Unicode
အလယ်တန်းပြဆရာမလေးယမင်းမောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျတာ၂ပတ်ကျော်သွားပြီဖြစ်၍မောင်အလုပ်ဆင်းတိုင်းယမင်းတစ်ယောက် တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့လေ့ရှိသည်။နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍အေးအေးလူလူပင်။ ယမင်းမှာမောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍မောင်နှင့်၄ခါလောက်သာချစ်ဖူးသေးသည်။ ယမင်းမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်မောင်ကယမင်းငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ထဘီလေးကိုအသာလှန် ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်မောင်ကပြီးသွားလေ့ရှိသည်။ယမင်းနွယ်မှာအသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာယမင်းကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများ နှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသောရင်သားနှစ်မွာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။ လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။
ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။ မာလဒီအိမ်ကိုမီးသွေးစပို့ကတည်းကချောမောသောယမင်းကိုသတိထားမိသည်။မာလသည်အသက်၄၀ခန့်မီးသွေးပို့သမားဖြစ်သည်။ အသားအရောင်မှာခြောက်သွေ့မည်းကျိပ်နေသည့်အပြင်ရုပ်ရည်မှာလည်းကြမ်းတမ်းသည်။ခန္ဓာကိုယ်တွင်ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မှာပုံမကျပန်းမကျထွက်ပေါ်နေသည်။အင်္ကျီဘယ်တော့မှမဝတ်ပဲပုဆိုးတိုတိုတထပ်သာဝတ်လေ့ရှိသည်။ ”မီးသွေးလိုသေးလား” ”သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အပေါ်မှာထားပေးပါလား” ”ကျွန်တော်လည်းမသိလို့လိုက်ပြပေးပါလား” ယမင်းမှာဈေးသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အနီရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအနီလေးကို ဝတ်ထားသည်။ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေ ရသည်။သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းမာလကိုမြူစွယ်နေသည်။ တင်းယင်းလုံးဝန်းသောယမင်းဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။
မီးသွေးပို့ပြီးသောအခါမာလဇာတ်လမ်းစတော့သည်။ ”ဟေ့ ကောင်မလေး ယောက်ျားယူတာဘယ်လိုလဲ ကောင်းလား” ”ရှင်” ယမင်းရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ ”မိန်းကလေး ကိုယ့်ကိုလည်း တစ်ခါလောက်လုပ်ခွင့်ပေးပါလား” ”ရှင် ရှင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ” ”ကိုယ်မင်းကိုတွေ့ကတည်းကချစ်မိသွားတယ်ကွာ မင်းရဲ့လှပလုံးဝန်းတဲ့ဖင်တွေကိုလေးဖက် ထောက်ပြီးတစ်ခါလောက်လိုးရရင်သေပျော်ပါပြီ” ”ဖြန်း ဖြန်း ရှင် ရှင်” ယမင်းရှက်ဒေါသကြောင့်မာလကိုပါးရိုက်၍အခန်းထဲဝင်ပြေး သွားလိုက်သည်။မာလကနောက်မှအခန်းထဲလိုက်ဝင်သွားပြီးမှောက်လျက်ငိုနေသောယမင်းအပေါ်မှထပ်၍မှောက်လိုက်သည်။ ”ရှင် ရှင် ဖယ် ဖယ် မမိုက်ရိုင်းနဲ့ ကျွန်မမှာယောက်ျားရှိတယ်” ယမင်းအော်ဟစ်လိုက်ချင်သော်လည်းအသံကတိုးတိုးညင်းညင်း လေးသာထွက်လာသည်။မာလကယမင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုအင်္ကျီပေါ်မှပင်အုပ်ကိုင်၍နယ်ပေးရင်းယမင်းဧ။်လည်ကုပ်သားဝင်းဝင်းလေး ကိုစုပ်နမ်းလိုက်သည်။”ပြွတ် ပြွတ်” ”အို” မာလကယမင်းဧ။်မျက်နှာလေးကိုဆွဲလှည့်၍နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုပါဆွဲယူစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ယမင်းမှာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်နေသည်။”ကိုယ်လေမင်းကိုပေါင်ကြားထဲကိုပဲလုပ်မယ်နော်”။
မာလကပြောပြောဆိုဆိုယမင်းကိုတစောင်းလဲလိုက်ပြီးထဘီကိုမတင်ကာပေါင်ကြားထဲသို့လီးတန်ကြီးထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”အို မလုပ်နဲ့ ဖယ် ဖယ်” ”ကြည့်စမ်း ချစ်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကလည်းတင်းနေတာပဲ” မာလကယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးကိုပါအုပ်ကိုင် ၍ဆွဲပွတ်ပေးလိုက်သည်။”ဖယ် ဖယ်ပါ မလုပ်ပါနဲ့” ယမင်းကြောက်နေမှန်းမာလသိသည်။ယမင်းမှာပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအတင်းစိထား သဖြင့်မာလလုပ်ရတာကောင်းလွန်းသည်။”အ အ ကောင်းလိုက်တာချစ်လေးရာ ကျေးဇူးပဲ” ”ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင်” ယမင်းကမျက်ရည်လေးများဝဲ၍တောင်းပန်ရှာသည်။”မထူးတော့ပါဘူးချစ်ရယ်တစ်ခါပဲလုပ်မှာပါ” ”အို ထူးထူးမထူးထူး” မာလကယမင်းဧ။်ပင်တီထဲသို့လက်နွိုက်လိုက်သည်။”ချစ် အစိကိုင်ပေးတာကောင်းလား” ”အို” ”ချစ် အရည်တွေရွဲနေပြီနော် ခံချင်နေပြီလား” ” အို ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ဟင့်ဟင့်” မာလကယမင်းကိုပက်လက်လှန်လိုက်သည်။”ချစ်လေး နို့တွေကလည်းတင်းအိနေတာပဲနော် ရှိးးးအားးးကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ” မာလကယမင်းဧ်အစိလေးကိုလက်ညွိုးနှင့်လက်မညှပ်၍ဆွဲပေးရင်းနို့အုံများကိုနယ်ပေးသည်။
”ဟင့် အ အ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” ”ချစ်ပင်တီလေးချွတ်မယ်နော်စိုကုန်ပြီ” ”ဟင့် ဟင့် မချွတ်ဘူး” သို့သော်မာလကယမင်းဧ။်ပင်တီလေးကိုအလွယ်တကူပင်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ထို့နောက်အစိလေးကိုမထိတထိပွတ်ပေးသည်။ ယမင်းမှာမခံစားဖူးသောအရသာများကိုခံစားရသဖြင့်ကော့ပျံနေသည်။မာလကလည်သည်။ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးကိုဟိုနားဒီနား မထိတထိကိုင်ဆွဲပွတ်နယ်ပေးသည်။ယမင်းမှာဖင်လေးကြွကာမာလဧ။်လက်ကြမ်းကြီးနှင့်အစိလေးကိုအတင်းလိုက်ကပ်ပေးနေမိသည်။ ”အ အ ကျွန်မ ကျွန်မ မခံနိုင်တော့ဘူး အီးးးး ဘာ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” မာလကယမင်းပြီးတော့မည့်ဆဲဆဲတွင်လက်ကိုထဘီ အပြင်ထုတ်လိုက်ရာယမင်းမှာဆန့်တငင်ငင်ဖြစ်နေသည်။”ချစ်ကိုယ်လေချစ်ကိုအဝတ်မချွတ်ဘူး ဒီအတိုင်းလေးပဲလိုးမယ်နော်” ယမင်းဘာမှမပြော။မျက်နှာလေးကိုတစ်ဖက်သို့လှည့်ထားသည်။မာလကယမင်းကိုယ်လုံးလေးကိုအသာအယာမကာခုတင်စောင်း တွင်ကိုယ်တခြမ်းတင်ထားပြီးကုန်းခိုင်းထားလိုက်သည်။ထို့နောက်ထဘီကိုဖင်ပေါ်သည်အထိလှန်တင်ကာပန်းဆီရောင်ရဲနေသော ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးအားစုပ်ပေးတော့သည်။အစိလေးကိုလျှာဖြင့်ကလိပေးသည့်အပြင်စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာဖြင့်ထိုးမွေပေးသည်။
”အ အ ဟင့် ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူး ထွက်ထွက်တော့မယ် အ” မာလကယမင်းပြီးခါနီးချိန်တွင်ရပ်လိုက်ပြန်သည်။ ”ဟို ရှင် ရှင်ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲလို့” ယမင်းကနွုတ်ခမ်းလေးဆူကာပြောသည်။ ”ချစ်ကိုကိုယ်လိုးပေးရတော့မလား” ”မသိဘူးလို့” ”ဟင်းဟင်း ချစ်ပန်းလေးကအရည်တွေရွဲနေပြီ ချစ်ပြောမှကိုယ်ကလုပ်လို့ရမှာပေါ့” ”လုပ် လုပ်” ယမင်းကဆူဆူဆောင့်ဆောင့်လေးပြောသည်။မာလကယမင်းဧ၊်အစိလေးအားဒစ်ဖျားနှင့်ပွတ်ဆွဲပေးပြန်သည်။ ”အ အ ရှင် ရှင်လုပ်ပါတော့ရှင် ဒီမှာယမင်းသေတော့မယ်” မာလကယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးအားလီးဖြင့်တေ့၍တစ်ဆစ်ချင်းဖိသွင်း လိုက်သည်။”ဗြစ် ဗြစ် အ အ နာတယ် အ” ”ခဏလေးအောင့်ခံလိုက်ချစ် ခဏနေအရမ်းကောင်းတော့မှာ” ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးမှာအပျိုလေးလိုပင်စိကပ်နေသည်။”ဗြစ် ဗြွတ် ဘွတ်” ”အ အကွဲပြီ ယမင်းဟာကွဲသွားပြီနာလိုက်တာ” မာလဧ။်၈လက်မလီးကြီးမှာဂေါ်လီများထည့်ထားသဖြင့်ယမင်းဧ။်အဖုတ်လေးမှာစပါးလုံးတစ်ထောက်စာခန့်ကွဲသွားပြီးလီးလည်းတစ် ဝက်ခန့်ဝင်သွားသည်။”ဗြစ် ဇွတ် ဗြွတ်” ” အားး အ အ” မာလကလီးကိုအဆုံးထိဝင်သွားအောင်ထည့်လိုက်သည်။ ယခုအခါယမင်းဧ။်ဖင်နှစ်လုံးမှာမာလဧ။်ပေါင်ခြံနှင့်ကြားလေမသွေးအောင်ပင်ဖိကပ်နေသည်။ ”ချစ် ချစ်အင်္ကျီချွတ်မယ်နော်” မာလကယမင်းဧ။်အင်္ကျီနှိပ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်သည်။ယမင်းဧ၊်ဖြူစင်သွယ်ပျောင်းသော လက်ချောင်းလေးများကမာလဧ။်
လက်ကြမ်းပေါ်တွင်အုပ်ကိုင်လာသည်။မာလကလီးကိုအသာအယာပြန်ထုတ်၍တစ်ချက်ခြင်းလိုး ပေးသည်။ယမင်းဧ။်အင်္ကျီနှိပ်သီးအားလုံးဖြုတ်ပြီးနောက်အင်္ကျီချွတ်၍ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ယမင်းဧ။်ကျောပြင်လေးမှာပြစ်မျိုး မှည့်မထင်ချောမွတ်ဝင်းအိနေသည်။ဘော်လီလေးကယမင်းဧ။်ကျောပြင်ဝင်းဝင်းပေါ်တွင်တင်းနေသည်။ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းက ယမင်းဧ။်ပုခုံးသားအိအိထဲသို့အနည်းငယ်နစ်ဝင်နေသည်။မာလကယမင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုဘော်လီပေါ်မှပင်နယ်ပေးရင်းတစ်ချက်ချင်း စောင့်ပေးနေသည်။”ဗြွတ် စွပ် ဖွတ် ဖောက်ဖောက်” ”ချစ် ဘော်လီချွတ်မယ်နော်” ယမင်းဘာမှပြန်မပြော။ မာလကယမင်းဧ။်ဘော်လီချိတ်များကိုတချိတ်ချင်းဖြုတ်သည်။ဘော်လီချိတ်တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်းယမင်းရင်ခုံသံများမြန်လာရသည်။ ထို့နောက်မာလကယမင်းအားဘော်လီချွတ်လိုက်ရာဖြူဝင်းတင်းအိနေသောနို့နှစ်လုံးပေါ်လာသည်။မာလကယမင်းဧ။်ထဘီကိုပါချွတ် ၍ခုတင်ပေါ်တင်ထားလိုက်ပြီးကိုယ်လုံးတီးစပ်ရှပ်ကြတော့သည်။မာလကယင်းဧ။်နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍အားရပါးရဆောင့်တော့သည်။ ”ကို ရယ်နာနာလေးဆောင့်ပေး ယမင်းပြီးတော့မယ်” မာလယမင်းဧ။်ခန္ဓာကိုယ်ဖြူဖြူနုနုလေးအားမီးပွင့်မတတ်ဆောင့်တော့သည်။
”အ အကိုယ် ကိုယ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ အ အ ယမင်း ယမင်းပြီးပြီ” မာလမှာလည်းယမင်းဧ။်ခါးကျင်ကျင်လေးကိုဆွဲကာလီးကို အဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်ပြီးသုက်ရည်များကိုယမင်းဧ။်သားအိမ်ထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ”ကိုယ်ရယ် ဟင်း အင်း ဟင်း အရမ်းကောင်းတယ်”မာလကယမင်းဧ။်အဖုတ်ထဲသို့လီးကိုဆက်စိမ်ထားပြီးယမင်းဧ။်ကျောပြင်လေး ပေါ်တွင်မှောက်အိပ်ကာနို့နှစ်လုံးကိုကိုင်၍ဖီးခံနေသည်။ ထိုနေ့ကမောင်ပြန်မလာမချင်းတစ်နေ့လုံးမာလကယမင်းကိုပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်ကာမစပ်ယှက်သည်။ ယမင်းတစ်ကိုယ်လုံးနေရာလွတ်မရှိအောင်ကိုင်သည်။ နောက်နေ့များတွင်လည်းယမင်းကိုပုံမှန်လာလိုးသည်။၆လခန့်ကြာတော့ယမင်းကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်။ နောက်၂နှစ်ခန့်အကြာ ”ချစ်ရေ ယမင်းလေး ဒါကိုယ့်ဘော်ဒါပဲ ချက်ကြီးတဲ့ရေစည်လှည်းဆွဲတဲ့ကောင်သူကလည်းချစ်ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးချင်လို့တဲ့” ”ဟို ဟို ကျွန်မ အဲလို အဲလိုမျိုးမဟုတ်ဘူး” ယမင်းမှာအလွန်ရှက်ရွံ့နေမိသည်။ ”ဟဲဟဲဟဲ” ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ရီမောလိုက်သောရယ်သံကြီးထဲတွင် ယမင်းကျောထဲစိမ့်သွားလေတော့သည် …………ပြီးပါပြီ။
Zawgyi
အလယ္တန္းျပဆရာမေလးယမင္းေမာင္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်တာ၂ပတ္ေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္၍ေမာင္အလုပ္ဆင္းတိုင္းယမင္းတစ္ေယာက္ တည္းအိမ္တြင္က်န္ခဲ့ေလ့ရွိသည္။ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္၍ေအးေအးလူလူပင္။ ယမင္းမွာေမာင္ႏွင့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးသည္မွစ၍ေမာင္ႏွင့္၄ခါေလာက္သာခ်စ္ဖူးေသးသည္။ ယမင္းမွာဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိမိန္းကေလးျဖစ္သျဖင့္ေမာင္ကယမင္းျငင္းဆန္သျဖင့္အကၤ်ီမခြၽတ္ဖူးေသး။ထဘီေလးကိုအသာလွန္ ကာ၃မိနစ္ခန႔္လုပ္ၿပီးလွ်င္ေမာင္ကၿပီးသြားေလ့ရွိသည္။ယမင္းႏြယ္မွာအသက္၂၅ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီးအသားေလးကျဖဴဝင္းစိုျပည္သည္။အထူးသျဖင့္နက္ေမွာင္ေနေသာဆံေကသာေလးမ်ားမွာယမင္းကိုမဟာဆန္၍က်က္သေရရွိေစသည္။အရပ္က၅ေပ၆လက္မခန႔္ရွိၿပီးအရပ္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ပင္ခႏၶာကိုယ္ကသူ႕ေနရာႏွင့္သူအခ်ိဳးက်ေနသည္။ေသးသြယ္ေသာခါးေလးေအာက္မွစြင့္ကားလုံးဝန္းေသာတင္သားမ်ား ႏွင့္မို႔တင္း၍ႂကြ႐ြေနေသာရင္သားႏွစ္မြာတို႔မွာျမင္သူပုရိသတို႔ကိုလည္ျပန္ေငးေစသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ဟန္စကားေျပာဟန္တို႔မွာလည္းသိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕တိုးတိုးညင္းညင္းေလးျဖစ္သည္။
႐ုပ္ရည္ေလးမွာလွသည္ဆိုသည္ထက္ေခ်ာသည္ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္။တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ေလရင္ထဲထိေစသည့္အလွပိုင္ရွင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ မာလဒီအိမ္ကိုမီးေသြးစပို႔ကတည္းကေခ်ာေမာေသာယမင္းကိုသတိထားမိသည္။မာလသည္အသက္၄၀ခန႔္မီးေသြးပို႔သမားျဖစ္သည္။ အသားအေရာင္မွာေျခာက္ေသြ႕မည္းက်ိပ္ေနသည့္အျပင္႐ုပ္ရည္မွာလည္းၾကမ္းတမ္းသည္။ခႏၶာကိုယ္တြင္ႂကြက္သားေျမာင္းႀကီးမ်ား မွာပုံမက်ပန္းမက်ထြက္ေပၚေနသည္။အကၤ်ီဘယ္ေတာ့မွမဝတ္ပဲပုဆိုးတိုတိုတထပ္သာဝတ္ေလ့ရွိသည္။ ”မီးေသြးလိုေသးလား” ”ေၾသာ္ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ အေပၚမွာထားေပးပါလား” ”ကြၽန္ေတာ္လည္းမသိလို႔လိုက္ျပေပးပါလား” ယမင္းမွာေဈးသြားရဦးမည္ျဖစ္၍အနီေရာင္ရင္ဖုံးအကၤ်ီခါးတိုေလးႏွင့္ထဘီအနီေလးကို ဝတ္ထားသည္။ခါးတိုအကၤ်ီမွာပါးလြာသျဖင့္ေနာက္မွၾကည့္လွ်င္အထဲမွခ်ိတ္၅ခုတပ္အသားေရာင္ေဘာ္လီေလးကိုထြင္းေဖာက္ျမင္ေန ရသည္။ေသခ်ာၾကည့္လွ်င္ေဘာ္လီခ်ိတ္မ်ားကိုပင္ျမင္နိုင္သည္။လြတ္ေနေသာခါးသားဝင္းဝင္းေလးမွာလည္းမာလကိုျမဴစြယ္ေနသည္။ တင္းယင္းလုံးဝန္းေသာယမင္းဧ။္တင္သားႏွစ္လုံးမွာထဘီထဲမွ႐ုန္းႂကြေနသည္။အတြင္းခံအရာေလးကိုထင္ရွားစြာျမင္ေနရသည္။
မီးေသြးပို႔ၿပီးေသာအခါမာလဇာတ္လမ္းစေတာ့သည္။ ”ေဟ့ ေကာင္မေလး ေယာက္်ားယူတာဘယ္လိုလဲ ေကာင္းလား” ”ရွင္” ယမင္း႐ုတ္တရက္ေၾကာင္သြားသည္။ ”မိန္းကေလး ကိုယ့္ကိုလည္း တစ္ခါေလာက္လုပ္ခြင့္ေပးပါလား” ”ရွင္ ရွင္ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ” ”ကိုယ္မင္းကိုေတြ႕ကတည္းကခ်စ္မိသြားတယ္ကြာ မင္းရဲ႕လွပလုံးဝန္းတဲ့ဖင္ေတြကိုေလးဖက္ ေထာက္ၿပီးတစ္ခါေလာက္လိုးရရင္ေသေပ်ာ္ပါၿပီ” ”ျဖန္း ျဖန္း ရွင္ ရွင္” ယမင္းရွက္ေဒါသေၾကာင့္မာလကိုပါးရိုက္၍အခန္းထဲဝင္ေျပး သြားလိုက္သည္။မာလကေနာက္မွအခန္းထဲလိုက္ဝင္သြားၿပီးေမွာက္လ်က္ငိုေနေသာယမင္းအေပၚမွထပ္၍ေမွာက္လိုက္သည္။ ”ရွင္ ရွင္ ဖယ္ ဖယ္ မမိုက္ရိုင္းနဲ႕ ကြၽန္မမွာေယာက္်ားရွိတယ္” ယမင္းေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္းအသံကတိုးတိုးညင္းညင္း ေလးသာထြက္လာသည္။မာလကယမင္းဧ။္နို႔ႏွစ္လုံးကိုအကၤ်ီေပၚမွပင္အုပ္ကိုင္၍နယ္ေပးရင္းယမင္းဧ။္လည္ကုပ္သားဝင္းဝင္းေလး ကိုစုပ္နမ္းလိုက္သည္။”ႁပြတ္ ႁပြတ္” ”အို” မာလကယမင္းဧ။္မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲလွည့္၍ႏြုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုပါဆြဲယူစုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ယမင္းမွာတစ္ကိုယ္လုံးတုန္ယင္ေနသည္။”ကိုယ္ေလမင္းကိုေပါင္ၾကားထဲကိုပဲလုပ္မယ္ေနာ္”။
မာလကေျပာေျပာဆိုဆိုယမင္းကိုတေစာင္းလဲလိုက္ၿပီးထဘီကိုမတင္ကာေပါင္ၾကားထဲသို႔လီးတန္ႀကီးထိုးထည့္လိုက္သည္။ ”အို မလုပ္နဲ႕ ဖယ္ ဖယ္” ”ၾကည့္စမ္း ခ်စ္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကလည္းတင္းေနတာပဲ” မာလကယမင္းဧ။္အဖုတ္ေလးကိုပါအုပ္ကိုင္ ၍ဆြဲပြတ္ေပးလိုက္သည္။”ဖယ္ ဖယ္ပါ မလုပ္ပါနဲ႕” ယမင္းေၾကာက္ေနမွန္းမာလသိသည္။ယမင္းမွာေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအတင္းစိထား သျဖင့္မာလလုပ္ရတာေကာင္းလြန္းသည္။”အ အ ေကာင္းလိုက္တာခ်စ္ေလးရာ ေက်းဇူးပဲ” ”ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႕ေတာ့ရွင္” ယမင္းကမ်က္ရည္ေလးမ်ားဝဲ၍ေတာင္းပန္ရွာသည္။”မထူးေတာ့ပါဘူးခ်စ္ရယ္တစ္ခါပဲလုပ္မွာပါ” ”အို ထူးထူးမထူးထူး” မာလကယမင္းဧ။္ပင္တီထဲသို႔လက္ႏြိုက္လိုက္သည္။”ခ်စ္ အစိကိုင္ေပးတာေကာင္းလား” ”အို” ”ခ်စ္ အရည္ေတြ႐ြဲေနၿပီေနာ္ ခံခ်င္ေနၿပီလား” ” အို ဟင့္အင္း မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး ဟင့္ဟင့္” မာလကယမင္းကိုပက္လက္လွန္လိုက္သည္။”ခ်စ္ေလး နို႔ေတြကလည္းတင္းအိေနတာပဲေနာ္ ရွိးးးအားးးကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ” မာလကယမင္းဧ္အစိေလးကိုလက္ၫြိုးႏွင့္လက္မညွပ္၍ဆြဲေပးရင္းနို႔အုံမ်ားကိုနယ္ေပးသည္။
”ဟင့္ အ အ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ” ”ခ်စ္ပင္တီေလးခြၽတ္မယ္ေနာ္စိုကုန္ၿပီ” ”ဟင့္ ဟင့္ မခြၽတ္ဘူး” သို႔ေသာ္မာလကယမင္းဧ။္ပင္တီေလးကိုအလြယ္တကူပင္ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အစိေလးကိုမထိတထိပြတ္ေပးသည္။ ယမင္းမွာမခံစားဖူးေသာအရသာမ်ားကိုခံစားရသျဖင့္ေကာ့ပ်ံေနသည္။မာလကလည္သည္။ယမင္းဧ။္အဖုတ္ေလးကိုဟိုနားဒီနား မထိတထိကိုင္ဆြဲပြတ္နယ္ေပးသည္။ယမင္းမွာဖင္ေလးႂကြကာမာလဧ။္လက္ၾကမ္းႀကီးႏွင့္အစိေလးကိုအတင္းလိုက္ကပ္ေပးေနမိသည္။ ”အ အ ကြၽန္မ ကြၽန္မ မခံနိုင္ေတာ့ဘူး အီးးးး ဘာ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ” မာလကယမင္းၿပီးေတာ့မည့္ဆဲဆဲတြင္လက္ကိုထဘီ အျပင္ထုတ္လိုက္ရာယမင္းမွာဆန႔္တငင္ငင္ျဖစ္ေနသည္။”ခ်စ္ကိုယ္ေလခ်စ္ကိုအဝတ္မခြၽတ္ဘူး ဒီအတိုင္းေလးပဲလိုးမယ္ေနာ္” ယမင္းဘာမွမေျပာ။မ်က္ႏွာေလးကိုတစ္ဖက္သို႔လွည့္ထားသည္။မာလကယမင္းကိုယ္လုံးေလးကိုအသာအယာမကာခုတင္ေစာင္း တြင္ကိုယ္တျခမ္းတင္ထားၿပီးကုန္းခိုင္းထားလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ထဘီကိုဖင္ေပၚသည္အထိလွန္တင္ကာပန္းဆီေရာင္ရဲေနေသာ ယမင္းဧ။္အဖုတ္ေလးအားစုပ္ေပးေတာ့သည္။အစိေလးကိုလွ်ာျဖင့္ကလိေပးသည့္အျပင္ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔လွ်ာျဖင့္ထိုးေမြေပးသည္။
”အ အ ဟင့္ ကြၽန္မ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ထြက္ထြက္ေတာ့မယ္ အ” မာလကယမင္းၿပီးခါနီးခ်ိန္တြင္ရပ္လိုက္ျပန္သည္။ ”ဟို ရွင္ ရွင္ဘာလို႔ရပ္လိုက္တာလဲလို႔” ယမင္းကႏြုတ္ခမ္းေလးဆူကာေျပာသည္။ ”ခ်စ္ကိုကိုယ္လိုးေပးရေတာ့မလား” ”မသိဘူးလို႔” ”ဟင္းဟင္း ခ်စ္ပန္းေလးကအရည္ေတြ႐ြဲေနၿပီ ခ်စ္ေျပာမွကိုယ္ကလုပ္လို႔ရမွာေပါ့” ”လုပ္ လုပ္” ယမင္းကဆူဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေလးေျပာသည္။မာလကယမင္းဧ၊္အစိေလးအားဒစ္ဖ်ားႏွင့္ပြတ္ဆြဲေပးျပန္သည္။ ”အ အ ရွင္ ရွင္လုပ္ပါေတာ့ရွင္ ဒီမွာယမင္းေသေတာ့မယ္” မာလကယမင္းဧ။္အဖုတ္ေလးအားလီးျဖင့္ေတ့၍တစ္ဆစ္ခ်င္းဖိသြင္း လိုက္သည္။”ျဗစ္ ျဗစ္ အ အ နာတယ္ အ” ”ခဏေလးေအာင့္ခံလိုက္ခ်စ္ ခဏေနအရမ္းေကာင္းေတာ့မွာ” ယမင္းဧ။္အဖုတ္ေလးမွာအပ်ိဳေလးလိုပင္စိကပ္ေနသည္။”ျဗစ္ ႁဗြတ္ ဘြတ္” ”အ အကြဲၿပီ ယမင္းဟာကြဲသြားၿပီနာလိုက္တာ” မာလဧ။္၈လက္မလီးႀကီးမွာေဂၚလီမ်ားထည့္ထားသျဖင့္ယမင္းဧ။္အဖုတ္ေလးမွာစပါးလုံးတစ္ေထာက္စာခန႔္ကြဲသြားၿပီးလီးလည္းတစ္ ဝက္ခန႔္ဝင္သြားသည္။”ျဗစ္ ဇြတ္ ႁဗြတ္” ” အားး အ အ” မာလကလီးကိုအဆုံးထိဝင္သြားေအာင္ထည့္လိုက္သည္။ ယခုအခါယမင္းဧ။္ဖင္ႏွစ္လုံးမွာမာလဧ။္ေပါင္ၿခံႏွင့္ၾကားေလမေသြးေအာင္ပင္ဖိကပ္ေနသည္။ ”ခ်စ္ ခ်စ္အကၤ်ီခြၽတ္မယ္ေနာ္” မာလကယမင္းဧ။္အကၤ်ီႏွိပ္သီးမ်ားကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္သည္။ယမင္းဧ၊္ျဖဴစင္သြယ္ေပ်ာင္းေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကမာလဧ။္
လက္ၾကမ္းေပၚတြင္အုပ္ကိုင္လာသည္။မာလကလီးကိုအသာအယာျပန္ထုတ္၍တစ္ခ်က္ျခင္းလိုး ေပးသည္။ယမင္းဧ။္အကၤ်ီႏွိပ္သီးအားလုံးျဖဳတ္ၿပီးေနာက္အကၤ်ီခြၽတ္၍ခုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။ယမင္းဧ။္ေက်ာျပင္ေလးမွာျပစ္မ်ိဳး မွည့္မထင္ေခ်ာမြတ္ဝင္းအိေနသည္။ေဘာ္လီေလးကယမင္းဧ။္ေက်ာျပင္ဝင္းဝင္းေပၚတြင္တင္းေနသည္။ေဘာ္လီႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းက ယမင္းဧ။္ပုခုံးသားအိအိထဲသို႔အနည္းငယ္နစ္ဝင္ေနသည္။မာလကယမင္းဧ။္နို႔ႏွစ္လုံးကိုေဘာ္လီေပၚမွပင္နယ္ေပးရင္းတစ္ခ်က္ခ်င္း ေစာင့္ေပးေနသည္။”ႁဗြတ္ စြပ္ ဖြတ္ ေဖာက္ေဖာက္” ”ခ်စ္ ေဘာ္လီခြၽတ္မယ္ေနာ္” ယမင္းဘာမွျပန္မေျပာ။ မာလကယမင္းဧ။္ေဘာ္လီခ်ိတ္မ်ားကိုတခ်ိတ္ခ်င္းျဖဳတ္သည္။ေဘာ္လီခ်ိတ္တစ္ခုျပဳတ္သြားတိုင္းယမင္းရင္ခုံသံမ်ားျမန္လာရသည္။ ထို႔ေနာက္မာလကယမင္းအားေဘာ္လီခြၽတ္လိုက္ရာျဖဴဝင္းတင္းအိေနေသာနို႔ႏွစ္လုံးေပၚလာသည္။မာလကယမင္းဧ။္ထဘီကိုပါခြၽတ္ ၍ခုတင္ေပၚတင္ထားလိုက္ၿပီးကိုယ္လုံးတီးစပ္ရွပ္ၾကေတာ့သည္။မာလကယင္းဧ။္နို႔ႏွစ္လုံးကိုကိုင္၍အားရပါးရေဆာင့္ေတာ့သည္။ ”ကို ရယ္နာနာေလးေဆာင့္ေပး ယမင္းၿပီးေတာ့မယ္” မာလယမင္းဧ။္ခႏၶာကိုယ္ျဖဴျဖဴႏုႏုေလးအားမီးပြင့္မတတ္ေဆာင့္ေတာ့သည္။
”အ အကိုယ္ ကိုယ္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အ အ ယမင္း ယမင္းၿပီးၿပီ” မာလမွာလည္းယမင္းဧ။္ခါးက်င္က်င္ေလးကိုဆြဲကာလီးကို အဆုံးထိထိုးထည့္လိုက္ၿပီးသုက္ရည္မ်ားကိုယမင္းဧ။္သားအိမ္ထဲသို႔ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ”ကိုယ္ရယ္ ဟင္း အင္း ဟင္း အရမ္းေကာင္းတယ္”မာလကယမင္းဧ။္အဖုတ္ထဲသို႔လီးကိုဆက္စိမ္ထားၿပီးယမင္းဧ။္ေက်ာျပင္ေလး ေပၚတြင္ေမွာက္အိပ္ကာနို႔ႏွစ္လုံးကိုကိုင္၍ဖီးခံေနသည္။ ထိုေန႕ကေမာင္ျပန္မလာမခ်င္းတစ္ေန႕လုံးမာလကယမင္းကိုပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ကာမစပ္ယွက္သည္။ ယမင္းတစ္ကိုယ္လုံးေနရာလြတ္မရွိေအာင္ကိုင္သည္။ ေနာက္ေန႕မ်ားတြင္လည္းယမင္းကိုပုံမွန္လာလိုးသည္။၆လခန႔္ၾကာေတာ့ယမင္းကိုယ္ဝန္ရွိလာသည္။ ေနာက္၂ႏွစ္ခန႔္အၾကာ ”ခ်စ္ေရ ယမင္းေလး ဒါကိုယ့္ေဘာ္ဒါပဲ ခ်က္ႀကီးတဲ့ေရစည္လွည္းဆြဲတဲ့ေကာင္သူကလည္းခ်စ္ကိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးခ်င္လို႔တဲ့” ”ဟို ဟို ကြၽန္မ အဲလို အဲလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး” ယမင္းမွာအလြန္ရွက္႐ြံ႕ေနမိသည္။ ”ဟဲဟဲဟဲ” က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ရီေမာလိုက္ေသာရယ္သံႀကီးထဲတြင္ ယမင္းေက်ာထဲစိမ့္သြားေလေတာ့သည္ …………ျပီးပါျပီ။