ထူးသာ တယောက် လူဖြစ်လာခဲ့ရသည့် နေရာက တော်တော့်ကို ဆင်းရဲ နုံ့ခြာ သည့် နေရာ၊ ဒါပေမဲ့ သူ လေးငါးနှစ်သား အထိသာ နေခဲ့ရတော့ သိပ် မခံစားလိုက်ရ၊ သို့သော်လည်း ကြီး မှ သူ ဖတ်လိုက်ရသည့် ဆရာ မောင်ထင်ရေးခဲ့သော ခရီးသွား ဆောင်းပါး တခု မှာပါသည့်၊ ဆင်းရဲလှ ပါသည်ဟု ရေးသားထားသော …
အ ေကာင္း ဆံုး အရြယ္ Read More
ကျောင်းသွား ခါနီး ကျောင်းဝတ်စုံလေးဝတ်ပီး မှန်တင်ခုံရှေ့ မှာ ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ အိမ်ထောက်ကျခဲ့ပီးသား ဆိုပေမယ့် လှဆဲပဆဲ ယု ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပီး ကျေနပ်မိတယ်။ ဒီနေ့ မေမေ က အစောကြီးကတည်းက ဘုန်းကြီးကျောင်းကို ထွက်သွားသည်မို့ အိမ်မှာ တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ အိမ်ထောင်ကွဲပီးကတည်းက မေမေရယ် ယုရယ် နှစ်ယောက်သား အတူတူနေတဲ့အိမ်လေးပေါ့။ ရူးရူးမိုက်မိုက်နဲ့ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပေမယ့် သဘောထားခြင်း …
ေက်ာင္း မ သြား ေတာ့ဘူး Read More
အောင် မိုး ဆယ်တန်းအောင် ကို အောင်တော့ ဘာမှ ဂုဏ်ထူးတွေ ဘာတွေ မပါ ၊ တကယ်တော့ အောင်ရုံလေး သာ အောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူ့ မွေးစား မိဘ များက သူ့ကို တက္ကသိုလ် တော့ ဆက်တက်ပြီး ဘွဲ့လေး တခု ရစေချင်သည်။ သူတို့ မြို့လေး မှာ …
မ လုပ္ ဖူး တာ မရွိေတာ့ဘူး Read More
တိုက် ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။ သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသသည်။ “ နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါတော့ပေးလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါအရင်း ပြန်ထည့်ရမှာပါ သိန်းအောင်ရယ် ငါတစ်ကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ …
ေတာင့္ တ မိ တယ္ Read More
ဒေါ်နွယ်နီစိုးဆိုတာက အလယ်တန်းပြကျောင်းဆရာမတယောက်ဖြစ်သောကြောင့်သာ ဒေါ်တပ်ခေါ်ရသော်လည်းအသက်အားဖြင့်မု ၂၆ နှစ်ခန့်သာရှိသေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နီစိုးမှာအရင်ဘဝကဆုတောင်းကောင်းခဲ့ခြင်းကြောင့် ရုပ်ရည်အားဖြင့်ချောမောလှပကာ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းလှပသည်။ သူမမှာ ဝိုင်းစက်ပြီးကြည်လင်သော မျက်လုံးအစုံ ၊ ပေါ်လွင်သောနှာတံနှင့်ဖြူးဆွတ်နူးညံ့သော အသားအရည်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင်ရင် ၃၄ ၊ ခါး ၂၇ ၊ တင် ၃၆ တို့ဖြင့် အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိသည်။ ထိုသို့ အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိနေသော်လည်း ဆရာမလေးနွယ်နီစိုးမှာ အပျိုတယောက်မဟုတ်ဘဲ ကလေးတယောက်ရဲ့အမေ မုဆိုးမပေါက်စလေးလည်းဖြစ်သည်။ သူမခင်ပွန်းသည်မှာ …
ေျပာ သ မ်ွ နား ေထာင္ ပါ့ မယ္ Read More
ယနေ့ ထွန်း လူ အဖေနှင့် အမေ တို့ အနောက်ရွာ ညအိပ်သွားကြသည်..။ အဖေ့ အစ်ကိုအရင်း၏ သား မင်္ဂလာဆောင် ဖြစ်သည်..။ နံနက် ၉ နာရီခန့်လောက်ကတည်းက လှည်းနှင့် ထွက်သွားကြခြင်းဖြစ်သည်..။ ထွန်းလူ တစ်ယောက်တည်း သည်အခွင့်အရေးမျိုး စောင့်နေသည်မှာ ကြာပြီ..။ ထွန်းလူ အသက်က ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်စမို့ လူပျိုသွေး လူပျို …
အီ စိမ့္ ေနတာပဲ Read More
တီဗွီဆိုတာပေါ်ကာစ၊ ကျနော်တို့လမ်းထဲမှာ တီဗီရှိတဲ့အိမ်က တအိမ်ထဲရယ်။ အဲဒီတော့သူတို့က ညဘက်ဆိုရင် လူတယောက် ပြား ၅၀ ယူပြီးပြစားတယ်ဗျ။ မြန်မာ့အသံကပြတာတွေကိုဘဲ ငါးမူးပေးပြီးကြည့်ရတာပေါ့။ ဒါတောင်လူတွေကကြိတ်ကြိတ်တိုး။ အဲဒီအိမ်အကြောင်းအရင်ပြောရမယ်။ အိမ်ရှင်က ကိုအောင်မြင့်တဲ့။ သူ့မိန်းမက မတင့်တင့်။ ကိုအောင်မြင့်က အသက် ၃၉-၄၀ လောက်ရှိပြီး အမတင့်ကလည်း သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါဘဲ။ ကျနော်တို့က ၂၀ ပတ်ချာလည် တွေပေါ့။ ကျောင်းပြီးကာစ …
ေန ရာ အ လြတ္ မက်န္ Read More
ကျမ မ သီသီမြင့် အသက်၂၈ ရှိပြီ။ကျမရန်ကုန်ကိုရောက်လာတယ်။ဇာတိကတော့အညာက၊အညာသူဆိုပြီးမဲမဲသဲသဲမဟုတ်ဘူး။အသားတော့ဖြူယုံမကဝင်းတယ်။လှလားလို့မေးရင်တော့ရွာမှာတော့ကွမ်းတောင်ကိုင်စာရင်းမဝင်ပေမယ့်ရွက်ကြမ်းရေကြိုအဆင့်ပေါ့။အသားဖွေးယုံလေးထိန်းထားနိုင်တယ်။ပြောစရာအပြစ်ကတော့နို့မကြီးတာတစ်ခုပဲ။ ဒီအသက်အရွယ်အထိအပျိုကြီးဘဝနှင့်နေခဲ့တာ။ဘာစိတ်မှတော့မရှိခဲ့ဘူး၊ခုဒီအရွယ်ရောက်မှကျမစိတ်ကတမျိုးကိုဖြစ်လာတယ်။ဖြစ်ပုံကဒီလို။မောင်လေးကရန်ကုန်မှာအိမ်ထောင်ကျတယ်။ သူတို့ကတိုက်ခန်းငှားနေကြတာ။သူတို့မှာသမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ကျမတူမလေးပေါ့၊ကျမတို့ရဲ့အသဲလေးလေ။ တနှစ်နီးနီးရှိပြီ၊အဲဒီကနေပြီးတော့ကျမကိုရန်ကုန်ကိုခေါ်တယ်။ဘာလို့ခေါ်လဲဆိုရင်သူနိုင်ငံခြားသွားရမယ့်ရက်နီးလာလို့တဲ့။သူ့သမီးနှင့်သူ့မိန်းမကိုထားခဲ့ရမှာစိတ်မချလို့ဆိုတော့ကျမလိုက်သွားရတယ်။ရွာမှာအမေနဲ့ညီမကိုထားခဲ့ရတယ်။အဲဒီမှာကျမကသူတို့နေတဲ့မြို့ကိုလိုက်လာရတဲ့အခါသူတို့တိုက်ခန်းကHallခန်း၊ငှားနေတာလဲဖြစ်လေတော့ အခန်းတွေကန့်မထားဘူးလိုက်ကာခန်းဆီးလေးပဲကာထားတယ်။ ကျမလည်းခန်းဆီးရှေ့အိမ်ရှေ့မှာပဲအိပ်ရတယ်။ ကျမမောင်ကနိုင်ငံခြားထွက်ခါနီးတော့အမရှိနေတာတောင်မရှောင်ဘူးရှင့်။ညဆိုသူတို့လိုးသံတဖတ်ဖတ်နှင့်ကျမယောက်မကလည်းတအားညည်းတယ်။အမှန်ဆိုရွာမှာမကြားဖူးတဲ့အရာတွေ၊အစကတော့ရှက်တာပေါ့၊အသံကြားတိုင်းရင်တုန်ပန်းတုန်အမြဲဖြစ်ရသည်။။ သူတို့လုပ်ရင်ကြားရတဲ့အသံတွေကဒါမျိုးမကြားဖူးတဲ့ကျမအတွက်တော့တမျိုးကြီးပဲရှင့်။တပြွတ်ပြွတ်စုပ်သံတွေလည်းကြားရတယ်။အမှန်ဆိုရင်ကျမရှိတော့မောင်လေးရှောင်ရမှာ၊ဒါပေမယ့်သူနိုင်ငံခြားသွားရတော့မယ်ဆိုတော့ရိက္ခာယူသည့်သဘောလားမသိပေ။။ကျမအိပ်နေပြီဆိုပြီးလိုးကြသည်။တပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်သံကြားရသည်။ ကျမကချက်ချင်းအိပ်ပျော်တတ်တဲ့လူမျိုးမဟုတ်တော့သူတို့ကမသိပဲလုပ်ကြတာ ကျမစိတ်ထဲတစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတဲ့ခံစားမှု့တွေဖြစ်နေမိတယ်။ အသံတွေကြားပြီးကျမအဖုတ်ဆိုလည်းစိုရွှဲနေသည်မှာအမြဲတစေလိုဖြစ်နေသည်။တဖြေးဖြေးနဲ့ကျမစိတ်တွေဖောက်ပြန်နေမိတယ်။တကယ်ကိုမယိုးမယွစိတ်တွေဖြစ်နေတယ်၊အဲဒီစိတ်သာဖြစ်တာလင်ကျတော့မယူချင်ဘူး၊လင်ယူသားမွေးဒုက္ခတွေကိုမခံနိုင်ပါ။စိတ်ပါလာတိုင်းကိုယ့်ဟာကိုပွတ်မိလာသည်။သို့သော်အားမရပေ။မောင်လေးမရှိတော့ယောင်းမနှင့်အတူအိပ်နေရသည်။လွတ်လပ်မှု့လည်းမရှိပေ။ယောင်းမသိ၍အရိုအသေတန်မည်ကိုလည်းစိုးရိမ်ရသည်မဟုတ်ပါလား။ ကျမလဲယောင်းမဆီရောက်နေသည်မှာတလပြည့်တော့မည်၊အလုပ်ကမယ်မယ်ရရမရှိ၊ကလေးထိန်းထမင်းချက်ရုံသာဖြစ်တော့ကျမလည်းအလုပ်မရှိလျှင်မနေတတ်လေရာအလုပ်တစ်ခုလုပ်ရန်ကြိုးစားရတော့သည်။ “ယောင်းမရေ နင့်ယောက်ျားလုပ်စာကနင်တို့မိသားစုအတွက်ပေါ့၊ငါလဲအမေတို့ကို ထောက်ပံ့ဖို့တစ်ခုခုလုပ်ရမယ်” “ယောင်းမရယ်၊ဒီမှာကဘယ်အလုပ်ရှိလို့လဲ” “ဒီလိုပဲအရင်ကရွာမှာငါကွမ်းယာရောင်းခဲ့တာပဲ၊အဲဒီဟာပြန်လုပ်မယ်” “ယောင်းမ ဟိုရှေ့ကတိုက်တွေပြန်ပြင်မှာတဲ့လူတွေရောက်လာကြတယ်” “အေးငါလဲမြင်တယ်။ အလုပ်သမားတွေလဲရောက်လာကြတယ်” “အင်း တွေ့တယ်မိသားစုသုံးလေးဦးပဲ” “အဲဒီလူလောက်နဲ့တော့မဟုတ်လောက်ဘူး၊အများကြီးလာကြမှာ” “အင်းဟုတ်လောက်တယ်” “အဲဒါယောင်းမချက်ချင်းဆိုင်ဖွင့်လိုက်ရင်အဆင်ပြေမှာပဲ” …
မ ထိမ္း ႏိုင္ ေတာ့ လို ့ပါေနာ္ Read More
အန်တီညိုက ကျနော့်သူငယ်ချင်းမင်းမင်းအမေပါ။မင်းမင်းနိုင်ငံခြားထွက်မည်ကိုလိုက်ပို့ဖို့ နယ်ကနေရန်ကုန်သို့ကျနော်ပါလိုက်ပါလာခဲ့သည်။ရန်ကုန်သို့အန်တီညိုမလာတတ်တာလည်းတကြောင်းသူငယ်ချင်းအရင်းလည်းဖြစ်တာတစ်ကြောင်းကြောင့်နုတ်ဆက်အားပေးဖို့လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ထိုနေ့ကလေယာဉ်နောက်ကျ၍ စောင့်ရသည်။ကျနော်လည်းမင်းမင်းကိုအားမငယ်ဖို့ကြိုးစားဖို့ပြောရင်းအားပေးသည်။အန်တီညိုကတော့သူ့သားမျက်နှာကြည့်လိုက် နမ်းလိုက်ဘာမှမပြော လေယာဉ်ပျံတက်သွားတော့ငိုနေသည်။မနည်းချော့ရသည်။ တက်စီပေါ်တွင်လည်းငိုနေ၍ ဖက်ထားရသည်။ နာရီကြည့်မိမှ ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့မှန်းသိသည်။အန်တီညို ကျနော်တို့ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့ဘူးဆိုမှ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။ကျနော်တို့တည်းခိုခန်းတစ်ခုခုဟော်တယ်တစ်ခုခုရွေးမှရမယ်။အေးပေါ့ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ကားဆရာဈေးချိုသန့်သန့်ဟိုတယ်သိရင်မောင်းပေးပါခိုင်းရသည်။ ကားခရှင်းပြီးတော့ နီးစပ်ရာစားသောက်ဆိုင်မှာ စားဖို့ပါဆယ်ထုပ်သည်။အန်တီညိုက သားအန်တီ့မှာပါတယ် အားမနာနဲ့ ဘီယာသောက်ခြင်ဝယ်ခဲ့ ပြောလာတော့ မြန်မာ ဘီယာ ၂ လုံးဝယ်သည်။ကုတင်နှစ်လုံးနဲ့အခန်းရမလားမေးသေးသည်။ မရဆိုသဖြင့် ရသည့်အခန်းယူရတော့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကြတော့မှ ပြဿနာတက်သည်။အန်တီညိုလည်းအဝတ်စားပိုပါမလာ။နောက်တော့ဟိုတယ်ကထားထားသည့်ညဝတ် အကျီရှည်ကို ၂ …
ဆိမ့် ကျ လာ တယ် Read More
သော် တာအိမ်ထဲကနေထွက် လာပြီး သူမချစ်သူမိုးဟိန်းရှိရာကားလေးဆီ သို့ ခပ်သွက်သွက်လေးလှမ်းလာနေသည်။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည်။ နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။ ယခုလည်း သူမဆံပင်လေးတွေကိုစုပြီးခပ်မြင့်မြင့်စည်းနှောင်ထားသည်။ မိုးဟိန်း သူ့ချစ်သူသော်တာရဲ့ တင်းရင်းဆူဖြိုးပြီး အချိုးတကျဖြစ်နေတဲ့ သော်တာရဲ့ ရင်တွေတင်တွေကိုအရမ်းသဘောကျသည်။ သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သော်တာ့လောက်လှတဲ့မိန်းကလေးမတွေ့ခဲ့ဖူးဟုပင်ထင်နေသည်။ သော်တာကားတံခါးလေးဖွင့်ပြီးဝင်ထိုင်လိုက်တော့ သင်းပျံ့နေတဲ့ရေမွှေးနံ့လေးက ဃဏာရုံကိုဝင်ရောက်ကျီစယ်သွားသည်။ “ဟား ကို့အချစ်လေးကြည့်ရတာ ဒီနေ့ထူးဆန်းနေသလိုပဲ၊ စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေဘာတွေများရှိနေလို့ပါလိမ့်” “ဟုတ်တယ်ကိုရေ ဒီနေ့သော်တာအရမ်းပျော်နေတာ၊ သော်တာ့မောင်လေးကိုပြန်တွေ့ပြီကိုရဲ့၊ …
စိတ္ ထဲ က သိေနတယ္ Read More