လှမ်းတောင်းနေလို့ “မောင်ခိုင် နင်ပြန်တော့နော်” “အင်း သီရိ နောက်နေ့တွေ့ဦးမှာလား” “အင်းပါ အချိန်ရရင်ပေါ့နော်”

ည 12 နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ်သူပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက် သစ်ကုလားအုပ်ဖြစ်တော့မယ် အခုတလောစီးပွားရေးကလည်းသိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်ကမွုးမွုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲအသေကောင်လိုတန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ အရက်နံ့ကတထောင်းထောင်း အိပ်ရင်းဟောက်လိုက်တာကလည်း မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးအလား သူ့ဘေးမှာလှဲရင်း အိပ်မရတဲ့ညတွေလည်းများနေပါပြီ အိပ်လို့မရတိုင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကလေးကိုယ် လက်ကလေးနဲ့ကလိလိုက် နို့ကလေးကို အသာလေးချေလိုက်နဲ့ အာသာဖြေနေရတာပေါ့ ဒီယောင်္ကျားကိုယူရတာ အိမ်ထောင်ရေးသုခလည်း အပြည့်အဝမခံစားရ ပြီးတော့မငတ်ရုံတမယ် နေရတော့ တခါတလေ ယူမိတာမှားပြီလို့တောင်တွေးမိသေးတယ် အိမ်ကလည်း သဘောမတူတဲ့သူနဲ့ယူလို့ဆိုပြီး ပစ်ထားတာ အခုမှအိမ်ပြန်သွားရင်လည်း အိမ်ကပြန်လက်ခံမယ်မထင်ဘူး။

သီရိဘဝများ ရှေ့လည်းမတိုးသာနောက်လည်းမဆုတ်သာ ဆိုသလို အကျဉ်းအကြပ်ထဲရောက်နေတာပေါ့ ဟော ကိုယ်တော်ချောပြန်လာပါပြီ အသံကိုကအာလေးလျှာလေးနဲ့ မူးနေပြီပေါ့ အင်း ဒီညလည်း ငတ်ပြန်ပြီ ဒီညတော့ သူတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ဘူး လူတစ်ယောက်သူ့ကိုတွဲပြီးပြန်လာတယ် ပထမတော့မျက်နှာကို သေချာမမြင်ရဘူး နောက်သူ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရတော့ ကျမအံ့သြသွားတယ် သူ့နာမည်က မောင်ခိုင်တဲ့ ကျမယောင်္ကျားအောင်သူရယ် သူရယ် ကျမရယ်ဆိုတာငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကျမကိုအပြိုင်လိုက်ခဲ့တာ ကျမက ပိုက်ဆံချမ်းသာတဲ့ ကိုအောင်သူကိုဘဲရွေးချယ်ခဲ့တယ် ကျမတို့လက်ထပ်တော့ သူက ကျမတို့ရှိတဲ့မြို့မှာ မနေချင်တော့ဘူးဆိုပြီးထွက်သွားလိုက်တာ အခုပြန်တွေ့တော့ တော်တော်အဆင်ပြေနေပုံရတယ် ပြီးတော့ ငယ်ငယ်ကထက်ပိုပြီးခန့်ညားလာတယ် ” မမှတ်မိတော့ဘူးလား သီရိ ကိုယ်မောင်ခိုင်လေ ” ” အင်း …အင်း မှတ်မိပါတယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့အံ့သြသွားလို့ပါ “။

” လာအုံးဟ နင့်ယောင်္ကျားကိုလာတွဲအုံး ဒီကောင့်ကိုယ်ကတော်တော်လေးပါလား ” ကျမရယ်သူရယ် ကိုအောင်သူကိုတွဲပြီး အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့ ကိုအောင်သူကမူးမူးရူးရူးနဲ့ ” သီရိလေး…ဒီကောင်ကြီးကိုမှတ်မိသေးလား မောင်ခိုင်လေကွာ…သီရိ.အင်း” ” အင်းမှတ်မိတယ် မှတ်မိတယ ် စကားမပြောနဲ့တော့အိပ်တော့နော်” ” သီရိလေး နင်အပျိုတုန်းက ငါရယ် ဒီကောင်ရယ် နင့်ကိုပြိုင်လိုက်တာ မှတ်မိသေးလား” အောင်သူရဲ့ မူးမူးရူးရူးနဲ့ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် သီရိကော မောင်ခိုင်ကော တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်မကြည့်ရဲအောင် ဖြစ်သွားလေသည်။ သီရိလည်း မျက်နှာပူပူနဲ့ မောင်ခိုင်ကိုကြည့်လိုက်ရာ သူမအားတပ်မက်တဲ့အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်။ အောင်သူလည်း မွုးမွုးနဲ့အိပ်ပျော်သွားပြီဖြစ်ရာ အခန်းတစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်သွားလေသည်။ ထိုစဉ် မောင်ခိုင်က ” သီရိ ငါ့ကိုရေတစ်ခွက်လောက်တိုက်ပါလား ” ” အော် အင်း အင်း လာလိုက်ခဲ့လေဟာ” သီရိ ရေခပ်လာတော့ မောင်ခိုင်က ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေရင်း သူမကို ပြုံးပြီးကြည့်နေလေသည်။ သီရိက ရေခွက်ကုလိ ှမ်းပေးရင်း နင်ကဘာပြုံးနေတာလဲ လို့မေးလိုက်ရာ ” နင်တော်တော်ပိန်သွားတယ်နော် သီရိ ဒါပေမဲ့ အလှကတော့မလျော့သွားဘူး လှနေဆဲဘဲ ” ” အာနင်ကလည်း ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ ငါကအအိုဖြစ်သွားပြီ ဘယ်သူကကြိုက်တော့မလဲ “။

သီရိ တစ်ယောက်ပြောပြီးမှ မိမိစကားလွန်သွား သည်ကိုသတိထားမိပြီး ခေါင်းငုံပြီးနေလိုက်သည်။ မောင်ခိုင်လည်း မအပါ ပြီးတော့ သူသီရိ ကိုတွေ့ချင်ခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား အခုသူ ပြန်တွေ့တော့ အလှမပျက်တဲ့အပြင် တင်သားတွေက ကားထွက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကလည်း ငယ်ငယ်ကထက်ပိုပြီးဖွံ့ဖြိုးနေသည်။ တကယ်ဆို သူ အောင်သူလို ပိုက်ဆံမချမ်းသာခဲ့လို့ပေါ့ မဟုတ်ရင် ဒီတင် ဒီရင် တွေကိုသူစိတ်တိုင်းကျ ကိုင်တွယ်နိုင်ပြီး သီရိရဲ့အဖုတ်ကလေးဟာလည်း သူ့အတွက်ဖြစ်ခဲ့မှာဘဲ စဉ်းစားရင်း မောင်ခိုင်တစ်ယောက် အောက်ကညီလေးက ဆန္ဒတွေပြလာပြီ ဟိုကောင်အောင်သူ့ကိုကြည့်ရတာ သီရိကိုညတိုင်းလည်း မကျွေးဘူးထင်တယ် သူသာဆို ညတိုင်းမလွတ်တမ်းတွယ်မိမှာဘဲ စဉ်းစားရင်းသီရိကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုကြည့်နေတာနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံသွားလေသည်။ သီရိက ကမန်းကတမ်း အောက်ကိုငုံ့လိုက်ပြီး အပျိုရိုင်းလေးတစ်ယောက်လို ထမီစကိုလုံးချေနေသည်။ မောင်ခိုင်လည်း ဒီမြို့ကထွက်သွားပြိးကတည်းက အထာတွေကကျွမ်းနေပြီ သီရိတစ်ယောက်ဘာလိုအပ်နေသလဲဆိုတာသိတာပေါ့ အဲ့ဒါနဲ့ သီရိ ထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့……..။

မောင်ခိုင်ရဲ့လက်တွေက သီရိရဲ့ နို့အုံပေါ်သို့ ကျရောက်နေသည် သီရိခမျာလည်း ဒါဟာဖောက်ပြန်မွုကြီးဆိုပြီး ရုန်းနေပေမဲ့ အခုလိုယုယမွုတွေနဲ့ပြတ်လပ်နေတာကြာပြီဖြစ်တာကြောင့် ရုန်းကန်မွုတွေက သိပ်တော့အားမပါ ” အာ…တော်ပြီဟာ…မောင်ခိုင် နင်ပြန်တော့နော် ” “မပြန်နိုင်ဘူးကွာ သီရိ ငါနင့်ကိုဟိုအရင်ကတည်းကချစ်ခဲ့တာ နင်သိပါတယ် ဟာ နင်ဒီတခါတော့မငြင်းပါနဲ့နော်” ပြောပြောဆိုဆို မောင်ခိုင်က သီရိရဲ့နှတ်ခမ်းနှစ်လွာကို အတင်းဆွဲယူ နမ်းလိုက်လေသည် သီရိလည်း ရုန်းဖို့ကိုမေ့သွားပြီး တုန့်ပြန်အနမ်းတွေနဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြစ်သွားရာ မောင်ခိုင်က သူ့လျှာကြီးကို သီရိပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး မွေလိုက် နှတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ်လိုက်နဲ့ သီရိရဲ့ စိတ်တွေ အဆုံးစွန်ထိရောက်သွားလေတော့သည် ပြီးတော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနို့နှစ်လုံးကို အသာအယာဘဲ စုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေရာ သီရိရဲ့လက်တွေက မောင်ခိုင်ကို သိုင်းဖက်ပြီး ကျောပြင်ကို အသာပွတ်ပေးနေမိတယ် ပြီးတော့ မောင်ခိုင်က သူမထမီကို ချွတ်လိုက်တော့ အရည်ရွဲနေတဲ့ အဖုတ်လေးက ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ လိုးချင်စရာ မောင်ခိုင်က သီရိပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို အသာလေးလျှက်ပေးနေရာက နေ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် အထက်အောက်စုန်ဆန်ကာ လျှက်ပေးလိုက်သည်။

လျှာစောင်းလေးတွေနဲ့ စောက်စိကိုပွတ်တိုက်နေပါတယ် အစေ့လေးကို နှတ်ခမ်းနဲ့တေ့စုပ် နေရာ သီရိတစ်ယောက် အကြောတွေဆွဲပြီး အရည်တွေထွက်ကျကာ ပြီးသွားလေသည် မောင်ခိုင်ကလည်း အားရပါးရ အရည်တွေကိုမျိုချပြီး သူမပေါင်ကြားထဲကနေ ခေါင်းမဖော်ဘဲ ဆက်လျှက်နေတာပေါ့ ” အင်း…မောင်ခိုင်…လုပ်တော့ဟာ…အား…ငါမနေနိုင်တော့ဘူး ..ဟင်း..ရှီး” ” အင်း သီရိ ငါ့ကိုလည်းနင်ပြန်လုပ်ပေးဦးလေနော် ” ” အင်း အင်း” သီရိလည်း မောင်ခိုင်ရဲ့ ဒစ်ကလေးကိုအသာငုံလိုက်သည် ပြီးတော့ဒစ်ကိုဝိုက်ပြီး စုတ်ပေးလိုက်တော့ မောင်ခိုင်လည်း မရိုးမရွနဲ့ ဖင်ကော့လာတော့သည် ဒစ်တခုလုံး သရေတွေနဲ့ ရွဲနေလေရာ သီရိလည်း ဒစ်ကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေသလို လချောင်းကိုလည်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည် မောင်ခိုင်လည်း စုတ်တသတ်သတ်နဲ့ သူမခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးနေတော့သည် ” သီရိ လုပ်စို့ကွာ” ” အင်း နင့်သဘောလေ” မောင်ခိုင်က သီရိ ကားပေးထားသော ပေါင်ကြားလေးထဲဝင်ထိုင်ပြီး မသွင်းသေးဘဲ ဆောက်ခေါင်းဝမှာ လီးကိုတေ့ပြီး မွေနှောက်လူပ်ရှားပေးနေသည် သီရိလည်း စိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်လာပြီး အပေါ်ကိုကော့ကော့ပေးနေမိတယ် ။

ထို့နောက် သူ့ရဲ့ ကြီးမားတဲ့လီးကြီးနဲ့သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို မဆံ့မပြဲထိုးမွေရင်း သူမရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ချေပေးလိုက်သည် ” ပြွတ် ..ပြွတ်…အား…ပြွတ်..အား” လီးကလည်း ကြီး ဆောင့်အားကလည်းကောင်း ကြောင့် သီရိစိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမရအောင် ဖြစ်ပြီး အားရပါးရ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။ သားအိမ်ကို ဒုတ်ခနဲ ဒုတ်ခနဲ လာလာဆောင့်တော့ တအင်းအင်းနဲ့ စည်းချက်လိုက်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ သူလည်းအဆက်မပြတ် ဒရစပ်ဆောင့်ပြီး နောက်ဆုံး လီးကိုအတင်းဆောင့်သွင်းကာ သီရိရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ အရည်တွေကို ပန်းချလိုက်ပါတော့တယ် ပြီးတော့ သူက သီရိ ကိုယ်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး နှတ်ခမ်း နှစ်လွာကို ခပ်ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်လေသည် သူတို့နှစ်ယောက် ရမ္မက်နွံထဲကျွံနေလိုက်တာ အခန်းထဲက ကိုအောင်သူရဲ့ ရေတောင်းသံကြားမှ အလန့်တကြား အဝတ်အစားတွေကောက်ဝတ် ရတယ် တော်သးတယ် ကိုအောင်သူက အိပ်ရာထဲကနေမွုးမွုးရူးရူးနဲ့ဘဲ လှမ်းတောင်းနေလို့ “မောင်ခိုင် နင်ပြန်တော့နော်” “အင်း သီရိ နောက်နေ့တွေ့ဦးမှာလား” “အင်းပါ အချိန်ရရင်ပေါ့နော်” ကိုအောင်သူကလည်းရေသောက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားရာကျမလည်း သူ့ဘေးနားအသာဝင်အိပ်ပြီး ကြီးမားပြီး ကြမ်းတမ်းလှတဲ့ မောင်ခိုင်ရဲ့လီးကြီး ကုြိပန်တွေးရင်း နောက်တခါထပ်ကြုံချင်ပါသေးတယ်………ပြီး။