`နုနုဇင်´´ဟူသည့် အမည်ကို သောကြာနေ့ည မဆီလာကြိုရန်ဖုန်းဆက်ချိန်တွင်သူစကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူကြား ဖူးဖူးခြင်း နှာခေါင်းရှုံ့မိသော အမည်ဖြစ်၏၊ မ ကအိမ်တွင်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်နေ၍ သိပ်မကဲရန်ဖုန်းဆက်က တည်းက ကြိုမှာသည်။ တစ်ပတ်လုံးအောင့်အီးထားရ၍တင်းမာနေသည့် အားအင်များ ရှုံ့တွသွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏ ။နှာခေါင်းရှုံ့လည်း ရှုံ့ချင်စရာပင်ဖြစ်၏်၊ မ ကမိတ်ဆက်ပေး၍စတင်တွေ့တွေ့ချင်းမှာပင်သူ့ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့် ကာ “လဲ့ကောင်လေးက အကိတ်လေးပဲ´´ဟုဆိုသည်၊ အိမ်နေဝတ်စားပုံကိုက ပလေးဗွိုင်းမော်ဒယ်များရှုံးလောက်၏၊ ခါးကျဉ်းသော်လည်း သွယ်၍ကားသွားသည့် တင်ကို ဇီးရိုးပန်တစ်ထည်ထဲဖြင့် မနိုင့်တစ်နိုင် ဖုံးထားသည်၊ မ လောက်အ သားမဖြူသော်လည်း ညက်ညော၍အချိုးကျသည့်ပေါင်သားများက မက်မောလောက်စရာဖော်ပြနေသည်၊ အဖြူရောင်တီ ရှပ်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာစီးနှောင်ထားသည့်အတွက်အလုံးအထည်ကြီးသည့် ရင်သားမို့မို့များက အလုံးလိုက် ပြူးထွက်နေ ၏၊၊ အနားတိုသောတီရှပ်ကြောင့် လှုပ်ရှားမှုတိုင်းတွင်ဗိုက်သားဖွေးဖွေးက ဝင်းခနဲလက်ခနဲပေါ်ပေါ်လာတက်သည်၊ ရိုးရှင်းစွာဝတ်စားတတ်သော မ ထက် ဆွဲဆောင်မှုကောင်းနေသည်ကိုတော့ ငြင်း၍မရပေ။ အဆိုးဆုံးက သူမ၏မျက်လုံးများပင်ဖြစ်သည် သူ့ကိုတစ်ချိန်လုံးအကဲခတ်နေသည့်အတွက် တစ်ခါတစ်ခါ သူမ၏အလှ အပများဆီသို့ကြည့်မိသည့် အချိန်မျိုးတွင် ပိုမို၍လှစ်ဟပြတတ်သည်၊ မ မရိပ်မိစေ ရန်အတက်နိုင်ဆုံးထိန်းသိမ်း နေရ၏။
မ ကတော့သူနှင့်ဆေးကျောင်းတက်စဉ်ကတည်းကတူတူနေခဲ့သော သူငယ်ချင်း၏စရိုက်များအားရိုးနေဟန်တူသည်။ ကျွန်တော်ကသာ ခပ်အမ်းအမ်းရှိနေခဲ့သည်။တိုက်ခန်းတွင်းအခန်းကန့်စနစ်မှာ အုတ်နံရံမဟုတ်သည့်အတွက် ထိုနေ့ညက မ နှင့်ချစ်တင်းနှောစဉ်တွင် ယခင်က လောက် မလွတ်လပ်တော့ပေ၊ တစ်စုံတစ်ဦးရှိနေသည်ဟူသည့်အသိက ချုပ်တည်းမှုကိုဖြစ်ပေါ်စေသည် ချုပ်တည်းမှုရှိ သည်နှင့်အ မျှ အပြီးကြာလေတော့၏ တစ်ချက်တစ်ချက် စိတ်လွတ်သွား၍ ကြမ်းမိချိန်များတွင် မ ကအားရစွာအော်ညည်းတတ် သည်၊ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ဖက်ခန်းတွင်ရှိနေသည်ကို မေ့နေသယောင်ယောင်၊တစ်ဖက်ခန်းမှတစ်ယောက်ကလည်း သူ တို့နှစ်ဦး၏ လှုပ်ရှားမှုများအားမသိဘဲနေမည်မဟုတ်၊ သူမတို့နှစ်ဦး၏ပွင့်လင်းမှုက အံ့လောက်ပေသည်။ သူမသုံးလေးခါပြီးသွားသည့်တိုင် တစ်ကြိမ်မျှမပြီးသေးသည့်သူ့အား မ ကစိတ်မရှည်စွာဖြင့် မှုတ်ပေးတော့သည်၊ တစ်ဆုံး မြိုချ၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဆွဲစုပ်သည့်အတွက် အရသာက ဆိမ့်အီကျင်တက်လာသည်၊ သူအံကိုကြိပ်ခေါင်းကိုမော့၍ အရ သာအားအပြည့်အဝခံစားစဉ် ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့် ဆွဲတံခါးကြားမှချောင်းကြည့်နေသည့်မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုမြင်လိုက်ရ သည်၊ ချက်ချင်းတံခါးပြန်စေ့သွား၏၊သူခေါင်းနဘမ်းကြီးသွားသည်၊မကတော့ သူ့ကိုကုန်းစုပ်နေ၍ မမြင်နိုင်ပေ၊ ဟိုတစ် ယောက် သူတို့ကိုချောင်းကြည့်နေတာသေချာသည်၊ဘယ်ကတည်းကချောင်းကြည့်နေလဲမသိ၊ မီးမှိတ်ထားသော်လည်း နံရံမီးမှိန်မှိန်ကြောင့် သူတို့နှစ်ဦး၏ အဝတ်မဲ့ခန္ဒာကိုယ်များအားကောင်းစွာမြင်နိုင်သည်၊ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေသည့်သူတို့ နှစ်ဦးကိုအရသာခံ၍ကြည့်နေချင်းဖြစ်သည်၊ ထိုစဉ် မ ကဥများကိုလက်ဖြင့် နယ်ကစား၍ ခပ်သွက်သွက်မုတ်ရာ ပေါင် တွင်းသားများတင်းလာ သည်အထိ စိမ့်တက်လာပြီး မပါးစပ်တွင်းသို့ကော့ကော့ထိုးကာ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ တံခါးပိတ်စဉ်က သူကိုယ်တိုင်လော့ခ်ချခဲ့သည်ကိုမှတ်မိသည်။
မည်သို့ဖွင့်သည်ကို စဉ်းစား၍မရ၊ အဝတ်ပင်ပြန်မဝတ်နိုင် ဘဲ သူ့လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံး၍ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်သွားသည့် မအားမမေးဖြစ်လိုက်တော့ပါ၊ သူမသိလျှင်ရှက် ကောင်းရှက်သွားနိုင်သည်၊သူမပြောရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်၏၊ ရဲတင်းလှသည့်ထိုမိန်းမ၏ လုပ်ရပ်ကို စဉ်းစားနေမိသည်။ မ နှင့်တစ်အိမ်တည်းနေကျောင်းတက်ခဲ့၍ ဘယ်လောက်ပဲရင်းနှီးနှီး သည်လောက်ထိတော့ မစပ်စုသင့်ပေ၊ အလုပ်နေရာ ကြောင့်နယ်ပြောင်းသွားပြီး မှရန်ကုန်ရောက်တုန်းလာလည်သည်ဆိုသော်လည်း သူမ၏အပြုအမူများကြောင့် စိတ်အ နှောက်အယှက်ဖြစ်ရသည်၊ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး ထိုကိစ္စကိုခေါင်းထဲမှထုတ်ကာ အိပ်လိုက်တော့သည်။ထိုနေ့ညက …မ၏မွေးနေ့ဖြစ်သည့်အတွက် ရုံးပိတ်ရက်မဟုတ်သည့်တိုင် မတို့ရှိရာတိုက်ခန်းသို့သူသွားဖြစ်ခဲ့သည်၊ ပြီးခဲ့သည့်ညက အဖြစ်အပျက်ကြောင့် နုနုဇင်ရှိလျှင်သူမသွားတော့ဘူးဟုဆုံးဖြတ်ထား သော်လည်း မ ကလာဖို့မှာထားပြီး၊ သူက လည်းမအတွက်မွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးချင်နေသည့်အတွက်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်၏၊ မအတွက်မွေးနေ့ကိတ်တစ်လုံးဝယ်လာ ခဲ့သည်။သူရောက်တော့ မ တို့နှစ်ဦးကအစားအသောက်များပြင်လျှက်စကားလက်ဆုံကျနေ၏ ၊ နုနုဇင်က ယမန်နေ့ကလောက် အတိုအပျက်များမဝတ်တော့ဘဲ ညအိပ်ဂါဝန်ကိုလုံလုံခြုံခြုံဝတ်ထားသည်၊ သို့သော်လည်း မြင်သူထိပ်စိုစေမည့် သူ့ဘော် ဒီကိုညဝတ်ဂါဝန်ကပုံဖျက်မပေးနိုင်ရှာပေ ၊ခြေကလိန်ချိတ်ထိုင်ထားသည့်တိုင် ဂါဝန်စ အပွင့်များအားဖျောက်၍ ဖြည့် တွေးကြည့်ရုံမျှဖြင့် ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားကို ပုံဖော်ကြည့်၍ရနေသေးသည်။ မ ကတော့အနက်ရောင်ထမီနှင့် ဆင်ဆွယ်ရောင်တီရှပ်ခပ်ပွပွလေးကိုဝတ်ကာ ရိုးရိုးလေးနှင့်လှနေသည်၊ သနတ်ခါးကို ဖွေးနုနုပါးပြင်တွင် ဟိုတစ်ကွက်သည်တစ်ကွက်တို့ထားသေး၏၊ သူ့မွေးနေ့ကိတ်ကိုမြင်တော့မပျော်သွားသည်။
နုနုဇင်က “အောင်မယ်လေး နေမျိုး ရယ် .. မင်းမမက ဘတ်ဒေးညကို ပါတီလုပ်မလို့စီစဉ်ထားတာ မင်းက ကလေးပေါက်စန လေးတွေလိုကိတ်မုန့်လှီးခိုင်းမလို့လား´´ သူ့မျက်နှာကွက်ခနဲပျက်သွားမိသည်၊ ဒါကို မ ကမြင်တော့ … ဖြေပြောပေးရှာသည် “ အို .. နုကလည်း လဲ့ကကလေးပဲဥစ္စာ မောင်ကလဲ့ကိုကလေးလေးလိုပဲမြင်လို့နေမှာပေါ့ .. နော်မောင် ..မဟုတ်ဘူး လား´´ “ကဲ ဟုတ်ပါဘီ မွေးကင်းစကလေးလေးနှစ်ယောက်ရယ် ကိုယ်လုံးတီးချွတ်အနှီးပတ်ပြီး နို့သာစို့နေကြပါတော့ ..ကဲ´´ မကသဘောကျစွာရယ်သည်၊သူလည်း အလိုက်သင့်ပြုံးလိုက်၏၊ ထိုမိန်းမဘာကိုဆိုလိုမှန်း မ မသိသော်လည်းသူသိသည် မ၏မွေးနေ့တွင်ပြသနာမတက်စေချင်ပါ၊သူက မွေးနေ့ကိတ်ကိုဖယောင်းတိုင်များ စိုက်၍ မရှေ့သို့ယူလာပေးလိုက်သည်၊ ပြီးတော့သူတို့သုံးဦး ဘတ်ဒေးသီချင်း ကိုဆို၍ မကဖယောင်းတိုင်မီးကိုမုတ်လိုက်၏။ မ က ကလေးငယ်တစ်ဦးကဲ့သို့ပျော်ရွှင် စွာလက်ခုတ်တီးသည်။ကိတ်မုန့် တစ်တုန်းကိုလှီးပြီး သူ့ကိုအရင်ခွန့်သည် ပြီးတော့ နုနုဇင်ကိုခွန့်သည်။နုနုဇင်ကကိတ်မုန့်စားပြီး .. “ကဲ ကဲ ချစ်စရာ့အရွယ်ကစားကြမယ်အစီအစဉ်ပြီးရင် ရင့်စရာ့အရွယ်သောက်ကြမယ်အစီအစဉ်စမယ်ဟေ့..လာဘီ ဘေးကို …´´ ဟုဆိုကာ စပိုင်ဝိုင်တစ်ကဒ်ကိုရေခဲသေတ္တာထဲမှထုတ်လာသည်။ “ဒီမိန်းမကတော့ တစ်အားကိုသောက်ချင်နေတော့တာပဲ .. မောင်ရောစပိုင်ကြိုက်ရဲ့လား ..´´ သူခေါင်းခါမိသည်၊သူ ဝိုင်နှင့်မတည့်ချေ၊မ သူ့ကိုလက်ဝါးကလေးကာပြရင်းအခန်းထဲသို့ဝင်သွား၏ ၊ပြန်ထွက်လာတော့ ချီးဗက်စ်တစ်ပုလင်းပါ လာသည်။ “ဒါနဲ့တော့ တည့်တယ်မဟုတ်လား´´ ပုလင်းကိုသူ့ရှေ့ချပေးသည်၊မဆီမှာ ဒါမျိုးဘာလို့ရှိနေပါလိမ့် “မက ဘယ့်နှယ်အရက်ပုလင်းကြီးဆောင်ထားရတာလဲ´´ သူအံ့သြစွာဆိုတော့ မကရယ်ကျဲကျဲဖြင့်ဖြေသည် “ဆေးရုံအုပ်ကြီးကို ကန်တော့ဖို့ဝယ်ထားတာမောင်ရေ .. မကန်တော့ဖြစ်လိုက်လို့ပိုနေတာ .. မောင့်အတွက်ဖြစ်သွား တာပေါ့´´ “သောက်သောက် နေမျိုးရေ .. ချီးဗက်စ်က အချစ်ခွန်အားကိုတိုးပွားစေတယ်ဆိုလား .. ကြားဖူးတာပဲ´ ´နုနုဇင်အရွှန်းဝင်ဖောက်သည်၊ မက နုနုဇင်လက်မောင်းကို တစ်ဖျောင်းဖျောင်းရိုက်၏၊ နုနုဇင်က မ၏ တင်ပါးလေးကိုပြန် တွယ်သည်။သူမ တို့နှစ်ဦး အနေအထိုင်ရင်းနှီးလွန်းကြသည်။
စတွေ့သည့်နေ့ကလည်း စသလိုလိုနောက်သလိုလိုနှင့် နုနုဇင်က မ၏နို့ကိုဆွဲလိမ်သည်ကိုတွေ့ဖူးသည်၊ အတူတူနေစဉ်က ပွင့်လင်းခဲ့သူ များဖြစ်ခဲ့ကြသလားမပြောတတ် .. သူအ ထင်ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်။ အသင့်ရှိသည့် အစားအသောက်များဖြင့် သူတို့သောက်စားကြသည်၊ သူမတို့ကကျောင်းတုန်းက အဖြစ်အပျက်များကို ပြောကြရင်းစကားလက်ဆုံကျသည်၊ သူကတော့နားထောင်သမားလုပ်ရင်း သောက်၏၊ ခွက်ထဲကအရက်ကုန်လျှင် မက ငှဲ့ထည့်ပေးသည်၊ မ မအားလျှင် နုနုဇင်ကထည့်ပေးသည် ၊ထွေလာသည်နှင့် သူလည်းစကားဝိုင်းထဲသို့ဝင်ပြော၏၊ နုနုဇင်က ပွင့်လင်းရဲတင်းလွန်းသော်လည်း ခင်ဖို့ကောင်းပါသည်၊ စကားဝိုင်းက တောရောက်တောင်ရောက်နှင့် မပျက် နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အရက်ခွက်အတွင်းမှအရက်သည်လည်းမပျက်တမ်းငှဲ့ပေးကြသည် ၊သူတို့လည်းသောက်၏ ဝိုင်တစ်ကဒ် ကုန်သည်အထိဖြစ်သည်၊ ပုလင်းကိုလှန်းရှိုးလိုက်တော့ သူတစ်ယောက်တည်းဖြင့်တစ်ဝက်ကျိုးနေပြီ၊မျက်လုံးပြူးသွား၏။ အဝင်ကောင်းကောင်းနှင့်လှိမ့်တွယ်နေသော်လည်း အမှန်ကသူအဲ့လောက်မသောက်နိုင်၊ ထပ်သောက်လျှင်ဒေါင်ချာစိုင်း တော့မည်၊နုနုဇင်ကထပ်ငှဲ့ပေးဖို့ပြင်နေသေးသည်၊သူလက်ကာပြလိုက်၏၊ “တော်ဘီအစ်မ ကျွန်နော်မသောက်နိုင်တော့ဘူး´´ သူ့နုတ်ထွက်စကားတို့လေးနေသည်၊အရက်ရှိန်ကယဉ်ယဉ်လေး နှင့်တစ်ရိတ်ရိတ်တက်လာပြီးဖြစ်၏။ မက သဘောကျနှစ်ခြိုက်စွာပြုံးသည်။နုနုဇင်က “ကဲကဲ မွေးနေ့ရှင်ကြီးရေ .. နင့်အသဲလေးကိုသိပ်မှရတော့မယ်နော် .. ငါတို့အိပ်ရာကိုချီပို့ပေးနေရအုံးမယ်´ ´နုနုဇင်ပြောတာဟုတ်သည်၊သူတော်တော်မူးနေပြီးဖြစ်သည်၊သူ့ကိုထူပေးသည့် မမျက်နှာတို့ ေ၀ဝါး၍နှစ်ကိုယ်ကွဲကွဲသွား သည်၊ မျက်မှန်ကြောင့်လားထင်မိ၍ ချွတ်ပြီးကြည့်တော့လည်းပို၍သာမှုန်သွားသည်၊ ယခင်အတိုင်းဝါးဆဲပင်ဖြစ်၏၊ မကသူ့ကိုတွဲ၍အိပ်ယာသို့ပို့ပေးသည်၊မူးနေသည့်တိုင် သူလော့ခ်ကိုသေချာစွာချခဲ့၏၊ အိပ်ယာသို့ရောက်သည်နှင့် မကို လှဲချလိုက်ပြီးအနမ်းတွေချွေတော့သည်၊ အမူးရှိန်ကြောင့်ထူအမ်းနေသည့် သူ့နုတ်ခမ်းများကို မကမွတ်သိပ်စွာပြန်လည် တုန့်ပြန်၏။
သူမလဲ စပိုင်အစွမ်းဖြင့် အမ်းနေလောက်၏၊မ၏ တီရှပ်ပွပွကိုအလောတကြီးဆွဲချွတ်မိသည်၊ သည်တစ်ကြိမ်တွင်တော့ မ ကပန်းနုရောင်ဘရာလေးဝတ်ထားသည်၊ သူ မ၏ထမီကိုလည်းဖြေလျှော့ကန်ချွတ်၍ သူ့ရှပ်အကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံးတွင် အတွင်းခံများသာ ကျန်တော့၏။ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ကြီးလှန်နေသောသူ့ကို မကပဲစ၍ပျိုးပါသည်။ လည်ပင်းသားများအားနမ်းစုပ်၏ နောက် ရင်အုပ် သားများကိုလျှာလေးဖြင့်တို့ကာတို့ကာရက်သည်၊ နို့သီးကိုငုံစုပ်သည်၊အနမ်းများက တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာကာ နောက်ဆုံး အတွင်းခံအောက်မှရုန်းကန်နေသည့် သူ့ညီလေးဆီသို့ရောက်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလှန်ချွတ်လိုက်ပြီး ထိပ်တွင်ဆို့တက်နေသည့်အရည်ကျည်များပါး စပ်ဖြင့်ဦးစွာဆွဲစုပ်လိုက်သည်၊ ဖရှူး .. ခနဲ မြည်ကာအရည်များအကုန်အစင် မပါးစပ်ထဲပါသွား၏၊သူမနုတ်ခမ်းလေးကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်သည်။ “မ အရသာကြိုက်လား´´ သူ၏တိန်ဝင်နေသည့် အမေးကို မကမဖြေဘဲ မျက်နှာကိုစေ့စေ့စိုက်ကြည့်၍ ဖုံးနေသည့်အ ရေပြားကို နုတ်ခမ်းတို့ဖြင့်တွန်းထုတ်တိုက်ဆွဲကာ ငုံလိုက်သည်။ သူကော့တက်သွား၏။ထို့နောက် ပါးစပ်မှပြန်ချွတ်၍ ထိပ် ဖူးသားတစ်ဝိုက်အား နုတ်ခမ်းသားများ ဟစိဟစိလုပ်ခါ ပွတ်ဆွသည် ။မေးကျောများထောင်လာသည်အထိ ကောင်းလာ ၏၊ ပါးပြင်းထောင်လိုက်သည့် မြွေဟောက်တစ်ကောင်နှယ် ထိပ်သားနီနီကြီး ကားထွက်လာတော့သည်။ ထိုစဉ် .. အိမ်ရှေ့ခန်းမှဖုန်းမြည်သံနှင့်အတူ နုနုဇင်၏ခြေသံကြားလိုက်ရသည်။ ကျန်ခဲ့သည့်မ၏ဟန်းဖုန်းမှ ဖုန်းလာခြင်း ဖြစ်မည်၊ သူ့မျက်မှန်လဲ အိမ်ရှေ့တွင်ကျန်ခဲ့သည်ကိုသတိရမိသည်။ “လဲ့ရေ .. မင်းဖုန်းလာတယ် .. ကိုင်လိုက်ရမလား´´ “နေ နေ တို့ကိုပေး ဒီချိန်ကြီးကျမှ ဘယ်ကဖုန်းလဲ .. ဆေးရုံကဆက်တာလားမသိဘူး´´ မ သူ့ထိပ်ဖူးကိုပါးစပ်မှခွာ၍ ထသွားသည်။
ဖုန်းကိုတံခါးအနည်းငယ်ဟ၍ ယူလိုက်၏၊ လေသံနိမ့်လေးဖြင့်ပြောနေသည်။ တံခါးကိုခနတာ ဟလိုက်သည်ကိုပင် သူ့ဘက်ကိုကြော်၍ကြည့်လာသည့် နုနုဇင်၏မျက်လုံးများလက်ခနဲဖြစ်သွားသည် ကိုတွေ့ဖြစ်အောင်တွေ့လိုက်သေးသည်။ “မ .. ကွာ .. ဘယ်သူနဲ့ပြော´´ မ၏ တိတ်တိတ်နေရန် လက်ညှိုးလေးနုတ်ခမ်းတွင်ကပ်၍ ပြလိုက်သည့်အပြုအမူကြောင့်သူ့စကားတန့်သွားသည်။ ထို့နောက် မက ဖုန်းကိုချ၍သူ့နှဖူးကိုနမ်းကာတိုးတိုးလေးပြောသည်။ “ဆေးရုံကဆက်တာမောင် .. မွေးလူနာအရေးကြီးလို့တဲ့ .. မ ခနသွားရမယ် .. ဆောရီးနော် ..ပြန်လျော်ပေးမယ်.. အိုခေ´´ “ဟာကွာ .. မကလဲ´´ သူစိတ်ပျက်စွာဆိုမိသည်။မက အဝတ်အစားများကဗျာကသီလဲ၍ “မပြန်လာခဲ့မယ် .. နော် စိတ်မကောက်ရဘူး .. ဘယ်သူကမွေးနေ့ရှင်လဲ´´ “အိုခေ အိုခေ .. မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့ .. မောင်ကစောင့်နေမှာနော် ´´ သူ့ညီလေးကိုကိုင်ပြပြီးပြောတော့ မက ဖလိုင်းကစ် ပုံလေးလုပ်ပြပြီး ထွက်သွားသည်။ သူစိတ်ပျက်ခြင်းကြီးစွာကျန်ရစ်၏၊ မူးရီဝေသည့်အသိတို့က နောက်ကျိတက်လာသည်၊ မျက်လုံးစင်းစင်းတို့တစ်ချက်မှေး သွား၏။ဖင်ဝမှစွတ်စိုနွေးထွေးသည့်အထိအတွေ့တစ်ခုကြောင့် သူဖျက်ခနဲလန့်နိုးလာသည်၊သူ့ခါးအောက်တွင်ခွခေါင်းအုံးတစ်ခု ရောက်နေ၏။ ခွခေါင်းအုံး၏ထောက်ကန်ပင့်မထားမှုကြောင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြင့် ဖင်ကအနည်းငယ်မော့နေသည်။ထိုမော့နေသည့် ဖင်အား ဖြဲ၍ လျှာဖျားချွန်ချွန်ဖြင့်စိန်ပြေနပြေ ကလိနေခြင်းဖြစ်သည် ၊ထောင်မတ်နေသေးသည့် သူ့အတံအား လက်ဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်နေသေးသည်။ ကောင်းလွန်းသည့်အတွေ့ကြောင့် သူမျက်လုံးများပြန်လည်မှေးစင်းထားမိသည်၊မ ထိုကဲ့သို့တစ်ခါမျှမလုပ်ပေးဖူးချေ၊ ဆေးရုံမှပြန်လာပြီး အလျော်ပေးနေခြင်းဖြစ်မည်။တစ်ချက်တစ်ချက် လျှာဖြင့်အတင်းထိုးသွင်းသေးသည်။ကျစ်ထားလိုက် ရ၏၊ မဘာကြောင့်ဒီလောက်ဆိုးနေပါလိမ့်။
ဖင်ဝအားလျက်နေရာမှ အစွမ်းကုန်ထောင်မတ်လာသည့် ထိပ်ဖူးကိုပြောင်းစို့သည်။ လက်ကလည်းအငြိမ်မနေ ဥနှစ်လုံး ကိုညှစ်၍ ဆွဲခါ၏။ ထိပ်ဖူးကိုအားကုန်စုပ်ခါ အဆုံးအထိဆွဲကပ်မြိုချလိုက်သည်၊သူမျက်လုံးများ ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သွား သည်အထိ ဂွတ်သွား၏၊ “ကောင်းလိုက်တာ မ ရယ် … ဟာ .. ခင်ဗျား ..နုနုဇင်´´ သူ့ခေါင်းမွှေးများထောင်သွားသကဲ့သို့ခံစားလိုက်ရသည်၊ သူ့ ကို အဝတ်အစားတစ်စွန်းတစ်စမျှမပါသည် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် စိန်ပြေနပြေ မုတ်ရက်နေသူမှာ နုနုဇင်ဖြစ်သည်။ “မ ကောင်းဘူးလားဟင် .. အစ်မလုပ်ပေးတာမကောင်းဘူးလား .. ကြိုက်ရဲ့လား .. မင်းမမ မလုပ်ပေးတာတွေ အစ်မ အကုန်လုပ်ပေးမယ်နော်´´ ညုတုတုအသံဖြင့်ဆိုကာ ဥများကိုငုံစုပ်ပြန်သည်။ “အာ့ .. မကောင်းဘူးအစ်မ .. မကောင်းပါဘူး မ ပြန်လာလိမ့်မယ် ပြသနာတက်လိမ့်မယ်´´ မကောင်းဘူးဟုဆိုသော် လည်း သူကော့ခံနေသည် ၊လက်များဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းဂွင်းတိုက်ရင်း နုနုဇင်ဆိုပြန်လေ၏ “ပြသနာမတက်စေရပါဘူးမောင်လေးရယ် .. မင်းမမကမိုးလင်းမှပြန်လာမှာ .. မကိုတစ်ခေါက်လောက်တော့ကျွေးပါ ကွာ .. နော် .. မင်းကို မြင်ကတည်းကစားချင်နေတာ .. ဟော့ဒီမင်းဟာကြီးကိုအစ်မအရမ်းဆာနေတာ .. အားရလိုက် တာကောင်လေးရယ် ထွားလိုက်တာ´´ ပြောပြောဆိုဆို တစ်ချောင်းလုံးငုံစုပ်ပြန်၏၊တစ်ဗျွတ်ဗျွတ်မည်အောင် ပါးစပ်ထဲဆောင့်ဆောင့်သွင်းသည်။ သူ့ ရမက်တို့ ဟုန်းခနဲကြွတက်လာသည်။သူမ၏အပြုအစုတို့က ရုန်းထွက်ရခက်နေ၏၊ “တော်ဘီဗျာ .. ကျွန်နော်ပြန်တော့မယ် .. မကိုသစာမဖောက်နိုင်ဘူး .. မကိုဘဲချစ်တာ´´ နုနုဇင် ဗျူဟာပြောင်းလိုက်သည်၊အစုတ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့အပေါ် 69 ပုံစံတက်ခွလိုက်ကာ ဖင်ကြီးကိုရမ်းပြ၏။ “ဒီမှာကြည့်စမ်း မင်းခိုးခိုးကြည့်နေတဲ့ အစ်မရဲ့ဖင်ကြီးလေ ကြိုက်ရဲ့လား .. ကျေးဇူးပြုပြီး****ပေးပါကွာ .. မင်းတို့ဟို နေ့ကလုပ် နေတာခိုးကြည့်ပီး အစ်မတအားဆာနေလို့ပါ .. မင်းတို့ကိုခိုးကြည့်ရင်း အစ်မတစ်အားယားလာလို့ ဖင်ထဲ ကိုလက်သုံးချောင်းပူးပြီးထည့်ထားရတယ် မင်းသိရဲ့လား တစ်အားယားနေလို့ပါကွာ ဖင်မချချင်ဘူးလား .. ဖင်ခံမယ် လေ .. အစ်မဖင်ကြပ်ကြပ်လေးကို ချပေးပါကွာ တောင်းပန်ပါတယ်´´ နုနုဇင်၏အပြောအဆိုများက ပတ်စက်လွန်းသည်။
အရှက်ကင်းမဲ့လှသည်ဟု ခံစားရသော်လည်း ပက်ပက်စက်စက် ပြော တာ ကြီးကိုက စိတ်တို့ကိုထကြွလာစေသည်။ ကဲ .. ဘယ်ယောကျ်ားသားရုန်းထွက်နိုင်မှာလဲ၊ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးကိုသူဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိုင်တော့ပါ သူ့မျက်နှာနား တွင်ရမ်းနေသည့် ဖင်သားဖွေးဖွေး နှစ်ခြမ်းကြားမှ ခံချင်လွန်းလှပါသည်ဆိုသော ဖင်ဝလေးကိုကိုင်ကြည့်မိသည် စူ၍ကျစ် နေ၏၊ ကော့ထနေသည့် တင်ပါးလှလှကြီးများအား စုံကိုင်၍ ထိုအဝကျပ်ကျပ်ဖင်လေးကိုချချင်စိတ်များ ဟုန်းဟုန်းထလာ တော့သည်။“ကဲဗျာ .. ဒါဆိုမြန်မြန်လုပ်ကြရအောင်နော် မ ပြန်လာလိမ့်မယ်´ ´နုနုဇင်ပျော်သွား၏ သူ့ဗျူဟာအောင်မြင်သွားပြီ မျက် နှာဘက်ပြန်လှည့်လာ၍ နုတ်ခမ်းများကိုအငမ်းမရနမ်းစုတ်တော့၏ ။ “မြန်မြန်တော့မလုပ်ပါရစေနဲ့ကွာ မင်းဟာကြီးရဲ့အရသာကိုတစ်ဝကြီးခံစားလိုက်ချင်လို့ပါ.. မင်းမမ မသိစေရပါဘူး ကတိပေးတယ် .. မင်းမျက်နှာပေါ်တက်ခွမယ်နော် ကန်တော့ ဖင်ခံလို့ကောင်းအောင် အစ်မကိုထရွလာတဲ့အထိ စွပေး နော် ရော့အင့် စို့´´ ဟုဆိုကာ သူ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွ၍ သူ့အဂါဇတ်ကိုအတင်းခွံတော့သည်၊ နှာခေါင်းနှင့်ပါးစပ်နေရာကိုအတင်းကပ်ဖိထား၏ သူမ၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကြားတွင်မျက်နှာမြုတ်သွားသည်။ သူအသည်းယားစွာ အစိနေရာအား အားရပါးရစုပ်မိသည်၊ ဒါကိုသူမက ကော့ကော့ထိုး၍ပွတ်တင်၏၊ မျက်နှာကိုကောင်းကောင်းအပွတ်ခံနေရသည်။ လျှာကိုတစ်ဆုံးထုတ်၍ အခေါင်းထဲမွှေပေးချိန်တွင် သူက မွှေ့မွှေ့ဆောင့်သည်။ “ရှူး … အား .. ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် .. အစ်မသေချာဆေးထားတယ်နော် .. မရွံနဲ့ ..ဖင်ခံချင်လွန်းလို့ ဝမ်း ပါချူထားတယ် .. ရက်ရက် အားးး…အို့ဂွတ် မောင်လေးရယ် တစ်ကိုယ်လုံးတစ်ဆစ်ဆစ်နဲ့တက်လာဘီ အာ့.. အီး´´ ဖင်ကိုကောက်ခါ မျက်နှာကိုအားရပါးရဆောင့်ရင်း အော်ညင်း၏၊ သူ့အသံကြားရလေ မာန်ပိုတက်လေဖြစ်သည်။ “အိုခေ အိုခေ အစ်မ တစ်အားထလာဘီ မင်းကိုပြန်ဆွပေးမယ်နော် ထိပ်ကြီးပြဲလန်နေအောင် ထွားလာမှ ခံလို့ကောင်း တာကွ သိလား´´ သူ့အတံကိုမုတ်ပြန်၏၊ တံတွေးများလည်းထွေးချသည်။သူမတံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်ခါ အကျောများပြိုင်းပြိုင်းထလာ တော့သည်။
ထို့နောက်ကုတင်စွန်းတွင် ဖင်ကိုထောင်ကုန်းလိုက်ပြီး“ကဲလာ .. မောင်လေး .. စိတ်ရှိသလောက်သာချတော့ .. အစ်မ ခံနိုင်တယ် ´´ ဟုဆိုသည်။သူက ဒီလောက်ရှိတဲ့ဟာမ ဖင်ကွဲအောင်ဆော်မယ်ဟုစိတ်တေးကာ ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့ဖင်နားသို့ကပ်လိုက်သည်။ ကြွရွ၍ အရည်များယိုစီးကျနေသည့် အဂါဖောင်းဖောင်းကြီးအထက်မှစူပွပွြုဖစ်နေသောဖင်ဝကိုဖြဲ၍ တံတွေးများများထွေး ထည့်လိုက်သည် “အို့ ချွဲလိုက်တာမောင်လေးရယ် .. စစချင်းဖြေးဖြေးသွင်းနော် ..ဝင်သွားမှစိတ်ကြိုက်လုပ်´´ ဖင်ကားကားကြီးကိုထောင်ရမ်းလျက်သူ့အားဆရာလုပ်နေသေး၏၊ဖင်ဝကို ထိပ်ဖူးဖြင့်ခပ်ဆပ်ဆပ်လးနှစ်ချက်ရိုက်လိုက် ပြီးမှတေ့လိုက်သည်၊ နွေးထွေးသည့်ထိပ်ဖူး၏အတေ့ခံလိုက်ရသည့်အတွက် နုနုဇင်အိပ်ရာခင်းစတို့ကိုဆွဲကိုင်လိုက်၏၊ ဖိသွင်းလိုက်သည်။သူမဖင်ဝကိုတင်းခံမထားဘဲ ခပ်လျော့လျော့ဖြင့်ကြိုဆိုသောကြောင့်ထိပ်ဖူးမြုပ်သွား၏ တင်းကြပ်စွာ စီးနှောင်သည့် ဖင်အတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရသည်၊ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ချင်း ၊သူအားရစွာထပ်မံ၍ဖိသွင်းသည် ၊ဒီတစ်ခါ မရပ်တော့၊စည်းကျပ်သည့်ဖင်ထဲသို့ တံတွေးများ၏အကူအညီကြောင့်တစ်ရစ်ရစ်ဖြင့် တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားသည်။ နုနုဇင် “အာ့ .. ဟား …´´ဟုအသံရှည်ဆွဲညည်းညူကာ ကော့ထွက်သွားသည်၊ဖင်ခံရသည်ကိုတော်တော်ကြိုက်ပုံရ၏။ တစ်ဝက်ခန့်ပြန်ဆွဲထုပ်ပြီး သုံးလေးခါ အသွင်းအထုပ်လုပ်သည်၊ ကြပ်ထုပ်ထုပ်ကြီးဖြင့်စီးလှသည်။သူအားရစွာဖင်သား တစ်ခြမ်းအား လက်ဝါးဖြင့် တစ်ဖြန်းဖြန်းနေအောင်ရိုက်လိုက်သည်။ “အာ့ အာ့ very good ရှီး …. ကောင်းတာ့ မောင်လေးရယ် မင်းလုပ်တတ်သားပဲ´´ နုနုဇင်အံကြိပ်သံကြီးဖြင့်ထောပနာပြုသည်၊ ဖင်ရိုက်လိုက်သည့်အတွက် စအို၀ ရှုံရှုံသွားမှုက တစ်ချောင်းလုံးကိုဆွဲဆွဲ ညစ်စေသည်၊ သူမနေနိုင်တော့ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းတုန်ခါရမ်းသွားသည်အထိ အားရအောင်ဆောင့်တော့သည်၊ နုနုဇင် ကလည်း သူမဖင်အား တစ်လကြမ်းချနေသည်ကို နာကျင်ပုံမပေါ် အားရနှစ်ခြိုက်စွာ အော်ညည်းနေတော့သည်။ အချက်၂၀ခန့်ဆောင့်အပြီး နုနုဇင်က သူ့ထိပ်ဖူးအားချွတ်၍ သူ့အားလှဲအိပ်စေသည်။ပြီးမှ သူ့မျက်နှာဘက်သို့ဖင်ပေး၍ နှစ်မြောင်းကြားရှိ ရှေ့အဂါနှင့်တေ့ကာထိုင်ချလိုက်၏၊ ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့စောင့်တော့သည်။
အာတာတာဖြစ်နေသည့် ဖင်ဝထဲသို့သူ့လက်ချောင်းများထိုးသွင်းစေ၏၊အရသာအစုံ ဖြင့်ဇိန်ခံသည့်မိန်းမဟုမှတ်ချက်ပြုမိသည်။ ထို့နောက် ထိပ်ဖူးကိုဖင်ဝသို့ပြန်သွင်းကာ စောင့်ပြန်သည်၊တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်လွန်းသည့် ဖင်ဖြင့် အားပါပါစောင့်သည့်အ တွက် တစ်ချောင်းလုံးထူပူတက်လာသည်အထိကောင်းလှသည်။ ဖင်ဝကိုကြိပ်ထိုင်၍ စကောဝိုင်းပေးနေသေးသဖြင့် ထိပ် ဖူးကသူမ၏ဖင်ထဲတွင် ပတ်မွှေ့နေ၏။ဒါကို သူမက အစေ့ပွတ်၍ ဇိမ်ခံသည် ။နောက်ဆုံးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ ဖင်ဖြင့် အားရပါးရဆောင့်လေသောအခါ တင်းကားလှပလှသော အိုးကြီး၏ တုန်ခါဆောင့်ချရမ်းခါနေသည့် အမြင်အာရုံ ၊ ဖင် သားကြီးနှစ်ခြမ်းဗြန်းဗြန်းမြည်အောင် ဆောင့်ချနေသည့်အတွက် ဆီးဆပ်နှင့်ရိုက်ခတ်မိသည့် အသံများ သူမ၏အားရ စွာ အော်ညည်းသံများ စသည့် အကြားအာရုံ စီးကြပ်သည့်ဖင်၏ ဆွဲဆုပ်အားဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ချသည့် အထိအ တွေ့အာရုံတို့ကြောင့် သူထွန့်ထွန့်လူးလာသည်၊ ဒါကိုသိသော နုနုဇင်က ဖင်ဝမှအတင်းချွတ်၍ ကုတင်ခြေရင်းတွင်ဒူး ထောက်ထိုက်ကာ “ပြီးတော့မယ်မှတ်လား လာ ဒီကိုလာ အစ်မမျက်နှာပေါ်ပန်းချလိုက် အစ်မနို့တွေပေါ်ပန်းချလိုက် မင်းဟာကြီးက အရည်တွေပန်းထွက်လာတာကိုကြည့်ချင်လို့ အားရအောင်ကြည့်ချင်လို့ ´´ သူဆွဲမချွတ်လျှင်ပြီးတော့မည်မို့ ခနအောင်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ကာနုတ်မတတွတ်တွတ်ပူဆာနေသည့် သူမ မျက်နှာနှင့် နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးပေါ်သို့ ဂွင်းထုကာ အောင့်အီးထားသမျှ လက်ကျန်မရှိအောင် တစ်ဗျစ်ဗျစ်ဖြင့်ပန်းချလိုက်တော့ သည်“မောင် ….´´ မ၏အသံဖြစ်သည်။သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလေဟာနယ်ထဲရောက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏၊ “စောက်ရှက်မရှိကြဘူး …´´ မ မျက်နှာကိုလက်ဖြင့်အုပ်ခါအော်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်၏ပုံစံကလည်းကြည့်အုံး ချွေးများရွှဲနစ်နေသည့် အဝတ်မပါကိုယ်လုံးတီးများဖြင့် တစ်ယောက်၏မျက်နှာပေါ်သို့ တစ်ယောက်က သုတ်ရည်များပန်းထုတ်နေသည့်အချိန် တန်းမိခြင်းဖြစ်၏၊ မ အသားတို့တစ်ဇက်ဇက်တုံနေသည်၊မျက်ရည်များမြင်မကောင်းအောင်ကျနေ၏၊အသံကားမထွက်တော့။ သူ့လည်း ရှင်း ပြချင်သည် ပါးစပ်ထဲအာစေးထည့်ထားသလို ဘာအသံမှထွက်မလာတော့။နုနုဇင်တစ်ဦးသာအသံထွက်လာသည်။
“သူငယ်ချင်း .. တို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ .. မင်းကောင်လေးကိုမြူဆွယ်တာမဟုတ်ပါဘူး .. သူအတင်းလာတောင်းနေလို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် ကျွေးမိတာပါကွာ တောင်းပန်ပါတယ်နော် ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့ ဒို့စိတ်အလိုမလိုက်သင့်ဘူး ဒို့ကိုခွင့်မ လွှတ်ပါနဲ့နော် ´´ သူပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်နားထောင်နေမိသည်၊မိန်းမများ၏ နာမည်ကြီး မာယာ ဆိုသည်ကို အခုမှရှင်းရှင်ကြီးမြင်တွေ့ လိုက်ရသည်၊ ဆွံအနေသည်၊ဘာမှပြော၍မထွက်တော့၊ကြိုးစား၍ပြောကြည့်သည်၊ “မ .. မဟုတ်ဘူး .. သူပြောတာမဟုတ်ဘူး .. မောင်ရှင်းပြပါရစေ´´ “တော်ဘီ ကိုနေမျိုး ရှင်ဘာမှမပြောနဲ့တော့ .. အားလုံးပြီးသွားဘီ .. ကျွန်မရဲစခန်းကိုဖုန်းမဆက်မိခင် အမြန်ပြန်တော့ ရှင့်ကိုမုဒိန်းမှုနဲ့ တရားစွဲမိတော့မယ် .. အမြန်သွား ….´´ မနားနှစ်ဖက်ကိုပိတ်ခါ အော်တော့သည်၊သူ အဝတ်များဆွဲယူဝတ်ဆင်ကာ အမြန်ဆုံးဆင်းလာခဲ့ရတော့၏ ထိုညကကမ္ဘာ ပျက်သည်ထက်ဆိုးခဲ့သည်ပဲ ……ပြီး။
Zawgyi
`ႏုႏုဇင္´´ဟူသည့္ အမည္ကို ေသာၾကာေန႔ည မဆီလာႀကိဳရန္ဖုန္းဆက္ခ်ိ္န္တြင္သူစၾကားဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ သူၾကား ဖူးဖူးျခင္း ႏွာေခါင္းရွံဳ႕မိေသာ အမည္ျဖစ္၏၊ မ ကအိမ္တြင္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေရာက္ေန၍ သိပ္မကဲရန္ဖုန္းဆက္က တည္းက ႀကိဳမွာသည္။ တစ္ပတ္လံုးေအာင့္အီးထားရ၍တင္းမာေနသည့္ အားအင္မ်ား ရွံဳ႕တြသြားသလိုခံစားလိုက္ရ၏ ။ႏွာေခါင္းရွံဳ႕လည္း ရွံဳ႕ခ်င္စရာပင္ျဖစ္၏္၊ မ ကမိတ္ဆက္ေပး၍စတင္ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာပင္သူ႔ကိုေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ ကာ “လဲ့ေကာင္ေလးက အကိတ္ေလးပဲ´´ဟုဆိုသည္၊ အိမ္ေန၀တ္စားပံုကိုက ပေလးဗိြဳင္းေမာ္ဒယ္မ်ားရွံဳးေလာက္၏၊ ခါးက်ဥ္းေသာ္လည္း သြယ္၍ကားသြားသည့္ တင္ကို ဇီးရိုးပန္တစ္ထည္ထဲျဖင့္ မႏိုင့္တစ္ႏိုင္ ဖံုးထားသည္၊ မ ေလာက္အ သားမျဖဴေသာ္လည္း ညက္ေညာ၍အခ်ိဳးက်သည့္ေပါင္သားမ်ားက မက္ေမာေလာက္စရာေဖာ္ျပေနသည္၊ အျဖဴေရာင္တီ ရွပ္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာစီးေႏွာင္ထားသည့္အတြက္အလံုးအထည္ႀကီးသည့္ ရင္သားမို႔မို႔မ်ားက အလံုးလိုက္ ျပဴးထြက္ေန ၏၊၊ အနားတိုေသာတီရွပ္ေၾကာင့္ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းတြင္ဗိုက္သားေဖြးေဖြးက ၀င္းခနဲလက္ခနဲေပၚေပၚလာတက္သည္၊ ရိုးရွင္းစြာ၀တ္စားတတ္ေသာ မ ထက္ ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းေနသည္ကိုေတာ့ ျငင္း၍မရေပ။ အဆိုးဆံုးက သူမ၏မ်က္လံုးမ်ားပင္ျဖစ္သည္ သူ႔ကုိတစ္ခ်ိန္လံုးအကဲခတ္ေနသည့္အတြက္ တစ္ခါတစ္ခါ သူမ၏အလွ အပမ်ားဆီသို႔ၾကည့္မိသည့္ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ပိုမို၍လွစ္ဟျပတတ္သည္၊ မ မရိပ္မိေစ ရန္အတက္ႏိုင္ဆံုးထိန္းသိမ္း ေနရ၏။
မ ကေတာ့သူႏွင့္ေဆးေက်ာင္းတက္စဥ္ကတည္းကတူတူေနခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္း၏စရိုက္မ်ားအားရိုးေနဟန္တူသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ခပ္အမ္းအမ္းရွိေနခဲ့သည္။တိုက္ခန္းတြင္းအခန္းကန္႔စနစ္မွာ အုတ္နံရံမဟုတ္သည့္အတြက္ ထိုေန႔ညက မ ႏွင့္ခ်စ္တင္းေႏွာစဥ္တြင္ ယခင္က ေလာက္ မလြတ္လပ္ေတာ့ေပ၊ တစ္စံုတစ္ဦးရွိေနသည္ဟူသည့္အသိက ခ်ဳပ္တည္းမႈကိုျဖစ္ေပၚေစသည္ ခ်ဳပ္တည္းမႈရွိ သည္ႏွင့္အ မွ် အၿပီးၾကာေလေတာ့၏ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စိတ္လြတ္သြား၍ ၾကမ္းမိခ်ိန္မ်ားတြင္ မ ကအားရစြာေအာ္ညည္းတတ္ သည္၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ဖက္ခန္းတြင္ရွိေနသည္ကို ေမ့ေနသေယာင္ေယာင္၊တစ္ဖက္ခန္းမွတစ္ေယာက္ကလည္း သူ တို႔ႏွစ္ဦး၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအားမသိဘဲေနမည္မဟုတ္၊ သူမတို႔ႏွစ္ဦး၏ပြင့္လင္းမႈက အံ့ေလာက္ေပသည္။ သူမသံုးေလးခါၿပီးသြားသည့္တိုင္ တစ္ႀကိမ္မွ်မၿပီးေသးသည့္သူ႔အား မ ကစိတ္မရွည္စြာျဖင့္ မႈတ္ေပးေတာ့သည္၊ တစ္ဆံုး ၿမိဳခ်၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲဆြဲစုပ္သည့္အတြက္ အရသာက ဆိမ့္အီက်င္တက္လာသည္၊ သူအံကိုၾကိပ္ေခါင္းကိုေမာ့၍ အရ သာအားအျပည့္အ၀ခံစားစဥ္ ခပ္ဟဟျဖစ္ေနသည့္ ဆြဲတံခါးၾကားမွေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္မ်က္၀န္းတစ္စံုကိုျမင္လိုက္ရ သည္၊ ခ်က္ခ်င္းတံခါးျပန္ေစ့သြား၏၊သူေခါင္းနဘမ္းႀကီးသြားသည္၊မကေတာ့ သူ႕ကိုကုန္းစုပ္ေန၍ မျမင္ႏိုင္ေပ၊ ဟိုတစ္ ေယာက္ သူတို႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာေသခ်ာသည္၊ဘယ္ကတည္းကေခ်ာင္းၾကည့္ေနလဲမသိ၊ မီးမွိတ္ထားေသာ္လည္း နံရံမီးမွိန္မွိန္ေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ အ၀တ္မဲ့ခႏၵာကိုယ္မ်ားအားေကာင္းစြာျမင္ႏိုင္သည္၊ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနသည့္သူတို႔ ႏွစ္ဦးကိုအရသာခံ၍ၾကည့္ေနခ်င္းျဖစ္သည္၊ ထိုစဥ္ မ ကဥမ်ားကိုလက္ျဖင့္ နယ္ကစား၍ ခပ္သြက္သြက္မုတ္ရာ ေပါင္ တြင္းသားမ်ားတင္းလာ သည္အထိ စိမ့္တက္လာၿပီး မပါးစပ္တြင္းသို႔ေကာ့ေကာ့ထိုးကာ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ တံခါးပိတ္စဥ္က သူကိုယ္တိုင္ေလာ့ခ္ခ်ခဲ့သည္ကိုမွတ္မိသည္။
မည္သို႔ဖြင့္သည္ကို စဥ္းစား၍မရ၊ အ၀တ္ပင္ျပန္မ၀တ္ႏိုင္ ဘဲ သူ႔လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းအံုး၍ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည့္ မအားမေမးျဖစ္လိုက္ေတာ့ပါ၊ သူမသိလွ်င္ရွက္ ေကာင္းရွက္သြားႏိုင္သည္၊သူမေျပာရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္၏၊ ရဲတင္းလွသည့္ထိုမိန္းမ၏ လုပ္ရပ္ကို စဥ္းစားေနမိသည္။ မ ႏွင့္တစ္အိမ္တည္းေနေက်ာင္းတက္ခဲ့၍ ဘယ္ေလာက္ပဲရင္းႏွီးႏွီး သည္ေလာက္ထိေတာ့ မစပ္စုသင့္ေပ၊ အလုပ္ေနရာ ေၾကာင့္နယ္ေျပာင္းသြားၿပီး မွရန္ကုန္ေရာက္တုန္းလာလည္သည္ဆိုေသာ္လည္း သူမ၏အျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္ စိတ္အ ေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရသည္၊ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ထိုကိစၥကိုေခါင္းထဲမွထုတ္ကာ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။ထိုေန႔ညက …မ၏ေမြးေန႔ျဖစ္သည့္အတြက္ ရံုးပိတ္ရက္မဟုတ္သည့္တိုင္ မတို႔ရွိရာတိုက္ခန္းသို႔သူသြားျဖစ္ခဲ့သည္၊ ၿပီးခဲ့သည့္ညက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ႏုႏုဇင္ရွိလွ်င္သူမသြားေတာ့ဘူးဟုဆံုးျဖတ္ထား ေသာ္လည္း မ ကလာဖို႔မွာထားၿပီး၊ သူက လည္းမအတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ေနသည့္အတြက္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္၏၊ မအတြက္ေမြးေန႔ကိတ္တစ္လံုး၀ယ္လာ ခဲ့သည္။သူေရာက္ေတာ့ မ တို႔ႏွစ္ဦးကအစားအေသာက္မ်ားျပင္လွ်က္စကားလက္ဆံုက်ေန၏ ၊ ႏုႏုဇင္က ယမန္ေန႔ကေလာက္ အတိုအပ်က္မ်ားမ၀တ္ေတာ့ဘဲ ညအိပ္ဂါ၀န္ကိုလံုလံုၿခံဳၿခံဳ၀တ္ထားသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ျမင္သူထိပ္စိုေစမည့္ သူ႔ေဘာ္ ဒီကိုည၀တ္ဂါ၀န္ကပံုဖ်က္မေပးႏိုင္ရွာေပ ၊ေျခကလိန္ခ်ိတ္ထိုင္ထားသည့္တိုင္ ဂါ၀န္စ အပြင့္မ်ားအားေဖ်ာက္၍ ျဖည့္ ေတြးၾကည့္ရံုမွ်ျဖင့္ ကိုယ္လံုးတီးအေနအထားကို ပံုေဖာ္ၾကည့္၍ရေနေသးသည္။ မ ကေတာ့အနက္ေရာင္ထမီႏွင့္ ဆင္ဆြယ္ေရာင္တီရွပ္ခပ္ပြပြေလးကို၀တ္ကာ ရိုးရိုးေလးႏွင့္လွေနသည္၊ သနတ္ခါးကို ေဖြးႏုႏုပါးျပင္တြင္ ဟိုတစ္ကြက္သည္တစ္ကြက္တို႔ထားေသး၏၊ သူ႔ေမြးေန႔ကိတ္ကိုျမင္ေတာ့မေပ်ာ္သြားသည္။
ႏုႏုဇင္က “ေအာင္မယ္ေလး ေနမ်ိဳး ရယ္ .. မင္းမမက ဘတ္ေဒးညကို ပါတီလုပ္မလို႔စီစဥ္ထားတာ မင္းက ကေလးေပါက္စန ေလးေတြလိုကိတ္မုန္႔လွီးခိုင္းမလို႔လား´´ သူ႔မ်က္ႏွာကြက္ခနဲပ်က္သြားမိသည္၊ ဒါကို မ ကျမင္ေတာ့ … ေျဖေျပာေပးရွာသည္ “ အို .. ႏုကလည္း လဲ့ကကေလးပဲဥစၥာ ေမာင္ကလဲ့ကိုကေလးေလးလိုပဲျမင္လို႔ေနမွာေပါ့ .. ေနာ္ေမာင္ ..မဟုတ္ဘူး လား´´ “ကဲ ဟုတ္ပါဘီ ေမြးကင္းစကေလးေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္ ကိုယ္လံုးတီးခၽြတ္အႏွီးပတ္ၿပီး ႏို႔သာစို႔ေနၾကပါေတာ့ ..ကဲ´´ မကသေဘာက်စြာရယ္သည္၊သူလည္း အလိုက္သင့္ၿပံဳးလိုက္၏၊ ထိုမိန္းမဘာကိုဆိုလိုမွန္း မ မသိေသာ္လည္းသူသိသည္ မ၏ေမြးေန႔တြင္ျပသနာမတက္ေစခ်င္ပါ၊သူက ေမြးေန႔ကိတ္ကိုဖေယာင္းတိုင္မ်ား စိုက္၍ မေရွ႕သို႔ယူလာေပးလုိက္သည္၊ ၿပီးေတာ့သူတို႔သံုးဦး ဘတ္ေဒးသီခ်င္း ကိုဆို၍ မကဖေယာင္းတုိင္မီးကိုမုတ္လုိက္၏။ မ က ကေလးငယ္တစ္ဦးကဲ့သို႔ေပ်ာ္ရႊင္ စြာလက္ခုတ္တီးသည္။ကိတ္မုန္႔ တစ္တုန္းကိုလွီးၿပီး သူ႔ကိုအရင္ခြန္႔သည္ ၿပီးေတာ့ ႏုႏုဇင္ကိုခြန္႔သည္။ႏုႏုဇင္ကကိတ္မုန္႔စားၿပီး .. “ကဲ ကဲ ခ်စ္စရာ့အရြယ္ကစားၾကမယ္အစီအစဥ္ၿပီးရင္ ရင့္စရာ့အရြယ္ေသာက္ၾကမယ္အစီအစဥ္စမယ္ေဟ့..လာဘီ ေဘးကို …´´ ဟုဆိုကာ စပိုင္၀ိုင္တစ္ကဒ္ကိုေရခဲေသတၱာထဲမွထုတ္လာသည္။ “ဒီမိန္းမကေတာ့ တစ္အားကိုေသာက္ခ်င္ေနေတာ့တာပဲ .. ေမာင္ေရာစပိုင္ႀကိဳက္ရဲ႕လား ..´´ သူေခါင္းခါမိသည္၊သူ ၀ိုင္ႏွင့္မတည့္ေခ်၊မ သူ႔ကိုလက္၀ါးကေလးကာျပရင္းအခန္းထဲသို႔၀င္သြား၏ ၊ျပန္ထြက္လာေတာ့ ခ်ီးဗက္စ္တစ္ပုလင္းပါ လာသည္။ “ဒါနဲ႔ေတာ့ တည့္တယ္မဟုတ္လား´´ ပုလင္းကိုသူ႔ေရွ႕ခ်ေပးသည္၊မဆီမွာ ဒါမ်ိဳးဘာလို႔ရွိေနပါလိမ့္ “မက ဘယ့္ႏွယ္အရက္ပုလင္းႀကီးေဆာင္ထားရတာလဲ´´ သူအံ့ၾသစြာဆိုေတာ့ မကရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ေျဖသည္ “ေဆးရံုအုပ္ႀကီးကို ကန္ေတာ့ဖို႔၀ယ္ထားတာေမာင္ေရ .. မကန္ေတာ့ျဖစ္လုိက္လို႔ပိုေနတာ .. ေမာင့္အတြက္ျဖစ္သြား တာေပါ့´´ “ေသာက္ေသာက္ ေနမ်ိဳးေရ .. ခ်ီးဗက္စ္က အခ်စ္ခြန္အားကိုတိုးပြားေစတယ္ဆိုလား .. ၾကားဖူးတာပဲ´ ´ႏုႏုဇင္အရႊန္း၀င္ေဖာက္သည္၊ မက ႏုႏုဇင္လက္ေမာင္းကို တစ္ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းရိုက္၏၊ ႏုႏုဇင္က မ၏ တင္ပါးေလးကိုျပန္ တြယ္သည္။သူမ တို႔နွစ္ဦး အေနအထိုင္ရင္းႏွီးလြန္းၾကသည္။
စေတြ႔သည့္ေန႔ကလည္း စသလုိလိုေနာက္သလိုလိုႏွင့္ ႏုႏုဇင္က မ၏ႏို႔ကိုဆြဲလိမ္သည္ကုိေတြ႔ဖူးသည္၊ အတူတူေနစဥ္က ပြင့္လင္းခဲ့သူ မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသလားမေျပာတတ္ .. သူအ ထင္ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိသည္။ အသင့္ရွိသည့္ အစားအေသာက္မ်ားျဖင့္ သူတို႔ေသာက္စားၾကသည္၊ သူမတို႔ကေက်ာင္းတုန္းက အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေျပာၾကရင္းစကားလက္ဆံုက်သည္၊ သူကေတာ့နားေထာင္သမားလုပ္ရင္း ေသာက္၏၊ ခြက္ထဲကအရက္ကုန္လွ်င္ မက ငွဲ႕ထည့္ေပးသည္၊ မ မအားလွ်င္ ႏုႏုဇင္ကထည့္ေပးသည္ ၊ေထြလာသည္ႏွင့္ သူလည္းစကား၀ိုင္းထဲသို႔၀င္ေျပာ၏၊ ႏုႏုဇင္က ပြင့္လင္းရဲတင္းလြန္းေသာ္လည္း ခင္ဖို႔ေကာင္းပါသည္၊ စကား၀ိုင္းက ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ႏွင့္ မပ်က္ ႏိုင္သကဲ့သို႔ သူ႔အရက္ခြက္အတြင္းမွအရက္သည္လည္းမပ်က္တမ္းငွဲ႔ေပးၾကသည္ ၊သူတို႔လည္းေသာက္၏ ၀ိုင္တစ္ကဒ္ ကုန္သည္အထိျဖစ္သည္၊ ပုလင္းကိုလွန္းရွိဳးလိုက္ေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္းျဖင့္တစ္၀က္က်ိဳးေနၿပီ၊မ်က္လံုးျပဴးသြား၏။ အ၀င္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္လွိမ့္တြယ္ေနေသာ္လည္း အမွန္ကသူအဲ့ေလာက္မေသာက္ႏိုင္၊ ထပ္ေသာက္လွ်င္ေဒါင္ခ်ာစိုင္း ေတာ့မည္၊ႏုႏုဇင္ကထပ္ငွဲ႕ေပးဖို႔ျပင္ေနေသးသည္၊သူလက္ကာျပလိုက္၏၊ “ေတာ္ဘီအစ္မ ကၽြန္ေနာ္မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး´´ သူ႕ႏုတ္ထြက္စကားတို႔ေလးေနသည္၊အရက္ရွိန္ကယဥ္ယဥ္ေလး ႏွင့္တစ္ရိတ္ရိတ္တက္လာၿပီးျဖစ္၏။ မက သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္စြာၿပံဳးသည္။ႏုႏုဇင္က “ကဲကဲ ေမြးေန႔ရွင္ႀကီးေရ .. နင့္အသဲေလးကိုသိပ္မွရေတာ့မယ္ေနာ္ .. ငါတို႔အိပ္ရာကိုခ်ီပို႔ေပးေနရအံုးမယ္´ ´ႏုႏုဇင္ေျပာတာဟုတ္သည္၊သူေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီးျဖစ္သည္၊သူ႔ကိုထူေပးသည့္ မမ်က္ႏွာတို႔ ေ၀၀ါး၍ႏွစ္ကိုယ္ကြဲကြဲသြား သည္၊ မ်က္မွန္ေၾကာင့္လားထင္မိ၍ ခၽြတ္ၿပီးၾကည့္ေတာ့လည္းပို၍သာမႈန္သြားသည္၊ ယခင္အတိုင္း၀ါးဆဲပင္ျဖစ္၏၊ မကသူ႔ကိုတြဲ၍အိပ္ယာသို႔ပို႔ေပးသည္၊မူးေနသည့္တိုင္ သူေလာ့ခ္ကိုေသခ်ာစြာခ်ခဲ့၏၊ အိပ္ယာသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ မကို လွဲခ်လိုက္ၿပီးအနမ္းေတြေခၽြေတာ့သည္၊ အမူးရွိန္ေၾကာင့္ထူအမ္းေနသည့္ သူ႔ႏုတ္ခမ္းမ်ားကုိ မကမြတ္သိပ္စြာျပန္လည္ တုန္႔ျပန္၏။
သူမလဲ စပိုင္အစြမ္းျဖင့္ အမ္းေနေလာက္၏၊မ၏ တီရွပ္ပြပြကိုအေလာတႀကီးဆြဲခၽြတ္မိသည္၊ သည္တစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ မ ကပန္းႏုေရာင္ဘရာေလး၀တ္ထားသည္၊ သူ မ၏ထမီကိုလည္းေျဖေလွ်ာ႔ကန္ခၽြတ္၍ သူ႔ရွပ္အက်ီႏွင့္ပုဆိုးကိုခၽြတ္ေပးသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုးတြင္ အတြင္းခံမ်ားသာ က်န္ေတာ့၏။ကုတင္ေပၚပက္လက္ႀကီးလွန္ေနေသာသူ႔ကို မကပဲစ၍ပ်ိဳးပါသည္။ လည္ပင္းသားမ်ားအားနမ္းစုပ္၏ ေနာက္ ရင္အုပ္ သားမ်ားကိုလွ်ာေလးျဖင့္တုိ႔ကာတို႔ကာရက္သည္၊ ႏို႔သီးကိုငံုစုပ္သည္၊အနမ္းမ်ားက တျဖည္းျဖည္းဆင္းလာကာ ေနာက္ဆံုး အတြင္းခံေအာက္မွရုန္းကန္ေနသည့္ သူ႔ညီေလးဆီသို႔ေရာက္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုလွန္ခၽြတ္လိုက္ၿပီး ထိပ္တြင္ဆို႔တက္ေနသည့္အရည္က်ည္မ်ားပါး စပ္ျဖင့္ဦးစြာဆြဲစုပ္လိုက္သည္၊ ဖရွဴး .. ခနဲ ျမည္ကာအရည္မ်ားအကုန္အစင္ မပါးစပ္ထဲပါသြား၏၊သူမႏုတ္ခမ္းေလးကိုလွ်ာျဖင့္သပ္လိုက္သည္။ “မ အရသာႀကိဳက္လား´´ သူ၏တိန္၀င္ေနသည့္ အေမးကို မကမေျဖဘဲ မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့စိုက္ၾကည့္၍ ဖံုးေနသည့္အ ေရျပားကို ႏုတ္ခမ္းတို႔ျဖင့္တြန္းထုတ္တိုက္ဆြဲကာ ငံုလိုက္သည္။ သူေကာ့တက္သြား၏။ထို႔ေနာက္ ပါးစပ္မွျပန္ခၽြတ္၍ ထိပ္ ဖူးသားတစ္၀ိုက္အား ႏုတ္ခမ္းသားမ်ား ဟစိဟစိလုပ္ခါ ပြတ္ဆြသည္ ။ေမးေက်ာမ်ားေထာင္လာသည္အထိ ေကာင္းလာ ၏၊ ပါးျပင္းေထာင္လိုက္သည့္ ေျမြေဟာက္တစ္ေကာင္ႏွယ္ ထိပ္သားနီနီႀကီး ကားထြက္လာေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ .. အိမ္ေရွ႕ခန္းမွဖုန္းျမည္သံႏွင့္အတူ ႏုႏုဇင္၏ေျခသံၾကားလိုက္ရသည္။ က်န္ခဲ့သည့္မ၏ဟန္းဖုန္းမွ ဖုန္းလာျခင္း ျဖစ္မည္၊ သူ႔မ်က္မွန္လဲ အိမ္ေရွ႕တြင္က်န္ခဲ့သည္ကိုသတိရမိသည္။ “လဲ့ေရ .. မင္းဖုန္းလာတယ္ .. ကိုင္လိုက္ရမလား´´ “ေန ေန တို႔ကိုေပး ဒီခ်ိန္ႀကီးက်မွ ဘယ္ကဖုန္းလဲ .. ေဆးရံုကဆက္တာလားမသိဘူး´´ မ သူ႔ထိပ္ဖူးကိုပါးစပ္မွခြာ၍ ထသြားသည္။
ဖုန္းကိုတံခါးအနည္းငယ္ဟ၍ ယူလိုက္၏၊ ေလသံနိမ့္ေလးျဖင့္ေျပာေနသည္။ တံခါးကိုခနတာ ဟလိုက္သည္ကိုပင္ သူ႔ဘက္ကိုေၾကာ္၍ၾကည့္လာသည့္ ႏုႏုဇင္၏မ်က္လံုးမ်ားလက္ခနဲျဖစ္သြားသည္ ကိုေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ေတြ႕လိုက္ေသးသည္။ “မ .. ကြာ .. ဘယ္သူနဲ႔ေျပာ´´ မ၏ တိတ္တိတ္ေနရန္ လက္ညွိဳးေလးႏုတ္ခမ္းတြင္ကပ္၍ ျပလိုက္သည့္အျပဳအမူေၾကာင့္သူ႕စကားတန္႕သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ မက ဖုန္းကုိခ်၍သူ႔ႏွဖူးကိုနမ္းကာတုိးတိုးေလးေျပာသည္။ “ေဆးရံုကဆက္တာေမာင္ .. ေမြးလူနာအေရးႀကီးလို႔တဲ့ .. မ ခနသြားရမယ္ .. ေဆာရီးေနာ္ ..ျပန္ေလ်ာ္ေပးမယ္.. အိုေခ´´ “ဟာကြာ .. မကလဲ´´ သူစိတ္ပ်က္စြာဆိုမိသည္။မက အ၀တ္အစားမ်ားကဗ်ာကသီလဲ၍ “မျပန္လာခဲ့မယ္ .. ေနာ္ စိတ္မေကာက္ရဘူး .. ဘယ္သူကေမြးေန႔ရွင္လဲ´´ “အိုေခ အိုေခ .. ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ .. ေမာင္ကေစာင့္ေနမွာေနာ္ ´´ သူ႔ညီေလးကိုကိုင္ျပၿပီးေျပာေတာ့ မက ဖလိုင္းကစ္ ပံုေလးလုပ္ျပၿပီး ထြက္သြားသည္။ သူစိတ္ပ်က္ျခင္းႀကီးစြာက်န္ရစ္၏၊ မူးရီေ၀သည့္အသိတို႔က ေနာက္က်ိတက္လာသည္၊ မ်က္လံုးစင္းစင္းတို႔တစ္ခ်က္ေမွး သြား၏။ဖင္၀မွစြတ္စိုေႏြးေထြးသည့္အထိအေတြ႕တစ္ခုေၾကာင့္ သူဖ်က္ခနဲလန္႔ႏိုးလာသည္၊သူ႔ခါးေအာက္တြင္ခြေခါင္းအံုးတစ္ခု ေရာက္ေန၏။ ခြေခါင္းအံုး၏ေထာက္ကန္ပင့္မထားမႈေၾကာင့္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားျဖင့္ ဖင္ကအနည္းငယ္ေမာ့ေနသည္။ထိုေမာ့ေနသည့္ ဖင္အား ၿဖဲ၍ လွ်ာဖ်ားခၽြန္ခၽြန္ျဖင့္စိန္ေျပနေျပ ကလိေနျခင္းျဖစ္သည္ ၊ေထာင္မတ္ေနေသးသည့္ သူ႔အတံအား လက္ျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္ေနေသးသည္။ ေကာင္းလြန္းသည့္အေတြ႕ေၾကာင့္ သူမ်က္လံုးမ်ားျပန္လည္ေမွးစင္းထားမိသည္၊မ ထိုကဲ့သို႔တစ္ခါမွ်မလုပ္ေပးဖူးေခ်၊ ေဆးရံုမွျပန္လာၿပီး အေလ်ာ္ေပးေနျခင္းျဖစ္မည္။တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လွ်ာျဖင့္အတင္းထိုးသြင္းေသးသည္။က်စ္ထားလိုက္ ရ၏၊ မဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ဆိုးေနပါလိမ့္။
ဖင္၀အားလ်က္ေနရာမွ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္လာသည့္ ထိပ္ဖူးကိုေျပာင္းစို႔သည္။ လက္ကလည္းအျငိမ္မေန ဥႏွစ္လံုး ကိုညွစ္၍ ဆြဲခါ၏။ ထိပ္ဖူးကိုအားကုန္စုပ္ခါ အဆံုးအထိဆြဲကပ္ျမိဳခ်လိုက္သည္၊သူမ်က္လံုးမ်ား ျပဴးက်ယ္၀ိုင္းစက္သြား သည္အထိ ဂြတ္သြား၏၊ “ေကာင္းလိုက္တာ မ ရယ္ … ဟာ .. ခင္ဗ်ား ..ႏုႏုဇင္´´ သူ႔ေခါင္းေမႊးမ်ားေထာင္သြားသကဲ့သို႔ခံစားလိုက္ရသည္၊ သူ႔ ကို အ၀တ္အစားတစ္စြန္းတစ္စမွ်မပါသည္ ကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ စိန္ေျပနေျပ မုတ္ရက္ေနသူမွာ ႏုႏုဇင္ျဖစ္သည္။ “မ ေကာင္းဘူးလားဟင္ .. အစ္မလုပ္ေပးတာမေကာင္းဘူးလား .. ႀကိဳက္ရဲ႕လား .. မင္းမမ မလုပ္ေပးတာေတြ အစ္မ အကုန္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္´´ ညဳတုတုအသံျဖင့္ဆုိကာ ဥမ်ားကိုငံုစုပ္ျပန္သည္။ “အာ့ .. မေကာင္းဘူးအစ္မ .. မေကာင္းပါဘူး မ ျပန္လာလိမ့္မယ္ ျပသနာတက္လိမ့္မယ္´´ မေကာင္းဘူးဟုဆိုေသာ္ လည္း သူေကာ့ခံေနသည္ ၊လက္မ်ားျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္းဂြင္းတုိက္ရင္း ႏုႏုဇင္ဆိုျပန္ေလ၏ “ျပသနာမတက္ေစရပါဘူးေမာင္ေလးရယ္ .. မင္းမမကမိုးလင္းမွျပန္လာမွာ .. မကိုတစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ေကၽြးပါ ကြာ .. ေနာ္ .. မင္းကို ျမင္ကတည္းကစားခ်င္ေနတာ .. ေဟာ့ဒီမင္းဟာႀကီးကိုအစ္မအရမ္းဆာေနတာ .. အားရလိုက္ တာေကာင္ေလးရယ္ ထြားလိုက္တာ´´ ေျပာေျပာဆိုဆို တစ္ေခ်ာင္းလံုးငံုစုပ္ျပန္၏၊တစ္ဗၽြတ္ဗၽြတ္မည္ေအာင္ ပါးစပ္ထဲေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းသည္။ သူ႔ ရမက္တို႕ ဟုန္းခနဲၾကြတက္လာသည္။သူမ၏အျပဳအစုတို႔က ရုန္းထြက္ရခက္ေန၏၊ “ေတာ္ဘီဗ်ာ .. ကၽြန္ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္ .. မကိုသစာမေဖာက္ႏိုင္ဘူး .. မကိုဘဲခ်စ္တာ´´ ႏုႏုဇင္ ဗ်ဴဟာေျပာင္းလိုက္သည္၊အစုတ္ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔အေပၚ 69 ပံုစံတက္ခြလိုက္ကာ ဖင္ႀကီးကိုရမ္းျပ၏။ “ဒီမွာၾကည့္စမ္း မင္းခိုးခိုးၾကည့္ေနတဲ့ အစ္မရဲ႕ဖင္ႀကီးေလ ႀကိဳက္ရဲ႕လား .. ေက်းဇူးျပဳၿပီး****ေပးပါကြာ .. မင္းတို႔ဟို ေန႔ကလုပ္ ေနတာခိုးၾကည့္ပီး အစ္မတအားဆာေနလို႔ပါ .. မင္းတို႔ကိုခိုးၾကည့္ရင္း အစ္မတစ္အားယားလာလို႔ ဖင္ထဲ ကိုလက္သံုးေခ်ာင္းပူးၿပီးထည့္ထားရတယ္ မင္းသိရဲ႕လား တစ္အားယားေနလို႔ပါကြာ ဖင္မခ်ခ်င္ဘူးလား .. ဖင္ခံမယ္ ေလ .. အစ္မဖင္ၾကပ္ၾကပ္ေလးကို ခ်ေပးပါကြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္´´ ႏုႏုဇင္၏အေျပာအဆိုမ်ားက ပတ္စက္လြန္းသည္။
အရွက္ကင္းမဲ့လွသည္ဟု ခံစားရေသာ္လည္း ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာ တာ ႀကီးကိုက စိတ္တို႔ကိုထၾကြလာေစသည္။ ကဲ .. ဘယ္ေယာက်္ားသားရုန္းထြက္ႏိုင္မွာလဲ၊ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကိုသူဘယ္လိုမွရုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ပါ သူ႔မ်က္ႏွာနား တြင္ရမ္းေနသည့္ ဖင္သားေဖြးေဖြး ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ ခံခ်င္လြန္းလွပါသည္ဆိုေသာ ဖင္၀ေလးကိုကိုင္ၾကည့္မိသည္ စူ၍က်စ္ ေန၏၊ ေကာ့ထေနသည့္ တင္ပါးလွလွႀကီးမ်ားအား စံုကိုင္၍ ထိုအ၀က်ပ္က်ပ္ဖင္ေလးကိုခ်ခ်င္စိတ္မ်ား ဟုန္းဟုန္းထလာ ေတာ့သည္။“ကဲဗ်ာ .. ဒါဆိုျမန္ျမန္လုပ္ၾကရေအာင္ေနာ္ မ ျပန္လာလိမ့္မယ္´ ´ႏုႏုဇင္ေပ်ာ္သြား၏ သူ႔ဗ်ဴဟာေအာင္ျမင္သြားၿပီ မ်က္ ႏွာဘက္ျပန္လွည့္လာ၍ ႏုတ္ခမ္းမ်ားကိုအငမ္းမရနမ္းစုတ္ေတာ့၏ ။ “ျမန္ျမန္ေတာ့မလုပ္ပါရေစနဲ႔ကြာ မင္းဟာႀကီးရဲ႕အရသာကိုတစ္၀ႀကီးခံစားလိုက္ခ်င္လို႔ပါ.. မင္းမမ မသိေစရပါဘူး ကတိေပးတယ္ .. မင္းမ်က္ႏွာေပၚတက္ခြမယ္ေနာ္ ကန္ေတာ့ ဖင္ခံလို႔ေကာင္းေအာင္ အစ္မကိုထရြလာတဲ့အထိ စြေပး ေနာ္ ေရာ့အင့္ စို႕´´ ဟုဆိုကာ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြ၍ သူ႔အဂါဇတ္ကိုအတင္းခြံေတာ့သည္၊ ႏွာေခါင္းႏွင့္ပါးစပ္ေနရာကိုအတင္းကပ္ဖိထား၏ သူမ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုၾကားတြင္မ်က္ႏွာျမဳတ္သြားသည္။ သူအသည္းယားစြာ အစိေနရာအား အားရပါးရစုပ္မိသည္၊ ဒါကိုသူမက ေကာ့ေကာ့ထိုး၍ပြတ္တင္၏၊ မ်က္ႏွာကိုေကာင္းေကာင္းအပြတ္ခံေနရသည္။ လွ်ာကိုတစ္ဆံုးထုတ္၍ အေခါင္းထဲေမႊေပးခ်ိန္တြင္ သူက ေမႊ႕ေမႊ႕ေဆာင့္သည္။ “ရွဴး … အား .. ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္ .. အစ္မေသခ်ာေဆးထားတယ္ေနာ္ .. မရြံနဲ႕ ..ဖင္ခံခ်င္လြန္းလို႔ ၀မ္း ပါခ်ဴထားတယ္ .. ရက္ရက္ အားးး…အို႔ဂြတ္ ေမာင္ေလးရယ္ တစ္ကုိယ္လံုးတစ္ဆစ္ဆစ္နဲ႔တက္လာဘီ အာ့.. အီး´´ ဖင္ကိုေကာက္ခါ မ်က္ႏွာကိုအားရပါးရေဆာင့္ရင္း ေအာ္ညင္း၏၊ သူ႔အသံၾကားရေလ မာန္ပိုတက္ေလျဖစ္သည္။ “အိုေခ အိုေခ အစ္မ တစ္အားထလာဘီ မင္းကိုျပန္ဆြေပးမယ္ေနာ္ ထိပ္ႀကီးျပဲလန္ေနေအာင္ ထြားလာမွ ခံလို႔ေကာင္း တာကြ သိလား´´ သူ႔အတံကိုမုတ္ျပန္၏၊ တံေတြးမ်ားလည္းေထြးခ်သည္။သူမတံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ခါ အေက်ာမ်ားျပိဳင္းျပိဳင္းထလာ ေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ကုတင္စြန္းတြင္ ဖင္ကိုေထာင္ကုန္းလိုက္ၿပီး“ကဲလာ .. ေမာင္ေလး .. စိတ္ရွိသေလာက္သာခ်ေတာ့ .. အစ္မ ခံႏိုင္တယ္ ´´ ဟုဆိုသည္။သူက ဒီေလာက္ရွိတဲ့ဟာမ ဖင္ကြဲေအာင္ေဆာ္မယ္ဟုစိတ္ေတးကာ ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီး သူ႔ဖင္နားသို႔ကပ္လိုက္သည္။ ၾကြရြ၍ အရည္မ်ားယိုစီးက်ေနသည့္ အဂါေဖာင္းေဖာင္းၾကီးအထက္မွစူပြပြျုဖစ္ေနေသာဖင္၀ကိုျဖဲ၍ တံေတြးမ်ားမ်ားေထြး ထည့္လိုက္သည္ “အို႔ ခၽြဲလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္ .. စစခ်င္းေျဖးေျဖးသြင္းေနာ္ ..၀င္သြားမွစိတ္ႀကိဳက္လုပ္´´ ဖင္ကားကားႀကီးကိုေထာင္ရမ္းလ်က္သူ႔အားဆရာလုပ္ေနေသး၏၊ဖင္၀ကို ထိပ္ဖူးျဖင့္ခပ္ဆပ္ဆပ္လးႏွစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္ ၿပီးမွေတ့လို္က္သည္၊ ေႏြးေထြးသည့္ထိပ္ဖူး၏အေတ့ခံလိုက္ရသည့္အတြက္ ႏုႏုဇင္အိပ္ရာခင္းစတို႔ကိုဆြဲကိုင္လိုက္၏၊ ဖိသြင္းလိုက္သည္။သူမဖင္၀ကိုတင္းခံမထားဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖင့္ႀကိဳဆိုေသာေၾကာင့္ထိပ္ဖူးျမဳပ္သြား၏ တင္းၾကပ္စြာ စီးေႏွာင္သည့္ ဖင္အေတြ႕ကိုခံစားလိုက္ရသည္၊ေကာင္းလိုက္သည့္ျဖစ္ခ်င္း ၊သူအားရစြာထပ္မံ၍ဖိသြင္းသည္ ၊ဒီတစ္ခါ မရပ္ေတာ့၊စည္းက်ပ္သည့္ဖင္ထဲသို႔ တံေတြးမ်ား၏အကူအညီေၾကာင့္တစ္ရစ္ရစ္ျဖင့္ တစ္ေခ်ာင္းလံုး၀င္သြားသည္။ ႏုႏုဇင္ “အာ့ .. ဟား …´´ဟုအသံရွည္ဆြဲညည္းညဴကာ ေကာ့ထြက္သြားသည္၊ဖင္ခံရသည္ကိုေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ပံုရ၏။ တစ္၀က္ခန္႔ျပန္ဆြဲထုပ္ၿပီး သံုးေလးခါ အသြင္းအထုပ္လုပ္သည္၊ ၾကပ္ထုပ္ထုပ္ႀကီးျဖင့္စီးလွသည္။သူအားရစြာဖင္သား တစ္ျခမ္းအား လက္၀ါးျဖင့္ တစ္ျဖန္းျဖန္းေနေအာင္ရိုက္လိုက္သည္။ “အာ့ အာ့ very good ရွီး …. ေကာင္းတာ့ ေမာင္ေလးရယ္ မင္းလုပ္တတ္သားပဲ´´ ႏုႏုဇင္အံၾကိပ္သံႀကီးျဖင့္ေထာပနာျပဳသည္၊ ဖင္ရိုက္လိုက္သည့္အတြက္ စအို၀ ရွံဳရွံဳသြားမႈက တစ္ေခ်ာင္းလံုးကိုဆြဲဆြဲ ညစ္ေစသည္၊ သူမေနႏိုင္ေတာ့ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းတုန္ခါရမ္းသြားသည္အထိ အားရေအာင္ေဆာင့္ေတာ့သည္၊ ႏုႏုဇင္ ကလည္း သူမဖင္အား တစ္လၾကမ္းခ်ေနသည္ကို နာက်င္ပံုမေပၚ အားရႏွစ္ျခိဳက္စြာ ေအာ္ညည္းေနေတာ့သည္။ အခ်က္၂၀ခန္႔ေဆာင့္အၿပီး ႏုႏုဇင္က သူ႔ထိပ္ဖူးအားခၽြတ္၍ သူ႔အားလွဲအိပ္ေစသည္။ၿပီးမွ သူ႔မ်က္ႏွာဘက္သို႔ဖင္ေပး၍ ႏွစ္ေျမာင္းၾကားရွိ ေရွ႕အဂါႏွင့္ေတ့ကာထိုင္ခ်လိုက္၏၊ ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ေစာင့္ေတာ့သည္။
အာတာတာျဖစ္ေနသည့္ ဖင္၀ထဲသို႔သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားထိုးသြင္းေစ၏၊အရသာအစံု ျဖင့္ဇိန္ခံသည့္မိန္းမဟုမွတ္ခ်က္ျပဳမိသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိပ္ဖူးကိုဖင္၀သို႔ျပန္သြင္းကာ ေစာင့္ျပန္သည္၊တင္းၾကပ္ျပည့္သိပ္လြန္းသည့္ ဖင္ျဖင့္ အားပါပါေစာင့္သည့္အ တြက္ တစ္ေခ်ာင္းလံုးထူပူတက္လာသည္အထိေကာင္းလွသည္။ ဖင္၀ကိုၾကိပ္ထိုင္၍ စေကာ၀ိုင္းေပးေနေသးသျဖင့္ ထိပ္ ဖူးကသူမ၏ဖင္ထဲတြင္ ပတ္ေမႊ႕ေန၏။ဒါကို သူမက အေစ႔ပြတ္၍ ဇိမ္ခံသည္ ။ေနာက္ဆံုးေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ ဖင္ျဖင့္ အားရပါးရေဆာင့္ေလေသာအခါ တင္းကားလွပလွေသာ အိုးႀကီး၏ တုန္ခါေဆာင့္ခ်ရမ္းခါေနသည့္ အျမင္အာရံု ၊ ဖင္ သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းျဗန္းျဗန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ခ်ေနသည့္အတြက္ ဆီးဆပ္ႏွင့္ရိုက္ခတ္မိသည့္ အသံမ်ား သူမ၏အားရ စြာ ေအာ္ညည္းသံမ်ား စသည့္ အၾကားအာရံု စီးၾကပ္သည့္ဖင္၏ ဆြဲဆုပ္အားျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ခ်သည့္ အထိအ ေတြ႔အာရံုတို႔ေၾကာင့္ သူထြန္႔ထြန္႔လူးလာသည္၊ ဒါကိုသိေသာ ႏုႏုဇင္က ဖင္၀မွအတင္းခၽြတ္၍ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ဒူး ေထာက္ထိုက္ကာ “ၿပီးေတာ့မယ္မွတ္လား လာ ဒီကိုလာ အစ္မမ်က္ႏွာေပၚပန္းခ်လိုက္ အစ္မႏို႕ေတြေပၚပန္းခ်လိုက္ မင္းဟာႀကီးက အရည္ေတြပန္းထြက္လာတာကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ အားရေအာင္ၾကည့္ခ်င္လို႔ ´´ သူဆြဲမခၽြတ္လွ်င္ျပီးေတာ့မည္မို႔ ခနေအာင္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ကာႏုတ္မတတြတ္တြတ္ပူဆာေနသည့္ သူမ မ်က္ႏွာႏွင့္ ႏို႔အံုေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လံုးေပၚသို႔ ဂြင္းထုကာ ေအာင့္အီးထားသမွ် လက္က်န္မရွိေအာင္ တစ္ဗ်စ္ဗ်စ္ျဖင့္ပန္းခ်လိုက္ေတာ့ သည္“ေမာင္ ….´´ မ၏အသံျဖစ္သည္။သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးေလဟာနယ္ထဲေရာက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရ၏၊ “ေစာက္ရွက္မရွိၾကဘူး …´´ မ မ်က္ႏွာကိုလက္ျဖင့္အုပ္ခါေအာ္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္၏ပံုစံကလည္းၾကည့္အံုး ေခၽြးမ်ားရႊဲနစ္ေနသည့္ အ၀တ္မပါကိုယ္လံုးတီးမ်ားျဖင့္ တစ္ေယာက္၏မ်က္ႏွာေပၚသို႕ တစ္ေယာက္က သုတ္ရည္မ်ားပန္းထုတ္ေနသည့္အခ်ိန္ တန္းမိျခင္းျဖစ္၏၊ မ အသားတို႔တစ္ဇက္ဇက္တံုေနသည္၊မ်က္ရည္မ်ားျမင္မေကာင္းေအာင္က်ေန၏၊အသံကားမထြက္ေတာ့။ သူ႔လည္း ရွင္း ျပခ်င္သည္ ပါးစပ္ထဲအာေစးထည့္ထားသလို ဘာအသံမွထြက္မလာေတာ့။ႏုႏုဇင္တစ္ဦးသာအသံထြက္လာသည္။
“သူငယ္ခ်င္း .. တို႔ကိုခြင့္လႊတ္ပါကြာ .. မင္းေကာင္ေလးကိုျမဴဆြယ္တာမဟုတ္ပါဘူး .. သူအတင္းလာေတာင္းေနလို႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေကၽြးမိတာပါကြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ ဒို႕စိတ္အလိုမလိုက္သင့္ဘူး ဒို႔ကိုခြင့္မ လႊတ္ပါနဲ႔ေနာ္ ´´ သူပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္နားေထာင္ေနမိသည္၊မိန္းမမ်ား၏ နာမည္ႀကီး မာယာ ဆိုသည္ကို အခုမွရွင္းရွင္ႀကီးျမင္ေတြ႕ လိုက္ရသည္၊ ဆြံအေနသည္၊ဘာမွေျပာ၍မထြက္ေတာ့၊ႀကိဳးစား၍ေျပာၾကည့္သည္၊ “မ .. မဟုတ္ဘူး .. သူေျပာတာမဟုတ္ဘူး .. ေမာင္ရွင္းျပပါရေစ´´ “ေတာ္ဘီ ကိုေနမ်ိဳး ရွင္ဘာမွမေျပာနဲ႔ေတာ့ .. အားလံုးၿပီးသြားဘီ .. ကၽြန္မရဲစခန္းကိုဖုန္းမဆက္မိခင္ အျမန္ျပန္ေတာ့ ရွင့္ကိုမုဒိန္းမႈနဲ႔ တရားစြဲမိေတာ့မယ္ .. အျမန္သြား ….´´ မနားႏွစ္ဖက္ကိုပိတ္ခါ ေအာ္ေတာ့သည္၊သူ အ၀တ္မ်ားဆြဲယူ၀တ္ဆင္ကာ အျမန္ဆံုးဆင္းလာခဲ့ရေတာ့၏ ထိုညကကမၻာ ပ်က္သည္ထက္ဆိုးခဲ့သည္ပဲ ……ျပီး။