“စိတ်ထဲ သိပ်မခံစားနဲ့တော့ နိုင်ထူး…. နှင်း အခန်းထဲ ပြန်တော့မယ်…အပြင်မှာ အေးလာပြီ…” “အိုခေ…နှင်း…ဂွတ်နိုက်နော်…” “သြော်… ဝတ်ရည်ဆီက ပြန်ရတဲ့ ကြိုးလေး အခု ပါလာသေးလား…” “ပါတယ်…နှင်း… ဘာလုပ်မလို့လဲ….”
နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်ရသည်က အမော။ စာသင်ခန်းဟောလ်ထဲတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိသည့်ထဲမှ သူမကိုသာ ကြည့်မိနေသည်။ များသောအားဖြင့် သူမသည် …
“စိတ်ထဲ သိပ်မခံစားနဲ့တော့ နိုင်ထူး…. နှင်း အခန်းထဲ ပြန်တော့မယ်…အပြင်မှာ အေးလာပြီ…” “အိုခေ…နှင်း…ဂွတ်နိုက်နော်…” “သြော်… ဝတ်ရည်ဆီက ပြန်ရတဲ့ ကြိုးလေး အခု ပါလာသေးလား…” “ပါတယ်…နှင်း… ဘာလုပ်မလို့လဲ….” Read More