ကျနော်နဲ့ ဖူးဖူး တို့ အိမ်က မီးဖိုချောင်မှာ ဆုံကြတယ်။ စကားစမြီ ဟိုရောက်ဒိရောက်ပြောနေကြရင်းဖူးဖူးက ..ဒန်နီရယ် တို့ကို ဘယ်လိုမြင်လဲ….. ….ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖူးဖူး… ….တို့က ဆွဲဆောင်မှု မရှိလို့လား….. ..ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ….. …မသိဘူးလေ တို့ကို လှည့်တောင်မကြည့်လို့… …မဟုတ်ဘူးလေ၊ ကျနော် က အဲလိုကြည့်ရင်

ဆယ်နာရီကျော် လေယာဉ်ပေါ်မှာ ညှောင်းညှာလာခဲ့ လို့ လေဆိပ်ထဲ ဆင်းလာတော့ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ၊ နေရောင်တောက်တောက် နဲ့ မိုးဖွားလေး တွေ စိုစွတ်စွတ် မို့ လေယာဉ် ပြတင်းပေါက်က စိမ်းစိမ်းစိုစို သစ်ပင် တွေမြင်ရတော့ အင်း ငါဒီလို ရာသီမျိုး နဲ့ မတွေ့ရတာ ကြာလှပြီလို့ တွေးလိုက်မိပါတယ်။ လေဆိပ်က လူဝင်မှု တို့ အကောက်ခွန်တို့ ဖြတ်ပြီး ကိုယ့်ခရီးဆောင်သေတ္တာ ကို ကွန်ဗေယာပေါ်က ရွေးယူလိုက်တယ်၊ လာကြိုနေမဲ့ အန်တီမြတ်နိူးမေ ဆိုတာ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးများ နေမလဲ လို့လူအုပ်ကြားထဲ မျက်လုံးကစား ကြည့်နေမိတယ်။ ..ဟေး မင်း ဒန်နီရယ် မဟုတ်လား…ကျနော့် နာမည်ခေါ်သံကြားလိုက်ရတော့ လှည့်ကြည့်မိတယ်၊…အော် အန်တီ မြတ်နိူးမေ ဆိုတာလား…..အော် သားက ဗမာစကားနားလည်သေးတာကိုး…..အဟင်း အဲလောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူးအန်တီ..ကျနော့်နာမည် ခေါ်သံကြားလိုက်လို့ ပါ.အမြန်မြန်ပြောရင် တော့ ကျနော်နားလည် လောက်ဘူး…အဲဒါပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောတာ… ..အင်းပါကွာ အန်တီက ဒီထက်တောင်ဆိုးမယ်လို့ တွက်ထားပြီးသားပါ၊ သားဒီလောက်နားလည်ပြီးပြောတတ် နေတာတောင် အံ့သြနေတာ…အဲလိုနဲ့ အန်တီ မြတ်နိူးမေ ဦးဆောင်တဲ့ နောက်လိုက်လာခဲ့တယ်၊ အန်တီ မြတ်နိူးမေက သူ့ကားလေးရှိရာ ကို ရှေ့က နေ မနှေးမမြန်ခြေလှမ်းလေးနဲ့ သွားနေတယ်၊ အသားကပ် ဂျင်းဘောင်းဘီကြောင့်လုံးကျစ်တဲ့ ပေါင်တန် အစုံနဲ့ သေးကျင်တဲ့ခါး၊ ရယ် အရပ်က ၅ပေ ၃ လက်မလောက်ဆိုတော့ ကြည့်လို့ တော်တော်ကောင်းတဲ့ ဘော်ဒီ လေးလို့ ဆိုရမယ်။ ကျနော်က အဖေ့သူငယ်ချင်းဆိုလို့ အဖေတို့နဲ့ မတိမ်းမယိမ်း လို့ထင်ထားတာ အခုတော့ အများဆုံးရှိလှ အသက် ၃၀ လောက်ပေါ့၊ အင်း၊ ဖေဖေ ကလည်း ဘာမှ တိတိကျကျ မပြောလိုက်ဘူး၊ မင်းဟိုရောက်ရင် ငါ့သူငယ်ချင်းလာကြိုလိမ့်မယ်။

သူ မင်းအဲဒီမှာ နေဖို့ထိုင်ဖို့ မင်းစာတမ်း အတွက် အကူအညီ လိုချင်တာလည်း တောင်းလို့ရမယ် ၊အဲလိုပဲ ပြောလိုက်တယ်။ အင်း သူ့ အင်္ဂလိပ် စကားပြောက အင်္ဂလိပ်သံဝဲနေတယ်၊ ဥရောပ မှာကျောင်းပြီးတာ ဖြစ်ရမယ်လို့ လည်း တွေးနေမိတယ်။ ကျနော်တို့ အမေရိကန်တွေရဲ့ နားထဲ မှာ အင်္ဂလိပ်သံဝဲပြီးပြောတာ နားထောင် ကောင်းတယ်လို့ ထင်တယ်၊ အဲလိုနဲ့ ကျနော်တို့ လေဆိပ်ကနေ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊ ကျနော့် စိတ်ထဲ မှာတော့ အန်တီ မြတ်နိူးမေ က ကျနော့် အတွက် ဆားဗစ် အပတ်မန့်လို့မျိုုးများ ရှာပေးထားမလား ၊ သူ့ ကို ဘယ်လိုမေးရင်ကောင်းမလဲ စဉ်းစား နေရင်း၊ ..အန်တီမြတ်နိူးမေ ကျနော်တို့ အခု ဘယ်ကိုသွားမှာလဲဟင်..ကျနော့်ရဲ့ လေသံကိုနားထောင်ပြီး သူ့နာမည်ကို ကျနော် ခေါ်ရတာ အခက်ခဲ ရှိနေတာကို သူသိတယ်ထင်တယ်၊ ပါးချိုင့်ခွက်ကလေး ပေါ်အောင်ပြုံးလိုက်ပြီး..သား အန်တီ့နာမည်ကို ခေါ်ရခက်ရင် အန်တီမေ လို့ပဲ ခေါ်လေ.. …ဟုတ်..ဟုတ်..ကဲ့ အန်တီမေ..အခု ကျနော်တို့ ဘယ်သွားကြမှာလဲ……အန်တီမေ့ အိမ်သွားမှာလေ သား၊ အိမ်ဆိုပေမဲ့ ဒီနိူင်ငံမှာကတော့ သားတို့လို ကိုယ့်ခြံ ကိုယ့်ဝင်း နဲ့ အိမ်တော့ ဟုတ်ဘူးပေါ့၊ အန်တီမေ့ တိုက်ခန်းပေါ့၊ ဖိုးဘက်ရူမ်း အပတ်မန့် ပေါ့…..ဖြစ်ပါ့မလားအန်တီမေ..ကျနော် နေလို့ အန်တီမေ မလွတ်လပ်ပဲ နေမှာပေါ့.. …ရပါတယ်ကွာ၊ သားက တခြားလူမှ မဟုတ်တာ..အန်တီမေလည်း အဖေါ်ရတာပေါ့..နောက် သားစာတမ်း ပြုစုမဲ့ ကျောင်းကလည်း အန်တီမေ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ကျောင်းပဲလေ..အတူသွားလို့ရတာပေါ့… အန်တီမြတ်နိူးမေ ရဲ့ အခန်းက တကယ်တော့ မကျဉ်းလှပါဘူး၊ အိပ်ခန်းလေးခန်းရှိတယ်၊ အန်တီမေက မာစတာ ဘက်ရုမ်းမှာနေတယ်၊ နောက်တခန်းက ကောလိပ်ကျောင်းသူ နူစ်ယောက်ကို ငှားထားတယ်တဲ့၊ နောက်တခန်း က ကျနော့်အတွက် ပြင်ထားပေးတယ်၊ ကျန်တဲ့ အခန်းကတော့ စာအုပ်တွေနဲ့ ကွန်ပြူတာနဲ့ ဘုရားစင် နဲ့ ရောပေါင်းလို့ထားတယ်။ ဧည့်ခန်းကလည်း အကျယ်ကြီး ထမင်းစားခန်းနဲ့ တဆက်ထဲပဲ၊ မီးဖိုချောင်က ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းပါပဲ ၊ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာ က တခန်းစီ သပ်သပ် မီးဖိုချောင် မှာရှိတယ်။

အန်တီမြတ်နိူးမေရဲ့ မာစတာဘက်ရုမ်းထဲ မှာတော့ ရေချိုးခန်းအိမ်သာ တွဲရက်ရှိတယ်လို့ပြောတယ်။ ကျနော်ရေမိုးချိုးပြီးတော့ အန်တီမြတ်နိူးမေ ချက်ထားတဲ့ မုန့်ဟင်းခါး ထိုင်စားကြတယ်။…သားမုန့်ဟင်းခါး မစားရတာတောင်ကြာလှပြီ အန်တီမေရ၊ စားလို့တအားကောင်းတာပဲ၊ အန်တီမေ က ကျွမ်းတယ်နော်.. …အမလေး အထင်မကြီးနဲ့ သားရေ အဲဒါ ဗမာပြည်က လာတဲ့ အခြောက်ထုပ်ကို ရေထည့်ပြီး မီးဖိုပေါ်တင်လိုက်တာပဲ ခိခိ.. အန်တီမြတ်နိူးမေ ရီလိုက်လို့ ပေါ်လာတဲ့ ပါးချိုင့်ခွက် ကလေးနဲ့ အသံလွင်လွင်လေးက နားထောင်ကောင်းလိုက်တာလို့ ထင်မိတယ်၊ သူ့ အသက်နဲ့ ဆိုရင်အသံက အပျိုမလေး အသံလိုပဲ၊ အင်း အပျိုမလေး အသံဆိုမှ၊ ဖေဖေ ပြောလိုက်တာက တော့ အန်တီမြတ်နိူးမေက အပျိုကြီးလို့ဆိုတာပဲ၊ ဒီမှာလည်း သူတယောက်ထဲ နေတယ်ဆိုတော့ အင်းဟုတ်မှာပေါ့၊ ဒီလောက် ချောလှ ပြီး တောင့်တဲ့ အမျိုးသမီးကြီး က ဘာလို့ အပျိုကြီး ဖြစ်နေရသလဲ မသိဘူးလို့ တောင်တွေးမြောက်တွေးတွေးနေမိတယ်။ …သား ဒန်နီရယ် စားရေကွာ ဘာငေး နေတာလဲ၊ အန်တီ့လို ရုပ်ဆိုးဆိုး ဗမာ အဖွားကြီး မျိုး တခါမှ မတွေ့ဘူးလို့လား..ခစ်ခစ်… …ဟာ အန်တီမေက လည်း နောက်နေတာလား၊ အန်တီမေလို ကျက်သရည်ရှိ ပြီး ဒီလောက်ချောတဲ့ အမျိုးသမီး က ခုထိ ဘာလို့ အိမ်ထောင်မပြုသေးတာလဲ လို့ စဉ်းစားနေတာ… ..အမလေး စားစား..ဒီမုန့်ဟင်းခါးတွေ တအိုးလုံး ကုန်အောင်စား..ဒါမျိုး မြောက်ပြောလို့ကတော့ ရတဲ့လစာကုန် သွားပစေ အကုန်ကျွေးလိုက်မယ်၊ ခစ်ခစ်.. ..တကယ်ပြောတာပါ အန်တီမေရဲ့ ကျနော့် ကို ဖေဖေ က သူ့သူငယ်ချင်းလို့ ပြောလိုက်တုန်းက ကျနော်ထင်တာ ဖေဖေ တို့ အရွယ် လောက် အန်တီကြီး ထင်ထားတာ၊ အဟီး လေဆိပ်မှာ တွေ့တော့ အရမ်းအံသြသွားတာ..ဖေဖေ က ကိုယ့်ထက် အသက်တဝက်လောက်ငယ်တဲ့သူနဲ့ ဘယ်လို သူငယ်ချင်းဖြစ် တာလဲ ဆိုတာ … …အမလေး သား ဖေဖေသာကြား သွားလို့ ကတော့အဟီး ရင်ခံသွားလိမ့်မယ်၊ သားဖေဖေ က အန်တီထက် ၁၇ နူစ်လောက်ပဲ ကြီးတာပါ၊ အသက်တဝက်တော့ မကွာပါဘူး၊ ဟင်းဟင်း… …ဟင်ဒါဆို ဖေဖေက ခြောက်ဆယ်နားနီးပြီဆိုတော့ အန်တီမေက ၄၀ နားနီးပြီပေါ့ မဖြစ်နိူင်တာ ကျနော်က ၂၀ ကျော်လောက်ပဲ ထင်ထားတာ …. …အောင်မလေး မုန်းဟင်းခါး တအိုးလုံးကုန် အောင်စားပါလို့ ကြွေးနေတာတောင် ထပ်မြှောက်နေသေးတယ်.. …ဒင်း…ဒေါင်… ကျနော်တို့ ရီမောနေတုန်း အိမ်ရှေ့တံခါးက ဘဲသံကြားလိုက်လို့ အန်တီမေ ထသွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးသံကြား ရတယ်။

နောက်တော့ အန်တီမေနောက်က တရုပ်လို့ ထင်ရတဲ့ အမျိုးသား တယောက် ကပ်ပါလာတာ တွေ့ ရတယ်၊ နူတ်ခမ်းမွေးကျိုးတို့ကျဲတဲနဲ့ အရပ်က ၅ ပေ ၆ လက်မလောက်ရှိမယ်ထင်တယ်၊ ကျနော်တို့ တယောက်ကို တယောက် အကဲခတ်သလို ကြည့်နေကြ တုန်း အန်တီ မြတ်နိူးမေ က မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ်၊ …ဟေး သားဒန်နီယယ်..အဲဒါ အန်တီမေရဲ့ သူငယ်ချင်း ဂျက် တဲ့၊..ဂျက် အဲဒါက ကိုယ် ပြောပြောနေတဲ့ အမေရိက က ကိုယ့်ကိုကြီး ရဲ ရဲ့သား ဒန်နီရယ်လေ… ကျနော်တို့ တယောက်နဲ့ တယောက်လက်ဆွဲနူတ်ဆက်လိုက်ကြတယ်၊ …တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ဂျက်.. …အေး တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ကွာ၊ မင်း အဖေ ဦးရဲ အကြောင်းတော့ ကြားဖူးနေပါတယ်…သူရော ဘယ်လိုနေလဲ ကွ.. …အော် ဖေဖေ ကတော့ သန်တုန်းမြန်တုန်းပါပဲ..မနက်တိုင်းလည်း ဂျင်သွားတယ်လေ၊ ခရီးလည်း ခနခန ထွက်တယ်..သူက ခရီးသွားတာနဲ့ စာဖတ်တာ ဝါသနာကြီးတယ်….စားပြီးပြီလား ဂျက်..စားလိုက်ပါအုန်း အန်တီမေ့လက်ရာလေ.. …အမလေး ကို က ဒီ မုန့်ဟင်းခါးခြောက်ထုတ်တွေ သယ်လာပေးရတာပါဗျာ အဟီး..ဒါပေမဲ့ စားစရာက ဒါပဲ ရှိတော့ စားရမှာပေါ့လေ..ခွိခွိ.. အန်တီမြတ်နိူးမေ က ဂျက် ကို မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်ရင်း ခွက်တခုထဲ မုန့်ဖတ်တွေ ထည့်နေလေသည်။ နောက်တော့ အန်တီမြတ်နိူးမေ တခြားအခန်းမှာ နေတဲ့ ကျောင်းသူ နူစ်ယောက်လည်း ပြန်လာကြတယ်၊ နာမည်တွေက နေခြည်ဝင်းဝါ နဲ့ ဖူးဖူးညွန့်ဝေ ဆိုလား၊ ဗမာ မိန်းခလေး တွေ နာမည်က လည်း ခေါ်ရခက်လိုက်တာ၊ ရှည်လည်း အရှည်ကြီး၊အဟီး။ ကျနော့် ကို အမေရိက မှာ မွေးတဲ့ ဗမာ ဆိုတော့ စိတ်ဝင်စားကြတယ် ထင်တယ်၊ ဗမာလို ကဘောက်တီး ကဘောက်ချာ ပြောနေတာလည်း ပြုံးစိစိ လုပ်နေကြတယ်။ အန်တီမြတ်နိူးမေ က …သား ဒန်နီရယ် လဲ နားချင်မှာပေါ့ ခရီးပန်းလာတယ် ဒီနေ့ စောစောအိပ်လိုက်အုန်းနော်.. ဆိုတာနဲ့ ဟုတ်ကဲ့အန်တီ ဆိုပြီး။

လူတွေ အားလုံးကို နူတ်ဆက်ပြီး၊ ကျနော့် အတွက်ပေးထားတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ် ကျောဆန့် နားလိုက်တော့တယ်။နောက်နေ့ မနက်ကျတော့ အန်တီမြတ်နိူးမေ ရဲ့ ကားလေးနဲ့ပဲ သူ့ကျောင်းရှိရာကို ကျနော်လိုက်ခဲ့ ပါတယ်။ အန်တီမြတ်နိူးမေ ကြိုတင်စုံစမ်းထားလို့ ကျနော် သွားရမဲ့နေရာ တွေ့ရမဲ့ သူတွေနဲ့ အစဉ်သင့် တွေ့ရပြီး တော်တော် အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ တကယ်တော့ ကျနော်က ဟိုက်စကူးပြီးလို့ နာမည် အသင့်အတင့် ရှိတဲ့ တက္ကသိုလ် တခု ကို တက်မလို့ ပြင်ဆင်တုန်း ရှိပါသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်ယူချင် တဲ့ ကယ်ရီယာကို ကိုတကယ် စိတ်ဝင်စားတာမှ ဟုတ်ရဲ့လား ဆိုတာ သေခြာအောင် တနူစ်လောက် ပြင်ပ လောက မှာ လေ့လာချင်သေးတာမို့ ဒီပရိုဂရမ် ကို မိဘ ပိုက်ဆံ နဲ့ လာလုပ်တာလေ အဟီး၊ အဲ လိုနဲ့ အန်တီမြတ်နိူးမေ နဲ့ ရင်းနှီးလာသလို တအိမ်ထဲ နေတဲ့ ဗမာမလေး နူစ်ယောက်နဲ့ လည်း ရင်းနှီး လာခဲ့ပါတယ်၊ နေခြည်ဝင်းဝါက ရီးစားများတယ် ဆိုပဲ၊ ဒီမှာ ဘွိုင်းဖရင့် တွေ မပြတ်ရအောင် တယောက်ပြီး တယောက်ထားတယ်ဆိုပဲ၊ ဖူးဖူးညွန့်ဝေ ဆိုတာကတော့ သူ့ရီးစား ဗမာပြည်မှာ ကျန်နေခဲ့တယ် တဲ့၊ သူက တော့ အေးတဲ့ ပုံပါပဲ၊ အန်တီ မြတ်နိူးမေ ကတော့ ကျနော့်ကို အဲဒီကောင်မလေးတွေနဲ့ ရောရောနှောနှောနေတာ မကြိုက်သလိုပဲ၊ ကျနော် က ဟာသ ပြောလို့ ကောင်မလေးတွေ ခိုးခိုးခွက်ခွက်ရီ ကြရင်တောင် သူ ကမျက်နှာ ခတ်တည်တည် ပဲ ထားတတ်တယ်၊ ကျနော် နဲ့ နူစ်ယောက်ထဲ အချိန်ကြရင်တော့ ကျနော့် ဟာသတွေကို သူနူစ်နူစ်ခြိုက်ခြိုက် ရီမောလေ့ရှိတယ်။ သူက ကျနော့်ကို လည်း သတိပေးတယ်၊ ကျနော့် ဖေဖေ က သူ့ကို အပ်ထားတာမို့ သူ့မှာ တာဝန်ရှိကြောင်း ၊ ကျနော့် အဓိက လာတဲ့ ကိစ္စကိုသာ အာရုံစိုက်ဖို့ မကြာမကြာပြောလေ့ရှိတယ်။ အန်တီ မြတ်နိူးမေ နဲ့ ကိုဂျက် တို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကလည်း တမျိုးပဲ လို့ ကျနော် တွေးမိတယ်၊ အန်တီမြတ်နိူးမေက တော့ ကိုဂျက်က သူ့ ဘွိုင်းဖရင့် မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောတယ်၊ ဒါပေမဲ့ တခါတလေ ကိုဂျက်ကလာလယ် ရင် သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး တံခါးပိတ်ထားတတ်တယ်၊ ကိုဂျက်ကလည်း အန်တီမေ့ လိုပဲ ကျောင်းမှာ ပရော်ဖက်ဆာ တဦးမို့ သူတို့ ခင်တာလို့ ပဲ ထားလိုက်ပါတော့ အဟီး။

ကျနော့်ကို အန်တီမေက ကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာကျနော့် ကို မြို့ထဲ လိုက်ပို့တယ်၊ အဲဒီအခါတွေမှာတော့ သူ့ကားကို မယူတော့ဘူး ကျနော်တို့ ဘပ်စ်တွေ ရထားတွေ စီးပြီး သွားကြတယ်၊ အဲ တော့ အန်တီမေ နဲ့ ကျနော် စကားတွေ အများကြီးပြောဖြစ်ကြတယ်၊ အန်တီမေ လည်း ကျနော့် မိဘတွေနဲ့ ကျနော့်လို စာအများကြီး ဖတ်မှန်းသိရတယ်၊ ကျနော် တို့ နူစ်ယောက် ပြောစရာ စကားတွေ ၊ အကြောင်းအရာတွေ အများကြီး ရှိနေတယ်။ အန်တီမြတ်နိူးမေရဲ့ ဘော်ဒီလေး က သွယ်လျလျပေမဲ့ သူ့နေရာနဲ့ သူ အချိုးကျတဲ့ အမို့အဖေါင်း တွေကြောင့် အင်မတန်ကြည့်လို့ကောင်းတယ်၊ သေးကျင်တဲ့ ခါးသွယ်သွယ်ကနေ ကားစွံ့ ထွက်လာတဲ့ လုံးကျစ်ကျစ် တင်ပါးဆိုင်လေးတွေ၊ နောက် အောက်က ဖြောင့်တန်းပြီး အဆီ အရစ်လုံးဝမရှိချောမွတ်တဲ့ ပေါင်တန် ခြေသလုံးသား တွေ ကလည်း ဘောင်းဘီအတို ကျပ်ကျပ်လေး ဝတ်ထားရင် ကြည့်လို့ အရမ်းလှတာပဲ၊ တခါတလေ လူအုပ်ကြားထဲ တို့၊ ရထားဘူတာရုံ က အထွက်တို့၊ ရှော့ပင်း မော တို့ မှာ လူရှောင်ရင်း အချင်းချင်း ဝင်တိုး မိလို့ အိကနဲ ဖြစ်သွားရင် တောင် ကျနော့် သွေးကြောတွေ မှာ ရှိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲ ဖြစ်သွားမိတယ်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် ဦးနှောက်စား နေတယ်၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကျနော်က အသက်ကသာ ၁၉ နူစ်၊ လူက မ နဲ့ ပတ်သက်ရင် အသက်နဲ့ မလိုက်အောင်ကို၊ ကံလည်း ကောင်း အတွေ့ အကြုံကလည်း များနေပြီ ဆိုတော့၊ ဒီလို အထိအတွေ့လောက်နဲ့ တော့ တော်ရုံမိန်းမ ဆိုဘာမှတောင် စိတ်ထဲ မနေတော့တာ၊ အန်တီမြတ်နိူးမေက ပဲ တခုခု ထူးခြားနေလို့လား။

ကျနော်နဲ့ မစ်စစ် တာဖိုရာ ခင်ဗျားတို့ ပျင်းနေမှာစိုးလို့ ကျနော့်အတွေ့ အကြုံတွေထဲ က တခုပြောပြမယ်၊ အဟီး၊ ကျနော့် ပထမဆုံး အတွေ့ ကြုံတော့မဟုတ်ဘူး အန်တီမြတ်နိူးမေ တို့ အရွယ်ဆိုက် မို့လို့၊ သူ့နာမည်က မစ်စစ်တာဖိုရာ တဲ့ကျနော့်တို့ အိမ်ချင်းကပ်ရက်မှာနေတယ်၊ သူတို့က အာဖရိက နိူင်ငံတခုက ပဲ ၊သူကတော့ ငယ်ငယ်လေး နဲ့ ရောက် လာတာလို့ပြောတယ်၊ နောက်သူတို့လူမျိုးတူ မစ္စတာ တာဖိုရာ နဲ့ အိမ်ထောင်ကျ ပြီး ခလေး နူစ်ယောက်ရှိတယ်၊ တယောက်က အလယ်တန်းတယောက်က မူလတန်းမှာ၊ မစ်စစ် တာဖိုရာက ကျနော်တို့ ကောင်တီ က ရဲအရာရှိ၊ သူ့ ယောက်ကျားက အစိုးဌာနတခု က အိုင်တီသမား၊ ဖယ်ဒရယ် အစိုးရ အလုပ်ဆိုတော့ တခြားပြည်နယ်တွေပါ လိုအပ်ရင် သွားရတယ်၊ ဆိုလိုတာကတော့ ခရီးထွက်တာ မဆန်းဘူးလို့ ဆိုရမယ်၊ အဲဒီမှာ ကျနော်နဲ့ ပတ်သက်လာရတယ်၊ သူ့ယောက်ကျားခရီးထွက်ပြီး သူလည်း ညဘက်တာဝန်ကျတဲ့ အခါမျိုးမှာ သူ့အိမ်မှာ ခလေးတွေစောင့်ဖို့ လူလိုတယ်လေ၊ ကျနော့်လို ဟိုက်စကူးကျောင်းသား၊ အပြင် ကြားပေါက်ဝင်ငွေလေးလည်း ရ၊ အိမ်နီးချင်းလည်း ကူညီပေး ဆိုပြီး ကျနော်သွားသွားစောင့်ပေးရတယ်၊ တခါတလေ မစ်စစ်တာဖိုရာ က ညသန်းကောင်လောက်မှ ပြန်ရောက်လာတတ်တယ်၊ သန်းကောင် မတိုင်မှီဆိုရင်တော့ ကျနော်က အိမ်ပြန်ပြီး အိပ်တယ်၊ သန်းကောင်ကျော်သွားရင်တော့ ကျနော်က သူတို့ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာပေါ်မှာ အိပ်တယ်၊ သူလည်း သိပါတယ်၊ နောက်ကျနေတယ်ဆိုရင် ကျနော့်ကို မနိူးတော့ဘူး၊ ဒီတိုင်း အိပ်နေစေလိုက်တော့တယ်။ ခင်ဗျားတို့ ကို မစ်စစ်တာဖိုရာ ရဲ့ ပုံစံ မပြောရသေးဘူးနော်၊ သူက ရဲအရာရှိပီပီ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း နဲ့ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ကြီးပေမဲ့၊ အာဖရိကသူတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ဖင်ကြီးက ကားပြီးကောက်နေတယ်၊ နိူ့ကြီးတွေကလည်း ရဲယူနီဖောင်းအောက်က နေ ဖောင်းကြွနေလိုက်တာ။အယ်စတုံနေတာပဲ၊ခါးက သေးပြီးတော့ ဖင်က ဘယ်လောက်ကောက်သလဲ ကားသလဲ ဆိုရင် သူဝတ်ထားတဲ့ သေနပ် နဲ့ ကျည်ဆံတောင့်၊ လက်ထိပ် တွေပါတဲ့ အကွတ်မန့် ခါးပါတ်၊ ကို ချောင်ချောင်လေး ဝတ်ထားရင်တောင် အောက်မလျှောကျနိူင်ဘူး တင်မှာ တစ်ခံနေတယ်။

အဟီး၊ ရုပ်ကလည်း ချောတယ်ဗျ၊ ဒါပေမဲ့ တချို့ အာဖရိကန် အမျိုးသမီးတွေလိုတော့ နူတ်ခမ်းကြီးပြဲလန်ထူ မနေဘူး၊ အသားအရောင်ကတော့ နက်ပြောင်နေတာတော့ မဟုတ်ပေမဲ့ အဖြူစပ်တဲ့ ကြေးနီရောင်မျိုးလဲ မဟုတ်ဘူးဗျ၊ အရပ်က မြင့်တယ် ဆိုပေမဲ့ ကျနော့် လို ခြောက်ပေကျော် မြင့် တဲ့ကောင်နဲ့ ကျတော့လည်း နူစ်လက်မလောက် နိမ့်ပါတယ်၊ သူ့ဆံပင်တွေက အာဖရိကန် တွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်း မဖြောင့်ဘူးလေ၊ အာဖရို ဆံပင်လို့ ဆိုတဲ့ ပွယောင်းယောင်း လိုမျိုးလေ၊ ကဲ ပါဗျာ ခင်ဗျားတို့ ပျင်းနေမစိုးလို့ အတိုချုံးရရင် ဖြစ်သွားတဲ့ညက သောကြာနေ့ည ဗျ၊ ထုံးစံအတိုင်း မစ္စတာတာဖိုရာ တခြားပြည်နယ်သွားနေတဲ့ အချိန်နဲ့ မစ်စစ်တာဖိုရာ ညဘက် အဆိုင်းကျချိန်ပေါ့၊ သူတို့ အိမ်မှာ ခလေးသွားစောင့်ပေးပြီး အဲဒီမျောက်လောင်းနူစ်ကောင် အိပ်ယာဝင်သွားတော့ ဧည့်ခန်းမှာ တီဗီထိုင်ကြည့်တာပေါ့၊ သူတို့က နက်စ်ဖလက်စ် ယူထားတော့ တီဗီ မှာ ကြိုက်တဲ့ မူဗီ ကို အက္ခရာစဉ် အတိုင်းရွေးကြည့်လို့ရတယ်ဗျ၊ မနက်ဖြန်ကျောင်းမရှိဘူးဆိုတော့ ကျနော်လည်း မစ်စစ်တာဖိုရာ ပြန်မလာခင် ကိုယ်ကြည့်ချင်တဲ့ ကားအဟောင်းလေးတွေထဲက ဟိုအခန်း ဒီအခန်းတွေ ကောင်းကောင်းပါတဲ့ ရုပ်ရှင်တကားကို ရွေး ကြည့်နေမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ဗျာ ဒီနေ့ ကျောင်းမှာလည်း ဘတ်စကက်ဘောပုတ်လာပြီး ညနေကလည်း ကရာတေးကလပ် သွားထားတော့ လူက ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ လာနိူးတော့မှ ပဲ နိူးတော့တယ်ဗျ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာကလည်း ဘယ်အချိန်ထဲက ပြန်ရောက်နေမှန်းတောင်မသိပါဘူး၊ သူ့ယူနီဖောင်းတွေတောင်လဲ ပြီးနေပြီ၊ အိပ်ယာဝင်တဲ့ ပဂျားမား အင်းကျီ ပေါင်လယ်လောက် ရောက်တဲ့ ဟာ ဝတ်ထားတယ်၊ အလုံးနည်းနည်း တုတ်ပေမဲ့ ချောမွတ်တဲ့ ပေါင်တန်တွေက ကျနော့် မျက်စေ့ကို သံလိုက်ဓါတ်လိုပဲ ဆွဲအားပြင်းတယ်ဗျ၊ အဟီး၊ တကယ်တမ်းပြောရရင် သူ့ကို ကျနော်က ရဲအရာရှိ ဝတ်စုံနဲ့ သိပ်ပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်လို့ထင်တာ၊ မှန်းပြီးတော့လည်း ခနခန ဂွင်းထုဘူးတယ်၊ ကျနော့် မှာ အဲလိုမျိုး ယူနီဖောင်း ဝတ်ထားတဲ့ မိန်းမ တွေကို စိတ်ပိုထတဲ့ ရောဂါရှိလားမသိဘူး၊ အဟီး၊ ရဲမေတို့၊ ယူပီအက် လေဒီတို့၊ နပ်စ်မ တို့ ဆရာဝန်မ တို့ လူကလည်းတောင့် ယူနီဖောင်းလည်း ဝတ်ထား လိုက်ရင် သိပ်ကြိုက်တာပဲ၊ မှန်းပြီး ထုမိတာပဲ။

ဘီးဇစ်နက်စ် ဒရက်စ် ဝတ်ထားတဲ့ လေဒီ တွေဆိုလည်း သိပ်ကြိုက်။ လူပျိုပေါက် ဆိုတာ အဲလိုပဲ အမြဲစိတ်ထနေလား မသိပါဘူးဗျာ၊ ဒါတောင် ကျနော့် လက်ရှိ ဂဲဖရင့် ကိုရီးယားမလေး ဆောင်းဂျီယို နဲ့ တပတ် တခါလောက် လုပ်ဖြစ်သေးတာတောင်၊ လူက စိတ်ထနေသေးတယ်။ အဲ ဒါ အခုလည်း တနေ့လုံး ပင်ပန်းလာလို့ မှေးကနဲ တရေးအိပ်ပျော်သွားတာ နိူးလာတော့ အားတွေပြည့်ပြီး ကျနော့်ကောင် က ထောင်နေပြီဗျ၊ အဟီး၊ ဝတ်ထားတာကလည်း ဘတ်စကက်ဘောပုတ်ရင် ဝတ်တဲ့ ဘောင်းဘီမျိုး ဒူးလောက်ရှည်ပေမဲ့ အသားက ပါးပါးပျော့ပျော့လေး၊ ဆိုတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီရှိတာတောင် ကျနော့်ကောင်ကြီးက ဖုထနေတယ်ဗျ၊ အဲဒါကြောင့် မစ်စစ်တာဖိုရာ ရှေ့မှာ မထချင်သေးလို့ ဟန်မပျက် ဆက်ထိုင်နေရင်း စကားပြောနေရတာပေါ့၊ မစ်စစ်တာဖိုရာက လည်း ဒီနေ့ မှ သူလည်း ဘယ်ကနေ ဘာဖီးတက်လာသလည်း မသိဘူး ကျနော့် ကို စကားပြော တာညှညှတုတု လိုပဲ လို့ထင်မိတယ်၊ ကျနော်ရဲ့ ပုံမှန်စိတ်က အိမ်ထောင်သည်တတို့ ရီးစားရှိတဲ့ ကောင်မ တို့ ကိုစိတ်ထဲကသာ ပစ်မှားတာ လက်တွေ့အပြင်မှာ ကိုယ်ထိလက်ရောက် ကျူးလွန်မိ ဖို့ ကိုတော့ စဉ်းတောင် မစဉ်းစားမိပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ပေါ့လေ၊ ခင်ဗျားပဲ စဉ်းစားကြည့် တရေးနိူးအားပြည့်နေပြီး အောက်က ညီတော်မောင်က အစွမ်းကုန်မာနေတဲ့ အချိန်၊ ကိုယ် မှန်းမှန်း ပြီး ဂွင်းထုနေကြ မိန်းမ တယောက်က ပေါင်ရင်းလောက်ပဲ ရှည်တဲ့ ဆက်ဆီ ညဝတ် အင်းကျီနဲ့ ကိုယ့်ရှေ့ မှာ ထိုင်လို့၊ တအိမ်လုံးမှာလဲ ကျနော်တို့ နူစ်ယောက်ထဲ၊ ခလေးတွေက အိပ်နေကြပြီလေ၊ စိတ်ရိုင်းတွေ အတွေးရိုင်းတွေ ဝင်လာရတာပေါ့၊ …နိူးလာပလား ဒန်နီရယ် ဆောရီး ငါ့အသံတွေကြောင့်လား.. …နိူး မဟုတ်ပါဘူး မစ်စစ်တာဖိုရာ ကျနော် အိပ်ရေးဝသွားလို့ထင်ပါတယ်..ကျနော် အိမ်ပြန်တော့မယ်လေ… …ဒန်နီရယ်က မနက်ဖြန်သွားစရာရှိလို့လား..ဘာလို့လောနေရတာလဲ… …ဘာမှ မရှိပါဘူး၊ နေလည်ပိုင်းပဲ ဘတ်စကက်ဘောပွဲရှိတယ်.. …ဒါဆိုလည်း ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်ပါတော့ကွာ၊ နင် အိမ်ပြန်ရမှာ အပြင်မှာ ချမ်းက ချမ်းနဲ့.. အခုမှ ကျနော်လည်း သတိထားမိတယ်၊ သူတို့ အိမ်က ဟီတာ ပွင့်နေတာကိုး။

အပူချိန်ကျသွားလို့ အော်တော်မစ်တစ် ထပွင့်တာကိုး၊ …ဟုတ်ကဲ့ မစ်စစ်တာဖိုရာ အဲဒါဆိုလဲ ကျနော်ဒီမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့မယ်.. ကျနော်က ပြောရင်း ဆိုရင်း အာခေါင်ခြောက်လာလို့ ရေသွားသောက်မယ် ဆိုပြီး ထလိုက်တာ၊ ပြီးမှ သတိရတယ်၊ ကျနော့်ကောင်ကြီးက မာနေတုန်း ဆိုတော့ ဘောင်းဘီအောက်က ဖုထနေတာ ပေါ်တင်ကြီး မစ်စစ်တာဖိုရာရှေ့မှာ၊ ဂျီးစ် ဒုက္ခပါပဲ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျနော့်ဘောင်းဘီရှေ့ ကိုချက်ခြင်းရောက်သွားပြီး မျက်ခုံးတဘက်မြှောက်သွားတယ်၊ သူမ နူတ်ခမ်းထောင့်လေး လည်း မသိမသာကွေးပြီး မျက်နှာက မချို မချင်ဖြစ်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော် သုတ်သုတ် နဲ့ သူတို့ မီးဖိုချောင်ဘက်သွားတော့ အနောက်က မစ်စစ်တာဖိုရာ ပါလာတာ သတိထားမိတယ်။ သူတို့ သောက်ရေဗူးတွေ ထားတဲ့ ကောင်တာ ကနေရေတဘူး ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သောက်နေတုန်း ရေခဲသေတ္တာကို လှမ်းဖွင့်နေတဲ့ မစ်စစ်တာဖိုရာ ကိုတွေ့ရတယ်၊ သူက ကျနော့်ဘက်ကို လှမ်းမကြည့်ပဲ၊ ရေခဲသေတ္တာ အောက်ဖက် အံဆွဲတွေထဲက တခုခု ကို ကုံး ရှာနေတယ်၊ အရှေ့ဘက်က သူ့ ပီဂျေ က ရင်ဘတ်နေရာမှာ ဟိုးလို့ဟောင်းလောင်ဖြစ်နေပြီး အထဲက ဘရာဇီယာအဖြူရောင်က မနိူင်မနှင်း ထိန်းထားရတဲ့ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးက ပေါ်တင်ကြီး၊ ခွီး၊ ကျနော် ရေသီး မလိုတောင်ဖြစ်သွားတယ်။ သူငုံ့နေတာက လည်း တော်တော်လေး ကြာတော့ ကျနော်လည်း သူနိူ့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ကိုငေးကြည့်နေလိုက်တယ်။ သူပြန်ထလိုက်တော့ မျက်စေ့ကို ချက်ခြင်းလွဲလိုက်ပြီး နံရံက ပြက္ခဒိန် တခုကို အရမ်းစိတ်ဝင်စားသလို နဲ့ စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်၊ မျက်နှာပေါ် မှာတော့ပူရှိန်းရှိန်း နဲ့ဖြစ်နေတော့ ကျနော့်မျက်နှာနီနေပြီဆို တာတော့ သိလိုက်တယ်။ ” နင် အခုန ကတွေ့လိုက်ရတဲ့ဟာ ကို ကြိုက်လား ” ” ဘာ ဘာ ကို ဆို လိုတာလဲ မစ်စစ်တာဖိုရာ” “ချိစ် ကိတ်လေကွာ ငါအခုဘဲ စားမလားလို့ ကိုင်လိုက်ပြီးပြန်ထည့်လိုက်တာလေ” မစ်စစ်တာဖိုရာ ကျနော့်ကို စကားနူစ်ခွပြောနေမှန်းကျနော်သိပေမဲ့ ခန့်လန့်လန့်နဲ့ သူ့စကားလိုက်နင်းလိုက် ရတယ်။

” ဟုတ် မစ်စစ်တာဖိုရာ ကျနော်အရမ်းကြိုက်ပါတယ်” ” အဲဒါဆိုလဲယူစားလေကွာ မင်းကလဲ ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထားပါလို့ပြောထား တာပဲ” “ဟုတ် ဟုတ် မစ်စစ်တာဖိုရာ အခုတော့မစားသေးပါဘူး” မစ်စစ်တာဖိုရာက ကျနော့်ကိုပြုံးစေ့စေ့ ကြည့်ရင်း က သူ့အတွက်နိူ့တခွက်ထည့်သောက်နေတယ်။ ” ဒါနဲ့ ဒန်နီယယ် မင်း ခရာတေး မှာ ခါးပါတ်နက် ဆို..ဟိုတနေ့ က မင်းအဖေနဲ့ စကားစပ်မိလို့သိရတယ်” “ အင်း ကျနော် ခါးပါတ်နက်ရတာ ကြာပါပြီ၊ ကျနော့်မိဘ တွေက ငယ်ငယ်လေးထဲက ခရာတေး သင်ခိုင်းထားတာကိုး “ “ ဒါဆိုငါ့ကို အကွက်လေး ဘာလေး နည်းနည်း လောက်ပြစမ်းပါအုန်းကွ “ “ ဟာမစ်စစ်တာဖိုရာက လဲ နောက်နေပြန်ပါပြီ၊ ခင်ဗျားတို့က လူဆိုးတွေဖမ်းနေရတာပဲ ပိုကျွမ်းမှာပေါ့” “ အမလေး လူဆိုး နဲ့ ချဖို့တော့ သင်တန်းတော့ တက်ထားရတာပေါ့ကွာ၊ ဒါပေမဲ့ ခါရာတေး သမား တယောက် ဆိုရင် ဘယ်လိုရုန်းမလဲ သိချင်လို့ပါ” “ အဟီး မလုပ်ပါနဲ့ မစ်စစ်တာဖိုရာ ကျနော်လည်း တခါမှ တကယ် မဖိုက်ဖူးပါဘူး” မစ်စ်စ်တာဖိုရာကသူသောက်ပြီးတဲ့ နိူ့ဖန်ဖန်ခွက်ကို ဆေးနေတုန်း ကျနော်က ဧည့်ခန်းဖက်ကို ထွက်လာခဲ့ လိုက်တယ်၊ ဧည့်ခန်းထဲ တီဗီနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖါနားရောက်ပြီး ထိုင်မလို့ပြင်တုန်း ကျနော့် လက်တဖက်ကို အနောက်က လှမ်းဆွဲပြီး လိမ်ချူပ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရတယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ အကျင့်ပါနေတဲ့လက်နဲ့ ကိုယ် နဲ့က သူ့အလိုလိုပဲ စက္ကန့်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာ လိမ်လှည့်ပြီး ကျနော့်ကို ချူပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို ပြန်လိမ်လိုက်ပြီး နောက်လက်ဖဝါးက သူ့တတောင်ဆစ်အောက် ကနေလှန်တင်ရိုက်ချိုး ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မစ်စစ်တာဖိုရာမှန်း ချက်ခြင်းသိလိုက်လို့ လက်ကိုတတောင်ဆစ်အောက်ကနေအောက်ကိုလျှော့ချပြီး ခါးနားကိုကိုင်လိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ မစ်စစ်တာဖိုရာရဲ့ နောက်လက်တဖက်က ကျနော့်လည်ပင်းဆီကို ဖြတ်ဝင်လာ လို့ ခေါင်းကို အသာငုံရှောင်ပြီး အခုနက ခါးနားက လက်ဖဝါးနဲ့ သူမ ရင်ဘတ်ကို ဖိတွန်းလိုက် ပြီးသူ့ ခြေထောက် အနောက်မှာ ကျနော့် ခြေထောက်ကို နောက်ပေါက် ဆွဲလိုက်တော့ သူ့ ခမျာ ဆိုဖာပေါ်ကို ပက်လက် လှန်ကျ သွားတယ်။

မစ်စစ်တာဖိုရာကလည်း မခေဘူး ကျနော့် ပုခုံးနားက အင်းကျီစ ကိုရအောင် ကုတ်ဆွဲချလိုက်လို့ ကျနော်လည်း သူ့အပေါ် မှောက်ရက်ကျသွားရတယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ တယောက် အင့်ကနဲ အသံထွက်သွားရသလို ကျနော်လည်း အိကနဲ ဖြစ်သွားရတယ်၊ အခုန ရုန်းရင်းဆန်ခတ် လုပ်လိုက်လို့ မစ်စစ်တာဖိုရာရဲ့ ညဝတ်အင်းကျီက ရှေ့ပိုင်းတခုလုံးပွင့်သွားပြီး အောက်က ဘရာဇီယာ မနိူင့်တနိူင် ထိန်းထားရတဲ့ နိူ့ကြီးတွေက ကျနော့် ရင်ဘတ်အောက်မှာဆိုဖာခုထားသလိုအိလို့၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ က မောသွားတယ်ထင်တယ် အသက်ရူသံပြင်းလို့၊ “ ခိခိ မင်း မဆိုးဘူးပဲ ဒန်နီယယ်” လို့ ပြောရင်း ကျနော့်ကို ကြာမူပါပါ မျက်လုံးလေးနဲ့ ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်၊ ကျနော်လည်း ဒီအထိကတော့ မအောင့် နိူင်တော့ဘူး၊ သူ နူတ်ခမ်းလှလှလေး အစုံကို ငုံဖိကပ်ပြီး စုပ်ဆွဲ ပစ်လိုက်မိတော့တယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာကလည်း နွေးထွေး ရမက်ပြင်းထန်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ အငမ်းမရ တုံ့ပြန်လာပါတယ်၊ ကျနော်က ချိုမြိန်လှတဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျနော့်နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကပ်ရင်း ကျနော့်လျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထဲ့ကစားတော့ သူကလည်း လျှာနဲ့ ပြန်ပွတ်ပါတယ်၊ ကျနော့်လက်တွေက အရမ်းကို သမချင်နေခဲ့ရတဲ့ သူ့ရဲ့ နိူ့ကြီးတွေကို ဘရာဇီပေါ်က ပဲ ဆုပ်ခြေ နေမိတယ်၊ နောက်သူကဘရာဇီယာပုခုံးသိုင်းကြိုး ကို လျှောချ ပေး လိုက် တော့၊ အားရပါးရကို ဆုပ်နှယ်နေမိတယ်ဗျာ၊ ကျွဲကောသီး အလုံးအကြီးစားထက် တောင်ကြီး မလား ထင်ရတဲ့ နိူ့ကြီး တွေ ရဲ့ ထိပ်က ကျနော့်လက်မ လောက်တုတ်တဲ့ နိူ့သီးခေါင်း ညိုညို တွေကို ကုန်းစုပ်တော့ သူမ ပါးစပ်က ငြီးသံ လေးနဲ့ အတူ ကျနော့် ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို သူမလက်တွေနဲ့ ထိုးဆွ ဆော့ကစားလာပါတယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ ရဲ့နိူ့ကြီးတွေကိုကုန်းစို့ရင်း လက်တဖက်က သူ့ခါးလေးကို ထိန်းကိုင်ထားကာ နောက်လက်တဖက်က သူ့အဖုတ်ပေါ် ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အဖြူရောင် ပိုးသားဘောင်းဘီလေး က ချောအိပြီး ပါးလျပ် နေလို့ အောက်က အိနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ကြီးကို တိုက်ရိုက်ကိုက်မိနေသလိပဲ။ ကျနော်က အားမလိုအားမရ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ခြေမွ လိုက်တော့ မစ်စစ်တာဖိုရာ ညည်းသံလေးနဲ့အတူခါးလေးပါကော့တက်လာလို့ ကျနော့်လက်နူစ်ဘက် နဲ့ သူ့ဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲခ္ဈတ်ချ လိုက်တယ်။

လွယ်တော့မလွယ်ဘူးဗျ။ သူ့တင်ကကားပြီး ဖင်က ကောက်နေတော့ နဲနဲ ခဲရာခဲဆစ်လေးတော့ ခ္ဈတ်ရ တာပေါ့ အဟီး။ အဖုတ်ညိုညိူ ကြီးက အမွှေးရိတ် ထားလို့ ပြောင်ချောနေပြီး ရှေ့ပြေးအရည်ကြည် တွေနဲ့ရွှဲနေပြီ ဗျ။ ကျနော့်လက်ခလယ်က သူ့ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းတွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး စောက်စေ့ဖုဖု လေးကို ပွတ်သပ် ပေးလိုက် တော့ သူက ပေါင်တွေကိုကားပေးလာတယ်။ သူ့အဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ရွဲ လို့ ချော်ခ္ဈတ် နေတယ်။ ကျနော်လည်း ရေရှည် မအောင့်နိူင်တော့တာမို့ မစ်စစ်တာဖိုရာကိုယ်ပေါ်ကနေ ကုန်းထလိုက်တယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီ က ချီတဲ့ကြိုးကို ဖြေပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီ ကိုပါရောထွေးလိမ့်ပြီး ချွတ်ချလိုက်တော့ ကျနော့် ကောင်ကြီးက ငေါက်ကနဲ ထောင်ထွက်လာတယ်။ မစ်စစ်တာဖိုရာက လုံးပတ်တုတ်တုတ် နဲ့ နီရဲနေတဲ့ ထိပ်ဖူး ကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး မျက်လုံးလေးတချက်ကျယ်သွားတယ်။ ..အိုး…မင်းဟာကြီးက မသေးဘူးပဲ… ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်တယ်၊ ကျနော့်ဟာ က ကျနော်တို့ ကျောင်းသားတွေ လော့ကာရူမ်းထဲ မှာ အဖြူကောင်တွေ အမဲကောင် တွေနဲ့ ရင်ဘောင်တန်း နိူင်အောင်ထွားတယ်၊ မွေးရာပါကုသိုလ်ပေါ့၊ သူတို့ကတောင် အေးရှားကကောင် အဲလောက်ကြီးတယ် ဆိုတော့ မယုံချင်ဘူး၊ တခုခု ဆာဂျရီလုပ်ထားတယ် ထင်သေးတယ် ခွိ။ ကျနော်က တင်းနေပြီဆိုတော့ အချိန် မဆွဲတော့ဘူး၊ မစ်စစ်တာဖိုရာရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်လို့ ဟလာတဲ့ စောက်ဖုတ်၀ မှာ ကျနော့် ကောင်ကြီး ခေါင်းကို တေ့ပြီး ဖိသွင်းချလိုက်တယ်။ …အ…ဟင်းးးးးးး..ရှီးးးးးးးးးး… မစ်စစ်တာဖိုရာ က ခလေးနူစ်ယောက်ကို ဗိုက်ခွဲများ မွေးထားသလားမသိဘူး၊ စောက်ရည်တွေ ဒီလောက်ရွဲနေတာတောင် ကျနော့်ကောင်ကြီးက သူစောက်ခေါင်းထဲ ကို စေးစေးလေးပဲ ဝင်သွားတယ်၊ အမဲမ တွေ တခါမှ မလုပ်ဘူးလို့ ကျနော့် အနေနဲ့ ဆန်းနေလို့ပဲ လား မစ်စစ်တာဖိုရာကပဲ အပေးကောင်းလို့လား၊ ဆောင့်ရတာ အရသာရှိလိုက်တာဗျာ၊ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ နေတာပဲ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာက သူ့လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ကျနော့် လည်ဂုတ်ကို တွဲလဲ ခိုထားပြီး၊ သူ့ပေါင်နူစ်လုံးကို ကျနော့်ခါးမှာညှပ်၊ သူ့ခြေကျင်းဝတ်နူစ်ခုကို ကျနော့်ဖင်နောက်ဖက်မှာ ချိတ် ပြီး ၊ ကျနော့်လိင်ချောင်းကြီး သူ့အထဲ အဆုံးထိမဝင်မှာ စိုးလို့ ချိတ်ချိတ် ဆွဲသွင်းနေတယ်။

ကျနော်ကလည်း ခလေးနူစ်ယောက်အမေ၊ အမဲမ ၊ ရဲအရာရှိ ဆိုတော့ ဘာမှ သနားစရာ ညာစရာမရှိတာမို့ ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာကို တအားကုန်ကြုံးပြီး ပစ်ပစ် ဆောင့်နေတာ၊ အောက်က ဆိုဖာတောင် အောက်က မွေးပွ ကော်ဇောနဲ့မို့လို့သာ ခံနိူင်တာ၊ ကျနော်တို့ အိမ်လို၊ သစ်သားကြမ်းခင်းသာဆို၊ ဆိုဖာလည်းလည်း ရွေ့ပြီး အခန်းနံရံ ထောင့်သွားကပ်နေလောက်ပြီ၊ …ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဗြိ..ဖွတ်…ပြွတ်…ဖတ်.. …အွန့်အွန့်အွန့်အွန့်..အင့်အင့်အင့်အင့်အင့်…. အ…အား…………………… ကျနော် ရော မစ်စစ်တာဖိုရာရော တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားရင်း တချီပြီးသွားကြတယ်၊ ကျနော့်လိင်တန်ကြီးကတော့ မစ်စစ်တာဖိုရာ ရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ သုတ်ရည်တွေ၊ ပြစ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ ပန်းထွက်ရင်းနဲ့ တဖြေးဖြေး ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ မစ်စစ်တာဖိုရာနဲ့ ကျနော်တို့ တယောက်ကို တယောက်ဖက်ရင်း ခနနားနေကြ ပါတယ်၊ ကျနော့်မှာသာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မြန်လွန်းလို့အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေရပါတယ်၊ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးတင်းနေတာရယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ ကို ညဝတ်အင်းကျီနဲ့ တွေ့ကထဲက စိတ်ထဲ က မှန်းလုပ်နေတာရယ်၊ အားလုံးပေါင်းသွားပြီး တကယ်လုပ်တော့ မထိန်းနိူင်တော့ ပဲ အပြီးမြန်သွားရတယ်။ .. မစ်စစ်တာဖိုရာ ဆောရီးနော်၊ ကျနော် ပြီးတာနည်းနည်းမြန်သွားတယ် .. ..အမလေး ငါလည်း ပြီးသွားတာပဲ ၊ စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်မနေပါနဲ့၊ နောက် ထီရှာ လို့ခေါ်နော် ခိ.. ..ဟုတ် မစ်စစ်တာဖို..အော် ထီရှာ .. တကယ်တော့ သူ့နာမည်က ထီရှာတာဖိုရာ ပါ၊ ကျနော်က ရိုသေမှုပေးတဲ့ အနေနဲ့ မစ်စစ် တာဖိုရာလို့ ခေါ်နေတာ၊ ..ခနထဦးကွာ၊ မင်းကလည်း ထုတ်လိုက်တာ တဂါလံလောက်ရှိမလားမသိဘူး၊ဆိုဖာပေါ်ကျကုန်တော့မယ်၊ သွားဆေးလိုက်အုန်းမယ်.. ကျနော့်ကောင်ကြီး တီရှာ ရဲ့ အဖုတ်ထဲ က ဖြွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ လျှံကျလာတဲ့ အရည်တွေကို သူ့ ပင်တီနဲ့ ကောက်ပိတ်ပြီး ရေချိုးခန်းကို အမြန်ပြေးသွားရှာတယ်။ ကျနော်လည်း ကျနော့် ကောင်ကြီးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း က ရေဆေးချင်လို့ နီးစပ်ရာ ရေချိုးခန်းထဲ မစ်စစ်တာဖိုရာက ဝင်သွားတာမို့၊ သူတို့ မာစတာဘက်ရုမ်းထဲ က ရေချိုးခန်းရှိရာကို သွားဆေးလိုက်တယ်။

သေးပေါက် ရေဆေးပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့၊ မစ်စစ်တာဖိုရာတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကင်းဆိုက် ကုတင်ကြီး ကို ကြည့်ပြီး အဲဒီမွေ့ယာ အပေါ်မှာသာ ဆော်လိုက်ရရင်တော့ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကျနော့် ကောင်ကြီးက သွေးပြန်နွေးလာပါတယ်၊ နောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်မလာသေးတာနဲ့ ဆိုဖာမှာထိုင်၊ ရီမုတ်ကောက်ကိုင်ပြီး နက်စ်ဖလက်စ် မှာ ဘာကား ကြည့်ရင်ကောင်းမလဲ ဆိုပြီး လိုက်ရှာနေမိပါတယ်။ခနနေတော့ မစ်စစ်တာဖိုရာ က တဘက်တထည် ရင်လျှားလိုပတ်ထားပြီး ထွက်လာပါတယ်၊ ဘောင်းဘီ ပြန်မဝတ်ထားသေးပဲ မပျော့မမာ လိင်ချောင်းကြီး နဲ့ ရီမုတ်ကွန်ထရိုးတလုံးနဲ့ ကျနော့်ကို မျက်စောင်းလှလှ တချက်ထိုးရင်း၊ ကျနော့်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်၊ နောက် ကျနော့် နူတ်ခမ်းကို ငုံနမ်းလိုက်လို့ ကျနော်ကလည်း သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း သဘက်ကို ဆွဲဖြေလိုက်ပါတယ်၊ ဘွားကနဲ ပွင့်လာပြီး တုန်ခါနေတဲ့ နိူ့ကြီးတွေက တော့ တကယ်အားရစရာကြီးတွေပါပဲ ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာက ကျနော့်ဘေး ဆိုဖာပေါ်မှာ ကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကို မှီထားရက်က ကျနော့်ကောင်ကြီးကို သူ့ လက်တဖက်နဲ့ ယုယုယယ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် ကလည်း ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ သူကိုယ်လေးကို ကျောပြင်ဘက်က သိုင်းဖက်ရင်း သူ့ဘယ်ဘက်နိူ့ကြီးကို ကိုင်သလို၊ ညာဘက်လက်က သူ့ ညာဘက်နိူ့အုံကြီးကို တိုက်ရိုက် ကိုင်တွယ် ဆုပ်နယ်နေမိပါတယ်၊ ကျနော်တို့ နူတ်ခမ်းတွေက ဂဟေဆက်ထားသလို စုပ်နေကြတုန်းပေါ့၊ ကျနော်တို့ တယောက်နဲ့ တယောက် နူတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော့် ကောင်ကြီးက မစ်စစ်တာဖိုရာရဲ့ လက်ထဲ မှာ အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်နေပြီဗျ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာက အသာခေါင်းလေးကို ငုံ့ပြီး ကျနော့် အကောင်ကြီးရဲ့ ဒစ်ဖူး ကို ငုံလိုက်တယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာရဲ့ အာငွေ့ကြောင့်၊ မာလာပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့် ကောင်ကြီးက တော့ မစ်စစ်တာဖိုရာရဲ့ နွေးထွေး နူးညံ့လှတဲ့ အာခံတွင်းထဲ ခုံလှုံသွားပြီဗျာ၊ ကျနော်က ဆိုဖာပေါ်မှာ မစ်စစ်တာဖိုရာဘက်ကို ပက်လက်လဲှ ချလိုက်တော့ သူက လေးဘက်ထောက်လိုက်တယ်။

ကျနော့် မျက်နှာပေါ်မှာ ခွပြီး ဒူး တဘက်တချက် ထောက်လိုက်တယ်၊ သူ့ရဲ့ ကြေးညိုရောင် အဖုတ်ကြီးက ကျနော့် မျက်နှာပေါ်မှာ မိုး နေတာပေါ့၊ သူ့အဖုတ်ကလည်း ဖယောင်းနဲ့ ဆိုင်မှာ သွားပြီး အမွှေးအမြှင်ရှင်းထားတာထင်တယ်၊ ရိပ်ထားသလိုမျိုး အမွေးငုတ်တို လုံး၀ မရှိပဲ ပြောင်ချောနေတယ်၊ အခုတော့ သူက အပေါ်က ကျနော်က အောက်က ဆစ်စတီနိူင်း ပုံဖြစ်နေပြီ ဆိုတော့ မထူးတော့ဘူး မှုတ်ရတော့မှာပေါ့ဗျာ။ သူက ကျနော့် အကောင်ကြီး ကိုစပြီး စုပ်တာမှုတ်တာ လုပ်နေရင်းက သူ့ အဖုတ်ကြီး ကို တဖြေးဖြေး နိမ့်ချလာပြီး ကျနော့် မျက်နှာပေါ်လာပွတ် တော့တာပါပဲ၊ ကျနော်လည်း ကိုယ့်ရဲ့ လျှာစွမ်းကို အဲဒီမှာ ကောင်းကောင်းပြရတော့တာပေါ့၊ သူ အခုနက ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ဆပ်ပြာမွေး နဲ့ သေသေခြာခြာ ဆေးကြောခဲ့လို့ သူ့ အဖုတ်ကြီးက ဆပ်ပြာနံ့လေး မွေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း ရက်ကောင်းကောင်းနဲ့ ရက်တော့တာပေါ့၊ သူ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ သပ် လိုက်ပြီး အစေ့လေး ရှိတဲ့နေရာကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးထိုးပေးတော့၊ မစ်စစစ်တာဖိုရာခမျာ ခါးလေးကော့ ဖင်လေးကောက်ပြီး လူးလွန့်နေရုံမက ကျနော့် ကောင်ကြီး ကိုပါ အားကုန်စုပ်ချလိုက်လို့ ကျနော့် အချောင်း အတွင်းထဲက စစ်စစ် စစ်စစ် တောင်ဖြစ်ပြီး ခံလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ၊ ကျနော်လည်း တအားမွန်လာ ပြီဆိုတော့ အဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးကို အားရပါးရရက်ပေး ရုံမက၊ လျှာကို တတ်နိူင်တလောက်ဆန့်ထုတ်ပြီး သူ့စောက်ခေါင်း အတွင်းနံရံ တွေကို ပါလိုက်ရက် ပစ်လိုက်တယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာလည်း တအားလူးလွန့် ကျနော်လည်း ညီလေးက ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာလာတော့ သူ့ပေါင်နူစ်လုံးကို မ ဖယ်ပြီး ထထိုင် လိုက်တယ်။ သူကလည်း အလိုက်သိပါတယ် ဆိုဖာပေါ်က ထလိုက်ပြီး၊ ကျနော့်ကို မျက်နှာ အမူအယာနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ချင်သလဲ လို့ မေးတယ်၊ ကျနော်က သူ့ခါးကို ဆွဲကိုင်ပြီး ဆိုဖာဘက်ကို လှည့်ပြီး ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊ သူက ကြမ်းပေါ်မှာရပ်ရက် ကနေ ကုန်းပြီး ဆိုဖာနောက်မှီကို လက်နဲ့ လှမ်းထိန်း ကိုင်ထားလိုက်တယ်၊ ကျနော်က နောက်ကနေ သူ့ပေါင်ခွဆုံကြားက ဖောင်းထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်း ထူထူကြီး နူစ်ခု အကွဲကြောင်းထဲ ကျနော့် ကောင်ကြီးရဲ့ ငှက်ပျောဖူး ထိပ်ကို တေ့ပြီး သွင်းချလိုက်တယ်။

ကျနော့် တံတွေးတွေနဲ့သူ့စောက်ရည်တွေကြောင့် ချောနေလို့ ဖြေးဖြေးချင်းဖိသွင်းလိုက်တာ ကျနော့်ကောင်ကြီးက အဆုံးထိ ကို တိုက်ရိုက်ဝင်ထားတယ်ဗျ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာဆီက အင့်ကနဲ အသံသာ ထွက်လာတာ သူက တောင့်ထားတယ်ဗျ၊ ကျနော်က သူ့ရဲ့ ကားစွင့် ကောက်နေတဲ့ ဖင်အိုးကြီးနဲ့ မလိုက်အောင် သေးကျင် လှတဲ့ခါးလေးကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး အားရ ပါးရ ဖင်ကိုကော့ကော့ပြီး ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျနော်က အီးကနဲအီးကနဲ နေအောင်ဆောင့်တော့၊ မစ်စစ်တာဖိုရာကလည်း အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ နဲ့ ခံရှာတယ် ဗျ၊ ကျနော့် ပေါင်ခြံနဲ့ သူ့တင်ပါး လုံးကြီးတွေနဲ့ ဖတ်ကနဲဖတ်ကနဲ ကို နေအောင် ဆောင့်နေမိတာပေါ့၊ အခုနလေးတင် တခါပြီးထား လို့ ကျနော်က တော်တော်နဲ့ ပြီး ဖို့ မမြင်ပဲ ဆောင့်အားတာ တဖြေးဖြေး တက်လာခဲ့တယ်၊ မစ်စစ်တာဖိုရာတော့ တောင့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ပြီးသွားတယ် ဆိုတာ ကျနော်သိလိုက်တယ်၊ …အိုးမိုင်ဂေါ့…အိုးမိုင်ဂေါ့…ဒယ်နီရယ်..အားးး သိပ်ကောင်းတာပဲ ကွာ… မစ်စစ်တာဖိုရာ ဖင်ကို ပြန်မကော့ပေးနိူင်တော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်း မောသွားတာနဲ့ ဆောင့်တာ ခနနားလိုက်တော့ မစ်စစ်တာဖိုရာက ..ဒန်နီယယ် နင် မပြီးသေးဘူး မို့လား ဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ .. ဆိုတော့ ကျနော်လည်း အချိန်သိပ်မဆွဲချင်တာနဲ့ ဆိုဖာပေါ်တက်ပြီး လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကျနော်က မတ်တတ်ရပ်ရက် ကပဲ သူ့ အဖုတ်ထဲ ကျနော့်ကောင်ကြီး ပြန်တတ်ပြီး တဖုံးဖုံး ဆက်ဆော်မိနေ ပါတော့တယ်။

ဒန်နီယယ် သား ဟေး ဘာတွေတွေးနေတာလဲ… အန်တီမြတ်နိူးမေ ရဲ့ အသံက ကျနော့်ကို အတိတ်ကနေ ပြန်ခေါ်လိုက်သလိုပဲ၊ အဟီး၊ ..ပြောအန်တီမေ ကျနော် ဘာရယ်မဟုတ်ဘူးရှောက်စဉ်းစားနေလို့..ဟင်း ဟင်း.. …ဒီနေ့ ဘယ်မှာစားကြမလဲ လို့ မေးနေတာလေ ပြန်မဖြေလို့… …ရတယ်လေ အန်တီမေ၊ နီးနီးနားနား ကမောထဲက ဟော့ကာစန်တာ တခုမှာပဲ စားလိုက်ကြရအောင်.. အဲလိုနဲ့ မောထဲက အစားသောက်တွေ ရောင်းတဲ့ နေရာမှာပဲ လိုချင်တဲ့ အစားအစာမှာ ပြီး စားပွဲတလုံးမှာ နေရာယူ ထိုင်စားကြတယ်။ ..ဒါ နဲ့ ကျနော် ဖေဖေ့ကို တော့ မမေးမိခဲ့ဘူး၊ အန်တီမေနဲ့ ဖေဖေနဲ့ ဘယ်လိုသိကြတာလဲ..မေမေက အန်တီမေ့ကို လုံးဝ မသိဘူးဆိုတော့၊ ဖေဖေ အိမ်ထောင်မကျခင်ထဲက သိကြတာလား၊ အဲတာဆိုလဲ အန်တီမေက ငယ်ငယ်လေး ရှိအုန်းမှာ ပေါ့… ..အောင်မလေး ကိုစပ်စုရယ် ဘာအရေးကြီးလို့ သိချင်ရတာတုန်း.. ..ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး၊အန်တီမေရယ်၊ ဟုတ်ပါတယ် အဲဒါ က အရေးလည်းမကြီးပါဘူး.. ကျနော်က အန်တီမေ မပြောချင်မှန်းသိလို့ စကားပြန်လျှောချလိုက်ပါတယ်။ စိတ်ထဲ မှာတော့ မကျေနပ်သေးဘူး၊ ငါအိမ်မပြန်ခင် သိအောင်လုပ်ရမယ်လို့ တေးထားလိုက်ပါတယ်။ အန်တီမြတ်နိူးမေနဲ့ ကျနော်နဲ့က ကျောင်းဖွင့်ရက်တွေဆိုရင် လည်း ကျောင်းကို တခါတလေ အတူသွား၊ အတူတူ မသွားဖြစ်လဲ နေ့လည်စာ စားချိန်ကျရင် အတူတူစားဖြစ်ကြတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုလည်း တနေရာမဟုတ် တနေရာ အတူတူသွား၊ ဒါမှ မဟုတ်လည်း အန်တီ မြတ်နိူးမေဈေးဝယ်ထွက်တဲ့နောက် လျှောက်လိုက် လို့ ကျနော်တို့ တယောက်နဲ့ တယောက် က ပိုရင်းနှီး လာခဲ့ကြတယ်၊ နောက်ပြီး ဗမာစာ ကို စာလုံးပေါင်းရုံလောက်သာတတ်ပြီး အဓိပ္ပါယ် တိတိကျကျ မသိတော့တဲ့ ကျနော့်ကို သူဖတ်ရတဲ့ ဗမာစာအုပ် လေးတွေ ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြတယ်၊ အန်တီမြတ်နိူးမေ က တကယ့်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောတတ် ဆိုတတ်ပါတယ်၊ သူက ကျနော့် ကို ခလေးတယောက်လို၊ တကယ့်တူအရင်း သားအရင်းတယောက်လို ဆက်ဆံ တယ်၊ အရေးပေးတယ်၊ ဂရုစိုက်တယ် ဆိုတော့ ကျနော့် စိတ်ထဲ မှာ တမျိုးဖြစ်မိတယ်။

အန်တီမြတ်နိူးမေ က ကျနော့် ကို ကလေးတယောက်လိုသာ ဆက်ဆံတာ ကျနော့် အတွေ့ အကြုံတွေသာ သိသွားလို့ကတော့ အဟီး၊ ခင်ဗျားတို့ ကိုတော့ နည်းနည်း နည်းနည်းချင်း ရှယ်ပေးမယ်ဗျာ၊ ဒါမှ ကျနော့် အန်တီမြတ်နိူးမေ အကြောင်းကို ခင်ဗျားတို့ အားနာပါးနာ နဲ့ ဆက်ဖတ်မှာ ခွိ၊ မစ်စစ်တာဖိုရာနဲ့ ကျနော့် အဖဲယားက တော်တော်နဲ့ မပြတ်ဘူးဗျ၊ အခုထိလည်း မပြတ်သေးပါဘူး၊ ဆုံလို့ ကြုံကြရင် ဖြစ်သွားတာပါပဲ၊ ကျနော်ကလည်း တော်တော်ကဲ သလို သူကလည်း ကျနော့်ထက်တောင် ပိုမလားမသိဘူး၊ အဟီး၊ တနေ့ နေ့ခင်းဖက် သူ့ခလေးတွေကျောင်းသွား၊ သူလည်း ညဘက် ဂျူတီ ကျထားလို့ နေ့ခင်းဘက် အိမ်မှာရှိနေ တုန်း၊ ကျနော်နဲ့ ချိန်းဖြစ်တယ်၊ ချိန်းတယ်ဆိုတာကဗျာ မြန်ပါတယ်၊ တက်စ်မက်ဆေ့ ရိုက်လိုက်တာပါပဲ။ ဟေး နင်ဘယ်မှာလဲ၊ ငါအိမ်မှာ တယောက်ထဲ ရှိမယ်၊ အဲ လိုမျိုးပေါ့ဗျာ၊ အဲလို သူမက်ဆေ့ရိုက်လာရင်၊ သူဆာနေပြီဆိုတာ ပြတာပဲ အဲလိုနေ့မျိုးကတော့ ကြိုက်သလိုလုပ်ပဲ၊ တော်တော်ကိုထန်တာဗျ၊ သူ့ဘော်ဒီ နဲ့ အသားအရည်ကလည်း ဟို ကျနော်တို့ ငယ်ငယ်တုန်းက ခေတ်စားခဲ့တဲ့ အမဲစပ် အဆိုတော် ဘီရုမ်းဆေး တို့လို ဘော်ဒီ မျိုးဗျာ၊ အဲဒီနေ့က ကျနော် အိမ်ရောက်သွားတော့၊ ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုနဲ့ အပေါ်က တန့်တော့ လို့ခေါ်တဲ့ ဂျိုင်းပြတ်စွတ်ကျယ် ပုံစံမျိုး ကို အောက်အနားတွေ ဖြဲထားသလို ဒီဇိုင်း၊ ဘိုက်သားတခုလုံးကို ဖေါ်လို့၊ ကျနော်ရောက်တာနဲ့ ဆွဲဖက်ပြီး နူတ်ခမ်း ခြင်း ဆွဲစုပ် ဖက်နမ်းလိုက်တယ်၊ သူ့ခါးကို ဖက်ထားရာကနေ လက်ကို လျှောချလိုက်ပြီး ကောက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကို ပွတ်၊ ဘောင်းဘီစဆုံးသွားတဲ့ ပေါင်ရင်းက ချောမွတ် တဲ့အသားတွေ ကိုပါပွတ်သတ်နေလိုက်တယ်၊ သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီတို ကလည်း အတို ဆိုမှ တကယ့် အတိုဗျာ၊ သူ့ဖင်ကောက် တင်လုံးကြီးတွေ အကုန်တောင် မဖုံးနိူင်ဘူး၊ အဲဒီ ဘောင်းဘီအနားက ထွက်နေတဲ့ ဖင်လုံးအသားတွေ ဆုပ်နယ် ပွတ်နေရတာကိုက အရသာ အတော်တွေ့နေပြီဗျ၊ ဟီးဟီး၊ အဲဒါနဲ့ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ သွားကြတယ်။

သူ့ အိပ်ယာဘေးက စားပွဲပေးမှာ တင်ထားတဲ့ သူ့ ရဲအရာရှိ ဝတ်တဲ့ ခါးပါတ်ကို တွေ့ တော့ အကြံတခုရပြီး အဲဒီ က လက်ထိပ်ကို ချွတ်ယူလိုက်တယ်။ …ကဲလာခဲ့ လူဆိုးမလေးကို ဖမ်းမှ ရမယ်၊ မင်းမှာ ဘာမှ မဖြေ ပဲ နူတ်ပိတ်နေ နိူင်တဲ့ အခွင့်အရေးရှိတယ်၊.. ကျနော်က ရဲတွေ သုံးနေကျ စကားနဲ့ သူ့ ကိုလက်ထိပ်ခတ်မယ်လုပ်တော့ သူက ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ လက်နူစ်ဖက်ကို ထိုးပေးတယ်၊ ကျနော်က တဖက်ကို ခတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ဖက်ရက်နဲ့ ကုတင်ပေါ် ပစ်လှဲ လိုက်တယ်၊ သူ မွေ့ယာပေါ်မှာ ကျနော့်အောက်မှာ ပက်လက်ဖြစ်နေတုန်း လက်ထိပ်ခတ်ထားတဲ့ သူ့လက်တဖက်ကို သူ့ခေါင်းပေါ်မြှောက် ချိန်းကြိုး ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းက စတီးတိုင်မှာ ပတ်လျို ပြီးမှ နောက်တဘက်ကို သူ့နောက်လက်တဖက်မှာ ခတ်လိုက်တယ်။ …အရာရှိ မင်း ကျမ ကို သနားပါ နာအောင်မလုပ်ပါနဲ့နော်… တဲ့ သူက ညုတုတုလေး ပြောတယ်၊ ကျနော့် ညီတော်မောင်ကတော့ အစွမ်းကုန် မာတင်းနေပြီဗျ၊ စဉ်းစားးကြည့်လေ၊ ရဲအရာရှိမကို သူ့ကုတင်ပေါ်မှာ ကုတင်တိုင်နဲ့ တွဲ လက်ထိပ်ခတ်ထားပြီးနေပြီ၊ အဲဒီရှားရှားပါးပါး အတွေ့အကြုံက ကျနော့်ကို ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစေတာပေါ့။ ကျနော်သူ့ ဘောင်းဘီတို ကို ဇစ်ဖြုတ်လိုက်တယ်၊ စောက်ကောင်မ ကြည့်စမ်း၊ ဘောင်းဘီအောက်မှာ အတွင်းခံတောင်ဝတ်မထားဘူး၊ အဖုတ်ညိုညို ကြီး မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ၊ အဖုတ်ကြီးကလည်း အမွေးအမြှင် မရှိတော့ ပြောချောပြီး မို့ဖောင်းနေတာ မုန့်ကွျှဲသည်း ကြီးလိုပဲ ၊ ကျနော် မျက်နှာအပ်ပြီး လျှာနဲ့ အဖုတ်တပြင်လုံးကို ကုန်းရက်လိုက်တာ ကောင်မကြီး တအင်းအင်းနဲ့ ဖင်ကော့ တက်လာတယ်၊ သူ့အဖုတ်ကလည်း သေသေခြာခြာ ရေဆေးထားပြီး ပေါင်ခြံတွေရော ရေမွေးဖျန်းထားတယ်ထင်တယ် မွေးကြိုင်နေတာပဲ၊ တချို့ယောက်ကျားတွေ ကြိုက်တတ်တဲ့ အဖုတ်နံ့ ညီစို့စို့တောင် မရှိဘူး၊ ကျနော် လည်း နဲနဲ လောက် ညှိစို့စို့လေးကိုတော့ စိတ်မရှိပါဘူး၊ တအားနံရင်တော့ မကြိုက်ဘူး၊ တောင်နေတာတောင်ပြန်ကျသွားတယ်၊ စိတ်မလာတော့ဘူး၊ အခုလို မွှေးမွှေး ကြိုင်ကြိုင်လေး ဆိုတော့ ပိုဖီးလာတာပေါ့ဗျာ၊ ကျနော့် လက်ဖဝါးနူစ်ဘက်ကို ပက်လက်ထားပြီး သူ့ဖင်အောက် ထိုးထည့် ၊သူ့ဖင်သားကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်ရင်း ကျနော့်လျှာကို သူ့ အဖုတ်ခေါင်းထဲ ဝင်နိူင်သလောက် ထိုးထည့် ကစားပစ်လိုက်တာ မစ်စစ်တာဖိုရာတော့ ထွန့်ထွန့်လူးပေါ့။

သူ့လက်တွေက ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ချင်တာ လက်ထိပ်ခတ်ထားတော့ လှုပ်မရ ပဲ အတင်းရုန်းသလိုဖြစ်နေတော့ သံကြိုးသံ တချွင်ချွင်ပေါ့၊ သူ က လှုပ်လို့ ရတဲ့ သူ့ပေါင်နူစ်လုံးနဲ့ ကျနော့် ခေါင်းကို အတင်းညှပ်လာတယ်ဗျ၊ အဟီး၊ ကျနော်လည်း အသက်ရူမဝတော့လို့ ခေါင်းထောင်ထလိုက်ရတယ်၊ နောက်တော့ သူ့ တန့်တော့ ကိုလှန်ပြီး နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို အားပါးရစုပ်၊ ပြီးတော့မှ၊ လှေကြီး ထိုး ရိုးရိုး နည်းနဲ့ ကောင်းကောင်းလုပ်တော့တာပေါ့ဗျာ၊ သူရော ကျနော်ရော တချီပြီးသွားလဲ သူ့လက်ထိပ်ကို မဖြေပေးပဲ အနားယူပြီး နောက် သူ့ကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းပြီး အနောက်က တချီ ဆွဲ လိုက်သေးတယ်၊ ဗျ၊ ဒုတိယအချီပြီးတော့ ကျနော်တို့ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်ပြီး ပြန်နိူးလာတော့ သူက သေးအရမ်းပေါက်ချင်လာလို့ လက်ထိပ်ဖြေပေးဖို့ ပြောတယ်၊ ကျနော်က တဖက်ကို ပဲဖြုတ်ပြီး သူ့ ကို လက်နူစ်ဘက်စလုံး အနောက်မှာ ထားပြီး ပြန်ခတ်လိုက်တယ်၊ အဲဒီပုံစံနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့ လိုက်တယ်၊ အိမ်သာအိုးပေါ်မှာ သူ ရူရူးပေါက်တော့ ကျနော် သူ့ရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ပြန်မာလာပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့် ကောင်ကြီး ကို သူ့နူတ်ခမ်းဝကို တေ့ပေးလိုက်တယ်၊ သူ့နူတ်ခမ်းထူထူ တွေနဲ့ ကျနော့် ကို စုပ်ပေးဖူးပေမဲ့ ဒီတခါတေါ့ သူ့ကိုလက်ထိပ်ခပ်ထားတော့ သူ့လက်ကို အသုံးချလို့ မရဘူး ဖြစ်နေတော့ အားမလိုအားမရ နဲ့ ပိုစုပ်သလိုပဲ ကျနော့် လိင်ချောင်း အတွင်းမှာတောင် စစ် ကနဲ စစ်ကနဲ ဖြစ်သွားသလိုပဲ၊ ကျနော်ကပဲ သူ့ ဆံပင် ပွပွ တွန့်လိမ် ကောက်ကွေး ကို ကိုင်ပြီး သူပါးစပ်ကို လုပ်နေမိတယ်၊ သူက လည်ချောင်းထဲ ထိတောင် လုပ်ပေးနိူင်တာ ဒိသရုပ်ပေါ့၊ အဲ ဒီမှာလည်း ကျနော် တခါပြီးသွားပြီး သူ့လည်ချောင်းထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက် ခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့၊သူ့ ကိုရေဆေး ပေးနေရမှာစိုး လို့လက်ထိပ်သော့ ဘယ်မှာလည်းမေးပြီး ဖြုတ်ပေးလိုက်ရတယ်၊ ခွိ၊ ပြီးသွားတော့လည်း ရွံတတ်တာကိုး ဗျ၊ နောက်တခါထူးခြားတဲ့ အတွေ့ အကြုံကတော့ သူတာဝန်ကျတဲ့ ညဘက်ဗျ၊ တကယ်တော့ သူ့ဂျူတီ ချိန်ပြီးနေပါပြီ၊ ညသန်းကောင် လောက်ပေါ့၊ ကျနော်က သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်က ပြန်လာတာ၊ ကျနော်တို့ အိမ်နားမရောက်ခင် မှာ အနောက်က မီးနီ မီးပြာတွေတွေ့လိုက်ရတော့ ချီး၊ ငါတော့ တစ်ကက် ရတော့မှာပဲပေါ့လေ။

တစ်ကက် ဆိုတာ အရှေ့တိုင်းပြည်က လူတွေ သိမလားမသိဘူး၊ ဒီမှာက ပုလိပ်ဖမ်းရင် သူတို့ က ဘာကြောင့်ဆိုတာ၊ ဥပဒေကို ဘယ်လိုချိုးဖောက်တယ် ဆိုတာ၊ သူတို့ ရဲ့ ဘောက်ချာ စာရွက်လိုမျိုးလေး နဲ့ ရေးပေးလိုက်တယ်၊ ကိုယ်ကလည်း လက်မှတ်ထိုးလိုက်ရတယ်၊ နောက်မှ ငြင်းချင်ရင် တရားရုံးမှာ သွားငြင်း၊ မငြင်းချင်လို့ ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ် ဝန်ခံတယ်ဆိုရင်တော့ ဒဏ်ငွေဆောင်လိုက်ပေါ့ဗျာ၊ စာတိုက်က ဖြစ်ဖြစ်၊ အင်တာနက်ကဖြစ်ဖြစ် ဆောင်လို့ရတယ်၊ အဲဒီ ဘောက်ချာစာရွက်လေး ပေးတာကို တစ်ကက် ပေးတယ်လို့ သုံးကြတယ်၊ အဲလိုနဲ့ ကားကို လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်ရတယ်၊ အဲဒီနေရာကလည်း တော်တော်လူပြတ်တဲ့နေရာဗျ၊ လူနေအိမ်တွေနဲ့ သိပ်မဝေးတော့ပေမဲ့ ကောင်တီက ရုက္ခဗေဒ ဥယျဉ်လိုမျိုး ပန်းခြံ ရှိတယ်၊ ကားရပ်တဲ့ နေရာကလည်း အကျယ်ကြီး ၊ဆိုတော့ ညဘက်ဆိုရင် ဖြတ်သွားဖြတ်လာကားတောင်သိပ်မတွေ့ရဘူးဗျ၊ ပုလိပ်က ကားကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ရင် ကားပြင်ကို သူထွက်ခိုင်းမှ ထွက်လို့ရတယ်ဗျ၊ ကျနော့်ကားနောက်က ရဲကား ရပ်ပြီး လမ်းလျှောက်လာတော့ ကျနော့်မှာ ရင်တထိတ်ထိတ် ပေါ့၊ အနားရောက်တော့မှ၊ …ဟင် မစ်စစ်တာဖိုရာ.. ..ဘာမစ်စစ်တာဖိုရာလဲ၊ အော်ဖစ်ဆာတာဖိုရာ လို့ခေါ်ပါ၊ လက်နူစ်ဖက်မြောက်ပြီး ကားထဲက ထွက်လာခဲ့ပါ… ကျနော်သိလိုက်ပါပြီ မစ်စ်တာဖိုရာက ဂိမ်းကစားချင်တာကိုး၊ ကျနော်လည်း စ စိတ်လှုပ်ရှားလာပြီလေ၊ ညက မှောင်နေပြီ ဆိုပေမဲ့ ကားတစီး တလေ က ဖြတ်မောင်းသွားနေတုန်း၊ နောက်ပြီး ဒီနေရာက နေလည်ဆိုရင် လူအများ သွားလာ လှုပ်ရှားနေသည့်နေရာ၊ ကျနော် လက်နူစ်ဘက်မြှောက် မျက်နှာကို ခတ်တည်တည် ထားပြီး ကားထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။ ..ဟိုဘက်ကို လှည့်လိုက်စမ်း.. ကျနော်က သူ့ကို ကျောပေးလိုက်တာနဲ့ သူက ကျနော့် မြှောက်ထားတဲ့ လက်တဘက်ကို ဆွဲလိမ်လိုက်ပြီး လက်ထိပ်ခတ်လိုက်တယ်၊ ကျနော့် နောက်လက်တဘက်ကို ပါယူပြီး ခတ်လိုက်တော့ ကျနော့် မှာ လက်နောက်ပြန်၊ လက်ထိပ်ခတ်ပြီးသားဖြစ်သွားတယ်၊ မစ်စ်တာဖိုရာက ကျနော့် ကို လက်မောင်းကနေ ဆွဲ ပြီး အနားက အဆောက်အဦး အသေးလေး နားကို ခေါ်သွားတယ်။

အဲဒီအဆောက် အဦးလေးက နေ့ဘက်ဆို ကား ပတ်ကင်း ကို စောင့်တဲ့သူတွေ နေတဲ့နေရာလေ၊ အခုတော့ သော့ပိတ်ပြီး ဘယ်သူမှ မရှိကြတော့ဘူးပေါ့။ မစ်စ်တာဖိုရာက အဲဒီ တဲလေးရဲ့ နံရံ တခု မှာ ကျနော့်ကို တွန်းပြီးကျောမှီခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကျနော့် မှာသာ လက်ထိပ်ခတ်ရက်၊ တဲနံရံကလေးကို ကျောမှီလို့၊ အနောက်ဘက်က ကားတွေ တချက်တချက် ဝီကနဲ ဝီကနဲ ဖြတ်နေသံတွေ ကြားနေရတယ်၊ ဒါပေမဲ့ လမ်းမပေါ်ကတော့ တဲကလေး ကွယ်နေလို့ ကျနော်တို့ ကို ရုတ်တရက် မမြင်နိူင်ဘူးလေ၊ နောက်တော့ မစ်စ်တာဖိုရာက လက်နှိပ်ဓါတ်မီးကို သူ့ ခါးပါတ် ဂျိတ်မှာ ပြန်ထိုးလိုက်ပြီး ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီ ကြယ်သီးကို ဖြုတ်ပါလေရော၊ ဒီနေ့ မှ ကျနော့် မှာ ခါးပါတ်မပါလာဘူး၊ ဆိုတော့ ကြယ်သီးဖြုတ် ဇစ်ဆွဲချလိုက်တာနဲ့ ၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးက အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်က ဖုထနေတာကို တချက်တချက် ဝင်ကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ကားမီးရောင်တွေ အောက်က မြင်နေရတယ်လေ၊ ..မင်းက လက်နက်ကို အတွင်းခံထဲ ထည့်ဖွက်လာတာကိုး.. မစ်စ်တာဖိုရာက ခပ်တည်တည် ပြောရင်းက ကျနော့် အတွင်းခံ ကိုပါ၊ပေါင်လည် လောက်ရောက်အောင် ဆွဲချလိုက်ပါတယ်၊ နဂိုလ်ထဲ က ဘာဖြစ်လာတော့မယ် ဆိုတာ ကြိုသိနေလို့ ကျနော့်ကောင်ကြီးက လည်း ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်ထလာပါတယ်။ မစ်စ်တာဖိုရာရဲ့ လက်တွေက ကျနော့်ကောင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေး ရင်းနဲ့၊ ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးတဘက်ထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်၊ …ရဲအရာရှိ ကိုတောင် ပြန်ချိန်ရဲတဲ့ ဒီလက်နက်ကို အရင် ဆုံး အပြစ်ပေးရမယ်၊.. အေးမြတဲ့ ညရဲ့ လေ ပြေနဲ့ ထိလို့ အေးစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာတဲ့ ကျနော့် ကောင်ကြီးဟာ မစ်စ်တာဖိုရာ ရဲ့ အာခေါင်တွင်း မှာ နွေးထွေးသွားရပါတယ်။ ရဲအရာရှိ ဝတ်စုံပြည့်နဲ့ ကျနော့် ကောင်ကြီး ကို စုပ်ပေးနေတဲ့ မစ်စ်တာဖိုရာ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လုပ်ချင်ပေမဲ့ လက်ပြန်လက်ထိပ်ခတ်ခံ ထားရလို့ ဘာမှ မလုပ်နိူင်တဲ့ ကျနော် ခါးကိုပဲ ကော့ပြီး မစ်စ်တာဖိုရာ့ ပါးစပ်ကို ဆောင့်ပေးမိပါတယ်။ မစ်စ်တာဖိုရာကလည်း ပါးတယ်လေ၊ သူ့လက်နဲ့ ကျနော့် ဆီးခုံ ကိုဖိထားတော့ ကျနော် ဆောင့်ချင်သလိုလည်း ဆောင့်လို့ မရဘူး၊ မစ်စ်တာဖိုရာ က ပထမတော့ ကျနော့် လိင်ချောင်းထိပ်ဖူးလေး ကို ဖွဖွလေး ငုံ ပြီး ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာလေးနဲ့ ရစ်ပြီး ရက်လိုက်တယ်။

ကျနော် ကြက်သည်းတောင် ထရအောင် အီစိမ့်သွားတယ်၊ နောက်တော့မှ သူ့ နူစ်ခမ်း လွှာ ကို တင်းတင်း စိရင်း သူ့ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးတော့ ကျနော့် မှာ သူ့ ပါးစပ်ကို လိုးနေရသလို၊ ကျနော့် လိင်တန်ကြီး ကို၊ ။နူးညံ့တဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းလွှာတွေနဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးသလို ဖြစ်နေရတယ်လေ၊ နောက်ပြီး သူက တချက်တချက် လည်း စုပ်လိုက်သေးတော့ ကျနော့် လိင်ချောင်းထဲ မှ စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ နဲ့ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့နေတာပေါ့၊ အဲလိုနဲ့ သိပ်မကြာလိုက်ဘူး ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီးတခုလုံး ထူပူပြီး မစ်စ်တာဖိုရာရဲ့ လည်ချောင်းထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိပါရော၊ မစ်စ်တာဖိုရာက သူ့.ယူနီဖေါင်း တွေ ပေကုန်မှာစိုးလို့ ထင်တယ် သူ့ ပါးစပ်ထဲက ကျနော့်ကောင်ကြီးကို အထွက်မခံပဲ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်လိုက်တယ်။ သူလက်စသတ်ပြီးလို့ ပြုံးစစ နဲ့ ထရပ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော် ဒူးတောင် ချောင်ချင်နေပြီ။ ..အိုကေ ဒီတခါတော့ ပထမဆုံး အကြိမ် အဖြစ်နဲ့ သတိပေးရုံပဲ ၊ ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်မယ်၊ နောက်တခါဆိုရင်တော့ ဒဏ်ငွေဆောင်ရပြီမှတ်တော့.. ဆိုပြီး ကျနော့် လက်ထိပ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော်က လက်တွေလွှတ်သွားတာနဲ့ မစ်စ်တာဖိုရာ ကို ကျုံးဖက်လိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့် ဘောင်းဘီထဲ ပြန်မထည့်ရသေးတဲ့ ကောင်ကြီးက မစ်စ်တာဖိုရာရဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ ပွတ်မိပြီး ခေါင်းနဲနဲ ပြန်ထလာပါတယ်၊ သူကလည်း ကျနော့်လိုပါပဲ ၊ ခရီးလမ်းဆုံးမရောက်ရင် ကျေနပ်မဲ့ပုံမရှိပါဘူး၊ …ကဲ အော်ဖစ်ဆာ..ခင်ဗျားကို ကျနော် လိုးပြီးမှ ပဲ ပြန်နိူင်မယ်.. လို့ ကျနော်လည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပြောလိုက်ပါတယ်၊ မစ်တာဖိုရာက တဲနံရံလေးကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ထောက်ထားတဲံ အချိန်မှာ ကျနော်က သူ့ ခါးပါတ်ကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ သေနတ်တွေ လက်ထိပ်တွေနဲ့ လေးလှလို့ ခါးပတ်ပြေသွားပြီး ဘောင်းဘီရှေ့ကြယ်သီးဇစ်ဖြုတ်လိုက်တာနဲ့ ဘောင်းဘီက သူ့ပေါင်လယ် ထိလျှောကျသွားပါတယ်၊ သူ့ရဲ့ ကော့လာတဲံ ဖင်လုံးကြီး နူစ်ခုကြား ကျနော့်ကောင်ကြီးခေါင်းကို ထိုးလိုက်တာနဲ့ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်၀ ကြီးက လမ်းလွဲ စရာ အကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး။

မစ်စ်တာဖိုရာ ရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ဆွဲ ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်နေမိလိုက်တာ.. …ဒေါက်..ဒေါက်.. ဟဲလို ..ကိုဒန်နီရယ်..ကိုဒန်နီရယ် အိပ်ပျော်နေလား.. ရုပ်တရက် အခန်း၀ ကတံခါးခေါက်သံကြောင့် ပြန်စဉ်းစားရင်း တက်နေတဲ့ ဖီးလေး တခြမ်းငုပ်သွားရပါတယ်၊ ကမာန်းကတမ်း အခန်း၀ သွားတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့.. ..အော် နေခြည်…ဘာဖြစ်လို့လဲ.. ..အော် ဒီနေ့ ဘယ်မှ မသွားရင် နေခြည်နဲ့ လိုက်ခဲ့မလား နေခြည် တခုခု ကျွေးမယ်လေ ဆယ်လီဘရိတ် လုပ်စရာရှိလို့.. ..အော် စားဖို့ ဆိုရင် လိုက်တာပေါ့..ခနလေး အဝတ်လဲ လိုက်အုန်းမယ်နော်.. …အိုခေ.. ပြုံးစစ နဲ့ သူ့အောက်ပိုင်းကို မျက်လုံးတချက်ဝှေ့ပြီး ကြည့်သွားတဲ့ နေခြည်ဝင်းဝါကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ငုံ့ကြည့်မိတယ်၊ ..အိုးမိုင်ဂေါ့… ကျနော့် အိမ်နေရင်း ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုပွပွအောက်ကနေ အစွမ်းပြနေတဲ့ ညီတော်မောင်၊ က ဖုထလို့ အဟီး၊ တတ်နိူင်ဘူး၊ အရေးကောင်းတုန်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်တာကိုး နေပေ့စေ၊ ဟင်း…. ကျနော်နဲ့ နေခြည် တို့ အမ်အာတီ စီး ပြီးတော့ပဲ မြို့ထဲ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊ ထုံးစံ အတိုင်း လူတွေ ရှုတ်ရှက် ခတ်နေတဲ့ တကာရှီရားမား ဘက်ပေါ့။ သူက ရက်စတောရင့် သွားမယ် လုပ်နေပေမဲ့လည်း ကျနော်က လူတွေ အများကြီး မြင်ရတဲ့ ရှော့ပင်စန်တာထဲက ဟော့ကာ စန်တာ လို့သူတို့ ခေါ်တဲ့ စားသောက်ဆိုင်တွေ မှာပဲ စားကြရအောင် ဆိုပြီး ဝင်လားခဲ့ကြတယ်။ စင်္ကာပူက ပူလည်းပူ၊ စိုထိုင်းဆ ကလည်းများတော့ ချွေးတစို့စို့ နဲ့ မို့ ကျနော် ရောက်ကာစ ၂ပတ်လောက်ကတော့ တော်တော် ခံရတယ်၊ နေလို့ မတတ်ဘူး၊ နောက်မှ အသားကျ လာခဲ့တာ။ ..ကဲ ပြောစမ်းပါအုန်း ..ဘာ ဆယ်လီဘရိတ် လုပ်မှာလဲ.. ..ခစ်ခစ် ..နေခြည် အခု လက်ရှိဘဲကို အောင်မြင်စွာပဲ ဖြတ်နိုင်ခဲ့လို့လေ၊ အဟီး.. ..ဟစ်ဟစ်၊ သနားစရာပါပဲ ၊ ဒီကောင်တော့ တော်တော် ဆွေးသွားမှာပဲ.. ..အောင်မယ် ဒန်နီရယ်က ဘာသိလို့လဲ.. …ဘာမှ တော့ မသိဘူးလေ၊ ဒါပေမဲ့ နေခြည့်လို့ ကောင်မ လေးချောချော ကို ရီးစားဖြစ်ဖို့က လွယ်တာမှ မဟုတ်တာ.. ..ခစ်ခစ်..တို့ကိုလာမြှောက်မနေနဲ့ ဒန်နီရယ်၊ တို့ကျွေးမယ်လို့ပြောပြီးသား စားချင်တာ စား.. ကျနော့် စိတ်ထဲ မှာတော့ ထူးဆန်းသလိုပဲ၊ သူ့ဘာသာ ရီးစားနဲ့ ပြတ်တာကို ကျနော့် ကို ဘာလို့လာကျွေးနေသလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားနေသေးတယ်။

ဒါပေမဲ့ အလားကားစားရတာလေ စားတာပေါ့၊ အဟီး၊ တဆက်ထဲ ပဲ ကြည့်မိတယ်၊ နေခြည်က ဗမာမလေး ပီပီ အရပ်ကလည်း သိပ်မမြင့်ဘူး ငါးပေ လောက်ပဲ ရှိမယ်၊ မျက်နှာကတော့ ဝိုင်းဝိုင်း အသားဖြူဖြူ ဝင်းဝင်းလေး၊ နို့လေးတွေကလည်း သိပ်အကြီး ကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဖေါင်းမို့မို့ နဲ့ ချစ်စရာလေး၊ ဒီနေ့ သူက ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်လာတော့ ဖင်ကလေး က လုံးကျစ်နေတာ၊ အမ်အာတီ ပေါ်မှာတုန်းက သတိထားမိ လိုက်တယ်။ …ဒန်နီရယ် တို့နဲ့ အဲလိုသွားနေတာကို အန်တီမေ ကို သွားမပြောနဲ့နော်..သူက ကြိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး.. ..အင်းပါ နေခြည်ရဲ့.. အန်တီမေ က ကျနော် အဲဒီကောင်မလေး တွေနဲ့ ရောတာ မကြိုက်မှန်း ကျနော်က သိနေပေမဲ့ သူတို့ ပါသိနေတာ ကျတော့ ကျနော့် စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်မိတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ရည်းစား မရှိတော့တဲ့ နေခြည် တယောက်၊ အန်တီမေ လစ်ရင်လစ်သလို ကျနော့် အခန်းထဲ လာလာ စကားပြော တတ်တယ်၊ သူ့ ကို အင်္ဂလိပ်လို ပြော ဖို့ ၊ သူက အင်္ဂလိပ်စာ တိုးတက် အောက် လေ့ကျင်ချင် လို့ ၊လို့ပြောတာပဲ။ ကျနော်လည်း သူရီးစား မရှိတော့ ဘူး ဆိုတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်လာတယ်၊ ဗမာမ လေး တယောက်နဲ့ မှ မလုပ်ဖူးတော့ စမ်းကြည့်ချင်စိတ်လည်း ပေါက်နေတယ်၊ ဒါပေမဲ့ တော်ကြာ သူက ကိုယ့်အပေါ်မှာ သွေးရိုးသားရိုး ခင်တာဆို ကိုယ်ပြဿနာတက် နေမှာလည်း စိုးတယ်။ တနေ့ မှာတော့ သူ့ ကို ဗာဝယ်တွေ အသံထွက်တာ ဗမာပြည်က အသံထွက်နဲ့ ကျနော်တို့ အမေရိက က အသံထွက်တာ တွေ က မတူတော့ စာလုံးတွေ အသံကို ပေါင်းထွက်တဲ့ အခါကျတော့ တမျိုးဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား၊ အဲဒါနဲ့ သူ့ကို ကျနော် ဆိုခိုင်းတဲ့ အသံထွက် လိုက်ဆိုခိုင်းရင်းက သူ့နူတ်ခမ်းပါးပါးလေး တွန့်ကွေးကွေးလေး ကျနော့်မျက်နှာရှေ့၊ လုပ်နေတာ။ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာတာနဲ့ သူ့ကိုယ်လေး ကို ဆွဲယူပြီး နူတ်ခမ်း လေး တွေကို ဖိစုပ်နမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။ သူက လည်း ကျနော့် ကိုယ်လုံးကို ဖက်တွယ်ပြီး ပြန်နမ်းလာတယ်၊ သူ့ လျှာလေး တွေနဲ့ ကျနော့် လျှာကိုတောင် လာထိုးပြီး ဆော့နေသေးတယ်၊ သူလည်း ရီးစားတွေ များတော့ အတွေ့ အကြုံ မနည်း ဘူး ဆိုတာ ကို သက်သေပြနေသလိုပဲလေ။ဟီး။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေး က ပျော့ပျော့လေး နဲ့ နုဖတ်နေတာပဲဗျာ၊ နောက်ပြီး မကြာသေးခငက မှ ပီကေစားထားသလား မသိဘူး၊ မင့်တီ ( ပရုပ်နံ့လေးသင်း ) နေတယ်၊ အဟီး၊ သူက လျှာလေးနဲ့ ကျနော့် နူတ်ခမ်းကို လာဆွလို့ ကျနော်က သူ့ လျှာပါ ဆွဲစုပ်ပြစ်လိုက်တယ်။

ကျနော့် လက်တဖက်က သူ့ ခါးလေး ကို ထိန်းကိုင်ရင်းနဲ့ နောက်လက်ဖဝါးတဘက်က သူ့တင်ပါးလုံးလုံးလေး ပေါ် အုပ်ကိုင်မိတယ်။တင်ပါး လုံးကျစ်ကျစ်လေး တွေက ကိုင်လို့ကောင်းတယ်။ သူက အိမ်နေရင်း ဆိုပြီ ဗမာထမိန် ပါးပါးလေး ကို ဝတ်ထားတယ်၊ ပူလို့လား မသိ အောက်က ဘာမှ မပါဘူး ကျနာ် ကထမိန်ပေါ်ကနေ သူ့ တင်သားလေး တွေကို ပွတ်ပေးနေရင်းက စမ်းကြည့်နေလို့သိတာ၊ ခန တော့သူက ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်ပြီး။ ..ဒန်နီယယ်..ခနလေး တံခါးသွားပိတ်လိုက်အုန်း..တော်ကြာ တယောက်ယောက်ဝင်လာမှာ စိုးလို့… ကျနော်လည်း ဒီလောက်ဆိုရင်တော့ သိပြီပေါ့၊ အခန်းတံခါးကို အမြန်သွားပိတ်ပြီး ဂလန့်ပါချလိုက်တယ်။ နောက်မှ နေခြည့်ဆီ ပြန်လာပြီး သူ့ခါး လေးကို ကိုင် ပြီး နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်းနမ်းမိပြန်တယ်၊ ကျနော့် လက်တွေက သူ့တီရှပ်အောက်က နေ လက်လျှိုပြီး ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်၊ ဂျိတ်ပြုတ်သွားမှ သူ့ တီရှပ်အောက်က လက်ကို ရှေ့ဘက်ကို ပြောင်းကိုင်လိုက်တယ်၊ နို့လေး နှစ်လုံးက ကျနော့် လက်ဖဝါးအောက်မှာ အနေတော်ပဲ၊ လုံးလုံး အိအိလေး တွေ၊ ကျနော် က အသာလေး ဖိပြီး ဆုပ်နှယ် လိုက်တော့ နေခြည့် ဆီက အသံလေး ထွက်လာတယ်၊ ငြီးသံလေး ပေါ့။ နောက်တော့ သူ့ တီရှပ်လေးကို အနားက ကိုင်ပြီး မြှောက် လိုက်တော့ သူက လက်နှစ်ဖက် ထောင်ပေးပါတယ်၊ သူ့ တီရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်ကကျော်ပြီး ဆွဲမ ချွတ်လိုက်တော့ သူကလည်း ပုခုံးပေါ်က ဘရာဇီယာကြိုးကို လက်နှစ်ဘက်က လျှောချပြီး ကြမ်းပေါ် ပစ်ချလိုက်တယ်၊ ဝင်းဝါနေတဲ့ အသားရောင်ရှိတဲ့ နို့လုံးလေး တွေနဲ့ ညိုတိုတို နို့သီးခေါင်း သေးသေး လေး တွေကို ငို့ပြီး စို့ပစ်လိုက်တယ်၊ …အို့..ဒန်နီယယ်…ခစ်ခစ်.. ကျနော်က ထမိန်ကို ဘယ်လိုချွတ်ရမှန်း မသိဘူးဗျ၊ ကြယ်သီးလည်း မတွေ့ ၊ဇစ်လည်း မတွေ့ ခါးကနေ အတင်း ဆွဲချလို့လဲ မရ ၊ ကျနော်လုပ်နေတာကို ကြည့်ပြီး နေခြည်က တခစ်ခစ် နဲ့ ရီပြီး ခါးက သူပတ်ထား တာကို ဖြေပေးလိုက်တော့ မှ ထမိန်က ကြမ်းပေါ်ကို ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျ သွားတယ်ဗျ၊ ..လှလိုက်တာ နေခြည်ရယ်… ကျနော် သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲ မ ချီလိုက်ပြီး ကျနော့် ကုတင် ပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်တယ်၊ နေခြည်က ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီး ပက်လက်ကလေး နဲ့ ကျနော် ကုတင်ဘေူးမှာ အင်းကျီ ဘောင်းဘီ ကမန်းကတန်း ချွတ်နေတာကို ကြည့်နေရှာတယ်။

မျက်လုံးထဲ မှာတော့ ရီချင်သလိုလို၊ စိတ်ဝင်စားသလိုလို အရိပ်အငွေ့တွေနဲ့ပေါ့၊ ကျနော် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ဆန္ဒပြင်းပျ နေတဲ့ ကျနော့် ဖွားဘက်တော်က ငေါက်ကနဲ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ ထွက်လာတော့ နေခြည်က ရှက်သလိုနဲ့ ခွိကနဲ ရီလိုက်ပြီး မျက်လုံးကို သူ့ လက်ဖဝါးလေး နဲ့ မလုံတလုံ ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျနော်က ကုတင်ပေါ်တက် ပြီး သူ့ရဲ့ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ဝင် လိုက်တယ်။သူ့ပေါင်လေး နှစ်လုံးကို ကျနော့် လက်တဘက်တချက်နဲ့ အသာလေး မ ဖြဲ လိုက်ပြီး အမွှေးရိတ်ထားလို့ ပြောင် နေတဲ့ တောင်ကတုံး ဟပြဲလေးကို ကုန်း ရက်လိုက်မိတယ်၊ …ရှလွှတ်…. ..အို့….. ကျနော့် ပထမဆုံး အတွေ့ အကြုံဖြစ်တဲ့ ဗမာမလေး ရဲ့ အဖုတ်ကို အားရ ပါးရ ကို ရက်ပစ်လိုက်မိတယ်၊ ကျနော့် လျှာလေးကို မာနေအောင်တောင့်ပြီး အတွင်းသားနုနု လေးတွေကို ထိအောင် ရက်ပေးမိတော့ နေခြည်က သူ့ပေါင်လုံးလေး တွေနဲ့ ကျနော့် ခေါင်းကို အတင်းညှပ် ထားရင်း သူ့ လက်ချောင်းလေး တွေက ကျနော့် ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အတင်း ဆွဲထားတယ်၊ သူ့ ဖင်ကလေးလည်း အိပ်ယာပေါ်က ကြွကြွ လာခဲ့တယ်။ ..ဒန်နီရယ်..တို့..မခံနိုင်တော့ဘူးကွယ်..ဟိုဟာ လုပ်ပါတော့.. ..အိုကေ… ကျနော်လည်း ကုန်းထလိုက်ပြီး နေခြည်ရဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေး ရဲ့ အဝမှာ ကျနော့် ဖွားဘက်တော် ခေါင်းကြီးကို တေ့ပေးလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မှ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်း လိုက်တယ်၊ နေခြည်ရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲက စိမ့်ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေရယ် ကျနော့် တံတွေးတွေရယ်ကြောင့် ချောကျိ နေတော့ သွင်းရတာ သိပ်မခက်သလိုပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော့် လီးကြီး ကို တော့ တည်းတည်း တင်းတင်း လေး ဖိ နေတာကို ခံစားနေရတယ်၊ နောက်တော့ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း အစ လုပ် ပေးရင်း အရှိန်ရလာတော့ တဖတ်ဖတ် မြည်အောင်ကို ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်၊ နေခြည့် ဆီကလည်း ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း တအစ်အစ် ငြီးသံလေး ထွက်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ကို တွန်း ပြီးတားတဲ့ ပုံစံ မျိုးလည်း မတွေ့ တော့ သူခံနိူင်လို့ပဲလေ၊ ဆိုပြီး ကျနော်လည်း တအားကို ဖိဖိ ဆောင့်ပေးနေမိပါတော့တယ်။

နေခြည်နဲ့ ကျနော် နဲ့ ခုတလော တပူးတွဲတွဲ လုပ်နေတာကို အန်တီမေ က သိပ်ကျေနပ် ပုံ မပြဘူး၊ ဘာမှ တော့ တိတကျကျ မပြောပေမဲ့ မျက်နှာ က သိပ် ရွှင်ရွှင်ပြပြ မရှိဘူး၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း သူ့ ရှေ့မှာတော့ နေခြည့်ကို သိပ်ပြီး လုံးလုံးထွေးထွေး မနေပြဘူး၊ ကွယ်ရာ မှာကျမှ ပဲ ကောင်းကောင်း လုပ်ဖြစ်တော့တယ်၊ အဲဒါ သိပ်တော့ မကြာပါဘူး ဘာလို့လဲ မသိဘူး နေခြည်က ဗမာပြည်ပြန်သွားတယ်၊ သူ့ စတေးတပ် ကြောင့် ဆိုလား ဘာလား မသိပါဘူး၊ အန်တီမေကလည်း လူထပ် မတင်တော့ဘူး တဲ့ ၊ အဲဒီတော့လည်း အိမ်မှာ ဖူးဖူးညွန့်ဝေ နဲ့ အန်တီမေရယ် ကျနော်ရယ် ပဲ ကျန်ခဲ့တော့တယ်၊ ဖူးဖူးညွန့်ဝေက တော့ အေးအေးလေး လို့ ကျနော်က ထင်ခဲ့ပေမဲ့ သူက မှ တကယ့်ကို စတွိတ်ဖေါ်ဝပ် လေး ဗမာလိုပြန်ရင် ဒဲ့ဒိုး လို့ပြောမလား အန်တီမေတခါပြောပြဘူးတဲ့ အသုံးအနူံး၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့၊ တနေ့ မှာ အန်တီမေ အိမ်မှာမရှိပဲ ကျနော်နဲ့ ဖူးဖူး တို့ အိမ်က မီးဖိုချောင်မှာ ဆုံကြတယ်။ စကားစမြီ ဟိုရောက်ဒိရောက်ပြောနေကြရင်းဖူးဖူးက ..ဒန်နီရယ် တို့ကို ဘယ်လိုမြင်လဲ….. ….ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖူးဖူး… ….တို့က ဆွဲဆောင်မှု မရှိလို့လား….. ..ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ….. …မသိဘူးလေ တို့ကို လှည့်တောင်မကြည့်လို့… …မဟုတ်ဘူးလေ၊ ကျနော် က အဲလိုကြည့်ရင်ရိုင်းရာကျမှာပေါ့၊ ဖူးဖူး က လှပါတယ်… …အားနာပါးနာနဲ့ မပြောပါနဲ့ကွာ..အလကားစတာပါ… …မဟုတ်ပါဘူးတကယ်ပါ၊ နေခြည်ထက်အများကြီးလှတာပေါ့၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရော… ..ခစ်ခစ်..အခုမှတော်ပါ၊ တို့က စပြောလို့အပေါစားထင်သွားတာလား.. …မဟုတ်ပါဘူး..ဒီလိုလေ.. ဖူးဖူး ရဲ့ မခို့တရို့ အကြည့်နဲ့ နုတ်ခမ်းပါးလေးထော်ထော်ပြီး ရီနေတာကို မချင့်မရဲဖြစ်လာတာနဲ့ ကျနော်သူ့ကို ဆွဲဖက်ပြီး ကစ် ပေးလိုက်မိတယ်၊ သူလည်း ရုတ်တရက်တော့ အံသြသွားသလိုပဲ ဒါပေမဲ့ မရုန်းဘူး၊ ကျနော့်ကို ပြန်ကစ်ပေးလာတယ်၊ သူ့လျှာကလေးက နွေးနွေးလေးးနဲ့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေ ကိုပါတိုထိကစားလာတယ်၊ ကျနော် သူ့ကို ပွေချီပြီး ကျနော့် အခန်းထဲကို ခေါ်လာမိတော့တယ်၊ ကျနော့်အခန်းတံခါးကို ခြေထောက်နဲ့ ကန်ပိတ်လိုက်ပြီးသူ့ကို ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်တယ်။

ကုတင်ဘေးရပ်ပြီး အင်းကျီဘောင်းဘီချွတ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို ဖူးဖူးက ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လေးကနေ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေတယ်၊ အတွင်းခံချွတ်ချလိုက်တော့ ဖြောင်းကနဲ ရုန်းထွက်လာတဲ့ ကျနော့်ကောင်ကြီးကို မြင်တော့သူ့မျက်လုံးလေးဝိုင်းစက်သွားတယ်၊ ကျနော်ကုတင်ပေါ်က သူ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ်တက်ခွပြီး မျက်နှာအနံ့ကို အနမ်းတွေပေးမိတယ်၊ နောက်သူ့တီရှပ်လေးကို လှန်ချွတ်လိုက်ပြီး နောက် ဘရာဇီယာပေါ့၊ သူနို့ကလေးတွေက မကြီး မသေး၊ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကျနော့် လက်တဝါးစာ လောက်ရှိတယ်၊ နို့သီးခေါင်းလေးကတော့ သေးသေးလေးတွေ၊ ကျနော်ကလက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ဆုပ်နှယ်လိုက်တော့ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေက လက်ဖဝါးပေါ်လာစူးတယ်၊ ကျနော်က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကျနော့်နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ညှပ်စုပ်လိုက်တော့ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျနော့်ဆံပင်ထဲကို ထိုးဖွပြီး ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့တယ်၊ သူ့နို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းစို့ရင်းနဲ့ ကျနော့်လက်တွေက သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေကို ဆွဲချွတ်ပေးနေတယ်၊ သူကလည်း ဖင်ကလေးကြွပြီးသူ့ခြေထောက်နဲ့ကန်ထုတ်ပေးပါတယ်၊ သူ့ ရဲ့ အမွှေးပါးပါးလေးဖုံးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုင်လိုက်တော့ အရည်လေးတွေနဲ့ စိုနေပြီဗျ၊ ကျနော်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျနော့်ဒူးခေါင်းနဲ့ အသာခွဲလိုက်ပြီး ကျနော့်ကောင်ကြီးကို သူ့ အဖုတ်ဝလေးမှာတေ့လိုက်တော့၊ …ဒန်နီရယ်..ဖြေးဖြေးနော်..နင့်ဟာကြီးက ကြီးကြီးပဲ… တဲ့၊ ကျနော်က လည်း အင်း ဆိုပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စပြီးဖိသွင်းလာခဲ့တယ်၊ တကယ့်ကို ပဲ ကျပ်နေတာပဲဗျာ၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးမေးစေ့တောင် နည်းနည်းနာချင်တယ်၊ အဲဒါကြောင့် သူရောကိုယ်ရော ခံသာအောင်၊ နည်းနည်းချင်းသွင်းလိုက်ပြန်ထုတ်လိုက်၊ ပြန်ထည့်လိုက် လုပ်နေရတယ်၊ ကျနော့်ကောင်ကြီးတဝက်လောက်ရောက်တော့ သူက အံကလေးကြိတ်ပြီး အောက်ကနေ ကော့ကော့လာတယ်၊ အဆုံးထိသာသွင်းလိုက်တော့ ဆိုတဲ့သဘောမဟုတ်လား။ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လဲ ဖိသွင်းပစ်လိုက်မိတယ်၊ …အား….ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်…. ကျနော့်ကောင်ကြီးလည်း ထိပ်ပူကနဲဖြစ်သွားတယ်သူလည်း တချက်အော်ထည့်လိုက်လို့ ကျနော်ရောက်တဲ့နေရာမှာပဲ ရပ်နေလိုက်မိတယ်၊ ရောက်နေတာကလည်း ဆုံးနေပါပြီ၊ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ကျနော့်ဆီးခုံချင်းက ဖိကပ်နေပြီလေ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်တယောက်နဲ့ တယောက် တင်းတင်းဖက်ရင်းငြိမ်နေကြတယ်၊ ခနလောက်နေပြီး ကျနော့်ကောင်ကြီးလည်း နည်းနည်းသက်သာသွားတော့တယ် .အာယူအိုကေ… အိုင်အမ်ဖိုင်း..ဒုန့်ဝါရီ ……ပြီး။