မွေးနေ့ လက်ဆောင်အတွက် … ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ်

Unicode

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဧည့်ခန်းထဲ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် ” ” အင်း … ခဏထိုင်ဦး ဝါလေး … မွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲ မလား ” ” အင်းလေ … မောင်ရဲ့ … ဝါလေးရဲ့ ၃၀နှစ်မြှောက် မွေးနေ့ပေါ့ ” နှင်ထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအား ပြုံးပြရင်း ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ်အတွင်း မွေးနေ့ ရောက်တိုင်း တနှစ်ပြီး တနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များ ပေးရင်း ဆက်ပရိုက်လုပ်တတ်သော ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အား ကြိုတင်ရင်ခုန် နေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူမှာ သူမထက် အသက်၁နှစ်သာ ကြီးသော်လည်း လေးစားခြင်း ဂါရဝတရားထားရှိခြင်း တို့မ အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် အနည်းငယ်မျှလျော့မသွားခဲ့ဘဲ ပို၍ပင်တိုးလာခဲ့သည်။ အရင်လမှ နိုင်ဦး သူငယ်ချင်းတယောက် မွေးနေ့ပါတီအား အတူသွားခဲ့ကြပြီး အပြန်တွင် တလမ်းလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ်လာခဲ့၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်းဝင်ကာ တစုံတခုအား စဉ်းစားနေပုံ ရသော ခင်ပွန်းသည်အား ကြည့်နေမိသည်။ ခဏ အကြာမှ ညဝတ်အင်္ကျီ လဲလည် ဝတ်ဆင်ကာ ကုတင်ပေါ် နိုင်ဦးဘေးနား ဝင်လှဲ လိုက်တော့၏။

နိုင်ဦးမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူပြောပြသော သူ့မိန်းမ အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် အကြောင်း တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်နေရသည်။ ” အို့ … မောင် ” နှင်းထည်ဝါ တယောက် ကာမ မဆက်ဆံခင် တဦးနှင့်တဦး ရမ္မက်စိတ်လေးများ နိုးဆွပြီးမှ ဆက်ဆံလာရာ ခုလို မတို့မထိပဲ မာကျော တင်းပြောင်နေသော လင်တော်မောင့် ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ကာ အံအောမှင်သက် နေမိသည်။ အိမ်ထောင်ဦးအစ မီးပွင်းမတတ် လိုးချက်များ ပြန်လည်ရရှိလိုက်၏။ ထူးဆန်းနေသည်က ၂ချီဆက်တိုက် မနားတမ်း လိုးနေသဖြင့် အောက်မှ ဖင်ကြီးကြွပေးကာ လင်တော်မောင့် ကာမအရှိန်အား မြင့်ပေး လိုက်တော့သည်။ သို့သော် အဲဒီ တညလေးသာရှိလိုက်ပြီး နောက်ရက်များတွင် အနည်းငယ် အေးစက်သွားကာ ပုံမှန်လေးသာ လိုးဖြစ်ခဲ့ကြ၏။ ” ဝါလေး … ဒီတခါ မွေးနေ့လက်ဆောင်ကို … အရင်နှစ်တွေလိုပဲ … လက်ခံပါစေလို … မောင် ဆုတောင်းတယ် ” နိုင်ဦးမှာ ဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်သော ဇနီးသည်၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးအား သိုင်းဖက်က နားနားလေး ကပ်ပြီး ပြောဆိုလိုက်သည်။ ” အင်းပါ … မောင်ရဲ့ … မောင်ပေးတဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင် တွေ … ဝါလေးအမြတ်တနိုးနဲ့ … တန်ဖိုးထားပါတယ် ” တကယ်လည်း နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူပေးသော မွေးနေ့လက်ဆောင် ဆွဲကြိုး လက်ကောက် ဆံတိုးများအား သူမ ဗီဒို အံဇွဲထဲ သော့ခတ်သိမ်းကာ သွားမှလာမှ ထုတ်ဝတ်လေ့ရှိ၏။

” ခုမွေးနေ့ ပေးမယ်လက်ဆောင်ကိုလည်း … တန်ဖိုးထားပါလို့ ကြိုပြောပါရစေ ” ” ဟင် … ဘာလက်ဆောင်မို့လို့ … မောင့် အသံတွေ တုန်နေတာလဲ ” နိုင်ဦးတယောက် ဧည့်ခန်းထဲ ညအိပ်မီးရောင်အောက် နက်မှောင်နေသော ဆံနွယ်များ ဖုံးအုပ်နေသော ဇနီးချော မျက်နှာလေးအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ ဆံနွယ်များ ကြားမှ အသက်အရွယ်ထက် နုနယ်ချောမော လှပသော မျက်နှာလေးမှာ သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေသည်ကို မြင်နေရသည်။မျက်ဝန်းရွဲကြီးများ မျက်တောင်လေး ပုတ်ကာ လင်ဖြစ်သူဘက် လှည့်ကြည့်မိ၏။ နှုတ်ခမ်းပါးပါးရဲရဲလေး ဟလာကာ တစုံတခု ပြောမည့်ဟန် ပြင်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေး ပြန်စိသွားပြန်သည်။ လေအေးစက်ဖွင့်ထားသည်မို့ အမှောင်ထု ကြီးစိုးချိန် ဧည့်ခန်းလေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာရ၏။ နိုင်ဦးမှာ ရုတ်တရက် ထရပ်ကာ နှင်းထည်ဝါရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြန်သည်။ ဒူးဖုံးဂါဝန် အပျော့သားလေးအား ပေါင်ရင်းသို့ မတင်စဉ် နှင်းထည်ဝါ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေး အောက် လက်မောင်းသား ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ပေါ် ကြက်သီးဖုလေးများ ထလာတော့၏။ ဂါဝန်လေး ပေါင်ရင်းသို့ လိပ်တက်စဉ် ဇနီးချော၏ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ ခေါင်းတိုးဝင် လာသည်နှင့် ပေါင်တန် နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးထား၏။ အမွှေးပါးပါးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ နိုင်ဦး နဖူးဖြင့် ထိကပ်မိတော့သည်။

အ …… ရှီးးးး …… အခန်းထဲ … သွားမလား မောင် ” နိုင်ဦးဆီမှ မည်သည့်အသံမှ ထွက်မလာပဲ ၅နှစ်ခန့် စွဲစွဲ မြဲမြဲ လိုးလာသည့် နှင်းထည်ဝါ စောက်ပတ် လေးအား ကြည့်ကာ နှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ပြီး အားရပါးရ ဖိနမ်းနေ၏။ နှင်းထည်ဝါ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ နိုင်ဦး မျက်နှာအား ညှပ်ထားမိသည်။ စောက်ပတ်တအုံလုံး အယက်ခံရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ခံရစဉ် ခေါင်းလေးမော့ကာ ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက် ကြွတက်လာတော့၏။ ” အားလား … ရှီး …… လိုးပါတော့ မောင်ရယ် ” သို့သော် နိုင်ဦးမှာ ကြွတက်လာသော ဖင်ကြီးအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ ဇနီးဖြစ်သူအား စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း လာသည်အထိ ယက်ပေးလိုက်သည်။ ” အ အ …… ဆောရီး မောင် …… အမလေး … ဝါ … ဝါ … ဝါလေး … မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မောင်ရယ် ” လင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် ပန်းမိသဖြင့် တုန်ရီမောဟိုက်စွာ တောင်းပန်မိနေ၏။ နောက် ၂ရက်ခြားတွင်လည်း ညပိုင်း အိပ်ယာဝင်စဉ် အရည်ထွက်သည့် အထိ ယက်ပေးပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ တယောက် လင်ဖြစ်သူ လျှာစွမ်းအောက် ကော့ပျံရင်း ပြီးခဲ့ရ၏။ ကာမစိတ် ထကြွတိုင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုရာ နိုင်ဦးမှာ လိုးမပေးသဖြင့် နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။ ဟယ်ပီဘတ်ဒေး ဒူးယူ…… ဟယ်ပီဘတ်ဒေး … ဒူးယူ …… ဟယ်ပီဘတ်ဒေး ဟယ်ပီ ဘတ်ဒေး …… ဟယ်ပီး ဘတ်ဒေး …… ဒူးယူ ……… ” ဖျောင်း ဖျောင်း ဟေးးးး … ဖျောင်း ဖျောင်းးး ဖျောင်းးးး ” နိုင်ဦး မှာ ဇနီးချောလေး မွေးနေ့တွင် ထုံးစံအတိုင်း စီးပွားရေး နယ်ပယ်မှ လူရင်းတချို့အား ဖိတ်ကာ ပါတီလေး ကျင်းပပေးနေ၏။

ဇွန်းသံ ခရင်းသံ ဖန်ခွက်သံများ နှင့် ရယ်မောသံများ တဖြည်းဖြည်း တိုးတိုးလာရင်း ငြိမ်သက်သွား တော့သည်။ ည ၁၀ လောက်တွင် ခြံဝင်းထဲ အလုပ်သမားများမှ အပ ဧည့်သည်များ တစ်ဦးတလေ မှ မရှိတော့ပေ။ နှင်းထည်ဝါ မှာ ဧည့်သည်များ ပေးသော လက်ဆောင်ပစ္စည်းများ အား မဖေါက်နိုင်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ မနေ့ညကမှ လင်တော်မောင်၏ အထူးလက်ဆောင် အကြောင်း သိရကာ စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလို ခံစားလာရသည်။ ဝမ်းနည်းစိတ် တဖက် နှင့် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး ချော့မော့ ပြော နေသည်ကို နားထောင်နေရ၏။ ” လုပ်ပါ ဝါလေးရယ် … မောင် လက်ဆောင်ကို … မငြင်းပါနဲ့နော် … ရော့ ဒီမှာကြည့် ” လင်တော်မောင်၏ ဖုန်းထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်၏ လီးကြီး မြင်နေရ၏။ တခါမှမမြင်ဘူးသော အညိုရောင်သန်းနေသည့် လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး စကားများ နားထောင်ကာ အဖြစ်အပျက်အားလုံး နားလည်လာရင်း ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။ ညဘက် နှင်းထည်ဝါ အိပ်ပျော်နေစဉ် နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ ထမိန်လှန်၍ စောက်ပတ်အား ဓတ်ပုံရိုက်ကာ ဗိုက်ပါမှ သူ့မိတ်ဆွေအား ပို့ပေးခဲ့၏။ နိုင်ဦး မိတ်ဆွေမှာ သူမ စောက်ဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ပုံတပုံ ပြန်ပို့ထားပြန်သည်။ ထိုမိတ်ဆွေ၏ လီးကြီးမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းကာ ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေ၏။ နှင်းထည်ဝါတယောက် ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဖြစ်လာကာ နိုင်ဦး အား ခပ်တိုးတိုး ပြန်မေးနေတော့သည်။

” ဒါ ဒါ … ဒါတွေ … လိုင်းပေါ်တင်ရင် … သွားပါပြီ … မောင်ရယ် … အဟင့် ဟင့် ” ” အဲတာတော့ … စိတ်မပူပါနဲ့ … ဝါလေးရယ် … အဲဒီ ညီလေးက သနားစရာပါ … အိမ်ထောင်ကျပြီး ၃လ အကြာ သူ့မိန်းမ ဆုံးသွားရှာတာ … အပြင်လည်း မိန်းမ မလိုက်စားချင်ဘူးတဲ့ … ရောဂါပိုးထိမှာ ကြောက်ပုံရတယ် … မောင်နဲ့ စကားစပ်မိရင်း … ဝါလေး ပုံတွေ ပို့ပေးတော့ စိတ်ပါလာတာ … ခုလိုပဲ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေရတာပေါ့ ” ” တော်ကြာ … လိုင်းပေါ်တင်ရင် … ဝါလေး ရှက်တယ် … မောင်ရဲ့ ” ” မျတ်နှာမပြဘူးလေ … အရင်ထဲက … ဝါလေး စောက်ပတ်ပုံပဲ … ပို့ပေးတာပါ … ဝါလေး ရှက်မဆိုးလို့ မပြောမိတာ ” ” အာ … မောင်ကလည်း နော် ” နှင်းထည်ဝါမှာ နိုင်ဦးနှင့် စကားပြောရင်း ဝမ်းနည်းစိတ် ရှက်စိတ်များ လျော့ပါးလာကာ ရမ္မက်စိတ်လေး မသိမသာ ထကြွလာရသည်။ ” ခု … သူက သူ့အိမ်မှာပဲလား … မောင် ” ” အဲတာတော့ … မပြောတတ်ဘူး ဝါလေးရဲ့ … လူလွတ်ဆိုတော့ … အပြင်ရောက်ချင်လည်း ရောက်နေမှာပေါ့ … ဘာလို့လဲ ” ” ဟို လေ … သူ့ သူ့ … သူ့ ဟာကို … ခုပြခိုင်း လိုက်ပါ့လား ” နိုင်ဦးပြသော လီးပုံမှာ တပုံထဲမို့ အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ထပ်ရိုက်ပြခိုင်းနေ၏။ ” ခဏနော် … ဝါလေး မောင်ဖုန်းဆက် ကြည့်မယ် ” နိုင်ဦးမှာ အားရကျေနပ်ကာ ဖုန်းလှမ်းဆက် တော့သည်။ ” ဟဲလို … ကိုမိုးလား … ခု အိမ်မှာလား … ဘယ်ရောက်နေလဲ ” ” ဟုတ် … ကိုနိုင်ဦး အိမ်မှာပဲဗျ … ဘာရှိလို့လည်း ” ” ညီ … အားရင် … ဗိုက်ဘာ ဖွင့်ကွာ ” ” ဟုတ် ” နိုင်ဦး ဖုန်းချပြီး ဗိုက်ဘာ ဖွင့်ကာ ခဏစောင့်နေစဉ် ဘေးမှ နှင်းထည်ဝါ တယောက် မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းကာ ရင်ခုန်နေရ၏။

ခဏအကြာ တဖက်မှ တချွင်ချွင်နှင့် စာပို့လာတော့သည်။ ” hi … ကျနော် ရောက်ပြီ … ကိုနိုင်ဦး ” ” အင်း … အိပ်ခန်း ထဲမှာလား ” ” ဟုတ် … ဘာလဲ … အကို့ မိန်းမ စောက်ပတ်ပုံ … ပို့မလို့လား ” တဖက်မှ စာကြောင့် နှင်းထည်ဝါ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်လာစဉ် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးမှာ စိတ်ထဲ ပျော်ရွှင်နေ၏။ ” ဗွီဒီယို ကောလ် … ခေါ်လိုက်မယ် ညီ … မင်း ဟာကြီး ပြပေးကွာ … အကို့ မိန်းမက ကြည့်ချင်လို့တဲ့ ” ” အိုးးး … မောင်ကလည်း … ဘာလို့ အဲလို ပြောရတာလဲ … ဟွန့် ” နိုင်ဦး ဗိုက်ဘာမှ စာရိုက်ပို့ရာ ဘေးနာမှ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရန်လုပ်နေပြန်သည်။ ” နက်ဖန်ဆို … ကိုမိုးနဲ့ လိုးကြတော့မှာပဲ … ဝါလေးရယ် … ရှက်မနေပါနဲ့ … ဟော … သူပြနေပြီ … ကြည့် ရော့ … ဝါလေး ” လင်မယား စကားပြောနေစဉ် တဖက်မှ ဗွီဒီယို ကောလ် ဖွင့်ကာ လီးအား ပြနေသဖြင့် နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ နှင်းထည်ဝါအား ဖုန်းပေးလိုက်၏။ ” အမလေး … ကြီးလိုက်တာ ရှည်လည်ရှည်တယ်နော် … မောင် ” ” အင်း … မောင့် လီးထက် တုတ်ပြီး ရှည်တယ် … မိန်းမ … အားရတယ် မလား ” ” အာကွာ … မောင်နော် ” နှင်းထည်ဝါမှာ စကားပြောရင်း ဖုန်းစခွင်ပေါ် သူမ မျက်နှာ မပေါ်စေရန် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်နေသည်။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးက သူမအား ဖမ်းစားထား၏။ နိုင်ဦးတယောက် မယားဖြစ်သူ၏ တက်ကြွနေပုံအား ကြည့်ရင်း အားရကျေနပ်နေသည်။

” ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ဖုတ်ပုံ … ပြပေးဦးလေ ” တဖက်က တောင်းဆိုလာသောကြောင့် နိုင်ဦးမှာလည်း နှင်းထည်ဝါ ထမိန်လေး လှန်ကာ ပေါင်ဖြဲခိုင်းရင်း ပြန်ပြပေးလိုက်၏။ နှင်းထည်ဝါ မှာလည်း သူမ စောက်ပတ်လေးအား လင်ဖြစ်သူမှ ဗွီဒီယိုရိုက်ကာ ပြန်ပို့ပေးနေရာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ အရည်ကြည်များ စောက်ခေါင်းဝ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။ ” လှလိုက်တာဗျာ … ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ပတ်ကို ကြည့်ပြီး ကျနော် မှန်းလိုးရင်း … ဂွင်းထုပြီဗျာ … အားးး အ … ဘတ် ဘတ် ဘတ် … အင်းဟင်း ” ” ထုကွာ … နက်ဖန်ကျ … အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ပြီး … မင်း လိုးရမှာပါ ” ” မိုက်တယ် … ကိုနိုင်ဦးရာ … အားဟား …စောက်ဖုတ်က … ရဲပြီး … ဖေါင်းကြွနေတာ … အင့် အင့် ” နိုင်ဦးတယောက် တဖက်မှ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကာ ဂွင်းထု ပြနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးက တင်းမာလာတော့၏။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း ပေါင်တန်လေးအား မသိမသာ ထပ်ဖြဲကာ ဖုန်းထဲမှ လီးအားကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ ” ဟင် … ကြည့်ဦး … မောင့် သူငယ်ချင်း … လီးကြီး ပိုပြီး … ရှည်ထွက်လာပြီ ” နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီး သူမ အဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာသည်ဟု တွေးမိရုံနှင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ဟလာပြီး အရည်များ ပွက်ကနဲ့ လျှံကျလာရ၏။

လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်မိသော်လည်း အတွေးလေးထဲ သာယာ နေမိပြန်သည်။ ” အ အ … ကိုနိုင်ဦး … ကျနော် … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက် ထွက် … ထွက်ပြီ … ရှီးးးး းးးး အားးး အ … ဟူးးးးးးး ရှီးးးးး ” ဖုန်းထဲမှ စကားသံကြောင့် နှင်းထည်ဝါ ပေါင်နှစ်ဖက် ကျစ်နေအောင် စိကာ ထိန်းလိုက်သော်လည်း စောက်ရည်များ အလိုလို စီးကျလာတော့၏။ နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ အပြုမူအား ကြည့်ရာ နှင်းထည်ဝါမှာ ဖုန်းထဲမှ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းနေသော လီးအား ကြည့်၍ ကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ နှင်းထည်ဝါ ဆီမှ အံကြိတ်သံလေး ထွက်လာကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်မှ ကျစ်နေအောင် ဆွဲဆုပ်ထားတော့၏။ ” ဝါလေး ” ” ဟင် … မောင် ” လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး အသံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ သတိပြန်ဝင်လာ၏။ ” သြားစို့ ” ” အင်း နိုင်ဦး လက်အား တွဲကာ နှစ်ဦးသား အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့ကြ၏။ လှေကားအတိုင်း ရင်ခုန်စွာဖြင့် တက်လာရာ ပထမ ဆုံး တွေမြင်ရသော အိပ်ခန်းမှ ကျော်ကာ ဒုတိယ အိပ်ခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် စားစရာ သစ်သီး သစ်နှံ အချို့နှင့် ဝိုင်ပုလင်းများ ဖန်စားပွဲ ခုံလေးပေါ် အစီအရီ ပြင်ဆင်ထား၏။ စားပွဲခုံဘေး တဖက်တချက်တွင် လူနှစ်ယောက်စာ ကျောမှီ ဆိုဖာခုံလေး ၂ခု နှင့် အိပ်ခန်းဒေါင့်တွင့် အမြင့် ၁ပေခန့် ရေမြုပ် မွေ့ယာ တခု သာ ရှိ၏။ ” ဝါလေး … စိတ် အေးအေးထားနော် … မကြောက်နဲ့ … ဒါက … မောင့် လက်ဆောင်ပဲ ” ခုံပေါ် ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ဦး မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ မျက်ရည် လည်နေရှာသည်။

” ဝါလေး … စိတ်မပါရင် … မောင် အခုဖျက်လိုက်မယ်နော် … မငိုပါနဲ့ ” ” ဟင့်အင်း … မောင် … မောင်ပေးတဲ့ လက်ဆောင်ကို … ဝါလေး ယူမှာပါ … ဘာနေနေ … ဝါလေး ရင်ဆိုင်မယ် ” မျက်တောင်များ ပုတ်ကာ မျက်ရည်စများ သိမ်းဆည်းရင်း လင်ဖြစ်သူ စိတ်ချမ်းသာစေရန် ပြောနေလိုက်၏။ ” တူတူ … တူတူ … တူ …… ” ” ဟဲလို … ကျနော် မိုးမြင့်အောင်ပါ … ကိုနိုင်ဦး ပြောတဲ့ လိပ်စာ အတိုင်း မောင်းလာခဲ့တာ … ခြံရှေ့ ရောက်ပါပြီ ” ” အေး … ညီလေး အကို … လာပြီ … ခဏ ” နိုင်ဦးမှာ ဇနီးဖြစ်သူ နဖူးလေးအား ကုန်းနမ်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ညှစ်ရင်း အားပေးလိုက်သည်။ နှင်းထည်ဝ်ါမှာလည်း လင်ဖြစ်သူအား ပြုံးပြကာ လည်ပင်းအား ဆွဲဖက်ရင်း ပါးပြင်အား ရွှတ်ကနဲ့ ပြန်နမ်းနေ၏။ ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချကာ မကြာခင် ရင်ဆိုင်ရမည့် အရာအတွက် အားမွေးထားလိုက်တော့သည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ တံခါဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် နှင်းထည်ဝါ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရ၏။ ” ကလစ် … ကျွိ ကျွီ ……… ကျွိ ” တံခါး ပိတ်သံဖြင့် ခြေသံ သဲ့သဲ့ ကြားရာ အသံလာရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးနောက်မှ အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခန္ဓာကို ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော အသက်၂၅နှစ်ခန့် လူငယ်တစ်ဦး ဝင်ရောက်လာ၏။ ” ဟဲလို … မမဝါ… မင်္ဂလာပါ ” လူငယ်၏ နွေးထွေးသော အပြုံးနှင့် နူတ်ဆက်စကားသံ ကြောင့် ထိတ်လန့်နေသော စိတ်များ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားရသည်။

” အင်း … ဒါ ဒါ ဒါနဲ့ ” ” ကျနော့် နာမည် မိုးမြင့်အောင်ပါ … လူရင်းတွေက ကိုမိုး လို့ ခေါ်ကြတယ် ” မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်လိုက်သဖြင့် နိုင်ဦးမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ရ၏။ ” အော် ” ” မမဝါ … မျက်နှာမှာ ချွေးတွေ … ရော့ … ဒါနဲ့ သုတ် ” ခဏလေးဖြင့် လူချင်းရင်းနှီးဖို့ မိုးမြင့်အောင်၏ အလိုက်သိမှု့က အသုံးဝင်သွားခဲ့သည်။ နှင်းထည်ဝါ ချွေးသုတ်နေစဉ် သူမ နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့သည်။ ” ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် ” ” အု … ဖလု … အိုး … ” ခေါင်းနောက်ဆုတ်ကာ ရှောင်လိုက်သော်လည်း မိုးမြင့်အောင် လက်တဖက်က လျင်မြန်စွာ နှင်းထည်ဝါ လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ ဆွဲကပ်ရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ကြိုးစားရုန်းပေမယ့် မိုးမြင့်အောင်၏ သန်မာသော လက်မှ ရုန်းထွက်မရခဲ့ပေ။ အနမ်းများအောက် ရုန်းကန်နေစဉ် အပေါ်အင်္ကျီလေးအား ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။ ” ခဏ … နေပါဦး … ဟို ဟို … အို့ အာကွာ ” လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်စိတ်နှင့် အတူ မျက်နှာလေးရဲတွတ် နေရာ စကားမဆုံးသေး အတွင်းခံ ဘော်လီ အနက်လေး ချိတ်ဖြုတ်ခံရကာ ဖွေးဥနေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက်က ဘွားကနဲ့ ပေါ်လာတော့၏။ နှင်းထည်ဝါ ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေသလောက် မိုးမြင့်အောင်မှာလည်း ရမ္မက်သွေး ကြွနေရသည်။

နှင်းထည်ဝါ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှား နေပြန်၏။ ထမိန် အထက်ဆင်လေးအား ဆွဲဖြည်ကာ မတ်တပ်ထရပ်ရင်း ခုံပေါ်ထိုင်နေသော နှင်းထည်ဝါအား ပွေ့ချီ၍ ရေမြုပ် မွေ့ယာနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ မွေ့ယာပေါ် ပွေ့ချစဉ် ထမိန်အောက်နားစအား ဆက်ကနဲ့ ဆွဲချွတ်ရာ နှင်းထည်ဝါ လက်ဖြင့် လှမ်းဆွဲလိုက်သည်ကို မမှီတော့ပေ။ နှင်းထည်ဝါ မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ နို့အုံ နှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် သိုင်းယှက်ကာထားလိုက်ရပြန်သည်။ ” အားပါး … လှလိုက်တာ … မမဝါရာ … ကိုနိုင်ဦး … တအား ကံကောင်းတယ်ဗျာ ” မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား စိထားသော နှင်းထည်ဝါ ကိုယ်လုံးအားကြည့်ကာ မိုးမြင့်အောင် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာ တော့၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြင့် အောက်ပိုင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီလေး တထည်သာ ကျန်တော့၏။ အိကားနေသော ဖင်ကြီးနှင့် ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး ကြားထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှာ စောက်ပတ်အုံလေး ဖုံးရုံသာ တတ်နိုင်ပြီး ပျောက်နေရှာသည်။ မိုးမြင့်အောင် နမ်းကတည်းက အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်မှာ ဖေါင်းကြွလာသဖြင့် ပေါင်၂လုံး စိထားချိန် အတွင်းခံလေးအောက် ခုံးမှောက်နေတော့၏။ နိုင်ဦးတယောက် မိုးမြင့်အောင်၏ လှုပ်ရှားမှု့များအား ငေးကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ ခန္ဓာကိုယ်အား အားရအောင် ကြည့်ပြီးမှ အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ရာ ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ရင်အုပ် ကြွက်သားများ မို့နေကာ လက်မောင်းအိုး ကြွက်သားများက ဖုထစ်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။ နှင်းထည်ဝါ ခိုးကြည့်နေစဉ် မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘောင်းဘီ ဇင်ဖွင့်လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားမှ အတွင်းခံလေးထဲ အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရတော့၏။ မိုးမြင်အောင် ပေါင်ကြား ကြည့်ရင်း နှင်းထည်ဝါ မျက်လုံးလေး ပြူးကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟသွားမိသည်။ နှင်းထည်ဝါ နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာ ဟလိုက်သည်နှင့် မိုးမြင့်အောင်မှာ မွေ့ယာပေါ် ခေါင်းရင်းဘက် ဒူးထောက်တိုးကပ်ရင်း ညာလက်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လီးထိပ်ကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ဇပ်ကနဲ့ ထိုးသွင်းပစ်၏။ တဆက်တည်း မျက်နှာလွဲကာ ရှောင်လိုက်သော နှင်းထည်ဝါ နဖူးပြင်လေးအား ဖိရင်း လီးနှင့်နူတ်ခမ်း လေးအား ဆွဲကပ်ထားလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ ဖုန်းထဲ မြင်ခဲ့သော မိုးမြင့်အောင် လီးအား အနီးကပ် ကြည့်နေစဉ် ပါးစပ်ထဲ အသွင်းခံရကာ ဒစ်ဖူးမှ အာခေါင် ထောက်မိသဖြင့် ဝေါ့ကနဲ့ ပျို့တက်လာတော့၏။ ” အု … ဝု …… ဖလူးးးး … ဝေါ့ ” လင်တော်မောင် နိုင်ဦးရှေ့ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်က ပါးစပ်ကို လိုးနေပါလား ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဖြစ်နေရပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား မညှာမတာလိုးရင်း ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင် စေသော စကားလုံးများ တရစပ် ပြောနေတော့၏။

” အင့် … ဘယ်လိုလဲ … မမဝါရဲ့ … ဖုန်းထဲကနဲ့ အပြင်နဲ့ တူရဲ့လား … ကျနော့် လီးက … ဟင်းဟင်း … ကြည့်ပါဦး … ရော့ အင့်အင့် ” ” အု ဝူးးးး … ဖူး ပလွပ် … ဝူး ဖလူး ” ပါးစပ်ထဲ အလိုးခံရသဖြင့် တဝူးဝူး တဖူးဖူးဖြင့် အနေရခက်နေပြန်၏။ လည်ပင်း ကြွက်သားများ လျော့ကာ လီးအား ကြိတ်မှိတ် မျိုစဉ် အတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးအောက် စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ အရည်လေးများ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို ခံစား သိရှိလိုက်သည်။ ရှေ့တည့်တည့်မှ လင်တော်မောင် နိုင်ဦး၏ မျက်နှာမှာ အားရကျေနပ် နေသည်ကို တွေ့မြင်နေရပြန်၏။ ” ဒါလား … လင်မယား သံယောစဉ် … မောင်ရယ် … ကြည့်ပါဦး … မောင့် မိန်းမကို … သူစိမ်းယောင်္ကျားက … မောင့်ရှေ့မှာ … ပိုင်စိုး ပိုင်နှင်း လုပ်ပြနေတာ … မောင် သဝန်မတိုဘူးလား … ဘာမှ မခံစားရဘူးလား … မချစ်တော့ တာလား … အချစ်ရော့တာလား မောင် ” စိတ်ထဲမှ စကားလုံးများ အပြင်ထွက်မလာတော့ပေ။အိပ်ခန်းထဲ ထွန်းထားသော မီးရောင်အောက် အသက်ရှုသံ ရှိုက်သံများ ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်နေသည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ပါးစပ်အား လိုးရင်း ညာလက်မှ သူမ ပေါင်ကြားထဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးအား ဖိပွတ်နေကာ ဘယ်လက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေနေပြန်သည်။ ” အ …… ကျွတ် … ကျွတ် …… အင်းဟင်း ” အသက်ရူမှားလာပြီး စိတ်လှုပ်ရှား နေရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး ကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးများက စိတ်ဝင်တစားနှင့် အရောင်လဲ့နေကာ တားခိုင်းမည့် အရိပ်အရောင် မမြင်ရပေ။

ထိုစဉ် မိုးမြင့်အောင် ဆီမှ စကားသံလေး သူမနားထဲ တိုးဝင်လာရာ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတော့သည်။ ” အိုရ် … ဝါလေး … မ လုပ် နိုင် ဘူး … မ လုပ် ……… ” မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါအား အပေါ်မှ ခွလိုးပေးရန် ပြောရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း စကား ပြန်ပြောလိုက်၏။ သူမ စကားမဆုံးခင် မိုးမြင့်အောင်၏ သန်မာသော လက်နှက်ဖက်က စောက်ပတ်လေးနှင့် နို့အုံ ဆီမှ ခွာကာ ချိုင်းမှ မပြီး မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက် တော့သည်။ ” စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားလိုက်ပါ … ဝါလေး ရာ … မောင့်ကို ချစ်ရင် … ရှေ့ဆက်ပေးပါ ကွာ ” ” ဟမ် … မောင် ” နှင်းထည်ဝါ မှာ လင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲကာမျက်လုံးလေး ပြူးသွားရ၏။ သူမ မျက်နှာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် ခံစားချက်ပေါင်းစုံ ဖြစ်ပေါ်နေပြီး ပြန်လည် အရွဲ့တိုက် ချင်သော စိတ်များ အချိန် ခဏလေးတွင်း ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။ ” ကိုမိုး … အဆုံးထိ ကြိုးစားပေးပါကွာ … တကယ်ကို အကို့မိန်းမ … ကာမသုခလေး အပြည့်အဝ ခံစားစေချင်တာပါ ” ” ဟုတ် … ကိုနိုင်ဦးက စိတ်စောနေတာ … တကယ်တော့ … မမဝါက … အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဗျ ” နှင်းထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူနှင့် မိုးမြင့်အောင် စကားကြောင့် သူမ စိတ်များ ကြွလာကာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရန် အားယူလိုက်တော့၏။

အရွဲ့တိုက်ကာ သူစိမ်း ယောင်္ကျားတယောက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံရန် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သည်။ ” ဝါလေး … အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူး လို့ ဘယ်သူ ပြောလဲ ” ” ဟမ် ” ” ဟင် ” နိုင်ဦးရော မိုးမြင့်အောင်ပါ အံအောမှင်သက် သွားရတော့၏။ အထူးသဖြင့် နိုင်ဦးမှာ နှင်းထည်ဝါ နောက်တယောက် ဖြစ်လာတာလား သေချာကြည့်ယူ နေရသည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် မျက်ဝန်းရွဲကြီးများဖြင့် လင်တော်မောင်နိုင်ဦးနှင့် မိုးမြင့်အောင်ကို ကြာပါပါကြည့်ရင်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။ ဒူးတဖက်ဆီကြွကာ ချွတ်ရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်အုံလေး ကားထွက်လာ၏။ သူမရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်နေသော မိုးမြင့်အောင် ပေါင်ခြံအား ညာဘက် လက်ဖဝါး လေးဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ထောင်မတ်နေသော လီးအား လက်ခလယ် လက်မ ကွေးကာ ဂွင်းထု ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ထောင်မတ်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးအား မယားဖြစ်သူ ဂွင်းထုပေးစဉ် နိုင်ဦးမှာ ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထရင်း ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ ” ကိုမိုး … ဘောင်းဘီ … ချွတ်လိုက် ” မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ စကားကြောင့် ဘက်ကီဘောင်းဘီအား ထချွတ်လိုက်သည်။ ကြွက်သားများ ထွက်နေသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ကြားမှ လီးကြီးမှာ နှင်းထည်ဝါ ဂွင်းထုပေးထားသဖြင့် တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေ၏။

မွေ့ယာပေါ် ပြန်ထိုင်စဉ် ခန္ဓာကိုယ် ဗလာဖြစ်သွားသော မိုးမြင့်အောင် လီးအား လီးတန်တလျှောက် သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက် ပေးလိုက်တော့သည်။ နှင်းထည်ဝါ လက်နှစ်ဖက်မှာ ကြွက်သားများ ဖုထစ်နေသော မိုးမြင့်အောင် ပေါင်တန်အား ပွတ်သပ်ရင်း လီးအရည်ပြားအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်ပြန်၏။ မိုးမြင့်အောင် ဘယ်ဘက် ခြေထောက် ဘေးတွန်း ကပ်ကာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး မြင်စေရန် မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးအရည်ပြားအား စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ပြလိုက်သည်။ နိုင်ဦးတယောက် မယားချောလေးမှ သူစိမ်းယောင်္ကျား၏ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပြရာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးက တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာတော့သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ ရမ္မက်စိတ် အစွမ်းကုန်ဖွင့်ကာ လင်ဖြစ်သူအား သူမ ဘယ်လောက် ရမက်ပြင်းထန်တတ်ကြောင်း ပြသလိုက်၏။ ဆံနွယ်များ ပုခုံးပေါ်မှ နောက်ကျောဘက်သို့ လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် သပ်ချကာ ခါးညွတ် ခေါင်းငုံရင်း လဥများအား ဆွဲစုပ်ပြီး လီးအရင်းမှ အဖျားသို့ ပင့်ယက်ပေးပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ထင်မှတ်မထားသော နှင်းထည်ဝါ၏ တုံ့ပြန်မှု့ကြောင့် ခေါင်းမော့ကာ တရှီးရှီးဖြင့် စုပ်သပ်နေရ၏။ လျှာဖျားလေး ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးနား အရောက် လီးထိပ်အား နူတ်ခမ်းလေးဟကာ ဆွဲစုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား မျက်လုံးလေး ဆွေကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဇနီးချောလေး၏ နူတ်ခမ်းလေးထဲ မိုးမြင့်အောင် လီးတဝက်လောက် ဝင်သွားသည်နှင့် နိုင်ဦးမှာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာခဲ့၏။

ထင်မှတ်မထားသော ဇနီးချောလေး၏ အပြုမှုကြောင့် အသက်ရှုရန် မေ့လျော့ကာ မလွတ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေ တော့သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း သူစိမ်း ယောက်ျားတယောက်၏ လီးအား လင်ဖြစ်သူရှေ့ စုပ်ပြနေမိသဖြင့် ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး တခု ခံစားလာရ၏။ ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်ဖြင့် လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်သွင်းကာ ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် စုပ်ပေးနေသည်။ တချက်တချက် မိုးမြင့်အောင် ခါးကော့ထိုးနေသဖြင့် လီးထိပ်က အာခေါင်ပျော့လေး ထောက်မိကာ ပျို့နေရ၏။ ခဏ ရပ်ကာ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြီး အသက်ဝအောင် ခိုးရှုချိန် လီးထိပ်၌ နှင်းထည်ဝါနူတ်ခမ်းမှ သွားရည် အကျိချွဲလေးများ တွဲလဲခိုနေတော့သည်။ နိုင်ဦး တယောက် ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ် နေသည်ကို မြင်သည်နှင့် နှင်းထည်ဝါတယောက် နူတ်ခမ်းလေး တွန့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြန်၏။ သူမ စိတ်ပါလာလျင် ထိထိမိမိနှင့် စုပ်ပေးတတ်ကြောင်း လင်ဖြစ်သူ အသိဆုံးပင် ဖြစ်သည်။ မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား ညာလက်လေးဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ရင်း လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥနှစ်လုံးအား ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ အသံမြည်အောင် ပြန် စုပ်ပြ လိုက်သေး၏။ ” မောင် … ကိုမိုး ကြည့်ပါဦး … အသက်ရှုဖို့တောင် သတိရသေးရဲ့လားလို့ ” မိုးမြင့်အောင် လဥ၂လုံးအား တလှည့်ဆီ စုပ်ကာ ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား လှမ်းပြောနေသည်။

မိုးမြင့်အောင်မှာ မျက်လုံးများ မှိတ်ကာ လီးစုပ်ပေးနေသည်ကို ငြိမ်သက်စွာ ခံယူနေ၏။ ” ဝါလေး … စောက်ပတ်လေးလည်း … အရည်တွေ စို့ပြီး ဖေါင်းကားနေတာ ကြည့်စမ်း ” နှင်းထည်ဝါ ဘေးတိုက် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် လင်ဖြစ်သူအား ပေါင်လေး ဖြဲပြလိုက်ပြန်၏။ သူမ ပေါင်ကြားထဲ အမွှေးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ သိသိသာသာပင် ဖေါင်းကြွနေသည်။ နိုင်ဦး သူမပေါင်ကြားထဲ လှမ်းကြည့်သည်နှင့် လျှာဖျားလေးဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးထိပ်အား မထိတထိလေး ယက်ပြလိုက်၏။ ” ကိုမိုး … လီးကြီး ကြည့်ပါဦး … ရမ်းခါနေတာ … သနားစရာလေး ” နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ပြောလည်းပြော မမြင် မြင်အောင် မိုးမြင့်အောင် လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖြဲကာ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းငုံလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင် တယောက် ဘာစကားမှ ပြန်မပြောနိုင်ပဲ ကာမမီးများ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တောက်လောင် နေရ၏။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ခနဲ့ရင်း မိုးမြင့်အောင် လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရလေသည်။ ညာလက်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးကာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲမှ အကျွတ်မခံပဲ ပါးခွက်အောင် စုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား မျက်ဝန်းရွဲကြီးနှင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ပြန်၏။ မိုးမြင့်အောင် နူတ်ခမ်းမှ တအီးအီး ငြီးရင်း နှင်းထည်ဝါခေါင်းအား ဆွဲလိုးတော့သည်။ ခဏအကြာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထား ဖြင့် ပက်လက်လှန်ကာ နှင်းထည်ဝါအား ခွခိုင်းလိုက်ပြန်၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ကျောပေးလျက်အနေထားဖြင့် မိုးမြင့်အောင် လီးပေါ် တက်ခွကာ စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဒစ်ဖူးအား တေ့ရင်း ဖိချလိုက်သည်။

နိုင်ဦး တယောက် သူ့အား ကျောပေးကာ မိုးမြင့်အောင် ခါးပေါ် ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူ နားလေး အနီးကပ် ကြည့်ရင်း ဖေါ်မပြနိုင်သော ကာမစိတ်များ ထကြွနေရ၏။ မိုးမြင့်အောင် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေး အထက် ဖင်ဝနီညိုလေးအား ကြည့်ကာ ပစ်လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာတော့သည်။ ထိုချိန် နှင်းထည်ဝါမှာ လီးအရင်းထိ အားပြင်းပြင်း ဖိဆောင့်ချမိသဖြင့် သားအိမ်ဝလေးအား လီးထိပ်က ထောက်မိရာ အားကနဲ့ အော်လိုက်ရ၏။ ခေါင်းလေးမော့တက်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျင်သွားသဖြင့် ဖင်ကြီး ပြန်မကြွပဲ ခဏငြိမ်နေရာ မိုးမြင့်အောင်မှ ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ပင့်မှကာ လီးပေါ် ဆောင့်ချနေပြန်သည်။ နိုင်ဦးမှာ တအားအား ညည်းကာ အော်ဟစ်နေသော မယားချောလေး၏ ဖင်ဝနီညိုလေးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်ပေးလိုက်၏။ ခဏအကြာ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဖင်ကြီးကော့ကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ဖိဆောင့်နေတော့သည်။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားလီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်လိုးရင်း လင်ဖြစ်သူမှ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးသဖြင့် နာကျင်မှု့များ လျော့ကာ ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာရ၏။ မိုးမြင့်အောင် လဥနှစ်လုံး ကျူံ့ဝင်သည်အထိ ဖင်သားစိုင်ကြီး မြှောက်ကာ အားရှိသလောက် ဖိဆောင့်နေရာ နိုင်ဦးမှာ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်တော့သည်။ မိုးမြင့်အောင် ကလည်း နှင်းထည်ဝါဖိချတိုင်း အောက်မှ ပြန်ပြီး ပင့်လိုးပေး၏။

နှင်းထည်ဝါ ဖိအချ လီးကြီး စောက်ပတ် နီတာရဲလေးထဲ တိုးဝင်သွားပြီး အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားလေးများ လိပ်ဝင်သွားရာ ဖင်ကြီးပြန်အကြွ လီးပတ်ပတ်လည် အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ အပြင်စူထွက် ကျန်နေပြန်သည်။ နိုင်ဦးတယောက် တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ထရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ချပစ်လိုက်တော့၏။ ဖင်ကြီး မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်ဖြင့် မိုးမြင့်အောင်အား ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူ ခါးလေးအား ဖမ်းထိန်းရင်း နောက်ဖက်မှ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ပြီး မရမက ဖိသွင်းပစ်သည်။ ချက်ချင်း လီးဝင် လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံသွားတော့၏။ အထူးသဖြင့် နှင်းထည်ဝါ အော်သံလေး စူးထွက်နေသည်။ ” အားးးး အားးးး … သေပြီ သေပြီ … သေပါပြီ မောင်ရယ် … အမလေးးး ကျွတ်ကျွတ် … အဲတာ … ဖင် ဖင် …… ဖင်ပေါက်ကြီး … မောင်ရဲ့ ” မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား အရသာခံပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးနေရာ နောက်ကျောဘက်မှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးက ဖင်ပေါက်လေး ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် လီးအရသာ ပျောက်ကာ နာကျင်မှု့များ အစားထိုး ဝင်ရောက် လာတော့၏။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ အော်သည်နှင့် အောက်မှ ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်ကာ နို့အုံလေး ညှစ်ချေပေးရင်း ဆက်မလိုးပဲ ရပ်ထားလိုက်သည်။ နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ နှင်းထည်ဝါ၏ အော်သံလေး ကြားနေသော်လည်း ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေသည်မို့ ခါးလေးအား ဆွဲကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေ၏။

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ခေါင်းလေး ယမ်းကာ အော်ဟစ်နေရင်း အံကြိတ်ခံနေရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ လျော့ချကာ အလိုက်သင့် ဖွင့်ထားမှ လီးဒဏ်အား ခံနိုင်လာ၏။ မိုးမြင့်အောင် နူတ်ခမ်းအား ဖိစုပ်ပေးရင်း အောက်မှ ပင့်လိုးပေးရန် ကပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင် ကလည်း နှင်းထည်ဝါ ဖင်ခံနိုင်လာကြောင်း ရိပ်မိသဖြင့် နိုင်ဦး လီး ဖင်ထဲမှ ပြန်အထုတ် အောက်မှ ပင့်လိုးကာ ဖင်ထဲ လီးပြန်ဝင်လာသည်နှင့် သူ့လီးအား တဝက်ခန့် ထုတ်ထားပေး၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် လီးနှစ်ချောင်း တပြိုင်ထဲ အလိုးခံရင်း ကာမစည်းစိမ်များ ထူးထူးကဲကဲ ရှိနေသည်။ စောက်ရည်များ ခဏတိုင်း ပန်းထွက်ကာ တချီးပြီးတချီ မျော့နေအောင် ခံစားနေရ၏။ ထူးဆန်သည်က ရမ္မက်စိတ် ကျမသွားပဲ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ အလိုးခံနေရသည်ကို နှစ်ချိုက်စွာ ခံယူချင်နေ တော့သည်။ မိုးမြင့်အောင် ပြန်သွားသည်နှင့် လင်မယား ၂ယောက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ဖက်အိပ် လိုက်ကြ၏။ မနက်ခင်း နေရောင်ဖျော့ဖျော့လေး ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာပြီး ကျေးငှက်သံလေး များကြောင့် နှင်းထည်ဝါ အိပ်ယာနိုးလာခဲ့သည်။ ဘေးနား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်၏ ပါးပြင်အား နမ်းက အိပ်ယာ ထလိုက်တော့၏။ စူးကနဲ့ ဖင်ဝလေးမှ နာကျင် သွားသဖြင့် ခဏ ပြန်ထိုင် လိုက်ရပြန်သည်။ တဆက်ထဲ မနေ့ည မွေးနေ့ လက်ဆောင် အကြောင်း ပြန်တွေးမိရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာခဲ့၏။ သူမ ဘဝတွင် အထူးခြားဆုံး လက်ဆောင်လေးမို့ စိတ်ထဲ တသိမ့်သိမ့်ဖြင့် ရှက်ရွံ့ကြည်နုး နေရပြန်သည်။ ” မွေးနေ့ လက်ဆောင်အတွက် … ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် ” စိတ်ထဲမှ တီးတိုး ရွတ်ဆိုရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တော့၏ ……… ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲ စာအုပ္တအုပ္အား အာ႐ုံစိုက္ၿပီးဖတ္ေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူဆီ ေကာ္ဖီခြက္ေလး ကိုင္ကာ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ ” ေမာင္ … ေကာ္ဖီ ရၿပီေနာ္ ” ” အင္း … ခဏထိုင္ဦး ဝါေလး … ေမြးေန႔က ေနာက္အပတ္ထဲ မလား ” ” အင္းေလ … ေမာင္ရဲ႕ … ဝါေလးရဲ႕ ၃၀ႏွစ္ေျမႇာက္ ေမြးေန႔ေပါ့ ” ႏွင္ထည္ဝါ တေယာက္ ခင္ပြန္းသည္ ႏိုင္ဦးအား ၿပဳံးျပရင္း ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္အတြင္း ေမြးေန႔ ေရာက္တိုင္း တႏွစ္ၿပီး တႏွစ္ မတူညီေသာ လက္ေဆာင္မ်ား ေပးရင္း ဆက္ပ႐ိုက္လုပ္တတ္ေသာ ခင္ပြန္းသည္ ႏိုင္ဦး၏ လက္ေဆာင္အား ႀကိဳတင္ရင္ခုန္ ေနမိသည္။ လင္ျဖစ္သူမွာ သူမထက္ အသက္၁ႏွစ္သာ ႀကီးေသာ္လည္း ေလးစားျခင္း ဂါရဝတရားထားရွိျခင္း တို႔မ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း တေလွ်ာက္ အနည္းငယ္မွ်ေလ်ာ့မသြားခဲ့ဘဲ ပို၍ပင္တိုးလာခဲ့သည္။ အရင္လမွ ႏိုင္ဦး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေမြးေန႔ပါတီအား အတူသြားခဲ့ၾကၿပီး အျပန္တြင္ တလမ္းလုံး စကားမေျပာပဲ တိတ္ဆိတ္လာခဲ့၏။ အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ အိပ္ခန္းထဲသို႔ တန္းဝင္ကာ တစုံတခုအား စဥ္းစားေနပုံ ရေသာ ခင္ပြန္းသည္အား ၾကည့္ေနမိသည္။ ခဏ အၾကာမွ ညဝတ္အက်ႌ လဲလည္ ဝတ္ဆင္ကာ ကုတင္ေပၚ ႏိုင္ဦးေဘးနား ဝင္လွဲ လိုက္ေတာ့၏။

ႏိုင္ဦးမွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေျပာျပေသာ သူ႔မိန္းမ အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အေၾကာင္း ေတြးကာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ႕ ျပင္းထန္ေနရသည္။ ” အို႔ … ေမာင္ ” ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ကာမ မဆက္ဆံခင္ တဦးႏွင့္တဦး ရမၼက္စိတ္ေလးမ်ား ႏိုးဆြၿပီးမွ ဆက္ဆံလာရာ ခုလို မတို႔မထိပဲ မာေက်ာ တင္းေျပာင္ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင့္ ေပါင္ၾကားမွ လီးအား ၾကည့္ကာ အံေအာမွင္သက္ ေနမိသည္။ အိမ္ေထာင္ဦးအစ မီးပြင္းမတတ္ လိုးခ်က္မ်ား ျပန္လည္ရရွိလိုက္၏။ ထူးဆန္းေနသည္က ၂ခ်ီဆက္တိုက္ မနားတမ္း လိုးေနသျဖင့္ ေအာက္မွ ဖင္ႀကီးႂကြေပးကာ လင္ေတာ္ေမာင့္ ကာမအရွိန္အား ျမင့္ေပး လိုက္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီ တညေလးသာရွိလိုက္ၿပီး ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ အနည္းငယ္ ေအးစက္သြားကာ ပုံမွန္ေလးသာ လိုးျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ ” ဝါေလး … ဒီတခါ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ကို … အရင္ႏွစ္ေတြလိုပဲ … လက္ခံပါေစလို … ေမာင္ ဆုေတာင္းတယ္ ” ႏိုင္ဦးမွာ ေဘးနား ကပ္ထိုင္လိုက္ေသာ ဇနီးသည္၏ ကိုယ္လုံးအိအိေလးအား သိုင္းဖက္က နားနားေလး ကပ္ၿပီး ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ” အင္းပါ … ေမာင္ရဲ႕ … ေမာင္ေပးတဲ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေတြ … ဝါေလးအျမတ္တႏိုးနဲ႔ … တန္ဖိုးထားပါတယ္ ” တကယ္လည္း ႏွင္းထည္ဝါမွာ လင္ျဖစ္သူေပးေသာ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ဆြဲႀကိဳး လက္ေကာက္ ဆံတိုးမ်ားအား သူမ ဗီဒို အံဇြဲထဲ ေသာ့ခတ္သိမ္းကာ သြားမွလာမွ ထုတ္ဝတ္ေလ့ရွိ၏။

” ခုေမြးေန႔ ေပးမယ္လက္ေဆာင္ကိုလည္း … တန္ဖိုးထားပါလို႔ ႀကိဳေျပာပါရေစ ” ” ဟင္ … ဘာလက္ေဆာင္မို႔လို႔ … ေမာင့္ အသံေတြ တုန္ေနတာလဲ ” ႏိုင္ဦးတေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲ ညအိပ္မီးေရာင္ေအာက္ နက္ေမွာင္ေနေသာ ဆံႏြယ္မ်ား ဖုံးအုပ္ေနေသာ ဇနီးေခ်ာ မ်က္ႏွာေလးအား စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။ ဆံႏြယ္မ်ား ၾကားမွ အသက္အ႐ြယ္ထက္ ႏုနယ္ေခ်ာေမာ လွပေသာ မ်က္ႏွာေလးမွာ သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။မ်က္ဝန္း႐ြဲႀကီးမ်ား မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ကာ လင္ျဖစ္သူဘက္ လွည့္ၾကည့္မိ၏။ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးရဲရဲေလး ဟလာကာ တစုံတခု ေျပာမည့္ဟန္ ျပင္ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းေလး ျပန္စိသြားျပန္သည္။ ေလေအးစက္ဖြင့္ထားသည္မို႔ အေမွာင္ထု ႀကီးစိုးခ်ိန္ ဧည့္ခန္းေလးထဲ တျဖည္းျဖည္းခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာရ၏။ ႏိုင္ဦးမွာ ႐ုတ္တရက္ ထရပ္ကာ ႏွင္းထည္ဝါေရွ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ ဒူးဖုံးဂါဝန္ အေပ်ာ့သားေလးအား ေပါင္ရင္းသို႔ မတင္စဥ္ ႏွင္းထည္ဝါ ညဝတ္အက်ႌအပါးေလး ေအာက္ လက္ေမာင္းသား ေဖြးေဖြးေလးႏွစ္ဖက္ေပၚ ၾကက္သီးဖုေလးမ်ား ထလာေတာ့၏။ ဂါဝန္ေလး ေပါင္ရင္းသို႔ လိပ္တက္စဥ္ ဇနီးေခ်ာ၏ ေပါင္ၾကားသို႔ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ျပန္သည္။ ႏွင္းထည္ဝါမွာ လင္ျဖစ္သူ ေခါင္းတိုးဝင္ လာသည္ႏွင့္ ေပါင္တန္ ႏွစ္ဖက္အား ၿဖဲေပးထား၏။ အေမႊးပါးပါးႏွင့္ ဖုံးအုပ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးမွာ ႏိုင္ဦး နဖူးျဖင့္ ထိကပ္မိေတာ့သည္။

အ …… ရွီးးးး …… အခန္းထဲ … သြားမလား ေမာင္ ” ႏိုင္ဦးဆီမွ မည္သည့္အသံမွ ထြက္မလာပဲ ၅ႏွစ္ခန္႔ စြဲစြဲ ၿမဲၿမဲ လိုးလာသည့္ ႏွင္းထည္ဝါ ေစာက္ပတ္ ေလးအား ၾကည့္ကာ ႏွာေခါင္းျဖင့္ကပ္ၿပီး အားရပါးရ ဖိနမ္းေန၏။ ႏွင္းထည္ဝါ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ဆက္ကနဲ႔တုန္ကာ ႏိုင္ဦး မ်က္ႏွာအား ညႇပ္ထားမိသည္။ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး အယက္ခံရင္း အစိေလးအား ဆြဲစုပ္ခံရစဥ္ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ ထိုင္လ်က္အေနထားျဖင့္ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္ ႂကြတက္လာေတာ့၏။ ” အားလား … ရွီး …… လိုးပါေတာ့ ေမာင္ရယ္ ” သို႔ေသာ္ ႏိုင္ဦးမွာ ႂကြတက္လာေသာ ဖင္ႀကီးအား လက္ျဖင့္ ညႇစ္ေခ်ကာ ဇနီးျဖစ္သူအား ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္း လာသည္အထိ ယက္ေပးလိုက္သည္။ ” အ အ …… ေဆာရီး ေမာင္ …… အမေလး … ဝါ … ဝါ … ဝါေလး … မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ေမာင္ရယ္ ” လင္ျဖစ္သူမ်က္ႏွာအား ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ ပန္းမိသျဖင့္ တုန္ရီေမာဟိုက္စြာ ေတာင္းပန္မိေန၏။ ေနာက္ ၂ရက္ျခားတြင္လည္း ညပိုင္း အိပ္ယာဝင္စဥ္ အရည္ထြက္သည့္ အထိ ယက္ေပးျပန္သည္။ ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ လင္ျဖစ္သူ လွ်ာစြမ္းေအာက္ ေကာ့ပ်ံရင္း ၿပီးခဲ့ရ၏။ ကာမစိတ္ ထႂကြတိုင္း လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရာ ႏိုင္ဦးမွာ လိုးမေပးသျဖင့္ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနမိသည္။ ဟယ္ပီဘတ္ေဒး ဒူးယူ…… ဟယ္ပီဘတ္ေဒး … ဒူးယူ …… ဟယ္ပီဘတ္ေဒး ဟယ္ပီ ဘတ္ေဒး …… ဟယ္ပီး ဘတ္ေဒး …… ဒူးယူ ……… ” ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္း ေဟးးးး … ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္းးး ေဖ်ာင္းးးး ” ႏိုင္ဦး မွာ ဇနီးေခ်ာေလး ေမြးေန႔တြင္ ထုံးစံအတိုင္း စီးပြားေရး နယ္ပယ္မွ လူရင္းတခ်ိဳ႕အား ဖိတ္ကာ ပါတီေလး က်င္းပေပးေန၏။

ဇြန္းသံ ခရင္းသံ ဖန္ခြက္သံမ်ား ႏွင့္ ရယ္ေမာသံမ်ား တျဖည္းျဖည္း တိုးတိုးလာရင္း ၿငိမ္သက္သြား ေတာ့သည္။ ည ၁၀ ေလာက္တြင္ ၿခံဝင္းထဲ အလုပ္သမားမ်ားမွ အပ ဧည့္သည္မ်ား တစ္ဦးတေလ မွ မရွိေတာ့ေပ။ ႏွင္းထည္ဝါ မွာ ဧည့္သည္မ်ား ေပးေသာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား အား မေဖါက္ႏိုင္ပဲ စိတ္လႈပ္ရွားေနရ၏။ မေန႔ညကမွ လင္ေတာ္ေမာင္၏ အထူးလက္ေဆာင္ အေၾကာင္း သိရကာ စိတ္ထဲ ဝမ္းနည္းသလို ခံစားလာရသည္။ ဝမ္းနည္းစိတ္ တဖက္ ႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး ေခ်ာ့ေမာ့ ေျပာ ေနသည္ကို နားေထာင္ေနရ၏။ ” လုပ္ပါ ဝါေလးရယ္ … ေမာင္ လက္ေဆာင္ကို … မျငင္းပါနဲ႔ေနာ္ … ေရာ့ ဒီမွာၾကည့္ ” လင္ေတာ္ေမာင္၏ ဖုန္းထဲ သူစိမ္းေယာက်ၤား တေယာက္၏ လီးႀကီး ျမင္ေနရ၏။ တခါမွမျမင္ဘူးေသာ အညိဳေရာင္သန္းေနသည့္ လီးႀကီးအား ၾကည့္ရင္း လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး စကားမ်ား နားေထာင္ကာ အျဖစ္အပ်က္အားလုံး နားလည္လာရင္း ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္လာေတာ့သည္။ ညဘက္ ႏွင္းထည္ဝါ အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ႏိုင္ဦးမွာ မယားျဖစ္သူ ထမိန္လွန္၍ ေစာက္ပတ္အား ဓတ္ပုံ႐ိုက္ကာ ဗိုက္ပါမွ သူ႔မိတ္ေဆြအား ပို႔ေပးခဲ့၏။ ႏိုင္ဦး မိတ္ေဆြမွာ သူမ ေစာက္ဖုတ္အား ၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုေနသည့္ ပုံတပုံ ျပန္ပို႔ထားျပန္သည္။ ထိုမိတ္ေဆြ၏ လီးႀကီးမွာ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး လီးထက္ တုတ္ခိုင္ ထြားႀကိဳင္းကာ ဒစ္ႀကီးမွာ ကားထြက္ေန၏။ ႏွင္းထည္ဝါတေယာက္ ခံစားမႈ႕ တမ်ိဳးေလး ျဖစ္လာကာ ႏိုင္ဦး အား ခပ္တိုးတိုး ျပန္ေမးေနေတာ့သည္။

” ဒါ ဒါ … ဒါေတြ … လိုင္းေပၚတင္ရင္ … သြားပါၿပီ … ေမာင္ရယ္ … အဟင့္ ဟင့္ ” ” အဲတာေတာ့ … စိတ္မပူပါနဲ႔ … ဝါေလးရယ္ … အဲဒီ ညီေလးက သနားစရာပါ … အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၃လ အၾကာ သူ႔မိန္းမ ဆုံးသြားရွာတာ … အျပင္လည္း မိန္းမ မလိုက္စားခ်င္ဘူးတဲ့ … ေရာဂါပိုးထိမွာ ေၾကာက္ပုံရတယ္ … ေမာင္နဲ႔ စကားစပ္မိရင္း … ဝါေလး ပုံေတြ ပို႔ေပးေတာ့ စိတ္ပါလာတာ … ခုလိုပဲ ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုေနရတာေပါ့ ” ” ေတာ္ၾကာ … လိုင္းေပၚတင္ရင္ … ဝါေလး ရွက္တယ္ … ေမာင္ရဲ႕ ” ” မ်တ္ႏွာမျပဘူးေလ … အရင္ထဲက … ဝါေလး ေစာက္ပတ္ပုံပဲ … ပို႔ေပးတာပါ … ဝါေလး ရွက္မဆိုးလို႔ မေျပာမိတာ ” ” အာ … ေမာင္ကလည္း ေနာ္ ” ႏွင္းထည္ဝါမွာ ႏိုင္ဦးႏွင့္ စကားေျပာရင္း ဝမ္းနည္းစိတ္ ရွက္စိတ္မ်ား ေလ်ာ့ပါးလာကာ ရမၼက္စိတ္ေလး မသိမသာ ထႂကြလာရသည္။ ” ခု … သူက သူ႔အိမ္မွာပဲလား … ေမာင္ ” ” အဲတာေတာ့ … မေျပာတတ္ဘူး ဝါေလးရဲ႕ … လူလြတ္ဆိုေတာ့ … အျပင္ေရာက္ခ်င္လည္း ေရာက္ေနမွာေပါ့ … ဘာလို႔လဲ ” ” ဟို ေလ … သူ႔ သူ႔ … သူ႔ ဟာကို … ခုျပခိုင္း လိုက္ပါ့လား ” ႏိုင္ဦးျပေသာ လီးပုံမွာ တပုံထဲမို႔ အားမလို အားမရ ျဖစ္ကာ ထပ္႐ိုက္ျပခိုင္းေန၏။ ” ခဏေနာ္ … ဝါေလး ေမာင္ဖုန္းဆက္ ၾကည့္မယ္ ” ႏိုင္ဦးမွာ အားရေက်နပ္ကာ ဖုန္းလွမ္းဆက္ ေတာ့သည္။ ” ဟဲလို … ကိုမိုးလား … ခု အိမ္မွာလား … ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ” ” ဟုတ္ … ကိုႏိုင္ဦး အိမ္မွာပဲဗ် … ဘာရွိလို႔လည္း ” ” ညီ … အားရင္ … ဗိုက္ဘာ ဖြင့္ကြာ ” ” ဟုတ္ ” ႏိုင္ဦး ဖုန္းခ်ၿပီး ဗိုက္ဘာ ဖြင့္ကာ ခဏေစာင့္ေနစဥ္ ေဘးမွ ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ သန္းကာ ရင္ခုန္ေနရ၏။

ခဏအၾကာ တဖက္မွ တခြၽင္ခြၽင္ႏွင့္ စာပို႔လာေတာ့သည္။ ” hi … က်ေနာ္ ေရာက္ၿပီ … ကိုႏိုင္ဦး ” ” အင္း … အိပ္ခန္း ထဲမွာလား ” ” ဟုတ္ … ဘာလဲ … အကို႔ မိန္းမ ေစာက္ပတ္ပုံ … ပို႔မလို႔လား ” တဖက္မွ စာေၾကာင့္ ႏွင္းထည္ဝါ မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္လာစဥ္ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးမွာ စိတ္ထဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ေန၏။ ” ဗြီဒီယို ေကာလ္ … ေခၚလိုက္မယ္ ညီ … မင္း ဟာႀကီး ျပေပးကြာ … အကို႔ မိန္းမက ၾကည့္ခ်င္လို႔တဲ့ ” ” အိုးးး … ေမာင္ကလည္း … ဘာလို႔ အဲလို ေျပာရတာလဲ … ဟြန္႔ ” ႏိုင္ဦး ဗိုက္ဘာမွ စာ႐ိုက္ပို႔ရာ ေဘးနာမွ ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ရွက္ေသြးႂကြယ္ကာ ရန္လုပ္ေနျပန္သည္။ ” နက္ဖန္ဆို … ကိုမိုးနဲ႔ လိုးၾကေတာ့မွာပဲ … ဝါေလးရယ္ … ရွက္မေနပါနဲ႔ … ေဟာ … သူျပေနၿပီ … ၾကည့္ ေရာ့ … ဝါေလး ” လင္မယား စကားေျပာေနစဥ္ တဖက္မွ ဗြီဒီယို ေကာလ္ ဖြင့္ကာ လီးအား ျပေနသျဖင့္ ႏိုင္ဦးမွာ မယားျဖစ္သူ ႏွင္းထည္ဝါအား ဖုန္းေပးလိုက္၏။ ” အမေလး … ႀကီးလိုက္တာ ရွည္လည္ရွည္တယ္ေနာ္ … ေမာင္ ” ” အင္း … ေမာင့္ လီးထက္ တုတ္ၿပီး ရွည္တယ္ … မိန္းမ … အားရတယ္ မလား ” ” အာကြာ … ေမာင္ေနာ္ ” ႏွင္းထည္ဝါမွာ စကားေျပာရင္း ဖုန္းစခြင္ေပၚ သူမ မ်က္ႏွာ မေပၚေစရန္ ဖုန္းထဲမွ လီးႀကီးအား ခိုးၾကည့္ေနသည္။ လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ၿပဲလန္ေနေသာ ဒစ္ႀကီးက သူမအား ဖမ္းစားထား၏။ ႏိုင္ဦးတေယာက္ မယားျဖစ္သူ၏ တက္ႂကြေနပုံအား ၾကည့္ရင္း အားရေက်နပ္ေနသည္။

” ကိုႏိုင္ဦး မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ပုံ … ျပေပးဦးေလ ” တဖက္က ေတာင္းဆိုလာေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ဦးမွာလည္း ႏွင္းထည္ဝါ ထမိန္ေလး လွန္ကာ ေပါင္ၿဖဲခိုင္းရင္း ျပန္ျပေပးလိုက္၏။ ႏွင္းထည္ဝါ မွာလည္း သူမ ေစာက္ပတ္ေလးအား လင္ျဖစ္သူမွ ဗြီဒီယို႐ိုက္ကာ ျပန္ပို႔ေပးေနရာ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းျဖင့္ အဖုတ္ေလး တင္းကနဲ႔ျဖစ္ကာ အရည္ၾကည္မ်ား ေစာက္ေခါင္းဝ စိမ့္ထြက္လာေတာ့သည္။ ” လွလိုက္တာဗ်ာ … ကိုႏိုင္ဦး မိန္းမ ေစာက္ပတ္ကို ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ မွန္းလိုးရင္း … ဂြင္းထုၿပီဗ်ာ … အားးး အ … ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္ … အင္းဟင္း ” ” ထုကြာ … နက္ဖန္က် … အျပင္မွာ တကယ္ေတြ႕ၿပီး … မင္း လိုးရမွာပါ ” ” မိုက္တယ္ … ကိုႏိုင္ဦးရာ … အားဟား …ေစာက္ဖုတ္က … ရဲၿပီး … ေဖါင္းႂကြေနတာ … အင့္ အင့္ ” ႏိုင္ဦးတေယာက္ တဖက္မွ မယားျဖစ္သူ ေစာက္ဖုတ္အား စိတ္ကူးျဖင့္ လိုးကာ ဂြင္းထု ျပေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ပုဆိုးေအာက္မွ လီးက တင္းမာလာေတာ့၏။ ႏွင္းထည္ဝါမွာလည္း ေပါင္တန္ေလးအား မသိမသာ ထပ္ၿဖဲကာ ဖုန္းထဲမွ လီးအားၾကည့္ရင္း အလိုးခံခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္။ ” ဟင္ … ၾကည့္ဦး … ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္း … လီးႀကီး ပိုၿပီး … ရွည္ထြက္လာၿပီ ” ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ဖုန္းထဲမွ လီးႀကီး သူမ အဖုတ္ေလးထဲ ဝင္လာသည္ဟု ေတြးမိ႐ုံႏွင့္ ကိုယ္လုံးေလး ဆက္ကနဲ႔ တုန္လာကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလး ဟလာၿပီး အရည္မ်ား ပြက္ကနဲ႔ လွ်ံက်လာရ၏။

လင္ျဖစ္သူေရွ႕မို႔ ရွက္မိေသာ္လည္း အေတြးေလးထဲ သာယာ ေနမိျပန္သည္။ ” အ အ … ကိုႏိုင္ဦး … က်ေနာ္ … မ ရ ေတာ့ ဘူး … ထြက္ ထြက္ … ထြက္ၿပီ … ရွီးးးး းးးး အားးး အ … ဟူးးးးးးး ရွီးးးးး ” ဖုန္းထဲမွ စကားသံေၾကာင့္ ႏွင္းထည္ဝါ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ က်စ္ေနေအာင္ စိကာ ထိန္းလိုက္ေသာ္လည္း ေစာက္ရည္မ်ား အလိုလို စီးက်လာေတာ့၏။ ႏိုင္ဦးမွာ မယားျဖစ္သူ အျပဳမူအား ၾကည့္ရာ ႏွင္းထည္ဝါမွာ ဖုန္းထဲမွ လရည္မ်ား တေဖ်ာေဖ်ာ ပန္းေနေသာ လီးအား ၾကည့္၍ ကိုယ္လုံးေလး တဇပ္ဇပ္တုန္ကာ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ႏွင္းထည္ဝါ ဆီမွ အံႀကိတ္သံေလး ထြက္လာကာ အိပ္ယာခင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္မွ က်စ္ေနေအာင္ ဆြဲဆုပ္ထားေတာ့၏။ ” ဝါေလး ” ” ဟင္ … ေမာင္ ” လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး အသံေၾကာင့္ အေတြးစေလး ပ်က္ကာ သတိျပန္ဝင္လာ၏။ ” ၾသားစို႔ ” ” အင္း ႏိုင္ဦး လက္အား တြဲကာ ႏွစ္ဦးသား အိမ္အေပၚထပ္ တက္ခဲ့ၾက၏။ ေလွကားအတိုင္း ရင္ခုန္စြာျဖင့္ တက္လာရာ ပထမ ဆုံး ေတြျမင္ရေသာ အိပ္ခန္းမွ ေက်ာ္ကာ ဒုတိယ အိပ္ခန္းသို႔ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ စားစရာ သစ္သီး သစ္ႏွံ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဝိုင္ပုလင္းမ်ား ဖန္စားပြဲ ခုံေလးေပၚ အစီအရီ ျပင္ဆင္ထား၏။ စားပြဲခုံေဘး တဖက္တခ်က္တြင္ လူႏွစ္ေယာက္စာ ေက်ာမွီ ဆိုဖာခုံေလး ၂ခု ႏွင့္ အိပ္ခန္းေဒါင့္တြင့္ အျမင့္ ၁ေပခန္႔ ေရျမဳပ္ ေမြ႕ယာ တခု သာ ရွိ၏။ ” ဝါေလး … စိတ္ ေအးေအးထားေနာ္ … မေၾကာက္နဲ႔ … ဒါက … ေမာင့္ လက္ေဆာင္ပဲ ” ခုံေပၚ ထိုင္လ်က္အေနထားျဖင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး မ်က္ႏွာအား ေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ရည္ လည္ေနရွာသည္။

” ဝါေလး … စိတ္မပါရင္ … ေမာင္ အခုဖ်က္လိုက္မယ္ေနာ္ … မငိုပါနဲ႔ ” ” ဟင့္အင္း … ေမာင္ … ေမာင္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို … ဝါေလး ယူမွာပါ … ဘာေနေန … ဝါေလး ရင္ဆိုင္မယ္ ” မ်က္ေတာင္မ်ား ပုတ္ကာ မ်က္ရည္စမ်ား သိမ္းဆည္းရင္း လင္ျဖစ္သူ စိတ္ခ်မ္းသာေစရန္ ေျပာေနလိုက္၏။ ” တူတူ … တူတူ … တူ …… ” ” ဟဲလို … က်ေနာ္ မိုးျမင့္ေအာင္ပါ … ကိုႏိုင္ဦး ေျပာတဲ့ လိပ္စာ အတိုင္း ေမာင္းလာခဲ့တာ … ၿခံေရွ႕ ေရာက္ပါၿပီ ” ” ေအး … ညီေလး အကို … လာၿပီ … ခဏ ” ႏိုင္ဦးမွာ ဇနီးျဖစ္သူ နဖူးေလးအား ကုန္းနမ္းကာ ပုခုံးႏွစ္ဖက္အား ညႇစ္ရင္း အားေပးလိုက္သည္။ ႏွင္းထည္ဝ္ါမွာလည္း လင္ျဖစ္သူအား ၿပဳံးျပကာ လည္ပင္းအား ဆြဲဖက္ရင္း ပါးျပင္အား ႐ႊတ္ကနဲ႔ ျပန္နမ္းေန၏။ ဟူးကနဲ႔ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး ခ်ကာ မၾကာခင္ ရင္ဆိုင္ရမည့္ အရာအတြက္ အားေမြးထားလိုက္ေတာ့သည္။ ၁၀မိနစ္ခန္႔ အၾကာ တံခါဖြင့္သံ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ႏွင္းထည္ဝါ ကိုယ္လုံးေလး ဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားရ၏။ ” ကလစ္ … ကြၽိ ကြၽီ ……… ကြၽိ ” တံခါး ပိတ္သံျဖင့္ ေျခသံ သဲ့သဲ့ ၾကားရာ အသံလာရာဆီ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးေနာက္မွ အရပ္မနိမ့္မျမင့္ ခႏၶာကို က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းေသာ အသက္၂၅ႏွစ္ခန္႔ လူငယ္တစ္ဦး ဝင္ေရာက္လာ၏။ ” ဟဲလို … မမဝါ… မဂၤလာပါ ” လူငယ္၏ ေႏြးေထြးေသာ အၿပဳံးႏွင့္ ႏူတ္ဆက္စကားသံ ေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔ေနေသာ စိတ္မ်ား အနည္းငယ္ ေျပေလ်ာ့သြားရသည္။

” အင္း … ဒါ ဒါ ဒါနဲ႔ ” ” က်ေနာ့္ နာမည္ မိုးျမင့္ေအာင္ပါ … လူရင္းေတြက ကိုမိုး လို႔ ေခၚၾကတယ္ ” မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ႏွင္းထည္ဝါ ေဘးနား ကပ္ထိုင္ရင္း သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္လိုက္သျဖင့္ ႏိုင္ဦးမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ရ၏။ ” ေအာ္ ” ” မမဝါ … မ်က္ႏွာမွာ ေခြၽးေတြ … ေရာ့ … ဒါနဲ႔ သုတ္ ” ခဏေလးျဖင့္ လူခ်င္းရင္းႏွီးဖို႔ မိုးျမင့္ေအာင္၏ အလိုက္သိမႈ႕က အသုံးဝင္သြားခဲ့သည္။ ႏွင္းထည္ဝါ ေခြၽးသုတ္ေနစဥ္ သူမ ႏူတ္ခမ္းေလးအား ဆြဲစုပ္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။ ” ႁပြတ္ … ပလပ္ … ႁပြတ္ႁပြတ္ ” ” အု … ဖလု … အိုး … ” ေခါင္းေနာက္ဆုတ္ကာ ေရွာင္လိုက္ေသာ္လည္း မိုးျမင့္ေအာင္ လက္တဖက္က လ်င္ျမန္စြာ ႏွင္းထည္ဝါ လည္ပင္းအား သိုင္းဖက္ကာ ဆြဲကပ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူး ေလးအား မိမိရရ ဆြဲစုပ္ပစ္၏။ ႀကိဳးစား႐ုန္းေပမယ့္ မိုးျမင့္ေအာင္၏ သန္မာေသာ လက္မွ ႐ုန္းထြက္မရခဲ့ေပ။ အနမ္းမ်ားေအာက္ ႐ုန္းကန္ေနစဥ္ အေပၚအက်ႌေလးအား ဆြဲခြၽတ္ခံလိုက္ရသည္။ ” ခဏ … ေနပါဦး … ဟို ဟို … အို႔ အာကြာ ” လင္ျဖစ္သူေရွ႕မို႔ ရွက္စိတ္ႏွင့္ အတူ မ်က္ႏွာေလးရဲတြတ္ ေနရာ စကားမဆုံးေသး အတြင္းခံ ေဘာ္လီ အနက္ေလး ခ်ိတ္ျဖဳတ္ခံရကာ ေဖြးဥေနေသာ ရင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္က ဘြားကနဲ႔ ေပၚလာေတာ့၏။ ႏွင္းထည္ဝါ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္ကာ စိတ္လႈပ္ရွား ေနသေလာက္ မိုးျမင့္ေအာင္မွာလည္း ရမၼက္ေသြး ႂကြေနရသည္။

ႏွင္းထည္ဝါ လည္တိုင္ ေဖြးေဖြးေလးအား လွ်ာျဖင့္ ပင့္ယက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္က အဆက္မျပတ္လႈပ္ရွား ေနျပန္၏။ ထမိန္ အထက္ဆင္ေလးအား ဆြဲျဖည္ကာ မတ္တပ္ထရပ္ရင္း ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ ႏွင္းထည္ဝါအား ေပြ႕ခ်ီ၍ ေရျမဳပ္ ေမြ႕ယာနား ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ေမြ႕ယာေပၚ ေပြ႕ခ်စဥ္ ထမိန္ေအာက္နားစအား ဆက္ကနဲ႔ ဆြဲခြၽတ္ရာ ႏွင္းထည္ဝါ လက္ျဖင့္ လွမ္းဆြဲလိုက္သည္ကို မမွီေတာ့ေပ။ ႏွင္းထည္ဝါ မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္သန္းကာ ႏို႔အုံ ႏွစ္ဖက္အား လက္ျဖင့္ သိုင္းယွက္ကာထားလိုက္ရျပန္သည္။ ” အားပါး … လွလိုက္တာ … မမဝါရာ … ကိုႏိုင္ဦး … တအား ကံေကာင္းတယ္ဗ်ာ ” ေမြ႕ယာေပၚ ပက္လက္အေနထားႏွင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္အား စိထားေသာ ႏွင္းထည္ဝါ ကိုယ္လုံးအားၾကည့္ကာ မိုးျမင့္ေအာင္ မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္လာ ေတာ့၏။ ႏွင္းထည္ဝါမွာ အေပၚပိုင္း ဗလာျဖင့္ ေအာက္ပိုင္း အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနီေလး တထည္သာ က်န္ေတာ့၏။ အိကားေနေသာ ဖင္ႀကီးႏွင့္ ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ ေဖြးေဖြး ၾကားထဲ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးမွာ ေစာက္ပတ္အုံေလး ဖုံး႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ၿပီး ေပ်ာက္ေနရွာသည္။ မိုးျမင့္ေအာင္ နမ္းကတည္းက အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား ႏွစ္ဖက္မွာ ေဖါင္းႂကြလာသျဖင့္ ေပါင္၂လုံး စိထားခ်ိန္ အတြင္းခံေလးေအာက္ ခုံးေမွာက္ေနေတာ့၏။ ႏိုင္ဦးတေယာက္ မိုးျမင့္ေအာင္၏ လႈပ္ရွားမႈ႕မ်ားအား ေငးၾကည့္ရင္း စိတ္လႈပ္ရွားေနရသည္။

မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ႏွင္းထည္ဝါ ခႏၶာကိုယ္အား အားရေအာင္ ၾကည့္ၿပီးမွ အေပၚအက်ႌခြၽတ္ရာ က်စ္လစ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ရင္အုပ္ ႂကြက္သားမ်ား မို႔ေနကာ လက္ေမာင္းအိုး ႂကြက္သားမ်ားက ဖုထစ္စြာ ေပၚထြက္လာသည္။ ႏွင္းထည္ဝါ ခိုးၾကည့္ေနစဥ္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ေဘာင္းဘီ ဇင္ဖြင့္လိုက္သျဖင့္ ေပါင္ၾကားမွ အတြင္းခံေလးထဲ အေျမႇာင္းလိုက္ ကပ္ေနေသာ လီးႀကီးအား ျမင္လိုက္ရေတာ့၏။ မိုးျမင္ေအာင္ ေပါင္ၾကား ၾကည့္ရင္း ႏွင္းထည္ဝါ မ်က္လုံးေလး ျပဴးကာ ႏူတ္ခမ္းေလး ဟသြားမိသည္။ ႏွင္းထည္ဝါ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာ ဟလိုက္သည္ႏွင့္ မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ေမြ႕ယာေပၚ ေခါင္းရင္းဘက္ ဒူးေထာက္တိုးကပ္ရင္း ညာလက္ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီထဲမွ လီးအား ထုတ္ကာ လီးထိပ္ကို ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ဇပ္ကနဲ႔ ထိုးသြင္းပစ္၏။ တဆက္တည္း မ်က္ႏွာလြဲကာ ေရွာင္လိုက္ေသာ ႏွင္းထည္ဝါ နဖူးျပင္ေလးအား ဖ္ိရင္း လီးႏွင့္ႏူတ္ခမ္း ေလးအား ဆြဲကပ္ထားလိုက္ျပန္သည္။ ႏွင္းထည္ဝါ ဖုန္းထဲ ျမင္ခဲ့ေသာ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးအား အနီးကပ္ ၾကည့္ေနစဥ္ ပါးစပ္ထဲ အသြင္းခံရကာ ဒစ္ဖူးမွ အာေခါင္ ေထာက္မိသျဖင့္ ေဝါ့ကနဲ႔ ပ်ိဳ႕တက္လာေတာ့၏။ ” အု … ဝု …… ဖလူးးးး … ေဝါ့ ” လင္ေတာ္ေမာင္ ႏိုင္ဦးေရွ႕ သူစိမ္းေယာက်ၤား တေယာက္က ပါးစပ္ကို လိုးေနပါလား ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ခံစားမႈ႕ တမ်ိဳးေလး ျဖစ္ေနရျပန္သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ႏွင္းထည္ဝါ ႏူတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးအား မညႇာမတာလိုးရင္း ရမၼက္စိတ္ ေတာက္ေလာင္ ေစေသာ စကားလုံးမ်ား တရစပ္ ေျပာေနေတာ့၏။

” အင့္ … ဘယ္လိုလဲ … မမဝါရဲ႕ … ဖုန္းထဲကနဲ႔ အျပင္နဲ႔ တူရဲ႕လား … က်ေနာ့္ လီးက … ဟင္းဟင္း … ၾကည့္ပါဦး … ေရာ့ အင့္အင့္ ” ” အု ဝူးးးး … ဖူး ပလြပ္ … ဝူး ဖလူး ” ပါးစပ္ထဲ အလိုးခံရသျဖင့္ တဝူးဝူး တဖူးဖူးျဖင့္ အေနရခက္ေနျပန္၏။ လည္ပင္း ႂကြက္သားမ်ား ေလ်ာ့ကာ လီးအား ႀကိတ္မွိတ္ မ်ိဳစဥ္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေလးေအာက္ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္ေနသည္ကို ခံစား သိရွိလိုက္သည္။ ေရွ႕တည့္တည့္မွ လင္ေတာ္ေမာင္ ႏိုင္ဦး၏ မ်က္ႏွာမွာ အားရေက်နပ္ ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရျပန္၏။ ” ဒါလား … လင္မယား သံေယာစဥ္ … ေမာင္ရယ္ … ၾကည့္ပါဦး … ေမာင့္ မိန္းမကို … သူစိမ္းေယာက်ၤားက … ေမာင့္ေရွ႕မွာ … ပိုင္စိုး ပိုင္ႏွင္း လုပ္ျပေနတာ … ေမာင္ သဝန္မတိုဘူးလား … ဘာမွ မခံစားရဘူးလား … မခ်စ္ေတာ့ တာလား … အခ်စ္ေရာ့တာလား ေမာင္ ” စိတ္ထဲမွ စကားလုံးမ်ား အျပင္ထြက္မလာေတာ့ေပ။အိပ္ခန္းထဲ ထြန္းထားေသာ မီးေရာင္ေအာက္ အသက္ရႈသံ ရႈိက္သံမ်ား ခပ္တိုးတိုး ထြက္ေပၚေနသည္။ မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ပါးစပ္အား လိုးရင္း ညာလက္မွ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အေပၚမွ ေစာက္ပတ္ေလးအား ဖိပြတ္ေနကာ ဘယ္လက္က ႏို႔အုံအား ညႇစ္ေခ်ေနျပန္သည္။ ” အ …… ကြၽတ္ … ကြၽတ္ …… အင္းဟင္း ” အသက္႐ူမွားလာၿပီး စိတ္လႈပ္ရွား ေနရင္း လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း မ်က္လုံးမ်ားက စိတ္ဝင္တစားႏွင့့္ အေရာင္လဲ့ေနကာ တားခိုင္းမည့္ အရိပ္အေရာင္ မျမင္ရေပ။

ထိုစဥ္ မိုးျမင့္ေအာင္ ဆီမွ စကားသံေလး သူမနားထဲ တိုးဝင္လာရာ မ်က္ႏွာေလး ရဲတြတ္ေနေတာ့သည္။ ” အိုရ္ … ဝါေလး … မ လုပ္ ႏိုင္ ဘူး … မ လုပ္ ……… ” မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ႏွင္းထည္ဝါအား အေပၚမွ ခြလိုးေပးရန္ ေျပာရင္း ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲမွ လီးအား ဆြဲထုတ္ ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ပါးစပ္ထဲမွ လီးအား ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း စကား ျပန္ေျပာလိုက္၏။ သူမ စကားမဆုံးခင္ မိုးျမင့္ေအာင္၏ သန္မာေသာ လက္ႏွက္ဖက္က ေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ ႏို႔အုံ ဆီမွ ခြာကာ ခ်ိဳင္းမွ မၿပီး ေမြ႕ယာေပၚ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခိုင္းကာ ပုခုံးႏွစ္ဖက္အား ဆုပ္ကိုင္ ထားလိုက္ ေတာ့သည္။ ” စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ခံစားလိုက္ပါ … ဝါေလး ရာ … ေမာင့္ကို ခ်စ္ရင္ … ေရွ႕ဆက္ေပးပါ ကြာ ” ” ဟမ္ … ေမာင္ ” ႏွင္းထည္ဝါ မွာ လင္ျဖစ္သူ စကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလး ရဲကာမ်က္လုံးေလး ျပဴးသြားရ၏။ သူမ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ခံစားခ်က္ေပါင္းစုံ ျဖစ္ေပၚေနၿပီး ျပန္လည္ အ႐ြဲ႕တိုက္ ခ်င္ေသာ စိတ္မ်ား အခ်ိန္ ခဏေလးတြင္း ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။ ” ကိုမိုး … အဆုံးထိ ႀကိဳးစားေပးပါကြာ … တကယ္ကို အကို႔မိန္းမ … ကာမသုခေလး အျပည့္အဝ ခံစားေစခ်င္တာပါ ” ” ဟုတ္ … ကိုႏိုင္ဦးက စိတ္ေစာေနတာ … တကယ္ေတာ့ … မမဝါက … အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးဗ် ” ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ မိုးျမင့္ေအာင္ စကားေၾကာင့္ သူမ စိတ္မ်ား ႂကြလာကာ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ရန္ အားယူလိုက္ေတာ့၏။

အ႐ြဲ႕တိုက္ကာ သူစိမ္း ေယာက်ၤားတေယာက္ႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ စိတ္တိုင္းက် အလိုးခံရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ” ဝါေလး … အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူး လို႔ ဘယ္သူ ေျပာလဲ ” ” ဟမ္ ” ” ဟင္ ” ႏိုင္ဦးေရာ မိုးျမင့္ေအာင္ပါ အံေအာမွင္သက္ သြားရေတာ့၏။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ဦးမွာ ႏွင္းထည္ဝါ ေနာက္တေယာက္ ျဖစ္လာတာလား ေသခ်ာၾကည့္ယူ ေနရသည္။ ႏွင္းထည္ဝါမွာ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ မ်က္ဝန္း႐ြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ လင္ေတာ္ေမာင္ႏိုင္ဦးႏွင့္ မိုးျမင့္ေအာင္ကို ၾကာပါပါၾကည့္ရင္း ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားမွ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေလးအား ဆြဲခြၽတ္ လိုက္သည္။ ဒူးတဖက္ဆီႂကြကာ ခြၽတ္ရင္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကြၽတ္သြားသည္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ပတ္အုံေလး ကားထြက္လာ၏။ သူမေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ မိုးျမင့္ေအာင္ ေပါင္ၿခံအား ညာဘက္ လက္ဖဝါး ေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ရင္း ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား လက္ခလယ္ လက္မ ေကြးကာ ဂြင္းထု ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးအား မယားျဖစ္သူ ဂြင္းထုေပးစဥ္ ႏိုင္ဦးမွာ ဆက္ကနဲ႔တုန္ကာ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္း ထရင္း ရင္ထဲ တဒိုင္းဒိုင္းျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားေနရ၏။ ” ကိုမိုး … ေဘာင္းဘီ … ခြၽတ္လိုက္ ” မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ႏွင္းထည္ဝါ စကားေၾကာင့္ ဘက္ကီေဘာင္းဘီအား ထခြၽတ္လိုက္သည္။ ႂကြက္သားမ်ား ထြက္ေနေသာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ ၾကားမွ လီးႀကီးမွာ ႏွင္းထည္ဝါ ဂြင္းထုေပးထားသျဖင့္ တဇပ္ဇပ္ တုန္ခါေန၏။

ေမြ႕ယာေပၚ ျပန္ထိုင္စဥ္ ခႏၶာကိုယ္ ဗလာျဖစ္သြားေသာ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးအား လီးတန္တေလွ်ာက္ သြားေလးျဖင့္ ဖိကိုက္ ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ႏွင္းထည္ဝါ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ႂကြက္သားမ်ား ဖုထစ္ေနေသာ မိုးျမင့္ေအာင္ ေပါင္တန္အား ပြတ္သပ္ရင္း လီးအရည္ျပားအား လွ်ာျဖင့္ အျပားလိုက္ယက္ေပးလိုက္ျပန္၏။ မိုးျမင့္ေအာင္ ဘယ္ဘက္ ေျခေထာက္ ေဘးတြန္း ကပ္ကာ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦး ျမင္ေစရန္ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း လီးအရည္ျပားအား စုလိုက္ ၿဖဲလိုက္ လုပ္ျပလိုက္သည္။ ႏိုင္ဦးတေယာက္ မယားေခ်ာေလးမွ သူစိမ္းေယာက်ၤား၏ လီးႀကီးအား ပြတ္သပ္ျပရာ ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးက တင္းကနဲ႔ တင္းကနဲ႔ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ႏွင္းထည္ဝါမွာ ရမၼက္စိတ္ အစြမ္းကုန္ဖြင့္ကာ လင္ျဖစ္သူအား သူမ ဘယ္ေလာက္ ရမက္ျပင္းထန္တတ္ေၾကာင္း ျပသလိုက္၏။ ဆံႏြယ္မ်ား ပုခုံးေပၚမွ ေနာက္ေက်ာဘက္သို႔ လြတ္ေနေသာ လက္တဖက္ျဖင့္ သပ္ခ်ကာ ခါးၫြတ္ ေခါင္းငုံရင္း လဥမ်ားအား ဆြဲစုပ္ၿပီး လီးအရင္းမွ အဖ်ားသို႔ ပင့္ယက္ေပးျပန္သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ထင္မွတ္မထားေသာ ႏွင္းထည္ဝါ၏ တုံ႔ျပန္မႈ႕ေၾကာင့္ ေခါင္းေမာ့ကာ တရွီးရွီးျဖင့္ စုပ္သပ္ေနရ၏။ လွ်ာဖ်ားေလး ဒစ္ဖူးေအာက္ ေမးသိုင္းႀကိဳးနား အေရာက္ လီးထိပ္အား ႏူတ္ခမ္းေလးဟကာ ဆြဲစုပ္ရင္း လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးအား မ်က္လုံးေလး ေဆြၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ ဇနီးေခ်ာေလး၏ ႏူတ္ခမ္းေလးထဲ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးတဝက္ေလာက္ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ႏိုင္ဦးမွာ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္လာခဲ့၏။

ထင္မွတ္မထားေသာ ဇနီးေခ်ာေလး၏ အျပဳမႈေၾကာင့္ အသက္ရႈရန္ ေမ့ေလ်ာ့ကာ မလြတ္တမ္း စူးစိုက္ၾကည့္ေန ေတာ့သည္။ ႏွင္းထည္ဝါမွာလည္း သူစိမ္း ေယာက္်ားတေယာက္၏ လီးအား လင္ျဖစ္သူေရွ႕ စုပ္ျပေနမိသျဖင့္ ေဖၚမျပႏိုင္ေသာ ေဝဒနာေလး တခု ခံစားလာရ၏။ ရွက္စိတ္တဝက္ ကာမစိတ္တဝက္ျဖင့္ လီးႀကီးအား ပါးစပ္ထဲ ရသေလာက္သြင္းကာ ေခါင္းေလး နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ႏွင့္ စုပ္ေပးေနသည္။ တခ်က္တခ်က္ မိုးျမင့္ေအာင္ ခါးေကာ့ထိုးေနသျဖင့္ လီးထိပ္က အာေခါင္ေပ်ာ့ေလး ေထာက္မိကာ ပ်ိဳ႕ေနရ၏။ ခဏ ရပ္ကာ လီးအား ပါးစပ္မွ ထုတ္ၿပီး အသက္ဝေအာင္ ခိုးရႈခ်ိန္ လီးထိပ္၌ ႏွင္းထည္ဝါႏူတ္ခမ္းမွ သြားရည္ အက်ိခြၽဲေလးမ်ား တြဲလဲခိုေနေတာ့သည္။ ႏိုင္ဦး တေယာက္ ပုဆိုးအျပင္မွ လီးအား ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ ေနသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ႏွင္းထည္ဝါတေယာက္ ႏူတ္ခမ္းေလး တြန္႔ကာ ၿပဳံးလိုက္ျပန္၏။ သူမ စိတ္ပါလာလ်င္ ထိထိမိမိႏွင့္ စုပ္ေပးတတ္ေၾကာင္း လင္ျဖစ္သူ အသိဆုံးပင္ ျဖစ္သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးႀကီးအား ညာလက္ေလးျဖင့္ အထက္ေအာက္ ပြတ္တိုက္ရင္း လီးအရင္း ေအာက္ဖက္ လဥႏွစ္လုံးအား ႁပြတ္ကနဲ႔ ႁပြတ္ကနဲ႔ အသံျမည္ေအာင္ ျပန္ စုပ္ျပ လိုက္ေသး၏။ ” ေမာင္ … ကိုမိုး ၾကည့္ပါဦး … အသက္ရႈဖို႔ေတာင္ သတိရေသးရဲ႕လားလို႔ ” မိုးျမင့္ေအာင္ လဥ၂လုံးအား တလွည့္ဆီ စုပ္ကာ ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးအား လွမ္းေျပာေနသည္။

မိုးျမင့္ေအာင္မွာ မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္ကာ လီးစုပ္ေပးေနသည္ကို ၿငိမ္သက္စြာ ခံယူေန၏။ ” ဝါေလး … ေစာက္ပတ္ေလးလည္း … အရည္ေတြ စို႔ၿပီး ေဖါင္းကားေနတာ ၾကည့္စမ္း ” ႏွင္းထည္ဝါ ေဘးတိုက္ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားႏွင့္ လင္ျဖစ္သူအား ေပါင္ေလး ၿဖဲျပလိုက္ျပန္၏။ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ အေမႊးပါးေလး ဖုံးအုပ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလးမွာ သိသိသာသာပင္ ေဖါင္းႂကြေနသည္။ ႏိုင္ဦး သူမေပါင္ၾကားထဲ လွမ္းၾကည့္သည္ႏွင့္ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တဇပ္ဇပ္တုန္ေနေသာ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးထိပ္အား မထိတထိေလး ယက္ျပလိုက္၏။ ” ကိုမိုး … လီးႀကီး ၾကည့္ပါဦး … ရမ္းခါေနတာ … သနားစရာေလး ” ႏွင္းထည္ဝါမွာ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးအား ေျပာလည္းေျပာ မျမင္ ျမင္ေအာင္ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးအား ညာလက္ျဖင့္ ၿဖဲကာ ဒစ္ဖူးအား ပါးစပ္ျဖင့္ ဖမ္းငုံလိုက္ျပန္သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္ တေယာက္ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ပဲ ကာမမီးမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတာက္ေလာင္ ေနရ၏။ ႏွင္းထည္ဝါမွာလည္း လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးအား ခနဲ႔ရင္း မိုးျမင့္ေအာင္ လီးအား မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေပးေနမိသျဖင့္ စိတ္လႈပ္ရွားေနရေလသည္။ ညာလက္ျဖင့္ ဂြင္းထုေပးကာ လီးထိပ္အား ပါးစပ္ထဲမွ အကြၽတ္မခံပဲ ပါးခြက္ေအာင္ စုပ္ရင္း လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးအား မ်က္ဝန္း႐ြဲႀကီးႏွင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ျပန္၏။ မိုးျမင့္ေအာင္ ႏူတ္ခမ္းမွ တအီးအီး ၿငီးရင္း ႏွင္းထည္ဝါေခါင္းအား ဆြဲလိုးေတာ့သည္။ ခဏအၾကာ ကိုယ္လုံးတီး အေနထား ျဖင့္ ပက္လက္လွန္ကာ ႏွင္းထည္ဝါအား ခြခိုင္းလိုက္ျပန္၏။ ႏွင္းထည္ဝါမွာ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးအား ေက်ာေပးလ်က္အေနထားျဖင့္ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးေပၚ တက္ခြကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ႏွင့္ ဒစ္ဖူးအား ေတ့ရင္း ဖိခ်လိုက္သည္။

ႏိုင္ဦး တေယာက္ သူ႔အား ေက်ာေပးကာ မိုးျမင့္ေအာင္ ခါးေပၚ ခြလိုးေနေသာ မယားျဖစ္သူ နားေလး အနီးကပ္ ၾကည့္ရင္း ေဖၚမျပႏိုင္ေသာ ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြေနရ၏။ မိုးျမင့္ေအာင္ လီးႀကီး ဝင္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္နီတာရဲေလး အထက္ ဖင္ဝနီညိဳေလးအား ၾကည့္ကာ ပစ္လိုးခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပၚလာေတာ့သည္။ ထိုခ်ိန္ ႏွင္းထည္ဝါမွာ လီးအရင္းထိ အားျပင္းျပင္း ဖိေဆာင့္ခ်မိသျဖင့္ သားအိမ္ဝေလးအား လီးထိပ္က ေထာက္မိရာ အားကနဲ႔ ေအာ္လိုက္ရ၏။ ေခါင္းေလးေမာ့တက္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ က်င္သြားသျဖင့္ ဖင္ႀကီး ျပန္မႂကြပဲ ခဏၿငိမ္ေနရာ မိုးျမင့္ေအာင္မွ ဖင္သားစိုင္ ႏွစ္ျခမ္းအား လက္ျဖင့္ ပင့္မွကာ လီးေပၚ ေဆာင့္ခ်ေနျပန္သည္။ ႏိုင္ဦးမွာ တအားအား ညည္းကာ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ မယားေခ်ာေလး၏ ဖင္ဝနီညိဳေလးအား လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ယက္ေပးလိုက္၏။ ခဏအၾကာ ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ တဘြတ္ဘြတ္ျဖင့္ ဖိေဆာင့္ေနေတာ့သည္။ သူစိမ္း ေယာက်ၤားလီးႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲ ထည့္လိုးရင္း လင္ျဖစ္သူမွ ဖင္ဝေလး ယက္ေပးသျဖင့္ နာက်င္မႈ႕မ်ား ေလ်ာ့ကာ ရမၼက္စိတ္မ်ား ထႂကြလာရ၏။ မိုးျမင့္ေအာင္ လဥႏွစ္လုံး က်ဴံ႕ဝင္သည္အထိ ဖင္သားစိုင္ႀကီး ေျမႇာက္ကာ အားရွိသေလာက္ ဖိေဆာင့္ေနရာ ႏိုင္ဦးမွာ ဖင္ဝေလး ယက္ေပးေနရာမွ ရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္ ကလည္း ႏွင္းထည္ဝါဖိခ်တိုင္း ေအာက္မွ ျပန္ၿပီး ပင့္လိုးေပး၏။

ႏွင္းထည္ဝါ ဖိအခ် လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလးထဲ တိုးဝင္သြားၿပီး အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းသားေလးမ်ား လိပ္ဝင္သြားရာ ဖင္ႀကီးျပန္အႂကြ လီးပတ္ပတ္လည္ အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းသားမ်ား အျပင္စူထြက္ က်န္ေနျပန္သည္။ ႏိုင္ဦးတေယာက္ တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ ထရပ္ကာ ပုဆိုးခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့၏။ ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္လိုက္ ဖိခ်လိုက္ျဖင့္ မိုးျမင့္ေအာင္အား ခြလိုးေနေသာ မယားျဖစ္သူ ခါးေလးအား ဖမ္းထိန္းရင္း ေနာက္ဖက္မွ ဒူးေထာက္ေနရာယူကာ ဖင္ဝေလးထဲ လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ၿပီး မရမက ဖိသြင္းပစ္သည္။ ခ်က္ခ်င္း လီးဝင္ လီးထြက္ သံမ်ား ညည္းသံမ်ား ဆူညံသြားေတာ့၏။ အထူးသျဖင့္ ႏွင္းထည္ဝါ ေအာ္သံေလး စူးထြက္ေနသည္။ ” အားးးး အားးးး … ေသၿပီ ေသၿပီ … ေသပါၿပီ ေမာင္ရယ္ … အမေလးးး ကြၽတ္ကြၽတ္ … အဲတာ … ဖင္ ဖင္ …… ဖင္ေပါက္ႀကီး … ေမာင္ရဲ႕ ” မိုးျမင့္ေအာင္ လီးႀကီးအား အရသာခံၿပီး အေပၚမွ ခြလိုးေနရာ ေနာက္ေက်ာဘက္မွာ လင္ျဖစ္သူ ႏိုင္ဦးက ဖင္ေပါက္ေလး ေဆာင့္လိုးေနသျဖင့္ လီးအရသာ ေပ်ာက္ကာ နာက်င္မႈ႕မ်ား အစားထိုး ဝင္ေရာက္ လာေတာ့၏။ မိုးျမင့္ေအာင္မွာ ႏွင္းထည္ဝါ ေအာ္သည္ႏွင့္ ေအာက္မွ ပါးစပ္ခ်င္း ေတ့စုပ္ကာ ႏို႔အုံေလး ညႇစ္ေခ်ေပးရင္း ဆက္မလိုးပဲ ရပ္ထားလိုက္သည္။ ႏိုင္ဦးမွာ မယားျဖစ္သူ ႏွင္းထည္ဝါ၏ ေအာ္သံေလး ၾကားေနေသာ္လည္း ရမၼက္စိတ္ ထႂကြေနသည္မို႔ ခါးေလးအား ဆြဲကာ မနားတမ္း ဆြဲလိုးေန၏။

ႏွင္းထည္ဝါ တေယာက္ ေခါင္းေလး ယမ္းကာ ေအာ္ဟစ္ေနရင္း အံႀကိတ္ခံေနရသည္။ တျဖည္းျဖည္း ဖင္အတြင္း ႂကြက္သားမ်ား ေလ်ာ့ခ်ကာ အလိုက္သင့္ ဖြင့္ထားမွ လီးဒဏ္အား ခံႏိုင္လာ၏။ မိုးျမင့္ေအာင္ ႏူတ္ခမ္းအား ဖိစုပ္ေပးရင္း ေအာက္မွ ပင့္လိုးေပးရန္ ကပ္ေျပာလိုက္ျပန္သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္ ကလည္း ႏွင္းထည္ဝါ ဖင္ခံႏိုင္လာေၾကာင္း ရိပ္မိသျဖင့္ ႏိုင္ဦး လီး ဖင္ထဲမွ ျပန္အထုတ္ ေအာက္မွ ပင့္လိုးကာ ဖင္ထဲ လီးျပန္ဝင္လာသည္ႏွင့္ သူ႔လီးအား တဝက္ခန္႔ ထုတ္ထားေပး၏။ ႏွင္းထည္ဝါမွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လီးႏွစ္ေခ်ာင္း တၿပိဳင္ထဲ အလိုးခံရင္း ကာမစည္းစိမ္မ်ား ထူးထူးကဲကဲ ရွိေနသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား ခဏတိုင္း ပန္းထြက္ကာ တခ်ီးၿပီးတခ်ီ ေမ်ာ့ေနေအာင္ ခံစားေနရ၏။ ထူးဆန္သည္က ရမၼက္စိတ္ က်မသြားပဲ လီးႏွစ္ေခ်ာင္းလုံး ဖင္ေရာ အဖုတ္ေရာ တၿပိဳင္ထဲ အလိုးခံေနရသည္ကို ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ ခံယူခ်င္ေန ေတာ့သည္။ မိုးျမင့္ေအာင္ ျပန္သြားသည္ႏွင့္ လင္မယား ၂ေယာက္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ကာ အိပ္ခန္းထဲ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ ဖက္အိပ္ လိုက္ၾက၏။ မနက္ခင္း ေနေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္ေရာက္လာၿပီး ေက်းငွက္သံေလး မ်ားေၾကာင့္ ႏွင္းထည္ဝါ အိပ္ယာႏိုးလာခဲ့သည္။ ေဘးနား ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္၏ ပါးျပင္အား နမ္းက အိပ္ယာ ထလိုက္ေတာ့၏။ စူးကနဲ႔ ဖင္ဝေလးမွ နာက်င္ သြားသျဖင့္ ခဏ ျပန္ထိုင္ လိုက္ရျပန္သည္။ တဆက္ထဲ မေန႔ည ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ အေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိရင္း မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ သန္းလာခဲ့၏။ သူမ ဘဝတြင္ အထူးျခားဆုံး လက္ေဆာင္ေလးမို႔ စိတ္ထဲ တသိမ့္သိမ့္ျဖင့္ ရွက္႐ြံ႕ၾကည္ႏုး ေနရျပန္သည္။ ” ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္အတြက္ … ေက်းဇူးပါ ေမာင္ရယ္ ” စိတ္ထဲမွ တီးတိုး ႐ြတ္ဆိုရင္း ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့ေတာ့၏ ……… ျပီးပါျပီ။