့ လိုးရင်းပြီးချင်လာတယ်။ ဟုတ်တယ် လီးနဲ့က ပိုပြီး အရသာကောင်းစေမှာ ..။ ““ကိုစိုးရယ် .. ကျမကို လိုးပါတော့ရှင့်လီးကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပေးစမ်းပါ။ လုပ်ပါကိုစိုးရယ် ကျမကို လိုးပေးစမ်းပါရှင် .. ကျမ အပေါက်ထဲကို ရှင့်အ ချောင်းကြီး တအားကုန်ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ။ ကျမ ခံချင်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပါကိုစိုးရယ် လိုးစမ်းပါရှင် ..”” ကျမက ထုတ်ဖေါ် တောင်းဆိုလိုက်မိပါတယ်။ အရမ်းကို လိုးချင်နေပြီကိုး ရှက်မနေတော့ပါဘူး ပြီးတော့ စိတ် တူ ကိုယ်တူ လိုးကြတာဘဲ။ ဇေယျာစိုးကလဲ ကျမလိုဘဲ ထန်နေတပါတယ်။ အ ဖုတ်ရက်ပေးတာကို ချက်ခြင်းရပ်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ် တက်ခွတယ်။ တက်ခွတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမက သူ့လီးကို ဆွဲယူပြီး နီရဲပြဲလန်နေတဲ့သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို စောက်ရည်ကြည်တွေ နဲ့ စိုရွှဲမို့ဖေါင်းကြနေတဲ့ စောက်ဖုတ် အဝမှာ တေ့ပေး လိုက်ပါတယ်။ စိတ်က အရမ်းထနေတဲ့ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမကတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်တာ တစ်ချက်တည်း နဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ထဲကို တနင့် တပိုးဝင်သွားတော့တာပါဘဲ။ သူ့လီးက မသေးပါဘူးရှင်။ ရှစ်လက်မသာသာလောက် ရှည်ပြီး ကျပ်လုံးလောက် ကိုတုတ်တာ ..။

တစ်ချက်တည်း အဆုံးဖိသွင်းလိုက်တော့ အဖုတ် ထဲမှာ စေးပိုင်တင်းကြပ်သွားတာဘဲ။ ဖိန်းရှိန်းပြီး ကြက်သီး ထသွားရအောင်လဲ ကောင်းတယ်။ ကျမပါးစပ်က ““အိုး .. ကျွတ်..ကျွတ်.. ကျွတ်”” လို့ စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်။ နာတာကြောင့် ညီးတာလား ကောင်းတာကြောင့် ညီးတာလား ကျမကိုယ် ကျမတောင်မခွဲခြားတတ်တော့ပါ ဘူး နာလဲနာ ကောင်းလဲအရမ်းကောင်းနေတာကိုး။ လီးအဆုံးဝင်သွားပြီးတာနဲ့ ဇေယျာစိုးဟာ ကျကို စပြီးလိုးပါတော့တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ ခပ်ဖြေးဖြေး တချက်ခြင်း ညောင့် လိုးပေးတာ။ သူ့လီးအဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာတိုင်း ကျမက အိုး ကနဲ ဟင် ကနဲ ပါးစပ်က အသံထွက်မြည်တမ်းနေမိတယ်။ လီးထွက်သွားတယ်။ နောက်ပြန်ဝင်လာတယ်။ ဝင်နေတဲ့လီးကို ထုတ်ယူတယ်။ နောက်ပြန်ထိုး သွင်းတယ်။ထွက်လိုက် ဝင်လိုက် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့။ သူ့လီးက ရှစ်လက်မကျော်ကျော် ရှည်တာဆိုတော့ အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်တဲ့အခါ သားအိမ်ကို ဒစ်ကြီးနဲ့ ထိထိ နေတယ်။ အဲဒီလိုသားအိမ်ထဲကို စိုက်ဝင် ထိမိတာကလဲ အောင့်အောင့်သွားပေမဲ့ အရသာတမျိုးထူးတယ်ရှင်။ အလိုး ခံရတိုင်းသားအိမ်ကို ထိတာမျိုးမှ မဟုတ်တာ။ လီးရှည်မှသာ သားအိမ်ထဲထိ စိုက်ဝင်တာ။ ဇေယျာစိုးရဲ့လီးကလဲ အလုံးက တော်တော်တုတ် တာမို့ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေကိုလဲ သိပ်သိပ် သည်းသည်းနဲ့ ပြည့်ပြည့်၀၀ ပွတ်တိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်တာကလဲ လမ်းကြောင်းမှန်တယ်။ အဝင်မှာရော အထွက်မှာရော လီး တန်လုံးပတ် အပေး့ိုင်းက ကျမစောက်စေ့ကို ကျကျနန ပွတ် တိုက်နေတယ်လေ။ ကျမဟာ တကယ့်ကို ရာနှုံးပြည့် ပြည့်ပြည့်၀၀ အလိုးခံနေရတာပါ။ မစို့မပို့ မဟုတ်ဘူး ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ နင့်နင့်ပိုးပိုးကြီးပေါ့။ ဒါကြောင့်လဲ ကျမဟာ တကိုယ်လုံးကို သူ့လက် ၀ ကွက်ပြီးပုံအပ်ထားလိုက်တာဘဲ။ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်ရာ လုပ် လိုးချင်သလိုလိုးပေတော့။ ကျမစိတ်တွေ ပိုထန်လာသလို ကျမတို့ နှစ်ယောက် စလုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွဟာလဲ ပြင်းထန်လာပါတယ်။ သူက ညောင့်နေတာကနေ မြန်မြန်သွက်သွက်နဲ့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်ပြီး လိုးလာပါတယ်။ ကျမကလဲ သူ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အံကိုက်ဖြစ်အောင် အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်။ အရှိန်နဲ့ဝင်လာတဲ့လီးကြီး အဖုတ်ထဲကို နက်နက် ရှိုင်း ရှိုင်း အဆုံးဝင်နိုင်အောင် ပေါင်ကိုဖြဲပေးတာမျိုးကိုလဲ အ ချိန်အဆမိမိလုပ်ပေးတယ်။ ဇေယျာစိုးရဲ့ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသံတွေ ကျမရဲ့ ညီးညူမြည်တမ်းသံတွေဟာ ပဲ့တင်ထပ်လို့နေပါတယ်။ ဒီအသံ တွေဘဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ လိုးနေကြတဲ့ အသံဗလံ တွေလဲ ပါတာပေါ့။ သူ့ဆီးစပ်နဲ့ ကျမဆီးစပ် ရိုက်မိကြတဲ့ အသံတွေက တဖတ်ဖတ် သူ့ဂွေးအုကြီးတွေ ကျမဖင်ဆုံကြီးကို ထိရိုက်မိ တဲ့ အသံကလဲ တပြတ်ပြတ် စောက်ရည်ကြည်တွေ အတော် ဘဲ စိုရွှဲနေတဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးချောင်း ကြီးက တရှိန်ထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ အသံက တဘွပ်ဘွပ်။ အဲဒီအသံပေါင်းစုံ ရောနှောပေါင်းစည်းထားတဲ့ ကာမ တေးသံသာက ကျမတို့ရဲ့ ကာမစပ်ယှက်ပွဲကြီးကို ပိုပြီး အသက်ဝင်စေပါတယ်။ ဒီအသံတွေကြားနေရတာကလဲ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ပိုပြီး စိတ်ကြွစရာပေါ့။ ပိုပြီးအရသာတွေ့စရာပေါ့။ ““ဘွပ် ဘွပ် .. ဖတ် .. ဘွပ် .. ဖွတ်..ဘွတ်”” ““အားပါး ရှီး .. ဆောင့် .. ဆောင့် ကျမကို တ အားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင် .. ဟင်း . ဟင်း .. ရှင့်လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး လအုပါ မြုပ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်း နဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်စမ်းပါရှင် .. ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ”” ““ဘွတ်..ဘွတ်..”” ““အား ဟုတ်ပီ .. အဲလိုမျိုး .. အဲလိုမျိုး ဆောင့် သာဆောင့် . .အဖုတ်ကွဲချင်ကွဲပါစေ .. အမလေး.. ကောင်းလိုက်တာရှင် .. အား ..”” ကျမလေ အားပြင်းပြင်းနဲ့ ထိမိတဲ့ သူ့ဆောင့်ချက် တွေကို ရင်သိမ့်တုန်အောင် ခံရင်း တစ်ချီပြီး တချီ ဆက် တိုက်ကို ပြီးနေတာဘဲ။ တချို့ယောက်ျားတွေနဲ့ ဆိုရင် တချီကောင်းလောက်သာ ပြီးခဲ့တဲ့ ကျမ အခု ဇေယျာစိုးလိုးတာခံရတော့မှ ဆက် တိုက်ပြီးတဲ့အရသာကို တုန်ခါမောဟိုက်အောင် ခံစားနေရ ပါတယ်ရှင်။

ကျမလေးချီမြောက်ပြီးသွားတဲ့ အခါမှာ ဇေယျာစိုး ဟာလည်း တရှူးရှူးနဲ့ အသက်ရှူ အရမ်းမြန်လာတယ်။ ဇေယျာစိုးရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကလဲ ဘာကြမ်း သလဲ မမေးနဲ့။ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ စက်သနပ်ပစ်တာထက် တောင် မြန်နေသေးတယ်။ သူလဲ အရည်တွေထွက်ဖို့ နီးနေပြီဆိုတာ ကျမလဲသိတယ်။ ကျမကို လေးချီ ဆက်တိုက်ပြီးအောင် လိုးပေးနိုင် တဲ့သူ့လီးအစွမ်းတော့ ကျမ အရမ်းချီးမွမ်းမိပါတယ်။ သူ့အတွက်အရသာ ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင် တဲ့ ဆန္ဒကြောင့် ကျမဟာ သူ၏လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အသာလက်နဲ့ပတ်ကျော်ပြီး သူ့ဂွေးအုတွေကို ညာလက်နဲ့ အ သာလှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသာဖွဖွလေး ဆုတ် နယ်ပေးတယ်။ ပွတ်ပေးတယ်။ ဒါဟာ ယောက်ျားတွေ သိပ်ကြိုက်တဲ့ လုပ်ဆောင်ပြုစုပေးမှုလေးတစ်ခုပေါ့။ ဇေယျာစိုးဟာ ပိုပြီး အရသာတွေ့သွားတာ သေချာ ပါတယ်။ အသက်ရှူပိုမြန်လာသလို ဆောင့်လိုးချက်တွေ ကလဲ ပိုအားကောင်းပြီး ပိုကြမ်းလာတယ်။ နောက်တော့ သူ့လီး ကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ လှုပ်ရှားသွားတာကို ကျမသိရတယ်။ သူ့လရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့မယ်။ ““ကိုစိုး .. လရည်ထွက်ရင် ကျမစောက်ပတ်ထဲမှာ ဘဲ ပန်းထုတ်ပေးနော် အဖုတ်ထဲမှာလရည်တွေ ပြည့်လျှံ သွားအောင်ကို ပန်းထည့်ပေးပါ နော် .. နော် ..”” ကျမက ပါးစပ်ကလဲ ပြော စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ညှစ် သူ့လီးကိုလဲ စုပ်ယူလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာဘဲ သူပလီးထဲက သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာပါလေရော။ ပူပူနွေးနွေး အရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန့်နှံ့သွားတာကို ကျမခံစားသိရှိလိုက်ရပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေကများလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ပန်းထွက်လာ တာ မနဲဘူး စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ရုံမကဘူး အပြင်တောင် လျှံထွက်တယ်။ အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ အားကောင်းကောင်းနဲ့ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တာမို့ ကျမလဲ ငါးကြိမ်မြောက်ပြီးသွား ပါတော့တယ်။ အဲဒီငါးကြိမ်မြောက်ပြီးတာဟာလဲ တကယ့်ကိုထိတယ်။ တကိုယ်လုံး ခွေပျော့နုံးလျှသွားစေလောက်အောင် ကို ဖြစ်သွားရတာ။ စောက်ရည်တွေ ထွက်တာကလဲ အရမ်းဘဲလေ ..။ ဒီနောက်တော့ ဇေယျာစိုးလဲ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ လိုးပွဲကြီးက တစခန်းသတ်ပြီပေါ့။ သုတ်လွှတ်ပြီး မကြာခင်မှာဘဲ သူ့လီးက ပျော့ခွေ သွားတယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဖြုတ်ယူပြီး အသာဘေးကို လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။

ပက်လက် စင်းစင်းကြီးအိပ်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူနေတယ်။ သူက အရမ်းကိုမောဟိုက်သွားတာပါဘဲ။ သူက ပိုအားစိုက် လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်ပေးခဲ့ရတာကိုး ..။ ခဏကြာတော့ ကျမ နည်းနည်း အမောပြေသွား ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ လှဲအိပ်နေရာကထပြီး သူ့ခြေရင်းဘက်ကိုသွားပါတယ်။ သုတ်ရည်တွေ စောက်ရည်တွေ ပေကျံနေတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အသာစုပ်ပေးတယ်။ သန့်စင် သွားအောင်လည်း လျှာလေးနဲ့ အသာယက်ပေးလိုက်တယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ လီးစုပ်ပေး ယက်ပေးနေတဲ့ ကျမကို တချက်ပြုံးပြီးကြည့်တယ်။ နောက်တော့ မျက်စိကို အသာမှိတ်ပြီး ဇိမ်နဲ့ မှိန်းနေတယ်။ သူ့လီးကို သန့်သွားအောင် စုပ်ပေး ရက်ပေးပြီးတော့ ကျမက သူ့ဘေးမှာ အသာပြန်လှဲလျောင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရင် ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေး တင်လို့ပေါ့။ ဇေယျာစိုးက ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို အသာ လက်တဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်တယ်။ ကျန်တဲ့လက်တဖက်ကတော့ ကျမ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ပေါ် အသာအုပ်ပြီးတင်လိုက် တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကို အသာညှစ်လိုက်တာ စောက်ဖုတ်ထဲက သုတ်ရည်နဲ့ စောက်ရည်ကြည်ရောနေ တာတွေ အပြင်ကို ယိုစီးကျလာတော့တာပါဘဲ။ ခဏလောက်နားနေကြပြီးတဲ့နောက် ဇေယျာစိုး ဟာ ကျမပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပြီး စုပ်နမ်းပြန်တယ်။ ရှာကိုလဲ ကျမပါးစပ်ထဲထိုးထဲ့ပြီး ကလိတယ်။ ကျမက တုံ့ပြန်နမ်းပြီး သူ့လီးကို လက်နဲ့အသာကိုင် စမ်းကြည့်တော့ ဟော .. သူ့လီးကြီး မတ်တောင်နေတာ ပါဘဲလား။ ကျမဖြင့် ယုံတောင် မယုံချင်သလိုဘဲ ကျမ တွေ့ ဖူးသမျှယောက်ျားတွေကတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးသွားရင် လီးလဲ ပျော့ လူလဲ နုံးခွေကျသွားတာပါဘဲ လီးပြန်တောင်လာတဲ့ လူ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ဇေယျာစိုးရဲ့လီးကတော့ ခဏအနားယူပြီးတာနဲ့ ပြန်တောင်လာပြီး တောင်တာမှ မတ်ကိုနေတာ။ ကျမအဖို့ ကော်ပေါက်ဘဲပေါ့။ တစ်ချီဆက်ပြီး လိုးနိုင်တော့မှာကိုး။ ““ဟောတော့ .. ရှင့်လီးကြီး ပြန်တောင်လာပါ ရောလား..”” ကျမက အံ့သြဝမ်းသာစိတ်နဲ့ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။ ““ဟုတ်တယ် တောင်လာပြီ လီးတောင်တော့ ဆက် လိုးကြတာပေါ့ မဝင်းမေလဲ အလိုးခံနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား..”” ““ခံမယ် .. ဘာလို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ ရှင်လိုးနိုင်တယ်ဆိုရင် ကျမကတော့ အဆင်သင့်ဘဲ ..”” ““ဟုတ်ပြီ .. ဒါဆိုရင် လေးဖက်ထောက်ပြီးကုန်းပေး..”” ““ရတယ် ..”” ကျမလဲ သူပြောသလို ချက်ချင်းကုန်းပေးလိုက်ပါ တယ်။ စောစောကလိုးထားတာကြောင့် ကျမအဖုတ်က အရည် ရွှမ်းပြီးသားပါ။

ကျမက လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးပြီးတဲ့အခါ ဇေယျာစိုးက ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီး တော့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ပေါ် ကို တံတွေးထွေးလိုက်ပါတယ်။ ““အို.. ဟင့် . ကိုစိုး ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲဟင်”” ဖင်ပေါက်တဲ့တဲ့ တံတွေးထွေးချတာခံထားရတာကြောင့် ကျမ ခါးလေးတွန့်သွားပြီး ညုတုတုနဲ့ မေးလိုက်မိ ပါတယ်။ ဘာအတွက်နဲ့ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးဆွတ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ ကျမသိပါတယ်။ ဖင်လိုးမလို့ဆိုတာကိုပေါ့။ ““မဝင်းမေ ဖင်ကြီးက ဖြူဖွေးအိပြီး အယ်နေတာ ဆိုတော့ ကျနော် ဖင်လိုးချင်လာလို့ပါ .. မဝင်းမေ ဖင်ခံမယ် မဟုတ်လား”” ““ရှင် လိုးချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ကျမခံပါ့မယ် သိပ် တော့ မကြမ်းနဲ့နော် ရှင့်လီးကြီးက အရမ်းကြီးတာဘဲ တအားဆောင့်ရင် ကျမဖင်ကွဲသွားမှာပေါ့ ..”” ““စိတ်ချပါ မဝင်းမေရဲ့ နာအောင် ကျွန်တော် မလုပ် ပါဘူး အရသာတွေ့ပြီး ကောင်းကောင်းဘဲ လုပ်ပေးမှာပါ”” ပြောပြောဆိုဆို ဇေယျာစိုးက ကျမစအိုဝမှာ သူ့လီး ကိုထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ လီးက ထစ်ပြီးအထဲကို တိုးဝင်လာပါတယ်။ ““အား . ကျွတ်..ကျွတ်.. ဖြေးဖြေးသွင်းရှင့် .. နာတယ် ..”” စအိုဝပြဲအာသွားတာကြောင့် ကျိန်းစပ်ပြီး နာကျင်လှလို့ ကျမညီးလိုက်မိပါတယ်။ ဖင်လိုးတဲ့အခါ လီးစသွင်းသွင်းချင်း နာတာကတော့ ထုံးစံပါဘဲ ကျမ နားလည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ဒူးခေါင်းကို အားပြုပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို အသာကော့ပင့် ပေးထားလိုက်ပါ တယ်။ ဖင်လိုးခံဖူးတာကြောင့် ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဝင် အဆင်ပြေအောင် လမ်းကြောင်းပွင့် ပေးတတ်နေ ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကလဲ သူ့လီးကြီးကို ဆက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်နဲ့ဘဲ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမဖင်ထဲအဆုံးဝင်သွားပါလေရော။ အဲဒီတော့ ဇေယျာစိုးက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ် ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိ ဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ ကျမကို ကောင်းကောင်း ဖင်ဆော်နေပါတော့ တယ်။

နာတာကတော့ သိပ်ကို နာတယ်ရှင့်။ ကောင်းတာ ကလဲ အသဲခိုက်မတတ်ပါဘဲ။ ကျမဟာ တညီးညီး တအားအား အော်ဟစ် ညီး တွားရင်း ဇေယျာစိုးရဲ့ဖင်လိုးတာကို ခံနေပါတယ်။ သူဟာ ဖင်လိုးတဲ့အခါမှာလဲ လီးကို အဆုံးဖိဆောင့် သွင်းတယ်ရှင့်။ ဖင်လိုးခံရတာဟာ နာကျင်မှုနဲ့ မူတ ထူးကဲစွာ ကောင်းလှတဲ့ အရသာကို ရောပြန်းထားတဲ့ ကာမအရသာ တစ်မျိုးကို ခံစားနေရပါတယ်။ မကြာပါဘူး၊ကျမလဲ ရမက်စိတ်တွေ အရမ်းဝင် လာရပါတယ်။ နာတာကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေး၊ ဘယ်ညာဝှေ့ယမ်းလုပ်ပေးပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကလဲ ကျမနို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက် စောက်ပတ်ကိုထိုးနှိုက် ကလိလိုက်နဲ့ လီးကိုလည်း ကျမ ဖင် ပေါက်ထဲကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုး သွင်းနေပါတယ်။ ဖင်လိုးခံရမှုကြောင့် ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲက ယားလာပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးသွားရပါတယ်။ ကျမ ဒုတိယအချီ အပြီးမှာ ဇေယျာစိုးလဲ ကျမဖင်ဆုံကြီးနောက်မှာ လှုပ်လှုပ် ခါခါနဲ့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်သွားပြီး ကျမ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲကို ပူနွေးပျစ်ခဲတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပါတော့ တယ်ရှင် မြက်ခင်းပေါ်တွင် နှစ်ယောက်သား ဝမ်းလျှား မှောက်ရက်သား ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် မှိန်း၍ နေကြသည်။ ဇေယျာစိုး၏ လီးကြီးကတော့ သူမ၏ စအိုထဲ မှ မချွတ်သေးဘဲ တန်းလန်းကြီးဖြစ်သည်။ ခဏကြာတော့ ဇေယျာစိုးက မဝင်းမေ၏ နားနားသို့ သူ၏ပါးစပ်ကို ကပ်၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ““မဝင်းမေ ကျနော့်တို့ဘေးက ခြုံစပ်မှာ ခင်မေ ရောက်နေတာကြာပြီ။ စောစောထဲက ကျနော်မြင်တယ်။ ကျ နော်နဲ့လက်တကမ်းဘဲ အဲဒါ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”” မဝင်းမေက ချက်ခြင်း အဖြေမပေးသေးချေ။ သူမကို ပြောလိုက်သော ဇေယာျစိုးက ဘာကို ရည်ရွယ်သည် ဆိုတာကိုတော့ရိပ်မိလိုက်သည်။ ဒါ့အပြင် မဝင်းမေ၏ စိတ်ထဲ တွင်လဲ ညီအမနှစ်ယောက်အတူတူ အလိုးခံရရင်ကောင်း မည်ဟုစဉ်းစားမိလိုက်သည်။ ““ရှင် သူ့ကို လိုးချင်လို့လား”” ပါးချင်းကပ်၍ တိုးတိုးလေးပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ““အင်း ..”” ““ဒါဆိုရင် လှမ်းဆွဲလိုက် ကျမကိုလဲ သူနဲ့တူတူ လိုးပေးရအုံးမှာနော် ..”” ““အင်းပါ ..”” ပြောပြီးသည်နှင့် ဇေယျာစိုးက မဝင်းမေ၏ ကျော ပြင်ပေါ်တွင် တပ်ရက်သားဖြစ်နေရာမှ ဘေးသို့ ရုတ်တရက် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး တဆက်တည်း သူ၏ ကိုယ်လုံးကို ဘေးမှခြုံဆီသို့ တပတ်လှိမ့်လိုက်ကာ ခင်မေ၏ လက်ကိုဆောင့် ဆွဲလိုက်သည်။ ““အမလေး . အင့် ..”” ခင်မေဝင်း ကိုယ်လုံးလေးက ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်ပေါ် သို့ မှောက်ရက်သားကျ၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမကို ဖက်ပြီး တပတ်မျှ မဝင်းမေဘေးသို့ လှိမ့်လိုက်ရာ ခင်မေက ဇေယျာစိုး၏ အောက်ဖက် မဝင်းမေ၏ ဘေးတွင် ပက်လက် လှန်ရက်သားဖြစ်သွားသည်နှင့် သူမကိုလက်ဖြင့် ဖိ၍ ဇေယျာ စိုးက ကြုံး၍ထလိုက်လေသည်။

ဒီအချိန်မှာပင် မဝင်းမေကလဲ ကြုံး၍ ထကာ ခင် မေကို ချုပ်နှောင်ပေးလိုက်သည်။ ““မလုပ်ကြပါနဲ့ ဖယ်ကြပါ သနားပါအုံး”” အမှန်တော့ လည်ဂျာစာအုပ်ပြန်ယူပြီး သူမတို့ နောက်သို့လိုက်လာသော ခင်မေသည် ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်း မေတို့ရှိရာသို့ စောစောကထဲက ရောက်နေခဲ့သည်ဖြစ်သည်။ လယ်ဂျာစာအုပ်က မဝင်းမေ၏ စိုက်ခင်းရှိ အိမ်တွင် သွား၍ ယူရခြင်းဖြစ်သဖြင့် ခရီးလည်းကျွမ်းပြီး မြင်းစီးလဲ ကျွမ်းသော ခင်မေအဖို့ သိပ်ပြီး မကြာလိုက်ချေ။ ခင်မေတစ်ယောက် စမ်းချောင်းလေးနား ရောက် လာပြီး မဝင်းမေ၏ မြင်းကို တွေ့သည်နှင့် အသာဆင်း၍ ကြည့်ရာ ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ နှစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်၍နေသည်ကိုတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ တခါ အလိုးခံထားခဲ့ဘူးပြီဖြစ်သော လီးအရသာကို သိနေပြီဖြစ်သော ခင်မေသည် ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ လိုးကြတာကို ကြည့်ပြီး မခံမရပ်နိုင်လောက်အောင်ပင် ကာမ စိတ်တွေကြွခဲ့ရသည်ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လဲ ခင်မေက မဝင်းမေတို့နှင့် အနီးဆုံး ခြံအကွယ်လေးဆီသို့ တိုးကပ်သွားပြီး အနီးကပ်ကာ အသေ အချာကြည့်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် မနေနိုင်လွန်းတော့သဖြင့် သူမ၏ စကပ်ကိုလှန် ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး စောက်ခေင်းထဲသို့ လက်ညှိုး ထည့်၍ မဝင်းမေ အားရပါးရအလိုးခံနေသည်ကို ကြည့်ကာ လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထုတ်ချီ သွင်းချီ လုပ်ရုံမျှ မက မွှေ၍ပင်ပေးခဲ့ပြီး တစ်ချီပင်ပြီးခဲ့ရသည်။ သူမ၏ အမကို လိုးနေသော ဇေယျာစိုး၏ လီးကြီးကိုလဲ ပြေးဆွဲ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးထဲ့ ချင်စိတ်တွေက တချိန်လုံးပြင်းပြ၍နေခဲ့ရသည်။ အခု တကယ်လုပ်တော့မည်ဆိုတော့လဲ အမဖြစ် သူ၏ရှေ့တွင်ဖြစ်နေတော့ ခင်မေခမျာ ထိတ်လန့်၍ နေရသည်။ အမဖြစ်သူက သူမကို ချုပ်ပေးထားစဉ်မှာပင် ဇေယျာစိုးက ခင်မေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေ အား လုံးကို ချွတ်လိုက်ပေပြီ။ ““ဟာ ခင်မေ စောက်ပတ်ကြီးက မို့ပြီး ဖေါင်းကားနေတာဘဲနော် လိုးလို့ သိပ်ကောင်းမှာဘဲ”” တနှာသံဖြင့် မဝင်းမေက ရီဝေစွာပြောသည်။ ““ဟာ ကောင်းတာပေါ့ မဝင်းမေရာ အမ စောက် ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းသလို ညီမ စောက်ဖုတ်ကလဲ လိုးရတာ အရသာသိပ်ရှိတာဘဲ”” ““ဟင် .. ကိုစိုး လိုးဖူးလို့လား ”” မဝင်းမေက အံ့သြစွာပြောသည်။ ““လိုးဘူးတာပေါ့ .. ”” ““အို ”” ကနဲ ဖြစ်ကာ ခင်မေ တစ်ယောက် မျက်လုံးနှစ်လုံး စုံမှိတ်လိုက်သည်။ ““ဘယ်တုံးက လိုးလိုက်တာလဲ ကိုစိုးရ”” ““နေ့ခင်းကဘဲ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ မဝင်းမေရာ”” ““ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို ကျမရက်ပေးမလို့ ကိုစိုးရ ..”” ““အေး .. ရက် ရက် ပြီးရင် မဝင်းမေကို လိုးပေးအုံးမယ် ..”” ““မ .. မ လုပ်ပါနဲ့ .. ဟင့် .. ဟင့် ..”” ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ ရမက်ကြဖွယ်ရာ အပြန် အလှန်ပြောနေကြသည့်စကားသံများ အကြားတွင် ခင်မေ၏ တောင်းပန်သံလေးက ထွက်ပေါ်၍ လာသည်။

တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက် နေသော်လဲ မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း ၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည်။ ရက်ပေးခြင်းမခံရမှီကပင် စောက်ဖုတ်သည် ဖေါင်း၍ တက်လာကာ အရည်ကြည်များထွက်ကျ၍ လာရသည်။ သည်လို စိတ်လှုပ်ရှား ရမက်ဇော ထန်လာရ သည့် မိမိ၏ကိုယ်ကို ခင်မေသည် လတ်တလော မုန်းတီး မိသည်။ ရမက်ဇောမထရလေအောင်လဲ အတင်း ချိုးနှိမ် ထားရသည်။ ဒါပေမဲ့ မရနိုင်ပါ..။ ဒီအချိန်မှာဘဲ .. ““ကဲ .. ညီမလေး .. ဘာမှ ရှက်ကြောက်မနေနဲ့ တော့ အားလုံး အကြောင်းသိတွေ ဖြစ်နေကြပြီဘဲ .. လာ မမက ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးမယ်နော် ..”” ပြောပြောဆိုဆို မဝင်းမေသည် ခင်မေကို သူမ၏ အနားသို့ ဆွဲခေါ်ကာ ပက်လက်လှန်စေလျှက် ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးကို ထောင်စေလိုက်ရာ ခင်မေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီး သည် ပြဲဟသွားလေတော့ရာ အတွင်း သားနီနီရဲများကို မဝင်းမေသည် မြင်တွေ့လိုက်ရတော့၏။ ထိုအခါမှ မဝင်းမေသည် ခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို သူမက လေးဘက်ထောက်လျှက် စတင်ရက်ပေးလေ တော့သည်။ ““ဟင်း .. ဟင်း.. ဟင်း .. မမ .. ဖြေးဖြေး.. အီး .. အား .. အိုး ..”” ခင်မေခမျာ စောက်ဖုတ် အရက်ခံရလေသော ကြောင့် သူမ၏ပါးစပ်မှ တအီးအီး တဟင်းဟင်းဖြင့် ညီးညူ နေရရှာလေသည်။ မဝင်းမေကလည်း အားရပါးရကို ရက်ပေး လေတော့ရာ မဝင်းမေသည် သူမကိုယ်ကို လေးဘက် ထောက်ကုန်းလျှက်ဖြစ်နေသည်ကို သတိမမူမိပေ။ ထိုအခါမှ ဇေယျာစိုးသည် မဝင်းမေက သူမ၏ ညီမ စောက်ဖုတ်ကို လေးဘက်ကုန်းလျှက် ရက်ပေးနေသဖြင့် မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးသည် နောက်သို့ ပြူးလျှက် ထွက်ပေါ်နေသည်ကိုကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မဝင်းမေ၏ နောက်မှ နေရယူကာ သူ၏ လီးထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ အသာလေးဖိသွင်းလိုက်လေတော့ရာ … ““ပြွတ် … စွပ် ..”” ဟူသော မြည်သံဖြင့် လီးထိပ် ဖူးကြီးသည် မဝင်းမေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်သွားလေ တော့သည်။ ““အီး .. အား .. ကိုစိုး .. ဖြေးဖြေးနော် .. နောက်ပြီး ညီမလေးခင်မေကိုလည်း လိုးပေးရအုန်းမှာ နော် .. တော်ကြာ အရမ်းပင်ပမ်းနေအုန်းမယ် ..”” ““စိတ်ချပါ .. ကျနော် ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန်ဘဲ လိုးပေးပါမယ်..”” ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ဇေယျာစိုးသည် သူ၏ လီးတန် ကြီးကို မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တစ်ဆုံးတိုင် ထိုးသွင်း လိုက်လေတော့သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ အချက် (၅၀)လောက် သွင်းထုတ်လုပ်ပေးလိုက်ရာ မကြာမီမှာပင် ဇေယျာစိုး၏ လီးတန် ကြီးသည် တင်းမာလာပြီး သုတ်ရေများ ပန်းထုတ်လိုက်ရ လေတော့သည်……ပြီးး။

Zawgyi

ဒါ .. မ၀င္းေမတုိ႔အိမ္ပါလားခင္ဗ်ာ”” ““ဟုတ္ပါတယ္ . ဟုတ္ပါတယ္ .. ဘာကိစၥရိွလုိ႕ ပါလဲ”” ““မ၀င္းေမ ကၽြန္ေတာ့္ကုိသိပါတယ္ .. ခဏေလာက္ ေခၚေပးပါလားဗ်ာ”” ““မ၀င္းေမ ခရီးထြက္ေနတယ္ကဲြ႕”” ““ကၽြန္ေတာ္က ဦးေနစုိးသား ေဇယ်ာစုိးပါ။ ဒီမွာေငြေၾကးစာရင္းေလးေတြရွင္းဖုိ႔ ေဖေဖလႊတ္လုိက္တာပါ”” ဒီေတာ့မွ အသက္(၅၀)ေလာက္ရိွေသာ ဦးေလးႀကီးသည္ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္၍ သြားရေလသည္။ ““ေအာ္ .. ဦးေနစုိးရဲ႕သားကုိး .. လာလာ အိမ္ ထဲ၀င္ ဦးေလးတုိ႔ကလဲ လူစိမ္းဆုိေတာ့ ရုတ္တရက္ အ၀င္ မခံရဲဘူးကဲြ႕ .. ဟဲ့ သမီးခင္ေမ ဧည့္သည္ အတြက္ ေရေႏြး နဲ႔အမဲေျခာက္ဖုတ္လုပ္ပါကဲြ႕”” ““ရပါတယ္ ဦးေလးရာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒုကၡမရွာပါနဲ႔”” ““ဒါနဲ႔ ဘယ္မွာတည္းလဲကြဲ႕”” ““မတည္းရေသးပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ခုမွေရာက္တာ”” ““ေဟ့ .. ဒါဆုိ ဒုိ႕အိမ္မွာဘဲေန အိမ္ကလဲက်ယ္ တယ္။ မင္းစိတ္လြတ္ ကုိယ္လြတ္ေနလုိ႔ရပါတယ္။ တျခား သြားမတည္းရဘူးေနာ္”” ““ဟာ .. မဟုတ္တာ အားနာစရာႀကီး ကၽြန္ေတာ္အျပင္မွာဘဲ တည္းပါရေစ”” ““ဒီမွာ မင္းအေဖနဲ႔ က်ဳပ္နဲ႔က အင္မတန္ရင္းႏွီး တာကလား ဒီေတာ့ မင္းက က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းေအာင္ ေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္ မင္းအေဖရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကလဲ ဒုိ႕အေပၚမွာ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။ ႀကံဳႀကိဳက္တုံး ျပဳစုပါရေစ ကြယ္”” ““ေကာင္းပါၿပီ ခင္ဗ်ာ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ့ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြေတြ မလုပ္နဲ႔ေနာ္”” အဖုိးႀကီးႏွင့္ ေဇယ်ာစုိးတုိ႔ စကားေျပာေနၾကစဥ္မွာပင္ အသားလတ္လတ္ လူလုံးေတာင့္ေတာင့္အသက္ (၁၆)ႏွစ္ေလာက္ရိွေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လင္ဗန္းထဲတြင္ လဘက္ရည္ခရားႏွင့္ စားစရာမ်ား ထည့္ၿပီး လက္မွကုိင္ကာ အဖုိးႀကီးေရွ႕မွ ယုိ႕ယုိ႕ေလးျဖတ္၍ ေလွ်ာက္လာသည္။

ၿပီးေတာ့ ေဇယ်ာစုိး၏ ေရွ႕တြင္ စားစရာမ်ား ခ်၍ ေပးလုိက္သည္။ အဖုိးႀကီးကတၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္ ၾကည့္ေနယင္း .. ““ဒါ မ၀င္းေမရဲ႕ညီမ ခင္ေမဘဲကဲြ႕ မွတ္ထား ဒါ ညီးအကုိလုိသေဘာထား တုိ႔ေဖါက္သယ္ ဦးေနစုိးရဲ႕ သား ေဇယ်ာစုိးတဲ့ နင့္အမ မလာမခ်င္း ဒုိ႔အိမ္မွာေနမွာ အစစ ဂရုစုိက္ေနာ္ ကေလး”” ေကာင္မေလးက ေဇယ်ာစုိးကုိ မရဲတရဲၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္၍ျပသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်ာကနဲလွည့္ထြက္သြား ေတာ့သည္။ ေဇယ်ာစုိးက ခင္ေမ၏ ေနာက္ပုိင္းကုိ အသာခုိး၍ ၾကည့္သည္။ လုံးက်စ္ေနေသာ တင္သားေလးေတြက မလႈပ္ ခ်င္လႈပ္ခ်င္နဲ႕ ခါသြားတာေတြ႔လုိက္ရသည့္အတြက္ ေဇယ်ာ စုိး၏ စိတ္ထဲ မေၾကမခ်မ္းေလးျဖစ္သြားရသည္။ ““မ၀င္းေမကေတာ့ ၾကာလိမ့္မယ္ကဲြ႕ အနဲဆုံး တပတ္ေလာက္ၾကာမယ္”” ““ဘယ္ကုိသြားတာလဲ ဦးေလး .. ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာရေအာင္”” ““လိေမၼာ္စုိက္ခင္းေတြ လုိက္ၾကည့္ေနတာကဲြ႕ .. ၿခံေတြအသစ္တုိးထားတာရိွတယ္ေလ။ အေဒၚနဲ႔ သြားဆုိလဲ မရဘူးကြယ္။ ပညာေလးက တတ္ေတာ့ မိဘကုိေတာင္ မရုိ ေသခ်င္ဘူး။ အသက္ကလဲ အစိတ္ရိွေနၿပီ အိမ္ေထာင္ျပဳ ပါလုိ႔ေျပာလုိ႔လဲ မရ။ က်ဳပ္က စိတ္မခ်ႏုိင္ျဖစ္ေနတာ။ ခက္ပါ တယ္ကြယ္”” ““ဒီလုိလဲဘယ္ဟုတ္မလဲ ဦးေလးရာ သူလြတ္လြတ္ လပ္လပ္ေနခ်င္လုိ႔ျဖစ္မွာေပါ့”” ““အငယ္မ ခင္ေမက်ေတာ့လဲ တမ်ိဳးကဲြ႕ သူ႔အမလုိ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေတာ့မရိွဘူး အိမ္ထဲမွာဘဲ ကုတ္ေန တယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္နဲ႔ဘဲ အခု (၉)တန္းေအာင္ထားၿပီေလ”” ““ဦးေလး ဒါနဲ႔ မ၀င္းေမဆီ ကၽြန္ေတာ္ လုိက္သြားလုိ႔မရဘူးလား စုိက္ခင္းေတြလဲ ၾကည့္ရင္းေပါ့ ..”” ““မလြယ္ဘူးကဲြ႕ ခရီးက သိပ္ၾကမ္းတယ္ ျမင္းေရာ စီးတတ္လား”” ““နဲနဲပါးပါးေတာ့ စီးတတ္ပါတယ္ ဦးေလးရ”” ““ေအး ဒီခရီးက ျမင္းနဲ႔သြားရမွာ ဒီကေန ကားတတန္ ေျခက်င္တတန္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး ျမင္းနဲ႔ခရီးဆက္မွ ေရာက္မွာ..”” ““ရပါတယ္ ဦးေလးရာ မ၀င္းေမလုိ မိန္းခေလးေတာင္ သြားႏုိင္တာဘဲ ေနာက္ၿပီး ဗဟုသုတလဲရတာေပါ့ ဒီလုိႀကီးေတာ့ ထုိင္ေစာင့္မေနခ်င္ဘူး”” ““ေအး ဒါဆုိလဲ ခင္ေမကုိ လမ္းျပခုိင္းမယ္ သတိနဲ႔ သြားၾကေပါ့ က်ဳပ္က က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းလုိ႔ ႏုိ႔မုိ႔ယင္ လုိက္ပုိ႔ပါတယ္ ကြယ္ မနက္ဖန္ မနက္ စထြက္ၾကေပါ့”” ““ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး . ခရီးတေလွ်ာက္လုံးေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ရိွခဲ့ရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ျမင္းငွားေသာေနရာေရာက္ေတာ့ ပထမဆုံး အ ဆင္မေျပမႈျဖင့္ ဆုံဆည္းရသည္။ ငွားမဲ့ျမင္းက တေကာင္ သာရိွသည္။

ေဇယ်ာစုိးက ခင္ေမကုိ တေယာက္တလဲစီးဖုိ႔ ေျပာေတာ့ သူက ေခါင္းၿငိမ့္ရွာသည္။ ျမင္းငွားေသာေနရာမွာပင္ ေရမုိးခ်ိဳး၍ စားေသာက္ၿပီး ခရီးေထာက္နားလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ ခရီးဆက္၍ထြက္ရန္ ျပင္ေတာ့သည္။ ခင္ေမက ေစာေစာတုံးကလုိ ထဘီတုိတုိျဖင့္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စကပ္နီညိဳေလးကုိ ၀တ္၍ထားသည္မွာ အေတာ္ပင္ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းလွသည္။ ျမင္းနဲ႔ထြက္လာၿပီး တနာရီေလာက္လဲ လမ္းေလွ်ာက္ လုိက္ေရာ ေဇယ်ာစုိးတစ္ေယာက္ အက်င့္မရိွ၍ အေတာ္ပင္ ေမာ၍လာသည္။ ဒါကုိသိေသာ ခင္ေမက ျမင္း ေပၚမွဆင္းေပးေပမဲ့ သူမကုိလမ္းေလွ်ာက္ခုိင္းၿပီး ျမင္းေပၚကုိ ေဇယ်ာစုိးက တက္စီးရန္ကုိေတာ့ ေဇယ်ာစုိးက မစီးရက္ ျဖစ္ေနရသည္။ သူစီး ငါစီးျဖင့္ ေနာက္ဆုံး ႏွစ္ေယာက္စလုံး စီးျဖစ္သြားၾကသည္။ ကၽြမ္းက်င္သူမုိ႔ ခင္ေမက ေရွ႕စီးသည္။ ခရီးက တ ေျဖးေျဖးျဖင့္ ၾကမ္း၍လာသည္။ သစ္ပင္ေတြကအုပ္ဆုိင္း၍ ေနၿပီးလူသြားလူလာလဲမရိွေပ။ ““လမ္းက အရမ္းလူရွင္းတယ္ေနာ္”” ““ဒါျဖတ္လမ္းအကုိရဲ႕ လမ္းၾကမ္းတယ္။ လူေတြက လမ္းေကာင္းဘဲသြားတာမ်ားတယ္။”” ျမင္းကဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ ပုံမွန္ေျပးေနရာမွ ကဆုန္ခ်၍ေပးေတာ့သည္။ အေတြ႕အႀကံဳမရိွေသာ ေဇယ်ာစုိးက အထိတ္တ လန္႔ျဖင့္ ခင္ေမ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဖက္၍ထားသည္။ အတန္ၾကာလုိ႔ ျမင္းကေမာၿပီး ရပ္သြားသည့္တုိင္ေအာင္ ေဇယ်ာစုိးက သူမ၏ ကုိယ္လုံးေလးကုိ ဖက္ထားဆဲျဖစ္သည္။ ေဇယ်ာစုိးက သတိမထားမိဘဲ ဆက္လက္၍ ဖက္ ထားတာျဖစ္ၿပီး အဖက္ခံထားရေသာ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေဇယ်ာစုိး၏ လက္ေတြကုိ ေအာက္သုိ႔တြန္း၍ ခ်ေပးသည္။ သည္လုိမလုပ္၍လဲမျဖစ္ေခ်။ ေဇယ်ာစုိး၏ လက္ေတြက သူမ၏ ႏုိ႔အုံေတြေပၚတြင္ ဖိ၍ထားသည္။ ျမင္းႏွင့္ဆက္ၿပီး ခရီးႏွင္လာေသာ္လဲ တခ်က္တခ်က္ ေဆာင့္လုိက္တုိင္း ေဇယ်ာစုိး၏ လက္ေတြက သူမ၏ ႏုိ႔ေတြကုိ သြား၍ သြား၍ ထိမိသည္။ ေဇယ်ာစုိးသည္ သာယာ သလုိျဖစ္မိျခင္းေၾကာင့္လက္ကုိ မဖယ္ေတာ့ဘဲ အသာေလး ႏုိ႔ေပၚတင္ထားလုိက္သည္။ ေကာင္မေလးကလဲ ဖယ္မခ် ေတာ့ေခ်။ ေဇယ်ာစုိးက အားတက္လာၿပီး အင္းက်ီပါးပါးေလးေပၚက ျမင္ေနရေသာ ေဘာလီေလးကုိဘဲ အားမလုိအားမရျဖင့္ မသိမသာေလး ပြတ္၍ေပးေနသည္။ မသိမသာဆုိေပမဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ သိပုံရ သည္။ အသံကေတာ့ တခ်က္မွ မထြက္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ပင္ ေဇယ်ာစုိးက ရဲရဲတင္းတင္းျဖင့္ ႏုိ႔အုံေလးကုိ လက္၀ါးနဲ႔အုပ္ ၿပီး ညွပ္ေပးေသာအခါ ေကာင္မေလးက တခါႏွစ္ခါေတာ့ ဖယ္၍ခ်သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုိင္ခြင့္ျပဳထားလုိက္သည္။ ေဇယ်ာစုိးက ခဏၾကာ စိတ္တုိင္းက် ဖ်စ္ညွစ္ေပး ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏ အင္းက်ီအေရွ႕ က်ယ္သီးမ်ားကုိ ျဖဳတ္၍ ခ်လုိက္ေတာ့သည္။ အင္းက်ီရင္ဘတ္ပြင့္သြားသည့္အတြက္ ေကာင္မေလး၏ ပုခုံးသားလတ္လတ္ေလးမ်ားသည္ ေစာလွ်င္စြာ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ ေဇယ်ာစုိးက လက္တဖက္ျဖင့္ သူမ၏ခါးကုိ ဖက္ လွ်က္ က်န္လက္တဖက္ျဖင့္ ေနာက္ကေန အင္းက်ီကုိ လွန္ ၿပီး ေဘာ္လီအင္းက်ီခ်ိတ္ကုိ ျဖဳတ္ေပးလုိက္သည္။

ဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ေမသည္ တုန္တုန္ရီရီေလး ျဖင့္ေဘာ္လီကုိ ခၽြတ္ရာမွာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကုိ တဖက္စီ ေျမွာက္ ေပးတာတုိ႔ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ေပးတာတုိ႔ျဖင့္ ကူညီရွာသည္။ ဟင္းလင္းပြင့္သြားသည္ႏွင့္ သူမရင္ဘတ္ကုိ လက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ပြတ္ရင္း ႏုိ႔ကုိ ထိကုိင္မိတာနဲ႔ ဂရုတစုိက္ညင္သာစြာ နယ္ေပးလုိက္သည္။ အပ်ိဳစင္ အပ်ိဳရုိင္းေလးမုိ႔ ဆုိရမလား။ အခုမွ အပ်ိဳေဖၚ၀င္စဆုိေတာ့ တင္းၿပီး ေရွ႕သုိ႔ခၽြန္ထြက္ကာ အခြံမႏႊာ ရေသးတဲ့ ကြမ္းသီးတစ္လုံးစာေလာက္ေတာ့ရိွသည္။ အပ်ိဳႀကီးေတြရဲ႕ ႏုိ႔နဲ႔မတူဘဲ တကယ့္ကုိ လတ္ဆတ္ သည္။ အရသာပင္ ေပ်ာ့အိေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ႏုိ႔ကုိ ဆုတ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ကေနဂုတ္ကုိ နမ္းစုတ္ေပးပါသည္။ ေဇယ်ာ စုိးသည္ သူမ၏ ဂုတ္တြင္သာမက လက္ျပင္ေတြ ေသြးေခ်ဥေအာင္ပင္ နမ္းစုပ္ေပးမိသည္။ ခင္ေမကေတာ့ ျမင္းဇက္ႀကိဳးကုိ ႏုိင္ေအာင္ မကုိင္ႏုိင္ေတာ့ေခ်။ ငွက္ဖ်ားတက္သလုိ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေန သည္။ ေဇယ်ာစုိးက သူမ၏ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြကုိရေအာင္ ရွာၿပီး လက္ညိွဳးလက္မၾကားတြင္ ေခ်ေပး ေနမိသည္။ ႏုိ႔ေလးေတြကုိ မျမင္ရလုိ႔ အားမရေပမဲ့လဲ ဒီ ေလာက္ရတာကုိပင္ ေဇယ်ာစုိးက ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမ၏ ၀မ္းဘုိက္သားေလးကုိ ရွပ္ကုိင္၍ မထိတထိေလး ဖ်စ္၍ေပးေတာ့ရာ ေကာင္မေလး တကုိယ္လုံး ၾကက္သီးေမႊးညွင္းေတြထ၍လာရသည္။ လက္က တစထက္ တစ ေအာက္ကုိဆင္းသြားရင္း သူမ၏ စကပ္ခ်ိတ္ေလးကုိ ျဖဳတ္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးဆီသုိ႔ လွမ္းလုိက္သည္။ အေမႊးေလးေတြက ေပါက္ကာစ ႏုႏုတုိတုိေလးေတြျဖစ္သည္။ စကပ္ေအာက္မွာ ဘာမွ ၀တ္မထားေတာ့ ေဇယ်ာစုိးသည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ အကဲြေၾကာင္းကုိ လက္ျဖင့္ အသာေလးေလွ်ာက္၍ ဆဲြေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ေစာက္ဖုတ္ေလးကုိ လက္မလက္ခလယ္တုိ႔ျဖင့္ ဟလုိက္ရင္း လက္ညိွဳးကုိ အသာေလး သြင္းေပးလုိက္သည္။ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးသည္ ေျခာက္ေသြ႔၍ ကပ္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဇယ်ာစုိးက သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကုိ ရွာၿပီးကလိေပးေတာ့မွ အရည္ေလးေတြ တစိမ့္စိမ့္ဆင္း လာသည္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ရွက္လုိ႔လားမသိ ေခါင္းငုံ႕ရင္း ျမင္းကုိသာ ဇြတ္ႏွင္၍ေနသည္။ လက္လဲ၀င္လုိ႔ရေရာ ေဇယ်ာစုိးက ေစာက္ေခါင္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသုိ႔ သူ၏ လက္ညိွဳးကုိ သြင္းလုိက္ထုတ္ လုိက္ျဖင့္လုပ္၍ေပးေနသည္။ နာရင္လန္႔သြားၿပီ မေကာင္း တာေၾကာင့္ ေျဖးေျဖးေလး ေမႊ၍ေပးေနမိသည္။ သူမ၏ေစာက္ေစ့ေလးကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အျပင္ကုိပင္ လက္တဆစ္ေလာက္စြန္းထြက္၍ေနသည္။ ေဇယ်ာစုိးက လက္နဲ႔ကလိေပးတာ ၾကာလာေတာ့ ေကာင္မေလးက သိပ္ၿပီးအားရဟန္မတူေတာ့ေခ်။ မပီမသ လည္ေခ်ာင္းသံေလးေတြ ထြက္လုိ႕လာသည္။ စကားေတာ့ သိပ္ၿပီးေျပာရဲပုံမရေသးေခ်။ ေဇယ်ာ စုိးသည္ သူမ၏ ဖင္လုံးလုံး က်စ္က်စ္ေလးကုိ ေအာက္ကေန ႏိႈက္ၿပီး ဆုတ္နယ္ေပးေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာ သြားၿပီးမွ .. ““ညီမ ျမင္းကုိ ခဏရပ္လုိက္”” သူမက ျမင္းကုိရပ္လုိက္လွ်င္ ေဇယ်ာစုိးက ျမင္း ေပၚမွ ခုခန္၍ဆင္းလုိက္ၿပီး သူမကုိပါ ျမင္းေပၚမွ ေပြ႔၍ ခ် လုိက္ရာ အားလြန္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚသုိ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ဖင္ ထုိင္ရက္က်သြားၾကေလသည္။ ေျမျပင္ေပၚသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစုိးက ခ်က္ ျခင္းပင္ သူမကုိ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ဆဲြ၍လွဲ႕လုိက္သည္။ ေကာင္မေလးက သူ႔ကုိမၾကည့္ရဲဘဲ မ်က္ႏွာေလးကုိ ငုံ႕၍ ထားသျဖင့္ ေဇယ်ာစုိးသည္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကုိ ဆဲြ၍ ေမာ့လုိက္ကာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ ယုယုယယ ေလး စုပ္ေပးလုိက္သည္။ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေလတုိးခံရေသာႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္မ်ားႏွယ္ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ သူမကုိ အနမ္းျဖင့္ ညိွဳ႕ယူေနတုံးမွာပင္ ေဇယ်ာစုိး၏ လက္တဖက္က ေဘာင္းဘီဇစ္ကုိျဖဳတ္ၿပီး အျပင္မထြက္ရသျဖင့္ ေဒါသတႀကီးပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးကုိ ဂုတ္ကေနကုိင္ၿပီး ဆဲြထုတ္လုိက္သည္။လီးႀကီးသည္ ခ်စ္ခ်စ္ ေတာက္ပူေႏြးေနၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထုိင္ေနလွ်က္ မွ ေဇယ်ာစုိးက သူ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေကာင္မေလး အား ခြ၍ ကားကာ ဆန္႔တန္းလုိက္သည္။

ၿပီးေတာ့ ေကာင္ မေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိလည္း သူ၏ေပါင္ရင္းတြင္ တဖက္ တခ်က္ဆန္႔တန္း၍တင္ကာ သူ၏ခါးကုိ ခြေစလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေကာင္မေလးကုိ ခါးမွဆဲြယူကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္၀က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသုိ႔ လီးထိပ္ဖူးကုိ အသာ ေလး ထုိးထဲ့လုိက္သည္။ ေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မဲ့၍ သြားသည္။ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွေခ်။ ““ညိမ ..အကုိ႕ကုိဖက္ .. မရွက္ပါနဲ႔ကြယ္”” သူမကေဇယ်ာစုိး၏ ပုခုံးေပၚေမးတင္ရင္း ရြရြေလး ဖက္ထားလုိက္သည္။ ေဇယ်ာစုိးက ေကာင္မေလး၏ တင္သားႏွစ္လုံးကုိ စုံကုိင္ကာ မလုိက္ၿပီး သူ၏ ကာထာေသာ ေျခႏွစ္ဖက္ကုိ စုလုိက္ကာ ေကာင္မေလး၏ တင္သားမ်ားကုိ သူ၏ ေပါင္ေပၚတြင္တင္ေပးလုိက္သည္။ ထုိအခါတြင္ေတာ့ ေျခဆင္း၍ ထုိင္ေနေတာ့ ေဇယ်ာ စုိး၏ေပါင္ရင္းတြင္ ခင္ေမက ေဇယ်ာစုိး၏ ကုိယ္ကုိ ေျခႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ ခြ၍ထုိင္ထားေသာ အေနအထားသုိ႔ ေရာက္သြား သည္။ သူမ၏ စကပ္ေလးကုိ လွန္၍ ေစာက္ဖုတ္ကုိလက္ျဖင့္ ႏိႈက္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ရႊဲ၍ေနသည္။ လီးကုိ ေစာက္ ပတ္၀တြင္ေတ့၍ သူမ၏ ခါးကုိ ဖိခ်လုိက္သည္။ ““ျဗစ္ .. ျဗစ္. ျဗစ္.. ေဖါက္ .. ဒုတ္ .. အ .. အ .. အား ..”” ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ လီးကမဆန္႔မၿပဲ ၀င္သြားၿပီး အပ်ိဳေမွးကုိ ေဖါက္သံနဲ႔သားအိမ္ကုိ ထိသံတုိ႔သည္ အစဥ္အတုိင္းထြက္ေပၚ၍လာသည္။ ခင္ေမက ပထမ အ .. အ .. နဲ႔ ႀကိတ္မိွတ္ၿပီးခံေနေပမဲ့ အပ်ိဳေျမွးေပါက္ၿပီး သားအိမ္ကုိလဲ ထိေရာ ငယ္သံ ပါေအာင္ေအာ္လုိက္ေတာ့သည္။ သူမသည္ေဇယ်ာစုိးကုိ အတင္းပင္ တြန္းသည္။ မရပါ။ ေဇယ်ာစုိးက သူမ၏ ခါးေလးကုိ အေသဖက္၍ ထားသည္။ ေဇယ်ာစုိးက သူ၏ခါးကုိ ယူကာ သူမ၏ ခါးေလး ကုိ ဆဲြရင္း ညင္သာစြာျဖင့္သူ၏ လီးႀကီးမ်ားကုိ အသြင္း အထုတ္လုပ္ကာ လုိးေပးသည္။ တခ်က္တခ်က္ ခပ္နာနာ ေလးေဆာင့္လုိက္ေသးသည္။ ““ႁပြတ္..စြပ္.. ဒုတ္.. အား .. အား .. ပလြတ္..ျပစ္ .. ဒုတ္ .. အ . အာ့ ..”” ေဇယ်ာစုိးက ၾကမ္းတခါ ေခ်ာ့တလွည့္ တလွည့္ ျဖင့္ ဆက္တုိက္လုိးေပးလုိက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းက က်ဥ္းလြန္းသျဖင့္ လီးကုိလက္နဲ႔ညွစ္ၿပီး ဆုတ္ထားသလုိ ျဖစ္တာေၾကာင့္ (၁၀)မိနစ္အၾကာေလာက္မွာပင္ လီးႀကီး သည္ တဇတ္ဇတ္တုန္လာၿပီး ခင္ေမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ သုတ္ရည္မ်ားကုိ ပန္း၍ထည့္လုိက္ေလေတာ့သည္။ ႏွစ္ ေယာက္စလုံး၏ ေပါင္ၿခံမ်ားတြင္ေတာ့ ေသြးေတြက ခ်င္း ခ်င္းနီရဲေနသည္။ ေကာင္မေလးခမ်ာမွာေတာ့ ငယ္ေသး သည့္အတြက္ ၿပီးလုိ႔ၿပီးမွန္းမသိ။ ႏုံးေခြသြားတာကုိဘဲ သိလုိက္ သည္။ အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တာကုိလဲ သူမကုိယ္သူမ မသိေခ်။ ေအာက္ဆုံးေတာ့ မ်က္ရည္လည္ရြဲျဖင့္ ေဇယ်ာစုိး ကုိ အတင္းႀကံဳး၍ဖက္ၿပီး နမ္းပါေတာ့ေလသည္။ ဒီေနရာမွေနာက္ထပ္ နာရီ၀က္ေလာက္ နားၿပီးေတာ့မွ ဆက္၍ ခရီးႏွင္ခဲ့ေလသည္။ ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ ခင္ေမတုိ႔သည္ ဆက္၍ခရီးႏွင္လာ ၾကရင္း စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုကုိေတြ႔၍ ႏွစ္ေယာက္သား ဆင္းၿပီးကုိယ္လက္သုတ္သင္ၾကသည္။ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ စကားေတာ့ မေျပာျဖစ္ေခ်။ ခင္ေမက ရွက္ေနပုံရသည္။ ေဇယ်ာစုိးသည္လဲ အေတြ႕ အႀကံဳသစ္ေၾကာင့္ ႏုံးခ်ိ၍ေနသည္။ ေအးျမေသာ ေရတြင္ ထိႏွစ္၍ခ်ိဳးလုိက္ၾကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးလန္း၍ သြားသည္။ ၿပီးမွ ႏွစ္ေယာက္သား ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။ ညေန လဲအေတာ္ေစာင္းသြားၿပီျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ တေျဖးေျဖးခရီးထြက္ခြာ၍ လာရာ ခဏမွ် ၾကာေတာ့ သူတုိ႔၏ ေရွ႕နားမွ ျမင္းခြာသံၾကားရသည္။ ေမွာင္ စပ်ိဳးေနၿပီဆုိေတာ့ ဘာမွသဲသဲကဲြကဲြ မျမင္ရေခ်။

၀ါးတရုိက္ ေလာက္ ကြာေတာ့မွ ခင္ေမက ေဇယ်ာစုိးဖက္သုိ႔ လွမ္းရင္း ေျပာလုိက္သည္။ ““မမလာေနၿပီ .. ရွင္ေတာ့ ကံေကာင္းတာဘဲ”” ““ဟယ္ ညီမေလး .. ဘယ္ကုိသြားမလုိ႔လဲ ..”” မ၀င္းေမက ေဇယ်ာစုိးဖက္သုိ႔ မ်က္လုံးကစားရင္းေမးလုိက္သည္။ ““မမဆီလာတာေပါ့ ေဟာဒီက ကုိေဇယ်ာစုိးက မမ နဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ သူက ဦးေနစုိးရဲ႕သားေပါ့။ မမ မွတ္မိရဲ႕လား ငယ္ငယ္တုံးကေတာ့ ေတြ႔ဖူးတယ္လုိ႔ အေဖက ေျပာတယ္”” ““ေအာ္ ကုိေဇယ်ာစုိးလား ငယ္ရုပ္ေတာ့ နဲနဲ က်န္ ေသးတာဘဲ ဒါေပမဲ့ မေျပာရင္ မွတ္မိမယ္မထင္ဘူး”” ““ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္လဲ မ၀င္းေမကုိ အိမ္က ထုိင္ၿပီး ေစာင့္မေနခ်င္တာနဲ႔ စုိက္ခင္း လဲၾကည့္ရေအာင္ဆုိၿပီး လုိက္လာတာပါ”” ““စုိက္ခင္းကေတာ့ အားလုံးအုိေကပါဘဲ .. မအုိေကတာက အလုပ္သမားေတြဘဲ။ လခတုိးေတာင္းေနၾက တယ္ ..”” ““အင္းေလ .. ၾကည့္လုပ္ၾကတာေပါ့ .. ဒါနဲ႔ မ၀င္းေမ ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ”” ““အိမ္ျပန္မလုိ႔ေလ .. ဘာမွ လုပ္စရာမရိွေတာ့ ဘူးရွင့္ ..”” ““ဒါဆုိလဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပါ ျပန္လုိက္ခဲ့မယ္။ အဓိက ကေတာ့ မ၀င္းေမနဲ႔ ေတြ႔ဖုိ႔ပါဘဲ။ ေနာက္ႀကံဳေတာ့မွဘဲ စုိက္ခင္းေတြၾကည့္ေတာ့မယ္။ အခုမုိးခ်ဳပ္ေနေတာ့ ခရီးဆက္ လုိ႔ျဖစ္ပါ့မလား ..”” ““က်မတုိ႔ကေတာ့ သြားေနက်ဘဲ”” ““ဒါဆုိလဲ သြားၾကတာေပါ့ ..”” ““ညီမေလး မမ စကားေျပာရင္းနဲ႔ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ေတြ ေမ့က်န္ခဲ့တာ သတိရတယ္။ သြားယူလုိက္ပါကြယ္ ေနာ္ မမတုိ႔ ခရီးဆက္ႏွင့္မယ္ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရိွေသးတယ္ မဟုတ္လား ..”” ““ဟင္ .. မမကလဲ အေ၀းႀကီးသြားရမွာ မသြားခ်င္ပါဘူး ..”” ““သြားပါကြယ္ ငါ့ညီမက လိမၼာပါတယ္မမ မုန္႔ဖုိးေပးမယ္ ဟုတ္လား .. ေနာ္ .. ညီမ ..”” ခ်ာတိတ္မသည္ ေဇယ်ာစုိးကုိ စူးကနဲ တစ္ခ်က္ ၾကည့္ရင္း ျမင္းကုိ ခ်ာကနဲ လွဲ႕ကာ မသြားခ်င္သြားခ်င္ျဖင့္ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့ေလသည္။ ““ဒီညမ တစ္ေယာက္ရိွလုိ႔သာ က်မသက္သာတာ ႏုိ႔မုိ႔ယင္ေတာ့ ေသမွာဘဲ အလုပ္ေတြက မ်ားေတာ့ တေယာက္ထဲ မႏုိင္ဘူးရွင့္ ..”” ““ခင္ဗ်ားတုိ႔က မိသားစု သုိက္သုိက္၀န္း၀န္းရိွေတာ့ ေပ်ာ္စရာဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္အားက်တယ္က်ေနာ္ကေတာ့ တဦး တည္းေသာသားမုိ႔ အထီးက်န္သလုိပါဘဲဗ်ာ”” ““ကဲ..ခရီးဆက္ၾကစုိ႔”” ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္းေမတုိ႔သည္ စကားတေျပာေျပာ ျဖင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ေစာေစာကေဇယ်ာစုိးႏွင့္ ခင္ေမတုိ႔ ခရီးတစ္ေထာက္နားေသာ စမ္းေခ်ာင္းေလးနားသုိ႔ ေရာက္ ခဲ့ေလသည္။ ““ဒီမွာ ခဏနားရေအာင္ ကုိေဇယ်ာစုိး .. က်မျမင္းလဲေမာေနၿပီ”” ““ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ .. ကၽြန္ေတာ္လဲ ျမင္းစီးရာပင္ပန္းေနၿပီ”” ေဇယ်ာစုိးသည္ ျမင္းေပၚမွ ဆင္း၍ မ်က္ခင္းေပၚအသာလဲေလွ်ာင္းလုိက္သည္။ လကထိန္ထိန္သာေနသည္။ ေန႔ခင္းေန႔လည္ အ တုိင္းပင္ လင္းထိန္၍ေနသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးကလဲ တ သြင္သြင္စီးဆင္း၍ေနသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလး၏ တဖက္တခ်က္ ၀ဲယာတစ္ေလွ်ာက္မွာလဲ ႏွစ္ခ်ိဳ႕သစ္ပင္ႀကီးေတြက စမ္း ေခ်ာင္းေလး ကမ္းနဖူးႏွင့္ ပ်မ္းမွ် (၁၀)ေပ (၁၅)ေပ၊ ေပ(၂၀)ေလာက္တုိ႔တြင္ အုံ႕ဆုိင္းစြာျဖင့္ ေပါက္၍ေနသည္။ ေလကလဲ တျဖဴးျဖဴးတုိက္ေနေတာ့ ဒီေနရာေလးသည္ အေတာ္ပင္ သာယာလွေပသည္။ ေဇယ်ာစုိးတစ္ေယာက္ ပတ္၀န္းက်င္၏ သာယာမႈကုိခံစားေနစဥ္မွာပင္ သူ၏ေခါင္းတဲ့တဲ့တြင္ မ၀င္းေမက မတ္တပ္ရပ္၍လာသည္။ ေဇယ်ာစုိးက ေအာက္ကေန ပင့္ၾကည့္ လုိက္ေတာ့ သူမက ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ၏ေရႊရင္အစုံသည္လည္း ေအာက္ခံပါဟန္မတူေၾကာင္း သတိထားမိလုိက္သည္။ သူမ၏ ေပါင္တံႀကီးေတြကလဲ တုတ္ တုတ္ခုိင္ခုိင္ျဖင့္ ျဖစ္ကာ ေစာေစာက ျမင္းကုန္းႏွီးမွာ ခ်ိတ္ ထားေသာ အထုတ္တထုတ္ကုိ သူမ၏ လက္တဖက္ျဖင့္ ဆဲြ ထားသည္ကုိေတြ႔လုိက္ရသည္။ ““ကုိေဇယ်ာစုိး ဘုိက္မဆာဘူးလား က်မေတာ့ ဆာရင္စားဖုိ႔ ေခါပုတ္ေတြယူလာတယ္။ စားဖူးတယ္မဟုတ္လား ေရာ့သၾကားနဲ႕ တုိ႔စား စားမိယင္စဲြသြားတာခ်ည္းဘဲ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား”” မ၀င္းေမသည္ ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေခါပုတ္ထုတ္ကုိ ေဘးသုိ႔ခ်လုိက္ၿပီး သူမသည္ ျမက္ခင္းေပၚလွဲ၍ ခ်လုိက္သည္။ ႏွစ္ဦးသား စကားမေျပာမိၾကေတာ့ေခ်။

ဒါေပမဲ့ ခဏေနေတာ့ ပလုတ္ပေလာင္း စားေနတာကုိ ရပ္လုိက္ၿပီး .. ““ကုိေဇယ်ာစုိး ရွင္ေနာ္ တခ်ိန္က်ရင္ ဒီေတာအုပ္ ထဲမွာ က်မနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီး ဘာမွ အက်ိဳးအျမတ္ မရိွဘဲ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး ျပန္သြားရတာလုိ႔ ေတြးၿပီး ေနာင္တရေနခ်င္သလား”” ““အုိ ဘယ္ရခ်င္ပါ့မလဲဗ်ာ ..”” ေဇယ်ာစုိးက ေျပာလုိက္ရင္း ေငါက္ကနဲထထုိင္ ကာ သူမကုိ စုိက္၍ၾကည့္မိသည္။ မ၀င္းေမက တစ္ခ်က္ၿပံဳးလုိက္ရင္း .. ““ရွင္ စိတ္၀င္စားရင္ အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္လုိက္ ပါ။ က်မလဲခၽြတ္လုိက္မယ္။ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ ရွင္က်မကုိ အထင္ေတာ့မေသးလုိက္နဲ႔ က်မက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသမား ေနာက္ၿပီး ေခတ္ပညာတတ္တစ္ေယာက္။ က်မက ေယာက္်ားေတြၾကားမွာ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးလုပ္ေနရတာ။ ရွင့္ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္းဘဲ က်မစိတ္ထဲမွာ ဆႏၵေတြ တားဆီးလုိ႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ညီမေလးကုိ ပထုတ္ လုိက္တာ ရွင္သေဘာမတူလဲက်မကေတာ့ အတင္းႀကံမလုိ႔ဘဲ အခုေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့”” မ၀င္းေမသည္ စကားလဲေျပာ အင္းက်ီကုိ က်ယ္သီး ေတြျဖဳတ္ၿပီး ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။ သူမ၏ ညီမလုိ မဟုတ္ဘဲ အသားေရက နီစပ္စပ္ျဖင့္ျဖစ္သည္။ မုိ႔မုိ႔တင္းတင္းျဖင့္ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးဟာလဲ လရဲ႕အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေတာက္ပ၀င္းေျပာင္၍ေနသည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္း ေတြက လက္သန္းတဆစ္ေလာက္ရိွၿပီး ေအာက္ကုိ ငုိက္၍ ေနသည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြက ညိဳေရာင္သန္းေနသည္။ ပိတုန္းႏွစ္ေကာင္ ၾကာငုံေပၚနားေနသလုိပင္ျဖစ္သည္။ ေဇယ်ာစုိးက တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ သူ၏ ကုိယ္ေပၚ မွ အင္းက်ီေတြ ခၽြတ္ခ်လုိက္ေတာ့ ႂကြက္သားအဖုအထစ္ မ်ားျဖင့္ ေဇယ်ာစုိး၏ ကုိယ္လုံးႀကီးကုိ အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ ေသခ်ာစုိက္ၾကည့္ေနယင္း သူမ၏ ေဘာင္းဘီခ်ိတ္ကုိ ျဖဳတ္ ကာ ဇစ္ကုိဆဲြ၍ခ်လုိက္သည္။ ဟ သြားေသာ ေဘာင္းဘီဇစ္ၾကားမွ သန္မာေသာေစာက္ေမႊးမဲမဲမ်ားသည္အေခြလုိက္ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ မ၀င္းေမကေတာ့ ခပ္ေစာေစာပင္ ေဘာင္းဘီကုိ ဆဲြ၍ ခၽြတ္ခ် လုိက္သည္။ အတြင္းခံ၀တ္မထားေသာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီ ကၽြတ္ထြက္သြားလွ်င္ပင္ သူမ၏ တကုိယ္လုံးသည္ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္၍သြားရေလသည္။ ႀကီးမားေတာင့္တင္းၿပီး ေျဖာင့္စင္းလွေသာ သူမ၏ ေပါင္တံႀကီးမ်ားက လေရာင္ေအာက္တြင္ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ထ၍ေနသည္။ သူမခၽြတ္ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစုိးဆီသုိ႔ လွလွပပလွမ္း၍လာၿပီး ေဘာင္းဘီကုိ ၀ုိင္း၍ခၽြတ္ေပးသည္။ ေဇယ်ာစုိးက သူမ၏ ႏုိ႔သီးတြကုိ လွမ္းၿပီး ဆုတ္ကုိင္လုိက္သည္။ ေပ်ာ့အိေႏြးေထြးလွေသာ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ ေဇယ်ာစုိး၏ တကုိယ္လုံး တရိွန္းရိွန္းနဲ႔ ရမက္ခုိးေတြ တက္လာေတာ့သည္။ ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္းေမတုိ႔သည္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္မွ တေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ဖက္ကာ မ်က္ခင္းေပၚသုိ႔ ထုိင္ခ် လုိက္ၾကသည္။ ေဇယ်ာစုိး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြက မ၀င္းေမ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိေမာ့၍ စုပ္နမ္းလုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်က္ျခင္း ပင္ မ၀င္းေမက တုံ႔ျပန္ကာ ေဇယ်ာစုိး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိျပန္လွန္၍ စုပ္နမ္းေပးေလသည္။ ရမက္ေဇာေတြတက္ေနေသာ က်မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ျမက္ခင္းေပၚကုိ အက်နပင္ ယွဥ္တဲြ၍ လွဲခ်လုိက္မိပါတယ္။ က်မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ရင္ခ်င္းအပ္ရက္ ဆီးစပ္ခ်င္းထိရက္ ေပါင္ခ်င္းထိရက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဇယ်ာစုိးဟာ က်မရဲ႕ ေကာ့ေထာင္ေနတဲ့ ႏုိ႔သီး ေခါင္းေလးကုိ ပါးစပ္နဲ႔ ငုံၿပီး စုိ႔ေပးတယ္။ ေတာ္ေတာ္သန္ တဲ့ လူဘဲရွင္။ ““အုိး .. ဟင့္ ..အင့္ .. ကုိစုိး .. ကုိစုိး .. အုိ ကုိစုိး ..ရယ္ စုိ႕စမ္းပါ .. က်မႏုိ႔သီးကုိ ေကာင္း ေကာင္းစုိ႔ေပးစမ္းပါ။ ဟင္းဟင္း ေကာင္းတယ္ .. ေကာင္း တယ္ .. ႏုိ႔စုိ႔ေပးတာ သိပ္ခံလုိ႔ ေကာင္းတာဘဲ .. ဟင့္.. ဟင့္ .. ဟင့္ ..”” သူကႏုိ႔စုိ႔ေပးရုံတင္မဟုတ္ဘဲ ႏုိ႔သီးတ၀ုိက္ကုိလဲလွ်ာနဲ႔ ၀ုိက္၀ုိက္ၿပီး ရက္ေပးလုိက္ေသးတယ္။

အဲဒီလုိရက္လုိက္တဲ့အခါမ်ား က်မဟာ မ်က္ခ်င္းေပၚကေန ေကာ့ပ်ံႂကြတက္သြားရတာဘဲ စိတ္ေတြကလဲ အရမ္းကုိ ထႂကြလုိ႔ရြလာရပါတယ္။ ႏုိ႕သီးႏွစ္ခုကုိ တလွည့္စီစုိ႔ေပး ရက္ေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္ ေဇယ်ာစုိးရဲ႕ ပါးစပ္ဟာ ေအာက္ဖက္ကုိ တစတစ ေရြ႕ လွ်ားလာပါတယ္။ က်မရဲ႕ ဗုိက္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့ အိအိ ခ်ပ္ ခ်ပ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္အသာရက္ေပး စုပ္ေပးရင္း ေရြ႕လွ်ား လာလုိက္တာ က်မရဲ႕ ဘုိက္သားျပင္ေလးေပၚမွာ သူရက္ ေပးထားလုိ႔ တံေတြးေလးေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္လုိ႔ေနပါတယ္။ တေျဖးေျဖးေအာက္ဖက္ကုိ ေရြ႕ဆင္းလာတဲ့ ေဇယ်ာ စုိးရဲ႕ပါးစပ္ဟာ က်မရဲ႕ခ်က္ေပၚကေန ဆီးခုန္ဖက္ကုိ ေရြ႕ ဆင္းသြားၿပီး တေျဖးေျဖး သူ႕ပါးစပ္ဟာ က်မရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ နဲ႔ နီးသထက္နီးစပ္လာရပါၿပီရွင္။ က်မဟာ အလုိးခံရတာကုိ သေဘာက်သလုိ ေစာက္ပတ္ရက္ေပးတာကုိလဲ အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ““အား .. ဟင္းဟင္း .. ကုိစုိးရာ ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ .. ဟင္းဟင္း .. က်မစိတ္ေတြ အ၇မ္းထလာ ၿပီ ေနာ္ .. အုိ အုိ. ရက္ .. ရက္ပါေတာ့ .. က်မ ေစာက္ ဖုတ္ကုိ ထုိးထဲ့ၿပီး ရက္လုိက္စမ္းပါ”” ဆီးစပ္တစ္ေလွ်ာက္ တေျဖးေျဖး ေရြ႕ဆင္းလာေနတာကုိ မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ က်မက အငမ္းမရ ထုတ္ေဖၚ ေျပာလုိက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလုိေျပာလုိက္တဲ့အခုိက္မွာဘဲ က်မရဲ႕ ေစာက္ ပတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြက အေတာ္ႀကီးကုိ စိမ့္ထြက္ လာပါတယ္ရွင္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲဆုိရင္ အရည္တခ်ိဳ႕ ဟာ အျပင္လွ်ံထြက္ၿပီး ဖင္ေခါင္းတစ္ေလွ်ာက္ စီးက်သြားတဲ့ အထိပါဘဲရွင္။ ေဟာ .. သူ႕ပါးစပ္က က်မေစာက္ပတ္နားကုိ ေရာက္လာၿပီး ရက္ေတာ့ရက္မေပးေသးပါဘူး .. ““က်မဟာ သူ႕ပါးစပ္နဲ႔ က်မေစာက္ပတ္ ထိမိ ေအာင္ ဖင္ႀကီးကုိ ေကာ့ေကာ့ေပးမိတယ္။ အလုိးခံရတဲ့ အခါ လုပ္ ေပးသလုိမ်ိဳးေပါ့ ။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ဟာ ေဖါင္းၿပီး ေစာက္ေစ့ေလး လဲမာေၾကာေထာင္ႂကြလုိ႔တက္ေနပါၿပီ။ အရမ္း အရမ္း ခံခ်င္ ေနတာ။ အစုပ္ခံခ်င္ေနတာ။ ဟုတ္တယ္ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ““ရက္ေပးပါ ကုိစုိးရယ္ က်မေစာက္ဖုတ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းရက္ေပးစမ္းပါရွင္။ က်မ မေနႏုိင္လြန္းလုိ႔ပါ””က်မက ထပ္ၿပီး ေလာ္ေဆာ္တုိက္တြန္းလုိက္မိ ျပန္ ပါတယ္။ ေဇယ်ာစုိးကေတာ့ တကယ္ပါဘဲရွင္။ မရက္ခင္ အဖုတ္ကုိ အရင္ၿဖဲၾကည့္ေနေတာ့တယ္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းကုိ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ က်က်နနကုိင္ၿပီး အေသအခ်ာကုိ ၿဖဲ ၾကည့္ေနတယ္။ က်မေစာက္ဖုတ္ဟာ နီရဲၿပဲအာၿပီးေနမွာပါ ဘဲ ..။ ကုိယ့္ေပါင္ၾကားကုိယ္ ငုံ႕မၾကည့္ႏုိင္တာေၾကာင့္ အဖုတ္ရဲ႕အေနအထား ဘယ္လုိလဲဆုိတာကုိေတာ့ က်မ အေသအခ်ာ မသိဘူးေပါ့ရွင္။ စိတ္ကူးနဲ႔ဘဲ မွန္းဆၾကည့္ရတာပါ။ အဲသလုိၿဖဲၾကည့္ၿပီးမွ သူ႕ပါးစပ္ကုိ ေစာက္ပတ္ေပၚ က်က်နနအုပ္ၿပီး မရြံမရွာစုပ္နမ္းတယ္။ ““ေအာင္မေလး ..ေလး .. ကုိစုိးရဲ႕”” က်မေလ တကုိယ္လုံးကုိ တုန္သြားရၿပီး ငယ္သံပါ ေအာင္ေအာ္ပစ္လုိက္မိပါတယ္။ ေကာင္းလုိက္တာလဲ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ကပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလုိမ်ိဳး စုပ္ေပးတာကုိ သူ႔ရွာကလည္း အဖုတ္ထဲကုိ ထုိးထဲ့ၿပီး လွည့္ ပတ္ကလိေပးသည္။ ရက္ေပးသည္။

က်မ အသက္ရွဴျပင္းေတြ ျပင္းလာတယ္။ က်မရဲ႕ ၀မ္းပ်ဥ္းသားေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိေလးဟာ ပိန္လုိက္ ေဖါင္းလုိက္ ကုိျဖစ္လုိ႔ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းလဲ ကားလုိက္ စုလုိက္နဲ႔ျဖစ္ ေနရတယ္။ သူက က်မေစာက္ပတ္မွာ စုိရႊဲေနတဲ့ ေစာက္ရည္ ၾကည္ေတြကုိ လွ်ာနဲ႔ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ ရက္ေပးေန ျပန္တယ္။ တကယ့္ကုိ ရက္ရက္ေရာေရာ ရပ္ေပးေနတာ က်မအဖုိ႔ အရမ္းကုိၿငိမ္ၿပီး အရမ္းကုိ ေကာင္းေနရတာပါဘဲ။ အဖုတ္ကုိရက္ေပး စုပ္ေပးတာထက္ ပုိထိတာေပါ့ ေစာက္ပတ္ထဲကုိ လွ်ာကုိထုိးထုိးၿပီး လုိးေနတဲ့သေဘာ ျဖစ္ ေနတာကုိး ..။ ““အား ပါးပါး ဟင္း .. ထုိးစမ္းပါ ကုိစုိးရ ဟင့္ ေမႊေပးစမ္းပါ .. အား ေကာင္းလုိက္တာ ဟင္းဟင္း .. က်မ ေစာက္ပတ္ထဲကုိ ရွင့္လွ်ာႀကီး အကုန္၀င္ေအာင္ ထုိး သြင္းေပးစမ္းပါ .. အား .. ေကာင္းလွခ်ည္လား ကုိစုိးရာ အမေလးေလး .. ဟုတ္ပီ ..ထုိး ထုိး လုိးလုိး..ရွာထုိးေပးစမ္းပါ”” က်မ ပါးစပ္ကလဲမရွက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ တစ္တစ္ခြခြ ႀကီးကုိ ေျပာလုိက္မိသည္။ သူကလည္း က်မေစာက္ပတ္ကုိ ရွာနဲ႔ အပီထုိးထုိး ၿပီး က်က်နနကုိ လုိးေပးေနတာ အဖုတ္ထဲ သူ႔လွ်ာတစ္ဆုံး တုိင္ တုိး၀င္လာတဲ့အခါမ်ား က်မဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲက ပါ တအင္အင္ အသံေတြ ထြက္လာတဲ့အထိျဖစ္ရပါတယ္။ က်မ တကုိယ္လုံးမွာ ရိွသမွ်အေၾကာအခ်င္အားလုံးမွာ ေသြးတုိးအရမ္းျမန္ကုန္ၿပီး ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနတယ္။ တကုိယ္လုံး ငဖယ္ပ်ံသလုိ ေကာ့ပ်ံလုိ႔ အႀကီးအ က်ယ္ကုိ ၿပီးလုနီးလာမွန္း က်မရိပ္မိတယ္။ က်မေစာက္ပတ္ထဲကုိ ရက္ေပး လွ်ာနဲ႔ အဖုတ္ ေခါင္းထဲကုိ ထုိးေပးလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိိန္မွာ က်မက သူ႔လီးႀကီးကုိ ညာလက္နဲ႔ လွမ္းဆုတ္လုိက္ၿပီး ဂြင္းတုိက္သလုိမ်ိဳး ပြတ္ ေပးေနမိပါတယ္။ လက္ထဲမွ တဆုတ္တခဲႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးက အားရစရာေကာင္းလုိက္တာ ဒီလီးႀကီးေစာက္ပတ္ ထဲကုိ ထုိးသြင္းၿပီး လုိးတာကုိ က်မ အရမ္းခံခ်င္လာတယ္။ လွ်ာနဲ႔ထုိးၿပီးသြင္းမွာထက္ ေစာက္ပတ္ကုိလီးနဲ႔ လုိးရင္းၿပီးခ်င္လာတယ္။ ဟုတ္တယ္ လီးနဲ႔က ပုိၿပီး အရသာေကာင္းေစမွာ ..။ ““ကုိစုိးရယ္ .. က်မကုိ လုိးပါေတာ့ရွင့္လီးႀကီးကုိ က်မေစာက္ပတ္ထဲ ထုိးသြင္းေပးစမ္းပါ။ လုပ္ပါကုိစုိးရယ္ က်မကုိ လုိးေပးစမ္းပါရွင္ .. က်မ အေပါက္ထဲကုိ ရွင့္အ ေခ်ာင္းႀကီး တအားကုန္ေဆာင့္လုိးသြင္းလုိက္စမ္းပါ။ က်မ ခံခ်င္ေနၿပီ။ ဘယ္လုိမွ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး လုိးပါကုိစုိးရယ္ လုိးစမ္းပါရွင္ ..”” က်မက ထုတ္ေဖၚ ေတာင္းဆုိလုိက္မိပါတယ္။ အရမ္းကုိ လုိးခ်င္ေနၿပီကုိး ရွက္မေနေတာ့ပါဘူး ၿပီးေတာ့ စိတ္ တူ ကုိယ္တူ လုိးၾကတာဘဲ။ ေဇယ်ာစုိးကလဲ က်မလုိဘဲ ထန္ေနတပါတယ္။ အ ဖုတ္ရက္ေပးတာကုိ ခ်က္ျခင္းရပ္ၿပီး က်မကုိယ္ေပၚ တက္ခြတယ္။ တက္ခြတယ္ဆုိတာနဲ႔ က်မက သူ႔လီးကုိ ဆဲြယူၿပီး နီရဲၿပဲလန္ေနတဲ့သူ႕လီးထိပ္ဖူးႀကီးကုိ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ နဲ႔ စုိရႊဲမုိ႔ေဖါင္းႂကေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ အ၀မွာ ေတ့ေပး လုိက္ပါတယ္။ စိတ္က အရမ္းထေနတဲ့ ေဇယ်ာစုိးဟာ က်မကေတ့ေပးလုိက္တာနဲ႔ ဖိခ်ထုိးသြင္းလုိက္တာ တစ္ခ်က္တည္း နဲ႔ သူ႕လီးေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ဖုတ္ထဲကုိ တနင့္ တပုိး၀င္သြားေတာ့တာပါဘဲ။ သူ႕လီးက မေသးပါဘူးရွင္။ ရွစ္လက္မသာသာေလာက္ ရွည္ၿပီး က်ပ္လုံးေလာက္ ကုိတုတ္တာ ..။

တစ္ခ်က္တည္း အဆုံးဖိသြင္းလုိက္ေတာ့ အဖုတ္ ထဲမွာ ေစးပုိင္တင္းၾကပ္သြားတာဘဲ။ ဖိန္းရိွန္းၿပီး ၾကက္သီး ထသြားရေအာင္လဲ ေကာင္းတယ္။ က်မပါးစပ္က ““အုိး .. ကၽြတ္..ကၽြတ္.. ကၽြတ္”” လုိ႔ စုပ္သပ္ညည္းလုိက္မိတယ္။ နာတာေၾကာင့္ ညီးတာလား ေကာင္းတာေၾကာင့္ ညီးတာလား က်မကုိယ္ က်မေတာင္မခဲြျခားတတ္ေတာ့ပါ ဘူး နာလဲနာ ေကာင္းလဲအရမ္းေကာင္းေနတာကုိး။ လီးအဆုံး၀င္သြားၿပီးတာနဲ႔ ေဇယ်ာစုိးဟာ က်ကုိ စၿပီးလုိးပါေတာ့တယ္။ အစပုိင္းမွာေတာ့ ခပ္ေျဖးေျဖး တခ်က္ျခင္း ေညာင့္ လုိးေပးတာ။ သူ႕လီးအဖုတ္ထဲ တုိး၀င္လာတုိင္း က်မက အုိး ကနဲ ဟင္ ကနဲ ပါးစပ္က အသံထြက္ျမည္တမ္းေနမိတယ္။ လီးထြက္သြားတယ္။ ေနာက္ျပန္၀င္လာတယ္။ ၀င္ေနတဲ့လီးကုိ ထုတ္ယူတယ္။ ေနာက္ျပန္ထုိး သြင္းတယ္။ထြက္လုိက္ ၀င္လုိက္ ၀င္လုိက္ ထြက္လုိက္နဲ႔။ သူ႕လီးက ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္တာဆုိေတာ့ အဆုံးထိုးသြင္းလုိက္တဲ့အခါ သားအိမ္ကုိ ဒစ္ႀကီးနဲ႔ ထိထိ ေနတယ္။ အဲဒီလုိသားအိမ္ထဲကုိ စုိက္၀င္ ထိမိတာကလဲ ေအာင့္ေအာင့္သြားေပမဲ့ အရသာတမ်ိဳးထူးတယ္ရွင္။ အလုိး ခံရတုိင္းသားအိမ္ကုိ ထိတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ လီးရွည္မွသာ သားအိမ္ထဲထိ စုိက္၀င္တာ။ ေဇယ်ာစုိးရဲ႕လီးကလဲ အလုံးက ေတာ္ေတာ္တုတ္ တာမုိ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲက အတြင္းသားေတြကုိလဲ သိပ္သိပ္ သည္းသည္းနဲ႔ ျပည့္ျပည့္၀၀ ပြတ္တုိက္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕လီးထုိးသြင္း ျပန္ထုတ္လုပ္တာကလဲ လမ္းေၾကာင္းမွန္တယ္။ အ၀င္မွာေရာ အထြက္မွာေရာ လီး တန္လုံးပတ္ အေပး႔ုိင္းက က်မေစာက္ေစ့ကုိ က်က်နန ပြတ္ တုိက္ေနတယ္ေလ။ က်မဟာ တကယ့္ကုိ ရာႏံႈးျပည့္ ျပည့္ျပည့္၀၀ အလုိးခံေနရတာပါ။ မစုိ႔မပုိ႔ မဟုတ္ဘူး ထိထိမိမိ စီးစီးပုိင္ပုိင္နဲ႔ နင့္နင့္ပုိးပုိးႀကီးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ က်မဟာ တကုိယ္လုံးကုိ သူ႔လက္ ၀ ကြက္ၿပီးပုံအပ္ထားလုိက္တာဘဲ။ သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ လုိးခ်င္သလုိလုိးေပေတာ့။ က်မစိတ္ေတြ ပုိထန္လာသလုိ က်မတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ စလုံးရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈတြဟာလဲ ျပင္းထန္လာပါတယ္။ သူက ေညာင့္ေနတာကေန ျမန္ျမန္သြက္သြက္နဲ႔ အားျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး လုိးလာပါတယ္။ က်မကလဲ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အံကုိက္ျဖစ္ေအာင္ ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္။ အရိွန္နဲ႔၀င္လာတဲ့လီးႀကီး အဖုတ္ထဲကုိ နက္နက္ ရိႈင္း ရိႈင္း အဆုံး၀င္ႏုိင္ေအာင္ ေပါင္ကုိၿဖဲေပးတာမ်ိဳးကုိလဲ အ ခ်ိန္အဆမိမိလုပ္ေပးတယ္။ ေဇယ်ာစုိးရဲ႕ အသက္ျပင္းျပင္း ရွဴသံေတြ က်မရဲ႕ ညီးညဴျမည္တမ္းသံေတြဟာ ပဲ့တင္ထပ္လုိ႔ေနပါတယ္။ ဒီအသံ ေတြဘဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လုိးေနၾကတဲ့ အသံဗလံ ေတြလဲ ပါတာေပါ့။ သူ႕ဆီးစပ္နဲ႔ က်မဆီးစပ္ ရုိက္မိၾကတဲ့ အသံေတြက တဖတ္ဖတ္ သူ႕ေဂြးအုႀကီးေတြ က်မဖင္ဆုံႀကီးကုိ ထိရုိက္မိ တဲ့ အသံကလဲ တျပတ္ျပတ္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ အေတာ္ ဘဲ စုိရႊဲေနတဲ့ က်မရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲကုိ သူ႕လီးေခ်ာင္း ႀကီးက တရိွန္ထုိးေဆာင့္သြင္းလုိက္တဲ့ အသံက တဘြပ္ဘြပ္။ အဲဒီအသံေပါင္းစုံ ေရာေႏွာေပါင္းစည္းထားတဲ့ ကာမ ေတးသံသာက က်မတုိ႔ရဲ႕ ကာမစပ္ယွက္ပဲြႀကီးကုိ ပုိၿပီး အသက္၀င္ေစပါတယ္။ ဒီအသံေတြၾကားေနရတာကလဲ က်မတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ ပုိၿပီး စိတ္ႂကြစရာေပါ့။ ပုိၿပီးအရသာေတြ႕စရာေပါ့။ ““ဘြပ္ ဘြပ္ .. ဖတ္ .. ဘြပ္ .. ဖြတ္..ဘြတ္”” ““အားပါး ရီွး .. ေဆာင့္ .. ေဆာင့္ က်မကုိ တ အားေဆာင့္လုိးစမ္းပါရွင္ .. ဟင္း . ဟင္း .. ရွင့္လီးႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး လအုပါ ျမဳပ္၀င္သြားေအာင္ အားျပင္းျပင္း နဲ႔ ေဆာင့္သြင္းလုိက္စမ္းပါရွင္ .. ခံလုိ႔ ေကာင္းလြန္းလုိ႔ပါ”” ““ဘြတ္..ဘြတ္..”” ““အား ဟုတ္ပီ .. အဲလုိမ်ိဳး .. အဲလုိမ်ိဳး ေဆာင့္ သာေဆာင့္ . .အဖုတ္ကဲြခ်င္ကဲြပါေစ .. အမေလး.. ေကာင္းလုိက္တာရွင္ .. အား ..”” က်မေလ အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ထိမိတဲ့ သူ႕ေဆာင့္ခ်က္ ေတြကုိ ရင္သိမ့္တုန္ေအာင္ ခံရင္း တစ္ခ်ီၿပီး တခ်ီ ဆက္ တုိက္ကုိ ၿပီးေနတာဘဲ။ တခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ဆုိရင္ တခ်ီေကာင္းေလာက္သာ ၿပီးခဲ့တဲ့ က်မ အခု ေဇယ်ာစုိးလုိးတာခံရေတာ့မွ ဆက္ တုိက္ၿပီးတဲ့အရသာကုိ တုန္ခါေမာဟုိက္ေအာင္ ခံစားေနရ ပါတယ္ရွင္။

က်မေလးခ်ီေျမာက္ၿပီးသြားတဲ့ အခါမွာ ေဇယ်ာစုိး ဟာလည္း တရွဴးရွဴးနဲ႔ အသက္ရွဴ အရမ္းျမန္လာတယ္။ ေဇယ်ာစုိးရဲ႕ ေဆာင့္လုိးခ်က္ေတြကလဲ ဘာၾကမ္း သလဲ မေမးနဲ႔။ တဘြပ္ဘြပ္နဲ႔ စက္သနပ္ပစ္တာထက္ ေတာင္ ျမန္ေနေသးတယ္။ သူလဲ အရည္ေတြထြက္ဖုိ႔ နီးေနၿပီဆုိတာ က်မလဲသိတယ္။ က်မကုိ ေလးခ်ီ ဆက္တုိက္ၿပီးေအာင္ လုိးေပးႏုိင္ တဲ့သူ႔လီးအစြမ္းေတာ့ က်မ အရမ္းခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္။ သူ႕အတြက္အရသာ ပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္ တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ က်မဟာ သူ၏လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလးကုိ အသာလက္နဲ႔ပတ္ေက်ာ္ၿပီး သူ႕ေဂြးအုေတြကုိ ညာလက္နဲ႔ အ သာလွမ္းကုိင္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အသာဖြဖြေလး ဆုတ္ နယ္ေပးတယ္။ ပြတ္ေပးတယ္။ ဒါဟာ ေယာက္်ားေတြ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ျပဳစုေပးမႈေလးတစ္ခုေပါ့။ ေဇယ်ာစုိးဟာ ပုိၿပီး အရသာေတြ႕သြားတာ ေသခ်ာ ပါတယ္။ အသက္ရွဴပုိျမန္လာသလုိ ေဆာင့္လုိးခ်က္ေတြ ကလဲ ပုိအားေကာင္းၿပီး ပုိၾကမ္းလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႕လီး ႀကီး ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲ လႈပ္ရွားသြားတာကုိ က်မသိရတယ္။ သူ႔လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေတာ့မယ္။ ““ကုိစုိး .. လရည္ထြက္ရင္ က်မေစာက္ပတ္ထဲမွာ ဘဲ ပန္းထုတ္ေပးေနာ္ အဖုတ္ထဲမွာလရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံ သြားေအာင္ကုိ ပန္းထည့္ေပးပါ ေနာ္ .. ေနာ္ ..”” က်မက ပါးစပ္ကလဲ ေျပာ ေစာက္ဖုတ္ကုိလဲ ညွစ္ သူ႕လီးကုိလဲ စုပ္ယူလုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ သူပလီးထဲက သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာပါေလေရာ။ ပူပူေႏြးေႏြး အရည္ေတြ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပန္႔ႏွံ႕သြားတာကုိ က်မခံစားသိရိွလုိက္ရပါတယ္။ သူ႔သုတ္ရည္ေတြကမ်ားလုိက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ပန္းထြက္လာ တာ မနဲဘူး ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပည့္ရုံမကဘူး အျပင္ေတာင္ လွ်ံထြက္တယ္။ အဖုတ္ထဲ သုတ္ရည္ေတြ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ပန္းထည့္ေပးလုိက္တာမုိ႔ က်မလဲ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးသြား ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီငါးႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးတာဟာလဲ တကယ့္ကုိထိတယ္။ တကုိယ္လုံး ေခြေပ်ာ့ႏုံးလွ်သြားေစေလာက္ေအာင္ ကုိ ျဖစ္သြားရတာ။ ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္တာကလဲ အရမ္းဘဲေလ ..။ ဒီေနာက္ေတာ့ ေဇယ်ာစုိးလဲ ၿငိမ္က်သြားတယ္။ လုိးပဲြႀကီးက တစခန္းသတ္ၿပီေပါ့။ သုတ္လႊတ္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔လီးက ေပ်ာ့ေခြ သြားတယ္။ ေဇယ်ာစုိးဟာ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႕လီးကုိ ျဖဳတ္ယူၿပီး အသာေဘးကုိ လိွမ့္ဆင္းသြားတယ္။

ပက္လက္ စင္းစင္းႀကီးအိပ္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရွဴေနတယ္။ သူက အ၇မ္းကုိေမာဟုိက္သြားတာပါဘဲ။ သူက ပုိအားစုိက္ လႈပ္ရွားလုိးေဆာင့္ေပးခဲ့ရတာကုိး ..။ ခဏၾကာေတာ့ က်မ နည္းနည္း အေမာေျပသြား ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်မဟာ လွဲအိပ္ေနရာကထၿပီး သူ႔ေျခရင္းဘက္ကုိသြားပါတယ္။ သုတ္ရည္ေတြ ေစာက္ရည္ေတြ ေပက်ံေနတဲ့ သူ႔လီးကုိ ပါးစပ္နဲ႔ အသာစုပ္ေပးတယ္။ သန္႔စင္ သြားေအာင္လည္း လွ်ာေလးနဲ႔ အသာယက္ေပးလုိက္တယ္။ ေဇယ်ာစုိးဟာ လီးစုပ္ေပး ယက္ေပးေနတဲ့ က်မကုိ တခ်က္ၿပံဳးၿပီးၾကည့္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္စိကုိ အသာမိွတ္ၿပီး ဇိမ္နဲ႔ မိွန္းေနတယ္။ သူ႔လီးကုိ သန္႔သြားေအာင္ စုပ္ေပး ရက္ေပးၿပီးေတာ့ က်မက သူ႔ေဘးမွာ အသာျပန္လွဲေလ်ာင္းလုိက္တယ္။ သူ႔ရင္ ခြင္ထဲမွာ ေခါင္းေလး တင္လုိ႔ေပါ့။ ေဇယ်ာစုိးက က်မရဲ႕ ကုိယ္လုံးေလးကုိ အသာ လက္တဖက္နဲ႔ သုိင္းဖက္တယ္။ က်န္တဲ့လက္တဖက္ကေတာ့ က်မ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ေပၚ အသာအုပ္ၿပီးတင္လုိက္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကုိ အသာညွစ္လုိက္တာ ေစာက္ဖုတ္ထဲက သုတ္ရည္နဲ႔ ေစာက္ရည္ၾကည္ေရာေန တာေတြ အျပင္ကုိ ယုိစီးက်လာေတာ့တာပါဘဲ။ ခဏေလာက္နားေနၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဇယ်ာစုိး ဟာ က်မပါးစပ္ကုိ သူ႕ပါးစပ္နဲ႔ ေတ့ကပ္ၿပီး စုပ္နမ္းျပန္တယ္။ ရွာကုိလဲ က်မပါးစပ္ထဲထုိးထဲ့ၿပီး ကလိတယ္။ က်မက တုံ႔ျပန္နမ္းၿပီး သူ႔လီးကုိ လက္နဲ႔အသာကုိင္ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေဟာ .. သူ႕လီးႀကီး မတ္ေတာင္ေနတာ ပါဘဲလား။ က်မျဖင့္ ယုံေတာင္ မယုံခ်င္သလုိဘဲ က်မ ေတြ႕ ဖူးသမွ်ေယာက္်ားေတြကေတာ့ သုတ္လႊတ္ၿပီးသြားရင္ လီးလဲ ေပ်ာ့ လူလဲ ႏုံးေခြက်သြားတာပါဘဲ လီးျပန္ေတာင္လာတဲ့ လူ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ ေဇယ်ာစုိးရဲ႕လီးကေတာ့ ခဏအနားယူၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ေတာင္လာၿပီး ေတာင္တာမွ မတ္ကုိေနတာ။ က်မအဖုိ႔ ေကာ္ေပါက္ဘဲေပါ့။ တစ္ခ်ီဆက္ၿပီး လုိးႏုိင္ေတာ့မွာကုိး။ ““ေဟာေတာ့ .. ရွင့္လီးႀကီး ျပန္ေတာင္လာပါ ေရာလား..”” က်မက အ့ံၾသ၀မ္းသာစိတ္နဲ႔ ေရရြတ္လုိက္မိတယ္။ ““ဟုတ္တယ္ ေတာင္လာၿပီ လီးေတာင္ေတာ့ ဆက္ လုိးၾကတာေပါ့ မ၀င္းေမလဲ အလုိးခံႏုိင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား..”” ““ခံမယ္ .. ဘာလုိ႔ မခံႏုိင္ရမွာလဲ ရွင္လုိးႏုိင္တယ္ဆုိရင္ က်မကေတာ့ အဆင္သင့္ဘဲ ..”” ““ဟုတ္ၿပီ .. ဒါဆုိရင္ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးကုန္းေပး..”” ““ရတယ္ ..”” က်မလဲ သူေျပာသလုိ ခ်က္ခ်င္းကုန္းေပးလုိက္ပါ တယ္။ ေစာေစာကလုိးထားတာေၾကာင့္ က်မအဖုတ္က အရည္ ရႊမ္းၿပီးသားပါ။

က်မက ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးၿပီးတဲ့အခါ ေဇယ်ာစုိးက က်မဖင္ႀကီးေနာက္မွာ ေနရာယူလုိက္ပါတယ္။ ၿပီး ေတာ့ က်မရဲ႕ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကုိဆဲြၿဖဲၿပီး ဖင္ေပါက္ေပၚ ကုိ တံေတြးေထြးလုိက္ပါတယ္။ ““အုိ.. ဟင့္ . ကုိစုိး ဘာလုပ္အုံးမလုိ႔လဲဟင္”” ဖင္ေပါက္တဲ့တဲ့ တံေတြးေထြးခ်တာခံထားရတာေၾကာင့္ က်မ ခါးေလးတြန္႔သြားၿပီး ညဳတုတုနဲ႔ ေမးလုိက္မိ ပါတယ္။ ဘာအတြက္နဲ႔ ဖင္ေပါက္ကုိ တံေတြးဆြတ္တယ္ ဆုိတာကုိေတာ့ က်မသိပါတယ္။ ဖင္လုိးမလုိ႔ဆုိတာကုိေပါ့။ ““မ၀င္းေမ ဖင္ႀကီးက ျဖဴေဖြးအိၿပီး အယ္ေနတာ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ ဖင္လုိးခ်င္လာလုိ႔ပါ .. မ၀င္းေမ ဖင္ခံမယ္ မဟုတ္လား”” ““ရွင္ လုိးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ က်မခံပါ့မယ္ သိပ္ ေတာ့ မၾကမ္းနဲ႔ေနာ္ ရွင့္လီးႀကီးက အရမ္းႀကီးတာဘဲ တအားေဆာင့္ရင္ က်မဖင္ကဲြသြားမွာေပါ့ ..”” ““စိတ္ခ်ပါ မ၀င္းေမရဲ႕ နာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ ပါဘူး အရသာေတြ႕ၿပီး ေကာင္းေကာင္းဘဲ လုပ္ေပးမွာပါ”” ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေဇယ်ာစုိးက က်မစအုိ၀မွာ သူ႕လီး ကုိေထာက္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖိထုိးသြင္းလုိက္တာ လီးက ထစ္ၿပီးအထဲကုိ တုိး၀င္လာပါတယ္။ ““အား . ကၽြတ္..ကၽြတ္.. ေျဖးေျဖးသြင္းရွင့္ .. နာတယ္ ..”” စအုိ၀ၿပဲအာသြားတာေၾကာင့္ က်ိန္းစပ္ၿပီး နာက်င္လွလုိ႔ က်မညီးလုိက္မိပါတယ္။ ဖင္လုိးတဲ့အခါ လီးစသြင္းသြင္းခ်င္း နာတာကေတာ့ ထုံးစံပါဘဲ က်မ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဒူးေခါင္းကုိ အားျပဳၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးကုိ အသာေကာ့ပင့္ ေပးထားလုိက္ပါ တယ္။ ဖင္လုိးခံဖူးတာေၾကာင့္ က်မဟာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးအ၀င္ အဆင္ေျပေအာင္ လမ္းေၾကာင္းပြင့္ ေပးတတ္ေန ပါတယ္။ ေဇယ်ာစုိးကလဲ သူ႕လီးႀကီးကုိ ဆက္ၿပီး ဖိထုိးသြင္းလုိက္တယ္။ က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ဘဲ သူ႕လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်မဖင္ထဲအဆုံး၀င္သြားပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့ ေဇယ်ာစုိးက က်မရဲ႕ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ ျခမ္းကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကုိင္ ဖ်စ္ညွစ္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကုိ က်မဖင္ထဲက ဆဲြထုတ္လုိက္ ျပန္ဖိ ေဆာင့္ သြင္းလုိက္နဲ႔ က်မကုိ ေကာင္းေကာင္း ဖင္ေဆာ္ေနပါေတာ့ တယ္။

နာတာကေတာ့ သိပ္ကုိ နာတယ္ရွင့္။ ေကာင္းတာ ကလဲ အသဲခုိက္မတတ္ပါဘဲ။ က်မဟာ တညီးညီး တအားအား ေအာ္ဟစ္ ညီး တြားရင္း ေဇယ်ာစုိးရဲ႕ဖင္လုိးတာကုိ ခံေနပါတယ္။ သူဟာ ဖင္လုိးတဲ့အခါမွာလဲ လီးကုိ အဆုံးဖိေဆာင့္ သြင္းတယ္ရွင့္။ ဖင္လုိးခံရတာဟာ နာက်င္မႈနဲ႔ မူတ ထူးကဲစြာ ေကာင္းလွတဲ့ အရသာကုိ ေရာႁပန္းထားတဲ့ ကာမအရသာ တစ္မ်ိဳးကုိ ခံစားေနရပါတယ္။ မၾကာပါဘူး၊က်မလဲ ရမက္စိတ္ေတြ အရမ္း၀င္ လာရပါတယ္။ နာတာကုိ အေရးမစုိက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ဖင္ႀကီးကုိ ေကာ့ေပး၊ ဘယ္ညာေ၀ွ႕ယမ္းလုပ္ေပးပါတယ္။ ေဇယ်ာစုိးကလဲ က်မႏုိ႔အုံႀကီးေတြကုိ လွမ္းဆဲြလုိက္ ေစာက္ပတ္ကုိထုိးႏိႈက္ ကလိလုိက္နဲ႔ လီးကုိလည္း က်မ ဖင္ ေပါက္ထဲကုိ အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဘဲ ေဆာင့္လုိး သြင္းေနပါတယ္။ ဖင္လုိးခံရမႈေၾကာင့္ က်မရဲ႕ အဖုတ္ထဲက ယားလာၿပီး ႏွစ္ခ်ီဆက္တုိက္ၿပီးသြားရပါတယ္။ က်မ ဒုတိယအခ်ီ အၿပီးမွာ ေဇယ်ာစုိးလဲ က်မဖင္ဆုံႀကီးေနာက္မွာ လႈပ္လႈပ္ ခါခါနဲ႔ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္သြားၿပီး က်မ ဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲကုိ ပူေႏြးပ်စ္ခဲတဲ့ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္ေပးလုိက္ပါေတာ့ တယ္ရွင္ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ၀မ္းလွ်ား ေမွာက္ရက္သား ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္းေမတုိ႔သည္ မိွန္း၍ ေနၾကသည္။ ေဇယ်ာစုိး၏ လီးႀကီးကေတာ့ သူမ၏ စအုိထဲ မွ မခၽြတ္ေသးဘဲ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေဇယ်ာစုိးက မ၀င္းေမ၏ နားနားသုိ႔ သူ၏ပါးစပ္ကုိ ကပ္၍ တုိးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။ ““မ၀င္းေမ က်ေနာ့္တုိ႔ေဘးက ၿခံဳစပ္မွာ ခင္ေမ ေရာက္ေနတာၾကာၿပီ။ ေစာေစာထဲက က်ေနာ္ျမင္တယ္။ က် ေနာ္နဲ႔လက္တကမ္းဘဲ အဲဒါ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ”” မ၀င္းေမက ခ်က္ျခင္း အေျဖမေပးေသးေခ်။ သူမကုိ ေျပာလုိက္ေသာ ေဇယာ်စုိးက ဘာကုိ ရည္ရြယ္သည္ ဆုိတာကုိေတာ့ရိပ္မိလုိက္သည္။ ဒါ့အျပင္ မ၀င္းေမ၏ စိတ္ထဲ တြင္လဲ ညီအမႏွစ္ေယာက္အတူတူ အလုိးခံရရင္ေကာင္း မည္ဟုစဥ္းစားမိလုိက္သည္။ ““ရွင္ သူ႔ကုိ လုိးခ်င္လုိ႔လား”” ပါးခ်င္းကပ္၍ တုိးတုိးေလးေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ““အင္း ..”” ““ဒါဆုိရင္ လွမ္းဆဲြလုိက္ က်မကုိလဲ သူနဲ႔တူတူ လုိးေပးရအုံးမွာေနာ္ ..”” ““အင္းပါ ..”” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစုိးက မ၀င္းေမ၏ ေက်ာ ျပင္ေပၚတြင္ တပ္ရက္သားျဖစ္ေနရာမွ ေဘးသုိ႔ ရုတ္တရက္ ပက္လက္လွန္ခ်လုိက္ၿပီး တဆက္တည္း သူ၏ ကုိယ္လုံးကုိ ေဘးမွၿခံဳဆီသုိ႔ တပတ္လိွမ့္လုိက္ကာ ခင္ေမ၏ လက္ကုိေဆာင့္ ဆဲြလုိက္သည္။ ““အမေလး . အင့္ ..”” ခင္ေမ၀င္း ကုိယ္လုံးေလးက ေဇယ်ာစုိး၏ ကုိယ္ေပၚ သုိ႔ ေမွာက္ရက္သားက်၍လာသည္။ ေဇယ်ာစုိးက သူမကုိ ဖက္ၿပီး တပတ္မွ် မ၀င္းေမေဘးသုိ႔ လိွမ့္လုိက္ရာ ခင္ေမက ေဇယ်ာစုိး၏ ေအာက္ဖက္ မ၀င္းေမ၏ ေဘးတြင္ ပက္လက္ လွန္ရက္သားျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ သူမကုိလက္ျဖင့္ ဖိ၍ ေဇယ်ာ စုိးက ႀကံဳး၍ထလုိက္ေလသည္။

ဒီအခ်ိန္မွာပင္ မ၀င္းေမကလဲ ႀကံဳး၍ ထကာ ခင္ ေမကုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေပးလုိက္သည္။ ““မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ဖယ္ၾကပါ သနားပါအုံး”” အမွန္ေတာ့ လည္ဂ်ာစာအုပ္ျပန္ယူၿပီး သူမတုိ႔ ေနာက္သုိ႔လုိက္လာေသာ ခင္ေမသည္ ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္း ေမတုိ႔ရိွရာသုိ႔ ေစာေစာကထဲက ေရာက္ေနခဲ့သည္ျဖစ္သည္။ လယ္ဂ်ာစာအုပ္က မ၀င္းေမ၏ စုိက္ခင္းရိွ အိမ္တြင္ သြား၍ ယူရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ခရီးလည္းကၽြမ္းၿပီး ျမင္းစီးလဲ ကၽြမ္းေသာ ခင္ေမအဖုိ႔ သိပ္ၿပီး မၾကာလုိက္ေခ်။ ခင္ေမတစ္ေယာက္ စမ္းေခ်ာင္းေလးနား ေရာက္ လာၿပီး မ၀င္းေမ၏ ျမင္းကုိ ေတြ႔သည္ႏွင့္ အသာဆင္း၍ ၾကည့္ရာ ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္းေမတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္၍ေနသည္ကုိေတြ႔ျမင္လုိက္ရသည္။ တခါ အလုိးခံထားခဲ့ဘူးၿပီျဖစ္ေသာ လီးအရသာကုိ သိေနၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ေမသည္ ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္းေမတုိ႔ လုိးၾကတာကုိ ၾကည့္ၿပီး မခံမရပ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ကာမ စိတ္ေတြႂကြခဲ့ရသည္ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ခင္ေမက မ၀င္းေမတုိ႔ႏွင့္ အနီးဆုံး ၿခံအကြယ္ေလးဆီသုိ႔ တုိးကပ္သြားၿပီး အနီးကပ္ကာ အေသ အခ်ာၾကည့္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မေနႏုိင္လြန္းေတာ့သျဖင့္ သူမ၏ စကပ္ကုိလွန္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိ ကားၿပီး ေစာက္ေခင္းထဲသုိ႔ လက္ညိွဳး ထည့္၍ မ၀င္းေမ အားရပါးရအလုိးခံေနသည္ကုိ ၾကည့္ကာ လက္ညိွဳးကုိ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ ထုတ္ခ်ီ သြင္းခ်ီ လုပ္ရုံမွ် မက ေမႊ၍ပင္ေပးခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ီပင္ၿပီးခဲ့ရသည္။ သူမ၏ အမကုိ လုိးေနေသာ ေဇယ်ာစုိး၏ လီးႀကီးကုိလဲ ေျပးဆဲြ၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ထုိးထဲ့ ခ်င္စိတ္ေတြက တခ်ိန္လုံးျပင္းျပ၍ေနခဲ့ရသည္။ အခု တကယ္လုပ္ေတာ့မည္ဆုိေတာ့လဲ အမျဖစ္ သူ၏ေရွ႕တြင္ျဖစ္ေနေတာ့ ခင္ေမခမ်ာ ထိတ္လန္႔၍ ေနရသည္။ အမျဖစ္သူက သူမကုိ ခ်ဳပ္ေပးထားစဥ္မွာပင္ ေဇယ်ာစုိးက ခင္ေမ၏ ကုိယ္ေပၚမွ အ၀တ္အစားေတြ အား လုံးကုိ ခၽြတ္လုိက္ေပၿပီ။ ““ဟာ ခင္ေမ ေစာက္ပတ္ႀကီးက မုိ႔ၿပီး ေဖါင္းကားေနတာဘဲေနာ္ လုိးလုိ႔ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ”” တႏွာသံျဖင့္ မ၀င္းေမက ရီေ၀စြာေျပာသည္။ ““ဟာ ေကာင္းတာေပါ့ မ၀င္းေမရာ အမ ေစာက္ ဖုတ္က လုိးလုိ႔ေကာင္းသလုိ ညီမ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ လုိးရတာ အရသာသိပ္ရိွတာဘဲ”” ““ဟင္ .. ကုိစုိး လုိးဖူးလုိ႔လား ”” မ၀င္းေမက အ့ံၾသစြာေျပာသည္။ ““လုိးဘူးတာေပါ့ .. ”” ““အုိ ”” ကနဲ ျဖစ္ကာ ခင္ေမ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံး စုံမိွတ္လုိက္သည္။ ““ဘယ္တုံးက လုိးလုိက္တာလဲ ကုိစုိးရ”” ““ေန႔ခင္းကဘဲ သိပ္အရသာရိွတာဘဲ မ၀င္းေမရာ”” ““ညီမေလး ေစာက္ဖုတ္ကုိ က်မရက္ေပးမလုိ႔ ကုိစုိးရ ..”” ““ေအး .. ရက္ ရက္ ၿပီးရင္ မ၀င္းေမကုိ လုိးေပးအုံးမယ္ ..”” ““မ .. မ လုပ္ပါနဲ႔ .. ဟင့္ .. ဟင့္ ..”” ေဇယ်ာစုိးႏွင့္ မ၀င္းေမတုိ႔ ရမက္ႂကဖြယ္ရာ အျပန္ အလွန္ေျပာေနၾကသည့္စကားသံမ်ား အၾကားတြင္ ခင္ေမ၏ ေတာင္းပန္သံေလးက ထြက္ေပၚ၍ လာသည္။

ေတြ႕ႀကံဳရေတာ့မည့္ အျဖစ္ကုိ အလြန္ ရွက္ေၾကာက္ ေနေသာ္လဲ မိမိ၏ စိတ္မ်ား ပုိ၍ ထႂကြကာ ေသာင္းက်န္း ၍ လာရသည္ကုိေတာ့ ခင္ေမသည္ သူမကုိ သူမ သတိ ထားမိသည္။ ရက္ေပးျခင္းမခံရမွီကပင္ ေစာက္ဖုတ္သည္ ေဖါင္း၍ တက္လာကာ အရည္ၾကည္မ်ားထြက္က်၍ လာရသည္။ သည္လုိ စိတ္လႈပ္ရွား ရမက္ေဇာ ထန္လာရ သည့္ မိမိ၏ကုိယ္ကုိ ခင္ေမသည္ လတ္တေလာ မုန္းတီး မိသည္။ ရမက္ေဇာမထရေလေအာင္လဲ အတင္း ခ်ိဳးႏိွမ္ ထားရသည္။ ဒါေပမဲ့ မရႏုိင္ပါ..။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ .. ““ကဲ .. ညီမေလး .. ဘာမွ ရွက္ေၾကာက္မေနနဲ႕ ေတာ့ အားလုံး အေၾကာင္းသိေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီဘဲ .. လာ မမက ညီမေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ရက္ေပးမယ္ေနာ္ ..”” ေျပာေျပာဆုိဆုိ မ၀င္းေမသည္ ခင္ေမကုိ သူမ၏ အနားသုိ႕ ဆဲြေခၚကာ ပက္လက္လွန္ေစလွ်က္ ဒူးေခါင္းႏွစ္လုံးကုိ ေထာင္ေစလုိက္ရာ ခင္ေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး သည္ ၿပဲဟသြားေလေတာ့ရာ အတြင္း သားနီနီရဲမ်ားကုိ မ၀င္းေမသည္ ျမင္ေတြ႕လုိက္ရေတာ့၏။ ထုိအခါမွ မ၀င္းေမသည္ ခင္ေမ၏ ေစာက္ပတ္ကုိ သူမက ေလးဘက္ေထာက္လွ်က္ စတင္ရက္ေပးေလ ေတာ့သည္။ ““ဟင္း .. ဟင္း.. ဟင္း .. မမ .. ေျဖးေျဖး.. အီး .. အား .. အုိး ..”” ခင္ေမခမ်ာ ေစာက္ဖုတ္ အရက္ခံရေလေသာ ေၾကာင့္ သူမ၏ပါးစပ္မွ တအီးအီး တဟင္းဟင္းျဖင့္ ညီးညဴ ေနရရွာေလသည္။ မ၀င္းေမကလည္း အားရပါးရကုိ ရက္ေပး ေလေတာ့ရာ မ၀င္းေမသည္ သူမကုိယ္ကုိ ေလးဘက္ ေထာက္ကုန္းလွ်က္ျဖစ္ေနသည္ကုိ သတိမမူမိေပ။ ထုိအခါမွ ေဇယ်ာစုိးသည္ မ၀င္းေမက သူမ၏ ညီမ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ေလးဘက္ကုန္းလွ်က္ ရက္ေပးေနသျဖင့္ မ၀င္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ ေနာက္သုိ႔ ျပဴးလွ်က္ ထြက္ေပၚေနသည္ကုိၾကည့္ရင္း စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ မ၀င္းေမ၏ ေနာက္မွ ေနရယူကာ သူ၏ လီးထိပ္ဖူးႀကီးျဖင့္ မ၀င္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္၀တြင္ေတ့ကာ အသာေလးဖိသြင္းလုိက္ေလေတာ့ရာ … ““ႁပြတ္ … စြပ္ ..”” ဟူေသာ ျမည္သံျဖင့္ လီးထိပ္ ဖူးႀကီးသည္ မ၀င္းေမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ ၀င္သြားေလ ေတာ့သည္။ ““အီး .. အား .. ကုိစုိး .. ေျဖးေျဖးေနာ္ .. ေနာက္ၿပီး ညီမေလးခင္ေမကုိလည္း လုိးေပးရအုန္းမွာ ေနာ္ .. ေတာ္ၾကာ အရမ္းပင္ပမ္းေနအုန္းမယ္ ..”” ““စိတ္ခ်ပါ .. က်ေနာ္ ေျဖးေျဖးနဲ႔ မွန္မွန္ဘဲ လုိးေပးပါမယ္..”” ေျပာေျပာဆုိဆုိျဖင့္ ေဇယ်ာစုိးသည္ သူ၏ လီးတန္ ႀကီးကုိ မ၀င္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔ တစ္ဆုံးတုိင္ ထုိးသြင္း လုိက္ေလေတာ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အခ်က္ (၅၀)ေလာက္ သြင္းထုတ္လုပ္ေပးလုိက္ရာ မၾကာမီမွာပင္ ေဇယ်ာစုိး၏ လီးတန္ ႀကီးသည္ တင္းမာလာၿပီး သုတ္ေရမ်ား ပန္းထုတ္လုိက္ရ ေလေတာ့သည္……ျပီးး။