မ လုပ္ ဖူး တာ မရွိေတာ့ဘူး

အောင် မိုး ဆယ်တန်းအောင် ကို အောင်တော့ ဘာမှ ဂုဏ်ထူးတွေ ဘာတွေ မပါ ၊ တကယ်တော့ အောင်ရုံလေး သာ အောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူ့ မွေးစား မိဘ များက သူ့ကို တက္ကသိုလ် တော့ ဆက်တက်ပြီး ဘွဲ့လေး တခု ရစေချင်သည်။ သူတို့ မြို့လေး မှာ က ကောလိပ် မရှိ တော့ ကောလိပ်ကျောင်းရှိရာ ပြည်နယ်မြို့ သို့ သူ့ကို သွားစေခဲ့သည်၊ ထိုပြည်နယ်မြို့မှာ သူ့ မွေးစား အမေ၏ ညီမ အပျိုကြီး ဒေါ်မာလာခင် ရှိသည်၊ အပျိုကြီး ဒေါ်မာလာခင် မှာ အသက် ၃၂ နှစ်သာရှိသေးပြီး အိမ် တလုံးလုံးမှာ သူနှင့် ခိုင်းတဲ့ကောင်မလေး သန်းအိနွယ် ဆိုတဲ့ ၁၄-၅ နှစ် အရွယ် ကောင်မလေး တယောက်ပဲ နေသည်။

ဆိုတော့ နေစရာက အဆင်ပြေ သည်။ အိမ် တလုံးလုံး ဆိုပေမဲ့ ခြံဝန်း ကြီး တခုထဲ မှာ အိမ်သုံးလုံး ဆောက်ထားခြင်းသာ၊ သူတို့ အိမ်က တထပ် ဘေး အစွန်ဆုံးမှာ၊ အလယ်မှာ ကနှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ် နှင့် မိသားစု တွေ ခလေး အငယ်တွေလည်း ရှိသည်။ နောက်တဘက်က တထပ်အိမ်၊ လင်မယား တစုံတွဲ သာနေသည်။ အပျိုကြီး စောမြပွင့်က အဲဒီမြို့ မှာ အလယ်တန်းကျောင်း တကျောင်းရဲ့ ကျောင်းအုပ်၊ အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဆံပင်အုပ်ကောင်းကောင်း၊ ဆံထုံး အကြီးကြီး နဲ့၊ မျက်နှာခေတ်တည်တည် နေတတ်သည်။

သူ့ ကို တူ တယောက် အနေဖြင့် ခေါ်ထားသော်လည်း မျက်နှာက ခတ်တည်တည်မို့ အောင်မိုးက နည်းနည်း တော့ လန့်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မျက်နှာရအောင် အိမ်မှာ လုပ်စရာရှိတာ တွေ သိမ်းကျုံးလုပ်သည်၊ ရေခတ် ထင်းခွဲ၊ တခါတရံ ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ်၊ ဈေးသွား အစရှိသည် တို့ပေါ့၊ အောင်မိုး မရောက်ခင်က ဝယ်သုံးခဲ့ရသည့် ထင်းတို့ ရေ တို့ အခုတော့ ပိုက်ဆံနည်းနည်း သက်သာ သွားသည်၊ အရင် က တခါတလေ ထမင်းချိုင့် ဆွဲစား သော်လည်း အခု အောင်မိုးက ဈေးဝယ်၊ ချက်ပြုတ် ကူညီသဖြင့် ၊ သူတို့ သုံးယောက် တလှည့်စီ လုပ်ကြရာ ထမင်းဟင်း လည်း ကုန်ကျ သက်သာ လာရ၏။

စောမြပွင့် လည်း အောင်မိုး ရှိနေတာ သူ့ အတွက် ပိုအဆင်ပြေတာ တွေ့ရတော့ သဘောကျ နေမိသည်။ အောင်မိုး အတွက်က တော့ နောက်ပြဿနာတခု ကို မရှုတ်ရအောင် ရှောင်နေရသည်၊ အဲဒါက သန်းအိနွယ်၊ ဒီကောင်မလေး က အပျိုဖျန်း ဆပ်စလူး၊ ကိုယ်လုံးကလေး ကလည်း တစ်တစ် ရစ်ရစ် နဲ့ မျက်နှာဝိုင်းစက်စက် မို့ အောင်မိုး က ရောက်တာနဲ့ သတိထားမိသည်။ မိန်းမ အတွေ့ အကြုံကလည်း နှစ်ယောက်ကြီးများတောင် ရှိပြီ ဆိုတော့ ရ မည် ဆိုတာ သိနေပေမဲ့ ၊သူ့ အဒေါ်ကို ကြောက်ရတော့ မစဖြစ် အောင် ရှောင်နေရသည်။ ဒါပေမဲ့ တအိမ်ထဲ နေတဲ့သူတွေ လေ ဘယ်ရှောင်လို့ လွတ်မလဲ။

သူ့ မျက်စေ့ရှေ့မှာ တွေ့နေရတာကလား၊ အိမ်နောက်ဖေး အောင်မိုး ရေထမ်းထည့်နေချိန် ကောင်မလေး ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ရေချိုး၊ အဝတ်လျှော် လုပ်နေရင် မြင်နေရသည့် အသားစိုင်တွေ၊ ထမိန်ရေစိုအောက်က ပေါင်တန်လေး တွေ၊ မီးဖိုချောင်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ထမင်းဟင်းချက်၊ မီးမွှေး၊ အောက်စလွတ်၊ ပြောမယ် ဆိုရင် စာအုပ်တအုပ်စာ လောက် ရမည်။ ထားလိုက်ပါတော့၊ အပျိုမလေး နံ့တဲ့ အရွယ်၊ နဲ့ တအိမ်ထည်း နေရတဲ့ လူပျို ပေါက်ရဲ့ ဘဝကို တွေးကြည့် တော့ ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ ၊ အမြဲတန်း အိပ်ယာထဲ မှာ ပုဆိုးကို ဟိုလှည့်ဒီလှည့် အိပ်ရတာ ညတိုင်း ပေါ့။

နောက်နေ့ ဆို အဲဒီ ပုဆိုး ကို ရေလဲ လုပ်ချိုးပစ်လိုက်ရရော၊ အဟီး၊ အဲဒီ အပျိုမလေး တင်မက အောင်မိုး ရဲ့ စိတ်ကူးထဲ ဝင်ဝင်လာတာက ဒေါ်မာလာခင်။ သူက လည်း မွေးစား အမေရဲ့ ညီမ ဆိုတော့ သွေးတော်တာ မဟုတ်၊ တကယ်ဆိုရင် တစိမ်းပဲ၊ အပျိုကြီး ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း က ဖင်ကြီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ကားစွင့်နေတာ၊ ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေ ပြောလေ့ရှိတဲ့ အပျိုကြီးဖင် ဆိုတာ၊ အဲဒါမျိုးတွေ လားမသိ၊ တချို့တွေက ဖင်သာ ကားတာ ပြားချပ်ချပ်လိုပဲ၊ စောမြပွင့်ကတော့ လုံးပြီး မောက်ထနေတယ်၊ ကောက်တယ်လို့တောင် ပြောလို့ရမယ်။

မတ်တပ်တည့်တည့်ရပ်ရင် နငယ် လို ဖြစ်နေသည်။ ရင် အစုံကလည်း ဖွင့်ဖွင့်ထွားထွား၊ အိမ်နေရင်း တခါတလေ ရေချိုးခေါင်းလျှော်ပြီး သူ့ရဲ့ အုပ်ကောင်းလှတဲ့ ဆံပင်ကြီးကို ဖြန့်ချ အခြောက်ခံထားရင် သူ့ တင်ပါးဆုံကြီးတွေ ပေါ်ထိကျနေတာ၊ ဒေါ်မာလာခင် ကို ဘေးစောင်းတို့ နောက်ဘက်တို့ ကနေ တခါတလေ အောင်မိုး တယောက် စာဖတ်ရင်း ကကြည့်မိလို့ ညီတော်မောင်ထကြွလာ ပြီး ကုလားထိုင်ပေါ်က တော်တော်နဲ့ တောင် မထ နိူင်။ အဲ လို အခြေအနေ တွေ ကြားထဲ သန်းအိနွယ်က ပိုဆိုးလာသည်၊ အောင်မိုး ကို ပွတ်သီးပွတ်သတ် လုပ်လာသည်၊ အောင်မိုးက ရှောင်လေ၊ ပိုသာဆိုးလေ လုပ်လာသည်။

အောင်မိုး ကလည်း အသက် ၁၇-၁၈ လူပျိုဖားဖား၊ ဖြစ်နေပြီ၊ နောက် ရေခပ်၊ ထင်းပေါက် လုပ်နေရသည့် အပြင်၊ တခါတလေ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ဘော်လုံးကျောက် လေ့ရှိသည်၊ ဆိုတော့ လူက ဘော်ဒီလေး ဘာလေး ထွက်နေပြီ၊ တခါတလေ နောက်ဘေး မှာ သူ ပုဆိုးတိုတို နှင့် အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျ ီ ကျွတ်နဲ့ ရေဖြည့် နေ တုန်း ဒေါ်မာလာခင် က တွေ့ရင် တခါတလေ ငေးကြည့်မိလေ့ရှိသည်။ အပျိုကြီး စိတ်ထဲ မှာလည်း ဘာလိုလိုလေး ဖြစ်မိသလိုပဲ။ တနေ့ သူတို့ ရွာနီး ချူပ်စပ်က ဘုရားပွဲ ကို သွားကြသည်၊ အပြန်ကျတော့ သူတို့ စီးလာသည့်ဘတ်စကား မှာ လူတွေ ကျပ်သိပ်ပြီး ပြန်ပါလာကြသည်။

သိပ်မဝေးသည့်နေရာမို့ နေ့ချင်းပြန်သွားခြင်း ဖြစ်ရာ၊ ပြန်လာတော့ ညနေစောင်းနေပြီ၊ ကားကလည်း ဘေးခုံတန်းနှစ်တန်းသာ ရှိပြီး အလယ်မှာ လူတွေ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကြ ရသော ကားဖြစ်သည်၊လမ်းကလည်း ကြမ်းတော့ လူတွေ ဟိုယိမ်းဒီထိုးနှင့်ဖြစ်နေသည်။ သန်းအိနွယ်က အောင်မိုးနှင့် ဒေါ်မာလာခင်ကြား မှာ ထိုင်သည်၊ ကား အဆောင့်မှာ လူတွေ မြှောက်မြှောက်သွားရာ မှ သန်းအိနွယ်၏ ပေါင်တလုံးက အောင်မိုး ပေါင်တဘက်ပေါ် လာတင်နေသည်၊ မှောင်ကလည်း မှောင်နေပြီ ဖြစ်ရာ၊ အောင်မိုးလည်း ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူးလေ ဆိုပြီး လွတ်ထားလိုက်၏။

နောက် ကားက ကုန်းဆင်းတော့ လူတွေ အကုန်လုံး ရှေ့ကို တွန်းထည့်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး သန်းအိနွယ် နေရာပျောက်သွားတော့၏။ လူတွေက တဟေးဟေး တဟားဟား ဆူညံနေရာ ပြန်ရွေ့ခိုင်းလို့လည်း မရတော့ခြေ၊ သန်းအိနွယ်ကို နင်ငါ့နေရာထိုင် ငါမတ်တပ်ရပ်လိုက်မယ် ဆိုတော့လည်း ခြေချစရာနေရာ မရှိ၊ မထူးတော့ ဟု ဆိုကာ သန်းအိနွယ်က ဒေါ်မာလာခင် ပေါင်တဘက်နှင့် အောင်မိုး ပေါင်တဘက်ပေါ် မျှထိုင်သည်၊ အောင်မိုး နှင့် ဒေါ်မာလာခင်လည်း ပေါင်ခြင်းကပ်နေပြီး အောင်မိုး၏ မာနေပြီဖြစ်သော ညီတော်မောင်က သန်းအိနွယ် ၏ ပေါင်ကို ပွတ်မိနေ၏။

အောင်မိုး လက်မောင်းတွေကလည်း တချက်တချက် ဒေါ်မာလာခင် နိူ့ကြီးတွေ သွားသွားထိမိသည်။ အောင်မိုး မနေနိူင်တော့၊ ဒေါ်မာလာခင် မမြင်နိူင်တဲ့ ဘက်က သူ့လက်ဖဝါးက သန်းအိနွယ် ၏ ပေါင်တွေပေါ်ရောက်နေပြီ၊ လူတွေ ကြပ်၊ မှောင်မဲ လို့ ဘယ်သူမှ မမြင်နိူင်သော်လည်း သန်းအိနွယ်နှင့် အောင်မိုးကတော့ သိနေသည်၊ အောင်မိုး ရဲ့ လက်က တဖြေးဖြေး သန်းအိနွယ် ပေါင် ပေါ်က မှ တဆင့်၊ ထမိန်အခေါက်အောက်ကို ဝင်ပြီး ထမိန်အသား တလွှာ နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေး ပဲခြားသော သန်းအိနွယ်၏ အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိပြီ။ သန်းအိနွယ် လည်း ကောင်းကောင်းသိသည်။

သူ့ အဖုတ်ကလေးက အရည်တွေ ရွဲနေပြီ၊ ကဲလိုက်တာဟု ပြောချင်တာလား၊ အောင်မိုးလုပ်နေတာ သူသိတယ် လို့ပြောချင်တာလား မသိ၊ အောင်မိုး လက်ဖျံကို သူ့ လက်သည်းနဲ့ လာဆိပ်သည်၊ အောင်မိုး သူ့ ပုဆိုးထဲ မှာ ပြီးလုကာနီး မှာမှ သူတို့ အိမ်ရှေ့ လို့ ကား ဆိုက် လိုက်ရာ ကမန်းကတန်း တိုးဆင်း လိုက်ကြရသည်။ ထိုညနောက် ပိုင်းမှာတော့ အောင်မိုး မရှောင်တော့၊ ဒေါ်မာလာခင် လစ်ရင် လစ်သလို သန်းအိနွယ်ကို လက်သရမ်း သည်၊ အဆုံးစွန်တော့ သူမလုပ်ရဲ၊ ကောင်မလေးက ငယ်လည်း ငယ်သည်၊ သူက လူမိသွားလို့ ယူရမည်ဆိုရင်လည်း မယူနိူင်၊ သူ့ဦးနှောက်ကို ဖျစ်ညှစ်ပြီး စဉ်းစားသည်။

နောက်တခု က ဒေါ်မာလာခင် က အောင်မိုး မလာခင် က သန်းအိနွယ် တယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်ကျန် နေခဲ့တော့ အိမ်ကို သိပ် စိတ်မချ။ ဘေးအိမ် မှ လူတွေကို အိမ်ကို စောင့်ကြည့်ပေးဖို့ မှာထား ခဲ့သည်၊ ထိုအိမ်မှ လူက များတော့ တယောက်မဟုတ် တယောက်တော့ ရှိနေသည်၊ အခု လည်း ပြောလို့ မရ စောင့်ကြည့်ထားခိုင်းနိူင်သည် လို့ အောင်မိုး တွေးမိသေးသည်၊ သို့သော်လည်း တဏှာကြော ထလာတော့ အရဲစွန့်သည်။ ဒေါ်မာလာခင် မရှိတဲ့ အချိန်၊ အိမ် ကို စောပြန်လာသည်၊ မိုးကလည်း မိုးတွင်း ဆိုတော့ ဘေးက အိမ်က လည်း တော်ရုံဆို လှမ်း မမြင်နိူင်။

သူတို့ ဒေသ ကလည်း မိုးရွာပြီ ဆိုရင် သည်းကြီးမည်းကြီးကို ရွာသည်၊ ကမ်းရိုးတန်းဒေသ ဆိုတော့ မိုးကောင်းသည်၊ တခါတလေ လေပြင်းတောင် ကျ တတ်သေးသည်။ တရက် အောင်မိုး နေ့ခင်းဘက် အိမ်ပြန်လာ တော့ သန်းအိနွယ် စာအုပ်ဖတ်နေသည်၊ …ဟော ကိုကြီး အစောကြီး ပါလား.. ..အေး ဒီနေ့ နေသိပ် မကောင်းလို့..အိနွယ် ဘာစာအုပ်တွေဖတ်နေတာလည်း… …လွန်းထားထားလေ အကိုကြီးရဲ့ အရမ်းကောင်းတယ်၊… ..ငါ အဲဒီစာအုပ်မျိုးတွေ မကြိုက်ပါဘူးဟယ်..ငါ ဆေးသောက်ဖို့ ရေနွေး တခွက်လောက် ယူလာ ပေးစမ်း.. အောင်မိုး က လုပ်ရိုးလုပ်စဉ် လိုလို လေသံ ပုံမှန်ဖြင့် လှမ်းပြောရင်း သူ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်၏။

သန်းအိနွယ်က နောက်ဖေးခန်းသွားပြီး ခနကြာတော့ ရေနွေး ကြမ်းတခွက်ဖြင့် အောင်မိုး အခန်းထဲ ဝင်လာ၏၊ …ဇက်ကြောတွေ တက်လိုက်တာဟာ ငါ့ ကို ဇက်ကြောနည်းနည်း ဆွဲပေးစမ်းပါ.. ကောင်မလေး ကုတင်ပေါ် ရောက်လာပြီး အောင်မိုး ပုခုံးပေါ် သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ နှိပ်ပေး လို့ သိပ်မကြာခင် အောင်မိုး လုပ်ငန်းစတော့သည်၊ ..အို ..ကိုကြီးကလည်း ဘယ်တွေ ရှောက်ကိုင်နေတာ လဲ. …နင့် အသားလေးတွေက ချောမွတ်နေတာပဲနော်.. ..လွတ်ပါကိုကြီးရယ် မကောင်းပါဘူး။ သန်းအိနွယ် အောင်မိုး ကုတင်ပေါ်မှာ၊ အောင်မိုး အတင်း မွေ့ဖက် နမ်းရှုံ့ ရင်း သူ့ တကိုယ်လုံးကို လျှောက်ကိုင်နေလေပြီ။

အပျိုမလေး မှာ စိတ်က လည်း လှုပ်ရှားသည်၊ ယောက်ကျားတယောက်၏ အပွေ့ အဖက် ကိုလည်း မခံဖူးတော့ အသွေး အသားက ဆူပွက်လာသည်၊ သို့သော်လည်း အရမ်းကြောက်သည့် စိတ်က ပိုများတော့ အတင်း ရုန်းကန်သည်။ အောင်မိုး တယောက်၊ နိူ့ကလေး ဖင်လုံးကလေး နည်းနည်း ဖျစ်ညစ် ရုံနှင့် ပါးလေး မျက်နှာကလေး ကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်း လိုက်ရတာနှင့် ကျေနပ်လိုက်ရသည်၊ ရောမ မြို့ကို တနေ့ထဲနဲ့ တည်လို့ မရ နိူင်ဘူး မဟုတ်လား၊ ကောင်မလေး ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ အခန်းထဲက ပြေးထွက်သွားတာ ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ ကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့လိုက်သည်၊ ဒါက အစဦး အဝင်လေ။

နောက်တော့ ဖြစ်လာမှာပေါ့၊ ဟုတွေးနေလိုက်မိ သည်။ ဒါပေမဲ့ မထင်မှတ်တာတွေက ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရသည်။ အဲဒါကတော့ သန်းအိနွယ် တယောက် သူ့ အမေ နေမကောင်းလို့ ဆိုပြီး သူတို့ ရွာသို့ ပြန်သွား ရခြင်းပင်၊ ခုတော့ အောင်မိုး တယောက် ကိုယ့်ကို ကိုယ် ဒေါပွ နေမိသည်၊ လုပ်စရာ ရှိ လုပ်လိုက်တာ မဟုတ်ဘူး တခါထဲ ဇိမ်ဆွဲ နေတယ် လို့ အပြစ်တင်နေမိသည်။ သန်းအိနွယ် ပြန်သွားပြီး သုံးလေးရက် အကြာ၊ အောင်မိုး အတွက် မမေ့နိူင်စရာ ညတည၊ ၊ မိုးတွေ အရမ်းချလာသည်၊ မုန်တိုင်း ပဲ ဝင်မှာလား အဖျားခတ်မလား မသိ၊ လေ တွေက လည်း တဝုန်းဝုန်း၊ လျှပ်စီးတွေ လက် လို့၊ သူတို့ အိမ်လည်း ယိမ်းခါနေသည်။

တချက်တချက် သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ။ ဒေါ်မာလာခင် အောင်မိုးကို သူ့ အခန်းထဲ လာနေဖို့ခေါ်သည်၊ သူက မိုးကြီးလေကြီး အဲ လို လျှပ်စီး တွေ လက်လျှင် ကြောက်တယ် ဟု ဆိုသည်၊ ခါတိုင်း ဆိုရင် သန်းအိနွယ် ရှိနေသည်၊ အခုတော့ သန်းအိနွယ် မရှိတော့ အောင်မိုးကို ခေါ်ထားသည်၊ ပထမတော့ အောင်မိုးက ကုတင်ဘေး က ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင် ပြီး ဒေါ်မာလာခင်က ကုတင်ပေါ် လှဲလျောင်းရင်း စာအုပ်ကိုယ်စီနှင့်။ ခေါင်းရင်းဘက်မှာ ဘက်ထရီအိုး နှင့်ချိတ်ထွန်း ထားသော ၂ ပေ မီးချောင်းလေး ဖြင့် စာဖတ်နေကြသည်။ လျှပ်စစ်မီးက တော့ ထုံးစံ အတိုင်း နေ့မှာလာပြီး ညမှာ ပျက်နေကြပင်။

တခုတော့ ခတ်ကောင်းကောင်းပင်၊ အခု လို လေကြီးမိုးကြီးကျလို့ ဓါတ်ကြိုးတွေ ပြတ်ကျလည်း ဓါတ်အား မရှိတော့ ဓါတ်လိုက်သေမှာ ကြောက်စရာလို၊ ဟု အောင်မိုး ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးမိသေးသည်။ နောက်တော့ ဒေါ်မာလာခင် က ကုတင်ပေါ် မှာ လှဲလျှောင်း ရင်း အောင်မိုးကို သူနဲ့ ပဲ အိပ်လိုက်ဖို့ ပြောရင်း တဖက်သို့ လှည့်ပြီး အိပ်နေလေသည်၊ ဒေါ်မာလာခင် ကုတင်မှာ သူနှင့် သန်းအိနွယ်တို့ အိပ်နေသော ကုတင်ဖြစ်သဖြင့် နှစ်ယောက်အိပ် ဖြစ်ပြီး တော်တော် လေး ကျယ်ဝန်းပါသည်၊ ယိုးဒယား ဇာခြင်ထောင် အကြီးပန်းရောင် ကို ထောင်ထားသဖြင့် အတွင်း ကို ထိုးယိုပေါက် မြင်နေရသည်။

အောင်မိုးက စာဖတ်ရင်း မှ ဒေါ်မာလာခင် အိပ်နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ သွေးနည်းနည်း ပူသွား၏။ ဒေါ်မာလာခင် မှာ သူ့ အဒေါ် ဆိုသော်လည်း သွေးရင်းသားရင်း အဒေါ် လည်း မဟုတ်၊ နောက်ပြီး အလယ်တန်းကျောင်းအုပ် ဆရာမကြီး၊ မို့ ဒေါ်မာလာခင် ဟုသာ ခေါ်နေရသော်လည်း အသက်က ၃၂ နှစ်သာ ရှိသေးသည်၊အလုပ်ကြမ်း မလုပ်ဘူးသူ၊ အပျိုကြီး မို့ အတော်နုသည်၊ အခု အောင်မိုးကို ကျောပေးပြီး တစောင်းလေး အိပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အညာစောင် ပါးပါးလေး ကို အခေါက်မဖြေပဲ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာသာ ခြုံထား သဖြင့်။

သေးကျင်သော ခါးကလေးက နေ စွံကား လုံးတင်း ထွက်နေသော ဒေါ်မာလာခင် ၏ တင်ပါးစိုင်ကြီး များက အောင်မိုး ကို လီးတောင်လာစေခဲ့သည်။ အောင်မိုးက ဒေါ်မာလာခင် ၏ ဖင်လုံးကြီး များကို ကြည့်ရင်း၊ သူ့ပုဆိုးခါးပုံစ ကို အသာဖြေကာ မာတောင်နေပြီ ဖြစ်သော သူ့ ငပဲကြီး ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် လိုက်မိသည်၊ သန်းအိနွယ် ကို ဟိုတလောက ကိုင်တုန်းက မာတောင်နေသော လီးကြီး မှာ တော်တော်နှင့် ပြန်မကျ ပဲ ဘောအောင့်လာ သဖြင့် ကွင်းတိုက် ပြီး ထုတ်လိုက်မှ သက်သာ သွားသည်ကို ပြန်သတိရ မိသဖြင့် သူ အခုတော့ အိပ်ယာ မဝင်ခင် အပြတ်ရှင်းလိုက်ဖို့ စဉ်းစားရင်း။

လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ငရုပ်သီး ထောင်းသလို အပေါ်တက် အောက်ဆင်း ဖြေးဖြေးခြင်း ဇိမ်ယူကာ ပွတ်ပေးနေမိသည်၊ ထိုအခိုက်မှာပင် ဒေါ်မာလာခင်က အိပ်နေရာမှ လူးလိမ့်လိုက်ပြီး အနေအထားပြင်ရင်း သူ့ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း သူဖတ်နေသော စာအုပ်ဖြင့် လီးကြီးကို ဖိထားလိုက်ရသည်။ …ဟဲ..ကောင်လေး မအိပ်သေးဘူးလား ..တော်ကြာ မနက်ဖြန် ဘက်ထရီ အားသွားသွင်းနေရအုန်းမယ်၊.. …ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး ကျနော် အိပ်တော့မယ်… အောင်မိုး အသာလေးကုန်းပြီး စားပွဲ အောက်က ဘက်ထရီ ကလစ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။

အခန်းတခုလုံး မှောင်ကျ သွားသည်၊ သို့သော်လညိး တချက်တချက် လျှတ်ပြက်လိုက်သည့် အလင်းရောင်က မှန်ပြတင်းပေါက်မှ တဆင့် အခန်းထဲကို ဝင်လာသဖြင့် သူ့အနေနှင့် ကုတင်ပေါ် တက်ခြင် ထောင်ထဲ ဝင်ရသည်မှာ မခက်ပေ။ ခက်သည်မှာ ထောင်မတ် နေသော လီးကြီးပင်၊ တခုကောင်းသည်က ဒေါ်မာလာခင် က ကုတင်ပေါ်မှာ မွေ့ယာ ပါးပါးလေး နှင့်အိပ်သဖြင့် ခါတိုင်း သင်ဖျူး ဖျာ တချပ်ထည်း နှင့်သာ အိပ်လေ့ရှိ သော အောင်မိုး အဖို့ တစောင်းလေး မှောက်အိပ်လို့ရနေပေသည်၊ သင်ဖျူးဖျာ တချပ်ထည်း သစ်သားကြမ်း ခင်းပေါ် မှာ ခင်းအိပ်သည့် အချိန် လီးတောင်ရင် မှောက်အိပ်လို့ မရပေ။

အရမ်းနာ လေသည်။ အခုတော့ မွေ့ယာ တွင်း သူ့ လီးကြီး ကို ချက်ပေါ်လှန်ထောင်ရင်း ဘိုက်နှင့် ဖိ၍ အသာလေး မသိမသာ ဖင်လေး ကော့ကော့ ပေးတော့ ကွင်းတိုက် ပေးသလို ဖြစ်နေရ၏၊ သို့သော်လည်း လရည်တွေ ထွက်ပြီး မွေ့ယာပေါ် သူပုဆိုးကနေ စိမ့်ထွက်ကျ သွားမှာလည်း မလိုလား၊ အောင်မိုး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်နေရ၏။ မောင်အောင်မိုး စောင်ယူအုန်းလေ ရော့ မချမ်းဘူးလား…. ဒေါ်မာလာခင် က မေးမေး ပြောပြောနှင့် အခုနက သူ့ကိုယ်ပေါ် ခေါက်ရက် ခြုံထားသော အညာစောင်ကို ဖြန့်လျှက် သူကိုယ်တိုင်လည်း ခြုံရင်း အောင်မိုးကိုယ်ပေါ်ကိုလည်း လှမ်းအုပ်ပေးလိုက်သည်။

အောင်မိုး လည်း နဂိုလ်ထဲက သွေးပူ နေရသည့်အပြင်၊ ဒေါ်မာလာခင် ထံမှ သနပ်ခါး နှင့် မိန်းမ အနံ့ က သွေးကို ဆူလာစေခဲ့ သည်။ ….ဝုန်း…ဒုံး..ဒလိန်း…ဒလိန်း…. …အမလေး တော့…. ရုတ်တရက် ဝင်းလက်သွားသည့် လျှပ်စီးကြောင်းနှင့် အတူ၊ ပြင်းထန်သော မိုးကြိုးသံက အနီးကပ် ပစ်လိုက်သလို ကျယ်လောင်လှပေရာ၊ ဒေါ်မာလာခင် ၏ အလန့်တကြားအော်သံနှင့် သူ့ အနားကပ်လာပြီး သူ့နောက်ကျော မှ သိမ်းဖက်လိုက်သည်ကို ခံလိုက်ရသည်။ တပြိုင်နက်ထဲ မှာပင် သူ့ ကျောပြင်မှာ အိကနဲ ခံစားလိုက်ရသော အတွေ့ အထိက ဒေါ်မာလာခင် အင်္ကျီအောက်မှာ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားမှန်း သိလိုက်ရသည်။

ဒီ အထိတော့ အောင်မိုး မထိန်းချူပ်ထားနိူင်တော့ သူ့ကိုယ်ကို ဒေါ်မာလာခင် နှင့် မျက်နှာ ချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်ပြီး ဒေါ်မာလာခင် ကိုယ်လုံး ကို သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲယူပွေ့ ဖက်လိုက်သည်၊ …ဒေါ်လေး ကျနော် ရှိတယ်လေ..မကြောက်ပါနဲ့…. ….ငါ ကြောက်တယ်..အောင်မိုးရယ်..ငါ့ကို ဖက်ထား ပေးစမ်းပါ.. ဒေါ်မာလာခင် တကယ်ကြောက်တာလား ဘာလား အောင်မိုး ဂရုမစိုက်တော့ ဒေါ်မာလာခင်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ အတင်းကို ဆွဲယူပြီး ဖက်လိုက်ရာ ဒေါ်မာလာခင်၏ နိူ့ကြီးများမှာ သူ့ ရင်ခွင်ကို အိကနဲ လာဖိမိသည့် အပြင် သူ့ လီးကြီးမှာလည်း ဒေါ်မာလာခင် ပေါင်လုံးကြီး များ အတွင်း သားကို ပွတ်တိုက်ပြီး ပေါင် နှစ်လုံးကြား ခွဆုံ ကို တည့်တည့် ဝင်သွားတော့၏။

ဟင့်… ဒေါ်မာလာခင် ဆီ မှ ရုတ်တရက် လှန့် သွားသလို အသံလေး ထွက်ပေါ်လာသော်လည်း ရုန်းမထွက်သွားပဲ အောင်မိုး လည်ပင်း နားကို သူ့ မျက်နှာအပ် ၍ ငြိမ်နေလေသည်၊ အောင်မိုး အဖို့က တော့ နှာထန်နေပြီ ဖြစ်ရာ အခုနေ ဒေါ်မာလာခင် ရုန်းမည် ဆိုရင်လည်း မုဒိန်းကျင့်တော့ မည့် သဘောမှာ ရှိနေသည်။ အခု လို ငြိမ်နေ တယ် ဆိုတော့ သဘောပေါက်လိုက်ပြီ၊ သူပြုသမျှ နုတော့ မည် ဆိုတဲ့ သဘော။ မှောင်လိုက်တာက လည်း ပိန်း နေတာ ဆိုတော့ တယောက်နဲ့ တယောက်လည်း ရှက်စရာ မျက်နှာပူ စရာ မလိုတော့၊ အောင်မိုးလက် တွေက ဒေါ်မာလာခင် ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်ပေးနေရင်းက အောက်ကို လျှောဆင်း သွားပြီး။

ပြေလျော့နေ သော ထမိန်အောက်ကို ဝင်သွား၏၊ အောင်မိုး လက်တွေက ဒေါ်မာလာခင်၏ ချောမွတ် နေသော ဖင်လုံးကြီး တွေကို ပွတ်သတ် ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းက ပေါင်အရှေ့ ဘက်ကို ရောက်လာပြီး ပေါင်ခွဆုံကို လှမ်းစမ်းလိုက် သည်.။ ဒေါ်မာလာခင် ၏ အမွှေးအုပ်အုပ်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ရှောက်ထိုးဖွဆော့ရင်း အရည်တွေ စိုနေ သော စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို စမ်းမိသွား၏၊ ဒေါ်မာလာခင် ဆီမှ ဘာသံမှ တော့ မထွက်သော်လည်း အောင်မိုး ၏ကိုယ်လုံးကို အတင်း ဖက်တွယ်လာပြီး သူ့ တကိုယ်လုံးတုန်ခါနေသည်ကို အောင်မိုး သတိထား လိုက်မိသည်။

အောင်မိုး စိတ်ထဲ ၌ ဒီအပျိုကြီး တခါမှ အတွေ့ အကြုံရှိ ပုံမရ လို့လည်း တွေးမိတယ်။ အောင်မိုး ရဲ့ လက်ချောင်း တွေက ဒေါ်မာလာခင် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်သတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင် မယ်လုပ်တော့ ဒေါ်မာလာခင် ဆီက မပီမသ ငြီးသံလေး ထွက်လာပြီး အောင်မိုးရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်၊ ရှေ့ဆက်တိုး မရအောင်လည်း တွန်းထားတယ်၊ အပျိုကြီး ကြည့်ရတာ သူ့ အဖုတ်ကိုင် တာကို ရှက်ပုံရတယ်၊ အောင်မိုးလက်တွေက ဒေါ်မာလာခင် ဘိုက်သား ပြင်ကို လျှောတိုက်ပွတ် ပေးရင်း အင်းကျီအောက်ကနေ နိူ့ကြီး တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

အဲဒါကိုတော့ မငြင်းရှာဘူး၊ ဒေါ်မာလာခင် အောင်မိုးကို ပိုတိုးပြီး ဖက်လာတယ်၊ အောင်မိုးရဲ့ လက်ဖဝါးပေါ်မှာ ဒေါ်မာလာခင် နိူ့သီးခေါင်းတွေက မာတင်း ထောင်ထ နေတာ ကို တွေ့ရလို့ အောင်မိုးက လက်မ လက်ညိုးလေး နဲ့ ညှပ်ပြီး လှိမ့်လိုက်တော့ ဒေါ်မာလာခင် ကိုယ်လုံးတုန်တက် သွားတာကို အောင်မိုး တွေ့ရတယ်၊ အောင်မိုး လည်း အရမ်း ကိုတင်းနေပြီ မို့ အဓိက ဟာကို ပဲ လုပ်တော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သန်းအိနွယ်တုန်းက လည်း သူ လက်လွတ်သွားခဲ့ ရတယ် မဟုတ်လား၊ အောင်မိုးက သူ့ပုဆိုးကို ကန်ထုတ်ရင်းနဲ့ ဒေါ်မာလာခင် ရဲ့ ထမိန်ကို ပါခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီး ဆွဲချလိုက်တယ်။

အခုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ပေါင်လုံး အသားချင်း ပွတ်နေပြီပေါ့၊ အောင်မိုးက သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒေါ်မာလာခင် ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးထည့်ပြီး၊ ဒေါ်မာလာခင်ကို ဖက်ရက် အနေအထားက လှိမ့်တက်လိုက်တယ်။ အခုတော့ ဒေါ်မာလာခင်က ပက်လက် သူက အပေါ်က မှောက်ရက် ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ၊ အခန်းထဲ မှာ မှောင်ပိန်းလို့ ဘာမှ မမြင်ရပေမဲ့ သူ့ အတွက်က တော့ မလိုတော့ဘူးလေ၊ သူ့ ရဲ့ မာတောင် နေတဲ့ လီးကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း အဲဒီလက်က လက်ချောင်း နှစ်ချောင်း လောက်နဲ့ ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝ စမ်းရှာရင်း တေ့ပေးလိုက် တယ်။

သူ့ လီးထိပ် က ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ အဖုတ်ဝကို တေ့မိတာနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ အပျိုကြီး က အရည်တွေ တအားရွဲနေလို့လား မသိ ဒစ်မြုပ်တဲ့ အထိကတော့ ဝင်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ က တော်တော်လေး ကျပ်နေတယ်။ အောင်မိုးရဲ့ လီးကြီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ထားသလို ဖြစ်နေ တော့ အောင်မိုးလည်း သူ့လီးပြဲ သွားမှာ စိုးလို့ အရမ်း ဆောင့်မချရဲဘူး။ ဒီအဆင့်ရောက်နေ မှတော့ ရ သလောက် အရသာ ခံရမယ် မဟုတ်လား၊ ယောက်ကျား တယောက် တသက်မှာ အပျိုစင် ကို ပါကင်ဖွင့်ခွင့် ဘယ်နှစ်ခါ ရ နိူင်မလဲ။အခုလို ကျပ်နေပုံ မျိုးက အပျို ဖြစ်ဖို့ များသည် လို့ အောင်မိုး စိတ်ထဲ မှာထင်နေသည်။

အောင်မိုး သူ့လီးခံနိူင်သလောက် ချော့သွင်းပြီး ပြန်ထုတ် ပြန်သွင်း ဖြေးဖြေးချင်း စလုပ်လာခဲ့တော့ တော်တော်လေး ခရီးရောက်နေပြီ။ ဒေါ်မာလာခင်လည်း အောင်မိုးကို တိုးဖက်လာပြီး သူ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုမှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ လေပူတွေက အောင်မိုးရဲ့ လည်ပင်းပေါ်မှာ နွေးနေသည်၊ အောင်မိုး လည်း နည်းနည်း အရှိန်ရလာတော့ စိတ်က မထိန်းနိူင်တော့ အရသာကို ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ခံစားချင်လာသည်၊ အဲဒါနဲ့ ဒီတခါတော့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဖိကာ ဖတ်ကနဲ့ ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ …အိ..အု…. ..အား… အိအု ဆိုတာက ဒေါ်မာလာခင် ပါးစပ်က အသံထွက်ငြီးရမှာ ရှက်လို့ အောင်မိုး လည်ပင်းမှာကပ်ဖိ ပြီး ငြီးနေရာက ယောင်ပြီး။

အောင်မိုး ပုခုံးကို ကိုက်လိုက်တာ၊ အား ဆိုတာက အောင်မိုး ခမျာ လီး ကလည်း ပူကနဲ ဖြစ် သွား ပုခုံးမှာလည်း အကိုက်ခံရလို့ စစ်ကနဲ ဖြစ်ပြီး အော်လိုက်မိတာ၊ ပြီးသွားတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ငြိမ်ကျ သွားသည်၊ အောင်မိုးက သူလီး ကြီး ပူကနဲ ဖြစ်သွားတာကို နည်းနည်း လေး သက်သာသွား အောင် စိမ်ထားရင်း စောင့်နေတာ။ ဒေါ်မာလာခင်ကတော့ သူ့ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ ပြည့်သိပ်တင်းကျပ်နေတဲ့ လီးကြီးကြောင့် အောင့်တောင့်တောင့် စပ်တတ်တတ် အရသာ ကို ဖြေးဖြေးချင်း လျော့သွားအောင် စောင့်နေတာ၊ ခနလေး ပါပဲ၊ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် ထိုးဖက်လာလိုက်ကြမိတယ်။

အောင်မိုးလည်း အခြေအနေကောင်းပီ ဆိုတာ သိတာနဲ့ ဖြေးဖြေး ချင်း အဝင်အထွက် စလုပ်ပေးတော့တယ်။ ပထမတော့ ဒေါ်မာလာခင် တင်ပါးနှစ်ခုအောက် သူ့ လက်ဖဝါး တဖက်တချက် ထိုးထည့်ပြီး ဆွဲ မမ ဆောင့်သည်၊ သိပ်မကြာ ဒေါ်မာလာခင် ရဲ့ တင်းကြပ်တဲ့ အဖက်အတွယ်တွေ နည်းနည်း လျှော့သွားသည်၊ ကြည့်ရတာ တချီပြီးသွားပြီ ထင်တယ် လို့ အောင်မိုးက တွေးရင်း ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး မှ ဒေါ်မာလာခင် ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ မ၊ သူ့ ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး အားရ ပါးရ ဆောင့်နေမိပါတော့တယ်၊ ..ဖုတ်..ဖတ်…ဖုတ်..ဖတ်.. ..အင့်…အင်…ဟင့်…ဟင်း….အိ…အား… ဒီတခါတော့ ဒေါ်မာလာခင်လည်း အသံ မထိန်းတော့ပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကို အော်ဟစ်နေပါတော့တယ်။

အောင်မိုးလည်း အရမ်းကို အရှိန်တက်လာလို့ အချက် ၂၀ လောက် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပြီး တာနဲ့ သုပ်ရေတွေ တဖုတ်ဖုတ် နဲ့ ဒေါ်မာလာခင် စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရပါတော့တယ်။ အခုတော့ မိုးတွေထစ်ချုံး လျှတ်စီးတွေ လက်နေပေမဲ့ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် မကြောက်ရှာတော့ အောင်မိုး ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေး အုန်းပြီး အောင်မိုးကြောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက် အိပ်မောကျနေတော့သည်၊ သူနူတ် ခမ်းပေါ်မှာတော့ အပြုံးလေးတပွင့်၊ အောင်မိုး တယောက်လည်း ယုံထောင်ကြောင်မိ ဆိုသလို၊ သန်းအိနွယ် ချိန်ပြီး ဒေါ်မာလာခင်ကို ရခဲ့လိုက် ပေမဲ့။

ကြောင်ကြီးက အားရပါးရကြီး မို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အလွန်သဘော ကျနေခဲ့ရသည်၊ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ဒေါ်မာလာခင်၏ ကိုယ်လုံးထွားထွား ကြီးကို အားရ ပါးရ ဖက်ထားရင်း မနက်ဖြန် တောင် ကျောင်းမသွားပဲ အိမ်မှာ တနေကုန် လိုး ကြရရင် ကောင်းမှာပဲ လို့ တွေးနေမိသည်။ အောင်မိုး တရေးနိူးလာတော့ အာရုံဦး၊ ကြက်တွန်သံ တော့ကြားနေရပြီ၊ အပြင်မှာတော့ မှောင်သေးသည်၊ ဆီးအရမ်းသွားချင် နေလို့ သူ့ကို ဖက်ထားသော ဒေါ်မာလာခင် လက်ကလေးကို အသာမ ကာကုတင်ပေါ် က ဆင်းလိုက်သည်၊ …အင်..မောင်အောင်မိုး..ဘယ်သွားမလို့လဲ… …ဆီးသွားချင်လို့ ဒေါ်လေး…. …အေး ..ငါလည်းသွားချင်တယ်.. ဒေါ်မာလာခင်လည်း ထူးလဲထလာပြီး ပြေလျှော့နေသော ထမိန်ကို ကောက်ဝတ်လိုက်ကာ အောင်မိုး၏လက်ကို ဆွဲ၍ လျှောက်လာခဲ့လေသည်။

ဒေါ်မာလာခင် အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့၊ အောင်မိုးလည်း စောင့်မနေတော့ နောက်ဘေးတံခါး အသာဖွင့်ကာ တံစက်မြိတ်အောက်ထွက်ပြီး တဖွဲဖွဲ ရွာနေသေးသော မိုးတွေထဲ သူ့ သေးကိုရောပေါက်ချလိုက်သည်။ နောက်တော့ တံစက်မြိတ်မှာချိတ်ဆွဲ ပြီး၊ အနောက်က စဉ့်အိုးကြီးထဲ သွယ်ထားသော ဝါးဘိုးဝါး တခြမ်းခွဲ ရေတံလျှောက် မှ ရေ တွေကို အနားရှိ ပလတ်စတစ်ခွက်နှင့်ခံယူ လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူ့ကောင်ကြီးကို ဆေးကြောလိုက်သည်။ ဒီအချိန် က သူတို့ အိပ်ယာထလေ့ရှိ သည့် အချိန်မဟုတ်သေးတော့ အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်ရအုန်းမည်။ အိပ်ယာ ဆိုမှ သူခါတိုင်းအိပ်နေကျ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ညက ခြင်ထောင်တောင် မထောင်မိ။

အခု လည်း ဒေါ်မာလာခင် ကုတင်ပေါ်သွားအိပ်ရအုန်းမှာ ပါလားဟူ သောအသိက၊ စောစောက မိုးရေ အေးအေး နဲ့ ဆေးခဲ့လို့အေးနေသည့် သူ့ဖွားဘက်တော်ကို သွေး နွေးလာ စေသည်၊ မိုး ကလည်း ခုထိ တဖွဲဖွဲ၊ ရာသီဥတုက တော့ ကစားသမားတွေ အကြိုက် ပေါ့၊ ဟု ပြောလေ့ရှိသော ရေဒီယို မှ ဘောလုံးပွဲ ကြေငြာသူ ပြောတာကို သွားသတိရမိ ပြီး တယောက်ထဲ ပြုံးလိုက်မိ၏၊ သူ အခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံအိပ်နေတာကို အာရုံဦး အလင်းရောင်ပြပြ လေးမှာ တွေ့ရ၏၊ အောင်မိုးက ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဒေါ်မာလာခင်ခြုံ ထားသော စောင်ထဲ တိုးခွေ့ ဝင်လိုက်ရာ၊ …ဟဲ ကောင်လေး..ဒါက ဘာလာလုပ်တာလဲ။

ကိုယ့်အိပ်ယာကိုယ်သွားမအိပ်ဘူးလား..ခစ်ခစ်.. ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ ရီကျဲကျဲ နှင့် ပြောလိုက်သည့် အသံအနေအထားရ။ သူလည်း ကစားပွဲ အတွက် ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ အောင်မိုးက ခပ်သွက်သွက်ပဲ အနောက်က လှမ်းဖက်ပြီး ဒေါ်မာလာခင် ရဲ့ နိူ့ကြီးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်၊ …ဟင့်အင်း…ဒီမှာက ပိုနွေး တယ်လေ..ဒီလောက်မိုးကောင်းနေတာ၊ ဒေါ်လေး ကြောက်နေမှာစိုးလို့လေ.. တချိန်ထဲ မှာပဲ ထောင်မတ်လာပြီ ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးရဲ့ မြွေကြီးက ဒေါ်မာလာခင် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြား အမြှောင်း လိုက်ကပ်ပြီး တိုးဝင်နေပါတယ်၊ ဒေါ်မာလာခင်က ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတာဆိုတော့ အောင်မိုးက အနောက်ဘက်ကနေ ပုဇွန်ထုတ်ကွေးလေး ဝင်ကပ်ပွတ်နေတာပေါ့။

အမလေး ..တော်ပါ..ကျားကြောက်လို့ ရှင်ကြီး ကိုးမိပါတယ်… အဲ လို ပြောရင်း ဆိုရင်း တွန်းရင်းထိုးရင်းနဲ့ လက်သွက်လှတဲ့အောင်မိုးကြောင့် ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ ထမိန်က ခါးပေါ်လိပ်တင်ရင် ဖြစ်ပြီး အောင်မိုးပုဆိုးကလည်း ကုတင်အောက်ပုံကျနေပါပြီ၊ အောင်မိုးရဲ့ နွေးထွေး တောင့်တင်း နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဖွားဘက်တော်ကတော့ ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြား၊ ပေါင်ခွဆုံကနေ တိုးဝင်ပြီး ဒေါ်မာလာခင် ရဲ့ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းပေါ် မှာ လွှတိုက်သလို ပွတ်နေပါပြီ။ ဒေါ်မာလာခင် အဖုတ်ထဲက စိမ့်ကျလာတဲ့ အရည် စိုစိုစွတ်စွတ် ကို သူ့ ကောင်ကြီး မှာ လာစိုတော့ အချိန်ကျ ပြီ ဆိုတာ အောင်မိုးလည်း သိလိုက်ပါတယ်။

သူ့ကိုယ်ကို အသာလေး နှိမ့်ချပြီး ထောင်တက် လာတဲ့ သူ့ ညီတော်မောင်ခေါင်းကို ဒေါ်မာလာခင်ရဲ့ နူတ်ခမ်းလွှာ နှစ်ခုကြားမှာတေ့ လိုက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ ကာ ဖြေးဖြေး ချင်း ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊ သူ့ ဒူးနှစ်လုံးကိုလည်း ဒေါ်မာလာခင် ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို အတင်း ထိုးသွင်း လိုက်သည်၊ပြီးမှ သူ့ လိင်ချောင်းကြီးကို ဒေါ်မာလာခင် စောက်ခေါင်းထဲ၊ သူ့ ဆီးခုံနဲ့ ဒေါ်မာလာခင် ဖင်ကြီးတွေ ကို ဖိကပ်သွားသည်အထိ၊ ကော့သွင်းလိုက်သည်။ …အား..ရှီး…… ဒေါ်မာလာခင် ကိုယ်လုံးကြီးတုန်သွားသည်၊ အခု မှပဲ လီးကြီးရဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရလို့ထင်တယ်။

ညတုန်းကတော့ ပထမဆုံးအကြိမ် မို့ ရှက်နေသလား ၊သွေးပူနေသလား မသိ၊ ပြီးတာတော့ ခံစားလိုက်ရတယ်၊ သို့ပေမဲ့ ပူပူနွေးနွေး လီးချောင်းကြီး စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို အခုလို တရစ်ချင်း ထိုးဝင်လာတာကို သေသေခြာခြာ မခံစားလိုက်ရ၊ အခုတော့ အောင်မိုး စိမ်ပြေ နပြေ ဆွဲ နေခြေ ပြီ။ သူ့လက်တွေကလည်း ဒေါ်မာလာခင် နိူ့ကြီးတွေကို အားရ ပါးရ ဆုပ်နှယ်ရင်း လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်းသာ ဇိမ်ခံလျှက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည်၊ ဒေါ်မာလာခင် မနေနိူင်တော့ သူ့ဖင်ကြီးကို ပြန်ပြန်ကော့ပေးရင်း အောင်မိုးကို သွက်သွက်ကလေး လုပ်စေချင်ကြောင်း အချက်ပြနေသလို ရှိလေသည်။

အောင်မိုးလည်း အခုတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လေး ဆောင့်ချင်လာပြီမို့ သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မာလာခင် အဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဖိကပ်သွင်း ထားလိုက်ရင်း ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မာလာခင် ခါးကိုလည်း ဆုပ်ကိုင် ပြီး ဆွဲမ လိုက်တာမို့၊ ဒေါ်မာလာခင် ခမျာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက်ကလေး ဖြစ်သွားသည်၊ အဲဒီအခါမှာတော့ အောင်မိုး ဒေါ်မာလာခင် ပေါင်းရင်းကို ကိုင်ဆွဲကာ ကောင်းကောင်းဆောင့်လေတော့သည်၊ ညက လုပ်ထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် အောင်မိုး မှာ တော်တော်နဲ့ မပြီး၊ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်၊ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုက်ဖြင့် အရှိန်အမျိုးမျိုးပြောင်းကာ ဆော့ကစားနေသည်။

ဒေါ်မာလာခင်ကတော့ တခါမှ မခံစားရဘူးတဲ့ အရ သာတွေကြောင့် တအင်းအင်း တအားအား နဲ့ ခံလို့ကောင်းနေသည်၊ အရသာ အထွတ်အထိတ်ကိုလည်း ၂ခါလောက်ရောက်သွားသည်၊ နောက်ဆုံး အောင်မိုး ပြီးသွားတော့ ဒေါ်မာလာခင် တယောက် သူ့စောက်ခေါင်းထဲကို ခပ်နွေးနွေး အရည်တွေ ထုတ်ထုတ် ပန်းဝင်လာတာကို ခံစား သိလိုက်ရလေသည်၊ အား…ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒီလောက်ကောင်းမှန်း သိရင် စောစောစီးစီးက ယောက်ကျားယူလိုက်ပါတယ်၊ လို့တောင် တွေးမိလေတော့သည်။ အဲဒီနေ့ မနက်က ဒေါ်မာလာခင် ကျောင်းမသွားဖြစ်တော့။

ဒေါ်မာလာခင် နေမကောင်း ဟု အောင်မိုးကိုယ်တိုင်စက်ဘီး ဖြင့် ဒေါ်မာလာခင် ကျောင်းသို့ သွားကာ ဆရာမ တွေကို ပြောပေးခဲ့ရသည်။ နောက်တော့ ဈေးက မုန်တီတွေ စားစရာတွေ တခါထဲ ဝင်ဝယ်လာခဲ့ရသည်၊ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်မာလာခင် အိပ်ယာထဲ မှာကွေးတုန်း၊ ကိုယ်တွေလက်တွေလည်း နာ၊ အဖုတ်လည်း ကျိန်းနေ ပြီ ဟု ဆိုသည်၊ တရေးနိူးပြီးမှ အောင်မိုး နှစ်ခါတွယ်လိုက်လို့ဖြစ်သည်။ အောင်မိုးက လည်း အခု မှ ၂၀ ပြည့်ခါနီး အရွယ်၊ သွေးဆူတုန်း၊ ဟိုမုန်းကြွတုန်းအရွယ်၊ အရင်က လည်း စားဘူးခဲ့သူမို့ ငတ်ပြတ်နေ တော့ နွားသိုး ကြိုးပြန် ကြမ်းလိုက်တာလည်း ပါသည်၊ ဒေါ်မာလာခင်ကလည်း အခုမှ အသက် ၃၀ ကျော်ရုံလေး။

အမျိုးသမီးများမှာ ကာမဆန္ဒ ခံစားမှု အထွတ်အထိတ် ရောက်တာ အသက် ၃၅ နှစ် လောက်ဟု သုတေသန စာအုပ်တွေ မှာရေးကြသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တအိမ်ထဲ အတူ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတော့၊ လင်မယား ဟန်းနီးမွန်းထွက်တာထက် ဆိုးသည် ခေါ်ရမည်၊ ကျောင်းသွားရမည့် ရက်တွေ မှာ မခွဲချင်ပဲ ခွဲကြရပြီး၊ စနေ၊တနင်္ဂနွေ လိုနေ့တွေမှာ ဘယ်မှ မထွက်ကြ တော့၊ အိမ်ထဲ မှာအောင်းပြီး ချစ်ဗျူဟာခင်း ကြသည်၊ လနဲ့ချီကြာလာတော့ နည်းနည်း ရိုးလာသဖြင့်၊ အောင်မိုး က ဗီဒီယိုတွေ စာအုပ်တွေ ထဲ မှာပါသည့်၊ ပုံတွေ နည်းလမ်း တွေ စမ်းကြည့်သည်၊ ဒေါ်မာလာခင် ကလည်း အလိုလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် မလုပ်ဖူးတာ မရှိတော့ ဟု ပင် ပြောလို့ ရပေမည်…..ပြီး။