ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်အိမ်ထောင်ပြုမည်ဆိုလျှင်ထုံးတမ်းစဉ်လာအရမင်္ဂလာလက်ထက်ပွဲကိုကျင်းပ လေ့ရှိကြတယ်။ နယ်ခြားနေတဲ့စုံတွဲတွေဆိုတစ်ဖက်မှာတစ်ပွဲစီကျင်းပကျတယ်။အများအားဖြင့်မိန်းကလေးဘက်မှာကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်။ အချို့သောသူတွေအဖို့တစ်ပွဲသာကျင်းပသဖြင့်ကျန်တစ်ဖက်ကအပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေအခက်တွေ့ကြရတယ်။ ယခုဇာတ်လမ်းကထိုပြသနာကိုအစပြုပြီးအိအိငြိမ်းဆိုတဲ့ကောင်မလေးအတွက်လမ်းနှစ်သွယ်ကိုပေါ်ပေါက်စေခဲ့တယ်။ တစ်ခုကိုရွေးချယ်ရင်ကျန်တစ်ခုကိုရင်နာစွာစွန့်ပစ်ရမှာပါ…။ အလယ်တန်းပြဆရာမလေးအိအိငြိမ်းချစ်သောကိုနှင့်အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီဖြစ်၍ကိုအလုပ်သွားချိန်စနေနေ့တွင်အိအိငြိမ်း တစ်ယောက်တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။ အိအိငြိမ်းမှာကိုနှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ကိုနှင့်တစ်ခါသာချစ်ဖူးသေးသည်။
အိအိငြိမ်းမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်ကိုကအိအိငြိမ်းငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ ဟိုနေ့ကထဘီလေးကိုအသာလှန်ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်ကိုကပြီးသွားသည်။ အိအိငြိမ်းမှာအသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။ အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာအိအိငြိမ်းကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။ အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။ သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများနှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသောရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။ ကျောင်းချိန်တွင်ဆိုလျှင်အိအိငြိမ်းသည်ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါးပါးလိမ်း၍သူမဧ။်နက်မောင်လှသောဆံပင်များကိုထုံးထားသည်မှာ ခန့်ညားချောမောလွန်းလှသည်။ နေ့ခင်းအချိန်များသည်ဆရာမလေးအိအိငြိမ်း၏ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမလေး၏ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီမှာအလွန်ပါးလွှာ သည်မဟုတ်သော်လည်းတော်တော်လေးကိုပါးသည်။ထိုအခါကျောင်းအင်္ကျီအဖြူရောင်အောက်မှာထင်ရှားလှသော အသားရောင်မြန်မာဘော်လီနှင့်ဝင်းဝါလှပသောနို့အုံကြီးများကိုအထင်အရှားမြင်နေရတတ်သည်။ ဆရာမ၏ဘော်လီပေါ်မှ၃ပုံ၁ပုံခန့်လျှံထွက်နေသောနို့အုံကြီးသည်လည်းမြင်သမျှယောကျာ်းတိုင်းအားစိန်ခေါ်နေသလိုဖြစ်နေသည်။ ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းများလမ်းလျှောက်လိုက်ရင်အဖြူရောင်ခါးတိုရင်ဖုံးလေးနှင့်ကျောင်းစိမ်းထမီအထက်ဆင်လေးကြားမှပေါ်ထွက် လာတဲ့ဖြူဖွေးချောမွတ်နေတဲ့ခါးစပ်နေရာလေးကဝင်းခနဲဝင်းခနဲ…ခပ်တင်းတင်းဆွဲစည်းထားသောအထက်ဆင်လေးအောက်မှတင်းရင်းကားထွက်နေသောတင်သားစိုင်တို့မှာနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ခါးကျင်ကျင်လေးအောက်မှသိသာထင်ရှားစွာကားထွက်နေတယ်….တင်သားတို့ရဲ့အောက်ပိုင်းနေရာလေးမှာလည်းသိသာထင်ရှားစွာပေါ်ထွက်နေတဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြိုးလေးမှာအစင်းလိုက် အထင်းသား….စစ်ကိုင်းအိုးးးလားဂစ်တာရှိတ်လား…မင်းကြီးကြိုက်လား..အို…..ဘာနဲ့တင်စားခိုင်းနှိုင်းရမလဲမသိတော့။
လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးခါစသုံးရက်သာရှိသေးတဲ့အသစ်ဆက်ဆက်ဇနီးသည်လေးအိအိငြိမ်းအိမ်တံခါးခေါက်သံကြောင့်အပြေးကလေးထွက်လာမိသည်။လင်သားကိုမင်းသစ်အလုပ်ပြန်လာရင်ကြိုဖို့အလှဆုံးပြင်ပြီးအပြေးကလေးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။တံခါးလေးဖွင့်ပေးသောအခါကိုမင်းသစ်အပြင်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ပါလာလေသည်။ ”အော်…ဧည့်သည်တွေပါလား…အိမ်ထဲကြွပါရှင့်” အသီးသီးအခန်းထဲဝင်လိုက်ကြလေသည်။ ”မိန်းမရေ….ဒီနေ့ရုံးကကောင်တွေကိုလည်းပြုစုရသေးတယ်…ကိုအိမ်ပြန်နောက်ကျလို့စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…” အသံကနည်းနည်းမူးစပ်စပ်ဖြစ်နေသည်။ ”ရပါတယ်အကိုရယ်…အိတို့မင်္ဂလာဆောင်ကအဝေးမှာဆောင်တာဆိုတော့သူတို့ကိုပြန်ဧည့်ခံရမှာပေါ့” ”မှန်တာပေါ့မိန်းမရာ…ဒီကနှစ်ယောက်ကဒီကွန်ဒိုကအိမ်နီးနားချင်းတွေပါ..” အိအိငြိမ်းအပြုံးလေးဖြင့်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။မင်းသစ်လျှာလေးအာလေးဖြင့် ”ဒီဘက်ကသန်းကြိုင်တဲ့သူကရှေ့အခန်းက၊ဒီဘက်ကအောင်မောင်းတဲ့သူကအောက်ထပ်ကသူတို့ကိုပြုစုဖို့ခေါ်လာတာ၊ဒီမှာအရက်နဲ့ဘီယာပါလာတယ်…မိန်းမအမြည်းတစ်ခုခုစီစဉ်ပေး” ”ကောင်းပါပြီရှင့်…ရပါစေမယ်” အိအိငြိမ်းနောက်ဘေးခန်းကိုတည်ငြိမ်စွာထွက်သွားလေသည်။သူမရဲ့နိမ့်ချည်မြင့်ချည်တင်သားတွေနဲ့နောက်ကျောအလှကိုသန်းကြိုင်မျက်စိတစ်ဆုံးအရသာခံကြည့်ရှုလိုက်လေသည်။
သူမ၏ဖင်တုံးကြီးတွေတုန်ခါသွားတာကြည့်ရင်းသန်းကြိုင်တံထွေးသာမျိုချနေမိသည်။ဒီဆော်လေးကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေခွလိုးလိုက်ရရင်တော့သေပျော်ပါပြီလို့တွေးမိသည်။ သန်းကြိုင်ဒီနေ့တော်တော်တင်းနေသည်။ အလုပ်နောက်ကျလို့သူဌေးကကောသည်။ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်စောက်ကုလားတွေဘာဖြစ်တယ်၊ညာဖြစ်တယ်ဆိုပြီးအဆဲခံလိုက်ရ သေးသည်။အသားမဲတာနဲ့ပဲလူလူချင်းခွဲခြားဆက်ဆံနေကြတာကိုး။ ဒီတိုက်ခန်းကမိန်းမကတော်တော်ချောတယ်။ဆရာမလေးတဲ့။ရောက်လာတာ၂ရက်ပဲရှိသေးသည်။ အခုတော့သူ့ယောက်ျားဖြစ်သူကမိတ်ဆက်ပေးတော့သေချာကြည့်မိသည်။ တော်တော်ချောပြီးတော်တော်လဲတောင့်ကြောင်းအနီးကပ်ကြည့်မှပိုသိလိုက်ရသည်။ ”ကဲကိုယ့်လူတို့…ကျွန်တော်လည်းသွားကူလိုက်အုန်းမယ်ခဏ…ခဏ” မင်းသစ်လည်းအိအိငြိမ်းနောက်လိုက်သွားလေသည်။မကြာမီအိအိငြိမ်းရောက်လာကာစားပွဲခုံပေါ်ဖန်ခွက်လေးတွေလာချပေးသည်။ စားပွဲကိုခါးလေးကုန်းကာချဖန်ခွက်ချလိုက်သည်မို့ဟိုက်သွားသောအင်္ကျီကြောင့်အိအိငြိမ်းရဲ့ရင်သားဖွေးဖွေးနုနုတွေကိုသန်းကြိုင်နဲ့ အောင်မောင်းထပ်မြင်လိုက်ရတော့လီးတွေတောင်ကုန်ကျသည်။အိအိငြိမ်းရင်သားဖွေးဖွေးတွေကိုဘော်လီရင်ပုံခွက်အထိသေချာ မြင်လိုက်ရတာကြောင့်သန်းကြိုင်မျက်စိထဲကမထွက်နိုင်တော့။ သန်းကြိုင်ကတော့အိအိငြိမ်းကိုစိတ်ထဲကနေအသေမုဒိမ်းကျင့်နေပြီ။
အိအိငြိမ်းအမြည်းစီစဉ်ရန်ထပ်ဝင်သွားပြန်ပြီ။ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကကာမလိုက်စားတဲ့လူတစ်ယောက်။သူ့မှာအိပ်ဆေးတွေကွန်ဒုံးတွေအမြဲဆောင်ထားတတ်တယ်။သန်းကြိုင်ဖန်ခွက်တွေထဲအရက်တွေထည့်ပေးထားလိုက်သည်။အိအိငြိမ်းရဲ့ခွက်ထဲအချိုရည်ထည့်ကာ အိပ်ဆေးမှုန့်လေးခတ်ပေးလိုက်သည်။မင်းသစ်ခွက်ထဲလည်းနည်းနည်းထည့်ပေးလိုက်ပြီးဟန်မပျက်ပြန်နေလေသည်။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကတစ်ကိုယ်ထီးသမားလူရှုပ်လူပွေ။အောင်မောင်းကတော့မိန်းမနဲ့ကလေးတစ်ယောက်နဲ့မို့သိပ်အတင့်မရဲဘဲ အကဲသာခတ်နေသည်။ မကြာမှီအမြည်းပွဲလေးတွေကိုင်ကာမင်းသစ်နှင့်အိအိငြိမ်းထွက်လာလေသည်။ ”အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီရှင့်…စားကြနော်အားမနာနဲ့” ”ရပါတယ်…ကျွန်တော်ကျွဲရိုင်းထည့်ပေးထားတယ်သောက်တယ်မလား” ”အားနာစရာရှင်…အကိုတို့ပဲသောက်ကြပါ” သောက်ကြစားကြစကားပြောကြရင်းအိအိငြိမ်းမျက်လုံးများလေးကာခုံပေါ်မှာတင်အိပ်ပျော်သွားလေသည်။မင်းသစ်နဲ့အောင်မောင်း စကားတွေဖေါင်ဖွဲ့ရင်းမင်းသစ်လည်းများပြီးမှောက်သွားလေသည်။သန်းကြိုင်ကဟန်ပြသောက်ထားသူမို့ ”အောင်မောင်း….မင်း…ဒီကောင့်ကိုခဏအဖော်လုပ်ပြီးထိန်းထားကွာ…ငါအိအိငြိမ်းလေးနဲ့ခဏလောက်ကစားချင်လို့..ဟဲဟဲ” ”ဟာ…ဟေ့ကောင်ပြသနာတက်မယ်နော်” ”မင်းကလည်းအေးဆေးပါ….နောက်နေ့မင်းအတွက်ပါဖန်ပေးမယ်” အိအိငြိမ်းကိုသန်းကြိုင်အသာဆွဲထူကာအိပ်ခန်းဝကိုပွေ့ခေါ်သွားလေသည်။အိအိငြိမ်းကတော့တုတ်တုတ်မလှုပ်။
သူအလွန်တပ်မက်နေသောတွေ့တာတောင်မကြာသေးသည့်မိန်းမချောလေးမို့ပွေ့ရတာတောင်အရသာရှိလွန်းလှသည်။ သန်းကြိုင်နုထွေးအိစက်နေသောအိအိငြိမ်းကိုအခန်းဒေါင့်လေးမှာထိုင်ရပ်သားလေးအနေအထားမှေးထားလိုက်သည်။ အဆီတစ်ဝင်းဝင်းနဲ့အိအိငြိမ်းကိုသန်းကြိုင်ကာမခံစားပြီးဖျက်ဆီးရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်လီးအပြတ်တောင်နေလေသည်။ သောက်လဲသောက်ထားတာမို့စိတ်ကလဲစိတ်ရိုင်းဝင်မိသည်။အခန်းထဲရောက်တော့တံခါးပိတ်ပြီးအိအိငြိမ်းကိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်တင်လိုက်သည်။သူမကတော့မူးနေပြီမို့မသိတော့။ သန်းကြိုင်ကဘေးနားမှာထိုင်ရင်းအင်္ကျီခါးတိုအကြပ်အောက်ကနေအသက်ရှူတိုင်းမို့မို့တက်လာတဲ့ရင်သားတွေကိုကြည့်ရင်းစိတ်က ထလာသည်။အိအိငြိမ်းကိုခုနကမှန်းခဲ့တာတွေကိုတွေးမိပြီးအိအိငြိမ်းရဲ့နို့တွေကိုလက်ကလှမ်းလိုက်ပြီးကိုင်လိုက်သည်။ အိအိငြိမ်းအင်္ကျီလးကိုအသာမ၍ချွတ်လိုက်လေသည်။အထဲကဘော်လီအသားရောင်လေးကိုပါချိတ်တွေတစ်ခုချင်းသေသေချာချာ ဖြုတ်ပစ်ပြီးချွတ်လိုက်လေသည်။စို့ချင်စရာနို့သီးခေါင်းလေးတွေကြောင့်သန်းကြိုင်တံထွေးတောင်မြိုချမိသည်။ ခဏစိတ်ထိန်းကာထမိန်လေးကိုအသာလေးဆက်ချွတ်လိုက်သည်။ အိအိငြိမ်းရဲ့ထဘီစကပ်ကိုဖိနပ်ကိုမချွတ်တော့ပဲချွတ်လိုက်သည်။ပင်တီအသားရောင်လေးပဲကျန်တော့သည်။ ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်နဲ့လိုက်ဖက်လှသည်။ပင်တီပေါ်ကနေလက်နဲ့ထက်အောက်ပွတ်ဆွဲချလိုက်သည်။ အတွင်းခံလေးအောက်ကစောက်ဖုတ်မို့မို့လေးကိုကုန်းနမ်းကာအနံ့လေးခံလိုက်သည်။
”အား…အမွှေးနံနဲ့အဖုတ်နံလေးရောပြီးသင်းနေတာပဲ” နို့တွေကိုလက်နဲ့အသာပွတ်သပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနို့သီးခေါင်းနီနီလေးကိုငုံ့ကာစို့လိုက်တော့အင်းခနဲအသံနဲ့အတူအိအိငြိမ်းရင်ဘတ်က ကော့တက်လာသည်။အိအိငြိမ်းမျက်လုံးကတော့မဖွင့်ပေ။ သန်းကြိုင်အိအိငြိမ်းနို့တွေကိုစို့ရင်းလက်ကပေါင်တွေကိုပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။ ပင်တီကိုချွတ်လိုက်တော့အမွှေးတွေကဆေးနဲ့ချွတ်ထားသည်ထင်သည်။ပါးပါးစုစုလေး။ သန်းကြိုင်အိအိငြိမ်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားလိုက်ပြီးလက်ခလယ်နဲ့အဖုတ်ထဲကိုထည့်လိုက်တော့အဖုတ်ကအရည်တွေနဲ့။ အတွင်းထဲကိုဝင်သွားတော့သန်းကြိုင်လဲကလိပေးလိုက်သည်။ဂျီစပေါ့နေရာကိုမှန်းကာခပ်ဆက်ဆက်ကလိလိုက်တော့အိအိငြိမ်းဖင်က ကြွကြွတက်လာပြီးပါးစပ်ကမတိုးမကျယ်အသံနဲ့ညည်းနေသည်။ အိပ်မောကျနေသောအိအိငြိမ်းခမျာမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသည်။ မနေ့တစ်နေ့ကမှသတို့သမီးလေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်းမိန်းမချောလေးတစ်ယောက်ကိုအဝတ်တွေချွတ်နေရတာကြောင့်သန်းကြိုင်လီးကတအားတောင်နေသည်။ အိအိငြိမ်းပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထောင်ဖြဲပြီးကားစေလိုက်သောအခါအိအိငြိမ်းနံရံကိုမှီကာအဖုတ်ဖြဲပြနေသောအနေအထားဖြစ်နေသည်။
သန်းကြိုင်ဘောင်းဘီထဲကဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီးအိအိငြိမ်းရဲ့ချစ်စရာမျက်နှာကစပြီးရင်သားတစ်ပြင်လုံးနဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း လှလှလေးပါပေါ်အောင်ဓာတ်ပုံများစွာရိုက်လိုက်လေသည်။ကျေနပ်အောင်မှတ်တမ်းတင်ပြီးသောအခါသန်းကြိုင်ဘောင်းဘီဆွဲချွတ် လိုက်လေသည်။ဘောင်းဘီထဲကတုတ်ခိုင်သန်မာလှသောဂေါ်လီတပ်လီးကြီးကမတ်ခနဲထွက်လာသည်။အိအိငြိမ်းရဲ့မျက်နာနုနုလေးကိုလီးနဲ့လေးငါးချက်ထိုးကာအလန်းဆုံးအနေအထားကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပြန်သည်။နောက်ဖုန်းကိုဘေးခဏချကာနို့အုံဖွေးဖွေးတွေကိုဆုပ်ကိုင်ကာအားရအောင်စို့ပစ်လိုက်သည်။ ”ဟူး….စောက်ပတ်လေးကစီးပိုင်မယ့်ပုံဘဲ” လီးထိပ်ကိုတံထွေးစွတ်ကာဘေးစောင်းလှဲပြီးအိအိငြိမ်းစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ကာစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ လီးဒစ်ကျော်ရုံလောက်ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။လက်တစ်ဖက်ကဖုန်းကိုယူကာအိအိငြိမ်းမျက်နှာနှင့်အဖုတ်ထဲလီးဝင်နေပုံကို မှတ်တမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။သန်းကြိုင်လီးပြန်ထုတ်ကာအိအိငြိမ်းကိုခုတင်ပေါ်ကိုယ်တစ်ပိုင်းကုန်းကုန်းလေးတင်ထားပြီး နောက်ကနေစောက်ပတ်လေးထဲလီးထိုးချလိုက်သည်။ သန်းကြိုင်လဲအိအိငြိမ်းခါးလေးကိုအသာမလိုက်တော့အိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကကြွလာသည်။ အိအိငြိမ်းအဖုတ်ထဲကိုသန်းကြိုင်လီးထည့်လိုက်ရာ ”ဗျစ်….ဗျစ်” ”အ…ဟ….ဟ….အာ့…ဟင်….ကိုသန်းကြိုင်…” အဖုတ်ထဲသို့လီးကကြပ်ပြီးဝင်သွားရာအိအိငြိမ်းညည်းသံနဲ့အတူမျက်လုံးပွင့်သွားပြီးနောက်ပြန်လေးလှည့်ကြည့်လိုက်ရာသန်းကြိုင်ကို တွေ့လိုက်ရတော့အလန့်တကြားဖြစ်သွားသည်။
အစကသူမမူးမူးနဲ့ကိုကိုကလုပ်ပေးနေတာလို့ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေပြီးအဖုတ်ထဲကိုလီးကြီးပြီးဝင်လာတော့နာသွားလို့ယောင်ယမ်းမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာမှသန်းကြိုင်ကိုတွေ့တော့အတင်းရုန်းတော့သန်းကြိုင်က သူမကိုဖိထားပြီးလီးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက်သည်။အိအိငြိမ်းခမျာအဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်စွာလီးကဝင်သွားပြီးနာသွားရသည်။ ”ဖယ်…ကိုသန်းကြိုင်…မယုတ်မာနဲ့နော်…..ရှင့်သူငယ်ချင်းရဲ့မိန်းမကိုဒီလိုလုပ်စရာလား….ဖယ်နော်…ကျွန်မအော်လိုက်မှာ..” ”မထူးပါဘူးအိရယ်…ကိုယ့်လီးတချောင်းလုံးမင်းအဖုတ်ထဲကိုဝင်နေပြီဟာကို….အော်တော့လဲဘာထူးမှာလဲ…. ဘယ်သူကကြားမှာမို့လဲ…ငြိမ်ငြိမ်သာလိုးတာခံလိုက်စမ်းပါ” ”ရှင်…ဟင့်…လူယုတ်မာ…အောက်တန်းစား…ကုလားပီပီခွေးကျင်းခွေးကြံကြံတယ်…ခွေးကြီး…ဟင့်…ဟင့်” ”ငိုငို…ကြိုက်သလောက်သာငိုစမ်း…ဟဲ…ဟဲ..ကောင်းလိုက်တာကွာ….မင်းအဖုတ်ကလင်ရှိမယားဆိုပေမယ့်ကြပ်နေတာပဲ…. ရှိးးးအားးးး….လိုးလို့ကောင်းတာ…ဟားဟား” သန်းကြိုင်ကြမ်းပြီ။အစကဒီလောက်ထိကြမ်းဖို့မရှိပေ။ အိအိငြိမ်းကသူ့အရှိုက်ထိစေမယ့်စကားကိုနစ်နစ်နာနာပြောတာကြောင့်ခုနကတည်းကစိတ်ထဲမှာခပ်ကြမ်းကြမ်းမှန်းဖူးတဲ့ အခံလည်းရှိတော့စိတ်ကလွတ်သွားသည်။အိအိငြိမ်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့တဖြည်းဖြည်းမောလာသည်။ လူကမူးလဲမူးနေတာမို့အားမပါ။သန်းကြိုင်လဲလီးကိုမဆောင့်သေးပဲအဆုံးထိထည့်ထားရင်းနဲ့အိအိငြိမ်းရိုက်ပုတ်နေတာတွေကိုလက်နဲ့ လိုက်ဆွဲရင်းပါးစပ်ကပြောချင်ရာတွေပြောနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့အိအိငြိမ်းအားပျော့လာတော့နို့တွေကိုလက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ရင်း ”အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…နို့တွေကအိတင်းနေတာပဲ…ကောင်မဆေးတွေသုံးပြီးယောက်ကျားကိုဆွဲဆောင်ထားတာမလား….ဟား…ဟား….ဟား…” ”ကိုသန်းကြိုင်ရယ်….တော်ပါတော့….အိကိုသနားပါ….လွှတ်ပါတော့….အဟင့်…ဟင့်…အိ….အိ” အိအိငြိမ်းမရုန်းနိုင်တော့လေပျော့နဲ့တောင်းပန်သည်။သန်းကြိုင်ခုချိန်မှတော့မရတော့။လူကလဲမူးနေပြီမို့စိတ်ရိုင်းကဝင်နေပြီ။ နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးလို့သဘောထားကာရှေ့ဆက်တွန်းနေသည်။
နို့တွေကိုကိုင်လိုက်ညှစ်လိုက်နဲ့ပါးစပ်ကလဲညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း တွေပြောနေသည်။အိအိငြိမ်းဘဝမှာဒီလိုတစ်တစ်ခွခွပြောတာတခါမှမကြားဖူးသလိုအပြောလဲမခံရဘူး။ ခုလိုတစိမ်းတဦးရဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ခြင်းခံရတာပထမဦးဆုံးအကြိမ်ပင်။သူမယောက်ျားတောင်ခုလိုတခါမှမကိုင်ဖူး။ သန်းကြိုင်ကတစ်တစ်ခွခွပြောသလိုနေရာအစုံကိုလိုက်ပြီးကိုင်နေတာမို့စိတ်ကအရမ်းကိုဝမ်းနည်းလာပြီးကိုကို့ကိုအရမ်းသတိရမိသည်။ ကိုကို့ကိုသူမသစ္စာဖောက်သလိုဖြစ်သွားပြီလို့တွေးမိပြီးမျက်ရည်ကကျလာပြန်သည်။ ဒါကိုသန်းကြိုင်ကတွေ့တော့တဟားဟားနဲ့ရယ်ပြီးနို့နှစ်လုံးကိုညှစ်ကိုင်ကာခါးအားနဲ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးခပ်ဆတ်ဆတ် ဆောင့်ချလိုက်တော့ ”အာ့…ကျွတ်..ကျွတ်…နာတယ်…ဖယ်ပါတော့…တော်ပါတော့…အီး…ဟီး…ဟီး…” ”ကောင်းလိုက်တဲ့အဖုတ်…ကြပ်နေတာပဲလိုးရတာ…စောက်ကောင်မအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်ကွာ” ပြောပြောဆိုဆိုသန်းကြိုင်တယောက်ကြမ်းပြီ။အိအိငြိမ်းတယောက်ဝမ်းနည်းပက်လက်နဲ့ငိုနေပေမယ့်တဖြည်းဖြည်းအဖုတ်ထဲကလီးကို မသိမသာလက်ခံလာသည်။အရည်တွေကထွက်လာကာလီးကအဝင်အထွက်ချောလာသည်။ သန်းကြိုင်ရဲ့ဆောင့်အားကအားနဲ့မာန်နဲ့ဆောင့်နေတာမို့တချက်ဆောင့်တိုင်းအင့်ခနဲအင့်ခနဲဖြစ်ဖြစ်သွားကာသားအိမ်ဝကပူခနဲပူခနဲဖြစ် သွားသည်။အသိစိတ်နဲ့လူကငြင်းဆန်နေပေမယ့်ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတွေကတဖြည်းဖြည်းလက်ခံလာသည်။ ပြည့်ဝတဲ့အရသာကတကိုယ်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းပျံ့နှံ့လာသည်။
သန်းကြိုင်ကအိအိငြိမ်းနားနားကိုကပ်ကာတစ်တစ်ခွခွတွေပြောပြီးဆောင့်နေဆဲပင်။ ”အ…ဟင့်ဟင့်…အင့်…အင့်…အင့်…တော်ပြီ…တော်ပြီ…ဟင့်…ဟင့်…” နှုတ်ခမ်းကငြင်းနေပေမယ့်သူမယောက်ကျားနဲ့ကွာခြားစွာကာမအရသာကိုပြည့်ဝစွာပေးနေတာကိုစိတ်ကတဖြည်းဖြည်းပါလာသည်။ သူမငြင်းဆန်ချင်သည်။မဟုတ်ဘူးဒါငါမဟုတ်ဘူး။ငါ့ကိုတခြားလူတယောက်ကမုဒိန်းကျင့်နေတာ။ ငါလက်သင့်မခံဘူးတွေးနေပေမယ့်မူးကလဲမူးဆောင့်ချက်တိုင်းကသူမအရင်ကဘာလိုအပ်မှန်းမသိတာကိုယ့်ဟာကိုယ်မေးမိတဲ့အရာကဒါပါလားဆိုတာသိသွားပြီးစိတ်ကနှစ်ခွဖြစ်နေသည်။သန်းကြိုင်လဲအိအိငြိမ်းရဲ့အပြောင်းအလဲကိုသတိထားမိတာကြောင့်အိအိငြိမ်း နားကိုကပ်ကာစိတ်ကြွစေရန်ထပ်ပြီးတစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်ကာလီးကိုတဆုံးထုတ်တဆုံးထည့်မှန်မှန်ဆောင့်နေသည်။ အဖုတ်ကအရည်တွေနဲ့လီးဝင်တိုင်းတဗြွတ်ဗြွတ်တဗျစ်ဗျစ်နဲ့အသားခြင်းရိုက်တဲ့အသံကလဲအခန်းထဲမှာဆူညံနေသည်။ အိအိငြိမ်းခါးလေးကိုလက်နဲ့မ’ကာကိုယ်ကရှေ့ကိုငိုက်ထားတာမို့အိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကကြွတက်နေကာလီးတချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အတွင်းထဲကိုနက်နက်ဝင်သွားကာဖိလိုက်တိုင်းမွေ့ရာကအတွင်းဖက်ဝင်သွားပြီးပြန်ကန်လာပြန်တာမို့ဆောင့်ချက်တိုင်းက အိအိငြိမ်းအတွက်ရူးသွပ်မှုဖြစ်စေသည်။မရတော့ပေ။အိအိငြိမ်းဆန္ဒကိုအသိနဲ့ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရတော့။ အထိအတွေ့နောက်ကိုကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားပြီ။ မိန်းမကိစ္စကိုကျွမ်းကျင်ဆရာကျတဲ့သန်းကြိုင်ရဲ့အောက်မှာကျရှုံးသွားပြီ။ ”အ…ဟ…ဟ…အင့်…အင့်” ”ကောင်းလား…အိ…ကောင်းလား…”မဖြေ။
ဒါကြောင့်သန်းကြိုင်အိအိငြိမ်းနို့သီးခေါင်းတွေကိုညှစ်လိုက်ရင်း ”ကောင်မ…မေးနေတယ်…ငါလိုးတာကောင်းလားလို့…ခံလို့ကောင်းလားဖြေစမ်း…” ”အား….ကျွတ်…ကျွတ်…ကောင်းတယ်….အ…ဟင့်…ဟင့်…နာတယ်” သန်းကြိုင်ပြုံးလိုက်သည်။သူတချက်ချင်းဆောင့်လိုက်ပြီးနို့တွေကိုချိုင်းအောက်ကလျှိုကာငုံ့စို့လိုက်သည်။ အိအိငြိမ်းစိတ်ကအရမ်းကိုကြွလာသည်။ ပြီးချင်လာသည်။အရမ်းအရမ်းကိုကောင်းလာကာ ”အ…အင့်…အင့်…ဆောင့်…ဆောင့်…မရပ်နဲ့…ခပ်နာနာလေးဆောင့်ပေး….ကောင်းတယ်…အန်းးးးဟန်းးးး….ကောင်းတယ်….အန်းးးး…အန်းးး…ပြီးပြီ…အစ်အိ…ပြီးပြီ…အ…အ…အားးးး” အိအိငြိမ်းပြီးသွားပြီ။သန်းကြိုင်ဧ။်လည်ကုပ်ကိုလက်နောက်ပြန်လေးအတင်းဖက်ကာဖင်ကိုအတင်းကော့ကာကပ်ထားပြီး တဆတ်ဆတ်နဲ့ဖြစ်နေသည်။ ခြေတွေကကုပ်ကွေးတက်ကာပါးစပ်ကဘယ်လိုအသံတွေမှန်းမသိ။ သန်းကြိုင်လိုးလို့မပြီးသေးပေမယ့်အိအိငြိမ်းတအင့်အင့်အသံလေးသာထွက်ရင်းပြန်အိပ်ပျော်သွားသည်။ ”အားပါးပါးကျပ်လိုက်တာ…စီးလိုက်တာကွာ….မင်းသစ်တခါဘဲလိုးထားသေးတယ်ထင်တယ်” အမှန်တကယ်လည်းမင်္ဂလာဦးညတစ်ခါဘဲလုပ်ဖြစ်သေးသည်။မနေ့ကမူးမှောက်သွားလို့မလုပ်ဖြစ်။ဒီနေလည်းမင်းသစ်မှောက်ပြန်ပြီဖြစ်သည်မို့သန်းကြိုင်ကံကောင်းနေလေသည်။သန်းကြိုင်ခပ်ပြင်းပြင်းပစ်ဆောင့်နေလေသည်။ဆီးစပ်ခြင်းတစ်ဘမ်းဘမ်းနဲ့ထိနေလေသည်။ခုမှသိတဲ့မိန်းကလေးကိုခိုးလိုးနေရတဲ့အသိနဲ့စီးပိုင်ကျပ်နေသောစောက်ဖုတ်ကြောင့်အချက်နှစ်ဆယ်လောက်နဲ့တင်သန်းကြိုင်ပြီးချင် သွားသည်။သန်းကြိုင်အားကုန်ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီးအိအိငြိမ်းစောက်ခေါင်းထဲလီးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာသုက်ရည်များပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ ”ဟူး…ငါလိုးမ…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ” လီးပြန်ထုတ်ပြီးဘောင်းဘီပြန်ဝတ်လိုက်ကာနောက်ဆုံးသုက်တရွှဲရွှဲအဖုတ်ထဲမှစီးကျနေသောအိအိငြိမ်းကိုဓာတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည်။တစ်ရှူးဖြင့်အိအိငြိမ်းကိုသန့်စင်ပေးပြီးအဝတ်အစားတွေသေချာပြန်ဝတ်ပေးသည်။
ဘော်လီချိတ်တွေကိုလည်းကျကျနနပြန်တပ်ထား ပေးလိုက်သည်။အဝတ်များဝတ်ပေးပြီးနောက်တော့ပြန်ထမ်းခေါ်လာကာခုံပေါ်ဟန်မပျက်တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။ ”ဟေ့ကောင်မင်းပြီးပြီလား…ဒါဆိုလည်းပြန်မယ်ကွာနောက်နေ့ငါ့ကိုလည်းဖန်ပေးဦးကွ” နောက်နေ့မနက်အိအိငြိမ်းနိုးလာတော့၃နာရီလောက်သာရှိသေးသည်။အိအိငြိမ်းလည်းသူမကြုံတွေ့ခဲ့ရသောအဖြစ်အပျက်ကို အိပ်မက်ဟုသာထင်သွားပြီးရှက်ပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးမိလိုက်သေးသည်။ နောက်တစ်နေ့အိအိငြိမ်းနေ့လည်ကျောင်းပြန်အလာအိမ်တံခါးကိုသော့ဖွင့်နေတုန်းရှေ့အခန်းမှသန်းကြိုင်အခန်းထဲမှထွက်လာ လေသည်။သန်းကြိုင်ပြုံးပြကာ ”ဆရာမအိအိငြိမ်း…မင်္ဂလာပါ” အချိုသာဆုံးအပြုံးလေးဖြင့်အိအိငြိမ်းပြုံးပြကာ ”ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…ကျွန်မညကလေ…ခေါင်းတွေမူးပြီးအိပ်ပျော်သွားလို့ရှင်တို့ပြန်သွားတောင်မသိလိုက်ဘူး” သန်းကြိုင်ကတော့သူ့ရှေ့ကဖြူဖြူတောင့်တောင့်လှလှမိန်းမချောဆရာမလေးကိုကာမစပ်ယှက်ရန်ရင်ခုန်နေလေသည်။ အိအိငြိမ်းမှာကျောင်းသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အဖြူရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအစိမ်းလေးကိုဝတ်ထားသည်။ ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေရသည်။ သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းသန်းကြိုင်ကိုမြူစွယ်နေသည်။
တင်းယင်းလုံးဝန်းသောအိအိငြိမ်းဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။ ”အိအိငြိမ်း….” ”ရှင်…..ပြောလေ” ”အိအိငြိမ်း….ဒီကောင်မလေးကိုသိလားမသိဘူး” သန်းကြိုင်အိပ်ကပ်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်ကာပုံတစ်ခုကိုပြလေသည်။အိအိငြိမ်းသိလိုသိငြားစူးစမ်းကာကြည့်လိုက်လေသည်။ ပုံထဲမှာအရှက်တရားကင်းမဲ့စွာစောက်ဖုတ်အပြဲသားနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံဖြစ်နေသည်။ အိအိငြိမ်းမျက်ခုံးလေးပင့်သက်သွားကာရင်ဝကိုစို့ရိုက်သလိုစူးခနဲဖြစ်ကာမျက်နာလည်းနီရဲသွားသည်။ လက်ထဲကသော့တောင်လွှတ်ကျသွားသည်။ ”သေချာကြည့်အုန်း…ဒီမှာ…ဒီမှာ” အိအိငြိမ်းလီးတစ်ချောင်းကိုနမ်းနေတဲ့ပုံတွေ၊စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်နေပုံတွေ၊နောက်ဆုံးလရည်ရွှဲသောပုံတွေကိုကြည့်ပြီးအိအိငြိမ်း လဲပြိုလုမတတ်ခေါင်းတွေမူးသွားသည်။ ရှက်လွန်းလို့မျက်နာတစ်ခုလုံးနီမြန်းကာသန်းကြိုင်တို့ရှေ့ကနေကိုယ်ပျောက်သွားလိုက်ချင်မိသည်။ ”သိလားအမ…သူ့ကိုလိုင်းပေါ်တင်ပြီးဖွမလို့” ”ဟင်ရှင်တို့ကျွန်မကိုညကဘာလုပ်ခဲ့ကြတာလည်း….ဒီပုံတွေက….အို..ရှင်တို့ယုတ်မာလိုက်တာ…ဖျက်လိုက်ပါရှင်…တောင်းပန်ပါတယ်.နော်…နော်” သန်းကြိုင်ဂွင်ရောက်နေပြီမို့ ”ဖျက်စေချင်ရင်ကျွန်တော်တို့စိတ်ကြိုက်အမခန္ဓာကိုယ်ကိုပေးမလား…ဒါဆိုဘယ်သူမှမသိအောင်ထိန်းသိမ်းထားမယ်” အိအိငြိမ်းဖောက်ပြန်ရမည့်ကိစ္စဖြစ်နေသည်။ကိုမင်းသစ်ကိုသစ္စာမဖေါက်ချင်ပါ။ဒါပေမယ့်ဒီဘက်ကအိအိငြိမ်းရဲ့ပုံတွေလူပုံအလယ်မှာအရှက်မကွဲဖို့လည်းအရေးကြီးနေသည်။
လမ်းနှစ်သွယ်ကိုအိအိငြိမ်းအခက်တွေ့နေသည်။ ”ကြာပါတယ်အမရယ်…လာ” ယဉ်စစလေးဖြင့်အိန္ဒြေရရလေးချောနေသောအိအိငြိမ်းကိုသန်းကြိုင်အခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလိုက်ပြီးတံခါးကိုပိတ်ကာဂျက်ထိုးလိုက် လေတော့သည်။ အခန်းထဲရောက်လို့ဂလန့်ထိုးတံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့အိအိငြိမ်းပါးပြင်နုနုလေးကိုဖြန်းကနဲပိတ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ အိအိငြိမ်းခေါင်းထဲမှာကြယ်တွေ၊လတွေမြင်သွားသည်။နာလိုက်တာလဲပြောမနေနဲ့တော့။ မူးဝေပြီးနေရာမှာပဲလဲကျသွားသည်။ကုလားကအိအိငြိမ်းကိုပွေ့ချီလာပြီးကုတင်ပေါ်ဝုန်းကနဲပစ်ချလိုက်သည်။ ”ဘာလုပ်တာလဲ…အဟင့်” ”ပါးစပ်ပိတ်ထား…ပါးထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်မယ်” ဒီကုလားသူ့ကိုဗျင်းတော့မယ်ဆိုတာအိအိငြိမ်းသိပေမယ့်သိပ်မရုန်းရဲတော့ပါဘူး။ ”မလုပ်ပါနဲ့…ကျွန်မမှာလင်ရှိတယ်…မကောင်းပါဘူး” မသိစိတ်ကခပ်ကြမ်းကြမ်းပြုကျင့်ရသည်ကိုအရသာတွေ့တတ်သောသန်းကြိုင်အဖို့တော့တောင်းပန်သံများကိုသနားရမည့်အစား နားဝင်ပီယံဖြစ်သောသီချင်းသံအဖြစ်သာခံစားနေရလေသည်။ ထို့နောက်သန်းကြိုင်ကအိအိငြိမ်း၏နုနုရွရွပါးပြင်လေးကိုဖျန်းခနဲဖြတ်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။ ယောက်ျားကြီးတယောက်၏အားအပြည့်တော့သုံးထားခြင်းမဟုတ်။နာကျင်မှုကိုခံစားရုံလောက်သာဖြစ်သည်။ ထို့နောက်ရင်သားအစုံအားဆုပ်နယ်ခြေမွလိုက်သည်။ အတင်းဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်သောကြောင့်အရသာမရှိဘဲနာကျင်ခြင်းကိုသာခံစားလိုက်ရသည်။ ငြင်းဆိုတောင်းပန်ရန်မဖြစ်နိုင်ကြောင်းနားလည်ထားသောကြောင့်ဘာမျှမပြောဘဲပြုသမျှကိုနုနေရရှာတော့သည်။
ထို့နောက်တော့ကုလားကအိအိငြိမ်းအင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲပစ်သည်။ အိအိငြိမ်းလေးရဲ့ရင်ဖုံးအင်္ကျီကိုရင်ဘတ်ကနေဆောင့်ဆွဲလိုက်တာကြောင့်နှိပ်သီးတွေပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီးနို့အုံတင်းတင်းနှစ်အုံက အသားရောင်ဖျော့ဖျော့ဘော်လီလေးသာခံပြီးပေါ်လာသည်။ ရင်ဘတ်ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူအိအိငြိမ်း၏လှပပြည့်တင်းသောရင်အစုံမှာလှပစွာပြူးထွက်သွားသည်။ ဖြူဝင်းသောအသားအရည်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သောကြောင့်ရင်သားများမှာပိုမိုဖြူဝင်းကာအလွန်လှနေသည်။ အိအိငြိမ်းမျက်နှာလေးမှာနီမြန်းလျက်မျက်ရည်များပြည့်နှက်နေသည်။ ဒီနေ့ကအသိစိတ်ရှိနေတဲ့မိန်းမချောအကိတ်လေးကိုသားမယားအဖြစ်ဆက်ဆံရမှာမို့ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လည်းတအားထန်ပြီး အိအိငြိမ်းရဲ့ဘော်လီကိုရင်ဘတ်မှဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ရာဘော်လီနောက်ကျောချိတ်တွေသာမကလက်မောင်းကြိုးတွေပါပြုတ် ထွက်ကုန်သည်။အိအိငြိမ်းရဲ့ထွားမို့တဲ့ရင်သားလှလှတစ်စုံကိုသန်းကြိုင်အငမ်းမရကိုင်ပြီးစို့သည်။ ကုလားကဆရာမလေးအိအိငြိမ်းပေါင်ကြားမှာနေရာအသေအချာယူပြီးနို့ကြီး၂လုံးကိုကုန်းစို့တယ်။ အားနဲ့စို့လိုက်လို့အရာတွေပါထင်ကုန်တယ်။အိအိငြိမ်းရဲ့စောက်ပတ်အဝကိုလီးထိပ်နဲ့အသေအချာထောက်ထားမို့စောက်ရည်များ စိမ့်ကျလာလေပြီ။ ”လေးဘက်ထောက်ပေးစမ်း” ဟုပြောလိုက်ရာအိအိငြိမ်းလည်းကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ကုတင်ပေါ်တွင်လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်ရသည်။ ကြောက်စိတ်ဖြင့်တုန်တုန်ရီရီလေးဖြစ်နေရှာပုံကတမျိုးကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။အလိုမတူရင်လေးဘက်ထောက်ခိုင်းဖို့မလွယ်ဘူးဆိုပေမယ့်မြန်မြန်ပြီးသွားမှအေးမှာမို့အိအိငြိမ်းသန်းကြိုင်ပြောသလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်။
ပတ်ဝန်းကျင်ကသိသွားရင်သူမဘဝပျက်သွားနိုင်တယ်လေ။ ”နင့်ဖင်ကြီးကိုကော့နိုင်သမျှကော့ပေးစမ်း..အားပါး…ဆရာမအိုးတဲ့…ရှိးးး…ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးကွာ..” ပြောပြောဆိုဆိုပြည့်တင်းစွင့်ကားသောတင်ပဆုံကြီးကိုဖြန်းခနဲရိုက်ချလိုက်သည်။ဖြူဖွေးသောတင်ပါးမှာနီရဲသွားတော့သည်။ ထို့နောက်ပြည့်တင်းသောတင်ပါးကြီးကိုကိုင်ကာနေရာယူလိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသောလီးကြီးကအိအိငြိမ်း၏စောက်ဖုတ်ဝလေးကိုတေ့လိုက်မိတော့သည်။ ထို့နောက်တော့အိအိငြိမ်းကိုတုံးလုံးချွတ်ပြီးခုတင်ပေါ်တွင်လေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာနောက်မှနေ၍အားရပါးရဆက်ဆံတော့သည်။ ”ဗြွတ်….ဗြွတ်…ဗြွတ်…ဖွတ်…ဘွတ်…” သန်းကြိုင်၏လီးကြီးမှမာတောင့်နေခြင်း၊ခါးအားသန်လှခြင်းတို့ကြောင့်တချက်ထဲနှင့်အဆုံးဝင်သွားလေ၏။ ”အား..အား..နာလိုက်တာ…အတင်းမလုပ်ပါနဲ့..အဟင့်အဟင့်…..အမလေး…အား…ဟင့်…ဟင့်” ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းရဲ့တောင်းပန်တိုးလျှိုးသံကသနားစရာမဖြစ်ဘဲသန်းကြိုင်ရဲ့စိတ်ကိုပိုဆွပေးသလိုသာဖြစ်နေလေတော့သည်။ ထို့ကြောင့်နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာဆက်ခါဆက်ခါသာဆောင့်ပေးနေ၏။ ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာဖင်ဘူးတောင်းပင်ထောင်နေလေပြီ။ သူမ၏ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာမွေ့ရာနှင့်ထိနေလေပြီ။မကြာပါချေအိအိငြိမ်းတယောက်လည်းစိတ်ပါလာပြီးကာမရည်ကြည်များမတရား ထွက်လာလေသည်။ထို့ကြောင့်လိုးအားကပိုမိုကောင်းလာပြီးသန်းကြိုင်မှာပြီးလုပြီးခင်ပင်ဖြစ်လာရတော့သည်။
ဒါပေမယ့်ပြီးလို့ဘယ်ဖြစ်ဦးမလဲ… ဒီမိန်းမမှာလိုးစရာအပေါက်သုံးပေါက်တောင်ရှိတာ။ဒီလိုဖင်ကြီးကြီးဆော်မျိုးမှဖင်မချရင်သန်းကြိုင်ငမိုက်သားဖြစ်တော့မည်။ ထို့အပြင်သန်းကြိုင်လိုကုလားတစ်ကောင်အဖို့ဒီလိုဖြူဖြူတောင့်တောင့်လေးကိုဖင်လိုးခွင့်ရရန်အခွင့်အရေးမှာနည်းလှသည် မဟုတ်ပါလား။ သန်းကြိုင်မှာအိအိငြိမ်းပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ပြီးစောက်ပတ်လေးကိုရက်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်သူ့လျှာကြမ်းကြီးဖြင့်စောက်စိ လေးကိုရက်ပေးလိုက်ရာအိအိငြိမ်းထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။ စောက်ပတ်ရဲ့ပွင့်လွှာလေးတွေကိုကိုက်လိုက်၊ဖင်ဝလေးကိုရက်ပေးလိုက်လုပ်နေရာ အိအိငြိမ်းမှာကိုယ့်နို့တွေကိုယ်ပြန်ဖျစ်ညှစ်နေရတော့သည်။ဘယ်မိန်းမကစောက်ပတ်ကိုအရက်မခံချင်ဘဲရှိပါ့မလဲလေ။ စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ပေးနေရင်းစောက်ပတ်ထဲလက်၂ချောင်းပူးပြီးကလိပေးလိုက်တော့ ”အား…အား…ဟင်း…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ” အိအိငြိမ်းဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲလိုက်တော့ပေါ်လာတဲ့ခရေပွင့်ကလေးကိုဝိုင်းပြီးဝလုံးလေးတွေရေးပေးနေတယ်လေ။ ပြီးတော့ဖင်ပေါက်ထဲကိုလက်၂ချောင်းပူးထဲ့ပြီးကလိနေတယ်။လီးကြီးနဲ့ဖင်ဝကိုတေ့လိုက်ပြီးလီးတန်းလန်းနဲ့တေ့ရက်ကြီးမှာဖင်ကို ပွတ်သပ်နေသေးတယ်။ဒစ်ကြီးတခုလုံးကိုထည့်လိုက်တော့ဖင်ဝတခုလုံးပူတက်သွားတာပဲ။ ”မလုပ်ပါနဲ့….ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ…မလုပ်ပါနဲ့…အား…..အား” အိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကိုခါရမ်းလိုက်တော့လီးကမကျွတ်ထွက်သွားပဲပိုပိုပြီးကျွံဝင်လာတယ်။ နာလိုက်တာမှအရမ်းဘဲ။အရည်မှမထွက်တဲ့ဟာကို။လီးကြီးကကြီးလွန်းပြီးမဟားဒရားလုပ်နေတာမို့ဖင်ဝလေးပါကွဲထွက်သွားတယ်။ အိအိငြိမ်းလုံးဝမခံနိုင်တော့ဘူး။ ရုန်းလို့ကလဲမရဘူး။သေလုမျောပါးဘဲ။ကုလားကတော့ဖင်အပျိုလေးကိုပါကင်ဖွင့်လိုးနေရတာမို့အရသာရှိမှာပေါ့လေ။ ”တော်ပါတော့ရှင်…ကျမသေပါတော့မယ်…နာလွန်းလို့ပါ” သန်းကြိုင်လည်းဘာမှပြန်ပြောမနေဘဲဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးဖင်ခေါင်းထဲမှာပင်သုက်လွှတ်လိုက်၏။
ဖင်ဝနှင့်ဖင်ခေါင်းနံရံတလျှောက်ကွဲပြဲသွားသောနေရာလေးတွေအတွက်ကော်ထည့်ပေးလိုက်ခြင်းပင်။ သန်းကြိုင်မှာပြီးသွားသော်လည်းလီးကြီးမှာသိပ်မကျသေးပေ။ခပ်မာမာပင်ရှိနေသေးတာကြောင့်ဆော်လေးကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီးစောက်ပတ်ထဲကျင်းစိမ်ကာအမောဖြေနေလိုက်သည်။ ထိုခဏမှာပင်အိအိငြိမ်းလက်ကိုင်အိတ်ထဲကဖုန်းမြည်လာတာကြောင့်… ”ဖုန်းကိုင်လိုက်စမ်း” ဒါသန်းကြိုင်သက်သက်ရစ်လိုက်ခြင်းပါ။အိအိငြိမ်းကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ပင်ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ ”ဟလို..” ”အင်း..အိအိငြိမ်းကိုယ်ပါ…ပြန်ရောက်ပြီကားဂိတ်မှာ” ”ကို့ကိုလာကြိုလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး…အဖေတို့မရောက်သေးဘူး” သူ့လင်နဲ့စကားပြောနေတဲ့မိန်းမကိုလိုးချင်လာတာမို့သန်းကြိုင်လီးကချက်ချင်းမာတောင့်လာတယ်။ အိအိငြိမ်းစောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးပြန်မာလာတာကိုသတိထားမိတယ်။ ”ကို…အင့်…ကားငှားပြီးပြန်….အ…ပြန်ခဲ့လိုက်နော်…အ” အခုဆိုခပ်ပြင်းပြင်းလိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာအင့်ကနဲအိကနဲအသံမထွက်မိအောင်အိအိငြိမ်းသတိထားနေရတယ်။ ဆီးစပ်နှစ်ခုပူးကပ်သွားတိုင်းတဖတ်ဖတ်အသံတွေကတော့ထွက်နေလေရဲ့။ ”အိလေး….နေကောင်းရဲ့လားဟင်” ”မကောင်းဘူး….….ကို…အု..မြန်မြန်…..ပြန်လာနော်..” ”အင်း..အင်း…ကိုယ်မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ်…ဒါဘဲနော်” ”အင်း…အင်း” အိအိငြိမ်းဖုန်းကိုမြန်မြန်ချလိုက်ရတယ်။ မော်တာတပ်ထားသလိုတရကြမ်းဆောင့်လိုးတာကိုခံရင်းအိအိငြိမ်းတော်တော်ကောင်းလာတယ်။ မုဒိမ်းကောင်ကိုမုန်းပေမဲ့လီးကြီးကိုခိုက်သွားတာကြောင့်စောက်ပတ်ကိုအောက်ကနေပြန်ပင့်ပေးနေမိသည်။ ကုလားကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးအိအိငြိမ်းနို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာလိုးတော့သည်။အရသာကောင်းလွန်းတာမို့အိအိငြိမ်းတစ်ချီပြီးသွား ရတော့သည်။ ဘယ်လောက်ကြာကြာဆက်လိုးနေသည်မသိ။ကုလားကဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတွန့်ကာအိအိငြိမ်းစောက်ပတ်နံရံတွေကို လရည်ပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ဖြန်းလိုက်လေသည်။ ချောမောတောင့်တင်းတဲ့သူများမယားအသစ်စက်စက်လေးကိုလိုးနေရတာမို့ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကြာကြာမလိုးနိုင်။ ၅မိနစ်လောက်နဲ့ပဲအိအိငြိမ်းသားအိမ်ထဲကိုသုက်ရေတွေတဇတ်ဇတ်ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။
မိမိစောက်ခေါင်းထဲကုလားမုဒိန်းကောင်၏သုက်ပိုးများဝင်သွားပြီဟူသောအသိနဲ့စစ်ကနဲခံစားလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်သူ့လီးကြီးကိုအိအိငြိမ်းစောက်ဖုတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြီးပါးစပ်နားကိုတေ့ပေးလိုက်သည်။ ”ငါ့လရည်လက်ကျန်တွေစုပ်ပေးစမ်း” အိအိငြိမ်းလည်းငြင်းဆန်လို့မရမှန်းသိပြီးစုပ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။လီးထိပ်အရေပြားဖြတ်ထားတဲ့လီးတချောင်းကိုပထမဆုံး မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။အသားအရေမည်းရတဲ့အထဲဖင်ကိုရော၊စောက်ဖုတ်ကိုပါလိုးထားလို့ပေပွနေသည်။ ဆီးစပ်ကလမွှေးတွေမှာလိမ်တွန့်နေရသည့်အထဲရှည်ရှည်းလျားလျားကြီးတွေမို့ရွံဖို့ပင်ကောင်းလေရဲ့။ ထို့နောက်တွင်တော့အိအိငြိမ်းခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတော့သည်။ တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေလိုက်တိုင်းအိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကတုန်တုန်ထွက်သွားသည်။ ဖင်သားဖြူဖြူလေးမှာအရှိုးရာတွေရှိနေသည်။ဖင်ဝမှာဝါဖြူဖြူအရည်တွေနဲ့သွေးစလေးတွေ။ ထို့နောက်တော့ခဏစောင့်၍လီးတောင်လာပြန်လျှင်နောက်တစ်ကြိမ်…….အိအိငြိမ်းရဲ့အဖုတ်လေးထဲသို့သုက်ရည်တွေအကြိမ်ကြိမ်ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ အိအိငြိမ်းခမျာတော့သန်းကြိုင်ရဲ့ကာမဆန္ဒရှိတိုင်းစားသုံးခံရမည့်၊သန်းကြိုင်ဧ။်ရင်သွေးများကိုမွေးပေးရမည့်၊ သန်းကြိုင်ဧ။်လူမသိသူ’မသိတိတ်တိတ်ပုန်းဇနီးချောလေးဖြစ်တော့သည်။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကတော့ချောမောလှပတဲ့အိအိငြိမ်းလေးကိုသူ့ကလေးတွေတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်မွေးအောင်အားကြိုး မာန်တက်လုပ်တော့တာပေါ့။တချို့နေ့တွေဆိုရင်ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်တစ်ယောက်အိအိငြိမ်းလေးကိုမင်္ဂလာဆောင်တုန်းကသတို့သမီးဝတ်စုံလေးပြန်ဝတ်ခိုင်းပြီးတစ်နေ့လုံးလိုးပေးသည်။ ထိုနေ့မှစ၍မိန်းမချောလေးအိအိငြိမ်းမှာကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ဧ။်သားမယားပြုကျင့်ခြင်းကိုနေ့စဉ်ခံစားရပါတော့သည်………ပြီးပါပြီ။
Zawgyi
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အိမ္ေထာင္ျပဳမည္ဆိုလွ်င္ထံုးတမ္းစဥ္လာအရမဂၤလာလက္ထက္ပြဲကိုက်င္းပ ေလ့ရွိၾကတယ္။ နယ္ျခားေနတ့ဲစံုတြဲေတြဆိုတစ္ဖက္မွာတစ္ပြဲစီက်င္းပက်တယ္။အမ်ားအားျဖင့္မိန္းကေလးဘက္မွာက်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြအဖို႔တစ္ပြဲသာက်င္းပသျဖင့္က်န္တစ္ဖက္ကအေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြေတြအခက္ေတြ႔ၾကရတယ္။ ယခုဇာတ္လမ္းကထိုျပသနာကိုအစျပဳၿပီးအိအိၿငိမ္းဆိုတ့ဲေကာင္မေလးအတြက္လမ္းႏွစ္သြယ္ကိုေပၚေပါက္ေစခ့ဲတယ္။ တစ္ခုကိုေ႐ြးခ်ယ္ရင္က်န္တစ္ခုကိုရင္နာစြာစြန္႔ပစ္ရမွာပါ…။ အလယ္တန္းျပဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းခ်စ္ေသာကိုနွင့္အိမ္ေထာင္ရက္သားက်ၿပီျဖစ္၍ကိုအလုပ္သြားခ်ိန္စေနေန႔တြင္အိအိၿငိမ္း တစ္ေယာက္တည္းအိမ္တြင္က်န္ခဲ့သည္။ အိအိၿငိမ္းမွာကိုနွင့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးသည္မွစ၍ကိုနွင့္တစ္ခါသာခ်စ္ဖူးေသးသည္။
အိအိၿငိမ္းမွာဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိမိန္းကေလးျဖစ္သျဖင့္ကိုကအိအိၿငိမ္းျငင္းဆန္သျဖင့္အကၤ်ီမခြၽတ္ဖူးေသး။ ဟိုေန႔ကထဘီေလးကိုအသာလွန္ကာ၃မိနစ္ခန္႔လုပ္ၿပီးလွ်င္ကိုကၿပီးသြားသည္။ အိအိၿငိမ္းမွာအသက္၂၅နွစ္ခန္႔ရွိၿပီးအသားေလးကျဖဴ၀င္းစိုျပည္သည္။ အထူးသျဖင့္နက္ေမွာင္ေနေသာဆံေကသာေလးမ်ားမွာအိအိၿငိမ္းကိုမဟာဆန္၍က်က္သေရရွိေစသည္။ အရပ္က၅ေပ၆လက္မခန္႔ရွိၿပီးအရပ္နွင့္လိုက္ေအာင္ပင္ခႏၶာကိုယ္ကသူ႔ေနရာနွင့္သူအခ်ိဳးက်ေနသည္။ ေသးသြယ္ေသာခါးေလးေအာက္မွစြင့္ကားလံုး၀န္းေသာတင္သားမ်ားနွင့္မို႔တင္း၍ႂကြြ႐ြေနေသာရင္သားနွစ္မႊာတို႔မွာျမင္သူပုရိသတို႔ကိုလည္ျပန္ေငးေစသည္။ ေက်ာင္းခ်ိန္တြင္ဆိုလွ်င္အိအိၿငိမ္းသည္ပါးတြင္သနပ္ခါးေလးမ်ားပါးပါးလိမ္း၍သူမဧ။္နက္ေမာင္လွေသာဆံပင္မ်ားကုိထုံးထားသည္မွာ ခန္႔ညားေခ်ာေမာလြန္းလွသည္။ ေန႔ခင္းအခ်ိန္မ်ားသည္ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္း၏ကုိယ္လုံးအလွဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ဆရာမေလး၏ေက်ာင္းစိမ္းအကၤ်ီမွာအလြန္ပါးလႊာ သည္မဟုတ္ေသာ္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးကိုပါးသည္။ထုိအခါေက်ာင္းအကၤ်ီအျဖဴေရာင္ေအာက္မွာထင္ရွားလွေသာ အသားေရာင္ျမန္မာေဘာ္လီႏွင့္ဝင္းဝါလွပေသာႏုိ႔အုံႀကီးမ်ားကုိအထင္အရွားျမင္ေနရတတ္သည္။ ဆရာမ၏ေဘာ္လီေပၚမွ၃ပံု၁ပံုခန္႔လွ်ံထြက္ေနေသာႏုိ႔အုံႀကီးသည္လည္းျမင္သမွ်ေယာက်ာ္းတုိင္းအားစိန္ေခၚေနသလုိျဖစ္ေနသည္။ ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းမ်ားလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္အျဖဴေရာင္ခါးတိုရင္ဖံုးေလးႏွင့္ေက်ာင္းစိမ္းထမီအထက္ဆင္ေလးၾကားမွေပၚထြက္ လာတဲ့ျဖဴေဖြးေခ်ာမြတ္ေနတဲ့ခါးစပ္ေနရာေလးက၀င္းခနဲ၀င္းခနဲ…ခပ္တင္းတင္းဆြဲစည္းထားေသာအထက္ဆင္ေလးေအာက္မွတင္းရင္းကားထြက္ေနေသာတင္သားစိုင္တို႔မွာနိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖင့္ ခါးက်င္က်င္ေလးေအာက္မွသိသာထင္ရွားစြာကားထြက္ေနတယ္….တင္သားတို႔ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းေနရာေလးမွာလည္းသိသာထင္ရွားစြာေပၚထြက္ေနတဲ့ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးေလးမွာအစင္းလိုက္ အထင္းသား….စစ္ကိုင္းအိုးးးလားဂစ္တာရွိတ္လား…မင္းႀကီးႀကိဳက္လား..အို…..ဘာနဲ႔တင္စားခိုင္းနိႈင္းရမလဲမသိေတာ့။
လမ္းေလွ်ာက္ဟန္စကားေျပာဟန္တို႔မွာလည္းသိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕တိုးတိုးညင္းညင္းေလးျဖစ္သည္။ရုပ္ရည္ေလးမွာလွသည္ဆိုသည္ထက္ေခ်ာသည္ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္။ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေလရင္ထဲထိေစသည့္အလွပိုင္ရွင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးခါစသံုးရက္သာရွိေသးတ့ဲအသစ္ဆက္ဆက္ဇနီးသည္ေလးအိအိၿငိမ္းအိမ္တံခါးေခါက္သံေႀကာင့္အေျပးကေလးထြက္လာမိသည္။လင္သားကိုမင္းသစ္အလုပ္ျပန္လာရင္ႀကိဳဖို႔အလွဆံုးျပင္ၿပီးအေျပးကေလးထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။တံခါးေလးဖြင့္ေပးေသာအခါကိုမင္းသစ္အျပင္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ပါလာေလသည္။ ”ေအာ္…ဧည့္သည္ေတြပါလား…အိမ္ထဲႂကြပါရွင့္” အသီးသီးအခန္းထဲဝင္လိုက္ၾကေလသည္။ ”မိန္းမေရ….ဒီေန႔ရံုးကေကာင္ေတြကိုလည္းျပဳစုရေသးတယ္…ကိုအိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္…” အသံကနည္းနည္းမူးစပ္စပ္ျဖစ္ေနသည္။ ”ရပါတယ္အကိုရယ္…အိတို႔မဂၤလာေဆာင္ကအေဝးမွာေဆာင္တာဆိုေတာ့သူတို႔ကိုျပန္ဧည့္ခံရမွာေပါ့” ”မွန္တာေပါ့မိန္းမရာ…ဒီကႏွစ္ေယာက္ကဒီကြန္ဒိုကအိမ္နီးနားခ်င္းေတြပါ..” အိအိၿငိမ္းအျပံဳးေလးျဖင့္နႈတ္ဆက္လိုက္သည္။မင္းသစ္လွ်ာေလးအာေလးျဖင့္ ”ဒီဘက္ကသန္းႀကိဳင္တ့ဲသူကေရွ႕အခန္းက၊ဒီဘက္ကေအာင္ေမာင္းတ့ဲသူကေအာက္ထပ္ကသူတို႔ကိုျပဳစုဖို႔ေခၚလာတာ၊ဒီမွာအရက္နဲ႔ဘီယာပါလာတယ္…မိန္းမအျမည္းတစ္ခုခုစီစဥ္ေပး” ”ေကာင္းပါၿပီရွင့္…ရပါေစမယ္” အိအိၿငိမ္းေနာက္ေဘးခန္းကိုတည္ၿငိမ္စြာထြက္သြားေလသည္။သူမရဲ႕နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္တင္သားေတြနဲ႔ေနာက္ေက်ာအလွကိုသန္းႀကိဳင္မ်က္စိတစ္ဆံုးအရသာခံၾကည့္ရႈလိုက္ေလသည္။
သူမ၏ဖင္တုံးႀကီးေတြတုန္ခါသြားတာၾကည့္ရင္းသန္းႀကိဳင္တံေထြးသာမ်ိဳခ်ေနမိသည္။ဒီေဆာ္ေလးကုိဖင္ကုန္းခုိင္းၿပီးေနာက္ကေနခြလုိးလိုက္ရရင္ေတာ့ေသေပ်ာ္ပါၿပီလုိ႔ေတြးမိသည္။ သန္းႀကိဳင္ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္တင္းေနသည္။ အလုပ္ေနာက္က်လို႔သူေဌးကေကာသည္။ဘာမဆုိင္ညာမဆိုင္ေစာက္ကုလားေတြဘာျဖစ္တယ္၊ညာျဖစ္တယ္ဆိုၿပီးအဆဲခံလုိက္ရ ေသးသည္။အသားမဲတာနဲ႔ပဲလူလူခ်င္းခြဲျခားဆက္ဆံေနၾကတာကိုး။ ဒီတိုက္ခန္းကမိန္းမကေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္။ဆရာမေလးတဲ့။ေရာက္လာတာ၂ရက္ပဲရွိေသးသည္။ အခုေတာ့သူ႔ေယာက္်ားျဖစ္သူကမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာၿပီးေတာ္ေတာ္လဲေတာင့္ေၾကာင္းအနီးကပ္ၾကည့္မွပိုသိလိုက္ရသည္။ ”ကဲကိုယ့္လူတို႔…ကြၽန္ေတာ္လည္းသြားကူလိုက္အုန္းမယ္ခဏ…ခဏ” မင္းသစ္လည္းအိအိၿငိမ္းေနာက္လိုက္သြားေလသည္။မၾကာမီအိအိၿငိမ္းေရာက္လာကာစားပြဲခံုေပၚဖန္ခြက္ေလးေတြလာခ်ေပးသည္။ စားပြဲကိုခါးေလးကုန္းကာခ်ဖန္ခြက္ခ်လိုက္သည္မို႔ဟိုက္သြားေသာအကၤ်ီေၾကာင့္အိအိၿငိမ္းရဲ႕ရင္သားေဖြးေဖြးႏုႏုေတြကိုသန္းႀကိဳင္နဲ႔ ေအာင္ေမာင္းထပ္ျမင္လိုက္ရေတာ့လီးေတြေတာင္ကုန္က်သည္။အိအိၿငိမ္းရင္သားေဖြးေဖြးေတြကိုေဘာ္လီရင္ပံုခြက္အထိေသခ်ာ ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္မ်က္စိထဲကမထြက္နိုင္ေတာ့။ သန္းႀကိဳင္ကေတာ့အိအိၿငိမ္းကိုစိတ္ထဲကေနအေသမုဒိမ္းက်င့္ေနၿပီ။
အိအိၿငိမ္းအျမည္းစီစဥ္ရန္ထပ္ဝင္သြားျပန္ၿပီ။ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ကကာမလိုက္စားတ့ဲလူတစ္ေယာက္။သူ႔မွာအိပ္ေဆးေတြကြန္ဒံုးေတြအျမဲေဆာင္ထားတတ္တယ္။သန္းႀကိဳင္ဖန္ခြက္ေတြထဲအရက္ေတြထည့္ေပးထားလိုက္သည္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕ခြက္ထဲအခ်ိဳရည္ထည့္ကာ အိပ္ေဆးမႈန္႔ေလးခတ္ေပးလိုက္သည္။မင္းသစ္ခြက္ထဲလည္းနည္းနည္းထည့္ေပးလိုက္ၿပီးဟန္မပ်က္ျပန္ေနေလသည္။ ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ကတစ္ကိုယ္ထီးသမားလူရႈပ္လူေပြ။ေအာင္ေမာင္းကေတာ့မိန္းမနဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔မို႔သိပ္အတင့္မရဲဘဲ အကဲသာခတ္ေနသည္။ မၾကာမွီအျမည္းပြဲေလးေတြကိုင္ကာမင္းသစ္ႏွင့္အိအိၿငိမ္းထြက္လာေလသည္။ ”အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီရွင့္…စားၾကေနာ္အားမနာနဲ႔” ”ရပါတယ္…ကြၽန္ေတာ္ကြၽဲရိုင္းထည့္ေပးထားတယ္ေသာက္တယ္မလား” ”အားနာစရာရွင္…အကိုတို႔ပဲေသာက္ၾကပါ” ေသာက္ၾကစားၾကစကားေျပာၾကရင္းအိအိၿငိမ္းမ်က္လံုးမ်ားေလးကာခံုေပၚမွာတင္အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။မင္းသစ္နဲ႔ေအာင္ေမာင္း စကားေတြေဖါင္ဖြဲ႔ရင္းမင္းသစ္လည္းမ်ားၿပီးေမွာက္သြားေလသည္။သန္းႀကိဳင္ကဟန္ျပေသာက္ထားသူမို႔ ”ေအာင္ေမာင္း….မင္း…ဒီေကာင့္ကိုခဏအေဖာ္လုပ္ၿပီးထိန္းထားကြာ…ငါအိအိၿငိမ္းေလးနဲ႔ခဏေလာက္ကစားခ်င္လို႔..ဟဲဟဲ” ”ဟာ…ေဟ့ေကာင္ျပသနာတက္မယ္ေနာ္” ”မင္းကလည္းေအးေဆးပါ….ေနာက္ေန႔မင္းအတြက္ပါဖန္ေပးမယ္” အိအိၿငိမ္းကိုသန္းႀကိဳင္အသာဆြဲထူကာအိပ္ခန္းဝကိုေပြ႔ေခၚသြားေလသည္။အိအိၿငိမ္းကေတာ့တုတ္တုတ္မလႈပ္။
သူအလြန္တပ္မက္ေနေသာေတြ႕တာေတာင္မၾကာေသးသည့္မိန္းမေခ်ာေလးမို႔ေပြ႕ရတာေတာင္အရသာရွိလြန္းလွသည္။ သန္းႀကိဳင္နုေထြးအိစက္ေနေသာအိအိၿငိမ္းကိုအခန္းေဒါင့္ေလးမွာထိုင္ရပ္သားေလးအေနအထားေမွးထားလိုက္သည္။ အဆီတစ္ဝင္းဝင္းနဲ႔အိအိၿငိမ္းကိုသန္းႀကိဳင္ကာမခံစားၿပီးဖ်က္ဆီးရေတာ့မယ္ဆိုတ့ဲအသိေၾကာင့္လီးအျပတ္ေတာင္ေနေလသည္။ ေသာက္လဲေသာက္ထားတာမို႔စိတ္ကလဲစိတ္႐ိုင္းဝင္မိသည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့တံခါးပိတ္ၿပီးအိအိၿငိမ္းကိုကုတင္ေပၚကန္႔လန္႔ျဖတ္ ပက္လက္တင္လိုက္သည္။သူမကေတာ့မူးေနၿပီမို႔မသိေတာ့။ သန္းႀကိဳင္ကေဘးနားမွာထိုင္ရင္းအက်ႌခါးတိုအၾကပ္ေအာက္ကေနအသက္႐ွဴတိုင္းမို႔မို႔တက္လာတဲ့ရင္သားေတြကိုၾကည့္ရင္းစိတ္က ထလာသည္။အိအိၿငိမ္းကိုခုနကမွန္းခဲ့တာေတြကိုေတြးမိၿပီးအိအိၿငိမ္းရဲ႕ႏို႔ေတြကိုလက္ကလွမ္းလိုက္ၿပီးကိုင္လိုက္သည္။ အိအိၿငိမ္းအကၤ်ီလးကိုအသာမ၍ခြၽတ္လိုက္ေလသည္။အထဲကေဘာ္လီအသားေရာင္ေလးကိုပါခ်ိတ္ေတြတစ္ခုခ်င္းေသေသခ်ာခ်ာ ျဖဳတ္ပစ္ၿပီးခြၽတ္လိုက္ေလသည္။စို႔ခ်င္စရာနို႔သီးေခါင္းေလးေတြေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္တံေထြးေတာင္ၿမိဳခ်မိသည္။ ခဏစိတ္ထိန္းကာထမိန္ေလးကိုအသာေလးဆက္ခြၽတ္လိုက္သည္။ အိအိၿငိမ္းရဲ႕ထဘီစကပ္ကိုဖိနပ္ကိုမခြၽတ္ေတာ့ပဲခြၽတ္လိုက္သည္။ပင္တီအသားေရာင္ေလးပဲက်န္ေတာ့သည္။ ျဖဴဝင္းတဲ့အသားအရည္နဲ႔လိုက္ဖက္လွသည္။ပင္တီေပၚကေနလက္နဲ႔ထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲခ်လိုက္သည္။ အတြင္းခံေလးေအာက္ကေစာက္ဖုတ္မို႔မို႔ေလးကိုကုန္းနမ္းကာအနံ႔ေလးခံလိုက္သည္။
”အား…အေမႊးနံနဲ႔အဖုတ္နံေလးေရာၿပီးသင္းေနတာပဲ” ႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔အသာပြတ္သပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးႏို႔သီးေခါင္းနီနီေလးကိုငံု႔ကာစို႔လိုက္ေတာ့အင္းခနဲအသံနဲ႔အတူအိအိၿငိမ္းရင္ဘတ္က ေကာ့တက္လာသည္။အိအိၿငိမ္းမ်က္လံုးကေတာ့မဖြင့္ေပ။ သန္းႀကိဳင္အိအိၿငိမ္းႏို႔ေတြကိုစို႔ရင္းလက္ကေပါင္ေတြကိုပြတ္သပ္ေနလိုက္သည္။ ပင္တီကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့အေမႊးေတြကေဆးနဲ႔ခြၽတ္ထားသည္ထင္သည္။ပါးပါးစုစုေလး။ သန္းႀကိဳင္အိအိၿငိမ္းရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုကားလိုက္ၿပီးလက္ခလယ္နဲ႔အဖုတ္ထဲကိုထည့္လိုက္ေတာ့အဖုတ္ကအရည္ေတြနဲ႔။ အတြင္းထဲကိုဝင္သြားေတာ့သန္းႀကိဳင္လဲကလိေပးလိုက္သည္။ဂ်ီစေပါ့ေနရာကိုမွန္းကာခပ္ဆက္ဆက္ကလိလိုက္ေတာ့အိအိၿငိမ္းဖင္က ႂကြႂကြတက္လာၿပီးပါးစပ္ကမတိုးမက်ယ္အသံနဲ႔ညည္းေနသည္။ အိပ္ေမာက်ေနေသာအိအိၿငိမ္းခမ်ာမိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္ေနသည္။ မေန႔တစ္ေန႔ကမွသတို႔သမီးေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းႏြဲ႕ႏြဲ႕ေနွာင္းေနွာင္းမိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ကိုအ၀တ္ေတြခြၽတ္ေနရတာေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္လီးကတအားေတာင္ေနသည္။ အိအိၿငိမ္းေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုေထာင္ျဖဲၿပီးကားေစလိုက္ေသာအခါအိအိၿငိမ္းနံရံကိုမွီကာအဖုတ္ျဖဲျပေနေသာအေနအထားျဖစ္ေနသည္။
သန္းႀကိဳင္ေဘာင္းဘီထဲကဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးအိအိၿငိမ္းရဲ႕ခ်စ္စရာမ်က္နွာကစၿပီးရင္သားတစ္ျပင္လံုးနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း လွလွေလးပါေပၚေအာင္ဓာတ္ပံုမ်ားစြာရိုက္လိုက္ေလသည္။ေက်နပ္ေအာင္မွတ္တမ္းတင္ၿပီးေသာအခါသန္းႀကိဳင္ေဘာင္းဘီဆြဲခြၽတ္ လိုက္ေလသည္။ေဘာင္းဘီထဲကတုတ္ခိုင္သန္မာလွေသာေဂၚလီတပ္လီးႀကီးကမတ္ခနဲထြက္လာသည္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕မ်က္နာနုနုေလးကိုလီးနဲ႔ေလးငါးခ်က္ထိုးကာအလန္းဆံုးအေနအထားကိုဓာတ္ပံုရိုက္ျပန္သည္။ေနာက္ဖုန္းကိုေဘးခဏခ်ကာနို႔အံုေဖြးေဖြးေတြကိုဆုပ္ကိုင္ကာအားရေအာင္စို႔ပစ္လိုက္သည္။ ”ဟူး….ေစာက္ပတ္ေလးကစီးပိုင္မယ့္ပံုဘဲ” လီးထိပ္ကိုတံေထြးစြတ္ကာေဘးေစာင္းလွဲၿပီးအိအိၿငိမ္းေစာက္ဖုတ္ဝကိုေတ့ကာေစာက္ေခါင္းထဲထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။ လီးဒစ္ေက်ာ္ရံုေလာက္ထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။လက္တစ္ဖက္ကဖုန္းကိုယူကာအိအိၿငိမ္းမ်က္နွာႏွင့္အဖုတ္ထဲလီးဝင္ေနပံုကို မွတ္တမ္းယူလိုက္ျပန္သည္။သန္းႀကိဳင္လီးျပန္ထုတ္ကာအိအိၿငိမ္းကိုခုတင္ေပၚကိုယ္တစ္ပိုင္းကုန္းကုန္းေလးတင္ထားၿပီး ေနာက္ကေနေစာက္ပတ္ေလးထဲလီးထိုးခ်လိုက္သည္။ သန္းႀကိဳင္လဲအိအိၿငိမ္းခါးေလးကိုအသာမလိုက္ေတာ့အိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကႂကြလာသည္။ အိအိၿငိမ္းအဖုတ္ထဲကိုသန္းႀကိဳင္လီးထည့္လိုက္ရာ ”ဗ်စ္….ဗ်စ္” ”အ…ဟ….ဟ….အာ့…ဟင္….ကိုသန္းႀကိဳင္…” အဖုတ္ထဲသို႔လီးကၾကပ္ၿပီးဝင္သြားရာအိအိၿငိမ္းညည္းသံနဲ႔အတူမ်က္လံုးပြင့္သြားၿပီးေနာက္ျပန္ေလးလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာသန္းႀကိဳင္ကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ့အလန္႔တၾကားျဖစ္သြားသည္။
အစကသူမမူးမူးနဲ႔ကိုကိုကလုပ္ေပးေနတာလို႔ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနၿပီးအဖုတ္ထဲကိုလီးႀကီးၿပီးဝင္လာေတာ့နာသြားလို႔ေယာင္ယမ္းမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာမွသန္းႀကိဳင္ကိုေတြ႔ေတာ့အတင္း႐ုန္းေတာ့သန္းႀကိဳင္က သူမကိုဖိထားၿပီးလီးကိုအဆံုးထိထည့္လိုက္သည္။အိအိၿငိမ္းခမ်ာအဖုတ္ထဲမွာျပည့္သိပ္စြာလီးကဝင္သြားၿပီးနာသြားရသည္။ ”ဖယ္…ကိုသန္းႀကိဳင္…မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္…..႐ွင့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕မိန္းမကိုဒီလိုလုပ္စရာလား….ဖယ္ေနာ္…ကြၽန္မေအာ္လိုက္မွာ..” ”မထူးပါဘူးအိရယ္…ကိုယ့္လီးတေခ်ာင္းလံုးမင္းအဖုတ္ထဲကိုဝင္ေနၿပီဟာကို….ေအာ္ေတာ့လဲဘာထူးမွာလဲ…. ဘယ္သူကၾကားမွာမို႔လဲ…ၿငိမ္ၿငိမ္သာလိုးတာခံလိုက္စမ္းပါ” ”႐ွင္…ဟင့္…လူယုတ္မာ…ေအာက္တန္းစား…ကုလားပီပီေခြးက်င္းေခြးၾကံၾကံတယ္…ေခြးႀကီး…ဟင့္…ဟင့္” ”ငိုငို…ႀကိဳက္သေလာက္သာငိုစမ္း…ဟဲ…ဟဲ..ေကာင္းလိုက္တာကြာ….မင္းအဖုတ္ကလင္ရွိမယားဆိုေပမယ့္ၾကပ္ေနတာပဲ…. ရွိးးးအားးးး….လိုးလို႔ေကာင္းတာ…ဟားဟား” သန္းႀကိဳင္ၾကမ္းၿပီ။အစကဒီေလာက္ထိၾကမ္းဖို႔မ႐ွိေပ။ အိအိၿငိမ္းကသူ႔အ႐ိႈက္ထိေစမယ့္စကားကိုနစ္နစ္နာနာေျပာတာေၾကာင့္ခုနကတည္းကစိတ္ထဲမွာခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမွန္းဖူးတဲ့ အခံလည္းရွိေတာ့စိတ္ကလြတ္သြားသည္။အိအိၿငိမ္း႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔တျဖည္းျဖည္းေမာလာသည္။ လူကမူးလဲမူးေနတာမို႔အားမပါ။သန္းႀကိဳင္လဲလီးကိုမေဆာင့္ေသးပဲအဆံုးထိထည့္ထားရင္းနဲ႔အိအိၿငိမ္း႐ိုက္ပုတ္ေနတာေတြကိုလက္နဲ႔ လိုက္ဆြဲရင္းပါးစပ္ကေျပာခ်င္ရာေတြေျပာေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အိအိၿငိမ္းအားေပ်ာ့လာေတာ့ႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္ရင္း ”အား…ေကာင္းလိုက္တာကြာ…ႏို႔ေတြကအိတင္းေနတာပဲ…ေကာင္မေဆးေတြသံုးၿပီးေယာက္က်ားကိုဆြဲေဆာင္ထားတာမလား….ဟား…ဟား….ဟား…” ”ကိုသန္းႀကိဳင္ရယ္….ေတာ္ပါေတာ့….အိကိုသနားပါ….လႊတ္ပါေတာ့….အဟင့္…ဟင့္…အိ….အိ” အိအိၿငိမ္းမ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ေလေပ်ာ့နဲ႔ေတာင္းပန္သည္။သန္းႀကိဳင္ခုခ်ိန္မွေတာ့မရေတာ့။လူကလဲမူးေနၿပီမို႔စိတ္႐ိုင္းကဝင္ေနၿပီ။ ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းလို႔သေဘာထားကာေ႐ွ႕ဆက္တြန္းေနသည္။
ႏို႔ေတြကိုကိုင္လိုက္ညႇစ္လိုက္နဲ႔ပါးစပ္ကလဲညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း ေတြေျပာေနသည္။အိအိၿငိမ္းဘဝမွာဒီလိုတစ္တစ္ခြခြေျပာတာတခါမွမၾကားဖူးသလိုအေျပာလဲမခံရဘူး။ ခုလိုတစိမ္းတဦးရဲ႕ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္ျခင္းခံရတာပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ပင္။သူမေယာက္်ားေတာင္ခုလိုတခါမွမကိုင္ဖူး။ သန္းႀကိဳင္ကတစ္တစ္ခြခြေျပာသလိုေနရာအစံုကိုလိုက္ၿပီးကိုင္ေနတာမို႔စိတ္ကအရမ္းကိုဝမ္းနည္းလာၿပီးကိုကို႔ကိုအရမ္းသတိရမိသည္။ ကိုကို႔ကိုသူမသစၥာေဖာက္သလိုျဖစ္သြားၿပီလို႔ေတြးမိၿပီးမ်က္ရည္ကက်လာျပန္သည္။ ဒါကိုသန္းႀကိဳင္ကေတြ႔ေတာ့တဟားဟားနဲ႔ရယ္ၿပီးႏို႔ႏွစ္လံုးကိုညႇစ္ကိုင္ကာခါးအားနဲ႔လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးခပ္ဆတ္ဆတ္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ”အာ့…ကြၽတ္..ကြၽတ္…နာတယ္…ဖယ္ပါေတာ့…ေတာ္ပါေတာ့…အီး…ဟီး…ဟီး…” ”ေကာင္းလိုက္တဲ့အဖုတ္…ၾကပ္ေနတာပဲလိုးရတာ…ေစာက္ေကာင္မအရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတယ္ကြာ” ေျပာေျပာဆိုဆိုသန္းႀကိဳင္တေယာက္ၾကမ္းၿပီ။အိအိၿငိမ္းတေယာက္ဝမ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ငိုေနေပမယ့္တျဖည္းျဖည္းအဖုတ္ထဲကလီးကို မသိမသာလက္ခံလာသည္။အရည္ေတြကထြက္လာကာလီးကအဝင္အထြက္ေခ်ာလာသည္။ သန္းႀကိဳင္ရဲ႕ေဆာင့္အားကအားနဲ႔မာန္နဲ႔ေဆာင့္ေနတာမို႔တခ်က္ေဆာင့္တိုင္းအင့္ခနဲအင့္ခနဲျဖစ္ျဖစ္သြားကာသားအိမ္ဝကပူခနဲပူခနဲျဖစ္ သြားသည္။အသိစိတ္နဲ႔လူကျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြကတျဖည္းျဖည္းလက္ခံလာသည္။ ျပည့္ဝတဲ့အရသာကတကိုယ္လံုးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းပ်ံ့ႏွံ႔လာသည္။
သန္းႀကိဳင္ကအိအိၿငိမ္းနားနားကိုကပ္ကာတစ္တစ္ခြခြေတြေျပာၿပီးေဆာင့္ေနဆဲပင္။ ”အ…ဟင့္ဟင့္…အင့္…အင့္…အင့္…ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ…ဟင့္…ဟင့္…” ႏႈတ္ခမ္းကျငင္းေနေပမယ့္သူမေယာက္က်ားနဲ႔ကြာျခားစြာကာမအရသာကိုျပည့္ဝစြာေပးေနတာကိုစိတ္ကတျဖည္းျဖည္းပါလာသည္။ သူမျငင္းဆန္ခ်င္သည္။မဟုတ္ဘူးဒါငါမဟုတ္ဘူး။ငါ့ကိုတျခားလူတေယာက္ကမုဒိန္းက်င့္ေနတာ။ ငါလက္သင့္မခံဘူးေတြးေနေပမယ့္မူးကလဲမူးေဆာင့္ခ်က္တိုင္းကသူမအရင္ကဘာလိုအပ္မွန္းမသိတာကိုယ့္ဟာကိုယ္ေမးမိတဲ့အရာကဒါပါလားဆိုတာသိသြားၿပီးစိတ္ကႏွစ္ခြျဖစ္ေနသည္။သန္းႀကိဳင္လဲအိအိၿငိမ္းရဲ႕အေျပာင္းအလဲကိုသတိထားမိတာေၾကာင့္အိအိၿငိမ္း နားကိုကပ္ကာစိတ္ႂကြေစရန္ထပ္ၿပီးတစ္တစ္ခြခြေျပာလိုက္ကာလီးကိုတဆံုးထုတ္တဆံုးထည့္မွန္မွန္ေဆာင့္ေနသည္။ အဖုတ္ကအရည္ေတြနဲ႔လီးဝင္တိုင္းတႁဗြတ္ႁဗြတ္တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔အသားျခင္း႐ိုက္တဲ့အသံကလဲအခန္းထဲမွာဆူညံေနသည္။ အိအိၿငိမ္းခါးေလးကိုလက္နဲ႔မ’ကာကိုယ္ကေ႐ွ႕ကိုငိုက္ထားတာမို႔အိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကႂကြတက္ေနကာလီးတခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း အတြင္းထဲကိုနက္နက္ဝင္သြားကာဖိလိုက္တိုင္းေမြ႔ရာကအတြင္းဖက္ဝင္သြားၿပီးျပန္ကန္လာျပန္တာမို႔ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းက အိအိၿငိမ္းအတြက္႐ူးသြပ္မႈျဖစ္ေစသည္။မရေတာ့ေပ။အိအိၿငိမ္းဆႏၵကိုအသိနဲ႔ဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေတာ့။ အထိအေတြ႔ေနာက္ကိုေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားၿပီ။ မိန္းမကိစၥကိုကြၽမ္းက်င္ဆရာက်တဲ့သန္းႀကိဳင္ရဲ႕ေအာက္မွာက်ရွံဳးသြားၿပီ။ ”အ…ဟ…ဟ…အင့္…အင့္” ”ေကာင္းလား…အိ…ေကာင္းလား…”မေျဖ။
ဒါေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္အိအိၿငိမ္းႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုညႇစ္လိုက္ရင္း ”ေကာင္မ…ေမးေနတယ္…ငါလိုးတာေကာင္းလားလို႔…ခံလို႔ေကာင္းလားေျဖစမ္း…” ”အား….ကြၽတ္…ကြၽတ္…ေကာင္းတယ္….အ…ဟင့္…ဟင့္…နာတယ္” သန္းႀကိဳင္ျပံဳးလိုက္သည္။သူတခ်က္ခ်င္းေဆာင့္လိုက္ၿပီးႏို႔ေတြကိုခ်ိဳင္းေအာက္ကလွ်ိဳကာငံု႔စို႔လိုက္သည္။ အိအိၿငိမ္းစိတ္ကအရမ္းကိုႂကြလာသည္။ ၿပီးခ်င္လာသည္။အရမ္းအရမ္းကိုေကာင္းလာကာ ”အ…အင့္…အင့္…ေဆာင့္…ေဆာင့္…မရပ္နဲ႔…ခပ္နာနာေလးေဆာင့္ေပး….ေကာင္းတယ္…အန္းးးးဟန္းးးး….ေကာင္းတယ္….အန္းးးး…အန္းးး…ၿပီးၿပီ…အစ္အိ…ၿပီးၿပီ…အ…အ…အားးးး” အိအိၿငိမ္းၿပီးသြားၿပီ။သန္းႀကိဳင္ဧ။္လည္ကုပ္ကိုလက္ေနာက္ျပန္ေလးအတင္းဖက္ကာဖင္ကိုအတင္းေကာ့ကာကပ္ထားၿပီး တဆတ္ဆတ္နဲ႔ျဖစ္ေနသည္။ ေျခေတြကကုပ္ေကြးတက္ကာပါးစပ္ကဘယ္လိုအသံေတြမွန္းမသိ။ သန္းႀကိဳင္လိုးလို႔မၿပီးေသးေပမယ့္အိအိၿငိမ္းတအင့္အင့္အသံေလးသာထြက္ရင္းျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ”အားပါးပါးက်ပ္လိုက္တာ…စီးလိုက္တာကြာ….မင္းသစ္တခါဘဲလိုးထားေသးတယ္ထင္တယ္” အမွန္တကယ္လည္းမဂၤလာဦးညတစ္ခါဘဲလုပ္ျဖစ္ေသးသည္။မေန႔ကမူးေမွာက္သြားလို႔မလုပ္ျဖစ္။ဒီေနလည္းမင္းသစ္ေမွာက္ျပန္ၿပီျဖစ္သည္မို႔သန္းႀကိဳင္ကံေကာင္းေနေလသည္။သန္းႀကိဳင္ခပ္ျပင္းျပင္းပစ္ေဆာင့္ေနေလသည္။ဆီးစပ္ျခင္းတစ္ဘမ္းဘမ္းနဲ႔ထိေနေလသည္။ခုမွသိတ့ဲမိန္းကေလးကိုခိုးလိုးေနရတ့ဲအသိနဲ႔စီးပိုင္က်ပ္ေနေသာေစာက္ဖုတ္ေႀကာင့္အခ်က္နွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔တင္သန္းႀကိဳင္ၿပီးခ်င္ သြားသည္။သန္းႀကိဳင္အားကုန္ပစ္ေဆာင့္ထည့္လိုက္ၿပီးအိအိၿငိမ္းေစာက္ေခါင္းထဲလီးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ကာသုက္ရည္မ်ားပန္းထည့္လိုက္ေလသည္။ ”ဟူး…ငါလိုးမ…လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ” လီးျပန္ထုတ္ၿပီးေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္လိုက္ကာေနာက္ဆံုးသုက္တရႊဲရႊဲအဖုတ္ထဲမွစီးက်ေနေသာအိအိၿငိမ္းကိုဓာတ္ပံုရိုက္ယူလိုက္သည္။တစ္ရွဴးျဖင့္အိအိၿငိမ္းကိုသန္႔စင္ေပးၿပီးအဝတ္အစားေတြေသခ်ာျပန္၀တ္ေပးသည္။
ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြကိုလည္းက်က်နနျပန္တပ္ထား ေပးလိုက္သည္။အ၀တ္မ်ား၀တ္ေပးၿပီးေနာက္ေတာ့ျပန္ထမ္းေခၚလာကာခံုေပၚဟန္မပ်က္တင္ေပးထားလိုက္ေလသည္။ ”ေဟ့ေကာင္မင္းၿပီးၿပီလား…ဒါဆိုလည္းျပန္မယ္ကြာေနာက္ေန႔ငါ့ကိုလည္းဖန္ေပးဦးကြ” ေနာက္ေန႔မနက္အိအိၿငိမ္းနိုးလာေတာ့၃နာရီေလာက္သာရွိေသးသည္။အိအိၿငိမ္းလည္းသူမႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာအျဖစ္အပ်က္ကို အိပ္မက္ဟုသာထင္သြားၿပီးရွက္ၿပံဳးေလးတစ္ခ်က္ၿပံဳးမိလိုက္ေသးသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔အိအိၿငိမ္းေန႔လည္ေက်ာင္းျပန္အလာအိမ္တံခါးကိုေသာ့ဖြင့္ေနတုန္းေရွ႕အခန္းမွသန္းႀကိဳင္အခန္းထဲမွထြက္လာ ေလသည္။သန္းႀကိဳင္ျပံဳးျပကာ ”ဆရာမအိအိၿငိမ္း…မဂၤလာပါ” အခ်ိဳသာဆံုးအျပံဳးေလးျဖင့္အိအိၿငိမ္းျပံဳးျပကာ ”ဟုတ္က့ဲရွင့္…ကြၽန္မညကေလ…ေခါင္းေတြမူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ရွင္တို႔ျပန္သြားေတာင္မသိလိုက္ဘူး” သန္းႀကိဳင္ကေတာ့သူ႔ေရွ႕ကျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္လွလွမိန္းမေခ်ာဆရာမေလးကိုကာမစပ္ယွက္ရန္ရင္ခုန္ေနေလသည္။ အိအိၿငိမ္းမွာေက်ာင္းသြားရဦးမည္ျဖစ္၍အျဖဴေရာင္ရင္ဖံုးအကၤ်ီခါးတိုေလးနွင့္ထဘီအစိမ္းေလးကို၀တ္ထားသည္။ ခါးတိုအကၤ်ီမွာပါးလႊာသျဖင့္ေနာက္မွၾကည့္လွ်င္အထဲမွခ်ိတ္၅ခုတပ္အသားေရာင္ေဘာ္လီေလးကိုထြင္းေဖာက္ျမင္ေနရသည္။ ေသခ်ာၾကည့္လွ်င္ေဘာ္လီခ်ိတ္မ်ားကိုပင္ျမင္နိုင္သည္။လြတ္ေနေသာခါးသား၀င္း၀င္းေလးမွာလည္းသန္းႀကိဳင္ကိုျမဴစြယ္ေနသည္။
တင္းယင္းလံုး၀န္းေသာအိအိၿငိမ္းဧ။္တင္သားနွစ္လံုးမွာထဘီထဲမွရုန္းႂကြေနသည္။အတြင္းခံအရာေလးကိုထင္ရွားစြာျမင္ေနရသည္။ ”အိအိၿငိမ္း….” ”ရွင္…..ေျပာေလ” ”အိအိၿငိမ္း….ဒီေကာင္မေလးကိုသိလားမသိဘူး” သန္းႀကိဳင္အိပ္ကပ္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္ကာပံုတစ္ခုကိုျပေလသည္။အိအိၿငိမ္းသိလိုသိျငားစူးစမ္းကာႀကည့္လိုက္ေလသည္။ ပံုထဲမွာအရွက္တရားကင္းမ့ဲစြာေစာက္ဖုတ္အျပဲသားနွင့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပံုျဖစ္ေနသည္။ အိအိၿငိမ္းမ်က္ခံုးေလးပင့္သက္သြားကာရင္ဝကိုစို႔ရိုက္သလိုစူးခနဲျဖစ္ကာမ်က္နာလည္းနီရဲသြားသည္။ လက္ထဲကေသာ့ေတာင္လႊတ္က်သြားသည္။ ”ေသခ်ာၾကည့္အုန္း…ဒီမွာ…ဒီမွာ” အိအိၿငိမ္းလီးတစ္ေခ်ာင္းကိုနမ္းေနတ့ဲပံုေတြ၊ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးဝင္ေနပံုေတြ၊ေနာက္ဆံုးလရည္ရႊဲေသာပံုေတြကိုၾကည့္ၿပီးအိအိၿငိမ္း လဲၿပိဳလုမတတ္ေခါင္းေတြမူးသြားသည္။ ရွက္လြန္းလို႔မ်က္နာတစ္ခုလံုးနီျမန္းကာသန္းႀကိဳင္တို႔ေရွ႕ကေနကိုယ္ေပ်ာက္သြားလိုက္ခ်င္မိသည္။ ”သိလားအမ…သူ႔ကိုလိုင္းေပၚတင္ၿပီးဖြမလို႔” ”ဟင္ရွင္တို႔ကြၽန္မကိုညကဘာလုပ္ခ့ဲၾကတာလည္း….ဒီပံုေတြက….အို..ရွင္တို႔ယုတ္မာလိုက္တာ…ဖ်က္လိုက္ပါရွင္…ေတာင္းပန္ပါတယ္.ေနာ္…ေနာ္” သန္းႀကိဳင္ဂြင္ေရာက္ေနၿပီမို႔ ”ဖ်က္ေစခ်င္ရင္ကြၽန္ေတာ္တို႔စိတ္ႀကိဳက္အမခႏၶာကိုယ္ကိုေပးမလား…ဒါဆိုဘယ္သူမွမသိေအာင္ထိန္းသိမ္းထားမယ္” အိအိၿငိမ္းေဖာက္ျပန္ရမည့္ကိစၥျဖစ္ေနသည္။ကိုမင္းသစ္ကိုသစၥာမေဖါက္ခ်င္ပါ။ဒါေပမယ့္ဒီဘက္ကအိအိၿငိမ္းရဲ႕ပံုေတြလူပံုအလယ္မွာအရွက္မကြဲဖို႔လည္းအေရးႀကီးေနသည္။
လမ္းႏွစ္သြယ္ကိုအိအိၿငိမ္းအခက္ေတြ႔ေနသည္။ ”ၾကာပါတယ္အမရယ္…လာ” ယဥ္စစေလးျဖင့္အိေျႏၵရရေလးေခ်ာေနေသာအိအိၿငိမ္းကိုသန္းႀကိဳင္အခန္းထဲဆြဲေခၚသြားလိုက္ၿပီးတံခါးကိုပိတ္ကာဂ်က္ထိုးလိုက္ ေလေတာ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္လို႔ဂလန္႔ထိုးတံခါးပိတ္ၿပီးတာနဲ႔အိအိၿငိမ္းပါးျပင္ႏုႏုေလးကိုျဖန္းကနဲပိတ္ရိုက္ပစ္လိုက္သည္။ အိအိၿငိမ္းေခါင္းထဲမွာၾကယ္ေတြ၊လေတြျမင္သြားသည္။နာလုိက္တာလဲေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ မူးေ၀ၿပီးေနရာမွာပဲလဲက်သြားသည္။ကုလားကအိအိၿငိမ္းကိုေပြ႕ခ်ီလာၿပီးကုတင္ေပၚ၀ုန္းကနဲပစ္ခ်လိုက္သည္။ ”ဘာလုပ္တာလဲ…အဟင့္” ”ပါးစပ္ပိတ္ထား…ပါးထပ္ရိုက္ပစ္လုိက္မယ္” ဒီကုလားသူ႔ကုိဗ်င္းေတာ့မယ္ဆိုတာအိအိၿငိမ္းသိေပမယ့္သိပ္မရုန္းရဲေတာ့ပါဘူး။ ”မလုပ္ပါနဲ႔…ကြၽန္မမွာလင္ရိွတယ္…မေကာင္းပါဘူး” မသိစိတ္ကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျပဳက်င့္ရသည္ကိုအရသာေတြ႕တတ္ေသာသန္းႀကိဳင္အဖို႔ေတာ့ေတာင္းပန္သံမ်ားကိုသနားရမည့္အစား နား၀င္ပီယံျဖစ္ေသာသီခ်င္းသံအျဖစ္သာခံစားေနရေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္သန္းႀကိဳင္ကအိအိၿငိမ္း၏ႏုႏုရြရြပါးျပင္ေလးကိုဖ်န္းခနဲျဖတ္ရိုက္လိုက္ျပန္သည္။ ေယာက္်ားႀကီးတေယာက္၏အားအျပည့္ေတာ့သုံးထားျခင္းမဟုတ္။နာက်င္မႈကိုခံစားရုံေလာက္သာျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ရင္သားအစုံအားဆုပ္နယ္ေျခမြလိုက္သည္။ အတင္းဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္အရသာမရွိဘဲနာက်င္ျခင္းကိုသာခံစားလိုက္ရသည္။ ျငင္းဆိုေတာင္းပန္ရန္မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းနားလည္ထားေသာေၾကာင့္ဘာမွ်မေျပာဘဲျပဳသမွ်ကိုႏုေနရရွာေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ေတာ့ကုလားကအိအိၿငိမ္းအကၤ်ီကိုဆြဲၿဖဲပစ္သည္။ အိအိၿငိမ္းေလးရဲ႕ရင္ဖံုးအကၤ်ီကိုရင္ဘတ္ကေနေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္နွိပ္သီးေတြျပဳတ္ထြက္ကုန္ၿပီးနို႔အံုတင္းတင္းနွစ္အံုက အသားေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေဘာ္လီေလးသာခံၿပီးေပၚလာသည္။ ရင္ဘတ္ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္သြားျခင္းႏွင့္အတူအိအိၿငိမ္း၏လွပျပည့္တင္းေသာရင္အစုံမွာလွပစြာျပဴးထြက္သြားသည္။ ျဖဴ၀င္းေသာအသားအရည္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ရင္သားမ်ားမွာပိုမိုျဖဴ၀င္းကာအလြန္လွေနသည္။ အိအိၿငိမ္းမ်က္ႏွာေလးမွာနီျမန္းလ်က္မ်က္ရည္မ်ားျပည့္ႏွက္ေနသည္။ ဒီေန႔ကအသိစိတ္ရွိေနတဲ့မိန္းမေခ်ာအကိတ္ေလးကိုသားမယားအျဖစ္ဆက္ဆံရမွာမို႔ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္လည္းတအားထန္ၿပီး အိအိၿငိမ္းရဲ႕ေဘာ္လီကိုရင္ဘတ္မွဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရာေဘာ္လီေနာက္ေက်ာခ်ိတ္ေတြသာမကလက္ေမာင္းႀကိဳးေတြပါျပဳတ္ ထြက္ကုန္သည္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕ထြားမို႔တဲ့ရင္သားလွလွတစ္စံုကိုသန္းႀကိဳင္အငမ္းမရကိုင္ၿပီးစို႔သည္။ ကုလားကဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းေပါင္ၾကားမွာေနရာအေသအခ်ာယူၿပီးႏုိ႔ႀကီး၂လုံးကိုကုန္းစို႔တယ္။ အားနဲ႔စို႔လိုက္လို႔အရာေတြပါထင္ကုန္တယ္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕ေစာက္ပတ္အ၀ကိုလီးထိပ္နဲ႔အေသအခ်ာေထာက္ထားမို႔ေစာက္ရည္မ်ား စိမ့္က်လာေလၿပီ။ ”ေလးဘက္ေထာက္ေပးစမ္း” ဟုေျပာလိုက္ရာအိအိၿငိမ္းလည္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ႏွင့္ကုတင္ေပၚတြင္ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္ရသည္။ ေၾကာက္စိတ္ျဖင့္တုန္တုန္ရီရီေလးျဖစ္ေနရွာပုံကတမ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းေနျပန္သည္။အလိုမတူရင္ေလးဘက္ေထာက္ခုိင္းဖို႔မလြယ္ဘူးဆုိေပမယ့္ျမန္ျမန္ၿပီးသြားမွေအးမွာမို႔အိအိၿငိမ္းသန္းႀကိဳင္ေျပာသလုိလုပ္ေပးလိုက္သည္။
ပတ္၀န္းက်င္ကသိသြားရင္သူမဘ၀ပ်က္သြားႏိုင္တယ္ေလ။ ”နင့္ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ႏုိင္သမွ်ေကာ့ေပးစမ္း..အားပါး…ဆရာမအိုးတဲ့…ရွိးးး…ေကာင္းလိုက္တဲ့အိုးကြာ..” ေျပာေျပာဆိုဆိုျပည့္တင္းစြင့္ကားေသာတင္ပဆုံႀကီးကိုျဖန္းခနဲရိုက္ခ်လိုက္သည္။ျဖဴေဖြးေသာတင္ပါးမွာနီရဲသြားေတာ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ျပည့္တင္းေသာတင္ပါးႀကီးကိုကိုင္ကာေနရာယူလုိက္သည္။ ေတာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးကအိအိၿငိမ္း၏ေစာက္ဖုတ္၀ေလးကိုေတ့လိုက္မိေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ေတာ့အိအိၿငိမ္းကိုတံုးလံုးခြၽတ္ၿပီးခုတင္ေပၚတြင္ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းကာေနာက္မွေန၍အားရပါးရဆက္ဆံေတာ့သည္။ ”ႁဗြတ္….ႁဗြတ္…ႁဗြတ္…ဖြတ္…ဘြတ္…” သန္းႀကိဳင္၏လီးႀကီးမွမာေတာင့္ေနျခင္း၊ခါးအားသန္လွျခင္းတို႔ေၾကာင့္တခ်က္ထဲႏွင့္အဆံုး၀င္သြားေလ၏။ ”အား..အား..နာလိုက္တာ…အတင္းမလုပ္ပါနဲ႔..အဟင့္အဟင့္…..အမေလး…အား…ဟင့္…ဟင့္” ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းရဲ႕ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးသံကသနားစရာမျဖစ္ဘဲသန္းႀကိဳင္ရဲ႕စိတ္ကိုပိုဆြေပးသလိုသာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ႏို႔ႀကီးေတြကုိဆြဲကာဆက္ခါဆက္ခါသာေဆာင့္ေပးေန၏။ ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းမွာအရုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ကာဖင္ဘူးေတာင္းပင္ေထာင္ေနေလၿပီ။ သူမ၏ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာေမြ႕ရာႏွင့္ထိေနေလၿပီ။မၾကာပါေခ်အိအိၿငိမ္းတေယာက္လည္းစိတ္ပါလာၿပီးကာမရည္ၾကည္မ်ားမတရား ထြက္လာေလသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္လိုးအားကပိုမိုေကာင္းလာၿပီးသန္းႀကိဳင္မွာၿပီးလုၿပီးခင္ပင္ျဖစ္လာရေတာ့သည္။
ဒါေပမယ့္ၿပီးလို႔ဘယ္ျဖစ္ဦးမလဲ… ဒီမိန္းမမွာလိုးစရာအေပါက္သံုးေပါက္ေတာင္ရွိတာ။ဒီလိုဖင္ႀကီးႀကီးေဆာ္မ်ိဳးမွဖင္မခ်ရင္သန္းႀကိဳင္ငမိုက္သားျဖစ္ေတာ့မည္။ ထို႔အျပင္သန္းႀကိဳင္လုိကုလားတစ္ေကာင္အဖုိ႔ဒီလုိျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ေလးကုိဖင္လိုးခြင့္ရရန္အခြင့္အေရးမွာနည္းလွသည္ မဟုတ္ပါလား။ သန္းႀကိဳင္မွာအိအိၿငိမ္းေပါင္ၾကားထဲေခါင္းတုိး၀င္ၿပီးေစာက္ပတ္ေလးကုိရက္ေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္သူ႔လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ေစာက္စိ ေလးကုိရက္ေပးလိုက္ရာအိအိၿငိမ္းထြန္႔ထြန္႔လူးသြားသည္။ ေစာက္ပတ္ရဲ႕ပြင့္လႊာေလးေတြကုိကိုက္လုိက္၊ဖင္၀ေလးကုိရက္ေပးလုိက္လုပ္ေနရာ အိအိၿငိမ္းမွာကုိယ့္ႏို႔ေတြကိုယ္ျပန္ဖ်စ္ညႇစ္ေနရေတာ့သည္။ဘယ္မိန္းမကေစာက္ပတ္ကုိအရက္မခံခ်င္ဘဲရိွပါ့မလဲေလ။ ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးေလးကုိႏႈတ္ခမ္းနဲ႔စုတ္ေပးေနရင္းေစာက္ပတ္ထဲလက္၂ေခ်ာင္းပူးၿပီးကလိေပးလုိက္ေတာ့ ”အား…အား…ဟင္း…ဘယ္လုိမ်ားလုပ္ေနတာလဲ” အိအိၿငိမ္းဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကုိဆြဲျဖဲလုိက္ေတာ့ေပၚလာတဲ့ခေရပြင့္ကေလးကို၀ိုင္းၿပီး၀လံုးေလးေတြေရးေပးေနတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ဖင္ေပါက္ထဲကိုလက္၂ေခ်ာင္းပူးထဲ့ၿပီးကလိေနတယ္။လီးႀကီးနဲ႔ဖင္၀ကုိေတ့လိုက္ၿပီးလီးတန္းလန္းနဲ႔ေတ့ရက္ႀကီးမွာဖင္ကုိ ပြတ္သပ္ေနေသးတယ္။ဒစ္ႀကီးတခုလံုးကုိထည့္လိုက္ေတာ့ဖင္၀တခုလံုးပူတက္သြားတာပဲ။ ”မလုပ္ပါနဲ႔….ျပန္ထုတ္လုိက္ပါ…မလုပ္ပါနဲ႔…အား…..အား” အိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကုိခါရမ္းလုိက္ေတာ့လီးကမကၽြတ္ထြက္သြားပဲပိုပိုၿပီးကြၽံ၀င္လာတယ္။ နာလုိက္တာမွအရမ္းဘဲ။အရည္မွမထြက္တဲ့ဟာကို။လီးႀကီးကႀကီးလြန္းၿပီးမဟားဒရားလုပ္ေနတာမို႔ဖင္၀ေလးပါကြဲထြက္သြားတယ္။ အိအိၿငိမ္းလံုး၀မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ရုန္းလုိ႔ကလဲမရဘူး။ေသလုေမ်ာပါးဘဲ။ကုလားကေတာ့ဖင္အပ်ိဳေလးကိုပါကင္ဖြင့္လိုးေနရတာမုိ႔အရသာရွိမွာေပါ့ေလ။ ”ေတာ္ပါေတာ့ရွင္…က်မေသပါေတာ့မယ္…နာလြန္းလုိ႔ပါ” သန္းႀကိဳင္လည္းဘာမွျပန္ေျပာမေနဘဲဆက္တိုက္ေဆာင့္ၿပီးဖင္ေခါင္းထဲမွာပင္သုက္လႊတ္လုိက္၏။
ဖင္၀ႏွင့္ဖင္ေခါင္းနံရံတေလွ်ာက္ကြဲၿပဲသြားေသာေနရာေလးေတြအတြက္ေကာ္ထည့္ေပးလုိက္ျခင္းပင္။ သန္းႀကိဳင္မွာၿပီးသြားေသာ္လည္းလီးႀကီးမွာသိပ္မက်ေသးေပ။ခပ္မာမာပင္ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ေဆာ္ေလးကုိ ပက္လက္လွန္လုိက္ၿပီးေစာက္ပတ္ထဲက်င္းစိမ္ကာအေမာေျဖေနလုိက္သည္။ ထိုခဏမွာပင္အိအိၿငိမ္းလက္ကိုင္အိတ္ထဲကဖုန္းျမည္လာတာေၾကာင့္… ”ဖုန္းကုိင္လုိက္စမ္း” ဒါသန္းႀကိဳင္သက္သက္ရစ္လိုက္ျခင္းပါ။အိအိၿငိမ္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ႏွင့္ပင္ဖုန္းကိုင္လုိက္သည္။ ”ဟလုိ..” ”အင္း..အိအိၿငိမ္းကုိယ္ပါ…ျပန္ေရာက္ၿပီကားဂိတ္မွာ” ”ကို႔ကိုလာႀကိဳလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး…အေဖတုိ႔မေရာက္ေသးဘူး” သူ႔လင္နဲ႔စကားေျပာေနတဲ့မိန္းမကိုလုိးခ်င္လာတာမို႔သန္းႀကိဳင္လီးကခ်က္ခ်င္းမာေတာင့္လာတယ္။ အိအိၿငိမ္းေစာက္ေခါင္းထဲကလီးႀကီးျပန္မာလာတာကုိသတိထားမိတယ္။ ”ကို…အင့္…ကားငွားၿပီးျပန္….အ…ျပန္ခ့ဲလိုက္ေနာ္…အ” အခုဆိုခပ္ျပင္းျပင္းလိုးေနၿပီျဖစ္တ့ဲေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကားမွာအင့္ကနဲအိကနဲအသံမထြက္မိေအာင္အိအိၿငိမ္းသတိထားေနရတယ္။ ဆီးစပ္ႏွစ္ခုပူးကပ္သြားတုိင္းတဖတ္ဖတ္အသံေတြကေတာ့ထြက္ေနေလရဲ႕။ ”အိေလး….ေနေကာင္းရဲ႕လားဟင္” ”မေကာင္းဘူး….….ကို…အု..ျမန္ျမန္…..ျပန္လာေနာ္..” ”အင္း..အင္း…ကိုယ္ျမန္ျမန္ျပန္ခဲ့မယ္…ဒါဘဲေနာ္” ”အင္း…အင္း” အိအိၿငိမ္းဖုန္းကုိျမန္ျမန္ခ်လုိက္ရတယ္။ ေမာ္တာတပ္ထားသလုိတရၾကမ္းေဆာင့္လုိးတာကုိခံရင္းအိအိၿငိမ္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတယ္။ မုဒိမ္းေကာင္ကိုမုန္းေပမဲ့လီးႀကီးကုိခိုက္သြားတာေၾကာင့္ေစာက္ပတ္ကိုေအာက္ကေနျပန္ပင့္ေပးေနမိသည္။ ကုလားကေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးအိအိၿငိမ္းႏို႔ႀကီးေတြကိုဆြဲကာလုိးေတာ့သည္။အရသာေကာင္းလြန္းတာမို႔အိအိၿငိမ္းတစ္ခ်ီၿပီးသြား ရေတာ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာဆက္လုိးေနသည္မသိ။ကုလားကဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲတြန္႔ကာအိအိၿငိမ္းေစာက္ပတ္နံရံေတြကို လရည္ပူေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ျဖန္းလုိက္ေလသည္။ ေခ်ာေမာေတာင့္တင္းတဲ့သူမ်ားမယားအသစ္စက္စက္ေလးကိုလိုးေနရတာမို႔ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ၾကာၾကာမလိုးနိုင္။ ၅မိနစ္ေလာက္နဲ႔ပဲအိအိၿငိမ္းသားအိမ္ထဲကိုသုက္ေရေတြတဇတ္ဇတ္ပန္းထည့္ေပးလိုက္သည္။
မိမိေစာက္ေခါင္းထဲကုလားမုဒိန္းေကာင္၏သုက္ပိုးမ်ား၀င္သြားၿပီဟူေသာအသိနဲ႔စစ္ကနဲခံစားလုိက္ရသည္။ ထုိ႔ေနာက္သူ႔လီးႀကီးကိုအိအိၿငိမ္းေစာက္ဖုတ္ထဲမွဆြဲထုတ္ၿပီးပါးစပ္နားကိုေတ့ေပးလိုက္သည္။ ”ငါ့လရည္လက္က်န္ေတြစုပ္ေပးစမ္း” အိအိၿငိမ္းလည္းျငင္းဆန္လို႔မရမွန္းသိၿပီးစုပ္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။လီးထိပ္အေရျပားျဖတ္ထားတဲ့လီးတေခ်ာင္းကိုပထမဆံုး ျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။အသားအေရမည္းရတဲ့အထဲဖင္ကိုေရာ၊ေစာက္ဖုတ္ကုိပါလုိးထားလို႔ေပပြေနသည္။ ဆီးစပ္ကလေမႊးေတြမွာလိမ္တြန္႔ေနရသည့္အထဲရွည္ရွည္းလ်ားလ်ားႀကီးေတြမို႔ရြံဖုိ႔ပင္ေကာင္းေလရဲ႕။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့အိအိၿငိမ္းေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားေတာ့သည္။ တရွံဳ႕ရွံဳ႕ငုိေနလုိက္တုိင္းအိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကတုန္တုန္ထြက္သြားသည္။ ဖင္သားျဖဴျဖဴေလးမွာအရွိဳးရာေတြရွိေနသည္။ဖင္၀မွာ၀ါျဖဴျဖဴအရည္ေတြနဲ႔ေသြးစေလးေတြ။ ထို႔ေနာက္ေတာ့ခဏေစာင့္၍လီးေတာင္လာျပန္လွ်င္ေနာက္တစ္ႀကိမ္…….အိအိၿငိမ္းရဲ႕အဖုတ္ေလးထဲသို႔သုက္ရည္ေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ အိအိၿငိမ္းခမ်ာေတာ့သန္းႀကိဳင္ရဲ႕ကာမဆႏၵရွိတိုင္းစားသံုးခံရမည့္၊သန္းႀကိဳင္ဧ။္ရင္ေသြးမ်ားကိုေမြးေပးရမည့္၊ သန္းႀကိဳင္ဧ။္လူမသိသူ’မသိတိတ္တိတ္ပုန္းဇနီးေခ်ာေလးျဖစ္ေတာ့သည္။ ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ကေတာ့ေခ်ာေမာလွပတဲ့အိအိၿငိမ္းေလးကိုသူ႔ကေလးေတြတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေမြးေအာင္အားႀကိဳး မာန္တက္လုပ္ေတာ့တာေပါ့။တခ်ိဳ႕ေန႔ေတြဆိုရင္ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္တစ္ေယာက္အိအိၿငိမ္းေလးကိုမဂၤလာေဆာင္တုန္းကသတို႔သမီး၀တ္စံုေလးျပန္၀တ္ခိုင္းၿပီးတစ္ေန႔လံုးလိုးေပးသည္။ ထိုေန႔မွစ၍မိန္းမေခ်ာေလးအိအိၿငိမ္းမွာကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ဧ။္သားမယားျပဳက်င့္ျခင္းကိုေန႔စဥ္ခံစားရပါေတာ့သည္………ျပီးပါျပီ။
