“မကောင်းဘူးထင်တယ် သားရယ်နော်”

ပထမဦးဆုံးအတွေ့အကြုံလို့ ပြောရပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ စော်မလုပ်ဘူးတာတော့ မဟုတ်ဘူးနော်၊ ဖာချဘူးနေပြီ။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ ဘယ်လို ဖာချဘူးတာလဲ လို့ မေးရင် အပေါင်းအသင်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် ကောင်းမွုကြောင့်လို့ပဲ ပြောရတော့မယ်။ အကိုဝမ်းကွဲတယောက်က ငတေဗျ၊ သူက ကျွန်တော့်ထက် အသက်ကြီးပေမဲ့ စာမေးပွဲခဏခဏကျလို့ အတန်းလာတူနေပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ၊ သူ့ကြောင့်ပဲ ကိုးတန်းလောက်နဲ့ ကျွန်တော်အရက်သောက်တတ်ပြီ၊ သောက်တယ် ဆိုတာကလည်း သီတင်းကျွတ်၊ တန်ဆောင်တိုင် ပွဲတွေ လောက်မှ ပါ။ ဖာလည်း သူတို့ပေးကျွေးလို့ စားခဲ့ဖူးပြီ။ ဖာချတယ် ဆိုတာလည်း မှောင်ထဲ မှာ မျက်နှာတောင် သေခြာမမြင်ရတာများပါတယ်။ အကိုဝမ်းကွဲနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ဖာခေါ်ပြီး ချ ရင်းက ကိုယ့်ကို ရှင်ပြုပေးရအောင် ဆိုပြီး အခန်းထဲ ထည့်ပေးလိုက်ရင်းက သူတို့ခေါ်တိုင်း ဝင်ချမိတာပါ။ သိပ်အကြိမ်ရေ မများလှပေမဲ့ ဘယ်လို ပုံဆိုရင် ဘယ်လို ဆောင့်ရမယ် ဆိုတဲ့ အခြေခံလေးတော့ သိလာတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ချောင်နေတာက များနေတော့ မာစတာဘိတ် လုပ်သလောက်တောင် ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် အရသာ မရှိပါဘူး။ နောက်ပြီး ကျွန်တော်က လည်း ရွံတတ်တော့ နမ်းတာ ပြုတာတို့ မလုပ်ဘူး။

တခါတလေ ဖက်တောင်မဖက်ဘူး။ အဲတော့ ကာမကိစ္စ ဆိုတာ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး လို့ပဲ ပြောရမလိုပေါ့ဗျာ။ လီးတောင်လာလို့ အကြောလျှော့လိုက်တာလောက်ပဲ သဘောထားမိတာ။ တကယ့်အမှန်အကန် နဲ့ တွေ့တော့ မှ ဆက်ခ် ဆိုတာ တော်တော်ကောင်းပါလား ဆိုတာသိလာရတယ်။ အဲဒီ ပထမဦးဆုံး အမှန်အကန် နဲ့ အတွေ့အကြုံ ကပဲ ကျွန်တော့်ကို အန်တီ မမ တွေ အရွယ်ကို ခိုက်သွားစေခဲ့တယ်လို့ ပြောရမလားမသိ၊ နောက်ပိုင်း အန်တီ မမ တွေ အရွယ်ကို ပဲ စိတ်က သန်နေမိတော့တာပဲ။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော့် ဘဝ တလျှောက်မှာ အန်တီမမ တွေနဲ့ပဲ တွေ့ဆုံ ချစ်တင်းနှောဖြစ်ခဲ့ ရတာက ပိုများ နေသလိုပဲ။ ပထမဆုံး အန်တီ ကတော့ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေပဲ။ သူငယ်ချင်းဆိုပေမဲ့လည်း ငယ်ပေါင်းတော့ မဟုတ်ဘူး၊ တက္ကသိုလ်ရောက်မှ ဆုံကြတာ။ ဒါပေမဲ့ ဝါသနာတူကြတော့ ပေါင်းဖြစ်သွားတာ။ ကျွန်တော်က လည်း တက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့ထိ စော်ဆိုလို့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် မရှိသေးဘူး။ စာဂျပိုးလို ဖြစ်နေလို့လားမသိဘူး။ ကျွန်တော့်အကို တွေ အဖွဲ့ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ၁၀ တန်းအောင်ဖို့ ဆို တာ အိပ်မက်တောင် မက်ပုံ မပေါ်ပါဘူး။ အဲတော့ တက္ကသိုလ်ရောက်တာနဲ့ သူငယ်ချင်း အသစ်တွေနဲ့ ပေါင်းမိတယ်။ စာအုပ်ဖတ်တဲ့၊ ရုပ်ရှင်ကြိုက်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပေါင်းမိကြတယ်။ တက္ကသိုလ်ဆိုတော့ နေရာပေါင်းစုံက လာကြတာလေ၊ အဲတော့ ကျွန်တော်တို့ နဲ့ သိပ်မနီးတဲ့ ရပ်ကွက်က အောင်မျိုး ဆိုတဲ့ကောင်နဲ့ တွဲမိသွားတယ်၊ သူ့အိမ်တလှည့် ကိုယ့်အိမ်တလှည့် စာကျက်တာတို့ အလေလိုက်တာတို့ လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ အဲဒီမှာ ကျွန်တေ်ာ့ သူငယ်ချင်း အောင်မျိုး အမေ ဒေါ်နန်းသူဇာခင် နဲ့ ဆုံဖြစ်တော့တာပဲ။ ပထမတုန်းက တော့ ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ မနေပါဘူး။ သူငယ်ချင်း အမေလည်း ကိုယ့်အမေ ကိုယ့်အဒေါ်လို သဘောထားပါတယ်။ တစ်ခုပဲ ကျွန်တော်က အိမ်က မွေးချင်းထဲမှာအငယ်ဆုံး၊ ဒီကောင်ကတော့ သူ့ မွေးချင်းထဲမှာ အကြီးဆုံး၊ နောက်သူ့အမေကလည်း ငယ်ငယ်လေး နဲ့ အိမ်ထောင်ကျထားတာထင်တယ်။

ကျွန်တော်တို့ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်ရောက်နေတာတောင် ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ်။ ပထမ အသက်ဘယ်လောက်ရှိမယ်မှန်းတောင် မသိပါဘူး နောက်မှ ပြန်တွက်ကြည့်ကြည့်တာ၊ အဲဒီတုန်းက အန်တီနန်း က ၃ရ – ၃၈ လောက်တော့ရှိမယ်ဗျ။ ရှမ်း အမျိုးသမီးပီပီ အသားအရည်က ဝင်းဝါ ပြီး မျက်နှာကလည်း တော်တော်ချောတယ်။ ချောတာရယ် ခန့်တာရယ် တွဲပြောမှ ရမယ်ထင်တယ်။ အောင်မျိုး အဖေက လူဝင်မွု မှာလုပ်တော့ ရှမ်းပြည်မှာ တာဝန်ကျတုန်း အိမ်ထောင်ကျလာတယ် ပြောတာပဲ။ အရင်တုန်းက မူလတန်းပြ ဆရာမလုပ်တယ် ဆိုလား နောက်တော့ ကလေး သုံးယောက်ရတော့ အိမ်ရှင်မ အလုပ်ပဲ လုပ်တော့တယ်။ အိမ်မှာ အိမ်ဖော်မထားဘူး။ အောင်မျိုး အဖေ က ရှပ်ကီသမား၊ ညနေဆို အမြဲတန်း မျက်နှာကြီး နီပြီး အရက်နံ့ က ထွက်နေတတ်တယ်။ အောင်မျိုး တို့ တိုက်ခန်းမှာ အိပ်ခန်း ၂ခန်းရှိတယ်၊ သူတို့ က ထပ်ခိုးလေး တင်ထားတယ်။ အောက်က အခန်းမှာ အောင်မျိုး ညီ၂ယောက်နေပြီး ထပ်ခိုးတခုလုံးကို အောင်မျိုးက ရတယ်။ ကျွန်တော့် စတည်းချတဲ့ နေရာက အောင်မျိုးရဲ့ ထပ်ခိုးပေါ့။ အဲဒီမှာ ပဲ ဂိမ်းဆော့တယ်၊ နှာစာအုပ်တွေ ဖတ်တယ်။ စာမေးပွဲနီးရင် စာကျက်တယ်။ စာကျက်တဲ့ ညတွေဆိုရင် အန်တီနန်းက လက်ဖက်သုတ်တို့ ဘာတို့ လုပ်ပြီး လာလာ ကျွေးတတ်တယ်။ ကျွန်တော်သူ့ အပေါ်မှာ စပြီး စိတ်ကစားဖြစ်သွားတာက ဒီလိုဗျ။ တနေ့ နေ့ခင်းဖက်ကြီး ကျွန်တော်တို့ ထပ်ခိုးမှာ နှာစာအုပ် အသစ်ရလို့ တစ်ယောက်တစ်အုပ်ဖတ်နေကြတာ၊ ဇာတ်လမ်းကတအားကောင်းတော့ လီးက အရမ်းတောင်လာပြီး နာတောင်လာတယ်။

တော်ကြာ ဘောအောင့်နေမှာ စိုးလို့ဂွင်းသွားထုလိုက်အုန်းမယ် ပေါ့။ အောင်မျိုးကိုတော့ အိမ်သာသွားလိုက်အုန်းမယ် ဆိုပြီး အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်။ အောက်ထပ်မှာလည်း လူရိပ်အခြေမတွေ့တော့ ရေချိုးခန်းဘက်ကို အမြန်လျှောက်လာလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းက အတွင်းခံဘောင်းဘီကလည်း ဝတ်ချင်တဲ့ အချိန်မှ ဝတ်တာဆိုတော့ ပုဆိုးအောက်မှာ လီးက တထောင်ထောင်ပေါ့။ သူတို့ တိုက်ခန်းက ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာ တွဲရက်ဗျ။ ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းနားရောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဗြုံးကနဲ ပွင့်လာပြီး အန်တီနန်း ထွက်လာတယ်။ အဲဒီတံခါးနားမှာက လည်း ထမင်းစား စားပွဲနဲ့ ကုလားထိုင်တွေ ရှိတော့ ကျွန်တော် တို့ နှစ်ယောက် ရုတ်တရက် မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုးမိတာမှာ ကပ်ရှောင်လိုက်ကြပေမဲ့ ဖြစ်ချင်တော့ အန်တီနန်းက ကုလားထိုင်တလုံးနဲ့ ခြေထောက်ညိသွားတယ်။ အန်တီနန်းက ရေချိုးပြီးလို့ ထမိန်ရေလဲ ကို ရင်လျှားထားပြီး အပေါ်က သဘက်ကို ခေါင်းက ဆံပင်တွေပေါ်ပတ်လာတာ။ သူ့ဆံပင်အုပ်ကြီးကလည်း ကောင်းတော့ ခေါင်းလျှော်ပြီ။ သဘက်နဲ့ ပတ်လာပုံရတယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ရှောင်လိုက်ပြီး လမ်းပေးတဲ့ အနေနဲ့ ကျောလှည့်ပေးလိုက်တာ အောက်က ကုလားထိုင်နဲ့ ခြေထောက်ချိတ်မိပြီး ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အနောက်က နံရံနဲ့ ကျော်က ကပ်နေပြီ ဆိုတော့ နောက်ဆုပ်လို့ မရဘူး။ ကုန်းလိုက် လို့ ကားစွင့်ပြီး တက်လာတဲ့ အန်တီနန်း ရဲ့ တင်ပါးဆုံ ကြီးနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးအောက်က မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးတို့ ဖိပွတ်မိတော့တာပေါ့။ ပါးလွာတဲ့ ကျွန်တော့ ပုဆိုးရယ်၊ ပါးလွာပြီး ရေစိုလို့ အသားမှာကပ်နေတဲ့ သူ့ရေလဲ ထမိန်သားလေး ရယ်က ကြားထဲမှာ မရှိသလိုတောင်ထင်ရတယ် ကျွန်တော့်လီးနဲ့ သူ့ဖင်ကြီး အားရပါးရဖိမိလိုက်တာ။ သူက အိုကနဲ တောင် အသံထွက်သွားတယ်။ အချိန်က စက္ကန့်ပိုင်းလေး လောက်ပေမဲ့ ကျွန်တော်တော့ သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားချင်လောက်အောင်ကောင်းသွားခဲ့ရတယ်။

ကန်တော့ ကန်တော့ အန်တီနန်း ဆိုပြီး ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းထဲ အမြန် ပြေးဝင်ခဲ့လိုက်မိတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ပုဆိုးကို ကွင်းသိုင်း၊ လက်ကို ရေနည်းနည်းစွတ်၊ ဆပ်ပြာတုန်းကို ပွတ်လိုက်ပြီး ကိုယ့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းထုတော့တာပေါ့။ ဒီ အချိန်မှာပဲ အန်တီနန်း ရဲ့ ပင်တီအသားရောင်လေး လျှော်ပြီး တန်းပေါ် တင်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်၊ လျှော်ပြီးကာစ ရေစိုတိုတို ပင်တီလေးကို လှမ်းယူပြီး ပင်တီ ခွဆုံပေါ်ကို ကျွန်တော့်ကောင်ကြီး ထိပ်မှာ တေ့ပြီး သုတ်တွေ လွတ်ပြစ်လိုက်မိတော့တယ်ဗျာ။ အကြောတွေကို စိမ့်သွားတာပဲဗျာ။ ပြီးသွားတာနဲ့ အဲဒီပင်တီလေးကို ရေအမြန်လျှော်ပြီး ပြန်လှမ်းထားလိုက်ရတယ်။ —– အဲဒီမှာ အန်တီနန်းကို ကျွန်တော်သတိထားမိသွားတယ်။ သူက အရပ်လည်းမြင့်တယ်၊ ငါးပေ ခြောက်လောက်ရှိတယ်၊ ကျွန်တော်တို့ ကလည်း လူပျိုပေါက် အရပ်ထွက်ကာစ ဆိုတော့ သူ့ထက် တလက်မလောက်ပဲ မြင့်မယ်။ ကျွန်တော်တို့က လူကလည်း လပိန်ညှောင် ဆိုတော့ အန်တီနန်းနဲ့ ယှဉ်ရင် အကောင်သေးသလိုဖြစ်နေတယ်။ အန်တီနန်းက ကိုယ်လုံးက လည်း ထွားထွားကြီး ရင်သားတွေက လည်း လုံးကြွနေတာ၊ တင်ပါးဆုံကြီးတွေက လုံးပြီး တုန်ခါနေတာ။ နောက်ပိုင်း ဂွင်းထုဖို့ မှန်းတိုင်း အန်တီနန်း က အမြဲ စိတ်ကူးထဲ ပါနေတာပေါ့။ တကယ်လုပ်ခွင့် ရလိမ့်မယ်လို့လည်း မတွေးမိခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအဖြစ်အပျက်ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ကိုယ်ကပဲ ဂရုစိုက်နေလို့လားမသိ၊ အန်တီနန်းက ကျွန်တော် နဲ့ ပိုရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံလာသလိုပဲ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း မျက်စေ့ထဲမြင်ရသမျှ အိမ်ပြန်ရောက်ရင် မှန်းထုဖို့ အသေမှတ်ရတာ ဆိုတော့ စကားမရှိစကားရှာ အာဖောင်းထုတာတွေ လုပ်တာပေါ့။ ပိုဆိုးတာက သူက ရင်းရင်းနှီးနှီး သူ့သားလို သဘောထားတာလား၊ သဘောထားဆန်းတာလား ကျွန်တော်က ဝေခွဲမရအောင်ကို အမူအယာကောင်း တယ်ဆိုရမယ်။

ကျွန်တော့်ကို စကားပြောရင် ဟိုပုတ်ဒီပုတ်။ လက်မောင်းလေးကိုင်ပြောလိုက်၊ တခါတလေ ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ ထိုးဖွ ပြောလိုက် နဲ့၊ ကိုယ်ကတော့ အန်တီနန်းနဲ့ အသာချင်းထိလိုက်တာနဲ့ လီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထနေပြီ တစ်ခါတစ်လေ သူသတိမထားမိရအောင် ခါးကို နည်းနည်းကုံးထားရတယ်။ ပထမဆုံး ကျွန်တော်တို့ချင်း ဖွင့်မပြောဘဲ တိတ်တခိုးကာမ ဆန္ဒတွေ ဓါတ်ကူးမိကြတာက ဒီလိုဗျ။ တနေ့ ကျောင်းပိတ်ထားတဲ့ အချိန် အောင်မျိုးတို့ အိမ်ထုံးစံအတိုင်း ဂိမ်းဆော့မလို့သွားတော့၊ အန်တီနန်း တယောက်ထည်းရှိတယ်။ အောင်မျိုးက သူ့အဖေ ကို ဆေးခန်းလိုက်ပို့တယ်တဲ့။ ဒီကောင်က ကားစမောင်းနေပြီ ဆိုတော့ သူအားတဲ့ ရက် ကို သွားကြတာတဲ့၊ စပါယ်ရှယ်လစ်စ် ဆေးခန်းဆိုတော့ ဝေးလည်းဝေးတယ်၊ အန်တီနန်းက အိမ်မှာပဲ ထမင်းဟင်းချက်ပြုတ်ဖို့ ကျန်ခဲ့တယ်၊ အငယ်ကောင်တွေက ကျောင်းသွားနေကြတယ်။ ကျွန်တော်က အန်တီနန်း နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတော့ နေချင်ပေမဲ့လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်မလုံတော့ အောင်မျိုးမရှိရင် ကျွန်တော်လည်း ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ်လို့ ဆိုတော့၊ အန်တီနန်းက နေပါအုန်းကွယ် ပြန်လာမှာပါ စောင့်လိုက်ပါအုန်း၊ ဒီမှာလည်း အမဲသားနပ်ထားတယ်၊ ဆိုလိုက်တော့ ရေငတ်တုန်းရေတွင်းထဲ ကျပေါ့၊ အင်း အဲဒါဆိုလဲ နေမယ် ဘာကူညီပေးရအုန်းမလဲ ပေါ့ မီးဖိုထဲ ဝင် ရောဖို့ ကြံရော။ အန်တီနန်းက ချက်ပြုတ်ပြီးသွားပါပြီ တဲ့ သွားသွား အိမ်ရှေ့မှာပဲ တီဗွီသွားကြည့်နေလိုက် အန်တီ ထွက်လာခဲ့မယ် ဆိုတော့ အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ် ပြန်လာထိုင်နေရတာပေါ့။ ခဏနေတော့ အန်တီနန်း ထွက်လာတယ်၊ အိမ်နေရင်း ရင်ဖုံး လက်ပြတ်အင်္ကျီနဲ့ ဆိုတော့ လက်မောင်းလုံးကြီးတွေက ဝင်းနေတာပဲ။ ဆံပင်ကိုလည်း တပတ်လျှိုထုံးထားသေးတော့ လည်တိုင်ကလည်း ရှင်းကျော့နေတာပဲ။

သူက ပြောတယ် အောင်မျိုးခေါင်းမှာ သန်းတွေ တွေ့လို့တဲ့ မနေ့က ဘီးစိတ်တိုက် ရှင်းလိုက်ရတယ်တဲ့ သန်းတွေ မနည်းဘူးထွက်လာတယ်တဲ့၊ သားခေါင်းရော မယားဘူးလားတဲ့။ ကျွန်တော့ ကိုလည်း သူက သားပဲ ခေါ်တယ်လေ။ အင်း မပြောတတ်ဘူး အန်တီနန်း ဆိုတော့ လာဒီမှာ ထိုင် အန်တီ ကြည့်ပေးမယ် ဆိုပြီး ခေါ်တယ်။ သူထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာရှေ့မှာပဲ ကျွန်တော်က ကြမ်းပေါ်မှာ သူ့ကို ကျောပေး တီဗွီကို မျက်နှာမူပြီးထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် နံဘေးနှစ်ဘက်ကို သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြား မှာ ထိပြီး ထိုင်လိုက်ရတာနဲ့ ကျွန်တော့်လီးက အသေတောင်နေပြီ။ အဲဒီမှာပဲ သူက ကျွန်တော့ ခေါင်းကို သူ့လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ သန်းစရှာပေးနေတယ်။ သန်းတွေ့မတွေ့မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်က တော့ ဇိမ်ခံလို့ကောင်းနေတယ်ဗျာ။ တစ်အိမ်လုံးမှာလည်း နှစ်ယောက်ထဲ၊ အဲလိုလည်း နီးနီးကပ်ကပ် နေရတယ် ဆိုတော့ ကာမစိတ်တွေက တော်တော့်ကို ပြင်းထန်နေတာကို၊ ကျွန်တော့်လို လူပျိုပေါက်တယောက်က ဘယ်လို ထိန်းနိုင်မှာလဲ။ ခါတိုင်း မလုပ်ရဲတဲ့ ဟာတွေကို စွန့်စားချင်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော့ လက်နှစ်ဖက်ကို တဖက်တချက် ကိုယ်ကို ထိန်းလိုက်သလိုနဲ့ သူ့ခြေဖမိုးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ပြန်မလွတ်သေးပဲ ဆက်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ အန်တီနန်းက ဘာမှ မပြောတော့ ကျွန်တော့် လက်တွေက ကိုယ်အနေအထား တခါပြင် တစ်နေရာရွေ့လိုက်နဲ့ ခြေသလုံးသားတွေကို ကိုင်ထားမိတဲ့ အခြေအနေရောက်နေပြီ၊ ကျွန်တော့ ရင်တွေကတော့ တဒုံးဒုံးခုန်နေတာပေါ့ဗျာ။ “သား အနောက်မှာတော့ မရှိဘူး၊ အရှေ့ဘက်ကြည့်ရအောင် ဒီဘက်လှည့်” ဆိုတော့ ကျွန်တော်သူ့ဘက်ကိုမျက်နှာချင်း ဆိုင်လှည့်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူကလည်း ဆိုဖာရှေနားကို ဖင်တိုးထိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့် ဂျိုင်းအောက် နှစ်ဖက်မှာ သူ့ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ရောက်လာတယ်။ အဲလို အနေအထားရောက်မှတော့ မထူးတော့ဘူး ဆိုပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံ မှာ မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ထမိန်ကလည်း အသားပျော့ပျော့ပါးပါးလေး ဆိုတော့ အဖုတ်နံ့သင်းသင်းလေး ကို အားရပါးရကို ရွုပြစ်လိုက်တာပေါ့။ ကျွန်တော့လက်တွေကလည်း သူ့ကို သိုင်းဖက်ပြီး ကိုယ်အရမ်းကိုင်ချင်နေတဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး နှစ်ဖက်ပေါ်လက်ဖဝါးတင်ထားလိုက်တယ်။ ဆုပ်တော့ မကိုင်ရဲသေးဘူး ထိတယ်ဆိုရုံလေးပဲ။ သူကလည်း ဘာမှ မပြောပဲ ကျွန်တော့ ခေါင်းကို ပဲ သန်းရှာပေးသလို ဆံပင်ကို ဖွနေတယ်။ အဲဒီလောက် ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော်လည်း မညံ့ပါဘူး အထာပေါက်နေပါပြီ၊ ခက်တာက ကိုယ်ကမလုပ်တတ်မကိုင်တတ်တာပဲ။ ကိုယ် သူ့စောက်ဖုတ်အနံ့ကို ရွုနေတယ် ဆိုတာကို သိအောင် လေပူလေးလည်း မွုတ်ပေးလိုက် အသက်တဝကြီး ရွုလိုက်လုပ်ပေးနေမိတယ်။ လက်ဖဝါးကိုလည်း တဖြည်းဖြည်း သူ့တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်လိုက်သံကြားရတယ်ဗျာ။

သူတို့ အခန်းက နှစ်ထပ်မှာ ဆိုတော့ အိမ်ရှေ့ကိုတော့ မမြင်ရဘူး။ အန်တီနန်း ရုတ်တရက် ကျွန်တော့ကို တွန်းလွတ်လိုက်ပြီး။ “ဟော သားတို့ ပြန်လာပြီထင်တယ် “ ဆိုပြီး ကမန်းကတန်းထသွားတော့တယ်။ သူ့နောက်ဖက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ဖင်ကြီး နှစ်လုံး တလုံးချင်း တုံခါသွားတဲ့ ထမိန်အနောက်မှာ အရေစိုကွက် ကလေး တွေ့လိုက်ရတယ်။ အန်တီနန်းလည်း ဖီးလ်တက်နေတာပါလား ဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မတ်တတ်ထလိုက်တော့ ပုဆိုးအောက်က ကောင်ကြီး က ငေါက်တောက်ကြီးကို ထိုးထောင်ထ လာပါတယ်။ အန်တီနန်းက ကျွန်တော့ကို ကျောပေးထားလို့ မမြင်တာကို စိတ်အရမ်းထနေတဲ့ ကျွန်တော်က မြင်စေချင်တာနဲ့၊ “အန်တီ ရတယ် ကျွန်တော်တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်မယ် “ ဆိုပြီး အလုအရက် သူ့ရှေ့ကို သွားပါတယ်။ အဲတော့မှ သူကကျွန်တော့ ပုဆိုးအောက်က ငေါက်တောက်ကြီးကို တွေ့သွားပြီး မျက်နှာ တစ်ချက်နီ သွားပါတယ်။ နောက်တော့၊ “သား ပုဆိုးသေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပါအုန်း၊ ဒါမှ မဟုတ်လည်း.. သွား အပေါ့သွားလိုက်အုန်း အန်တီ ဖွင့်ပေးလိုက်ပါမယ်” တဲ့။ ကျွန်တော်ကလည်း ဘယ်အညံ့ခံမလည်း၊ “ဟုတ်ကဲ့ အန်တီနန်း ဒါဆိုလဲ သား ရွုးသွားပေါက်လိုက်အုန်းမယ်၊ အန်တီနန်းလည်း ထမိန် လှည့်ဝတ်လိုက်အုန်းနော်” လို့ ပြောပြီးထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အဲတော့မှ အန်တီနန်း ပျာပျာသလဲ သူ့ထမိန်ကို ဖြန့်ကြည့်ပြီး လှည့်ဝတ်နေတာကို မျက်စိနဲ့ မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ———- အဲဒီနောက်ပိုင်းတော့ ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီနန်းတို့က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဖွင့်မပြောပဲနဲ့ နားလည်မွုရသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်က အန်တီနန်း ဘယ်လောက်ထိ ခွင့်ပြုမယ်မှန်းလည်း မသိတော့ နည်းနည်းချင်း သွေးတိုးစမ်း ရတာပေါ့။ ဥပမာ ကျွန်တော်နဲ့ အောင်မျိုး ဂိမ်းဆော့နေရင်း ကျွန်တော်က သေးပေါက်မို့ အိမ်သာသွားရင်း မီးဖိုထဲ မှာ အန်တီနန်း တယောက်ထဲ ချက်ပြုတ်နေတာတွေ့ရင်၊ အန်တီနန်း ဘာတွေ ချက်နေတာလဲ ဘာညာနဲ့ အနောက်နားက ကပ်သွားပြီး ကိုယ်နံ့လေး ကပ်ရွု သူ့တင်ကြီးတွေကို ကိုယ့်လီးနဲ့ မသိမသာပွတ်။

ပထမပိုင်းတော့ မသိမသာ ထိရုံလေးပဲ၊ နောက် အန်တီနန်းကဘာမှ မပြော တဲ့ အပြင် သူကလည်း ညုတုတု လိုမျိုးလေး ဆိုတော့ နောက်ပိုင်း လူလစ်ရင် လစ်သလို ပေါ်တင်ထောက်တော့တယ်၊ ပါးစပ်ကတော့ ဟိုပြောဒီပြော ပေါ့။ အန်တီနန်းက တခါတလေ ကျွန်တော် အရမ်း ကြမ်းသွားရင် ကျွန်တော့် လက်ကို ဆိတ်ဆွဲတတ်သေးတယ်။ သူက ကျွန်တော့ လက်ကို ဆွဲစိတ်တော့ ကျွန်တော် လည်း ဘယ်နေမလည်း၊ သူ့လက်ကို ပြန်ဆွဲထားပြီး မလွတ်တာတို့၊ သူ့လက်မောင်းအိုးကြီး ကို ပွတ်ပေးတာတို့ လုပ်လာတော့တာပေါ့။ အဲဒီအချိန်ထိက ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်ပဲ၊ အပြင်ပန်းကတော့ သူငယ်ချင်းအမေ နဲ့ သားရဲ့ သူငယ်ချင်း တို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံတဲ့ ပုံပဲ ဖြစ်နေကြပြီး အတွင်းစိတ်တွေ က ဖောက်ပြန် နေခဲ့ကြတာပေါ့။ အဲလို အခြေအနေမျိုး ရောက်လာမှ ပဲ နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရဖို့က တော်တော့် ကို အခွင့်အရေးနည်းတာပဲ။ အဲလိုနဲ့ ကျောင်းတွေ ပြန်ဖွင့်လာရော။ တနေ့တော့ အောင်မျိုးဆီက သူ့အဖေ ခရီးထွက်သွားတယ်ဆိုတာ သိရတယ် ။ အန်တီနန်းနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ဖို့ အခွင့်အရေးရပြီ ဆိုပြီး နောက်တနေ့ အောင်မျိုးကိုတော့ ဒီနေ့ အိမ်က ခိုင်းထားတဲ့ အလုပ်ရှိလို့ ဆိုပြီး အကြောင်းပြလို့ ကျောင်းမသွားတော့ပဲ အောင်မျိုးတို့ အိမ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အောင်မျိုးတို့အိမ် တံခါးခေါက်လိုက်တော့ အန်တီနန်း တံခါးလာဖွင့်တယ်။

ကျွန်တော့်ကို တွေ့လိုက်တော့ အံအားသင့် သွားသလို ဖြစ်သွားပြီးမှ မျက်နှာက အပြုံးပန်းလေးပွင့်လာတယ်။ “ဟယ် သား ကိုရဲ ကျောင်းမသွားဘူးလား “ “မသွားဘူး အန်တီနန်း အိမ်က ခိုင်းထားတာလေး သွားစရာရှိလို့” “အော် အခု ဘာလာလုပ် တာလဲဒီကို ၊ ကိစ္စရှိလို့လား” “အော် အန်တီနန်းကလည်း သားက ကိစ္စရှိမှ လာရမှာလားလို့” “ဟုတ်ပါဘူးကွယ် အိမ်က ခိုင်းထားတာသွားစရာရှိလို့ ဆိုပြီး ကျောင်းမသွားပဲနဲ့ ဒီကို လာတာမို့ ကိစ္စတခုခုများ ရှိနေလားလို့ပါ။ အန်တီနန်း တို့အိမ်က သား အချိန်မရွေးလာလို့ရပါတယ်” “ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီနန်းကို စတာပါ။ အိမ်က ခိုင်းလိုက်တဲ့ အလုပ်က ဒီနားမှာလေ၊ အဲဒါ လမ်းကြုံတော့ ဗိုက်လည်း ဆာတာတာ ရှိတာနဲ့ အန်တီနန်းများ ဘာတွေ ချက်ထားလဲလို့ လာငတ်ကြီးကျတာ” “အမလေး ဘာမှ အကောင်းတော့ မရှိပါဘူးကွယ် ဒီနေ့ ဝက်သားနဲ့ မျှစ်ချဉ် ချက်ထားတယ်၊ မင်း အန်ကယ် က မျှစ်စားလို့ မရဘူးလေ၊ သွေးတက်တတ်လို့ အဲဒါကြောင့် သူမရှိတုန်းချက်ရတာ” “အန်ကယ် က ဘယ်သွားလို့တုန်း အန်တီနန်း” ကျွန်တော် သိရဲ့သားနဲ့ ဖိန့်လိုက်တာ လေ၊ အဟိ။ “ခရီးထွက်သွားတယ်လေ တပတ်လောက်ကြာမှာ၊ သား မပြောဘူးလား” “အော် ပြောတယ်ထင်တာပဲ၊ ကျွန်တော်လည်း အမွုမဲ့ အမှတ်မဲ့ပဲ” “ခဏနော် သား၊ အန်တီ ဝက်သားနူးပြီလား သွားကြည့်လိုက်အုန်းမယ်” မီးဖိုထဲ ကို လှည့်ပြီး ခပ်သုတ်သုတ်လေး ထွက်သွားတဲ့ အန်တီနန်းရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ တစ်လုံးချင်း ခါယမ်းသွားတာကို ကြည့်ရင်း၊ ကျွန်တော့်လီးက မာလာရပါတယ်။

အိမ်ရှေ့တံခါးမ ကို ကလန့်ထိုးပိတ်ရင်းက နောက်ဖေး မီးဖိုချောင်ထဲ လိုက်ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဖေး မှာ မီးဖိုပေါ်က ဝက်သားဟင်းအိုးကို မွေနေတဲ့ အန်တီနန်းရဲ့ နောက်ကျောကနေ ကပ်သွားပြီး ဟင်းအိုးကို သူ့ပုခုံးပေါ်က ကျော်ကြည့်ရင်း၊ “ အင်းးးးးး အနံ့လေးက မွေးလိုက်တာ” တကယ်က အန်တီနန်း လည်ပင်းက သနပ်ခါးနံ့လေးကို ပြောလိုက်တာပါ။ “အင်း ဗိုက်ဆာနေပြီလား၊ ခဏနေရင် ရတော့မှာ သုံးထပ်သားလေ၊ မျှစ်နဲ့ ဆိုတော့ နူးနေအောင် မီးမြှင်းမြှင်းလေးနဲ့ တည်ထားတာ” အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော့ရဲ့ တဖြည်းဖြည်း မာလာနေတဲ့ လီးကြီးက အန်တီနန်း ရဲ့ ဖင်ဆုံကြီး နှစ်လုံးကြားမှာ အမြှောင်းလိုက် ဝင်ကပ်နေပါပြီ။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း အန်တီနန်းရဲ့ ဟင်းအိုးမွေယောင်းမ ကိုင်ထားတဲ့ လက်မောင်းသားကို ကိုင်လိုက်ရင်း။ “ဆာတာကတော့ တော်တော်ဆာနေပြီ အန်တီနန်းရေ” အန်တီနန်း ထမိန်အောက်မှာလည်း အတွင်းခံမဝတ်ထားဘူးထင်ပါရဲ့ ဖင်သား အေးအေး ကြီးတွေကြား ကျွန်တော့်လီးကြီးရဲ့ ပူပူနွေးနွေး အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ချက်တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ သိလိုက်ပါတယ်။ “အင်း ခဏလေးပါ၊ ရခါနီး နေပါပြီ သားရဲ့” အန်တီနန်းရဲ့ အသံ ကလည်း နည်းနည်းလေး လည်ချောင်းကပ်နေသလို ဖြစ်နေပါတယ်၊ ကျွန်တော်လည်း တော်တော်တော့ တင်းနေပြီ ဖြစ်လို့ သာမန် ဆင်ခြင်တုန်တရားတွေ ပျောက်ကုန်ပါပြီ။ အနောက်ကနေပြီး အန်တီနန်း ရဲ့ ခါးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး သူ့နားရွက်အောက်က လည်တိုင်လေးကို နမ်းရွုံ့ လိုက်မိပါတော့တယ်။

“မကောင်းဘူးထင်တယ် သားရယ်နော်” အန်တီနန်းက မရုန်းပဲ နဲ့ အသံတိုးတိုး လေး တုန်တုန်ရီရီ နဲ့ ပြောလာတာဟာ ကျွန်တော့်ကို ရဲဆေးတင်ပေးလိုက်သလိုပါပဲ။ အဲဒါနဲ့ အန်တီနန်းကို ကျွန်တော်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားအောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီနန်းလက်ထဲက ကိုင်ထားတဲ့ ဟင်းမွေယောင်းမကို ကျွန်တော်ပဲ ဆွဲယူပြီး ဘေးမှာချထားလိုက်တယ်။ နောက်တော့ တတ်သမျှ မှတ်သမျှနဲ့ အန်တီနန်း မျက်နှာ တစ်ခုလုံး နမ်းရွုပ်ပြီး အန်တီနန်းရဲ့ နူတ်ခမ်း ထူထူကြီးတွေကို ပါ ကျွန်တော့နူတ်ခမ်းနဲ့ ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် လိင်တံကြီးက တော့ မာကျောတောင့်တင်းလို့ အန်တီနန်းရဲ့ ပေါင်သား ဗိုက်သားတွေကို ဟိုထိုး ဒီထိုး ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ အန်တီနန်း ကိုယ်လုံးကြီးလည်း ကျွန်တော့် လက်ထဲမှာ ပျော့ခွေနေသလို ဖြစ်နေလို့ ကျွန်တော်ပဲ ဖက်ထိန်းထားရပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက လိင်ဆက်ဆံဖို့ ဆိုရင် အိပ်ယာတို့ ဖျာတို့ ပေါ်မှာပဲ လုပ်ရမယ်လို့ သိထားတဲ့ ကျွန်တော်က အန်တီနန်းကို သူတို့ အိပ်ခန်းဖက်ကို လက်ဆွဲခေါ်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီနန်းက ခဏလေး ဆိုပြီး ဟင်းအိုး မီးကို လက်တဖက်နဲ့ လှမ်းပိတ်လိုက် ပြီး ကျွန်တော်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို လိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တဲ့ အထိ အန်တီနန်း ပါးစပ်က ဘာတွေ ဗလုံးဗထွေး ပြောနေမှန်း မသိပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း နားလည်ဖို့ ကို မကြိုးစားဘူးလေ။ အန်တီနန်းတို့ လင်မယား ရဲ့ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးနား ရောက်တာနဲ့ အန်တီနန်းကို ဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်မိတယ်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ပြီး မျက်နှာလည်ပင်း ရင်ညွန့် အကုန် ကမူးရူးထိုးနဲ့ နမ်းရွုပ်မိတေ့ာတယ်။ အန်တီနန်းက လည်း ပြန်ဖက်ထားပြီး အနမ်းတွေ ပြန်ပေးပါတယ်။

သူလည်း ရင်တွေခုန်ပြီးမောနေပုံပါပဲ။ ကျွန်တော် အရမ်း ဖက်နမ်းချင်နေတဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြည့်သွားမှ အန်တီနန်း ရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီး တွေကို ဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစားတော့တယ်။ “အို.. သား ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲကွာ” “သားကြည့်ချင်လို့ပါအန်တီနန်းရယ်” အန်တီနန်း ဘာမှ မပြောတော့ဘဲ မျက်လုံးလေး ကို မှိတ်ထားတော့ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့၊ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး မို့ဖောင်း ထွားအိနေတဲ့ ရင်သား အစုံကို ထိန်းထားတဲ့ ဘရာစီရာ ပျော့ပျော့လေးကို သူ့ကျောအောက် နိူက် ဂျိတ်ဖြုတ်တော့ ကျောလေးကို ကော့ပေးပါတယ်။ ဂျိတ်တွေ ပြုတ်သွားတော့ ဘရာစီရာရော အင်္ကျီရော အပေါ်မတင်ချွတ်လိုက်တော့ လက်လေး နှစ်ဖက် မြှောက်ပေးရှာပါတယ်။ အန်တီနန်းရဲ့ နို့ကြီးတွေက တော်တော်လေးကို ထွားပါတယ်။ ကလေးသုံးယောက်အမေမို့အတင်းကြီး ရှိမနေပေမဲ့ ပျော့ပြဲပြီးတော့ ရွဲမနေပါဘူး။ ရှမ်းမပီပီ အသားအရည်က ဝင်းဝါနေပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကတော့ အညိုရောင် ရင့်ရင့် နဲ့ ကျွန်တော့် လက်ညိုး ထိပ်လောက်ကို တုတ်ပြီး လက်မဝက်လောက် ရှည်ပါတယ်။ စိတ်ကြွနေလို့လားမသိ၊ နို့သီးခေါင်းတွေက မာတောင် ထနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အငမ်းမရ လက်ကလည်း စုပ်နှယ် ပါးစပ်နဲ့လည်း တပြွတ်ပြွတ် စုပ်တော့ အန်တီနန်း ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ထားရင်းက တအင်းအင်း ငြီးငြူနေပါတယ်။ နို့တွေကို တဖက်တချက်စီ စုပ်နေရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော့် လက်တွေက ပြေလုလု ဖြစ်နေတဲ့ ထမိန်ကို အောက်ကို တွန်းချ လိုက်ပါတယ်၊ ကျွန်တော့် ပုဆိုးကိုလည်း ကန်ထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ အန်တီနန်း ထမိန်အောက်မှာတော့ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ အတွင်းခံ မရှိပါဘူး။ ကျွန်တော့် လက်ဖဝါးနဲ့ အန်တီနန်း ပေါင်ခွဆုံကို လှမ်းစမ်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ အမွေး ဖုတ်ဖုတ် ကြားထဲက အန်တီနန်း ရဲ့ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေ ကို အရည်စိုစို စွတ်စွတ်နဲ့ သွားစမ်းမိပါတယ်။ အန်တီနန်းက သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကားပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က တတောင်နဲ့ထောက်ပြီး ကိုယ်ကို ကြွ၊ နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ပြီး အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးမှ ကိုယ်ကို နှိမ့်ချပြီး လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။

အန်တီနန်း ရဲ့ စောက်ဖုတ် က ကျပ်မနေပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဖာသည်မတွေလိုလဲ ချောင်ကလောင်မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်လီးကို ခပ်ဖွဖွလေး အသားနုနုနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားသလို ခံစားရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်အရမ်းလုပ်ချင်နေတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကို လုပ်ရတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ရယ်။ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသား တွေရယ်က ကျွန်တော့် ကို အရသာ ထူးရစေပြီး ကျွန်တော့် ဘဝမှာ အမြဲတမ်း အမှတ်ရနေစေခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့် ဘဝအတွက် ပထမဆုံး၊ ဖာမဟုတ်တဲ့ မိန်းမ တယောက်ကို စိတ်တူကိုယ်တူ လိုးနေရတာကိုး။ အန်တီနန်းလည်း အသံလေးတွေ ထွက် ငြီးငြူပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို ကြွကြွ ပေးသလို၊ ကျွန်တော်လည်း နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးချ နေမိပါတော့တယ်။ အဲလောက်တောင် စိတ်တွေက အရမ်း တက်ကြွနေမှတော့ အကြာကြီးမထိန်းနိုင်တာ ထုံးစံပါ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် တတ်နိုင်သလောက် ထိန်းပါသေးတယ်၊ နောက်ဆုံးမအောင့်နိုင်လွန်းတော့ မှ လရေတွေကို အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ထဲ မှာပဲ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးလိုက်ရပါတော့တယ်။ အန်တီနန်းလည်း ပြီးသွားပုံရတယ်၊ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြီး ပြန်ဖက်ထားတယ်။ တကယ်က စိတ်က တအားတင်းနေလို့သာ သုတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ထွက်သွားရတာပါ၊ ဒီလို မျိုး ကိုယ့်အိပ်မက် ကို အကောင်အထည်ဖေါ်ခွင့်ရတဲ့ အခြေအနေမျိုးမှာ လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်လို အဆုံးသတ်ချင်မှာလဲ။ ကျွန်တော် လီးကြီး ကလည်း သုတ်ထွက်သွားပေမဲ့ နည်းနည်းလေးတော့ မာနေတုန်းမို့ အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာပဲ စိမ်ထားလိုက်ပြီး အန်တီနန်း မျက်နှာတွေကိုပဲ အနမ်းတွေ ထပ်ပေးနေမိတယ်။ “ခဏဖယ်အုန်းသားရယ်၊ ဟင်းအိုး ပြန်သွားမီးဖွင့်လိုက်အုန်းမယ်” အန်တီနန်း ပြောမှ ပဲ ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာလာတာကို သတိထားမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်ရမှာ လည်း နှမြောလို့။ “ ကျွန်တော် အန်တီနန်းကို ချစ်ရတာ မဝသေးဘူး အန်တီနန်းရယ်” “အမလေး ပိုပြီ၊ တစ်ခါထဲ ထမင်းစားလိုက်အုန်း နောက်မှ၊ အခုနေ့လည်စာစားချိန်ရောက်နေပြီ” “အန်တီနန်းရဲ့ နောက်မှ ဆိုတဲ့ စကားကြောင့် ပျော်ပြီး ကမန်းကတမ်းထလိုက်ပါတယ်။

“ပြွတ်စ်” “အို” ကျွန်တော့်လီးကြီး အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာပြီး အရည်တွေ ထွက်ကျကုန်လို့ အန်တီနန်း ပေါင်ပေါ်နဲ့ အိပ်ယာခင်းပေါ် ကျကုန်ပါတယ်။ အန်တီနန်းက ကမန်းကတန်း ထမိန်စနဲ့ ကောက်သုတ်လိုက်တယ်။ “အင်း အိပ်ယာခင်းတော့ လဲပြစ်ရတော့မယ်” “ဟုတ် အန်တီနန်း နောက်တခါပြီးမှ တစ်ခါထည်းလဲတော့ပေါ့” “ဟွန့် လူလည်လေး ဘယ်သူက နောက်တခါ လို့ပြောလို့တုန်း” အန်တီနန်း ရဲ့ မျက်စောင်း က ကျွန်တော့်ရင်ကို ဒိန်းကနဲ၊ ကျွန်တော့်လီးကို လည်း ထိန်းကနဲ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ ———- ထမင်းဟင်းတွေ အဆင်သင့်ဖြစ်သွားတော့ အန်တီနန်းက၊ “သား ဗိုက်အရမ်းဆာ နေပြီလား၊ နည်းနည်းစောင့်နိုင်သေးရင် အန်တီ ရေလေး အမြန်ချိုးလိုက်ချင်လို့၊ ဟင်းနံ့ တွေရော ချွေးတွေရောနဲ့ လူက စေးကပ်နေလို့” “စောင့်နိုင်တယ် အန်တီနန်း ချိုးချိုး” အန်တီနန်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ခဏ နေတော့ ကျွန်တော်လည်း အကြံတခု ရလာတာနဲ့ ရေချိုးခန်းတံခါး သွားခေါက်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီနန်း က ရေလဲ ထမိန်ရင်ရှားဖြင့် တံခါးဖွင့်ပေးလာသည်။ ကျွန်တော်က တီရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ကာ ကုလားထိုင်တစ်ခုပေါ် ပြစ်တင်လိုက်ပြီး လုံခြည်ကို ကြမ်းပေါ်မှာပင် ကွင်းလုံးချွတ်ချခဲ့ကာ ရေချိုခန်းတွင်းသို့ အတင်းဝင်လိုက်တော့သည်။ “ဟယ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ” “ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးချင်လာလို့လေ အဟီး” “အို ရေချိုးချင်တာကလည်း ဟိုမှာ ရေလဲလုံချည် ရှိတယ် လေ ဘယ်လိုကြီးလည်း လီးတန်းလန်းနဲ့” “ဟာ အန်တီနန်းက လည်း ကျွန်တော်တို့ ဒီလောက် ထိ ပွင့်လင်းပြီးကြပြီပဲ ဘာရှက်နေစရာလိုသေးလို့လဲ အန်တီနန်းလဲချွတ် နိကပ်ချိုးကြရအောင်” “အို မချွတ်နိုင်ပါဘူး.. ဟဲ့ဟဲ့ ပြောနေတာ ဘယ်လိုလဲ” အန်တီနန်း တားနေတဲ့ကြားထဲက ကျွန်တော်ကတော့ အတင်းရအောင် ဆွဲချွတ်တာပဲ၊ အဲလို လုံးရင်းထွေးရင်းက သူ့ထမိန်လည်း ကွင်းလုံးကျွတ်၊ ကျွန်တော့်လီးကြီးလည်း မာတောင်လာရတော့တာပေါ့။

မတောင်ပဲ ခံနိုင်မလား၊ အန်တီနန်း အသားအရည်က ဝင်းနေတာ အပြင် သူ့နို့ကြီးတွေ က အကြီးကြီးတွေပဲ၊ ကလေး သုံးယောက်ရှိလို့ထင်တယ်၊ အောက်တော့ နည်းနည်းတွဲကျနေပေမဲ့ ကြည့်လို့ကောင်းတုန်းပဲ၊ အောက် ဆုံကြီးကရော ကောင်းသလားမမေးနဲ့ ပေါင်တန်ကြီးတွေကလည်း အားရစရာ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှ မဖြစ်သလို နဲ့ ရေတစ်ခွက်လောက်ခပ်ချိုးလိုက်တာ ရေအအေးကြောင့် လီးက နည်းနည်းတော့ ပျော့သွားတယ်၊ လုံးလုံးကြီးပျော့သွားတာတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့ ခုဏ လို အလံတိုင် ဖြစ်မနေတာတစ်ခုပဲ။အန်တီနန်း ကိုလဲ ရေလောင်းပေးလိုက်တယ်၊ သူလည်း ခဏနေတော့ မထူးတော့ဘူး ဆိုဘူး ရေတဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချိုးတော့တာပဲ။ သူရေလောင်းတာရပ်တော့ ကျွန်တော်က ဆပ်ပြာရည်တွေ လက်ထဲ ညှစ်ထည့်ပြီး သူ့ကိုယ်ကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတာပေါ့။ သူလည်း ကျွန်တော့်ကို ပြန်လုပ်ပေးတယ်လေ။ ကျွန်တော်ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတာက သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ အဟီး။ သူ့နို့ကြီးတွေ ဖင်လုံးကြီးတွေ ဖင်ကြားတွေ အဓိက တိုက်တာပေါ့ ။ သူလည်း ကျွန်တော့် လီးကြီးကို လာပြီး ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ပွတ်ပေးပါတယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ချောနေတုန်း ကျွန်တော်က သူ့ဖင်ကြားထဲ လက်ထည့်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို လက်ခလည်နဲ့ ကုတ်ထိုးလိုက်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့် လက်ကို တွန်းထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ ဟဲ့ ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲတဲ့။ ကျွန်တော် က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အန်တီနန်း သန့်သွားအောင်လို့ပါလို့ ပြောလိုက်တယ် နောက်တော့ သူ့နောက်ဖက်က နေဖက်ပြီး နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာရည်ချောချောချွတ်ချွတ်နဲ့ ဖက်ရတာ တစ်မျိုးကြီးပဲဗျာ မိုက်တယ်။ သူလည်း အဲဒါကြောင့်ထင်တယ် ငြိမ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးက သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲကနေ ဝင်နေတယ် ဆပ်ပြာရည်ချောချောနဲ့ သူ့ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားကို ကျွန်တော့်လီးနဲ့ ညှောင့်လိုးနေမိတယ်။ ခဏနေတော့ မအောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျ။ အန်တီနန်း ကုန်းပေးဗျာ သားလိုးချင်နေပြီဆိုပြီး သူ့ကို ရေကန်ဘောင်ကို လက်ထောက်ပြီး အနောက်ဘက်ကို ဖင်ကော့ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူလည်း စိတ်လာနေပြီမို့ထင်တယ်၊ မငြင်းတော့ပဲ ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးတယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူလာတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တေ့ပြီး မော်တော်ဆပ်တော့တာပေါ့၊ ဆပ်ပြာရည်တွေ ကိုယ်မှာ ချောချောကျိကျိနဲ့ တစ်မျိုး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ၊ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး တပြိုင်နက် ပြီးသွားကြတယ်။

အဟီး ပြီးတာနဲ့ ရေလောင်းချိုးကြပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါတွေနဲ့ ရေအခြောက်သုတ်ပြီး ကမန်းကတမ်းထမင်းစားကြတော့တယ်. တော်တော်ဆာနေပြီလေ။ အဲဒီနေ့က ကျွန်တော် သူတို့အိမ်က မပြန်ခင်၊ အန်တီနန်းတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ နောက်တစ်ချီကို စိမ်ပြေနပြေနဲ့ ဇိမ်ခံဆွဲခဲ့လိုက်တယ်။ အန်တီနန်းလည်း သူ့ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဖောက်ပြန်မိခြင်း လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာလည်း ပထမဦးဆုံး ဖာမဟုတ်တဲ့ အမျိုးသမီး၊ သူများမယားကို လိုးခဲ့ရတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အန်တီနန်း ကို ကျွန်တော်က ဖြစ်နိုင်ရင် နေ့တိုင်း လိုးချင်နေပေမဲ့ အခွင့်အရေး ရဖို့က မလွယ်ဘူးဗျ။ တကယ်လည်း အဲဒီ အချိန်က တည်းခိုခန်းတွေ ဘိတွေ မွိုလို ပေါက်နေတဲ့ အချိန်မဟုတ်သေးဘူး။ အောင်မျိုး နဲ့ တခါတလေ ညဘက်သွားအိပ်တဲ့ အချိန်မှာ အန်တီနန်း နဲ့ မီးဖိုထဲတို့ ဧည့်ခန်းတို့ မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆုံရင် ဖက်နမ်း ဖို့ သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖို့ ကြိုးစားသေးတယ်။ အန်တီနန်းက လက်မခံဘူး အတင်းပုတ်ထုတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို မျက်မှောင်ကြုတ်ပြတယ်။ အသံမထွက်ပဲ ခေါင်းယမ်းပြတယ်။ အန်တီနန်း စိတ်ဆိုးမှာကိုလည်း စိုးတော့ ကျွန်တော်လည်း ရှေ့ ဆက်မတိုးရဲဘူးလေ။ သူတို့ ရေချိုးခန်းထဲ ပဲ ဝင်ပြီး ဂွင်းထု ရတာပေါ့။ အန်တီနန်း ပင်တီလေး တွေ့တဲ့ အချိန်ဆိုရင်တော့ သူ့ပင်တီထဲ လရည်တွေ ထုတ်ပြစ်လိုက်တော့တာပဲ။ နောက်ပိုင်းတော့ ပင်တီကို ရေပြန်လျှော်ဖို့ လည်း သိပ်ဂရု မစိုက်တော့ပါဘူး။ အောင်မျိုးတို့ သူ့အဖေ တို့ သတိ မထားမိအောင် ရေနည်းနည်း ဆေးလိုက်တာပဲ လုပ်တော့တယ်။ အခွင့်ရရင် ရသလိုတော့ အန်တီနန်း နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ချင်သေးတယ်လို့ ပူဆာ မိတာပေါ့။ အဲလို နဲ့ နည်းနည်းလေး ကြာသွားတော့ အန်တီနန်းကို လိုးခွင့်ရဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ ပါဘူးလို့ စိတ်လျှော့မိတဲ့ အချိန် မထင်မှတ်ပဲ အခွင့်ကောင်းတခု ပေါ်လာတော့တယ်။ အဲဒါက တော့ အောင်မျိုးရဲ့ အဖေက ကျန်းမာရေး တခုခု ဖြစ်လို့ အလုပ်က နေပြီး ခွင့်ရက် ရှည်တောင် ယူထားရပြီး ဆေးရုံကို လည်း တရက်ခြားတခါလောက် သွားနေရတယ်။

ကျောင်းတွေလည်း ပိတ်ထားချိန်မို့ အောင်မျိုးက လိုက်ပို့ပေးနေလို့ ရတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ အန်တီနန်း ရဲ့ အဖေ က ဆုံးသွားတော့ အန်တီနန်းက လားရွိုး ကို သွားဖို့ ပြင်တယ်။ သူတယောက်ထဲမို့ အဖေါ်ရအောင် လိုက်ပေးနိုင်မလားလို့ အောင်မျိုး တို့က ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က ဝမ်းသာ အားရပဲ လက်ခံလိုက်တာပေါ့။ တကယ်တော့ အန်တီနန်း နောက်ပိုင်း ပြောပြလို့ သိရတာကတော့ သူ့အဖေက အန်တီနန်းအမေ နဲ့ ကွဲပြီး နောက်မိန်းမ ငယ်ငယ်လေး အန်တီနန်း နဲ့ မတိမ်းမယိမ်း ကို ယူထားလို့ စိတ်ဆိုးပြီး အဆက်အသွယ်မရှိပဲ နေတာ ကြာလှပြီ၊ အခု ဆုံးတယ်ဆိုတာ ကြားတာ။ အဖေ ဆိုတော့လည်း သွားမှ ဖြစ်မှာ ဆိုပြီး သွားရတာ။ မန္တလေးကို အမြန်ဘပ်စ် နဲ့ သွားပြီး မန္တလေးက မှ ရထားစီးမယ် ဆိုပြီး အမြန်ကားကို ညကိုးနာရီလောက်မှာ စစီးခဲ့ကြပါတယ်။ အန်တီနန်း နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ခရီးသွားရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျွန်တော့်လီးကို တချိန်လုံး မာနေစေသလို၊ ဘတ်စ်စကားပေါ်မှာ ကပ်ထိုင်လိုက်ကထဲက အန်တီနန်း ဆီက သင်းပြန့် ကိုယ်နံ့လေးက ကျွန်တော့်လီးကို သံချောင်းအလား ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကို ကြိုသိလို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်လာခဲ့တာ တော်ကြာ လူရှေ့သူရှေ့ လမ်းလျှောက်မရမှာ စိုးလို့်။ ဒါပေမဲ့ အခု ကားပေါ်မှာ ထိုင်နေကြပြီ ဆိုတော့ တော်တော်နဲ့လည်း ထဖို့ အကြောင်းက မရှိဘူးမဟုတ်လား၊ နောက် မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးပေါ်မှာ ဘောင်းဘီက လည်း ကျပ်နေတာမို့ လီးနာရုံမက စိတ်လည်း ကျဉ်းကျပ်လာတာနဲ့ အသာလေး လျှောပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ဘေးနားက လူတွေ မမြင်အောင် အသာလေး ခြေထောက်ကနေ လျှောချ ပြီး အန်တီနန်း ယူလာတဲ့ ပလတ်စတစ်အိပ်တခု ထဲ ထိုးထည့်ထားလိုက်တယ်။ အန်တီနန်းက စားစရာတွေကို ပလတ်စတစ်အိပ်တွေနဲ့ သယ်လာတာမို့ ပလတ်စတစ်အိပ်တွေက တချို့ ကျွန်တော်တို့ ခုံကြားမှာ ရှိနေတယ်။

ကားထွက်တော့ အဲယားကွန်းက လည်း တအားအေးတော့ အန်တီနန်းက သူယူလာတဲ့ စောင်ပါးလေး ကို ထုတ်ခြုံတယ် ကျွန်တော့်ပေါ်လည်း လွမ်းခြုံလိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် စောင်ခြုံ အောက်မှာ လွုပ်ရှားဖို့ အဆင်ပြေသွားတယ်။ မီးကလည်း မှောင်ချလိုက်တာမို့ ကျွန်တော် အန်တီနန်း ကိုယ်ပေါ် အသာ မှေး အိပ်ရင်းက သူ့ နို့ကြီးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကပဲ လှမ်းအုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ သူက ဘာမှ မပြောပေမဲ့ အင်္ကျီပေါ်က ကိုင်ရတာက အင်္ကျီအသားရော ဘရာဇီယာရော ခံနေတာမို့ ဘာမှ မထိရောက်သလိုပဲ မို့ သူ့ ဘိုက်သားလေး တွေကို သွားပွတ်ကိုင်ရင်းနဲ့ ထမိန် ထဲ လက်ထိုးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ဖို့ ကြိုးစားတော့တယ်။ ပထမ ထမိန်က တင်းကျပ်နေပေမဲ့ ကျွန်တော်က မရမနေကြိုးစားမွုကြောင့် ထမိန်ထဲ ဘိုက်သားပေါ်ကနေ လက်ထိုးထည့်လို့ ရသွားတယ်။ ကျွန်တော့်လက်က ထမိန်တင်မက ဘူး ပင်တီအောက်က ပါ တခါထဲ တိုးဝင်သွားတာ ဆိုတော့ အန်တီနန်းတဲ့ စောက်မွေး ဖုတ်ဖုတ်ကြီးကို ပါ စမ်းမိတာပေါ့၊ အမွေးကြားထဲ လက်ဆော့ကစားရင်းက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို သွားစမ်းမိတော့ အရည်တွေ စိုနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်ဗျ။ သူလည်း ဖီးလာနေပြီကိုး။ ———— ကျွန်တော့် လက်ခလည်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ထည့်ပြီး ကြားဖူးနားဝ ဂျီစပေါ့ကို ရှာပြီး ရှောက်စမ်းပွတ်နေမိတယ်။ လက်ချောင်းကို အပေါ်ဖက်လေးကွေးတင်ပြီး ပွတ်လိုက်တော့ သူ ဆတ်ကနဲ တုံသွားတာ သိလိုက်တယ်။ နောက် အန်တီနန်း ကျွန်တော့် လက်ဖျံကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်က မသဲမကွဲ ငြီးသံလေးတွေ ကြားရတော့ ချက်ကောင်းထိပြီဟ ဆိုပြီး ဖိပွတ်တော့တာပဲ။ အန်တီနန်း ခေါင်းလေးကကျွန်တော့် ပုခုံးပေါ် မှီကျလာပြီး မျက်လုံးလေး မှေးရင်း နူတ်ခမ်းလေး ဟတတ မို့ ကျွန်တော်လည်း ကစ်စ် ဆွဲပြစ်လိုက်မိတယ်။ ကားပေါ်မှာလည်း လူတွေ အိပ်ဖို့ အမှောင်ချထားတော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့လက်ကို ဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့် လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီနန်းက ကျွန်တော့် လီးကို ဖွဖွလေး ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုသလို ပွတ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော်လည်း တအားတင်းလာတယ်။ ကားပေါ်မှာ လိုးဖို့က လည်း အတော်လေး ဂွကျတာမို့ သူ့ကို ပုလွေမွုတ်ခိုင်းဖို့ ပဲ တွေးမိတယ်။

အဲတော့ နင့်အလှည့်ပြီးငါလို့ ပြောလို့ ရအောင် ကျွန်တော့် လက်ခလည်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ကလိုင်းပေးနေလိုက်တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က လည်း အရည်တွေ ရွဲနေပြီလေ။ တဗွက်ဗွက် အသံမထွက်အောင် သတိထားနေရတယ်။ ခနနေတော့ အန်တီနန်း ကျွန်တော့် လီးကို အတင်းညှစ်ပြီး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ကိုလည်း အတင်းစုပ်နမ်းလာလို့ သူပြီးတော့မယ် ဆိုပြီး လက်ကို ညှောင်းနေတာ အံကြိတ်ပြီး အတင်း ဖိလိုးပေးလိုက်တယ်။ ပြီးသွားတော့ သူ ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့စောက်ဖုတ်ကနေ အတင်းထွန်းထုတ်တယ်။ “အန်တီနန်း ..ကောင်းလား “ ဆိုတော့ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြတယ်။ “လာ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးအိပ်တော့” ဆိုတော့ သူလည်း သိပါတယ်။ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ဆွဲဆိပ် ပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် မျက်နှာမှောက်အိပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က စောင်ခြုံလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လီးက အန်တီနန်း မျက်နှာကို ထိုးမိတာပေါ့ သူက ငုံစုပ်လိုက်တော့ နွေးကနဲပေါ့။ နောက်တော့ အန်တီနန်း တစစ်စစ် နဲ့ စုပ်လိုက်တာ ၊ အား အရမ်းကောင်းတာပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ဖင်လေး ကော့ကော့ပြီး အန်တီနန်း ပါးစပ်ကို လိုးနေမိတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး ကျွန်တော့် လီးထိပ်က အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးပြီးသွားတယ်။ အန်တီနန်းလည်း အကုန်မျိုချရတာပေါ့။ ဘာမှ လုပ်လို့မှ မရပဲ။ ပြီးမှ ခုံပေါ်မှာ အတည့်ပြန်ထိုင်ပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်း ရွုနေရတယ်။ အပြင်ကလရောင်အောက်မှာ နဖူး မှာ ချွေးလေး စို့နေတဲ့ အန်တီနန်း မျက်နှာ လှလှလေးကို ကြည့်ပြီးူ တအားချစ်သွားမိတယ်။ သူ့ပါးလေးကို ကျွန်တော် အသာနမ်းလိုက်တော့ မျက်မှောင်ကြုပ်ပြီး ခေါင်းယမ်းပြတယ်။ တခြားလူတွေ တွေ့ကုန်မယ်ပေါ့။ ကျွန်တော်က တိုးတိုးလေး “ချစ်လို့ပါ အန်တီနန်းရယ်” ဆိုတော့ သူကလည်း လေသံလေးနဲ့ “တို့လည်း ချစ်ပါတယ်ကွာ၊ ဘေးက လူတွေ မြင်လို့ မသင့်တော်ဘူးလေ၊ နောက်မှ နော်” နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်မောကျသွားပါတော့တယ်။ ……………………. မနက် မန္တလေး မှာ ဘတ်စ် ဆိုက်တော့ ဟော်တယ်တခု ကို သွားကြပါတယ်။ လားရွိုး ရထားက မနက်အစောကြီး မှာ ထွက်တာမို့ မမှီတော့ပါဘူး။

ဟော်တယ် ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ အန်တီနန်းက ကားစီးရတာ ငြီးစီစီ ကြီးမို့ ရေချိုး ချင်တယ် ဆိုပြီး ရေဝင်ချိုးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်နေလိမ့်မလဲ။ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြီး လိုက်ဝင်သွားပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲက ရေပန်းအောက်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ့ ရေချိုးနေတဲ့ အန်တီနန်းရဲ့ ပုံက ပင်ပန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို ထောင်းကနဲ ပြန်မာလာစေပါတယ်။ အသားအရည်က ဝင်းဝါ လှတဲ့ အန်တီနန်း ရဲ့ နို့ကြီးတွေက ကျွဲကောသီးတွေလောက် နီးပါး ရှိပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကတော့ ညိုမဲနေပါတယ်။ ခလေးသုံးယောက်အမေ မို့ ( အကြီးဆုံးသားက ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းလေ၊ အဟီး ) ဘိုက်က သားကြောပြတ်ရာတွေနဲ့ နည်းနည်းလေး ပူနေပေမဲ့ ကြီးမား လုံးဝန်း စွံ့ကားနေတဲ့ တင်လုံးကြီးတွေ။ တုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေက အဲဒီ ဗိုက်နည်းနည်းလေး ပူနေတာကို ဖုံးလွမ်းလိုက်သလိုပါပဲ၊ဆံပင်ကိုလည်း ဖားရားချပြီးခေါင်းလျှော်ရည်တွေနဲ့ ရှော်နေတာကြောင့် ကျွန်တော်ဝင်လာတာကို မမြင်လိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်ဝင်လာတာကိုတော့ သူသိပါတယ်။ သူ့ခါးလေးကို ကျွန်တော် အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တော့။ ကျွန်တော့် လက်ကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ မနာတနာ ရိုက်လိုက်ရင်း ခေါင်းကို ဆက်လျှော်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်က မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာရည်လောင်းထည့်လိုက်ပြီး အန်တီနန်း ဖင်ကြားထဲကို လွာတိုက်သလို ပွတ်တိုက်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေက အန်တီနန်း နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်နှယ်ပေးနေပါတယ်။ ခေါင်းလျှော်တာ ပြီးသွားတော့ အန်တီနန်းက ကျွန်တော့် ဖက်ကို လှည့်လိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ဆပ်ပြာရည်တွေကို သူ့လက်ဖဝါးမှာ လောင်းထည့်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကို လာပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော့်လီးက မတရားကို တောင်နေပါပြီ။ မစောင့်နိုင်တော့ပါဘူး။ အန်တီနန်းကို အတင်းဖက်ပြီး နံရံ မှာ ကျောနဲ့ ကပ်သွားအောင် တွန်းကပ်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီနန်း ပေါင်တလုံးကို မလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဟတတ ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် ဒူးကို ကွေးလိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး အပေါ်ကော့ ဆောင့်လိုက်ပါတယ်။

“အာ့..သား..ကိုရဲ..ဖြည်းဖြည်းကွာ..ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..” “ဖလွတ်..ဖွတ်..ဖတ်” “ရှီး..” “အင့်” ဖွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်.. ကျွန်တော့်လက်တဖက်က အန်တီနန်းပေါင်ကို မ၊ နောက်တဖက်က အန်တီနန်းခါးကို ကိုင်ပြီး ကော့ကော့ ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ အန်တီနန်းကလည်း ကျွန်တော့ လည်ပင်းကို တွဲခိုပြီး တအင်းအင်းနဲ့ အရသာတွေ့နေပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော် ညှောင်းလာတာနဲ့ ဆောင့်တာရပ်ပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီနန်း ကိုယ်လုံးကို ဆွဲလှည့်ပြီး နံရံပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက် ဖင်ကုံးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဖင်ကြားက ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးကို တေ့။ အန်တီနန်း ခါးကို ကိုင်ပြီး တော့ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးလိုက်တာ အချက်လေးငါးဆယ်လောက်မှာ ကျွန်တော်ရော အန်တီနန်းရော နှစ်ယောက်စလုံး အရသာ အထူးတွေ့ပြီး ပြီးသွားကြပါတော့တယ်။ ပြီးသွားတော့ ရေဆေး ရေပန်းကို ပိတ်၊ သဘက်တွေနဲ့ အခြောက်သုပ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစား ပြန်မဝတ်သေးပဲ၊ သဘက်ပဲ ပတ်ပြီး ကျွန်တော်ကတော့ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး အန်တီနန်းက တော့ ဒရိုင်ရာ နဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို အခြောက်မွုတ်နေပါတယ်။ ကုတင်နားရောက်တော့ါ ခါးက သဘက်ကို ဖြည်ချပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့တက် စောက်အောက်ဝင်ပြီး လှဲနေလိုက်ပါတယ်။ လူက ကားပေါ်မှာလည်း တညလုံး ညှောင်းလာ၊ ရေပူပူလေးနဲ့လည်း ချိုးရ၊ တချီလည်း လိုးပြီးဆိုတော့ ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းချလိုက်တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။ …………….. တရေးနိုးတော့ နေတော်တော်မြင့်နေပါပြီ။ ကျွန်တော့် ဘေး အိပ်ယာထဲမှာတော့ အန်တီနန်း အသက်မှန်မှန်လေး ရူလို့ အိပ်ပျော်နေပါတယ်။

ကျွန်တော့် ကိုယ် ကျွန်တော်တောင် အိပ်မက်များလား လို့ မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်ရပါတယ်။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အမေ၊ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး အကိတ်ကြီး နဲ့ အခုလို ဟန်းနီးမွန်းထွက်လာစ လင်မယားလို နေရလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်တုန်းက မှ မတွေးမိခဲ့ဘူး မဟုတ်လား။ စောင်လေးကို အသာလှပ်ကြည့်တော့ နည်းနည်းလေး လျှော့တွဲနေပေမဲ့ ဖွံ့ထွားလှပြီး ကြည့်ကောင်းသေးတဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက အသက်ရွုလိုက်တိုင်း မြင့်ကာ နှီမ့်ကာ နဲ့ လွုပ်ရှားနေတာ ကြည့်လို့ကောင်းလှပါတယ်။ အိပ်ယာနိုးက သေးပေါက်ချင်တာနဲ့ ရောပြီး လီးကလည်း တအားမာနေပြီဗျ။ ဘိုက်ကလည်း ဆာလာတာနဲ့ နို့ကြီးတလုံးကို အသာငုံစို့လိုက်တယ်။ နို့မထွက်မှန်းသိပေမဲ့ အာသာပြေပေါ့ဗျာ။ အန်တီနန်း လည်း သူ့နို့ကို အစို့ခံလိုက်ရလို့ နိုးသွားတယ်။ မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးပန်းလေး တပွင့်နဲ့ နိုးလာတဲ့ အန်တီနန်းက သူ့နို့တွေကို ကုံးစို့နေတဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်ကို အသာလေး လာပွတ်ပေးရင်းက မပီမသ အသံလေးနဲ့ ငြီးငြူနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရှိန်ရလာပြီး မို့ ကျွန်တော်တို့ ကိုယ်ပေါ်ခြုံထားတဲ့ စောင်ကို ဆွဲလှန်ပြီး ကုတင်အောက် ပြစ်ချလိုက်တယ်။

ဘွားကနဲ ပေါ်လာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီး အန်တီနန်းရဲ့ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေ ရဲ့ ခွဆုံမှာ အမွေးနက်နက်လေး တွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး။ အန်တီနန်း ပေါင်နှစ်လုံး ကြားဒူးထောက်ဝင်လို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာအပ်၊ အားရပါးရ နမ်းရွုံ့လိုက်မိပါတယ်။ နည်းနည်းလေး စိုစွတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ထိုးခွဲပြီး နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးတွေကို ရက်လိုက်ပါတယ်။ “အူး… ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..” အန်တီနန်းရဲ့ ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဖြစ်သွားပြီး ဖင်ကြီး ကော့လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီနန်းဖင်အောက်ကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ထိုးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့် လျှာ ဝင်သလောက် ထိုးထည့်ပြီး အတွင်းနံရံတွေကို လျှာထိပ်နဲ့ လျှောက်ထိုးပေးလိုက်တယ်။ အန်တီနန်း ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ဆွဲပြီး မလိုက်လို့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ကျွန်တော် တွားတွားတက်လိုက်ပါတယ်။ “ကိုရဲ ကွာ လာတော့ အန်တီ မနေတတ်တော့ဘူး၊ ကွာ” “ဘယ်လို မနေတတ်တာလဲ အန်တီနန်းရဲ့” ကျွန်တော်လည်း သိရဲ့သားနဲ့ ရစ်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီနန်းက မျက်စောင်းထိုးပြီး၊ “ဟွန့် သူတော်တော်ကြားချင်နေတယ်မလား၊ ဟို အထဲက ယားလို့ မနေနိုင်တော့ဘူးလို့ပြောတာဟေ့၊ ရှင်းပလား” “ဟင့်အင်း မရှင်းသေးဘူး၊ ဟိုအထဲက ယားလို့ မနေနိုင်တော့ ကျွန်တော်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲလို့” အန်တီနန်းက ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ဆွဲဆိပ်ပြီး၊ “အဲဒါကြောင့် လိုးပေးတော့လို့ ပြောတာဟေ့ ရှင်းပလား၊ ကဲ တော်တော်နားထောင်ချင်တယ်” “ဟစ်ဟစ်” တကယ်တော့ ကျွန်တော်လည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ လီးက ပေါက်ကွဲထွက်တော့မလောက် မာတောင်နေပြီ၊ သေးပေါက်ချင်တာနဲ့ လိုးချင်တာက ရောနေတာကိုး။ အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်မှာ တေ့ပြီး တခါထည်း ဆောင့်လိုးချလိုက်မိပါတယ်။ “ဖလွတ်..ဗျိ..ဖွတ်” “အား…သေပါပြီဟယ်..ဖြည်းဖြည်း လေ ကွာ ဘယ့်နယ့် တအားကြီး” ကျွန်တော် စကားမပြောနိုင်တော့ပါဘူး။

နွေးထွေးနူးညံ့လှတဲ့ အန်တီနန်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးမိနေပါပြီ။ “ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်..” “အ..အား…အိ…အား..” ……………………. အဲဒီနေ့က အိပ်ယာနိုး တချီဆော်ပြီးတော့ နေ့လည်စာ ထွက်စား၊ အခန်းပြန်လာတော့ ဒေါ့ကီဆွဲ၊ ပြီးတော့ အန်တီနန်း နဲ့ ဖက်ပြီး အိပ်။ ညနေစောင်းနိုးတော့ တခါလိုး။ ပြီးတော့ ရေမိုးချိုး ညနေစာ ထွက်စား အခန်းပြန်လာပြီး တချီဆော်။ အဲဒီအချိန် မှာ ကျွန်တော် အန်တီနန်းကို ဖင်လိုးချင်လို့ ဆွယ်ပါတယ်။ အန်တီနန်းက တခါမှ ဖင်မခံဖူးဘူး နာမှာကြောက်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော်က နာရင် မလုပ်ဘူး လို့ ဂတိပေးပြီးတော့ ကျွန်တော့်မှာ ပါလာတဲ့ ကွန်ဒန်ကို စွတ်။ အန်တီနန်း ဖင်ဝကို ဂျယ်လူး ကွန်ဒန်စွတ်ထားတဲ့ လီးကို ဂျယ်လူးပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပဲ သွင်းပါတယ်။ အစပိုင်း မှာ နာသလိုလို နဲ့ ငြီးပြီး နောက်တော့လည်း လီးတဆုံးဝင်သွားတော့ အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကို အန်တီနန်း ဖင်ထဲမှာ စိမ်ထားရင်းက စောက်စေ့လေးကို ကလိပေးတော့ အန်တီနန်း ဖင်ကြီး တယမ်းယမ်းနဲ့ လွုပ်ရှားလာလို့ ကျွန်တော်လည်း လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးမိပါတော့တယ်။ပြီးတော့ နောက် မနက်အစောကြီး လင်းဆွဲ တချီဆွဲပြီး ရထားဘူတာကို ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ရထားပေါ်မှာတော့ ဖင်နည်းနည်းနာနေတယ်တဲ့ ပြောပါတယ်။ လာရွိုးမှာတော့ ကျွန်တော်တို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အပြန်မှာတော့ မန္တလေး ဟော်တယ်မှာ အလာတုန်းက အတိုင်ပဲ၊ စားလိုက် လိုးလိုက် အိပ်လိုက် လိုးလိုက် တညနေခဲ့ပါတယ်။ အန်တီနန်းလည်း ဖင်အလိုးခံရတာ အသားကျသွားပါတယ်။

သူ့ကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းပြီ သူ့တင်ဖြူဖြူ အလုံးကြီး နှစ်လုံးကြား၊ ကျွန်တော့် လီးညိုညို ကြီး ဝင်ထွက်နေတာ ကြည့်ရတာကိုက အရမ်း အရသာရှိပါတယ်။ အပြန်လမ်း ဘတ်စ်ပေါ်မှာလည်း သူ့ဟာ ကိုယ်နိူက် ကိုယ့်ဟာ သူဆုပ် နဲ့ ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ရန်ကုန်မှာကျတော့ အခွင့်အရေးက အဲလို နောက်တခါ ပြန်ရဖို့ ဆိုတာ မလွယ်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဇာတ်လမ်း ဒီမှာတင် ဆုံးမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကိုတော့ မိတ်ဆွေတို့ သိနေကြမှာပါလေ။

Zawgyi

ပထမဦးဆုံးအေတြ႕အႀကဳံလို႔ ေျပာရေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေစာ္မလုပ္ဘူးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ဖာခ်ဘူးေနၿပီ။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ နဲ႔ ဘယ္လို ဖာခ်ဘူးတာလဲ လို႔ ေမးရင္ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ေကာင္းမြဳေၾကာင့္လို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္။ အကိုဝမ္းကြဲတေယာက္က ငေတဗ်၊ သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္ႀကီးေပမဲ့ စာေမးပြဲခဏခဏက်လို႔ အတန္းလာတူေနၿပီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတာ၊ သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ကိုးတန္းေလာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္အရက္ေသာက္တတ္ၿပီ၊ ေသာက္တယ္ ဆိုတာကလည္း သီတင္းကြၽတ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတြ ေလာက္မွ ပါ။ ဖာလည္း သူတို႔ေပးေကြၽးလို႔ စားခဲ့ဖူးၿပီ။ ဖာခ်တယ္ ဆိုတာလည္း ေမွာင္ထဲ မွာ မ်က္ႏွာေတာင္ ေသျခာမျမင္ရတာမ်ားပါတယ္။ အကိုဝမ္းကြဲနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖာေခၚၿပီး ခ် ရင္းက ကိုယ့္ကို ရွင္ျပဳေပးရေအာင္ ဆိုၿပီး အခန္းထဲ ထည့္ေပးလိုက္ရင္းက သူတို႔ေခၚတိုင္း ဝင္ခ်မိတာပါ။ သိပ္အႀကိမ္ေရ မမ်ားလွေပမဲ့ ဘယ္လို ပုံဆိုရင္ ဘယ္လို ေဆာင့္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အေျခခံေလးေတာ့ သိလာတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေခ်ာင္ေနတာက မ်ားေနေတာ့ မာစတာဘိတ္ လုပ္သေလာက္ေတာင္ ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ အရသာ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က လည္း ႐ြံတတ္ေတာ့ နမ္းတာ ျပဳတာတို႔ မလုပ္ဘူး။

တခါတေလ ဖက္ေတာင္မဖက္ဘူး။ အဲေတာ့ ကာမကိစၥ ဆိုတာ ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူး လို႔ပဲ ေျပာရမလိုေပါ့ဗ်ာ။ လီးေတာင္လာလို႔ အေၾကာေလွ်ာ့လိုက္တာေလာက္ပဲ သေဘာထားမိတာ။ တကယ့္အမွန္အကန္ နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ မွ ဆက္ခ္ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါလား ဆိုတာသိလာရတယ္။ အဲဒီ ပထမဦးဆုံး အမွန္အကန္ နဲ႔ အေတြ႕အႀကဳံ ကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို အန္တီ မမ ေတြ အ႐ြယ္ကို ခိုက္သြားေစခဲ့တယ္လို႔ ေျပာရမလားမသိ၊ ေနာက္ပိုင္း အန္တီ မမ ေတြ အ႐ြယ္ကို ပဲ စိတ္က သန္ေနမိေတာ့တာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝ တေလွ်ာက္မွာ အန္တီမမ ေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႕ဆုံ ခ်စ္တင္းေနွာျဖစ္ခဲ့ ရတာက ပိုမ်ား ေနသလိုပဲ။ ပထမဆုံး အန္တီ ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမပဲ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမဲ့လည္း ငယ္ေပါင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ တကၠသိုလ္ေရာက္မွ ဆုံၾကတာ။ ဒါေပမဲ့ ဝါသနာတူၾကေတာ့ ေပါင္းျဖစ္သြားတာ။ ကြၽန္ေတာ္က လည္း တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့ထိ ေစာ္ဆိုလို႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မရွိေသးဘူး။ စာဂ်ပိုးလို ျဖစ္ေနလို႔လားမသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အကို ေတြ အဖြဲ႕ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ၁၀ တန္းေအာင္ဖို႔ ဆို တာ အိပ္မက္ေတာင္ မက္ပုံ မေပၚပါဘူး။ အဲေတာ့ တကၠသိုလ္ေရာက္တာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းမိတယ္။ စာအုပ္ဖတ္တဲ့၊ ႐ုပ္ရွင္ႀကိဳက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပါင္းမိၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ဆိုေတာ့ ေနရာေပါင္းစုံက လာၾကတာေလ၊ အဲေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နဲ႔ သိပ္မနီးတဲ့ ရပ္ကြက္က ေအာင္မ်ိဳး ဆိုတဲ့ေကာင္နဲ႔ တြဲမိသြားတယ္၊ သူ႔အိမ္တလွည့္ ကိုယ့္အိမ္တလွည့္ စာက်က္တာတို႔ အေလလိုက္တာတို႔ လုပ္ျဖစ္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတ္ာ့ သူငယ္ခ်င္း ေအာင္မ်ိဳး အေမ ေဒၚနန္းသူဇာခင္ နဲ႔ ဆုံျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ပထမတုန္းက ေတာ့ ဘယ္လိုမွ စိတ္ထဲ မေနပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္း အေမလည္း ကိုယ့္အေမ ကိုယ့္အေဒၚလို သေဘာထားပါတယ္။ တစ္ခုပဲ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္က ေမြးခ်င္းထဲမွာအငယ္ဆုံး၊ ဒီေကာင္ကေတာ့ သူ႔ ေမြးခ်င္းထဲမွာ အႀကီးဆုံး၊ ေနာက္သူ႔အေမကလည္း ငယ္ငယ္ေလး နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ထားတာထင္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ေရာက္ေနတာေတာင္ ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတယ္။ ပထမ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိမယ္မွန္းေတာင္ မသိပါဘူး ေနာက္မွ ျပန္တြက္ၾကည့္ၾကည့္တာ၊ အဲဒီတုန္းက အန္တီနန္း က ၃ရ – ၃၈ ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္ဗ်။ ရွမ္း အမ်ိဳးသမီးပီပီ အသားအရည္က ဝင္းဝါ ၿပီး မ်က္ႏွာကလည္း ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္။ ေခ်ာတာရယ္ ခန႔္တာရယ္ တြဲေျပာမွ ရမယ္ထင္တယ္။ ေအာင္မ်ိဳး အေဖက လူဝင္မြဳ မွာလုပ္ေတာ့ ရွမ္းျပည္မွာ တာဝန္က်တုန္း အိမ္ေထာင္က်လာတယ္ ေျပာတာပဲ။ အရင္တုန္းက မူလတန္းျပ ဆရာမလုပ္တယ္ ဆိုလား ေနာက္ေတာ့ ကေလး သုံးေယာက္ရေတာ့ အိမ္ရွင္မ အလုပ္ပဲ လုပ္ေတာ့တယ္။ အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္မထားဘူး။ ေအာင္မ်ိဳး အေဖ က ရွပ္ကီသမား၊ ညေနဆို အၿမဲတန္း မ်က္ႏွာႀကီး နီၿပီး အရက္နံ႔ က ထြက္ေနတတ္တယ္။ ေအာင္မ်ိဳး တို႔ တိုက္ခန္းမွာ အိပ္ခန္း ၂ခန္းရွိတယ္၊ သူတို႔ က ထပ္ခိုးေလး တင္ထားတယ္။ ေအာက္က အခန္းမွာ ေအာင္မ်ိဳး ညီ၂ေယာက္ေနၿပီး ထပ္ခိုးတခုလုံးကို ေအာင္မ်ိဳးက ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ စတည္းခ်တဲ့ ေနရာက ေအာင္မ်ိဳးရဲ႕ ထပ္ခိုးေပါ့။ အဲဒီမွာ ပဲ ဂိမ္းေဆာ့တယ္၊ ႏွာစာအုပ္ေတြ ဖတ္တယ္။ စာေမးပြဲနီးရင္ စာက်က္တယ္။ စာက်က္တဲ့ ညေတြဆိုရင္ အန္တီနန္းက လက္ဖက္သုတ္တို႔ ဘာတို႔ လုပ္ၿပီး လာလာ ေကြၽးတတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ အေပၚမွာ စၿပီး စိတ္ကစားျဖစ္သြားတာက ဒီလိုဗ်။ တေန႔ ေန႔ခင္းဖက္ႀကီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထပ္ခိုးမွာ ႏွာစာအုပ္ အသစ္ရလို႔ တစ္ေယာက္တစ္အုပ္ဖတ္ေနၾကတာ၊ ဇာတ္လမ္းကတအားေကာင္းေတာ့ လီးက အရမ္းေတာင္လာၿပီး နာေတာင္လာတယ္။

ေတာ္ၾကာ ေဘာေအာင့္ေနမွာ စိုးလို႔ဂြင္းသြားထုလိုက္အုန္းမယ္ ေပါ့။ ေအာင္မ်ိဳးကိုေတာ့ အိမ္သာသြားလိုက္အုန္းမယ္ ဆိုၿပီး ေအာက္ဆင္းလာခဲ့တယ္။ ေအာက္ထပ္မွာလည္း လူရိပ္အေျခမေတြ႕ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို အျမန္ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အတြင္းခံေဘာင္းဘီကလည္း ဝတ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ ဝတ္တာဆိုေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွာ လီးက တေထာင္ေထာင္ေပါ့။ သူတို႔ တိုက္ခန္းက ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔ အိမ္သာ တြဲရက္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္းနားေရာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးၿဗဳံးကနဲ ပြင့္လာၿပီး အန္တီနန္း ထြက္လာတယ္။ အဲဒီတံခါးနားမွာက လည္း ထမင္းစား စားပြဲနဲ႔ ကုလားထိုင္ေတြ ရွိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တိုးမိတာမွာ ကပ္ေရွာင္လိုက္ၾကေပမဲ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အန္တီနန္းက ကုလားထိုင္တလုံးနဲ႔ ေျခေထာက္ညိသြားတယ္။ အန္တီနန္းက ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ ထမိန္ေရလဲ ကို ရင္လွ်ားထားၿပီး အေပၚက သဘက္ကို ေခါင္းက ဆံပင္ေတြေပၚပတ္လာတာ။ သူ႔ဆံပင္အုပ္ႀကီးကလည္း ေကာင္းေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီ။ သဘက္နဲ႔ ပတ္လာပုံရတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေရွာင္လိုက္ၿပီး လမ္းေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ေက်ာလွည့္ေပးလိုက္တာ ေအာက္က ကုလားထိုင္နဲ႔ ေျခေထာက္ခ်ိတ္မိၿပီး ကုန္းကုန္းႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အေနာက္က နံရံနဲ႔ ေက်ာ္က ကပ္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေနာက္ဆုပ္လို႔ မရဘူး။ ကုန္းလိုက္ လို႔ ကားစြင့္ၿပီး တက္လာတဲ့ အန္တီနန္း ရဲ႕ တင္ပါးဆုံ ႀကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဆိုးေအာက္က မာေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးတို႔ ဖိပြတ္မိေတာ့တာေပါ့။ ပါးလြြာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ ပုဆိုးရယ္၊ ပါးလြြာၿပီး ေရစိုလို႔ အသားမွာကပ္ေနတဲ့ သူ႔ေရလဲ ထမိန္သားေလး ရယ္က ၾကားထဲမွာ မရွိသလိုေတာင္ထင္ရတယ္ ကြၽန္ေတာ့္လီးနဲ႔ သူ႔ဖင္ႀကီး အားရပါးရဖိမိလိုက္တာ။ သူက အိုကနဲ ေတာင္ အသံထြက္သြားတယ္။ အခ်ိန္က စကၠန႔္ပိုင္းေလး ေလာက္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ သုတ္ေတြ ပန္းထြက္သြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ေကာင္းသြားခဲ့ရတယ္။

ကန္ေတာ့ ကန္ေတာ့ အန္တီနန္း ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အျမန္ ေျပးဝင္ခဲ့လိုက္မိတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ပုဆိုးကို ကြင္းသိုင္း၊ လက္ကို ေရနည္းနည္းစြတ္၊ ဆပ္ျပာတုန္းကို ပြတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ ဂြင္းထုေတာ့တာေပါ့။ ဒီ အခ်ိန္မွာပဲ အန္တီနန္း ရဲ႕ ပင္တီအသားေရာင္ေလး ေလွ်ာ္ၿပီး တန္းေပၚ တင္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္၊ ေလွ်ာ္ၿပီးကာစ ေရစိုတိုတို ပင္တီေလးကို လွမ္းယူၿပီး ပင္တီ ခြဆုံေပၚကို ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ႀကီး ထိပ္မွာ ေတ့ၿပီး သုတ္ေတြ လြတ္ျပစ္လိုက္မိေတာ့တယ္ဗ်ာ။ အေၾကာေတြကို စိမ့္သြားတာပဲဗ်ာ။ ၿပီးသြားတာနဲ႔ အဲဒီပင္တီေလးကို ေရအျမန္ေလွ်ာ္ၿပီး ျပန္လွမ္းထားလိုက္ရတယ္။ —– အဲဒီမွာ အန္တီနန္းကို ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိသြားတယ္။ သူက အရပ္လည္းျမင့္တယ္၊ ငါးေပ ေျခာက္ေလာက္ရွိတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကလည္း လူပ်ိဳေပါက္ အရပ္ထြက္ကာစ ဆိုေတာ့ သူ႔ထက္ တလက္မေလာက္ပဲ ျမင့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က လူကလည္း လပိန္ေညႇာင္ ဆိုေတာ့ အန္တီနန္းနဲ႔ ယွဥ္ရင္ အေကာင္ေသးသလိုျဖစ္ေနတယ္။ အန္တီနန္းက ကိုယ္လုံးက လည္း ထြားထြားႀကီး ရင္သားေတြက လည္း လုံးႂကြေနတာ၊ တင္ပါးဆုံႀကီးေတြက လုံးၿပီး တုန္ခါေနတာ။ ေနာက္ပိုင္း ဂြင္းထုဖို႔ မွန္းတိုင္း အန္တီနန္း က အၿမဲ စိတ္ကူးထဲ ပါေနတာေပါ့။ တကယ္လုပ္ခြင့္ ရလိမ့္မယ္လို႔လည္း မေတြးမိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ္ကပဲ ဂ႐ုစိုက္ေနလို႔လားမသိ၊ အန္တီနန္းက ကြၽန္ေတာ္ နဲ႔ ပိုရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံလာသလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မ်က္ေစ့ထဲျမင္ရသမွ် အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ မွန္းထုဖို႔ အေသမွတ္ရတာ ဆိုေတာ့ စကားမရွိစကားရွာ အာေဖာင္းထုတာေတြ လုပ္တာေပါ့။ ပိုဆိုးတာက သူက ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သူ႔သားလို သေဘာထားတာလား၊ သေဘာထားဆန္းတာလား ကြၽန္ေတာ္က ေဝခြဲမရေအာင္ကို အမူအယာေကာင္း တယ္ဆိုရမယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားေျပာရင္ ဟိုပုတ္ဒီပုတ္။ လက္ေမာင္းေလးကိုင္ေျပာလိုက္၊ တခါတေလ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို လက္နဲ႔ ထိုးဖြ ေျပာလိုက္ နဲ႔၊ ကိုယ္ကေတာ့ အန္တီနန္းနဲ႔ အသာခ်င္းထိလိုက္တာနဲ႔ လီးက ေျဖာင္းကနဲ ေထာင္ထေနၿပီ တစ္ခါတစ္ေလ သူသတိမထားမိရေအာင္ ခါးကို နည္းနည္းကုံးထားရတယ္။ ပထမဆုံး ကြၽန္ေတာ္တို႔ခ်င္း ဖြင့္မေျပာဘဲ တိတ္တခိုးကာမ ဆႏၵေတြ ဓါတ္ကူးမိၾကတာက ဒီလိုဗ်။ တေန႔ ေက်ာင္းပိတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ ေအာင္မ်ိဳးတို႔ အိမ္ထုံးစံအတိုင္း ဂိမ္းေဆာ့မလို႔သြားေတာ့၊ အန္တီနန္း တေယာက္ထည္းရွိတယ္။ ေအာင္မ်ိဳးက သူ႔အေဖ ကို ေဆးခန္းလိုက္ပို႔တယ္တဲ့။ ဒီေကာင္က ကားစေမာင္းေနၿပီ ဆိုေတာ့ သူအားတဲ့ ရက္ ကို သြားၾကတာတဲ့၊ စပါယ္ရွယ္လစ္စ္ ေဆးခန္းဆိုေတာ့ ေဝးလည္းေဝးတယ္၊ အန္တီနန္းက အိမ္မွာပဲ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ က်န္ခဲ့တယ္၊ အငယ္ေကာင္ေတြက ေက်ာင္းသြားေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အန္တီနန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ ေနခ်င္ေပမဲ့လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္မလုံေတာ့ ေအာင္မ်ိဳးမရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ျပန္လိုက္ပါအုံးမယ္လို႔ ဆိုေတာ့၊ အန္တီနန္းက ေနပါအုန္းကြယ္ ျပန္လာမွာပါ ေစာင့္လိုက္ပါအုန္း၊ ဒီမွာလည္း အမဲသားနပ္ထားတယ္၊ ဆိုလိုက္ေတာ့ ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲ က်ေပါ့၊ အင္း အဲဒါဆိုလဲ ေနမယ္ ဘာကူညီေပးရအုန္းမလဲ ေပါ့ မီးဖိုထဲ ဝင္ ေရာဖို႔ ႀကံေရာ။ အန္တီနန္းက ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးသြားပါၿပီ တဲ့ သြားသြား အိမ္ေရွ႕မွာပဲ တီဗြီသြားၾကည့္ေနလိုက္ အန္တီ ထြက္လာခဲ့မယ္ ဆိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕ဆိုဖာေပၚ ျပန္လာထိုင္ေနရတာေပါ့။ ခဏေနေတာ့ အန္တီနန္း ထြက္လာတယ္၊ အိမ္ေနရင္း ရင္ဖုံး လက္ျပတ္အက်ႌနဲ႔ ဆိုေတာ့ လက္ေမာင္းလုံးႀကီးေတြက ဝင္းေနတာပဲ။ ဆံပင္ကိုလည္း တပတ္လွိ်ဳထုံးထားေသးေတာ့ လည္တိုင္ကလည္း ရွင္းေက်ာ့ေနတာပဲ။

သူက ေျပာတယ္ ေအာင္မ်ိဳးေခါင္းမွာ သန္းေတြ ေတြ႕လို႔တဲ့ မေန႔က ဘီးစိတ္တိုက္ ရွင္းလိုက္ရတယ္တဲ့ သန္းေတြ မနည္းဘူးထြက္လာတယ္တဲ့၊ သားေခါင္းေရာ မယားဘူးလားတဲ့။ ကြၽန္ေတာ့ ကိုလည္း သူက သားပဲ ေခၚတယ္ေလ။ အင္း မေျပာတတ္ဘူး အန္တီနန္း ဆိုေတာ့ လာဒီမွာ ထိုင္ အန္တီ ၾကည့္ေပးမယ္ ဆိုၿပီး ေခၚတယ္။ သူထိုင္ေနတဲ့ ဆိုဖာေရွ႕မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္က ၾကမ္းေပၚမွာ သူ႔ကို ေက်ာေပး တီဗြီကို မ်က္ႏွာမူၿပီးထိုင္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ နံေဘးႏွစ္ဘက္ကို သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား မွာ ထိၿပီး ထိုင္လိုက္ရတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လီးက အေသေတာင္ေနၿပီ။ အဲဒီမွာပဲ သူက ကြၽန္ေတာ့ ေခါင္းကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႔ သန္းစရွာေပးေနတယ္။ သန္းေတြ႕မေတြ႕မသိေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ့ ဇိမ္ခံလို႔ေကာင္းေနတယ္ဗ်ာ။ တစ္အိမ္လုံးမွာလည္း ႏွစ္ေယာက္ထဲ၊ အဲလိုလည္း နီးနီးကပ္ကပ္ ေနရတယ္ ဆိုေတာ့ ကာမစိတ္ေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို ျပင္းထန္ေနတာကို၊ ကြၽန္ေတာ့္လို လူပ်ိဳေပါက္တေယာက္က ဘယ္လို ထိန္းႏိုင္မွာလဲ။ ခါတိုင္း မလုပ္ရဲတဲ့ ဟာေတြကို စြန႔္စားခ်င္လာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္ ကိုယ္ကို ထိန္းလိုက္သလိုနဲ႔ သူ႔ေျခဖမိုးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္လိုက္တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ျပန္မလြြတ္ေသးပဲ ဆက္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။ အန္တီနန္းက ဘာမွ မေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေတြက ကိုယ္အေနအထား တခါျပင္ တစ္ေနရာေ႐ြြ႕လိုက္နဲ႔ ေျခသလုံးသားေတြကို ကိုင္ထားမိတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ့ ရင္ေတြကေတာ့ တဒုံးဒုံးခုန္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ “သား အေနာက္မွာေတာ့ မရွိဘူး၊ အေရွ႕ဘက္ၾကည့္ရေအာင္ ဒီဘက္လွည့္” ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ဘက္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္လွည့္ထိုင္လိုက္တယ္။ သူကလည္း ဆိုဖာေရွနားကို ဖင္တိုးထိုင္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားေပးလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ဂ်ိဳင္းေအာက္ ႏွစ္ဖက္မွာ သူ႔ေပါင္ႀကီး ႏွစ္လုံး ေရာက္လာတယ္။ အဲလို အေနအထားေရာက္မွေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး သူ႔ေပါင္ခြဆုံ မွာ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္။ ထမိန္ကလည္း အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ပါးပါးေလး ဆိုေတာ့ အဖုတ္နံ႔သင္းသင္းေလး ကို အားရပါးရကို ႐ြဳျပစ္လိုက္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့လက္ေတြကလည္း သူ႔ကို သိုင္းဖက္ၿပီး ကိုယ္အရမ္းကိုင္ခ်င္ေနတဲ့ တင္ပါးဆုံႀကီး ႏွစ္ဖက္ေပၚလက္ဖဝါးတင္ထားလိုက္တယ္။ ဆုပ္ေတာ့ မကိုင္ရဲေသးဘူး ထိတယ္ဆို႐ုံေလးပဲ။ သူကလည္း ဘာမွ မေျပာပဲ ကြၽန္ေတာ့ ေခါင္းကို ပဲ သန္းရွာေပးသလို ဆံပင္ကို ဖြေနတယ္။ အဲဒီေလာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မညံ့ပါဘူး အထာေပါက္ေနပါၿပီ၊ ခက္တာက ကိုယ္ကမလုပ္တတ္္မကိုင္တတ္တာပဲ။ ကိုယ္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္အနံ႔ကို ႐ြဳေနတယ္ ဆိုတာကို သိေအာင္ ေလပူေလးလည္း မြဳတ္ေပးလိုက္ အသက္တဝႀကီး ႐ြဳလိုက္လုပ္ေပးေနမိတယ္။ လက္ဖဝါးကိုလည္း တျဖည္းျဖည္း သူ႔တင္ပါးႀကီးေတြကို ပြတ္ေပးေနမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕မွာ ကားရပ္လိုက္သံၾကားရတယ္ဗ်ာ။

သူတို႔ အခန္းက ႏွစ္ထပ္မွာ ဆိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕ကိုေတာ့ မျမင္ရဘူး။ အန္တီနန္း ႐ုတ္တရက္ ကြၽန္ေတာ့ကို တြန္းလြြတ္လိုက္ၿပီး။ “ေဟာ သားတို႔ ျပန္လာၿပီထင္တယ္ “ ဆိုၿပီး ကမန္းကတန္းထသြားေတာ့တယ္။ သူ႔ေနာက္ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဖင္ႀကီး ႏွစ္လုံး တလုံးခ်င္း တုံခါသြားတဲ့ ထမိန္အေနာက္မွာ အေရစိုကြက္ ကေလး ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အန္တီနန္းလည္း ဖီးလ္တက္ေနတာပါလား ဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မတ္တတ္ထလိုက္ေတာ့ ပုဆိုးေအာက္က ေကာင္ႀကီး က ေငါက္ေတာက္ႀကီးကို ထိုးေထာင္ထ လာပါတယ္။ အန္တီနန္းက ကြၽန္ေတာ့ကို ေက်ာေပးထားလို႔ မျမင္တာကို စိတ္အရမ္းထေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ျမင္ေစခ်င္တာနဲ႔၊ “အန္တီ ရတယ္ ကြၽန္ေတာ္တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္မယ္ “ ဆိုၿပီး အလုအရက္ သူ႔ေရွ႕ကို သြားပါတယ္။ အဲေတာ့မွ သူကကြၽန္ေတာ့ ပုဆိုးေအာက္က ေငါက္ေတာက္ႀကီးကို ေတြ႕သြားၿပီး မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္နီ သြားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့၊ “သား ပုဆိုးေသခ်ာျပင္ဝတ္လိုက္ပါအုန္း၊ ဒါမွ မဟုတ္လည္း.. သြား အေပါ့သြားလိုက္အုန္း အန္တီ ဖြင့္ေပးလိုက္ပါမယ္” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ဘယ္အညံ့ခံမလည္း၊ “ဟုတ္ကဲ့ အန္တီနန္း ဒါဆိုလဲ သား ႐ြဳးသြားေပါက္လိုက္အုန္းမယ္၊ အန္တီနန္းလည္း ထမိန္ လွည့္ဝတ္လိုက္အုန္းေနာ္” လို႔ ေျပာၿပီးထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲေတာ့မွ အန္တီနန္း ပ်ာပ်ာသလဲ သူ႔ထမိန္ကို ျဖန႔္ၾကည့္ၿပီး လွည့္ဝတ္ေနတာကို မ်က္စိနဲ႔ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ———- အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အန္တီနန္းတို႔က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဖြင့္မေျပာပဲနဲ႔ နားလည္မြဳရသလို ျဖစ္လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အန္တီနန္း ဘယ္ေလာက္ထိ ခြင့္ျပဳမယ္မွန္းလည္း မသိေတာ့ နည္းနည္းခ်င္း ေသြးတိုးစမ္း ရတာေပါ့။ ဥပမာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေအာင္မ်ိဳး ဂိမ္းေဆာ့ေနရင္း ကြၽန္ေတာ္က ေသးေပါက္မို႔ အိမ္သာသြားရင္း မီးဖိုထဲ မွာ အန္တီနန္း တေယာက္ထဲ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာေတြ႕ရင္၊ အန္တီနန္း ဘာေတြ ခ်က္ေနတာလဲ ဘာညာနဲ႔ အေနာက္နားက ကပ္သြားၿပီး ကိုယ္နံ႔ေလး ကပ္႐ြဳ သူ႔တင္ႀကီးေတြကို ကိုယ့္လီးနဲ႔ မသိမသာပြတ္။

ပထမပိုင္းေတာ့ မသိမသာ ထိ႐ုံေလးပဲ၊ ေနာက္ အန္တီနန္းကဘာမွ မေျပာ တဲ့ အျပင္ သူကလည္း ညဳတုတု လိုမ်ိဳးေလး ဆိုေတာ့ ေနာက္ပိုင္း လူလစ္ရင္ လစ္သလို ေပၚတင္ေထာက္ေတာ့တယ္၊ ပါးစပ္ကေတာ့ ဟိုေျပာဒီေျပာ ေပါ့။ အန္တီနန္းက တခါတေလ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္း ၾကမ္းသြားရင္ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကို ဆိတ္ဆြဲတတ္ေသးတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့ လက္ကို ဆြဲစိတ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လည္း ဘယ္ေနမလည္း၊ သူ႔လက္ကို ျပန္ဆြဲထားၿပီး မလြြတ္တာတို႔၊ သူ႔လက္ေမာင္းအိုးႀကီး ကို ပြတ္ေပးတာတို႔ လုပ္လာေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ထိက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ပဲ၊ အျပင္ပန္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအေမ နဲ႔ သားရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း တို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံတဲ့ ပုံပဲ ျဖစ္ေနၾကၿပီး အတြင္းစိတ္ေတြ က ေဖာက္ျပန္ ေနခဲ့ၾကတာေပါ့။ အဲလို အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္လာမွ ပဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ရဖို႔က ေတာ္ေတာ့္ ကို အခြင့္အေရးနည္းတာပဲ။ အဲလိုနဲ႔ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္လာေရာ။ တေန႔ေတာ့ ေအာင္မ်ိဳးဆီက သူ႔အေဖ ခရီးထြက္သြားတယ္ဆိုတာ သိရတယ္ ။ အန္တီနန္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ဖို႔ အခြင့္အေရးရၿပီ ဆိုၿပီး ေနာက္တေန႔ ေအာင္မ်ိဳးကိုေတာ့ ဒီေန႔ အိမ္က ခိုင္းထားတဲ့ အလုပ္ရွိလို႔ ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပလို႔ ေက်ာင္းမသြားေတာ့ပဲ ေအာင္မ်ိဳးတို႔ အိမ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေအာင္မ်ိဳးတို႔အိမ္ တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ အန္တီနန္း တံခါးလာဖြင့္တယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ အံအားသင့္ သြားသလို ျဖစ္သြားၿပီးမွ မ်က္ႏွာက အၿပဳံးပန္းေလးပြင့္လာတယ္။ “ဟယ္ သား ကိုရဲ ေက်ာင္းမသြားဘူးလား “ “မသြားဘူး အန္တီနန္း အိမ္က ခိုင္းထားတာေလး သြားစရာရွိလို႔” “ေအာ္ အခု ဘာလာလုပ္ တာလဲဒီကို ၊ ကိစၥရွိလို႔လား” “ေအာ္ အန္တီနန္းကလည္း သားက ကိစၥရွိမွ လာရမွာလားလို႔” “ဟုတ္ပါဘူးကြယ္ အိမ္က ခိုင္းထားတာသြားစရာရွိလို႔ ဆိုၿပီး ေက်ာင္းမသြားပဲနဲ႔ ဒီကို လာတာမို႔ ကိစၥတခုခုမ်ား ရွိေနလားလို႔ပါ။ အန္တီနန္း တို႔အိမ္က သား အခ်ိန္မေ႐ြးလာလို႔ရပါတယ္” “ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အန္တီနန္းကို စတာပါ။ အိမ္က ခိုင္းလိုက္တဲ့ အလုပ္က ဒီနားမွာေလ၊ အဲဒါ လမ္းႀကဳံေတာ့ ဗိုက္လည္း ဆာတာတာ ရွိတာနဲ႔ အန္တီနန္းမ်ား ဘာေတြ ခ်က္ထားလဲလို႔ လာငတ္ႀကီးက်တာ” “အမေလး ဘာမွ အေကာင္းေတာ့ မရွိပါဘူးကြယ္ ဒီေန႔ ဝက္သားနဲ႔ မွ်စ္ခ်ဥ္ ခ်က္ထားတယ္၊ မင္း အန္ကယ္ က မွ်စ္စားလို႔ မရဘူးေလ၊ ေသြးတက္တတ္လို႔ အဲဒါေၾကာင့္ သူမရွိတုန္းခ်က္ရတာ” “အန္ကယ္ က ဘယ္သြားလို႔တုန္း အန္တီနန္း” ကြၽန္ေတာ္ သိရဲ႕သားနဲ႔ ဖိန႔္လိုက္တာ ေလ၊ အဟိ။ “ခရီးထြက္သြားတယ္ေလ တပတ္ေလာက္ၾကာမွာ၊ သား မေျပာဘူးလား” “ေအာ္ ေျပာတယ္ထင္တာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း အမြဳမဲ့ အမွတ္မဲ့ပဲ” “ခဏေနာ္ သား၊ အန္တီ ဝက္သားႏူးၿပီလား သြားၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္” မီးဖိုထဲ ကို လွည့္ၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ထြက္သြားတဲ့ အန္တီနန္းရဲ႕ ဖင္လုံးႀကီးေတြ တစ္လုံးခ်င္း ခါယမ္းသြားတာကို ၾကည့္ရင္း၊ ကြၽန္ေတာ့္လီးက မာလာရပါတယ္။

အိမ္ေရွ႕တံခါးမ ကို ကလန႔္ထိုးပိတ္ရင္းက ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ လိုက္ဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေဖး မွာ မီးဖိုေပၚက ဝက္သားဟင္းအိုးကို ေမြြေနတဲ့ အန္တီနန္းရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကေန ကပ္သြားၿပီး ဟင္းအိုးကို သူ႔ပုခုံးေပၚက ေက်ာ္ၾကည့္ရင္း၊ “ အင္းးးးးး အနံ႔ေလးက ေမြြးလိုက္တာ” တကယ္က အန္တီနန္း လည္ပင္းက သနပ္ခါးနံ႔ေလးကို ေျပာလိုက္တာပါ။ “အင္း ဗိုက္ဆာေနၿပီလား၊ ခဏေနရင္ ရေတာ့မွာ သုံးထပ္သားေလ၊ မွ်စ္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ႏူးေနေအာင္ မီးျမႇင္းျမႇင္းေလးနဲ႔ တည္ထားတာ” အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ တျဖည္းျဖည္း မာလာေနတဲ့ လီးႀကီးက အန္တီနန္း ရဲ႕ ဖင္ဆုံႀကီး ႏွစ္လုံးၾကားမွာ အေျမႇာင္းလိုက္ ဝင္ကပ္ေနပါၿပီ။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း အန္တီနန္းရဲ႕ ဟင္းအိုးေမြြေယာင္းမ ကိုင္ထားတဲ့ လက္ေမာင္းသားကို ကိုင္လိုက္ရင္း။ “ဆာတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆာေနၿပီ အန္တီနန္းေရ” အန္တီနန္း ထမိန္ေအာက္မွာလည္း အတြင္းခံမဝတ္ထားဘူးထင္ပါရဲ႕ ဖင္သား ေအးေအး ႀကီးေတြၾကား ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးရဲ႕ ပူပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တစ္ခ်က္တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားတာ သိလိုက္ပါတယ္။ “အင္း ခဏေလးပါ၊ ရခါနီး ေနပါၿပီ သားရဲ႕” အန္တီနန္းရဲ႕ အသံ ကလည္း နည္းနည္းေလး လည္ေခ်ာင္းကပ္ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေတာ့ တင္းေနၿပီ ျဖစ္လို႔ သာမန္ ဆင္ျခင္တုန္တရားေတြ ေပ်ာက္ကုန္ပါၿပီ။ အေနာက္ကေနၿပီး အန္တီနန္း ရဲ႕ ခါးေလးကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး သူ႔နား႐ြက္ေအာက္က လည္တိုင္ေလးကို နမ္း႐ြဳံ႕ လိုက္မိပါေတာ့တယ္။

“မေကာင္းဘူးထင္တယ္ သားရယ္ေနာ္” အန္တီနန္းက မ႐ုန္းပဲ နဲ႔ အသံတိုးတိုး ေလး တုန္တုန္ရီရီ နဲ႔ ေျပာလာတာဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ရဲေဆးတင္ေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔ အန္တီနန္းကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားေအာင္ ဆြဲလွည့္လိုက္ပါတယ္။ အန္တီနန္းလက္ထဲက ကိုင္ထားတဲ့ ဟင္းေမြြေယာင္းမကို ကြၽန္ေတာ္ပဲ ဆြဲယူၿပီး ေဘးမွာခ်ထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တတ္သမွ် မွတ္သမွ်နဲ႔ အန္တီနန္း မ်က္ႏွာ တစ္ခုလုံး နမ္း႐ြဳပ္ၿပီး အန္တီနန္းရဲ႕ ႏူတ္ခမ္း ထူထူႀကီးေတြကို ပါ ကြၽန္ေတာ့ႏူတ္ခမ္းနဲ႔ ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လိင္တံႀကီးက ေတာ့ မာေက်ာေတာင့္တင္းလို႔ အန္တီနန္းရဲ႕ ေပါင္သား ဗိုက္သားေတြကို ဟိုထိုး ဒီထိုး ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ အန္တီနန္း ကိုယ္လုံးႀကီးလည္း ကြၽန္ေတာ့္ လက္ထဲမွာ ေပ်ာ့ေခြေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္ပဲ ဖက္ထိန္းထားရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက လိင္ဆက္ဆံဖို႔ ဆိုရင္ အိပ္ယာတို႔ ဖ်ာတို႔ ေပၚမွာပဲ လုပ္ရမယ္လို႔ သိထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အန္တီနန္းကို သူတို႔ အိပ္ခန္းဖက္ကို လက္ဆြဲေခၚလိုက္ပါတယ္။ အန္တီနန္းက ခဏေလး ဆိုၿပီး ဟင္းအိုး မီးကို လက္တဖက္နဲ႔ လွမ္းပိတ္လိုက္ ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ဆြဲေခၚရာေနာက္ကို လိုက္လာခဲ့ပါတယ္။ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္တဲ့ အထိ အန္တီနန္း ပါးစပ္က ဘာေတြ ဗလုံးဗေထြး ေျပာေနမွန္း မသိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း နားလည္ဖို႔ ကို မႀကိဳးစားဘူးေလ။ အန္တီနန္းတို႔ လင္မယား ရဲ႕ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးနား ေရာက္တာနဲ႔ အန္တီနန္းကို ဖက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ လွဲခ်လိုက္မိတယ္။ သူ႔ကိုယ္ေပၚတက္ၿပီး မ်က္ႏွာလည္ပင္း ရင္ၫြြန႔္ အကုန္ ကမူး႐ူးထိုးနဲ႔ နမ္း႐ြဳပ္မိေတ့ာတယ္။ အန္တီနန္းက လည္း ျပန္ဖက္ထားၿပီး အနမ္းေတြ ျပန္ေပးပါတယ္။

သူလည္း ရင္ေတြခုန္ၿပီးေမာေနပုံပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္း ဖက္နမ္းခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵေတြ ျပည့္သြားမွ အန္တီနန္း ရဲ႕ အက်ႌၾကယ္သီး ေတြကို ျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တယ္။ “အို.. သား ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲကြာ” “သားၾကည့္ခ်င္လို႔ပါအန္တီနန္းရယ္” အန္တီနန္း ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘဲ မ်က္လုံးေလး ကို မွိတ္ထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အႀကိဳက္ေပါ့၊ အက်ႌၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ၿပီး မို႔ေဖာင္း ထြားအိေနတဲ့ ရင္သား အစုံကို ထိန္းထားတဲ့ ဘရာစီရာ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို သူ႔ေက်ာေအာက္ ႏိူက္ ဂ်ိတ္ျဖဳတ္ေတာ့ ေက်ာေလးကို ေကာ့ေပးပါတယ္။ ဂ်ိတ္ေတြ ျပဳတ္သြားေတာ့ ဘရာစီရာေရာ အက်ႌေရာ အေပၚမတင္ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ လက္ေလး ႏွစ္ဖက္ ေျမႇာက္ေပးရွာပါတယ္။ အန္တီနန္းရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ထြားပါတယ္။ ကေလးသုံးေယာက္အေမမို႔အတင္းႀကီး ရွိမေနေပမဲ့ ေပ်ာ့ၿပဲၿပီးေတာ့ ႐ြဲမေနပါဘူး။ ရွမ္းမပီပီ အသားအရည္က ဝင္းဝါေနၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေတြကေတာ့ အညိဳေရာင္ ရင့္ရင့္ နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ညိဳး ထိပ္ေလာက္ကို တုတ္ၿပီး လက္မဝက္ေလာက္ ရွည္ပါတယ္။ စိတ္ႂကြေနလို႔လားမသိ၊ ႏို႔သီးေခါင္းေတြက မာေတာင္ ထေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အငမ္းမရ လက္ကလည္း စုပ္ႏွယ္ ပါးစပ္နဲ႔လည္း တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေတာ့ အန္တီနန္း ကြၽန္ေတာ့္ ေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ထားရင္းက တအင္းအင္း ၿငီးျငဴေနပါတယ္။ ႏို႔ေတြကို တဖက္တခ်က္စီ စုပ္ေနရင္းနဲ႔မွ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေတြက ေျပလုလု ျဖစ္ေနတဲ့ ထမိန္ကို ေအာက္ကို တြန္းခ် လိုက္ပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ ပုဆိုးကိုလည္း ကန္ထုတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ အန္တီနန္း ထမိန္ေအာက္မွာေတာ့ ထင္တဲ့ အတိုင္းပဲ အတြင္းခံ မရွိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ဖဝါးနဲ႔ အန္တီနန္း ေပါင္ခြဆုံကို လွမ္းစမ္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမြြး ဖုတ္ဖုတ္ ၾကားထဲက အန္တီနန္း ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြ ကို အရည္စိုစို စြတ္စြတ္နဲ႔ သြားစမ္းမိပါတယ္။ အန္တီနန္းက သူ႔ေပါင္လုံးႀကီးေတြကို ကားေပးလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း လက္တစ္ဖက္က တေတာင္နဲ႔ေထာက္ၿပီး ကိုယ္ကို ႂကြ၊ ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုယ့္လီးကို ကိုင္ၿပီး အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္ဝကို ေတ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးမွ ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ၿပီး လီးႀကီးကို ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္။

အန္တီနန္း ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ က က်ပ္မေနပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဖာသည္မေတြလိုလဲ ေခ်ာင္ကေလာင္မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ခပ္ဖြဖြေလး အသားႏုႏုနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားသလို ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္အရမ္းလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို လုပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ရယ္။ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသား ေတြရယ္က ကြၽန္ေတာ့္ ကို အရသာ ထူးရေစၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝမွာ အၿမဲတမ္း အမွတ္ရေနေစခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝအတြက္ ပထမဆုံး၊ ဖာမဟုတ္တဲ့ မိန္းမ တေယာက္ကို စိတ္တူကိုယ္တူ လိုးေနရတာကိုး။ အန္တီနန္းလည္း အသံေလးေတြ ထြက္ ၿငီးျငဴၿပီး သူ႔ဖင္ႀကီးကို ႂကြႂကြ ေပးသလို၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးခ် ေနမိပါေတာ့တယ္။ အဲေလာက္ေတာင္ စိတ္ေတြက အရမ္း တက္ႂကြေနမွေတာ့ အၾကာႀကီးမထိန္းႏိုင္တာ ထုံးစံပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ထိန္းပါေသးတယ္၊ ေနာက္ဆုံးမေအာင့္ႏိုင္လြန္းေတာ့ မွ လေရေတြကို အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ မွာပဲ ပန္းထုတ္ၿပီး ၿပီးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ အန္တီနန္းလည္း ၿပီးသြားပုံရတယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို တင္းတင္းႀကီး ျပန္ဖက္ထားတယ္။ တကယ္က စိတ္က တအားတင္းေနလို႔သာ သုတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ထြက္သြားရတာပါ၊ ဒီလို မ်ိဳး ကိုယ့္အိပ္မက္ ကို အေကာင္အထည္ေဖၚခြင့္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ လြယ္လြယ္နဲ႔ ဘယ္လို အဆုံးသတ္ခ်င္မွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ လီးႀကီး ကလည္း သုတ္ထြက္သြားေပမဲ့ နည္းနည္းေလးေတာ့ မာေနတုန္းမို႔ အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာပဲ စိမ္ထားလိုက္ၿပီး အန္တီနန္း မ်က္ႏွာေတြကိုပဲ အနမ္းေတြ ထပ္ေပးေနမိတယ္။ “ခဏဖယ္အုန္းသားရယ္၊ ဟင္းအိုး ျပန္သြားမီးဖြင့္လိုက္အုန္းမယ္” အန္တီနန္း ေျပာမွ ပဲ ကြၽန္ေတာ္ ဗိုက္ဆာလာတာကို သတိထားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခြင့္အေရးကို လက္လြြတ္ရမွာ လည္း ႏွေျမာလို႔။ “ ကြၽန္ေတာ္ အန္တီနန္းကို ခ်စ္ရတာ မဝေသးဘူး အန္တီနန္းရယ္” “အမေလး ပိုၿပီ၊ တစ္ခါထဲ ထမင္းစားလိုက္အုန္း ေနာက္မွ၊ အခုေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ” “အန္တီနန္းရဲ႕ ေနာက္မွ ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ ေပ်ာ္ၿပီး ကမန္းကတမ္းထလိုက္ပါတယ္။

“ႁပြတ္စ္” “အို” ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီး အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္ထဲက ကြၽတ္ထြက္လာၿပီး အရည္ေတြ ထြက္က်ကုန္လို႔ အန္တီနန္း ေပါင္ေပၚနဲ႔ အိပ္ယာခင္းေပၚ က်ကုန္ပါတယ္။ အန္တီနန္းက ကမန္းကတန္း ထမိန္စနဲ႔ ေကာက္သုတ္လိုက္တယ္။ “အင္း အိပ္ယာခင္းေတာ့ လဲျပစ္ရေတာ့မယ္” “ဟုတ္ အန္တီနန္း ေနာက္တခါၿပီးမွ တစ္ခါထည္းလဲေတာ့ေပါ့” “ဟြန႔္ လူလည္ေလး ဘယ္သူက ေနာက္တခါ လို႔ေျပာလို႔တုန္း” အန္တီနန္း ရဲ႕ မ်က္ေစာင္း က ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို ဒိန္းကနဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို လည္း ထိန္းကနဲ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ———- ထမင္းဟင္းေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္သြားေတာ့ အန္တီနန္းက၊ “သား ဗိုက္အရမ္းဆာ ေနၿပီလား၊ နည္းနည္းေစာင့္ႏိုင္ေသးရင္ အန္တီ ေရေလး အျမန္ခ်ိဳးလိုက္ခ်င္လို႔၊ ဟင္းနံ႔ ေတြေရာ ေခြၽးေတြေရာနဲ႔ လူက ေစးကပ္ေနလို႔” “ေစာင့္ႏိုင္တယ္ အန္တီနန္း ခ်ိဳးခ်ိဳး” အန္တီနန္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားၿပီး ခဏ ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း အႀကံတခု ရလာတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါး သြားေခါက္လိုက္ပါတယ္။ အန္တီနန္း က ေရလဲ ထမိန္ရင္ရွားျဖင့္ တံခါးဖြင့္ေပးလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္က တီရွပ္ကို ေခါင္းေပၚမွ ဆြဲခြၽတ္ကာ ကုလားထိုင္တစ္ခုေပၚ ျပစ္တင္လိုက္ၿပီး လုံျခည္ကို ၾကမ္းေပၚမွာပင္ ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်ခဲ့ကာ ေရခ်ိဳခန္းတြင္းသို႔ အတင္းဝင္လိုက္ေတာ့သည္။ “ဟယ္ ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ” “ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရခ်ိဳးခ်င္လာလို႔ေလ အဟီး” “အို ေရခ်ိဳးခ်င္တာကလည္း ဟိုမွာ ေရလဲလုံခ်ည္ ရွိတယ္ ေလ ဘယ္လိုႀကီးလည္း လီးတန္းလန္းနဲ႔” “ဟာ အန္တီနန္းက လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီေလာက္ ထိ ပြင့္လင္းၿပီးၾကၿပီပဲ ဘာရွက္ေနစရာလိုေသးလို႔လဲ အန္တီနန္းလဲခြၽတ္ နိကပ္ခ်ိဳးၾကရေအာင္” “အို မခြၽတ္ႏိုင္ပါဘူး.. ဟဲ့ဟဲ့ ေျပာေနတာ ဘယ္လိုလဲ” အန္တီနန္း တားေနတဲ့ၾကားထဲက ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အတင္းရေအာင္ ဆြဲခြၽတ္တာပဲ၊ အဲလို လုံးရင္းေထြးရင္းက သူ႔ထမိန္လည္း ကြင္းလုံးကြၽတ္၊ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးလည္း မာေတာင္လာရေတာ့တာေပါ့။

မေတာင္ပဲ ခံႏိုင္မလား၊ အန္တီနန္း အသားအရည္က ဝင္းေနတာ အျပင္ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြ က အႀကီးႀကီးေတြပဲ၊ ကေလး သုံးေယာက္ရွိလို႔ထင္တယ္၊ ေအာက္ေတာ့ နည္းနည္းတြဲက်ေနေပမဲ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းတုန္းပဲ၊ ေအာက္ ဆုံႀကီးကေရာ ေကာင္းသလားမေမးနဲ႔ ေပါင္တန္ႀကီးေတြကလည္း အားရစရာ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွ မျဖစ္သလို နဲ႔ ေရတစ္ခြက္ေလာက္ခပ္ခ်ိဳးလိုက္တာ ေရအေအးေၾကာင့္ လီးက နည္းနည္းေတာ့ ေပ်ာ့သြားတယ္၊ လုံးလုံးႀကီးေပ်ာ့သြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ ခုဏ လို အလံတိုင္ ျဖစ္မေနတာတစ္ခုပဲ။အန္တီနန္း ကိုလဲ ေရေလာင္းေပးလိုက္တယ္၊ သူလည္း ခဏေနေတာ့ မထူးေတာ့ဘူး ဆိုဘူး ေရတဗြမ္းဗြမ္း ေလာင္းခ်ိဳးေတာ့တာပဲ။ သူေရေလာင္းတာရပ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆပ္ျပာရည္ေတြ လက္ထဲ ညႇစ္ထည့္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ကို ဆပ္ျပာတိုက္ေပးတာေပါ့။ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္လုပ္ေပးတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ဆပ္ျပာတိုက္ေပးတာက သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ အဟီး။ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြ ဖင္လုံးႀကီးေတြ ဖင္ၾကားေတြ အဓိက တိုက္တာေပါ့ ။ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ လီးႀကီးကို လာၿပီး ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ ပြတ္ေပးပါတယ္။ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ ေခ်ာေနတုန္း ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ဖင္ၾကားထဲ လက္ထည့္ၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးကို လက္ခလည္နဲ႔ ကုတ္ထိုးလိုက္ေတာ့ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကို တြန္းထုတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ဟဲ့ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အန္တီနန္း သန႔္သြားေအာင္လို႔ပါလို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေနာက္ဖက္က ေနဖက္ၿပီး ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္လိုက္တယ္။ ဆပ္ျပာရည္ေခ်ာေခ်ာခြၽတ္ခြၽတ္နဲ႔ ဖက္ရတာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲဗ်ာ မိုက္တယ္။ သူလည္း အဲဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ ၿငိမ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးက သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲကေန ဝင္ေနတယ္ ဆပ္ျပာရည္ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ သူ႔ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္ခုၾကားကို ကြၽန္ေတာ့္လီးနဲ႔ ေညႇာင့္လိုးေနမိတယ္။ ခဏေနေတာ့ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်။ အန္တီနန္း ကုန္းေပးဗ်ာ သားလိုးခ်င္ေနၿပီဆိုၿပီး သူ႔ကို ေရကန္ေဘာင္ကို လက္ေထာက္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကို ဖင္ေကာ့ခိုင္းလိုက္တယ္။ သူလည္း စိတ္လာေနၿပီမို႔ထင္တယ္၊ မျငင္းေတာ့ပဲ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ေပးတယ္။ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားက ျပဴလာတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကို ေတ့ၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆပ္ေတာ့တာေပါ့၊ ဆပ္ျပာရည္ေတြ ကိုယ္မွာ ေခ်ာေခ်ာက်ိက်ိနဲ႔ တစ္မ်ိဳး လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္နက္ ၿပီးသြားၾကတယ္။

အဟီး ၿပီးတာနဲ႔ ေရေလာင္းခ်ိဳးၾကၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေတြနဲ႔ ေရအေျခာက္သုတ္ၿပီး ကမန္းကတမ္းထမင္းစားၾကေတာ့တယ္. ေတာ္ေတာ္ဆာေနၿပီေလ။ အဲဒီေန႔က ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔အိမ္က မျပန္ခင္္၊ အန္တီနန္းတို႔ လင္မယားအိပ္တဲ့ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ေနာက္တစ္ခ်ီကို စိမ္ေျပနေျပနဲ႔ ဇိမ္ခံဆြဲခဲ့လိုက္တယ္။ အန္တီနန္းလည္း သူ႔ဘဝမွာ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ေဖာက္ျပန္မိျခင္း လို႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာလည္း ပထမဦးဆုံး ဖာမဟုတ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး၊ သူမ်ားမယားကို လိုးခဲ့ရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အန္တီနန္း ကို ကြၽန္ေတာ္က ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေန႔တိုင္း လိုးခ်င္ေနေပမဲ့ အခြင့္အေရး ရဖို႔က မလြယ္ဘူးဗ်။ တကယ္လည္း အဲဒီ အခ်ိန္က တည္းခိုခန္းေတြ ဘိေတြ မြိဳလို ေပါက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး။ ေအာင္မ်ိဳး နဲ႔ တခါတေလ ညဘက္သြားအိပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အန္တီနန္း နဲ႔ မီးဖိုထဲတို႔ ဧည့္ခန္းတို႔ မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆုံရင္ ဖက္နမ္း ဖို႔ သူ႔ဖင္လုံးႀကီးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေသးတယ္။ အန္တီနန္းက လက္မခံဘူး အတင္းပုတ္ထုတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ျပတယ္။ အသံမထြက္ပဲ ေခါင္းယမ္းျပတယ္။ အန္တီနန္း စိတ္ဆိုးမွာကိုလည္း စိုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရွ႕ ဆက္မတိုးရဲဘူးေလ။ သူတို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ပဲ ဝင္ၿပီး ဂြင္းထု ရတာေပါ့။ အန္တီနန္း ပင္တီေလး ေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ပင္တီထဲ လရည္ေတြ ထုတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ပင္တီကို ေရျပန္ေလွ်ာ္ဖို႔ လည္း သိပ္ဂ႐ု မစိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ေအာင္မ်ိဳးတို႔ သူ႔အေဖ တို႔ သတိ မထားမိေအာင္ ေရနည္းနည္း ေဆးလိုက္တာပဲ လုပ္ေတာ့တယ္။ အခြင့္ရရင္ ရသလိုေတာ့ အန္တီနန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္လို႔ ပူဆာ မိတာေပါ့။ အဲလို နဲ႔ နည္းနည္းေလး ၾကာသြားေတာ့ အန္တီနန္းကို လိုးခြင့္ရဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ ပါဘူးလို႔ စိတ္ေလွ်ာ့မိတဲ့ အခ်ိန္ မထင္မွတ္ပဲ အခြင့္ေကာင္းတခု ေပၚလာေတာ့တယ္။ အဲဒါက ေတာ့ ေအာင္မ်ိဳးရဲ႕ အေဖက က်န္းမာေရး တခုခု ျဖစ္လို႔ အလုပ္က ေနၿပီး ခြင့္ရက္ ရွည္ေတာင္ ယူထားရၿပီး ေဆး႐ုံကို လည္း တရက္ျခားတခါေလာက္ သြားေနရတယ္။

ေက်ာင္းေတြလည္း ပိတ္ထားခ်ိန္မို႔ ေအာင္မ်ိဳးက လိုက္ပို႔ေပးေနလို႔ ရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အန္တီနန္း ရဲ႕ အေဖ က ဆုံးသြားေတာ့ အန္တီနန္းက လား႐ြိဳး ကို သြားဖို႔ ျပင္တယ္။ သူတေယာက္ထဲမို႔ အေဖၚရေအာင္ လိုက္ေပးႏိုင္မလားလို႔ ေအာင္မ်ိဳး တို႔က ေျပာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဝမ္းသာ အားရပဲ လက္ခံလိုက္တာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ အန္တီနန္း ေနာက္ပိုင္း ေျပာျပလို႔ သိရတာကေတာ့ သူ႔အေဖက အန္တီနန္းအေမ နဲ႔ ကြဲၿပီး ေနာက္မိန္းမ ငယ္ငယ္ေလး အန္တီနန္း နဲ႔ မတိမ္းမယိမ္း ကို ယူထားလို႔ စိတ္ဆိုးၿပီး အဆက္အသြယ္မရွိပဲ ေနတာ ၾကာလွၿပီ၊ အခု ဆုံးတယ္ဆိုတာ ၾကားတာ။ အေဖ ဆိုေတာ့လည္း သြားမွ ျဖစ္မွာ ဆိုၿပီး သြားရတာ။ မႏၲေလးကို အျမန္ဘပ္စ္ နဲ႔ သြားၿပီး မႏၲေလးက မွ ရထားစီးမယ္ ဆိုၿပီး အျမန္ကားကို ညကိုးနာရီေလာက္မွာ စစီးခဲ့ၾကပါတယ္။ အန္တီနန္း နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ခရီးသြားရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးက ကြၽန္ေတာ့္လီးကို တခ်ိန္လုံး မာေနေစသလို၊ ဘတ္စ္စကားေပၚမွာ ကပ္ထိုင္လိုက္ကထဲက အန္တီနန္း ဆီက သင္းျပန႔္ ကိုယ္နံ႔ေလးက ကြၽန္ေတာ့္လီးကို သံေခ်ာင္းအလား ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကို ႀကိဳသိလို႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ဝတ္လာခဲ့တာ ေတာ္ၾကာ လူေရွ႕သူေရွ႕ လမ္းေလွ်ာက္မရမွာ စိုးလို႔္။ ဒါေပမဲ့ အခု ကားေပၚမွာ ထိုင္ေနၾကၿပီ ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔လည္း ထဖို႔ အေၾကာင္းက မရွိဘူးမဟုတ္လား၊ ေနာက္ မာေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးေပၚမွာ ေဘာင္းဘီက လည္း က်ပ္ေနတာမို႔ လီးနာ႐ုံမက စိတ္လည္း က်ဥ္းက်ပ္လာတာနဲ႔ အသာေလး ေလွ်ာၿပီး ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေဘးနားက လူေတြ မျမင္ေအာင္ အသာေလး ေျခေထာက္ကေန ေလွ်ာခ် ၿပီး အန္တီနန္း ယူလာတဲ့ ပလတ္စတစ္အိပ္တခု ထဲ ထိုးထည့္ထားလိုက္တယ္။ အန္တီနန္းက စားစရာေတြကို ပလတ္စတစ္အိပ္ေတြနဲ႔ သယ္လာတာမို႔ ပလတ္စတစ္အိပ္ေတြက တခ်ိဳ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခုံၾကားမွာ ရွိေနတယ္။

ကားထြက္ေတာ့ အဲယားကြန္းက လည္း တအားေအးေတာ့ အန္တီနန္းက သူယူလာတဲ့ ေစာင္ပါးေလး ကို ထုတ္ၿခဳံတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚလည္း လြြမ္းၿခဳံလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေစာင္ၿခဳံ ေအာက္မွာ လြဳပ္ရွားဖို႔ အဆင္ေျပသြားတယ္။ မီးကလည္း ေမွာင္ခ်လိုက္တာမို႔ ကြၽန္ေတာ္ အန္တီနန္း ကိုယ္ေပၚ အသာ ေမွး အိပ္ရင္းက သူ႔ ႏို႔ႀကီးေတြကို အက်ႌေပၚကပဲ လွမ္းအုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။ သူက ဘာမွ မေျပာေပမဲ့ အက်ႌေပၚက ကိုင္ရတာက အက်ႌအသားေရာ ဘရာဇီယာေရာ ခံေနတာမို႔ ဘာမွ မထိေရာက္သလိုပဲ မို႔ သူ႔ ဘိုက္သားေလး ေတြကို သြားပြတ္ကိုင္ရင္းနဲ႔ ထမိန္ ထဲ လက္ထိုးထည့္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တယ္။ ပထမ ထမိန္က တင္းက်ပ္ေနေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က မရမေနႀကိဳးစားမြဳေၾကာင့္ ထမိန္ထဲ ဘိုက္သားေပၚကေန လက္ထိုးထည့္လို႔ ရသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္က ထမိန္တင္မက ဘူး ပင္တီေအာက္က ပါ တခါထဲ တိုးဝင္သြားတာ ဆိုေတာ့ အန္တီနန္းတဲ့ ေစာက္ေမြြး ဖုတ္ဖုတ္ႀကီးကို ပါ စမ္းမိတာေပါ့၊ အေမြြးၾကားထဲ လက္ေဆာ့ကစားရင္းက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို သြားစမ္းမိေတာ့ အရည္ေတြ စိုေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ဗ်။ သူလည္း ဖီးလာေနၿပီကိုး။ ———— ကြၽန္ေတာ့္ လက္ခလည္နဲ႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထည့္ၿပီး ၾကားဖူးနားဝ ဂ်ီစေပါ့ကို ရွာၿပီး ေရွာက္စမ္းပြတ္ေနမိတယ္။ လက္ေခ်ာင္းကို အေပၚဖက္ေလးေကြးတင္ၿပီး ပြတ္လိုက္ေတာ့ သူ ဆတ္ကနဲ တုံသြားတာ သိလိုက္တယ္။ ေနာက္ အန္တီနန္း ကြၽန္ေတာ့္ လက္ဖ်ံကို တင္းတင္းႀကီး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္က မသဲမကြဲ ၿငီးသံေလးေတြ ၾကားရေတာ့ ခ်က္ေကာင္းထိၿပီဟ ဆိုၿပီး ဖိပြတ္ေတာ့တာပဲ။ အန္တီနန္း ေခါင္းေလးကကြၽန္ေတာ့္ ပုခုံးေပၚ မွီက်လာၿပီး မ်က္လုံးေလး ေမွးရင္း ႏူတ္ခမ္းေလး ဟတတ မို႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကစ္စ္ ဆြဲျပစ္လိုက္မိတယ္။ ကားေပၚမွာလည္း လူေတြ အိပ္ဖို႔ အေမွာင္ခ်ထားေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လက္ကို ဆြဲယူၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ လီးေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။ အန္တီနန္းက ကြၽန္ေတာ့္ လီးကို ဖြဖြေလး ကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုသလို ပြတ္ေပးေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း တအားတင္းလာတယ္။ ကားေပၚမွာ လိုးဖို႔က လည္း အေတာ္ေလး ဂြက်တာမို႔ သူ႔ကို ပုေလြမြဳတ္ခိုင္းဖို႔ ပဲ ေတြးမိတယ္။

အဲေတာ့ နင့္အလွည့္ၿပီးငါလို႔ ေျပာလို႔ ရေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ခလည္နဲ႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ကလိုင္းေပးေနလိုက္တယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္က လည္း အရည္ေတြ ႐ြဲေနၿပီေလ။ တဗြက္ဗြက္ အသံမထြက္ေအာင္ သတိထားေနရတယ္။ ခနေနေတာ့ အန္တီနန္း ကြၽန္ေတာ့္ လီးကို အတင္းညႇစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ကိုလည္း အတင္းစုပ္နမ္းလာလို႔ သူၿပီးေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး လက္ကို ေညႇာင္းေနတာ အံႀကိတ္ၿပီး အတင္း ဖိလိုးေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးသြားေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကေန အတင္းထြန္းထုတ္တယ္။ “အန္တီနန္း ..ေကာင္းလား “ ဆိုေတာ့ ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ျပတယ္။ “လာ ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအုံးအိပ္ေတာ့” ဆိုေတာ့ သူလည္း သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းကို ဆြဲဆိပ္ ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ေပါင္ေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္အိပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေစာင္ၿခဳံလိုက္ၿပီး ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးက အန္တီနန္း မ်က္ႏွာကို ထိုးမိတာေပါ့ သူက ငုံစုပ္လိုက္ေတာ့ ေႏြးကနဲေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီနန္း တစစ္စစ္ နဲ႔ စုပ္လိုက္တာ ၊ အား အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့ၿပီး အန္တီနန္း ပါးစပ္ကို လိုးေနမိတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး ကြၽန္ေတာ့္ လီးထိပ္က အရည္ေတြ ပန္းထြက္ၿပီးၿပီးသြားတယ္။ အန္တီနန္းလည္း အကုန္မ်ိဳခ်ရတာေပါ့။ ဘာမွ လုပ္လို႔မွ မရပဲ။ ၿပီးမွ ခုံေပၚမွာ အတည့္ျပန္ထိုင္ၿပီး အသက္ကို ျပင္းျပင္း ႐ြဳေနရတယ္။ အျပင္ကလေရာင္ေအာက္မွာ နဖူး မွာ ေခြၽးေလး စို႔ေနတဲ့ အန္တီနန္း မ်က္ႏွာ လွလွေလးကို ၾကည့္ၿပီးူ တအားခ်စ္သြားမိတယ္။ သူ႔ပါးေလးကို ကြၽန္ေတာ္ အသာနမ္းလိုက္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ၿပီး ေခါင္းယမ္းျပတယ္။ တျခားလူေတြ ေတြ႕ကုန္မယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က တိုးတိုးေလး “ခ်စ္လို႔ပါ အန္တီနန္းရယ္” ဆိုေတာ့ သူကလည္း ေလသံေလးနဲ႔ “တို႔လည္း ခ်စ္ပါတယ္ကြာ၊ ေဘးက လူေတြ ျမင္လို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ၊ ေနာက္မွ ေနာ္” ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အိပ္ေမာက်သြားပါေတာ့တယ္။ ……………………. မနက္ မႏၲေလး မွာ ဘတ္စ္ ဆိုက္ေတာ့ ေဟာ္တယ္တခု ကို သြားၾကပါတယ္။ လား႐ြိဳး ရထားက မနက္အေစာႀကီး မွာ ထြက္တာမို႔ မမွီေတာ့ပါဘူး။

ေဟာ္တယ္ ခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ အန္တီနန္းက ကားစီးရတာ ၿငီးစီစီ ႀကီးမို႔ ေရခ်ိဳး ခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး ေရဝင္ခ်ိဳးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘယ္ေနလိမ့္မလဲ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ကိုယ္တုံးလုံး ခြၽတ္ၿပီး လိုက္ဝင္သြားပါတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရပန္းေအာက္မွာ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္နဲ႔ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ အန္တီနန္းရဲ႕ ပုံက ပင္ပန္းေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ လီးကို ေထာင္းကနဲ ျပန္မာလာေစပါတယ္။ အသားအရည္က ဝင္းဝါ လွတဲ့ အန္တီနန္း ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြက ကြၽဲေကာသီးေတြေလာက္ နီးပါး ရွိၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေတြကေတာ့ ညိဳမဲေနပါတယ္။ ခေလးသုံးေယာက္အေမ မို႔ ( အႀကီးဆုံးသားက ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေလ၊ အဟီး ) ဘိုက္က သားေၾကာျပတ္ရာေတြနဲ႔ နည္းနည္းေလး ပူေနေပမဲ့ ႀကီးမား လုံးဝန္း စြံ႕ကားေနတဲ့ တင္လုံးႀကီးေတြ။ တုတ္ခိုင္ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ ေပါင္လုံးႀကီးေတြက အဲဒီ ဗိုက္နည္းနည္းေလး ပူေနတာကို ဖုံးလြြမ္းလိုက္သလိုပါပဲ၊ဆံပင္ကိုလည္း ဖားရားခ်ၿပီးေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ေတြနဲ႔ ေရွာ္ေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ဝင္လာတာကို မျမင္လိုက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဝင္လာတာကိုေတာ့ သူသိပါတယ္။ သူ႔ခါးေလးကို ကြၽန္ေတာ္ အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကို သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ မနာတနာ ႐ိုက္လိုက္ရင္း ေခါင္းကို ဆက္ေလွ်ာ္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မာေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ဆပ္ျပာရည္ေလာင္းထည့္လိုက္ၿပီး အန္တီနန္း ဖင္ၾကားထဲကို လြြာတိုက္သလို ပြတ္တိုက္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြက အန္တီနန္း ႏို႔ႀကီးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ႏွယ္ေပးေနပါတယ္။ ေခါင္းေလွ်ာ္တာ ၿပီးသြားေတာ့ အန္တီနန္းက ကြၽန္ေတာ့္ ဖက္ကို လွည့္လိုက္ပါတယ္။ သူလည္း ဆပ္ျပာရည္ေတြကို သူ႔လက္ဖဝါးမွာ ေလာင္းထည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ လီးကို လာပြတ္ေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးက မတရားကို ေတာင္ေနပါၿပီ။ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အန္တီနန္းကို အတင္းဖက္ၿပီး နံရံ မွာ ေက်ာနဲ႔ ကပ္သြားေအာင္ တြန္းကပ္လိုက္ပါတယ္။ အန္တီနန္း ေပါင္တလုံးကို မလိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဟတတ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဒူးကို ေကြးလိုက္ၿပီး ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့ၿပီး အေပၚေကာ့ ေဆာင့္လိုက္ပါတယ္။

“အာ့..သား..ကိုရဲ..ျဖည္းျဖည္းကြာ..ကြၽတ္စ္..ကြၽတ္စ္..” “ဖလြတ္..ဖြတ္..ဖတ္” “ရွီး..” “အင့္” ဖြတ္..ဖတ္..ဖြတ္..ဖတ္.. ကြၽန္ေတာ့္လက္တဖက္က အန္တီနန္းေပါင္ကို မ၊ ေနာက္တဖက္က အန္တီနန္းခါးကို ကိုင္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ ေဆာင့္လိုးေနပါတယ္။ အန္တီနန္းကလည္း ကြၽန္ေတာ့ လည္ပင္းကို တြဲခိုၿပီး တအင္းအင္းနဲ႔ အရသာေတြ႕ေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေညႇာင္းလာတာနဲ႔ ေဆာင့္တာရပ္ၿပီး လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အန္တီနန္း ကိုယ္လုံးကို ဆြဲလွည့္ၿပီး နံရံေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ ဖင္ကုုံးခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးမွ ဖင္ၾကားက ျပဴထြက္လာတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လီးကို ေတ့။ အန္တီနန္း ခါးကို ကိုင္ၿပီး ေတာ့ အားရပါးရ ေဆာင့္ေပးလိုက္တာ အခ်က္ေလးငါးဆယ္ေလာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေရာ အန္တီနန္းေရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရသာ အထူးေတြ႕ၿပီး ၿပီးသြားၾကပါေတာ့တယ္။ ၿပီးသြားေတာ့ ေရေဆး ေရပန္းကို ပိတ္၊ သဘက္ေတြနဲ႔ အေျခာက္သုပ္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အဝတ္အစား ျပန္မဝတ္ေသးပဲ၊ သဘက္ပဲ ပတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာခဲ့ၿပီး အန္တီနန္းက ေတာ့ ဒ႐ိုင္ရာ နဲ႔ သူ႔ဆံပင္ေတြကို အေျခာက္မြဳတ္ေနပါတယ္။ ကုတင္နားေရာက္ေတာ့ါ ခါးက သဘက္ကို ျဖည္ခ်ၿပီး ကုတင္ေပၚကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔တက္ ေစာက္ေအာက္ဝင္ၿပီး လွဲေနလိုက္ပါတယ္။ လူက ကားေပၚမွာလည္း တညလုံး ေညႇာင္းလာ၊ ေရပူပူေလးနဲ႔လည္း ခ်ိဳးရ၊ တခ်ီလည္း လိုးၿပီးဆိုေတာ့ ေခါင္းအုံးေပၚ ေခါင္းခ်လိုက္တာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။ …………….. တေရးႏိုးေတာ့ ေနေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ ေဘး အိပ္ယာထဲမွာေတာ့ အန္တီနန္း အသက္မွန္မွန္ေလး ႐ူလို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ အိပ္မက္မ်ားလား လို႔ မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း အေမ၊ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါး အကိတ္ႀကီး နဲ႔ အခုလို ဟန္းနီးမြန္းထြက္လာစ လင္မယားလို ေနရလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္တုန္းက မွ မေတြးမိခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ေစာင္ေလးကို အသာလွပ္ၾကည့္ေတာ့ နည္းနည္းေလး ေလွ်ာ့တြဲေနေပမဲ့ ဖြံ႕ထြားလွၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေသးတဲ့ ႏို႔ႀကီး ႏွစ္လုံးက အသက္႐ြဳလိုက္တိုင္း ျမင့္ကာ ႏွီမ့္ကာ နဲ႔ လြဳပ္ရွားေနတာ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလွပါတယ္။ အိပ္ယာႏိုးက ေသးေပါက္ခ်င္တာနဲ႔ ေရာၿပီး လီးကလည္း တအားမာေနၿပီဗ်။ ဘိုက္ကလည္း ဆာလာတာနဲ႔ ႏို႔ႀကီးတလုံးကို အသာငုံစို႔လိုက္တယ္။ ႏို႔မထြက္မွန္းသိေပမဲ့ အာသာေျပေပါ့ဗ်ာ။ အန္တီနန္း လည္း သူ႔ႏို႔ကို အစို႔ခံလိုက္ရလို႔ ႏိုးသြားတယ္။ မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပဳံးပန္းေလး တပြင့္နဲ႔ ႏိုးလာတဲ့ အန္တီနန္းက သူ႔ႏို႔ေတြကို ကုံးစို႔ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းက ဆံပင္ကို အသာေလး လာပြတ္ေပးရင္းက မပီမသ အသံေလးနဲ႔ ၿငီးျငဴေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အရွိန္ရလာၿပီး မို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ေပၚၿခဳံထားတဲ့ ေစာင္ကို ဆြဲလွန္ၿပီး ကုတင္ေအာက္ ျပစ္ခ်လိုက္တယ္။

ဘြားကနဲ ေပၚလာတဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးႀကီး အန္တီနန္းရဲ႕ ေပါင္လုံးတုတ္တုတ္ႀကီးေတြ ရဲ႕ ခြဆုံမွာ အေမြြးနက္နက္ေလး ေတြနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး။ အန္တီနန္း ေပါင္ႏွစ္လုံး ၾကားဒူးေထာက္ဝင္လို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို မ်က္ႏွာအပ္၊ အားရပါးရ နမ္း႐ြဳံ႕လိုက္မိပါတယ္။ နည္းနည္းေလး စိုစြတ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြကို လွ်ာနဲ႔ ထိုးခြဲၿပီး ႏူတ္ခမ္းတြန႔္တြန႔္ေလးေတြကို ရက္လိုက္ပါတယ္။ “အူး… ကြၽတ္စ္..ကြၽတ္စ္..” အန္တီနန္းရဲ႕ ၿငီးသံေလးနဲ႔ အတူ ဒူးေထာင္ေပါင္ကား ျဖစ္သြားၿပီး ဖင္ႀကီး ေကာ့လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အန္တီနန္းဖင္ေအာက္ကို လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ထိုးထည့္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္ လွ်ာ ဝင္သေလာက္ ထိုးထည့္ၿပီး အတြင္းနံရံေတြကို လွ်ာထိပ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ထိုးေပးလိုက္တယ္။ အန္တီနန္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို ဆြဲၿပီး မလိုက္လို႔ သူ႔ကိုယ္ေပၚကို ကြၽန္ေတာ္ တြားတြားတက္လိုက္ပါတယ္။ “ကိုရဲ ကြာ လာေတာ့ အန္တီ မေနတတ္ေတာ့ဘူး၊ ကြာ” “ဘယ္လို မေနတတ္တာလဲ အန္တီနန္းရဲ႕” ကြၽန္ေတာ္လည္း သိရဲ႕သားနဲ႔ ရစ္လိုက္ပါတယ္။ အန္တီနန္းက မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး၊ “ဟြန႔္ သူေတာ္ေတာ္ၾကားခ်င္ေနတယ္မလား၊ ဟို အထဲက ယားလို႔ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာတာေဟ့၊ ရွင္းပလား” “ဟင့္အင္း မရွင္းေသးဘူး၊ ဟိုအထဲက ယားလို႔ မေနႏိုင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲလို႔” အန္တီနန္းက ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေမာင္းကို ဆြဲဆိပ္ၿပီး၊ “အဲဒါေၾကာင့္ လိုးေပးေတာ့လို႔ ေျပာတာေဟ့ ရွင္းပလား၊ ကဲ ေတာ္ေတာ္နားေထာင္ခ်င္တယ္” “ဟစ္ဟစ္” တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လီးက ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မေလာက္ မာေတာင္ေနၿပီ၊ ေသးေပါက္ခ်င္တာနဲ႔ လိုးခ်င္တာက ေရာေနတာကိုး။ အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္မွာ ေတ့ၿပီး တခါထည္း ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္မိပါတယ္။ “ဖလြတ္..ဗ်ိ..ဖြတ္” “အား…ေသပါၿပီဟယ္..ျဖည္းျဖည္း ေလ ကြာ ဘယ့္နယ့္ တအားႀကီး” ကြၽန္ေတာ္ စကားမေျပာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ေႏြးေထြးႏူးညံ့လွတဲ့ အန္တီနန္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို အဆက္မျပတ္ေဆာင့္လိုးမိေနပါၿပီ။ “ဖြတ္..ဖတ္..ဖလြတ္..ဖတ္..ဖြတ္..ဖတ္..” “အ..အား…အိ…အား..” ……………………. အဲဒီေန႔က အိပ္ယာႏိုး တခ်ီေဆာ္ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္စာ ထြက္စား၊ အခန္းျပန္လာေတာ့ ေဒါ့ကီဆြဲ၊ ၿပီးေတာ့ အန္တီနန္း နဲ႔ ဖက္ၿပီး အိပ္။ ညေနေစာင္းႏိုးေတာ့ တခါလိုး။ ၿပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး ညေနစာ ထြက္စား အခန္းျပန္လာၿပီး တခ်ီေဆာ္။ အဲဒီအခ်ိန္ မွာ ကြၽန္ေတာ္ အန္တီနန္းကို ဖင္လိုးခ်င္လို႔ ဆြယ္ပါတယ္။ အန္တီနန္းက တခါမွ ဖင္မခံဖူးဘူး နာမွာေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က နာရင္ မလုပ္ဘူး လို႔ ဂတိေပးၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ပါလာတဲ့ ကြန္ဒန္ကို စြတ္။ အန္တီနန္း ဖင္ဝကို ဂ်ယ္လူး ကြန္ဒန္စြတ္ထားတဲ့ လီးကို ဂ်ယ္လူးၿပီးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပဲ သြင္းပါတယ္။ အစပိုင္း မွာ နာသလိုလို နဲ႔ ၿငီးၿပီး ေနာက္ေတာ့လည္း လီးတဆုံးဝင္သြားေတာ့ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လီးကို အန္တီနန္း ဖင္ထဲမွာ စိမ္ထားရင္းက ေစာက္ေစ့ေလးကို ကလိေပးေတာ့ အန္တီနန္း ဖင္ႀကီး တယမ္းယမ္းနဲ႔ လြဳပ္ရွားလာလို႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးမိပါေတာ့တယ္။ၿပီးေတာ့ ေနာက္ မနက္အေစာႀကီး လင္းဆြဲ တခ်ီဆြဲၿပီး ရထားဘူတာကို ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ရထားေပၚမွာေတာ့ ဖင္နည္းနည္းနာေနတယ္တဲ့ ေျပာပါတယ္။ လာ႐ြိဳးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခြင့္အေရးမရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အျပန္မွာေတာ့ မႏၲေလး ေဟာ္တယ္မွာ အလာတုန္းက အတိုင္ပဲ၊ စားလိုက္ လိုးလိုက္ အိပ္လိုက္ လိုးလိုက္ တညေနခဲ့ပါတယ္။ အန္တီနန္းလည္း ဖင္အလိုးခံရတာ အသားက်သြားပါတယ္။

သူ႔ကို ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ခိုင္းၿပီ သူ႔တင္ျဖဴျဖဴ အလုံးႀကီး ႏွစ္လုံးၾကား၊ ကြၽန္ေတာ့္ လီးညိဳညိဳ ႀကီး ဝင္ထြက္ေနတာ ၾကည့္ရတာကိုက အရမ္း အရသာရွိပါတယ္။ အျပန္လမ္း ဘတ္စ္ေပၚမွာလည္း သူ႔ဟာ ကိုယ္ႏိူက္ ကိုယ့္ဟာ သူဆုပ္ နဲ႔ ျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာက်ေတာ့ အခြင့္အေရးက အဲလို ေနာက္တခါ ျပန္ရဖို႔ ဆိုတာ မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဇာတ္လမ္း ဒီမွာတင္ ဆုံးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ မိတ္ေဆြတို႔ သိေနၾကမွာပါေလ။