.ညက…သူ…သူ အရမ်းသောင်းကျန်းတာဘဲ

မိလွန်းကြင် လက်ရှိအခြေအနေနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး ။ ဘဝကို ဒီထက် တိုးတက်ချင်တယ် ။ အဖေအမေတို့တားတဲ့ကြားက ရန်ကုန်ကို ထွက်ခဲ့တယ်။ မိလွန်းကြင် ကြိုးစားချင်စိတ်တွေက များနေတယ် ။ ရန်ကုန်မှာကလမ်းပေါက်တွေ ရှိနေတယ် ။ တိုးတက်ကြီးပွားမယ့် လမ်းပေါက်တွေ..။ တခုခုနဲ့ ညိသွားနိုင်တယ် ။ မိန်းကလေးတွေ အတွက် အဆီအသားတွေကို ဝါးမြို ဖို့ လူလည်ကြီးသားတွေက အဆင်သင့် စောင့်ဆိုင်းနေကြတယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ကြားဖူးတယ် ။တွေ့ဖူးတယ် ။ ဖတ်ဖူးတယ် ။ဒါတွေကို သတိထား ရှောင်ရှားရမယ် ဆိုတာကိုလည်း မိလွန်းကြင် ပေါက်တယ် ။ သဘောပေါက်တယ် ။ ကြီးပွားချင်စိတ်တွေ များနေတယ် ။ ထိပ်ကို ရောက်ချင်တယ် ။ ကျော်ကြားချင်သလို ချမ်းသာချင်တယ်။ချမ်းသာလာရင် အိုလာတဲ့ မိဘတွေကို ပြန်ဂရုစိုက် ကြည့်ရွုချင်တယ် ။ တာဝန်ယူ ချင်တယ် ။ မိလွန်းကြင်မှာ ရှိတဲ့အရည်အချင်းတွေက ဘွဲ့တခု ရထားရုံ ကွန်ပြူတာ ကျွမ်းကျင်ရုံတင် မကဘူး ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ရုပ်သွင်နဲ့ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအဆက်က သူများထက် ထူးနေတယ်လေ ။မိလွန်းကြင်ကို တွေ့တာနဲ့ ရုပ်မြင်သံကြား စတေရှင် တခုခု ဒါမှ မဟုတ် ရုပ်ရှင်ဗီဒီယိုလောကဖက်က အလုပ်တနေရာရာ ပေးချင်သွားမှာဘဲလို့ ကိုယ့်ဖါသာ စိတ်ကူးယဉ်မိခဲ့တယ်လေ ။

မွန်ပြည်နယ် သံဖြူဇရပ်နားက တချိန်တုံးက နံမည်ကြီး သေမင်းတမန် မီးရထားလမ်းကြီး ရှိတဲ့ နေရာဒေသက ဝဲချောင်းရွာက ဖြစ်ပေမယ့်မိလွန်းကြင်က မြို့ကြီးသူတွေ ထက်တောင် ဖြူတယ် ။ နုတယ် ။ လှတယ် ။ ကိုယ်လုံးကအကော့စား ။ အချိုးကျလိုက်တာမြင်လိုက်တဲ့ ဖိုသတ္တဝါ ယောကျ်ားတွေ ငေးသွားရလောက်အောင်ဘဲလေ ။ အသားဖြူဆွတ်လွန်းလို့ ငယ်ငယ်လေးထဲက မိဘနှစ်ပါးက မိလွန်းကြင်ကို ဘိုမ လို့ ချစ်စနိုး နံမည်မှည့်ခေါ်ခဲ့ကြတော့ ရွာမှာရော သံဖြူဇရပ်မှာရော မိလွန်းကြင် ဆိုတဲ့ နံမည်နဲ့ သိသူ သိပ် မရှိလှဘဲ လူတိုင်းက မိလွန်းကြင်ကိုဘိုမ…ဘိုမ….နဲ့ဘဲ ခေါ်ကြတယ် ။ အထက်တန်းကျောင်းကို သံဖြူဇရပ်မှာ တက်ခဲ့တော့ မိလွန်းကြင်ကို ယောကျ်ားလေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေခဲ့တာမိလွန်းကြင်ကလည်း ပွင့်လင်း ဖေါ်ရွေတဲ့သူဆိုတော့ ယောကျ်ားလေး သူငယ်ချင်းတွေ အများကြီး ရှိခဲ့တယ် ။ဒီယောကျ်ားလေး သူငယ်ချင်းတွေကလည်း အားလုံးလိုလို မိလွန်းကြင်ကို တိတ်တခိုး သဘောကျ ကြိုက်ကြတဲ့လူတွေဘဲ များခဲ့တယ် ။ မိလွန်းကြင်..နင့်ကိုနင် မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်အုံး…နင့်လို တအားလှတဲ့ မိန်းကလေးကို မကြိုက်တဲ့ ယောကျ်ားရယ်လို့ ရှိပါ့မလားဟဲ့….လို့မိလွန်းကြင်ရဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ရီရီအုန်းက ပြောခဲ့ဘူးတယ် ။ရီရီအုန်းကတော့ ဘွဲ့ရပြီးတာနဲ့ သံဖြူဇရပ်က လုပ်ငန်းရှင်တယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျသွားတယ် ။

မိလွန်းကြင်နဲ့ တအား ခင်မင်ချစ်ခဲ့ကြပေမယ့် အခြေအနေချင်း မတူတော့လို့ တယောက်နဲ့ တယောက် အရင်လို သိပ် မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘူး ။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ အလုပ်လိုက်လျှောက်ရင်း သတင်းဌာနတခုမှာ သတင်းထောက် အလုပ်အတွက် အင်တာဗျူးဖို့ စောင့်နေတဲ့အချိန် သဒ္ဒါဖူးနဲ့ စတွေ့ ခင်မင်မိကြတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက မန္တလေးသူ ..။ မိလွန်းကြင်လိုဘဲဖြူဖြူ ချောချော ..။ အရပ်မြင့်မြင့် နဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း မိလွန်းကြင်လိုဘဲ ။ အရမ်းပြေပြစ် အချိုးကျတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို မြင်မြင်ချင်း တအားခင်မိသွားတယ် ဆိုပြီး သူနေတဲ့ အဆောင် လိပ်စာနဲ့သူ့ဖုန်းနံပါတ်ပေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ကို တအား ခင်မင်သွားမိတာပါဘဲ ။ မိလွန်းကြင်လည်း သတင်းဌာနမှာ အလုပ်မရဘဲ အားကစား ဂျင်မ် တခုမှာ နည်းပြ အလုပ် ရသွားတယ် ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့ အဆက်အပေါက်ကြောင့် ဒီလိုဂျင်မ်မှာ အလုပ်ရတာလို့ သဒ္ဒါဖူးက ပြောတာဘဲ ။မိလွန်းကြင်ရဲ့ ရုပ်နဲ့ ကိုယ်လုံးအချိုးအစားကြောင့် ပေါ့ ။ သဒ္ဒါဖူးနဲ့ မိလွန်းကြင်တို့ ညဖက်ဆိုရင် ဖုန်းစကားပြောကြတယ်လေ ။စစချင်းတော့ ဘယ်အလုပ် လျှောက်ရမလဲ..ဘယ်အလုပ်တွေ ပေါ်နေလဲ တိုင်ပင်ကြတာ။ သဒ္ဒါဖူးက ပိုပြီး ရင်းနှီး ခင်မင်လာကြပြီးတဲ့နောက် သူ့အကြောင်းတွေကို မိလွန်းကြင်ကို ပြောပြတယ် ။သဒ္ဒါဖူးက မန္တလေးက လူလတ်တန်းစား ကုန်သည် မိဘတွေကနေ မွေး မန္တလေးမှာဘဲ ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ မန္တလေးသူစစ်စစ်ပါ ။ မန္တလေးတက္ကသိုလ်ကနေ ဘွဲ့ရပြီးတဲ့နောက် မော်ဒယ် ဒါမှမဟုတ် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ဖြစ်ချင်တဲ့စိတ်တွေကြောင့် မိဘတွေ တားတဲ့ကြားကစွတ်တရွတ် ရန်ကုန်ကို ထွက်လာခဲ့တာ ။ မကြာခင် သဒ္ဒါဖူးလည်း ရုပ်ရှင်လောက က ဒါရိုက်တာ တယောက်နဲ့ ဆက်မိသွားပြီး သရုပ်ဆောင်သင်တန်းတခု ကိုတက်ဖြစ်သွားတယ် ။ဒီသင်တန်းဆင်းပြီးရင်တော့ မင်းသမီး ဖြစ်မှာ သေချာတယ် လို့ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကိုပြောပြတယ်။သူနဲ့ ခင်မင်သွားတဲ့ ဒါရိုက်တာက ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး တင်ရိုက်မယ် တဲ့ ။

မိလွန်းကြင်လည်း ဒီလောကမှာ စားဝါးမယ့် ကျားရဲကြီးတွေ ရှိနေတယ် လို့ သတိပေးလိုက်ချင်ပေမယ့် သဒ္ဒါဖူး မကြိုက်ခဲ့ရင် သူနဲ့ အခင်အမင် ပျက်သွားမှာ စိုးတာကြောင့် သတိမပေးတော့ဘဲ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်တယ်။မိလွန်းကြင်နေတဲ့ မိန်းကလေး ဘော်ဒါဆောင်ကို သဒ္ဒါဖူး လာလည်တယ် ။ သူတို့ ညနေဖက်တွေမှာ အတူတူထွက်စား ထွက်လည်ဖြစ်ကြတဲ့ သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာတွေ ဖြစ်လာကြတယ် ။ ကြေးအိုး စားတတ်တဲ့ အကြိုက်ချင်းလည်း တူတာကြောင့် အမြဲသွားစားရင်း ပိုပြီး ခင်မင် ရင်းနှီး လာကြတယ် ။မိလွန်းကြင်နဲ့ သူ စခင်ခါစက မိလွန်းကြင်က ရွာမှာ သူ့ကို ဘိုမလို့ ခေါ်ကြတဲ့အကြောင်း ပြောပြခဲ့ဘူးတော့ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကိုရွာကလူတွေ ခေါ်ကြသလိုဘဲ ဘိုမလို့ ခေါ်တယ်။ လတ်တလော သဒ္ဒါဖူး နေနေတာက သူ့အမေဖက်က အမျိုးတွေရဲ့ အိမ်မှာ ။“ နေရတာ မလွတ်လပ်ဘူး..ဘာဘဲ သိသိ မန္တလေးက မိဘတွေဆီကို ဖုန်းဆက် သတင်းပို့ကြတယ်…ဒို့ နေစရာ ရှာနေတယ်…တကယ်လို့ နေစရာရပြီး အစစ ကောင်းရင် မင်း ဒို့နဲ့ လာနေပါလား ဘိုမ…”လို့ သဒ္ဒါဖူးက မေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း လက်ရှိအဆောင်က ပိုင်ရှင်မိန်းမကြီးက အပေါက်ဆိုး ရိုင်းစိုင်းတာမို့ သဒ္ဒါဖူး နေစရာရလို့ ရှိရင် သူလည်း အတူတူ လာနေချင်နေမယ် လို့ ပြန်ဖြေတယ် ။ မိလွန်းကြင်က ဂျင်မ်မှာ လုပ်တောက ကိုယ်လုံးအလှကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်သာစေတဲ့ အသားကပ် ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ရတယ် ။လာကစားကြတဲ့ ယောကျ်ားသားတွေရဲ့ မျက်လုံးတွေက မိလွန်းကြင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေအပေါ်မှာ စိတ်ဝင်တစား စူးစိုက်နေကြတယ် ဆိုတာ မိလွန်းကြင် သိနေတယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း ငယ်ငယ်ထဲက ယောကျ်ားတွေကို ခင်ခင်မင်မင် ပေါင်းတတ်ခဲ့တဲ့ ပွင့်လင်းသူတယောက် ဆိုတော့ ရင်းနှီးချင်လို့လာမိတ်ဆက်ကြတဲ့လူတွေကိုလည်း နုတ်ဆက် စကားပြော ခင်မင်လိုက်တာချည်းပါဘဲ ။ ဒီအထဲက ရိုးရိုးထက် ပိုချင်သူတွေက မိလွန်းကြင်ကို ညနေစာ ထွက်စားဖို့ ဖိတ်တာတွေ…ရှိလာတယ် ။အခုအချိန်အထိ မိလွန်းကြင် ကြိုက်တဲ့လူ မတွေ့သေးတာကြောင့် မိလွန်းကြင် ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်လက်မခံခဲ့ဘူး ။သဒ္ဒါဖူးနဲ့ဘဲ နှစ်ယောက်ထဲ လျှောက်လိမ့်ကြ အစား စားကြတယ် ။ တနေ့ သဒ္ဒါဖူး ဖုန်းဆက်တယ် ။“ ဘိုမရေ….ဒို့ နေစရာ အိုကေသွားပြီ…နေရာက ရေလည် ခန်းနားတယ်ကွာ…လခကလည်း နဲနဲလေး….” လို့ ပြောပြတာကြောင့် မိလွန်းကြင် အရမ်း စိတ်ဝင်စားသွားတယ် ။ လက်ရှိ အဆောင်ကနေ ပြောင်းချင်နေတဲ့သူ ဆိုတော့ချက်ချင်းဘဲ..“ သဒ္ဒါ…ဘယ်မှာလဲဟင်….ဘိုမရော နေလို့ ရမလား…” လို့ မေးမိတယ် ။

သဒ္ဒါဖူးက “ နေရာက ဆရာစံလမ်းမကြီးပေါ်မှာဘဲ …ခြံနဲ့ ဝင်းနဲ့..အရမ်းသားနားတဲ့ တိုက်ကြီးကွ…..ယူနေချင်ရင်ကိုယ် ပိုင်ရှင်ကို မေးပေးမယ် …” လို့ ပြောလို့ မိလွန်းကြင်လည်း “ လုပ်ပါ သူငယ်ချင်းရယ်…လက်ရှိ အဆောင်က ယူလည်း အသိဘဲ..သိပ် မစွံလှဘူး..ကိုယ်လည်း အခု ဂျင်မ်ပိုင်ရှင်က လခတိုးပေးလာလို့ နဲနဲပါးပါးတော့ တတ်နိုင်လာပါပြီ….” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ နောက် နှစ်ရက်လောက် မိလွန်းကြင်ရော သဒ္ဒါဖူးရော မအားကြလို့ တွေ့လည်း မတွေ့ဖြစ် ဖုန်းလဲ မပြောဖြစ်ကြဘူး ။ မိလွန်းကြင်ကို ဂျင်မ်ပိုင်ရှင်ကမိလွန်းကြင် ဓါတ်ပုံတွေနဲ့ သူ့ဂျင်မ်ကို ကြောငြာရိုက်ချင်လို့ လာ ကမ်းလှမ်း စကားပြောတာနဲ့ ဓါတ်ပုံဆရာ တယောက်နဲ့ အစမ်းအနေနဲ့ ဓါတ်ပုံတွေရိုက်နေရလို့ ။ ဒီကြောငြာတွေကနေ မိလွန်းကြင် စပြီး ဘဝပြောင်းသွားနိုင်တယ်လေ ။လူသိများလာပြီး နောက်တဆင့် တနေရာရာကို ထပ်တက်နိုင်တယ် လို့ ထင်မိလို့ ဂျင်မ်ပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ရဲ့ အော်ဖါကို မိလွန်းကြင်လက်ခံလိုက်တာ ။ဓါတ်ပုံရွုတင် အပြီး မောမောပန်းပန်းနဲ့ အိမ်ပြန်လာတဲ့ လမ်းမှာ သဒ္ဒါဖူး ဖုန်းဆက်လာတယ် ။ဓါတ်ပုံဆရာက မိလွန်းကြင်ကို ကိုယ်လုံးပေါ်အောင် အသားကပ် အားကစား ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ခိုင်းပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးပုံပေါင်း တထောင်မက ရိုက်တာ ။မီးမောင်းတွေ တအားနင်း ထိုးတာ ခံရတာ မျက်စိတွေလည်း ကျိန်းစပ် ချွေးတွေလည်း ပြန်လာရတယ် . .။ မလွယ်ဘူး ။ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေ ပြူးကျယ်ပြီး အရောင်တောက်ပ နေတာကို မိလွန်းကြင် သတိထားမိတယ်။ယောကျ်ားတွေက ဒီလိုပါဘဲ ။ ဂန်ဒူးကလွဲလို့ မိန်းမ မကြိုက်တဲ့ယောကျ်ား ဆိုတာ မရှိနိုင်ပါဘူး ။ ဘူးရင်ဘူး…မဘူးရင် ဒူးဘဲလေ …ခိခိ ။

သဒ္ဒါဖူးက “ ဘိုမ….ယူ့အတွက် ဒို့ အဆောင်ပိုင်ရှင်ကို မေးကြည့်တယ်…သူက ဒို့ ထောက်ခံရင် သူ လက်ခံနိုင်ပါတယ်..တဲ့..ယူ့ကို လူကိုယ်တိုင်တော့ တွေ့ချင်တယ်..လို့ ပြောတယ် ..ရမယ့်သဘော ရှိပါတယ်..ယူ ဒီနေ့ညနေ ကိုယ့်အဆောင်ကို လာနိုင်မလား….” လို့ ပြောတယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း ဓါတ်ပုံရိုက်ခဲ့ရတာ မေးပေမယ့် လက်ရှိအဆောင်ကလည်း ပြောင်းချင်ပြီး သဒ္ဒါဖူးနဲ့လည်း နီးနီးကပ်ကပ် နေချင်မိတာကြောင့် လာခဲ့မယ် လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ ဒါကြောင့် အဆောင်ရောက်တော့ အပြတ်မနားနိုင်သေးဘဲ သဒ္ဒါဖူး အဆောင်ကို သွားဖို့ လုပ်ရတယ် ။ အရင်ဆုံးချွေးစော်နံနေတဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်အစားတွေကို အကုန်လုံး တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ရေချိုးပစ်လိုက်တယ်။ကိုယ်အနှံ့ ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်သပ်တဲ့အချိန် ရင်သားစိုင်တွေဆီက ထိပ်ဖူးရင်သီးဖု မာမာလေးတွေကို ထိမိခိုက်မိတာကျင်သလိုလို ကြက်သီးထသလိုဖြစ်မိရပြီး ထပ်ထပ် ပွတ်ပစ်ချင်မိရတယ် ။ အဲလိုဘဲ ပေါင်ကြားဂွဆုံက ရတနာရွေကြုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်တော့လည်း အဲဒီနေရာကနေ လက်ကိုမဖယ်ခွာချင်တော့ဘဲ ထပ်ခါထပ်ခါ ပွတ်နေချင်မိရတယ် ။ အင်း…အပျိုဖေါ်ဝင်စ အချိန်ထဲက တခါတခါ ဒီနေရာက ယားတတ်တာ အဲလိုဘဲ လက်နဲ့ဖိဖိပွတ်မိခဲ့ရတာ အခါခါဘဲ ။ တကယ်တော့ မိလွန်းကြင်ရဲ့ အရွယ်သည် ဆန့်ကျင်ဖက် ဖိုသတ္တဝါတွေနဲ့ ထိတွေ့ ပတ်သက်ဖို့ အချိန်တန်နေပြီ ။ ဟိုး ရှေးရှေးခေတ်တုံးကဆိုရင် မိလွန်းကြင်ရဲ့ အရွယ်ဆိုရင် လင်ယူသားမွေး လုပ်ကြလို့ ကလေးတွဲလောင်းတွေနဲ့ ဖြစ်နေကြတာ ။ခုတော့ သဘာဝကို ဆန့်ကျင်ပြီး လိုလားနေတာတွေကို မသိကျေးကျွန်ပြုပြီး ဟန်ဆောင်အားတင်းထားကြတယ်။ပွတ်မိတော့လည်း အဆုံးအထိ ပွတ်ရတော့တာပေါ့ ။ ရေချိုးခန်း နံရံမှာ မှီထိုင်ချပြီး ရေရေလည်လည်အာသာဖြေလိုက်မိရတယ် ။သဒ္ဒါဖူးရဲ့ အဆောင်ကို ထွက်ခဲ့တယ် ။ တက္ကဆီကားပေါ်က အဆင်း ခြံပေါက်ဝကနေ ကြီးမားသစ်လွင်တဲ့ အဆောက်အဦးကြီးကို တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါမိလွန်းကြင် အံ့သြသွားရတယ် ။ အရမ်းကို သားနားနေလို့..ဒီလို တိုက်ကြီးမှာ ဈေးပေါပေါ နည်းနည်းလေးနဲ့ အခန်းရမယ် ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား ။သဒ္ဒါဖူး တိုက်ကြီးထဲက ပြေးထွက်လာသည် ။ “ ဘိုမ…လာ….လာ….ဟိုဘဲကြီး ရှိနေတယ်..စောစောကဘဲ သူ အပြင်က ပြန်လာတာ တွေ့လိုက်တယ်”“ ပိုင်ရှင်ကို ပြောတာလား “ ဟုတ်တယ် သူ့နံမည်က ဦးတခေတ်ဆန်း .” “ သူက ဒီတိုက်ကြီးမှာဘဲ နေတာလား..” “ ဟုတ်တယ်..ဘိုမ…သူက အပေါ်ဆုံးထပ်မှာ တထပ်လုံး နေတာ….မင်းကို ရှင်းရှင်းဘဲ ပြောပြမယ်ကွာ..သူ့ကြည့်ရတာ ဒို့တော့ နှာဘူးကြီးတယောက်လို့ ထင်မိတာဘဲ..ကြည့်လေ..သူ့တိုက်မှာ အခန်းတွေကို ချောပေ့လှပေ့တောင့်ပေ့ ဆိုတဲ့ မိန်းမတွေ ချည်းဘဲ ငှားတာ….မင်း တွေ့ပါလိမ့်မယ်..ဒီမှာ နေတဲ့ မိန်းမတွေကို …. အကုန် တောင့်တင်း စိုပြေတဲ့ စော်တွေချည်း….”“ ဟုတ်လား….လန့်စရာကြီး…..”“ ကိုယ် အနေမှန်ရင် ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး ထင်တာဘဲ ဘိုမရေ…ကဲ လာ..လာ….အပေါ်တက်ရအောင်…”သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို ဓါတ်လှေခါးဆီကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။

“ အိုး..ဓါတ်လှေခါး ရှိတယ်….တယ်ဟုတ်ပါလား သဒ္ဒါရယ်…တခန်းတနားဘဲ…”“ အင်း…ဘိုမကို မြင်ရင် သူ ငှားမှာ သေချာပါတယ်…ခိခိ….”ဓါတ်လှေခါးလေးက သစ်လွင်ပေမယ့် သေးကျဉ်းလွန်းတယ်လို့ မိလွန်းကြင် ထင်မိတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်း ရဲ့ ဧည့်ခန်းထဲကို သူတို့ ရောက်သွားကြတော့ မိလွန်းကြင် အရမ်း အံ့သြနေတယ် ။ ဧည့်ခန်းက အရမ်းသန့် အရမ်းသားနား ခေတ်မှီလွန်းလို့ ။ ခြေသံ တဖျပ်ဖျပ် ကြားရပြီး လူတယောက် ထွက်လာတယ် ။ရုပ်ရှင်မင်းသားကြီး ဦးနေအောင်လို အသားဖြူ ဖြူ ဒါပေမယ့် ရုပ်က ဦးလူမင်းနဲ့ ဆင်သယောင်ယောင် ။သိပ်မပိန်ပေမယ့် ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့မို့ မိလွန်းကြင် စိတ်ထဲမှာ သဘောကျသွားတယ် ။ အနက်ရောင် တီရှပ်တထည်နဲ့ ဒူးဆစ်လောက် ရှည်တဲ့ ဘောင်းဘီအတို အပြာရောင်ကို ဝတ်ထားတယ် ။ တီရှပ်ရင်ဘတ်နေရာ မှာက MK ဆိုတဲ့ အဖြူရောင် စာလုံးနှစ်လုံး ကို တွေ့ရတယ် ။ “ သဒ္ဒါဖူး”သွားဖြူဖြူတွေ ပေါ်အောင် ပြုံးရယ်ရင်း နုတ်ဆက်လိုက်တဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို သဒ္ဒါဖူးကလည်း “ ဦးတခေတ်ဆန်းဒါ သဒ္ဒါပြောထားတဲ့ ဘိုမ လေ…နံမည်အရင်းက မိလွန်းကြင် ….. ဘိုမ..ဒါ ဒီတိုက်ပိုင်ရှင် ဦးတခေတ်ဆန်း …..” လို့ မိလွန်းကြင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းက “ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်….သဒ္ဒါ့သူငယ်ချင်းက သဒ္ဒါ့လိုဘဲ အရမ်းချောတာဘဲနော်…ထိုင်ပါထိုင်ကြပါ…ဘာများ သောက်ကြမလဲ..ဝိုင်သောက်ကြပါလား…..” လို့ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖါကြီးကို ညွန်ပြပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ အားလုံး ထိုင်လိုက်ကြပြီးချိန် ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေက မိလွန်းကြင်ကို စူးစမ်း ကြည့်ရွုနေတယ် ဆိုတာ သတိထားမိတယ် ။ ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး အကဲခတ်နေတာ ။ ဟွန်း….သဒ္ဒါဖူး ပြောပြထားလို့ သူဟာ မိန်းကလေး မိုက်မိုက်တွေ ဆိုရင်သဘောကျပြီး အခန်းကို ဈေးပေါပေါနဲ့ ငှားပေးတဲ့အကြောင်း ကြိုသိထားနှင့်နေပြီလေ ..။ “ ဒါနဲ့ ဘိုမ..အဲ..မိလွန်းကြင်က ဘယ်မှာ အလုပ်လုပ်လဲဟင် ” “ ပါဝါ ဂျင်မ် မှာပါ” “ အော်..သိတယ်….ကိုသိုက်စိုးသန့်ဇင်…..ကိုယ့်မိတ်ဆွေတွေပါဘဲ…..ဟုတ်ပြီ …. ဘိုမ…ဘိုမ လို့ဘဲ ခေါ်မယ်နော် ဖြစ်လား…”“ ဖြစ်ပါတယ်..ဦးတခေတ်ဆန်း….” “ ဘိုမက တနှစ် စာချ ုပ် ချုပ်နိုင်မလား….”“ ဟုတ်..ချုပ်နိုင်ပါတယ်….”“ အိုကေ..ကောင်းပြီ….အဆင်ပြေပါပြီ….ဘယ်တော့ ပြောင်းလာနိုင်မလဲ..အခန်းကတော့ အဆင်သင့်ပါ…”စကားပြောပုံဆိုပုံကတော့ တကယ့် လူချမ်းသာ လူရည်သန့် ပုံစံမျိုး ။

သူ့ဘယ်လက်က ရွေရောင်နာရီအဝိုင်းလေးကိုလည်း မိလွန်းကြင် သတိထား ကြည့်မိတယ် ။ Tissot တဲ့ ။ အဆင်ပြေပြီ ။သူ့အခန်းခက တခြား အဆောင်တွေထက် သိသိသာသာ ဈေးပေါနေတယ် ။သဒ္ဒါဖူးက သူ့ကို နုတ်ဆက်ပြီး သူ့အထပ်ကနေ ဓါတ်လှေခါးနဲ့ ပြန်ဆင်းလာတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင်ရဲ့တင်ပါးတဖက်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက်ရင်း “ လူကြည့်လက်ခံတာပါလို့ ဒို့ပြောသားဘဲ…” လို့ ရယ်မောပြီးပြောလိုက်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ အခန်းကို အသွား ကော်ရစ်ဒါမှာ မိန်းမချောလေးတယောက် လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်နဲ့ လျှောက်ဖြတ်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး ပြောပြတာ အမှန်တွေပါလား ။ မော်ဒယ်လ်မလေး တယောက်လို အချိုးကျသန့်ပြန့်လှပတဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ပိုင်ရှင်ရဲ့ နံမည်က “ သုဘဒ္ဒါ ” လို့ သဒ္ဒါဖူးက ပြောပြတယ် ။ “ ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့တိုက်ကြီး အောက်ထပ်က အခန်းတွေကို အကော့စား မိန်းမလှလေးတွေကို ငှားပြီး ဒီ မိန်းမလှလေးတွေနဲ့ နီးစပ်ခင်မင် ရတာကို ကျေနပ်နေတာ ဘိုမရ..မင်းကိုလည်း အခါအခွင့် သင့်ရင် လာရောမှာဘဲ..ဒို့ကိုလည်း ကြုံရင် ကြုံသလို ကားကြုံ တင်တာတို့ သူ့အထပ်မှာ ပါတီတွေ ဘာတွေ လုပ်ရင် ဖိတ်တာတို့လုပ်တယ်…ဒို့လည်း အလိုက်အထိုက် သူနဲ့ ဆက်ဆံနေတာပေါ့ ..လို့သဒ္ဒါဖူးက ပြောပြသည် ။ “ သူက ဘာအလုပ် လုပ်လဲ…”“ ဒါတော့ ကိုယ်လည်း မသိဘူး ဘိုမ…သုဘဒ္ဒါ နဲ့ တခါ စကားစပ်မိတော့ ဦးတခေတ်ဆန်းက လုပ်ငန်းမျိုးစုံ လုပ်တယ် လို့ ပြောပြဖူးတယ်….ဥပမာကွာ ဈေးကြီးတဲ့ အယ်လ်ဇေးရှင်း ( ဂျာမန် ရှဲပတ် ) ခွေးတွေ ဖေါက်စားတယ်လို့ ပြောပြတာဘဲ ။

ဂျာမဏီကအမျိ ုးကောင်းတဲ့ ခွေးပေါက်လေးတွေ မှာပြီး ဖေါက်…ရောင်းတယ် တဲ့..နောက်ပြီး ထောက်ကြံ့ဖက်မှာ မွေးမြူရေးခြံ လုပ်တယ် တဲ့….။ နောက် ငါးရက်အကြာမှာ မိလွန်းကြင် ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ တိုက်ခန်းကို ပြောင်းလာခဲ့တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း လုပ်ပေးနေကျဖြစ်တဲ့ အိမ်သစ်တက်ပွဲလေးကို မိလွန်းကြင်တို့ အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းမှာ လုပ်တော့ ဦးတခေတ်ဆန်းက အကုန်အကျခံတဲ့ စားပွဲသောက်ပွဲလေးမှာ တိုက်ခန်းငှားနေကြတဲ့ မိန်းမတွေ အားလုံးကို မိလွန်းကြင်တွေ့ခွင့်ရတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး ပြောပြခဲ့သလို ငှားနေတဲ့ မိန်းမတွေ အားလုံးက အသက် ၂၀ က ၂၅ကြား မော်ဒယ်လ်မတွေ ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတွေလိုဘဲ အမိုက်စားလေးတွေ ချည်း ဖြစ်နေတာကို မိလွန်းကြင် တွေ့ရတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက မိန်းကလေးတွေကို နိုင်ငံခြားဖြစ် အကောင်းစား ဈေးအကြီးစား ဝိုင်ပုလင်းတွေ ဖေါက်တိုက်သလို ဒီထက် ပြင်းတဲ့ ဝစ်စကီ ရမ် ကော့ညက် စတာတွေကို သောက်မယ် ဆိုရင်လည်း အဆင်သင့် ထားရှိပြီး သူ့ရဲ့ အဖိုးတန် ဘို့စ် စပီကာ အင်ပလီဖါယာစက်တွေနဲ့ မြူးမြူးကြွကြွ တီးလုံးတွေကို ဖွင့်ပြီး ကချင်တဲ့လူ ကစေတာမို့ တချို့သော ကတတ်တဲ့ မိန်းကလေးတွေက လွုပ်လွုပ်ကြွကြွနဲ့ ထကကြတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ မျက်စိတွေ အရောင်တောက်ပနေတယ် ။ ပယင်းရောင် အရက်ခွက်ကို ကိုင်ရင်း မိန်းမချောလေးတွေရဲ့ ကြားထဲကိုယ်တလွုပ်လွုပ် ယိမ်းရင်း ပီတိတွေ ဖြာနေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို လက်တို့ပြီး ပြတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက သဒ္ဒါဖူးနဲ့ မိလွန်းကြင်တို့ကိုလည်း ကဖို့ ဖိတ်ခေါ်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးကတော့ အရင်ထဲ က နိုက်ကလပ်တွေမှာ ကဖူးတဲ့သူ ဆိုတော့ ထကတယ် ။ မိလွန်းကြင်ကတော့ မကတတ်လို့ ငြင်းလိုက်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေတယ် ။ ခုန်ပေါက်ကကြတာတွေက ပျော်စရာကြီး ။နောက်တနေ့ ညနေ အခန်းကို ပြန်လာတော့ သဒ္ဒါဖူး တံခါးလာခေါက်ပြီး..“ ဘိုမ…ရေ..သတင်းထူး..သတင်းထူး..”လို့ ပြေးလာပြောပြတာက ညက အားလုံး ပြန်သွားကြတဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါတယောက်ထဲ ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့ ကျန်ခဲ့ပြီး သုဘဒ္ဒါ အရက်တော်တော်လေး မူးပြီး ဓါတ်လှေခါးနဲ့ အပေါ်ဆုံးထပ်က ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အိမ်ကို လိုက်ပါသွားတယ် တဲ့ ။

သုဘဒ္ဒါနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းတို့ ညိကြပြီလား မသိဘူး လို့ သဒ္ဒါဖူးက မိလွန်းကြင်ကို ရယ်ပြီးပြောတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက “ ညိဖို့ များပါတယ်..သုဘဒ္ဒါက ဘယ်လောက် ဟော့လည်း ယူလည်း သိသားနဲ့..သူယောကျ်ားတွေကို စိုက်ကြည့်တဲ့ အကြည့်က…”လို့ ပြောရင်း သုဘဒ္ဒါ ဆိုတဲ့ အဟော့စားလေး ကြည့်တတ်တဲ့ပုံကို လုပ်ပြတယ်။ နှစ်ယောက်သား အော်ရယ်လိုက်မိကြတယ် ။မိလွန်းကြင် နောက်တနေ့ ဂျင်မ်ကို အလုပ်ဆင်းဖို့ ရောက်တော့ ဂျင်မ်က အလုပ်သမားလေးက ဘောစိကမိလွန်းကြင်လာရင် သူ့ဆီ လာခဲ့ဖို့ မှာထားတဲ့အကြောင်း လာပြောတာနဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင် ရဲ့ ရုံးခန်းထဲကို မရဲတရဲနဲ့ ဝင်ခဲ့တယ် ။“ အော်..မိလွန်းကြင်..လာ…လာ….ဓါတ်ပုံတွေ လာကြည့်…”တပ်ထားတဲ့ ရွေရောင်ကိုင်း မျက်မှန်လေးထောင့်လေးကို ကျော်ပြီး မော့ကြည့်လိုက်တဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ လှမ်းခေါ်တယ် ။သူ့ရုံးခန်းလေးက ကျဉ်းပေမယ့် သပ်ရပ်သားနားတယ် ။ မိလွန်းကြင် ရိုက်ထားတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေကို သူ့ကွန်ပြူတာမှာ ပြတယ် ။ ဓါတ်ပုံတွေက အရမ်းဟော့နေတယ် ။ဒီလိုပုံတွေကို မိလွန်းကြင်ရဲ့ အဖေနဲ့ အမေတို့သာ မြင်ကြရင် ဘယ်လိုနေကြမလဲ ။အသားကပ် ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ထားပြီး ရိုက်လို့ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ကိုယ်လုံး အချိ ုးအစားတွေကို သိသိသာသာထင်းနေတာကြောင့် တကယ်ဘဲ လူတွေကို ဖမ်းစားညှို့ယူစေတဲ့ ပုံတွေပါ လို့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က ပြောလိုက်တယ် ။ “ ဒီပုံတွေနဲ့သာ ကိုယ့်ဂျင်မ်ကို ကြော်ငြာလိုက်ရင် တရှိန်ထိုးနံမည်ကြီးသွားမှာဘဲ ..မိလွန်းကြင်ရေ….ကျေးဇူးပါကွာ.. မိလွန်းကြင်အတွက် ချီးမြှင့်ဖို့လည်း ဒီမှာ အဆင်သင့် ရှိတယ်….ရော့..ဒါ မိလွန်းကြင်အတွက်…”သူ့ရှေ့စားပွဲပေါ် အဆင်သင့် ချထားတဲ့ ငွေထုပ်တွေကို မိလွန်းကြင်ဆီကို တွန်းပို့လိုက်တယ် ။

“ အယ်…များလှချည်လား..ဆရာရယ် …”“ မိလွန်းကြင် ကူညီတာကိုဘဲ ကျနော်က ဝမ်းသာနေတာပါ …”သူ့ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တဲ့အချိန် မိလွန်းကြင် စိတ်ထဲမှာ မသင်္ကာတာနဲ့ နောက်ကို ဖျတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မိလွန်းကြင်ရဲ့ဖင်တုန်းတွေကို တောက်ပတဲ့ တဏှာမျက်လုံးကြီးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရင်တုန်သွားရတယ် ။ ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင် သင်တန်းက ဆင်းတဲ့အချိန် သင်တန်းကျောင်း အပြင်ဖက်မှာ သူ့ကို စင်တင်ပေးမယ့် နံမည်ကြီး ရုပ်ရှင်ဗီဒီယို ဒါရိုက်တာ အံ့ကျော်ထူးကို တွေ့လိုက်ရလို့ သဒ္ဒါဖူး အံ့သြသွားတယ် ။အံ့ကျော်ထူးသည် ခါတိုင်းလို ကဘိုကရို မဟုတ်ဘူး ။သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်နေသည် ။ အပြာနုရောင် ရှပ်အသစ်နဲ့ သစ်လွင်တဲ့သက္ကလပ်ဘောင်းဘီ မီးခိုးရောင်နဲ့ ရွူးဖိနပ်အနက်ရောင်နဲ့ ။ “ ဟင်…ကိုအံ့…ဘယ်ကို လာတာလဲ..တယောက်ယောက်ကို လာစောင့်နေတာလား…” “ အင်း…သဒ္ဒါဖူးကို လာစောင့်နေတာ…” “ ဘာအရေးတကြီး ကိစ္စရှိလို့လဲဟင်..ကိုအံ့…” “ ကိစ္စကတော့ သဒ္ဒါဖူးကို ရုပ်ရှင် မင်းသမီတင်ရိုက်ပေးမယ့် ထုတ်လုပ်သူ သူဌေးတယောက် ရပြီ..” “ ဟင်…ဟုတ်လား..တကယ်လား ကိုအံ့ရယ် ….ဟုတ်လို့လား” “ တကယ်ပါ..အဲဒီအကြောင်း သဒ္ဒါဖူးနဲ့ စကားပြော တိုင်ပင်ချင်တာကြောင့် ကိုယ်လာစောင့်နေတာ.” “ တကယ်ဆိုရင် ဝမ်းသာစရာကြီးနော်..သူက သဒ္ဒါဖူးကို တွေ့ဖူးလို့လား..ကိုအံ့..သူက ဘယ်သူလဲဟင် သူက သဒ္ဒါဖူး ဓါတ်ပုံတွေကို တွေ့ပြီး သဘောကျသွားတယ်လေ..ကိုယ်တို့ ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေ မှတ်မိလား.. အဲဒါတွေကို ကိုယ့်ဝက်ဆိုက်မှာ တင်ထားတာတွေကို သူတွေ့သွားတာ” “ ဟယ်..ကိုအံ့ရယ်..ဒါဆို ဟို..ဟို….ဟို…ပင်တီပါ ပေါ်နေတဲ့ ပုံကိုလည်း သူတွေ့သွားတာပေါ့ ဟုတ်လား..ဟယ် ရှက်လိုက်တာ…”။

“ မရှက်နဲ့..မရှက်နဲ့ သဒ္ဒါဖူး…အဲဒီပုံကြောင့်ဘဲ အခုလို ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး တင်ရိုက်မယ် ဖြစ်လာတာ..” “ ဟယ်..ဟုတ်လား” “ ကဲ လာ လာ ကားပေါ်တက် တနေရာရာမှာ ညနေစာ စားရင်း ပြောကြတာပေါ့…” “ ဟုတ်ပြီ..ကိုအံ့ …” သဒ္ဒါဖူးလည်း အံ့ကျော်ထူး ရဲ့ ကားပေါ်ကို တက်လိုက်သွားလိုက်တယ် ။ အံ့ကျော်ထူးသည် မိန်းမရှိတဲ့ လူမှန်း သဒ္ဒါဖူး အစထဲက သိထားတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးကလည်း သူ့မှာ မိန်းမ ရှိကြောင်း သဒ္ဒါဖူးကို ပြောပြဘူးတယ် ။ သားနားသန့်ရှင်းတဲ့ ခြံဝင်းထဲ စားပွဲခုံတွေ ချထားတဲ့ စားသောက်ဆိုင် တဆိုင်ကို အံ့ကျော်ထူးက ခေါ်သွားတာ ။အစားအသောက်တွေ မှာလိုက်ကြပြီးတဲ့နောက် အံ့ကျော်ထူးက “ ဒီလို သဒ္ဒါဖူးရေ အခု သူရိုက်မယ့် ဇာတ်ကားက တော်တော် ဟော့တယ် ဖိုက်တင်အက်ရှင် အပစ်အခတ် အညှစ်အသတ်တွေ အသားပေးတဲ့ ဇာတ်ကား ဇာတ်ညွန်းက အင်တာနက်မှာ နံမည်ကြီးခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတပုဒ် …အဲ..ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင် မြန်မာ အပြာ ဇာတ်လမ်းတပုဒ်ပေါ့…အခု ပွင့်လင်းမြင်သာတဲ့ ခေတ်ပြောင်းကာလ ရောက်လာတော့ ဒီအကြမ်းစား ဇာတ်လမ်း ကို ဖျော့ပစ်လိုက်ပြီး ရုပ်ရှင်ကြီး အနေနဲ့ ရိုက်မှာ…….” လို့ ပြောတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးလည်း..“ အို..ကိုအံ့..အပြာကားတော့ သဒ္ဒါ ဘယ်လိုမှ မရိုက်ရဲဘူး….မဖြစ်နိုင်ဘူး..ကိုအံ့ရယ်….”လို့ ခါးခါး သီးသီး ငြင်းပယ်လိုက်တော့ အံ့ကျော်ထူးက “ အပြာရုပ်ရှင်လည်း ခွင့်မပြုသေးပါဘူး..သဒ္ဒါဖူးရယ် မူရင်းဇာတ်လမ်းက အဲဒီဇာတ်လမ်းမျိ ုးလို့ ပြောပြတာပါ….ခပ်ဟော့ဟော့ အဆင့်ဘဲ ဖြစ်မှာပါ…ဥပမာ…ဘီကီနီ တူးပိစ်လိုဟာ ဝတ်တာတို့ ..နိုင်ငံခြား မင်းသမီးတွေလို ဆက်ဆီကျကျ ဒီဇိုင်းလိုဟာတွေ လုပ်ရမှာ လောက်ပါ..” လို့ ရှင်းပြောပြတယ် ။ “ ကိုအံ့က ပိုနားလည်ပါတယ်လေ ..ကိုအံ့ကို ယုံလို့ဘဲ သဒ္ဒါက အပ်ထားတာဘဲ ဥစ္စာ….” လို့ သဒ္ဒါဖူး ပြောလိုက်တယ် ။“ ဒီ သူဌေးနဲ့ သဒ္ဒါဖူးကို ကိုအံ့ တွေ့ပေးမယ် …သူက သဒ္ဒါဖူးက တအား ဆက်ဆီဖြစ်တယ်..ဒီဇာတ်လမ်းနဲ့ လိုက် တယ်..မေးပေးပါ လို့ ပြောတာနဲ့ သဒ္ဒါ့ကို ခုလို တိုင်ပင်ရတာ” “ ဒါဆို ဒီ ဇာတ်ညွန်းကို အိမ်ရောက်ရင် အေးဆေး ဖတ်ကြည့်လိုက်….ကိုအံ့ထင်တာတော့ သဒ္ဒါဖူး တကားထဲနဲ့ တဟုန်ထိုး နံမည်ကြီးသွားမှာ သေချာတယ်” “ ဟုတ်..ကိုအံ့..ကျေးဇူးပါ” သုဘဒ္ဒါ အေးစိမ့်တဲ့ အဲယားကွန်းကြောင့် နိုးလာတယ် ။ စောင်ခြုံအိပ်ခဲ့ပေမယ့် လူးရင်းလွန့်ရင်း စောင်နဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ ကွာသွား လွတ်သွားတယ် ။ အင်…ကိုယ်တုံးလုံး ကြီးပါလား …။

ဘေးဖက်ကို ကမန်းကတန်း ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း တရွူးရွူးနဲ့ မှောက်ရက်ကြီးအိပ်ပျော်နေတယ် ။ သူလည်း သုဘဒ္ဒါလိုဘဲ တုံးလုံးကြီး ။ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ။သူ့ကို ငေးစိုက်ကြည့်မိပြီး ရင်ဖိုသွားတယ် ။ ညက..ညက…သူ…သူ အရမ်းသောင်းကျန်းတာဘဲ ။ ကဲတယ် ။တဏှာဘူးကြီး ။ သုဘဒ္ဒါကို သူ အပျိုရည်ဖျက်လိုက်တယ် ။ သူ..သူ လူဆိုးကြီး…။ သုဘဒ္ဒါ သူ့ကို ဒီကို ပြောင်းလာထဲက စိတ်ဝင်စားမိတာပါ ။ သူက အသက် သုံးဆယ်ကျော် ဆိုပေမယ့် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့ လူချောလူခန့်ကြီးပါ ။ သုဘဒ္ဒါက အညာသူ ။ ရွေဘိုသူစစ်စစ် ။ ဒါပေမယ့် အသားမညိုဘူး ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ အသားက ဖြူဖွေးနုညက်နေတယ် ။ မယုံဘူးလား ။ မယုံရင် ပုံပြင်မှတ် ။ တကယ်ပြောနေတာ ။ ရွေဘိုမင်းကြိုက် လို့ ပြောလေ့ရှိတဲ့စကား အတိုင်း ရွေဘိုသူ သုဘဒ္ဒါက ပေါင်တန်ရှည်တယ် ။ရင်တွေ တင်တွေလည်း ရှိတယ် ။ ထွားထွားအယ်အယ်ကြီးမျိုး မဟုတ်ဘူးနော် ။ ပုံမှန်ပေါ့ ။ သုဘဒ္ဒါလည်း တခြား မိန်းမချောမိန်းမလှလေးတွေ လိုဘဲ ယောကျ်ားတွေ တအား အလိုက်ခံရတာပါဘဲ ။ သို့ ပေမယ့် အရိုးများတယ် ချေးခါးတယ် နဲ့ ရွေးနေခဲ့လို့ အီစီကလီ အဆင့်နဲ့ဘဲ ရှိနေခဲ့တာ ။ အတည်အတန့်ဘဲ မရှိသေးဘူး ။အင်း ။ အခုတော့ အခုတော့ ဒီဘဲကြီးနဲ့ သုဘဒ္ဒါ “ ပွင့် ”သွားပြီ ။ ပါကင်ပွင့်သွားပေမယ့် သုဘဒ္ဒါ ဝမ်းမနည်းဘူး ။

သူ့ကို ဦးတခေတ်ဆန်းကို သုဘဒ္ဒါ ခိုက်သွားတယ် ။သူ့ကို ချစ်တယ် ။ ကြိုက်လည်း ကြိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ နို့တွေ နို့သီးလေးတွေ နာကျင် ကျိန်းစပ်နေတယ် ။ သူစို့ထား ကိုက်ထားတာ ။အင်း နောက် ပေါင်ကြားကဟာလည်း နာနေတယ် ..စပ်နေတယ် ။ သူတအား လုပ်ထားတာ ။ညက သူက ပါတီပေးတယ် ။အရက်တွေ ညာညာတိုက်တယ် ။ သူ့အကြံကို သုဘဒ္ဒါ သူ့တိုက်ကြီးကို စပြောင်းကထဲက ရိပ်မိတယ် ။ မိန်းမချောလေး တွေကို အနီးကပ် ကြံချင်လို့ ချောလှတဲ့ မိန်းကလေးတွေကိုချည်း တမင်ရွေးငှားတာ ။ အိမ်ခန်းလခကိုလည်း မက် လောက်အောင် လျော့ပေးထားတယ်လေ ။ တဆင့်စကား တဆင့်နားနဲ့ အရုပ်ဆိုးဆိုးနဲ့ မိန်းကလေးတွေ ရောက် လာပြီး ငှားချင်ကြောင်း လာပြောရင်လည်း သူက အလိမ္မာသုံးပြီး အကြောင်းပြပြီး ပုတ်ထုတ်ပစ် ငြင်းထုတ်ပစ်တာ ။သူက သုဘဒ္ဒါကို ပေါ်တင်ကြီးဘဲ အရမ်းချောတယ်..ဘာညာ ပြောပြီး သူ့ကားပေါ်တင်ပြီး စားသောက်ဆိုင် ဈေးအကြီးစားတွေမှာ လိုက်ကျွေး…ဆံပင်ဆိုင်တွေ ပို့ပေး…ဈေးကြီးတဲ့ ဆိုင်တွေမှာ အဝတ်အစား လက်ကိုင်အိတ်ဖိနပ် အကောင်းစားတွေ အတင်းဝယ်ပေးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ လုပ်ချင်နေတဲ့ မော်ဒယ်လ်အလုပ်လည်း သူရအောင်ကူညီမယ် ပြောတယ် ။ သူ ခဏခဏဘဲ သူ့အဆောင်က မိန်းမတွေ ပျော်အောင် ပါတီတွေ လုပ်လုပ်ပေးတဲ့အခါသုဘဒ္ဒါကို ဝိုင်တွေ မျိုးစုံ တိုက်တယ် ။ သိပ် ဂရုစိုက်ပြတာဘဲ ။မနေ့ညကတော့ သုဘဒ္ဒါ တော်တော့်ကို မူးသွားတယ် ။တခြားမိန်းကလေးတွေ ပြန်ကုန်ကြပြီး သုဘဒ္ဒါနဲ့ သူနဲ့ဘဲ ကျန်တယ် ။ ဝိုင်သောက်လိုက် ထကလိုက်နဲ့ ။ နောက်တော့ သူက “ သုလေး…အားလုံးလည်း သွားကုန်ကြပြီ ..သုနဲ့ကိုယ်နဲ့ အပေါ်ထပ်မှာ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ရအောင်..ကိုယ့်မှာ ဇာတ်ကားချပ်ကောင်းကောင်းတွေ ရထားတယ်…” လို့ ခေါ်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း သူ့ကိုမှီတွဲပြီး သူနဲ့ သူနေတဲ့ အပေါ်ထပ်ကို လိုက်သွားမိလိုက်တယ် ။ဟွန်း ။ သူ့အပေါ်ထပ်ကို ရောက်တာနဲ့ သူက သုဘဒ္ဒါကို စနမ်းတော့တာဘဲ ။ ချစ်တယ်ချစ်တယ် အထပ်ထပ်အခါခါ ပြောသလို လက်ထပ်ယူမယ် ဘာညာတွေလည်း ဂတိတွေ စွတ်စက်ပေးပြီး သုဘဒ္ဒါကို သူ့ဧည့်ခန်းက ကျောက်သားနံရံကြီးမှာ မျက်နှာအပ် ကပ်ရပ်ခိုင်းထားပြီး အနောက်ဖက်ကနေ သုဘဒ္ဒါရဲ့ လည်တိုင်..ပုခုံးသားတွေ ကို လိုက် နမ်းတယ် ။

သူ့ဘယ်ဖက်လက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ဘယ်ဖက် နို့ကို လာကိုင်ဆုပ်သလို သူ့ညာဖက်လက်က ညာဖက်ပေါင်တန်ကို လာကိုင်ပွတ်တယ် ။ အရက်ကလည်းမူး တဏှာစိတ်တွေကလည်း တထောင်းထောင်းထနေ တော့ သုဘဒ္ဒါလည်း သူလုပ်သမျှ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံယူနေမိရတယ် ။ သူ သုဘဒ္ဒါရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်နေ ဖယ်နေမှန်း သိပေမယ့်လည်း သုဘဒ္ဒါ သူ့ကို မတားဆီးမိဘူး ။သူလုပ်နေတာတွေကို မကန့်ကွက်မိဘူး ။အဝတ်တွေ အကုန်လုံး ကိုယ်ပေါ်ကနေ ကျွတ်ကုန်ပြီ ။မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားရပြီ ။ သူ့ဧည့်ခန်းကြီးမှာ ရှိတဲ့ သားရေဆိုဖါ အညိုရောင်ကြီးတွေ ဆီကို သူက သုဘဒ္ဒါကို ခေါ်သွားတယ် ။ သူ..သူ…..သူလည်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေတယ် ။ သူ ဘယ်အချိန်က သူ့အဝတ်အစာတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သလဲ သုဘဒ္ဒါ မသိလိုက်ဘူး ။သူ့လက်ချောင်းတွေက သုဘဒ္ဒါရဲ့အကွဲကြောင်းဆီက နွုတ်ခမ်းသားထူထူလေးတွေကို ဖိဖိပွတ်နေတယ် ။ သူ့နွုတ်ခမ်းကြီးတွေက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ရင်စိုင်တဖက်က ရင်သီးဖုလေးကို အငမ်းမရ စို့စုတ်နေတယ် ။ သူ့ပေါင်ကြားက မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေတဲ့ မာမာနွေးနွေး အချောင်းကြီးက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပေါင်ရင်းတဖက်ကို လာထိထောက်နေတယ် ။သုဘဒ္ဒါ ပေါင်ကြားမှာ အရည်တွေ စိုရွဲနေတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ အသံထွက်ပြီး ညည်းငြူမိရတယ် ။ သူ ပေါင်တွေကိုဆွဲဖြဲလိုက်တာ သိလိုက်တယ် ။ ဧည့်ခန်းေ ထာင့်တနေရာက မီးဝါဝါမှိန်မှိန်လေးရဲ့ အလင်းရောင်နဲ့ သူ့ဒုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရတယ် ။ အိုး…..အမလေး….တော်တော့်ကို ကြီးတဲ့ဟာကြီး …။ သူက သုဘဒ္ဒါ ကြည့်နေတာကို တွေ့သွားတယ် ထင်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်တဖက်ကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး သူ့အတန်ကြီးဆီကို ပို့ပေးလိုက်တယ် ။ ကိုင်ဆုပ်စေချင်တဲ့သဘော ဆိုတာ သိလိုက်လို့ သုဘဒ္ဒါလည်း သူ့အတန်ကြီးကို ကိုင် ဆုပ်လိုက်တယ် ။ ပူနွေးနွေး အတန်ကြီးက တအား တုတ်တာဘဲ ။ ရှည်လည်း ရှည်တယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သူကသုဘဒ္ဒါရဲ့ နောက် ရင်စိုင်တဖက်က ရင်သီးလေးကို သူ့လျာကြီးနဲ့ ယက်လိုက် စို့စုတ်လိုက် လျာဖျားချွန်ချွန်နဲ့ထိုးကလိလိုက် လုပ်နေတယ် ။

ဒါကြီးဟာ ငါ့ပိပိထဲကို ထိုးသွင်းမယ့်ဟာကြီးပါလား ဆိုတဲ့ အသိက သုဘဒ္ဒါကို တုန်လွုပ်စေသလို တအားလည်းစိတ်တွေ ထကြွမိတယ် ။ ထိပ်ဖူးကြီးကို စမ်းပွတ်ကြည့်နေတဲ့အချိန် သူက သုဘဒ္ဒါနားနားကို သူ့နွုတ်ခမ်းကပ်ပြီး “ ထည့်ကြရအောင်….” လို့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့အတန်ကြီးကို သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပိပိအပေါက်ဝမှာ သူ တေ့လိုက်တယ်။ သုဘဒ္ဒါ ငယ်ငယ်ထဲက စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တဲ့ ယောကျ်ားတယောက်ရဲ့ ကာမစပ်ယှက်တာ ( လိုးတာ)ကို နဖူးတွေ့ဒူး တွေ့ ကြုံရပြီ ။ မှိုပွင့်ကြီးလို ပုံစံ လိင်တန်ချောင်း ထိပ်ဖူးကြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ နွုတ်ခမ်းသားထူထူတွေ ကြားထဲက အပေါက်ထဲကို တိုးဝင်ဖို့ တာစူနေပြီ ။ ပိပိတခုလုံးကလည်း အရည်တွေနဲ့ ရွဲနေတော့ သူ့ဟာကြီး တိုးဝင်လာနိုင် မယ်လို့ ထင်မိတယ် ။သူက ဒီ ကိစ္စကို ကျွမ်းနေတဲ့လူကြီးပါ ။ သုဘဒ္ဒါ စိတ်ပူနေသလို ပိပိလည်း ပြဲမသွား နာလည်း သိပ်မနာလိုက်ဘဲ သူ စပ်ယှက် ( လိုး )နေပြီ ။ သူ့ဒုတ်ကြီးကတော့ ပိပိထဲမှာ အပြည့်ကြီးတော့ ဖြစ်နေတာပေါ့ ။ ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ဆုတ်လိုက် လုပ်နေတဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပိပိထဲမှာ အရမ်းကောင်းတဲ့ အရသာထူးကို ခံစားရတယ် ။ လိုးတယ်ဆိုတဲ့ အရသာ ..ယောကျ်ားလီးတန်ရဲ့ အရသာကို သုဘဒ္ဒါ စပြီး ခံစား ကြုံတွေ့နေရပြီ ။ သူ့ကို တအား ဖက်ထားရင်း သူလုပ်နေတာတွေကို အရသာခံနေလိုက်မိတယ် ။တချက်တချက် အရမ်းကို ကောင်းသွားပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပိပိအတွင်းထဲကနေ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ် လို့ ခံစားလိုက်ရတယ် ။ သူလည်း တအားကောင်းလာပုံဘဲ ။ တော်တော်လေး ထိုးဆောင့်အပြီး သူ့ဒုတ်ကြီးကို ဖျတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဘိုက်ပေါ်ကို အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ သူ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး…“ အားးးးယား…….အီး……..အင်း…….အိုး….” ဆိုတဲ့ အသံတွေ ညည်းပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားတယ် ။ အရမ်း ကောင်းသွားတဲ့ပုံဘဲ …။အဝတ်တွေက ဘယ်ရောက်နေလဲ မသိဘူး ။ သုဘဒ္ဒါ ရွူးပေါက်ချင်နေတယ် ။ သူ့ဖက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ တခူးခူးနဲ့ အိပ်ပျော်နေတုံးဘဲ ။ကုတင်ပေါ်က အသာလေး ဆင်းလိုက်တယ် ။

ဖင်တုံးလုံးနဲ့ဘဲ ရေချိုးခန်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်တယ် ။ အိမ်သာကမုတ်ပေါ်မှာ ရွူးထိုင်ပေါက်ရင်း သူတအားလုပ်ထားလို့ ကျိန်းစပ်နေတဲ့ ရှေ့ဖင်ကို သေသေချာချာ ငုံ့ကြည့်မိတယ် ။ သူ့ဒုတ်တန်ကြီးကြောင့် ပြဲသွားသလား လို့ ။ အဲကွန်းကြောင့် အဝတ်မဲ့နေတဲ့ သုဘဒ္ဒါရဲ့ ရင်သားထိပ်ဖျားတွေ အေးလွန်းနေသလိုဘဲ ။ သူတို့က ဒီလို အဖုံးအကွယ် မပါဘဲ နေနေကျ မဟုတ်ဘူးလေ ။ အိမ်သာခွက်ပေါ်က ထလိုက်တဲ့အချိန် ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လာတဲ့ သူ့ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။သူလည်း တုံးလုံးကြီးဘဲ ။ သူ့ဟာကြီးက ငေါငေါကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ။ ဂွေးစိကြီးတွေကလည်း တွဲလောင်းကြီး တလွုပ်လွုပ်နဲ့ ..။သုဘဒ္ဒါလည်း ရင်စိုင်တွေကို လက်နဲ့ကာမလား…ပေါင်ကြားကိုဘဲ ဖုံးရမလား..ရုတ်တရက် မသိဘူး ။ သူက ပြုံးပြီး“ မရှက်နေပါနဲ့ကွာ..လင်မယား ဘဝ ဆိုတာ အရှက်ကုန်တယ်တဲ့…ကိုကိုနဲ့ သုက လင်မယားတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပြီးပြီ ဘဲ..လာ..ကိုကို့ဆီကို …”လို့ ပြောပြီး သုဘဒ္ဒါကို ဖက်လိုက်တယ် ။ သူ့လက်တဖက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ မျက်နှာကို မေးစိကနေ ကိုင်မော့လိုက်တယ် ။“ လှလိုက်တာ သုလေးရယ် …လှလိုက်တဲ့ နွုတ်ခမ်းလေး …ကိုကို နမ်းလို့မဝဘူး….”သူ သုဘဒ္ဒါရဲ့ နွုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုတ်လိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက် သူစုတ်သလို သူ့နွုတ်ခမ်းတွေ ကို ပြန်စုတ်လိုက်မိတယ် ။ သူ့လက်တဖက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ဖက်ကို ဆွဲကပ်လိုက်တဲ့အချိန် သူ့အတန်ကြီးက သုဘဒ္ဒါရဲ့ ပေါင်ကြားကို ထိကပ်လာတယ်။

ဒီဟာကြီးရဲ့ တန်ဖိုးကို သုဘဒ္ဒါ ကောင်းကောင်း သိထားပြီလေ ။ ဒီဟာကြီး ပေးစွမ်းခဲ့တဲ့ ကာမအရသာထူးတွေကိုတအား ကြိုက်ခဲ့မိရတယ်လေ ။ စိတ်ထဲမှာ လီးဆိုတာကို ဒါကြောင့် ကမ္ဘာတည်စကနေ အခုအထိ မသတ္တဝါတွေ ဘာကြောင့် ကြိုက်ကြသလဲ ဆိုတာကို သုဘဒ္ဒါလည်း သဘောပေါက် နားလည်ပြီလို့ ပြောလိုက်မိတယ် ။ တကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် အရသာတွေ ပေးနိုင်တဲ့ ဒီလီး ဆိုတဲ့ အတန်ချောင်းကြီး နဲ့ နောက်ထပ် ထိတွေ့ ထိုးညှောင့်တာတွေကို ခံစားလိုတဲ့ စိတ်တွေ ပြန်ပေါ်ပေါက်လာရတယ် ။သူ့လက်တဖက်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ နို့သီးလေး တဖက်ကို ပွတ်ပေးနေသလို ကျန်တဲ့ လက်တဖက်ကလည်း ဖင်တုန်းကြားကို နှိုက်ပွတ်နေတယ် ။ သူက သုဘဒ္ဒါကို တိုးတိုးလေး..“ ကိုကို့လီးကို စုတ်ပေးမလားဟင်…” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ ချက်ချင်းဘဲ သုဘဒ္ဒါ ခေါင်းငြှိမ့်ပြလိုက်မိတယ် ။ သူက သုဘဒ္ဒါ ရှေ့ဖင်ကွဲကို အကြိမ်ကြိမ် ယက်ပေးခဲ့တယ်လေ။ သူကိုယ့်ကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးသလို သူ့ကိုလည်း ပြန်လုပ်ပေးစေချင်တဲ့ စိတ်နဲ့ပါ ။ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်က မွေးပွ ကော်ဇောချပ်လေးပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး သူ့အတန်ကြီးကို စ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။တခါမှ မစုတ်ဖူးပေမယ့် အပြာကားတွေ ခိုးခိုး ကြည့်ထားလို့ သူများတွေ ဘယ်လို စုတ်ကြသလဲတော့ တွေ့ဖူးပြီးတာ ကြာပြီလေ ။သူ..သူက သုဘဒ္ဒါ သူ့အချောင်းကြီးကို စုတ်ပေးနေတာကို သေသေချာချာ ငုံ့ကြည့်နေတယ် ။ “ သုလေးရယ် ..ချစ်လိုက်တာ….” လို့ ညည်းလိုက်တယ် ။ သူ့မျက်လုံးတွေ မှိတ်ကျသွားတယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်းလျာနဲ့ အတန်ချောင်းထိပ်ကို တဖျတ်ဖျတ် ယက်လိုက် ငုံငုံစုတ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက သုဘဒ္ဒါ လက်ကို သူ့လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့ဂွေးစိပျော့ပျော့ကြီးတွေကို ကိုင်ခိုင်းတယ် ။ သူ့အတန်ကို စုတ်ပေးရင်း စိတ်တွေ တအား ထကြွလာတယ် ။ ခံချင်လာတယ် ။ ရှေ့ဖင်ထဲက လှိုက် ယားလာတယ် ။ တအား ယားလာတယ် ။အစုတ်ကို ရပ်ပြီ သူဆောင့်ထည့်တာတွေကို လိုချင်လာတယ် ။ သူနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သွားကြပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ရေရေလည်လည် ထန်နေကြတာကြောင့် စိတ်တူကိုယ်တူ သူနိုင်ကိုယ်နိုင် ကြဲဖြစ်သွားတယ် ။ဒီ တခါမှာတော့ သုဘဒ္ဒါလည်း အရင်အခေါက်တွေထက် ပိုပြီး ခံနိုင်လာတယ် ။ “ ပြီး ” တယ် ဆိုတာ ဘာလဲ လဲ သိသွားရတယ် ။ ဟိုလေ..ရှက်လည်း သိပ် မရှက်တော့ဘူး ။မိလွန်းကြင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရင်ထက် ပိုပြီး ဂရုစိုက်ရမယ် ။ ကိုယ့်ရုပ်နဲ့ ကိုယ်လုံး အချိုးအဆက် ပြေပြစ်တာကြောင့် ဂျင်မ်ကြော်ငြာအတွက် အသုံးခံရတာကြောင့် မိလွန်းကြင် ပိုက်ဆံ မျက်မျက်လေး ရခဲ့တယ် မဟုတ်လား ။သံဖြူဇရပ်က အဖေနဲ့ အမေတို့ကို ကိုယ့် လုပ်အားခ ပို့ပေးလိုက်နိုင်လို့ အရမ်း ဂုဏ်ယူနေမိတယ်လေ ။ အဖေ နဲ့ အမေက မိလွန်းကြင်ကို တားလို့ မရလို့သာ ရန်ကုန်ကို လွတ်လိုက်ရတာ..သိပ်ပြီး အထင်ကြီးတာ မဟုတ်ဘူး။

မိလွန်းကြင် အရွုုံးနဲ့ သူတို့ဆီကိုဘဲ ပြန်လာ မှီခိုရလိမ့်မယ် လို့ ထင်ထားကြတာလေ ။အခုလို ရန်ကုန်ရောက်ပြီး မကြာခင်ဘဲ သူတို့ဆီကို ငွေပြန်ပို့ပေးတော့ သူတို့ မိလွန်းကြင်ကို အထင် မသေးရဲတော့ဘူး ။နှိုးစက်က တတီတီ မြည်နေလို့ အတင်း အားတင်းပြီး ထထိုင်လိုက်ရတယ် ။ လက်တဖက်နဲ့ နှိုးစက်ကို လှမ်းပိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ ရုန်းကန် ထလိုက်တယ် ။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ခြေစုံချလိုက်တဲ့ အချိန် သေသေချာချာ စည်းနှောင်မထားတဲ့ ထမိန်နွမ်းကလေးက ဟုတ်ဆို ကွင်း လုံးပုံ ကျွတ်ကျသွားတယ် ။ ထမိန် ပြန်ဝတ်မနေတော့ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲကို လျှောက်သွားလိုက်တယ် ။ တယောက် ထဲ နေတာဘဲလေ။ ဘယ်သူ မြင်တာ သိတာလိုက်လို့ ။ ရေချိုးခန်းက မီးခလုပ်ကို ချပ်ကနဲ နှိပ်ဖွင့်လိုက်တယ်။ အောက်ပိုင်းဗလာနဲ့ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ သွားတိုက်တယ် ။ အပေါ်မှာ ဝတ်ထားတဲ့ ဘလောက်စ်အဟောင်းလေး ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ တကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့နေတာကို နံရံက ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ချပ်ကြီးမှာ မြင်နေရတယ် ။ဟွန်း…တောင့်တင်း အချိုးကျတဲ့ မိန်းမတယောက်ကို မှန်ထဲမှာ မြင်နေရတယ် ။ အင်း…ငါ့ကိုယ်လုံးကလည်း တကယ့်ကို ဆက်စီကျတာပါလား လို့ တွေးရင်း ဘဝင်မြင့် ချင်သလိုလို မြောက်ချင်သလိုလို ဖြစ်မိသွားရတယ် ။ နို့ကြီးကြီး နှစ်လုံးရဲ့ နို့သီးလေးတွေကလည်း ထောင်ထနေကြတယ် ။ နီညိုညို ဒီနို့သီးလေးတွေက သူ တဏှာစိတ် ထရင် ဆွဲဆွဲနေလို့လား မသိဘူး ။ အရင်ထက် ပိုကြီးလာကြတာကို သတိထားမိလိုက်တယ် ။သွားတိုက်ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးတဲ့ အကန့်လေးထဲက ရေပန်းခလုပ်ကို လှည့်ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ရေပန်းက ရေတွေဝေါကနဲ ကျလာတယ် ။ ဒီမှာနေရတာ တခြား အဆောင်တွေထက် အဆင့်မြင့်တယ် ။ ရေချိုးခန်း မီးဖိုခန်းတွေက အရမ်းအဆင့်မြင့် သားနားတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်းက နှာဘူးကျပြီး မိလွန်းကြင်တို့ သဒ္ဒါဖူးတို့ သုဘဒ္ဒါတို့လို မိန်းမချောလေးတွေကို ဈေးချပြီးငှားထားလို့သာ ဒီလို အခန်းမျိုးတွေကို မိလွန်းကြင်တို့ နေနိုင်တာပါ ။ တခြားမှာဆို ဒီလို အခန်းတွေက ဈေးတအားမြင့်မယ် ။ ဒါကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်းကိုလည်းမိလွန်းကြင်တို့ အဆင်ပြေအောင် အလိုက်အထိုက် ဆက်ဆံနေရတယ် လေ ။ ရေချိုးပြီးတော့ တကိုယ်လုံးကို တဘက်နဲ့ ပွတ်တိုက်တဲ့အချိန် ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ချပ်ကြီးထဲမှာ မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေ တသိမ့်သိမ့် တုန်ခါနေကြတာကို တွေ့နေရတယ် ။ဆံပင်ကို အနောက်ကို လှန်ဖီးပြီး သာရေကြိုးနဲ့ စုစည်းလိုက်တယ် ။ အနက်ရောင်အသားကပ် အားကစား ဝတ်စုံကို ဝတ်..Gymမှာ စလုပ်လုပ်ချင်း Gymပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က ထုတ်ပေးထားတဲ့Nike အနက်ရောင် ဖိနပ်လေးကို စီးပြီး အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့တယ် ။ မနက်စောစော အခုလို ထပြေးရတာ မိလွန်းကြင် ကြိုက်တယ် ။ မနက်စောသေးလို့ လမ်းမကြီးပေါ်မှာ ကားတွေ မများသေးဘူး ။ ပြေးလို့ ရသေးတယ် ။ Gymပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဓါတ်ပုံတွေကို ဟိုတယ်လုပ်ငန်းတွေ လုပ်နေတဲ့သူ့မိတ်ဆွေ တယောက်ကိုပြမိတော့ အဲဒီမိတ်ဆွေက သူ့ဟိုတယ်ကြောငြာအတွက်လည်း ရိုက်ချင်လို့ မိလွန်းကြင်နဲ့ ဆက်သွယ်ပေးပါလို့ ပြောတဲ့အကြောင်း ပြန်ပြောပြတယ် ။ ဟိုတယ်ကြော်ငြာကြောင့်လည်း မိလွန်းကြင် နံမည်ကြီးလာနိုင်တယ် လုပ်ပါလားလို့ ပြောတယ် ။

အင်း..ကြော်ငြာ မော်ဒယ်တယောက် ဖြစ်လာတော့မယ် ထင်တာဘဲ ။ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ရဲ့ ကျေးဇူးပါဘဲ ။ ဒါကြောင့်လည်း မော်ဒယ်တယောက် ဖြစ်ဖို့ စပွန်စာ လိုတယ် လို့ ပြောနေကြတာဘဲလေ ။ သဒ္ဒါဖူးက သူလည်း ရုပ်ရှင်ကားတခုကို ခေါင်းဆောင် မင်းသမီး အနေနဲ့ ရိုက်ခွင့်ရတော့မယ်…သူဌေးကြီး တ ယောက်နဲ့ ဆုံရမယ် …လူကောင်း သဘောကောင်းကြီး ဖြစ်ပါစေလို့ ဆုတောင်းနေရတာဘဲ လို့ ပြောပြတယ် ။ပြေးပြီးတော့ ပြန်လာတဲ့အချိန် တိုက်ထဲကို ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် အပြင်က ပြန်လာတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့ ပက်ပင်းတိုးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါတော့ မပါဘူး ။ သူတယောက်ထဲဘဲ “ ဘိုမက အပြင်မှာ ပြေးရတာကို ကြိုက်လား…ကျနော်ကတော့ စက်နဲ့ဘဲ ပြေးတယ် …” လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းက ပြုံးပြီး စကားစသည် ။ မိလွန်းကြင်လည်း “ ကျမက ဂျင်မ်မှာ လုပ်တာလေ..စက်တွေနဲ့ ပြေးနေကျပါ..မနက် အစောကြီး လမ်းပေါ် ပြေးရတာကို ကြိုက်လို့ပါ….” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ ဓါတ်လှေခါးထဲ အတူတူ ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် သူက မိလွန်းကြင်ကို “ ဘိုမ..ကျနော့်အိမ်မှာ ကော်ဖီသောက်ပါလား..ဖိတ်ခေါ်ပါရစေ…” လို့ ပြောလိုက်တော့ မိလွန်းကြင်လည်း..“ မသောက်တော့ပါဘူး..ဖိတ်ခေါ်တာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..” လို့ ငြင်းတယ် ။ သူက အတင်းခေါ်တယ် ။ သူက “ ပလိစ်..ပလိစ် ..လာပါဗျာ….မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့ စကားလေးဘာလေး ပြောရအောင်…” လို့ အတင်းခေါ်တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း မကောင်းတတ်တာကြောင့် သူ့အိမ်ခန်းကို လိုက်ပါသွားလိုက်မိတယ် ။ စိတ်ထဲကတော့ သုဘဒ္ဒါနဲ့ တိုးကြရင် တော်ကြာ သူ့ဘဲကြီးကို လာလုတယ် ထင်နေမှာကို မိလွန်းကြင် စိုးရိမ်မိပါတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့ဧည့်ခန်းမှာ မိလွန်းကြင်ကို သူကိုယ်တိုင် ဖျော်တဲ့ ကော်ဖီဖျော်တိုက်တယ် ။ထူးဆန်းတာက အဲဒီကော်ဖီကို သောက်ပြီးတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင် ကိုယ်မှာ အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်လာတာဘဲ ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက မိလွန်းကြင်ကို သူ့အကြောင်းတွေ ပြောပြနေသလို မိလွန်းကြင်အကြောင်းတွေကိုလည်း စပ်စုတယ် ။ စကားကောင်းနေတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင်စိတ်တွေ ပြောင်းလဲလာတယ် ။မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့သီးလေးတွေ တအားတင်းပြီး မာလာတယ် ။ ယားလာတယ် ။ ကိုင်ချင် ပွတ်ချင်လာတယ် ။ အစို့ခံချင်လာတယ် ။ ပေါင်ကြားဂွဆုံက မိလွန်းကြင်ရဲ့ မိန်းမကိုယ်လည်း တအား ယားလာတယ် ။ အတွင်းထဲမှာ ယားလာတာ ။ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ ပေါင်ကြားကိုလည်း မိလွန်းကြင် အငမ်းမရ ကြည့်နေမိတယ် ။

သူ..သူ…သူ….မိလွန်း ကြင်ကို ကော်ဖီထဲ ဆေးခပ်လိုက်ပြီလား မသိဘူး ။ မိလွန်းကြင် ဒီလို တခါမှ မဖြစ်ဖူးပါဘူး ။ “ ဘိုမ..ဘာဖြစ်လဲဟင်…နေကောင်းရဲ့လား.” “ အင်း..ဟုတ်တယ် ကျမ..ကျမ တမျိုးဘဲ..ကျမ ပြန်လိုက်အုံးမယ်နော်”မိလွန်းကြင် ချက်ချင်း မတ်တပ် ထရပ်လိုက်တယ် ။ ခေါင်းထဲမှာ မူးနောက်နောက်နဲ့ ။“ အော်..ဟုတ်ပြီ….လာလာ..ကျနော် လိုက်ပို့မယ်….”မိလွန်းကြင် သူ့အိမ်ကနေ ထွက်ဖို့ လျှောက်လာတဲ့အချိန် သူ မိလွန်းကြင်ကို ဖက်လိုက်တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း“ ဦးတခေတ်ဆန်း ဘာလုပ်တာလဲ…” လို့ မေးပြီး သူဖက်တာကို ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် သူ့လက်တွေကမိလွန်းကြင်ရဲ့ ခါးလေးကို ဖက်ထားသလို တင်ပါးကို ကိုင်လိုက်တယ်။ နောက်လက်တဖက်ကလည်း မိလွန်းကြင်ရင်ဘတ်ကို စမ်းတယ် ။ မိလွန်းကြင် သူ့ကို ရုန်းထွက်ဖို့ အင်အား မရှိဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ သူကိုင်စမ်းတာတွေကို ကြိုက်နေတယ် ။ လိုလားနေတယ် ။ သူ မိလွန်းကြင် နွုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုတ်လိုက်တယ် ။ မိလွန်းကြင် ယောင်ယမ်းပြီး သူ့ကို ပြန်ဖက်လိုက်မိတယ် ။တင်ပါးကို ကိုင်နေတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေ တအား ဆုပ်ညှစ်နေသလို တင်ပါးကြားထဲကို ထိုးသွင်းပြီး ပွတ်ဆွဲနေတယ် ။ မိလွန်းကြင် လက်တဖက်က အလိုလို သူ့ပေါင်ကြားကိုသွားစမ်းလိုက်မိတယ် ။ မာမာအချောင်းကြီးကိုစမ်းမိရတော့ ပွတ်သပ်မိတယ် ။ စိတ်တွေ တအား ထန်လာတယ် ။ သူ..သူ…မိလွန်းကြင်ကို အနားက ဆိုဖါပေါ်ကို ခေါ်သွားတယ် ။ စိတ်တွေ ထကြွလွန်းနေတယ် ။ သူ့လက်တဖက်က မိလွန်းကြင်ရဲ့ပေါင်ကြား ကို အပီအပြင် ပွတ်နေတယ် ။ဒါ ဆေးမိတာဘဲ ဆိုတဲ့ အသိ ရှိပေမယ့် သူ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး ။ သူလုပ်တာတွေကို ခံချင်နေတယ် ။ သူ့ကိုလည်း ကိုင်ချင် နမ်းချင်နေတယ် ။ သူက သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် အတန်ချောင်းကြီး ပေါ်လာတယ် ။ ယောကျ်ား အတန်ကို အခုလို တခါမှ နီးနီးကပ်ကပ် မတွေ့ဖူးသေးဘူး ။ အပြာကားထဲမှာ တွေ့ဖူးသလို သံဖြူဇရပ်မှာ တုံးက ဈေးထဲမှာ အရက်မူးလို့ ပုဆိးကျွတ်ပြီး လဲနေတဲ့လူရဲ့ အတန်ချောင်းကို တွေ့ဖူးခဲ့တာဘဲ ရှိတယ်။ သူက မိလွန်းကြင် လက်ထဲကို သူ့အတန်ကြီး ထည့်ပေးတယ် ။

မိလွန်းကြင်လည်း တအားဖျစ်ညှစ်မိ တအားပွတ်သပ်မိတယ် ။ စိတ်ထဲမှာ အပြာကားထဲမှာ တွေ့ဖူးခဲ့ရသလို စုတ်လိုက်ချင်တယ် ။ စုတ်ဖို့ လုပ်နေတဲ့အချိန် သူ့အိမ်ခန်းရဲ့ လျှပ်စစ် ခေါင်းလောင်း တတီတီနဲ့ မြည်လာတယ် ။မိလွန်းကြင် ရုတ်တရက် သတိဝင်လာတယ် ။ ငါ ဘာတွေ လျှေက်လုပ်မိနေပါလိမ့် ဆိုပြီး ။ သူလည်း ဆက်တိုက် နှိပ်နေတဲ့ တတီတီ အသံကြောင့်သူ့ဘောင်းဘီကို ပြန်ဆွဲတင် ဝတ်လိုက်ပြီး တံခါးက ချောင်းကြည့်တဲ့ အပေါက်လေးကနေ အပြင်ကို ကြည့်လိုက်တယ် ။“ အာ..သုဘဒ္ဒါ ”သူ့ပါးစပ်က ထွက်လိုက်တဲ့ ရေရွတ်သံကြောင့် မိလွန်းကြင် တုန်သွားတယ် ။သူက တံခါးဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါနဲ့ ပက်ပင်းတိုးတဲ့အခါ သုဘဒ္ဒါရဲ့ စူးစမ်းတဲ့အကြည့်ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ “ ရေမလာတဲ့အကြောင်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို လာပြောတာ..” လို့ သုဘဒ္ဒါကို ပြောလိုက်ရင်း အခန်းထဲက ထွက်သွားလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါက ဘာမှ ပြန်မပြောပါဘူး ။မိလွန်းကြင် အခန်းကို ပြန်ရောက်တော့ တော်တော်လေးကို တုန်လွုပ်နေမိတယ် ။ စိတ်တွေကတော့ ပြင်းထန် ထကြွနေတုံးဘဲ ။ မိလွန်းကြင် ရေချိုးပစ်လိုက်တယ် ။ ရေချိုးရင်း တအား လှိုက်ယားနေတဲ့ ပေါင်ကြားကို ဖိဖိပွတ်နေမိတယ် ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း ကျန်တဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ချေနေမိတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်း ကော်ဖီထဲ ထည့်ခတ်လိုက်တဲ့ နှာကြွဆေးက အစွမ်းပြနေဆဲ ဖြစ်မယ် ။ မိလွန်းကြင် တအားဖိဖိပွတ်နေမိတယ် ။ ပွတ်တာတွေ ကြမ်းလာတယ် ။ မြန်လာတယ် ။ ညည်းသံတွေ ကျယ်လောင်လာတယ် ။တအားပွတ်ချေရင်း အရှိန်တွေ တက်သထက် တက်လာရတယ် ။ အို….အို အင် အာ…ဟင်း…အိုး…အိုး. ရေချိုးခန်း နံရံကို မှီရင်း အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့ရဲ့ မွေးမြူရေးခြံကြီးထဲကို သုဘဒ္ဒါကို ခေါ်သွားတယ် ။နွားတွေ ဝက် ကြက်ဘဲတွေကို ခေတ်မှီ အဆောက်အဦးတွေနဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ခေတ်မှီမှီ မွေးထားတာတွေကို လိုက်ပြတယ် ။မွေးမြူရေးခြံကြီးထဲမှာ သူ့အတွက် အိမ်ကလေး တလုံး ဆောက်ထားတယ် ။ သူတယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အပန်းဖြေဖို့လို့ ပြောပြတယ် ။ မွေးမြူရေးအလုပ်ကိုလဲ တပည့်တွေနဲ့ဘဲ လွတ်မထားဘဲ လာကြည့်တဲ့အခါ သူနေဖို့ စားဖို့ ရေချိုးဖို့အိမ်ကလေးပေါ့ ။ အခုတော့ ဒီအိမ်ကလေးက သုဘဒ္ဒါနဲ့ ချစ်စခန်းဖွင့်ဖို့ ဖြစ်နေပြီ ။

သုဘဒ္ဒါကို ဒီအိမ်ကလေးကို သူခေါ်သွားပြီး စိမ်ပြေနပြေ စိတ်ကြိုက် ချစ်စခန်း ဖွင့်တော့တာဘဲ ။ဒီ ဦးတခေတ်ဆန်းဆိုတဲ့ လူကြီးဟာ တကယ့်ကို ကာမပညာတွေ ကျွမ်းလွန်းသလို ချစ်စခန်း ဖွင့်တဲ့နေရာမှာလည်း တော်တော့်ကို အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ား တယောက်ပါ ။ သုဘဒ္ဒါကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ရေရေလည်လည် ကြမ်းပြင်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ သူ အားရပါးရ လုပ်လိုက်တာ သုဘဒ္ဒါလည်း သူခေါ်ရာကို သူနဲ့ အတူတူ လိုက်သွားရမိရင်း အကောင်းစား ပြီးခြင်းတွေ ဆက်တိုက် ပြီးရပြီး ကျေနပ်မွုတွေ အပြည့်အဝ ရရှိခဲ့ရတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တချိန်လုံး ချစ်တလင်းတွေ ခေါ်တာ သုဘဒ္ဒါအဝတ်အစားတောင် မကပ်တော့ဘူး ။ သူ့ဆန္ဒတွေကို ဝတ်လစ်စလစ် ဗလာကိုယ်နဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း အဝတ်ပြန်မဝတ်ဖြစ်တော့ဘူး ။ သူနဲ့ သုဘဒ္ဒါတို့ရဲ့ ကာမပွဲကြမ်းတွေ ကလည်း ဖြစ်ခါစနဲ့ မတူတော့ဘဲ ပွင့်လင်းလာတယ် ။ အရှက်ကုန်သွားပြီး နိုင်ငံခြား အပြာရုပ်ရှင်ကားတွေထဲကလို ဖြစ်လာတယ် ။ သူက သုတ်ရည်တွေကို သုဘဒ္ဒ်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကိုပန်းထုတ်ပစ်တာတို့ သုဘဒ္ဒါ ပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်လွတ်ပြီးလိုက်တာတို့ လုပ်လာသလို သုဘဒ္ဒါကို ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ်ကို တက်ထိုင်ခိုင်းတာတို့ လုပ်ခိုင်းလာတယ် ။ သုဘဒ္ဒါက သူ့မျက်နှာပေါ်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖိပွတ်ရသလို သူက သုဘဒ္ဒါ စောက်ဖုတ်ကို လျာနဲ့ ပင့်ပင့်ယက်ပေး စုတ်ပေးတယ် ။သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်း ကျင့်ပေးတာနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ကာမပညာမျိုးစုံကို ကျွမ်းကျင်လာရတော့တယ် ။အရှက်ကြီးခဲ့တဲ့ သုဘဒ္ဒါဟာ ဦးတခေတ်ဆန်း ကျင့်ပေးတာနဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မရှက်တတ်တော့ဘူး ။

ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ နေတတ်လာတယ် ။ ဒီနေ့လည်း ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါကို ကာမ အတွေ့အကြုံသစ်တခုကို ထပ်ပြီး သင်ကြားပေးလိုက်တယ် ။သုဘဒ္ဒါရဲ့ ခရေပွင့်လေးကို သူ ချွေပစ်လိုက်တာဘဲ ။ သူ့ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့သုဘဒ္ဒါရဲ့ ခရေပွင့်လေးထဲ ထိုးသွင်း စပ်ယှက်လိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါ ထင်ထားသလောက်တော့ မနာဘူး ။ ဖင်ခံဘူးသွားရတယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း ဦး တခေတ်ဆန်းကို လန့်သွားပြီး သူ့ကို ရှောင်နေမိတယ် ။ တခါတလေ တိုက်ရှေ့မှာ ပက်ပင်းတိုးရင်တော့ မကောင်းတတ်လို့ နုတ်ဆက်လိုက်ရတာတွေတော့ ရှိတာပေါ့ ။မနက်ထပြေးတဲ့အခါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းက မိလွန်းကြင်နဲ့ မတော်တဆ တိုးမိသယောင်နဲ့ စကားလာလာပြောတတ်တယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း ခဲမှန်ဘူးတဲ့ စာသူငယ် ဆိုတဲ့စကားးလိုဘဲ တခါ ဆေးခတ်ခံဘူးသွားတာနဲ့ သူ့ကို သတိထား ရှောင်ရမယ် ဆိုတာ ခေါင်းထဲမှာ အမြဲ ရှိတယ် ။ ဒီနေ့ သုဘဒ္ဒါနဲ့ တိုက်ရှေ့မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးကြတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သုဘဒ္ဒါကို နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။သုဘဒ္ဒါက “ ဘိုမကို တခု မေးစရာ ရှိတယ်…” လို့ စကားစလိုက်တော့ မိလွန်းကြင်လည်း..“ မေးလေ..ဘာလဲ..”လို့ သူ့ကို ပြန်မေးလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါက “ ဦးတခေတ်ဆန်းက ဘိုမကို ချဉ်းကပ်နေလားဟင်…” လို့ပေါ်တင်ဘဲ မေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း..“ လာလာတော့ ရောတယ်…ကျမက ခပ်ကင်းကင်းဘဲ နေပါတယ်..”လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါက “ သူက မိန်းကလေးတွေနဲ့ သိပ် ရောလွန်းတယ် လို့ သုဘဒ္ဒ့ ထင်မိလို့…” လို့ ထပ်ပြောတယ် ။ဂျင်မ်ပိုင်ရှင် ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က မိလွန်းကြင်ကို သူ အရင်က ပြောထားတဲ့အတိုင်း ဟိုတယ်လုပ်ငန်းတွေ အများကြီး လုပ်ကိုင်နေတဲ့ သူ့မိတ်ဆွေဦးဇေလ ဆိုတဲ့ သူဌေးကြီးဆီကို ခေါ်သွားပြီး မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဂျင်မ်ကြော်ငြာ ဓါတ်ပုံတွေက အသားကပ် ဝတ်စုံတွေနဲ့ ကိုယ်လုံးကအရမ်းပေါ်လွင်နေတာတွေကို ဒီသူဌေးကြီးဦးဇေလ ခိုက်သွားကြိုက်သွားတဲ့ပုံဘဲ ။ ဦးဇေလ ဆိုတဲ့ နံမည်ကိုတော့ မိလွန်းကြင် ကြားဖူးနေခဲ့တာ ကြာပါပြီ ။ ဦးဇေလ က နံမည်ကြီး တယောက်ဘဲလေ ။အခုတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ဆုံနေကြရပြီ ။ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က ဦးဇေလနဲ့စာရင် ပါမွား အသေးစား သူဌေးတယောက် ဖြစ်သွားတယ် ။

မိလွန်းကြင် ရှေ့မှာဦးဇေလကို ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင် အကြီးအကျယ် ဖါးနေတာတွေ တွေ့နေရတယ် ။ ဦးဇေလက သူပိုင် ဟိုတယ်ကြီးရဲ့ အထူးခန်းတခန်းမှာ မိလွန်းကြင်နဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကို လက်ခံတွေ့ဆုံတာ ။ဦးဇေလက မိလွန်းကြင်တို့ကို စားစရာ သောက်စရာတွေနဲ့ ဧည့်ခံတယ် ။ သူ့ရဲ့ အထူးခန်းက အရမ်းသန့်ရှင်းတယ် ။ သားနားတယ် ။ အထူးခန်း ဆိုတဲ့အတိုင်း အထူးအရေးကြီး ပုဂ္ဂိုလ်တွေဘဲ ဝင်ခွင့်ပေးတဲ့အခန်းလို့ဦးဇေလ က မိလွန်းကြင်နဲ့ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်ကို ပြောပြတယ် ။ ဦးသိုက်စိုးသန့်ဇင်က “ ဟာ..ဒါဆို ဘိုမနဲ့ ကျနော်က ဗွီအိုင်ပီ တွေ ဖြစ်သွားပြီပေါ့နော်…” လို့ အရွမ်းဖေါက်သလို ပြောလိုက်တယ် ။ ဦးဇေလက “ ဒါပေါ့…ဘိုမက ကျနော့်အတွက် ဗွီအိုင်ပီ ပါ…” လို့ ပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း..“ ကျေးဇူးပါ..ဦးဇေလ…” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်ပါတယ် ။ဦးဇေလ တိုက်တဲ့ အကောင်းစား ဝိုင်တွေ သောက်ပြီး မိလွန်းကြင် ရီဝေဝေ ဖြစ်ပြီး ပြန်ခဲ့ရတယ် ။ ဦးဇေလနဲ့ကြော်ငြာ ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ဖို့ သဘောတူဖြစ်သွားတယ် ။ ရိုက်ရမှာက ဘီကီနီ ရေကူးဝတ်စုံတွေနဲ့ တဲ့ ။ပေးမယ့် အခကတော့ တော်တော်များတယ် ။ နံမည်ကြီး သူဌေးကြီး ဆိုတော့ များများ ချွေနိုင်တာပေါ့လေ ။ သဒ္ဒါဖူး အခန်းကို ပြန်အရောက် မိလွန်းကြင်ကို ကြုံတွေ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ပြောပြချင်လို့ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ။သူ့အခန်းကို လာခဲ့ဖို့ ။ဒီနေ့ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ စိတ်ကူးတွေ အကောင်အထည် ပေါ်လာတယ် လို့ ပြောရမယ် ။သဒ္ဒါဖူး ကို အံ့ကျော်ထူးက ရုပ်ရှင်ထုတ်လုပ်သူ သူဌေး ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် နဲ့ ဆုံပေးတယ် ။မြင်မြင်ချင်းဘဲ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ သူဘဲ..သူဘဲ….သူမှသူ..” လို့ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်လိုက်လို့ သဒ္ဒါဖူးရော အံ့ကျော်ထူးရော လန့်ဖျန့်သွားကြတယ် ။ “ ဘယ်သူလဲ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်…” လို့ အံ့ကျော်ထူးက မေးလိုက်တယ် ။ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ သူ..သူ…..သဒ္ဒါဖူးလေ …ကျနော် ရိုက်မယ့် ဇာတ်ကား အတွက် မင်းသမီး..ကျနော့်စိတ်ကူးထဲက ဇာတ်ကောင်ပေါ့…ကြိုက်သွားပြီ…..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ အံ့ကျော်ထူးက “ ဟဲဟဲ ကောင်းတာပေါ့ဗျာ..တွေ့တာနဲ့ ကြိုက်သွားတာ….ဒါဆို ရိုက်ဖြစ်ပြီပေါ့နော် …” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ သေချာတာပေါ့ ဆရာရယ်…ကျနော့်ဇာတ်လမ်းနဲ့ ဆရာ့လက်ရာနဲ့ ပေါင်းလိုက်ရင် ဒီကား ဟစ် ဖြစ်ပြီပေါ့….” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

မျက်လုံးသေးသေး ပါးဖေါင်းဖေါင်း နွုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ သူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်သည် ချမ်းသာခြင်းရဲ့ နမိတ်လဏ္ခာဖြစ်တဲ့ ပူရွဲနေတဲ့ ဘိုက်ကြီးကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ ဆင်တကောင်ရဲ့ မျက်လုံးလို သေးငယ်စူးရှတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့သဒ္ဒါဖူးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်နေတာ တချိန်လုံး ။ သူတို့ တွေ့ကြတဲ့နေရာ က ကန်တော်ကြီးစောင်းက ဝှိုက်ရိုက်စ် စားသောက်ဆိုင်မှာ ။ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က အစားအသောက်တွေ အများကြီး မှာတယ် ။ စားခိုင်းတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးလည်းအစားအသောက်ထက် သူ့ကို ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး တင်ရိုက်မယ် ဆိုတာကြောင့် စိတ်တွေ လွုပ်ရှားလွန်းနေတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးကိုရော ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကိုရော ကျေးဇူးတင်မဆုံး ဖြစ်မိရတယ် ။ “ ကျုပ်တို့ စားသောက်ပြီးရင် ခင်ဗျားရဲ့ ရုပ်ရှင်စတူဒီယို ကို ခဏ သွားပြီး သဒ္ဒါဖူးရဲ့ အိုက်တင်လုပ်ပြတာလေးတွေကို ကြည့်ချင်တယ်…အစမ်းသဘောပေါ့…ခင်ဗျား..ဗီဒီယို ရိုက်ရင် ရိုက်ထားပေါ့ …” လို့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ပြောလာသောအခါ အံ့ကျော်ထူးကလည်း ပြာပြာသလဲ သဘောတူတယ် ။ သူလည်း ထုတ်လုပ်သူ ကောင်းကောင်း မရှိတာနဲ့ ဇာတ်ကားကောင်းတွေ မရိုက်ရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်လို ချမ်းသာတဲ့ သူ ဌေးကြီးတယောက်နဲ့ တွဲ အလုပ်လုပ်ရမှာ တအား စိတ်လွုုပ်ရှားနေတယ် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ရိုက်မယ့် ဇာတ်ညွန်းကို ထုတ်ပြတယ်။ သဒ္ဒါဖူးကို ဖတ်ခိုင်းတယ် ။ ဇာတ်လမ်းကတော်တော်ကောင်းတယ် ။ အပြာဇာတ်လမ်း ဆိုပေမယ့် အက်ရှင် ရောမွေထားတာ ။ မူရင်း ဇာတ်လမ်းက လူကြီးကြိုက် ၁၈+ ဇာတ်လမ်း ပေါ့ ။ အွန်လိုင်းမှာ နံမည်ရ ၁၈+ စာရေးသူ တယောက်ရဲ့ ဇာတ်လမ်း ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က “ မူရင်းရေးတဲ့ စာရေးသူကို မနည်းလိုက်ပြီး ရှာရတယ်ဗျာ..ကျနော်က ဗြောင်ကြီး ခိုးယူလိုက်တာ မလုပ်ချင်ဘူးလေ..သူ့ကို အရမ်းကြမ်းတဲ့ အခန်းတွေ ဖြုတ်ခိုင်း ပြင်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ရိုက်ဖို့ လုပ်တာ..သူ့ကိုလည်း ဉာဏ်ပူဇော်ခ ( ရေးခ ) ပေးချင်ပေမယ့် သူက သူ ဘယ်သူဆိုတာမသိစေချင်ဘူးတဲ့ဗျာ..ဒါတော့ သူ့သဘောဘဲလေ…ကျနော်လည်း မတတ်နိုင်ဘူး …ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် နံမည်ကြီးခဲ့ တဲ့ မူရင်း စာအုပ် နံမည်နဲ့ဘဲ ဇာတ်ကားကို ရိုက်မယ် …” လို့ ရှင်းပြတယ် ။

သဒ္ဒါဖူးလည်း ဇာတ်လမ်းထဲက ဇာတ်ဆောင် မင်းသမီး လုပ်ကွက်တွေကို ဖတ်ကြည့်တော့ တော်တော်ဘဲ ကောင်းတာ တွေ့ရလို့ ဒီကား ကို သေသေချာချာ ကောင်းအောင် ရိုက်လိုက်ရင် သူ တကားထဲနဲ့ နံမည်ကြီး မင်းသမီးဖြစ်သွားနိုင်တာကြောင့် “ အရမ်းကောင်းတာဘဲ…” လို့ ထုတ် ချီးကျူးမိလိုက်တယ် ။အံ့ကျော်ထူးလည်း သူဌေး တိုက်တဲ့ အရက်တွေ နင်းကန် သေက်ပြီး တော်တော် မူးသွားတယ် ။ သူဌေးကိုယ်တိုင်လည်း အာဝဇွန်း ရွှင်ရွှင်နဲ့ ပြောလိုက် သောက်လိုက် နဲ့ မို့ အံ့ကျော်ထူးလိုဘဲ မူးနေပြီ ။“ ကဲ စတူဒီယိုကို သွားကြရအောင်…”သဒ္ဒါဖူးလည်း သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက တော်တော့်ကို ရေချိန်ကိုက်နေကြတာမို့ အစမ်းရိုက်တာကို နောက်တနေ့မှ လုပ်ကြရင် မကောင်းဘူးလား လို့ အကြံပေးချင်ပေမယ့် သူဌေးစိတ် ညိုညင်သွားမှာ စိုးလို့ မပြောရဲဘူး ။ ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့ မြေတောင်မြှောက်ပေးတာကြောင့် သူဟာ တနေ့မှာ နံမည်ကြီး တယောက် ဖြစ်လာနိုင်တယ်လေ။ အံ့ကျော်ထူးက ကိုးမိုင်က သူ့ရုပ်ရှင် စတူဒီယို ကို ခေါ်သွားသည် ။ညအချိန်မို့ စတူဒီယိုဝင်းကြီး တခုလုံး မှောင်မဲ တိတ်ဆိတ်နေသည် ။ ခြံကြီးရဲ့ အပေါက်ဝမှာ လုံခြုံရေး တယောက်ဘဲ ရှိနေသည် ။ အံ့ကျော်ထူးကို တွေ့တော့ လုံခြုံရေး အစောင့်က ပြာပြာသလဲနဲ့ ခြံဝင်း တံခါးကို လာဖွင့်ပေးသည် ။ “ ကဲ..ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ရေ…ဘယ်သူမှ မရှိဘူးဗျာ….အေးအေးဆေးဆေး..လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဘဲ…”ာတ်ကားတေအံ့ကျော်ထူးက ရုပ်ရှင် ဇာတ်ကားတွေ ရိုက်တဲ့ ဆက်တင်တွေနဲ့မီးမောင်းတွေ ရှိတဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီး တခုထဲကို သူတို့ကို ခေါ်သွားလိုက်သည် ။သဒ္ဒါဖူးကို အံ့ကျော်ထူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့က သရုပ်ဆောင် ခိုင်းကြတယ် ။ သူ့ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ပါတဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေမှာက မင်းသမီးက ထမိန်ရင်လျားနဲ့ တောထဲက ချောင်းစပ်မှာထွက်ပြေးတာတွေ ပါလို့ သဒ္ဒါဖူးက ထမိန်ရင်လျားနဲ့ သရုပ်ဆောင်ပြပါ ..ထိတ်လန့်တကြား ပြေးလွားတဲ့ အမူအရာတွေ လုပ်ပြပါ လို့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က တောင်းဆိုတယ် ။ လုပ်ခိုင်းတယ် ။သဒ္ဒါဖူးလည်း ကိုယ့်ကို စင်တင်ပေးမယ့် ဘောစိ မို့ သူ့အလိုကျ လုပ်ပြရတယ် ။ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ပြေးပြရတယ်။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် မျက်လုံးကြီးတွေ ပြူးပြီး စိုက်ကြည့်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးလည်း တိတ်ဆိတ် မှောင်မဲနေတဲ့ ညဖက်ကြီး မှာ ယောကျ်ားကြီး နှစ်ယောက်နဲ့ လူမရှိတဲ့ ရုပ်ရှင်စတူဒီယိုကြီးထဲမှာ မလုံ့တလုံနဲ့ လုပ်ပြနေရတာ ရင်တွေ ဖို ရှက်သလိုလို ဖြစ်မိပေမယ့် အံ့ကျော်ထူးက တိုးတက် အောင်မြင်ချင်တဲ့လူတွေဟာ အနစ်နာခံ ရင်းနှီးမွုတွေ လုပ်ရတယ် ဆိုတဲ့ အပြောတွေကြောင့် အားတင်းပြီး လုပ်ပြရတာ ။

သဒ္ဒါဖူး ဇာတ်လမ်းထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်း တချို့ကို လုပ်ပြတဲ့နေရာမှာ ချစ်သူနဲ့ ပွေ့ဖက်နမ်းရွုံ့ကြတဲ့အခန်းတို့ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ မုဒိန်းကျင့်တဲ့ အခန်းတို့မှာ အံ့ကျော်ထူးက မင်းသားအဖြစ် သဒ္ဒါဖူးနဲ့ တွဲဖက်ပြီး သဒ္ဒါဖူးကိုဖက်ပွတ်နမ်းတော့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင် အရမ်း သဘောကျတယ် ။ သူကိုယ်တိုင်တောင် မင်းသား ဝင်လုပ်ချင်လာပြီ လို့ ပြောရင်း တခိခိနဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို လွုပ်ခါပြီး ရယ်နေတာသဒ္ဒါဖူးလည်း တော်တော်စိတ်ညစ်သွားရတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးရဲ့ သရုပ်ဆောင်ပြချက်တွေကတော့ သဒ္ဒါဖူးကိုရင်တွေ တအား ခုံစေတယ် ။ စိတ်တွေ လွုပ်ရှား ယိမ်းယိုင်စေတယ်။ သူ့အပွေ့အဖက် အကိုင်အတွယ်တွေက ပီပြင်လွန်းတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ဖင်တွေကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်သလို တချက်တချက် သူ့လက်တွေက ပေါင်ကြားကိုတောင် ရောက်သွားတတ်တယ် ။ နွုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ပစ်လိုက်တဲ့အချိန် သူ့လျာကြီးက သဒ္ဒါဖူးရဲ့ လျာလေးကိုပွတ်မွေကစားသွားတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး အတွေ့ထူးမှာ မူးသွားရတယ် ။ အံ့ကျော်ထူးက အကိုင်အတွယ်က ကျွမ်းလွန်းတယ် ။ မင်းသမီးသစ်တွေကို ဒီလို သင်ကြားပြသပေးနေခဲ့တာ ကြာပြီလေ ။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် သူဌေး ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က သဒ္ဒါဖူးကို ကြိုက်သွားတယ် ။ သရုပ်ဆောင်ချက်တွေကိုပေါ့ ။ကိုယ်လုံး အဆက်အပေါက်ကလည်း “ဖေါရင်းမင်းသမီး ” တွေလိုဘဲဗျာ…လို့ ချီးမွမ်းသွားတယ် ။ အိမ်အပြန်မှာဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ကိုအံ့ကျော်ထူးရေ..မင်းသမီးနဲ့ကျနော့်ကို ဓါတ်ပုံလေး တပုံလောက် ရိုက်ပေးပါအုံး လို့ပြောတာကြောင့် အံ့ကျော်ထူးက သဒ္ဒါဖူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို အတူတူ ယှဉ်ရပ်ခိုင်းပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးတယ် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ခါးကို ဖက်သလိုလိုနဲ့ စွင့်ကားပြီး ကော့နေတဲ့ သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ဖင်တွေကို ကိုင်လိုက်တယ် ။သဒ္ဒါဖူးလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ် ။ စိတ်ထဲမှာကတော့ “ တဏှာရူးကြီး ” လို့ ပြောလိုက်မိတာပေါ့ ။ ဒီရုပ်ရှင်ကားလည်း ရုံတင်..ငါ့ကိုလည်း သူတို့နှစ်ယောက် အပီလိုးကြမှာဘဲ ဆိုတာကိုလည်း သဒ္ဒါဖူး တွက်ဆမိလိုက်ပါတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ နိုးလာတော့ ခေါင်းတွေ တအားကိုက်နေတယ် ။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတာကြောင့် ဘေးမှာ တွေ့တဲ့စောင်လေးကို ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲခြုံလိုက်ပြီး ယှဉ်တွဲလို့ အိပ်နေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါသုဘဒ္ဒါ အရမ်း လန့်သွားတယ် ။ သူ့ဘေးမှာ အိပ်နေတာ ဦး တခေတ်ဆန်း မဟုတ်ပါလား ။ ဗလကောင်းကောင်းနဲ့ နိုင်ငံခြားသား ကပ္ပလီကြီးတယောက် ဖြစ်နေတယ် ။ ပက်လက်ကြီး အိပ်နေပြီး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးမို့ အမွေးလိန်ကောက်ကောက်တွေ ကြားက သူ့အတန်ချောင်း တုတ်တုတ်ရှည်လမျောကြီးနဲ့ လဥကြီးတွေ ကိုလည်း တွေ့နေရတယ် ။မနေ့ညနေက ဦးတခေတ်ဆန်းက “ ကိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ပျင်းစရာကြီး သုရယ်….ကိုကြီးရဲ့ ဘော်ဒါတယောက်ကို ခေါ်လိုက်မယ်နော် ” လို့ ပြောတော့ အရက်ထိုင်သောက် အစားစားဖို့ အဖေါ်ခေါ်ချင်တယ်ထင်လို့ “ ကောင်းသားဘဲ ကိုကြီး ” လို့ သုဘဒ္ဒါက အလိုက်အထိုက် ပြောလိုက်မိတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်လို့ သူ့ဘော်ဒါကြီး ဆိုတဲ့ အရပ်မြင့်မြင့် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ကပ္ပလီလူထွားကြီး တယောက် ရောက်လာတယ် ။

သုဘဒ္ဒါတို့ သုံးယောက် အရက်အတူတူ ထိုင်သောက်ပြီး ဦးတခေတ်ဆန်းက ဒီကောင်ကြီးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ ဒီကောင်ကြီး နံမည်က လူးဝစ်စ် တဲ့ ။ သုဘဒ္ဒါလည်း လူးဝစ်စ်ရဲ့ နွုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး တမျိုးကြီး စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်တယ် ။ ရင်ခုံသလိုလို စိတ်လွုပ်ရှားတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းက “ သု ..ဒီကောင်ကြီးက လူကောင်ကြီးက တအားထွားကြိုင်းတာ သူ့လီးကျတော့ ဘဲလီးလိုသေးသေးလေး ဖြစ်ချင် ဖြစ်နေမှာ သိလား…ဆင်ကိုယ်ဘဲလီး လေ . ..” လို့ ဟာသပြောလိုက်လို့ သုဘဒ္ဒါလည်း..“ ကိုကြီးက ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ..သူများ လီး သေးလား ကြီးလား ဘာလို့ စိတ်ဝင်စားနေတာလဲကွာ……….” လို့ ပြောလိုက်မိတယ် ။ “ ကိုကြီးက ပျော်စေပြက်စေ နောက်တာပါ ..ဖြစ်နိုင်ခြေ ရှိတာကတော့ လူးဝစ်စ်မှာ တကယ့်ကို ကြီးတုတ်တဲ့လီးချောင်းကြီး ရှိဖို့ သေချာသလောက်ပါ….ကဲ သု ..သူက ကိုကြီးရဲ့ အားကိုးရတဲ့ ဘော်ဒါကြီးမို့ သုကလည်း သူ့ကို ရင်းရင်းနှီးနှီး ပေါင်းပေါ့ ခင်မင်ပေါ့…တနေ့နေ့ ကိုကြီးနဲ့ သု နိုင်ငံတကာကို လျှောက်လည်ခဲ့ရင် လူးဝစ်စ် ကို အကူအညီ တောင်းနိုင်တာပေါ့….” လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းက ပြောလိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့စကားဆို တသွေမတိမ်းနာထောင်တဲ့သူ ဆိုတော့ လူးဝစ်စ်နဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး စကားလက်ဆုံကျ အရက်အတူတူသောက် တယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းက သူ့ဆီ အရေးတကြီး ကိစ္စ လူတယောက် က ဖုန်းဆက်လာတာကြောင့် အပြင်ကို ခဏ ထွက်မည်…လူးဝစ်စ်ကို ဧည့်ခံထားလိုက်ပါ ဆိုပြီး ထွက်သွားတယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း လူးဝစ်စ်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့တာ ရင်ခုံနေတယ် ။ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း လူတစိမ်းကောင်ကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အတူတူ အရက်သောက်နေရတာ တကယ့်ကို စိတ်လွုပ်ရှားစရာပါ ။ဦးတခေတ်ဆန်း ဖေါက်သွားတဲ့ အရက်ပုလင်းကလည်း ခါတိုင်း အရက်တွေလို မဟုတ်ဘဲ တော်တော့်ကို ခါးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါ တအား မူးလာတယ် ။ လုံးဝကို ခေါင်းစိုက်ကျသွားရလောက်အောင် မူးသွားတယ် ။ လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါကိုယ်လေးကို ဖေးမထားတယ် ။“ အန်ချင်တယ်…တအားမူးတယ်” “ ရတယ်လေ…ငါ မင်းကို ရေချိုးခန်းဆီကို တွဲခေါ်သွားပေးနိုင်ပါတယ်”လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါကို ဖက်တွဲပြီး ရေချိုးခန်းလေးဆီကို ခေါ်သွားပေးတဲ့အခါ လူဝစ်စ် က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ခါးလေးကိုဖက်ထားနေတယ် ။ ရေချိုးခန်းထဲ အန်ချတဲ့အခါ လူးဝစ်စ်က သုဘဒ္ဒါရဲ့ ကျောလေးကို ဖိပွတ်ပေးတယ် ။အန်ပြီးတော့ နဲနဲ ပေါ့ပါးသွားရတယ် ။“ ကျေးဇူးပါ လူးဝစ်စ်….” လို့ သုဘဒ္ဒါ ပြောပြီးတဲ့အချိန် ကုတင်ပေါ်ကို လဲကျ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်………ပြီး ။

Zawgyi

မိလြန္းၾကင္ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ မတင္းတိမ္ႏိုင္ဘူး ။ ဘဝကို ဒီထက္ တိုးတက္ခ်င္တယ္ ။ အေဖအေမတို႔တားတဲ့ၾကားက ရန္ကုန္ကို ထြက္ခဲ့တယ္။ မိလြန္းၾကင္ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြက မ်ားေနတယ္ ။ ရန္ကုန္မွာကလမ္းေပါက္ေတြ ရွိေနတယ္ ။ တိုးတက္ႀကီးပြားမယ့္ လမ္းေပါက္ေတြ..။ တခုခုနဲ႔ ညိသြားႏိုင္တယ္ ။ မိန္းကေလးေတြ အတြက္ အဆီအသားေတြကို ၀ါးၿမိဳ ဖို႔ လူလည္ႀကီးသားေတြက အဆင္သင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတယ္ ဆိုတာကိုလည္း မိလြန္းၾကင္ ၾကားဖူးတယ္ ။ေတြ႕ဖူးတယ္ ။ ဖတ္ဖူးတယ္ ။ဒါေတြကို သတိထား ေရွာင္ရွားရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း မိလြန္းၾကင္ ေပါက္တယ္ ။ သေဘာေပါက္တယ္ ။ ႀကီးပြားခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားေနတယ္ ။ ထိပ္ကို ေရာက္ခ်င္တယ္ ။ ေက်ာ္ၾကားခ်င္သလို ခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ခ်မ္းသာလာရင္ အိုလာတဲ့ မိဘေတြကို ျပန္ဂ႐ုစိုက္ ၾကည့္႐ြဳခ်င္တယ္ ။ တာဝန္ယူ ခ်င္တယ္ ။ မိလြန္းၾကင္မွာ ရွိတဲ့အရည္အခ်င္းေတြက ဘြဲ႕တခု ရထား႐ုံ ကြန္ျပဴတာ ကြၽမ္းက်င္႐ုံတင္ မကဘူး ။ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ႐ုပ္သြင္နဲ႔ကိုယ္ခႏၶာ အခ်ိဳးအဆက္က သူမ်ားထက္ ထူးေနတယ္ေလ ။မိလြန္းၾကင္ကို ေတြ႕တာနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား စေတရွင္ တခုခု ဒါမွ မဟုတ္ ႐ုပ္ရွင္ဗီဒီယိုေလာကဖက္က အလုပ္တေနရာရာ ေပးခ်င္သြားမွာဘဲလို႔ ကိုယ့္ဖါသာ စိတ္ကူးယဥ္မိခဲ့တယ္ေလ ။

မြန္ျပည္နယ္ သံျဖဴဇရပ္နားက တခ်ိန္တုံးက နံမည္ႀကီး ေသမင္းတမန္ မီးရထားလမ္းႀကီး ရွိတဲ့ ေနရာေဒသက ဝဲေခ်ာင္း႐ြာက ျဖစ္ေပမယ့္မိိလြန္းၾကင္က ၿမိဳ႕ႀကီးသူေတြ ထက္ေတာင္ ျဖဴတယ္ ။ ႏုတယ္ ။ လွတယ္ ။ ကိုယ္လုံးကအေကာ့စား ။ အခ်ိဳးက်လိုက္တာျမင္လိုက္တဲ့ ဖိုသတၱဝါ ေယာက်္ားေတြ ေငးသြားရေလာက္ေအာင္ဘဲေလ ။ အသားျဖဴဆြတ္လြန္းလို႔ ငယ္ငယ္ေလးထဲက မိဘႏွစ္ပါးက မိလြန္းၾကင္ကို ဘိုမ လို႔ ခ်စ္စႏိုး နံမည္မွည့္ေခၚခဲ့ၾကေတာ့ ႐ြာမွာေရာ သံျဖဴဇရပ္မွာေရာ မိလြန္းၾကင္ ဆိုတဲ့ နံမည္နဲ႔ သိသူ သိပ္ မရွိလွဘဲ လူတိုင္းက မိလြန္းၾကင္ကိုဘိုမ…ဘိုမ….နဲ႔ဘဲ ေခၚၾကတယ္ ။ အထက္တန္းေက်ာင္းကို သံျဖဴဇရပ္မွာ တက္ခဲ့ေတာ့ မိလြန္းၾကင္ကို ေယာက်္ားေလးေတြ ၀ိုင္းဝိုင္းလည္ေနခဲ့တာမိလြန္းၾကင္ကလည္း ပြင့္လင္း ေဖၚေ႐ြတဲ့သူဆိုေတာ့ ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့တယ္ ။ဒီေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အားလုံးလိုလို မိလြန္းၾကင္ကို တိတ္တခိုး သေဘာက် ႀကိဳက္ၾကတဲ့လူေတြဘဲ မ်ားခဲ့တယ္ ။ မိလြန္းၾကင္..နင့္ကိုနင္ မွန္ထဲ ျပန္ၾကည့္အုံး…နင့္လို တအားလွတဲ့ မိန္းကေလးကို မႀကိဳက္တဲ့ ေယာက်္ားရယ္လို႔ ရွိပါ့မလားဟဲ့….လို႔မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း ရီရီအုန္းက ေျပာခဲ့ဘူးတယ္ ။ရီရီအုန္းကေတာ့ ဘြဲ႕ရၿပီးတာနဲ႔ သံျဖဴဇရပ္က လုပ္ငန္းရွင္တေယာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သြားတယ္ ။

မိလြန္းၾကင္နဲ႔ တအား ခင္မင္ခ်စ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အေျခအေနခ်င္း မတူေတာ့လို႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အရင္လို သိပ္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္လိုက္ေလွ်ာက္ရင္း သတင္းဌာနတခုမွာ သတင္းေထာက္ အလုပ္အတြက္ အင္တာဗ်ဴးဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ သဒၵါဖူးနဲ႔ စေတြ႕ ခင္မင္မိၾကတယ္ ။ သဒၵါဖူးက မႏၲေလးသူ ..။ မိလြန္းၾကင္လိုဘဲျဖဴျဖဴ ေခ်ာေခ်ာ ..။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ နဲ႔ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလည္း မိလြန္းၾကင္လိုဘဲ ။ အရမ္းေျပျပစ္ အခ်ိဳးက်တယ္ ။ သဒၵါဖူးက မိလြန္းၾကင္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း တအားခင္မိသြားတယ္ ဆိုၿပီး သူေနတဲ့ အေဆာင္ လိပ္စာနဲ႔သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ေပးတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း သူ႔ကို တအား ခင္မင္သြားမိတာပါဘဲ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း သတင္းဌာနမွာ အလုပ္မရဘဲ အားကစား ဂ်င္မ္ တခုမွာ နည္းျပ အလုပ္ ရသြားတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ အဆက္အေပါက္ေၾကာင့္ ဒီလိုဂ်င္မ္မွာ အလုပ္ရတာလို႔ သဒၵါဖူးက ေျပာတာဘဲ ။မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ႐ုပ္နဲ႔ ကိုယ္လုံးအခ်ိဳးအစားေၾကာင့္ ေပါ့ ။ သဒၵါဖူးနဲ႔ မိလြန္းၾကင္တို႔ ညဖက္ဆိုရင္ ဖုန္းစကားေျပာၾကတယ္ေလ ။စစခ်င္းေတာ့ ဘယ္အလုပ္ ေလွ်ာက္ရမလဲ..ဘယ္အလုပ္ေတြ ေပၚေနလဲ တိုင္ပင္ၾကတာ။ သဒၵါဖူးက ပိုၿပီး ရင္းႏွီး ခင္မင္လာၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔အေၾကာင္းေတြကို မိလြန္းၾကင္ကို ေျပာျပတယ္ ။သဒၵါဖူးက မႏၲေလးက လူလတ္တန္းစား ကုန္သည္ မိဘေတြကေန ေမြး မႏၲေလးမွာဘဲ ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ မႏၲေလးသူစစ္စစ္ပါ ။ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ကေန ဘြဲ႕ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ေမာ္ဒယ္ ဒါမွမဟုတ္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ မိဘေတြ တားတဲ့ၾကားကစြတ္တ႐ြတ္ ရန္ကုန္ကို ထြက္လာခဲ့တာ ။ မၾကာခင္ သဒၵါဖူးလည္း ႐ုပ္ရွင္ေလာက က ဒါ႐ိုက္တာ တေယာက္နဲ႔ ဆက္မိသြားၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္သင္တန္းတခု ကိုတက္ျဖစ္သြားတယ္ ။ဒီသင္တန္းဆင္းၿပီးရင္ေတာ့ မင္းသမီး ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္ လို႔ သဒၵါဖူးက မိလြန္းၾကင္ကိုေျပာျပတယ္။သူနဲ႔ ခင္မင္သြားတဲ့ ဒါ႐ိုက္တာက ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး တင္႐ိုက္မယ္ တဲ့ ။

မိလြန္းၾကင္လည္း ဒီေလာကမွာ စားဝါးမယ့္ က်ားရဲႀကီးေတြ ရွိေနတယ္ လို႔ သတိေပးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သဒၵါဖူး မႀကိဳက္ခဲ့ရင္ သူနဲ႔ အခင္အမင္ ပ်က္သြားမွာ စိုးတာေၾကာင့္ သတိမေပးေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္တယ္။မိလြန္းၾကင္ေနတဲ့ မိန္းကေလး ေဘာ္ဒါေဆာင္ကို သဒၵါဖူး လာလည္တယ္ ။ သူတို႔ ညေနဖက္ေတြမွာ အတူတူထြက္စား ထြက္လည္ျဖစ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္ ။ ေၾကးအိုး စားတတ္တဲ့ အႀကိဳက္ခ်င္းလည္း တူတာေၾကာင့္ အၿမဲသြားစားရင္း ပိုၿပီး ခင္မင္ ရင္းႏွီး လာၾကတယ္ ။မိလြန္းၾကင္နဲ႔ သူ စခင္ခါစက မိလြန္းၾကင္က ႐ြာမွာ သူ႔ကို ဘိုမလို႔ ေခၚၾကတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ဘူးေတာ့ သဒၵါဖူးက မိလြန္းၾကင္ကို႐ြာကလူေတြ ေခၚၾကသလိုဘဲ ဘိုမလို႔ ေခၚတယ္။ လတ္တေလာ သဒၵါဖူး ေနေနတာက သူ႔အေမဖက္က အမ်ိဳးေတြရဲ႕ အိမ္မွာ ။“ ေနရတာ မလြတ္လပ္ဘူး..ဘာဘဲ သိသိ မႏၲေလးက မိဘေတြဆီကို ဖုန္းဆက္ သတင္းပို႔ၾကတယ္…ဒို႔ ေနစရာ ရွာေနတယ္…တကယ္လို႔ ေနစရာရၿပီး အစစ ေကာင္းရင္ မင္း ဒို႔နဲ႔ လာေနပါလား ဘိုမ…”လို႔ သဒၵါဖူးက ေမးတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း လက္ရွိအေဆာင္က ပိုင္ရွင္မိန္းမႀကီးက အေပါက္ဆိုး ႐ိုင္းစိုင္းတာမို႔ သဒၵါဖူး ေနစရာရလို႔ ရွိရင္ သူလည္း အတူတူ လာေနခ်င္ေနမယ္ လို႔ ျပန္ေျဖတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္က ဂ်င္မ္မွာ လုပ္ေတာက ကိုယ္လုံးအလွကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္သာေစတဲ့ အသားကပ္ ဝတ္စုံေတြ ဝတ္ရတယ္ ။လာကစားၾကတဲ့ ေယာက်္ားသားေတြရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးေတြအေပၚမွာ စိ္တ္ဝင္တစား စူးစိုက္ေနၾကတယ္ ဆိုတာ မိလြန္းၾကင္ သိေနတယ္ ။မိလြန္းၾကင္လည္း ငယ္ငယ္ထဲက ေယာက်္ားေတြကို ခင္ခင္မင္မင္ ေပါင္းတတ္ခဲ့တဲ့ ပြင့္လင္းသူတေယာက္ ဆိုေတာ့ ရင္းႏွီးခ်င္လို႔လာမိ္တ္ဆက္ၾကတဲ့လူေတြကိုလည္း ႏုတ္ဆက္ စကားေျပာ ခင္မင္လိုက္တာခ်ည္းပါဘဲ ။ ဒီအထဲက ႐ိုး႐ိုးထက္ ပိုခ်င္သူေတြက မိလြန္းၾကင္ကို ညေနစာ ထြက္စားဖို႔ ဖိတ္တာေတြ…ရွိလာတယ္ ။အခုအခ်ိန္အထိ မိလြန္းၾကင္ ႀကိဳက္တဲ့လူ မေတြ႕ေသးတာေၾကာင့္ မိလြန္းၾကင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပန္လက္မခံခဲ့ဘူး ။သဒၵါဖူးနဲ႔ဘဲ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္လိမ့္ၾက အစား စားၾကတယ္ ။ တေန႔ သဒၵါဖူး ဖုန္းဆက္တယ္ ။“ ဘိုမေရ….ဒို႔ ေနစရာ အိုေကသြားၿပီ…ေနရာက ေရလည္ ခန္းနားတယ္ကြာ…လခကလည္း နဲနဲေလး….” လို႔ ေျပာျပတာေၾကာင့္ မိလြန္းၾကင္ အရမ္း စိတ္ဝင္စားသြားတယ္ ။ လက္ရွိ အေဆာင္ကေန ေျပာင္းခ်င္ေနတဲ့သူ ဆိုေတာ့ခ်က္ခ်င္းဘဲ..“ သဒၵါ…ဘယ္မွာလဲဟင္….ဘိုမေရာ ေနလို႔ ရမလား…” လို႔ ေမးမိတယ္ ။

သဒၵါဖူးက “ ေနရာက ဆရာစံလမ္းမႀကီးေပၚမွာဘဲ …ၿခံနဲ႔ ဝင္းနဲ႔..အရမ္းသားနားတဲ့ တိုက္ႀကီးကြ…..ယူေနခ်င္ရင္ကိုယ္ ပိုင္ရွင္ကို ေမးေပးမယ္ …” လို႔ ေျပာလို႔ မိလြန္းၾကင္လည္း “ လုပ္ပါ သူငယ္ခ်င္းရယ္…လက္ရွိ အေဆာင္က ယူလည္း အသိဘဲ..သိပ္ မစြံလွဘူး..ကိုယ္လည္း အခု ဂ်င္မ္ပိုင္ရွင္က လခတိုးေပးလာလို႔ နဲနဲပါးပါးေတာ့ တတ္ႏိုင္လာပါၿပီ….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေနာက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ မိလြန္းၾကင္ေရာ သဒၵါဖူးေရာ မအားၾကလို႔ ေတြ႕လည္း မေတြ႕ျဖစ္ ဖုန္းလဲ မေျပာျဖစ္ၾကဘူး ။ မိလြန္းၾကင္ကို ဂ်င္မ္ပိုင္ရွင္ကမိလြန္းၾကင္ ဓါတ္ပုံေတြနဲ႔ သူ႔ဂ်င္မ္ကို ေၾကာျငာ႐ိုက္ခ်င္လို႔ လာ ကမ္းလွမ္း စကားေျပာတာနဲ႔ ဓါတ္ပုံဆရာ တေယာက္နဲ႔ အစမ္းအေနနဲ႔ ဓါတ္ပုံေတြ႐ိုက္ေနရလို႔ ။ ဒီေၾကာျငာေတြကေန မိလြန္းၾကင္ စၿပီး ဘဝေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္ေလ ။လူသိမ်ားလာၿပီး ေနာက္တဆင့္ တေနရာရာကို ထပ္တက္ႏိုင္တယ္ လို႔ ထင္မိလို႔ ဂ်င္မ္ပိုင္ရွင္ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ရဲ႕ ေအာ္ဖါကို မိလြန္းၾကင္လက္ခံလိုက္တာ ။ဓါတ္ပုံ႐ြဳတင္ အၿပီး ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိမ္ျပန္လာတဲ့ လမ္းမွာ သဒၵါဖူး ဖုန္းဆက္လာတယ္ ။ဓါတ္ပုံဆရာက မိလြန္းၾကင္ကို ကိုယ္လုံးေပၚေအာင္ အသားကပ္ အားကစား ဝတ္စုံေတြ ဝတ္ခိုင္းၿပီး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးပုံေပါင္း တေထာင္မက ႐ိုက္တာ ။မီးေမာင္းေတြ တအားနင္း ထိုးတာ ခံရတာ မ်က္စိေတြလည္း က်ိန္းစပ္ ေခြၽးေတြလည္း ျပန္လာရတယ္ . .။ မလြယ္ဘူး ။ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ရဲ႕ မ်က္လုံးႀကီးေတြ ျပဴးက်ယ္ၿပီး အေရာင္ေတာက္ပ ေနတာကို မိလြန္းၾကင္ သတိထားမိတယ္။ေယာက်္ားေတြက ဒီလိုပါဘဲ ။ ဂန္ဒူးကလြဲလို႔ မိန္းမ မႀကိဳက္တဲ့ေယာက်္ား ဆိုတာ မရွိႏိုင္ပါဘူး ။ ဘူးရင္ဘူး…မဘူးရင္ ဒူးဘဲေလ …ခိခိ ။

သဒၵါဖူးက “ ဘိုမ….ယူ႔အတြက္ ဒို႔ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ကို ေမးၾကည့္တယ္…သူက ဒို႔ ေထာက္ခံရင္ သူ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္..တဲ့..ယူ႔ကို လူကိုယ္တိုင္ေတာ့ ေတြ႕ခ်င္တယ္..လို႔ ေျပာတယ္ ..ရမယ့္သေဘာ ရွိပါတယ္..ယူ ဒီေန႔ညေန ကိုယ့္အေဆာင္ကို လာႏိုင္မလား….” လို႔ ေျပာတယ္ ။မိလြန္းၾကင္လည္း ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ခဲ့ရတာ ေမးေပမယ့္ လက္ရွိအေဆာင္ကလည္း ေျပာင္းခ်င္ၿပီး သဒၵါဖူးနဲ႔လည္း နီးနီးကပ္ကပ္ ေနခ်င္မိတာေၾကာင့္ လာခဲ့မယ္ လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ အျပတ္မနားႏိုင္ေသးဘဲ သဒၵါဖူး အေဆာင္ကို သြားဖို႔ လုပ္ရတယ္ ။ အရင္ဆုံးေခြၽးေစာ္နံေနတဲ့ ကိုယ္ေပၚကအဝတ္အစားေတြကို အကုန္လုံး တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္။ကိုယ္အႏွံ႔ ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္သပ္တဲ့အခ်ိန္ ရင္သားစိုင္ေတြဆီက ထိပ္ဖူးရင္သီးဖု မာမာေလးေတြကို ထိမိခိုက္မိတာက်င္သလိုလို ၾကက္သီးထသလိုျဖစ္မိရၿပီး ထပ္ထပ္ ပြတ္ပစ္ခ်င္မိရတယ္ ။ အဲလိုဘဲ ေပါင္ၾကားဂြဆုံက ရတနာေ႐ြြၾကဳတ္ႀကီးကို ပြတ္သပ္ေတာ့လည္း အဲဒီေနရာကေန လက္ကိုမဖယ္ခြာခ်င္ေတာ့ဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ပြတ္ေနခ်င္မိရတယ္ ။ အင္း…အပ်ိဳေဖၚဝင္စ အခ်ိန္ထဲက တခါတခါ ဒီေနရာက ယားတတ္တာ အဲလိုဘဲ လက္နဲ႔ဖိဖိပြတ္မိခဲ့ရတာ အခါခါဘဲ ။ တကယ္ေတာ့ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ အ႐ြယ္သည္ ဆန႔္က်င္ဖက္ ဖိုသတၱဝါေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ ပတ္သက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ ။ ဟိုး ေရွးေရွးေခတ္တုံးကဆိုရင္ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ အ႐ြယ္ဆိုရင္ လင္ယူသားေမြး လုပ္ၾကလို႔ ကေလးတြဲေလာင္းေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကတာ ။ခုေတာ့ သဘာဝကို ဆန႔္က်င္ၿပီး လိုလားေနတာေတြကို မသိေက်းကြၽန္ျပဳၿပီး ဟန္ေဆာင္အားတင္းထားၾကတယ္။ပြတ္မိေတာ့လည္း အဆုံးအထိ ပြတ္ရေတာ့တာေပါ့ ။ ေရခ်ိဳးခန္း နံရံမွာ မွီထိုင္ခ်ၿပီး ေရေရလည္လည္အာသာေျဖလိုက္မိရတယ္ ။သဒၵါဖူးရဲ႕ အေဆာင္ကို ထြက္ခဲ့တယ္ ။ တကၠဆီကားေပၚက အဆင္း ၿခံေပါက္ဝကေန ႀကီးမားသစ္လြင္တဲ့ အေဆာက္အဦးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါမိလြန္းၾကင္ အံ့ၾသသြားရတယ္ ။ အရမ္းကို သားနားေနလို႔..ဒီလို တိုက္ႀကီးမွာ ေစ်းေပါေပါ နည္းနည္းေလးနဲ႔ အခန္းရမယ္ ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား ။သဒၵါဖူး တိုက္ႀကီးထဲက ေျပးထြက္လာသည္ ။ “ ဘိုမ…လာ….လာ….ဟိုဘဲႀကီး ရွိေနတယ္..ေစာေစာကဘဲ သူ အျပင္က ျပန္လာတာ ေတြ႕လိုက္တယ္”“ ပိုင္ရွင္ကို ေျပာတာလား “ ဟုတ္တယ္ သူ႔နံမည္က ဦးတေခတ္ဆန္း .” “ သူက ဒီတိုက္ႀကီးမွာဘဲ ေနတာလား..” “ ဟုတ္တယ္..ဘိုမ…သူက အေပၚဆုံးထပ္မွာ တထပ္လုံး ေနတာ….မင္းကို ရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာျပမယ္ကြာ..သူ႔ၾကည့္ရတာ ဒို႔ေတာ့ ႏွာဘူးႀကီးတေယာက္လို႔ ထင္မိတာဘဲ..ၾကည့္ေလ..သူ႔တိုက္မွာ အခန္းေတြကို ေခ်ာေပ့လွေပ့ေတာင့္ေပ့ ဆိုတဲ့ မိန္းမေတြ ခ်ည္းဘဲ ငွားတာ….မင္း ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္..ဒီမွာ ေနတဲ့ မိန္းမေတြကို …. အကုန္ ေတာင့္တင္း စိုေျပတဲ့ ေစာ္ေတြခ်ည္း….”“ ဟုတ္လား….လန႔္စရာႀကီး…..”“ ကိုယ္ အေနမွန္ရင္ ဘာမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ထင္တာဘဲ ဘိုမေရ…ကဲ လာ..လာ….အေပၚတက္ရေအာင္…”သဒၵါဖူးက မိလြန္းၾကင္ကို ဓါတ္ေလွခါးဆီကို ေခၚသြားလိုက္တယ္ ။

“ အိုး..ဓါတ္ေလွခါး ရွိတယ္….တယ္ဟုတ္ပါလား သဒၵါရယ္…တခန္းတနားဘဲ…”“ အင္း…ဘိုမကို ျမင္ရင္ သူ ငွားမွာ ေသခ်ာပါတယ္…ခိခိ….”ဓါတ္ေလွခါးေလးက သစ္လြင္ေပမယ့္ ေသးက်ဥ္းလြန္းတယ္လို႔ မိလြန္းၾကင္ ထင္မိတယ္ ။ဦးတေခတ္ဆန္း ရဲ႕ ဧည့္ခန္းထဲကို သူတို႔ ေရာက္သြားၾကေတာ့ မိလြန္းၾကင္ အရမ္း အံ့ၾသေနတယ္ ။ ဧည့္ခန္းက အရမ္းသန႔္ အရမ္းသားနား ေခတ္မွီလြန္းလို႔ ။ ေျခသံ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ၾကားရၿပီး လူတေယာက္ ထြက္လာတယ္ ။႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးေနေအာင္လို အသားျဖဴ ျဖဴ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္က ဦးလူမင္းနဲ႔ ဆင္သေယာင္ေယာင္ ။သိပ္မပိန္ေပမယ့္ ဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔မို႔ မိလြန္းၾကင္ စိတ္ထဲမွာ သေဘာက်သြားတယ္ ။ အနက္ေရာင္ တီရွပ္တထည္နဲ႔ ဒူးဆစ္ေလာက္ ရွည္တဲ့ ေဘာင္းဘီအတို အျပာေရာင္ကို ဝတ္ထားတယ္ ။ တီရွပ္ရင္ဘတ္ေနရာ မွာက MK ဆိုတဲ့ အျဖဴေရာင္ စာလုံးႏွစ္လုံး ကို ေတြ႕ရတယ္ ။ “ သဒၵါဖူး”သြားျဖဴျဖဴေတြ ေပၚေအာင္ ၿပဳံးရယ္ရင္း ႏုတ္ဆက္လိုက္တဲ့ ဦးတေခတ္ဆန္းကို သဒၵါဖူးကလည္း “ ဦးတေခတ္ဆန္းဒါ သဒၵါေျပာထားတဲ့ ဘိုမ ေလ…နံမည္အရင္းက မိလြန္းၾကင္ ….. ဘိုမ..ဒါ ဒီတိုက္ပိုင္ရွင္ ဦးတေခတ္ဆန္း …..” လို႔ မိလြန္းၾကင္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ဦးတေခတ္ဆန္းက “ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္….သဒၵါ့သူငယ္ခ်င္းက သဒၵါ့လိုဘဲ အရမ္းေခ်ာတာဘဲေနာ္…ထိုင္ပါထိုင္ၾကပါ…ဘာမ်ား ေသာက္ၾကမလဲ..၀ိုင္ေသာက္ၾကပါလား…..” လို႔ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖါႀကီးကို ၫြြန္ျပၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ အားလုံး ထိုင္လိုက္ၾကၿပီးခ်ိန္ ဦးတေခတ္ဆန္းရဲ႕ မ်က္လုံးႀကီးေတြက မိလြန္းၾကင္ကို စူးစမ္း ၾကည့္႐ြဳေနတယ္ ဆိုတာ သတိထားမိတယ္ ။ ေျခဆုံး ေခါင္းဆုံး အကဲခတ္ေနတာ ။ ဟြန္း….သဒၵါဖူး ေျပာျပထားလို႔ သူဟာ မိန္းကေလး မိုက္မိုက္ေတြ ဆိုရင္သေဘာက်ၿပီး အခန္းကို ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ငွားေပးတဲ့အေၾကာင္း ႀကိဳသိထားႏွင့္ေနၿပီေလ ..။ “ ဒါနဲ႔ ဘိုမ..အဲ..မိလြန္းၾကင္က ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္လဲဟင္ ” “ ပါ၀ါ ဂ်င္မ္ မွာပါ” “ ေအာ္..သိတယ္….ကိုသိုက္စိုးသန႔္ဇင္…..ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြပါဘဲ…..ဟုတ္ၿပီ …. ဘိုမ…ဘိုမ လို႔ဘဲ ေခၚမယ္ေနာ္ ျဖစ္လား…”“ ျဖစ္ပါတယ္..ဦးတေခတ္ဆန္း….” “ ဘိုမက တႏွစ္ စာခ် ုပ္ ခ်ဳပ္ႏိုင္မလား….”“ ဟုတ္..ခ်ဳပ္ႏိုင္ပါတယ္….”“ အိုေက..ေကာင္းၿပီ….အဆင္ေျပပါၿပီ….ဘယ္ေတာ့ ေျပာင္းလာႏိုင္မလဲ..အခန္းကေတာ့ အဆင္သင့္ပါ…”စကားေျပာပုံဆိုပုံကေတာ့ တကယ့္ လူခ်မ္းသာ လူရည္သန႔္ ပုံစံမ်ိဳး ။

သူ႔ဘယ္လက္က ေ႐ြြေရာင္နာရီအဝိုင္းေလးကိုလည္း မိလြန္းၾကင္ သတိထား ၾကည့္မိတယ္ ။ Tissot တဲ့ ။ အဆင္ေျပၿပီ ။သူ႔အခန္းခက တျခား အေဆာင္ေတြထက္ သိသိသာသာ ေစ်းေပါေနတယ္ ။သဒၵါဖူးက သူ႔ကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး သူ႔အထပ္ကေန ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ ျပန္ဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕တင္ပါးတဖက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ရင္း “ လူၾကည့္လက္ခံတာပါလို႔ ဒို႔ေျပာသားဘဲ…” လို႔ ရယ္ေမာၿပီးေျပာလိုက္တယ္ ။ သဒၵါဖူးရဲ႕ အခန္းကို အသြား ေကာ္ရစ္ဒါမွာ မိန္းမေခ်ာေလးတေယာက္ လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ျဖတ္သြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သဒၵါဖူး ေျပာျပတာ အမွန္ေတြပါလား ။ ေမာ္ဒယ္လ္မေလး တေယာက္လို အခ်ိဳးက်သန႔္ျပန႔္လွပတဲ့ ကိုယ္လုံးေလး ပိုင္ရွင္ရဲ႕ နံမည္က “ သုဘဒၵါ ” လို႔ သဒၵါဖူးက ေျပာျပတယ္ ။ “ ဦးတေခတ္ဆန္းက သူ႔တိုက္ႀကီး ေအာက္ထပ္က အခန္းေတြကို အေကာ့စား မိန္းမလွေလးေတြကို ငွားၿပီး ဒီ မိန္းမလွေလးေတြနဲ႔ နီးစပ္ခင္မင္ ရတာကို ေက်နပ္ေနတာ ဘိုမရ..မင္းကိုလည္း အခါအခြင့္ သင့္ရင္ လာေရာမွာဘဲ..ဒို႔ကိုလည္း ႀကဳံရင္ ႀကဳံသလို ကားႀကဳံ တင္တာတို႔ သူ႔အထပ္မွာ ပါတီေတြ ဘာေတြ လုပ္ရင္ ဖိတ္တာတို႔လုပ္တယ္…ဒို႔လည္း အလိုက္အထိုက္ သူနဲ႔ ဆက္ဆံေနတာေပါ့ ..လို႔သဒၵါဖူးက ေျပာျပသည္ ။ “ သူက ဘာအလုပ္ လုပ္လဲ…”“ ဒါေတာ့ ကိုယ္လည္း မသိဘူး ဘိုမ…သုဘဒၵါ နဲ႔ တခါ စကားစပ္မိေတာ့ ဦးတေခတ္ဆန္းက လုပ္ငန္းမ်ိဳးစုံ လုပ္တယ္ လို႔ ေျပာျပဖူးတယ္….ဥပမာကြာ ေစ်းႀကီးတဲ့ အယ္လ္ေဇးရွင္း ( ဂ်ာမန္ ရွဲပတ္ ) ေခြးေတြ ေဖါက္စားတယ္လို႔ ေျပာျပတာဘဲ ။

ဂ်ာမဏီကအမ်ိ ုးေကာင္းတဲ့ ေခြးေပါက္ေလးေတြ မွာၿပီး ေဖါက္…ေရာင္းတယ္ တဲ့..ေနာက္ၿပီး ေထာက္ႀကံ့ဖက္မွာ ေမြးျမဴေရးၿခံ လုပ္တယ္ တဲ့….။ ေနာက္ ငါးရက္အၾကာမွာ မိလြန္းၾကင္ ဦးတေခတ္ဆန္းရဲ႕ တိုက္ခန္းကို ေျပာင္းလာခဲ့တယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္း လုပ္ေပးေနက်ျဖစ္တဲ့ အိမ္သစ္တက္ပြဲေလးကို မိလြန္းၾကင္တို႔ ေအာက္ထပ္က ဧည့္ခန္းမွာ လုပ္ေတာ့ ဦးတေခတ္ဆန္းက အကုန္အက်ခံတဲ့ စားပြဲေသာက္ပြဲေလးမွာ တိုက္ခန္းငွားေနၾကတဲ့ မိန္းမေတြ အားလုံးကို မိလြန္းၾကင္ေတြ႕ခြင့္ရတယ္ ။ သဒၵါဖူး ေျပာျပခဲ့သလို ငွားေနတဲ့ မိန္းမေတြ အားလုံးက အသက္ ၂၀ က ၂၅ၾကား ေမာ္ဒယ္လ္မေတြ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြလိုဘဲ အမိုက္စားေလးေတြ ခ်ည္း ျဖစ္ေနတာကို မိလြန္းၾကင္ ေတြ႕ရတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းက မိန္းကေလးေတြကို ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ အေကာင္းစား ေစ်းအႀကီးစား ၀ိုင္ပုလင္းေတြ ေဖါက္တိုက္သလို ဒီထက္ ျပင္းတဲ့ ဝစ္စကီ ရမ္ ေကာ့ညက္ စတာေတြကို ေသာက္မယ္ ဆိုရင္လည္း အဆင္သင့္ ထားရွိၿပီး သူ႔ရဲ႕ အဖိုးတန္ ဘို႔စ္ စပီကာ အင္ပလီဖါယာစက္ေတြနဲ႔ ျမဴးျမဴးႂကြႂကြ တီးလုံးေတြကို ဖြင့္ၿပီး ကခ်င္တဲ့လူ ကေစတာမို႔ တခ်ိဳ႕ေသာ ကတတ္တဲ့ မိန္းကေလးေတြက လြဳပ္လြဳပ္ႂကြႂကြနဲ႔ ထကၾကတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းရဲ႕ မ်က္စိေတြ အေရာင္ေတာက္ပေနတယ္ ။ ပယင္းေရာင္ အရက္ခြက္ကို ကိုင္ရင္း မိန္းမေခ်ာေလးေတြရဲ႕ ၾကားထဲကိုယ္တလြဳပ္လြဳပ္ ယိမ္းရင္း ပီတိေတြ ျဖာေနတဲ့ ဦးတေခတ္ဆန္းကို သဒၵါဖူးက မိလြန္းၾကင္ကို လက္တို႔ၿပီး ျပတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းက သဒၵါဖူးနဲ႔ မိလြန္းၾကင္တို႔ကိုလည္း ကဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ ။ သဒၵါဖူးကေတာ့ အရင္ထဲ က ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာ ကဖူးတဲ့သူ ဆိုေတာ့ ထကတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ကေတာ့ မကတတ္လို႔ ျငင္းလိုက္တယ္ ။ သဒၵါဖူးရဲ႕ တင္လုံးလုံးေလး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနတယ္ ။ ခုန္ေပါက္ကၾကတာေတြက ေပ်ာ္စရာႀကီး ။ေနာက္တေန႔ ညေန အခန္းကို ျပန္လာေတာ့ သဒၵါဖူး တံခါးလာေခါက္ၿပီး..“ ဘိုမ…ေရ..သတင္းထူး..သတင္းထူး..”လို႔ ေျပးလာေျပာျပတာက ညက အားလုံး ျပန္သြားၾကတဲ့အခ်ိန္ သုဘဒၵါတေယာက္ထဲ ဦးတေခတ္ဆန္းနဲ႔ က်န္ခဲ့ၿပီး သုဘဒၵါ အရက္ေတာ္ေတာ္ေလး မူးၿပီး ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ အေပၚဆုံးထပ္က ဦးတေခတ္ဆန္းရဲ႕ အိမ္ကို လိုက္ပါသြားတယ္ တဲ့ ။

သုဘဒၵါနဲ႔ ဦးတေခတ္ဆန္းတို႔ ညိၾကၿပီလား မသိဘူး လို႔ သဒၵါဖူးက မိလြန္းၾကင္ကို ရယ္ၿပီးေျပာတယ္ ။ သဒၵါဖူးက “ ညိဖို႔ မ်ားပါတယ္..သုဘဒၵါက ဘယ္ေလာက္ ေဟာ့လည္း ယူလည္း သိသားနဲ႔..သူေယာက်္ားေတြကို စိုက္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္က…”လို႔ ေျပာရင္း သုဘဒၵါ ဆိုတဲ့ အေဟာ့စားေလး ၾကည့္တတ္တဲ့ပုံကို လုပ္ျပတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေအာ္ရယ္လိုက္မိၾကတယ္ ။မိလြန္းၾကင္ ေနာက္တေန႔ ဂ်င္မ္ကို အလုပ္ဆင္းဖို႔ ေရာက္ေတာ့ ဂ်င္မ္က အလုပ္သမားေလးက ေဘာစိကမိလြန္းၾကင္လာရင္ သူ႔ဆီ လာခဲ့ဖို႔ မွာထားတဲ့အေၾကာင္း လာေျပာတာနဲ႔ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ ရဲ႕ ႐ုံးခန္းထဲကို မရဲတရဲနဲ႔ ဝင္ခဲ့တယ္ ။“ ေအာ္..မိလြန္းၾကင္..လာ…လာ….ဓါတ္ပုံေတြ လာၾကည့္…”တပ္ထားတဲ့ ေ႐ြြေရာင္ကိုင္း မ်က္မွန္ေလးေထာင့္ေလးကို ေက်ာ္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ကၿပဳံးၿပဳံးႀကီးနဲ႔ လွမ္းေခၚတယ္ ။သူ႔႐ုံးခန္းေလးက က်ဥ္းေပမယ့္ သပ္ရပ္သားနားတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ ႐ိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြကို သူ႔ကြန္ျပဴတာမွာ ျပတယ္ ။ ဓါတ္ပုံေတြက အရမ္းေဟာ့ေနတယ္ ။ဒီလိုပုံေတြကို မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ အေဖနဲ႔ အေမတို႔သာ ျမင္ၾကရင္ ဘယ္လိုေနၾကမလဲ ။အသားကပ္ ဝတ္စုံေတြ ဝတ္ထားၿပီး ႐ိုက္လို႔ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံး အခ်ိ ုးအစားေတြကို သိသိသာသာထင္းေနတာေၾကာင့္ တကယ္ဘဲ လူေတြကို ဖမ္းစားညႇိဳ႕ယူေစတဲ့ ပုံေတြပါ လို႔ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္က ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ ဒီပုံေတြနဲ႔သာ ကိုယ့္ဂ်င္မ္ကို ေၾကာ္ျငာလိုက္ရင္ တရွိန္ထိုးနံမည္ႀကီးသြားမွာဘဲ ..မိလြန္းၾကင္ေရ….ေက်းဇူးပါကြာ.. မိလြန္းၾကင္အတြက္ ခ်ီးျမႇင့္ဖို႔လည္း ဒီမွာ အဆင္သင့္ ရွိတယ္….ေရာ့..ဒါ မိလြန္းၾကင္အတြက္…”သူ႔ေရွ႕စားပြဲေပၚ အဆင္သင့္ ခ်ထားတဲ့ ေငြထုပ္ေတြကို မိလြန္းၾကင္ဆီကို တြန္းပို႔လိုက္တယ္ ။

“ အယ္…မ်ားလွခ်ည္လား..ဆရာရယ္ …”“ မိလြန္းၾကင္ ကူညီတာကိုဘဲ က်ေနာ္က ဝမ္းသာေနတာပါ …”သူ႔႐ုံးခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ မိလြန္းၾကင္ စိတ္ထဲမွာ မသကၤာတာနဲ႔ ေနာက္ကို ဖ်တ္ကနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ဖင္တုန္းေတြကို ေတာက္ပတဲ့ တဏွာမ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ရင္တုန္သြားရတယ္ ။ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ သင္တန္းက ဆင္းတဲ့အခ်ိန္ သင္တန္းေက်ာင္း အျပင္ဖက္မွာ သူ႔ကို စင္တင္ေပးမယ့္ နံမည္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္ဗီဒီယို ဒါ႐ိုက္တာ အံ့ေက်ာ္ထူးကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ သဒၵါဖူး အံ့ၾသသြားတယ္ ။အံ့ေက်ာ္ထူးသည္ ခါတိုင္းလို ကဘိုက႐ို မဟုတ္ဘူး ။သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေနသည္ ။ အျပာႏုေရာင္ ရွပ္အသစ္နဲ႔ သစ္လြင္တဲ့သကၠလပ္ေဘာင္းဘီ မီးခိုးေရာင္နဲ႔ ႐ြဴးဖိနပ္အနက္ေရာင္နဲ႔ ။ “ ဟင္…ကိုအံ့…ဘယ္ကို လာတာလဲ..တေယာက္ေယာက္ကို လာေစာင့္ေနတာလား…” “ အင္း…သဒၵါဖူးကို လာေစာင့္ေနတာ…” “ ဘာအေရးတႀကီး ကိစၥရွိလို႔လဲဟင္..ကိုအံ့…” “ ကိစၥကေတာ့ သဒၵါဖူးကို ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီတင္႐ိုက္ေပးမယ့္ ထုတ္လုပ္သူ သူေဌးတေယာက္ ရၿပီ..” “ ဟင္…ဟုတ္လား..တကယ္လား ကိုအံ့ရယ္ ….ဟုတ္လို႔လား” “ တကယ္ပါ..အဲဒီအေၾကာင္း သဒၵါဖူးနဲ႔ စကားေျပာ တိုင္ပင္ခ်င္တာေၾကာင့္ ကိုယ္လာေစာင့္ေနတာ.” “ တကယ္ဆိုရင္ ဝမ္းသာစရာႀကီးေနာ္..သူက သဒၵါဖူးကို ေတြ႕ဖူးလို႔လား..ကိုအံ့..သူက ဘယ္သူလဲဟင္ သူက သဒၵါဖူး ဓါတ္ပုံေတြကို ေတြ႕ၿပီး သေဘာက်သြားတယ္ေလ..ကိုယ္တို႔ ႐ိုက္ထားတဲ့ ပုံေတြ မွတ္မိလား.. အဲဒါေတြကို ကိုယ့္ဝက္ဆိုက္မွာ တင္ထားတာေတြကို သူေတြ႕သြားတာ” “ ဟယ္..ကိုအံ့ရယ္..ဒါဆို ဟို..ဟို….ဟို…ပင္တီပါ ေပၚေနတဲ့ ပုံကိုလည္း သူေတြ႕သြားတာေပါ့ ဟုတ္လား..ဟယ္ ရွက္လိုက္တာ…”။

“ မရွက္နဲ႔..မရွက္နဲ႔ သဒၵါဖူး…အဲဒီပုံေၾကာင့္ဘဲ အခုလို ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး တင္႐ိုက္မယ္ ျဖစ္လာတာ..” “ ဟယ္..ဟုတ္လား” “ ကဲ လာ လာ ကားေပၚတက္ တေနရာရာမွာ ညေနစာ စားရင္း ေျပာၾကတာေပါ့…” “ ဟုတ္ၿပီ..ကိုအံ့ …” သဒၵါဖူးလည္း အံ့ေက်ာ္ထူး ရဲ႕ ကားေပၚကို တက္လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးသည္ မိန္းမရွိတဲ့ လူမွန္း သဒၵါဖူး အစထဲက သိထားတယ္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးကလည္း သူ႔မွာ မိန္းမ ရွိေၾကာင္း သဒၵါဖူးကို ေျပာျပဘူးတယ္ ။ သားနားသန႔္ရွင္းတဲ့ ၿခံဝင္းထဲ စားပြဲခုံေတြ ခ်ထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ တဆိုင္ကို အံ့ေက်ာ္ထူးက ေခၚသြားတာ ။အစားအေသာက္ေတြ မွာလိုက္ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ အံ့ေက်ာ္ထူးက “ ဒီလို သဒၵါဖူးေရ အခု သူ႐ိုက္မယ့္ ဇာတ္ကားက ေတာ္ေတာ္ ေဟာ့တယ္ ဖိုက္တင္အက္ရွင္ အပစ္အခတ္ အညႇစ္အသတ္ေတြ အသားေပးတဲ့ ဇာတ္ကား ဇာတ္ၫြြန္းက အင္တာနက္မွာ နံမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ …အဲ..ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ျမန္မာ အျပာ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ေပါ့…အခု ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေခတ္ေျပာင္းကာလ ေရာက္လာေတာ့ ဒီအၾကမ္းစား ဇာတ္လမ္း ကို ေဖ်ာ့ပစ္လိုက္ၿပီး ႐ုပ္ရွင္ႀကီး အေနနဲ႔ ရိုက္မွာ…….” လို႔ ေျပာတယ္ ။ သဒၵါဖူးလည္း..“ အို..ကိုအံ့..အျပာကားေတာ့ သဒၵါ ဘယ္လိုမွ မ႐ိုက္ရဲဘူး….မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..ကိုအံ့ရယ္….”လို႔ ခါးခါး သီးသီး ျငင္းပယ္လိုက္ေတာ့ အံ့ေက်ာ္ထူးက “ အျပာ႐ုပ္ရွင္လည္း ခြင့္မျပဳေသးပါဘူး..သဒၵါဖူးရယ္ မူရင္းဇာတ္လမ္းက အဲဒီဇာတ္လမ္းမ်ိ ုးလို႔ ေျပာျပတာပါ….ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ အဆင့္ဘဲ ျဖစ္မွာပါ…ဥပမာ…ဘီကီနီ တူးပိစ္လိုဟာ ဝတ္တာတို႔ ..ႏိုင္ငံျခား မင္းသမီးေတြလို ဆက္ဆီက်က် ဒီဇိုင္းလိုဟာေတြ လုပ္ရမွာ ေလာက္ပါ..” လို႔ ရွင္းေျပာျပတယ္ ။ “ ကိုအံ့က ပိုနားလည္ပါတယ္ေလ ..ကိုအံ့ကို ယုံလို႔ဘဲ သဒၵါက အပ္ထားတာဘဲ ဥစၥာ….” လို႔ သဒၵါဖူး ေျပာလိုက္တယ္ ။“ ဒီ သူေဌးနဲ႔ သဒၵါဖူးကို ကိုအံ့ ေတြ႕ေပးမယ္ …သူက သဒၵါဖူးက တအား ဆက္ဆီျဖစ္တယ္..ဒီဇာတ္လမ္းနဲ႔ လိုက္ တယ္..ေမးေပးပါ လို႔ ေျပာတာနဲ႔ သဒၵါ့ကို ခုလို တိုင္ပင္ရတာ” “ ဒါဆို ဒီ ဇာတ္ၫြြန္းကို အိမ္ေရာက္ရင္ ေအးေဆး ဖတ္ၾကည့္လိုက္….ကိုအံ့ထင္တာေတာ့ သဒၵါဖူး တကားထဲနဲ႔ တဟုန္ထိုး နံမည္ႀကီးသြားမွာ ေသခ်ာတယ္” “ ဟုတ္..ကိုအံ့..ေက်းဇူးပါ” သုဘဒၵါ ေအးစိမ့္တဲ့ အဲယားကြန္းေၾကာင့္ ႏိုးလာတယ္ ။ ေစာင္ၿခဳံအိပ္ခဲ့ေပမယ့္ လူးရင္းလြန႔္ရင္း ေစာင္နဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာ ကြာသြား လြတ္သြားတယ္ ။ အင္…ကိုယ္တုံးလုံး ႀကီးပါလား …။

ေဘးဖက္ကို ကမန္းကတန္း ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္း တ႐ြဴး႐ြဴးနဲ႔ ေမွာက္ရက္ႀကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ သူလည္း သုဘဒၵါလိုဘဲ တုံးလုံးႀကီး ။ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ ။သူ႔ကို ေငးစိုက္ၾကည့္မိၿပီး ရင္ဖိုသြားတယ္ ။ ညက..ညက…သူ…သူ အရမ္းေသာင္းက်န္းတာဘဲ ။ ကဲတယ္ ။တဏွာဘူးႀကီး ။ သုဘဒၵါကို သူ အပ်ိဳရည္ဖ်က္လို္က္တယ္ ။ သူ..သူ လူဆိုးႀကီး…။ သုဘဒၵါ သူ႔ကို ဒီကို ေျပာင္းလာထဲက စိတ္ဝင္စားမိတာပါ ။ သူက အသက္ သုံးဆယ္ေက်ာ္ ဆိုေပမယ့္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ လူေခ်ာလူခန႔္ႀကီးပါ ။ သုဘဒၵါက အညာသူ ။ ေ႐ြြဘိုသူစစ္စစ္ ။ ဒါေပမယ့္ အသားမညိဳဘူး ။ သုဘဒၵါရဲ႕ အသားက ျဖဴေဖြးႏုညက္ေနတယ္ ။ မယုံဘူးလား ။ မယုံရင္ ပုံျပင္မွတ္ ။ တကယ္ေျပာေနတာ ။ ေ႐ြြဘိုမင္းႀကိဳက္ လို႔ ေျပာေလ့ရွိတဲ့စကား အတိုင္း ေ႐ြြဘိုသူ သုဘဒၵါက ေပါင္တန္ရွည္တယ္ ။ရင္ေတြ တင္ေတြလည္း ရွိတယ္ ။ ထြားထြားအယ္အယ္ႀကီးမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေနာ္ ။ ပုံမွန္ေပါ့ ။ သုဘဒၵါလည္း တျခား မိန္းမေခ်ာမိန္းမလွေလးေတြ လိုဘဲ ေယာက်္ားေတြ တအား အလိုက္ခံရတာပါဘဲ ။ သို႔ ေပမယ့္ အ႐ိုးမ်ားတယ္ ေခ်းခါးတယ္ နဲ႔ ေ႐ြးေနခဲ့လို႔ အီစီကလီ အဆင့္နဲ႔ဘဲ ရွိေနခဲ့တာ ။ အတည္အတန႔္ဘဲ မရွိေသးဘူး ။အင္း ။ အခုေတာ့ အခုေတာ့ ဒီဘဲႀကီးနဲ႔ သုဘဒၵါ “ ပြင့္ ”သြားၿပီ ။ ပါကင္ပြင့္သြားေပမယ့္ သုဘဒၵါ ဝမ္းမနည္းဘူး ။

သူ႔ကို ဦးတေခတ္ဆန္းကို သုဘဒၵါ ခိုက္သြားတယ္ ။သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ ။ ႀကိဳက္လည္း ႀကိဳက္တယ္ ။ သုဘဒၵါရဲ႕ ႏို႔ေတြ ႏို႔သီးေလးေတြ နာက်င္ က်ိန္းစပ္ေနတယ္ ။ သူစို႔ထား ကိုက္ထားတာ ။အင္း ေနာက္ ေပါင္ၾကားကဟာလည္း နာေနတယ္ ..စပ္ေနတယ္ ။ သူတအား လုပ္ထားတာ ။ညက သူက ပါတီေပးတယ္ ။အရက္ေတြ ညာညာတိုက္တယ္ ။ သူ႔အႀကံကို သုဘဒၵါ သူ႔တိုက္ႀကီးကို စေျပာင္းကထဲက ရိပ္မိတယ္ ။ မိန္းမေခ်ာေလး ေတြကို အနီးကပ္ ႀကံခ်င္လို႔ ေခ်ာလွတဲ့ မိန္းကေလးေတြကိုခ်ည္း တမင္ေ႐ြးငွားတာ ။ အိမ္ခန္းလခကိုလည္း မက္ ေလာက္ေအာင္ ေလ်ာ့ေပးထားတယ္ေလ ။ တဆင့္စကား တဆင့္နားနဲ႔ အ႐ုပ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ မိန္းကေလးေတြ ေရာက္ လာၿပီး ငွားခ်င္ေၾကာင္း လာေျပာရင္လည္း သူက အလိမၼာသုံးၿပီး အေၾကာင္းျပၿပီး ပုတ္ထုတ္ပစ္ ျငင္းထုတ္ပစ္တာ ။သူက သုဘဒၵါကို ေပၚတင္ႀကီးဘဲ အရမ္းေခ်ာတယ္..ဘာညာ ေျပာၿပီး သူ႔ကားေပၚတင္ၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ ေစ်းအႀကီးစားေတြမွာ လိုက္ေကြၽး…ဆံပင္ဆိုင္ေတြ ပို႔ေပး…ေစ်းႀကီးတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာ အဝတ္အစား လက္ကိုင္အိတ္ဖိနပ္ အေကာင္းစားေတြ အတင္းဝယ္ေပးတယ္ ။ သုဘဒၵါ လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္အလုပ္လည္း သူရေအာင္ကူညီမယ္ ေျပာတယ္ ။ သူ ခဏခဏဘဲ သူ႔အေဆာင္က မိန္းမေတြ ေပ်ာ္ေအာင္ ပါတီေတြ လုပ္လုပ္ေပးတဲ့အခါသုဘဒၵါကို ၀ိုင္ေတြ မ်ိဳးစုံ တိုက္တယ္ ။ သိပ္ ဂ႐ုစိုက္ျပတာဘဲ ။မေန႔ညကေတာ့ သုဘဒၵါ ေတာ္ေတာ့္ကို မူးသြားတယ္ ။တျခားမိန္းကေလးေတြ ျပန္ကုန္ၾကၿပီး သုဘဒၵါနဲ႔ သူနဲ႔ဘဲ က်န္တယ္ ။ ၀ိုင္ေသာက္လိုက္ ထကလိုက္နဲ႔ ။ ေနာက္ေတာ့ သူက “ သုေလး…အားလုံးလည္း သြားကုန္ၾကၿပီ ..သုနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ အေပၚထပ္မွာ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ရေအာင္..ကိုယ့္မွာ ဇာတ္ကားခ်ပ္ေကာင္းေကာင္းေတြ ရထားတယ္…” လို႔ ေခၚတယ္ ။ သုဘဒၵါလည္း သူ႔ကိုမွီတြဲၿပီး သူနဲ႔ သူေနတဲ့ အေပၚထပ္ကို လိုက္သြားမိလိုက္တယ္ ။ဟြန္း ။ သူ႔အေပၚထပ္ကို ေရာက္တာနဲ႔ သူက သုဘဒၵါကို စနမ္းေတာ့တာဘဲ ။ ခ်စ္တယ္ခ်စ္တယ္ အထပ္ထပ္အခါခါ ေျပာသလို လက္ထပ္ယူမယ္ ဘာညာေတြလည္း ဂတိေတြ စြတ္စက္ေပးၿပီး သုဘဒၵါကို သူ႔ဧည့္ခန္းက ေက်ာက္သားနံရံႀကီးမွာ မ်က္ႏွာအပ္ ကပ္ရပ္ခိုင္းထားၿပီး အေနာက္ဖက္ကေန သုဘဒၵါရဲ႕ လည္တိုင္..ပုခုံးသားေတြ ကို လိုက္ နမ္းတယ္ ။

သူ႔ဘယ္ဖက္လက္က သုဘဒၵါရဲ႕ဘယ္ဖက္ ႏို႔ကို လာကိုင္ဆုပ္သလို သူ႔ညာဖက္လက္က ညာဖက္ေပါင္တန္ကို လာကိုင္ပြတ္တယ္ ။ အရက္ကလည္းမူး တဏွာစိတ္ေတြကလည္း တေထာင္းေထာင္းထေန ေတာ့ သုဘဒၵါလည္း သူလုပ္သမွ် ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူေနမိရတယ္ ။ သူ သုဘဒၵါရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ေန ဖယ္ေနမွန္း သိေပမယ့္လည္း သုဘဒၵါ သူ႔ကို မတားဆီးမိဘူး ။သူလုပ္ေနတာေတြကို မကန႔္ကြက္မိဘူး ။အဝတ္ေတြ အကုန္လုံး ကိုယ္ေပၚကေန ကြၽတ္ကုန္ၿပီ ။မိေမြးတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြားရၿပီ ။ သူ႔ဧည့္ခန္းႀကီးမွာ ရွိတဲ့ သားေရဆိုဖါ အညိဳေရာင္ႀကီးေတြ ဆီကို သူက သုဘဒၵါကို ေခၚသြားတယ္ ။ သူ..သူ…..သူလည္း ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူ ဘယ္အခ်ိန္က သူ႔အဝတ္အစာေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္သလဲ သုဘဒၵါ မသိလိုက္ဘူး ။သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက သုဘဒၵါရဲ႕အကြဲေၾကာင္းဆီက ႏြဳတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြကို ဖိဖိပြတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ႏြဳတ္ခမ္းႀကီးေတြက သုဘဒၵါရဲ႕ ရင္စိုင္တဖက္က ရင္သီးဖုေလးကို အငမ္းမရ စို႔စုတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ေပါင္ၾကားက မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနတဲ့ မာမာေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းႀကီးက သုဘဒၵါရဲ႕ ေပါင္ရင္းတဖက္ကို လာထိေထာက္ေနတယ္ ။သုဘဒၵါ ေပါင္ၾကားမွာ အရည္ေတြ စို႐ြြဲေနတယ္ ။ သုဘဒၵါ အသံထြက္ၿပီး ညည္းျငဴမိရတယ္ ။ သူ ေပါင္ေတြကိုဆြဲၿဖဲလိုက္တာ သိလိုက္တယ္ ။ ဧည့္ခန္းေ ထာင့္တေနရာက မီးဝါ၀ါမွိန္မွိန္ေလးရဲ႕ အလင္းေရာင္နဲ႔ သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရတယ္ ။ အိုး…..အမေလး….ေတာ္ေတာ့္ကို ႀကီးတဲ့ဟာႀကီး …။ သူက သုဘဒၵါ ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕သြားတယ္ ထင္တယ္ ။ သုဘဒၵါရဲ႕ လက္တဖက္ကို သူ႔လက္နဲ႔ ဖမ္းဆုပ္ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးဆီကို ပို႔ေပးလိုက္တယ္ ။ ကိုင္ဆုပ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာ ဆိုတာ သိလိုက္လို႔ သုဘဒၵါလည္း သူ႔အတန္ႀကီးကို ကိုင္ ဆုပ္လိုက္တယ္ ။ ပူေႏြးေႏြး အတန္ႀကီးက တအား တုတ္တာဘဲ ။ ရွည္လည္း ရွည္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူကသုဘဒၵါရဲ႕ ေနာက္ ရင္စိုင္တဖက္က ရင္သီးေလးကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ ယက္လိုက္ စို႔စုတ္လိုက္ လ်ာဖ်ားခြၽန္ခြၽန္နဲ႔ထိုးကလိလိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။

ဒါႀကီးဟာ ငါ့ပိပိထဲကို ထိုးသြင္းမယ့္ဟာႀကီးပါလား ဆိုတဲ့ အသိက သုဘဒၵါကို တုန္လြဳပ္ေစသလို တအားလည္းစိတ္ေတြ ထႂကြမိတယ္ ။ ထိပ္ဖူးႀကီးကို စမ္းပြတ္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူက သုဘဒၵါနားနားကို သူ႔ႏြဳတ္ခမ္းကပ္ၿပီး “ ထည့္ၾကရေအာင္….” လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးကို သုဘဒၵါရဲ႕ ပိပိအေပါက္ဝမွာ သူ ေတ့လိုက္တယ္။ သုဘဒၵါ ငယ္ငယ္ထဲက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တဲ့ ေယာက်္ားတေယာက္ရဲ႕ ကာမစပ္ယွက္တာ ( လိုးတာ)ကို နဖူးေတြ႕ဒူး ေတြ႕ ႀကဳံရၿပီ ။ မႈိပြင့္ႀကီးလို ပုံစံ လိင္တန္ေခ်ာင္း ထိပ္ဖူးႀကီး သုဘဒၵါရဲ႕ ႏြဳတ္ခမ္းသားထူထူေတြ ၾကားထဲက အေပါက္ထဲကို တိုးဝင္ဖို႔ တာစူေနၿပီ ။ ပိပိတခုလုံးကလည္း အရည္ေတြနဲ႔ ႐ြြဲေနေတာ့ သူ႔ဟာႀကီး တိုးဝင္လာႏိုင္ မယ္လို႔ ထင္မိတယ္ ။သူက ဒီ ကိစၥကို ကြၽမ္းေနတဲ့လူႀကီးပါ ။ သုဘဒၵါ စိတ္ပူေနသလို ပိပိလည္း ၿပဲမသြား နာလည္း သိပ္မနာလိုက္ဘဲ သူ စပ္ယွက္ ( လိုး )ေနၿပီ ။ သူ႔ဒုတ္ႀကီးကေတာ့ ပိပိထဲမွာ အျပည့္ႀကီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာေပါ့ ။ ထိုးသြင္းလိုက္ ျပန္ဆုတ္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သုဘဒၵါရဲ႕ ပိပိထဲမွာ အရမ္းေကာင္းတဲ့ အရသာထူးကို ခံစားရတယ္ ။ လိုးတယ္ဆိုတဲ့ အရသာ ..ေယာက်္ားလီးတန္ရဲ႕ အရသာကို သုဘဒၵါ စၿပီး ခံစား ႀကဳံေတြ႕ေနရၿပီ ။ သူ႔ကို တအား ဖက္ထားရင္း သူလုပ္ေနတာေတြကို အရသာခံေနလိုက္မိတယ္ ။တခ်က္တခ်က္ အရမ္းကို ေကာင္းသြားၿပီး သုဘဒၵါရဲ႕ ပိပိအတြင္းထဲကေန အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာတယ္ လို႔ ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ သူလည္း တအားေကာင္းလာပုံဘဲ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိုးေဆာင့္အၿပီး သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သုဘဒၵါရဲ႕ ဘိုက္ေပၚကို အရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ သူ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ မ်က္စိစုံမွိတ္ၿပီး…“ အားးးးယား…….အီး……..အင္း…….အိုး….” ဆိုတဲ့ အသံေတြ ညည္းၿပီး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါသြားတယ္ ။ အရမ္း ေကာင္းသြားတဲ့ပုံဘဲ …။အဝတ္ေတြက ဘယ္ေရာက္ေနလဲ မသိဘူး ။ သုဘဒၵါ ႐ြဴးေပါက္ခ်င္ေနတယ္ ။ သူ႔ဖက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ တခူးခူးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံးဘဲ ။ကုတင္ေပၚက အသာေလး ဆင္းလိုက္တယ္ ။

ဖင္တုံးလုံးနဲ႔ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ ။ အိမ္သာကမုတ္ေပၚမွာ ႐ြဴးထိုင္ေပါက္ရင္း သူတအားလုပ္ထားလို႔ က်ိန္းစပ္ေနတဲ့ ေရွ႕ဖင္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ငုံ႔ၾကည့္မိတယ္ ။ သူ႔ဒုတ္တန္ႀကီးေၾကာင့္ ၿပဲသြားသလား လို႔ ။ အဲကြန္းေၾကာင့္ အဝတ္မဲ့ေနတဲ့ သုဘဒၵါရဲ႕ ရင္သားထိပ္ဖ်ားေတြ ေအးလြန္းေနသလိုဘဲ ။ သူတို႔က ဒီလို အဖုံးအကြယ္ မပါဘဲ ေနေနက် မဟုတ္ဘူးေလ ။ အိမ္သာခြက္ေပၚက ထလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့ သူ႔ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။သူလည္း တုံးလုံးႀကီးဘဲ ။ သူ႔ဟာႀကီးက ေငါေငါႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ။ ေဂြးစိႀကီးေတြကလည္း တြဲေလာင္းႀကီး တလြဳပ္လြဳပ္နဲ႔ ..။သုဘဒၵါလည္း ရင္စိုင္ေတြကို လက္နဲ႔ကာမလား…ေပါင္ၾကားကိုဘဲ ဖုံးရမလား..႐ုတ္တရက္ မသိဘူး ။ သူက ၿပဳံးၿပီး“ မရွက္ေနပါနဲ႔ကြာ..လင္မယား ဘဝ ဆိုတာ အရွက္ကုန္တယ္တဲ့…ကိုကိုနဲ႔ သုက လင္မယားေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ ဘဲ..လာ..ကိုကို႔ဆီကို …”လို႔ ေျပာၿပီး သုဘဒၵါကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ သူ႔လက္တဖက္က သုဘဒၵါရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေမးစိကေန ကိုင္ေမာ့လိုက္တယ္ ။“ လွလိုက္တာ သုေလးရယ္ …လွလိုက္တဲ့ ႏြဳတ္ခမ္းေလး …ကိုကို နမ္းလို႔မဝဘူး….”သူ သုဘဒၵါရဲ႕ ႏြဳတ္ခမ္းေတြကို ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။ သုဘဒၵါလည္း သူ႔ကို ျပန္ဖက္ သူစုတ္သလို သူ႔ႏြဳတ္ခမ္းေတြ ကို ျပန္စုတ္လိုက္မိတယ္ ။ သူ႔လက္တဖက္က သုဘဒၵါရဲ႕ ဖင္တုံးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူ႔ဖက္ကို ဆြဲကပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔အတန္ႀကီးက သုဘဒၵါရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို ထိကပ္လာတယ္။

ဒီဟာႀကီးရဲ႕ တန္ဖိုးကို သုဘဒၵါ ေကာင္းေကာင္း သိထားၿပီေလ ။ ဒီဟာႀကီး ေပးစြမ္းခဲ့တဲ့ ကာမအရသာထူးေတြကိုတအား ႀကိဳက္ခဲ့မိရတယ္ေလ ။ စိတ္ထဲမွာ လီးဆိုတာကို ဒါေၾကာင့္ ကမာၻတည္စကေန အခုအထိ မသတၱဝါေတြ ဘာေၾကာင့္ ႀကိဳက္ၾကသလဲ ဆိုတာကို သုဘဒၵါလည္း သေဘာေပါက္ နားလည္ၿပီလို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ တကိုယ္လုံး သိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ အရသာေတြ ေပးႏိုင္တဲ့ ဒီလီး ဆိုတဲ့ အတန္ေခ်ာင္းႀကီး နဲ႔ ေနာက္ထပ္ ထိေတြ႕ ထိုးေညႇာင့္တာေတြကို ခံစားလိုတဲ့ စိတ္ေတြ ျပန္ေပၚေပါက္လာရတယ္ ။သူ႔လက္တဖက္က သုဘဒၵါရဲ႕ ႏို႔သီးေလး တဖက္ကို ပြတ္ေပးေနသလို က်န္တဲ့ လက္တဖက္ကလည္း ဖင္တုန္းၾကားကို ႏႈိက္ပြတ္ေနတယ္ ။ သူက သုဘဒၵါကို တိုးတိုးေလး..“ ကိုကို႔လီးကို စုတ္ေပးမလားဟင္…” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သုဘဒၵါ ေခါင္းၿငိွမ့္ျပလိုက္မိတယ္ ။ သူက သုဘဒၵါ ေရွ႕ဖင္ကြဲကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ယက္ေပးခဲ့တယ္ေလ။ သူကိုယ့္ကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးသလို သူ႔ကိုလည္း ျပန္လုပ္ေပးေစခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ပါ ။ ေရခ်ိဳးခန္း ၾကမ္းျပင္က ေမြးပြ ေကာ္ေဇာခ်ပ္ေလးေပၚမွာ ဒူးေထာက္ၿပီး သူ႔အတန္ႀကီးကို စ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။တခါမွ မစုတ္ဖူးေပမယ့္ အျပာကားေတြ ခိုးခိုး ၾကည့္ထားလို႔ သူမ်ားေတြ ဘယ္လို စုတ္ၾကသလဲေတာ့ ေတြ႕ဖူးၿပီးတာ ၾကာၿပီေလ ။သူ..သူက သုဘဒၵါ သူ႔အေခ်ာင္းႀကီးကို စုတ္ေပးေနတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ငုံ႔ၾကည့္ေနတယ္ ။ “ သုေလးရယ္ ..ခ်စ္လိုက္တာ….” လို႔ ညည္းလိုက္တယ္ ။ သူ႔မ်က္လုံးေတြ မွိတ္က်သြားတယ္ ။ သုဘဒၵါလည္းလ်ာနဲ႔ အတန္ေခ်ာင္းထိပ္ကို တဖ်တ္ဖ်တ္ ယက္လိုက္ ငုံငုံစုတ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ။ သူက သုဘဒၵါ လက္ကို သူ႔လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး သူ႔ေဂြးစိေပ်ာ့ေပ်ာ့ႀကီးေတြကို ကိုင္ခိုင္းတယ္ ။ သူ႔အတန္ကို စုတ္ေပးရင္း စိတ္ေတြ တအား ထႂကြလာတယ္ ။ ခံခ်င္လာတယ္ ။ ေရွ႕ဖင္ထဲက လႈိက္ ယားလာတယ္ ။ တအား ယားလာတယ္ ။အစုတ္ကို ရပ္ၿပီ သူေဆာင့္ထည့္တာေတြကို လိုခ်င္လာတယ္ ။ သူနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္သြားၾကၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေရေရလည္လည္ ထန္ေနၾကတာေၾကာင့္ စိတ္တူကိုယ္တူ သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ ႀကဲျဖစ္သြားတယ္ ။ဒီ တခါမွာေတာ့ သုဘဒၵါလည္း အရင္အေခါက္ေတြထက္ ပိုၿပီး ခံႏိုင္လာတယ္ ။ “ ၿပီး ” တယ္ ဆိုတာ ဘာလဲ လဲ သိသြားရတယ္ ။ ဟိုေလ..ရွက္လည္း သိပ္ မရွက္ေတာ့ဘူး ။မိလြန္းၾကင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ထက္ ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္ရမယ္ ။ ကိုယ့္႐ုပ္နဲ႔ ကိုယ္လုံး အခ်ိဳးအဆက္ ေျပျပစ္တာေၾကာင့္ ဂ်င္မ္ေၾကာ္ျငာအတြက္ အသုံးခံရတာေၾကာင့္ မိလြန္းၾကင္ ပိုက္ဆံ မ်က္မ်က္ေလး ရခဲ့တယ္ မဟုတ္လား ။သံျဖဴဇရပ္က အေဖနဲ႔ အေမတို႔ကို ကိုယ့္ လုပ္အားခ ပို႔ေပးလိုက္ႏိုင္လို႔ အရမ္း ဂုဏ္ယူေနမိတယ္ေလ ။ အေဖ နဲ႔ အေမက မိလြန္းၾကင္ကို တားလို႔ မရလို႔သာ ရန္ကုန္ကို လြြတ္လိုက္ရတာ..သိပ္ၿပီး အထင္ႀကီးတာ မဟုတ္ဘူး။

မိလြန္းၾကင္ အ႐ြဳုံးနဲ႔ သူတို႔ဆီကိုဘဲ ျပန္လာ မွီခိုရလိမ့္မယ္ လို႔ ထင္ထားၾကတာေလ ။အခုလို ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ဘဲ သူတို႔ဆီကို ေငြျပန္ပို႔ေပးေတာ့ သူတို႔ မိလြန္းၾကင္ကို အထင္ မေသးရဲေတာ့ဘူး ။ႏႈိးစက္က တတီတီ ျမည္ေနလို႔ အတင္း အားတင္းၿပီး ထထိုင္လိုက္ရတယ္ ။ လက္တဖက္နဲ႔ ႏႈိးစက္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကေန ႐ုန္းကန္ ထလိုက္တယ္ ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေျခစုံခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေသေသခ်ာခ်ာ စည္းေနွာင္မထားတဲ့ ထမိန္ႏြမ္းကေလးက ဟုတ္ဆို ကြင္း လုံးပုံ ကြၽတ္က်သြားတယ္ ။ ထမိန္ ျပန္ဝတ္မေနေတာ့ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ ။ တေယာက္ ထဲ ေနတာဘဲေလ။ ဘယ္သူ ျမင္တာ သိတာလိုက္လို႔ ။ ေရခ်ိဳးခန္းက မီးခလုပ္ကို ခ်ပ္ကနဲ ႏွိပ္ဖြင့္လိုက္တယ္။ ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႔ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သြားတိုက္တယ္ ။ အေပၚမွာ ဝတ္ထားတဲ့ ဘေလာက္စ္အေဟာင္းေလး ကို ခြၽတ္လိုက္တယ္ ။ တကိုယ္လုံး အဝတ္မဲ့ေနတာကို နံရံက ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ခ်ပ္ႀကီးမွာ ျမင္ေနရတယ္ ။ဟြန္း…ေတာင့္တင္း အခ်ိဳးက်တဲ့ မိန္းမတေယာက္ကို မွန္ထဲမွာ ျမင္ေနရတယ္ ။ အင္း…ငါ့ကိုယ္လုံးကလည္း တကယ့္ကို ဆက္စီက်တာပါလား လို႔ ေတြးရင္း ဘဝင္ျမင့္ ခ်င္သလိုလို ေျမာက္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္မိသြားရတယ္ ။ ႏို႔ႀကီးႀကီး ႏွစ္လုံးရဲ႕ ႏို႔သီးေလးေတြကလည္း ေထာင္ထေနၾကတယ္ ။ နီညိဳညိဳ ဒီႏို႔သီးေလးေတြက သူ တဏွာစိတ္ ထရင္ ဆြဲဆြဲေနလို႔လား မသိဘူး ။ အရင္ထက္ ပိုႀကီးလာၾကတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္ ။သြားတိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးတဲ့ အကန႔္ေလးထဲက ေရပန္းခလုပ္ကို လွည့္ဖြင့္လိုက္တယ္ ။ ေရပန္းက ေရေတြေဝါကနဲ က်လာတယ္ ။ ဒီမွာေနရတာ တျခား အေဆာင္ေတြထက္ အဆင့္ျမင့္တယ္ ။ ေရခ်ိဳးခန္း မီးဖိုခန္းေတြက အရမ္းအဆင့္ျမင့္ သားနားတယ္ ။

ဦးတေခတ္ဆန္းက ႏွာဘူးက်ၿပီး မိလြန္းၾကင္တို႔ သဒၵါဖူးတို႔ သုဘဒၵါတို႔လို မိန္းမေခ်ာေလးေတြကို ေစ်းခ်ၿပီးငွားထားလို႔သာ ဒီလို အခန္းမ်ိဳးေတြကို မိလြန္းၾကင္တို႔ ေနႏိုင္တာပါ ။ တျခားမွာဆို ဒီလို အခန္းေတြက ေစ်းတအားျမင့္မယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဦးတေခတ္ဆန္းကိုလည္းမိလြန္းၾကင္တို႔ အဆင္ေျပေအာင္ အလိုက္အထိုက္ ဆက္ဆံေနရတယ္ ေလ ။ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ တကိုယ္လုံးကို တဘက္နဲ႔ ပြတ္တိုက္တဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ခ်ပ္ႀကီးထဲမွာ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးေတြ တသိမ့္သိမ့္ တုန္ခါေနၾကတာကို ေတြ႕ေနရတယ္ ။ဆံပင္ကို အေနာက္ကို လွန္ဖီးၿပီး သာေရႀကိဳးနဲ႔ စုစည္းလိုက္တယ္ ။ အနက္ေရာင္အသားကပ္ အားကစား ဝတ္စုံကို ဝတ္..Gymမွာ စလုပ္လုပ္ခ်င္း Gymပိုင္ရွင္ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္က ထုတ္ေပးထားတဲ့Nike အနက္ေရာင္ ဖိနပ္ေလးကို စီးၿပီး အခန္းထဲက ထြက္ခဲ့တယ္ ။ မနက္ေစာေစာ အခုလို ထေျပးရတာ မိလြန္းၾကင္ ႀကိဳက္တယ္ ။ မနက္ေစာေသးလို႔ လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ကားေတြ မမ်ားေသးဘူး ။ ေျပးလို႔ ရေသးတယ္ ။ Gymပိုင္ရွင္ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္က မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ဓါတ္ပုံေတြကို ဟိုတယ္လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတဲ့သူ႔မိတ္ေဆြ တေယာက္ကိုျပမိေတာ့ အဲဒီမိတ္ေဆြက သူ႔ဟိုတယ္ေၾကာျငာအတြက္လည္း ႐ိုက္ခ်င္လို႔ မိလြန္းၾကင္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးပါလို႔ ေျပာတဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပတယ္ ။ ဟိုတယ္ေၾကာ္ျငာေၾကာင့္လည္း မိလြန္းၾကင္ နံမည္ႀကီးလာႏိုင္တယ္ လုပ္ပါလားလို႔ ေျပာတယ္ ။

အင္း..ေၾကာ္ျငာ ေမာ္ဒယ္တေယာက္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ထင္တာဘဲ ။ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ရဲ႕ ေက်းဇူးပါဘဲ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေမာ္ဒယ္တေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ စပြန္စာ လိုတယ္ လို႔ ေျပာေနၾကတာဘဲေလ ။ သဒၵါဖူးက သူလည္း ႐ုပ္ရွင္ကားတခုကို ေခါင္းေဆာင္ မင္းသမီး အေနနဲ႔ ႐ိုက္ခြင့္ရေတာ့မယ္…သူေဌးႀကီး တ ေယာက္နဲ႔ ဆုံရမယ္ …လူေကာင္း သေဘာေကာင္းႀကီး ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနရတာဘဲ လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ေျပးၿပီးေတာ့ ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ တိုက္ထဲကို ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ အျပင္က ျပန္လာတဲ့ ဦးတေခတ္ဆန္းနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးတယ္ ။ သုဘဒၵါေတာ့ မပါဘူး ။ သူတေယာက္ထဲဘဲ “ ဘိုမက အျပင္မွာ ေျပးရတာကို ႀကိဳက္လား…က်ေနာ္ကေတာ့ စက္နဲ႔ဘဲ ေျပးတယ္ …” လို႔ ဦးတေခတ္ဆန္းက ၿပဳံးၿပီး စကားစသည္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း “ က်မက ဂ်င္မ္မွာ လုပ္တာေလ..စက္ေတြနဲ႔ ေျပးေနက်ပါ..မနက္ အေစာႀကီး လမ္းေပၚ ေျပးရတာကို ႀကိဳက္လို႔ပါ….” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။ ဓါတ္ေလွခါးထဲ အတူတူ ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူက မိလြန္းၾကင္ကို “ ဘိုမ..က်ေနာ့္အိမ္မွာ ေကာ္ဖီေသာက္ပါလား..ဖိတ္ေခၚပါရေစ…” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ မိလြန္းၾကင္လည္း..“ မေသာက္ေတာ့ပါဘူး..ဖိတ္ေခၚတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..” လို႔ ျငင္းတယ္ ။ သူက အတင္းေခၚတယ္ ။ သူက “ ပလိစ္..ပလိစ္ ..လာပါဗ်ာ….မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ေပါ့ စကားေလးဘာေလး ေျပာရေအာင္…” လို႔ အတင္းေခၚတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း မေကာင္းတတ္တာေၾကာင့္ သူ႔အိမ္ခန္းကို လိုက္ပါသြားလိုက္မိတယ္ ။ စိတ္ထဲကေတာ့ သုဘဒၵါနဲ႔ တိုးၾကရင္ ေတာ္ၾကာ သူ႔ဘဲႀကီးကို လာလုတယ္ ထင္ေနမွာကို မိလြန္းၾကင္ စိုးရိမ္မိပါတယ္ ။ဦးတေခတ္ဆန္းက သူ႔ဧည့္ခန္းမွာ မိလြန္းၾကင္ကို သူကိုယ္တိုင္ ေဖ်ာ္တဲ့ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တိုက္တယ္ ။ထူးဆန္းတာက အဲဒီေကာ္ဖီကို ေသာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ မိလြန္းၾကင္ ကိုယ္မွာ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာတာဘဲ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းက မိလြန္းၾကင္ကို သူ႔အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနသလို မိလြန္းၾကင္အေၾကာင္းေတြကိုလည္း စပ္စုတယ္ ။ စကားေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ မိလြန္းၾကင္စိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲလာတယ္ ။မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ႏို႔သီးေလးေတြ တအားတင္းၿပီး မာလာတယ္ ။ ယားလာတယ္ ။ ကိုင္ခ်င္ ပြတ္ခ်င္လာတယ္ ။ အစို႔ခံခ်င္လာတယ္ ။ ေပါင္ၾကားဂြဆုံက မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ မိန္းမကိုယ္လည္း တအား ယားလာတယ္ ။ အတြင္းထဲမွာ ယားလာတာ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းရဲ႕ ေပါင္ၾကားကိုလည္း မိလြန္းၾကင္ အငမ္းမရ ၾကည့္ေနမိတယ္ ။

သူ..သူ…သူ….မိလြန္း ၾကင္ကို ေကာ္ဖီထဲ ေဆးခပ္လိုက္ၿပီလား မသိဘူး ။ မိလြန္းၾကင္ ဒီလို တခါမွ မျဖစ္ဖူးပါဘူး ။ “ ဘိုမ..ဘာျဖစ္လဲဟင္…ေနေကာင္းရဲ႕လား.” “ အင္း..ဟုတ္တယ္ က်မ..က်မ တမ်ိဳးဘဲ..က်မ ျပန္လိုက္အုံးမယ္ေနာ္”မိလြန္းၾကင္ ခ်က္ခ်င္း မတ္တပ္ ထရပ္လိုက္တယ္ ။ ေခါင္းထဲမွာ မူးေနာက္ေနာက္နဲ႔ ။“ ေအာ္..ဟုတ္ၿပီ….လာလာ..က်ေနာ္ လိုက္ပို႔မယ္….”မိလြန္းၾကင္ သူ႔အိမ္ကေန ထြက္ဖို႔ ေလွ်ာက္လာတဲ့အခ်ိန္ သူ မိလြန္းၾကင္ကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း“ ဦးတေခတ္ဆန္း ဘာလုပ္တာလဲ…” လို႔ ေမးၿပီး သူဖက္တာကို ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔လက္ေတြကမိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ခါးေလးကို ဖက္ထားသလို တင္ပါးကို ကိုင္လိုက္တယ္။ ေနာက္လက္တဖက္ကလည္း မိလြန္းၾကင္ရင္ဘတ္ကို စမ္းတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ သူ႔ကို ႐ုန္းထြက္ဖို႔ အင္အား မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူကိုင္စမ္းတာေတြကို ႀကိဳက္ေနတယ္ ။ လိုလားေနတယ္ ။ သူ မိလြန္းၾကင္ ႏြဳတ္ခမ္းေတြကို ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ ေယာင္ယမ္းၿပီး သူ႔ကို ျပန္ဖက္လိုက္မိတယ္ ။တင္ပါးကို ကိုင္ေနတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြ တအား ဆုပ္ညႇစ္ေနသလို တင္ပါးၾကားထဲကို ထိုးသြင္းၿပီး ပြတ္ဆြဲေနတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ လက္တဖက္က အလိုလို သူ႔ေပါင္ၾကားကိုသြားစမ္းလိုက္မိတယ္ ။ မာမာအေခ်ာင္းႀကီးကိုစမ္းမိရေတာ့ ပြတ္သပ္မိတယ္ ။ စိတ္ေတြ တအား ထန္လာတယ္ ။ သူ..သူ…မိလြန္းၾကင္ကို အနားက ဆိုဖါေပၚကို ေခၚသြားတယ္ ။ စိတ္ေတြ ထႂကြလြန္းေနတယ္ ။ သူ႔လက္တဖက္က မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ေပါင္ၾကား ကို အပီအျပင္ ပြတ္ေနတယ္ ။ဒါ ေဆးမိတာဘဲ ဆိုတဲ့ အသိ ရွိေပမယ့္ သူ႔ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး ။ သူလုပ္တာေတြကို ခံခ်င္ေနတယ္ ။ သူ႔ကိုလည္း ကိုင္ခ်င္ နမ္းခ်င္ေနတယ္ ။ သူက သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္ ။ တုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ အတန္ေခ်ာင္းႀကီး ေပၚလာတယ္ ။ ေယာက်္ား အတန္ကို အခုလို တခါမွ နီးနီးကပ္ကပ္ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး ။ အျပာကားထဲမွာ ေတြ႕ဖူးသလို သံျဖဴဇရပ္မွာ တုံးက ေစ်းထဲမွာ အရက္မူးလို႔ ပုဆိးကြၽတ္ၿပီး လဲေနတဲ့လူရဲ႕ အတန္ေခ်ာင္းကို ေတြ႕ဖူးခဲ့တာဘဲ ရွိတယ္။ သူက မိလြန္းၾကင္ လက္ထဲကို သူ႔အတန္ႀကီး ထည့္ေပးတယ္ ။

မိလြန္းၾကင္လည္း တအားဖ်စ္ညႇစ္မိ တအားပြတ္သပ္မိတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာ အျပာကားထဲမွာ ေတြ႕ဖူးခဲ့ရသလို စုတ္လိုက္ခ်င္တယ္ ။ စုတ္ဖို႔ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔အိမ္ခန္းရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ ေခါင္းေလာင္း တတီတီနဲ႔ ျမည္လာတယ္ ။မိလြန္းၾကင္ ႐ုတ္တရက္ သတိဝင္လာတယ္ ။ ငါ ဘာေတြ ေလွ်က္လုပ္မိေနပါလိမ့္ ဆိုၿပီး ။ သူလည္း ဆက္တိုက္ ႏွိပ္ေနတဲ့ တတီတီ အသံေၾကာင့္သူ႔ေဘာင္းဘီကို ျပန္ဆြဲတင္ ဝတ္လိုက္ၿပီး တံခါးက ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ အေပါက္ေလးကေန အျပင္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္ ။“ အာ..သုဘဒၵါ ”သူ႔ပါးစပ္က ထြက္လိုက္တဲ့ ေရ႐ြတ္သံေၾကာင့္ မိလြန္းၾကင္ တုန္သြားတယ္ ။သူက တံခါးဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သုဘဒၵါနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးတဲ့အခါ သုဘဒၵါရဲ႕ စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ “ ေရမလာတဲ့အေၾကာင္း ဦးတေခတ္ဆန္းကို လာေျပာတာ..” လို႔ သုဘဒၵါကို ေျပာလိုက္ရင္း အခန္းထဲက ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။ သုဘဒၵါက ဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး ။မိလြန္းၾကင္ အခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တုန္လြဳပ္ေနမိတယ္ ။ စိတ္ေတြကေတာ့ ျပင္းထန္ ထႂကြေနတုံးဘဲ ။ မိလြန္းၾကင္ ေရခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္ ။ ေရခ်ိဳးရင္း တအား လႈိက္ယားေနတဲ့ ေပါင္ၾကားကို ဖိဖိပြတ္ေနမိတယ္ ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုလည္း က်န္တဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ ေခ်ေနမိတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္း ေကာ္ဖီထဲ ထည့္ခတ္လိုက္တဲ့ ႏွာႂကြေဆးက အစြမ္းျပေနဆဲ ျဖစ္မယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ တအားဖိဖိပြတ္ေနမိတယ္ ။ ပြတ္တာေတြ ၾကမ္းလာတယ္ ။ ျမန္လာတယ္ ။ ညည္းသံေတြ က်ယ္ေလာင္လာတယ္ ။တအားပြတ္ေခ်ရင္း အရွိန္ေတြ တက္သထက္ တက္လာရတယ္ ။ အို….အို အင္ အာ…ဟင္း…အိုး…အိုး. ေရခ်ိဳးခန္း နံရံကို မွီရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္သြားရတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းက သူ႔ရဲ႕ ေမြးျမဴေရးၿခံႀကီးထဲကို သုဘဒၵါကို ေခၚသြားတယ္ ။ႏြားေတြ ဝက္ ၾကက္ဘဲေတြကို ေခတ္မွီ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေခတ္မွီမွီ ေမြးထားတာေတြကို လိုက္ျပတယ္ ။ေမြးျမဴေရးၿခံႀကီးထဲမွာ သူ႔အတြက္ အိမ္ကေလး တလုံး ေဆာက္ထားတယ္ ။ သူတေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အပန္းေျဖဖို႔လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ ေမြးျမဴေရးအလုပ္ကိုလဲ တပည့္ေတြနဲ႔ဘဲ လြြတ္မထားဘဲ လာၾကည့္တဲ့အခါ သူေနဖို႔ စားဖို႔ ေရခ်ိဳးဖို႔အိမ္ကေလးေပါ့ ။ အခုေတာ့ ဒီအိမ္ကေလးက သုဘဒၵါနဲ႔ ခ်စ္စခန္းဖြင့္ဖို႔ ျဖစ္ေနၿပီ ။

သုဘဒၵါကို ဒီအိမ္ကေလးကို သူေခၚသြားၿပီး စိမ္ေျပနေျပ စိတ္ႀကိဳက္ ခ်စ္စခန္း ဖြင့္ေတာ့တာဘဲ ။ဒီ ဦးတေခတ္ဆန္းဆိုတဲ့ လူႀကီးဟာ တကယ့္ကို ကာမပညာေတြ ကြၽမ္းလြန္းသလို ခ်စ္စခန္း ဖြင့္တဲ့ေနရာမွာလည္း ေတာ္ေတာ့္ကို အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက်္ား တေယာက္ပါ ။ သုဘဒၵါကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရေရလည္လည္ ၾကမ္းျပင္းတဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ သူ အားရပါးရ လုပ္လိုက္တာ သုဘဒၵါလည္း သူေခၚရာကို သူနဲ႔ အတူတူ လိုက္သြားရမိရင္း အေကာင္းစား ၿပီးျခင္းေတြ ဆက္တိုက္ ၿပီးရၿပီး ေက်နပ္မြဳေတြ အျပည့္အဝ ရရွိခဲ့ရတယ္ ။ဦးတေခတ္ဆန္းက သုဘဒၵါကို အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ တခ်ိန္လုံး ခ်စ္တလင္းေတြ ေခၚတာ သုဘဒၵါအဝတ္အစားေတာင္ မကပ္ေတာ့ဘူး ။ သူ႔ဆႏၵေတြကို ဝတ္လစ္စလစ္ ဗလာကိုယ္နဲ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးရင္း အဝတ္ျပန္မဝတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ သူနဲ႔ သုဘဒၵါတို႔ရဲ႕ ကာမပြဲၾကမ္းေတြ ကလည္း ျဖစ္ခါစနဲ႔ မတူေတာ့ဘဲ ပြင့္လင္းလာတယ္ ။ အရွက္ကုန္သြားၿပီး ႏိုင္ငံျခား အျပာ႐ုပ္ရွင္ကားေတြထဲကလို ျဖစ္လာတယ္ ။ သူက သုတ္ရည္ေတြကို သုဘဒၵ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚကိုပန္းထုတ္ပစ္တာတို႔ သုဘဒၵါ ပါးစပ္ထဲမွာ သုတ္လြြတ္ၿပီးလိုက္တာတို႔ လုပ္လာသလို သုဘဒၵါကို ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို တက္ထိုင္ခိုင္းတာတို႔ လုပ္ခိုင္းလာတယ္ ။ သုဘဒၵါက သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ဖိပြတ္ရသလို သူက သုဘဒၵါ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်ာနဲ႔ ပင့္ပင့္ယက္ေပး စုတ္ေပးတယ္ ။သုဘဒၵါလည္း ဦးတေခတ္ဆန္း က်င့္ေပးတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ကာမပညာမ်ိဳးစုံကို ကြၽမ္းက်င္လာရေတာ့တယ္ ။အရွက္ႀကီးခဲ့တဲ့ သုဘဒၵါဟာ ဦးတေခတ္ဆန္း က်င့္ေပးတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မရွက္တတ္ေတာ့ဘူး ။

ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ေနတတ္လာတယ္ ။ ဒီေန႔လည္း ဦးတေခတ္ဆန္းက သုဘဒၵါကို ကာမ အေတြ႕အႀကဳံသစ္တခုကို ထပ္ၿပီး သင္ၾကားေပးလိုက္တယ္ ။သုဘဒၵါရဲ႕ ခေရပြင့္ေလးကို သူ ေခြၽပစ္လိုက္တာဘဲ ။ သူ႔ရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔သုဘဒၵါရဲ႕ ခေရပြင့္ေလးထဲ ထိုးသြင္း စပ္ယွက္လိုက္တယ္ ။ သုဘဒၵါ ထင္ထားသေလာက္ေတာ့ မနာဘူး ။ ဖင္ခံဘူးသြားရတယ္ ။မိလြန္းၾကင္လည္း ဦး တေခတ္ဆန္းကို လန႔္သြားၿပီး သူ႔ကို ေရွာင္ေနမိတယ္ ။ တခါတေလ တိုက္ေရွ႕မွာ ပက္ပင္းတိုးရင္ေတာ့ မေကာင္းတတ္လို႔ ႏုတ္ဆက္လိုက္ရတာေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ ။မနက္ထေျပးတဲ့အခါလည္း ဦးတေခတ္ဆန္းက မိလြန္းၾကင္နဲ႔ မေတာ္တဆ တိုးမိသေယာင္နဲ႔ စကားလာလာေျပာတတ္တယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း ခဲမွန္ဘူးတဲ့ စာသူငယ္ ဆိုတဲ့စကားးလိုဘဲ တခါ ေဆးခတ္ခံဘူးသြားတာနဲ႔ သူ႔ကို သတိထား ေရွာင္ရမယ္ ဆိုတာ ေခါင္းထဲမွာ အၿမဲ ရွိတယ္ ။ ဒီေန႔ သုဘဒၵါနဲ႔ တိုက္ေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တိုးၾကတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း သုဘဒၵါကို ႏုတ္ဆက္လိုက္တယ္။သုဘဒၵါက “ ဘိုမကို တခု ေမးစရာ ရွိတယ္…” လို႔ စကားစလိုက္ေတာ့ မိလြန္းၾကင္လည္း..“ ေမးေလ..ဘာလဲ..”လို႔ သူ႔ကို ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ။ သုဘဒၵါက “ ဦးတေခတ္ဆန္းက ဘိုမကို ခ်ဥ္းကပ္ေနလားဟင္…” လို႔ေပၚတင္ဘဲ ေမးတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္လည္း..“ လာလာေတာ့ ေရာတယ္…က်မက ခပ္ကင္းကင္းဘဲ ေနပါတယ္..”လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ။ သုဘဒၵါက “ သူက မိန္းကေလးေတြနဲ႔ သိပ္ ေရာလြန္းတယ္ လို႔ သုဘဒၵ့ ထင္မိလို႔…” လို႔ ထပ္ေျပာတယ္ ။ဂ်င္မ္ပိုင္ရွင္ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္က မိလြန္းၾကင္ကို သူ အရင္က ေျပာထားတဲ့အတိုင္း ဟိုတယ္လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ သူ႔မိတ္ေဆြဦးေဇလ ဆိုတဲ့ သူေဌးႀကီးဆီကို ေခၚသြားၿပီး မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ မိလြန္းၾကင္ရဲ႕ ဂ်င္မ္ေၾကာ္ျငာ ဓါတ္ပုံေတြက အသားကပ္ ဝတ္စုံေတြနဲ႔ ကိုယ္လုံးကအရမ္းေပၚလြင္ေနတာေတြကို ဒီသူေဌးႀကီးဦးေဇလ ခိုက္သြားႀကိဳက္သြားတဲ့ပုံဘဲ ။ ဦးေဇလ ဆိုတဲ့ နံမည္ကိုေတာ့ မိလြန္းၾကင္ ၾကားဖူးေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ ။ ဦးေဇလ က နံမည္ႀကီး တေယာက္ဘဲေလ ။အခုေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕ဆုံေနၾကရၿပီ ။ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္က ဦးေဇလနဲ႔စာရင္ ပါမြြား အေသးစား သူေဌးတေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္ ။

မိလြန္းၾကင္ ေရွ႕မွာဦးေဇလကို ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ အႀကီးအက်ယ္ ဖါးေနတာေတြ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ ဦးေဇလက သူပိုင္ ဟိုတယ္ႀကီးရဲ႕ အထူးခန္းတခန္းမွာ မိလြန္းၾကင္နဲ႔ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ကို လက္ခံေတြ႕ဆုံတာ ။ဦးေဇလက မိလြန္းၾကင္တို႔ကို စားစရာ ေသာက္စရာေတြနဲ႔ ဧည့္ခံတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ အထူးခန္းက အရမ္းသန႔္ရွင္းတယ္ ။ သားနားတယ္ ။ အထူးခန္း ဆိုတဲ့အတိုင္း အထူးအေရးႀကီး ပုဂၢိဳလ္ေတြဘဲ ဝင္ခြင့္ေပးတဲ့အခန္းလို႔ဦးေဇလ က မိလြန္းၾကင္နဲ႔ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္ကို ေျပာျပတယ္ ။ ဦးသိုက္စိုးသန႔္ဇင္က “ ဟာ..ဒါဆို ဘိုမနဲ႔ က်ေနာ္က ဗြီအိုင္ပီ ေတြ ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ေနာ္…” လို႔ အ႐ြြမ္းေဖါက္သလို ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဦးေဇလက “ ဒါေပါ့…ဘိုမက က်ေနာ့္အတြက္ ဗြီအိုင္ပီ ပါ…” လို႔ ၿပဳံးၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။မိလြန္းၾကင္လည္း..“ ေက်းဇူးပါ..ဦးေဇလ…” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ဦးေဇလ တိုက္တဲ့ အေကာင္းစား ၀ိုင္ေတြ ေသာက္ၿပီး မိလြန္းၾကင္ ရီေဝေဝ ျဖစ္ၿပီး ျပန္ခဲ့ရတယ္ ။ ဦးေဇလနဲ႔ေၾကာ္ျငာ ဓါတ္ပုံေတြ ႐ိုက္ဖို႔ သေဘာတူျဖစ္သြားတယ္ ။ ႐ိုက္ရမွာက ဘီကီနီ ေရကူးဝတ္စုံေတြနဲ႔ တဲ့ ။ေပးမယ့္ အခကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ။ နံမည္ႀကီး သူေဌးႀကီး ဆိုေတာ့ မ်ားမ်ား ေခြၽႏိုင္တာေပါ့ေလ ။ သဒၵါဖူး အခန္းကို ျပန္အေရာက္ မိလြန္းၾကင္ကို ႀကဳံေတြ႕ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ ေျပာျပခ်င္လို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္ ။သူ႔အခန္းကို လာခဲ့ဖို႔ ။ဒီေန႔ သဒၵါဖူးရဲ႕ စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ ေပၚလာတယ္ လို႔ ေျပာရမယ္ ။သဒၵါဖူး ကို အံ့ေက်ာ္ထူးက ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူ သူေဌး ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္ နဲ႔ ဆုံေပးတယ္ ။ျမင္ျမင္ခ်င္းဘဲ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က “ သူဘဲ..သူဘဲ….သူမွသူ..” လို႔ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေအာ္လိုက္လို႔ သဒၵါဖူးေရာ အံ့ေက်ာ္ထူးေရာ လန႔္ဖ်န႔္သြားၾကတယ္ ။ “ ဘယ္သူလဲ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္…” လို႔ အံ့ေက်ာ္ထူးက ေမးလိုက္တယ္ ။ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က “ သူ..သူ…..သဒၵါဖူးေလ …က်ေနာ္ ႐ိုက္မယ့္ ဇာတ္ကား အတြက္ မင္းသမီး..က်ေနာ့္စိတ္ကူးထဲက ဇာတ္ေကာင္ေပါ့…ႀကိဳက္သြားၿပီ…..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးက “ ဟဲဟဲ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ..ေတြ႕တာနဲ႔ ႀကိဳက္သြားတာ….ဒါဆို ႐ိုက္ျဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္ …” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က “ ေသခ်ာတာေပါ့ ဆရာရယ္…က်ေနာ့္ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ဆရာ့လက္ရာနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ ဒီကား ဟစ္ ျဖစ္ၿပီေပါ့….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

မ်က္လုံးေသးေသး ပါးေဖါင္းေဖါင္း ႏြဳတ္ခမ္းထူထူနဲ႔ သူေဌးဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္သည္ ခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕ နမိတ္လဏၡာျဖစ္တဲ့ ပူ႐ြြဲေနတဲ့ ဘိုက္ႀကီးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ ဆင္တေကာင္ရဲ႕ မ်က္လုံးလို ေသးငယ္စူးရွတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔သဒၵါဖူးကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ေနတာ တခ်ိန္လုံး ။ သူတို႔ ေတြ႕ၾကတဲ့ေနရာ က ကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္းက ဝႈိက္႐ိုက္စ္ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ။ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က အစားအေသာက္ေတြ အမ်ားႀကီး မွာတယ္ ။ စားခိုင္းတယ္ ။ သဒၵါဖူးလည္းအစားအေသာက္ထက္ သူ႔ကို ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး တင္႐ိုက္မယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ စိတ္ေတြ လြဳပ္ရွားလြန္းေနတယ္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးကိုေရာ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္ကိုေရာ ေက်းဇူးတင္မဆုံး ျဖစ္မိရတယ္ ။ “ က်ဳပ္တို႔ စားေသာက္ၿပီးရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္စတူဒီယို ကို ခဏ သြားၿပီး သဒၵါဖူးရဲ႕ အိုက္တင္လုပ္ျပတာေလးေတြကို ၾကည့္ခ်င္တယ္…အစမ္းသေဘာေပါ့…ခင္ဗ်ား..ဗီဒီယို ႐ိုက္ရင္ ႐ိုက္ထားေပါ့ …” လို႔ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က ေျပာလာေသာအခါ အံ့ေက်ာ္ထူးကလည္း ျပာျပာသလဲ သေဘာတူတယ္ ။ သူလည္း ထုတ္လုပ္သူ ေကာင္းေကာင္း မရွိတာနဲ႔ ဇာတ္ကားေကာင္းေတြ မ႐ိုက္ရတာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္လို ခ်မ္းသာတဲ့ သူ ေဌးႀကီးတေယာက္နဲ႔ တြဲ အလုပ္လုပ္ရမွာ တအား စိတ္လြဳုပ္ရွားေနတယ္ ။ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က ႐ိုက္မယ့္ ဇာတ္ၫြြန္းကို ထုတ္ျပတယ္။ သဒၵါဖူးကို ဖတ္ခိုင္းတယ္ ။ ဇာတ္လမ္းကေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ။ အျပာဇာတ္လမ္း ဆိုေပမယ့္ အက္ရွင္ ေရာေမြြထားတာ ။ မူရင္း ဇာတ္လမ္းက လူႀကီးႀကိဳက္ ၁၈+ ဇာတ္လမ္း ေပါ့ ။ အြန္လိုင္းမွာ နံမည္ရ ၁၈+ စာေရးသူ တေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္း ။ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က “ မူရင္းေရးတဲ့ စာေရးသူကို မနည္းလိုက္ၿပီး ရွာရတယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္က ေျဗာင္ႀကီး ခိုးယူလိုက္တာ မလုပ္ခ်င္ဘူးေလ..သူ႔ကို အရမ္းၾကမ္းတဲ့ အခန္းေတြ ျဖဳတ္ခိုင္း ျပင္ခိုင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ႐ိုက္ဖို႔ လုပ္တာ..သူ႔ကိုလည္း ဉာဏ္ပူေဇာ္ခ ( ေရးခ ) ေပးခ်င္ေပမယ့္ သူက သူ ဘယ္သူဆိုတာမသိေစခ်င္ဘူးတဲ့ဗ်ာ..ဒါေတာ့ သူ႔သေဘာဘဲေလ…က်ေနာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး …ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ နံမည္ႀကီးခဲ့ တဲ့ မူရင္း စာအုပ္ နံမည္နဲ႔ဘဲ ဇာတ္ကားကို ႐ိုက္မယ္ …” လို႔ ရွင္းျပတယ္ ။

သဒၵါဖူးလည္း ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေဆာင္ မင္းသမီး လုပ္ကြက္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဘဲ ေကာင္းတာ ေတြ႕ရလို႔ ဒီကား ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေကာင္းေအာင္ ႐ိုက္လိုက္ရင္ သူ တကားထဲနဲ႔ နံမည္ႀကီး မင္းသမီးျဖစ္သြားႏိုင္တာေၾကာင့္ “ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ…” လို႔ ထုတ္ ခ်ီးက်ဴးမိလိုက္တယ္ ။အံ့ေက်ာ္ထူးလည္း သူေဌး တိုက္တဲ့ အရက္ေတြ နင္းကန္ ေသက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ မူးသြားတယ္ ။ သူေဌးကိုယ္တိုင္လည္း အာဝဇြန္း ႐ြႊင္႐ြႊင္နဲ႔ ေျပာလိုက္ ေသာက္လိုက္ နဲ႔ မို႔ အံ့ေက်ာ္ထူးလိုဘဲ မူးေနၿပီ ။“ ကဲ စတူဒီယိုကို သြားၾကရေအာင္…”သဒၵါဖူးလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ေတာ္ေတာ့္ကို ေရခ်ိန္ကိုက္ေနၾကတာမို႔ အစမ္း႐ိုက္တာကို ေနာက္တေန႔မွ လုပ္ၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား လို႔ အႀကံေပးခ်င္ေပမယ့္ သူေဌးစိတ္ ညိဳညင္သြားမွာ စိုးလို႔ မေျပာရဲဘူး ။ ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးတာေၾကာင့္ သူဟာ တေန႔မွာ နံမည္ႀကီး တေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ေလ။ အံ့ေက်ာ္ထူးက ကိုးမိုင္က သူ႔႐ုပ္ရွင္ စတူဒီယို ကို ေခၚသြားသည္ ။ညအခ်ိန္မို႔ စတူဒီယိုဝင္းႀကီး တခုလုံး ေမွာင္မဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည္ ။ ၿခံႀကီးရဲ႕ အေပါက္ဝမွာ လုံၿခဳံေရး တေယာက္ဘဲ ရွိေနသည္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးကို ေတြ႕ေတာ့ လုံၿခဳံေရး အေစာင့္က ျပာျပာသလဲနဲ႔ ၿခံဝင္း တံခါးကို လာဖြင့္ေပးသည္ ။ “ ကဲ..ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္ေရ…ဘယ္သူမွ မရွိဘူးဗ်ာ….ေအးေအးေဆးေဆး..လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဘဲ…”ာတ္ကားေတအံ့ေက်ာ္ထူးက ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားေတြ ႐ိုက္တဲ့ ဆက္တင္ေတြနဲ႔မီးေမာင္းေတြ ရွိတဲ့ ဂိုေဒါင္ႀကီး တခုထဲကို သူတို႔ကို ေခၚသြားလိုက္သည္ ။သဒၵါဖူးကို အံ့ေက်ာ္ထူးနဲ႔ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္တို႔က သ႐ုပ္ေဆာင္ ခိုင္းၾကတယ္ ။ သူ႔ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ပါတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြမွာက မင္းသမီးက ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ ေတာထဲက ေခ်ာင္းစပ္မွာထြက္ေျပးတာေတြ ပါလို႔ သဒၵါဖူးက ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပပါ ..ထိတ္လန႔္တၾကား ေျပးလြြားတဲ့ အမူအရာေတြ လုပ္ျပပါ လို႔ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က ေတာင္းဆိုတယ္ ။ လုပ္ခိုင္းတယ္ ။သဒၵါဖူးလည္း ကိုယ့္ကို စင္တင္ေပးမယ့္ ေဘာစိ မို႔ သူ႔အလိုက် လုပ္ျပရတယ္ ။ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ ေျပးျပရတယ္။ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္ မ်က္လုံးႀကီးေတြ ျပဴးၿပီး စိုက္ၾကည့္တယ္ ။ သဒၵါဖူးလည္း တိတ္ဆိတ္ ေမွာင္မဲေနတဲ့ ညဖက္ႀကီး မွာ ေယာက်္ားႀကီး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ လူမရွိတဲ့ ႐ုပ္ရွင္စတူဒီယိုႀကီးထဲမွာ မလုံ႔တလုံနဲ႔ လုပ္ျပေနရတာ ရင္ေတြ ဖို ရွက္သလိုလို ျဖစ္မိေပမယ့္ အံ့ေက်ာ္ထူးက တိုးတက္ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့လူေတြဟာ အနစ္နာခံ ရင္းႏွီးမြဳေတြ လုပ္ရတယ္ ဆိုတဲ့ အေျပာေတြေၾကာင့္ အားတင္းၿပီး လုပ္ျပရတာ ။

သဒၵါဖူး ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ဝင္ခန္း တခ်ိဳ႕ကို လုပ္ျပတဲ့ေနရာမွာ ခ်စ္သူနဲ႔ ေပြ႕ဖက္နမ္း႐ြဳံ႕ၾကတဲ့အခန္းတို႔ရမက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ မုဒိန္းက်င့္တဲ့ အခန္းတို႔မွာ အံ့ေက်ာ္ထူးက မင္းသားအျဖစ္ သဒၵါဖူးနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး သဒၵါဖူးကိုဖက္ပြတ္နမ္းေတာ့ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္ အရမ္း သေဘာက်တယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ မင္းသား ဝင္လုပ္ခ်င္လာၿပီ လို႔ ေျပာရင္း တခိခိနဲ႔ ကိုယ္လုံးႀကီးကို လြဳပ္ခါၿပီး ရယ္ေနတာသဒၵါဖူးလည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားရတယ္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးရဲ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပခ်က္ေတြကေတာ့ သဒၵါဖူးကိုရင္ေတြ တအား ခုံေစတယ္ ။ စိတ္ေတြ လြဳပ္ရွား ယိမ္းယိုင္ေစတယ္။ သူ႔အေပြ႕အဖက္ အကိုင္အတြယ္ေတြက ပီျပင္လြန္းတယ္ ။ သဒၵါဖူးရဲ႕ ဖင္ေတြကို ပြတ္သပ္ ဆုပ္နယ္သလို တခ်က္တခ်က္ သူ႔လက္ေတြက ေပါင္ၾကားကိုေတာင္ ေရာက္သြားတတ္တယ္ ။ ႏြဳတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ပစ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔လ်ာႀကီးက သဒၵါဖူးရဲ႕ လ်ာေလးကိုပြတ္ေမြြကစားသြားတယ္ ။ သဒၵါဖူး အေတြ႕ထူးမွာ မူးသြားရတယ္ ။ အံ့ေက်ာ္ထူးက အကိုင္အတြယ္က ကြၽမ္းလြန္းတယ္ ။ မင္းသမီးသစ္ေတြကို ဒီလို သင္ၾကားျပသေပးေနခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူေဌး ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က သဒၵါဖူးကို ႀကိဳက္သြားတယ္ ။ သ႐ုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုေပါ့ ။ကိုယ္လုံး အဆက္အေပါက္ကလည္း “ေဖါရင္းမင္းသမီး ” ေတြလိုဘဲဗ်ာ…လို႔ ခ်ီးမြမ္းသြားတယ္ ။ အိမ္အျပန္မွာဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က ကိုအံ့ေက်ာ္ထူးေရ..မင္းသမီးနဲ႔က်ေနာ့္ကို ဓါတ္ပုံေလး တပုံေလာက္ ႐ိုက္ေပးပါအုံး လို႔ေျပာတာေၾကာင့္ အံ့ေက်ာ္ထူးက သဒၵါဖူးနဲ႔ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္ကို အတူတူ ယွဥ္ရပ္ခိုင္းၿပီး ဓါတ္ပုံ႐ိုက္ေပးတယ္ ။ ဦးမိုးျမင့္ယဥ္ေနာင္က ခါးကို ဖက္သလိုလိုနဲ႔ စြင့္ကားၿပီး ေကာ့ေနတဲ့ သဒၵါဖူးရဲ႕ ဖင္ေတြကို ကိုင္လိုက္တယ္ ။သဒၵါဖူးလည္း မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္ ။ စိတ္ထဲမွာကေတာ့ “ တဏွာ႐ူးႀကီး ” လို႔ ေျပာလိုက္မိတာေပါ့ ။ ဒီ႐ုပ္ရွင္ကားလည္း ႐ုံတင္..ငါ့ကိုလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အပီလိုးၾကမွာဘဲ ဆိုတာကိုလည္း သဒၵါဖူး တြက္ဆမိလိုက္ပါတယ္ ။ သုဘဒၵါ ႏိုးလာေတာ့ ေခါင္းေတြ တအားကိုက္ေနတယ္ ။ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေဘးမွာ ေတြ႕တဲ့ေစာင္ေလးကို ကိုယ္ေပၚကို ဆြဲၿခဳံလိုက္ၿပီး ယွဥ္တြဲလို႔ အိပ္ေနတဲ့ ဦးတေခတ္ဆန္းကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါသုဘဒၵါ အရမ္း လန႔္သြားတယ္ ။ သူ႔ေဘးမွာ အိပ္ေနတာ ဦး တေခတ္ဆန္း မဟုတ္ပါလား ။ ဗလေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသား ကပၸလီႀကီးတေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ပက္လက္ႀကီး အိပ္ေနၿပီး ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးမို႔ အေမြြးလိန္ေကာက္ေကာက္ေတြ ၾကားက သူ႔အတန္ေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ရွည္လေမ်ာႀကီးနဲ႔ လဥႀကီးေတြ ကိုလည္း ေတြ႕ေနရတယ္ ။မေန႔ညေနက ဦးတေခတ္ဆန္းက “ ကိုႀကီးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းစရာႀကီး သုရယ္….ကိုႀကီးရဲ႕ ေဘာ္ဒါတေယာက္ကို ေခၚလိုက္မယ္ေနာ္ ” လို႔ ေျပာေတာ့ အရက္ထိုင္ေသာက္ အစားစားဖို႔ အေဖၚေခၚခ်င္တယ္ထင္လို႔ “ ေကာင္းသားဘဲ ကိုႀကီး ” လို႔ သုဘဒၵါက အလိုက္အထိုက္ ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းက ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္လို႔ သူ႔ေဘာ္ဒါႀကီး ဆိုတဲ့ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ကပၸလီလူထြားႀကီး တေယာက္ ေရာက္လာတယ္ ။

သုဘဒၵါတို႔ သုံးေယာက္ အရက္အတူတူ ထိုင္ေသာက္ၿပီး ဦးတေခတ္ဆန္းက ဒီေကာင္ႀကီးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ဒီေကာင္ႀကီး နံမည္က လူးဝစ္စ္ တဲ့ ။ သုဘဒၵါလည္း လူးဝစ္စ္ရဲ႕ ႏြဳတ္ခမ္းထူထူႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး တမ်ိဳးႀကီး စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္တယ္ ။ ရင္ခုံသလိုလို စိတ္လြဳပ္ရွားတယ္ ။ဦးတေခတ္ဆန္းက “ သု ..ဒီေကာင္ႀကီးက လူေကာင္ႀကီးက တအားထြားႀကိဳင္းတာ သူ႔လီးက်ေတာ့ ဘဲလီးလိုေသးေသးေလး ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေနမွာ သိလား…ဆင္ကိုယ္ဘဲလီး ေလ . ..” လို႔ ဟာသေျပာလိုက္လို႔ သုဘဒၵါလည္း..“ ကိုႀကီးက ႀကံႀကံဖန္ဖန္ကြာ..သူမ်ား လီး ေသးလား ႀကီးလား ဘာလို႔ စိတ္ဝင္စားေနတာလဲကြာ……….” လို႔ ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ “ ကိုႀကီးက ေပ်ာ္ေစျပက္ေစ ေနာက္တာပါ ..ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိတာကေတာ့ လူးဝစ္စ္မွာ တကယ့္ကို ႀကီးတုတ္တဲ့လီးေခ်ာင္းႀကီး ရွိဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ပါ….ကဲ သု ..သူက ကိုႀကီးရဲ႕ အားကိုးရတဲ့ ေဘာ္ဒါႀကီးမို႔ သုကလည္း သူ႔ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေပါင္းေပါ့ ခင္မင္ေပါ့…တေန႔ေန႔ ကိုႀကီးနဲ႔ သု ႏိုင္ငံတကာကို ေလွ်ာက္လည္ခဲ့ရင္ လူးဝစ္စ္ ကို အကူအညီ ေတာင္းႏိုင္တာေပါ့….” လို႔ ဦးတေခတ္ဆန္းက ေျပာလိုက္တယ္ ။ သုဘဒၵါလည္း ဦးတေခတ္ဆန္းရဲ႕စကားဆို တေသြမတိမ္းနာေထာင္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ လူးဝစ္စ္နဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး စကားလက္ဆုံက် အရက္အတူတူေသာက္ တယ္ ။ ဦးတေခတ္ဆန္းက သူ႔ဆီ အေရးတႀကီး ကိစၥ လူတေယာက္ က ဖုန္းဆက္လာတာေၾကာင့္ အျပင္ကို ခဏ ထြက္မည္…လူးဝစ္စ္ကို ဧည့္ခံထားလိုက္ပါ ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္ ။ သုဘဒၵါလည္း လူးဝစ္စ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ရစ္ခဲ့တာ ရင္ခုံေနတယ္ ။ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္း လူတစိမ္းေကာင္ႀကီးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူတူ အရက္ေသာက္ေနရတာ တကယ့္ကို စိတ္လြဳပ္ရွားစရာပါ ။ဦးတေခတ္ဆန္း ေဖါက္သြားတဲ့ အရက္ပုလင္းကလည္း ခါတိုင္း အရက္ေတြလို မဟုတ္ဘဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ခါးတယ္ ။ သုဘဒၵါ တအား မူးလာတယ္ ။ လုံးဝကို ေခါင္းစိုက္က်သြားရေလာက္ေအာင္ မူးသြားတယ္ ။ လူးဝစ္စ္က သုဘဒၵါကိုယ္ေလးကို ေဖးမထားတယ္ ။“ အန္ခ်င္တယ္…တအားမူးတယ္” “ ရတယ္ေလ…ငါ မင္းကို ေရခ်ိဳးခန္းဆီကို တြဲေခၚသြားေပးႏိုင္ပါတယ္”လူးဝစ္စ္က သုဘဒၵါကို ဖက္တြဲၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းေလးဆီကို ေခၚသြားေပးတဲ့အခါ လူဝစ္စ္ က သုဘဒၵါရဲ႕ ခါးေလးကိုဖက္ထားေနတယ္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အန္ခ်တဲ့အခါ လူးဝစ္စ္က သုဘဒၵါရဲ႕ ေက်ာေလးကို ဖိပြတ္ေပးတယ္ ။အန္ၿပီးေတာ့ နဲနဲ ေပါ့ပါးသြားရတယ္ ။“ ေက်းဇူးပါ လူးဝစ္စ္….” လို႔ သုဘဒၵါ ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ကုတင္ေပၚကို လဲက် အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္………ျပီး ။