စိတ်ပျက်လိုက်တာအမေရယ်….ရှေ့ရေးကိုမတွေးချင်တော့ဘူး သေသာသောလိုက်ချင်တော့တယ် အဲ့လ်ုလည်း ဘယ်ဟုတ်ပမလဲ သမီးရယ်.. ဘယ်သူမှတော့ကြုံချင်ပါ့မလဲ ဒါမယ့်လည်း ဖြစ်ချိန်တန်လို့ဖြစ်လာတော့ ရင်ဆိုင်ရမှာပေါ့” မိုးတဖွဲဖွဲကျနေသောဇူလိုင်လညနေခင်းတစ်ခုတွင် အသက်၃၆နှစ်အရွယ်. အရပ်၅ပေ၄လောက်ရှိပြီး တင်ကားရင်စွံကာအသားအရည်ညှိညှိညက်ရှိသောမိန်းမတစ်ယောက်နှင့်အသက်၇၀ခန့် အဘွားအိုအရွယ်မိန်းမတို့မှာဝမ်းနည်းပူဆွေးသောမျက်နှာ ပူဆွေးသောသောကများပြည့်နှက်ရှိသည်။ ထိုမိန်းမများ မအေးမြင့်ဖြစ်ပြီးလွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်ကျော်ခန့်ကမှ သူမလင်သည်ယောကျာ်းဆုံးပါးသွားကာ အသက်၄နှစ်ခန့်ကလေးတယောက်နှင့် ဆက်လျှောက်ရမည့်ဘဝလမ်း၏အခက်အခဲများကိုစဉ်းစားကာတွေးပူနေလေသည်။ “သမီးဒီရန်ကုန်မှာပဲ အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာလုပ်နေရင်သားလေးနောင်ရေးရော ကျောင်းပညာရေးကျန်းမာရေးကအစအဆင်မပြေဘူး အမေ ဒီအလုပ်မဟုတ်တောင်တခြားအလုပ်တစ်ခုလုပ်မှဖြစ်မယ်” “အမေလည်းဝိုင်းကူနေတာပဲလေ သူအဖေရှိတုန်းကလို အလုံးစုံအဆင်ပြေတယ်လိုတော့ဘယ်ဟုတ်မလဲ ကြံဖန်ရမှာပေါ့” ” ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်လေ ဒါမဲ့ ကလေးနောင်ရေး အမေလည်းအသက်ကြီးပြီ အမေ့ကိုလည်းမှန်တာပြောရင် သမီးဘာကျေးဇူးမှမဆပ်ရသေးဘူး သေချာဝင်ငွေလေးရတဲ့အလုပ်လေးပြောင်းလုပ်ချင်တယ်” “သမီးရယ် အမေကတော့ မလိုပါဘူး မြေးလေးနဲ့သမီးလေးအဆင်ပြေတာပဲ မြင်ချင်တယ်” “ကော့သောင်းဘက်က ကိုမြင့်သိန်း(ကွယ်လွန်ပြီးသောသူမယောကျာ်း) အမမမြင့်ဌေး သူတို့အသိ စားသောက်ဆိုင်မှာအလုပ်သွင်းပေးမယ် နေစရိတ်စားစရိတ်ငြိမ်း၂နှစ်လောက်စုပြီးရင် ရန်ကုန်မှာတခုခု လုပ် အိမ်ဆိုင်လေးဖွင့်အခြေကျပေါ့တဲ့ အကြံတော့ပေးတယ်အမေ သမီးသွားလုပ်ကြည့်မယ်စဉ်းစားထားတယ်” ” သမီးကောင်းသလိုလုပ်ပေါ့ […]
News
နှစ်ယောက်သား အားကြိုးမာန်တက် နာရီဝက်ကျော်လာပြီ။ ယခုအချိန်ထိ မည်သူမှ မပြီးကြသေး..။ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေး အပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ ထွန်းထွန်းက အားရပါးရကြီး
မနေ့ညက တစ်ညလုံးလိုလို ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ကိစ္စ ပြီးမြောက်ရေးအတွက် မကြည်ရှိန်နှင့် ကာမဆက်ဆံခြင်းအလုပ်ကို ပြုလုပ်ခဲ့ရာ မိုးလင်းခါနီးမှ ကိစ္စပြတ်တော့သည်။ နံနက်(၄)နာရီ ခွဲပြီး လမ်းမှာတိုင်ပင်ခဲ့ကြသည်။ ည(၁၁)နာရီ ကျ တွေ့ကြမည့်အကြောင်း ။ မကြည်ရှိန်ကလည်း သူ့ယောက်ျားကို အရက်မူးအောင် တိုက်ထားမည်ဖြစ်ကြောင်း ၊ မနေ့ညကလို အားရပါးရ နှစ်ပါးသွားကြမည်ဖြစ်ကြောင်း … စသည်ဖြင့် စုံစိနေပါတော့သည်။ ထွန်းထွန်းက လမ်းခွဲခါနီးတွင် လူနှစ်ယောက်ဖက်စာ မန်ကျည်းပင်ကြီးကို ကွယ်၍ မကြည်ရှိန်ကို ဖက်နမ်းသည်။ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလည်း ထမီလှန်၍ ကုတ်ထည့်လိုက်သေးသည်။ မကြည်ရှိန်ကလည်း အားကျမခံ ထွန်းထွန်းပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို ပုဆိုးပင့်လှန်၍ ဆွဲညှစ်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက ငိုက်ဆင်းနေသော်လည်း ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း နွေးနွေးတောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား (၅)မိနစ်လောက် အချစ်ပလူးပြီးနောက် လမ်းခွဲခဲ့ကြသည်။ မကြည်ရှိန်ကလည်း […]
“ဒီနေ့တော့ ကျောင်းသွားလိုက်ပါလား မောင်လေးရယ် မောင်လေး အတန်းပျက်တာတွေ များနေပြီလေ” “မမ ကျနော့်ကို မချစ်တော့လို့လားဟင်” “အဲလို မဟုတ်ရပါဘူး မောင်လေးရယ်” သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ကျောင်းကို သိပ်လွတ်ချင်လှသူ မဟုတ်ရာ
ဟန်နီဆိုသည့် ကျောင်းသူလေးကို ကြွေးရှင်ဘိုးဘိုးကြီးက အကြွေးဖြင့် သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ ဟန်နီဖြစ်သူကို ငွေကြေးကိစ္စဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူက တရားစွဲရာ ထောင်ကျသည်။ အချုပ်ခန်းတွင် ရဲမှူးကြီးထူးစိန်က သူမကိုဖုတ်ပြီးသကာလ ရှေ့နေမလေး မူမူချယ်လက်သို့ အပ်လိုက်ရာ ဟန်နီကို မှော်ဆရာကိုကိုလေး ဦးစီးသည့် ထောင်ကို ပို့လိုက်သည်။ မှောဆရာကိုကိုလေးထောင်မှာ အခြား မြင်ဖူးနေကျ ထောင်များနဲ့မတူဘဲ ဟိုတယ်နဲ့တူနေသည်။ ထောင်ထဲတွင် ဆရာမလေးသဇင်နဲ့ ဘီလီက သူမနဲ့ တွဲဖက်လုပ်၍ မှော်ဆရာကိုကိုလေး အလိုးခံသည်။ ထို့နောက် မှော်ဆရာကိုကိုလေး အကြောင်းကို စတင်သည်။ မှော်ဆရာကိုကိုလေးက ကျေးရွာတစ်ရွာတွင် အနှိမ်ခံဘဝဖြင့် မနေလိုတော့သဖြင့် မိမိကိုယ်ကို သေကြောင်း ကြံစည်သည်။ ထိုတွင် ကပ္ပိယကတုံးနှင့်တွေ့၍ မိန်းကလေးများကို စိတ်ကြိုက်လိုးနိုင်သည့် ဆေးတမျိုးရလာသည်။ ထိုဆေးဖြင့် ခင်စီစသည့် မိန်းကလေးများကို လိုးရင်း ဆေးနဲ့မတည့်သည့် အပျိုစင်ကို […]
ကောင်းလားဟင်….” “ တော်ပြီ….ဘာတွေလာမေးနေမှန်းမသိဘူး….” “ ပြောနော်…မပြောရင် ဆက်လုပ်မှာ….” “ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဦးရယ်….သဲအိ တစ်ကိုယ်လုံးနှုံးနေပြီ….” “ ဒါဆို
ခင်မေချစ်ကို တစ်ဆွေလုံးတစ်မျိုးလုံးက ဝိုင်းပယ်ထားသည်။ ပြောဆိုဆက်ဆံခြင်းမလုပ်ကြဟုဆိုလျှင် ခင်မေချစ် ဘယ်လောက်ဆိုးသလဲဆိုတာ သိသွားနိုင်သည်။ နောက် ခင်မေချစ် ဘာတွေမှားခဲ့သလဲဟုလည်း စဉ်းစားစရာဖြစ်လာရ သည်။ မှန်သည်။ ခင်မေချစ်က အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးက ခွင့်မလွှတ်နိုင်သော အမှားကို ကျူးလွန်မိခဲ့သည်။ ဦးခင်ဝင်းနှင့် ဒေါ်မေသစ်တို့မှာ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးထဲတွင် ရတနာဆိုင်ကြီးဖွင့်ထားသည့် ရတနာကုန်သည်တွေဖြစ်သည်။ သူတို့တွင် တစ်ဦး တည်းသော သမီးလေး တစ်ယောက်ထဲရှိသည်။ သူကတော့ ခင်မေချစ် ပင်ဖြစ်သည်။ စီးပွားကလည်း ချမ်းသာ၊ မိသားစုသုံးယောက်စလုံးကလည်း ကျန်းမာဆိုတော့ သူတို့မိသားစုလေးသည် ပျော်ရွှင်ချမ်း မြေ့စရာကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် ခင်မေချစ် အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ်တွင်တော့ သူတို့မိသားစုလေး ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခဲ့ရ သည်။ ဒါကလည်း ခင်မေချစ် ကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ဖြစ်ပုံက ခင်မေချစ်က သူ့ထက်အသက်(၁၀)နှစ်လောက်ကြီးသော အရက်သမားတစ်ယောက်နှင့် လိုက်ပြေးသွားခြင်းကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ကြည့်ဦး။ ခင်မေချစ် ယူလိုက်တာက […]
နောင်ကျောဘက်မှ ခြေသံနှင့်အတူ စကားသံထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ သူ့နေရာဘက် ကိုယ်လုံးအား ပြန်ရွေ့လိုက်ရ၏။ ” မမီး တို့ မအိပ်ကြသေးဘူးပေါ့ … ဇူးလည်း မင်းနိုင်လေး … အိပ်ပျော်သွားလို့ ထွက်လာလိုက်တာ ” ဇူးဇူးဟံသာမှာ စကားပြောရင်း မီးမီးဟံသာနှင့် ကျော်နိုင်ဦးတို့ ကြားဝင်ထိုင်လိုက်သည်
ကျွီ … ကလစ်… ဟော … မောင် … ကားသိမ်းခဲ့ပြီလား သိမ်းခဲ့ပြီ … ဖူး ရေ … အိမ်ဝင်ခဲ့ သေးတယ် မဇူးက … ကလေး အဝတ်တွေ ပို့ခဲ့ပြီပြောလို့ … ဖူး အတွက် ညစာ ခေါက်ဆွဲကြော် ဝယ်ခဲ့လိုက်တယ် … သားလေး သက်သာတယ်မလား ” ” သက်သာပါတယ် မောင်ရယ် … ခုဟာ ဆေးသွင်းပြီး အိပ်သွားတာပါ … အဖျားက ၁၀၂မို့ … အဖျားကျမှ ဆင်းရမယ် ထင်တယ် ” ၁ဝပေ ၁၅ပေ ပတ်လည် အထူးကုဆေးခန်းတခု၏ လူနာခန်းလေးထဲ အသက်ရနှစ်ခန့် သားဖြစ်သူအားကုတင်ဘေးမှ ခါးညွတ်ကာ နဖူးလေးအား ရေဝတ်လေးအုပ်ရင်း […]
မြင့်မြင့်ကြည်မှာ သူမ၏ခါးသေးသေးလေးသာ ကော့တက်သွားသည်မဟုတ်။ သူမ၏ကျောပြင်သည်လည်း ကော့၍တက်သွားရလေသည်။ ပြီးတော့ မြင့်မြင့်ကြည်၏ အသားလေးများသည် တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ သူမ၏ စောစောက စောင်းငဲ့ထားသော မျက်နှာလေးကတော့မော့၍လာပေမဲ့ မျက်နှာလှလှလေးမှာ
မြင့်မြင့်ကြည်မှာ အတွေးနယ်လွန်နေမိပါတော့သည်။ ညကမြဦးတစ်ယောက် မခင်တိုးတို့ခြံထဲမှ ပြန်၍ထွက်လာခဲ့ပြီး သူ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ပင ် ပြန်၍မတက်တော့ဘဲ မြင့်မြင့်ကြည်တို့အိမ်ဖက်သို့လာကာ အိမ်ရှေ့လမ်းမမှဖြတ်၍လျှောက်ရင်း မြင့်မြင့်ကြည်ကို သူမ၏အိမ်ဖက်သို့လှည့်၍ ကြည့်ကာရှာဖွေကြည့်မိသည်။ မြဦးသည ် မြင့်မြင့်ကြည်၏ရုပ်သွင်က ို လတ်တလော အတော်ပင ်တွေ့ချင်နေလေသည်။သူ့ကိုယ်သူလဲ ဘာဖြစ်မှန်းမသိပေ။ဒါပေမဲ့လည်း မြင့်မြင့်ကြည်တို့တအိမ်လုံးသည် မှောင်မဲကာ တအိမ်လုံး အိပ်၍နေကြချေပြီ။ ဒါတောင်မ ှမြဦးက ဇွဲဖြစ်နေရသည်။ မလျှော့သေးဘဲ သူမ၏အိမ်ရှေ့သို့ တစ်ခေါက ်ပြန်၍လှည့်လာကာ ဖြတ်၍လျှောက်ကာ ကြည့်မိပါသေးသည်။ မြဦးတစ်ယောက ်ဘယ်လိုဝေဒနာတွေ ကပ်ရောက်စွဲညှိလာသည်ဟု မဆိုသာ။ တစ်ညလုံးက ိုအိပ်၍မရနိုင်အောင ် ညဘက် အပေါ့အပါး သွားချင်၍ထတော့နောက်ဖေးက တံခါးကိုဖွင့်ရင်း မခင်တိုးတို့အိမ်ဖက်ကိုပင် သူသည် ရပ်၍ကြည့်နေမိခဲ့သေးသည်။ တညလုံး အိပ်မပျော်နိုင်သော မြဦးတစ်ယောက ်မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်၍ […]
.ကောင်လိုက်တာ..မောင်ရယ်…တော်ပါတော့..အဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..အ..အ…ယားတယ်…ယားတယ်..အဟင့်. ဒုက္ခပါပဲ….အဟင့်…ထွက်ကုန်ပြီ..ဟင့်..အဟင့်.” ဆရာမက..
ဆရာမ နာမည်က နှင်းနု..ကျတော့တို့ရွာကို လာပြီး မူလတန်းကိုလာရောက်စာသင်ပေးသော..ရပ်ရွာခန့်..ဆရာမ.တစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည်။ကျတော့အိမ်ခေါင်းရင်းအိမ်မှာ နေထိုင်ရန် ရပ်ရွာက သတ်မှတ်ထားပါသည်။ဆရာမနှင်းနုက. အသားကဖြူဖြူ…အရပ်ကနဲနဲပုတယ်…ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးခွက်ပြီး ..သွားလေးတွေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ…ဆရာမဝတ်စုံလေးဝတ်လိုက်ရင်..အရမ်းကို ကျက်သရေရှိ လှပတဲ့သူပါ…လှမ်းလျှောက်ရင်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး လှမ်းလျှောက်တက်ပြီး…ဘေးတိုက်တုန်ခါတဲ့..တင်သားများမဟုတ်ဘဲ…အပေါ်အောက်..လှုပ်ခါနေတဲ့ တင်သားများကို ပိုင်ဆိုင်သူလည်းဖြစ်ပါသည်။သူနဲ့အရမ်းမရင်းနှီးပေမယ့်လည်း…ကျတော့အတွက်မှန်းထုစရာ..စိတ်ကူးရင် မင်းသမီးတယောက်ဖြစ်ပါသည်။.မှန်းထုစရာ အကြောင်းအရာတွေကလည်းရှိတယ်လေ…မိုးလင်းလို့ သေးပေါက်ရင် အိမ်သာပေါ်မတက်ပဲ…အိမ်သာရှေ့မှာ..ထမိန်လှန်သေးပေါက်ခြင်း၊ရေချိုးရင် သူနေတဲ့အိမ်ခြေရင်းမှာ ချိုးတက်ခြင်း၊ဗွီဒီယိုကြည့်ပြီးပြန်လာရင် ရေချိုးတဲ့နေရာလေးမှာပဲ…ထမီလှန် ဓာတ်မီးထိုးသေးပေါက်ခြင်းတို့ဟာ..ကျတော့အတွက် ဆရာမကိုမှန်း…. ဂွင်းထုခြင်းကိုဖြစ်စေခဲ့တာပေါ့…..အဲဒီအထဲကမှ..ကျတော်…ဂွင်းထုအရသာအရှိဆုံးက..မနက်ရေချိုးချိန်နှင့်ညနေရေချိုးချိန်ပဲ…ဆရာမနှင်းနု ရေတခါချိုးလျှင်အချိန်တော်တော်ကြာတယ်..နှံစပ်အောင်လည်းတစ်ကိုယ်လုံးပွတ် ချေးတွန်းတယ်….ဆရာမနှင်းနုရေချိုးတဲ့နေရာက ကျတော့အခန်းရဲ့ခေါင်းရင်းဘက်…သူနေတဲ့အိမ်ရဲ့ခြေရင်းဘက်ကျတာပေါ့….တောရွာတွေဆိုတော့..ရေချိုးခန်းအကာတွေ..ဘာတွေ..မရှိဘူး..ရာဝင်အိုးနှင့်အဝတ်လျှော်စရာသစ်သားတစ်တုံးပဲရှိတယ်..ကျတော်ကဆင်းရဲတော့ ..ဝါးထရံကာအိမ်လေးနဲ့ပဲနေနိုင်ပါတယ်…ချောင်းကြည့်ဖို့အတွက် အဆင်တော့ပြေတယ်…ဆရာမနှင်းနုရေချိုးမယ်..မြင်လိုက်တာနဲ့..ကျတော်အခန်းထဲပြေးဝင်တော့တာပဲ… ။ ဆရာမရေချိုးရင်…ထမီအပိုတထည်ကို ဘယ်ဘက်လက်ဖျံပေါ်တင်..ညာလက်ကဆပ်ပြာခြင်းကိုကိုင်ပြီး..ရေချိုးတဲ့နေရာကိုလာတယ်… ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့..ရေချိုးတာနည်းနည်းနောက်ကျတယ်…ကဗျာကသီ အိမ်ခန်းထဲပြေးဝင်လိုက်ပြီး..ချောင်းနေကျအပေါက်မှာနေရာယူလိုက်တယ်…ဆရာမကလည်း….ရာဝင်အိုးနားရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ..ထမီကိုတန်းမှာတင်..ဆပ်ပြာခွက်.အောက်ချပြီး…ရေ လေးငါးခွက် ခေါင်းပေါ်ကနေဆက်တိုက်လောင်းချလိုက်တယ်..လျောကျနေတဲ့ထမီကို ပြန်ပြင်ဝတ်ပြီး နောက်ထပ်ရေလောင်းလိုက်တယ်..ပြီးတော့..မျက်နှာသစ်ဆေးရည်နဲ့မျက်နှာကိုပွတ် ်ပြီးမှသွားပွတ်တံပေါ်သွားတိုက်ဆေးကိုကုန်းပြီးညစ်နေတာလုပ်လိုက်တော့ တင်းပြီးကားထွက်နေတဲ့တင်ပါးကြီးကိုမြင်လိုက်တော့. ကျတော့ငပဲက မရတော့ဖူး..ငေါက်ကနဲ့ဆို..ထောင်လာတော့တာပဲ…ဆက်ကြည့်နေတုန်း…ဆရာမက သွားတိုက်နေတာများ..အိုး..ရေစိုထမီကပ်နေတဲ့ တင်စိုင်ကြီးများက..လှုပ်ရမ်းနေတာပဲ….မနောသီချင်းတောင် သွားသတိရလိုက်သေးတယ်..ဘာတဲ့.”.အိုးလေးလှုပ်လိုက်ပါ” ဆိုတဲ့အတိုင်း…ရမ်းခါနေတာပဲ…ကျတော့လက်ကလည်းမရတော့ဖူး..လးီကိုပုဆိုးပေါ်မှကိုင်ပွတ်နေရပြီ…သွားတိုက်ပြီးတော့..ပလုတ်ကျင်းလိုက်..ကုန်းပြီးထွေးထုတ်လိုက်လုပ်နေတာများ..ကျတော့စိတ်ထဲမှာ ဆရာမက..ကုန်းပြီးကျတော့လီးကိုဆောင့်နေတဲ့ပုံစံမျိုးမြင်ရောင်လာတော့ လီး ပိုတောင်လာတယ်…မရတော့ဘူး..ပုဆိုကိုဖြည်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်..လုပ်နေရပြီ..ပလုတ်ကျင်းပြီးသွားတော့..ရေထပ်လောင်း..ကျတော့ဘက်ကိုမျက်နှာမူလိုက်တယ်…ထမီကိုခြုံတဲ့ပုံစံနဲ့..ဂျိုင်းတွေပွတ်..နို့တွေပွတ်..ဘယ်ညာချိန်းပြီး ထမီကိုကိုင်ရင်..ဝင်းမွတ်နေတဲ့.ရင်သားလေးတွေကို မြင်မြင်ရတယ်..ကျတော့လက်ကလည်းမြန်လာပြီ..အဲဒီအချိန်မှာပဲ..ထမီကိုရင်ရှားလုပ်ပြီး […]
ပြီးလိုက်တော့မယ်နော်’ ‘ရတယ် မောင်လေး ကောင်းရင် ပြီးရော’ ‘ဟုတ် မမ ကျွန်တော် နဲနဲမြန်မြန်လုပ်လိုက်မယ်နော်’ မမခေါင်းညိမ့်ပြသည်နှင့် တပြိုင်နက် အပေါ်ထောင်ထားသော
ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမယွန်း တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမယွန်းတို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့. အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ.စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမယွန်း ဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့အပြီးကွဲကွာထားတည့် တစ်ခုလပ်မိန်းမပျိုပေါ့. ကျွန်တော်အသက်(၂၈) မမက (၃၅). မမ အိမ်ထောင်ပျက်သွားတာ (၃)ကျော်အချိန် တနေ့မှာပေါ့လေ. ပို့နေကြ မုန့်တွေနဲ့ မမယွန်းတို့အိမ်ထဲကိုရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ရသော အခက်ကျုံနေရသည်. အပေါ့သွားချင်စိတ်ဖြစ်လာသော ကျွန်တော် နောက်ဖေးသို့သွားခိုက် မထင်မှတ်ပဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိလိုက်သည်. မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသံ(သို့) မမယွန်း ၏အသံ. ရပ်တန့်သွားသော ခြေထောက်သည် အလိုလို အခန်းဘေးသို့ ကပ်မိသွားသည်.ဟနေသော သုံးထပ်သားကြားမှ မြင်လိုက်မိသည်က မမယွန်း ၏ […]
” အ: ..နာလိုက်တာ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါရှင် ” လို့ စံပယ်ရှင်းသန့်တယောက် တောင်းပန်ပေမယ့်… နေမြတ်လင်းကတော့ ”
စံပယ်ရှင်းသန့်ဆိုတဲ့သူမ… လှသည် ယဉ်သည်… အသက်၂၀ လှသွေးကြွယ်လေးတင်မက ဖွံ့ထွားသောရင် စွံ့ကားသောတင်တို့ကြောင့် ပုရိသတို့မျက်လုံးက သူမသွားရာကပ်ပါနေတာကို ခံရသလောက် မာနကြီးသူလေးလို့ နာမည်ကြီးသူလေးရယ်ပါ… အဲ့မာနရှင်လေးရဲ့ မာနတွေကိုရိုက်ချိုးပြီး သူမရဲ့အငုံစိတ်ထဲကကာမစိတ်တွေကို ဖော်ယူပြီး သူမကိုအရှက်ကုန်စေရုံမက လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖာသည်သဖွယ် ဆက်ဆံနိုင်ခဲ့သူက အမုန်းမဲ့ဂေါ်လီ ခေါ် နေမြတ်လင်းရယ်ပါ… ဒီနေ့လည်း နေမြတ်လင်းလာမည်ဆို၍ သူမမှာ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးကို သေချာစွာပြုလုပ်ထားရသည်…. မကြာမီပဲ တံခါးဘဲလ်မြည်သံကိုကြားလိုက်ရ၍ တံခါးသွားဖွင့်ပေးတော့ နေမြတ်လင်းတယောက်ဝင်လာသည်… သူမလည်း နေမြတ်လင်းရဲ့အနားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖိနပ်ကြိုးကိုဖြည်ကာ ခြေအိတ်ပါချွတ်ပေးလိုက်သည်… ထို့နောက် နေမြတ်လင်းရဲ့ နောက်တွင်ရိုကျိုးစွာ ကပ်ပါလာခဲ့သည်…နေမြတ်လင်းက ဆက်တီပေါ်တွင်ထိုင်ကာ စားပွဲခုံတွင်အသင့်ရှိနေသော ကြက်ဥကို ဖန်ခွက်ထဲတွင်ဖောက်ထည့်ကာ သံပုရာသီးစိတ်လေးညှစ်ပြီး သောက်လိုက်သည်…. ထို့နောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ခုံဝိုင်းမှ ထွက်လိုက်ပြီး ခုံနောက်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ဒူးထောက်ထိုင်နေသော စံပယ်ရှင်းသန့်ရှေ့တွင် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အနည်းငယ်ကားကာ […]
သူမ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကြည့်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်သော်လည်း နောက်ထပ် လက်တဆုပ်စာ ကျန်နေသေးသည်။ “လန့်သွားလား” “ဟုတ်” သူမ ဘာလို့ ဝန်ခံမိသည် မသိ။ တကယ်လည်း လန့်ပါသည်
ထောင်ဆိုလျှင် ပျော်စရာ တစ်စက်မှ မရှိသည်ကို ဟန်နီသိ၏။ ထို့နောက် တရားစောင့်သောနတ်မရှိသည်ကိုလည်း ထောင်ထဲ ရောက်ရောက်ချင်း သူမသိလိုက်ရသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ထောင်မှန်သမျှ ထောင်အဝတ်အစား ဝတ်ရသော်လည်း ယခုထောင်မှာ သူမအိမ်မှ အဝတ်အစားထုပ်ကြီးနဲ့အတူ ပါလာသည်ကို အစတော့ သူမအံ့သြနေသေးသော်လည်း ညနေပိုင်းရောက်တော့ သူမ မအံ့သြတော့။ ထောင်မှူးထူးစိန်က သူမအား အမှုစစ်ရန်ဟု ခေါ်ဆိုကာ ဟိုတယ်ခန်းနဲ့တူသော အခန်းတခုထဲသို့ သူမကို ရဲမေနှစ်ယောက်က ထည့်ထားသည်။ အခန်းထဲတွင် ရေခဲသေတ္တာရှိသည်။ ဆက်တီခုံရှိသည်။ ကုလားထိုင်များ ရှိသည်။ နံရံတွင် ကြိမ်လုံးများ ကြိုးများနှင့် သူမမမြင်ဖူးသော ပစ္စည်းများစွာ ချိတ်ဆွဲထားသည်။ တီဗွီကြီးကလည်း ၇၂ လက်မရှိသဖြင့် ဟီးထနေသည်။ အပြင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်တော့ သစ်ပင်တွေနဲ့ အုံ့ဆိုင်းနေပြီး တဖက်တွင် ကွန်ဒိုတိုက်ကြီးတစ်ခုရှိသည်။ သူမအထင် အထပ်ပေါင်း […]