” ဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် ” ” ခိုင် ရယ် ” နှစ်ဦးသား ထွေးပွေ့ထားရင်း မျက်ရည်များ စီးစင်းနေလျက်။ ” အိမ်ထဲ သွားရအောင်နော် မောင်

လောကကြီးက ဖြစ်ချင်တာတွေမဖြစ့် မဖြစ်ချင်တာတွေဆို အော်တိုဖြစ်နေတော့တာပါရှင်။ ” အင်း လွမ်းစရာ လွမ်းစရာလေးတွေပေါ့နော့ ” ချစ်သူလား ရှိပ ရှင် သူတို့ဘက်က သဘောမတူလို့ နိုင်ငံခြားပို့ပစ်ကြတာ။ ” အိုးးး ဟို့ ကျမနာမည် ခင်ခက်ခက်ခိုင် ” ” အသက်က ၂၈နှစ် ” ဆိုတော့ အပျိကြီးပေါက်စပေါ့။ မိဘတွေက မရှိတော့ပါဘူး မြစ်အနောက်ဖက်က …

” ဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် ” ” ခိုင် ရယ် ” နှစ်ဦးသား ထွေးပွေ့ထားရင်း မျက်ရည်များ စီးစင်းနေလျက်။ ” အိမ်ထဲ သွားရအောင်နော် မောင် Read More

” နင့်ဟာကြီးက အားရစရာကြီးဟာ ”

မြိုစွန်တနေရာ အဝေးပြေးလမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ” မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ် ” ” အင်းပါ ကိုမောင်ခြိမ့် … အိမ်ရောက်ရင် ကလေးသေချာကြည့်နော် ” ကျုပ်မိန်းမ မချိုကလည်း ရောင်းမယ့်ပန်းတွေ ရေဝတ်အုပ်ရင်း ပြန်နုတ်ဆက်နေတာပါ။ဟုတ်တယ် ကျုပ်နာမည် …

” နင့်ဟာကြီးက အားရစရာကြီးဟာ ” Read More

”ချို….. နာနေလား…။” ကျနော်မေးတော့… ”ပထမဝင်တုန်းကတော့ တော်တော်နာတယ်….။ နောက်ကျတောမနာတော့ဘူး … ”တဲ့။ ဒါဆို ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား ဆိုတော့ ”အင်း…. အရမ်းကောင်းတယ်” လို့ပြန်ဖြေတယ်

တစ်နေ့ … ကျနော် ပထမနှစ်ကျောင်းပိတ်တုန်းကပေါ့။ ဧပြီလနွေရာသီကျောင်းပိတ်တော့ အိမ်ကအဖေရယ်၊ အမေရယ်၊ ကျနော်ရယ် သုံးယောက်သား ကားလေးနဲ့ ပြင်ဦးလွင်ကိုသွားလည်ဖြစ်တယ်ဗျ။ ကျနော်တို့နေတာက မန္တလေးဆိုတော့ ပြင်ဦးလွင်နဲ့ နေ့ချင်းပြန်သွားလို့ရတယ်။ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်နေကုန်ဟိုသွားဒီသွားလျောက်သွားကြမယ်ပေါ့။ မရောက်တာကြာတာလဲပါတာပေါ့။ မနက်စောစော မဟာအံ့ထူးကံသာဘုရားကိုဝင်ဖူးတယ်။ အဲဒီမှာစတွေ့တာပဲ။ ဘုရားဖူးနေရင်းနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့တာ..။ ကျနော်နဲ့ ရွယ်တူလောက်တော့ရှိမယ်။ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဆံပင်လေးမတိုမရှည်နဲ့ အသားဖွေးဖွေး၊ လူကောင်သေးသေးလေး၊ …

”ချို….. နာနေလား…။” ကျနော်မေးတော့… ”ပထမဝင်တုန်းကတော့ တော်တော်နာတယ်….။ နောက်ကျတောမနာတော့ဘူး … ”တဲ့။ ဒါဆို ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား ဆိုတော့ ”အင်း…. အရမ်းကောင်းတယ်” လို့ပြန်ဖြေတယ် Read More

“ … တိုးတိုးပြောပါ သမီးရယ် ဘေးကကြားမှ ဖြင့်…” ပြောလိုက်တော့ သူ့အသံကို သူထိန်းရင်း မျက်နာထားတင်းစွာ ရှေ့တလှမ်းတိုးပြီး လတ်ညိုးကလဲ ထိုးလျက် အံ့ကို ကျိတ်ခါ… ဆက်ပြောတယ်.. “ … ခုကြတော့ ရှက်သေးလား.

အမှတ်ရစရာ အကြောင်းတွေ တွေးမိတိုင်း ကျမစိတ်ထဲ မနေ့တနေ့ကလိုပါပဲ။ ပထမဆုံးနှင့် ငယ်ချစ်ဦးမို့ တသက်တာ မေ့မရနိုင်ခဲ့ပါ။ သူ့ကို သတိရလွမ်းဆွတ်တိုင်း အင်းအားမဲ့ ချိ့နဲ့စေပေမဲ့ တခါတလေတော့ စိတ်အစဉ်က တက်ကြွလန်းဆန်း တက်ပြန်တယ်။ ခုလို သူမြို့က ပြန်ရောက်နေတယ်လို့ ကြားလိုက်ရတဲ့ အချိန်ကစလို့ ကျမရင်တွေ ခုန်လွန်းလှပါတယ်။ ထမင်းအိုးအား ထမင်းရည်ငဲ့ခါ မီးဖိုပေါ်ပြန်တင်လိုက်၏။ ပြီးတော့ ရေလေး နည်းနည်းတောက်ခါ …

“ … တိုးတိုးပြောပါ သမီးရယ် ဘေးကကြားမှ ဖြင့်…” ပြောလိုက်တော့ သူ့အသံကို သူထိန်းရင်း မျက်နာထားတင်းစွာ ရှေ့တလှမ်းတိုးပြီး လတ်ညိုးကလဲ ထိုးလျက် အံ့ကို ကျိတ်ခါ… ဆက်ပြောတယ်.. “ … ခုကြတော့ ရှက်သေးလား. Read More

မင်းသစ်နှင့် ဆွီတီတို့ တိုက်ခန်းမှအဖြစ်အပျက်တွေကို ဆွီတီကိုယ်တိုင် သူမကိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောပြခဲ့သည်။ မင်းသစ်နှင့်ကျော်ကျော် တစ်ယောက်ယောက်ကို ရွေးရန် စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း

ညလေပြေညှင်းက ဖြူငယ့်ဆံနွယ်ပျော့ပျော့များကို တိုးဝှေ့ဆော့ကစားသောအခါ ရှုပ်ထွေးနေသော စိတ်များ အနည်းငယ်ပြန်ကြည်လင်လာရသည်။ ဖြူငယ့်ပထမနှစ်စာမေးပွဲက နီးနေပြီ။ အခန်းအောင်းပြီး တချိန်လုံး စာ ကြည့်နေရသဖြင့် ခေါင်းတွေမူးကာ မကြည်မလင်ဖြစ်နေသော စိတ်များဖြေလျှော့ရန် ဝရံတာသို့ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ “ ဖြူလေး မအိပ်သေးဘူးလား“ “ဟင်“ ရုတ်တရက်အနီးကပ်ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် ဖြူငယ်လန့်ဖြန့်ကာ ကိုယ်လုံးလေးပင် တုန်တက်သွားရသည်။ “ကိုကြီး မင်းသစ် ဖြူစာကျက်ရင်းခေါင်းမူးလာလို့ ခနထွက်လာတာ“ “ညဉ့်နက်နေပြီ …

မင်းသစ်နှင့် ဆွီတီတို့ တိုက်ခန်းမှအဖြစ်အပျက်တွေကို ဆွီတီကိုယ်တိုင် သူမကိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောပြခဲ့သည်။ မင်းသစ်နှင့်ကျော်ကျော် တစ်ယောက်ယောက်ကို ရွေးရန် စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း Read More

ငါလဲ ခုမှ ငယ်စိတ်ထပြီး ကြမ်းချင်နေတာ၊ နင်လဲ အရသာရှိရှိခံ၊ အဲဒါမှ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းမယ်” ပြောလဲပြော၊ သွင်းထားတဲ့ ကျုပ်ဟာက အရှိန်စယူသလို တဖြေးဖြေးထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် စကစားလိုက်သည်

“မရဘူး၊ မရဘူး၊ ထပ်မထုတ်ပေးနိုင်တော့ဘူး။ ခု နင်ကြိုယူထားတာ နှစ်လ စာတောင်ရှိပြီ။ ပြောလိုက် နင့်အမေကို မရတော့ဘူးလို့၊ လကုန်မှ ထပ်ပေးနိုင်မယ်၊ ခု လကုန်ဘို့ ၂ ပတ်တောင်လိုသေးတယ်၊ မပေးနိုင်ဘူး” မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ကျုပ်မိန်းမ ပြောသမျှ နားထောင်နေသော ခင်ဝိုင်းက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းသာ အသာညိတ်ပြသည်။ ခင်ဝိုင်းတို့ မိသားစု အားလုံး အလုပ်လုပ်ကြသော်လည်း ဘယ်တော့မှ …

ငါလဲ ခုမှ ငယ်စိတ်ထပြီး ကြမ်းချင်နေတာ၊ နင်လဲ အရသာရှိရှိခံ၊ အဲဒါမှ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းမယ်” ပြောလဲပြော၊ သွင်းထားတဲ့ ကျုပ်ဟာက အရှိန်စယူသလို တဖြေးဖြေးထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် စကစားလိုက်သည် Read More

“ ဟင့်…အင်း…အထွန်းရယ်….မှာဖြင့် ….တော့ကွယ်….မမ မနေတတ်တော့ဘူး….” ကြည်ကြည်အေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေး၍ ထောင်လိုက်ပြီး စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ဖောင်းနေတဲ့

မလွှဲသာလို့သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာမ ဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလို လောက်အောင် လှသည်။ သူက ဈေးရုံထဲတွင် ကလေးဝတ် အဝတ်အစားလေးတွေ ရောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အဓိက အလုပ်မဟုတ်။ …

“ ဟင့်…အင်း…အထွန်းရယ်….မှာဖြင့် ….တော့ကွယ်….မမ မနေတတ်တော့ဘူး….” ကြည်ကြည်အေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေး၍ ထောင်လိုက်ပြီး စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ဖောင်းနေတဲ့ Read More

ကောင်းကောင်းသိသည်။စံချိန်မှီအောင်မထောင်နိုင်ပေမဲ့စံချိန်မှိအောင်တော့ မာကျောလှသည်။ “……ခါတိုင်းလိုဘ ဲ…..မှောက်ပေးပါလားဟာ…..” “…….အို…..အကိုကြီးကလ ဲ….မလုပ်တာကကြာပြီး…..လုပ်လုပ်ခြင်းမှောက်လိုက်ရင်…. တအားနာတာ

ကျုံတညီရွာကြီးက အိမ်ခြေ ၇၀၀ နီးပါးရှိပြီး မြို့မကျ တောမကျ ဒိုင်နယ်ရ ွာကြီးတရွာ ဖြစ်လေသည်။ရ ွာကြီးက အရှေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူ၍တောင်မြောက်သ ွယ်တန်းထားသော ရွာလမ်းမကြီးသုံးလမ်းရှိလေသည်။ ရွာဓလေ့အရ အရှေ့ဖက်ဆုံးမှ ရွာလမ်းမကြီးဖက်ကို အရှေ့ပိုင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး နောက်ဖက်ဆုံးရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့ အနောက်ပိုင်းဟုခေါ်၍ အလယ်ရှိရ ွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့အလယ်ပိုင်းဟု ခေါ်လေသည်။ အလယ်ပိုင်းဟုခေါ်သော ရွာအလယ်လမ်းမကြီးတ ွင်အခြားလမ်းမကြီး များနည်းတူလူနေအိမ်များမှာကိုယ့်ခြံကိုယ့်ဝန်းဖြင့်ဆက်တိုက်တည်ရှိနေပြီး တနေရာတ ွင်တော့လူနေအိမ်ခြံဝန်းနှစ်ခုကြားတ ွင်လူနေအဆောက်အဦးမရှိသော …

ကောင်းကောင်းသိသည်။စံချိန်မှီအောင်မထောင်နိုင်ပေမဲ့စံချိန်မှိအောင်တော့ မာကျောလှသည်။ “……ခါတိုင်းလိုဘ ဲ…..မှောက်ပေးပါလားဟာ…..” “…….အို…..အကိုကြီးကလ ဲ….မလုပ်တာကကြာပြီး…..လုပ်လုပ်ခြင်းမှောက်လိုက်ရင်…. တအားနာတာ Read More

တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက် နေသော်လဲ မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း ၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည်

ဒါ .. မဝင်းမေတို့အိမ်ပါလားခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက်(၅၀)လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. …

တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက် နေသော်လဲ မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း ၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည် Read More

အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှနေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့

တကယ်တော့ အရီးလှလို့ကျနော်မခေါ်သင့်ဘူး ဘွားလေးလို့ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း အဖေနဲ့ကြတော့ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာသားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ဒါတောင် လေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ် အဘိုးရဲ့အကြီးဆုံးသားကအဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကိုမမွေးသေးဘူး အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ် အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာ အဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့ အဖေကတော့ ၆၀လောက်ရှိပြီ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း၅ယောက်မှညနို့ညှာ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂နှစ်ငယ် …

အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှနေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့ Read More