မေ့လို့မရတဲ့ည

နွေရာသီပူအိုက်သောကာလမို့ထင်ပါရဲ့……ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအကျီင်္လေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။ အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့်ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ကုတင်ဘေး တွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သားရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ် ရင်တခုလုံးတုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်းမနိင်ချင်အောင်ဖြစ်လာသည်။ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် ကုတင်ကိုအားပြု လိုက်မိ၏။ သိမ့်ကနဲ ကုတင်လွုပ်သွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတွင်းမှ ခင်မြင့်သည်………. “….ကိုလွင်လား…..လာလေ…ဘာပြုလို့ ကုတင်ဘေးမှာရပ်နေတာလဲ……” ဆိုတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့အိပ်ချင်မူးတူးခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင်တစ်ယောက် ညို့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်ကခြင်ထောင်ထဲကို ရောက်သွားရသလို လူဟာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံနေရသည့်အဖြစ်……။ “…..ကိုလွင်…ဘာဖြစ်နေတာလည်း.. တလွုပ်လွုပ်နဲ့….” လို့ပြောဆိုပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကို သူမဘက်ဆွဲလိုက်သည်။ဒိတ်ကနဲ ရင်အစုံဟာ အပြင်ကိုပြုတ်ထွက်သွားပလားဟုပင် ထင်မှတ်လိုက်ရသည်။

နွေးထွေးနူးညံ့သော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံနဲ့အဖက်ခံလိုက်ရတော့ မောင်မောင်တို့ သွေးဆူလာပြီး အေးအေးမော်နဲ့ဖိုက်ဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံကလည်း သူ့ကိုတွန်းအားပေးနေ သည်မို့ မောင်မောင်ရဲ့လက်တွေဟာ ခင်မြင့်ရဲ့နောက်ကျောကိုသိုင်းယှက်ဖက်တွယ် လိုက်ပြီး နီထွေးစွတ်စိုနေတဲ့ ခင်မြင့်နွုတ်ခမ်းနှစ်လွာကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ “…..ဟင်း…ဟင်း….ဟင်း…..” ပူနွေးချိုမြိန်သောအနမ်းစကြောင့်ပင်ထင်…..ခင်မြင့်သည်လည်း အချစ်သွေးတို့ ထကြွလာချေပြီ။ မောင်မောင်သည် နောက်ကျောမှနေ၍ ခင်မြင့်ရဲ့ဘော်လီအင်္ကျီချိတ်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ကာချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး ဆွဲပါကိုင်ပါများသဖြင့် ဖေါင်းကားပြည့်ဖြိုးလုံးမောက်နေတဲ့ ခင်မြင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ၏လက်များဖြင့် အသာအယာအုပ်ကိုင်ပြီး ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်ပေးခါ မတ်တောင်နေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ချောင်းကြားမှာ ဖိကြိတ်ပွတ်ချေလိုက်တော့….. “……အာ့…အင်း…..ဟင်း….အို…ကိုလွင်….အင့်…..” ခင်မြင့်ခါးလေးကော့တက်ရင်းက မပွင့်တပွင့်ငြီးငြူမွုပြုလိုက်၏။မောင်မောင်ရဲ့ လက်အစုံကလည်း သူမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတဝိုက်ကို ကတုံကရင်ကြီးနဲ့ပွတ်သပ်ပေး၏။ ဖူးဖူးရွရွအဖုတ်ကလေးတဝိုက်မှာတော့ စောက်မွေးတွေက ထိုးထိုးထောင်ထောင်မို့ မောင်မောင်ဆုပ်ဆွဲလိုက်သည်။ “…..အိုး…..နာလိုက်တာ….ကိုလွင်ရယ်……တအားဆုပ်ဆွဲတာကိုး……ဟွန်း….” ခင်မြင့် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေရင်းမှ မပွင့်တပွင့် တိုးတိုးလေးကြိတ်၍ပြောလိုက်၏။ ဘယ်အချိန်က ချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိ မောင်မောင်ခါးတွင် ပုဆိုးမရှိတော့ သူ့ပေါင်တွင်းပိုင်း ပေါင်သားများနှင့် ခင်မြင့်၏အိစက်ကြီးမားသော ပေါင်လုံးကြီးများ နွေးထွေးစွာထိတွေ့မိကြ၏။ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက် ခြင်ထောင်အတွင်းမှာတော့ အသက်ရွုသံပြင်းပြင်းနှင့်အဝတ်များလွုပ်ရှားသံများကိုသာ ကြားနေပြီး…နှစ်ဦးစလုံး စကားပြောသံတိတ်နေကြ၏။

ခင်မြင့်၏တသွေးတမွေးကိုယ်လုံးလေးကို မောင်မောင်ပွတ်သပ်နွိုးဆွနေသည်ကို ခင်မြင့် ယားယံစွာခံစားရင်း တွန့်ကနဲ ဆတ်ကနဲ…လိမ်ကော့တက်သွားရရှာပြန်သည်။ “….ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိဘူး….ခါထဲမှ….” မောဟိုက်တုံရီသံဖြင့် ခင်မြင့်ရဲ့အသံလေးများက မောင်မောင့်ရင်ကို လွုပ်ခတ်သွား စေသည်။ဖိုမ…အထိအတွေ့ကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးမှာ တုံတုံလွုပ်လွုပ်ဖြင့် ကိုယ်တွယ်စမ်းသပ်နေမိကြပြန်၏။ မောင်မောင်လက်တဖက်က ခင်မြင့်၏ဖေါင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို စမ်းပြီး အကွဲကြောင်းအလိုက်ထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးမိသလို…….. ခင်မြင့်၏လက်တစ်ဖက်ကလည်း မောင်မောင်၏လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပေးသဖြင့် ပူနွေးနွုးညံ့သောအထိအတွေ့လေးများကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း တဖြေးဖြေးမာတင်း လာပြီး ထောင်ထလာလေသည်။ မောင်မောင်သည် အရွယ်နှင့်မမျှသောလီးကြီးက ခင်မြင့်လက်ထဲဝယ် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာကာ လက်တဆုပ်စာလောက်ကြီးထွားလွန်းလှ၏။ ခင်မြင့်သည် သန်းလွင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျသည့် တပတ်ကျော်ကျော်အတွင်းမှာ ညစဉ်ထိတွေ့လိုးခံဖူးပြီး သန်းလွင်ရဲ့လီးကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ယခုလောက် မကြီးထွားဟုစိတ်ထဲမှထင်မှတ်မိလိုက်ပေမယ့် ကာမရဲ့လောင်မြိုက်မွုကြောင့် စဉ်းစား တွေးခေါ်မွုခွန်အားများမှာ ယုတ်လျော့နည်းပါးစေလေသည်။ တက်ကြွလွုပ်ရှားမွုတွေက ခင်မြင့်ကို ချုုပ်ကိုင်လွမ်းမိုးလျက်ရှိ၏။တခုဘဲ ခင်မြင့်စိတ် ထဲမှာ စနိုးစနောင့်ဖြစ်မိသည်။သန်းလွင်၏ချွေးနံ့သည် အနည်းငယ်စူးလှ၏။ယခု အမှောင်ထဲ၌မိမိကို အားပါးတရကြီးဖက်ပွေ့ပွတ်သပ်နေသောအနံ့ကတမျိုး တခါတရံ ချွေးနံ့က စူးရှသလိုရှိပြီး တစ်ခါတရံ မွေးမွေးလေးချိုအီနေပြန်သည်ကိုတော့ ခင်မြင့် တဒင်္ဂစဉ်းစားမိလိုက်သလိုရှိသည်။ “…..ကို…..ကိုလွင်…..” ခင်မြင့် ကြီးထွားသန်မာသော လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း တိုးညှင်းစွာခေါ်ကြည့်၏။….တုံ့ပြန်သံထွက်မလာဘဲ ပြင်းထန်သောအသက်ရွုသံနှင့် အတူနှာခေါင်းမှပူနွေးသောသက်ပြန်လေက ခင်မြင့်၏မျက်နှာကိုရိုက်ခတ်လာသည်။

တဆက်ထဲမှာဘဲ လက်တွေက မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးနွိုက်ကလိပေးနေသလို လုံးကျစ်မာခဲနေတဲ့နို့တွေကိုလည်းတဘက်စီ တလှဲ့စီစို့ပေးခြင်းကို ခံစားလိုက်ရပြန်တော့ ခင်မြင့် မတူသော ဖိုမ ဆိုသောအထိအတွေ့တွေက ခင်မြင့်အားရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်လာ သဖြင့် ရုန်းထွက်နိုင်စွမ်းတွေ လွင့်မျောကုန်ပြီဖြစ်သည်။ မောင်မောင်ကလည်း တလုံးတပါဒမျှပြောဆိုမနေတော့ဘဲ သူမကိုအပျိုဘဝထဲက ပိုးပန်းပြီးစိတ်မှန်းနဲ့ဂွင်းတိုက်ခဲ့ရပေါင်းများလှပြီမို့ ယခုလက်တွေ့အပိုင်နှိပ်ရန်ကိုသာ စိတ်စောစွာပြုမူနေလေရာ…ဘာဆိုဘာမှအပိုပြောမနေတော့…ဆရာဆရာ့ကြီးတွေရဲ့ သင်ကြားပို့ချချက်တွေ၏သင်ခန်းစွာတွေကို နံပါတ်စဉ်အလိုက်ကာမရဲ့သော့ချက်များ ကိုသာတွင်တွင်ကြီးဖွင့်လှစ်ဖို့ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။ “….ဟင်း….ဟင်း…အီး….အား…..ယားတယ်……အဟင့်…ဟင့်…..” တုံရီလွိုက်ဖိုသောအသံတိုးညှင်းစွာထွက်ပေါ်လာသည်။ခင်မြင့် ဂနာမငြိမ်တော့ ပေါင်တွေကိုချဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ ရာဂသွေးတွေဆူကုန်ပြီဖြစ်သည်။သူမရဲ့စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနံရံများကလည်း တလွုပ်လွုပ်၊တရွရွနဲ့အရည်ကြည်များ ရွဲရွဲစိုစေပြန်၏။ မောင်မောင်သည် သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ဒူးထောက်၍အနေတော်ဖြစ်အောင် နေရာယူလိုက်ပြီး ခင်မြင့်၏ပြည့်ဖြိုးအိစက်နေသော ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲကားမြှောက်ပင့်၍ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ ပူနွေးသောလီးထိပ်၏အထိအတွေ့က ခင်မြင့်၏စောက်ခေါင်းဝမှတဆင့် တကိုယ်လုံး သို့ပျံ့နှံ့စီးဆင်းစေသည်မို့ မချင့်မရဲသောဝေဒနာတစ်ရပ်ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ လီးကို စောက်ခေါင်းဝတွင်တေ့ထောက်ပြီး ဂျိုင်းအောက်သို့လက်လျှိုသွင်းပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်အားပြုကိုင်လိုက်သည်……ပြီး…နွေးထွေးအိစိုသောခင်မြင့်၏နွုတ်ခမ်းကို ငုံခဲဖိကပ်ပြီး သူ၏လီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။ “…….ဗြစ်…..ဗြစ်….အာ…..အီး….ဗြစ်…..စွပ်…….” “……အား…အ….မလေး…..ကျွတ်…ကျွတ်…….” လီးကြီးဝင်သွားပုံက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးပင်…..စောက်စိထိပ်လေးကိုထိုးဖိပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဖိဖိပြီးထိုးဝင်သွားခြင်းဖြစ်ရာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး ထူပူ၍ ကျင်တက်သွား၏။

ပြည့်သိပ်ကြပ်သိပ်နေသော အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်မြင့်မှာ ချွေးလေးများပင် ပျံလာသည်။ကျယ်လောင်သောအသံဖြင့်လည်း မငြီးတွားရဲ…အပေါ်ထပ်မှာအိပ်နေကြ သော သန်းလွင် အဖေ၊အမေတို့နိုးသွားမှာစိုးသဖြင့် အံကြိတ်ခါ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုံသည်အထိ မာန်တင်း၍ ခံလိုက်ရသည်။ “…..ဗြစ်…ဗြစ်……ပလပ်….ပြွတ်…ပြွတ်…..ဒုတ်….အား…အ……” တင်းတင်းမာမာကြီးတိုးဝင်နေသော လီးကြီးက တဖြေးဖြေးနစ်ဝင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ဗြစ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲအသံတွေနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားသားအိမ်ဝအထိ စူးစူးနစ်နစ်ကြီးဝင်ရောက်လာသဖြင့် ခင်မြင့်အလန့်တကြား…”….အား..”ဟု အံကြိတ်၍ အော်ဟစ်လိုက်မိရင်း……. မောင်မောင်၏ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီး၍တွန်းထားလိုက်ရသည်။တပါတ်ကျော်ကျော် အလိုးခံထားဖူးသည့်စောက်ဖုတ်က ခုချိန်ထိကျိန်းနေဆဲကျပ်နေဆဲမို့ မောင်မောင်၏ စံချိန်မှီကြီးထွားရှည်လျားလွန်းသော လီးကြီးဒဏ်ကို အလူးအလဲခံစားနေရသည်။ တွန်းထားသောလက်နှစ်ဖက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုံနေသည်။….တဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်ထနေသော မောင်မောင် အရှိန်ကိုမလျော့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက်ပြန်သည်။ “….အာ့…အား….အို့..အို့..ကျွတ်…..ကျွတ်…..အမလေး….နာ….နာတယ်…..အို… ကိုလွင်….ရယ်…..ဒီကနေ့မှ…ကိုလွင့်လီးက….အကြီး….ကြီး…ဖြစ်နေပါလား…. ကိုလွင်ရယ်…….ရှီး….ကျွတ်…အ…….” “…..ပြွတ်….စွတ်….စွတ်….စွိ…..ထုတ်….အာ့….အမ့လေး….တော်…..တော်ပြီ… …အင့်….အား…..နာတယ်…..နာ….တယ်……ကျွတ်….ကျွတ်……..” နာကျင်စူးရှစွာပြောဆိုလာသော ခင်မြင့်ရဲ့တိုးလျှိုးတောင်းပန်သံကြောင့် မောင်မောင်က အလိုးအညှောင့်ကို ရပ်ပြီး…ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေသော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံကိုဖယ်ရှားခါ.. တဆတ်ဆတ်တုံနေသော သူမရဲ့နွုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်ငုံခဲစုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်….တင်းကနဲနေအောင် ဆုတ်ချေနယ်ဖတ်လိုက်…ခန္ဓာကိုယ်တစ်ချမ်း ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရာ……ခဏကြာတော့ ခင်မြင့်ရုန်းကန်ဖယ်ရှားခြင်းများငြိမ်သက် သွားသလို ပေါင်နှစ်လုံးကလည်း ယမ်းခါနေလေတော့၏။

အရင်းထိ နစ်ဝင်နေသောလီးကြီးအသာအယာချွတ်လိုက်သည်။စောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်း သားလေးများ လီးကိုငုံခဲ၍ စုပုံပါလာလေသည်။ နောက်ထပ်အသာလေး ဖိကြိပ်၍ သွင်းလိုက်သည်။ခင်မြင့်တစ်ချက်မျှတွန့်ကနဲဖြစ်သွား ရပြန်သည်။ရုန်းကန်လွုပ်ရှားရင်းမှ ခြင်ထောင်ကြိုးကလည်းပြုတ်ကျလို့ထွေးနေသည်ကို မောင်မောင်လက်တဖက်ကဖယ်ရှားရင်း…..ခင်မြင့်ရဲ့နို့တဘက်ကိုဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ဆက်၍လိုးလိုက်သည်။သွက်လက်သောဆောင့်ချက်….ရိုက်ချက်များဖြင့် အဆက်မပြတ်ဆက်၍ လိုးနေရာမှ ခင်ပြင်းပြင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့်…… “…….အီး…ဟီး…..ဟင်း..အ..အား….ကွဲသွားပြီ…ထင်တယ်……အာ့…အား… အမလေး….ကျွတ်….ကျွတ်……အ…….” စောက်ပတ်ကလေးကွဲသွားသဖြင့် စောက်ဖုတ်မှာအနည်းငယ်ကျယ်သွားသလိုရှိပြီး ကြီးမားသောလီးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းသားအိမ်ထိ ထိထိမိမိကြီးပွတ်တိုက် လိုးသွင်းမိပြန်လေရာ……ခင်မြင့်နားဖျားခြေဖျားလေးများပူနွေးသွားပြီး…တဖျင်းဖျင်းဖြင့် နာကျင်ခံကောင်းဖြစ်လာတော့သည်။အောက်မှနေ၍ ဖင်ကိုပင့်မြှောက်ကော့ထောင်ပေးလာသည်။ “……အား…ရှိ…..ကျွတ်….ကျွတ်…..ဆောင့်…ဆော့င်…..အင့်….အ….ဒုတ်…..ဘွတ်..” အသံတွေကကျယ်လိုက်တာ ကိုလွင်ရယ်…….. ခင်မြင့်၏အားမလိုအားမရသံနှင့် အလိုမကျဟန်စွက်ဖက်သော စကားသံတစ်ရပ် မောင်မောင်နားမှာတိုးညှင်းစွာ ကြားလိုက်ရပြန်သည်။

အမှောင်တွင်း၌ ကြီးမားသောအပူလွိုင်း ကာမမီးလောင်မြိုက်ခြင်းကို ခံစားနေကြသော ခင်မြင့်နှင့်မောင်မောင်တို့နှစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်တွယ်ရင်း လိုးနေကြပြန်သည်မှာ တဖြေးဖြေး အမြင့်ဆုံးအခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားလေသည်။ “……ဟင့်….ဟင့်……အင့်…..အိုး…အိုး…..ရှီး….ကျွတ်…..ကျွတ်……” “….စွတ်…စွတ်….ဗျီ…..ဒုတ်…ဒုတ်…..” “…..အား…အား….ကောင်း….ကောင်းလာပြီ……ဆောင့်….ဆောင့်….အင့်… ….ကိုလွင်……ခင်မြင့်…..ပြီး…..ပြီး……တော့မယ်……အား….ထွက်….ထွက်ကုန်ပြီ…” ခင်မြင့် …တရှီးရှီး…..တကျွတ်ကျွတ်ငြီးတွားပြီးနောက် မောင်မောင်၏နောက်ကျောကို တွဲဖက်ရမ်းခါရင်း……စောက်ခေါင်းအတွင်းမှသုတ်ရည်များ ပစ်ကနဲနေအောင် ပေါင်တွင်းကျောတွေတောင့်တင်း၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။ ထိုစဉ်မှာဘဲ မောင်မောင်ကလည်း စီးပိုင်ပိုင်ကြီးလိုး၍ကောင်းသောခင်မြင့်၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားကြောင့်သူ့လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ခင်မြင့်၏ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ချပြီးဖင်ကိုဆတ်ကနဲ……ဆတ်ကနဲ..ညှောင့်ရင်းမှ အရသာထူးကို ခံစားရင်းမှိန်းကျသွားလေသည်။

နှစ်ယောက်သားတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်နမ်းရွိုက်အမောဖြေရင်းမှ ခဏအကြာမှာ မတိုးလွန်းမကျယ်လွန်းနှစ်ကိုယ်ကြားလေသံဖြင့် ခင်မြင့်၏နွုတ်ဖျားမှ မောလျတုံရီလွိုက်ဖိုသံဖြင့်…….. “….ဒီနေ့ညလိုအဖြစ်မျိုးကို တစ်သက်လုံးမေ့လို့ရနိုင်တော့မှာမဟုတ်တော့ဘူး…. မောင်မောင်…….” ဒိတ်ကနဲ ထိတ်လန့်အံ့သြကာ ရုတ်ချည်းပင် သူမပေါ်မှ မှောက်လျှက်မှေးနေသော မောင်မောင် ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်၍သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဘေး တစ်ဖက်ကို တတောင်ဖြင့်ထောက်၍အံ့သြသောအမူအရာဖြင့် ခင်မြင့်အားကြည့်ရင်း…. “…..နင်……နင်….ခင်…ခင်မြင့်….ငါ့ကို…..မှတ်….မှတ်မိသွား…….” “..အင်း..” အစကတော့….နင်မှန်းမသိဘူး….ငါ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲ….နင့်လီးကြီးဝင် သွားတော့ ငါ့ယောကျ်ားလီးက ဒီလောက်လည်းမကြီး ရှည်လည်းမရှည်တော့ ငါ့သံသယစိတ်ကို ကြီးထွားလာတယ်ဟ….ပြုတ်ကျလာတဲ့ ခြင်ထောင်ကို နင်ဖယ်ပစ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မှန်အိမ်ကအလင်းရောင်လေးနဲ့ပဲ ငါအားစိုက်ကြည့် လိုက်တော့ ငါ့ယောကျာ်းမဟုတ်ဘဲ နင်ဆိုတာ ငါသေသေချာချာကြီးသိလိုက်ရတယ်…” “….ဒါဆိုလည်း….ခင်မြင့်ရယ်…..အဲဒီအချိန်ထဲက ရုန်းကန်ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပေါ့….” “အင်း”….ခက်တော့ခက်သားဟ…မောင်မောင်ရ…မိန်းမသားဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ကြိုက်ချင်ကြိုက် မကြိုက်ချင်နေ ချစ်တာမချစ်တာ အသာထားစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဝင်သွားပြီဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်ကလီးကိုမထွေးချင် မအံချင်ဘူးဖြစ်နေပြန်ရော. …စောက်ဖုတ်က..လီးကြီးကို….ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်ထားပြီး…..စောက်ပတ်ကွဲပြဲသည်အထိ အလိုးခံချင်ကြတော့တာပါဘဲဟာ….ဒါပေမဲ့…….” “…ဘာဒါပေမဲ့လည်း…” ခင်မြင့်ရဲ့ မိန်းမဘဝဒဿနကို တမေ့တမောနားစိုက်ထောင် ရင်းမှ ခင်မြင့်ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြန်လည်မေးခွန်းထုတ်လိုက်မိသည်။ “ဒါပေမဲ့ဆိုတာ မိန်းမတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး….မောင်မောင်….ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့…. နင်နဲ့ငါတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့အခြေအနေနဲ့ အချိန်ကလည်း နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အားပေးအုံးမှ ကဲပါလေ…ဒါတွေပြောနေလို့ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး…..နောက်တခါလုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ဟာ…..နင့်အသပ်အနယ်….အရွိုက်တွေက ငါ့စိတ်တွေကို မူမမှန်အောင် ဖြစ်နေကုန်ပြီ…..နောက်ပြီးငါ့ယောကျ်ားပြန်လာရင်လည်း ပြဿနာ……”။

“….နင့်….ယောကျ်ားသန်းလွင်….ကင်းတဲမှာဖဲရိုက်နေပြီဟ…..ဖဲချပ်ကိုင်နေရရင် မနက်လင်းအောင်ထိုင်ရာကမထစတမ်းဆိုတဲ့…အစားထဲကဘဲဆိုတာ နင်လည်းသိသား နဲ့ဟာ…ဒီကောင်…မနက်မိုးထိန်ထိန်လင်းမှ ပြန်လာမယ်ဆိုတာ…သေချာပေါက်ဘဲ…..” “…..အင်း…ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ဟ….မောင်မောင်ရ….သူက….သူ့အဖေအတိုင်းဘဲ.. ဖဲဆိုအသေရိုက်တာ……အိုးပစ်အိမ်ပစ်…ခုလည်းကြည့်လေ….သူ့မယားကို ဒီ့ပြင်လူ တက်လိုးနေပြီ….ငါတခုတော့ တောင်းပန်ပါရစေဟာ……” “…ဘာကိုလည်း…..ခင်မြင့်…..” “….အခုညဖြစ်တဲ့ကိစ္စကို လူမသိပါစေနဲ့ဟာ….နောက်ပြီးငါ့ကိုလည်း အထင်မသေးပါ နဲ့လို့…..” “…အော်…ဒါက…..စိတ်ချစမ်းပါ….ခင်မြင့်ရာ….ဒါမျိုးကလူသိလို့ဖြစ်တာမှမဟုတ်တာ.. ….နင့်ကိုလည်း ငါအထင်မသေးပါဘူးဟာ….အရင်ထဲက နင့်ကိုငါချစ်ခဲ့တာဟ…အခုမှ” “…..ကဲပါဟယ်…..စကားတွေပြောမနေပါနဲ့တော့…..ငါ…ငါ….မနေနိုင်တော့ပြန်ဘူးဟ… ….လိုးမှာဖြင့်….လိုးလိုက်စမ်းပါဟာ…..” “….အေး……ငါကလည်း….လိုးဖို့အသင့်ဘဲ…..ဒီတစ်ခါတမျိုးပြောင်းလိုးမယ်….နင် လေးဘက်ကုန်းပေးဟာ……” မောင်မောင်ရဲ့စကားအဆုံးမှာတော့…..လီးကိုဖွဖွရွရွကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ခင်မြင့်.. လူးလဲထကာ ကုတင်ပေါ်၌ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏။

သူမ၏ကြီးမားပြည့်ဖြိုးလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါ၍နေသည်။မောင်မောင်သူမရဲ့ခါးပေါ်ကိုလက်နဲ့ဖိလိုက်တော့ ခါးလေးကော့ ဖင်လေးအောက်ပြစ်သွားကာ အရည်များဖြင့်စိုရွဲနေသောစောက်ဖုတ်ကြီး ဟာ လက်တစ်ဆုပ်စာမှပြူးပြူးကြီးနောက်သို့ပြူးထွက်လာသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ဝိုးတဝါးမြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ မောင်မောင်ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ ခင်မြင့်၏ဖင်စုံကြီးရဲ့နောက်ကနေ မြင်းထိုင် အနေအထား မကုန်းမကွဖြင့် နေရာယူပြင်ဆင်လိုက်၏။သူ၏ကြီးမားရှည်လျားနေတဲ့ လီးကြီးကိုအရင်းမှကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းလေးအထက်အောက် ဘယ်ညာကို လီးထိပ်ဖြင့်လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်၏။ “….အ….အင့်……ကျွတ်…ကျွတ်….ဒုက္ခပါဘဲ…လုပ်မှာသာလုပ်စမ်းပါဟာ… နင်အဲသလိုကြီး မထိတထိမလုပ်စမ်းပါနဲ့…ငါ …မနေတတ်ဘူးဟ……” သက်တူရွယ်တူ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ ခင်မြင့်ပြောဆိုလိုက်သည်နှင့် မောင်မောင်ကလည်း လီးကြီးကိုသူမ၏စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ထောက်၍ သေးကျင်နေသည့်ခင်မြင့်၏ခါးလေးကို စုံကိုင်စွဲကာ မဟားတယားဖိသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးချက်ဆောင့်ချက်မှန်မှန်လေးဖြင့် လိုးဆောင့်နေပြန်ရာ ခင်မြင့်မှာအသဲစွဲအောင် ကောင်းနေသမို့ စောက်ခေါင်းထဲက သုတ်ရည်များ အဆမတန်ပန်းထုတ်လိုက်မိရပြန်သည်။

လီးကြီးကလည်း ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးနေရာ တဘွတ်ဘွတ်အသံများ မြည်ဟီးရရှာ၏။ ‘…ဟိတ်…အသံတွေသိပ်မမြည်စေနဲ့…ဟ…..” “….ထိန်းတော့…ထိန်းလုပ်တာဘဲဟ……နင့်စောက်ဖုတ်က…အရည်တွေတအားထွက်တာကိုး…..” စကားကိုအပြန်အလှန်ပြောဆိုနေရင်းမှ မောင်မောင်သည်တွဲလဲကျရမ်းခါနေတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စွဲယူဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ချေလိုက်၏။ “….အား….ဟင်း…ဟင်း……အား…..တမျိုးကြီးဘဲ…..မောင်မောင်……ငါ….အားမရဘူး. ….ဆောင့်…ဟာ….နာနာလေး…..” မောင်မောင်ကလည်း ဖိုးကျိုင်းတုန်ဖြစ်သွားခါ ဆွဲကိုင်ဆုတ်ချေနေတဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လွတ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့်ဆွဲကိုင်အားပြုပြီး အသားကုန်ပစ်ပစ် ဆောင့်ပါလေပြီ…… “…..အင့်…..အင့်……စွတ်…..စွတ်…..ဘွတ်…..ဘွတ်…..အင့်…ဟီး… ….ကျွတ်…..ကျွတ်…..ဗြစ်…..ဗြစ်……ဘူ…ဘွတ်……..” ဒုတိယအချီမို့ စောက်ခေါင်းကလည်း ကျပ်အရည်တွေကလည်း ရွမ်းစိုနေသည်မှာ လေအဝင်များပြီးလီးကြီးကိုဆွဲနွုတ်လိုက်တိုင်း အီးပေါက်သံကဲ့သို့ လေသံများထွက်ပေါ် လာသည်။ လိုးနေကျ သန်းလွင်၏လီးမဟုတ်ဘဲ…..တစိမ်းလီးတချောင်းအဝင်ခံရပြီမို့ အသစ်အဆန်းတမျိုးလိုပင်….အီ…ဆိမ့်အောင်ကောင်းသွားရသူကတော့ ခင်မြင့်ပင် ဖြစ်၏။ ခေါင်းအုံးပေါ်ခေါင်းစိုက်အားပြုပြီး လက်နောက်ပြန်ဖြင့် မမှီမကမ်းမောင်မောင်ရဲ့ပေါင် တွေကို ဆွဲကိုင်အားပြုဖိကပ်သလို သူမ၏ဖင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ကော့ကော့ပေးခါ အလိုးခံလိုက်မိလေသည်။ “…..ပြွတ်….ပြွတ်……စွတ်…..စွတ်….ဗြွတ်…..ဗြစ်……” ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါပြီးပြင်းထန်လွန်းလှသည်။

ခင်မြင့်ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ လွိုင်းထ၍တုံတုံသွားသလို နို့ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ပင် နေ၏။နှစ်ဦးစလုံးကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာကြပြီး အသက်ရွုသံများပြင်းထန်နေ၏။…မောင်မောင်ကလည်း သူမ၏တင်ပဆုံကို လက်ဖြင့် တဖျန်းဖျန်းရိုက်ကာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် လိုးဆောင့်နေလေ၏။ “…ဗြစ်….ဗြစ်…..စွတ်….စွတ်……ဘွတ်…..အ…အား…အ…..အ……ဟင်းဟင်း….” ခင်မြင့် မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းသွားပြီး သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သုတ်ရည်များကိုပြစ်ကနဲပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားသည်နှင့်မရှေးမနှောင်းမှာပင် လေးငါးဆယ်ချက်ဖိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်းမှ မောင်မောင်တင်ပါးများ ခွက်ဝင်သွားအောင် လီးထိပ်မှသုတ်ရည်များကို ခင်မြင့်၏စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ရင်းမှပင်…..နှစ်ဦးသားကုတင်ပေါ်မှောက်ရက်အနေအထားဖြင့် မိန်းမော၍ သွားလေတော့သည်။ “…..ဟေ့ကောင်…..မောင်မောင်…..” “…ဟာ….ကိုထွန်းလွင်…” အိမ်ထဲမှ ခေါင်းစုတ်ဖွားနှင့်ထွက်လာသော မောင်မောင်အားအသံများကပ်၍ ခေါ်လိုက်သော ထွန်းလွင်၏စကားသံကြောင့် အလန့်တကြားခေါင်းမော့၍ တုံ့ပြန်ထူးလိုက်ရမိသည်။ “….ညှော်တွေများနေပြီ ထင်တယ်….” “…ဗျာ….ဘာ…ညှော်မိရမှာလဲ…..” “…..စောက်ဖုတ်ညှော်….စောက်ဖုတ်…..” “….ခင်များကတော့ လုပ်ပြီ…..မဟုတ်ကဟုတ်က……” “…….ငါသိပါတယ်….မောင်မောင်ရာ…..မနေ့ညက တညလုံး….ငါ့ညီမခင်မြင့်နဲ့ မင်းတညလုံးဖိုက်ကြတာ…..” “…..အိုး….ခင်…ခင်….ခင်များ….” မောင်မောင်…ထိတ်လန့်တုန်လွုပ်စွာနောက်သို့ခြေတလှမ်းဆုတ်လိုက်မိရင်းမှ…စကားကို ထစ်ငေါ့စွာပြောဆိုရေရွတ်လိုက်မိရသည်။

“….မကြောက်ပါနဲ့…မောင်မောင်ရာ…..မင်းကိုငါဘာမှမလုပ်ပါဘူး…..စိတ်ချနေစမ်းပါ…” “….အင်း…..တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ….နို့မို့ဆို….ခင်များရဲ့ပွဲသိမ်းလက်သီးချက်မိလောက်ပြီ မှတ်တာ…..” “…..မိန်းမနဲ့ယောကျာ်းဆိုတာ ထိမိရင်မီးပွင့်တယ်ဆိုတာ ဓမ္မတာပါဘဲကွာ…သူလည်း စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်သွားပြီးဆိုတော့…အင်း….ငါကတော့ ပြဿနာမရှာပါဘူးကွာ… …မင်း သန်းလွင်ကိုတော့ ဂရုစိုက်ကွာ….တော်ကြာ မယားထိ ဓားကြည့်ဆိုတာ ဖြစ်နေဦးမယ်….…..ဟုတ်ကဲ့…ပါ….ကိုထွန်းလွင်…ရာ…..ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ေႏြရာသီပူအိုက္ေသာကာလမို႔ထင္ပါရဲ႕……ခင္ျမင့္ဟာ ေဘာလီအက်ီေလၤးသာ ဝတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေန၏။ အိုက္စပ္ပူေလာင္ေနသျဖင့္ လူးလြန႔္ရင္းႏွင့္ခါးကထမီဟာလည္း ေပါင္ရင္းထိကို လန္တက္ေနသည္။သတိရလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိကိုယ္သည္ ခင္ျမင့္၏ကုတင္ေဘး တြင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္သားရွိေနသည္ကို သိရွိလိုက္ရသည္။ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးတဲ့ လူပ်ိဳသိုးေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္ ရင္တခုလုံးတုန္ရီေနသလို ဒူးမ်ားကလည္းမနိင္ခ်င္ေအာင္ျဖစ္လာသည္။ၫြတ္ေခြက်လာသျဖင့္ ကုတင္ကိုအားျပဳ လိုက္မိ၏။ သိမ့္ကနဲ ကုတင္လြဳပ္သြားသျဖင့္ ျခင္ေထာင္အတြင္းမွ ခင္ျမင့္သည္………. “….ကိုလြင္လား…..လာေလ…ဘာျပဳလို႔ ကုတင္ေဘးမွာရပ္ေနတာလဲ……” ဆိုတဲ့ ခင္ျမင့္ရဲ႕အိပ္ခ်င္မူးတူးေခၚသံေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ ညိဳ႕ခ်က္မိသလို ဆတ္ကနဲ ကုတင္ေပၚကျခင္ေထာင္ထဲကို ေရာက္သြားရသလို လူဟာလည္း တဆတ္ဆတ္တုံေနရသည့္အျဖစ္……။ “…..ကိုလြင္…ဘာျဖစ္ေနတာလည္း.. တလြဳပ္လြဳပ္နဲ႔….” လို႔ေျပာဆိုၿပီး ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ကိုယ္လုံးကို သူမဘက္ဆြဲလိုက္သည္။ဒိတ္ကနဲ ရင္အစုံဟာ အျပင္ကိုျပဳတ္ထြက္သြားပလားဟုပင္ ထင္မွတ္လိုက္ရသည္။

ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ ခင္ျမင့္ရဲ႕လက္အစုံနဲ႔အဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ေမာင္ေမာင္တို႔ ေသြးဆူလာၿပီး ေအးေအးေမာ္နဲ႔ဖိုက္ဖူးတဲ့အေတြ႕အႀကဳံကလည္း သူ႔ကိုတြန္းအားေပးေန သည္မို႔ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕လက္ေတြဟာ ခင္ျမင့္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုသိုင္းယွက္ဖက္တြယ္ လိုက္ၿပီး နီေထြးစြတ္စိုေနတဲ့ ခင္ျမင့္ႏြဳတ္ခမ္းႏွစ္လြြာကို ဖိကပ္နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ “…..ဟင္း…ဟင္း….ဟင္း…..” ပူေႏြးခ်ိဳၿမိန္ေသာအနမ္းစေၾကာင့္ပင္ထင္…..ခင္ျမင့္သည္လည္း အခ်စ္ေသြးတို႔ ထႂကြလာေခ်ၿပီ။ ေမာင္ေမာင္သည္ ေနာက္ေက်ာမွေန၍ ခင္ျမင့္ရဲ႕ေဘာ္လီအက်ၤီခ်ိတ္ေတြကို ဆြဲျဖဳတ္ကာခြၽတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး ဆြဲပါကိုင္ပါမ်ားသျဖင့္ ေဖါင္းကားျပည့္ၿဖိဳးလုံးေမာက္ေနတဲ့ ခင္ျမင့္ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို သူ၏လက္မ်ားျဖင့္ အသာအယာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖြဖြ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးခါ မတ္ေတာင္ေနတဲ့ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ေခ်ာင္းၾကားမွာ ဖိႀကိတ္ပြတ္ေခ်လိုက္ေတာ့….. “……အာ့…အင္း…..ဟင္း….အို…ကိုလြင္….အင့္…..” ခင္ျမင့္ခါးေလးေကာ့တက္ရင္းက မပြင့္တပြင့္ၿငီးျငဴမြဳျပဳလိုက္၏။ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လက္အစုံကလည္း သူမရဲ႕ေပါင္တြင္းသားတဝိုက္ကို ကတုံကရင္ႀကီးနဲ႔ပြတ္သပ္ေပး၏။ ဖူးဖူး႐ြ႐ြအဖုတ္ကေလးတဝိုက္မွာေတာ့ ေစာက္ေမြြးေတြက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္မို႔ ေမာင္ေမာင္ဆုပ္ဆြဲလိုက္သည္။ “…..အိုး…..နာလိုက္တာ….ကိုလြင္ရယ္……တအားဆုပ္ဆြဲတာကိုး……ဟြန္း….” ခင္ျမင့္ တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးေနရင္းမွ မပြင့္တပြင့္ တိုးတိုးေလးႀကိတ္၍ေျပာလိုက္၏။ ဘယ္အခ်ိန္က ခြၽတ္ခ်လိုက္မွန္းမသိ ေမာင္ေမာင္ခါးတြင္ ပုဆိုးမရွိေတာ့ သူ႔ေပါင္တြင္းပိုင္း ေပါင္သားမ်ားႏွင့္ ခင္ျမင့္၏အိစက္ႀကီးမားေသာ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ား ေႏြးေထြးစြာထိေတြ႕မိၾက၏။ဝိုးတဝါးအလင္းေရာင္ေအာက္ ျခင္ေထာင္အတြင္းမွာေတာ့ အသက္႐ြဳသံျပင္းျပင္းႏွင့္အဝတ္မ်ားလြဳပ္ရွားသံမ်ားကိုသာ ၾကားေနၿပီး…ႏွစ္ဦးစလုံး စကားေျပာသံတိတ္ေနၾက၏။

ခင္ျမင့္၏တေသြးတေမြးကိုယ္လုံးေလးကို ေမာင္ေမာင္ပြတ္သပ္ႏြိဳးဆြေနသည္ကို ခင္ျမင့္ ယားယံစြာခံစားရင္း တြန႔္ကနဲ ဆတ္ကနဲ…လိမ္ေကာ့တက္သြားရရွာျပန္သည္။ “….ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး….ခါထဲမွ….” ေမာဟိုက္တုံရီသံျဖင့္ ခင္ျမင့္ရဲ႕အသံေလးမ်ားက ေမာင္ေမာင့္ရင္ကို လြဳပ္ခတ္သြား ေစသည္။ဖိုမ…အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ တုံတုံလြဳပ္လြဳပ္ျဖင့္ ကိုယ္တြယ္စမ္းသပ္ေနမိၾကျပန္၏။ ေမာင္ေမာင္လက္တဖက္က ခင္ျမင့္၏ေဖါင္းအိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို စမ္းၿပီး အကြဲေၾကာင္းအလိုက္ထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးမိသလို…….. ခင္ျမင့္၏လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေမာင္ေမာင္၏လီးကို ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္ေပးသျဖင့္ ပူေႏြးႏြဳးညံ့ေသာအထိအေတြ႕ေလးမ်ားေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာလည္း တေျဖးေျဖးမာတင္း လာၿပီး ေထာင္ထလာေလသည္။ ေမာင္ေမာင္သည္ အ႐ြယ္ႏွင့္မမွ်ေသာလီးႀကီးက ခင္ျမင့္လက္ထဲဝယ္ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းမာကာ လက္တဆုပ္စာေလာက္ႀကီးထြားလြန္းလွ၏။ ခင္ျမင့္သည္ သန္းလြင္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်သည့္ တပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ ညစဥ္ထိေတြ႕လိုးခံဖူးၿပီး သန္းလြင္ရဲ႕လီးကို ကိုင္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ယခုေလာက္ မႀကီးထြားဟုစိတ္ထဲမွထင္မွတ္မိလိုက္ေပမယ့္ ကာမရဲ႕ေလာင္ၿမိဳက္မြဳေၾကာင့္ စဥ္းစား ေတြးေခၚမြဳခြန္အားမ်ားမွာ ယုတ္ေလ်ာ့နည္းပါးေစေလသည္။ တက္ႂကြလြဳပ္ရွားမြဳေတြက ခင္ျမင့္ကို ခ်ဳုပ္ကိုင္လြြမ္းမိုးလ်က္ရွိ၏။တခုဘဲ ခင္ျမင့္စိတ္ ထဲမွာ စႏိုးစေနာင့္ျဖစ္မိသည္။သန္းလြင္၏ေခြၽးနံ႔သည္ အနည္းငယ္စူးလွ၏။ယခု အေမွာင္ထဲ၌မိမိကို အားပါးတရႀကီးဖက္ေပြ႕ပြတ္သပ္ေနေသာအန႔ံကတမ်ိဳး တခါတရံ ေခြၽးနံ႔က စူးရွသလိုရွိၿပီး တစ္ခါတရံ ေမြြးေမြြးေလးခ်ိဳအီေနျပန္သည္ကိုေတာ့ ခင္ျမင့္ တဒဂၤစဥ္းစားမိလိုက္သလိုရွိသည္။ “…..ကို…..ကိုလြင္…..” ခင္ျမင့္ ႀကီးထြားသန္မာေသာ လီးႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း တိုးညႇင္းစြာေခၚၾကည့္၏။….တုံ႔ျပန္သံထြက္မလာဘဲ ျပင္းထန္ေသာအသက္႐ြဳသံႏွင့္ အတူႏွာေခါင္းမွပူေႏြးေသာသက္ျပန္ေလက ခင္ျမင့္၏မ်က္ႏွာကို႐ိုက္ခတ္လာသည္။

တဆက္ထဲမွာဘဲ လက္ေတြက မိမိရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးႏြိဳက္ကလိေပးေနသလို လုံးက်စ္မာခဲေနတဲ့ႏို႔ေတြကိုလည္းတဘက္စီ တလွဲ႔စီစို႔ေပးျခင္းကို ခံစားလိုက္ရျပန္ေတာ့ ခင္ျမင့္ မတူေသာ ဖိုမ ဆိုေသာအထိအေတြ႕ေတြက ခင္ျမင့္အားရစ္ပတ္ခ်ဳပ္ေနွာင္လာ သျဖင့္ ႐ုန္းထြက္ႏိုင္စြမ္းေတြ လြင့္ေမ်ာကုန္ၿပီျဖစ္သည္။ ေမာင္ေမာင္ကလည္း တလုံးတပါဒမွ်ေျပာဆိုမေနေတာ့ဘဲ သူမကိုအပ်ိဳဘဝထဲက ပိုးပန္းၿပီးစိတ္မွန္းနဲ႔ဂြင္းတိုက္ခဲ့ရေပါင္းမ်ားလွၿပီမို႔ ယခုလက္ေတြ႕အပိုင္ႏွိပ္ရန္ကိုသာ စိတ္ေစာစြာျပဳမူေနေလရာ…ဘာဆိုဘာမွအပိုေျပာမေနေတာ့…ဆရာဆရာ့ႀကီးေတြရဲ႕ သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္ေတြ၏သင္ခန္းစြာေတြကို နံပါတ္စဥ္အလိုက္ကာမရဲ႕ေသာ့ခ်က္မ်ား ကိုသာတြင္တြင္ႀကီးဖြင့္လွစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနေလေတာ့သည္။ “….ဟင္း….ဟင္း…အီး….အား…..ယားတယ္……အဟင့္…ဟင့္…..” တုံရီလြိဳက္ဖိုေသာအသံတိုးညႇင္းစြာထြက္ေပၚလာသည္။ခင္ျမင့္ ဂနာမၿငိမ္ေတာ့ ေပါင္ေတြကိုခ်ဲလိုက္စုလိုက္နဲ႔ ရာဂေသြးေတြဆူကုန္ၿပီျဖစ္သည္။သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားနံရံမ်ားကလည္း တလြဳပ္လြဳပ္၊တ႐ြ႐ြနဲ႔အရည္ၾကည္မ်ား ႐ြြဲ႐ြြဲစိုေစျပန္၏။ ေမာင္ေမာင္သည္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကား ဒူးေထာက္၍အေနေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ခင္ျမင့္၏ျပည့္ၿဖိဳးအိစက္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ဆြဲကားေျမႇာက္ပင့္၍ သူ႔ေပါင္ေပၚတင္လိုက္သည္။ ပူေႏြးေသာလီးထိပ္၏အထိအေတြ႕က ခင္ျမင့္၏ေစာက္ေခါင္းဝမွတဆင့္ တကိုယ္လုံး သို႔ပ်ံ႕ႏွ႔ံစီးဆင္းေစသည္မို႔ မခ်င့္မရဲေသာေဝဒနာတစ္ရပ္ခံစားလိုက္ရျပန္သည္။ လီးကို ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ေတ့ေထာက္ၿပီး ဂ်ိဳင္းေအာက္သို႔လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္အားျပဳကိုင္လိုက္သည္……ၿပီး…ေႏြးေထြးအိစိုေသာခင္ျမင့္၏ႏြဳတ္ခမ္းကို ငုံခဲဖိကပ္ၿပီး သူ၏လီးကို ဖိသြင္းလိုက္သည္။ “…….ျဗစ္…..ျဗစ္….အာ…..အီး….ျဗစ္…..စြပ္…….” “……အား…အ….မေလး…..ကြၽတ္…ကြၽတ္…….” လီးႀကီးဝင္သြားပုံက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးပင္…..ေစာက္စိထိပ္ေလးကိုထိိုးဖိၿပီးမွ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဖိဖိၿပီးထိုးဝင္သြားျခင္းျဖစ္ရာ ဆီးခုံတစ္ခုလုံး ထူပူ၍ က်င္တက္သြား၏။

ျပည့္သိပ္ၾကပ္သိပ္ေနေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ခင္ျမင့္မွာ ေခြၽးေလးမ်ားပင္ ပ်ံလာသည္။က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္လည္း မၿငီးတြားရဲ…အေပၚထပ္မွာအိပ္ေနၾက ေသာ သန္းလြင္ အေဖ၊အေမတို႔ႏိုးသြားမွာစိုးသျဖင့္ အံႀကိတ္ခါ အသားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုံသည္အထိ မာန္တင္း၍ ခံလိုက္ရသည္။ “…..ျဗစ္…ျဗစ္……ပလပ္….ႁပြတ္…ႁပြတ္…..ဒုတ္….အား…အ……” တင္းတင္းမာမာႀကီးတိုးဝင္ေနေသာ လီးႀကီးက တေျဖးေျဖးနစ္ဝင္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ျဗစ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲအသံေတြနဲ႔အတူ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားသားအိမ္ဝအထိ စူးစူးနစ္နစ္ႀကီးဝင္ေရာက္လာသျဖင့္ ခင္ျမင့္အလန႔္တၾကား…”….အား..”ဟု အံႀကိတ္၍ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိရင္း……. ေမာင္ေမာင္၏ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဆီး၍တြန္းထားလိုက္ရသည္။တပါတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အလိုးခံထားဖူးသည့္ေစာက္ဖုတ္က ခုခ်ိန္ထိက်ိန္းေနဆဲက်ပ္ေနဆဲမို႔ ေမာင္ေမာင္၏ စံခ်ိန္မွီႀကီးထြားရွည္လ်ားလြန္းေသာ လီးႀကီးဒဏ္ကို အလူးအလဲခံစားေနရသည္။ တြန္းထားေသာလက္ႏွစ္ဖက္မွာ တဆတ္ဆတ္တုံေနသည္။….တဟင္းဟင္းနဲ႔ မာန္ထေနေသာ ေမာင္ေမာင္ အရွိန္ကိုမေလ်ာ့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက္ျပန္သည္။ “….အာ့…အား….အို႔..အို႔..ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..အမေလး….နာ….နာတယ္…..အို… ကိုလြင္….ရယ္…..ဒီကေန႔မွ…ကိုလြင့္လီးက….အႀကီး….ႀကီး…ျဖစ္ေနပါလား…. ကိုလြင္ရယ္…….ရွီး….ကြၽတ္…အ…….” “…..ႁပြတ္….စြတ္….စြတ္….စြြိ…..ထုတ္….အာ့….အမ့ေလး….ေတာ္…..ေတာ္ၿပီ… …အင့္….အား…..နာတယ္…..နာ….တယ္……ကြၽတ္….ကြၽတ္……..” နာက်င္စူးရွစြာေျပာဆိုလာေသာ ခင္ျမင့္ရဲ႕တိုးလွ်ိဳးေတာင္းပန္သံေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္က အလိုးအေညႇာင့္ကို ရပ္ၿပီး…႐ုန္းကန္ဖယ္ရွားေနေသာ ခင္ျမင့္ရဲ႕လက္အစုံကိုဖယ္ရွားခါ.. တဆတ္ဆတ္တုံေနေသာ သူမရဲ႕ႏြဳတ္ခမ္းကို ဖိကပ္ငုံခဲစုပ္ယူလိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္….တင္းကနဲေနေအာင္ ဆုတ္ေခ်နယ္ဖတ္လိုက္…ခႏၶာကိုယ္တစ္ခ်မ္း ကို ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ရာ……ခဏၾကာေတာ့ ခင္ျမင့္႐ုန္းကန္ဖယ္ရွားျခင္းမ်ားၿငိမ္သက္ သြားသလို ေပါင္ႏွစ္လုံးကလည္း ယမ္းခါေနေလေတာ့၏။

အရင္းထိ နစ္ဝင္ေနေသာလီးႀကီးအသာအယာခြၽတ္လိုက္သည္။ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္း သားေလးမ်ား လီးကိုငုံခဲ၍ စုပုံပါလာေလသည္။ ေနာက္ထပ္အသာေလး ဖိႀကိပ္၍ သြင္းလိုက္သည္။ခင္ျမင့္တစ္ခ်က္မွ်တြန႔္ကနဲျဖစ္သြား ရျပန္သည္။႐ုန္းကန္လြဳပ္ရွားရင္းမွ ျခင္ေထာင္ႀကိဳးကလည္းျပဳတ္က်လို႔ေထြးေနသည္ကို ေမာင္ေမာင္လက္တဖက္ကဖယ္ရွားရင္း…..ခင္ျမင့္ရဲ႕ႏို႔တဘက္ကိုဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူၿပီး ဆက္၍လိုးလိုက္သည္။သြက္လက္ေသာေဆာင့္ခ်က္….႐ိုက္ခ်က္မ်ားျဖင့္ အဆက္မျပတ္ဆက္၍ လိုးေနရာမွ ခင္ျပင္းျပင္းေဝဒနာကို ခံစားလိုက္ရသျဖင့္…… “…….အီး…ဟီး…..ဟင္း..အ..အား….ကြဲသြားၿပီ…ထင္တယ္……အာ့…အား… အမေလး….ကြၽတ္….ကြၽတ္……အ…….” ေစာက္ပတ္ကေလးကြဲသြားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာအနည္းငယ္က်ယ္သြားသလိုရွိၿပီး ႀကီးမားေသာလီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္းသားအိမ္ထိ ထိထိမိမိႀကီးပြတ္တိုက္ လိုးသြင္းမိျပန္ေလရာ……ခင္ျမင့္နားဖ်ားေျခဖ်ားေလးမ်ားပူေႏြးသြားၿပီး…တဖ်င္းဖ်င္းျဖင့္ နာက်င္ခံေကာင္းျဖစ္လာေတာ့သည္။ေအာက္မွေန၍ ဖင္ကိုပင့္ေျမႇာက္ေကာ့ေထာင္ေပးလာသည္။ “……အား…ရွိ…..ကြၽတ္….ကြၽတ္…..ေဆာင့္…ေဆာ့င္…..အင့္….အ….ဒုတ္…..ဘြတ္..” အသံေတြကက်ယ္လိုက္တာ ကိုလြင္ရယ္…….. ခင္ျမင့္၏အားမလိုအားမရသံႏွင့္ အလိုမက်ဟန္စြက္ဖက္ေသာ စကားသံတစ္ရပ္ ေမာင္ေမာင္နားမွာတိုးညႇင္းစြာ ၾကားလိုက္ရျပန္သည္။

အေမွာင္တြင္း၌ ႀကီးမားေသာအပူလြိဳင္း ကာမမီးေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းကို ခံစားေနၾကေသာ ခင္ျမင့္ႏွင့္ေမာင္ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ဖက္တြယ္ရင္း လိုးေနၾကျပန္သည္မွာ တေျဖးေျဖး အျမင့္ဆုံးအေျခအေနသို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားေလသည္။ “……ဟင့္….ဟင့္……အင့္…..အိုး…အိုး…..ရွီး….ကြၽတ္…..ကြၽတ္……” “….စြတ္…စြတ္….ဗ်ီ…..ဒုတ္…ဒုတ္…..” “…..အား…အား….ေကာင္း….ေကာင္းလာၿပီ……ေဆာင့္….ေဆာင့္….အင့္… ….ကိုလြင္……ခင္ျမင့္…..ၿပီး…..ၿပီး……ေတာ့မယ္……အား….ထြက္….ထြက္ကုန္ၿပီ…” ခင္ျမင့္ …တရွီးရွီး…..တကြၽတ္ကြၽတ္ၿငီးတြားၿပီးေနာက္ ေမာင္ေမာင္၏ေနာက္ေက်ာကို တြဲဖက္ရမ္းခါရင္း……ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွသုတ္ရည္မ်ား ပစ္ကနဲေနေအာင္ ေပါင္တြင္းေက်ာေတြေတာင့္တင္း၍ ညႇစ္ထုတ္ပစ္လိုက္ရင္းမွ ၿငိမ္က်သြားရေလသည္။ ထိုစဥ္မွာဘဲ ေမာင္ေမာင္ကလည္း စီးပိုင္ပိုင္ႀကီးလိုး၍ေကာင္းေသာခင္ျမင့္၏ ေစာက္ပတ္ညႇစ္အားေၾကာင့္သူ႔လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရင္းမွ ခင္ျမင့္၏ကိုယ္ေပၚသို႔ေမွာက္ခ်ၿပီးဖင္ကိုဆတ္ကနဲ……ဆတ္ကနဲ..ေညႇာင့္ရင္းမွ အရသာထူးကို ခံစားရင္းမွိန္းက်သြားေလသည္။

ႏွစ္ေယာက္သားတင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္နမ္း႐ြိဳက္အေမာေျဖရင္းမွ ခဏအၾကာမွာ မတိုးလြန္းမက်ယ္လြန္းႏွစ္ကိုယ္ၾကားေလသံျဖင့္ ခင္ျမင့္၏ႏြဳတ္ဖ်ားမွ ေမာလ်တုံရီလြိဳက္ဖိုသံျဖင့္…….. “….ဒီေန႔ညလိုအျဖစ္မ်ိဳးကို တစ္သက္လုံးေမ့လို႔ရႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး…. ေမာင္ေမာင္…….” ဒိ္တ္ကနဲ ထိတ္လန႔္အံ့ၾသကာ ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ သူမေပၚမွ ေမွာက္လွ်က္ေမွးေနေသာ ေမာင္ေမာင္ ေခါင္းနပန္းႀကီးကာ ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္၍သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေဘး တစ္ဖက္ကို တေတာင္ျဖင့္ေထာက္၍အံ့ၾသေသာအမူအရာျဖင့္ ခင္ျမင့္အားၾကည့္ရင္း…. “…..နင္……နင္….ခင္…ခင္ျမင့္….ငါ့ကို…..မွတ္….မွတ္မိသြား…….” “..အင္း..” အစကေတာ့….နင္မွန္းမသိဘူး….ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကေလးထဲ….နင့္လီးႀကီးဝင္ သြားေတာ့ ငါ့ေယာက်္ားလီးက ဒီေလာက္လည္းမႀကီး ရွည္လည္းမရွည္ေတာ့ ငါ့သံသယစိတ္ကို ႀကီးထြားလာတယ္ဟ….ျပဳတ္က်လာတဲ့ ျခင္ေထာင္ကို နင္ဖယ္ပစ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မွန္အိမ္ကအလင္းေရာင္ေလးနဲ႔ပဲ ငါအားစိုက္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ငါ့ေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘဲ နင္ဆိုတာ ငါေသေသခ်ာခ်ာႀကီးသိလိုက္ရတယ္…” “….ဒါဆိုလည္း….ခင္ျမင့္ရယ္…..အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ႐ုန္းကန္ဖယ္ရွားပစ္လိုက္ေပါ့….” “အင္း”….ခက္ေတာ့ခက္သားဟ…ေမာင္ေမာင္ရ…မိန္းမသားဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ႀကိဳက္ခ်င္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ခ်င္ေန ခ်စ္တာမခ်စ္တာ အသာထားေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးဝင္သြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ကလီးကိုမေထြးခ်င္ မအံခ်င္ဘူးျဖစ္ေနျပန္ေရာ. …ေစာက္ဖုတ္က..လီးႀကီးကို….ျဖစ္ညႇစ္ဆုတ္ထားၿပီး…..ေစာက္ပတ္ကြဲၿပဲသည္အထိ အလိုးခံခ်င္ၾကေတာ့တာပါဘဲဟာ….ဒါေပမဲ့…….” “…ဘာဒါေပမဲ့လည္း…” ခင္ျမင့္ရဲ႕ မိန္းမဘဝဒႆနကို တေမ့တေမာနားစိုက္ေထာင္ ရင္းမွ ခင္ျမင့္ရဲ႕ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္မိသည္။ “ဒါေပမဲ့ဆိုတာ မိန္းမတိုင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး….ေမာင္ေမာင္….ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔…. နင္နဲ႔ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္ကလည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အားေပးအုံးမွ ကဲပါေလ…ဒါေတြေျပာေနလို႔ဆုံးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး…..ေနာက္တခါလုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့ဟာ…..နင့္အသပ္အနယ္….အ႐ြိဳက္ေတြက ငါ့စိတ္ေတြကို မူမမွန္ေအာင္ ျဖစ္ေနကုန္ၿပီ…..ေနာက္ၿပီးငါ့ေယာက်္ားျပန္လာရင္လညး္ ျပႆနာ……”။

“….နင့္….ေယာက်္ားသန္းလြင္….ကင္းတဲမွာဖဲ႐ိုက္ေနၿပီဟ…..ဖဲခ်ပ္ကိုင္ေနရရင္ မနက္လင္းေအာင္ထိုင္ရာကမထစတမ္းဆိုတဲ့…အစားထဲကဘဲဆိုတာ နင္လည္းသိသား နဲ႔ဟာ…ဒီေကာင္…မနက္မိုးထိန္ထိန္လင္းမွ ျပန္လာမယ္ဆိုတာ…ေသခ်ာေပါက္ဘဲ…..” “…..အင္း…ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ဟ….ေမာင္ေမာင္ရ….သူက….သူ႔အေဖအတိုင္းဘဲ.. ဖဲဆိုအေသ႐ိုက္တာ……အိုးပစ္အိမ္ပစ္…ခုလည္းၾကည့္ေလ….သူ႔မယားကို ဒီ့ျပင္လူ တက္လိုးေနၿပီ….ငါတခုေတာ့ ေတာင္းပန္ပါရေစဟာ……” “…ဘာကိုလည္း…..ခင္ျမင့္…..” “….အခုညျဖစ္တဲ့ကိစၥကို လူမသိပါေစနဲ႔ဟာ….ေနာက္ၿပီးငါ့ကိုလည္း အထင္မေသးပါ နဲ႔လို႔…..” “…ေအာ္…ဒါက…..စိတ္ခ်စမ္းပါ….ခင္ျမင့္ရာ….ဒါမ်ိဳးကလူသိလို႔ျဖစ္တာမွမဟုတ္တာ.. ….နင့္ကိုလည္း ငါအထင္မေသးပါဘူးဟာ….အရင္ထဲက နင့္ကိုငါခ်စ္ခဲ့တာဟ…အခုမွ” “…..ကဲပါဟယ္…..စကားေတြေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့…..ငါ…ငါ….မေနႏိုင္ေတာ့ျပန္ဘူးဟ… ….လိုးမွာျဖင့္….လိုးလိုက္စမ္းပါဟာ…..” “….ေအး……ငါကလည္း….လိုးဖို႔အသင့္ဘဲ…..ဒီတစ္ခါတမ်ိဳးေျပာင္းလိုးမယ္….နင္ ေလးဘက္ကုန္းေပးဟာ……” ေမာင္ေမာင္ရဲ႕စကားအဆုံးမွာေတာ့…..လီးကိုဖြဖြ႐ြ႐ြကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေနတဲ့ ခင္ျမင့္.. လူးလဲထကာ ကုတင္ေပၚ၌ ေလးဘက္ကုန္းေပးလိုက္၏။

သူမ၏ႀကီးမားျပည့္ၿဖိဳးလွတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးဟာ ရမ္းခါ၍ေနသည္။ေမာင္ေမာင္သူမရဲ႕ခါးေပၚကိုလက္နဲ႔ဖိလိုက္ေတာ့ ခါးေလးေကာ့ ဖင္ေလးေအာက္ျပစ္သြားကာ အရည္မ်ားျဖင့္စို႐ြြဲေနေသာေစာက္ဖုတ္ႀကီး ဟာ လက္တစ္ဆုပ္စာမွျပဴးျပဴးႀကီးေနာက္သို႔ျပဴးထြက္လာသည္ကို မီးေရာင္ျဖင့္ ဝိုးတဝါးျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေမာင္ေမာင္ဒူးေထာက္ထိုင္ေနရာမွ ခင္ျမင့္၏ဖင္စုံႀကီးရဲ႕ေနာက္ကေန ျမင္းထိုင္ အေနအထား မကုန္းမကြျဖင့္ ေနရာယူျပင္ဆင္လိုက္၏။သူ၏ႀကီးမားရွည္လ်ားေနတဲ့ လီးႀကီးကိုအရင္းမွကိုင္ကာ အကြဲေၾကာင္းေလးအထက္ေအာက္ ဘယ္ညာကို လီးထိပ္ျဖင့္လူးလွိမ့္ပြတ္သပ္ဆြဲယူလိုက္၏။ “….အ….အင့္……ကြၽတ္…ကြၽတ္….ဒုကၡပါဘဲ…လုပ္မွာသာလုပ္စမ္းပါဟာ… နင္အဲသလိုႀကီး မထိတထိမလုပ္စမ္းပါနဲ႔…ငါ …မေနတတ္ဘူးဟ……” သက္တူ႐ြယ္တူ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ ရဲတင္းပြင့္လင္းစြာ ခင္ျမင့္ေျပာဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင္ကလည္း လီးႀကီးကိုသူမ၏ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့ေထာက္၍ ေသးက်င္ေနသည့္ခင္ျမင့္၏ခါးေလးကို စုံကိုင္စြဲကာ မဟားတယားဖိသြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးခ်က္ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ေလးျဖင့္ လိုးေဆာင့္ေနျပန္ရာ ခင္ျမင့္မွာအသဲစြဲေအာင္ ေကာင္းေနသမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲက သုတ္ရည္မ်ား အဆမတန္ပန္းထုတ္လိုက္မိရျပန္သည္။

လီးႀကီးကလည္း ခပ္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္လိုးေနရာ တဘြတ္ဘြတ္အသံမ်ား ျမည္ဟီးရရွာ၏။ ‘…ဟိတ္…အသံေတြသိပ္မျမည္ေစနဲ႔…ဟ…..” “….ထိန္းေတာ့…ထိန္းလုပ္တာဘဲဟ……နင့္ေစာက္ဖုတ္က…အရည္ေတြတအားထြက္တာကိုး…..” စကားကိုအျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနရင္းမွ ေမာင္ေမာင္သည္တြဲလဲက်ရမ္းခါေနတဲ့ ခင္ျမင့္ရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုစုံကိုင္စြဲယူျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္ေခ်လိုက္၏။ “….အား….ဟင္း…ဟင္း……အား…..တမ်ိဳးႀကီးဘဲ…..ေမာင္ေမာင္……ငါ….အားမရဘူး. ….ေဆာင့္…ဟာ….နာနာေလး…..” ေမာင္ေမာင္ကလည္း ဖိုးက်ိဳင္းတုန္ျဖစ္သြားခါ ဆြဲကိုင္ဆုတ္ေခ်ေနတဲ့ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လြြတ္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို လက္မ်ားျဖင့္ဆြဲကိုင္အားျပဳၿပီး အသားကုန္ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ပါေလၿပီ…… “…..အင့္…..အင့္……စြတ္…..စြတ္…..ဘြတ္…..ဘြတ္…..အင့္…ဟီး… ….ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..ျဗစ္…..ျဗစ္……ဘူ…ဘြတ္……..” ဒုတိယအခ်ီမို႔ ေစာက္ေခါင္းကလည္း က်ပ္အရည္ေတြကလည္း ႐ြြမ္းစိုေနသည္မွာ ေလအဝင္မ်ားၿပီးလီးႀကီးကိုဆြဲႏြဳတ္လိုက္တိုင္း အီးေပါက္သံကဲ့သို႔ ေလသံမ်ားထြက္ေပၚ လာသည္။ လိုးေနက် သန္းလြင္၏လီးမဟုတ္ဘဲ…..တစိမ္းလီးတေခ်ာင္းအဝင္ခံရၿပီမို႔ အသစ္အဆန္းတမ်ိဳးလိုပင္….အီ…ဆိမ့္ေအာင္ေကာင္းသြားရသူကေတာ့ ခင္ျမင့္ပင္ ျဖစ္၏။ ေခါင္းအုံးေပၚေခါင္းစိုက္အားျပဳၿပီး လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ မမွီမကမ္းေမာင္ေမာင္ရဲ႕ေပါင္ ေတြကို ဆြဲကိုင္အားျပဳဖိကပ္သလို သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုလည္း ေနာက္သို႔ေကာ့ေကာ့ေပးခါ အလိုးခံလိုက္မိေလသည္။ “…..ႁပြတ္….ႁပြတ္……စြတ္…..စြတ္….ႁဗြတ္…..ျဗစ္……” ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ အားပါၿပီးျပင္းထန္လြန္းလွသည္။

ခင္ျမင့္ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ လြိဳင္းထ၍တုံတုံသြားသလို ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကလည္း ဘယ္ညာရမ္းခါ၍ပင္ ေန၏။ႏွစ္ဦးစလုံးကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လာၾကၿပီး အသက္႐ြဳသံမ်ားျပင္းထန္ေန၏။…ေမာင္ေမာင္ကလည္း သူမ၏တင္ပဆုံကို လက္ျဖင့္ တဖ်န္းဖ်န္း႐ိုက္ကာ အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ လိုးေဆာင့္ေနေလ၏။ “…ျဗစ္….ျဗစ္…..စြတ္….စြတ္……ဘြတ္…..အ…အား…အ…..အ……ဟင္းဟင္း….” ခင္ျမင့္ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား ေမွးစင္းသြားၿပီး သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ သုတ္ရည္မ်ားကိုျပစ္ကနဲပန္းထုတ္ရင္း ၿငိမ္သက္သြားသည္ႏွင့္မေရွးမေနွာင္းမွာပင္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ဖိေဆာင့္လိုးလိုက္ရင္းမွ ေမာင္ေမာင္တင္ပါးမ်ား ခြက္ဝင္သြားေအာင္ လီးထိ္ပ္မွသုတ္ရည္မ်ားကို ခင္ျမင့္၏ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းေလးထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္ရင္းမွပင္…..ႏွစ္ဦးသားကုတင္ေပၚေမွာက္ရက္အေနအထားျဖင့္ မိန္းေမာ၍ သြားေလေတာ့သည္။ “…..ေဟ့ေကာင္…..ေမာင္ေမာင္…..” “…ဟာ….ကိုထြန္းလြင္…” အိမ္ထဲမွ ေခါင္းစုတ္ဖြားႏွင့္ထြက္လာေသာ ေမာင္ေမာင္အားအသံမ်ားကပ္၍ ေခၚလိုက္ေသာ ထြန္းလြင္၏စကားသံေၾကာင့္ အလန႔္တၾကားေခါင္းေမာ့၍ တုံ႔ျပန္ထူးလိုက္ရမိသည္။ “….ေညႇာ္ေတြမ်ားေနၿပီ ထင္တယ္….” “…ဗ်ာ….ဘာ…ေညႇာ္မိရမွာလဲ…..” “…..ေစာက္ဖုတ္ေညႇာ္….ေစာက္ဖုတ္…..” “….ခင္မ်ားကေတာ့ လုပ္ၿပီ…..မဟုတ္ကဟုတ္က……” “…….ငါသိပါတယ္….ေမာင္ေမာင္ရာ…..မေန႔ညက တညလုံး….ငါ့ညီမခင္ျမင့္နဲ႔ မင္းတညလုံးဖိုက္ၾကတာ…..” “…..အိုး….ခင္…ခင္….ခင္မ်ား….” ေမာင္ေမာင္…ထိတ္လန႔္တုန္လြဳပ္စြာေနာက္သို႔ေျခတလွမ္းဆုတ္လိုက္မိရင္းမွ…စကားကို ထစ္ေငါ့စြာေျပာဆိုေရ႐ြတ္လိုက္မိရသည္။

“….မေၾကာက္ပါနဲ႔…ေမာင္ေမာင္ရာ…..မင္းကိုငါဘာမွမလုပ္ပါဘူး…..စိတ္ခ်ေနစမ္းပါ…” “….အင္း…..ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဗ်ာ….ႏို႔မို႔ဆို….ခင္မ်ားရဲ႕ပြဲသိမ္းလက္သီးခ်က္မိေလာက္ၿပီ မွတ္တာ…..” “…..မိန္းမနဲ႔ေယာက်ာ္းဆိုတာ ထိမိရင္မီးပြင့္တယ္ဆိုတာ ဓမၼတာပါဘဲကြာ…သူလည္း ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးဝင္သြားၿပီးဆိုေတာ့…အင္း….ငါကေတာ့ ျပႆနာမရွာပါဘူးကြာ… …မင္း သန္းလြင္ကိုေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ကြာ….ေတာ္ၾကာ မယားထိ ဓားၾကည့္ဆိုတာ ျဖစ္ေနဦးမယ္….…..ဟုတ္ကဲ့…ပါ….ကိုထြန္းလြင္…ရာ…..ျပီးပါျပီ။