ကုတင်ကြီးပင် တကျွီကျွီ မြည်လို့နေသည်

အချိန် တနှစ်ခန့်ကြာပြီးနောက် . . . ” ကိုတင်အောင်.. ရှင် စကားပြောတာ ကြည့်ပြောနော်.. ” တဖက်ခန်းမှစူးစူးရှရှထွက်ပေါ်လာသောခခင်သငိန်း၏ စကားသံကြောင့်တဖ က်ခန်းတွရင်ှိနေသောအောမင်င်း နှင့်ချိုချိုတို့တေယာက်မျက်နှာ တေယာက်ကြည့်လိုက်မိကြသည်ထိုစဉ်မှာပတင်င်အောင်၏စ ကားသံကအာလေးလျှာလေးဖြင့် ထွက်၍လာသည်။ ” ငါပြောတာ မဟုတ်လို့လား.. နင် လငင်ယ်နေလို့ နေတယ်ပြောတာ ” ” ကဲဟာ.. ကဲဟာ ပြောအုံး.. ” ” ဒုန်း..ဝုန်း..ချလွမ်း..ဂွမ်း.. ” ” ဝါးဝါး..ဝါး..ဝါး..ဝါး.. ” အောမင်င်းနှင့် ချိုချိုတို့နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာမှ မတိုပင်ထင်ားရဘဲ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်မိကြသည်။ တဖက်ခန်းမှ တင်အောင်နှင့် ခခင်သငိန်းတို့ လမင်ယား ထမင်းဝိုင်းမှာပထင်သတ်နြေကေပပြီကျသံကွဲသံတွေ ကြားမှ ကေလးငိုသံကပါ စူးရှစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ချိုချိုတို့လင်မယား အိမ်ရှေ့သို့ပြေးထွက်လာစဉ်မှာပင် တဖက်ခန်းမှ တင်အောကင် ဖိနပ်ချွတ်မှနေ မြေပြင်ပေါ် လွှားကနဲခုန်ချလိုက်သည်အောမင်င်း ကလှမ်းကြည့်လိုက်တော့တင်အောင်၏နားထတင်ွင်သွေးတွေစီးကျေနေသာ ဒ်ရဏာတချက်ကို တွေ့လိုရကသည်။ ” မေနဘူး.. နနင်ဲ့ငါမေနဘူး.. သွားမယ် ” ” သွား..သွား.. နင့်ဟာနင် သွားချတင်ဲ့ဆီသွား.. ” တင်အောကင် အိမ်ရှေ့မှလှမ်းပြောလိုက်သလို ခခင်သငိန်းကလဲ အိမ်ရှေ့သို့ပြေ းထွက်လာရင်း လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။ ” ဝါး.. ဝါးဝါး.. ဝါး.. ” ကေလးငိုသံကလဲ မစဲဘဲဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေသည်။

ထိုစဉ်မှာပင် တင်အောသင်ည် ခြံဝဘက်သို့လှည့်ကာ အပြသငို့ထွ်ရကန်လှမ်းလိုက်သည်ခ ျိုချိုကသူ့အစ်မဆ ီပြေးသွားသလို အောမင်င်းလဲ ရပ်၍မေနနိုင်တော့ပါ။ အိမ်ပေါ်မှပြေးဆင်းလိုရကင်းတင်အောင်၏လက်မောင်းတဖက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ ” တင်အောင် မင်းစိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ.. ကေလးက သနားပါတယ် ” ” မင်းမသိပါဘူး အောမင်င်းရာ.. အဲဒီကေလးကလဲ ငါနဲ့ရတာ မဟုတ်ဘူးကွ ” ” ဟင် ” အောမင်င်းတေယာက် အံ့အားသင့်နေစဉ်ခဏမှာပင် တင်အောကင် ချာကနဲလှည့်ကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ခြံပြသငို့ထွက်သွားပါေလေတာ့သည်။ အောမင်င်းနှင့် ချိုချိုတို့အိမ်ထောကင်ျတာ တနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ ခခင်သငိန်းတို့ လမင်ယားက သူတို့ဘေးအခန်းသို့ ပြောင်းလာခဲ့သည်မှာ မကြာသေး။ ကေလးရပြီးမှ မိဘများနှင့် အိမ်ခွဲလာခြင်းဖြစ်သည်။ တင်အောင်နှင့်ခင်ခသငိန်းတို့ သမီးငယ်လေးမှာ အခုမှ အခါလည်ပရင်ှိသေးသည်။ အပျက်ပျက်ဖြင့် နှာခေါင်းသွေးမထွက်ပါစေနဲ့ဟုသာ အောမင်င်းဆုတောင ်းလိုက်မိသည်။ တရက်မှနှ်ရစက်၊ နှ်ရစက်မှ တပတ်တိတိသာ ကြာခဲ့လေပြီ။ တင်အောကင်ား ပြန်မလာတော့ချေ။ တင်အောသင်ည် အောမင်င်းသိရသေလာက် လူဖြောင့်လူမှန်ဖြစ်သည်။ ကုန်သည်မို့ ခဏခဏခရီးထွ်ရကတတ်ပြီး ပြန်လာလျှင် ခခင်သငိန်းတို့ မိသားစုအတွက် တလစာ စားဝတ်ေနေရးအတွက် ပေးခဲ့သည်ချည်းဖြစ်သည်။ ချိုချိုနှင့်အောမင်င်းတို့အိမ်ထောမင်ကျခကင်ဆိုလျှင် ခခင်သငိန်းတို့မိသားစုတွင် အသက်(၅၀)ကျော် အေမရယ်၊ သူ့နောက်ယောကျာ်းရယ်၊ ခခင်သငိန်းရယ်၊ ချိုချိုရယ် ဒါပဲရှိသည်။ ထိုစဉ်တုန်းက ခခင်သငိန်းတို့အိမ်တွင် နေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ တခါ ခခင်သငိန်းဘက်က စဉ်းစားပြန်တော့ သူမသည်လည်း အိမ်မှုရေးရာများကို တာဝန်ကျေအောင် လုပ်သူဖြစ်သည်။ လက်ဖွာတတ်တာကလွဲရင် ဇနီးကောင်းပီသသူလည်းဖြစ်သည်။ ဒီလိုဆိုပြန်တော့ ခခင်သငိန်းဖောက်ပြားတာ ဖြစ်နိုပင်ါ့မလားဟု တွေးစရာဖြစ်နေသည်။ စဉ်းစားရင်းက အောမင်င်းခေါင်းတွေ ချာချာလည်လာရသည်။ ကိုယ့်ကိစ္စမဟုတ် ပေမဲ့လည်း ဒီမိသားစုထဲကပဲမို့ အောမင်င်းပြဿနာ၏ဇစ်မြစ်ကို သိချင်နေသည်။ အေဖြက ဘာမျှထွက်မလာ။ ဒီတော့ ရပ်ကွက်ထဲ နေရာတကာ ဟိုစပ်စပ်ဒီစပ်စ ပ်ဖြင့် အပ်ကျတာကအစ သိနိုသင်ည့် ဆိုက္ကားသမားလှမြင့်ကို သတိရလိုက်သည်။ ထိုသို့ ဖျတ်ကနဲ သတိရလိုက်စဉ်မှာပင် ဇနီးဖြစ်သူချိုချိုထံလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချိုချိုသည် သူမ၏တူမေလးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ” ချိုချို ကိုယ်ဈေးဘက် သွားဦးမယ်.. ဘာမှာအုံးမလဲ ” ” မမှာတော့ဘူး အကို.. အပြန်လဲ စိန်ကြီးတို့ဆိုင် ဝမေင်နနဲ့အုံး.. ” အောမင်င်းကလဲ ချိုချိုမှာလျှင် မှာစရာပင်။ ကြုံရင်ကြုံသလို သောက်တတ်သူဖြစ်သ ည်။ ဒါပေမဲ့ စည်းကမ်းတော့ရှိသည်။

အလု်ရပှိလျှင် မေသာက်တတ်။ အလုပ်အားလို့သော်ရကလင်ဲ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းသောက်လေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့လဲ အလုပ်အားရက်ဖြစ်သဖြင့် ချိုချိုက ယခုကဲ့သို့ မှာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ လမ်းထိပ်သို့ရောက်လျှပင်င် ဆိုက်ကားဂိတ်၌ လှမြင့်ကို တွေ့ရသည်။ ” လှမြင့် ဆိုက်ကားအားလား ” ” ဟာ..အကိုပါလား ဘယ်သွားမလို့လဲ ” ” ဈေးဘက်ကိုကွာ..မင်းပဲ လိုက်ပို့စမ်းပါ ” ခဏမျှနင်းမိလျှင်ပင် အောမင်င်းက စကားစသည်။ ” မင်း ကိုတင်အောကငိုများ သွားရင်းလာရင်း မေတွ့မိဘူးလားကွာ ” ” အကိုတင်အောင် အိမ်ကဆင်းလာတဲ့နေ့က ကျနော်ဘဲ ကားဂိတ်လိုက်ပို့ပေးလိုရကတာ ” ” မင်းက တင်အောင် အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတာကို ဘယ်လိုသိတာလဲ ” ” သူကိုယ်တိုပင်ဲ ပြောသွားတာ ” ” ခက်တာဘဲကွာ.. တင်အောကင် သက်သက်မဲ့ မခသငိန်းကို ပြဿနာသွားရှာသလို ဖြစ်နေတယ်ကွာ ” ” ခက်တယ် အကို.. ဒီကိစ္စ သိပ်ခက်တယ် ” ” မင်းကလဲ ဘာကိုခက်နေတာလဲ ” ” သူ့မိန်းမက သူပြောသလို ဟုတ်တယ်ပဲထား.. သားသမီးမျက်နှာတော့ ထောက်သင့်တာပေါ့။ ပြီးမှ ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ်ပြင်ယူပေါ့.. ဟုတ်တယ်မလား ” ထိုအချိန်မှာပင် သူတို့ဆိုက္ကားသည် စိန်ကြီး၏အရက်ဆိုင်ရှေ့သို့ရောက်လာသည်။ ” လှမြင့်..ရပ်ကွာ.. ငါတေယာက်ထဲ အေဖာ်လဲမရှိဘူး.. မင်းပါလာကွာ ” ” ဟာ..အကိုကလဲ ဟဲ ဟဲ ” ” ကဲ..သောက်ကွာ.. လှမြင့်..အားမနာနဲ့ ” နှစ်ယောက်သား စကားမဆိုမိကြဘဲ အရက်ကို ဇိမ်ယူသောက်နေသည်။ ခဏကြာမှ အောမင်င်းက စကားကိုစလိုက်သည်။ ” ကဲ..ဆိုစမ်းပါဦး.. မင်းစကားကို ” ” ဘာကိုလဲ အကိုရ ” ” စောစောက ကိုတင်အောတငို့အေကြာင်းကို မင်းဘာများ သိထားလဲလို့ပါ ” ” အော်.. ဒါလား အကိုရ ” ပြောလိုက်ပြီး လှမြင့်က အရက်ကို တကျိုက်နှစ်ကျိုက်လောက် သောက်လိုက်သည်။ ပြီးမှ.. ” အကိုတင်အောင်ပြောတာ ဟုတ်တယ် အကိုရ ” ” ဟေ “အောမင်င်းတေယာက် အံ့သြ၍ သွားရသည်။ ” ပြောစမ်းပါဦးကွာ အကျိုးအေကြာင်းကို ” ” ဒီလို အကိုရ.. အကိုနဲ့ မချိုချိုနဲ့မေတွ့ြကေသးတုန်းက ကျနော်ဆိုက္ကားနင်းစကေပါ့ ” လှမြင့်က သူ၏စကားကို ခေတ္တဖြတ်ထားလိုက်ပြီး သူထိုင်ေနေသာ ကုလားထိုကငို အောမင်င်းဘက် ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ စကားကိုဆက်သည်။ ” ကျနော် ဈ-ဈေးဘက်ကို လူရလို့သွားပို့ပြီး အပြန်ကျတော့ အဲ့ဒီကမိန်းမကြီ းတေယာက်က ကျနော့်ဆိုက္ကားကို ဌားလို့ ကျနော်လိုက်ပို့ရတယ်။ ကားဂိတ်နားရောက်တော့ အကိုတင်အောတငို့လမင်ယား လျှောက်လာတာတွေ့လို့ ကျနော်က လှမ်းနှုတ်ဆက်တယ်၊ အဲ့မိန်းမကြီးက အဲဒီကောင်လေးလဲ သနားစရာပါ။ ကောမေင်လးက သူ့ပေထွးနဲ့ဖြစ်ခဲ့တယ်လို့ပြောတယ် အကို ” ” ဟေ ” ” ဒါနဲ့တင် မပြီးသေးဘူး.. အဲဒီမိန်းမက ဆက်ပြောသေးတယ်၊ ပေထွးကလဲ သုံးဆယ်ကျော်ပဲရှိသေးတာ၊ သမီးနဲ့အရင်ကြိုက်ပြီးမှ မေအနဲ့ယူတာလို့ ဆက်ပြောသေးတယ်၊ ကျနော်ဖြင့် အံ့သြလိုက်တာ အကိုရာ။ ဒါနဲ့ ကျနော်က အေဒါ်ကလဲ ဟုတ်ပါ့မလားဆိုတော့ အဲဒီမိန်းမက ငါက ဒီကောမေင်လးတွေနဲ့ အရကင် တရပ်ကွက်ထဲနေတာ၊ ငါအကုန်သိတယ်လို့ ပြောသွားသေးတယ် အကိုရေ ” ” အင်း.. ဒါဆိုရင်တော့ တင်အောတေင်ယာက် သနားစရာပါကွာ ” ” အကိုကလဲ အကို့ယောက္ခထီးကြီးကို မေတွ့ဖူးဘူးလား ” ” အေးလေ.. သုံးဆယ်ကျော်လောက်ပေါ့.. သူတို့အေမကေတာ့ လေးဆယ်လော်ရကှိမယ်ထတင်ယ်။

အဲဒီမိန်းမက မလိုလို့ ပြောသွားတာလဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့ကွာ ” ” အင်း..ကျနော်လဲ အဲဒီတုံးကေတာ့ အကိုပြောသလိုပဲ စဉ်းစားမိသေးတယ်.. သိပ်လဲမယုံပါဘူး။ နောက်မှ အေကြာင်းစုံကိုသိရေတာ့ ယုံလိုက်တာ အကိုရေ ” အောမင်င်း မျက်လုံးပြူးသွားရပြန်ပါသည်။ ” ဆက်စမ်းပါအုံး.. မင်းဘယ်လိုလုပ်သ ိတာလဲ ” မေးလိုက်ကာမှ လှမြင့်က အရက်ခွက်ကို ကောက်ကိုကင်ာ မော့နေပြန်ပါပြီ။ ပြီးတော့ အမြည်းပါ စားလိုက်သေးသည်။ ” မခသငိန်းက သူ့ပေထွးနဲ့ အခုထိ ဆက်နေတုန်းပဲ အကိုရ ” လှမြင့်က သူ့စကားကို ဖြတ်၍ ကိုယ်လုံးကြီးကို အောမင်င်းဘက်သို့ ယိမ်းကာ.. ” ကန်သာယာနားက တည်းခိုခန်းမှာ ချိန်းချိန်းတွေ့နေတာ အကိုရ ” ကြားရေသာ အောမင်င်းတေယာက် အံ့သြမဆုံးဖြစ်နေရသည်။ ထို့အပြင် ကန်သာယာနားက တည်းခိုခန်းဆိုတော့ အဲဒီမှာ တည်းခိုခန်းတခုပဲရှိသည်။ ပိုရင်ှကင် အောမင်င်းနှင့် ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းဖြစ်နေသည်။ ထိုသူငယ်ချင်းနှ င့် မေတွ့တာကြာပြီ။ ကိုယ့်အလုပ် သူ့အလုပ်ဖြင့် မဆုံမိကြ။ တေလာကမှ ဆူးလေဘုရားလမ်းတွင် ဆုံမိကြရင်းမှ ထိုသူငယ်ချင်းမှာ ကန်သာယာနားတွင် တည်းခိုခန်းဖွင့်ထားသည်ကို သိခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ” မင်းကို ဘယ်သူက ပြောလို့တုံး လှမြင့်ရ ” ” သူ့ပေထွးက ဈ-ဈေးရှေ့ကေစာင့်တယ်။ ကျနော်က မခသငိန်းကို အဲဒီအထိ လိုက်ပို့ရတယ်။ အကြိမ်ကြိမ်ဘဲ။ ပထမေတာ့ ကျနော်လဲ သူ့ပေထွးမှန်း မသိဘူး။ နောက်တော့မှ မခသငိန်းကိုယ်တိုကင် “အေမတို့ဆီသွားမလို့ သူ့ပေထွးကလာခေါ်တာ၊ ကိုတင်အောနင်ဲ့မတည့်လို့ အိမ်အထိမလာတာလို့ သူ့ဟာသူ မလုံပဲ ပြောလို့သိရတာ ” ” အဲဒီလို သူ့ပေထွးမှန်းလဲသိရော တကြိမ်မှာ ကျနော်က အဲဒီ ဈ-ဈေးရှေ့က အသိကွမ်းယာဆိုင်မှာ ဆိုက်ကားကို အပ်ထားပြီး သူတို့နောက်ကို မေယာမင်လည်နဲ့လိုက်သွားတယ်။ ကားထဲမှာ လူကလဲကြပ်၊ သူတို့ကလဲ သူတို့အရှိန်နဲ့ဆိုတော့ ကျနော့်ကို မမြင်ကြဘူးပေါ့။ သုံးလေးကြိမ်လို က်ကြည့်ဖူးတယ်။ အဲဒီတည်းခိုခန်းကို သွားတာချည်းဘဲ ” နားထောင်ေနေသာ အောမင်င်းတေယာက် သူ၏မျက်လုံးထဲတွင် တသားမွေးတေသွးလှေနေသာ ခခင်သငိန်းကို မြင်ယောင်နေမိသည်။ ” အကို မယုံရင် သတိထားကြည့်နေ၊ ကြုံရင် အကိုကိုယ်တိုလငိုက်ကြည့်။ ကျနော်ပြောတာဟုတ်မဟုတ် တွေ့ရလိမ့်မယ်။

ပြီးတော့ မခသငိန်းက ငွေတိုးချေးစားတဲ့ ဦးမောင်မောင်ကြီးအိမ်ကိုလဲ တခါတခါသွားတတ်တယ်။ ဒါတော့ အကိုလဲ သတိထားမိမှာပါ ” ” လိုက်လဲမကြည့်နိုပင်ါဘူး၊ ငါလဲ ငါ့အလုပ်နဲ့ငါပါကွာ၊ ခုမင်းပြောတာနဲ့ဘဲ ငါယုံပါပြီ။ တင်အောကေင်တာ့ သနားစရာပေါ့ကွာ.. ကဲ ကဲ သောက်လိုက်ဦး ဖြေးဖြေးပေါ့ ” ပြောလိုက်သော အောမင်င်း၏မျက်လုံးထဲတွင် ခခင်သငိန်း၏ ရုပ်ပုံလွှာကို မြင်ယောဆင်ဲပင်။ ” အသိန်း ဟိုကောင် အိမ်က ဆင်းသွားပြီဆို ” ” ဟုတ်တယ်လေ.. ” ” ဒါဆို ပိုကောင်းတာပေါ့.. တို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရတာပေါ့.. မဟုတ်ဘူးလား ” ” သိပ်လဲ လွတ်လပေ်မနနဲ့အုံး.. ပတ်ဝန်းကျကင်ရှိသေးတယ် သိလား.. ” ” ကိုယ်က ဟောဒီက အသိန်းလေးကို ချစ်လွန်းလို့ပါဗျာ ” ပြောလိုရကင်းကပင် ဝင်းစိန်က ခခင်သငိန်း၏ပခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ သူ၏လက်များကို တကင်ာ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်သို့ဆွဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခခင်သငိန်းပါးေ လးတွေကို အငမ်းမရ နမ်းသည်။ ခခင်သငိန်းကိုယ်လုံးလေးက ဝင်းစိရနခင်ွင်ထဲ ရောက်သွားပြီး ခဏကြာမျှ ငြိမ်၍နေသည်။ ဝင်းစိန်က ခခင်သငိန်း လည်တိုင်လေး၊ ဂုတ်ပိုးလေးနှင့် ဆံပင်လေးတွေကို နမ်းသည်။ စိတ်ထလာပုံရေသာ ခခင်သငိန်းက သူ၏ရခင်ွထင်ဲမှ လူးလွန့်ကာ တွန်း၍ထွက်သည်။ ” ကဲ..ဖယ်ပါအုံး.. အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်ပါအုံးမယ်.. တွေ့ရဒင်ါပဲ ဟွန်း.. ” ဝင်းစိန်က ရယ်ကျဲကျဲဖြင့် ခခင်သငိန်းကို ကြည့်ရင်း လက်တဖက်ဖြင့် သူမရသင်ားတဖက်ကို လှမ်းကိုလငိုက်သည်။ ” အို..ကဲပါ.. နေပါအုံး.. အဝတ်တွေ ချွတ်ပါရေစအုံး.. ” ဒီတော့မှ ဝင်းစိန်က သူလှမ်းဆုပ်ထားသော ခခင်သငိန်းရသင်ားတဖက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ခခင်သငိန်းက သူမ၏ကြယ်သီးလေးတွေကို တလုံးချင်းဖြုတ်၍ အင်္ကျ ီကို ချွတ်၍ ပစ်လိုက်သည်။ ဝင်းစိန်က ဖြူဖွေး၍ သနပ်ခါးရည်ကျဲလေးနဲ့လိမ်းထားသော ခခင်သငိန်း ရဘင်တ်လေးကို လှမ်းကြည့်နေသည်။ ဘော်လီအင်္ကျ ီအေပါ်ဖက်သို့ လျှံထွက်ေနေသာ ခခင်သငိန်း၏နို့အုံသားကြီးတွေမှာ ဝင်းအိလို့နေသည်။ ခခင်သငိန်းသည် သူမ၏လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ကျောနောက်သို့ လှမ်းလိုက်ပြီး ဘော်လီကြယ်သီးလေးတွေကို ဖြုတ်နေရင်းက သူမကို လှမ်းကြည့်ေနေသာ ဝင်းစိန်ကို… ” ဘာကြည့်တာလဲ ဟွန့်.. ” ” ဟဲ..ဟဲ ” ကြယ်သီးလေးတွေ ပြုတ်ကုန်တော့ ခခင်သငိန်းသည် သူမကိုယ်လုံးလေးနှင့် လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ကြုံရင်း ကိုယ်ပေါ်မှ ဘော်လီအင်္ကျ ီလေးကို ခွာပစ်လိုက်သည်။ ဆူဖြိုးဖွံ့ထွားလှသော ခခင်သငိန်း၏နို့အုံကြီးများသည် ဖြူဝင်းလျှ်ရကှိသည်။

ခဲတံလုံးပတ်မျှဖြင့် လက်မဝက်လော်ရကှည်သော သူမ၏နို့သီးခေါင်း ခ်ရပှ်ရညှည်လေးတွေမှာ နီညိုရောင်လေးဖြစ်နေသည်။ ကေလးတေယာက်အေမဖြစ်ပြီး ကေလးကို နို့တိုက်ေနေပမဲ့လည်း ခခင်သငိန်း၏နို့အုံကြီးတွေမှာ ပျော့တွဲမေနပဲ လုံးဝန်းတင်းကားနေသည်။ ခခင်သငိန်း၏နို့အုံကြီးများကို ရှေ့တည့်တည့်မှ ကြည့်ရင်း ဝင်းစိန်၏မျက်လုံးများ အေရာင်တောက်လာသည်။ ” ကဲ..အဝတ်တွေ ချွတ်လေ.. ” ခခင်သငိန်းက သတိပေးလိုက်တော့မှ ဝင်းစိန်က သူ၏ကိုယ်ပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျ ီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ခခင်သငိန်းကလည်း သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဝင်းစိတ်ဘက်သို့ ဘေးတေစာင်းလေးပေးကာ ထမိနေ်စလးကို ပါးစပ်မှ ကိုရကင်း ခါးလေးကို ကုန်းကာ သူမ၏ပတင်ီလေးကို ချွတ်၍ပစ်လိုက်သည်။ ခခင်သငိန်း၏ခါးလေးပြန်အဆန့်မှာပင် ဝင်းစိန်၏လက်တွေက သူမ၏ခါးကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့ ထမိန်လေးကိုပြန်၍ ရလင်ျားရန်ကြံနေသော ခခင်သငိန်းက ထမိန်လေးကို လက်ထဲမှလွှတ်ကာ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ဝင်းစိန်သည် ခခင်သငိန်း၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို အေနာက်မှသိုင်းဖက်ထားရင်း အေရှ့ဖက်မှ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှ စောက်မွေးလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး လှမ်းဖွနေသည်။ ခခင်သငိန်းကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ပြီးသည်နှင့် ဝင်းစိန်က ခါးမှပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးရှိကုတင်ကြီးပေါ်သို့ ဆွဲ၍ လှဲချလိုက်တော့သည်။ ဝင်းစိနေ်တယာက် ဘာမျှပင် ပြောမေနေတာ့ပဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လကေ်ကလးဖြစ်ကာ သူ့ကိုပြုံးပြုံးလေး ကြည့်ေနေသာ ခခင်သငိန်း၏နှုတ ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုရကာတွင်တော့ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှောက်ကျလာသည့် ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို လကေ်ကလးများဖြင့် သိမ်းကြုံး၍ ဖက်လိုက်သည်။ ခခင်သငိန်း၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နမ်းရုံဖြင့် အားမရနိုင်တော့သော ဝင်းစိန်က သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ခပ်စောင်းစောင်း လေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်တဖက်က သူမ၏ကျောပြင်လေးပေါ် လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေရာမှ ခခင်သငိန်း၏ဖင်သား ဝိုင်းဝိုင်းအိအိကြီးတွေကို အားပါးတရ ဆုပ်ချေဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့ ခခင်သငိန်း၏နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ဝင်းစိန်က သူမ၏နို့သီးခေါင်းကြီးတွေကို တလှည့်စီ တပြန်စီစို့နေသည်။ သူမ၏ဖသင်ားတင်းတင်းအိအိကြီးတွေကိုလဲ လက်ကမခွာ ဆုပ်နယ်မြဲ ဆုပ်နယ်လို့နေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ခခင်သငိန်း၏ခြေထောက်လေးတဖက်က အားမလိုအားမရဖြင့် ဝင်းစိန်၏ပေါတင်ဖက်ပေါ် တလငိုက်သောအခါ သူမ၏ပေါရင်င်းလေ းဟသွားခိုက်မှာပင် ဝင်းစိန်၏လက်ကြီးက သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားရှိ စောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုလငိုက်သည်။စောက်ပတ်အောက် နှုတ်ခမ်းစပ်ဖက်ကို ဖိ၍ပွတ်ပေးသည်။

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တေလျှာက်သို့ပါ ဆက်၍ဖိဖိပွတ်ပေး နေပြန်တော့ ခခင်သငိန်းခမျာ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြုံး၍ဖက်ထားမိသည်။ နို့နှစ်လုံးကို တပြန်စီ စို့ပေးေနေသာ ဝင်းစိန်၏လီးတန်ကြီးက ထောမင်တ်နေရာ သူမ၏ပေါတင်ွင်းသားလေးတွေကို ထိမိထိုးမိနေသည်။ ခခင်သငိန်းရထင်ဲတွင် လှိုက်မောမှုလေးတွေ စတင် ပေါ်ပေါက်လာသည်။ သူမကိုယ်လုံးလေသည်လည်း ရှိန်းရှိန်းဖိန်းဖိန်းဖြစ်လာလာချေပြီ။ ကိုရင်တာ ထိထိမိမိမရှိလှဟုထကင်ာ အားမလိုအားမရဖြစ်လာသော ဝင်းစိန်သည် ခခင်သငိန်း၏နို့အုံကြီးတဖက်ကို လွှတ်ပေးကာ သူမ၏ဘေးတွင် ထ၍ ထိုကင်ာ ခပ်စောင်းစောင်းလေးဖြစ်ေနေသာ ကိုယ်လုံးတီးလေးကို ပက်လက်လေးလှန်ပေ းလိုက်သည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလဲ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုထင်ားဆဲဖြစ်သည်။ ဖောင်းအိေနေသာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ် းသားလေးနှစ်ခုကို ဖိပွတ်ပေးနေသည်။ ” အသိန်း.. နတငို့သားအမိ အိမ်ပြန်ပြောင်းလာခဲ့ဟာ ” ” ဘာလဲ သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးကို တခြင်ထောထင်ဲထားပြီး လိုးအုံးမလို့လား.. ဟင်း..မသိရခင်က်မယ်.. ” ” ဟဲ..ဟဲ.. မဟုတ်ပါဘူးဟာ.. အသိန်းကလဲ၊ အိမ်မှာဆိုတော့ ခုလို ချိန်းစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့.. ပြီးတော့ နင့်အေမက မိုးလင်းရင် ဆိုထင်ွက်တာ၊ မိုးချုပ်မှ ပြန်လာတာဘဲ ဥစ္စာ ” ဝင်းစိန်သည် ပါးစပ်ကလဲပြောသည်။ လက်ကလည်း ခခင်သငိန်း၏စော က်ဖုတ်ကြီးကို အရသာခံကာ ပွတ်ပေးနေသည်။ ဒါတမင်ကေသး၊ ကျန်သောလက်တဖက်ဖြင့်လည်း သူမ၏နို့အုံကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ပြီး နို့သီးတွေကိုပါ လက်ချောင်းဖြင့် ညှပ်ကာဆွဲပေးနေပြန်ပါသည်။ ” ဟွန်း..ညဘက်မှာ မေအကိုလုပ်ပြီး နေ့ခင်းဘက်မှာ သမီးကို လုပ်မလို့ မို့လား.. ” ” အေးပေါ့ ” ” ဘာ အေးပေါ့လဲ.. ” ” ဟဲ..ဟဲ ” နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ အမူပိုေနေသာ ခခင်သငိန်း၏မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း မချင့်မရဲဖြစ်လာသော ဝင်းစိန်က တဟဲဟဲဖြင့် ဆွဲနမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ခခင်သငိန်း၏ရင်ထဲတွင် ကျေနပ်လို့သွားရသည်။ ဝင်းစိန်စကြိုက်တာက ခခင်သငိန်းနှင့်ဖြစ်သည်။ သူမကို ပိုးပန်းရင်း ဝင်းစိနေ်တယာက် ခခင်သငိန်းတို့ အိမ်ကို အဝအင်ထွ်ရကှိလာရာမှ မေတာ်ရေသးသောယောက္ခမကြီး ကျေနပ်အောင် ဗာဟီရကိစ္စတွေ လိုက်လုပ်ပေးသည်။ ဒီကြားထဲကပင် ဝင်းစိန်က မရမကအတင်းပင် ဇွတ်လုပ်၍ ခခင်သငိန်းကို လိုးခဲ့သည်။ ထိပြီးသွားပြီ၊ ဝင်ပြီးသွားပြီဆိုပြန်တော့ ပထမတခါသာခက်သည်။ အစရှိသွားတော့ အရသာသိသွားသော ခခင်သငိန်းကလဲ နောက်အခါများတွင် မငြင်းတော့ပေ။ ဒီလိုနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက် လူလ်ရစလင်စ်သလို အဆင်ပြေခဲ့ကြသည်။ ဒီလိုနေခဲ့ကြရာမှ မကြာမီ အချိန်မှာပင် လူရှေ့သူရှေ့တွင် ပိုအေနနီးစပ်သည့် ခခင်သငိန်း၏မိခင်ဖြစ်သူနှင့်ပါ ညိစွန်းခဲ့ရသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးသောအရွယ်သာ ရှိသေးသည့် ခခင်သငိန်း၏မိခကင်လည်း ယောကျာ်းဆုံးသွားတာ နှစ်နှင့်ချီကြာ ခဲ့ရပြီဖြစ်ပြီး ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကျဆိုတာလို ဝင်းစိန်ကို အပိုကငိုခင်ဲ့ပေသည်။ သမီးဖြစ်သူ မနူးမနပ် အပျိုလေးထက် ပို၍နပ်၊ ပို၍တတ်ကျွမ်းကာ ပို၍ရဲသော မုဆိုးမဖြစ်သူ မေအက ဝင်းစိန်ကို အရယူလိုက်တော့သည်။ ခခင်သငိန်းမှာ ဝင်းစိန်ကို စိတ်ဆိုးလွန်းလို့ စကားပင် မေပြာ။

မျက်နှာချင်းလဲ မဆိုခင်ဲ့။ ဝမ်းနည်းလွန်းလို့ ငိုရတာလဲ အေမာပင်။ သူမ၏မိခင်နှင့်ဝင်းစိန်တို့ လူသိရှင်ကြားယူလိုက်ပြီးသည့်နောက် အားငယ်စိတ်တွေဝင်နေသည့်အခိုက်တွင် တင်အောင်နှင့် ဆက်မိကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ ” အ..အေမ့.. ” ခခင်သငိန်းကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်ကနဲ တုန်သွားရသည်။ ဝင်းစိန်၏လက်မထိ ပ်လေးက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကြားမှ ပေါ်ေနေသာ သူမ၏စောက်စေ့ထိပ်လေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဝင်းစိန်က ရမ္မက်မျက်လုံးများနှင့် သူမတကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးကြည့်နေသည်။ ကေလးတေယာက်မွေးထားပေမဲ့ ခခင်သငိန်း၏ဝမ်းဗိုက်သားလေးများမှာ ညီညာပြန့်ပြူး၍ မာတင်းနေသည်။ ဗိုက်ကြောပြတ်တာလေးတွေပင် မရှိ။ ေသေသချာချာ ကြည့်ပါမှ ပေါထငိပ်လေးတဖက်တချက်တွင် လက်တဆစ်မျှသာသာ အေကြာပြတ်နေတာလေးတွေ တချက်စီမျှသာ တွေ့ရသည်။ ခခင်သငိန်း၏စောက်မွေးလေးတွေ တချို့က မဲမဲလေး၊ တချို့က နီကျကင်ျင်လေး၊ သိပ်လဲမရှည်၊ အရှည်ဆုံးကမှ လက်တဆစ်မျှသာရှိသည်။ ပြီးတော့ ပျော့ပျော့ပျောင ်းပျောင်းနှင့် ခပ်ကြဲကြဲလေးပေါက်ကာ တွန့်ခွေ၍ပင် နေပါသေးသည်။ စောက်မွေးလေးတွေ၏ အေရာင်လေးတွေက သပ်သပ်၊ စောက်မွေးလေးတွေ ခြေရင်းက အသားဝင်းဝင်းလေးတွေက သပ်သပ်ဖြင့် မက်မောစရာ ကောင်းလှသည်။ အခုဆိုရင် ခခင်သငိန်း၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အေတာ်ပင် ဖောင်းကား၍တက်နေ ချေပြီ။ ဝင်းစိန်သည် သူမ၏စောက်စေ့လေစကို ထပ်မံ၍ကလိလိုက်ပြန်သည်။ ” အင့်..ဟင့်..အို.. ” ဒီတခါတော့ နှစ်ချက်ဆင့်၍ ကလိလိုက်သဖြင့် ခခင်သငိန်း၏ပေါတင်ံလေးတွေပင် ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြစ်သွားရသည်။ပြီးတော့ ဝင်းစိန်၏လက်ဖဝါးက သူမ၏စောက်ပတ်ဖက်ကို လျှောကနဲ ပွတ်လိုရကာ စောက်ပတ်ဝအတွင်းနားဖက်မှ စိမ့်ထွက်ေနေသာ စော်ရကည်လေးများသည် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားမှ ပြူ၍ထွက်လာကာ ဝင်းစိန်၏လက်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ စော်ရကည်လေးတွေ စိုသွားသော သူ၏လက်ချောင်းကြီးဖြင့်ပင် ဝင်းစိန်က ခခင်သငိန်း၏စောက်စေ့လေးကို စောစောကထက် ပိုပြင်းပြင်းလေ းကလိပေးလိုက်သည်။ ” ဟင့်..အင့်.. ” ခါးလေးပါတွန့်ကနဲဖြစ်သွားရရင်းက ခခင်သငိန်းသည် ဝင်းစိန်၏လက်မော င်းတဖက်ကို လှမ်း၍ဆွဲကာ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို့ ဆွဲမှောက်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုရကာမှ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ပက်လက်လှန်ကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေ ကိုဖြင့် အတင်းပဖငိကပ်စုပ်နမ်းတော့သည်။ ဒါတွေကြောင့်ပင် ဝင်းစိန်က ခခင်သငိန်းကို စွဲနေရတာဖြစ်သည်။ ခခင်သငိန်းသည် ဝင်းစိန်၏နှုတ်ခမ်းကြီးတွေကို စိတ်တိုင်းကျ စုပ်နမ်းနေရုံမျှမကပဲ သူမ၏လက်တဖက်ကလဲ ထောမင်တ်ေနေသာ အရှည်(၇)လကေ်မလာ်ရကှိသည့် ဝင်းစိန်၏ ဒုံးပံျကြီးကို လှမ်းကိုလငိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဆုပ်သည်၊ နယ်သည်၊ ထက်အောက် စုန်ဆန်၍ ပွတ်ပေးသည်။

အုံထူထူလေမွှးတွေကြားသို့ သူမ၏လက်ချောင်းဖြူဖြူလေးတွေကို ထိုးသွင်းကာ ဝင်းစိန်၏ဆီးခုံကြီးကို ပွတ်ပေးသည်။ တောမင်တ်ေနေသာ ဝင်းစိန်၏လီးတန်ကြီးက ပို၍ပင် ထွားကြိုင်းလာရသည်။ ပို၍ပင် မာကြောလာရသည်။ ခခင်သငိန်းတေယာက် ထိုသို့ပွတ်ပေးနေသည်မှာ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းက ထကြွလာသော သွေးသားများကို ကျေနပ်စေရန်လည်းပါသည်။ နောကေ်တကြာင်းကလည်း မကြာမီ သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းကာ လိုးတော့မည့် လီးတန်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ထွားြ ကိုင်း မာကြောစေချသင်ည့် ဆန္ဒကလည်းပါသည်။ ဒါကမိန်းမတိုင်း ၏ဆန္ဒပင်ဖြစ်သည်။ ဝင်းစိန်၏လီးချောင်းကြီးမှာ အစွမ်းကုန် ထွားကြိုင်းမာကြောနေရုံမျှမက တဆတ်ဆတ်ပင် ဖြစ်လို့ေနေချပြီ။ ဒီထက်ဆက်၍လည်း နူးနပ်နေရန်မသင့်တော့။ တော်တော်ကြာ တကယ်လဲလိုးရော ခဏေလးနှင့် ပြီးသွားရင် ခက်မည်။ ခခင်သငိန်းသည် သူမ၏ေြခေထာက်လေးတဖက်ကို ပက်လက်လှန်ထားသေ ာဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးပေါ် ခွ ၍တလငိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ဝင်းစိန်က သူ၏ပေါတင်န်ကြီးတွေကို စုပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကြွကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုလငိုရကင်း လကေ်ကလးဖြင့် လီးတန်ကြီးကို တင်းတင်းဆုတ်သည်။ ပြီးတော့ လုံးအယ်ေနေသာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ကြွကာ ပြဲပြဲဟဟေလးဖြစ်ေနေသာ စောက်ပတ်စိုစိုရွှဲရွှဲလေးအဝ၌ လီးတန်ကြီးထိပ်ကို တေ့ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို တေဖြးဖြေးဖိချကာ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လိုးသွင်းလိုက်သ ည်။ ထိုသို့ လီးချောင်းကြီးကို ထိအောင် ခခင်သငိန်းက ဗိုက်လေးကို ရှပ်လျှက် ရှေ့သို့ငိုက်ကာ ပေးထားသည်။ သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတန်ကြီးတဆုံးဝင်၍ လက်နှစ်လုံးခန့်အလိုတွင်တော့ မချိတကင်ဲဖြစ်လာရေသာ ခခင်သငိန်းသည် သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ဆောင့်ချကာ လီးချောင်းကြီးကို တချက်ထဲသွင်းလိုက်ေလေတာ့သည်။ ” ဖွတ် ” ” အင့်.. ” လီးတန်ကြီးကေတာ့ သူမ၏စောက်ပေတ်ထဲ တဆုံးဝင်၍ သွားချေပြီဖြစ်သည်။ ခခင်သငိန်းသည် သူမ၏အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ ကိုယ်လုံးလေးကို အေရှ့သို့ငိုက်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ဝင်းစိန်၏ရဘင်တ်ပေါ်ထောက်လိုရကင်း လီးတန်ကြီးကို သူမေစာက်ပတ်လေးထဲ မြှပ်ထားရင်း ဖိကပ်ထားလိုက်ပြီး ဖသင်ားဖြူဖြူကြီးများကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် လှည့်ပေးသည်။ ထိုအခါတွင်တော့ လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုလေးများကို ထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်နေသဖြင့် ဝင်းစိန်မှာ အရသာထူးကဲနေသလို ခခင်သငိန်း၏စောက်စိလေးမှာလည်း မာတောင်နေသာ လီးချောင်းကြီးနှင့် ထိပွတ်ကာ ကျကင်နဲ ကျကင်နဲဖြင့် အရသာတွေ့ေနေတာ့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး၏မျက်လုံးများသည် မှေးစင်း၍ ကျသွားသည်။ ခခင်သငိန်း၏စော က်ခေါင်းထဲမှ စော်ရကည်တို့သည် စိုကနဲ စိမ့်ကနဲ ထွက်ကျလာလေသည်။ ခခင်သငိန်းသည် သူ၏ဖင်ကြီးကို အသာကြွကာ ဝင်းစိန်၏လီးကြီးကို တဝက်မျှထုတ်လိုက်ပြီးတော့မှ တခါ ပြန်ဖိချရင်း တချက်ခြင်းဆောင့်၍လိုးပါတော့သည်။ ဝင်းစိန်၏မှေးထားသော မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတော့ ခခင်သငိန်း၏ဆူထွားသော နို့အုံကြီးတွေမှာ သူ့မျက်နှာရှေ့နားတွင် တုန်ခါလှု်ရပမ်း၍ သူ့ကို ဖိတ်ခေါ်ေနေလသည်။ ဝင်းစိန်က လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခခင်သငိန်း၏ခါးလေးကို ဆွဲကိုလငိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏နို့အုံကြီးတလုံးကို ဆွဲ၍စို့ပေးလိုက်သည်။ ထို့ပြင် ဝင်းစိန်က ခခင်သငိန်းလိုးပေးေနေသာ ဆောင့်ချက်တွေနှင့်အပြိုင် သူ၏ခါးကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ လီးတန်ကြီးကို ပင့်တကင်ာ လိုးပေးသည်။ ခခင်သငိန်း၏စောက်ခေါင်းထဲမှ စိမ့်၍ စိမ့်၍ ကျလာသော စော်ရကည်လေးများ ကြောင့် ဝင်းစိန်၏လီးချောင်းကြီးအရင်းရှိ လေမွးတွေပင် စိုရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ ” ပြွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဟင့်..အင့်..ဟင့်..ပြွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..အင့်.. “ဝင်းစိန်၏လီးတန်ကြီးကို တဝက်မျှသာ အထုတ်အသွင်းပြုကာ လိုးပေးေနေသာ ခခင်သငိန်းသည် ကာမေသွးများဆူဝေလာသည်နှင့်အမျှ ပိုနှာထန်လာရပြီး အားမရနိုင်ဖြစ်လာကာ လီးချောင်းကြီးတခုလုံး ဒစ်ကြီးပေါ်ကာနီးလောက်အထိ သူမဖင်ကြီးတွေကို ကြွထုတ်လိုက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပါေလေတာ့သည်။

တချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ တိုးဝလင်ာသော လီးတန်ထိပ်ကြီးက သူမသားအိမ်ဝကို အရှိန်ဖြင့် ထိုးဆောင့်လိုက်တော့ရာ တကိုယ်လုံး ကျကင်နဲဖြာသွားရသည်။ ခခင်သငိန်းမှာ ရုတ်တရက်ပင် သူမ၏ဖင်ကြီးကို ပြန်ကြွကာ နောက်တခါဆောင့်ရန်အတွက် လီးတန်ကြီးကို ချက်ချင်းပြန်ဆွဲမထုတ်နိုင်သေးပေ။ ခဏတာနားရင်း သူမ၏စောက်ပတ်အဝကို လီးတန်ကြီးအရင်းတွင် ဖိကပ်ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ပေးနေပြန်ပါသည်။ ပြီးမှ သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ကြွကာ ကြွကာဖြင့် ဆက်လိုးပါတော့သည်။ ခခင်သငိန်း၏ခါးလေးကို ကိုကင်ာ အောက်မှ ပင့်လိုးပေးရင်း သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ေနေသာ ဝင်းစိန်သည်လည်း ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြသထက် ပြင်းပြလာကာ နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် အားရပါးရစို့ေနေတာ့ရာ သူမ၏နို့သီးလေးတွေထိပ်မှ နို့ရည်လေးများ တန်းကနဲ တန်းကနဲ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ထွက်လာသမျှ နို့ရည်တွေကိုလဲ ဝင်းစိန်က မြိရနည်ယှ်ရကည် မျိုချလိုက်ေလေတာ့သည်။ ခခင်သငိန်း၏ဆောင့်ချက်များနှင့် ဝင်းစိန်၏အောက်မှ ပင့်ဆောင့်ချက်များမှာ တစထက်တစ ပိုပြင်းထန်လာသလို တခါတခါဆောင့်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းလေးနှစ် လွှာ ဖျတ်ကနဲပွင့်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော ခခင်သငိန်း၏လေအန်သံလေးများနှင့် လီးတန်ကြီးကေစာက်ခေါင်းလေးထဲ ပွတ်တိုက်လိုးဆောင့်သံများကလည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပင် ထွက်ပေါ်လာေလေတာ့သည်။ ” ပလွတ်..ဖွတ်..ဟင့်..ပြွတ်..ပလွတ်..အင့်..အဟင့်..ဖွတ်..ပြွတ်..ဟင်း.. ” အတန်ငယ်မျှကြာလာသောအချိန်တွင်တော့ ခခင်သငိန်း၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ တုန်တုန်ယင်ယင်လေးဖြစ်လာရာက သူမ၏ဆောင့်ချက်များမှာ နှေးကွေးလာရာမှ ဆောင့်အားမှာလည်း ကျဆင်းလာရေတာ့သည်။ ဝင်းစိန်သည် စင်းကျေနေသာ သူ၏မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ စို့ေနေသာ ခခင်သငိန်း၏နို့ကြီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမ၏ခါးကို အားယူကာ ကြုံးထလိုက်သည်။ ခခင်သငိန်းကလဲ သူမ၏ဖသင်ားကြီးများကို ဝင်းစိန်ပေါရင်င ်းတွင် ဖိကပ်ထိုခင်ျလိုက်တော့သည်။ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးတဘက်တချက်တွင် ကွေးထားသော သူမ၏ဒူးကို ဖျတ်ကနဲ ဆန့်လိုရကာက ဝင်းစိန်၏အေနာက်ဖက်သို့ ဆန့်၍စင်းထားလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏လကေ်ကလးနှစ်ဖက်က ထိုရင်က်သားဖြစ်ေနေသာ ဝင်းစိန်၏ခါးကြီ းကို သိုင်းဖက်လိုက်ပါတော့သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ ဝင်းစိန်က မွေ့ယာပေါ်တွင် ခြေဆင်း၍ ပေါင်နှစ်လုံးကပ်ကာ ထိုရင်က်သားဖြစ်နေပြီး ခခင်သငိန်းက သူ့ပေါရင်င်းမှာဖင်ကြီးတွေကို ချရင်း ခြေနှစ်ချောင်းကို စင်းလျက် ဝင်းစိန်ကိုခွထိုင်ေနေသာ အေနအထားသို့ ရောက်သွားသည်။ လီးချောင်းကြီးကတော့ ခခင်သငိန်း၏စောက်ပတ်လေးထဲမှမထွက် သွင်းလျက်သားပင် ရှိေနေသးသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် တေယာက်ခါးကိုတေယာက်ဖ်ရကင်း တငြိမ့်ငြိမ့်ဆောင့်ကာ လှုပ်ကာဖြင့် လိုးကြပါတော့သည်။ စောစောက လိုးကြရင်း နှစ်ယောက်စလုံး၏ရမ္မက်သွေးများသည် အပြင်းထန်ဆုံးဖြ စ်လာပြီး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် သူတို့နှစ်ယောက် ပုံစံပြောင်းလိုက်ကြသဖြင့် လိုးဆောင့်ခြင်းကို ခဏရပ်လိုရကသည်ြဖ်ရစာ ထကြွလွန်းေနေသာ ရမ္မစိတ်များသည် အတန်ငယ်မျှပြန်လည် ညိမ်ကျသွားရသည်။ ယခုပြောင်းလိုက်သော ပုံစံမှာလည်း စိတ်ထတငိုင်းဆောင့်လို့ရေသာ ပုံစံမဟုတ်သဖြင့် သူတို့၏အီဆိမ့်ေ နေသာအရသာတွေကို ကာလတာရှည်အောင် ဆွဲဆန့်၍ရေနသည်။ ဒီအေတာအတွင်းတွင် တေယာက်ခါးကို တေယာက်ဖက်လျက် တငြိမ့်ငြိမ့်တလ ှုပ်လှုပ်ဖြင့် လိုးရင်း ထူးကဲလှသောအရသာကို ဇိမ်ယူခံစားနိုင်လေသည်။ ခါးလေးတွေကို ကော့ကာ ကော့ကာဖြင့် လီးတန်ကြီး အဝအင်ထွက်ဖြစ်နေရုံမျှလေး လိုးနေကြရင်း ဝင်းစိန်က ခခင်သငိန်း၏ပါးပြင်လေးတွေကို နမ်းသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ပခုံးသားလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ကိုက်စုပ်ပေးနေသည်။ ” အသိန်း.. ကောင်းလားဟင် ” ” ကောင်းတယ် ကိုရယယ်.. အသိန်းဖြင့် ကိုယ့်ကိုမခွဲနိုဘင်ူး သိလား.. ” နှုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ခခင်သငိန်းက တိုးတိုးလေး မောလျှစွာဖြင့် ပြန်ပြောသည်။ ကတုံကယင်လေးပြောေနေသာ ခခင်သငိန်း၏ချစ်စရာမျက်နှာလေးကို ကပ်ကြည့်ရင်းမှ မချိတကင်ဲဖြစ်လာသော ဝင်းစိန်သည် သူမ၏ဖူးအိေနေသာန ှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဆွဲ၍စုပ်နမ်းပြစ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်လုံးလေးများစင်းကျသွားကြသည်။ ခါးလေးတွေ ကော့၍ကော့၍ လိုးနေတာကေတာ့ မပျက်ပေ။ ဒီပုံစံသည် စိတ်ထတငိုင်းဆောင့်၍ မရသဖြင့် ရှိပြီးသား ရမ္မက်သွေးကို သိသိသာသာထကြွစေခြင်းမရှိသော်လည်း လ်ရကှိခံစားနေရေသာ အရသာကို တာရှည်ေစေလသည်။ ဝင်းစိန်က နှုတ်ခမ်းများကို ပြွတ်ကနဲေနေအာင် ဆွဲခွာလိုက်သည။ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးလေးများက ပြိုတင်ူလိုပွင့်လာကြပြီး တလှုပ်လှုပ်လိုးနေရင်းကပင် တေယာက်ကိုတေယာက် တပ်မက်စွာဖြင့် မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်နေကြသည်။ ခခင်သငိန်းသည် ဝင်းစိန်၏ခါးကြီးတွေကို ဖက်ထားသော သူမ၏လက်လေးတွေကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဝင်းစိန်၏ဆန့်ထားသော ေြခေထာက်တဖက်တချက်ဘေးတွင် နောက်ပြန်ထောက်လိုက်သည်။ ဝင်းစိနေ်ကတာ့ သူမ၏ခါးလေးတွေပေါ်မှလက်ကို မဖယ်ဘဲ ခပ်လျှော့လျှော့ လေးဖက်ထားသည်။ ယခုအခါတွင်တော့ သူတို့၏ကိုယ်လုံးများသည် အတန်ငယ်မျှ ကွာသွားလေပြီ။ ခခင်သငိန်းက သူမ၏ခါးလေးကို ကော့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် တလှုပ်လှုပ်ဆောင့် ပေးသည်။ ဝင်းစိန်၏မျက်နှာကြီးက သူမ၏ရသင်ားတွေပေါ်သို့ အပ်ကျလာပြီး နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေ စို့နေပြန်ပါတော့သည်။ လုပ်ေနေသာ ပုံစံမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်နေရေသာပုံစံပင်ဖြစ်သည်။ ဒီလိုအားမလိုအားမရေလးဖြင့် စကားတေပြာပြောဖြင့်ဖြစ်စေ၊ တေယာက်ကိုတေယာက် ယုယစွာနမ်း၍ဖြစ်စေ လိုးနေကြတာကလဲ ထူးကဲလှသော ကာမအရသာတမျိုးပင်ဖြစ်သည်။

သူမ၏နို့ကြီးတွေကို ဘယ်ပြန် ညာပြန်စို့ေနေသာ ဝင်းစိန်သည် အားမရနိုင်ဖြစ်ကာ နို့ကြီးတွေကို အားရှိသေလာက် စုပ်၍ စုပ်၍ စို့နေပြန်ပါသည်။ ထိုအခါ ပန်းထွက်လာသော နို့ရည်လေးများကို ဝင်းစိန်က အားပါးတရပင် မျိုချနေသည်။ တေဖြးဖြေးအားမရနိုလင်ွန်းသဖြင့် လိုးနေကြသူနှစ်ဦးမှာ တုန်တုန်ယင်ယပင် င်ဖြစ်လာကြရသည်။ ” ကို.. အသိန်းကို နာနာဆောင့်ပြီး လိုးပေးပါတော့..အကိုရယ်..နော်.. ” မိန်းမသားပီပီ စိတ်တင်းကာ မခံစားနိုင်တော့သော ခခင်သငိန်းက မပီမသေလးဖြင့် ညီးညီးညူညူလေးပြောလိုက်ပြီးချိန်တွင်တော့.. ဒီနေ့တော့ဦးမောင်မောတေင်ယာက် အေတာ်ဆာနေသည်။ ခခင်သငိန်း သူ့ဆီလာ မကုန်း တာ နဲနဲကြာပြီ။ ခုတော့ သူမေယာကျာ်းကလဲ အိမ်ပေါ်ကဆင်းသွာ းပြီဆိုတော့ ဦးမောင်မောတေင်ယာက် သူတို့အိမ်ပေါ်အထိ သွားစားချလင်ာသည်။ ခခင်သငိန်းတေယာက် ကေလးထိန်းရင်း အိမ်မှာပဲရှိမှာ သေချာသေလာက်ဖြစ် သည်။ သူတို့လမင်ယားကုတင်ပေါ်မှာ ခခင်သငိန်းကို တက်လိုးလိုရကရင်ဟူသော အေတွးနဲ့ ဦးမောင်မောင် ထန်နေသည်။ ချိုချိုတေယာက်ထဲ ကေလးထိန်းရင်း မခသငိန်းတို့အခန်းကိုလဲ ရှင်းလင်းပေးရသည ်။ မခသငိန်းက အေစာကြီးထဲက အိမ်မှထွက်သွားသည်။ ချိုချိုတေယာက် ဒီတေလာ စိတ်တွေထေနသည်။ အောမင်င်းကလဲ အားမကိုးရ။ ခခင်သငိန်းနဲ့ မေရှးမေနှာင်းပင်ထွက်သွားသည်။ သူမေယာကျာ်းကလဲ အိမ်ထောကင်ျခါစမှသာ ချိုချို့ကိုကောင်းကောင်းလိုးပေးသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တော့ တချီကောင်းသာ ဖြုတ်နိုင်တော့သည်။ တချို့ညေတွဆို မူးမူးနဲ့ပြန်လာပြီး တန်းအိပ်သွားတတ်သေးသည်။ ချိုချိုအိမ်ထောကင်ျပြီးကတည်းက ကိုတင်အောင်နှင့် မလုပ်ဖြစ်တော့။ ကိုတင်အောင်၏လီးကြီးကိုလည်း တမ်းတေနမိသည်။ အစ်မဖြစ်သူက ဒီလိုလီးကြီးကိုတောင် ပစ်ပြီးနောကေ်တယ ာက်နဲ့ နောက်မီးလင်းနေသည်ဆိုတော့ ချိုချို မနာလိုသလိုလိုတောင်ဖြစ်မိသည်။ ခုနေများ ကိုတင်အောအငိမ်ပြန်လာလျှင် ချိုချို ကောင်းကောင်း အလိုးခံလိုက်ချင ်သည်။ အို..ကိုတင်အောင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အောမင်င်းပဲဖြစ်ဖြစ်လာရင် သူမကုန်းပေးမိမှ ာပါပဲ။ ကေလးလေးကို ပုခက်ထဲမှာ သိပ်ပြီးနောက် ချိုချို ခခင်သငိန်းတို့ လမင်ယားကုတင်ပေါ် တက်လှဲနေလိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်ဆီမှ ချိုးချိုးချွတ်ချွတ်အသံတွေကြားတော့ ချိုချိုအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။ စိတ်ထဲမှာ ခုပြန်လာတာ ခခင်သငိန်းမဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းနေမိသည်။ ဧည့်ခန်းကိုဖြတ်ကာ အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်လာတဲ့ခြေသံက ပိုင်နိုရင်ဲတင်းလွန်းလှသည်။ မခသငိန်းမဟုတ်ပါက ကိုတင်အောသင်ာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ အိပ်ခန်းအဝမှာ ခြေလှမ်းတုံ့သွားတာမို့ ချိုချိုမျက်လုံးလေးမှေးကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကိုတင်အောမင်ဟုတ်ပဲ ဦးမောင်မောင်ကြီးပါလား။

ဒီလူကြီးက ချိုချို့တကိုယ်လုံးကို လွှမ်းခြုံကြည့်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့သပ်လိုက်ပုံက အရသာရှိလှတဲ့ တခုခုကို စားတော့ဝါးရေတာ့မယ့်အတိုင်းပါ။ ချိုချိုဆက်ပြီး အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ကုတင်ခြေရင်းက ကြည့်ေနေတာ့ ချိုချို့အမို့အမောက် အချိုမ့်အဝှမ်းတွေကို သူသေချာမြင်နေရမှာပေါ့။ ဦးမောင်မောကင် သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ မတ်တောင်ေနေသာ လီးတန်ကြီးက ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲဖြစ်ကာ မတ်မတ်တန်းနေသည်။ ဦးမောင်မောရင်ဲ့အသားရောအင်တိုင်း ညိုပြီး လုံးပတ်ကလည်း တုတ်သည်။ ဒစ်ကြီးကလည်း လန်ေနေသးသည်။ ဒါကြီးနဲ့အကြမ်းခံလိုရကရင်တော့ သေပြီဆရာ။ ချိုချို့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ထူပူပြီး ဘာဆက် လု်ရပမှန်းမသိတော့ဘူး။ ချိုချိုရှိရာကို တဖြည်းဖြည်းကပ်လာသံကိုကြားရပါတယ်။ ဦးမောင်မောကင် ချိုချိုအိပ်ပျော်နေဆဲဆိုပြီး ဟိုကိုဒင်ီကိုင်။ ဦးမောင်မောကင် ချိုချိုအင်္ကျ ီလေးကို လှန်ကာ ဗိုက်သားပြင်လေးကို ပွတ်သပ်သည်။ ထို့နောက် ထမီလေးကို ဖြေချပြီး စောက်ဖုတ်အုံကို ပတင်ီလေးပေါ်မှ အုပ်ကိုလငိုက်သည်။ ဘောင်းဘီကြိုးလေးကြားမှ အရည်တွေ ရွှဲေနေသာ စောက်ပတ်လေးကို လက်ချောင်းကြီးနှင့် ဆွနေသည်။ ပြီးနောက် ချိုချို့ပတင်ီလေးကို ရေအာခင်ျွတ်တော့သည်။ ချိုချိုမှာ ဆက်ပြီးပဲအိပ်ပေ ျာ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရမလားမသိတော့။ ” အို..ဦးလေး..ဒါဘာလုပ်တာလဲ.. ” ဦးမောင်မောကင် ချိုချို့စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်တော့သည်။ သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချိုချို့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ကျကျနနကိုင်ပြီး ဖြဲလိုက်သည်။ ချိုချို့စောက်ပတ်မှာ ဟပြဲပြဲလေးဖြစ်သွားပြီး ထင်းထင်းကြီးပေါ် လာတော့သည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထိပ်မှ စောက်စေ့ကေလးလည်း ထောထေင်နသည်။ စော်ရကည်ကြည်များကလဲ စိမ့်ထွက်နေသည်။ စောက်ပတ်လေးမှာ နီရဲပြဲအာနေလျက် စောက်စေ့လေးမှာ ထိုးထိုးထောင်ထေ ာင်ဖြစ်လို့နေသည်။ ” အား..ရှီး..အမေလး..လေး.. အိုး..အိုး.. ” ဦးမောင်မောကင် သူမေစာက်ပတ်လေးက ပါးစပ်နှင့် ကျကျနနအုပ်ပြီး မရွံမရှာ စုပ်နမ်းလိုရကာ ချိုချို့ တကိုယ်လုံးတုန်တက်ပြီး အော်ပစ်လိုရကသည်။ ဦးမောင်မောကင် ချိုချို့စောက်ဖုတ်ကို နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်ယူလိုရကာ စောက်ပတ်အတွင်းသား ပါးစပ်ထဲတိုးဝင်မလို ဖြစ်သွားချိန်တွင် လျှာကြီးဖြင့် အတွင်းသားများကို ထိုးထည့်ကလိပေးလိုက်လေသည်။ ” အား..ပါး..ပါး.. ကောင်းလိုက်တာ..အာ့..အာ့… ” ဦးမောင်မောကင် သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို လိပ်ပြီး ချိုချို့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အတွင်းပိုင်းကို ထိုးသွင်းလိုက်၊ ထုတ်လိုက်နဲ့လုပ်နေရင်း စောက်ခေါင်းပတ်လ ည်နံရံတွေကိုလည်း ထိုးမွှေပေးနေရာ ချိုချိုမှာ စောက်ဖုတ်အယက်ခံရတာထက် ကောင်းသွားလေသည်။ ဦးမောင်မောင်၏ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး သူမေစာက်ဖုတ်နှင့် ထိသထက်ထိအောင် ဆွဲကပ်ထားသည်။ ဦးမောင်မောကင်လ ည်း ချိုချို့အကြိုက်ကို သိသွားပြီြဖ်ရစာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် ယူထားရင်း စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လျှာအား တဆုံးထိုးသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ” အား..အာ့..အိုး..ဦးရယ်..အာ့..ကျွတ်.ကျွတ်..အား..အား.. “ချိုချိုမှာ ဦးမောင်မောင်၏လျှာအစွမ်းကြောင့် ကိုယ်လုံးလေး ကော့ပျံလူးလွန့်လျက် ဦးမောင်မောင်၏ခေါင်းကို လကေ်ကလးများဖြင့် တအားဆွဲက်ရပင်း ဖင်ကြီး ကော့ကာ ကော့ကာနှင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ ဦးမောင်မောမင်ှာ ပါးစပ်ထဲ ပန်းဝလင်ာသော စော်ရကည်များကို မျိုချလိုရကင်းမှ စောက်ဖုတ်ကို ကပ်ထားသော နှုတ်ခမ်းများကို ခွာလျှက် စောက်ပတေ်တကြာကို လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်သေးသည်။ ချိုချိုခမျာ မလှုပ်ချင် မရှားချသင်လို ဖြစ်သွားရပြီး ဒူးထောင်ပေါကင်ားလျက် တန်းလန်းဖြင့် လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုယ်လုံးလေးဘေး ဘုတ်ကနဲပစ်ချပြီး ငြိမ်သက်သွားလေသည်။

ချိုချို့မျက်လုံးများကမူ ကာမဆန္ဒမြေပေပျာက်သေးသည့် ပုံစံဖြင့် ဦးမောင်မောကငို လှမ်းကြည့်နေသည်။ လီးချောင်းကြီးဖြင့် စောက်ပတ်ထဲထိုးသွင်းလိုးခြင်းကြောင့် ပြီးသွားသောအရသာက စောစောက ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယက်၍ ပြီးသွားသော အရသာထက် ပိုကောင်းမည်ဖြစ ်ကြောင်း သိထားသောကြောင့် လိုးသွင်းစေချင်ပြီဖြစ်သည်။ ” ကောင်းရဲ့လားဟင်..ချိုချို ” ” ဟင်း.. သူများအိပ်နေတုန်း အတင်းအနိုကင်ျင့်ပြီးတော့.. ” ” ဒါပေမဲ့ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား ချိုလေးရယ် ” ” ဟိုလေ..ဟို..ဟို.. ” ” ချို.. ဦးလေး လိုးချင်ပြီကွယ်..နော် ” ” အို..ဦးကလဲ.. ” ငြင်းဆန်သံက ခပ်တိုးတိုးသာထွ်ရကဲ့။ ချို အလိုးတော့မည်မှန်းသိ၍ စော်ရကည်တွေ ထပ်စိမ့်ထွက်လာရသည်။ ချို့ခါးလေးကို ဦးကထိန်းရင်း တစ်ဖက်လှည့်ကာ ကုန်းစေပါတယ်။ ချိုလဲ တံတောဆင်စ်တွေကို အားပြုရင်း ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပစ်ကာ သေဘာရှိအလှူပေးလိုက်ပါတယ်။ ဦးမောင်မောကင် ချို့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတေလျှာက် ပွတ်သပ်ပြီးမှ တွင်းလေးထဲကို တထစ်ခြင်းဖိသွင်းပါေလေရာ။ ဦး လက်နက်ကြီးဟာ ချို လက်ခံဖူးသမျှ တွေထဲ အကြီးဆုံးပါပဲ။ ဦးက အတွင်းထဲရောက်သထက်ရောက်အောင် ဖိသွင်းလိုက်တာ နောက်ဆုံး အဆုံးထိ ဒုတ်ဒုတ်ထိ သူ့ဟာကြီးတစ်ခုလုံး အရင်းကပ်သွားပါတယ်။ ” အာ့..အ..အာ့..အား..ဟင့်.. ” ချို့ ပါးစပ်က ခပ်အုပ်အုပ် ညည်းညူသံသာ ထွက်နိုပင်ါတော့တယ်။ ” ချိုချိုရယ်..နင့်စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းလိုက်တာ..နင့်အစ်မထက်တောင် ကျပ်သေးတယ် ” အို..ဒါဆို ခခင်သငိန်း ကုန်း နေတာ ဦးမောင်မောင်ပေါ့။ ချိုချိုခမျာ သူ့အစ်မကို လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့သော ဒုတ် တွေကို လိုက် ခံ နေရသလိုပင်။ အခုတော့လဲ ချို့ စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးဝင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကပေးနေတဲ့ ကာမဆိပ်တွေကလွဲလို့ သိပ်စဉ်းစားနိုင်တာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ” ကျွတ် “အဆုံးထိထိုးသွင်းထားရင်း နှဲ့နေတာ ချို့ စိတ်တွေကို မရိုးမရွဖြစ်စေပ ါတယ်။ ဦးမောင်မောကင် လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိထိုးသွင်းထားပြီး ခဏငြိမ်ကာ အရသာခံနေလျက် တေဖြးဖြေးချင်းဆွဲ ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ တချက်ချင်း လိုးညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ချို့တပင်ါးအစုံကို ဆုပ်ကိုရင်င်း အဆုံးစွန်ထိ တစ်ချက်..အဆုံးစွန်ထိ နောက်တစ်ချက်..အာ..အ။ ” အိုး..အား..အီး..အီး..အိုး.. ” လီးချောင်းကြီးက သူမေစာက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်ပြီး လိုးလိုက်တိုင်း ချိုချိုမှာ အားရေကျနပ်စွာ ညည်းညူေနေလသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှေးနေရာကေန သွက်သထက်သွက်လာတယ် ဆောင့်ချက်တွေက။ ဦးရဲ့လီးကြီးက တုတ်လဲတုတ်၊ ရှည်လဲရှည်၊ ကြီးလဲကြီးဆိုတော့ ချို့ သားအိမ်ဝဆီ လီးထိပ်ကြီးက တန်းဝလင်ာတိုင်း အောင့် ကောင်းကြီးဖြစ်သွားရသည်။ ” အ..အ..အား..ကျွတ်ကျွတ်..ထိလိုက်တာ..ဦးရာ..အဲ့တချက်က..အာ့..အား.. ” လီးကြီးက ချို့ စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်ပြင်းထန်စွာ ထိုးထည့်၊ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ သူ့မွှေချက် ဆောင့်ချက် တွေဟာ ချို့ အတွက် တကယ့်အရသာပဲ။ ဦးရဲ့လီးလုံးပတ်ကလဲ အေတာ်တုတ်တာမို့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ သိပ်သိပ်သည်းသည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝ တနင့်တပိုးကြီး ပွတ်တိုက်ပြီး စေးပိုတင်င်းကြပ်နေတာပေါ့။ ဦးကလဲ ချို့ဖသင်ားကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ရုံနဲ့ အားမရေတာ့ဘူး ထပင်ါရဲ့။ လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ချိုချိုဖင်ကြီးကို တဖျန်းဖျန်း ရိုက်ေနေလရဲ့။ ဖြူဝင်းနေတဲ့ ချိုဖင်ကြီးကေတာ့ လက်ချောင်းရာတွေနဲ့ နီရဲေနေတာ့မှာပဲ။ ချိုလဲ လက်တဖက်နဲ့ မမှီမကမ်းလေး သူ့တပင်ါးကို နောက်ပြန်ကိုကင်ာ ဆွဲယူမိပါရဲ့။

ဦးရဲ့ဂွေးအုတွဲကြီးတွေကလဲ ချို့ စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်နဲ့။ ရာနှုန်းပြည့် ထိထိမိမိ စီးစီးပိုပငိုင်ကြီး အလိုးခံရင်း ကာမအရသာကို တအီတဝကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။ အချက်ပေါင်းရာကျော် အဗျင်းခံလိုက်ပြီးနောက် ချိုချို့တကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွား၏။ ဟင့်ခနဲ ဟင့်ခနဲ ဖင်ကြီးကိုရမ်းကာ စောက်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။ ဦးမောင်မောကေင်တာ့ ခပ်သွက်သွက် ဆက်ဆောင့်နေဆဲ။ ချို လကေ်ကလးပင် ထောက်မထားနိုင်တော့။ နို့ကြီးတွေကို အိပ်ယာနှင့် ထိနိုသင်မျှကပ်ထားရင်း ဖင်ကြီးပါထောင်ပေးလိုက်သည်။ ဝင်းစိန်သည် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို အသာလေး ခါးမှပွေ့ကာ သူမ၏အောက်မှဆန့်ထားသော သူ၏ေြခေထာက်နှစ်ချောင်းကို တေဖြးဖြေးကွေးကာ ယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ခါးမှပွေ့ရုံသာမကဘဲ အသာလေး မကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ချလိုရကင်း သူ၏ေြခေထာက်တွေကို ဒူးထောက်လိုက်သည်။ ခခင်သငိန်း၏ကိုယ်လုံလေး ပက်လက်ဖြစ်သွားချိန်တွင်တော့ သူမက ေြခေထာက်လေးနှစ်ဖက်ကို ဒူးကွေးလိုက်ပြီး ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို ကား၍ထောင်ပေးလိုက်ေလေတာ့ရာ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ လှေကြီးထိုးပုံစံသို့ ပြောင်းလဲသွားပါတော့သည်။ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးဝင်ေနေသာ လီးချောင်းကြီးမှာ အခုတော့ နောက်ဆုတ်ကာ လက်သုံးလုံးခန့်ထွက်၍နေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးနေသားတကျဖြစ်ချိန်မှာတော့ ဝင်းစိန်က လီးတန်ကြီးကို ဆောင့်၍ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ” ဖွတ်..အင့်.. ” လီးချောင်းကြီးမှာ အရည်တွေရွှဲေနေသာ ခခင်သငိန်း၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးဝသင်ွားချိန်မှာပင် ဝင်းစိန်က သူမကိုယ်လုံးလေးကို မက်မောစွာ လှမ်း၍ကြည့်နေသည်။ ” လိုး..လိုးတော့လေ..ကို..ဟင့်.. ဆောင့်ပစ်လိုက်စမ်းပါ.. ” နှာထန်နေပြီဖြစ်သော ခခင်သငိန်းမှာ ဒီအချိန်လေးကိုပင် သည်းမခံနိုရင်ှာတော့ပေ။ ဝင်းစိန်ကလဲ သူ၏လက်ကြမ်းကြီးများဖြင့် သူမ၏နို့အုံကြီးတွေကို အုပ်ကိုဖင်ျစ်ညှ ်ရစင်း လီးတန်ကြီးကို သူမေစာက်ပတ်လေးထဲမှ ဒစ်ကြီးပေါ်ကာနီးအထိ ဆွဲ ဆွဲထုတ်ကာ အားမနာတမ်း ဆောင့်လိုးပါေလေတာ့သည်။ ” ပြွတ်..ဖွတ်..ဟင့်..အင့်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ်..ပလွတ်..အင့်..ဟင့်.. ” ဝင်းစိန်၏မညှာမတာဆောင့်လိုးချက်များကို မဖြုံသောခခင်သငိန်းမှာ သူမ၏ေြခေထာက်လေးများကို မြှောက်ကာ ဝင်းစိန်၏ခါးကြီးကို လှမ်းချိတ်ပြီး အားယူရင်း သူမ၏ဖောင်းကားနေသော စောက်ပတ်ဖြူဖြူလေးကို ကော့ ကော့ပေးေနေသးသည်။ လိုးနေသူငနဲသားမှာလည်း စောစောက အားမရနိုင်ဖြစ်ခဲ့သမျှကို အတိုးချကာ မညှာတမ်းပင် ဆောင့်လိုးနေသည်။ ပြီးတော့ သူ၏လက်ထဲမှ ခခင်သငိန်း၏အယ် ထွက်ေနေသာ နို့အုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်နေရာ နို့ရည်လေးများ ထွက်လာရသည်။ ဝင်းစိန်၏ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကုတင်ကြီးပင် တကျွီကျွီ မြည်လို့နေသည်။ ” ပြွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..ပြွတ်.. ” ” ဟင့်..ဟင့်..ကို.. သိန်းကိုချစ်လားဟင်.. ” ” အင်း ” ” အေမနဲ့ ဘယ်သူ့ကို ပိုချစ်လဲ.. ” ” သိန်းကို..ပိုတာပေါ့ ” ” ဟင့်.. လိုးရတာရော ဘယ်သူက ပိုပြီးအရသာရှိလဲဟင်.. ” ” သိန်းက ပိုကောင်းတာပေါ့ ” ” ဟင့်..ဟင့်.. လုပ်..လုပ်.. တအားလိုး..တအားဆောင့်..အာ့..သိန်း ပြီးကာနီးပြီ..အ ဟင့်..ဟင့်.. ပြွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်.. ” တဖက်ခန်းမှ သူတို့နှစ်ယောက် မေရာက်မှီမှာပင် တည်းခိုခန်းသို့ ကြိုရောက်နေနှင့်ပြီး ချောင်းကြည့်ေနေသာ တထင်ွန်းသည် သူ၏ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တဆတ်ဆတ် တေငါက်ငေါက်ဖြစ်သော သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့်ဆုတ်လို က်သည်။

ခခင်သငိန်းတို့ လိုးေနေသာ ကုတကင် အောမင်င်းချောင်းကြည့်ေနေသာ နံရံကို ကပ်ထားသည်ဖြစ် ၍ ရှင်းလင်းစွာ တွေ့နေကြားနေရသည်။ ခယ်မနှင့်ယောက္ခထီးကြီးတို့၏လိုးပွဲကို ကြည့်ရင်း အောမင်င်းသည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်းဆုတ် ကိုရင်င်း သွက်သွက်ပင် ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက်တော့ရာ ဆယ်ချက်မျှထုလို က်ရုံဖြင့် သူ၏လီးတန်ကြီးထိပ်မှ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ အောမင်င်း၏စိတ်ထ ဲတွင်တော့ သူသည် ခခင်သငိန်းကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ လက်မလွှတ်နိုင်တော့။ ရေအာကငို လိုးမည်ဟု စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်စဉ်မှာပင်… အိမ်တွကင်ျန်ခဲ့သော ဇနီးချောလေး ချိုချိုမှာ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံရင်း နောက်ဆုံးတော့ စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းဝယ် ဦးမောင်မောင်၏သ ု်ရတည်များနဲ့လျှံေနေအာင် အဖြည့်ခံလိုေ်ရကလသည်။လီးကြီးသေလာက် အချိန်ကြာကြာဆွဲလိုးနိုင်သော ဦးမောင်မောင်ကြောင့် ချို ကောင်းကောင်းနဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပစ်ပြီး ပြန်ဆောင့်ပေးသည်။ လီးကြီးကိုလည်း ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။ “အင်း…အင်း….အ…ရှီး…ငါ…ငါ….ပြီးတော့မယ်” ဦးက စက်သေနတ်ပစ်သလို မညှာမတာဆောင့်လိုးနေရင်းမှ တုန်တခိုက်ခိုက် လေသံမျိုးနှင့်ပြောပါတယ်။ ဦးရဲ့လီးရည်တွေ ချို့စောက်ခေါင်းလေးထဲ တေဖျာဖျော ပန်းဝလင်ာတော့ ချိုလဲရှိသမျှစော်ရကည်တွေ ထွက်ကု်ရနင်း နောက်တချီပြီးသွားရပြန်ပါတယ်။ ” အား..အား..ဦးရယ်ကောင်းလိုက်တာ..ရှီး.. “လို့ညီးရင်း ချိုချိုခမျာ ဆန့်ငဆင်န့်ငင်ေ လး အိပ်ယာပေါ်ကို မှောက်ချလိုေ်ရကတာ့သည်။ ဦးမောင်မောမင်ှာလည်း ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးများကို လိုးလိုရကပြီဖြစ်သဖြင့် အားရေကျနပ်စွာ လီးချောင်းထဲမှာ သုက်ရေပူများကို ရေပြွတ်နှင့်ပန်းသည့်အလား တေဖျာဖျော ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် လီးချောင်းကြီးကို သူမေစာက်ဖုတ်လေးထဲ အရင်းထိစိုက်ကာ ချိုချို့ကိုယ်လ ုံးနွေးနွေးလေးပေါ်မှေးရင်း ချိုချိုနှင့် ခခင်သငိန်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး၏ စောက်ပတ်များကို ဖွတ်ဖွတ်ေြကေအာင်လိုးဖို့ ပလန်ဆွဲေနေလေတာ့သတည်း………ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

အခ်ိန္ တႏွစ္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္ . . . ” ကိုတင္ေအာင္.. ရွင္ စကားေျပာတာ ၾကည့္ေျပာေနာ္.. ” တဖက္ခန္းမွစူးစူးရွရွထြက္ေပၚလာေသာခခင္သင္ိန္း၏ စကားသံေၾကာင့္တဖ က္ခန္းတြရင္ွိေနေသာေအာမင္င္း ႏွင့္ခ်ိဳခ်ိဳတို႔ေတယာက္မ်က္ႏွာ ေတယာက္ၾကည့္လိုက္မိၾကသည္ထိုစဥ္မွာပတင္င္ေအာင္၏စ ကားသံကအာေလးလွ်ာေလးျဖင့္ ထြက္၍လာသည္။ ” ငါေျပာတာ မဟုတ္လို႔လား.. နင္ လငင္ယ္ေနလို႔ ေနတယ္ေျပာတာ ” ” ကဲဟာ.. ကဲဟာ ေျပာအံုး.. ” ” ဒုန္း..ဝုန္း..ခ်လြမ္း..ဂြမ္း.. ” ” ဝါးဝါး..ဝါး..ဝါး..ဝါး.. ” ေအာမင္င္းႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ေနရာမွ မတိုပင္ထင္ားရဘဲ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္မိၾကသည္။ တဖက္ခန္းမွ တင္ေအာင္ႏွင့္ ခခင္သင္ိန္းတို႔ လမင္ယား ထမင္းဝိုင္းမွာပထင္သတ္ေနၾေကပၿပီက်သံကြဲသံေတြ ၾကားမွ ေကလးငိုသံကပါ စူးရွစြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳတို႔လင္မယား အိမ္ေရွ႕သို႔ေျပးထြက္လာစဥ္မွာပင္ တဖက္ခန္းမွ တင္ေအာကင္ ဖိနပ္ခၽြတ္မွေန ေျမျပင္ေပၚ လႊားကနဲခုန္ခ်လိုက္သည္ေအာမင္င္း ကလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့တင္ေအာင္၏နားထတင္ြင္ေသြးေတြစီးက်ေေနသာ ဒ္ရဏာတခ်က္ကို ေတြ႕လို္ရကသည္။ ” ေမနဘူး.. နနင္ဲ႔ငါေမနဘူး.. သြားမယ္ ” ” သြား..သြား.. နင့္ဟာနင္ သြားခ်တင္ဲ့ဆီသြား.. ” တင္ေအာကင္ အိမ္ေရွ႕မွလွမ္းေျပာလိုက္သလို ခခင္သင္ိန္းကလဲ အိမ္ေရွ႕သို႔ေျပ းထြက္လာရင္း လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ ” ဝါး.. ဝါးဝါး.. ဝါး.. ” ေကလးငိုသံကလဲ မစဲဘဲဆက္တိုက္ထြက္ေပၚေနသည္။

ထိုစဥ္မွာပင္ တင္ေအာသင္ည္ ၿခံဝဘက္သို႔လွည့္ကာ အျပသင္ို႔ထြ္ရကန္လွမ္းလိုက္သည္ခ ်ိဳခ်ိဳကသူ႔အစ္မဆ ီေျပးသြားသလို ေအာမင္င္းလဲ ရပ္၍ေမနႏိုင္ေတာ့ပါ။ အိမ္ေပၚမွေျပးဆင္းလို္ရကင္းတင္ေအာင္၏လက္ေမာင္းတဖက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။ ” တင္ေအာင္ မင္းစိတ္လိုက္မာန္ပါ မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ.. ေကလးက သနားပါတယ္ ” ” မင္းမသိပါဘူး ေအာမင္င္းရာ.. အဲဒီေကလးကလဲ ငါနဲ႔ရတာ မဟုတ္ဘူးကြ ” ” ဟင္ ” ေအာမင္င္းေတယာက္ အံ့အားသင့္ေနစဥ္ခဏမွာပင္ တင္ေအာကင္ ခ်ာကနဲလွည့္ကာ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ၿခံျပသင္ို႔ထြက္သြားပါေေလတာ့သည္။ ေအာမင္င္းႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳတို႔အိမ္ေထာကင္်တာ တႏွစ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ ခခင္သင္ိန္းတို႔ လမင္ယားက သူတို႔ေဘးအခန္းသို႔ ေျပာင္းလာခဲ့သည္မွာ မၾကာေသး။ ေကလးရၿပီးမွ မိဘမ်ားႏွင့္ အိမ္ခြဲလာျခင္းျဖစ္သည္။ တင္ေအာင္ႏွင့္ခင္ခသင္ိန္းတို႔ သမီးငယ္ေလးမွာ အခုမွ အခါလည္ပရင္ွိေသးသည္။ အပ်က္ပ်က္ျဖင့္ ႏွာေခါင္းေသြးမထြက္ပါေစနဲ႔ဟုသာ ေအာမင္င္းဆုေတာင ္းလိုက္မိသည္။ တရက္မွႏွ္ရစက္၊ ႏွ္ရစက္မွ တပတ္တိတိသာ ၾကာခဲ့ေလၿပီ။ တင္ေအာကင္ား ျပန္မလာေတာ့ေခ်။ တင္ေအာသင္ည္ ေအာမင္င္းသိရေသလာက္ လူေျဖာင့္လူမွန္ျဖစ္သည္။ ကုန္သည္မို႔ ခဏခဏခရီးထြ္ရကတတ္ၿပီး ျပန္လာလွ်င္ ခခင္သင္ိန္းတို႔ မိသားစုအတြက္ တလစာ စားဝတ္ေေနရးအတြက္ ေပးခဲ့သည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳႏွင့္ေအာမင္င္းတို႔အိမ္ေထာမင္က်ခကင္ဆုိလွ်င္ ခခင္သင္ိန္းတို႔မိသားစုတြင္ အသက္(၅၀)ေက်ာ္ ေအမရယ္၊ သူ႔ေနာက္ေယာက်ာ္းရယ္၊ ခခင္သင္ိန္းရယ္၊ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ ဒါပဲရွိသည္။ ထိုစဥ္တုန္းက ခခင္သင္ိန္းတို႔အိမ္တြင္ ေနခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တခါ ခခင္သင္ိန္းဘက္က စဥ္းစားျပန္ေတာ့ သူမသည္လည္း အိမ္မႈေရးရာမ်ားကို တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္သူျဖစ္သည္။ လက္ဖြာတတ္တာကလြဲရင္ ဇနီးေကာင္းပီသသူလည္းျဖစ္သည္။ ဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့ ခခင္သင္ိန္းေဖာက္ျပားတာ ျဖစ္ႏိုပင္ါ့မလားဟု ေတြးစရာျဖစ္ေနသည္။ စဥ္းစားရင္းက ေအာမင္င္းေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္လာရသည္။ ကိုယ့္ကိစၥမဟုတ္ ေပမဲ့လည္း ဒီမိသားစုထဲကပဲမို႔ ေအာမင္င္းျပႆနာ၏ဇစ္ျမစ္ကို သိခ်င္ေနသည္။ ေအျဖက ဘာမွ်ထြက္မလာ။ ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲ ေနရာတကာ ဟုိစပ္စပ္ဒီစပ္စ ပ္ျဖင့္ အပ္က်တာကအစ သိႏိုသင္ည့္ ဆိုကၠားသမားလွျမင့္ကို သတိရလိုက္သည္။ ထိုသို႔ ဖ်တ္ကနဲ သတိရလိုက္စဥ္မွာပင္ ဇနီးျဖစ္သူခ်ိဳခ်ိဳထံလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ သူမ၏တူေမလးႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္။ ” ခ်ိဳခ်ိဳ ကိုယ္ေစ်းဘက္ သြားဦးမယ္.. ဘာမွာအံုးမလဲ ” ” မမွာေတာ့ဘူး အကို.. အျပန္လဲ စိန္ႀကီးတို႔ဆိုင္ ဝေမင္နနဲ႔အံုး.. ” ေအာမင္င္းကလဲ ခ်ိဳခ်ိဳမွာလွ်င္ မွာစရာပင္။ ႀကံဳရင္ႀကံဳသလို ေသာက္တတ္သူျဖစ္သ ည္။ ဒါေပမဲ့ စည္းကမ္းေတာ့ရွိသည္။

အလု္ရပွိလွ်င္ ေမသာက္တတ္။ အလုပ္အားလို႔ေသာ္ရကလင္ဲ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေသာက္ေလ့ရွိသည္။ ဒီေန႔လဲ အလုပ္အားရက္ျဖစ္သျဖင့္ ခ်ိဳခ်ိဳက ယခုကဲ့သို႔ မွာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ လမ္းထိပ္သို႔ေရာက္လွ်ပင္င္ ဆုိက္ကားဂိတ္၌ လွျမင့္ကို ေတြ႕ရသည္။ ” လွျမင့္ ဆုိက္ကားအားလား ” ” ဟာ..အကိုပါလား ဘယ္သြားမလို႔လဲ ” ” ေစ်းဘက္ကိုကြာ..မင္းပဲ လိုက္ပို႔စမ္းပါ ” ခဏမွ်နင္းမိလွ်င္ပင္ ေအာမင္င္းက စကားစသည္။ ” မင္း ကိုတင္ေအာကင္ိုမ်ား သြားရင္းလာရင္း ေမတြ႕မိဘူးလားကြာ ” ” အကိုတင္ေအာင္ အိမ္ကဆင္းလာတဲ့ေန႔က က်ေနာ္ဘဲ ကားဂိတ္လိုက္ပို ႔ေပးလုိ္ရကတာ ” ” မင္းက တင္ေအာင္ အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတာကို ဘယ္လိုသိတာလဲ ” ” သူကိုယ္တုိပင္ဲ ေျပာသြားတာ ” ” ခက္တာဘဲကြာ.. တင္ေအာကင္ သက္သက္မဲ့ မခသင္ိန္းကို ျပႆနာသြားရွာသလို ျဖစ္ေနတယ္ကြာ ” ” ခက္တယ္ အကို.. ဒီကိစၥ သိပ္ခက္တယ္ ” ” မင္းကလဲ ဘာကိုခက္ေနတာလဲ ” ” သူ႕မိန္းမက သူေျပာသလို ဟုတ္တယ္ပဲထား.. သားသမီးမ်က္ႏွာေတာ့ ေထာက္သင့္တာေပါ့။ ၿပီးမွ ကိုယ့္မိန္းမ ကိုယ္ျပင္ယူေပါ့.. ဟုတ္တယ္မလား ” ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူတို႔ဆိုကၠားသည္ စိန္ႀကီး၏အရက္ဆိုင္ေရွ႕သို႔ေရာက္လာသည္။ ” လွျမင့္..ရပ္ကြာ.. ငါေတယာက္ထဲ ေအဖာ္လဲမရွိဘူး.. မင္းပါလာကြာ ” ” ဟာ..အကိုကလဲ ဟဲ ဟဲ ” ” ကဲ..ေသာက္ကြာ.. လွျမင့္..အားမနာနဲ႔ ” ႏွစ္ေယာက္သား စကားမဆုိမိၾကဘဲ အရက္ကုိ ဇိမ္ယူေသာက္ေနသည္။ ခဏၾကာမွ ေအာမင္င္းက စကားကိုစလိုက္သည္။ ” ကဲ..ဆိုစမ္းပါဦး.. မင္းစကားကို ” ” ဘာကိုလဲ အကိုရ ” ” ေစာေစာက ကိုတင္ေအာတင္ို႔ေအၾကာင္းကို မင္းဘာမ်ား သိထားလဲလို႔ပါ ” ” ေအာ္.. ဒါလား အကိုရ ” ေျပာလိုက္ၿပီး လွျမင့္က အရက္ကို တက်ိဳက္ႏွစ္က်ိဳက္ေလာက္ ေသာက္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ.. ” အကိုတင္ေအာင္ေျပာတာ ဟုတ္တယ္ အကိုရ ” ” ေဟ “ေအာမင္င္းေတယာက္ အံ့ၾသ၍ သြားရသည္။ ” ေျပာစမ္းပါဦးကြာ အက်ိဳးေအၾကာင္းကို ” ” ဒီလို အကိုရ.. အကိုနဲ႔ မခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ေမတြ႕ၾေကသးတုန္းက က်ေနာ္ဆိုကၠားနင္းစေကပါ့ ” လွျမင့္က သူ၏စကားကို ေခတၱျဖတ္ထားလိုက္ၿပီး သူထိုင္ေေနသာ ကုလားထိုကင္ို ေအာမင္င္းဘက္ ဆြဲကပ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ စကားကိုဆက္သည္။ ” က်ေနာ္ ဈ-ေဈးဘက္ကို လူရလို႔သြားပို႔ၿပီး အျပန္က်ေတာ့ အဲ့ဒီကမိန္းမႀကီ းေတယာက္က က်ေနာ့္ဆိုကၠားကို ဌားလို႔ က်ေနာ္လိုက္ပို႔ရတယ္။ ကားဂိတ္နားေရာက္ေတာ့ အကိုတင္ေအာတင္ို႔လမင္ယား ေလွ်ာက္လာတာေတြ႕လို႔ က်ေနာ္က လွမ္းႏႈတ္ဆက္တယ္၊ အဲ့မိန္းမႀကီးက အဲဒီေကာင္ေလးလဲ သနားစရာပါ။ ေကာေမင္လးက သူ႔ေပထြးနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ေျပာတယ္ အကို ” ” ေဟ ” ” ဒါနဲ႔တင္ မၿပီးေသးဘူး.. အဲဒီမိန္းမက ဆက္ေျပာေသးတယ္၊ ေပထြးကလဲ သံုးဆယ္ေက်ာ္ပဲရွိေသးတာ၊ သမီးနဲ႔အရင္ႀကိဳက္ၿပီးမွ ေမအနဲ႔ယူတာလို႔ ဆက္ေျပာေသးတယ္၊ က်ေနာ္ျဖင့္ အံ့ၾသလိုက္တာ အကိုရာ။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က ေအဒၚကလဲ ဟုတ္ပါ့မလားဆိုေတာ့ အဲဒီမိန္းမက ငါက ဒီေကာေမင္လးေတြနဲ႔ အရကင္ တရပ္ကြက္ထဲေနတာ၊ ငါအကုန္သိတယ္လို႔ ေျပာသြားေသးတယ္ အကိုေရ ” ” အင္း.. ဒါဆိုရင္ေတာ့ တင္ေအာေတင္ယာက္ သနားစရာပါကြာ ” ” အကိုကလဲ အကို႔ေယာကၡထီးႀကီးကို ေမတြ႕ဖူးဘူးလား ” ” ေအးေလ.. သုံးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ေပါ့.. သူတို႔ေအမေကတာ့ ေလးဆယ္ေလာ္ရကွိမယ္ထတင္ယ္။

အဲဒီမိန္းမက မလိုလို႔ ေျပာသြားတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ကြာ ” ” အင္း..က်ေနာ္လဲ အဲဒီတံုးေကတာ့ အကိုေျပာသလိုပဲ စဥ္းစားမိေသးတယ္.. သိပ္လဲမယံုပါဘူး။ ေနာက္မွ ေအၾကာင္းစံုကိုသိေရတာ့ ယံုလိုက္တာ အကိုေရ ” ေအာမင္င္း မ်က္လံုးျပဴးသြားရျပန္ပါသည္။ ” ဆက္စမ္းပါအံုး.. မင္းဘယ္လိုလုပ္သ ိတာလဲ ” ေမးလိုက္ကာမွ လွျမင့္က အရက္ခြက္ကို ေကာက္ကိုကင္ာ ေမာ့ေနျပန္ပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အျမည္းပါ စားလိုက္ေသးသည္။ ” မခသင္ိန္းက သူ႕ေပထြးနဲ႔ အခုထိ ဆက္ေနတုန္းပဲ အကိုရ ” လွျမင့္က သူ႔စကားကို ျဖတ္၍ ကိုယ္လံုးႀကီးကို ေအာမင္င္းဘက္သို႔ ယိမ္းကာ.. ” ကန္သာယာနားက တည္းခိုခန္းမွာ ခ်ိန္းခ်ိန္းေတြ႕ေနတာ အကိုရ ” ၾကားေရသာ ေအာမင္င္းေတယာက္ အံ့ၾသမဆံုးျဖစ္ေနရသည္။ ထို႔အျပင္ ကန္သာယာနားက တည္းခိုခန္းဆိုေတာ့ အဲဒီမွာ တည္းခိုခန္းတခုပဲရွိသည္။ ပိုရင္ွကင္ ေအာမင္င္းႏွင့္ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနသည္။ ထိုသူငယ္ခ်င္းႏွ င့္ ေမတြ႕တာၾကာၿပီ။ ကိုယ့္အလုပ္ သူ႔အလုပ္ျဖင့္ မဆံုမိၾက။ ေတလာကမွ ဆူးေလဘုရားလမ္းတြင္ ဆံုမိၾကရင္းမွ ထိုသူငယ္ခ်င္းမွာ ကန္သာယာနားတြင္ တည္းခိုခန္းဖြင့္ထားသည္ကို သိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ” မင္းကို ဘယ္သူက ေျပာလို႔တံုး လွျမင့္ရ ” ” သူ႔ေပထြးက ဈ-ေဈးေရွ႕ေကစာင့္တယ္။ က်ေနာ္က မခသင္ိန္းကို အဲဒီအထိ လိုက္ပို႔ရတယ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ဘဲ။ ပထေမတာ့ က်ေနာ္လဲ သူ႔ေပထြးမွန္း မသိဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ မခသင္ိန္းကိုယ္တိုကင္ “ေအမတို႔ဆီသြားမလို႔ သူ႔ေပထြးကလာေခၚတာ၊ ကိုတင္ေအာနင္ဲ႔မတည့္လို႔ အိမ္အထိမလာတာလို႔ သူ႔ဟာသူ မလံုပဲ ေျပာလို႔သိရတာ ” ” အဲဒီလို သူ႕ေပထြးမွန္းလဲသိေရာ တႀကိမ္မွာ က်ေနာ္က အဲဒီ ဈ-ေဈးေရွ႕က အသိကြမ္းယာဆိုင္မွာ ဆိုက္ကားကို အပ္ထားၿပီး သူတို႔ေနာက္ကို ေမယာမင္လည္နဲ႔လိုက္သြားတယ္။ ကားထဲမွာ လူကလဲၾကပ္၊ သူတို႔ကလဲ သူတို႔အရွိန္နဲ႔ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို မျမင္ၾကဘူးေပါ့။ သံုးေလးႀကိမ္လို က္ၾကည့္ဖူးတယ္။ အဲဒီတည္းခိုခန္းကို သြားတာခ်ည္းဘဲ ” နားေထာင္ေေနသာ ေအာမင္င္းေတယာက္ သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္ တသားေမြးေတသြးလွေေနသာ ခခင္သင္ိန္းကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ” အကို မယံုရင္ သတိထားၾကည့္ေန၊ ႀကံဳရင္ အကိုကိုယ္တိုလင္ိုက္ၾကည့္။ က်ေနာ္ေျပာတာဟုတ္မဟုတ္ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

ၿပီးေတာ့ မခသင္ိန္းက ေငြတိုးေခ်းစားတဲ့ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးအိမ္ကိုလဲ တခါတခါသြားတတ္တယ္။ ဒါေတာ့ အကိုလဲ သတိထားမိမွာပါ ” ” လိုက္လဲမၾကည့္ႏိုပင္ါဘူး၊ ငါလဲ ငါ့အလုပ္နဲ႔ငါပါကြာ၊ ခုမင္းေျပာတာနဲ႔ဘဲ ငါယံုပါၿပီ။ တင္ေအာေကင္တာ့ သနားစရာေပါ့ကြာ.. ကဲ ကဲ ေသာက္လိုက္ဦး ေျဖးေျဖးေပါ့ ” ေျပာလိုက္ေသာ ေအာမင္င္း၏မ်က္လံုးထဲတြင္ ခခင္သင္ိန္း၏ ႐ုပ္ပံုလႊာကို ျမင္ေယာဆင္ဲပင္။ ” အသိန္း ဟိုေကာင္ အိမ္က ဆင္းသြားၿပီဆို ” ” ဟုတ္တယ္ေလ.. ” ” ဒါဆို ပိုေကာင္းတာေပါ့.. တို႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႔ရတာေပါ့.. မဟုတ္ဘူးလား ” ” သိပ္လဲ လြတ္လေပ္မနနဲ႔အံုး.. ပတ္ဝန္းက်ကင္ရွိေသးတယ္ သိလား.. ” ” ကိုယ္က ေဟာဒီက အသိန္းေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ပါဗ်ာ ” ေျပာလို္ရကင္းကပင္ ဝင္းစိန္က ခခင္သင္ိန္း၏ပခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ သူ၏လက္မ်ားကို တကင္ာ ကိုယ္လံုးေလးကို သူ႔ဖက္သို႔ဆြဲလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ခခင္သင္ိန္းပါးေ လးေတြကို အငမ္းမရ နမ္းသည္။ ခခင္သင္ိန္းကိုယ္လံုးေလးက ဝင္းစိ္ရနခင္ြင္ထဲ ေရာက္သြားၿပီး ခဏၾကာမွ် ၿငိမ္၍ေနသည္။ ဝင္းစိန္က ခခင္သင္ိန္း လည္တိုင္ေလး၊ ဂုတ္ပိုးေလးႏွင့္ ဆံပင္ေလးေတြကို နမ္းသည္။ စိတ္ထလာပံုေရသာ ခခင္သင္ိန္းက သူ၏ရခင္ြထင္ဲမွ လူးလြန္႔ကာ တြန္း၍ထြက္သည္။ ” ကဲ..ဖယ္ပါအံုး.. အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္ပါအံုးမယ္.. ေတြ႔ရဒင္ါပဲ ဟြန္း.. ” ဝင္းစိန္က ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ ခခင္သင္ိန္းကို ၾကည့္ရင္း လက္တဖက္ျဖင့္ သူမရသင္ားတဖက္ကို လွမ္းကိုလင္ိုက္သည္။ ” အို..ကဲပါ.. ေနပါအံုး.. အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ပါေရစအံုး.. ” ဒီေတာ့မွ ဝင္းစိန္က သူလွမ္းဆုပ္ထားေသာ ခခင္သင္ိန္းရသင္ားတဖက္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ခခင္သင္ိန္းက သူမ၏ၾကယ္သီးေလးေတြကို တလံုးခ်င္းျဖဳတ္၍ အက်ၤ ီကို ခၽြတ္၍ ပစ္လိုက္သည္။ ဝင္းစိန္က ျဖဴေဖြး၍ သနပ္ခါးရည္က်ဲေလးနဲ႔လိမ္းထားေသာ ခခင္သင္ိန္း ရဘင္တ္ေလးကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ ေဘာ္လီအက်ၤ ီေအပၚဖက္သို႔ လွ်ံထြက္ေေနသာ ခခင္သင္ိန္း၏ႏို႔အံုသားႀကီးေတြမွာ ဝင္းအိလို႔ေနသည္။ ခခင္သင္ိန္းသည္ သူမ၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ေက်ာေနာက္သို႔ လွမ္းလိုက္ၿပီး ေဘာ္လီၾကယ္သီးေလးေတြကို ျဖဳတ္ေနရင္းက သူမကို လွမ္းၾကည့္ေေနသာ ဝင္းစိန္ကို… ” ဘာၾကည့္တာလဲ ဟြန္႔.. ” ” ဟဲ..ဟဲ ” ၾကယ္သီးေလးေတြ ျပဳတ္ကုန္ေတာ့ ခခင္သင္ိန္းသည္ သူမကိုယ္လံုးေလးႏွင့္ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ႀကံဳရင္း ကိုယ္ေပၚမွ ေဘာ္လီအက်ၤ ီေလးကို ခြာပစ္လိုက္သည္။ ဆူၿဖိဳးဖြံ႕ထြားလွေသာ ခခင္သင္ိန္း၏ႏို႔အံုႀကီးမ်ားသည္ ျဖဴဝင္းလွ်္ရကွိသည္။

ခဲတံလံုးပတ္မွ်ျဖင့္ လက္မဝက္ေလာ္ရကွည္ေသာ သူမ၏ႏို႔သီးေခါင္း ခ္ရပွ္ရညွည္ေလးေတြမွာ နီညိဳေရာင္ေလးျဖစ္ေနသည္။ ေကလးေတယာက္ေအမျဖစ္ၿပီး ေကလးကို ႏို႔တိုက္ေေနပမဲ့လည္း ခခင္သင္ိန္း၏ႏို ႔အံုႀကီးေတြမွာ ေပ်ာ့တြဲေမနပဲ လံုးဝန္းတင္းကားေနသည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ႏို႔အံုႀကီးမ်ားကို ေရွ႕တည့္တည့္မွ ၾကည့္ရင္း ဝင္းစိန္၏မ်က္လံုးမ်ား ေအရာင္ေတာက္လာသည္။ ” ကဲ..အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေလ.. ” ခခင္သင္ိန္းက သတိေပးလိုက္ေတာ့မွ ဝင္းစိန္က သူ၏ကိုယ္ေပၚမွ ရွပ္အက်ၤ ီကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ခခင္သင္ိန္းကလည္း သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ဝင္းစိတ္ဘက္သို႔ ေဘးေတစာင္းေလးေပးကာ ထမိေန္စလးကို ပါးစပ္မွ ကို္ရကင္း ခါးေလးကို ကုန္းကာ သူမ၏ပတင္ီေလးကို ခၽြတ္၍ပစ္လိုက္သည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ခါးေလးျပန္အဆန္႔မွာပင္ ဝင္းစိန္၏လက္ေတြက သူမ၏ခါးကို သိုင္းဖက္လိုက္ေတာ့ ထမိန္ေလးကိုျပန္၍ ရလင္်ားရန္ႀကံေနေသာ ခခင္သင္ိန္းက ထမိန္ေလးကို လက္ထဲမွလႊတ္ကာ ကြင္းလံုးခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ဝင္းစိန္သည္ ခခင္သင္ိန္း၏ကိုယ္လံုးတီးေလးကို ေအနာက္မွသိုင္းဖက္ထားရင္း ေအရွ႕ဖက္မွ ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚမွ ေစာက္ေမြးေလးေတြကို ခပ္ဖြဖြေလး လွမ္းဖြေနသည္။ ခခင္သင္ိန္းကိုယ္လံုးေလးမွာ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ဝင္းစိန္က ခါးမွပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး သူမကိုယ္လံုးေလးကို ေဘးရွိကုတင္ႀကီးေပၚသို႔ ဆြဲ၍ လွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ဝင္းစိေန္တယာက္ ဘာမွ်ပင္ ေျပာေမေနတာ့ပဲ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လေက္ကလးျဖစ္ကာ သူ႔ကိုၿပံဳးၿပံဳးေလး ၾကည့္ေေနသာ ခခင္သင္ိန္း၏ႏႈတ ္ခမ္းေလးေတြကို ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလို္ရကာတြင္ေတာ့ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးေပၚ ေမွာက္က်လာသည့္ ဝင္းစိန္၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို လေက္ကလးမ်ားျဖင့္ သိမ္းႀကံဳး၍ ဖက္လိုက္သည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္း႐ံုျဖင့္ အားမရႏိုင္ေတာ့ေသာ ဝင္းစိန္က သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ခပ္ေစာင္းေစာင္း ေလးလုပ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လက္တဖက္က သူမ၏ေက်ာျပင္ေလးေပၚ ေလွ်ာတိုက္ပြတ္သပ္ေနရာမွ ခခင္သင္ိန္း၏ဖင္သား ဝိုင္းဝိုင္းအိအိႀကီးေတြကို အားပါးတရ ဆုပ္ေခ်ဖ်စ္ညွစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ခခင္သင္ိန္း၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ဝင္းစိန္က သူမ၏ႏို႔သီးေခါင္းႀကီးေတြကို တလွည့္စီ တျပန္စီစို႔ေနသည္။ သူမ၏ဖသင္ားတင္းတင္းအိအိႀကီးေတြကိုလဲ လက္ကမခြာ ဆုပ္နယ္ၿမဲ ဆုပ္နယ္လို႔ေနသည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ခခင္သင္ိန္း၏ေျခေထာက္ေလးတဖက္က အားမလိုအားမရျဖင့္ ဝင္းစိန္၏ေပါတင္ဖက္ေပၚ တလင္ိုက္ေသာအခါ သူမ၏ေပါရင္င္းေလ းဟသြားခိုက္မွာပင္ ဝင္းစိန္၏လက္ႀကီးက သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အုုပ္ကိုလင္ိုက္သည္။ေစာက္ပတ္ေအာက္ ႏႈတ္ခမ္းစပ္ဖက္ကို ဖိ၍ပြတ္ေပးသည္။

ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း ေတလွ်ာက္သို႔ပါ ဆက္၍ဖိဖိပြတ္ေပး ေနျပန္ေတာ့ ခခင္သင္ိန္းခမ်ာ ဝင္းစိန္၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို ႀကံဳး၍ဖက္ထားမိသည္။ ႏို႔ႏွစ္လံုးကို တျပန္စီ စို႔ေပးေေနသာ ဝင္းစိန္၏လီးတန္ႀကီးက ေထာမင္တ္ေနရာ သူမ၏ေပါတင္ြင္းသားေလးေတြကို ထိမိထိုးမိေနသည္။ ခခင္သင္ိန္းရထင္ဲတြင္ လိႈက္ေမာမႈေလးေတြ စတင္ ေပၚေပါက္လာသည္။ သူမကုိယ္လံုးေလသည္လည္း ရွိန္းရွိန္းဖိန္းဖိန္းျဖစ္လာလာေခ်ၿပီ။ ကိုရင္တာ ထိထိမိမိမရွိလွဟုထကင္ာ အားမလိုအားမရျဖစ္လာေသာ ဝင္းစိန္သည္ ခခင္သင္ိန္း၏ႏို႔အံုႀကီးတဖက္ကို လႊတ္ေပးကာ သူမ၏ေဘးတြင္ ထ၍ ထိုကင္ာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလးျဖစ္ေေနသာ ကိုယ္လံုးတီးေလးကို ပက္လက္ေလးလွန္ေပ းလိုက္သည္။ က်န္လက္တဖက္ကလဲ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ႀကီးကို လက္ျဖင့္ကိုထင္ားဆဲျဖစ္သည္။ ေဖာင္းအိေေနသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္ းသားေလးႏွစ္ခုကို ဖိပြတ္ေပးေနသည္။ ” အသိန္း.. နတင္ို႔သားအမိ အိမ္ျပန္ေျပာင္းလာခဲ့ဟာ ” ” ဘာလဲ သားအမိႏွစ္ေယာက္စလံုးကို တျခင္ေထာထင္ဲထားၿပီး လိုးအံုးမလို႔လား.. ဟင္း..မသိရခင္က္မယ္.. ” ” ဟဲ..ဟဲ.. မဟုတ္ပါဘူးဟာ.. အသိန္းကလဲ၊ အိမ္မွာဆိုေတာ့ ခုလို ခ်ိန္းစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့.. ၿပီးေတာ့ နင့္ေအမက မိုးလင္းရင္ ဆိုထင္ြက္တာ၊ မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္လာတာဘဲ ဥစၥာ ” ဝင္းစိန္သည္ ပါးစပ္ကလဲေျပာသည္။ လက္ကလည္း ခခင္သင္ိန္း၏ေစာ က္ဖုတ္ႀကီးကို အရသာခံကာ ပြတ္ေပးေနသည္။ ဒါတမင္ေကသး၊ က်န္ေသာလက္တဖက္ျဖင့္လည္း သူမ၏ႏုိ႔အံုႀကီးကို ဖ်စ္ညွစ္ၿပီး ႏို႔သီးေတြကိုပါ လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ညွပ္ကာဆြဲေပးေနျပန္ပါသည္။ ” ဟြန္း..ညဘက္မွာ ေမအကိုလုပ္ၿပီး ေန႔ခင္းဘက္မွာ သမီးကို လုပ္မလို႔ မို႔လား.. ” ” ေအးေပါ့ ” ” ဘာ ေအးေပါ့လဲ.. ” ” ဟဲ..ဟဲ ” ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ အမူပိုေေနသာ ခခင္သင္ိန္း၏မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း မခ်င့္မရဲျဖစ္လာေသာ ဝင္းစိန္က တဟဲဟဲျဖင့္ ဆြဲနမ္းလိုက္ျပန္သည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ရင္ထဲတြင္ ေက်နပ္လို႔သြားရသည္။ ဝင္းစိန္စႀကိဳက္တာက ခခင္သင္ိန္းႏွင့္ျဖစ္သည္။ သူမကို ပုိးပန္းရင္း ဝင္းစိေန္တယာက္ ခခင္သင္ိန္းတို႔ အိမ္ကို အဝအင္ထြ္ရကွိလာရာမွ ေမတာ္ေရသးေသာေယာကၡမႀကီး ေက်နပ္ေအာင္ ဗာဟီရကိစၥေတြ လိုက္လုပ္ေပးသည္။ ဒီၾကားထဲကပင္ ဝင္းစိန္က မရမကအတင္းပင္ ဇြတ္လုပ္၍ ခခင္သင္ိန္းကို လိုးခဲ့သည္။ ထိၿပီးသြားၿပီ၊ ဝင္ၿပီးသြားၿပီဆိုျပန္ေတာ့ ပထမတခါသာခက္သည္။ အစရွိသြားေတာ့ အရသာသိသြားေသာ ခခင္သင္ိန္းကလဲ ေနာက္အခါမ်ားတြင္ မျငင္းေတာ့ေပ။ ဒီလိုႏွင့္ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ လူလ္ရစလင္စ္သလို အဆင္ေျပခဲ့ၾကသည္။ ဒီလိုေနခဲ့ၾကရာမွ မၾကာမီ အခ်ိန္မွာပင္ လူေရွ႕သူေရွ႕တြင္ ပိုေအနနီးစပ္သည့္ ခခင္သင္ိန္း၏မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ပါ ညိစြန္းခဲ့ရသည္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးေသာအ႐ြယ္သာ ရွိေသးသည့္ ခခင္သင္ိန္း၏မိခကင္လည္း ေယာက်ာ္းဆံုးသြားတာ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီၾကာ ခဲ့ရၿပီျဖစ္ၿပီး ေရငတ္တံုး ေရတြင္းထဲက်ဆိုတာလို ဝင္းစိန္ကို အပိုကင္ိုခင္ဲ့ေပသည္။ သမီးျဖစ္သူ မႏူးမနပ္ အပ်ိဳေလးထက္ ပို၍နပ္၊ ပို၍တတ္ကၽြမ္းကာ ပို၍ရဲေသာ မုဆိုးမျဖစ္သူ ေမအက ဝင္းစိန္ကို အရယူလိုက္ေတာ့သည္။ ခခင္သင္ိန္းမွာ ဝင္းစိန္ကို စိတ္ဆိုးလြန္းလို႔ စကားပင္ ေမျပာ။

မ်က္ႏွာခ်င္းလဲ မဆိုခင္ဲ့။ ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ ငုိရတာလဲ ေအမာပင္။ သူမ၏မိခင္ႏွင့္ဝင္းစိန္တို႔ လူသိရွင္ၾကားယူလိုက္ၿပီးသည့္ေနာက္ အားငယ္စိတ္ေတြဝင္ေနသည့္အခိုက္တြင္ တင္ေအာင္ႏွင့္ ဆက္မိၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ” အ..ေအမ့.. ” ခခင္သင္ိန္းကိုယ္လံုးေလးမွာ တြန္႔ကနဲ တုန္သြားရသည္။ ဝင္းစိန္၏လက္မထိ ပ္ေလးက ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုၾကားမွ ေပၚေေနသာ သူမ၏ေစာက္ေစ့ထိပ္ေလးကို ခပ္ဖိဖိေလး ပြတ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဝင္းစိန္က ရမၼက္မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ သူမတကိုယ္လံုးကို သိမ္းႀကံဳးၾကည့္ေနသည္။ ေကလးေတယာက္ေမြးထားေပမဲ့ ခခင္သင္ိန္း၏ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားမွာ ညီညာျပန္႔ျပဴး၍ မာတင္းေနသည္။ ဗိုက္ေၾကာျပတ္တာေလးေတြပင္ မရွိ။ ေေသသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ပါမွ ေပါထင္ိပ္ေလးတဖက္တခ်က္တြင္ လက္တဆစ္မွ်သာသာ ေအၾကာျပတ္ေနတာေလးေတြ တခ်က္စီမွ်သာ ေတြ႔ရသည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္ေမြးေလးေတြ တခ်ိဳ႕က မဲမဲေလး၊ တခ်ိဳ႕က နီက်ကင္်င္ေလး၊ သိပ္လဲမရွည္၊ အရွည္ဆံုးကမွ လက္တဆစ္မွ်သာရွိသည္။ ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင ္းေပ်ာင္းႏွင့္ ခပ္ႀကဲႀကဲေလးေပါက္ကာ တြန္႔ေခြ၍ပင္ ေနပါေသးသည္။ ေစာက္ေမြးေလးေတြ၏ ေအရာင္ေလးေတြက သပ္သပ္၊ ေစာက္ေမြးေလးေတြ ေျခရင္းက အသားဝင္းဝင္းေလးေတြက သပ္သပ္ျဖင့္ မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွသည္။ အခုဆိုရင္ ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေအတာ္ပင္ ေဖာင္းကား၍တက္ေန ေခ်ၿပီ။ ဝင္းစိန္သည္ သူမ၏ေစာက္ေစ့ေလစကို ထပ္မံ၍ကလိလိုက္ျပန္သည္။ ” အင့္..ဟင့္..အို.. ” ဒီတခါေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ဆင့္၍ ကလိလိုက္သျဖင့္ ခခင္သင္ိန္း၏ေပါတင္ံေလးေတြပင္ ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖစ္သြားရသည္။ၿပီးေတာ့ ဝင္းစိန္၏လက္ဖဝါးက သူမ၏ေစာက္ပတ္ဖက္ကို ေလွ်ာကနဲ ပြတ္လို္ရကာ ေစာက္ပတ္ဝအတြင္းနားဖက္မွ စိမ့္ထြက္ေေနသာ ေစာ္ရကည္ေလးမ်ားသည္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားမွ ျပဴ၍ထြက္လာကာ ဝင္းစိန္၏လက္ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ေစာ္ရကည္ေလးေတြ စိုသြားေသာ သူ၏လက္ေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္ပင္ ဝင္းစိန္က ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္ေစ့ေလးကို ေစာေစာကထက္ ပိုျပင္းျပင္းေလ းကလိေပးလိုက္သည္။ ” ဟင့္..အင့္.. ” ခါးေလးပါတြန္႔ကနဲျဖစ္သြားရရင္းက ခခင္သင္ိန္းသည္ ဝင္းစိန္၏လက္ေမာ င္းတဖက္ကို လွမ္း၍ဆြဲကာ ဝင္းစိန္၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးေပၚသို႔ ဆြဲေမွာက္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လို္ရကာမွ ဝင္းစိန္၏ကိုယ္လံုးႀကီးကို ပက္လက္လွန္ကာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကိုျဖင့္ အတင္းပဖင္ိကပ္စုပ္နမ္းေတာ့သည္။ ဒါေတြေၾကာင့္ပင္ ဝင္းစိန္က ခခင္သင္ိန္းကို စြဲေနရတာျဖစ္သည္။ ခခင္သင္ိန္းသည္ ဝင္းစိန္၏ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြကို စိတ္တိုင္းက် စုပ္နမ္းေန႐ံုမွ်မကပဲ သူမ၏လက္တဖက္ကလဲ ေထာမင္တ္ေေနသာ အရွည္(၇)လေက္မလာ္ရကွိသည့္ ဝင္းစိန္၏ ဒံုးပံ်ႀကီးကို လွမ္းကိုလင္ိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဆုပ္သည္၊ နယ္သည္၊ ထက္ေအာက္ စုန္ဆန္၍ ပြတ္ေပးသည္။

အံုထူထူေလမႊးေတြၾကားသို႔ သူမ၏လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြကို ထိုးသြင္းကာ ဝင္းစိန္၏ဆီးခံုႀကီးကို ပြတ္ေပးသည္။ ေတာမင္တ္ေေနသာ ဝင္းစိန္၏လီးတန္ႀကီးက ပို၍ပင္ ထြားႀကိဳင္းလာရသည္။ ပို၍ပင္ မာေၾကာလာရသည္။ ခခင္သင္ိန္းေတယာက္ ထိုသို႔ပြတ္ေပးေနသည္မွာ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္အတြင္းက ထႂကြလာေသာ ေသြးသားမ်ားကို ေက်နပ္ေစရန္လည္းပါသည္။ ေနာေက္တၾကာင္းကလည္း မၾကာမီ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သြင္းကာ လိုးေတာ့မည့္ လီးတန္ႀကီးကို အစြမ္းကုန္ထြားႀ ကိဳင္း မာေၾကာေစခ်သင္ည့္ ဆႏၵကလည္းပါသည္။ ဒါကမိန္းမတိုင္း ၏ဆႏၵပင္ျဖစ္သည္။ ဝင္းစိန္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ အစြမ္းကုန္ ထြားႀကိဳင္းမာေၾကာေန႐ံုမွ်မက တဆတ္ဆတ္ပင္ ျဖစ္လို႔ေေနခ်ၿပီ။ ဒီထက္ဆက္၍လည္း ႏူးနပ္ေနရန္မသင့္ေတာ့။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ တကယ္လဲလိုးေရာ ခေဏလးႏွင့္ ၿပီးသြားရင္ ခက္မည္။ ခခင္သင္ိန္းသည္ သူမ၏ေျေခထာက္ေလးတဖက္ကို ပက္လက္လွန္ထားေသ ာဝင္းစိန္၏ကိုယ္လံုးႀကီးေပၚ ခြ ၍တလင္ိုက္သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ဝင္းစိန္က သူ၏ေပါတင္န္ႀကီးေတြကို စုေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ႂကြကာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုလင္ို္ရကင္း လေက္ကလးျဖင့္ လီးတန္ႀကီးကို တင္းတင္းဆုတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ လံုးအယ္ေေနသာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ႂကြကာ ၿပဲၿပဲဟေဟလးျဖစ္ေေနသာ ေစာက္ပတ္စိုစိုရႊဲရႊဲေလးအဝ၌ လီးတန္ႀကီးထိပ္ကို ေတ့ကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေတျဖးေျဖးဖိခ်ကာ လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ လိုးသြင္းလိုက္သ ည္။ ထိုသို႔ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ထိေအာင္ ခခင္သင္ိန္းက ဗိုက္ေလးကို ရွပ္လွ်က္ ေရွ႕သို႔ငိုက္ကာ ေပးထားသည္။ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးတန္ႀကီးတဆံုးဝင္၍ လက္ႏွစ္လံုးခန္႔အလိုတြင္ေတာ့ မခ်ိတကင္ဲျဖစ္လာေရသာ ခခင္သင္ိန္းသည္ သူမ၏ဖင္ႀကီးေတြကို ေဆာင့္ခ်ကာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို တခ်က္ထဲသြင္းလိုက္ေေလတာ့သည္။ ” ဖြတ္ ” ” အင့္.. ” လီးတန္ႀကီးေကတာ့ သူမ၏ေစာက္ေပတ္ထဲ တဆံုးဝင္၍ သြားေခ်ၿပီျဖစ္သည္။ ခခင္သင္ိန္းသည္ သူမ၏ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာ ကိုယ္လံုးေလးကို ေအရွ႕သို႔ငိုက္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဝင္းစိန္၏ရဘင္တ္ေပၚေထာက္လို္ရကင္း လီးတန္ႀကီးကို သူေမစာက္ပတ္ေလးထဲ ျမႇပ္ထားရင္း ဖိကပ္ထားလိုက္ၿပီး ဖသင္ားျဖဴျဖဴႀကီးမ်ားကို ေဝ့ကာဝိုက္ကာျဖင့္ လွည့္ေပးသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားကို ထိထိမိမိ ပြတ္တိုက္ေနသျဖင့္ ဝင္းစိန္မွာ အရသာထူးကဲေနသလို ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္စိေလးမွာလည္း မာေတာင္ေနသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ ထိပြတ္ကာ က်ကင္နဲ က်ကင္နဲျဖင့္ အရသာေတြ႔ေေနတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏မ်က္လံုးမ်ားသည္ ေမွးစင္း၍ က်သြားသည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ေစာ က္ေခါင္းထဲမွ ေစာ္ရကည္တို႔သည္ စိုကနဲ စိမ့္ကနဲ ထြက္က်လာေလသည္။ ခခင္သင္ိန္းသည္ သူ၏ဖင္ႀကီးကို အသာႂကြကာ ဝင္းစိန္၏လီးႀကီးကို တဝက္မွ်ထုတ္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ တခါ ျပန္ဖိခ်ရင္း တခ်က္ျခင္းေဆာင္ ့၍လိုးပါေတာ့သည္။ ဝင္းစိန္၏ေမွးထားေသာ မ်က္လံုးေတြ ပြင့္လာေတာ့ ခခင္သင္ိန္း၏ဆူထြားေသာ ႏို႔အံုႀကီးေတြမွာ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕နားတြင္ တုန္ခါလႈ္ရပမ္း၍ သူ႔ကို ဖိတ္ေခၚေေနလသည္။ ဝင္းစိန္က လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခခင္သင္ိန္း၏ခါးေလးကို ဆြဲကိုလင္ိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ႏို႔အံုႀကီးတလံုးကို ဆြဲ၍စို႔ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ျပင္ ဝင္းစိန္က ခခင္သင္ိန္းလိုးေပးေေနသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြႏွင့္အၿပိဳင္ သူ၏ခါးႀကီးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ လီးတန္ႀကီးကို ပင့္တကင္ာ လိုးေပးသည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ စိမ့္၍ စိမ့္၍ က်လာေသာ ေစာ္ရကည္ေလးမ်ား ေၾကာင့္ ဝင္းစိန္၏လီးေခ်ာင္းႀကီးအရင္းရွိ ေလမြးေတြပင္ စိုရႊဲေနၿပီျဖစ္သည္။ ” ႁပြတ္..ႁပြတ္..ဖတ္..ဖြတ္..ဟင့္..အင့္..ဟင့္..ႁပြတ္..ဖြတ္..ပလြတ္..အင့္.. “ဝင္းစိန္၏လီးတန္ႀကီးကို တဝက္မွ်သာ အထုတ္အသြင္းျပဳကာ လိုးေပးေေနသာ ခခင္သင္ိန္းသည္ ကာေမသြးမ်ားဆူေဝလာသည္ႏွင့္အမွ် ပိုႏွာထန္လာရၿပီး အားမရႏုိင္ျဖစ္လာကာ လီးေခ်ာင္းႀကီးတခုလံုး ဒစ္ႀကီးေပၚကာနီးေလာက္အထိ သူမဖင္ႀကီးေတြကို ႂကြထုတ္လိုက္ၿပီး အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးပါေေလတာ့သည္။

တခ်က္ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲ အရွိန္ျပင္းစြာ တုိးဝလင္ာေသာ လီးတန္ထိပ္ႀကီးက သူမသားအိမ္ဝကို အရွိန္ျဖင့္ ထိုးေဆာင့္လိုက္ေတာ့ရာ တကိုယ္လံုး က်ကင္နဲျဖာသြားရသည္။ ခခင္သင္ိန္းမွာ ႐ုတ္တရက္ပင္ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ျပန္ႂကြကာ ေနာက္တခါေဆာင့္ရန္အတြက္ လီးတန္ႀကီးကို ခ်က္ခ်င္းျပန္ဆြဲမထုတ္ႏုိင္ေသးေပ။ ခဏတာနားရင္း သူမ၏ေစာက္ပတ္အဝကို လီးတန္ႀကီးအရင္းတြင္ ဖိကပ္ကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေဝ့ဝိုက္ေပးေနျပန္ပါသည္။ ၿပီးမွ သူမ၏ဖင္ႀကီးေတြကို ႂကြကာ ႂကြကာျဖင့္ ဆက္လိုးပါေတာ့သည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ခါးေလးကို ကိုကင္ာ ေအာက္မွ ပင့္လိုးေပးရင္း သူမ၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေေနသာ ဝင္းစိန္သည္လည္း ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းျပသထက္ ျပင္းျပလာကာ ႏို႔ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္ျဖင့္ အားရပါးရစို႔ေေနတာ့ရာ သူမ၏ႏုိ႔သီးေလးေတြထိပ္မွ ႏို႔ရည္ေလးမ်ား တန္းကနဲ တန္းကနဲ ပန္းထြက္လာေတာ့သည္။ ထြက္လာသမွ် ႏို႔ရည္ေတြကိုလဲ ဝင္းစိန္က ၿမိ္ရနည္ယွ္ရကည္ မ်ိိဳခ်လိုက္ေေလတာ့သည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဝင္းစိန္၏ေအာက္မွ ပင့္ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ တစထက္တစ ပိုျပင္းထန္လာသလို တခါတခါေဆာင့္လိုက္တိုင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္ လႊာ ဖ်တ္ကနဲပြင့္ရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ခခင္သင္ိန္း၏ေလအန္သံေလးမ်ားႏွင့္ လီးတန္ႀကီးေကစာက္ေခါင္းေလးထဲ ပြတ္တိုက္လိုးေဆာင့္သံမ်ားကလည္း ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပင္ ထြက္ေပၚလာေေလတာ့သည္။ ” ပလြတ္..ဖြတ္..ဟင့္..ႁပြတ္..ပလြတ္..အင့္..အဟင့္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ဟင္း.. ” အတန္ငယ္မွ်ၾကာလာေသာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ခခင္သင္ိန္း၏ကိုယ္လံုးေလးမွာ တုန္တုန္ယင္ယင္ေလးျဖစ္လာရာက သူမ၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ေႏွးေကြးလာရာမွ ေဆာင့္အားမွာလည္း က်ဆင္းလာေရတာ့သည္။ ဝင္းစိန္သည္ စင္းက်ေေနသာ သူ၏မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ စို႔ေေနသာ ခခင္သင္ိန္း၏ႏုိ႔ႀကီးကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး သူမ၏ခါးကို အားယူကာ ႀကံဳးထလိုက္သည္။ ခခင္သင္ိန္းကလဲ သူမ၏ဖသင္ားႀကီးမ်ားကို ဝင္းစိန္ေပါရင္င ္းတြင္ ဖိကပ္ထိုခင္်လိုက္ေတာ့သည္။ ဝင္းစိန္၏ကိုယ္လံုးႀကီးတဘက္တခ်က္တြင္ ေကြးထားေသာ သူမ၏ဒူးကို ဖ်တ္ကနဲ ဆန္႔လို္ရကာက ဝင္းစိန္၏ေအနာက္ဖက္သို႔ ဆန္႔၍စင္းထားလိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လေက္ကလးႏွစ္ဖက္က ထိုရင္က္သားျဖစ္ေေနသာ ဝင္းစိန္၏ခါးႀကီ းကို သိုင္းဖက္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ဝင္းစိန္က ေမြ႔ယာေပၚတြင္ ေျခဆင္း၍ ေပါင္ႏွစ္လံုးကပ္ကာ ထိုရင္က္သားျဖစ္ေနၿပီး ခခင္သင္ိန္းက သူ႔ေပါရင္င္းမွာဖင္ႀကီးေတြကို ခ်ရင္း ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို စင္းလ်က္ ဝင္းစိန္ကိုခြထိုင္ေေနသာ ေအနအထားသို႔ ေရာက္သြားသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွမထြက္ သြင္းလ်က္သားပင္ ရွိေေနသးသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ေတယာက္ခါးကိုေတယာက္ဖ္ရကင္း တၿငိမ့္ၿငိမ့္ေဆာင့္ကာ လႈပ္ကာျဖင့္ လိုးၾကပါေတာ့သည္။ ေစာေစာက လိုးၾကရင္း ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏ရမၼက္ေသြးမ်ားသည္ အျပင္းထန္ဆံုးျဖ စ္လာၿပီး ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လုနီးပါးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပံုစံေျပာင္းလိုက္ၾကသျဖင့္ လိုးေဆာင့္ျခင္းကို ခဏရပ္လို္ရကသည္ျဖ္ရစာ ထႂကြလြန္းေေနသာ ရမၼစိတ္မ်ားသည္ အတန္ငယ္မွ်ျပန္လည္ ညိမ္က်သြားရသည္။ ယခုေျပာင္းလိုက္ေသာ ပံုစံမွာလည္း စိတ္ထတင္ိုင္းေဆာင့္လို႔ေရသာ ပံုစံမဟုတ္သျဖင့္ သူတို႔၏အီဆိမ့္ေ ေနသာအရသာေတြကို ကာလတာရွည္ေအာင္ ဆြဲဆန္႔၍ေရနသည္။ ဒီေအတာအတြင္းတြင္ ေတယာက္ခါးကို ေတယာက္ဖက္လ်က္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္တလ ႈပ္လႈပ္ျဖင့္ လိုးရင္း ထူးကဲလွေသာအရသာကို ဇိမ္ယူခံစားႏုိင္ေလသည္။ ခါးေလးေတြကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာျဖင့္ လီးတန္ႀကီး အဝအင္ထြက္ျဖစ္ေန႐ံုမွ်ေလး လိုးေနၾကရင္း ဝင္းစိန္က ခခင္သင္ိန္း၏ပါးျပင္ေလးေတြကို နမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ပခံုးသားေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ကိုက္စုပ္ေပးေနသည္။ ” အသိန္း.. ေကာင္းလားဟင္ ” ” ေကာင္းတယ္ ကုိ္ရယယ္.. အသိန္းျဖင့္ ကိုယ့္ကိုမခြဲႏိုဘင္ူး သိလား.. ” ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးေတြ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ ခခင္သင္ိန္းက တိုးတိုးေလး ေမာလွ်စြာျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။ ကတုံကယင္ေလးေျပာေေနသာ ခခင္သင္ိန္း၏ခ်စ္စရာမ်က္ႏွာေလးကို ကပ္ၾကည့္ရင္းမွ မခ်ိတကင္ဲျဖစ္လာေသာ ဝင္းစိန္သည္ သူမ၏ဖူးအိေေနသာႏ ႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ဆြဲ၍စုပ္နမ္းျပစ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး မ်က္လံုးေလးမ်ားစင္းက်သြားၾကသည္။ ခါးေလးေတြ ေကာ့၍ေကာ့၍ လိုးေနတာေကတာ့ မပ်က္ေပ။ ဒီပံုစံသည္ စိတ္ထတင္ိုင္းေဆာင့္၍ မရသျဖင့္ ရွိၿပီးသား ရမၼက္ေသြးကို သိသိသာသာထႂကြေစျခင္းမရွိေသာ္လည္း လ္ရကွိခံစားေနေရသာ အရသာကို တာရွည္ေေစလသည္။ ဝင္းစိန္က ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ႁပြတ္ကနဲေေနအာင္ ဆြဲခြာလိုက္သည။ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္လံုးေလးမ်ားက ၿပိဳတင္ူလိုပြင့္လာၾကၿပီး တလႈပ္လႈပ္လိုးေနရင္းကပင္ ေတယာက္ကိုေတယာက္ တပ္မက္စြာျဖင့္ မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ခခင္သင္ိန္းသည္ ဝင္းစိန္၏ခါးႀကီးေတြကို ဖက္ထားေသာ သူမ၏လက္ေလးေတြကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဝင္းစိန္၏ဆန္႔ထားေသာ ေျေခထာက္တဖက္တခ်က္ေဘးတြင္ ေနာက္ျပန္ေထာက္လိုက္သည္။ ဝင္းစိေန္ကတာ့ သူမ၏ခါးေလးေတြေပၚမွလက္ကို မဖယ္ဘဲ ခပ္ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ေလးဖက္ထားသည္။ ယခုအခါတြင္ေတာ့ သူတို႔၏ကိုယ္လံုးမ်ားသည္ အတန္ငယ္မွ် ကြာသြားေလၿပီ။ ခခင္သင္ိန္းက သူမ၏ခါးေလးကို ေကာ့ကာ ဝိုက္ကာျဖင့္ တလႈပ္လႈပ္ေဆာင့္ ေပးသည္။ ဝင္းစိန္၏မ်က္ႏွာႀကီးက သူမ၏ရသင္ားေတြေပၚသို႔ အပ္က်လာၿပီး ႏို႔ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေန စို႔ေနျပန္ပါေတာ့သည္။ လုပ္ေေနသာ ပံုစံမွာ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနေရသာပံုစံပင္ျဖစ္သည္။ ဒီလုိအားမလိုအားမေရလးျဖင့္ စကားေတျပာေျပာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ေတယာက္ကိုေတယာက္ ယုယစြာနမ္း၍ျဖစ္ေစ လိုးေနၾကတာကလဲ ထူးကဲလွေသာ ကာမအရသာတမ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။

သူမ၏ႏို႔ႀကီးေတြကို ဘယ္ျပန္ ညာျပန္စို႔ေေနသာ ဝင္းစိန္သည္ အားမရႏိုင္ျဖစ္ကာ ႏို႔ႀကီးေတြကို အားရွိေသလာက္ စုပ္၍ စုပ္၍ စို႔ေနျပန္ပါသည္။ ထိုအခါ ပန္းထြက္လာေသာ ႏို႔ရည္ေလးမ်ားကို ဝင္းစိန္က အားပါးတရပင္ မ်ိဳခ်ေနသည္။ ေတျဖးေျဖးအားမရႏိုလင္ြန္းသျဖင့္ လိုးေနၾကသူႏွစ္ဦးမွာ တုန္တုန္ယင္ယပင္ င္ျဖစ္လာၾကရသည္။ ” ကို.. အသိန္းကို နာနာေဆာင့္ၿပီး လိုးေပးပါေတာ့..အကိုရယ္..ေနာ္.. ” မိန္းမသားပီပီ စိတ္တင္းကာ မခံစားႏိုင္ေတာ့ေသာ ခခင္သင္ိန္းက မပီမေသလးျဖင့္ ညီးညီးညဴညဴေလးေျပာလိုက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့.. ဒီေန႔ေတာ့ဦးေမာင္ေမာေတင္ယာက္ ေအတာ္ဆာေနသည္။ ခခင္သင္ိန္း သူ႔ဆီလာ မကုန္း တာ နဲနဲၾကာၿပီ။ ခုေတာ့ သူေမယာက်ာ္းကလဲ အိမ္ေပၚကဆင္းသြာ းၿပီဆိုေတာ့ ဦးေမာင္ေမာေတင္ယာက္ သူတို႔အိမ္ေပၚအထိ သြားစားခ်လင္ာသည္။ ခခင္သင္ိန္းေတယာက္ ေကလးထိန္းရင္း အိမ္မွာပဲရွိမွာ ေသခ်ာေသလာက္ျဖစ္ သည္။ သူတို႔လမင္ယားကုတင္ေပၚမွာ ခခင္သင္ိန္းကို တက္လိုးလို္ရကရင္ဟူေသာ ေအတြးနဲ႔ ဦးေမာင္ေမာင္ ထန္ေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳေတယာက္ထဲ ေကလးထိန္းရင္း မခသင္ိန္းတို႔အခန္းကိုလဲ ရွင္းလင္းေပးရသည ္။ မခသင္ိန္းက ေအစာႀကီးထဲက အိမ္မွထြက္သြားသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳေတယာက္ ဒီေတလာ စိတ္ေတြေထနသည္။ ေအာမင္င္းကလဲ အားမကိုးရ။ ခခင္သင္ိန္းနဲ႔ ေမရွးေမႏွာင္းပင္ထြက္သြားသည္။ သူေမယာက်ာ္းကလဲ အိမ္ေထာကင္်ခါစမွသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုေကာင္းေကာင္းလိုးေပးသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေတာ့ တခ်ီေကာင္းသာ ျဖဳတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ တခ်ိဳ႕ေညတြဆို မူးမူးနဲ႔ျပန္လာၿပီး တန္းအိပ္သြားတတ္ေသးသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳအိမ္ေထာကင္်ၿပီးကတည္းက ကိုတင္ေအာင္ႏွင့္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့။ ကိုတင္ေအာင္၏လီးႀကီးကိုလည္း တမ္းေတနမိသည္။ အစ္မျဖစ္သူက ဒီလိုလီးႀကီးကိုေတာင္ ပစ္ၿပီးေနာေက္တယ ာက္နဲ႔ ေနာက္မီးလင္းေနသည္ဆိုေတာ့ ခ်ိဳခ်ဳိ မနာလိုသလိုလိုေတာင္ျဖစ္မိသည္။ ခုေနမ်ား ကိုတင္ေအာအင္ိမ္ျပန္လာလွ်င္ ခ်ိဳခ်ိဳ ေကာင္းေကာင္း အလိုးခံလိုက္ခ်င ္သည္။ အို..ကိုတင္ေအာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေအာမင္င္းပဲျဖစ္ျဖစ္လာရင္ သူမကုန္းေပးမိမွ ာပါပဲ။ ေကလးေလးကို ပုခက္ထဲမွာ သိပ္ၿပီးေနာက္ ခ်ိဳခ်ိဳ ခခင္သင္ိန္းတို႔ လမင္ယားကုတင္ေပၚ တက္လွဲေနလိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕ဖိနပ္ခၽြတ္ဆီမွ ခ်ိဳးခ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္အသံေတြၾကားေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွာ ခုျပန္လာတာ ခခင္သင္ိန္းမဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ကာ အိပ္ခန္းဆီ ေလွ်ာက္လာတဲ့ေျခသံက ပိုင္ႏိုရင္ဲတင္းလြန္းလွသည္။ မခသင္ိန္းမဟုတ္ပါက ကိုတင္ေအာသင္ာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အိပ္ခန္းအဝမွာ ေျခလွမ္းတံု႔သြားတာမို႔ ခ်ိဳခ်ိဳမ်က္လံုးေလးေမွးကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ကိုတင္ေအာမင္ဟုတ္ပဲ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးပါလား။

ဒီလူႀကီးက ခ်ိဳခ်ိဳ႕တကိုယ္လံုးကို လႊမ္းၿခံဳၾကည့္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လွ်ာနဲ႔သပ္လိုက္ပံုက အရသာရွိလွတဲ့ တခုခုကို စားေတာ့ဝါးေရတာ့မယ့္အတိုင္းပါ။ ခ်ိဳခ်ိဳဆက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။ ကုတင္ေျခရင္းက ၾကည့္ေေနတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳ႕အမို႔အေမာက္ အခ်ိဳမ့္အဝွမ္းေတြကို သူေသခ်ာျမင္ေနရမွာေပါ့။ ဦးေမာင္ေမာကင္ သူ႔ပုဆိုးကို ျဖည္ခ်လိုက္ပါတယ္။ မတ္ေတာင္ေေနသာ လီးတန္ႀကီးက ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲျဖစ္ကာ မတ္မတ္တန္းေနသည္။ ဦးေမာင္ေမာရင္ဲ႕အသားေရာအင္တိုင္း ညိဳၿပီး လံုးပတ္ကလည္း တုတ္သည္။ ဒစ္ႀကီးကလည္း လန္ေေနသးသည္။ ဒါႀကီးနဲ႔အၾကမ္းခံလို္ရကရင္ေတာ့ ေသျပီဆရာ။ ခ်ိဳခ်ိဳ႕တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ထူပူၿပီး ဘာဆက္ လု္ရပမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ခ်ိဳခ်ိဳရွိရာကို တျဖည္းျဖည္းကပ္လာသံကိုၾကားရပါတယ္။ ဦးေမာင္ေမာကင္ ခ်ိဳခ်ိဳအိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲဆိုျပီး ဟိုကိုဒင္ီကိုင္။ ဦးေမာင္ေမာကင္ ခ်ိဳခ်ိဳအက်ၤ ီေလးကို လွန္ကာ ဗိုက္သားျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထမီေလးကို ေျဖခ်ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အံုကို ပတင္ီေလးေပၚမွ အုပ္ကိုလင္ိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီႀကိဳးေလးၾကားမွ အရည္ေတြ ရႊဲေေနသာ ေစာက္ပတ္ေလးကို လက္ေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ ဆြေနသည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ပတင္ီေလးကို ေရအာခင္ၽြတ္ေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ဆက္ၿပီးပဲအိပ္ေပ ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရမလားမသိေတာ့။ ” အို..ဦးေလး..ဒါဘာလုပ္တာလဲ.. ” ဦးေမာင္ေမာကင္ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚမ်က္ႏွာအပ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို က်က်နနကိုင္ၿပီး ၿဖဲလိုက္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ပတ္မွာ ဟၿပဲၿပဲေလးျဖစ္သြားၿပီး ထင္းထင္းႀကီးေပၚ လာေတာ့သည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထိပ္မွ ေစာက္ေစ့ေကလးလည္း ေထာေထင္နသည္။ ေစာ္ရကည္ၾကည္မ်ားကလဲ စိမ့္ထြက္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ နီရဲၿပဲအာေနလ်က္ ေစာက္ေစ့ေလးမွာ ထိုးထိုးေထာင္ေထ ာင္ျဖစ္လို႔ေနသည္။ ” အား..ရွီး..အေမလး..ေလး.. အိုး..အိုး.. ” ဦးေမာင္ေမာကင္ သူေမစာက္ပတ္ေလးက ပါးစပ္ႏွင့္ က်က်နနအုပ္ၿပီး မရြံမရွာ စုပ္နမ္းလို္ရကာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ တကိုယ္လံုးတုန္တက္ၿပီး ေအာ္ပစ္လို္ရကသည္။ ဦးေမာင္ေမာကင္ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလို စုပ္ယူလို္ရကာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ပါးစပ္ထဲတိုးဝင္မလို ျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ လွ်ာႀကီးျဖင့္ အတြင္းသားမ်ားကို ထိုးထည့္ကလိေပးလိုက္ေလသည္။ ” အား..ပါး..ပါး.. ေကာင္းလိုက္တာ..အာ့..အာ့… ” ဦးေမာင္ေမာကင္ သူ႔ရဲ႕လွ်ာႀကီးကို လိပ္ၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား အတြင္းပိုင္းကို ထိုးသြင္းလိုက္၊ ထုတ္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနရင္း ေစာက္ေခါင္းပတ္လ ည္နံရံေတြကိုလည္း ထိုးေမႊေပးေနရာ ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံရတာထက္ ေကာင္းသြားေလသည္။ ဦးေမာင္ေမာင္၏ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ၿပီး သူေမစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ထိသထက္ထိေအာင္ ဆြဲကပ္ထားသည္။ ဦးေမာင္ေမာကင္လ ည္း ခ်ိဳခ်ိဳ႕အႀကိဳက္ကို သိသြားၿပီျဖ္ရစာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ပါးစပ္ႏွင့္စုပ္ ယူထားရင္း ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႔ လွ်ာအား တဆံုးထိုးသြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ” အား..အာ့..အိုး..ဦးရယ္..အာ့..ကၽြတ္.ကၽြတ္..အား..အား.. “ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ဦးေမာင္ေမာင္၏လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ ကိုယ္လံုးေလး ေကာ့ပ်ံလူးလြန္႔လ်က္ ဦးေမာင္ေမာင္၏ေခါင္းကို လေက္ကလးမ်ားျဖင့္ တအားဆြဲက္ရပင္း ဖင္ႀကီး ေကာ့ကာ ေကာ့ကာႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာမင္ွာ ပါးစပ္ထဲ ပန္းဝလင္ာေသာ ေစာ္ရကည္မ်ားကို မ်ိဳခ်လို္ရကင္းမွ ေစာက္ဖုတ္ကို ကပ္ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ခြာလွ်က္ ေစာက္ပေတ္တၾကာကို လွ်ာျဖင့္ အျပားလိုက္ယက္ေပးလိုက္ေသးသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ မလႈပ္ခ်င္ မရွားခ်သင္လို ျဖစ္သြားရၿပီး ဒူးေထာင္ေပါကင္ားလ်က္ တန္းလန္းျဖင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကို္ယ္လံုးေလးေဘး ဘုတ္ကနဲပစ္ခ်ၿပီး ၿငိမ္သက္သြားေလသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳ႕မ်က္လံုးမ်ားကမူ ကာမဆႏၵေမျေပပ်ာက္ေသးသည့္ ပံုစံျဖင့္ ဦးေမာင္ေမာကင္ို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲထိုးသြင္းလိုးျခင္းေၾကာင့္ ၿပီးသြားေသာအရသာက ေစာေစာက ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ယက္၍ ၿပီးသြားေသာ အရသာထက္ ပုိေကာင္းမည္ျဖစ ္ေၾကာင္း သိထားေသာေၾကာင့္ လိုးသြင္းေစခ်င္ၿပီျဖစ္သည္။ ” ေကာင္းရဲ႕လားဟင္..ခ်ိဳခ်ိဳ ” ” ဟင္း.. သူမ်ားအိပ္ေနတုန္း အတင္းအႏိုကင္်င့္ၿပီးေတာ့.. ” ” ဒါေပမဲ့ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား ခ်ိဳေလးရယ္ ” ” ဟုိေလ..ဟို..ဟို.. ” ” ခ်ိဳ.. ဦးေလး လိုးခ်င္ၿပီကြယ္..ေနာ္ ” ” အို..ဦးကလဲ.. ” ျငင္းဆန္သံက ခပ္တိုးတိုးသာထြ္ရကဲ႕။ ခ်ိဳ အလိုးေတာ့မည္မွန္းသိ၍ ေစာ္ရကည္ေတြ ထပ္စိမ့္ထြက္လာရသည္။ ခ်ိဳ႕ခါးေလးကို ဦးကထိန္းရင္း တစ္ဖက္လွည့္ကာ ကုန္းေစပါတယ္။ ခ်ိဳလဲ တံေတာဆင္စ္ေတြကို အားျပဳရင္း ဖင္ႀကီးေတြကို ေနာက္ပစ္ကာ ေသဘာရွိအလွဴေပးလိုက္ပါတယ္။ ဦးေမာင္ေမာကင္ ခ်ိဳ႕ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေတလွ်ာက္ ပြတ္သပ္ျပီးမွ တြင္းေလးထဲကို တထစ္ျခင္းဖိသြင္းပါေေလရာ။ ဦး လက္နက္ႀကီးဟာ ခ်ိဳ လက္ခံဖူးသမွ် ေတြထဲ အၾကီးဆံုးပါပဲ။ ဦးက အတြင္းထဲေရာက္သထက္ေရာက္ေအာင္ ဖိသြင္းလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး အဆံုးထိ ဒုတ္ဒုတ္ထိ သူ႕ဟာႀကီးတစ္ခုလံုး အရင္းကပ္သြားပါတယ္။ ” အာ့..အ..အာ့..အား..ဟင့္.. ” ခ်ိဳ႕ ပါးစပ္က ခပ္အုပ္အုပ္ ညည္းညဴသံသာ ထြက္ႏုိပင္ါေတာ့တယ္။ ” ခ်ိဳခ်ိဳရယ္..နင့္ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းလိုက္တာ..နင့္အစ္မထက္ေတာင္ က်ပ္ေသးတယ္ ” အို..ဒါဆို ခခင္သင္ိန္း ကုန္း ေနတာ ဦးေမာင္ေမာင္ေပါ့။ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ သူ႔အစ္မကို လိုးခဲ့ေဆာ္ခဲ့ေသာ ဒုတ္ ေတြကို လိုက္ ခံ ေနရသလိုပင္။ အခုေတာ့လဲ ခ်ိဳ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ တဆံုးဝင္ေနတဲ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးကေပးေနတဲ့ ကာမဆိပ္ေတြကလြဲလို႔ သိပ္စဥ္းစားႏိုင္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ” ကြၽတ္ “အဆံုးထိထိုးသြင္းထားရင္း ႏွဲ႔ေနတာ ခ်ိဳ႕ စိတ္ေတြကို မရိုးမရြျဖစ္ေစပ ါတယ္။ ဦးေမာင္ေမာကင္ လီးတန္ႀကီးကို အဆံုးထိထိုးသြင္းထားၿပီး ခဏၿငိမ္ကာ အရသာခံေနလ်က္ ေတျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲ ျပန္ဆြဲထုတ္ကာ တခ်က္ခ်င္း လိုးေညွာင့္ေပးလိုက္သည္။ ခ်ိဳ႕တပင္ါးအစံုကို ဆုပ္ကိုရင္င္း အဆံုးစြန္ထိ တစ္ခ်က္..အဆံုးစြန္ထိ ေနာက္တစ္ခ်က္..အာ..အ။ ” အိုး..အား..အီး..အီး..အိုး.. ” လီးေခ်ာင္းႀကီးက သူေမစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္ၿပီး လိုးလိုက္တိုင္း ခ်ိဳခ်ိဳမွာ အားေရက်နပ္စြာ ညည္းညဴေေနလသည္။ တျဖည္းျဖည္းေႏွးေနရာေကန သြက္သထက္သြက္လာတယ္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက။ ဦးရဲ႕လီးႀကီးက တုတ္လဲတုတ္၊ ရွည္လဲရွည္၊ ႀကီးလဲႀကီးဆိုေတာ့ ခ်ိဳ႕ သားအိမ္ဝဆီ လီးထိပ္ႀကီးက တန္းဝလင္ာတိုင္း ေအာင့္ ေကာင္းႀကီးျဖစ္သြားရသည္။ ” အ..အ..အား..ကၽြတ္ကၽြတ္..ထိလိုက္တာ..ဦးရာ..အဲ့တခ်က္က..အာ့..အား.. ” လီးႀကီးက ခ်ိဳ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ အရွိန္ျပင္းထန္စြာ ထိုးထည့္၊ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာင့္လိုးေနသည္။ သူ႕ေမႊခ်က္ ေဆာင့္ခ်က္ ေတြဟာ ခ်ိဳ႕ အတြက္ တကယ့္အရသာပဲ။ ဦးရဲ႕လီးလံုးပတ္ကလဲ ေအတာ္တုတ္တာမို႔ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြနဲ႔ သိပ္သိပ္သည္းသည္း ျပည့္ျပည့္ဝဝ တနင့္တပိုးႀကီး ပြတ္တိုက္ၿပီး ေစးပိုတင္င္းၾကပ္ေနတာေပါ့။ ဦးကလဲ ခ်ိဳ႕ဖသင္ားႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္႐ံုနဲ႔ အားမေရတာ့ဘူး ထပင္ါရဲ႕။ လက္ဖဝါးႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳဖင္ႀကီးကို တဖ်န္းဖ်န္း ႐ိုက္ေေနလရဲ႕။ ျဖဴဝင္းေနတဲ့ ခ်ိဳဖင္ႀကီးေကတာ့ လက္ေခ်ာင္းရာေတြနဲ႔ နီရဲေေနတာ့မွာပဲ။ ခ်ိဳလဲ လက္တဖက္နဲ႔ မမွီမကမ္းေလး သူ႔တပင္ါးကို ေနာက္ျပန္ကိုကင္ာ ဆြဲယူမိပါရဲ႕။

ဦးရဲ႕ေဂြးအုတြဲႀကီးေတြကလဲ ခ်ိဳ႕ ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးေလးကို မထိခလုတ္ ထိခလုတ္နဲ႔။ ရာႏႈန္းျပည့္ ထိထိမိမိ စီးစီးပိုပင္ုိင္ႀကီး အလိုးခံရင္း ကာမအရသာကို တအီတဝႀကီး ခံစားေနရပါေတာ့သည္။ အခ်က္ေပါင္းရာေက်ာ္ အဗ်င္းခံလိုက္ၿပီးေနာက္ ခ်ိဳခ်ိဳ႕တကိုယ္လုံး ေတာင့္တင္းသြား၏။ ဟင့္ခနဲ ဟင့္ခနဲ ဖင္ႀကီးကိုရမ္းကာ ေစာက္ေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာေကင္တာ့ ခပ္သြက္သြက္ ဆက္ေဆာင့္ေနဆဲ။ ခ်ိဳ လေက္ကလးပင္ ေထာက္မထားႏုိင္ေတာ့။ ႏို႔ႀကီးေတြကို အိပ္ယာႏွင့္ ထိႏိုသင္မွ်ကပ္ထားရင္း ဖင္ႀကီးပါေထာင္ေပးလိုက္သည္။ ဝင္းစိန္သည္ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို အသာေလး ခါးမွေပြ႔ကာ သူမ၏ေအာက္မွဆန္႔ထားေသာ သူ၏ေျေခထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေတျဖးေျဖးေကြးကာ ယူလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးကို ခါးမွေပြ႔႐ံုသာမကဘဲ အသာေလး မကာ အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွန္ခ်လို္ရကင္း သူ၏ေျေခထာက္ေတြကို ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ခခင္သင္ိန္း၏ကိုယ္လံုေလး ပက္လက္ျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူမက ေျေခထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ဒူးေကြးလိုက္ၿပီး ေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကား၍ေထာင္ေပးလိုက္ေေလတာ့ရာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေလွႀကီးထိုးပံုစံသို႔ ေျပာင္းလဲသြားပါေတာ့သည္။ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆံုးဝင္ေေနသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ အခုေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ကာ လက္သံုးလံုးခန္႔ထြက္၍ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးေနသားတက်ျဖစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဝင္းစိန္က လီးတန္ႀကီးကို ေဆာင့္၍ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ” ဖြတ္..အင့္.. ” လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ အရည္ေတြ႐ႊဲေေနသာ ခခင္သင္ိန္း၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တဆံုးဝသင္ြားခ်ိန္မွာပင္ ဝင္းစိန္က သူမကိုယ္လံုးေလးကို မက္ေမာစြာ လွမ္း၍ၾကည့္ေနသည္။ ” လိုး..လိုးေတာ့ေလ..ကို..ဟင့္.. ေဆာင့္ပစ္လိုုက္စမ္းပါ.. ” ႏွာထန္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခခင္သင္ိန္းမွာ ဒီအခ်ိန္ေလးကိုပင္ သည္းမခံႏိုရင္ွာေတာ့ေပ။ ဝင္းစိန္ကလဲ သူ၏လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ားျဖင့္ သူမ၏ႏို႔အံုႀကီးေတြကို အုပ္ကိုဖင္်စ္ညွ ္ရစင္း လီးတန္ႀကီးကို သူေမစာက္ပတ္ေလးထဲမွ ဒစ္ႀကီးေပၚကာနီးအထိ ဆြဲ ဆြဲထုတ္ကာ အားမနာတမ္း ေဆာင့္လိုးပါေေလတာ့သည္။ ” ႁပြတ္..ဖြတ္..ဟင့္..အင့္..ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ပလြတ္..အင့္..ဟင့္.. ” ဝင္းစိန္၏မညွာမတာေဆာင့္လိုးခ်က္မ်ားကို မၿဖံဳေသာခခင္သင္ိန္းမွာ သူမ၏ေျေခထာက္ေလးမ်ားကို ေႁမႇာက္ကာ ဝင္းစိန္၏ခါးႀကီးကို လွမ္းခ်ိတ္ၿပီး အားယူရင္း သူမ၏ေဖာင္းကားေနေသာ ေစာက္ပတ္ျဖဴျဖဴေလးကို ေကာ့ ေကာ့ေပးေေနသးသည္။ လိုးေနသူငနဲသားမွာလည္း ေစာေစာက အားမရႏိုင္ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကို အတုိးခ်ကာ မညွာတမ္းပင္ ေဆာင့္လိုးေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ၏လက္ထဲမွ ခခင္သင္ိန္း၏အယ္ ထြက္ေေနသာ ႏို႔အံုႀကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္လိုက္ နယ္လိုက္လုပ္ေနရာ ႏုိ႔ရည္ေလးမ်ား ထြက္လာရသည္။ ဝင္းစိန္၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကုတင္ႀကီးပင္ တကၽြီကၽြီ ျမည္လို႔ေနသည္။ ” ႁပြတ္..ဖြတ္..ပလြတ္..ႁပြတ္.. ” ” ဟင့္..ဟင့္..ကို.. သိန္းကိုခ်စ္လားဟင္.. ” ” အင္း ” ” ေအမနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ.. ” ” သိန္းကို..ပုိတာေပါ့ ” ” ဟင့္.. လိုးရတာေရာ ဘယ္သူက ပိုၿပီးအရသာရွိလဲဟင္.. ” ” သိန္းက ပိုေကာင္းတာေပါ့ ” ” ဟင့္..ဟင့္.. လုပ္..လုပ္.. တအားလိုး..တအားေဆာင့္..အာ့..သိန္း ၿပီးကာနီးၿပီ..အ ဟင့္..ဟင့္.. ႁပြတ္..ဖြတ္..ပလြတ္.. ” တဖက္ခန္းမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေမရာက္မွီမွာပင္ တည္းခိုခန္းသို႔ ႀကိဳေရာက္ေနႏွင္ ့ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေေနသာ တထင္ြန္းသည္ သူ၏ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး တဆတ္ဆတ္ ေတငါက္ေငါက္ျဖစ္ေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ဆုတ္လို က္သည္။

ခခင္သင္ိန္းတို႔ လိုးေေနသာ ကုတကင္ ေအာမင္င္းေခ်ာင္းၾကည့္ေေနသာ နံရံကို ကပ္ထားသည္ျဖစ္ ၍ ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႕ေနၾကားေနရသည္။ ခယ္မႏွင့္ေယာကၡထီးႀကီးတို႔၏လိုးပြဲကို ၾကည့္ရင္း ေအာမင္င္းသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို လက္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္းဆုတ္ ကိုရင္င္း သြက္သြက္ပင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္လိုက္ေတာ့ရာ ဆယ္ခ်က္မွ်ထုလို က္႐ံုျဖင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးထိပ္မွ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေအာမင္င္း၏စိတ္ထ ဲတြင္ေတာ့ သူသည္ ခခင္သင္ိန္းကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ လက္မလႊတ္ႏိုင္ေတာ့။ ေရအာကင္ို လိုးမည္ဟု စိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္စဥ္မွာပင္… အိမ္တြကင္်န္ခဲ့ေသာ ဇနီးေခ်ာေလး ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ဝက္ဝက္ကြဲေအာင္ အလိုးခံရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္းဝယ္ ဦးေမာင္ေမာင္၏သ ု္ရတည္မ်ားနဲ႕လွ်ံေေနအာင္ အျဖည့္ခံလိုေ္ရကလသည္။လီးႀကီးေသလာက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာဆြဲလိုးႏိုင္ေသာ ဦးေမာင္ေမာင္ေၾကာင့္ ခ်ိဳ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ပစ္ပစ္ၿပီး ျပန္ေဆာင့္ေပးသည္။ လီးႀကီးကိုလည္း ညွစ္ညွစ္ေပးသည္။ “အင္း…အင္း….အ…ရွီး…ငါ…ငါ….ျပီးေတာ့မယ္” ဦးက စက္ေသနတ္ပစ္သလို မညွာမတာေဆာင့္လိုးေနရင္းမွ တုန္တခုိက္ခိုက္ ေလသံမ်ိဳးႏွင့္ေျပာပါတယ္။ ဦးရဲ႕လီးရည္ေတြ ခ်ိဳ႕ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ေတဖ်ာေဖ်ာ ပန္းဝလင္ာေတာ့ ခ်ိဳလဲရွိသမွ်ေစာ္ရကည္ေတြ ထြက္ကု္ရနင္း ေနာက္တခ်ီၿပီးသြားရျပန္ပါတယ္။ ” အား..အား..ဦးရယ္ေကာင္းလိုက္တာ..ရွီး.. “လို႔ညီးရင္း ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ ဆန္႔ငဆင္န္႔ငင္ေ လး အိပ္ယာေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုေ္ရကတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာမင္ွာလည္း ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမ်ားကို လိုးလို္ရကၿပီျဖစ္သျဖင့္ အားေရက်နပ္စြာ လီးေခ်ာင္းထဲမွာ သုက္ေရပူမ်ားကို ေရျပြတ္ႏွင့္ပန္းသည့္အလား ေတဖ်ာေဖ်ာ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို သူေမစာက္ဖုတ္ေလးထဲ အရင္းထိစိုက္ကာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုယ္လ ံုးေႏြးေႏြးေလးေပၚေမွးရင္း ခ်ိဳခ်ိဳႏွင့္ ခခင္သင္ိန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး၏ ေစာက္ပတ္မ်ားကို ဖြတ္ဖြတ္ေၾေကအာင္လိုးဖို႔ ပလန္ဆြဲေေနေလတာ့သတည္း………ၿပီးပါၿပီ။